10 Μαρ 2013

Εβδομήντα δύο φτωχοί, «κάνουν» έναν πλούσιο! -Ανατρεψε τους


Εβδομήντα δύο φτωχοί, «κάνουν» έναν πλούσιο! 



Παπαγεωργίου Βασίλης

ΚΑΙ ΤΟ 2012 ΟΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ συνέχισαν να γίνονται πλουσιότεροι, ενώ οι φτωχοί συνέχισαν να γίνονται φτωχότεροι. Σύμφωνα με τα στοιχεία του αμερικάνικου περιοδικού «Forbes» οι 1.426 πλουσιότεροι άνθρωποι του πλανήτη συσσώρευσαν πλούτο 5,4 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, ενώ το 2011 είχαν συσσωρεύσει 4,6 τρισεκατομμύρια.
Σ' αυτή τη λίστα των πλουσιότερων ανθρώπων του κόσμου οι ΗΠΑ εκπροσωπούνται με 442 δισεκατομμυριούχους και ακολουθούν η Ασία με 386, η Ευρώπη με 366, η Λατινική Αμερική με 129 και η Μέση Ανατολή με την Αφρική με 103. Ο μέσος όρος της περιουσίας τους αυξήθηκε πέρυσι κατά 3,8 δισ. δολάρια έναντι των 3,7 δισ. δολαρίων του 2011. Αν και το 2011 όσες περιουσίες αυξήθηκαν άλλες τόσες μειώθηκαν, το 2012 οι κερδισμένοι υπερσκέλισαν σε αναλογία 4/1 τους χαμένους.
ΣΤΗ ΛΙΣΤΑ ΤΟΥ «FORBES» και τρεις Ελληνες, οι οποίοι είναι ο Σπύρος Λάτσης (3,3 δισ. δολάρια), ο Αριστοτέλης Μυστακίδης (2,7 δισ. δολάρια) και ο Φίλιππος Νιάρχος (2,6 δισ. δολάρια).
Μια αξιοσημείωτη επισήμανση στο δημοσίευμα του περιοδικού αναφέρει ότι μεταξύ των συνολικά 1.426 πλουσιότερων του κόσμου οι 961, δηλαδή οι περισσότεροι, είναι «αυτοδημιούργητοι», οι 184 κληρονόμησαν τα πλούτη τους, ενώ οι 281 κληρονόμησαν μέρος της περιουσίας τους και κατόρθωσαν να την αυξήσουν.
ΒΕΒΑΙΩΣ Ο ΠΛΟΥΤΟΣ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ Η ΦΤΩΧΕΙΑ, δεν είναι φυσικά φαινόμενο. Η συσσώρευσή του είναι το αποτέλεσμα εκμετάλλευσης, είναι το αποτέλεσμα μιας απίστευτης καταστροφής δισεκατομμυρίων ανθρώπων που ζουν σε συνθήκες απόλυτης ένδειας. Η εξέλιξη της αναλογίας μεταξύ των φτωχότερων και των πλουσιότερων είναι χαρακτηριστική. Το 1820 στους 3 φτωχότερους αντιστοιχούσε 1 πλούσιος, το 1913 η αναλογία έγινε 11 προς 1, το 1950 έγινε 35 προς 1, το 1973 έγινε 44 προς 1, ενώ το 1992 ήταν 72 προς 1!
Στη σκοτεινή πλευρά του πλανήτη των πλουσίων, το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού, δηλαδή πάνω από 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν με εισόδημα μικρότερο από 2,5 δολάρια την ημέρα...
Σ' ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΜΥΘΗΤΩΝ ΚΕΡΔΩΝ και του προκλητικού πλούτου, όπου το 20% των πλουσιότερων συγκεντρώνει το 75% του συνολικού πλούτου, πάνω από 22.000 παιδιά πεθαίνουν κάθε μέρα από πείνα!
ΑΠΕΝΑΝΤΙ Σ' ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΧΛΙΔΗΣ, όπου ένας άνθρωπος μπορεί να έχει ημερήσιο εισόδημα 10,4 εκατομμύρια δολάρια (!), υπάρχει ο κόσμος όπου πάνω από ένα δισεκατομμύριο παιδιά ζουν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας, όπου το ένα στα πέντε παιδιά δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό, όπου το ένα στα επτά παιδιά δεν έχει καμιά ιατροφαρμακευτική φροντίδα. Είναι ο κόσμος του καπιταλισμού.

Ολες οι «Σκουριές» του κόσμου


Ολες οι «Σκουριές» του κόσμου 
 Αναδημοσιεύση απο: ierissos.blogspot.gr

Του ΣΑΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ, από την Ελευθεροτυπία
s.apostolakis@eleftherotypia.net
Η διεθνής εμπειρία δικαιώνει τους φόβους των κατοίκων της Βόρειας Ελλάδας για την εξόρυξη χρυσού. Μπροστά στο κέρδος, πολυεθνικές και κυβερνήσεις θυσιάζουν ανθρώπινες ζωές και περιβάλλον, ενώ οι αντιδράσεις των κατοίκων και των οικολογικών οργανώσεων αντιμετωπίζονται ακόμη και με δολοφονίες ακτιβιστών...


Οι Σκουριές Χαλκιδικής, το Πέραμα του Εβρου, το Κιλκίς δεν είναι ελληνικές πρωτοτυπίες. Αντιδράσεις, πορείες, διαμαρτυρίες κατά των εξορύξεων χρυσού σημειώνονται σε ολόκληρο τον πλανήτη. Σε Βόρεια και Νότια Αμερική, στην Αφρική, στην Ασία, αλλά και στην Ευρώπη. Στις πιο φτωχές χώρες, όπου οι πολυεθνικές κάνουν ό,τι θέλουν, η αγριότητα των επιχειρήσεων και η καταστολή των κυβερνήσεων είναι ακόμη μεγαλύτερες. Οργανώσεις κατά των εξορύξεων χρυσού καταγγέλλουν μέχρι και δολοφονίες ακτιβιστών.
Στην Ευρώπη, οι αντιδράσεις εκφράζονται με πιο ήπιο τρόπο και οι αρχές δεν παίρνουν δραστικά μέτρα (εκτός Ελλάδας...). Στη Ρουμανία, μάλιστα, οι διαδηλωτές δεν έχουν βρει ποτέ μπροστά τους την αστυνομία. Παρά τις διαβεβαιώσεις των εταιρειών ότι οι εξορύξεις γίνονται με ασφαλή τρόπο, ότι λαμβάνονται όλα τα απαραίτητα μέτρα και ότι -εν ολίγοις- δεν υπάρχει κίνδυνος, η Ευρώπη έχει ζήσει πρόσφατα δύο καταστροφές, που προκλήθηκαν όταν έσπασαν τα φράγματα, τα οποία συγκρατούσαν τόνους νερού με χημικά απόβλητα των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων, στη Φινλανδία και στην Ουγγαρία.
Στην πρώτη περίπτωση, τα λύματα χύθηκαν στη θάλασσα. Στη δεύτερη, ένα ποτάμι από κόκκινη λάσπη κατέκλυσε μεγάλη κατοικημένη έκταση. Οι πληγέντες κάτοικοι είδαν τους άντρες των συνεργείων του κρατικού μηχανισμού να πλησιάζουν με πλαστικές φόρμες και αντιασφυξιογόνες μάσκες, για να τους προσφέρουν βοήθεια. Αυτές τις εικόνες φοβούνται πως θα ζήσουν οι κάτοικοι της Χαλκιδικής, του Κιλκίς και του Περάματος. Αλλά και των Σερρών, όπου σε δύο περιοχές φέρεται το ΙΓΜΕ να ανακάλυψε μεγάλα κοιτάσματα χρυσού: στη Νιγρίτα και στο Αγκιστρο.
ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ
 Οι κάτοικοι της πόλης Ταλβιβάρα είδαν στις 4 Νοεμβρίου 2012 μια διαρροή από το ρήγμα στο τέλμα καταλοίπων της γύψου του μεταλλείου νικελίου-ουρανίου της περιοχής. Οπως κατήγγειλαν, στον πυθμένα του άδειου τέλματος υπήρχε σε πάχος περίπου 7 μ. μια μάζα από μίγμα γύψου και τοξικών μετάλλων. Σύμφωνα με οικολογικές οργανώσεις, γύρω από το ορυχείο τουλάχιστον 250 στρέμματα από βαλτοτόπια και λίμνες έχουν ρυπανθεί από την απόρριψη αποβλήτων που περιέχουν ουράνιο και βαρέα μέταλλα. Στις 15 Νοεμβρίου έγινε διαδήλωση στο Ελσίνκι με αίτημα να κλείσει το μεταλλείο της Ταλβιβάρα, που ρυπαίνει με δηλητήρια τις λίμνες και τα ποτάμια της κεντρικής Φινλανδίας.
ΣΟΥΗΔΙΑ
 Στις 17 Νοεμβρίου 2012 Σουηδοί πολίτες διαμαρτυρήθηκαν στη Στοκχόλμη, φωνάζοντας προς την κυβέρνησή τους: «Μην πηγαίνετε με τις ξένες μεγαλοεταιρείες. Μην ακρωτηριάζετε τη Σουηδία». Εξέφραζαν την αντίρρησή τους στην προώθηση μεγάλης κλίμακας μεταλλευτικής δραστηριότητας για την εξόρυξη ασβεστόλιθου στο αρχέγονο δάσος του Ονγιαρε. Περιβαλλοντολόγοι προειδοποιούν πως, αν επιτραπεί η εξόρυξη, η καταστροφή στο περιβάλλον θα είναι άνευ προηγουμένου.


Το συλλαλητήριο στη Χαλκιδική, λίγο πριν τα δακρυγόνα...
ΟΥΓΓΑΡΙΑ
 Η ουγγρική κυβέρνηση επέβαλε πρόστιμο 500 εκατ. ευρώ στο εργοστάσιο βωξίτη-αλουμινίου MAL για καταστροφές από τοξική κόκκινη λάσπη τον Οκτώβριο του 2010 και για αποζημίωση των ζημιών που προκλήθηκαν στη φύση. Σύμφωνα με τις αρχές, 1.880.000 τόνοι κόκκινης λάσπης διέρρευσαν όταν έσπασε το φράγμα που συγκρατούσε τη λίμνη των αποβλήτων. Το δυστύχημα προκάλεσε το θάνατο 10 ανθρώπων, αλλά και μία από τις σοβαρότερες περιβαλλοντικές καταστροφές στην ιστορία της χώρας.
ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ
 Στις 16 Ιουνίου του 2010 νεκρά ψάρια ξεβράστηκαν στα νερά του ποταμού Luda Yana Banska, που καταλήγει στον Εβρο! Επειτα από ατύχημα στο συγκρότημα εξόρυξης και εμπλουτισμού χαλκού του εργοστασίου Assarel Medet, χύθηκαν στον ποταμό δηλητηριώδεις χημικές ουσίες. Μετά τις βροχές, το βράδυ της Τρίτης (15 Ιουνίου) τα κανάλια αποστράγγισης του χώρου απόθεσης αποβλήτων δεν λειτούργησαν αποτελεσματικά και διέρρευσαν στο περιβάλλον βαρέα μέταλλα και όξινα ύδατα.
ΡΟΥΜΑΝΙΑ
 Στις 24 Νοεμβρίου 2012 πραγματοποιήθηκε στην πόλη Κλουζ κοινή πορεία ντόπιων με το ελληνικό κίνημα κατά των εξορύξεων χρυσού. Στο Κερτέτς, η Eldorado Gold Corporation σχεδιάζει ακόμα ένα επιφανειακό μεταλλείο χρυσού. Εξόρυξη χρυσού σχεδιάζεται και στη Ρόσια Μοντάνα, ένα χωριό 4.000 κατοίκων σε μια καταπράσινη κοιλάδα στα Καρπάθια Ορη, με ιστορία 2.000 ετών. Στο υπέδαφός της κρύβει το μεγαλύτερο κοίτασμα χρυσού της Ευρώπης. Πρόκειται για 240 τόνους χρυσού συνολικά, που μια άλλη καναδική εταιρεία, η Gabriel Resources, σκοπεύει να εκμεταλλευτεί, κατασκευάζοντας στην περιοχή το μεγαλύτερο ανοιχτό ορυχείο εξόρυξης χρυσού της Γηραιάς Ηπείρου. Το έργο δεν έχει ξεκινήσει ακόμα, καθώς η αρχική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που κατέθεσε η εταιρεία απορρίφθηκε από το υπουργείο Περιβάλλοντος.
ΚΙΝΑ
 Επειτα από συνεχείς κινητοποιήσεις των κατοίκων, οι αξιωματούχοι της πόλης Σιφάνγκ στην επαρχία Σετσουάν ματαίωσαν τα σχέδια για την κατασκευή εργοστασίου επεξεργασίας χαλκού. Οι διαδηλωτές συγκρούστηκαν με τις δυνάμεις ασφαλείας, με αποτέλεσμα τουλάχιστον 13 άνθρωποι να μεταφερθούν στα νοσοκομεία της πόλης. Τελικά, όμως, νίκησαν...
ΘΙΒΕΤ
 Οι χωρικοί πέτυχαν να σταματήσουν πρόγραμμα εξόρυξης χρυσού από κινεζική εταιρεία στο βουνό Kawagebo, το οποίο είναι τόσο ιερό για τους βουδιστές, που ακόμα και η ορειβασία απαγορεύεται. Οι κάτοικοι δέχτηκαν απειλές και βίαιες επιθέσεις από προσωπικό της εταιρείας, αλλά απάντησαν με την καταστροφή του μηχανολογικού της εξοπλισμού, ενώ ακολούθησαν συλλήψεις και προσπάθειες εξαγοράς των ηγετών τους. Στο τέλος το ιερό βουνό έμεινε άσπιλο.
ΦΙΛΙΠΠΙΝΕΣ
 Οι κοινότητες των ιθαγενών Mankayan γιορτάζουν μια νίκη στον αγώνα τους ενάντια στις εταιρείες Lepanto και Goldfields. Υστερα από έναν ολόκληρο χρόνο αγώνα και παραμονής των κατοίκων στα οδοφράγματα, οι εταιρείες απέσυραν όλα τα μηχανήματά τους (γεωτρύπανα κ.λπ.) από την περιοχή του Madaymen.
ΤΟΥΡΚΙΑ
 Πορεία χωρικών για τα μεταλλεία χρυσού πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Δεκέμβριο. Διαμαρτύρονται για τις μεταλλευτικές δραστηριότητες στα όρη Kaz (Ιδη). Κάτοικοι των χωριών της περιοχής Karakoy έκαναν πορεία στην περιοχή εξόρυξης, με την υποστήριξη του δημάρχου και του αντιδημάρχου του Τσανάκαλε. Τουρκικές εφημερίδες και ακτιβιστές κατηγόρησαν τις εταιρείες χρυσού για τις φωτιές του περασμένου καλοκαιριού στα Ορη Kaz, απέναντι από τη Λέσβο. Η απειλή από την εξόρυξη χρυσού στην περιοχή έχει γίνει ένα από τα πλέον ακανθώδη περιβαλλοντικά και κοινωνικά ζητήματα της χώρας.
ΑΛΑΣΚΑ
 Η Βρετανική Κολομβία είναι η περιοχή του Καναδά που χωρίζει την Αλάσκα από τις υπόλοιπες πολιτείες των ΗΠΑ. Ενα μικρό μεταλλείο, το Tulsequah Chief, ρυπαίνει τον ποταμό Τάκου. Εδώ και χρόνια, γερουσιαστές, βουλευτές και κυβερνήτες της Αλάσκας ζητούν να σταματήσει η ρύπανση του ποταμού, που είναι πλούσιος σε σολομό. Η ρύπανση από αυτό το μικρό μεταλλείο συνεχίζεται από το 1950, οπότε ξεκίνησε η λειτουργία του.
ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ
 Με συνεχείς διαδηλώσεις, τόσο στο Μπουένος Αϊρες όσο και σε άλλες πόλεις, ακτιβιστές και ντόπιοι προσπαθούν να ματαιώσουν την έναρξη λειτουργίας ενός ανοικτού χρυσωρυχείου στην περιοχή Φαματίνα, στα βορειοδυτικά της χώρας, από την καναδική εταιρεία Osisko. «Ολόκληρη η πόλη είναι αντίθετη στο ρυπογόνο ανοιχτό χρυσωρυχείο», λένε οι διαδηλωτές. Μια άλλη εταιρεία, η Barrick Gold, εκμεταλλεύεται το κοίτασμα χρυσού στο Πάσκουα Λάμα, σε υψόμετρο 5.000, κοντά στους παγετώνες, μεταξύ των περιοχών Σαν Χουάν (Αργεντινή) και Ατακάμα (Χιλή). Το κοίτασμα αυτό θεωρείται από τα μεγαλύτερα στον πλανήτη και θα επενδυθούν 3 δισ. δολάρια για εκμετάλλευση 25 ετών.
ΓΟΥΑΤΕΜΑΛΑ
 Στην πόλη San Miguel Ixtahuacan, στα υψίπεδα της χώρας, η λειτουργία του μεταλλείου της εταιρείας Goldcorp, με έδρα το Βανκούβερ, έχει οδηγήσει σε μετανάστευση των κατοίκων, υποβάθμιση του περιβάλλοντος και σκληρή αστυνομική βία. Σύμφωνα με καταγγελίες, οι ηγέτες της τοπικής κοινότητας έχουν απειληθεί, δεχθεί επιθέσεις, συλληφθεί και εξοστρακιστεί. Χρησιμοποιώντας πάνω από 250.000 λίτρα νερό την ώρα, οι εξορυκτικές δραστηριότητες έχουν προκαλέσει δραματική μείωση των πηγών καθαρού νερού. Ο επικεφαλής της τοπικής κοινότητας εξήγησε την αντίθεσή τους: «Είναι ένα έργο θανάτου. Δεν είμαστε διατεθειμένοι να πουλήσουμε το μέλλον των παιδιών μας προς όφελος λίγων ξένων».
ΕΚΟΥΑΔΟΡ
 Περίπου 25 καναδικές εταιρείες διεξάγουν μεταλλευτικές έρευνες στο Εκουαδόρ, παρά τις διαμαρτυρίες του πληθυσμού. Τον Απρίλιο του 2008, η Εθνοσυνέλευση αυστηροποίησε τους νόμους για τα μεταλλεία, με κριτήριο την προστασία των υδάτων και των εθνικών δρυμών, διασφαλίζοντας ότι θα λαμβάνεται υπ' όψιν και η γνώμη των πολιτών.
ΜΕΞΙΚΟ
 Τον Ιούνιο του 2010, ο δήμαρχος της πόλης San Jose del Progreso στο νότιο Μεξικό, Οσκαρ Βενάνσιο Ριβέρα, και ακόμη ένας αξιωματούχος έχασαν τη ζωή τους σε ενέδρα, την οποία φέρεται να έστησαν κάτοικοι οι οποίοι αντιδρούν στην εξόρυξη χρυσού και ασημιού στην περιοχή, ενώ συχνά είναι και τα βίαια επεισόδια με την αστυνομία. Σε μια άλλη περιοχή της χώρας, το μεταλλείο του Cerro de San Pedro, αποτελεί το επίκεντρο μιας από τις πιο σημαντικές δικαστικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές διαμάχες στη χώρα. Θεωρητικά, η περιοχή είναι προστατευόμενη λόγω της ιστορικής και οικολογικής της αξίας, όμως σήμερα το μισό Cerro de San Pedro έχει καταστραφεί από τα φουρνέλα και το κυάνιο. Οι ισχυροί δεσμοί της εταιρείας με την πολιτική εξουσία και τα ΜΜΕ καταπνίγουν τις δυναμικές αντιδράσεις, με αποκορύφωμα τη δολοφονία του τότε δημάρχου της πόλης, το 1996.
ΚΟΛΟΜΒΙΑ
 Οι διαδηλώσεις είναι συχνές στην Κολομβία, όπου πολίτες και περιβαλλοντικές οργανώσεις απαιτούν από την κυβέρνηση να μη δώσει στην καναδική εταιρεία Greystar Resources άδεια να ξεκινήσει ερευνητικές εργασίες για το μεταλλείο χρυσού Angostura στην περιοχή που ονομάζεται «paramo Santurban». Τα «paramos» είναι μοναδικά «νεοτροπικά», νεφοσκεπή οικοσυστήματα, με πηγές καθαρού νερού, υψηλή βιοποικιλότητα και μεγάλο αριθμό ενδημικών ειδών, που απαντούν μόνο στις Ανδεις σε υψόμετρα 3.000-5.000. Η εταιρεία υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος για τα πολύτιμα παράμος...
ΠΑΝΑΜΑΣ
 Ο νέος μεταλλευτικός νόμος, που ψηφίστηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2011, δεν άντεξε ούτε ένα μήνα. Υστερα από εβδομάδες βίαιων διαδηλώσεων περιβαλλοντικών οργανώσεων και ιθαγενών, στις 4 Μαρτίου 2011 ο πρόεδρος της χώρας υποχρεώθηκε να δηλώσει ότι θα αποσύρει το νόμο, ο οποίος θα επέτρεπε σε ξένες κυβερνήσεις να αποκτήσουν ιδιοκτησία σε μεταλλεία του Παναμά. Η πέτρα του σκανδάλου είναι το βουνό Cerro Colorado, στην περιοχή των ιθαγενών Ngobe, το οποίο έχει πλούσια κοιτάσματα χαλκού. Αποσύρθηκε επίσης και ένας άλλος νόμος, ο οποίος καταργούσε την υποχρέωση υποβολής περιβαλλοντικής μελέτης από τις πολυεθνικές μεταλλευτικές εταιρείες, περιόριζε το δικαίωμα στην απεργία και έδινε ασυλία στους αστυνομικούς για τη σκληρή καταστολή κατά διαδηλωτών.
ΠΕΡΟΥ
 Η λίμνη Yanacocha (Μαύρη Λίμνη), στην κορυφή των Περουβιανών Ανδεων, δεν υπάρχει πια. Στη θέση της χάσκει ένα τεράστιο επιφανειακό μεταλλείο, που ανήκει στην αμερικανική πολυεθνική Newmont Mining. Το μεταλλείο χρυσού είναι το δεύτερο μεγαλύτερο στον πλανήτη και το μεγαλύτερο στη Λατινική Αμερική. Η συνολική έκταση των εγκαταστάσεων (ορυγμάτων, εργοστασίων, χώρων απόθεσης) είναι 1.400.000 στρέμματα! Αντιμέτωπες με τις συνέπειες της ρύπανσης από όξινη απορροή, υδράργυρο και άλλα χημικά, οι οικογένειες της περιοχής Καχαμάρκα δίνουν απελπισμένο αγώνα να υπερασπιστούν τα νερά τους και τον τρόπο ζωής τους. Τον Ιούνιο του 2000, 150 κιλά υδραργύρου διέρρευσαν από ένα φορτηγό της εταιρείας, με αποτέλεσμα πάνω από 1.000 άνθρωποι να υποστούν τοξική δηλητηρίαση.
 Αναρτήθηκε από ΑΝΟΡΘΟΓΡΑΦΟΣ

Ο Ανδρέας Παπανδρέου και η ψευτομαρξιστική θεωρία της "υπανάπτυξης" του Ελληνικού Καπιταλισμού


Ο Ανδρέας Παπανδρέου και η ψευτομαρξιστική θεωρία της "υπανάπτυξης" του Ελληνικού Καπιταλισμού 
Σχόλιο Praxis:

Η κρίση και η πολιτική αντιπαράθεση έχουν φέρει στο προσκήνιο το ζήτημα της "καθυστέρησης" του Ελληνικού καπιταλισμού, που αντιπαρατίθεται στην Μαρξιστική θέση για τον ιμπεριαλιστικό του χαρακτήρα και την θέση του στη μεσαία βαθμίδα του ιμπεριαλιστικού συστήματος (ιμπεριαλιστική χώρα, σε διαφορετική προφανώς βαθμίδα απο ΗΠΑ, Γερμανίας κλπ). Δημοσιεύουμε, σαν συμβολή στο διάλογο, ένα κείμενο του Α.Π το 1977, το οποίο είναι μια συνοπτική παρουσίαση των θεωριών αυτών. 
 Όλο αυτό το ρεύμα, στις διάφορες εκδοχές του, προσπαθούσε να αποδείξει είτε ότι στην Ελλάδα δεν έχουμε καπιταλισμό, είτε ότι έχουμε καπιταλισμό αλλά αυτός είναι "στρεβλός", "μεταπρατικός", "κομπραδόρικος", "ψιλικατζίδικος", "αεριτζίδικος", "διεφθαρμένος" κλπ και άρα έμπαινε ζήτημα όχι άλλης κοινωνικής και πολιτικής οργάνωσης αλλά ενός "παραγωγικού" καπιταλισμού, "ανεξάρτητου". Και επομένως η εργατική τάξη θα έπρεπε να μπεί κάτω από τις σημαίες των "τίμιων εθνικών δυνάμεων" της αστικής τάξης, για το"καλό του λαού και του τόπου". Τα αποτελέσματα όλων αυτών είναι γνωστά και τα βιώνουμε σήμερα. Είναι χαρακτηριστική η επιχειρηματολογία του άρθρου που ανακαλύπτει "προκαπιταλιστικές μορφές παραγωγής" στην Ελλάδα ......του 1977 και παρουσιάζει τον Ελληνικό καπιταλισμό σαν "προκεχωρημένο φυλάκιο" και "κατάληψη χώρου" από τους Αμερικανούς. Με αυτόν τον τρόπο η δράση του "εξωτερικού" παράγοντα όχι μόνο δεν συνδέθηκε με τις καπιταλιστικές σχέσεις -των οποίων ήταν έκφραση-αλλά έγινε και "πλυντήριο" για την αστική πολιτική τόσο στο "εξωτερικό" όσο και στο "εσωτερικό". 
Το ρεύμα αυτό βέβαια τώρα πια δεν υπάρχει (εκπλήρωσε εξάλλου την αποστολή του), η καλύτερα "μεταμορφώθηκε", όμως έμειναν πολλοί μέσα στην αριστερά να αναπαράγουν αυτές τις απόψεις, συχνά και με πιο δεξιά "φρασεολογία" (Ε.Ε κλπ). Όσο για το συμπέρασμα ότι "η προσχώρηση θα λειτουργήσει αρνητικά για τη σχετικά μη αναπτυγμένη χώρα. Κάτι που σίγουρα θα ισχύσει για την Ελλάδα αν ενταχθεί στην ΕΟΚ", φυσικά επιβεβαιώθηκε, όχι όμως για την "χώρα" αλλά για την εργατική τάξη (και μεγάλα τμήματα του αγροτικού πληθυσμού). Η αστική τάξη, της οποίας τα συμφέροντα εκπροσωπούσε ο Α.Π, όχι μόνο δεν έχασε αλλά κέρδισε από την ένταξη. Για αυτό εξάλλου και ο ίδιος, όταν έφτασε στην εξουσία, δεν ξέχασε ποιοι ωφελούνται και ποιοι όχι και έπραξε ανάλογα........... 
 Οι υπογραμμίσεις δικές μας......... 
 Ενα κείμενο του Ανδρέα Παπανδρέου στη Monde Diplomatique, το 1977, που εξηγούσε γιατί έλεγε Οχι στην τότε ΕΟΚ

 Λίγο πριν τις εκλογές του 1977 ο Ανδρέας Παπανδρέου δημοσίευσε στην Le Monde Diplomatique μια συνοπτική καταγραφή, για το γαλλικό κοινό, του σκεπτικού και των θέσεων του τόσο για την ιδιαίτερη θέση της Ελλάδας ως αναπτυσσόμενης χώρας όσο και για την αντίθεσή του στην ένταξη στην τότε ΕΟΚ. 

 «Η πιο βάναυση μορφή εξάρτησης είναι εκείνη που θεμελιώνεται επάνω στην άμεση πολιτικο-στρατιωτική επέμβαση, δηλαδή στη χρήση των μηχανισμών εξαναγκασμού που λίγο - πολύ ταυτίζονται με το κράτος. Στην εποχή μας, αυτή η μορφή εξάρτησης είναι ιστορικά συνδεδεμένη με την αποικιοκρατία, αλλά όχι μόνο με αυτήν. Τα καθεστώτα που επιβλήθηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες στη Νότια Κορέα και, για ένα διάστημα, στην Ινδοκίνα, αποτελούν χαρακτηριστικές περιπτώσεις του « κράτους-πελάτη » που εγκαθίδρυσαν σε διάφορες περιοχές του κόσμου. 

 Για τους Αμερικανούς, η Ελλάδα αποτέλεσε την πρώτη εμπειρία « βιετναμικού » τύπου. Μετά το τέλος του εμφύλιου πολέμου, αναδιοργάνωσαν τον μηχανισμό του ελληνικού κράτους, και πιο συγκεκριμένα των ενόπλων δυνάμεων και των υπηρεσιών πληροφοριών. Οι τελευταίες μετασχηματίστηκαν σε παράρτημα της CIA, την ίδια στιγμή που η αμερικανική στρατιωτική αποστολή ασκούσε απόλυτο έλεγχο στη δομή και τη λειτουργία των ενόπλων δυνάμεων, γαλουχημένων με την τυφλή αφοσίωση στον ατλαντισμό και τον φόβο του « κομμουνιστικού κινδύνου ». Οι Αμερικανοί συνέπηξαν άμεσους δεσμούς με το παλάτι και τη Δεξιά, την προέκτασή του στον ελληνικό πολιτικό κόσμο. Επέκτειναν τον έλεγχό τους στα συνδικάτα, στο τραπεζικό σύστημα, έως και στις πολιτιστικές και επιστημονικές δραστηριότητες της χώρας μας. Η μεταπολεμική Ελλάδα « ανασυγκροτήθηκε » με έναν ελεγχόμενο και διεφθαρμένο κρατικό μηχανισμό και με τη δραστηριοποίηση επενδύσεων κατευθυνόμενων από αμερικανικές τράπεζες και οργανισμούς οικονομικής βοήθειας. 

 Έτσι, στο ξεκίνημα της δεκαετίας του 1960, η Ελλάδα ήταν έτοιμη να ανοίξει τα σύνορά της στην εισβολή των κεφαλαίων των πολυεθνικών, να προσδεθεί στο άρμα της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (ΕΟΚ), να μετασχηματιστεί σε προκεχωρημένο φυλάκιο του Οργανισμού Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ) και σε πυρηνικό οπλοστάσιο των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ανατολική Μεσόγειο. 

Η κατάληψη του ελληνικού χώρου από τις Ηνωμένες Πολιτείες πραγματοποιήθηκε σε στάδια : πρώτα μέσω της επέμβασης της πολιτικο-στρατιωτικής υπερδομής (του μηχανισμού εξαναγκασμού), στη συνέχεια, και σχεδόν παράλληλα, μέσω της επιβολής, στη διαδικασία της κεφαλαιακής συσσώρευσης, ενός ελέγχου που στόχο είχε να δημιουργήσει τις απαραίτητες συνθήκες για σίγουρες και αποδοτικές επενδύσεις και, τέλος, μέσω της εισβολής, μετά το 1960, των πολυεθνικών, που προσέδωσαν στην ανάπτυξη της χώρας μας τα δομικά χαρακτηριστικά μιας οικονομίας περιφερειακού καπιταλισμού. 

Η κοινωνική και οικονομική διάρθρωση της Ελλάδας διαθέτει όλα τα στοιχεία ενός περιφερειακού καπιταλιστικού σχηματισμού. Σε πολλούς τομείς της ελληνικής οικονομίας (γεωργία, κτηνοτροφία, βιοτεχνία, μικρεμπόριο κ.λπ.), ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής δεν εξαφάνισε τις προκαπιταλιστικές μορφές παραγωγής. Η δομική συνθήκη του εσωτερικού εμπορίου (εισαγωγές βιομηχανικών προϊόντων έναντι εξαγωγών αγροτικών προϊόντων) για τους αγρότες αποτελεί συνθήκη λεηλασίας : με αυτόν τον τρόπο παράγεται στο εσωτερικό της χώρας μια μεγάλης κλίμακας πρωτογενής συσσώρευση κεφαλαίου. Το εξωτερικό εμπόριο διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά της « άνισης ανταλλαγής [1] » και διευκολύνει τη φυγή του κοινωνικού πλεονάσματος προς τα μητροπολιτικά κέντρα της Δύσης. Με την επέκταση των μονοπωλιακών πολυεθνικών γιγάντων, η φυγή του κοινωνικού πλεονάσματος γίνεται όλο και περισσότερο μέσω των μηχανισμών που αυτές οι πολυεθνικές εταιρείες διαθέτουν σε παγκόσμια κλίμακα. [...] 

 Παράλληλα με την πολιτικο-στρατιωτική παρέμβαση των ΗΠΑ σε διακρατικό επίπεδο, αναπτύσσεται εκ μέρους του πολυεθνικού κεφαλαίου ένας άμεσος και αποφασιστικός έλεγχος πάνω στην κυβέρνηση και τους μηχανισμούς του ελληνικού κράτους, προκειμένου να διαμορφωθούν θεσμοί που θα εκχωρούν στο ξένο κεφάλαιο κυρίαρχη θέση έναντι του αναιμικού εταίρου του, του ελληνικού κεφαλαίου 

 . Οι κανόνες χρηματοδότησης, οι επιλογές στον οικονομικό σχεδιασμό, ο συνδικαλισμός, η εκπαίδευση, ακόμη και οι πολιτιστικές δομές που εγκαθιδρύει η ελληνική κυβέρνηση έχουν ως στόχο την ενσωμάτωση της χώρας στη σφαίρα επιρροής του παγκόσμιου καπιταλισμού, διατηρώντας ταυτόχρονα τον περιφερειακό χαρακτήρα της. Κάτω από αυτή την οπτική γωνία πρέπει να εξετάζεται η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ. [...] 

 Η ΕΟΚ χαρακτηρίζεται από τρία θεμελιακά γνωρίσματα : την τελωνειακή ένωση, την ελεύθερη κυκλοφορία του κεφαλαίου και την ελεύθερη κυκλοφορία του εργατικού δυναμικού. Η έλλειψη κοινής νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής σε τελική ανάλυση σημαίνει την απουσία ελέγχου, εντός του πλαισίου της ΕΟΚ, για το μονοπωλιακό κεφάλαιο, που αποτελεί ένα κεφάλαιο ελεγχόμενο κατά πρώτον από τις Ηνωμένες Πολιτείες και κατά δεύτερον από τη Δυτική Γερμανία. Το πρόβλημα αυτό δεν θα επιλυθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αντιθέτως, το τελευταίο θα μετατραπεί σε μηχανισμό ελέγχου της Δυτικής Ευρώπης, έναν μηχανισμό στα χέρια των ΗΠΑ και της Δυτικής Γερμανίας. Η ΕΟΚ, στις παρούσες συνθήκες, είναι η ΕΟΚ του μονοπωλιακού κεφαλαίου, είναι ο μηχανισμός εμπέδωσης της κυριαρχίας του αμερικανο-γερμανικού καπιταλισμού στην Ευρώπη. 

 Αρκετά πριν από τους νεομαρξιστές, ο Γκούναρ Μύρνταλ [2] είχε υποστηρίξει τη θέση σύμφωνα με την οποία, αν μια σχετικά υπανάπτυκτη χώρα συνδεθεί, μέσα στο πλαίσιο μιας οικονομικής κοινότητας, με μια σχετικά αναπτυγμένη χώρα, τότε η μεταξύ τους οικονομική απόσταση θα μεγαλώσει –δηλαδή η προσχώρηση θα λειτουργήσει αρνητικά για τη σχετικά μη αναπτυγμένη χώρα. Κάτι που σίγουρα θα ισχύσει για την Ελλάδα αν ενταχθεί στην ΕΟΚ. 
 ____________
Notes 
[1] (ΣτΜ) : Αναφέρεται στην ευρύτατα συζητημένη κατά τις δεκαετίες του 1960 και 1970 θεωρία του Αργύρη Εμμανουήλ (Πάτρα 1911 – Παρίσι 2001), μαρξικού οικονομολόγου που ασχολήθηκε με τις ανισότητες στη διεθνή οικονομική ανάπτυξη από τη σκοπιά των αναπτυσσόμενων χωρών. 
[2] (ΣτΜ) Σουηδός οικονομολόγος, κοινωνιολόγος και σοσιαλδημοκράτης πολιτικός (1898-1987), βραβευμένος το 1974 με Νόμπελ Οικονομίας, από κοινού με τον Φρίντριχ Χάγιεκ. Υποστήριξε την κατάργηση του βραβείου επειδή απονεμόταν σε « αντιδραστικούς », όπως ο Χάγιεκ και ο Φρίντμαν. 

Le Monde Diplomatique - Παπανδρέου Ανδρέας, [Κούτσης Θανάσης (μτφ)] 
Πηγή: iefimerida / Praxis
 Αναρτήθηκε από TRASH

Με διαφορετικές «μάσκες», στην ίδια πλευρά


Με διαφορετικές «μάσκες», στην ίδια πλευρά




Δημιουργούνται ομάδες κρούσης σε όλους τους συνδέσμους και η Χρυσή Αυγή θεωρούσε αυτούς τους χώρους προνομιακούς για τη δράση της...
 Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο πραγματοποιήθηκε με επιτυχία το μαθητικό διήμερο της ΚΝΕ με κεντρικό σύνθημα των εκδηλώσεων «Ο πόλεμός τους σκοτώνει ό,τι άφησε όρθιο η ειρήνη τους», στο Εκθεσιακό Κέντρο Περιστερίου.Εκατοντάδες μαθητές από όλες τις γωνιές της Αττικής, με ιδιαίτερη τη συμμετοχή των παιδιών από τις γύρω περιοχές, διασκέδασαν με πάρτι, συναυλίες από μαθητικά συγκροτήματα. Εφτιαξαν γκράφιτι με συνθήματα όπως «Στον πόλεμό τους απαντάμε με επανάσταση» κ.ά., συζήτησαν και παρακολούθησαν ένα διαφορετικό «μάθημα» πολιτικής οικονομίας. Προβληματίστηκαν για ζητήματα που αφορούν στις αιτίες της κρίσης που ζούμε σήμερα, στις συνέπειές της στους μαθητές. Τα ερωτήματα για τη διέξοδο από την κρίση έδιναν και έπαιρναν, για την ανάγκη οργάνωσης της πάλης.
 Στην επιτυχία της εκδήλωσης συνέβαλε ότι επιλέχθηκε η συγκεκριμένη περιοχή από την Οργάνωσή μας. Στο Περιστέρι, στους Αγίους Αναργύρους, στα Λιόσια, στο Αιγάλεω, στην Πετρούπολη, στο Μενίδι και τις άλλες φτωχογειτονιές της Δυτικής Αθήνας είναι ακόμη πιο πιεστικά τα προβλήματα για τα παιδιά των εργατικών - λαϊκών οικογενειών, επιπτώσεις που γεννά το καπιταλιστικό σύστημα και που οξύνονται σε συνθήκες κρίσης. Στις εργατικές δυτικές συνοικίες της Αθήνας, εκεί που η ανεργία, η φτώχεια, η ανασφάλεια βρίσκονται στα πιο υψηλά επίπεδα. Εκεί που πολλοί μαθητές τα φέρνουν δύσκολα πέρα, δουλεύουν παράλληλα με το σχολείο για να βοηθήσουν την οικογένεια, εκεί που πολλοί παρατάνε το σχολείο για να βγουν στο μεροκάματο.
Ποιανού φωνή άραγε μπορεί να ήταν στη συγκεκριμένη εκδήλωση, στη συγκεκριμένη περιοχή, τι δουλειά έχει η ΚΝΕ στη γειτονιά μας;
Θα μπορούσε να είναι η φωνή των αφεντικών που έχουν το φόβο τους, δικαιολογημένος και απόλυτα υπαρκτός, ότι αυτά τα παιδιά, ειδικά από τέτοιες γειτονιές, θα σκεφτούν, θα προβληματιστούν και τελικά θα επιλέξουν να μετατρέψουν την οργή τους σε οργανωμένο αγώνα για την ανατροπή τους.
Θα μπορούσαν να είναι οι πολιτικοί εκπρόσωποί τους στη Βουλή, οι δήμαρχοι και οι διάφοροι τοπικοί παράγοντες, οι πολιτικές εκείνες δυνάμεις που όπου σταθούν και όπου βρεθούν διατυμπανίζουν ότι ο αγώνας για αξιοπρεπή ζωή είναι ανέφικτος, ανούσιος, τελευταία και παράνομος.
Θα μπορούσε να είναι ο ΣΚΑΪ, η «Καθημερινή», το «Βήμα» και άλλα αστικά ΜΜΕ - μέσα των καπιταλιστών, που βγάζουν σπυριά σε οποιαδήποτε παρέμβαση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, που έχουν και αυτοί το μερτικό τους, και μάλιστα μεγάλο, στον αντικομμουνισμό.
Θα μπορούσε να είναι κάποιος καθηγητής απ' αυτούς που στα σχολεία διδάσκουν την υποταγή και τα ψέματα, δίνουν τη δική τους μάχη για να μην αγωνιστούν όταν και όποτε το επιλέγουν οι μαθητές, για να διαπαιδαγωγήσουν νέους με σκυμμένο το κεφάλι, χωρίς καμία απαίτηση από τη ζωή.
 Κι όμως, το ρόλο αυτών έπαιξαν κάποιοι άλλοι το βράδυ της Κυριακής 3 Μάρτη στο χώρο γύρω από το Εκθεσιακό Κέντρο. Οταν δύο ΚΝίτες μαθητές απομακρύνθηκαν από το χώρο όπου γινόταν η εκδήλωση, σ' ένα στενάκι είχαν στήσει καρτέρι δύο «περίεργοι τύποι», που κινήθηκαν εναντίον τους λέγοντάς τους την παραπάνω ατάκα.
 Βέβαια, δεν τα είχαν υπολογίσει πολύ καλά οι συγκεκριμένοι και τράπηκαν σε φυγή. Τα μέλη της ΚΝΕ ούτε τρομοκρατήθηκαν ούτε τρομοκρατούνται ούτε θα ανεχτούν τέτοιου είδους ενέργειες.
 Κάτι μας θυμίζει...
 Η πρακτική τους και ό,τι κράταγαν μαζί τους φέρνουν στο μυαλό διάφορες σκέψεις. Δεν ξέρουμε ακριβώς τι σχέση έχουν με συγκεκριμένες ομάδες που λειτουργούν με αυτές τις μεθόδους, όμως επειδή έχουμε πείρα από αντίστοιχα περιστατικά λέμε τα εξής:
 Να πώς μεταφέρεται η φωνή του αφεντικού...
 Την ίδια ώρα σε όλη την περιοχή του Περιστερίου κυκλοφορούσαν διάφοροι συνδεσμίτες αφού μόλις είχε τελειώσει ένας ποδοσφαιρικός αγώνας. Είναι γνωστό ότι για μερικούς από αυτούς το γνωστό στο χώρο, «πάνω απ' όλα η ομάδα», έχει δώσει τη θέση του στο «πάνω απ' όλους και όλα ο πρόεδρος, ή κάποιοι επιχειρηματίες», που μεθοδεύουν να γίνουν πρόεδροι στις ΠΑΕ και ΚΑΕ, με το αζημίωτο φυσικά. Αλλοι πιάνουν πόστα στην επιχείρηση του εκάστοτε προέδρου, άλλοι, απλά, κάνουν μεροκάματα και άλλοι, ακόμη πιο απλά, επιχορηγούνται. Ετσι, μετατρέπονται όλο και περισσότερο σε ιδιωτικούς στρατούς υπεράσπισης επιχειρηματικών συμφερόντων και αξιοποιούνται για ευρύτερους σχεδιασμούς που καμία σχέση δεν έχουν με την ομάδα ως αθλητικό σύλλογο, σωματείο κ.λπ. Ολα αυτά σε συνδυασμό με τη στενή σύνδεση με τη νύχτα, το οργανωμένο έγκλημα, το εμπόριο ναρκωτικών.
 Είναι επίσης γνωστό ότι αυτή η κατάσταση μέσα στους συνδέσμους οπαδών ευνοεί να παρεμβαίνουν και σε πολλές περιπτώσεις να παίζουν και καθοριστικό ρόλο πολιτικές δυνάμεις κάτω από τη μάσκα του «αντισυστημικού», «ενάντια στην αστυνομία και το κράτος». Πόσο αντισυστημικό είναι άραγε να υποστηρίζεις με όλους τους τρόπους έναν μεγαλοβιομήχανο, έναν εφοπλιστή, έναν τραπεζίτη, να κατεβαίνεις στο δρόμο για να διεκδικείς να διαγραφούν τα χρέη του;
 Ετσι μεταφέρεται και η φωνή των πιο αντιδραστικών πολιτικών εκφραστών του κεφαλαίου
 Μιλάμε κύρια για τη Χρυσή Αυγή, που μαζί με τους μετανάστες βάζει στο στόχαστρο και όσους τολμούν να παλέψουν ενάντια στο σύστημα, σηκώνουν κεφάλι και διεκδικούν. Οχι μόνο αυτοτελώς αλλά και μέσα από τους συνδέσμους. Στη Χρυσή Αυγή (19/9/1997) σε άρθρο με τίτλο «Φίλαθλοι και Εθνικισμός» ο τότε υπεύθυνος νεολαίας, Γ. Μάστορας, ανέφερε: «Τόσο στις μεγάλες ομάδες των Αθηνών όσο και στις επαρχιακές ομάδες, υπάρχουν ισχυροί πυρήνες εθνικιστών οπαδών. Εχουμε διατυπώσει και στο παρελθόν την άποψή μας πως οι χώροι των αθλητικών συναντήσεων προσφέρονται για την προώθηση των εθνικιστικών θέσεων και ιδεωδών και φυσικά δε θα μείνουμε άπραγοι στο συγκεκριμένο τομέα. Το θέμα αυτό έχει πολύ "ψωμί" για να το αφήσουμε ανεκμετάλλευτο». Σήμερα, ειδική δουλειά γίνεται και στους συνδέσμους της Εθνικής Ελλάδας, ιδιαίτερα με τη «Γαλάζια Στρατιά», όπου ήταν επικεφαλής για χρόνια ο Παναγιώταρος (έτσι έγινε γνωστός ο βουλευτής πλέον με τη Χρυσή Αυγή) και που πρωτοστατούσε σε συντονισμένες επιθέσεις εναντίον μεταναστών.
 Στην επίθεση ενάντια στο λαϊκό κίνημα δεν βρίσκονται μόνοι τους. Υπάρχουν και άλλες δυνάμεις, με άλλες «φορεσιές», που διακατέχονται από έντονο αντικομμουνισμό, έχθρα για το εργατικό κίνημα, που οργανώνονται και αυτές μέσα στους συνδέσμους, διάφορες ομάδες του αυτοαποκαλούμενου «αναρχοαυτόνομου» χώρου.
 Δημιουργούνται ομάδες κρούσης σε όλες τις ομάδες, με πλήρη εξοπλισμό, οι οποίες εκπαιδεύονται και προπονούνται στα μεταξύ τους «ραντεβού» και έχουν στόχο πέρα απ' όλα τ' άλλα να χτυπήσουν και το λαϊκό - εργατικό κίνημα, να παίξουν το ρόλο της καταστολής, της περιφρούρησης του συστήματος, απέναντι σε όποιον τολμάει να σηκώνει κεφάλι (π.χ., η συμμετοχή τους στην επίθεση που δέχτηκε το ΠΑΜΕ στη 48ωρη απεργία, στις 19 - 20/10/2011, με αποτέλεσμα έναν νεκρό και δεκάδες τραυματίες).
 Ολα αυτά δεν είναι καινούρια αφού για χρόνια και όχι μόνο στην Ελλάδα οι συγκεκριμένοι χώροι αποτελούν πεδίο δράσης τέτοιων ομάδων που εκμεταλλεύονται την αγάπη ενός κόσμου για μια ομάδα, τα φτηνά εισιτήρια, τις εκδρομές.
 Να πάρουν την απάντηση που τους αξίζει... Απομόνωση όπου ξεμυτίζουν...
 Οποιος και να έπαιξε αυτό το ρόλο στη συγκεκριμένη περίπτωση, του δόθηκε μαχητική απάντηση. Να απομονωθούν όπου υπάρχουν, να μην μπορούν να στεριώσουν σε κανένα χώρο όπου ζει, δουλεύει, μορφώνεται η νεολαία από τα λαϊκά στρώματα. Οχι όμως μόνο από τα μέλη και τους φίλους του ΚΚΕ και της ΚΝΕ αλλά συνολικά από τον εργαζόμενο λαό και τη νεολαία. Είναι το μακρύ χέρι του συστήματος, όποια μάσκα και αν φορέσουν.
 Αναρτήθηκε από Solaris Tatakis  στις 10:43 π.μ.  Δεν υπάρχουν σχόλια:  Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου 
BlogThis!
Μοιραστείτε το στο Twitter
Μοιραστείτε το στο Facebook
  
Σύνδεσμοι σε αυτήν την ανάρτηση 
ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ
 Πάνδημος αποχαιρετισμός στον Ούγκο Τσάβες


 Το μεσημέρι της Παρασκευής ο λαός της Βενεζουέλας αλλά και ολόκληρη η οικουμένη είπε το στερνό «αντίο» στον Ούγκο Ραφαέλ Τσάβες Φρίας, που έφυγε πρόωρα, μόλις στα 58 του χρόνια, χάνοντας τη σχεδόν δίχρονη μάχη με τον καρκίνο, την περασμένη Τρίτη, 5 Μάρτη, στις 16.25 τοπική ώρα.Από την ώρα αυτή ξέσπασε η συσσωρευμένη θλίψη, που υπήρχε από τη στιγμή που ο Ούγκο Τσάβες μετέβη για τέταρτη συνεχόμενη φορά στην Κούβα, προκειμένου να υποβληθεί σε μία ακόμη δύσκολη χειρουργική επέμβαση και θεραπεία. Την Τρίτη μια τεράστια κατακόκκινη πλημμυρίδα συνόδευσε τον Πρόεδρο Τσάβες, για ολόκληρες επτά ώρες στους δρόμους της πρωτεύουσας, στην τελευταία διαδρομή από το στρατιωτικό νοσοκομείο του Καράκας έως τη Στρατιωτική Ακαδημία, Φουέρτε Τιούνα, όπου παρέμεινε μέχρι την Παρασκευή, οπότε έγινε και η κηδεία του. Μία κατακόκκινη πλημμυρίδα που παρέμεινε επί τρεις μέρες παντού με στόχο να αποχαιρετήσει τον Ούγκο Τσάβες, τον Πρόεδρο, ο οποίος επί δεκατέσσερα χρόνια αγωνίστηκε για τον φτωχό και περιθωριοποιημένο λαό της Βενεζουέλας που ήταν μέχρι το 1998 «ανύπαρκτος», μία εξαθλιωμένη και αναλώσιμη μάζα.
 Οπως ανακοινώθηκε την Παρασκευή από τον Νικολάς Μαδούρο, αντιπρόεδρο της χώρας και εκτελούντα χρέη Προέδρου - έως τις προεδρικές εκλογές σε ένα μήνα -, το λαϊκό προσκύνημα θα παρατεινόταν για μια βδομάδα ακόμη, καθώς υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι που θέλουν να αποτίσουν φόρο τιμής και το σώμα του Τσάβες θα ταριχευθεί και θα εκτίθεται στο «Μουσείο της Επανάστασης» που θα δημιουργηθεί.
 Νοιάστηκε για τα λαϊκά προβλήματα
 Ο Ούγκο Τσάβες, από την εποχή ακόμη που φοιτούσε στη Στρατιωτική Ακαδημία, μία διέξοδο για το δεύτερο παιδί μίας οικογένειας πάμφτωχων δασκάλων της αγροτικής επαρχίας Μπαρίνας, εκδήλωσε τη διάθεση να αγωνιστεί ενάντια στη φτώχεια που μάστιζε όλη τη Βενεζουέλα. Ως νεαρός αξιωματικός των Ειδικών Δυνάμεων, το 1977 ίδρυσε εντός του στρατού τον Απελευθερωτικό Λαϊκό Στρατό της Βενεζουέλας (ELPV), και το 1982 το παράνομο Μπολιβαριανό Επαναστατικό Κίνημα 200 (MBR - 200).

Εκατοντάδες χιλιάδες συνόδευσαν τον Πρόεδρό τους στην πρωτεύουσα Καράκας
 Η «πλάστιγγα» για την παραπέρα ενεργοποίησή του «έγειρε» οριστικά με την εξέγερση του «Καρακάσο» το 1989, την εξέγερση των πάμφτωχων κατοίκων των παραγκουπόλεων του Καράκας, καθώς ο Τσάβες και οι σύντροφοί του βρέθηκαν ταυτόχρονα σύμμαχοι και αντίπαλοι του εξεγερμένου λαού, που θρηνούσε σχεδόν 3.000 νεκρούς. Το Φλεβάρη του 1992, επιχείρησε μαζί με τους συντρόφους του ένα αποτυχημένο πραξικόπημα κατά του τότε αντιδραστικού Προέδρου, Κάρλος Αντρές Πέρες. Φυλακίστηκε, αποφυλακίστηκε το 1994 και το Δεκέμβρη του 1998 εκλέχτηκε Πρόεδρος.Στα δεκατέσσερα χρόνια, κέρδισε δεκατέσσερις εκλογικές αναμετρήσεις, εκτός του δημοψηφίσματος του 2008, για τη νέα και πιο ριζική αναθεώρηση του Συντάγματος για την «εμβάθυνση της μπολιβαριανής επανάστασης», όπως την ονόμαζε ο ίδιος και το κόμμα που ίδρυσε, το Ενιαίο Σοσιαλιστικό Κόμμα. Τα κοινωνικά επιτεύγματα των κυβερνήσεων Τσάβες είναι πληθώρα, με αιμοδότη τους πόρους από την κρατική πετρελαϊκή εταιρεία PdVSA, στην οποία το κράτος ανέκτησε τον πλήρη έλεγχο. Σε αυτά περιλαμβάνονται η καταπολέμηση του αναλφαβητισμού, η δωρεάν Παιδεία και Υγεία με την αμοιβαία συνεργασία με τη σοσιαλιστική Κούβα, δημόσιες συγκοινωνίες και υπηρεσίες, προγράμματα για τη διατροφή, μερική αναδιανομή γης σε ακτήμονες αγρότες και μέριμνα για λαϊκή στέγη με πρώτες τις πολυπληθείς φτωχογειτονιές, ενίσχυση των μισθών των εργαζομένων.
 Αν και η οικονομική εξουσία παρέμεινε στο κεφάλαιο σε πολύ βασικούς τομείς, γι' αυτό και υπάρχει όξυνση της ταξικής πάλης και δε λείπουν ακόμα και οι δολοφονίες πρωτοπόρων αγωνιστών συνδικαλιστών, ωστόσο ο λαϊκός παράγοντας ήρθε στο προσκήνιο. Το λαϊκό κίνημα ήταν πρωταγωνιστής και ήταν αυτό που, μαζί με το στρατό, ανέτρεψε το πραξικόπημα των 36 ωρών του Απρίλη του 2002, που υλοποίησε η ντόπια ολιγαρχία με τη συνδρομή της Καθολικής Εκκλησίας και τη στήριξη ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, και είναι χαρακτηριστικό ότι αυτοανακηρύχθηκε Πρόεδρος ο επικεφαλής του Συνδέσμου Βιομηχάνων της Βενεζουέλας (που σήμερα προστατεύει το αντιδραστικό καθεστώς της Κολομβίας).
 Επίσης, στην εξωτερική πολιτική η Μπολιβαριανή Βενεζουέλα με την καθοριστική συμβολή του ίδιου του Ούγκο Τσάβες προώθησε την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων σε όλη τη Λατινική Αμερική. Αδιάψευστος μάρτυρας η παρουσία των συνολικά 55 ηγετών ξένων χωρών που έλαβαν μέρος στην τελετή της κηδείας, όλοι οι ηγέτες της Λατινικής Αμερικής, με πρώτους τους «συμμάχους του» που άρχισαν να συρρέουν από την πρώτη στιγμή της ανακοίνωσης του θανάτου στο Καράκας, πολλοί από αυτούς ήταν και τιμητική φρουρά δίπλα στη σορό κατά το τριήμερο λαϊκό προσκύνημα, όπως οι Πρόεδροι της Κούβας, Ραούλ Κάστρο, της Βολιβίας, Εβο Μοράλες, της Ουρουγουάης, Χοσέ Πέπε Μουχίκα, της Αργεντινής, Κριστίνα Φερνάντες δε Κίρσνερ, της Βραζιλίας, Ντίλμα Ρουσέφ, της Νικαράγουας, Ντανιέλ Ορτέγκα, του Εκουαδόρ, Ραφαέλ Κορέα. Το «παρών» έδωσαν επίσης ο Πρόεδρος της Λευκορωσίας, Αλεξάντερ Λουκασένκο, και του Ιράν, Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ, η Ρωσία και η Κίνα εκπροσωπήθηκαν με υψηλές κυβερνητικές αντιπροσωπείες.
 Είναι η αναγνώριση της αμέριστης στήριξης και αλληλεγγύης του Ούγκο Τσάβες και της κυβέρνησής του προς την Κούβα, τη ρημαγμένη Αϊτή, τη Βολιβία, τη Νικαράγουα, την Ονδούρα κατά τα χρόνια της Προεδρίας του Μανουέλ Σελάγια, το Εκουαδόρ, προς όλες τις αντιιμπεριαλιστικές και αντικαπιταλιστικές δυνάμεις και κινήματα. Αλλά και προς τα 2.000.000 φτωχών στις ΗΠΑ, στη Λουιζιάνα, μετά το πέρασμα του κυκλώνα «Κατρίνα», στο Μπρονξ και τη Μασαχουσέτη, που εντάχθηκαν στο πρόγραμμα «φτηνό πετρέλαιο» το οποίο έφτανε από τη Βενεζουέλα.
 Ολα αυτά τα βήματα, που μπορεί να μην άλλαξαν την καπιταλιστική πραγματικότητα στη Βενεζουέλα, ωστόσο έχουν προκαλέσει το άσβεστο μίσος της εγχώριας ολιγαρχίας της χώρας και των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και κυρίως των ΗΠΑ, που χρόνια θέλουν να τα τερματίσουν. Και τώρα οι προσπάθειές τους θα ενταθούν ακόμη περισσότερο.

Χρ. Μ.
    

 Εκτίμηση στην προσφορά του
 Πολλά ήταν τα συλληπητήρια μηνύματα που έφτασαν από κάθε γωνιά του πλανήτη στη Βενεζουέλα για την απώλεια του προέδρου της χώρας Ούγκο Τσάβες, από κόμματα και φορείς του λαϊκού κινήματος.
 Στο μήνυμά της εκ μέρους του ΚΚΕ, η ΓΓ της ΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, σημειώνει για τον Ούγκο Τσάβες ανάμεσα σε άλλα: «Πρωταγωνίστησε στην προώθηση πολιτικού σχεδίου για την αντιμετώπιση της φτώχειας, την επίλυση σοβαρών κοινωνικών προβλημάτων, την αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών ενάντια στην επιθετικότητα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού και την ντόπια αντίδραση. Στάθηκε στο πλευρό της Κούβας και των λαών της Λατινικής Αμερικής». Και καταλήγει: «Το ΚΚΕ εξέφρασε την αλληλεγγύη του και τη στήριξή του σε κάθε δύσκολη στιγμή του λαού της Βενεζουέλας και στην ίδια κατεύθυνση κινείται και σήμερα, ενάντια σε κάθε προσπάθεια καταπάτησης της λαϊκής θέλησης».
 Η ΚΕ του ΚΚ Βενεζουέλας, που πάντα στήριζε κριτικά τον πρόεδρο Τσάβες, σε μήνυμά της σημειώνει τη μεγάλη συμβολή του ηγέτη της Βενεζουέλας «στην ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας, καθώς και τα επιτεύγματα της κυβέρνησης όπως και όλες τις πολύχρονες προσπάθειες για την οργάνωση, την κινητοποίηση και τη συμμετοχή του λαϊκού κινήματος και την ανάδειξη του λαού σε πρωταγωνιστή των εξελίξεων». «Θα δώσουμε όλες μας δυνάμεις για την εμβάθυνση της επαναστατικής διαδικασίας στη Βενεζουέλα, καθώς και τη δημιουργία των υλικών προϋποθέσεων για την οικοδόμηση της νέας σοσιαλιστικής κοινωνίας» καταλήγει.
 Η Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία (ΠΣΟ) αναφέρει: «Ο θάνατός του είναι ένα χτύπημα για το λαό της (Βενεζουέλας) και τους λαούς της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής. Η ΠΣΟ από την πρώτη στιγμή της εκλογής του ως προέδρου είναι στο πλευρό του ενάντια στην αντίδραση και τα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Εκτιμά θετικά την αδελφική σχέση του Τσάβες με την Κούβα, την πάλη του ενάντια στον αναλφαβητισμό, ενάντια στη φτώχεια και την εκμετάλλευση».
 Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης στο δικό του μήνυμα τονίζει μεταξύ άλλων: «Ο Ούγκο Τσάβες και η Μπολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας στάθηκαν στο πλευρό του φιλειρηνικού αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, φιλοξενώντας δεκάδες εκδηλώσεις, με αποκορύφωμα το Συνέδριο του ΠΣΕ, το 2008, όπου το Καράκας ανακηρύχθηκε ως "πρωτεύουσα του φιλειρηνικού - αντιιμπεριαλιστικού αγώνα". Θα μείνει στη μνήμη των λαών του κόσμου ως ένας ξεχωριστός και δυναμικός ηγέτης για τις μελλοντικές γενιές».
 Αναρτήθηκε από Solaris Tatakis  στις 10:38 π.μ.  Δεν υπάρχουν σχόλια:  Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου 
BlogThis!
Μοιραστείτε το στο Twitter
Μοιραστείτε το στο Facebook
  
Σύνδεσμοι σε αυτήν την ανάρτηση 

 Εβδομήντα δύο φτωχοί, «κάνουν» έναν πλούσιο!
 Παπαγεωργίου Βασίλης


 ΚΑΙ ΤΟ 2012 ΟΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ συνέχισαν να γίνονται πλουσιότεροι, ενώ οι φτωχοί συνέχισαν να γίνονται φτωχότεροι. Σύμφωνα με τα στοιχεία του αμερικάνικου περιοδικού «Forbes» οι 1.426 πλουσιότεροι άνθρωποι του πλανήτη συσσώρευσαν πλούτο 5,4 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, ενώ το 2011 είχαν συσσωρεύσει 4,6 τρισεκατομμύρια.Σ' αυτή τη λίστα των πλουσιότερων ανθρώπων του κόσμου οι ΗΠΑ εκπροσωπούνται με 442 δισεκατομμυριούχους και ακολουθούν η Ασία με 386, η Ευρώπη με 366, η Λατινική Αμερική με 129 και η Μέση Ανατολή με την Αφρική με 103. Ο μέσος όρος της περιουσίας τους αυξήθηκε πέρυσι κατά 3,8 δισ. δολάρια έναντι των 3,7 δισ. δολαρίων του 2011. Αν και το 2011 όσες περιουσίες αυξήθηκαν άλλες τόσες μειώθηκαν, το 2012 οι κερδισμένοι υπερσκέλισαν σε αναλογία 4/1 τους χαμένους.
 ΣΤΗ ΛΙΣΤΑ ΤΟΥ «FORBES» και τρεις Ελληνες, οι οποίοι είναι ο Σπύρος Λάτσης (3,3 δισ. δολάρια), ο Αριστοτέλης Μυστακίδης (2,7 δισ. δολάρια) και ο Φίλιππος Νιάρχος (2,6 δισ. δολάρια).
 Μια αξιοσημείωτη επισήμανση στο δημοσίευμα του περιοδικού αναφέρει ότι μεταξύ των συνολικά 1.426 πλουσιότερων του κόσμου οι 961, δηλαδή οι περισσότεροι, είναι «αυτοδημιούργητοι», οι 184 κληρονόμησαν τα πλούτη τους, ενώ οι 281 κληρονόμησαν μέρος της περιουσίας τους και κατόρθωσαν να την αυξήσουν.
 ΒΕΒΑΙΩΣ Ο ΠΛΟΥΤΟΣ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ Η ΦΤΩΧΕΙΑ, δεν είναι φυσικά φαινόμενο. Η συσσώρευσή του είναι το αποτέλεσμα εκμετάλλευσης, είναι το αποτέλεσμα μιας απίστευτης καταστροφής δισεκατομμυρίων ανθρώπων που ζουν σε συνθήκες απόλυτης ένδειας. Η εξέλιξη της αναλογίας μεταξύ των φτωχότερων και των πλουσιότερων είναι χαρακτηριστική. Το 1820 στους 3 φτωχότερους αντιστοιχούσε 1 πλούσιος, το 1913 η αναλογία έγινε 11 προς 1, το 1950 έγινε 35 προς 1, το 1973 έγινε 44 προς 1, ενώ το 1992 ήταν 72 προς 1!
 Στη σκοτεινή πλευρά του πλανήτη των πλουσίων, το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού, δηλαδή πάνω από 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν με εισόδημα μικρότερο από 2,5 δολάρια την ημέρα...
 Σ' ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΜΥΘΗΤΩΝ ΚΕΡΔΩΝ και του προκλητικού πλούτου, όπου το 20% των πλουσιότερων συγκεντρώνει το 75% του συνολικού πλούτου, πάνω από 22.000 παιδιά πεθαίνουν κάθε μέρα από πείνα!
 ΑΠΕΝΑΝΤΙ Σ' ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΧΛΙΔΗΣ, όπου ένας άνθρωπος μπορεί να έχει ημερήσιο εισόδημα 10,4 εκατομμύρια δολάρια (!), υπάρχει ο κόσμος όπου πάνω από ένα δισεκατομμύριο παιδιά ζουν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας, όπου το ένα στα πέντε παιδιά δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό, όπου το ένα στα επτά παιδιά δεν έχει καμιά ιατροφαρμακευτική φροντίδα. Είναι ο κόσμος του καπιταλισμού.
 Αναρτήθηκε από Solaris Tatakis  στις 10:25 π.μ.  Δεν υπάρχουν σχόλια:  Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου 
BlogThis!
Μοιραστείτε το στο Twitter
Μοιραστείτε το στο Facebook
  
Σύνδεσμοι σε αυτήν την ανάρτηση 
Σάββατο, 9 Μαρτίου 2013
ΑΝΩΤΑΤΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΓΟΝΕΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ 
www.goneis.org

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
 ΜΑΖΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΧΩΡΙΩΝ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ... ΧΡΥΣΑΦΙ

 Στο πόδι είναι εδώ και δύο μέρες η Ιερισσός και η Μεγάλη Παναγιά, καθώς οι κάτοικοι αντιδρούν στην αστυνομική επέμβαση που πραγματοποιείται με όργιο αυταρχισμού, με εφόδους της αστυνομίας σε σπίτια, συλλήψεις  ανηλίκων κ.λπ. Σημερινές μαρτυρίες αναφέρουν την είσοδο ΜΑΤ στα χωριά με 10 κλούβες!!!!!!!
Η τρομοκρατία της κυβέρνησης έφτασε μέχρι του σημείου να ρήξουν βροχή δακρυγόνων-χημικών, μέσα σε σχολείο, οι μαθητές του οποίου διαμαρτύρονταν στο προαύλιο για την αστυνομική επέμβαση. 
        Στεκόμαστε αλληλέγγυoι στον αγώνα των κατοίκων που βγήκαν στο δρόμο αντιδρώντας στην αστυνομική επιχείρηση.
        Καταγγέλουμε την κυβέρνηση που θέλει να τσακίσει το αγωνιστικό φρόνημα του λαού και της νεολαίας της Ιερισσού στη Χαλκιδική, με πρόσχημα την προβοκατόρικη εμπρηστική επίθεση στις Σκουριές, και δεν διστάζει να προβεί και σε τρομοκράτηση ανήλικων μαθητών. Και όλα αυτά για να εξασφαλίσει την επένδυση της γνωστής εταιρείας εξόρυξης χρυσού στην περιοχή. Αυτή είναι η Ανάπτυξή τους που δε λογαριάζει τον λαό, αλλά τα κέρδη των μεγάλων εταιρειών.
        Να σταματήσουν εδώ και τώρα οι εισβολές των ΜΑΤ και η τρομοκρατία. 
Όλοι οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα πρέπει να καταδικάσουν τη συγκυβέρνηση και να απορρίψουν τις συκοφαντίες και τα ψέματα που χρησιμοποιεί για να δικαιολογήσει τη βάρβαρη πολιτική και τη δράση της, να σταθούν στο πλάι των κατοίκων της περιοχής που μάχονται για την ίδια τη ζωή τους.
 07-05-2013
 Αναρτήθηκε από Solaris Tatakis

ΓΚΡΕΜΙΣΤΕ ΟΡΕ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ!!!


ΓΚΡΕΜΙΣΤΕ ΟΡΕ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ!!! 


Εργαζόμενοι και άνεργοι 

Γραφτείτε τώρα στα σωματεία σας και με την οργανωμένη δύναμή σας σαρώστε απ’ τις διοικήσεις τούς εκπροσώπους τού εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. 

Τώρα(!) συνάδελφοι! Πριν είναι αργά…

Αναρωτιέστε ή όχι, γιατί ο κόσμος δεν αντιδρά στα βάσανα που του επιβάλλουν; 

Αναρωτιέστε και ας ξέρετε την απάντηση. 

Εσείς, ο καθένας σας, ο καθένας μας, ευθύνεται, που βουλιάζουν οι καναπέδες απ’ την απραγία…

Αναρωτιέστε ή όχι, γιατί το εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα δεν βρίσκεται στο ύψος των περιστάσεων για την αντιμετώπιση της επίθεσης που δέχεται ο λαός;

Αναρωτιέστε, αν και δεν θα έπρεπε, γιατ’ είναι γνωστή η απάντηση. 

Εμπρός λοιπόν, βγάλτε επιτέλους τα συμπεράσματά σας. Τα δικά σας, κι όχι αυτά που σας πλασάρουν σα δικά σας οι …διάφοροι.

Ήδη έχετε συγκεντρώσει πείρα από όσα έχουν γίνει στο χώρο δουλειάς, στον κλάδο, στη χώρα. 

Αξιοποιήστε τη λοιπόν ατομικά και συλλογικά, γιατί τελειώσανε τα ψέματα. Βρωμάει μπαρούτι…   

Για σκεφτείτε, γιατί η απεργία στις 20 Φλεβάρη δεν είχε την απαιτούμενη επιτυχία; 
Θυμηθείτε μόνο τα αιτήματα του ΠΑΜΕ σ’ αυτήν την απεργία και με το χέρι στην καρδιά απαντήστε, αν έπρεπε ή όχι, να σειστεί ολάκερη η Ελλάδα! 

1.Να μην καταργηθεί η εθνική και οι κλαδικές συμβάσεις. 
2.Να προστατευτούν οι άνεργοι. 
3.Να καταργηθούν οι φόροι και τα χαράτσια που πνίγουν εργαζόμενους και μικρομεσαίους. 

Τρία πραματάκια όλα κι όλα, αυτονόητα κι απαραίτητα για να μη μας γίνουν τα χρέη σφιχτή θηλιά στο λαιμό.
Για να μη μείνουμε άστεγοι εμείς και τα παιδιά μας!

Ξέρετε λοιπόν τι ακριβώς «παίχτηκε» εκείνην τη μέρα; 
Αν όχι, μάθετέ το:  

Όπου υπήρχε ισχυρή παρέμβαση συνδικάτων που δούλεψαν με συνέπεια για την επιτυχία της απεργίας, μαζί με την πρωτοπόρα δράση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ η απεργία πήρε σάρκα και οστά. 
Οι εργαζόμενοι εκεί απέργησαν, διαδήλωσαν, χάσαν και το μεροκαματάκι τους, μα το κεφάλι ορέ δεν το σκύψανε! 

Κι οι άλλοι; Όλοι συνειδητοί απεργοσπάστες ήταν; Όλοι βρωμισμένοι; Δε νομίζω…

Εκείνο που σίγουρα ξέρω, είναι ότι οι συνδικαλιστικές ηγεσίες που πρόσκεινται στις πλειοψηφίες ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, αρκετών Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων:

1.)ΔΕΝ ΕΚΑΝΑΝ την παραμικρή προσπάθεια να οργανωθεί η απεργία, να αντιμετωπιστούν οι απειλές και οι εκβιασμοί της μεγαλοεργοδοσίας. 

2.)ΔΕΝ ΜΕΡΙΜΝΗΣΑΝ ούτε καν για να ενημερωθούν οι εργαζόμενοι, να γίνουν συνελεύσεις, να στηθούν απεργιακές επιτροπές. 

3.)Σε μια σειρά χώρους μάλιστα, αυτές οι ηγεσίες όχι μόνο αδιαφόρησαν, αλλά ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΑΝ την απεργία. 

4.)Κι ακόμη χειρότερα, λειτούργησαν και ΑΠΕΡΓΟΣΠΑΣΤΙΚΑ.

Αλήθεια, αν τους είχατε φράξει το δρόμο, θα μπορούσαν να παίζουν τα θέλω σας και τις ανάγκες σας χάντρες στο κομπολόι τους; 

Πόσο θα επιτρέψετε να συνεχίζεται αυτή η κατάσταση;

Αν δεν ανατρέψετε αυτήν την κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα, πώς θα σαρώσετε ορέ μνημόνια κι αφεντικά;

Με μαγικό ραβδάκι; 
Ή θα το κάνει για πάρτη σας κάνας μεσσίας; 

Τώρα θα μου πείτε, μα τι ακριβώς να κάνουμε και πώς; 
Συγνώμη, αλλά δεν σας πιστεύω. 

Ξέρετε πάρα πολύ καλά το δρόμο που πρέπει ν’ ακολουθήσετε. 

Ξέρετε πάρα πολύ καλά ποια στάση ζωής οφείλετε απέναντι στην ίδια τη ζωή να υιοθετήσετε. 

Παρόλα αυτά, διαβάστε σάς παρακαλώ ΕΔΩ. 

ΔΥΝΑΤΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ κίνημα για να νικήσει ο λαός. Ανακοίνωση του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ του ΚΚΕ
Μάθετε! 
Είναι το κάλεσμα του ΚΚΕ σε σας. 
Σε όλους εμάς. 
Στους κολασμένους τής Ελλάδας. 

Ορίστε λοιπόν, για να μην έχετε ούτε τη δικαιολογία ότι τάχα δε γνωρίζατε, ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙΤΕ ΤΩΡΑ. 

Θα μπορούσα βέβαια να σας τα δώσω μέσα απ’ το blog.  
Μα βρε παιδιά, 
αν δεν είστε αποφασισμένοι ούτε καν να κάνετε ένα κλικ, να διαβάσετε κατευθείαν απ’ την πηγή, 
τότε πού θα βρείτε την ψυχή να σηκωθείτε απ’ τον «καναπέ» και να πετάξετε τις αυταπάτες απ’ το παράθυρο;;;  

Εκεί, στον «καναπέ» θα σας πιάσουν στον ύπνο…
Ε, μην το επιτρέψετε!

Σηκωθείτε! 

Και νά ’στε βέβαιοι, πως σαν σηκωθείτε, πολλά χέρια θ’ απλωθούν να σμίξουν με τα δικά σας σε μια γροθιά. 
Σας περιμένουν!!!

Σας περιμένουν και δίνουν το χέρι σ’ όποιον σηκώνεται!!!

Και μια σωτήρια προτροπή προς τους φτωχούς εργάτες, μικροεπαγγελματίες, μικροαγρότες, τους άνεργους σαν κι εμένα, κι όλους γενικά που ο καπιταλισμός έχει βάλει στο βρώμικο στόχαστρό του:

Μέσα στη μαύρη φτώχεια μας, ας εντάξουμε και το καθημερινό διάβασμα του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ. 
Μόνο να κερδίσουμε έχουμε απ' τη σωστή ταξική εμημέρωσή μας!
 Αναρτήθηκε από ΑΝΕΡΓΟΙ και ΑΦΡΑΓΚΟΙ  

Καταγγέλλουν πλήθος κρουσμάτων νοθείας και αλλοίωσης των πραγματικών συσχετισμών


ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΓΣΕΕ
Καταγγέλλουν πλήθος κρουσμάτων νοθείας και αλλοίωσης των πραγματικών συσχετισμών
Ανοιχτή επιστολή της ΔΑΣ προς στην εργατική τάξη και σε όλους τους εργαζόμενους της χώρας μας ενόψει του 35ου συνεδρίου της ΓΣΕΕ
Τα κρούσματα νοθείας και αλλοίωσης των συσχετισμών και στο 35ο συνέδριο της ΓΣΕΕ, καταγγέλλουν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ και με συγκεκριμένα στοιχεία αποδεικνύουν τον τρόπο που ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός επιχειρεί να διατηρήσει τις δυνάμεις του και να συνεχίσει την ίδια πολιτική, ως κοινωνικός εταίρος στο πλευρό του ΣΕΒ και της εκάστοτε κυβέρνησης.
Με ανοιχτή της επιστολή προς την Εργατική Τάξη και σε όλους τους εργαζόμενους της χώρας μας, ενόψει του συνεδρίου η παράταξη της ΔΑΣ σημειώνει:
«
Στις 21 - 24 του Μάρτη στην Αλεξανδρούπολη πραγματοποιείται το 35ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ, μέσα σε συνθήκες βαθέματος της καπιταλιστικής κρίσης, που συνοδεύεται με παρατεταμένη και άγρια αντεργατική επίθεση στο σύνολο των κατακτήσεων και δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Ολο αυτό το διάστημα η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός στο σύνολό του, σαν "καλός" κοινωνικός εταίρος της κυβέρνησης και του ΣΕΒ με τη στάση του και προπαντός με τη δράση του, έβαλε πλάτη να υλοποιηθούν οι σχεδιασμοί των κυβερνήσεων του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΔΝΤ.
Σήμερα, μπροστά στην ανάγκη να παραμείνει ισχυρός, να συνεχίζει να παίζει ρόλο στη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται, προσπαθεί με όλα τα μέσα να διατηρήσει τις δυνάμεις του.
Στο 35ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ τα κρούσματα νοθείας και αλλοίωσης των πραγματικών συσχετισμών δε θα λείπουν, με ευθύνη των παρατάξεων του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, παρ' όλες τις προσπάθειες που η ΔΑΣ έκανε, να περιορίσει όσο ήταν δυνατόν αυτή τη γάγγραινα του Συνδικαλιστικού Κινήματος.
Ενδεικτικά αναφέρουμε ορισμένες περιπτώσεις:
Στην ΠΝΟ ζει και βασιλεύει ο 330, το αντεργατικό τερατούργημα του 1976 και όχι ο νόμος 1264 όπως στις υπόλοιπες οργανώσεις για ένα ακόμα συνέδριο. Νόμος όπου η πλειοψηφία αποκλείει τις υπόλοιπες δυνάμεις και εκλέγει όλους τους αντιπροσώπους. Οι εφοπλιστές καταφέρνουν 37 χρόνια τώρα να διατηρούν για τους εργάτες της θάλασσας δικούς τους νόμους.
Παρόμοια η κατάσταση και με τα εκφορτωτικά σωματεία που στέλνουν αντιπροσώπους στη δευτεροβάθμια με ψηφίσαντα μέλη ακόμα και με μονοψήφιο αριθμό.
Η Ομοσπονδία Υπαλλήλων Προσωπικού Ασφαλείας Ελλάδος (ΟΜΥΠΑΕ) συνεχίζει να προκαλεί. Οι δεσμεύσεις που έχει αναλάβει σε προηγούμενο συνέδριο για "καθαρές εκλογές" τις έγραψε στα παλιά της τα παπούτσια. Στο 35ο Συνέδριο φέρνει 10 αντιπροσώπους. Σε ελάχιστο χρόνο - 2 ημέρες - στο Αγωνιζόμενο Κλαδικό Σωματείο Προσωπικού Ιδιωτικής Ασφάλειας !! (ΑΚΣΠΙΑ) ψήφισαν 2.979 μέλη !!!
Επίσης, στο Συνδικάτο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Προσωπικού Ασφαλείας (ΣΙΔΥΠΑ) από τις 8 το πρωί μέχρι τις 5 το απόγευμα, σε τρεις μέρες, ψήφισαν σε 2 κάλπες για ΔΣ - Εξελεγκτική Επιτροπή και Αντιπροσώπων στην Ομοσπονδία 3.393 λένε μέλη !!! Σε έναν χώρο όπου οι εργαζόμενοι των 400 ευρώ δουλεύουν 11 και 12 ώρες χωρίς ανάσα, έσπασαν όλα τα ρεκόρ σε ταχύτητα και σε λίγα δευτερόλεπτα ψήφιζαν!!!! Στην οργάνωση αυτή για το μοίρασμα των κουκιών γίνεται μάχη ανάμεσα σε ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ και τελευταία την ΑΠ.
Πάρτι νοθείας επίσης στα παραρτήματα των εργαζομένων της ΔΕΗ στο ΕΚ Κοζάνης από την ΠΑΣΚΕ κύρια και την ΔΑΚΕ όπου ψηφίζουν στη ΓΕΝΟΠ και στην ΟΜΕ και στο Εργατικό Κέντρο, ο Σύλλογος Πτυχιούχων Μηχανικών ΔΕΗ, 2 Σωματεία της ΕΤΕ-ΔΕΗ, 2 Σωματεία της ΠΕΠ-ΔΕΗ , η Ενωση Διοικητικού και Οικονομικού Προσωπικού ΔΕΗ, οι Ιατρικοί Επισκέπτες Δ. Μακεδονίας.
Στο ΕΚ Ηρακλείου, σωματεία επιρροής της ΠΑΣΚΕ όπως το Σωματείο Οδηγών Ταξί Ν. Ηρακλείου, το Συνδικάτο Αστικών και Υπεραστικών ΚΤΕΛ Αν. Κρήτης, η Ενωση Τεχνικών Ιδιωτικής Τηλεόρασης Κρήτης, ο Σύλλογος ΕΛΤΑ Ν. Ηρακλείου ψήφισαν και στις Ομοσπονδίες τους.
Στην Καλαμπάκα, τα σωματεία - φαντάσματα, Πανθεσσαλικό που στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων δεν τόλμησαν να το εμφανίσουν, και το Συνδικάτο Μετάλλου που ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη δικαστική έρευνα, μέσω του Εργατικού Κέντρου φέρνουν αντιπρόσωπο στο συνέδριο της ΓΣΕΕ!! Και η ΠΑΣΚΕ βρίσκεται και εδώ ξανά εκτεθειμένη και μάλιστα ανεπανόρθωτα.
Στο Νομό Πέλλας, τα τρία Εργατικά Κέντρα φέρνουν 8 αντιπροσώπους !!! Στην Εδεσσα τα 2 ΕΚ, ένα ΠΑΣΚΕ και ένα ΔΑΚΕ από τρεις αντιπροσώπους έκαστος, έχουν συνολικά περίπου 23 ίδια σχεδόν σωματεία. π.χ. Επεξεργασίας Αγροτικών Προϊόντων Φρούτων Λαχανικών. Στα Γιαννιτσά το Σωματείο Φορτοεκφορτωτών έκανε αρχαιρεσίες χωρίς δικαστικό αντιπρόσωπο και οι 37 ψηφίσαντες δίνουν άλλον έναν αντιπρόσωπο στην ΠΑΣΚΕ.
Εκεί όμως που η νοθεία "βγάζει μάτια" είναι στην Αργολίδα, όπου τα ΕΚ Αργους και Ναυπλίου κάνουν θραύση, η ΔΑΚΕ σ' αυτά τα εργατικά κέντρα έδωσε τα ρέστα της. Αφού στέλνουν 7 αντιπροσώπους !!! Στο Αργος 802 ψήφισαν στην επεξεργασία αγροτικών προϊόντων, άλλοι 898 ψήφισαν στα συσκευαστήρια, 410 στα καταστήματα τροφίμων, 247 ψήφισαν από τους φούρνους! 249 από τον Τύπο και Χαρτί, 268 στις τουριστικές επιχειρήσεις, 334 χειριστές μηχανοδηγοί, 210 μηχανοτεχνίτες, 190 ηλεκτροτεχνίτες, 280 ιδιωτικοί υπάλληλοι, 170 κλωστοϋφαντουργοί, 110 στις ανασκαφές, 110 επίσης πλινθοποιοί - κεραμοποιοί.
Στο Ναύπλιο 304 στην κονσερβοποιία, 413 στο καφεζ/ριων και ξεν/χειων ύπνου & μπαρ, 216 σε άλλα ξενοδοχεία και επισιτιστικά καταστήματα στην Ερμιονίδα κλπ. Στο Ναύπλιο από τα 9 Σωματεία, τα 5 έκαναν εκλογές χωρίς δικαστικό αντιπρόσωπο!! Στο Αργος οι καταστάσεις ψηφισάντων και τα μητρώα μελών σε αρκετά σωματεία δεν έχουν παρά ένα όνομα, στο Σωματείο Τροφίμων π.χ. πέρα από τις άλλες παρατυπίες, μέλος του ΔΣ του Σωματείου δεν υπάρχει ούτε στο μητρώο μελών, ούτε στην κατάσταση ψηφισάντων!!
Στην Ευρυτανία το ΕΚ επιρροής της ΠΑΣΚΕ σε 4 Σωματεία έκαναν εκλογές ανά 2, την ίδια μέρα με τον ίδιο δικαστικό αντιπρόσωπο!!! Ο δικαστικός έδωσε βεβαίωση, ότι από τις 10 το πρωί μέχρι τις 12, στις 8 Απρίλη του 2012 ψήφισαν 160 οικοδόμοι και από τις 12:05 μέχρι τις 2 την ίδια μέρα, ψήφισαν άλλοι 161 εργαζόμενοι στο Σωματείο Τεχνικών Εργων και Συναφών !!! Ο ίδιος δικαστικός στις 17 Οκτώβρη του 2012 παρέστη στις εκλογές του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων, όπου από τις 5 το απόγευμα μέχρι τις 7 της ίδιας μέρας ψήφισαν 144 εργαζόμενοι και από τις 7:05 μέχρι τις 8μ.μ. της ίδιας μέρας στο Σωματείο Δασεργατών και Συναφών Επαγγελμάτων ψήφισαν 36 εργαζόμενοι.
Μεγάλη μάχη για τον έλεγχο Συνδικαλιστικών Οργανώσεων στο εμπόριο, μέσα από την Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων, δίνουν οι μεγάλοι επιχειρηματίες των πολυκαταστημάτων Σούπερ Μάρκετ κλπ. Σε αυτούς τους χώρους χέρι-χέρι με την εργοδοσία συνδικαλιστές της ΑΠ του ΣΥΡΙΖΑ κάνουν θραύση. Σωματεία που εμφανίζονται σε κάθε Συνέδριο της Ομοσπονδίας ή των ΕΚ με δεκάδες αντιπροσώπους που εκλέγονται σε συνεργασία με τη μεγαλοεργοδοσία, προσβάλλουν με βάναυσο και προκλητικό τρόπο τη νοημοσύνη όλων των εργαζομένων. Τα παραδείγματα με το Κλαδικό Σωματείο Τροφίμων και Εμπορίου με 4.600 ψηφίσαντα μέλη περίπου και του Σωματείου των Εργαζομένων στο Σκλαβενίτη με 2.208 είναι χαρακτηριστικές περιπτώσεις. Σωματεία όπου τα μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων είναι διευθυντικά στελέχη των επιχειρήσεων.
Οι Συνδικαλιστικές Οργανώσεις της Εργατικής Τάξης, όλο το Συνδικαλιστικό Κίνημα, ανεξάρτητα αν συμφωνεί σε όλα με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, έχουν πολύ δρόμο ακόμα μπροστά τους μέχρι να καταφέρουν να περιορίσουν αυτά τα εκφυλιστικά φαινόμενα που έχουν στοιχίσει ανεπανόρθωτα στους εργαζόμενους.
Ο δρόμος για Συνδικάτα αγωνιστικά, ταξικά προσανατολισμένα, όργανα πάλης στα χέρια των εργαζομένων είναι ακόμα μακρύς και δύσκολος. Το ΠΑΜΕ και οι δυνάμεις του αυτόν το δρόμο θα συνεχίσουν να τον διαβαίνουν, όσο σκληροτράχαλος και αν είναι, οι εργαζόμενοι αυτόν το δρόμο πρέπει να διαλέξουν για να ελπίζουν σε ένα καλύτερο αύριο για το Συνδικαλιστικό Κίνημα της χώρας μας».

Για την υπόθεση με το αλογίσιο κρέας


Για την υπόθεση με το αλογίσιο κρέας
«Το σκάνδαλο με το κρέας αλόγου είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου και πολλά άλλα είδη απάτης τροφίμων συμβαίνουν σε τακτά χρονικά διαστήματα»1
Chris Elliott,
Διευθυντής του Ινστιτούτου
για την Παγκόσμια Ασφάλεια Τροφίμων
Πανεπιστήμιο Queen του Μπέλφαστ
Στη Μεγάλη Βρετανία, με αφορμή το νέο διατροφικό σκάνδαλο με ανίχνευση αλογίσιου κρέατος σε μπιφτέκια που είχανε αναγραφή «βοδινό», άνοιξε μια συζήτηση κυρίως για την απάτη με βάση τη νομοθεσία, από τη μη αναγραφή όλων των συστατικών του προϊόντος. Στην όλη συζήτηση υποτιμιέται το αν η παρουσία του κτηνιατρικού αντιφλεγμονώδους phenylbutazone στην ανθρώπινη διατροφή είναι επικίνδυνη ή όχι. Στην υποτίμηση συμβάλλουν και οι ειδικοί που μιλάνε για απειροελάχιστη έκθεση στη συγκεκριμένη ουσία. Το κτηνιατρικό αντιφλεγμονώδες (phenylbutazone) όμως απαγορεύεται ρητά να περνά στη διατροφική αλυσίδα του ανθρώπου, διότι είναι υπεύθυνο για διαταραχές του αίματος και απλαστική αναιμία. Η συγκεκριμένη ουσία χορηγείται στα άλογα δρομείς ως θεραπεία για τον πόνο μετά από τραυματισμούς. Ερευνες έχουν δείξει ότι ο μισός πληθυσμός των αλόγων - δρομέων σφάζεται και παράνομα περνάει στην κατανάλωση όταν πια δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στους αγώνες2.

Η ΕΕ στα πλαίσια των αρχών του Μάαστριχτ περί ελεύθερης διακίνησης εμπορευμάτων3 δεν επιβάλλει ελέγχους όταν ένα προϊόν αλλάζει χώρα. Ετσι, ένα προϊόν μπορεί να ταξιδέψει από ένα κράτος - μέλος της ΕΕ σε άλλο χωρίς έλεγχο. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι τον τελευταίο χρόνο στη Μεγάλη Βρετανία ο αριθμός των επιθεωρητών σφαγείων έχει μειωθεί από τους 1.700 στους 800 καθώς επίσης και το ότι η εταιρεία που της έχει ανατεθεί η ευθύνη για τον έλεγχο από το κράτος είναι ιδιωτική. Αντίστοιχα, στην Ελλάδα, ο ΕΦΕΤ (Ενιαίος Φορέας Ελέγχου Τροφίμων) διαθέτει 200 άτομα Πανελλαδικά και οι Διοικητικές Περιφέρειες διαθέτουν 500 άτομα για να ελέγξουν χιλιάδες επιχειρήσεις. Οι έλεγχοι μεταξύ των κρατών - μελών έχουν περιοριστεί, γιατί κάθε ώρα που μένει ένα προϊόν στις αποθήκες μειώνεται η διάρκεια ζωής του άρα και η εμπορική του αξία. Αυτό σημαίνει ότι αν γίνονταν συστηματικά έλεγχοι σε όλα τα εισαγόμενα προϊόντα από τα κράτη - μέλη θα έπεφτε η κερδοφορία των εταιρειών. Απόδειξη ότι η υγεία, ακόμα και η ζωή των ανθρώπων θυσιάζονται στο βωμό του κέρδους στον καπιταλισμό.
Η απουσία ελέγχων καλύπτεται νομικά από την ΕΕ και για εισαγωγές από «τρίτες χώρες». Υπάρχει η λεγόμενη Γενική Συμφωνία Δασμών και Εμπορίου (1947), η GATT, όπου το 1994 μετεξελίχθηκε στο σημερινό Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (WTO). Μέσω αυτής της συμφωνίας, η ΕΕ επιτρέπεται να εισάγει προϊόντα από συγκεκριμένες χώρες εκτός ΕΕ χωρίς έλεγχο στα τελωνεία, με το επιχείρημα ότι τα συγκεκριμένα προϊόντα ελέγχθηκαν στη χώρα παραγωγής άρα είναι περιττό να ελέγχονται και στη χώρα εισαγωγής4.
Στην περίπτωση του τελευταίου διατροφικού σκανδάλου, τα άλογα από τη Ρουμανία μεταφέρθηκαν στη Βόρεια Ιρλανδία, «βαφτίστηκαν» άλογα εκτροφής, σφάχτηκαν, τυποποιήθηκαν ανακατεμένα με βοδινό κρέας και φτάσανε στο ράφι μέχρι και γνωστής αλυσίδας σούπερ μάρκετ της Μεγάλης Βρετανίας (TESCO)5. Μέχρι να γίνει ο έλεγχος στο σούπερ μάρκετ, τα προϊόντα είχαν ήδη διανεμηθεί, όχι μόνο στη Μεγάλη Βρετανία, αλλά και σε άλλες χώρες της ΕΕ.
Το ίδιο το υπουργείο Περιβάλλοντος, Τροφίμων και Αγροτικών Υποθέσεων της Μεγάλης Βρετανίας είχε εκφράσει απ' τον Ιούλη του 2012 την ανησυχία του για κατάλοιπα του αντιφλεγμονώδους στα άλογα6. Παρ' όλα αυτά, ο έλεγχος από την ιρλανδική αρχή για την ασφάλεια τροφίμων έγινε το Νοέμβρη του 2012. Η διακίνηση του αλογίσιου κρέατος στις ευρωπαϊκές χώρες συνεχίστηκε, φτάνοντας συνολικά το 2012 πάνω από 60.000 τόνους, με την Ελλάδα να εισάγει συνολικά 74,3 τόνους (24 τόνους από την Ισπανία, 100 κιλά απ' την Ιταλία, 15,9 τόνους απ' τη Ρουμανία και 34,3 τόνους απ' την Βουλγαρία)7.
Δεν είναι, βέβαια, η πρώτη φορά που άλλο είδος κρέατος αναγράφεται και άλλο είδος έχει το προϊόν που μπαίνει στην κατανάλωση. Για παράδειγμα, το 1981 από έλεγχο των αρχών των ΗΠΑ σε παρτίδες βοδινού κρέατος σε λιμάνι της Αυστραλίας, οι οποίες προορίζονταν για τις ΗΠΑ, βρέθηκε ότι το βοδινό κρέας είχε αντικατασταθεί με κρέατα από καγκουρό, βούβαλο, γαϊδούρι και άλογο. Φυσικά πέραν της απάτης, κανείς δεν ήξερε από πού προήλθαν αυτά τα ζώα, τι έτρωγαν, πώς θανατώθηκαν κ.λπ.8
Ενταση του μονοπωλιακού ανταγωνισμού
Ομως στον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής ακόμα κι αν γινόταν πιο συχνός έλεγχος του δικτύου διακίνησης τροφίμων, πρακτικά θα ήταν αδύνατον να διασφαλιστεί η αποφυγή ενός νέου διατροφικού σκανδάλου. Οι βιομηχανίες τροφίμων και λιανικού εμπορίου έχουν συγκεντροποιηθεί κατά τις τελευταίες δεκαετίες. Μια χούφτα μονοπωλίων κυριαρχούν στην επεξεργασία του βοείου κρέατος και των σούπερ μάρκετ σε όλη την Ευρώπη. Εχουν αναπτύξει πολύ μεγάλες αλυσίδες εφοδιασμού, ιδιαίτερα στους τομείς οικονομικού ενδιαφέροντος που τους επιτρέπουν να αγοράζουν τα συστατικά για τα μεταποιημένα τρόφιμα από όπου θέλουν. Μάλιστα, η αγορά αυτή γίνεται από συγκεκριμένες περιοχές όταν οι τιμές έχουν πέσει, παίρνοντας υπόψη τις συναλλαγματικές ισοτιμίες και τις τιμές στην παγκόσμια αγορά βασικών εμπορευμάτων. Το δίκτυο αυτό μπορεί να ανταποκριθεί άμεσα στην προμήθεια των πρώτων υλών ανά πάσα στιγμή, εξασφαλίζοντας άμεση διάθεση σε καταστάσεις απότομης διακύμανσης των τιμών. Υπάρχουν περίπου 450 σημεία, στα οποία η ακεραιότητα της αλυσίδας μπορεί να σπάσει9. Η μείωση του κόστους παραγωγής και διακίνησης είναι ένας αέναος αγώνας των μονοπωλίων στον μεταξύ τους ανταγωνισμό. Η επιδίωξη για συνεχή μείωση του κόστους παραγωγής επιβάλλει την άρση των εμποδίων τόσο στη χρήση φτηνών πρώτων υλών, όσο και στη διακίνηση των εμπορευμάτων.
Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση του αλογίσιου κρέατος. Νομικά για να αναγραφεί στη συσκευασία «μπιφτέκι βοδινού κρέατος» χρειάζεται να περιέχει το λιγότερο 80% βοδινό κρέας. Οταν όμως είναι στην κατηγορία «οικονομικό» μπιφτέκι βοδινού κρέατος τότε το ποσοστό βοδινού κρέατος πέφτει μόλις στο 47%. Το υπόλοιπο μπορεί να αποτελείται από συμπυκνώματα πρωτεϊνών, λίπος και νερό. Πολλές φορές όταν σε ένα προϊόν βοδινού κρέατος ανιχνεύεται DNA άλλου ζώου, οι εταιρείες αποφεύγουν τις ποινές, υποστηρίζοντας ότι προέρχεται από επιμόλυνση άλλου προϊόντος που η επεξεργασία του είχε γίνει στην ίδια γραμμή παραγωγής. Παρ' όλα αυτά είναι κοινό μυστικό ότι αποτελεί εσκεμμένη προσθήκη στο τρόφιμο φτηνών πρώτων υλών για να κατεβεί το συνολικό κόστος. Φτηνές πρώτες ύλες για την παραγωγή πρωτεϊνών που χρησιμοποιούνται στα κρεατοσκευάσματα είναι το δέρμα του γουρουνιού, της αγελάδας και του αλόγου.
Η Ευρωπαϊκή Ενωση προάγει τα διατροφικά σκάνδαλα
Το νομικό οπλοστάσιο των ιμπεριαλιστικών οργανισμών όπως η ΕΕ, όχι μόνο δεν προστατεύει το λαό απέναντι στα διατροφικά σκάνδαλα, αλλά τα προάγει κιόλας. Συγκεκριμένα, υπάρχει το λεγόμενο RASFF (σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης για τα τρόφιμα και τις ζωοτροφές) που όταν γίνεται εισαγωγή προϊόντων από κάποια χώρα ή εγκατάσταση, για την οποία στο παρελθόν έχει εκδοθεί ειδοποίηση από αυτό το σύστημα, μόνο τότε οι αρχές στους Σταθμούς Υγειονομικού Κτηνιατρικού Ελέγχου κάνουν δειγματοληψίες και προβαίνουν σε εργαστηριακούς ελέγχους. Ετσι, για παράδειγμα, το 2011, κατά τον επίσημο έλεγχο από τις ελληνικές αρχές, απορρίφθηκαν φορτία με κατεψυγμένα καλαμάρια θετικά για το παράσιτο Anisakis από Ν. Ζηλανδία. Ο έλεγχος έγινε λόγω της ειδοποίησης που υπήρχε από το σύστημα RASFF για ύπαρξη του συγκεκριμένου παρασίτου.10Το παράσιτο Anisakis ευθύνεται για αλλεργικές αντιδράσεις λόγω υπερευαισθησίας μετά από κατάποση ζωντανών ή νεκρών προνυμφών με ποικίλα συμπτώματα11,12. Παρ' όλα αυτά τα κατεψυγμένα καλαμάρια από τη Νέα Ζηλανδία πέρασαν χωρίς έλεγχο λόγω της συμφωνίας για εισαγωγή προϊόντων από «τρίτες χώρες». Επομένως η «παρανομία» ήταν ο έλεγχος (!!!) και όχι η εισαγωγή του συγκεκριμένου φορτίου επικίνδυνου για την υγεία.
Το πιο οξύμωρο είναι οι ίδιες οι αντιθέσεις μέσα στους ίδιους τους οργανισμούς που έχει φτιάξει η ΕΕ για την «ασφάλεια» των τροφίμων. Η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA) με δελτίο Τύπου της στις 11 Φεβρουαρίου 2013, δηλώνει ότι είναι αναρμόδια να διαχειριστεί τον κίνδυνο κι ας τον γνώριζε γιατί έχει μόνο συμβουλευτικό χαρακτήρα13, πετώντας το μπαλάκι στην ΕΕ, η οποία είναι και η υπεύθυνη για αντιμετώπισή του.
Ολα στην υπηρεσία του κέρδους
Γίνεται ολοφάνερο ότι η όποια νομοθεσία υπάρχει, όποιος κώδικας τροφίμων έχει διαμορφωθεί, αποτελεί κυριολεκτικά βιτρίνα και όχι εργαλείο προστασίας της υγείας του λαού. Δεν θα μπορούσε άλλωστε να αποτελέσει ένα τέτοιο φιλολαϊκό εργαλείο. Μπορεί η κοινοτική νομοθεσία να έχει κάποια ελάχιστα προστατευτικά μέτρα για τη διατροφή, όμως στην πράξη δεν μπορούν ούτε αυτά να εφαρμοστούν, γιατί προσκρούουν στον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής που σκοπό του έχει το αυξανόμενο κέρδος των καπιταλιστών. Ακόμα και οι λίστες που έχουν θεσπιστεί με τις επιτρεπόμενες ουσίες και την καθιέρωση των ανώτερων επιτρεπόμενων ορίων χρήσης των πρόσθετων ουσιών στη διατροφική αλυσίδα του ανθρώπου, έχουν γίνει με βάση την ανάγκη μείωσης του κόστους παραγωγής και όχι με βάση τα υγιεινά τρόφιμα που έχει ανάγκη ο λαός. Για παράδειγμα, υπηρετεί τη λαϊκή ανάγκη η παρασκευή προμαγειρεμένων κρεατοσκευασμάτων με περιεκτικότητα κρέατος μόλις 30% - 40% και τα οποία έχουν προτηγανιστεί σε αμφιβόλου ποιότητας λάδια ή την αύξηση της κερδοφορίας του συγκεκριμένου μονοπωλίου που τα παράγει;
Υπηρετεί τη λαϊκή ανάγκη η χρηματοδότηση έρευνας πάνω σε ουσίες, σε πλαστικές μεμβράνες και σε ειδικές λάμπες που χρησιμοποιούνται για να προάγουν το κόκκινο χρώμα στα χαμηλής ποιότητας κρεατοσκεύασματα για την προσέλκυση των καταναλωτών; Ποια ανάγκη οδήγησε στην παρασκευή γάλακτος με μελαμίνη; Ποια ανάγκη οδήγησε στην εκτροφή πουλερικών που τρεφόντουσαν με λιπαντικά λάδια; Ποια ανάγκη υπηρετεί η παρασκευή εμπλουτισμένων τροφίμων όταν πολλά απ' τα συστατικά δεν απορροφούνται σε τέτοιο βαθμό απ' τον οργανισμό για να πούμε ότι έχουν ευεργετικές ιδιότητες; Ποια είναι αυτή η ανάγκη του ανθρώπινου οργανισμού που χρειάζεται να καταναλώνει τέτοια τρόφιμα; Μόνο μια ανάγκη καλύπτεται, αυτή των μονοπωλίων, του κεφαλαίου να παράγει τρόφιμα αμφιβόλου ποιότητας σε χαμηλό κόστος αποκομίζοντας τεράστια κέρδη. Μια μόνο ανάγκη ενδιαφέρονται τα μονοπώλια και το κράτος τους να καλύπτουν οι φτωχές λαϊκές μάζες, αυτή της μείωσης του κόστους διαβίωσης, αδιαφορώντας για την υγεία τους, φθάνοντας όμως έως το σημείο που να μπορούν να πουλήσουν την ικανότητά τους για εργασία. Μια ανάγκη μόνο ενδιαφέρονται να καλύπτουν, τρόφιμα που θα ανταποκρίνονται στην αλλαγή του τρόπου ζωής του λαού. Τρόφιμα όχι φρέσκα, όχι ποιοτικά, τρόφιμα που δεν απαιτείται όμως πολύς χρόνος για να μαγειρευτούν. Τρόφιμα που θα μπορεί ο λαός να βρει εύκολα, φθηνά, προμαγειρεμένα για να μπορεί να δουλεύει 10-16 ώρες τη μέρα χωρίς να χρειάζεται να φύγει απ' το χώρο εργασίας του ή να ξοδέψει πολύ χρόνο για μαγείρεμα. Τρόφιμα που όταν θα μένει άνεργος, να έχει τη δυνατότητα να τα αγοράσει και ας μην είναι ποιοτικά, μόνο και μόνο για να επιβιώσει. Τρόφιμα χωρίς μεγάλη διατροφική αξία, που θα έχουν όμως μεγάλη διάρκεια ζωής για να μπορούν να μένουν στις αποθήκες μέχρι να πουληθούν στην καλύτερη τιμή.
Αυτές είναι οι ανάγκες των μονοπωλίων και δεν μπορεί να εμποδίζονται από καμιά νομοθεσία και από κανέναν έλεγχο. Το αντίθετο μάλιστα συμβαίνει. Αυτές οι ανάγκες ικανοποιούνται πλήρως από τα ίδια τα κράτη και τους διακρατικούς ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς όπως η ΕΕ. Εργαλείο τους είναι η μεγάλη πλειοψηφία της έρευνας, με δημόσια χρηματοδότηση, για να βρίσκουν νέους τρόπους για περισσότερα κέρδη. Η λειτουργία αυτή της καπιταλιστικής οικονομίας είτε στην περίοδο της ανάπτυξης είτε στην περίοδο της κρίσης, είναι που στέλνει το λαό στην κόλαση.
Αλλος δρόμος ανάπτυξης
Υπάρχει όμως και ο άλλος δρόμος ανάπτυξης. Είναι αυτός, ο σοσιαλιστικός που παλεύει το ΚΚΕ, που στο επίκεντρό του είναι ο άνθρωπος και η πλήρης κάλυψη όλων των σύγχρονων αναγκών του και για υγιεινή, φθηνή, ποιοτική διατροφή.
Σήμερα χρειάζεται το εργατικό λαϊκό κίνημα να απαιτεί τον έλεγχο των τροφίμων με ευθύνη του κράτους. Χρειάζεται όμως να πάει ένα βήμα πιο πέρα. Η ασφάλεια των τροφίμων δεν μπορεί να διασφαλιστεί όταν τα εργοστάσια, οι πρώτες ύλες, οι αποθήκες, το δίκτυο διακίνησης, η έρευνα είναι στα χέρια των μονοπωλίων. Πρέπει να ξεμπερδεύει με τα μονοπώλια και τα στηρίγματά τους, την ΕΕ και το αστικό κράτος, ανοίγοντας το δρόμο στη δική του, τη λαϊκή εξουσία, με τη δική του λαϊκή οικονομία, που θα υπηρετεί τα δικά του λαϊκά δικαιώματα και στον τομέα των τροφίμων.
Βιβλιογραφία:
1. Select Science (2013) European Horsemeat: The science behind the Scandal. Available at: http://www.selectscience.net/product-news/ SelectScience/ European-Horsemeat:-The-Science-Behind-the-Scandal/? &artID=27607&utm_source=Social-Media&utm_medium=LinkedIn &utm_campaign=News [Accessed 4 March 2013].
2. Dodman, N., Blondeau, N., Marini, A. (2010) «Association of phenylbutazone usage with horses bought for slaughter: A public health risk». Food and Chemical Toxicology, Volume 48, Issue 5: 1270-1274
3. European Union, 2010. Treaty of Maastricht on European Union. Available at:http://europa.eu/legislation_summaries/institutional_affairs/treaties/treaties_maastricht_en.htm[Accessed 1 March 2013].
4. WTO, 1994. General Agreement on Tariffs and Trade 1994. Available at: https://www.wto.org/english/docs_e/legal_e/06-gatt_e.htm [Accessed 1 March 2013].
5. Tesco, 2013. An apology from Tesco. Available at:http://www.tescoplc.com/index.asp?pageid=17&newsid=728 [Accessed 1 March 2013].
6. DEFRA, 2013. Position Paper - Residues of Phenylbutazone in horses. Available at:http://www.vmd.defra.gov.uk/VRC/pdf/PositionPaper_Phenylbutazone. pdf [Accessed 1 March 2013].
8. Spriggs, J. and Isaac, G., «Food Safety and International competitiveness-the Case of beef. CABI Publishing, UK. 2001.
11. EFSA (2010). «Scientific Opinion on risk assessment of parasites in fishery products'. Available at:http://www.efsa.europa.eu./en/efsajournal/doc/1543.pdf [Accessed on 3 March 2013].
12. Nieuwenhuizen N., Lopata A.L., Jeebhay M.F., Herbert D.R, Robins T.G., Brombacher F. (2006) «Exposure to the fish parasite Anisakis causes allergic airway hyperreactivity and dermatitis». The Journal of Allergy and clinical immunology. 117(5): 1098-105.
13. EFSA, 2013. Horsemeat in the EU food chain. Available athttp://www.efsa.europa.eu/en/press/news/130211.htm [Accessed 1 March 2013].

TOP READ