14 Ιαν 2015

Δεν είναι καν εκβιασμός

 Δεν είναι καν εκβιασμός

Εάν, εάν λέω αποφάσιζε τελικά το ΚΚΕ να να πράξει το αδιανόητο, να ενδώσει στις απειλές* και να στηρίξει κυβερνητικά τους ανερμάτιστους της Κουμουνδούρου.

-Μπορεί να μου εξηγήσει κάποιος τον λόγο για τον οποίο θα ψήφιζε το ΚΚΕ σε μια τέτοια περίπτωση;

Εφόσον δηλαδή το ΚΚΕ θα στήριζε το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί κάποιος που συμφωνεί με αυτό το πρόγραμμα (αν διαφωνεί, αυτονόητα δεν θα ψηφίσει ούτε ένα άλλο κόμμα που το στηρίζει) να μην ψηφίσει απευθείας τον ΣΥΡΙΖΑ να βγει και πρώτο κόμμα, να κλέψει και τις πενήντα έδρες, τώρα που αυτά τα γελοία αριστερά περί «ανόθευτης λαϊκής θέλησης» τα έχουμε ξεπεράσει;
Πολύ περισσότερο, εάν το ΚΚΕ αποφάσιζε να στηρίξει πολιτικά τον κάθε ανερμάτιστο τυχοδιώκτη με κυβερνητικό πρόγραμμα στον αντίποδα ακριβώς του δικού του σε όλα τα βασικά ζητήματα (ΕΕ, ΝΑΤΟ, και όλα όσα αυτά συνεπάγονται για την οικονομία και την εσωτερική και εξωτερική πολιτική της χώρας), ποιός ο λόγος ύπαρξης του σαν πολιτικού φορέα;
-Γιατί δηλαδή να μην αυτοδιαλυθεί καλύτερα, να μην κόβει και ψήφους;

Η προφανής απάντηση είναι πως σε μια τέτοια περίπτωση κανείς δεν θα είχε απολύτως κανέναν λόγο να ψηφίσει ένα κόμμα, το οποίο έτσι και αλλιώς θα είχε από μόνο του στερηθεί κάθε λόγο ύπαρξης, όχι μόνο αρνούμενο το πρόγραμμα, την ιδεολογία και την ιστορική του αποστολή, αλλά κινούμενο κιόλας στον αντίποδα όλων αυτών.

Έτσι η απειλή «θα σας τσακίσουν (εκλογικά) αν δεν συνεργαστείτε μαζί τους» έχει και ένα ακόμη άρρητο σκέλος.
Ολοκληρώνεται ως «θα σας τσακίσουν (εκλογικά) αν δεν συνεργαστείτε μαζί τους, και θα σας τσακίσουν ΕΚΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ αν το κάνετε».

Δεν είναι καν εκβιασμός...
Είναι διακύρηξη πρόθεσης εξόντωσης!

Υ.Γ.
Μια και γεμίσαμε κουτοπόνηρους αυτές τις ημέρες.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί πως έχει τόσα κοινά με το ΚΚΕ που μπορεί να συγκυβερνήσει μαζί του, γιατί δεν δίνει αυτός (αφού το ΚΚΕ είναι «κολλημένο» είπαμε) ψήφο εμπιστοσύνης σε μια κυβέρνηση ΚΚΕ, «για να φύγει η δεξιά» και να κυβερνήσει επί τέλους η "αριστερά" βρε αδερφέ;
________
*1.05" του βίντεο: "Μάκη θα σου φορτώσει δεύτερες εκλογές και θα σε λιώσει!"


Η "συμπόρευση" του Λ. Λαζόπουλου εναντίον του ΚΚΕ

 Η "συμπόρευση" του Λ. Λαζόπουλου εναντίον του ΚΚΕ

Ο Λάκης Λαζόπουλος είναι ένας  ηθοποιός που κινούμενος στο χώρο των μεγάλων καναλιών κατάφερε να κερδίσει πολλά χρήματα.
 

Είναι λογικό λοιπόν να μην καίγεται και πολύ να καταλάβει τι παίζεται αυτή τη στιγμή και τι στοιχίζει στο λαό κάθε λάθος επιλογή.
 

Επίσης δεν καίγεται ιδιαίτερα για το ποια θα είναι η κατάσταση του λαού την επόμενη μερα των εκλογών για τον απλό λόγο ότι δεν ανήκει στο λαό. Καλώς ή κακώς ανήκει στο Κολωνάκι...
 
Αυτό που "παίζεται" λοιπόν σ'αυτές τις εκλογές δεν είναι το αν θα σχηματιστεί κεντροδεξιόστροφη ή κεντροαριστερόστροφη κυβέρνηση. Δεν είναι το αν θα πανηγυρίσουν οι μπλέ-πράσινοι ή πορτοκαλί-ροζ με άλλους έγχρωμους κόκκους.

Αυτό που έχει σημασία είναι το αν θα έχει δουλειά και ψωμί(δυστυχώς έχουμε φτάσει ξανά στο να συζητάμε για το ψωμί το 2015) ο λαός. Αν θα έχει σύνταξη, ασφάλιση, στοιχειώδη παιδεία, στοιχειώδη ζωή ο διπλανός μας.
 

Είτε το αισθάνεται είτε όχι ο διάσημος Λάκης ό,τι έχει κερδηθεί και ό,τι θα κερδηθεί από το λαό σ'αυτό τον άδικο κόσμο, κερδήθηκε και θα κερδηθεί με αγώνες.
 

Με αγώνες που είναι υποχρεωμένοι να κάνουν οι καταπιεσμένοι ενάντια στους καταπιεστές τους. Ο φτωχός λαός ενάντια στους πλούσιους επιχειρηματίες αλλά και τους εκπροσώπους τους. Αυτό που παίζεται λοιπόν είναι το πόση δύναμη θα έχει ο λαός να αντέξει και να αντισταθεί στην πίεση που θα συνεχίσει να δέχεται και να συγκρατήσει ό,τι του έχει απομείνει, να πάρει πίσω ό,τι μπορεί, αλλά  και να βάλει ρότα για μεγάλες ανατροπές διορθώνοντας μια και καλή την αδικία και κερδίζοντας τελικά την εξουσία, δίνοντας νέο ολοκαίνουργιο αέρα και αναπνοή στην εξέλιξη του ανθρώπου και της ζωής στον πλανήτη.
 

Είπε ο Λ.Λαζόπουλος στην εκπομπή του κριτικάροντας το ΚΚΕ με άσχημο και καθόλου αστείο τρόπο για σατυρικό ηθοποιό, ότι στις εκλογές αποφασίζεται ποια θα είναι η κυβέρνηση και όχι το ποια θα είναι η αντιπολίτευση. Στις εκλογές όμως, ειδικά σ'αυτές,  εκτός από το ποια θα είναι η κυβέρνηση, που όπως ο ίδιος λέει με τη σάτυρά του, το λιγότερο δεν αξίζει την εμπιστοσύνη του λαού, θα αποφασιστεί και το ποσο ισχυρή και δυναμική θα είναι η αντιπολίτευση, που θα πρέπει να σταθεί απέναντι στην κυβέρνηση που, όπως δείχνουν τα πράγματα, θα είναι έτοιμη να εκβιαστεί και να υποχωρήσει.
 
Επειδή μάλιστα κατά τη γνώμη μας, οι δυο διεκδικητές της κυβέρνησης στο βασικό ζήτημα που αναφέραμε πριν, δηλαδή στο τι θα δοθεί πίσω από όσα έχουν χαθεί, συμφωνούν στο λίγα ψίχουλα ή καθόλου ψίχουλα, και μάλιστα το πιο πιθανό είναι ότι όχι μόνο δεν θα μας δώσουν πίσω αλλά θα μας πάρουν κιόλας, έχει μεγαλύτερη σημασία το πόσο ισχυρή θα είναι η αντιπολίτευση, δηλαδή το ΚΚΕ(γιατι από το Ποτάμι και τη Χ.Α. ελπίζουμε ότι δεν περιμένει κάτι ο Λάκης), παρά το ποιο ακριβώς φάσμα χρωμάτων θα απαρτίζει μια κυβέρνηση που μάλιστα θα είναι υποχρεωμένη, εντός πλαισίου ΕΕ, να ακολουθήσει ΄την ίδια πολιτική με την προηγούμενη συνεχίζοντας το "δρόμο των μεταρρυθμίσεων" και του μαρτυρίου όπως λένε όλοι οι "ειδικοί".
 

Έχει ξαναπεί ο Λ.Λαζόπουλος και το είπε και στην τελευταία εκπομπή του ότι το ΚΚΕ δεν έκανε αντιπολίτευση στη ΝΔ κι έτσι συμπορεύτηκε μαζί της στο δρόμο των μνημονίων!!!
 

Χυδαίο πραγματικά να το λέει κάποιος που θεωρεί τον εαυτό του προοδευτικό αλλά και αποκαλυπτικό. Κι αυτό γιατί δείχνει ότι ο Λ.Λαζόπουλος περιμένει να παρακολουθήσει τος αγώνες του λαού από την τηλεόραση όπως ας πούμε το ποδόσφαιρο.
 

Εκεί λοιπόν στις οθόνες λογικό είναι να μην είδε το ΚΚΕ αφού το ΚΚΕ δεν παίζει σ'αυτά τα γήπεδα.
 

Αν πήγαινε όμως στα στέκια ή τα σπίτια των απολυμένων αγωνιστών του ΠΑΜΕ που δεν υπήρξε απεργία η κινητοποίηση που να μην έχουν βρεθεί στην πρώτη γραμμή ίσως να άνοιγε λίγο τα μάτια του.
 

Αν έμπαινε στη ζωή των καταδικασμένων κομμουνιστών χαλυβουργών ή μεταλλεργατών και τόσων άλλων που εναντίον τους εκκρεμούν ακόμη τόσα δικαστήρια για τους αγώνες τους, ίσως να έβλεπε κάτι παραπάνω.
 

Αν μάλιστα κοίταζε λίγο πιο κοντά τους τόσο νωρίς και άδικα χαμένους αυτών των αγώνων, σαν τον απεργό  χαλυβουργό Β.Δερή που εξ αιτίας της πολιτικής που πολέμησε με τους αγώνες αυτούς έφυγε παγωμένος σ'ένα σπίτι χωρίς ρευμα, χωρίς δουλειά και χωρίς αποζημίωση, ίσως πραγματικά να ντρεπόταν για όσα λέει.
 
Ειπε λοιπόν χυδαία ο Λ.Λαζόπουλος ότι το ΚΚΕ συμπορεύτηκε με τη ΝΔ αφου δεν στηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ και κρατάει τάχα ίσες αποστάσεις. Συμπόρευση όμως σημαίνει συμφωνία σε πολιτικές.  Και στις πολιτικές όπως είναι ολοφάνερο αν δεν είσαι τυφλός, ή δεν θέλεις να κάνεις το άσπρο μαύρο, το ΚΚΕ βρίσκεται όχι απλά απέναντι αλλά σε εντελώς άλλο κόσμο από τη ΝΔ.  Ας ψάξει λοιπόν αυτούς που συμπορεύονται πραγματικά πολιτικά με τη ΝΔ στις γειτονιές του ΣΥΡΙΖΑ. Εκεί δηλαδή που τριγυρίζει και ο ίδιος  παλεύοντας με τις άλλες "συνεπείς φιλοευρωπαικές δυνάμεις" να φτιάξουν την Έλλάδα "μια κανονική ευρωπαική χώρα" γεμάτη με  εκατομμύρια πάμφτωχους που θυσιάζονται για να σώσουν τον πλούτο ελάχιστων "υγιών" πλουσίων.

Γιώργος Σαρρής

Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ξεμασκαρεύεται στο συνδικαλιστικό κίνημα...

 Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ξεμασκαρεύεται στο συνδικαλιστικό κίνημα...


Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα ζητάει την ανοχή των εργαζόμενων, του λαού για την πολιτική που θα ακολουθήσει η κυβέρνησή του όταν αναλάβει τη διακυβέρνηση. Με άλλα λόγια, λέει ότι «μόλις έρθω στην κυβέρνηση να μην κουνηθεί φύλλο».
Γνωρίζουμε και από την ΠΑΣΟκική πείρα της δεκαετίας του 1980 ότι οι λαϊκές - εργατικές κινητοποιήσεις θα καταγγελθούν ως «δάχτυλος τη Δεξιάς», θα δώσει και θα πάρει ο εκβιασμός «καθίστε καλά γιατί θα ξανάρθουν τα μνημόνια»! Πριν λίγο καιρό, όταν πέταγε ορισμένες ψευτο-ανατρεπτικές κορώνες, όταν θόλωνε με συνθήματα το πραγματικό περιεχόμενο της πολιτικής του, έλεγε ότι θα στηριχθεί στη λαϊκή κινητοποίηση για να διώξει τα μνημόνια και την τρόικα.

Ομως και τότε, οι δυνάμεις του στο συνδικαλιστικό κίνημα είχαν συμβάλει με τη στάση και την υπογραφή τους στις μειώσεις μισθών που επιβάλλονταν «με την οκά», την περίοδο που έληγαν οι «προ κρίσης» κλαδικές και επιχειρησιακές συμβάσεις. Μόνο για το 2012, χρονιά εκλογών, που ο ΣΥΡΙΖΑ φώναζε για κατάργηση των μνημονίων, συνέβησαν μεταξύ άλλων τα εξής:
  • Στα Ελληνικά Πετρέλαια (ΕΛΠΕ), η συνδικαλιστική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία πλειοψηφεί στο σωματείο του χώρου, σε συνεργασία με ένα κομμάτι της ΠΑΣΚΕ, υπέγραψαν σύμβαση που προέβλεπε: Μείωση μισθών για τους νεοεισερχόμενους πάνω από 10%, αύξηση του ωραρίου κατά 15 λεπτά τη μέρα = 12 μέρες το χρόνο, άνοιγμα του δρόμου για την είσοδο εργολάβων στο χώρο της φύλαξης της επιχείρησης, εξαιρώντας τους αντίστοιχους εργαζόμενους από τη ΣΣΕ.
  • Στην εταιρεία «Ασπροφός», μελετητική εταιρεία στο χώρο της Ενέργειας, με το ίδιο ακριβώς σχήμα, ο ΣΥΡΙΖΑ («Αυτόνομη Παρέμβαση») έπραξε περίπου τα ίδια που έπραξε στα ΕΛΠΕ.
  • Το επιχειρησιακό σωματείο στα σούπερ μάρκετ «Βερόπουλος», το οποίο στηρίζει την εκλογή της «Αυτόνομης Παρέμβασης» στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων, υπέγραψε σύμβαση που προβλέπει μείωση μισθών 12% στους εργαζόμενους με πλήρη απασχόληση και 10% στους εργαζόμενους με μερική απασχόληση.
  • Στον ΗΣΑΠ, το σωματείο του χώρου, οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, από κοινού με τη ΔΑΚΕ, υπέγραψαν σύμβαση που ενσωματώνει τις μειώσεις που φτάνουν μέχρι και 35%, επισφραγίζοντας τη συρρίκνωση των αποδοχών των εργαζομένων.

Στη συνέχεια, ήρθε το 27%, το οποίο όχι μόνο δεν εκφράστηκε σε θετικές διεργασίες στο εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα, αλλά αντίθετα οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ έκαναν ό,τι περισσότερο μπορούσαν προκειμένου να υπονομεύσουν κάθε προσπάθεια ανασύνταξης, κάθε προσπάθεια επιθετικής διεκδίκησης, όντας μάλιστα στην αντιπολίτευση, θέλοντας να το αξιοποιήσουν στο στόχο να αναδειχθούν ως κυβέρνηση. Πιο χαρακτηριστική απ' όλες ήταν η στάση τους στο πανελλαδικό συλλαλητήριο την 1η Νοέμβρη, όπου έκαναν ό,τι πέρναγε από το χέρι τους να το συκοφαντήσουν, το βάφτισαν «κομματική συγκέντρωση», να εμποδίσουν αποφάσεις και μαζικές διαδικασίες χέρι - χέρι με την εργοδοσία.

Υπάρχουν όμως και αλλά πρόσφατα παραδείγματα, όπως από τον κλάδο του Εμπορίου, όπου τα συνδικαλιστικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έβαλαν την υπογραφή τους σε σύμβαση που προβλέπει μείωση στους μισθούς των εμποροϋπαλλήλων κατά 6,7%. Μειώσεις μισθών με την υπογραφή συνδικαλιστών του ΣΥΡΙΖΑ είχαμε και στον κλάδο της Ναυτιλίας και του Τουρισμού, με την τριετή σύμβαση που υπογράφτηκε το Μάη του 2013 ανάμεσα στην Ενωση Ελλήνων Εφοπλιστών και την πλειοψηφία («Αυτόνομη Παρέμβαση» - ΠΑΣΚΕ) στο κλαδικό σωματείο (ΠΑΣΕΝΤ) των ναυτιλιακών και τουριστικών υπαλλήλων. Η σύμβαση αυτή έρχεται να προστεθεί στη ΣΣΕ που είχε υπογράψει ο ΠΑΣΕΝΤ, με πρόεδρο τον Θ. Βασιλόπουλο (στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ), με τη Διεθνή Ναυτική Ενωση, που προέβλεπε μειώσεις των μισθών κατά 15%.

Οταν όμως οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ έθεσαν πριν από λίγους μήνες θέμα στο ΔΣ της ΟΛΜΕ να υιοθετήσει η Ομοσπονδία το αίτημα για ανάκτηση όλων των απωλειών που είχαν οι εργαζόμενοι τα χρόνια της κρίσης, οι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ ξεσηκώθηκαν και είπαν ότι το πλαίσιο πάλης είναι αποφασισμένο από συνέδριο και ότι δεν αλλάζει. Βέβαια, το πλαίσιο που ψήφισε το συνέδριο είναι στα μέτρα του προεκλογικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή, κομμένο και ραμμένο στη λογική της χαμηλής απαιτητικότητας από την πλευρά των εργαζομένων, του «μικρότερου κακού».

Ο ΣΥΡΙΖΑ, που τώρα ζητάει «ανοχή» από το ΚΚΕ, έχει δώσει διαπιστευτήρια στο κίνημα για τον ποιον θέλει να υπηρετήσει με τις συμμαχίες του και τη δική του ανοχή και συνεργασία με εργοδοτικές και εκφυλισμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες. Μια χαρά τα έχουν βρει οι δυνάμεις του με τη ΔΑΚΕ και την ΠΑΣΚΕ, του εργοδοτικού συνδικαλισμού, σε μια σειρά Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα.

Ορισμένα μόνο παραδείγματα από το 2013, χρονιά αρχαιρεσιών, είναι τα εξής: Ομοσπονδία Φαρμάκου (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Ομοσπονδία Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Ομοσπονδία Υδρευσης - Αποχέτευσης ΔΕΥΑ (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Ομοσπονδία Ασφαλιστικών Εταιρειών ΟΑΣΕ (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Εργατικό Κέντρο Λακωνίας (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Εργατικό Κέντρο Μεσολογγίου (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Εργατικό Κέντρο Καλαμάτας (ΠΑΣΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Σωματείο Εργαζομένων ΗΣΑΠ (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Εμποροϋπαλλήλων Κω (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων Πάτρας (ΠΑΣΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Σωματείο Ιατρικών Επισκεπτών Θεσσαλονίκης (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Κλαδικό Σωματείο Φαρμάκου Πάτρας (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Σωματείο Οικοδόμων Αρκαδίας (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Σωματείο Εργαζομένων ΟΤΑ Λιβαδειάς (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ - ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ), Σωματείο Εργαζομένων Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ), Σωματείο Εργαζομένων στο Νοσοκομείο Καλαμάτας (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ).

Αν έκανε αυτά στο κίνημα ως αντιπολίτευση, ας σκεφθούμε τι έχει να κάνει ως κυβέρνηση. Μόνη εγγύηση την επόμενη ημέρα των εκλογών, και με τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, να μπορεί ο λαός να οργανώνει την πάλη του ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική που θα συνεχίζεται, είναι το ισχυρό ΚΚΕ.

Ψέμα και ΠΑΣΟΚίκη βρωμιά απ' τον ΣΥΡΙΖΑ στον Έβρο...

 Ψέμα και ΠΑΣΟΚίκη βρωμιά απ' τον ΣΥΡΙΖΑ στον Έβρο...

Πηγή κειμένου: 902.gr

Έβρος: Το ψέμα επιστρατεύει ο ΣΥΡΙΖΑ για να «κλέψει» ψήφους

Το ψέμα και την παραπλάνηση επιστρατεύουν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στον Έβρο, για να εκβιάσουν όσους νοιώθουν αριστεροί και να κλέψει την ψήφο τους.
Όπως καταγγέλλει η ΤΕ Έβρου του ΚΚΕ, την Πέμπτη 8 Γενάρη το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ Κ. Πανταζίδης, μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό «ΔΕΛΤΑ TV» της Αλεξανδρούπολης, ανέφερε ότι υπάρχει δήθεν κείμενο που έχουν υπογράψει 1.000 μέλη του ΚΚΕ και στηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ η υποψήφια του ΣΥΡΙΖΑ Μαρία Πατσιά, στο δημοσιευμένο βιογραφικό της αναφέρει πως ήταν υποψήφια δήμαρχος και βουλευτής με το ΚΚΕ, δεν λέει όμως ότι διαγράφηκε από την ΚΟ Σουφλίου πριν 16 - 20 χρόνια, γιατί στις Δημοτικές εκλογές συνέπραξε με τον ΣΥΝ ενάντια στην πολιτική του Κόμματος.

Σχολιάζοντας τα παραπάνω, η ΤΕ Έβρου του ΚΚΕ αναφέρει:
«Η ταχύτατη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σε νέο, χειρότερο ΠΑΣΟΚ, τους μαθαίνει γρήγορα να αξιοποιούν πέρα από στελέχη του και όλες τις μεθόδους του, του ψέματος, της μισής αλήθειας, της διαστρέβλωσης.
Την ταυτότητά τους οι κομμουνιστές την καταθέτουν καθημερινά στην ταξική πάλη, και την παίρνουν όρθιοι στα στερνά τους, χωρίς να έχουν υπογράψει δήλωση στο σύστημα, όπως κάνουν αριστεροί περιηγητές του Κόμο, του Σίτι, και του Τέξας.
Ο λαός πρέπει να τους γυρίσει την πλάτη και να αναδείξει δυνατό το ΚΚΕ και στις εκλογές, για να μην τον ξεγελάσουν και πάλι μ' εκβιασμούς και αυταπάτες. Γιατί το ΚΚΕ θα σταθεί απέναντι σε κυβερνήσεις της μιας ή της άλλης διαχειριστικής εκδοχής, που όχι μόνο δεν εγγυώνται την ανάκτηση των τεράστιων απωλειών για τον λαό, αλλά υπηρετούν τον ίδιο δρόμο που μας οδηγεί σε μεγαλύτερες περιπέτειες, και επιχειρούν να τον εξαπατήσουν και πάλι με ψίχουλα. Θα πρωταγωνιστήσει, μέσα και έξω από τη Βουλή, για να υπάρχει μαχητική λαϊκή αντιπολίτευση, για να ασκηθεί πραγματική λαϊκή πίεση, που έως τώρα δεν υπήρξε, είτε από δισταγμό είτε από αυταπάτες».


Σοφίας το ανάγνωσμα

 Σοφίας το ανάγνωσμα

Παρακολουθώντας την επικαιρότητα και τις πολιτικές συζητήσεις των τελευταίων ημερών, γίναμε (;) σοφότεροι σε μια σειρά ζητήματα.

Αν ο σύριζα κάνει (θεωρητικά) εμπάργκο στην εκπομπή του πρετεντέρη, τι δουλειά είχανε τέσσερις συριζαίοι με πολιτικά στο στούντιο της ανατροπής; Έχουμε και λέμε: ο πάλαι ποτέ τατσόπουλος, ο παππάς της εφ-συν, ο ανεξελ κουίκ που μιλούσε για ελε, όπως ο σύριζα του 12’ –ενώ τώρα ούτε καν η ανταρσυα δεν τη θυμάται- και ο αλαβάνος.

Το δράμα του αλέκου στην ανατροπή συγκρίνεται μόνο με του εαακίτη, που μειοψηφεί στο σχήμα του, αλλά τον ορίζουν να αναλύσει στο διήμερο τη γραμμή –με την οποία διαφωνεί. Κι ενώ εξηγούησε ωραία τον εναλλακτικό του δρόμο, με εθνικό νόμισμα κι έξοδο από το ευρώ, τον κόβει ο παφίλης και συμπληρώνει πως χρειάζεται και έξοδος από την εε.
-Μα εννοείται και έξοδος από την εε, απαντά ο αλέκος. Αλλά τα ευκόλως εννοούμενα προφανώς παραλείπονται καμιά φορά. Κρύβε λόγια θανάση, κρύβε λόγια... τακτική το λένε.

Λίγο αργότερα ο αλέκος αναγκάστηκε να παραδεχτεί πως ο ίδιος έχει αντιρρήσεις κι επιφυλάξεις, αλλά το εκλογικό σχήμα το οποίο στηρίζει έχει ως θέση του την έξοδο από την εε. Η κουκουέ του μόρφωση και ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός στα καλύτερά τους. Κι επειδή ο ερωτευμένος είναι ο χειρότερος τυφλός και βλέπει μόνο αυτά που θέλει να δει, οι οπαδοί της συμπόρευσης πανηγύριζαν στο διαδίκτυο για τα αυτονόητα: το ‘πε, το ‘πε ο αλαβάνος, ότι σε αγαπάει άλλος.

Τον παφίλη δεν τον άφηναν να μιλήσει συνεχόμενα, αλλά μάλλον καλό μας έκαναν οι επιθέσεις τους κι οι χαζοπροβοκάτσιες του παπαχρήστου για σοσιαλισμό «εκτός εε αλλά εντός ευρώ;» και συγγενείς θέσεις με τον αλαβάνο, που δεν έπεσαν κάτω αναπάντητες. Έτσι που στο τέλος κανείς από το τραπέζι δεν έκανε το εύκολο τσουβάλιασμα: ο κύριος παφίλης... και ο κύριος αλαβάνος, από διαφορετική σκοπιά βεβαίως..
Αν τολμούσαν ας έκαναν κι αλλιώς.

Την ίδια ώρα στο σκάι είχε μια συζήτηση μεταξύ του εστέτ βαρουφάκη και του χρύσανθου λαζαρίδη, που κατά βάθος είναι ακόμα λαϊκό παιδί της «αριστεράς» και το ‘χει κρατήσει στο μουστάκι, τη βαριά προφορά και το μπεγλέρι που λείπει από το χέρι (αλλά υπάρχει νοητά κάπου στο πλάνο), γιατί βασικά δεν έπρεπε να είναι στο στούντιο αλλά κάπου για τσίπουρα, με κάτι παλιούς συντρόφους.
Ενώ στο σταρ ο αλέξης συνεντευξιαζόταν ευχαριστημένος στον χατζηνικολάου και αποδείκνυε πως τα νανουρίσματα του κυρ-φώτη είναι υπερτιμημένη αξία και δεν πιάνουν μία μπροστά στη δική του φρεσκάδα και ζωντάνια.

Και δεν ήταν το μόνο αντίστοιχο σημάδι των καιρών. Ο δραγασάκης βγήκε σόλο στον τσίμα (μαζί με πανεπιστημιακούς) ενώ το μέγκα ζήτησε τον καρτερό για σχολιαστή στα δελτία του. Ανεξαρτήτως συμπάθειας ή μη προς το σύριζα, άπαντες προσαρμόζονται στα νέα δεδομένα της.. ελπίδας που έρχεται (γιατί κατά βάθος τρέμουν να μην χάσουν τις συχνότητες, γνωστό αυτό).
Η ελπίδα έρχεται, σαν το τζόνι γουόκερ. Είσαι η ελπίδα μας –κοφτερή λεπίδα μας- πήδα-πήδα-πήδα μας...



Αν και ο μικρός νικόλας του σαμαρά βγάζει πιο πολύ γέλιο κι από του γκοσινί. Και ο μικρός αλέξης του καμμένου εκτροχίασε κάθε μέτρο σύγκρισης σε δυσθεώρητα ύψη καλτ, απρόσιτα ακόμα και για τα δικά μας προλεκάλτ σποτάκια (που φέτος είναι πολύ καλά). Ειδικά οι ανελ ακολουθούν τη λογική των τζάμπο (κι ας τους ξέφυγε η στανίση από υποψήφια): όσο πιο γραφικά σποτ, τόσο πιο πολύ μένουν στον κόσμο. Και όχι, δεν είναι μόνο το τρένο.


Σαν τη λύρα της παπαρίζου, για να χορεύουν πεντοζάλη οι αγορές

Το πιο ωραίο όμως στα προεκλογικά πολιτικά συνθήματα ανελ και δημαρ είναι τα μηνύματα του στιλ «να σπάσουμε τη μοναξιά του σύριζα», «να μην αφήσουμε μόνο του το σύριζα στην κυβέρνηση», κτλ. Το επόμενο προεκλογικό τους σποτάκι μπορεί να είναι κάποια σκηνή από το «μόνος στο σπίτι» (home alone).
Όσο για τους φασίστες, η κατακλείδα στα σποτάκια τους δεν είναι το κλασικό «στηρίζω-ψηφίζω», αλλά «πιστεύω-ψηφίζω» χ.α –που είναι προφανώς κάτι σαν το χ.ο. στις ταυτότητες και καλείσαι να το πιστέψεις μεταφυσικά, γιατί με τη λογική δε στέκει.

Εν τω μεταξύ το βασικό χαρακτηριστικό του πασοκ που έχει κληρονομήσει η κουμουνδούρου –γιατί κατά τα άλλα είναι πολύ πίσω από τις διακηρύξεις της 3ης σεπτέμβρη- είναι η πασοκολαζονεία, πριν καν γίνει εξουσία. Δε σου λέω για αμφισημίες, κωλοτούμπες, μένουν οι βάσεις που φεύγουν, πχ για το χρέος, κτλ. Ρωτάνε πχ το λαφαζάνη ποιο μέρος του χρέους πρέπει να διαγραφεί και αυτός να απαντάει: «μεγάλη διαγραφή, το μεγαλύτερο μέρος». Πες τα ρε μεγάλε. Και να θυμόμαστε με το λαϊκό στρώμα μικρές, ηρωικές στιγμές του φοιτητικού κινήματος και αόριστες συνδικαλιές, για τα αιτήματα στο κοινό πλαίσιο: κάμποσα ευρώ βασικό μισθό, γενναίες (δηλ θαρραλέες, τι θαρραλέες, ατρόμητες λέμε) αυξήσεις στα κονδύλια για την παιδεία, κτλ.

Αλλά όχι, δε λέω αυτό. Εννοώ αυτό το είδος της αλαζονείας, που κάνει ακόμα και κάποια άτομα σαν τη βαλαβάνη, που ξεχώριζε κάποτε από το χυλό, από ρεζίλι ως αντιπαθητικά. Δε γίνεται να είσαι κομμάτι αυτού του σύριζα και να μην κυλιστείς στο βούρκο ξετσίπ(ρ)ωτα. Ρωτούσε πχ χτες στο έψιλον αθώα τάχα η βαλαβάνη την κανέλλη: «πότε διασπάσαμε εμείς το κόμμα»; Αλήθεια νάντια; Επειδή εσύ δηλ έφυγες το 89’ –που κι αυτό διάσπαση της κνε ήταν- το 91’ δεν έγινε ποτέ; Λίγο αργότερα η βαλαβάνη στοχοποίησε το κουκουέ που τραβάει το χαλί κάτω από τα πόδια της... ελπίδας που έρχεται, για να πάρει πληρωμένη απάντηση από τη λιάνα: bonus δίνει ο εκλογικός νόμος κι η βουλή, όχι το κουκουέ.
Προς το τέλος της εκπομπής, έδωσε την χαριστική βολή και μια πολύ ενδιαφέρουσα ομολογία. Ότι δηλ «υπό άλλες συνθήκες, θα ντρεπόμασταν κι εμείς για το πρόγραμμα της θεσσαλονίκης». Ποιος έχασε την ντροπή όμως νάντια μου, για να τη βρείτε εσείς; Αλλά περισσότερα επ’ αυτού εντός της εβδομάδας.

Η άλλη διαπίστωση των ημερών –που δεν αποτελεί και καμιά εκπληξη- είναι πως κανείς δημοσιογράφος δε σκοπεύει να ρωτήσει προεκλογικά εκπρόσωπο του κκε κάτι άλλο πλην του σύριζα, της συνεργασίας με το σύριζα και –έτσι για αλλαγή- της ψήφου ανοχής στο σύριζα. Κι έχει μάλιστα την ακλόνητη πεποίθηση πως ρωτάει κάτι κανούριο και πρωτότυπο: να σας πω ένα υποθετικό σενάριο...

Κι ενώ οι εκπρόσωποί μας έχουν βρει ωραίο τρόπο να ντριμπλάρουν το σκόπελο λέγοντας πως ο σύριζα θα τα βρει με άλλους, όπου υπάρχει κοινό πεδίο συνεννόησης και πως θα βγει ούτως ή άλλως κυβέρνηση, οι περισσότεροι συνεχίζουν απτόητοι: ναι αλλά αφού μόνο εσάς αγαπάει, τους άλλους τους απορρίπτει.
Λες και δεν αποκλειόταν το ενδεχόμενο μεγάλου συνασπισμού νδ-πασοκ, μέχρι και μερικούς μήνες πριν γίνει πράξη.
Οπότε μία είναι η λύση, για να βγάλεις άκρη με δαύτους. Μάκης παπαδόπουλος. Βάρκιζα τέλος. Γκέγκε;


Υστερόγραφα στον απόηχο του σεφ (εμείς γεμίζουμε στάδια, όχι σπίτια και σαλονοτραπεζαρίες).
Η δήλωση στήριξης στο κκε από τον κραουνάκη, που δουλεύει στο κόκκινο.
Μία κριτική και sui generis δήλωση στήριξης από τον plagal στον καναδά, που ήταν κι αυτός κάποτε στο κόκκινο (αλλά σε άλλο κόκκινο).
Κι η κατακλείδα της δήλωσης του θαλασσινού, που είναι όλα τα λεφτά.

Υπόσχομαι πως μόλις κουραστώ κι εγώ, να πιστεύω, στο Σοσιαλισμό, και στον Προλεταριακό διεθνισμό, και μόλις σταματήσω να συχαίνομαι την Ε.Ε., να ψηφίσω κάποιους άλλους... Για την ώρα μόνο ΚΚΕ.. Μη μπαίνετε στον κόπο..

Απάντηση στον Σύλλογο των Εμπόρων

 Απάντηση στον Σύλλογο των Εμπόρων


Ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας απευθύνεται στους εκατοντάδες χιλιάδες συναδέλφους εμποροϋπαλλήλους , στους εκατοντάδες απλήρωτους συναδέλφους μας, τους 3ωρίτες, 4ωρίτες, εργαζόμενους στα 5μηνα προγράμματα ΕΣΠΑ, τους εκατοντάδες συναδέλφους μας που τους έχουν επιβάλει εκ περιτροπής εργασία, τους απολυμένους, τους άνεργους νεολαίους, τις εργαζόμενες μητέρες στον κλάδο, τους συνταξιούχους εμποροϋπάλληλους, όλους τους συναδέλφους μας που έχουν υποστεί τις αντεργατικές πολιτικές από τις αντιλαϊκές κυβερνήσεις και νιώθουμε την αγωνία τους για το παρόν και το μέλλον τους.

Με αφορμή γραπτό μήνυμα του Εμπορικού Συλλόγου Αθήνας που στοχεύει κατευθείαν στη συνείδηση χιλιάδων εμποροϋπαλλήλων και παρεμβαίνει πολιτικά "απαιτώντας" από "τα πολιτικά κόμματα την επομένη των εκλογών να αναλάβουν τις ευθύνες τους για το σχηματισμό κυβέρνησης που θα εξασφαλίζει ένα ασφαλές, δίκαιο, ανταγωνιστικό περιβάλλον, συνέχιση και επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων , θέσπιση σταθερών κανόνων για την ανταγωνιστικότητα της εθνικής οικονομίας", ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας στέλνει το δικό του μήνυμα, θεωρώντας αυτονόητο το δικαίωμα της "πολιτικής παρέμβασης" και από την πλευρά των εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων.
  
Το "ασφαλές, δίκαιο, ανταγωνιστικό, κοινωνικό και οικονομικό περιβάλλον" , είναι εξασφαλισμένο για το πολυεθνικό κεφάλαιο, τα μονοπώλια, το μεγάλο εμπορικό κεφάλαιο, με την πλήρη υποστήριξη των εκάστοτε κυβερνήσεων και της Ε.Ε. εδώ και δεκαετίες.

Και πριν από την καπιταλιστική κρίση αλλά και την περίοδο της κρίσης, το εμπορικό κεφάλαιο, οι μονοπωλιακοί όμιλοι, οι πολυεθνικές εταιρείες και στα τρόφιμα, και στην ένδυση, και στα ηλεκτρονικά- ηλεκτρικά είδη αυγάτισαν τα κέρδη τους, οδηγώντας στην εξαθλίωση και στην ανεργία εκατοντάδες χιλιάδες συναδέλφους μας .

Οι "μεταρρυθμίσεις και οι διαρθρωτικές αλλαγές όπως και η θέσπιση σταθερών κανόνων" δηλ. οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που οδήγησαν στην εσωτερική υποτίμηση και κατάργηση εργασιακών, ασφαλιστικών, δημοκρατικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, ήταν και είναι τα οικονομικά θεμέλια πάνω στα οποία στήθηκε το πολιτικό εποικοδόμημα της αντεργατικής αντιλαϊκής πολιτικής.

Να θυμίσουμε αυτές τις "μεταρρυθμίσεις".

Κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, ατομικές συμβάσεις εργασίας, μαζικές απολύσεις, μειώσεις μισθών έως και 50%, ιδιωτικοποίηση του Επικουρικού Ταμείου των εργαζομένων στα Σούπερ Μάρκετ, κατάργηση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης, εκ περιτροπής εργασία, συμβάσεις εργασίας μιας μέρας, απλήρωτη εργασία, αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, κατάργηση της Κυριακής αργίας, 5μηνα προγράμματα ΕΣΠΑ, απλήρωτες υπερωρίες, συνεχής τρομοκρατία μέσα και έξω από το χώρο εργασίας, δυσβάσταχτη φορολογία, συνδικαλιστικός νόμος που βάζει όρους και όρια στο δικαίωμα της απεργίας.

Η ανάπτυξη, η υγιής επιχειρηματικότητα και η ανταγωνιστικότητα της εθνικής οικονομίας, την οποία επικαλούνται και ασπάζονται και οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις ή συγκυβερνήσεις αλλά και οι

"προοδευτικές αριστερές δυνάμεις" είναι έτσι και αλλιώς οι προτεραιότητες των πολιτικών δυνάμεων που ξεκινάνε από την ίδια αφετηρία και έχουν τον ίδιο κοινό προορισμό με τη στρατηγική της Ε.Ε. , την κερδοφορία των μονοπωλίων, τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης .

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Κυβέρνηση θα υπάρχει μετά τις εκλογές, άλλωστε υπάρχουν αρκετοί "πρόθυμοι" να συνδράμουν σε αυτό.

Ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας καλεί όλους τους εργαζόμενους να αποκτήσουν τη δύναμη και την ευθύνη να βγάλουμε συμπεράσματα από την πείρα και την εμπειρία μας, να μην επιτρέψουμε την επανάληψη του αντιλαϊκού δικομματικού παρελθόντος, να μη νιώσουμε για άλλη μια φορά παθητικοί ή εξαπατημένοι θεατές των αντιλαϊκών επιθέσεων από τις κυβερνήσεις της Ε.Ε. και του κεφαλαίου.

Έχουμε κατακτήσει πείρα και εμπειρία χρόνων πλέον, ή ίδια η ζωή έχει αποδείξει ότι δυο δρόμοι ανάπτυξης υπάρχουν στην κοινωνία, ο ένας δρόμος ανάπτυξης ενισχύει τα μονοπώλια με όλες τις τραγικές επιπτώσεις για τη ζωή μας, ο άλλος δρόμος τα κοινωνικοποιεί .
*Οι υπογραμμίσεις δικές μας

Κ. Τσουκαλάς στην Ελλη Στάη: Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να συνεργαστεί με όλους!

 Κ. Τσουκαλάς στην Ελλη Στάη: Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να συνεργαστεί με όλους!

Δείτε τη συνέντευξη του Κωνσταντίνου Τσουκαλά*, επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ, στην Ελλη Στάη.
  • στο 4' τι κρίνεται στις εκλογές!!,
  • στο 6.50" φυλάει τον κώλο του,
  • 8.40": η ένταξη της Ελλάδας στην δύση δεν αμφισβητείται!!! & 12.45" το ζουμί (συνεργασίες)
  • 14.52" (επιδίωξη "συναίνεσης" ακόμη και με αυτοδυναμία) ουαου, 
  • 15.56" Στάη: "Ο ΣΥΡΙΖΑ το μόνο που έχει πει είναι πως είναι ανοιχτός σε συνεργασία με το ΚΚΕ" - Τσουκαλάς: "ΟΧΙ!"
  • 17.11"Το μόνο που δεν συζητάμε (για συνεργασία) είναι η Χρυσή Αυγή!
  • 17.27": Δεν μπορεί  (για συνεργασία) να αποκκλείσει κανείς τίποτα
  • 17.35", 18.10" για το ΚΚΕ,  
  • 18.18":Τον παίρνει χαμπάρι μέχρι και η Στάη: Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ δεν έχουν κανένα κοινό πεδίο, του λέει
  • 18.47":στην συγκυρία αυτή όχι με τη δεξιά
*Για τον Κώστα Τσουκαλά:
 

Ηλιούπολη: ΣΥΡΙΖΑ και ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ αντάμα, αποφασίζουν για την αναβάθμιση του ΚΥΤ!!!

 Ηλιούπολη: ΣΥΡΙΖΑ και ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ αντάμα, αποφασίζουν για την αναβάθμιση του ΚΥΤ!!!

Η Περιφέρεια Αττικής με την διοίκηση του ΣΥΡΙΖΑ και η Κυβέρνηση αποφασίζουν μαζί την αναβάθμιση του ΚΥΤ σε 400αρι.

Η Περιφέρεια Αττικής αιφνιδιαστικά ανάρτησε στο διαδίκτυο στις 9 Γενάρη την συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου.
Το 11ο θέμα, με εισηγητή τον Περιφερειακό Σύμβουλο κ. Α. Αναγνωστόπουλο, στη συνεδρίαση του 2ου Περιφερειακού Συμβουλίου, είναι το κερασάκι στην τούρτα με την Γνωμοδότηση επί της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) του έργου ΚΥΤ Αργυρούπολης 400/150 kV του «Ανεξάρτητου Διαχειριστή Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας/ Δ/νση Νέων Έργων Μεταφοράς ΑΕ» που βρίσκεται στην κτηματική περιφέρεια των Δήμων Ηλιούπολης και Ελληνικού – Αργυρούπολης Περιφέρειας Αττικής.
Ας δούμε όμως κάνοντας ένα σχολιασμό, τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και την θετική εισήγηση των υπηρεσιών της Περιφέρειας!!!

Πρόκειται για ένα έργο που έχει συναντήσει τη σταθερή, τεκμηριωμένη άρνηση δύο ολόκληρων γενεών της ευρύτερης περιοχής με αντίκτυπο και στο υπόλοιπο Λεκανοπέδιο. Η νέα Διοίκηση της Περιφέρειας φαίνεται ότι βρήκε και στην περίπτωση αυτή την ευκαιρία να ξεμπερδεύει, μεσούσης της προεκλογικής περιόδου, και με το ζήτημα αυτό. Πέρα από τις σοβαρές περιβαλλοντικές επιπτώσεις του έργου σοβαρές επιπτώσεις πιθανολογούνται σε βάρος της υγείας των λαϊκών στρωμάτων γι αυτο και οι μεγάλες κινητοποιήσεις των κατοίκων το 2013.

Σήμερα «το ΚΥΤ Αργυρούπολης αποτελείται από την πλευρά 150kV (υπαίθριου τύπου μονώσεως αέρος), η οποία περιλαμβάνει και τον Υποσταθμό Διανομής 150/20kV. Η πλευρά 150 kV τροφοδοτείται (προσωρινά μέχρι την ολοκλήρωση της πλευράς 400 kV) μέσω των Γραμμών Μεταφοράς 400kV Παλλήνη – Αργυρούπολη και Λαύριο – Αργυρούπολη, οι οποίες λειτουργούν επί του παρόντος στα 150 kV».

Η εισήγηση, αν και θετική, ουσιαστικά ομολογεί την ακαταλληλότητα της θέσης καθώς σημειώνει ότι «το 1967 και το 1974 που έγιναν οι αντίστοιχες απαλλοτριώσεις του χώρου, η περιοχή ήταν τελείως ακατοίκητη και στον Υμηττό δεν είχαν ορισθεί προστατευόμενες ζώνες», ενώ τώρα εμπίπτει στη ζώνη Β προστασίας του Υμηττού και ένα μικρότερο μέρος στη ζώνη Α απολύτου προστασίας και εφάπτεται κατοικιών και σχολείων.

Η χωροθέτηση του ΚΥΤ Ηλιούπολης – Αργυρούπολης στη συγκεκριμένη θέση έχει κατά καιρούς ακυρωθεί από το ΣτΕ. Προκειμένου να περιορίσει τις λαϊκές αντιδράσεις η νέα Περιβαλλοντολογική μελέτη επικαλείται κινδύνους (black-out κ.ά) από την καθυστέρηση του έργου, οι οποίοι όμως δεν έχουν επιβεβαιωθεί σε όλη την πολυετή περίοδο κατά την οποία το έργο παραμένει ανολοκλήρωτο σε σχέση με τον αρχικό του σχεδιασμό. Ο πραγματικός όμως σκοπός ολοκλήρωσης του ΚΥΤ ομολογείται απροκάλυπτα στην ίδια τη ΜΠΕ στο παρακάτω χαρακτηριστικό απόσπασμα που παραθέτει η εισήγηση:
«… Ο εφοδιασμός των πολιτών και επιχειρήσεων με ενέργεια αποτελεί αναγκαιότητα και υποχρέωση κάθε Κράτους, λόγω της ζωτικής σημασίας του για τη στοιχειώδη ανθρώπινη διαβίωση και την οικονομική ανάπτυξη. Η αναγκαιότητα αυτή, ιδίως ως προς τις βιομηχανίες μιας χώρας, ολοένα εντείνεται προς το σκοπό της ανάπτυξης της εθνικής οικονομίας, στα πλαίσια της οικονομικής παγκοσμιοποίησης και απαιτούμενης ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων».
Είναι ακόμη αξιοσημείωτο ότι η νέα περιβαλλοντική μελέτη της Περιφέρειας για να καθησυχάσει και να παραπλανήσει τους κατοίκους επικαλείται στοιχεία και ειδικές μετρήσεις που έγιναν από καθηγητή Πανεπιστημίου Πάτρας και την Εταιρείας Ατομικής Ενέργειας!! Είναι απορίας άξιο από πού άραγε άντλησαν αυτά τα στοιχεία οι υπηρεσίες της Περιφέρειας!! Είναι υπερβολή να πούμε ότι την περιβαλλοντική μελέτη που παρουσιάζει η Περιφέρεια υπογράφοντας την επέκταση του ΚΥΤ στο Δήμο μας δεν είναι «μόχθος» των υπηρεσιών αλλά αντίγραφο από αλλού ………
Χλευάζουν με αυτό τον τρόπο, τους αγώνες και τις αγωνίες των κατοίκων της περιοχής. Η Δημόσια υγεία είναι εμπόδιο στην απελευθέρωση και στους επενδυτές της ενέργειας.
Είχαμε προειδοποιήσει ότι θα επιχειρήσουν να περάσουν το θέμα σε περίοδο εκλογών.


Όλοι στην συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου την Πέμπτη 15 Γενάρη στις 15:30 που θα γίνει στο αμφιθέατρο του Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων (Αναστάσεως 2 και Τσιγάντε, Παπάγου-Χολαργού)

Ένα και μοναδικό το αίτημα:

«Απορρίπτουμε την αναβάθμιση του ΚΥΤ, δεν παζαρεύουμε την ζωή και την υγεία των Κατοίκων και των παιδιών τους».
Ζητάμε από την Δημοτική Αρχή της Ηλιούπολης να βρει τρόπους ώστε να συνεδριάσει έκτακτα το Δημοτικό Συμβούλιο πριν την Πέμπτη 19 Γενάρη.
Να καταδικάσει και να αντιπαλέψει τα αντιδραστικά σχέδια Κυβέρνησης και Περιφέρειας.

Η ανάκαμψη θα φέρει αποκατάσταση των απωλειών;

Η ανάκαμψη θα φέρει αποκατάσταση των απωλειών;

Η ανάκαμψη είναι κεντρικό κοινό στοιχείο του προγράμματος της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ. Ανταγωνίζονται βέβαια, ο καθένας λέει ότι μπορεί να την εγγυηθεί καλύτερα, αν εφαρμοστεί το δικό του μείγμα διαχείρισης, κύρια σε ό,τι αφορά τα δημοσιονομικά και τη διευθέτηση του χρέους. Για παράδειγμα, η ΝΔ λέει ότι η δημοσιονομική πειθαρχία και τα πρωτογενή πλεονάσματα που πέτυχε με τις περικοπές και τη λιτότητα των προηγούμενων χρόνων, σε συνδυασμό με μια καλή συμφωνία για παράταση στην αποπληρωμή του χρέους, είναι όρος ικανός για να εξασφαλίσει τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης. Από την άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει κούρεμα μέρους του χρέους και σύνδεση των όρων αποπληρωμής του με τους ρυθμούς ανάπτυξης, προκειμένου να περισσέψει χρήμα που θα διοχετευθεί στην «πραγματική οικονομία», δηλαδή το κεφάλαιο. Για τον ίδιο λόγο, ζητάει να εξαιρεθούν οι δημόσιες επενδύσεις από τον υπολογισμό των κρατικών ελλειμμάτων. Μπορεί τα δυο κόμματα να διαφέρουν μεταξύ τους στο μείγμα της πολιτικής που λένε ότι θα εφαρμόσουν για να υποβοηθήσουν την ανάπτυξη, συμφωνούν όμως στο κύριο: Οτι το χρήμα που αναζητούν από τα κρατικά ταμεία και τη διευθέτηση του χρέους θα μετατραπεί κατά κύριο λόγο σε επιδοτήσεις και προνόμια για το κεφάλαιο.


Συμπληρωματικά σ' αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται μείωση των φόρων και κατάργηση της Πράξης του Υπουργικού Συμβουλίου για προσδιορισμό του κατώτατου μισθού στα 580 ευρώ, παρουσιάζοντάς τα μάλιστα ως μέτρα που θα τονώσουν τη ζήτηση και έτσι θα ενισχυθεί η ανάκαμψη και έτσι θα ξεκινήσει η οικονομία! Αυτά όμως σε καμιά περίπτωση δε σημαίνουν αποκατάσταση των απωλειών. Κατ' αρχήν, γιατί οι απώλειες είναι πολύ μεγάλες, σήμερα ο κατώτατος μισθός είναι κατά 22% και 32% μειωμένος σε σχέση με το 2012. Δεύτερον, γιατί η γενικόλογη υπόσχεση για μείωση των φόρων «για να πάρει ανάσα η αγορά», που υποσχόταν και η ΝΔ πριν γίνει κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ, είναι αέρας κοπανιστός, με δεδομένες τις φοροαπαλλαγές που προσφέρονται στο κεφάλαιο. Προφανώς, κάποιος άλλος θα πρέπει να πληρώνει, δηλαδή οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Ομως, το κυριότερο είναι ότι, ανεξάρτητα εάν ακόμα αυτές οι υποσχέσεις υλοποιηθούν ή όχι, αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό των αντιλαϊκών δεσμεύσεων του ΣΥΡΙΖΑ για πολύμορφη ενίσχυση του κεφαλαίου, του αντεργατικού - αντιλαϊκού πλαισίου που θα είναι εδώ και θα ενισχυθεί. Γιατί η διατήρηση και ενίσχυσή του αποτελούν προαπαιτούμενα για την ανάκαμψη των κερδών των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.


Ας πάρουμε το παράδειγμα του τουρισμού. Ολοι ομολογούν ότι η φετινή χρονιά ήταν μακράν η καλύτερη σε ό,τι αφορά τις αφίξεις από το εξωτερικό και απέφερε υψηλούς τζίρους και κερδοφορία στους επιχειρηματικούς ομίλους. Τι καλό είδαν όμως οι εργαζόμενοι από την κερδοφόρα πορεία των ομίλων του κλάδου; Τίποτα καλό δεν είδαν. Αντίθετα, οι μισθοί μειώθηκαν και παραμένουν καθηλωμένοι με τη συναίνεση και της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας. Οι ελαστικές μορφές απασχόλησης κάνουν θραύση, το ίδιο και η απλήρωτη δουλειά. Οι παλιότεροι και «ακριβότεροι» εργαζόμενοι αντικαθίστανται από «πρακτικάριους», που γίνονται αντικείμενο βαθιάς εκμετάλλευσης στις μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες και τις άλλες επιχειρήσεις. Το ίδιο και στον κλάδο των τηλεπικοινωνιών και της πληροφορικής, όπου βρίσκουν καταφύγιο χιλιάδες νέοι για να βγάλουν ένα μεροκάματο. Ωστόσο, ο κλάδος είναι φυτώριο για τη διεύρυνση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, οι μισθοί είναι πολύ μικροί, η εντατικοποίηση σαρώνει, όπως και η διαρκής ανακύκλωση του προσωπικού.


Μια ακόμα πλευρά: Αν η ανάκαμψη συνοδευόταν από ανάλογη διεύρυνση των δικαιωμάτων των εργαζόμενων, τότε την περίοδο που στην Ελλάδα η οικονομία κατέγραφε «τρελούς» ρυθμούς ανάπτυξης, αντίστοιχη θα έπρεπε να είναι η πορεία και για τα εργατικά εισοδήματα, τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα. Ομως, στην Ελλάδα, η περίοδος εκείνη (αρχές - μέσα δεκαετίας '90) συνδέθηκε με την πρώτη φάση της σκληρής επίθεσης στην εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, στη διάρκεια της οποίας μπήκαν οι βάσεις για τις μετέπειτα σαρωτικές ανατροπές. Μετά το 1990 ψηφίστηκαν οι βασικοί νόμοι για την ανατροπή των ασφαλιστικών δικαιωμάτων (νόμοι Σιούφα - Σουφλιά), οι «αυξήσεις» στους μισθούς που υπέγραφε η ΓΣΕΕ με τους εργοδότες ήταν της τάξης των 0,66 - 0,77 ευρώ μεικτά και πάει λέγοντας. Το κράτος ισχυροποιήθηκε απέναντι στο λαό, συγκροτήθηκαν νέοι εθνικοί και ευρωπαϊκοί μηχανισμοί καταστολής και ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Ο πλούτος που σφετερίζονταν και τότε τα μονοπώλια ήταν πολλαπλάσιος των μισθών και των δικαιωμάτων που απολάμβανε η εργατική λαϊκή οικογένεια, πολύ περισσότερο αν συγκριθεί με τις δυνατότητες που υπήρχαν (και υπάρχουν) για λαϊκή ευημερία, εξαιτίας της προόδου στην τεχνολογία και την επιστήμη.


Η αποκατάσταση απωλειών προϋποθέτει λοιπόν τη σύγκρουση με όλο το αντεργατικό - αντιλαϊκό πλαίσιο του κεφαλαίου και της ΕΕ και σίγουρα δε «χωρά» στις διαπραγματεύσεις που υπόσχεται πως θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ εντός του θεσμικού πλαισίου της ΕΕ, ούτε στις δεσμεύσεις του υπέρ του κεφαλαίου στο περίφημο «Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ Θυμίζει στο κεφάλαιο τη διαθεσιμότητά του να χτυπά εργατικούς αγώνες

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ
Θυμίζει στο κεφάλαιο τη διαθεσιμότητά του να χτυπά εργατικούς αγώνες



Στον ανταγωνισμό του με τον ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος είναι ο εκλεκτός του κεφαλαίου, ο πρόεδρος της ΝΔ, Αντ. Σαμαράς, στην περιοδεία του στην Ηπειρο θύμισε ορισμένες από τις «υπηρεσίες» του στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους:

«Θυμηθείτε δυο χρόνια πριν», είπε απευθυνόμενος σε κομματικό του ακροατήριο, «Πειραιάς, απεργίες των λιμενεργατών. "Δε θα φύγει κανένα κρουαζιερόπλοιο, δε θα πάει πουθενά". Δίνω την ίδια γρήγορη φωτογραφία: Ναύπλιο. Περίμεναν το κρουαζιερόπλοιο. Ενα από αυτά φτάνει. Λιμενεργάτες δεν τους επιτρέπουν την έξοδο. Το περίφημο καμποτάζ και τα υπόλοιπα. Και τότε σας θυμίζω, κάναμε επίταξη. Την πιο σκληρή πράξη, που τη σκέφτεται χίλιες φορές να την κάνει ένας πρωθυπουργός, την έκανα. Και φέτος, την ώρα που δεν έβγαιναν τα κρουαζιερόπλοια με χιλιάδες κόσμο μέσα, για να αγοράσουν από τις τοπικές αγορές τα δικά σας προϊόντα, των Ελλήνων προϊόντα, φέτος που ο τουρισμός έφτασε σε αυτό το απίστευτο σημείο των 22 εκατομμυρίων, επιπλέον 2,5 εκατομμύρια ήρθαν μόνο από τις κρουαζιέρες».
Εχει κι άλλες τέτοιες «υπηρεσίες»
Αντίστοιχα παραδείγματα θα μπορούσε να επικαλεστεί για την επίταξη των εργαζομένων στο μετρό, την κήρυξη όλων των απεργιών ως παράνομων και καταχρηστικών και επί κυβέρνησής του ή το χτύπημα με τα ΜΑΤ των απεργών χαλυβουργών στον Ασπρόπυργο.
Ο όρος «cabotage», δηλαδή «προστατευτισμός», σημαίνει ότι οι θαλάσσιες συγκοινωνίες πρέπει να εκτελούνται από πλοία με ελληνική σημαία και ελληνικά πληρώματα. Αυτός ο «προστατευτισμός» είχε επιβληθεί για την κάλυψη συγκεκριμένων αναγκών. Δύο από τα βασικά στοιχεία αυτού του «προστατευτισμού» είναι οι οργανικές συνθέσεις των πλοίων και η δεκάμηνη υποχρεωτική δρομολόγηση και επάνδρωση των πλοίων, που αφορά τόσο το δικαίωμα στη δουλειά με συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα και συνδικαλιστική εκπροσώπηση, όσο και τη στοιχειώδη ακτοπλοϊκή σύνδεση των νησιών με την ηπειρωτική Ελλάδα και μεταξύ τους.
Συνθήκη του Μάαστριχτ
Οι ανάγκες του πολυεθνικού κεφαλαίου οδήγησαν στον κοινοτικό κανονισμό 3577, που εκδόθηκε από την ΕΕ το 1992, και ο οποίος προβλέπει την άρση κάθε προστατευτισμού στις εσωτερικές θαλάσσιες συγκοινωνίες και επί της ουσίας είναι η εφαρμογή της Συνθήκης του Μάαστριχτ (την οποία υπερψήφισε και ο ΣΥΝ, πρόδρομος του ΣΥΡΙΖΑ) στη θάλασσα. Η άρση του καμποτάζ άρχισε να εφαρμόζεται στην ακτοπλοΐα σταδιακά από το 2001 με το νόμο 2932 της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, με τον οποίο ενσωματώθηκε στην ελληνική νομοθεσία ο κανονισμός 3577, χειροτερεύοντας δραματικά το ήδη σαθρό θεσμικό πλαίσιο στην ακτοπλοΐα. Ενώ από το 2010 εφαρμόστηκε πλήρως στα κρουαζιερόπλοια.
Τα αποτελέσματα είναι γνωστά: Αυξήσεις - φωτιά στα εισιτήρια, παροπλισμός του 60% των ακτοπλοϊκών πλοίων κάθε χειμώνα απομονώνοντας νησιά, ενώ οι εφοπλιστές αρνούνται να δρομολογήσουν πλοία αν δεν τους συμφέρει ακόμα και τους καλοκαιρινούς μήνες. Επισφράγισμα είναι οι χοντρές επιδοτήσεις που τσεπώνουν με την πατέντα των «άγονων γραμμών» (120 εκατ. ευρώ μόνο για το 2011). Συν την υποβάθμιση των μέτρων ασφάλειας στη θάλασσα, όπως απέδειξε και η περίπτωση του «NORMAN ATLANTIC» πρόσφατα, με νεκρούς και αγνοούμενους.
Ανάπτυξη για ποιον;
Οσο δε για τα λεγόμενα Σαμαρά περί τουριστικής ανάπτυξης, η μόνη τέτοια ανάπτυξη ήταν στις τσέπες των μεγαλοκαρχαριών του κλάδου. Για τους εργαζόμενους, για το 2013, για το οποίο υπάρχουν τελικά στοιχεία, η απασχόληση στον κλάδο του τουρισμού ήταν 3,5% λιγότερη σε σχέση με το 2012, με την πλειοψηφία των εργαζομένων να απασχολείται το πολύ έως 6 μήνες. Το ετήσιο εισόδημα, μετά και από την περικοπή των Ταμείων Ανεργίας, δεν υπερβαίνει τις 4.000 ευρώ για τη μεγάλη πλειοψηφία τους.
Η καταπάτηση της ΣΣΕ και η μη εφαρμογή της, ιδιαίτερα σε περιοχές με μεγάλη τουριστική κίνηση, είναι γενικευμένη. Οπως γενικευμένο είναι και το φαινόμενο οι εργαζόμενοι να μην πληρώνονται τα δεδουλευμένα τους για μήνες ή ακόμα να τους οφείλονται δεδουλευμένα από το προηγούμενο έτος. Η ανασφάλιστη «μαύρη» εργασία καλπάζει, χώρια τους «καταρτιζόμενους» και «μαθητευόμενους».
Οι δείκτες, δε, του λεγόμενου «κόστους εργασίας» φανερώνουν και αποδεικνύουν την ένταση της εκμετάλλευσης. Στους κλάδους Ξενοδοχείων - Εστίασης, από το α' τρίμηνο του 2010 έως το γ' τρίμηνο του 2011, το συνολικό «κόστος εργασίας» υποχώρησε κατά 32,5% (!), οι μισθοί και οι αμοιβές συνολικά υποχώρησαν κατά 30,4%, οι τακτικές αποδοχές κατά 26%, ενώ ακόμα μεγαλύτερη μείωση παρουσίασε το λεγόμενο «μη μισθολογικό κόστος», κατά 36,2%...
  • Στο μεταξύ, ολοκληρώνοντας ένα σίριαλ που ξεκίνησε πολλές βδομάδες πριν, σχετικά με το αν και πώς θα ψηφίσει τον προτεινόμενο από τη συγκυβέρνηση Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο Π. Μελάς, πρ. βουλευτής των ΑΝΕΛ, προσχώρησε χτες και επισήμως στη ΝΔ.

Η ελπίδα στους αγώνες του λαού, στην ενίσχυση του ΚΚΕ

Η ελπίδα στους αγώνες του λαού, στην ενίσχυση του ΚΚΕ
Αποσπάσματα από τη συνέντευξη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στον τηλεοπτικό σταθμό «STAR»



Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, παραχώρησε τη Δευτέρα 12/1 συνέντευξη στον τηλεοπτικό σταθμό «STAR» και την δημοσιογράφο Πόπη Τσαπανίδου.
Ακολουθούν αποσπάσματα από τη συνέντευξη.
***
-- Να ξεκινήσουμε, ζητώντας ένα σχόλιό σας για την τρομοκρατική επίθεση στο Παρίσι και τη χτεσινή(σ.σ. της Κυριακής)πολύ μεγάλη κινητοποίηση.
-- Δυστυχώς, όλες αυτές οι αντιθέσεις, οι ανταγωνισμοί, η κρίση και τα προβλήματα που βιώνει το σύστημα σε πάρα πολλές χώρες του κόσμου και σε ισχυρές οικονομίες, μαζί με τα παιχνίδια που γίνονται για τα δικά του συμφέροντα από μυστικές υπηρεσίες μέχρι ολόκληρες κυβερνήσεις, κράτη και άλλα συμφέροντα, βάζουν σε κίνδυνο τους λαούς. Τέτοιο φαινόμενο είναι και αυτό το ζήτημα του «κινήματος των τζιχαντιστών» - πώς λέγονται - του «Ισλαμικού Κράτους» κ.λπ.
Εκφράσαμε από την πρώτη στιγμή ως ΚΚΕ την αλληλεγγύη μας, τη συμπαράσταση, ταυτόχρονα με τη θλίψη, την οργή, για τον άδικο χαμό τόσων ανθρώπων στη Γαλλία, όπως και πιο πριν σε άλλες χώρες του κόσμου, με τις εκτελέσεις και όλα αυτά που έχουν δει τα μάτια μας μέσα από τα ΜΜΕ. Το κύριο όμως ζήτημα είναι να δούμε, να σκεφτούμε, τι κρύβεται πίσω απ' όλα αυτά. Και, βεβαίως, να σκεφτούμε ποιοι δημιούργησαν όλον αυτόν το στρατό των τζιχαντιστών, των ακραίων, της τρομοκρατίας κ.λπ. Και εδώ υπάρχουν ευθύνες από τις ΗΠΑ - όχι συνολικά φυσικά ως χώρα, από συγκεκριμένες υπηρεσίες και συμφέροντα - που τους χρηματοδότησαν, για να αντιμετωπίσουν άλλους αντιπάλους τους, που τους θεωρούσαν αντιπάλους σε άλλες χώρες, τους έδωσαν πολεμοφόδια, όπλα, οπλισμό, τους εκπαίδευσαν, πολλές απ' αυτές τις χώρες, άρα λοιπόν πρέπει να τα βλέπουμε κι αυτά. Και βεβαίως πρέπει να πούμε και τις προειδοποιήσεις ανθρώπων, πολιτικών κομμάτων, όπως είναι το ΚΚΕ, που από την αρχή είχαμε αναδείξει όλα αυτά τα ζητήματα.
Αντικειμενική βάση για να τα βρούνε μετεκλογικά η αντιλαϊκή στρατηγική τους σύγκλιση

ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ
-- Στα δικά μας τώρα, με τη μάχη των εκλογών. Κατ' αρχάς, εσείς πιστεύετε ότι θα έχουμε κυβέρνηση από την πρώτη Κυριακή των εκλογών ή θα πάμε και σε δεύτερη;
-- Είμαι σίγουρος ότι θα έχουμε κυβέρνηση, το λέω με βεβαιότητα. Ετσι δείχνουν όλα τα στοιχεία - κι όχι αν θέλετε τα αριθμητικά, γιατί δεν μπορείς με βάση αυτά να πεις με απόλυτη βεβαιότητα ότι θα γίνει έτσι. Υπάρχει αντικειμενική βάση: Τα προγράμματα των κομμάτων, οι στρατηγικές κατευθύνσεις, παρά τις επιμέρους διαφορές τους. Φυσικά και δεν είναι όλα ίδια, άλλωστε έτσι λειτουργεί το σύστημα, έτσι λειτουργεί και το παιχνίδι το προεκλογικό, πρέπει να υπάρχουν και διαφορές ανάμεσα στα κόμματα του δικομματισμού, του διπολισμού, κυρίως το πρώτο και το δεύτερο ή και άλλα μικρότερα, για να μπορούν να παίζουν στην αντιπαράθεση αυτή και να εγκλωβίζουν βέβαια τη λαϊκή ψήφο, το λαό, ώστε να τους ψηφίζει και μετά τις εκλογές... Θυμόμαστε παλιότερα βέβαια το γνωστό «φως και σκότος» του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, ο ένας ήταν «φως» ο άλλος «σκότος», ο ένας ήταν η δεξιά και η συντήρηση...
-- Το ίδιο είναι τώρα με τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ;
-- Βεβαίως. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πάρει τη θέση του ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο από την άποψη μόνο του προφίλ του, των ανθρώπων που έχουν στελεχώσει και τα ψηφοδέλτιά του ή προωθούνται, αυτούς που βλέπουμε να μιλάνε, αλλά κυρίως από την άποψη των προγραμμάτων και των θέσεων. Δηλαδή, είναι καταπληκτικές οι αλλαγές, οι κωλοτούμπες όπως έχουμε όλοι μας συνηθίσει να τις λέμε, τα 2,5-3 χρόνια που μεσολάβησαν από τις εκλογές του 2012.
-- Πρόκειται για κωλοτούμπες ή για προσαρμογή του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, ως ένα κόμμα που έχει την προοπτική της εξουσίας και που πρέπει να είναι και ρεαλιστικό;
-- Σύμφωνοι. Είναι άλλο ζήτημα η προσαρμογή και ο εκσυγχρονισμός του προγράμματος ενός κόμματος - όλα τα κόμματα κάνουν τέτοια - και άλλο όταν τη μία μέρα, έστω ως σύνθημα λες θα καταργήσω με ένα άρθρο το μνημόνιο και άρα θα καταργήσω και όλους τους αντιλαϊκούς εφαρμοστικούς νόμους του που έχουν έρθει στη χώρα - εμείς ποτέ δεν το πιστέψαμε και τότε προειδοποιούσαμε - και μετά να λες ότι θα βρούμε έναν έντιμο συμβιβασμό... Αυτό δεν είναι προσαρμογή, αυτό κι αν είναι όχι κωλοτούμπα, αλλά συνολική αλλαγή ρότας. Αυτό σημαίνει ότι στην ουσία ταυτίζεσαι - στο συγκεκριμένο ζήτημα, όχι σε άλλα - με την κυβέρνηση, με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που κυβέρνησαν και που έλεγαν ότι είναι απαραίτητα τα μνημόνια, ψηφίσαμε αυτούς τους εφαρμοστικούς νόμους. Αρα μια ομοιότητά τους είναι αυτή, για να πω συγκεκριμένα πού μπορούν να βρουν και τρόπο να τα βρουν μετά τις εκλογές, η αντικειμενική βάση που έλεγα.
Διαθέσιμοι υπάρχουν...
-- Ποιοι να τα βρουν μετά τις εκλογές, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ;
-- Οχι. Τα κόμματα τα διάφορα. 'Αλλα θα είναι με κορμό με τη ΝΔ...
-- Μπορείτε να μου κάνετε μια εκτίμηση, ποιοι συνασπισμοί μπορεί να υπάρξουν;
-- Μπορεί να γίνει και μεγάλος συνασπισμός, εγώ θα σας έλεγα και ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ και δεν ξέρω τι άλλα κόμματα. Μπορεί να γίνει αντικειμενικά διότι έχουν ίδια κατεύθυνση τα προγράμματά τους. Δηλαδή, στα μεγάλα στρατηγικά ζητήματα ΕΕ, μνημόνιο κ.λπ., απλά δεν είναι ώριμο αυτήν τη στιγμή.
-- Μα ακούμε τι λένε ο ένας για τον άλλο...
-- Μα πάντα έτσι γίνεται προεκλογικά και μετεκλογικά βλέπουμε ότι γίνονται συμφωνίες. Θα σας πω το εξής: Δεν το βλέπω ώριμο αυτήν τη στιγμή να γίνει ο μεγάλος συνασπισμός. Το πιο ώριμο αυτήν τη στιγμή είναι μια κυβέρνηση είτε με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ, με βασικό κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ ή μια κυβέρνηση από την άλλη πλευρά με βασικό κορμό τη ΝΔ και βεβαίως με τις διάφορες φτερούγες και συμπληρώματα. Είναι διαθέσιμοι τέτοιοι, το Ποτάμι έχει πει ότι μπορεί και με τον ΣΥΡΙΖΑ και με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ έχει πει ότι μπορεί επίσης και με τον ΣΥΡΙΖΑ να δει, άρχισε να κάνει βήματα - εννοώ το ΠΑΣΟΚ του κ. Βενιζέλου - και με τη ΝΔ επίσης. Το κόμμα του κ. Παπανδρέου, αν μπει στη Βουλή, το υπόλοιπο του ΠΑΣΟΚ, επίσης έχει μιλήσει και για συνεργασίες με τον ΣΥΡΙΖΑ, τη ΝΔ, κάποια ευρύτερη κυβέρνηση. Και οι ΑΝΕΛ έχουν μιλήσει για τον ΣΥΡΙΖΑ, ότι θα ήταν διαθέσιμοι, αν μπουν στη Βουλή, για μια κυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ και η ΔΗΜΑΡ, επίσης. Αρα, λοιπόν, αφού υπάρχει αυτή η αντικειμενική βάση μπορούν να τα βρουν και να κάνουν κυβέρνηση.
Το ζήτημα είναι ποια είναι η πραγματική ελπίδα για το λαό
-- Ο κ. Τσίπρας, που θεωρητικά φέρνει αυτόν τον αέρα της αλλαγής δεν είναι ελπίδα; Για κάποιους είναι ελπίδα.
-- Ναι, για κάποιους είναι ελπίδα, αλλά πρέπει να σκεφτούν ποια είναι η πραγματική ελπίδα για το λαό. Για παράδειγμα, εμείς λέμε ότι η ελπίδα βρίσκεται στους αγώνες, στην αντίσταση, σε ένα κίνημα που μπορεί να παλεύει, να αγωνίζεται, το οποίο μπορεί από τη θέση της αντιπολίτευσης να βρίσκεται πάντα δίπλα του. Ελπίδα δεν σημαίνει τίποτα, ελπίδα λέει και ο Σαμαράς, ελπίδα λέει και ο Τσίπρας, όλοι μιλάνε για ελπίδα. Το πρόβλημα που πρέπει να σκεφτούμε είναι τι σημαίνει πραγματικά ελπίδα, με χειροπιαστά πράγματα. Διότι, αύριο εδώ θα είναι τα μνημόνια, οι εφαρμοστικοί νόμοι. Δε μιλάει κανένας για την κάλυψη των απωλειών των τελευταίων χρόνων. Ουδείς μιλάει γι' αυτό, τι σημαίνει αυτό το πράγμα; Οτι δεν πρόκειται να καλύψουν αυτές τις απώλειες. Δε μιλάει κανείς για το ποιους νόμους θα καταργήσει, για το ασφαλιστικό, για μια σειρά άλλα ζητήματα που μείωσαν το εισόδημα. Κανένας απ' αυτούς του νόμους δεν πρόκειται να καταργηθεί. Αυτά τα απλά πράγματα λέμε στον κόσμο και πρέπει να τα σκεφτεί.
Και μέχρι να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις, διότι σήμερα δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για μια τέτοια εξουσία, για μια τέτοια διαχείριση του προβλήματος, με αλλαγές στην οικονομία, στην κοινωνία, για την κοινωνικοποίηση, την αποδέσμευση κ.λπ., γιατί ο λαός στην πλειοψηφία του δεν έχει πειστεί γι' αυτά. Δεν βρίσκεται ο λαός στους δρόμους, δεν είναι το εργατικό - λαϊκό κίνημα έτοιμο γι' αυτά. Ομως, σ' αυτή την κατεύθυνση πρέπει να πάμε.
Αρα, λοιπόν, σήμερα ακόμη και να εμποδίσεις μέτρα, ακόμη και να προβάλεις προτάσεις νόμου αλληλεγγύης για το ζήτημα της ανέχειας που βιώνει ο λαός, είναι μεγάλο πράγμα. Και γι' αυτό χρειάζεται να γίνει ισχυρό το ΚΚΕ. Και, βεβαίως, μέσα σ' αυτήν τη διαδικασία θα δημιουργηθούν και όλες αυτές οι προϋποθέσεις, οι αναγκαίες αλλαγές για να πάμε σε μια νέα, άλλη οργάνωση της κοινωνίας που είναι απαραίτητη. Γιατί είναι ο μόνος δρόμος.
Γιατί, ξέρετε, οι υπόλοιποι δρόμοι, άκουσα και τον κ. Τσίπρα και άλλους να λένε ότι ακολουθούν διαφορετικά μονοπάτια από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ... Σύμφωνοι. Διαφορετικά μονοπάτια, μόνο που το ένα μονοπάτι μπορεί να σε βγάζει πιο γρήγορα στον γκρεμό - κι αυτά τα ερωτήματα των τηλεθεατών που μου έθεταν, βλέπουν το μονοπάτι που μας πάει κατευθείαν στον γκρεμό - το άλλο μονοπάτι δεν το βλέπουν ότι μας πάει στο γειτονικό βάλτο. Και ο βάλτος είναι και πιο επικίνδυνος, σε ρουφάει ολόκληρο χωρίς να το πάρεις κιόλας χαμπάρι, σε ενσωματώνει και ξανακάνεις τα ίδια, εξαφανίζεται η χώρα, ο λαός, οι εργαζόμενοι. Κι άρα λοιπόν ας ακολουθήσουμε το μονοπάτι που προτείνει το ΚΚΕ, που ας φαντάζει σήμερα δύσκολο, δύσβατο, με προβλήματα, είναι όμως το μόνο που μπορεί να σε οδηγήσει στην πραγματική λεωφόρο του μέλλοντος.
Κι άρα λοιπόν κάποια συνθήματα που ακολουθούσαν κάποιοι παλιότεροι, που τα βούτηξε το ΠΑΣΟΚ, που δεν τα υλοποίησε και άλλαξε, τώρα εμφανίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ με ακόμα χειρότερα και απ' αυτή την περίπτωση που ήταν το ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του '80, γιατί εκείνο τουλάχιστον έλεγε και κάποια συνθήματα για την ΕΟΚ, για το ΝΑΤΟ. Τούτοι δω δεν λένε ούτε αυτά τα απλά πράγματα, που έλεγαν κάποιοι αριστεροί, κάποιοι οραματιστές έστω - ας μην τους πούμε πραγματιστές - την προηγούμενη περίοδο. Αυτά πρέπει να σκεφτεί ο ελληνικός λαός και απ' αυτή τη σκοπιά να αντιμετωπίσει και το παρόν του και το μέλλον του.
Δυνατό ΚΚΕ για ισχυρή εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση
-- Σε αυτές τις εκλογές, όλοι θέλουν ή να είναι πρώτοι ή να είναι τρίτοι. Δηλαδή ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ παλεύουν για την πρώτη θέση και οι υπόλοιποι θέλουν να είναι ρυθμιστές, οι εγγυητές... Εσείς τι θέση θέλετε να πάρετε;
-- Ξέρετε πολύ καλά ότι το ΚΚΕ ποτέ δεν έβαζε αριθμητικούς στόχους σε εκλογές, ούτε γινόμαστε καταμετρητές να βάλουμε τα κόμματα σε μια σειρά 1ο, 2ο, 3ο, 4ο, 5ο. Ο στόχος του ΚΚΕ είναι να βγει όσο πιο δυνατό γίνεται, να πάει όσο πιο ψηλά γίνεται. Για να πετύχει μια ισχυρή εργατική - λαϊκή - νεολαιίστικη αντιπολίτευση που θα δρα με όλους τους τρόπους. Και μέσα στη Βουλή με θετικές προτάσεις νόμου - κι όσοι λένε ότι θα τα κάνουμε αυτά, ιδού πεδίον δόξης λαμπρό να αποδείξουν ότι αυτές τις προτάσεις νόμου που θα καταθέσει το ΚΚΕ και είναι έτοιμες και ήδη τα προηγούμενα χρόνια έχουμε καταθέσει και για τους ανέργους και για τη φοροαπαλλαγή των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και για τους αυτοαπασχολούμενους και για τη φτωχή αγροτιά και για μια σειρά άλλα τμήματα των εργαζομένων που υποφέρουν, να ψηφιστούν. Αν κάποιο άλλο κόμμα, είτε κυβερνητικό είτε μη, φέρει ένα νόμο θετικό, το οποίο θα είναι έστω μικρή ανακούφιση για το λαό, το ΚΚΕ θα τον ψηφίσει, δεν έχουμε αντίρρηση σ' αυτό. Εχουμε πει επανειλημμένα, είναι καθαρό, δε χρειάζεται κανείς να είναι στην κυβέρνηση για να στηρίξει ένα φιλολαϊκό νόμο, όπως λένε ότι θα κάνουν. Εμείς θα το ψηφίσουμε, αλλά αυτό σημαίνει όμως αντιπολίτευση.
Επειδή εμείς πιστεύουμε ότι αυτό το σενάριο ακόμα και του ενός θετικού νόμου μάλλον το βλέπουμε απίθανο και προβλέπουμε ότι μάλλον νέα μέτρα - εκτός από τα ήδη υπάρχοντα - θα υλοποιούνται και θα φέρουν και άλλα μέτρα δυστυχώς όποιος κι αν είναι κυβέρνηση, γι' αυτό λέμε ότι χρειάζεται μια δυναμική αντιπολίτευση και στη Βουλή και στο λαό, με τους αγώνες.
Εμείς δε θέλουμε να δώσουμε καμιά ανοχή σε οποιονδήποτε τη ζητάει, γιατί έχουμε πει επανειλημμένα, ανοχή ζητάει μόνο αυτός που έχει ήδη λερωμένη τη φωλιά του, που τα έχει βρει με άλλους που δεν ενδιαφέρονται για τα λαϊκά στρώματα.
Να εκφραστεί και με την ψήφο η εμπιστοσύνη του λαού στο ΚΚΕ
-- Το γεγονός ότι ενώ ο κόσμος περνάει τόσο δύσκολα όπως το περιγράφετε και δεν έχετε ανεβάσει ποσοστά εσείς, δεν σας προβληματίζει λίγο στο πώς βλέπετε την πολιτική σας; Δεν νομίζετε ότι πρέπει να κάνετε μια άλλη προσέγγιση στον κόσμο;
-- Οχι, νομίζουμε ότι πρέπει να προβληματίσει πολύ περισσότερο όλους, και τις πολιτικές δυνάμεις, τα πολιτικά κόμματα, αλλά και τον ίδιο τον ελληνικό λαό, που βεβαίως αυτός καθορίζει τις εξελίξεις και με την ψήφο και με την πάλη του, να σκεφτεί αυτό για το οποίο προειδοποιούσαμε: Πού οδηγεί αυτό το κλίμα της φανατικής δικομματικής πόλωσης. Γύρω ουσιαστικά από ίδια προγράμματα στρατηγικής με επιμέρους διαφορές και διάφορους τόνους.
-- Γιατί τότε δεν πείθετε εσείς; Θέλει ο κόσμος να ψηφίζει συνεχώς κόμματα που θα τον βυθίζουν στη φτώχεια;
-- Δυστυχώς, είναι τόσο ισχυρή η επίδραση όλης αυτής της προσπάθειας πλύσης εγκεφάλου, της πόλωσης ανάμεσα στον πρώτο και στο δεύτερο κάθε φορά, ζητήματα που τα έχουμε γνωρίσει και που ο λαός μας τα έχει πληρώσει. Εμείς λέμε ότι σε αυτές τις εκλογές ο λαός μπορεί να κάνει το άλμα, να κάνει το βήμα, να δώσει πραγματικά ισχυρή δύναμη στο ΚΚΕ και στη Βουλή, έτσι ώστε να δει πραγματικά να ξημερώνουν καλύτερες μέρες. Γιατί θα είναι η μόνη δύναμη που μπορεί με σιγουριά την επόμενη μέρα να τη δει, όχι απλά ως εγγύηση. Μας έχει εμπιστοσύνη, αυτό το συναντάμε καθημερινά στους χώρους δουλειάς, στις περιοδείες, παντού όπου γυρνάμε, αυτή την εμπιστοσύνη να μας δώσει, να μας δυναμώσει, γιατί μόνο έτσι θα γίνει και ο ίδιος δυνατός.
-- Μια τελευταία ερώτηση που μας έρχεται τώρα στο twitter: Δεν χρειάζεται η ιστορική στιγμή συνασπισμού της αριστεράς απέναντι στην πανευρωπαϊκή ακροδεξιά; Μας ρωτάει ένας φίλος.
-- Ξαναλέω το εξής: Αυτή η έννοια της αριστεράς έχει τόσο συκοφαντηθεί, έχει τόσο λεηλατηθεί, που ξαναλέω έχει χάσει το παιδί τη μάνα και η μάνα το παιδί για το ποιος είναι αριστερός. Δεν μπορεί να είναι αριστεροί όλοι από το ΠΑΣΟΚ μέχρι τον ΣΥΡΙΖΑ και μέχρι το Ποτάμι και τώρα τελευταία με τη ΝΔ, που πήρε επίσης στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που μιλούν εν ονόματι του σοσιαλισμού. Δεν μπορεί να είναι αριστερός και ο Γ. Παπανδρέου και όλοι οι υπόλοιποι και ο κ. Τσίπρας και να είναι και το ΚΚΕ μέσα σ' αυτό το τουρλουμπούκι, να σας το πω έτσι απλά, λαϊκά. Πρέπει να αλλάξουμε ρότα, πρέπει να πάψουμε να χωρίζουμε το λαό μας σε αριστερούς, κεντρώους και δεξιούς και να τους χωρίζουμε αν είναι εργάτης, άνεργος, υπάλληλος, επαγγελματίας, αγρότης και όλοι αυτοί πρέπει να ενωθούν σε μια μεγάλη λαϊκή συμμαχία με κατεύθυνση ενάντια στα μονοπώλια, ενάντια σε αυτό το σύστημα που τον έχει φέρει σε αυτήν την κατάσταση, ενάντια στην ΕΕ και τις ηγεσίες όλες αυτές, τους εταίρους που μας έχουν φτάσει εδώ και να ανοίξουμε καινούργια περπατησιά για τον τόπο.

ΟΥΚΡΑΝΙΑ Αναζωπύρωση συγκρούσεων

ΟΥΚΡΑΝΙΑ
Αναζωπύρωση συγκρούσεων


ΝΤΟΝΕΤΣΚ.--
Αναζωπύρωση των συγκρούσεων ανάμεσα στις δυνάμεις της αντιδραστικής κυβέρνησης και τους πολιτοφύλακες παρατηρείται τις τελευταίες μέρες στην Ανατολική Ουκρανία, λίγο πριν την προγραμματισμένη για αύριο Πέμπτη συνάντηση των Προέδρων Ουκρανίας, Ρωσίας, Γαλλίας, Γερμανίας στην Αστάνα του Καζαχστάν, που ωστόσο είναι αμφίβολο αν θα πραγματοποιηθεί τελικά.
Χτες από ρουκέτα που χτύπησε λεωφορείο κοντά στην πόλη Βολνοβάχα, νότια της πόλης Ντονέτσκ σκοτώθηκαν δέκα άμαχοι και τραυματίστηκαν 13, χωρίς να είναι ξεκάθαρο ποιος προκάλεσε το μακελειό. Επίσης, και σε άλλες περιοχές, ο στρατός κατηγορεί τους πολιτοφύλακες ότι εξαπέλυσαν μπαράζ πυρών πυροβολικού.
Πάντως, παρά τις πολεμικές επιχειρήσεις, η ουκρανική Βουλή, που κυριαρχείται από αντιδραστικές δυνάμεις, προχώρησε χτες στην αλλαγή του ποσοστού του κύριου μετόχου των επιχειρήσεων από το 60% στο 51%, ανοίγοντας το δρόμο για περαιτέρω ιδιωτικοποιήσεις κρατικών εταιρειών. Επίσης, προχτές η Interpol προσέθεσε τον Βίκτορ Γιανουκόβιτς, τον ανατραπέντα πρώην Πρόεδρο της Ουκρανίας, στον κατάλογο των προσώπων που καταζητούνται σε διεθνές επίπεδο, λόγω των κατηγοριών σε βάρος του από μέρους των ουκρανικών αρχών για κατάχρηση δημόσιου χρήματος. Ο 64χρονος Γιανουκόβιτς, βρίσκεται στη Ρωσία η οποία δεν προτίθεται να τον παραδώσει.
Σε μια παράλληλη εξέλιξη, στο πλαίσιο της ενδοϊμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης, το ΝΑΤΟ εντείνει τις στρατιωτικές προετοιμασίες με γυμνάσια στη Βαλτική, απαντώντας στις κινήσεις της Ρωσίας να ενισχύσει τη στρατιωτική της παρουσία στην ενσωματωμένη Κριμαία.

ΓΑΛΛΙΑ Στρατοκρατούμενη ζώνη η πρωτεύουσα και άλλες πόλεις

ΓΑΛΛΙΑ
Στρατοκρατούμενη ζώνη η πρωτεύουσα και άλλες πόλεις
  • Η πολύμορφη ενίσχυση των δυνάμεων καταστολής προβάλλεται ως ανάγκη, για να αντιμετωπιστεί η «τρομοκρατία»
  • Χτες έγιναν οι κηδείες των 17 θυμάτων των τζιχαντιστών την προηγούμενη βδομάδα



Ο γαλλικός λαός πρέπει να συνηθίσει ότι θα πηγαίνει στη δουλειά του συναντώντας στρατιώτες στους δρόμους; (φωτ. χτεσινή περιπολία στο Παρίσι)
ΠΑΡΙΣΙ.--
Με 10.000 στρατιώτες ακροβολισμένους με τα όπλα ανά χείρας σε Παρίσι και άλλες περιοχές της γαλλικής επικράτειας, η γαλλική κυβέρνηση διαβεβαίωσε και χτες ότι θα πρωτοστατήσει στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας». Αξιοποιώντας τις κηδείες των τριών αστυνομικών (που παρασημοφορήθηκαν με το μετάλλιο της «Λεγεώνας της Τιμής») που μαζί με 14 ακόμα αθώους δολοφονήθηκαν από τζιχαντιστές, ο Πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ ζήτησε ξανά «ενότητα» και «ψυχραιμία», πλέκοντας το εγκώμιο των Σωμάτων καταστολής και του στρατού.
Επίσης, ενόψει της προγραμματισμένης για χτες το απόγευμα συνεδρίασης της γαλλικής βουλής (όπου θα αποφασιζόταν η συνέχιση των στρατιωτικών επιχειρήσεων κατά του «Ισλαμικού Κράτους»), ο υπουργός Αμυνας Ζαν-Ιβ Λε Ντριάν υπογράμμισε σχετικά με την ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων μέσα σε αστικά κέντρα: «Είναι ο ίδιος εχθρός. Οι δυνάμεις μας βρίσκονται επί του πεδίου εδώ διότι ... για τα στρατεύματά μας είναι η ίδια μάχη».
«Η απάντηση βρίσκεται εντός και εκτός της Γαλλίας. Το "Ισλαμικό Κράτος" είναι ένας τρομοκρατικός στρατός με μαχητές από παντού...είναι ένας παγκόσμιος στρατός που πρέπει να εξουδετερωθεί και αυτός είναι ο λόγος που συμμετέχουμε στη συμμαχία», πρόσθεσε ο υπουργός, ξεκαθαρίζοντας ότι η γαλλική αστική τάξη θα διατηρήσει πρωταγωνιστικό ρόλο στο αιματοκύλισμα των λαών με το πρόσχημα της «αντιμετώπισης των τζιχαντιστών».
Σήμερα, το σατιρικό περιοδικό «Σαρλί Εμπντο» αναμένεται να κυκλοφορήσει με τιράζ 3 εκατομμύρια φύλλα (έναντι 60.000 που συνηθίζεται) φιλοξενώντας στο εξώφυλλο ένα σκίτσο του προφήτη Μωάμεθ να δακρύζει, δηλώνοντας «είμαι Σαρλί» και συμπληρώνοντας «τα συγχωρούμε όλα». Μουσουλμανικές οργανώσεις στη Γαλλία ζήτησαν «από τη μουσουλμανική κοινότητα της Γαλλίας να διατηρήσει την ψυχραιμία της, αποφεύγοντας τις συναισθηματικές ή τις απρεπείς αντιδράσεις που δεν συνάδουν με την αξιοπρέπειά της, σεβόμενη την ελευθερία της γνώμης».
Πάντως, στην Αίγυπτο, ο Μεγάλος Μουφτής Σάουκι Αλαμ, δήλωσε ότι «η έκδοση αυτή θα προκαλέσει ένα νέο κύμα μίσους στη γαλλική και τη δυτική κοινωνία γενικά και αυτό που κάνει το περιοδικό δεν εξυπηρετεί τη συνύπαρξη ή ένα διάλογο μεταξύ πολιτισμών».
Ζητούν να δυναμώσουν στρατός και αστυνομία
Στο μεταξύ, η πρόεδρος του «Εθνικού Μετώπου» Μαρί Λεπέν γκρίνιαξε χτες στο Ευρωκοινοβούλιο επειδή απέναντι στον «ισλαμιστικό φονταμενταλισμό», η ΕΕ αποδυναμώνει τη Γαλλία, λόγω «του γεγονότος ότι μας επιβάλλει το πλήρες άνοιγμα των συνόρων» και «διότι επιβάλλει πολιτικές λιτότητας οι οποίες στη Γαλλία έχουν πλήξει» σε πολύ μεγάλο βαθμό τις δυνατότητες του στρατού, της αστυνομίας και των υπηρεσιών πληροφοριών.
Το θέμα της πολύμορφης ενίσχυσης των δυνάμεων καταστολής και των μυστικών υπηρεσιών συζητιέται τις τελευταίες μέρες ευρέως και στα γαλλικά ΜΜΕ, στο πλαίσιο της δήθεν θωράκισης της χώρας απέναντι στους «τρομοκράτες», τους οποίους βέβαια εκτρέφουν σχεδιασμένα οι ίδιοι που σήμερα φέρονται να τους καταδιώκουν.
Τέλος, οι γαλλικές αρχές κάνουν πλέον λόγο για ολόκληρο «πυρήνα» στον οποίο συμμετείχαν οι δράστες των αιματηρών επιθέσεων. Χτες έγινε γνωστό ότι στις αρχές Γενάρη, συνελήφθη ύποπτος στη Βουλγαρία που εκτιμάται ότι είχε σχέση με τα αδέλφια Κοασί, ενώ αξιωματούχος της γαλλικής αστυνομίας δήλωσε χτες ότι τα όπλα που χρησιμοποιήθηκαν στις επιθέσεις είχαν έρθει από το εξωτερικό.

TOP READ