Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ - Πρώτη τοποθέτηση για το εκλογικό αποτέλεσμα της 17ης Ιουνίου 2012

Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ - Πρώτη τοποθέτηση για το εκλογικό αποτέλεσμα της 17ης Ιουνίου 2012 

 Πραγματοποιήθηκε συνεδρίαση της ΚΕ στις 18 Ιουνίου 2012 με θέμα την πρώτη τοποθέτηση για το εκλογικό αποτέλεσμα της αναμέτρησης της 17ης Ιουνίου και τις μετεκλογικές εξελίξεις. Η τοποθέτηση της ΚΕ θα συζητηθεί ως τις ΚΟΒ και τις οργανώσεις της ΚΝΕ, σε συσκέψεις με συνεργαζόμενους, φίλους και οπαδούς του Κόμματος ώστε να συγκεντρωθούν γνώμες και υποδείξεις. Η εκτίμηση θα ολοκληρωθεί στην ΚΕ, αφού συγκεντρωθούν οι απόψεις και οι υποδείξεις, οι παρατηρήσεις και για τις δύο εκλογικές αναμετρήσεις Μαΐου - Ιουνίου, που θα χαράξει και τα άμεσα καθήκοντα του Κόμματος.


Α. ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ 


 Η ΚΕ συνοψίζει την πρώτη της τοποθέτηση που θέτει για συζήτηση ως εξής: 
 Το εκλογικό αποτέλεσμα της 17ης Ιουνίου 2012 είναι αρνητικό για το λαό ο οποίος έχει δεχθεί καίρια πλήγματα από τις συνέπειες της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης στην Ελλάδα. Τα ορατά αρνητικά στοιχεία καταρχήν είναι τα παρακάτω:




 - Οι μεγάλες απώλειες του ΚΚΕ, σε αναντιστοιχία με την απήχηση των θέσεων και της δράσης του, μπροστά στις αρνητικές εξελίξεις που προβλέπονται. Συντελέσθηκε κάτω από την πίεση του ρεύματος των αυταπατών και της λογικής του δήθεν μικρότερου κακού, του ανώδυνου και εύκολου δρόμου ότι είναι δυνατόν να σχηματισθεί μια κυβέρνηση διαχείρισης της κρίσης, στο έδαφος της εξουσίας των μονοπωλίων και της ενσωμάτωσης στην ΕΕ, η οποία θα καταφέρει να βάλει φρένο στην επιδείνωση της θέσης του λαού. Επέδρασε ταυτόχρονα και το κλίμα φοβίας και τρομοκρατίας για την έξωση της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Συντελέσθηκε σε συνθήκες συστηματικής και ύπουλης επίθεσης των ιδεολογικοπολιτικών μηχανισμών του συστήματος ως και με την συστηματική χρησιμοποίηση του διαδικτύου. Βασικός στόχος ήταν η αποδυνάμωση του Κόμματος ώστε να αποτραπεί η άνοδος του εργατικού κινήματος σε συνθήκες που χειροτερεύει η θέση του λαού. 
 Η ΚΕ χαιρετίζει τους χιλιάδες εργαζομένους, όλους όσοι παρά τις πιέσεις και τους εκβιασμούς άντεξαν και έδωσαν την ψήφο τους για μια ακόμη φορά στο ΚΚΕ, συσπειρώθηκαν στο κάλεσμα για να αντιμετωπισθεί η προσπάθεια αποδυνάμωσής του. Εκτιμά και χαιρετίζει την ηρωική δράση των μελών του Κόμματος και της ΚΝΕ κατά την διάρκεια της δύσκολης αυτής εκλογικής αναμέτρησης.


 -H αύξηση της ΝΔ που την έφερε πρώτο κόμμα και βάση για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας. Η πολιτική της ΝΔ είναι αντεργατική, αντιλαϊκή, θα επιδιώξει να φορτώσει τα βάρη της όξυνσης της κρίσης στο λαό διασφαλίζοντας την δυνατότητα ανάκαμψης της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Έχει δώσει όλες τις απαραίτητες διαβεβαιώσεις στην αστική τάξη και την ΕΕ για την «ευρωμονοδρομική» στρατηγική της. Τα χειρότερα είναι μπροστά και όχι το αντίθετο που ισχυρίσθηκε ο Α. Σαμαράς. Η διαφαινόμενη κυβέρνηση συνεργασίας θα κινηθεί στην κατεύθυνση του «ευρωμονοδρόμου», στην αστική διαχείριση της κρίσης.


 - Η αύξηση του ΣΥΡΙΖΑ και στην δεύτερη εκλογική μάχη και ενώ αποκαλύφθηκε η διαχειριστική λογική του με το κυβερνητικό πρόγραμμα που παρουσίασε. Στο πρόγραμμα αυτό απαλείφθηκαν τα όποια φραστικά ριζοσπαστικά συνθήματα είχε προβάλλει στο εκλογικό πρόγραμμα με το οποίο κατέβηκε στις εκλογές της 6ης Μαΐου για την κατάργηση του Μνημονίου και της Δανειακής Σύμβασης, την κατάργηση των αποκρατικοποιήσεων κλπ. Αναδείχθηκε σε πρόγραμμα αστικής διαχείρισης. Επέδειξε κραυγαλέο ενδοτισμό απέναντι στον ξένο παράγοντα. 
 Σε συνθήκες έντονης λαϊκής χειραγώγησης στηρίχθηκε από λαϊκές δυνάμεις που ήθελαν διαπραγμάτευση του Μνημονίου, μακριά από κάθε πνεύμα αντιπαράθεσης με την ΕΕ, αλλά και την ευρωζώνη.


 -Η σταθεροποίηση της εκλογικής δύναμης της φασιστικής Χρυσής Αυγής, η μετατροπή της σε κοινοβουλευτικό κόμμα. Η Χρυσή Αυγή αποτελεί σημαντικό όπλο για το αστικό πολιτικό σύστημα σε συνθήκες κρίσης για το τσάκισμα του εργατικού λαϊκού κινήματος, την επικίνδυνη για το λαό εξίσωση φασισμού και κομμουνισμού ως κρατική ιδεολογία και κατά συνέπεια πρακτική σε βάρος του ΚΚΕ. 
 Το συμπέρασμα είναι ότι το συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα εκφράζει τάση ανάσχεσης του όποιου ταξικού ριζοσπαστισμού που αναπτύχθηκε στην διάρκεια της περιόδου της κρίσης, κάτω από το ρεύμα του ανερχόμενου μικροαστικού ριζοσπαστισμού, υπό την καθοδήγηση της αστικής ιδεολογίας και προπαγάνδας. Είναι φανερό ότι οι αγώνες που αναπτύχθηκαν δεν μπόρεσαν να δώσουν μεγαλύτερο βάθος και σταθερότητα στον ριζοσπαστισμό καθώς δεν απέκτησαν την μαζικότητα και κυρίως την οργάνωση και τον πολιτικό προσανατολισμό που απαιτούν οι συνθήκες. Σε τελευταία ανάλυση η όποια θετική τάση αναπτύχθηκε επηρεάσθηκε από το στενό αντιμνημονιακό περιεχόμενο, από την μείωση των απαιτήσεων σε συνθήκες εξάπλωσης της φτώχειας, μαζικής ανεργίας. 
 Το εκλογικό αποτέλεσμα συμβάλλει στην προώθηση και ενίσχυση των σχεδίων της αστικής τάξης της χώρας να αντικατασταθεί το σύστημα εναλλαγής των δύο αστικών κομμάτων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ από ένα νέο δίπολο, την κεντροδεξιά με πυρήνα τη ΝΔ και την κεντροαριστερά με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ που απορρόφησε ένα μεγάλο μέρος των οργανωμένων στελεχών του ΠΑΣΟΚ. Διευκολύνονται τα σχέδια ανασύνταξης της σοσιαλδημοκρατίας που έχει αποδειχθεί χρήσιμη για την αστική τάξη όσο αφορά την αλλοίωση της ριζοσπαστικής συνείδησης υπέρ του «ευρωμονοδρόμου», το χτύπημα και τον έλεγχο του εργατικού κινήματος.


 -Η ΚΕ καλεί όλους εκείνους που προτίμησαν αυτήν την φορά να ψηφίσουν αντί το ΚΚΕ, άλλα κόμματα και ιδιαιτέρα ΣΥΡΙΖΑ να προβληματισθούν πολύ σοβαρά έστω και εκ των υστέρων. Καλεί γενικότερα τον εργαζόμενο λαό να σκεφθεί ψύχραιμα πάνω σε μια σειρά γεγονότα που μεσολάβησαν από τις 6 του Μάη ως τις 17 Ιούνη και που έδωσαν ξεχωριστά και πρωτόγνωρα χαρακτηριστικά στην εκλογική αναμέτρηση, τέτοια που σε καμία προηγούμενη δεν είχαμε ζήσει σε όλη την διάρκεια της μεταπολίτευσης. Συγκεκριμένα πρόκειται για:


α. Την άνευ προηγουμένου άμεση, προκλητική, απροκάλυπτη επέμβαση στην εκλογική αναμέτρηση της Κομισιόν με ηγετικούς της παράγοντες, της Γερμανίας, Γαλλίας, Ιταλίας, του ΔΝΤ, των ΗΠΑ, των διεθνών μέσων ενημέρωσης. Όλων δηλαδή εκείνων που εκφράζουν αντιτιθέμενα συμφέροντα μονοπωλιακών ομίλων, άρα επιθυμούσαν να εκφοβιστεί ο ελληνικός λαός, να παραιτηθεί ακόμα και από το αίτημα για την κατάργηση του Μνημονίου και της δανειακής σύμβασης που ήταν στο επίκεντρο της εκλογικής μάχης της 6ης Μαΐου. Αν και το λαϊκό κίνημα στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια είχε σημαντική άνοδο και κινητοποιήσεις πανευρωπαϊκής απήχησης, δεν είχε ούτε τον προσανατολισμό ούτε την μαζικότητα-οργανωτικότητα ώστε άμεσα να απειλεί την αστική εξουσία του κεφαλαίου. Αν και το μέγεθος της Ελλάδας είναι πολύ μικρό στα πλαίσια της ΕΕ, ωστόσο η βαθειά ενσωμάτωσή της στην ευρωζώνη, η βαθειά παρατεταμένη κρίση της σε συνδυασμό με την εκδήλωση της ύφεσης στην ευρωζώνη έκαναν επιτακτική την παρέμβαση των διεθνών συμμαχιών μέσα και έξω από την ΕΕ για να ανακοπεί κάθε τάση ριζοσπαστικοποίησης του κινήματος στην Ελλάδα και διεθνούς επίδρασής του. Σ' αυτά τα πλαίσια εκδηλώθηκε η συστηματική προσπάθεια να συγκροτηθεί ένα νέο δίπολο με βάση την ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Ταυτόχρονα χρησιμοποιήθηκαν οι ελληνικές εκλογές του Ιουνίου ως ένα πείραμα και εργαλείο στην υπηρεσία των ανταγωνισμών ανάμεσα στην Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία στο φόντο της νέας όξυνσης της κρίσης. Η συζήτηση για τροποποιήσεις στην συνταγή λιτότητας της ΕΕ δεν ξεκίνησε με τις ελληνικές εκλογές της 6ης Μαΐου, είχε προηγηθεί στο φόντο ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων εντός της ΕΕ και με την συμμετοχή σ' αυτές των ΗΠΑ και προσωπικά του προέδρου Ομπάμα. Οι ελληνικές εκλογές και οι εξελίξεις αξιοποιήθηκαν ως μοχλός για τις μεταξύ τους διενέξεις ενόψει και της συνόδου της ΕΕ στις 28-29 Ιουνίου, της συνόδου του G7 και της συνόδου του G20 18-19 Ιουνίου. Η αντιμερκελική ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ αξιοποιήθηκε από ένα μέρος των ευρωπαίων ανταγωνιστών προς την Γερμανία, όπως και από την πλευρά των ΗΠΑ, σε αντίθεση με το άλλο μέρος που υποστήριζε ότι η κατάργηση του Μνημονίου θα οδηγήσει την Ελλάδα εκτός ευρωζώνης, θα προκαλέσει ενδεχομένως και την διάλυσή της.


β. Την ανακοίνωση του ΣΕΒ για την αναγκαιότητα σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας και με τον αντιμνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ. Την φανερή υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ από ένα τμήμα μονοπωλιακών ομίλων και συγκροτημάτων των ΜΜΕ, και της κρατικής ραδιοτηλεόρασης.


γ. Την ομαδική μετακόμιση ενός μεγάλο μέρους στελεχών του ΠΑΣΟΚ ιδιαίτερα από τις πρώην ΔΕΚΟ, Τράπεζες, την δημόσια διοίκηση και άλλων κεντρικών στελεχών του μηχανισμού του ΠΑΣΟΚ οι οποίοι πήραν ενεργό μέρος στην οργάνωση του εκλογικού του αγώνα, στην οργανωμένη μετακίνηση σημαντικού μέρους της εκλογικής βάσης του ΠΑΣΟΚ προς το ΣΥΡΙΖΑ.


δ. Την ομοφωνία όλων των κομμάτων του «ευρωμονοδρόμου» ότι στην Ευρώπη πνέει θετικός αέρας αλλαγής και ότι η τροποποίηση του Μνημονίου ακόμα και της δανειακής συμφωνίας μπορούσε να φέρει ανακούφιση και θετική προοπτική στον ελληνικό λαό και γενικότερα, παρ' όλο που προετοιμάζονται εναλλακτικά αντιδραστικά ενδεχόμενα για να προχωρήσουν ενιαία οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στα κράτη μέλη της: Ενίσχυση των υπερεξουσιών της Κομισιόν και όξυνση των αντιθέσεων που φέρνει επιδείνωση της ανισομετρίας και των φυγόκεντρων δυνάμεων, ακόμα και την αποσύνθεση της ευρωζώνης.


 Οι δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, ιδιαίτερα της 17ης Ιουνίου εξελίχθηκαν σε πρωτοφανή επιχείρηση χειραγώγησης της ψήφου, με εκβιασμούς, παραπληροφόρηση, επίθεση στο Κόμμα για την άρνηση να συμμετέχει σε κυβέρνηση αστικής διαχείρισης της κρίσης, χειραγώγηση που ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Η επίθεση στο Κόμμα είχε στόχο την στρατηγική του, την άρνηση συμμετοχής σε κυβέρνηση αστικής διαχείρισης της κρίσης. 
 Είναι βέβαιο ότι μετά τις εκλογές θα αποκαλυφθούν πολλά περισσότερα γύρω από τα παρασκήνια των ανταγωνισμών και την χρησιμοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ σ' αυτά.


Β. ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ


 Η πολιτική γραμμή και οι προβλέψεις του ΚΚΕ που επιβεβαιώνονται με βάση και τις ίδιες εξελίξεις, θα είναι στήριγμα και σημαντική βοήθεια στον αγώνα του λαού. Ο λαός θα έχει την ευκαιρία να βγάλει τα συμπεράσματά του. Οι ριζοσπάστες αριστεροί θα έχουν επίσης την δική τους ευκαιρία να βγάλουν συμπεράσματα για την σημασία που είχε να στηρίξουν εκλογικά το ΚΚΕ ώστε από καλύτερες θέσεις να δώσει την μάχη στην συνέχεια για την ανασύνταξη του κινήματος και την απόκρουση της νέας επίθεσης.


 Το ΚΚΕ έδωσε την μάχη κόντρα στο ρεύμα της φοβίας και μοιρολατρίας, των ποικιλώνυμων απειλών (από την έξωση από την ευρωζώνη ως την ακυβερνησία), και της αυταπάτης που συστηματικά καλλιέργησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Ανέδειξε στον λαό τον χαρακτήρα της κρίσης και των προϋποθέσεων για διέξοδο υπέρ των εργαζομένων, τις προϋποθέσεις για να συμμετέχει το ΚΚΕ στην διακυβέρνηση, που συνδέονται με την αποδέσμευση, την μονομερή διαγραφή του χρέους, την κοινωνικοποίηση, δηλαδή την διακυβέρνηση της εργατικής λαϊκής εξουσίας. Έδωσε την μάχη αυτή παίρνοντας υπόψη τον κίνδυνο του εκλογικού κόστους. Η παραμικρή όμως υποχώρηση του Κόμματος στην πίεση για συμμετοχή σε κυβέρνηση διαχείρισης της κρίσης θα οδηγούσε στον αφοπλισμό και στην υποχώρηση-ήττα του εργατικού κινήματος, στη ματαίωση της προσπάθειας για την συγκρότηση ισχυρής κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας που συγκρούεται με την πολιτική γραμμή των μονοπωλίων, των ιμπεριαλιστικών ενώσεων της ΕΕ, του ΝΑΤΟ. Θα ακύρωνε κάθε προσπάθεια για συσπείρωση στην πάλη για τα καθημερινά προβλήματα που οξύνονται όλο και πιο πολύ, στην προοπτική της εργατικής λαϊκής εξουσίας. Το ΚΚΕ θα βρίσκονταν σε μια πρακτική ακύρωσης της συνέπειας και σταθερότητας λόγων και έργων, καθώς από το Κόμμα ζητούνταν επιζήμιες, καθοριστικά λαθεμένες υποχωρήσεις τόσο από το πρόγραμμά του όσο και από τα άμεσα καθήκοντα πάλης. Έχει μεγάλη σημασία ότι σε τέτοιες συνθήκες, όπου μια σειρά άλλα κομμουνιστικά κόμματα μένουν έξω από τα κοινοβούλια ή διαχέονται σε σοσιαλδημοκρατικά και οπορτουνιστικά αριστερά σχήματα στην Ευρώπη, το ΚΚΕ παρέμεινε όρθιο με λιγότερη εκλογική δύναμη σε σύγκριση με την ευρύτερη πολιτική του επιρροή. Η στρατηγική του για τους δύο δρόμους ανάπτυξης, για την αναγκαιότητα της κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας και την πάλη για την εργατική λαϊκή εξουσία, η διεύρυνση και εμβάθυνση των δεσμών του με την εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, παραμένει στοιχείο νέας εξόρμησης στο λαό ώστε να κρατηθεί όρθιος, να μη λυγίσει μπροστά στις νέες περιπέτειες που τον περιμένουν.


 Η μεγάλη μείωση της εκλογικής δύναμης του ΚΚΕ σε συνθήκες αφόρητης πίεσης, δεν μπορεί και δεν πρέπει να ερμηνευθεί μόνο από τους υπαρκτούς αντικειμενικούς λόγους. Οπωσδήποτε επηρεάζεται αποφασιστικά από το επίπεδο ανάπτυξης της ταξικής πάλης η οποία δεν καθορίζεται αποκλειστικά και μόνο από το κόμμα, αλλά και από τον γενικότερο συσχετισμό δυνάμεων.


 Η ΚΕ και όλο το Κόμμα με ουσιαστική συζήτηση χρειάζεται να εξετάσει τους γενικότερους υποκειμενικούς παράγοντες που μεσοπρόθεσμα επιδρούν στην πολιτική διείσδυση του Κόμματος ή σε υποκειμενικές αδυναμίες κατά την προεκλογική περίοδο ανεξάρτητα από την επίδραση ή τον βαθμό επίδρασης στο εκλογικό αποτέλεσμα. Δεν πρέπει να μας εφησυχάζει ότι η πολιτική μας επιβεβαιώνεται ως προς τις εξελίξεις. Απαιτείται να εξετάσουμε το επίπεδο ικανότητας του Κόμματος με κριτήριο πώς ανταποκρινόμαστε σε όλες τις συνθήκες.


 Το 18ο Συνέδριο και οι κατοπινές αποφάσεις της ΚΕ έχουν επισημάνει εκείνους τους παράγοντες που καθορίζουν την ικανότητα του κόμματος να αντιστοιχείται στις ανάγκες και τις απαιτήσεις: πώς δρα και δουλεύει στις εργατικές λαϊκές μάζες, στο κίνημα και στις οργανώσεις του, στην κομματική οικοδόμηση στην εργατική τάξη, στους τόπους δουλειάς και στους κλάδους, στη κοινωνική συμμαχία, στη δουλειά στις νέες ηλικίες και στις γυναίκες. Συνδέεται επίσης με ζητήματα επίσης της ιδεολογικοπολιτικής δουλειάς μέσα στο κόμμα και στην εργατική τάξη, στη νεολαία. Η εκλογική μάχη προσφέρεται για πιο ολοκληρωμένα συμπεράσματα, για νέες πλευρές που πρέπει να εξετασθούν καλύτερα και που επέδρασαν ως ένα βαθμό και στην εκλογική μάχη. Δεν αρκεί να έχεις σωστή στρατηγική και μαχητικότητα, απαιτείται να μελετήσουμε καλύτερα πως κατακτάμε την μεγαλύτερη-όσο γίνεται- επάρκεια που αντιστοιχεί στο ύψος των καθηκόντων αλλά και στην ταχύτητα των εξελίξεων. Απαιτείται να γίνουμε πιο απαιτητικοί και αυστηροί σε ζητήματα καθοδήγησης, οργάνωσης, πρακτικού προσανατολισμού, δράσης στις εργατικές λαϊκές μάζες. Μπορεί αυτές οι αδυναμίες να μην έπαιξαν καθοριστικό παράγοντα στο εκλογικό ποσοστό, στις συγκεκριμένες εκλογικές συνθήκες, όπου ήταν δύσκολο να αναχαιτισθεί το ρεύμα φόβου και κυρίως αυταπατών, όμως παίζουν ουσιαστικό ρόλο στην προετοιμασία, ετοιμότητα και αποτελεσματικότητα, μπροστά στα νέα και πολύ σύνθετα καθήκοντα που μας περιμένουν.


Γ. ΝΕΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ 


Το ΚΚΕ θα παλέψει και θα επιδιώξει να συναντηθεί με τις ριζοσπαστικές εργατικές λαϊκές δυνάμεις ώστε να μη χρεωθεί και να μη πληρώσει ο λαός την πολιτική χρεοκοπία της κυβέρνησης που ετοιμάζεται να σχηματισθεί. Να μη χαθεί η ελπίδα, να αποκτήσει δύναμη ο λαός, να παρεμποδίσει νέα μέτρα, να παλέψει για παραχωρήσεις, να κατακτήσει τη δική του εξουσία. Στο επίκεντρο της προσοχής του είναι η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, οι νέες ηλικίες, οι γυναίκες.
 Για να αντιμετωπιστεί το κύμα της απογοήτευσης από την συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής. Για να αποτραπεί να κυριαρχήσει ο φόβος και η απογοήτευση, να μη σταθεροποιηθεί ένα αντιδραστικό πολιτικό σκηνικό στο φόντο των κοινοβουλευτικών αυταπατών, σε συνθήκες εμβάθυνσης της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, οξυμένων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. 
 Η ελπίδα, η αγωνιστική ανάταση είναι θέμα και προσωπικής ευθύνης του καθένα και της καθεμιάς που ακολουθούν το δρόμο του ριζοσπαστισμού, έχουν αριστερή πολιτική σκέψη. Είναι ζήτημα πριν απ' όλα ευθύνης της εργατικής τάξης.


 Η ιστορική ευθύνη του ΚΚΕ δεν είναι να στηρίξει μια κυβέρνηση διαχείρισης της κρίσης σε βάρος του λαού.


 Το ΚΚΕ διαθέτει πολύτιμη ιστορική και σύγχρονη πείρα, ικανότητα αντοχής και αγωνι στικής προσαρμογής σε συνθήκες απότομης ανόδου του κινήματος αλλά και πισωγυρίσματος του εργατικού κινήμα τος. Μπορεί να συνδυάζει τα άμεσα και γενικότερα αιτήματα, να ενοποιεί αγωνιστικές δυνάμεις σε ενιαίο πολιτικό στόχο.


 α. Θα δώσει την μάχη μαζί με το λαό και τη νεολαία να μη χρησιμοποιηθεί ελληνικό έδαφος, να μην υπάρξει ελληνική συμμετοχή στον πόλεμο κατά της Συρίας και του Ιράν που ετοιμάζεται ίσως μετά τις αμερικανικές εκλογές.


 β. Το ΚΚΕ με συμπαγή κοινοβουλευτική ομάδα, θα καταθέτει και σχέδια νόμου και τροποποιήσεις για καίρια λαϊκά προβλήματα. Ανάμεσα στα πρώτα θα είναι η κατάργηση των Μνημονίων, της Δανειακής Σύμβασης και όλων των σχετικών νόμων που πέρασαν από την προηγούμενη βουλή στο μεσοδιάστημα.


 γ. Άμεσα θα στηρίξει την οργάνωση του εργατικού κινήματος και των συμμάχων του για την αντιμετώπιση απολύτως επειγόντων προβλημάτων όπως είναι η χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ, των ασφαλιστικών ταμείων, της λειτουργίας των κέντρων υγείας και των νοσοκομείων, της προστασίας των ανέργων, των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, την ανακούφιση της λαϊκής οικογένειας από την βαριά άμεση και έμμεση φορολογία, τα οξυμένα προβλήματα νεολαίας, γυναικών, υπερηλίκων, ΑΜΕΑ. Σε περίπτωση άναρχης πτώχευσης και νέας εσωτερικής υποτίμησης θα στηρίξει κάθε λαϊκή πρωτοβουλία, αλληλεγγύη και συσπείρωση που θα βοηθήσει το λαό να αντιμετωπίσει τις μεγάλες ανάγκες του.


 δ. Θα επιδιώξει την λαϊκή συσπείρωση εν όψει της απόφασης της ΕΕ που θα συνεδριάσει στις 28-29 Ιούνη για να ξεκινήσει η συζήτηση για τις υπερεξουσίες της Κομισιόν.


 ε. Η ΚΕ καλεί τους εργατοϋπαλλήλους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες να δράσουν άμεσα μέσα από δημοκρατικές εκλογικές διαδικασίες για να αλλάξει δραστικά ο αρνητικός συσχετισμός δυνάμεων στα τριτοβάθμια και δευτεροβάθμια σωματεία και οργανώσεις, για να πάρουν ενεργητικό μέρος στα πρωτοβάθμια σωματεία τα εκατομμύρια εργαζόμενοι που ως τώρα δεν μετέχουν.


 Η ΚΕ καλεί τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, τους φίλους και τους οπαδούς να συμβάλλουν στην μελέτη και αντιμετώπιση των γενικότερων αδυναμιών και ελλείψεων και υποκειμενικού χαρακτήρα που υπάρχουν όσο αφορά την δράση μας στο κίνημα στους τόπους δουλειάς και στις γειτονιές, στο χωριό, στους χώρους της μάθησης, για την ανασύνταξη του κινήματος. Δίχως αυτή την ανασύνταξη του κινήματος και την οικοδόμηση μιας πιο ισχυρής κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας δεν είναι δυνατόν ο λαός να τα βγάλει πέρα, να πάρει την υπόθεση στα χέρια του. Να αντιμετωπίσουν την πολυμέτωπη και πολυεπίπεδη επίθεση που θα ενταθεί σε βάρος του κόμματος με πρόσχημα το εκλογικό αποτέλεσμα.


ΑΘΗΝΑ 18/6/2012                            
 Η ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ 

Tροφή για προβληματισμό

Tροφή για προβληματισμό 
 Από το Red River


 Αν έρθει κάποιος εργαζόμενος αυτές τις μέρες στο σωματείο και πει απολύθηκα ή πως μας έβαλαν εκ περιτροπής ή πως έγινε μείωση μισθών μάλλον θα πρέπει να τον στείλουμε ή στη ΝΔ που είναι η υπεύθυνη κυβερνητική δύναμη ή στον ΣΥΡΙΖΑ που κάνει όπως λένε την καλύτερη αντιπολίτευση. Μάλλον αντιπολίτευση σημαίνει ωραίες ατάκες, εμπόριο ελπίδας και διαχείριση του συστήματος.


 Για αυτά τα ασήμαντα προβλήματα που καίνε κάθε εργατική οικογένεια, ίσως δεν έχει αξία να αγωνίζεσαι εφόσον ένας κόσμος που εκτιμά το ΚΚΕ για τους αγώνες τους, για την ηθική  και τη σοβαρότητα του, την ίδια στιγμή το καταψηφίζει στις εκλογές και επιλεγεί τις ψεύτικες ελπίδες από τον καναπέ. Ίσως μια τιμωρία του λαού θα ήταν να ζούσε σε ένα παράλληλο σύμπαν να δει τι θα σημαίνε απουσία του ΚΚΕ από τα εργοστάσια και τους τόπους δουλειάς, από τους αγώνες. 


'Αρα είναι ο κόσμος χαζός;
 'Ενα ερώτημα που συχνά-πυκνά έρχεται στο προσκήνιο. Ο κόσμος ποτέ δεν είναι χαζός. Ο λαός πάντα είναι η κυρίαρχη δύναμη, αυτή που θα επιλέγει και θα καθορίζει τους συσχετισμούς. 




Άρα το ΚΚΕ κάνει κάτι λάθος; 
 ΄Ενας προβληματισμός που έρχεται συχνά-πυκνά στην επικαιρότητα είτε με καλή προαίρεση είτε με κακή στα πλαίσια της βρωμιάς και της αθλιότητας.


 Για να δούμε...


 Το ΚΚΕ δικαιώνεται στις προβλέψεις του; Δικαιώνεται για το χαρακτήρα της κρίσης; Δικαιώνεται για το ρόλο των άλλων δυνάμεων; Δικαιώνεται για το πεδίο που καλεί το λαό να δράσει; Δικαιώθηκε για τα πραγματικά διλήμματα; Δικαιώθηκε για τη στάση του λαού απέναντι στην κρίση και στους δύο δρόμους που ανοίγονται με βάση αυτή;


 Σε όλα τα παραπάνω οι θέσεις παραμένουν στο χαρτί και η ίδια η ζωή δείχνει αν υπάρχει δικαίωση ή οχι. Και με βάση τις εξελίξεις που τρέχουν πιο γρήγορα σε αυτές τις συνθήκες κανείς δεν έχει το δικαίωμα να πει πως το ΚΚΕ λάθεψε, αστόχησε ή σημάδεψε λάθος.

Άρα; Ξαναγυρνάμε στην αρχή. Φταίει ο λαός;


 Το ΚΚΕ στο λαό δεν κουνάει το δάχτυλο ούτε τον λέει ηλίθιο. Τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ έχουμε την υπομονή ώστε να να μην απογοητευόμαστε και κυρίως  να μην κουραζόμαστε για να του εξηγούμε πως αν δεν κουνηθεί ο ίδιος, αν δεν κάνει βήματα οργάνωσης, αν δεν πάρει τη ζωή του στα χέρια του, λύσεις και απαντήσεις στα προβλήματα του δε θα δει.


 Πως ειναί καλό να έχει απαιτήσεις από το ΚΚΕ αλλά θα πρέπει να παίρνει και παραπάνω ευθύνες, που δε θα αρχίζουν και θα τελειώνουν σε μία εκλογική μάχη. Αν οι εργαζόμενοι ήταν οργανωμένοι στα σωματεία τους, θα έβλεπαν με πρώτη ματιά ποια είναι η ΝΔ στους τόπους δουλειάς και ποιος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Θα είχαν άμεση αντίληψη τι κάνουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ για τους μισθούς, με ποιους συνεργάζονται, τι λένε. Δε θα είχαν ανάγκη από ένα ΚΚΕ που θα τους εξηγούσε τα αυτονόητα αλλά θα είχαν άλλες απαιτήσεις από ένα ΚΚΕ που θα τους πήγαινε και δύο βήματα παραπέρα.


 Αν ο εργάτης δε μάθει να αγωνίζεται για τη ζωή του κάθε μέρα και να συγκρούεται με τους εκμεταλλευτές του, θα γίνεται σε τέτοιες συνθήκες φτερό στον άνεμο ανάμεσα στην καλλιέργεια φόβου και στο εμπόριο ελπίδας. Συμπιεσμένη δύναμη που θα αεροβατεί ανάμεσα στο νέο διπολισμό που θα ενισχύεται μέσω της πόλωσης.


 Η κρίση που έφερε τα μνημόνια είναι κρίση του συστήματος. Και για την ανάκαμψη της χρειάζεται ένα εξαθλιωμένο εργατικό δυναμικό που θα είναι πρόθυμο για τους εργοδότες να δουλεύει για 300ευρω και τζάμπα δηλαδή τους μεγαλοεργολάβους και τους εφοπλιστές που και οι δυο πόλοι τους θεωρούν αναγκαίους και ευεργέτες. Όπως αναγκαία θεωρούν και την Ευρωπαϊκή Ένωση που όλοι υποκλίνονται στην ύπαρξη και την παρέμβαση της.


 Το ΚΚΕ δε θα κουραστεί να αναδεικνύει με ότι δύναμη του δίνει ο λαός, πως αυτός ο δρόμος είναι καταστροφικός.


 Το ΚΚΕ δεν κάνει κλάψες ούτε παρακάλεσε ποτέ για ψήφους. Ας μπουν όμως κάποια ερωτήματα.


 Θέλει ο λαός ένα ΚΚΕ που σήμερα θα ήταν απόν από τα εργοστάσια; Χρειάζεται ο λαός ένα ΚΚΕ που θα ήταν άφαντο από τα σημερινά του προβλήματα; Χρειάζεται ο λαός ένα ΚΚΕ που σήμερα θα συμφιλιωνόταν με το ρεαλισμό των επιχειρηματιών; Αν η απάντηση είναι όχι, τότε από σήμερα θα πρέπει να δυναμώσουν οι αγώνες σε κάθε χώρο, πλάι στο κόμμα της εργατικής τάξης που από χθες το βράδυ είναι πιο αποφασισμένο να σταθεί στο ύψος των ιστορικών ευθυνών του.
 Κόκκινη προπαγάνδα εκτοξεύθηκε από  Redfly  στις 15:37  
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου 
BlogThis!
Μοιραστείτε το στο Twitter
Μοιραστείτε το στο Facebook
  
 6 Προβοκατόρικα σχόλια: 


redpower18 Ιουνίου 2012 3:50 μ.μ.


Θα ήθελα να πάω πιο πέρα τα τελευταία ερωτήματα γιατί δεν θέλω το ΚΚΕ ως αντίβαρο στην πολιτική που έρχεται αλλά ως εργαλείο που με την πάλη θα ανατρέψει και πάρει την εξουσία..Η ουσία είναι ίδια δηλαδή δυνατό κκε και λαός αλλά η στόχευση διαφορετική.Ποτέ δεν ψήφισα κκε ως αντίβαρο αλλά για μια διαφορετική κοινωνία και ένα άλλο σύστημα από αυτό που ζω τώρα..
Απάντηση
Απαντήσεις


Cos18 Ιουνίου 2012 4:32 μ.μ.


Σωστά. Ίσως αυτό ήταν και το λάθος μας. Τώρα, στις εκλογές δηλαδή, δεν δώσαμε διέξοδο, δεν μιλήσαμε στο βαθμό που έπρεπε και μπορούσαμε για τις δικές μας προτάσεις, για την εργατική αντιμονοπωλιακή αντιιμπεριαλιστική κυβέρνηση, για την προοπτική του σοσιαλισμού, αναλωθήκαμε περισσότερο στα ζητήματα που αφορούν τους άλλους πέφτοντας στη παγίδα των αστών, που μόνο τέτοια ζητήματα μας έθεταν. Ακόμα και στα φυλλάδιά μας, στη κριτική των άλλων αναλωνόμαστε. Πρέπει να απαλλαγούμε από αυτή την λογική, να παλέψουμε και να διεκδικήσουμε αυτά που μας ανήκουν. Η εργατική εξουσία ΤΩΡΑ, τα κομμμουνιστικά οράματα, η κομμουνιστική προοπτική αύριο, πρέπει να αναδειχθούν.


crazytrain18 Ιουνίου 2012 4:48 μ.μ.


Η κριτική που δέχεται το ΚΚΕ είναι ακριβώς ή αντίθετη απ'ότι γράφετε. Ότι παραπέμπει τα σημερινά προβλήματα στο σοσιαλισμό ο οποίος σήμερα είναι για κάποιους χρονικά φτάνει στη Δευτέρα Παρουσία δηλαδή ποτέ. 


Στην προεκλογική περίοδο το ΚΚΕ άνοιξε σε διάφορες στιγμές και με αρκετούς τρόπους το ζήτημα της διακυβέρνησης και σε ποια εξουσία και κυβέρνηση θα συμμετείχε. Όμως δε θα κρινόταν σε αυτές τις εκλογές το παραπάνω (και σε εκλογές γενικά). Υπήρχε συγκεκριμένο προεκλογικό φυλλάδιο που έβαζε ακριβώς και συγκεκριμένα μόνο αυτό το ζήτημα. Υπήρχε συνέντευξη που αναλώθηκε μόνο σε αυτό.


Αλλωστε και στο αρχικό άρθρο ο επίλογος μιλάει για την ιστορική ευθύνη του ΚΚΕ, οπότε δεν πρέπει να υπάρχουν παρερμηνείες.Η ιστορική ευθύνη του ΚΚΕ δεν είναι να απελευθερώσει την εργατική τάξη από τα 400€ και να την πάει στα 600€. Για να συνεννούμαστε :)


Cos18 Ιουνίου 2012 4:59 μ.μ.


Η κριτική των άλλων για "δευτέρα παρουσία" ήταν ευάλωτη και εύκολα αντιμετωπίσιμη. Δεν λέω ότι δεν άνοιξε το ΚΚΕ τα ζητήματα της εξουσίας, λέω όμως ότι δεν το έκανε σε επαρκή βαθμό και οπωσδήποτε δεν κατάφερε να πείσει ότι έχει πρόταση ικανή για αλλαγή στην εξουσία τώρα. Ίσως στις σημερινές συνθήκες να μην μπορούσε να το κάνει, δεν το προσπάθησε όμως νομίζω στο βαθμό που θα έπρεπε.
Απάντηση


2310net18 Ιουνίου 2012 4:38 μ.μ.


"Το ΚΚΕ στο λαό δεν κουνάει το δάχτυλο ούτε τον λέει ηλίθιο" 
Πάντως και τον ελληνικό λαό δεν τον λες και τέρας ευφυίας!
Απάντηση


Πάνος18 Ιουνίου 2012 5:47 μ.μ.


Νομίζω πως πρέπει να προτάξουμε το πρόγραμμα της λαϊκής εξουσίας. Να αναλύσουμε σημείο προς σημείο τί σημαίνει λαϊκή εξουσία και πώς ακριβώς θα είναι η καθημερινότητα του καθενός μας στον πραγματικό σοσιαλισμό. Μίλησα με πολλούς και δεν καταλαβαίνουν τί σημαίνει λαϊκή εξουσία. πχ. να πούμε 6ωρη/5ήμερη κοινωνική εργασία για όλους. Συνταξιοδότηση στα 55-60. Άδεια 2 μήνες για όλους. Κατάργηση δανείων που έχει πάρει ο κόσμος από τις τράπεζες. Ο καθένας θα μένει στο σπίτι του χωρίς νοίκια. Κατάργηση των τραπεζών. Ανοιχτοί οι αθλητικοί χώροι για όλους. Εναλλαγή ατόμων σε διοικητικά πόστα. Να πουμε στον κόσμο πώς θα γίνεται η εκλογή αντιπροσώπων στο κοινοβούλιο. Κάθε πότε; ποιοι, πόσοι και για πόσο διάστημα θα επιτρέπεται από τους νέους θεσμούς να επανεκλέγονται;
Ως τώρα αναλωθήκαμε στην κατάργηση του μνημονίου και στο να δείχνουμε τί πρεσβεύουν τα αστικά κόμματα. Αυτό λίγο πολύ το ξέρουν όλοι κι ας τους ψηφίζουν. Πώς κατεβαίνουμε χρόνια τώρα με αμυντικές θέσεις; γιατί δεν κάνουμε προμετωπίδα και κύριο όπλο το πρόγραμμα της λαϊκής εξουσίας; με κάθε λεπτομέρεια! το έχουμε έτοιμο; ναι, σε γενικές γραμμές. Να το ετοιμάσουμε, μελετήσουμε και να το θέσουμε στην κοινωνία σημείο προς σημείο. Να προκαλέσουμε εκτενή διάλογο, να ενδιαφερθούν όλοι οι εργαζόμενοι, άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι να συμμετέχουν στο διάλογο του προγράμματος της λαϊκής εξουσίας.
Απάντηση

Μαύρο Μετεκλογικό Χιούμορ

Μαύρο Μετεκλογικό Χιούμορ 
 Από το 2310net

# Το γεγονός ότι ο λαός ψήφισε Σαμαρά μπορεί μόνο να εκληφθεί ως απόδειξη ότι ακόμα και αυτές τις δύσκολες για τη χώρα στιγμές, δεν χάνουμε το χιούμορ μας… 


 # Τα συγχαρητήρια του στον τρόφιμο της SIEMENS, τον εκπρόσωπο του σάπιου διεφθαρμένου συστήματος, στον πολιτικό που παραδόθηκε στην Μέρκελ, σε αυτόν που εκβίασε και τρομοκράτησε τον ελληνικό λαό, σε αυτόν που παρέδωσε την χώρα στους δανειστές, στον πρωθυπουργό που θέλει η διαπλοκή, έδωσε ο Αλέξης Τσίπρας, σκορπώντας ρίγη επαναστατικής συγκίνησης στους πρώην κομμουνισταράδες αριστερούς, μεταμοντέρνους και αναρχικούς που τάχθηκαν στη μάχη της ανόρθωσης της σοσιαλδημοκρατίας! Αυτό θα πει πολιτικός πολιτισμός! 


# Το ΚΚΕ έχασε τη μισή του δύναμη και φυσικά φταίει το ίδιο και όχι αυτοί που δεν το ψήφισαν. Ξαφνικά γεμίσαμε ενδιαφερόμενους για το ΚΚΕ. Συνήθως είναι άνθρωποι που το μισούν, το σιχαίνονται ή το αντιπαθούν, άνθρωποι για τους οποίους το ΚΚΕ είναι υπεύθυνο για όλα τα δεινά της ανθρωπότητας. Αυτοί που δεν το έχουν ψηφίσει ποτέ το κατηγορούν γιατί δεν το ψηφίζει ο κόσμος! 


 # Ξέχασα, έπρεπε να είχε καταργηθεί το ΚΚΕ, να είχε αφομοιωθεί από το ΣΥΡΙΖΑ για να κάνει κυβέρνηση! Μαζί με το ΚΚΕ θα έπρεπε να καταργηθεί και ολόκληρη η κοσμοθεωρία του, οποιαδήποτε αναφορά σε τάξεις και ταξική πάλη, στο όνομα μιας κυβερνητικής πλειοψηφίας! Άλλωστε τώρα οι εκλογές μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο ε; 




# Και άντε το ΚΚΕ έχασε γιατί η ηγεσία του δεν τα λέει καλά, έχει απομονωθεί, δεν θέλει να αναλάβει τις ευθύνες της. Το ίδιο συμβαίνει και στα άλλα κόμματα της κομμουνιστικής αριστεράς;  Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ για παράδειγμα έπεσε στο 0,33% από το 1,2% του Μάη, ενώ το ΚΚΕ μ-λ «κόπηκε» στη μέση. Έχουν κι αυτοί προβλήματα απομόνωσης και κακές ηγεσίες; Μήπως πρέπει να ζητήσουν κι αυτοί συγγνώμη από τον λαό που δεν έβγαλαν πρωθυπουργό τον Τσίπρα; 


 #  Ο «Χαρίζω Χρέη» πήρε συνολικά μία ψήφο! Ούτε η γυναίκα σου ρε φίλε; Ούτε τα αδέρφια σου δεν σε ψήφισαν; Τέτοια αποτυχία είχαμε να δούμε από τότε που η Ντόρα είχε δικό της κόμμα. 


# Η Χρυσή Αυγή έχασε περίπου 10.000 ψήφους όμως κράτησε τα ποσοστά της. Το συμπέρασμα είναι απλό, ας μην το πολυπαιδεύουμε: Η κοινωνία μας έχει εκφασιστεί και αυτός ο εκφασισμός ολοκληρώνεται και θα κορυφωθεί και σε κεντρικό, πολιτικό επίπεδο. Τέρμα τα λόγια και οι αναλύσεις. 


 # Πολλοί παραξενεύτηκαν όταν στη δήλωση Σαμαρά δεν ακούστηκε η λέξη επαναδιαπραγμάτευση. Εγώ πάλι παραξενεύτηκα που ο Σαμαράς μιλάει αγγλικά! 


# Πάντως το γεγονός ότι ένας πρόεδρος ενός κόμματος που έχει 129 έδρες κάνει δηλώσεις ως βέβαιος πρωθυπουργός χωρίς να έχει εξασφαλίσει τις απαραίτητες βουλευτικές έδρες, δείχνει ακριβώς ότι οι εκλογές είναι μια ωραία μέρα συνήθως ηλιόλουστη, αλλά καμία σχέση δεν έχουν με την συμμετοχή του λαού στις πολιτικές αποφάσεις! 


 # Ένα καλό έχει αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα: Δεν θα μας ξαναπασχολήσει ο Τζήμερος! 


# Ο καλός κύριος Φώτης επιτέλους θα κυβερνήσει! Το γεγονός ότι θα κυβερνήσει με αυτούς που κατά τον ίδιο είναι υπεύθυνοι για την κατάσταση της Ελλάδας είναι άλλη μια απόδειξη του πόσο «πασόκος» είναι! Μυρίζει την εξουσία όπως οι λέαινες τα θηράματά τους.   


 # Όπως ακριβώς το αυθεντικό ΠΑΣΟΚ. Βγαίνει ο Μπένι και θέτει ως όρο την συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ. Η θέση αυτή, η συμμετοχή με όρους σε κάποια κυβέρνηση δηλαδή, κράτησε περίπου 14 δευτερόλεπτα, πριν την μαζέψουν και διαρρεύσουν ότι θα συμμετέχουν σε κάθε κυβέρνηση, όποια κι αν είναι αυτή!  Άλλωστε ΠΑΣΟΚ και εξουσία είναι έννοιες αλληλένδετες και ανεξάρτητες εκλογικών ποσοστών! 


#  Πάντως από τα πάνελ τέτοιες μέρες βγαίνουν σημαντικά πολιτικά συμπεράσματα. Αυτό που εγώ κατάλαβα από αυτές τις εκλογές είναι ότι «οι πολίτες ψήφισαν». 


 # Επίσης απορώ με αυτούς τους παπαρολόγους δήθεν αναλυτές που μαθαίνουν μια καινούρια έκφραση και την επαναλαμβάνουν τόσες φορές ώστε να τις κάνουν δικές τους και οι πολιτικοί, γιατί είναι τόσο ευφυείς που τους φαίνονται αυτές οι εκφράσεις έξυπνες.  Ακούς δηλαδή: «οι πολίτες μας έδωσαν εντολή για συνεργασία» και τρελαίνεσαι! Μιλάμε για την μεγαλύτερη διαστρέβλωση εκλογικού αποτελέσματος, για τον βιασμό της ψήφου του λαού! Οι πολίτες απλά σας αποδοκίμασαν όλους! Θα κυβερνήσετε μόνο και μόνο γιατί η δημοκρατία σας δεν είναι και πολύ δημοκρατική! 


# Χάθηκε για πάντα ο Νέστορας της πολιτικής, ο άνθρωπος που έκανε τον φασισμό μόδα και την μαλακία τρόπο ζωής! Ο Γιώργος ο Καρατζαφέρης μπορεί πλέον απαλλαγμένος από το βάρος της υπεράσπισης των εθνικών συμφερόντων να αποσυρθεί στο Τηλεάστυ και να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα: να λέει non-stop μαλακίες! 


 # Οι εκλογές τελείωσαν, ώρα να ασχοληθούμε με κάτι πιο σοβαρό! Ήρθε και το καλοκαιράκι και πρέπει να αρχίσουμε τις ζωντανές συνδέσεις με τη Μύκονο να δούμε ποιοι διάσημοι επέλεξαν και φέτος το νησί των ανέμων για να περάσουν λίγες μέρες χαλάρωσης. 


# Όχι τίποτα άλλο, αλλά φοβάμαι μήπως με τόσες παρουσίες του Μαλέλη σε πολιτικές συζητήσεις αλλάξουν τα κόζια και δούμε την Πετρούλα να παρουσιάζει τις προϋποθέσεις του κυρ-Φώτη για συμμετοχή στην κυβέρνηση. 


 # Με καθυστέρηση 40 ημερών έρχεται η κυβέρνηση που όλοι περιμέναμε. Η διαφορά είναι ότι τώρα θα έχει καμιά δεκαπενταριά παραπάνω έδρες από ότι το Μάιο. Αυτή είναι άλλωστε η κυβέρνηση που μας αξίζει. Οι δύο γνωστοί υπόδουλοι που υπογράφουν ό,τι τους ζητήσουν αρκεί να μην χάσουν την επαφή τους με την εξουσία, πλαισιωμένοι από έναν Καρατζαφέρη στο πιο αδύνατο και ευγενικό, έναν «μικρομέγαλο» που θέλει να καθίσει στα μεγάλα σαλόνια, ένα κόμμα που θα αφομοιωθεί όπως και αυτό του Καρατζαφέρη. 


# Ο ελληνικός λαός μίλησε. Μερικές φορές καλύτερα να μασας….
 Κόκκινη προπαγάνδα εκτοξεύθηκε από  Redfly  

Σκέψεις για το εκλογικό αποτέλεσμα της 17ης Ιούνη: ΙΙ. Εκλογική κατάσταση εξαίρεσης

Σκέψεις για το εκλογικό αποτέλεσμα της 17ης Ιούνη: ΙΙ. Εκλογική κατάσταση εξαίρεσης 
 Από το Lenin Reloaded

ΙΙ. Εκλογική κατάσταση εξαίρεσης




 Θεμελιώσαμε λοιπόν πως, σε ό,τι αφορά την πρόσληψη του εκλογικού αποτελέσματος --το οποίο από την μαρξιστική σκοπιά είναι μόνο ένα από τα πεδία της ταξικής πάλης, και όχι συνήθως το καθοριστικό-- οι αριθμοί ψεύδονται, στον βαθμό που αποκρύπτουν το βάθος αυτού που σωστά ονομάζεται "κρίση της πολιτικής νομιμοποίησης" στη χώρα.


 Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι αντιπροτείνουμε έναν εκλολογικό αγνωστικισμό. Υπάρχουν αριθμοί και στοιχεία που ανακύπτουν από τις προτιμήσεις όσων είχαν δικαίωμα ψήφου και το εξάσκησαν που είναι αναλυτικά αξιόπιστοι.


 Συγκρίνοντας τα αναλυτικά αποτελέσματα των εκλογών του Μάη και αυτών του Ιούνη υπό την οπτική των αποκλίσεων στα αποτελέσματα κομμάτων, παρατηρούμε άμεσα ποια κοινοβουλευτικά κόμματα είχαν ραγδαία αύξηση χωρίς να αντλήσουν ψηφοφόρους από την αποχή (που αυξήθηκε) αλλά από τα άλλα κόμματα: Η ΝΔ (+10.81%) και ο ΣΥΡΙΖΑ (+10.11%)· ποια είχαν από οριακή ως σημαντική ως ραγδαία μείωση (ΠΑΣΟΚ, 0.9%, ΑνεξΕλ, -3.1%, ΚΚΕ, -4%,)· και, τέλος, ποια έμειναν σταθερά. Αυτά τα τελευταία είναι δύο: Η ΔΗΜΑΡ, με απόκλιση από τον Μάιο της τάξης του +0.15%, και η Χρυσή Αυγή, με αντίστοιχη απόκλιση -0.05%. 


 Η σταθερότητα είναι βαρετό φαινόμενο για τους περισσότερους, όμως στην συγκεκριμένη περίπτωση παρουσιάζει αυξημένο ενδιαφέρον. Διότι βέβαια, για να αυξηθούν τα ποσοστά ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ τόσο κάθετα μέσα σε έναν μήνα και κάτι, χρειάστηκαν τεράστιες μετακινήσεις ψηφοφόρων· χρειάστηκε η δημιουργία μιας "εκλογικής κατάστασης εξαίρεσης" σύμφωνα με την οποία επιλογές με βάθος ενός μόνο μήνα θα αναστρέφονταν, λόγω "ιδιαίτερων συνθηκών" που έπεισαν χιλιάδες ότι υφίστανται και ότι επιβάλλουν αλλαγή πορείας. Η εκλογική κατάσταση εξαίρεσης ήταν το αποτέλεσμα μιας εξαιρετικά επιτυχημένης καμπάνιας των δύο πρώτων κομμάτων και των ΜΜΕ με στόχο την μέγιστη δυνατή πόλωση και συσπείρωση προς όφελός τους. Με αυτό θα ασχοληθούμε σε κατοπινό τμήμα. Εδώ όμως πρέπει να παρατηρήσουμε την ανάδυση δύο κομματικών χώρων που έδειξαν αξιοζήλευτη αντίσταση στα κελεύσματα συσπείρωσης με τα μεγαλύτερα πολιτικά οχήματα. 


 Ο πρώτος είναι η ΔΗΜΑΡ, η "δεξιά πτέρυγα" του ΣΥΡΙΖΑ, που σε δραματική αντίθεση με το ΚΚΕ, δεν του έδωσε ούτε ψίχουλο. Αυτό επειδή τα φαινόμενα της ρητορικής απατούν, και επειδή πολύ θεωρούν ακόμα και σήμερα, προφανώς τραγικά εσφαλμένα, ότι το ΚΚΕ "πολέμησε" τον ΣΥΡΙΖΑ ενώ η ΔΗΜΑΡ όχι. Το ΚΚΕ αποδύθηκε σε μια προσπάθεια άμυνας στην εκλογική επίθεση του ΣΥΡΙΖΑ με αναμενόμενα χαμηλή επιτυχία. Η ΔΗΜΑΡ σπατάλησε πολύ λιγότερη ρητορική μελάνη για να κρατήσει την δική της συσπείρωση και πέτυχε πολύ περισσότερα. Γιατί; Επειδή αυτό το 6.26% το οποίο έλαβε είναι απόλυτα ενσυνείδητο ταξικά στον ιδεολογικό αυτοπροσδιορισμό του ως αστική τάξη και πολύ πιο ανθεκτικό στις "ριζοσπαστικές" σειρήνες του ΣΥΡΙΖΑ από ό,τι αποδείχτηκε το 4%, το μισό δηλαδή περίπου, των ψηφοφόρων του ΚΚΕ. Εάν αντιστρέψουμε την εικόνα και δούμε τον ΣΥΡΙΖΑ ως τον μοχλό πίεσης των δύο άλλων κομμάτων της λεγόμενης "αριστεράς", θα διαπιστώσουμε ότι, αν και το άμεσο θεσμικό παρελθόν τον συνδέει άμεσα με την ΔΗΜΑΡ, και αν και η σχέση του με το ΚΚΕ είναι κατά πολύ ιστορικά εχθρικότερη, είχε μηδενικό αντίκτυπο στις τάξεις των ψηφοφόρων της πρώτης, ενώ είχε τεράστιο συγκριτικά αντίκτυπο στις τάξεις των ψηφοφόρων του ΚΚΕ.


Τα άσχημα λοιπόν νέα είναι ότι οι μισοί περίπου ψηφοφόροι του ΚΚΕ απέδειξαν ότι είχαν πολύ χαμηλότερη ταξική συνείδηση από τους κυνικά αστούς ομολόγους τους στη ΔΗΜΑΡ. Εκτός κι αν είναι κανείς τόσο τυφλωμένος από την ανοησία  και το αντι-ΚΚΕ μένος που να πιστεύει ότι η ΔΗΜΑΡ κράτησε τη βάση της αλώβητη επειδή ο Φώτης Κουβέλης αποδείχθηκε μάστερ της πολιτικής τακτικής και έκανε μια εξαιρετική καμπάνια, ενώ η Παπαρήγα "κατέστρεψε το κόμμα" επειδή δεν έτεινε τα ώτα στους δεκάδες κομπογιαννίτες που λυμαίνονται την ελληνική "αριστερά". Η διαφορά στις συνέπειες για τα δύο κόμματα είναι αποκαλυπτικότατη για την πραγματικότητα: αυτοί που σήμερα έχουν οξυμένη ταξική συνείδηση και ανάλογη συσπείρωση είναι οι ενσυνείδητα αστοί.


 Τα άλλα άσχημα νέα αφορούν την πλήρη διάψευση όσων υπερανοήτως χασκογελούσαν στις 6 Μάη θεωρώντας ότι η Χ.Α είναι ένα παροδικό φαινόμενο. Η πιο ακραία και καθαρότερα εγκληματική μορφή πολιτικού αντιδραστισμού στην Ευρώπη επέδειξε σταθερότητα σεβάσμιας γηραίας κυρίας της πολιτικής. Το ΚΚΕ έκανε το τραγικό (και αδικαιολόγητο, για κόμμα με ιστορική εμπειρία του αντιφασιστικού αγώνα) λάθος να ισχυριστεί αρχικά ότι επρόκειτο για μια ακόμη εκδοχή ακροδεξιάς που θα βάλει τα κουστούμια και θα ηρεμήσει, και το πλήρωσε ήδη με τις επιθέσεις κατά στελεχών του, οι οποίες φυσικά θα συνεχιστούν με αμείωτη ένταση. Η λανθασμένη αυτή εκτίμηση προηλθε από την σύγχυση μεταξύ του αντικειμενικού ρόλου της Χ.Α, που είναι ένα εξαιρετικά ευπροσάρμοστο χαρτί στην υπηρεσία της δικτατορίας της αστικής τάξης και μπορεί να λειτουργήσει ως γρονθοκοπών μπαλαντέρ σε πολλούς συνδυασμούς αστικής εξουσίας, και της μεθόδου λειτουργίας της, που ήταν, είναι και θα είναι καθαρά βασισμένη στην εγκληματική βία πέρα από κάθε αναστολή και ενδοιασμό. Ο υπερβολικά μακρόχονος κοινοβουλευτισμός έχει, υπό εξαιρετικές συνθήκες, το κόστος του αυτοκαταστροφικού κρετινισμού, και δεν είναι ντροπή να παραδεχτούμε ότι στο θέμα αυτό, το ΚΚΕ επέδειξε αρχικά τα αποτελέσματα, ακόμα και σ' ένα επαναστατικό κατά βάση κόμμα, αυτού ακριβώς του περιώνυμου κοινοβουλευτικού κρετινισμού.


 Ο ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας καβαλήσει για τα καλά το καλάμι γενικότερα, και παραφουσκωμένος απ' τις ανεύθυνες μπούρδες του Σλοβένου Μποράτ και των εγχώριων και διεθνών ομολόγων του (τις οποίες ο ίδιος παρήγγειλε και ενθάρρυνε), θεώρησε το θέμα υπερβολικά δευτερεύον σε σχέση με την λάμψη του εκλογικού θρόνου. Από χθες άρχισε και ο ίδιος να πληρώνει τον λογαριασμό και θα συνεχίσει να τον πληρώνει. Στην περίπτωσή του, υπάρχει και η εκδίκηση της τραγικής (ή τραγελαφικής) ειρωνείας: όταν ενθουσιάζεσαι, έμπελος "κινηματικού χάι" για την "δημοκρατία του πλήθους" σε πλατείες όπου στήνονται ικριώματα, διώκονται σφυροδρέπανα και κραυγάζεται το "να καεί, να καεί το μπουρδέλο η Βουλή", δεν θα πρέπει να εκπλήσσεσαι για τα μπουκέτα που θα τρως μέσα στην ίδια αυτή Βουλή, προς μεγάλη τέρψιν αυτών με τους οποίους συγχρωτίστηκες και τους οποίους νομιμοποίησες "κινηματικά" (με τη βοήθεια των γνωστών κρετίνων του ΑΝΤΑΡΣΥΑ), και οι οποίοι θα μπορούν να σου φωνάζουν δικαίως πως τώρα δικαιώνονται. 


 Παρ' όλα αυτά, το (όποιο!) σοκ και το δέος που προκαλεί η εδραίωση του ναζισμού ως κάθε άλλο παρά "εκλογική εξαίρεση", ως μαζικού δηλαδή πολιτικού φορέα στην δήθεν "παραδοσιακά αριστερή" Ελλάδα των μαζικών τάφων κομμουνιστών (μια φενάκη την οποία οφείλουμε από κοινού στην "πολιτισμική επανάσταση" του Ανδρέα Παπανδρέου και σε γενιές νοητικών και βιολογικών εφήβων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς), δεν θα πρέπει να μας παρασύρει πρόωρα και άκριτα στην απελπισία. Στον δρόμο, εκεί που η πολιτική των μυών μετρά, η Χρυσή Αυγή δεν συγκεντρώνει ούτε κατά διάνοια το 7% που συγκέντρωσε στην κάλπη. Η μεγάλη πλειοψηφία που την στηρίζει παραμένει μια πλειοψηφία συμπλεγματικών ηλιθίων, σκουπιδιών του "σάπιου δικομματισμού", που δεν πρόκειται να ρισκάρει απολύτως τίποτε από την δική της σωματική ακεραιότητα, και απλώς περιμένει τους "εκδικητές" να "καθαρίσουν" τη χώρα από κομμουνιστές και μετανάστες. Το εργατικό κίνημα δεν είναι κίνημα μίσους, γνωρίζει όμως την εξέχουσα σημασία της αυτοπεριφρούρησης και της αυτοπροστασίας και το τι σημαίνει σώμα και σωματική εμπλοκή με την πραγματικότητα. Δεν έχει τα περιθώρια να ανεχτεί περαιτέρω επιθέσεις από τα κεκαρμένα πρωτοπαλλίκαρα που θαυμάζουν κάποιες χιλιάδες τηλεορασόπληκτων και βαθιά συμπλεγματικών μικροαστών συμπατριωτών μας.


 Με την εξαίρεση λοιπόν της αστικής κεντροδεξιάς της ΔΗΜΑΡ και του ναζισμού της Χ.Α, οι εκλογές της 17ης δεν θα πρέπει να εκλαμβάνονται ως αποτυπώσεις μόνιμων συσχετισμών πολιτικής δύναμης: αποτελούν εμφανώς συγκυριακά παράγωγα μιας εκλογικής κατάστασης εξαίρεσης που ενορχηστρώθηκε από την ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ, τον διεθνή παράγοντα των παρεμβάσεων των αγορών και τα ΜΜΕ, και δεν θα αντέξουν για πολύ τις επερχόμενες εξελίξεις. Τον χαρακτήρα και τους μηχανισμούς της ενορχήστρωσης αυτής της κατάστασης, που οδήγησε στον παγκόσμιο τραγέλαφο του εθελοντικού επανεγκλωβισμού των "αγανακτισμένων" και "εξεγερμένων" στην ίδια συγκυβέρνηση που υποτίθεται ότι έριξαν εδώ και καιρό, θα τα συζητήσουμε στο τρίτο μέρος.
 Κόκκινη προπαγάνδα εκτοξεύθηκε από  Redfly

Συγχορδία για κλιμάκωση της επίθεσης στο λαό

ΕΕ - ΗΠΑ - ΟΟΣΑ

Συγχορδία για κλιμάκωση της επίθεσης στο λαό

Οι πρώτες δηλώσεις αξιωματούχων για το αποτέλεσμα των ελληνικών εκλογών

Η βαθιά κρίση σε ΕΕ και Ελλάδα είναι αυτή που το επόμενο διάστημα θα καθορίσει τις εξελίξεις

Σε συγχορδία, τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, με χτεσινές δηλώσεις αξιωματούχων τους, δίνουν το στίγμα του νέου κύματος εκβιασμών σε βάρος του ελληνικού λαού, όποια κυβέρνηση κι αν τελικά προκύψει. Σε ανακοίνωση των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης(Γιούρογκρουπ), μετά από χτεσινή έκτακτη τηλεδιάσκεψη με θέμα τις εξελίξεις στην Ελλάδα, αναφέρεται ότι το συμβούλιο«προσβλέπει στον γρήγορο σχηματισμό κυβέρνησης που θα αποδεχθεί το πρόγραμμα προσαρμογής στο οποίο η Ελλάδα και το Γιούρογκρουπ δεσμεύτηκαν νωρίτερα φέτος».Επίσης προαναγγέλλει επιστροφή στην Αθήνα της τρόικας το συντομότερο δυνατό.

Ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Β. Σόιμπλε, υποστήριξε χτες το βράδυ ότι η νίκη της ΝΔ στις βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα θεωρείται από τη γερμανική κυβέρνηση απόφαση για να συνεχιστούν «οι βαθιές μεταρρυθμίσεις» στη χώρα. Ο Σόιμπλε τόνισε ότι ο δρόμος της Ελλάδας δε θα είναι ούτε σύντομος ούτε εύκολος.

Από την πλευρά του ο Λευκός Οίκος ανακοίνωσε πως ελπίζει ότι το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών στην Ελλάδα θα οδηγήσει το ταχύτερο στο σχηματισμό μιας νέας κυβέρνησης, η οποία θα κάνει «εγκαίρως προόδους» όσον αφορά στις «οικονομικές προκλήσεις» που αντιμετωπίζει η χώρα. Σύμφωνα με τον Τζέι Κάρνεϊ, εκπρόσωπο του Αμερικανού Προέδρου, «όπως έχει πει ο Πρόεδρος Ομπάμα και άλλοι παγκόσμιοι ηγέτες, πιστεύουμε ότι είναι προς το συμφέρον όλων μας η Ελλάδα να παραμείνει στο ευρώ, σεβόμενη τη δέσμευσή της να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις».

Ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας, Ρόμπερτ Ζέλικ, είπε ότι τυχόν έξοδος της Ελλάδας απ' την Ευρωζώνη «πρόκειται να έχει τεράστιες επιπτώσεις» αλλά και ότι «δεν θα πρέπει η Ευρώπη να επιτρέψει να είναι ο όμηρος της Αθήνας». «Αν η ελληνική ηγεσία απειλεί να φύγει απ' την Ευρωζώνη, τότε η υπόλοιπη Ευρώπη θα πρέπει να ετοιμάσει τον μηχανισμό, που θα την προστατεύσει απ' αυτό», είπε, δείχνοντας ότι τα όργανα της λυκοσυμμαχίας κρατούν ζεστό ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

«Ψήνουν» νέο συμβιβασμό

Ο Μεξικανός Ανχελ Γκουρία, γενικός γραμματέας του ΟΟΣΑ, που εδρεύει στο Παρίσι, ανέφερε χτες σε συνέντευξή του ότι πρέπει να δοθεί στην Ελλάδα η ευκαιρία να επαναδιαπραγματευτεί τους όρους του - ύψους 130 δισ. ευρώ - διεθνούς πακέτου «διάσωσης», εάν αυτό σημαίνει την παραμονή της στην Ευρωζώνη.

Εάν, είπε, η επόμενη ελληνική κυβέρνηση επιλέξει να παραμείνει στην Ευρωζώνη, είναι πιθανό να ζητήσει επαναδιαπραγμάτευση των όρων του πακέτου διάσωσής της, που έχουν προσφέρει η ΕΕ και το ΔΝΤ. «Είναι ένα σενάριο που βλέπω πιθανό και, εάν αυτή είναι η προϋπόθεση για να παραμείνει η Ελλάδα και να προχωρήσει, θα έλεγα ότι είναι κάτι που πρέπει να επιχειρηθεί». Είναι φανερό ότι στο πλαίσιο της διαχείρισης της κρίσης αναζητούνται νέοι συμβιβασμοί, οι οποίοι, αν τελικά γίνουν, θα έχουν ακόμα μεγαλύτερο κόστος για το λαό.

Ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, Γκίντο Βεστερβέλε, μιλώντας σε πολιτική εκπομπή του κρατικού γερμανικού τηλεοπτικού σταθμού «ARD», λίγο μετά την ανακοίνωση των πρώτων «exit polls» στην Αθήνα, είπε ότι «εμείς θέλουμε να κρατήσουμε την Ελλάδα στο ευρώ, αλλά η Ελλάδα πρέπει να αποφασίσει μόνη της και δεν μπορούμε να κρατήσουμε κάποιον που θέλει να φύγει». Επισήμανε ακόμα ότι το βασικό είναι η Ελλάδα να τηρήσει τις δεσμεύσεις της και να υλοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις. «Διαφορετικά και εγώ ως υπουργός Εξωτερικών θα έχω πρόβλημα με τις άλλες χώρες, οι οποίες τηρούν τις δεσμεύσεις τους με συνέπεια», πρόσθεσε, για να διευκρινίσει ότι αυτό που μπορεί να συζητηθεί είναι ο«παράγων χρόνος» και όχι η ουσία των συμφωνιών.

Ο υπουργός Οικονομίας και αντικαγκελάριος της Γερμανίας, Φίλιπ Ρέσλερ, επικεφαλής των Ελεύθερων Δημοκρατών (FDP), σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Bild am Sonntag», επαναλαμβάνει ότι «η αλληλεγγύη δεν είναι μονόδρομος» και προειδοποιεί πως «θα ήταν λανθασμένη η εντύπωση ότι η συμπεριφορά της Ελλάδας δεν θα έχει καμιά συνέπεια». «Καμία παροχή χωρίς αντάλλαγμα», πρόσθεσε, σε ό,τι αφορά στην Ελλάδα, για να διευκρινίσει ότι «οποιαδήποτε κυβέρνηση στο μέλλον, θα χρειαστεί να εφαρμόσει τα συμφωνηθέντα μέτρα λιτότητας και μεταρρυθμίσεων».

Στο μεταξύ, ο Πρόεδρος της Βαυαρίας, Χορστ Ζιχόφερ, σε συνέντευξή του είπε ότι η γερμανική κυβέρνηση θα πρέπει να θέσει σε δημοψήφισμα κάθε μελλοντική οικονομική βοήθειά της, υπέρ των μελών της Ευρωζώνης που αντιμετωπίζουν δημοσιονομικά προβλήματα. Προηγήθηκε, προχτές, η Γερμανίδα καγκελάριος, Αγκελα Μέρκελ, η οποία με δηλώσεις της απέκλεισε κάθε διαπραγμάτευση των όρων του πακέτου «διάσωσης» και προέτρεψε την επόμενη κυβέρνηση της Ελλάδας να παραμείνει προσηλωμένη στις δεσμεύσεις της.

Δεδομένα τα αντιλαϊκά μέτρα

Υπέρ του σχηματισμού στην Ελλάδα μιας κυβέρνησης η οποία θα τηρήσει τις συμφωνίες, τάχθηκε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς, μιλώντας σε ενημερωτική εκπομπή του κρατικού γερμανικού τηλεοπτικού δικτύου «ARD», λίγο μετά την ανακοίνωση των πρώτων «exit polls» από τις ελληνικές εκλογές. Αναφέρθηκε στη δήθεν «αλληλεγγύη» που έχει επιδείξει η Ευρώπη προς την Ελλάδα, για να διευκρινίσει ότι «η αλληλεγγύη αυτή προσφέρεται στη βάση κάποιων συμφωνιών και, αν κάποιος λέει ότι θέλει να καταργήσει αυτή τη βάση, τότε υπάρχει ο κίνδυνος να σταματήσει και η προσφορά αυτής της βοήθειας».

Δίνοντας μάλιστα το στίγμα για τα επόμενα βήματα εξαπάτησης του λαού, είπε: «Πρέπει να βοηθήσουμε τους Ελληνες να σταθούν στα πόδια τους με μια συνθήκη για την απασχόληση και την ανάπτυξη και λίγο περισσότερο χρόνο για να πετύχουν την εξοικονόμηση. Τότε (οι Ελληνες) θα είναι σε θέση να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους».

Η βρετανική εφημερίδα «Guardian», σε κύριο άρθρο της, εκτιμά ότι όποιος και αν σχηματίσει κυβέρνηση στην Ελλάδα, «θα χρειαστεί μια νέα συμφωνία από την ΕΕ και το ΔΝΤ, αν δεν θέλει να πάψει να πληρώνει η Ελλάδα τους διεθνείς πιστωτές της και να αποχωρήσει από το ευρώ». Επί της ουσίας, προαναγγέλλουν την εξέλιξη είτε ενός νέου «κουρέματος», είτε μιας ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας στην Ελλάδα.

Παρεμβαίνοντας στις εξελίξεις ο «Guardian» σημειώνει για την Ελλάδα: «Μεταρρύθμιση και λιτότητα είναι ο μόνος δρόμος, τόσο ηθικά όσο και οικονομικά». Ανάμεσα στις «λύσεις» που προτείνει για την αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης ειδικότερα είναι: «Να παραγραφεί μέρος του ελληνικού χρέους, να υιοθετηθεί μορατόριουμ σε περαιτέρω περικοπές μισθών και να προσφερθεί η ευκαιρία αναζωογόνησης της οικονομίας μέσω μιας σειράς διαρθρωτικών έργων χρηματοδοτούμενων από μια διευρυμένη Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων». Καθόλου τυχαία, πρόκειται για προτάσεις που υπάρχουν στο προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων κομμάτων.