Οι δύο Ελλάδες (ή αλλιώς η Κρίση δεν είναι για όλους)

Οι δύο Ελλάδες (ή αλλιώς η Κρίση δεν είναι για όλους)








Οι Έλληνες θαυμάζουν τη σωτηρία της Ελλάδας από την τρικομματική κυβέρνηση. Στο τύμπανο ο Ν. Μιχαλολιάκος

Από το jungle-report
 Όταν ΣΣΕ σημαίνει μόνο Σκόρπιες Σκέψεις Εορτών (τι νομίζατε;)
Μέσα στις γιορτές και ενώ κολυμπούσαμε σε έναν ωκεανό αντιφατικών διαχεόμενων μηνυμάτων, είτε αισιοδοξίας είτε κατήφειας και απελπισίας, έτυχε να διαβάσω κάποια αποτελέσματα και κάποια πεπραγμένα Ελλήνων, τα οποία ήταν εκ διαμέτρου αντιφατικά με την συνολική εμπειρία του ελληνικού λαού τα τελευταία 4 χρόνια. Είναι τόσοι αυτοί που…πλουτίζουν σήμερα στην Ελλάδα της «Κρίσης» και τόσο όμοιοι ως προς τη δραστηριότητα τους  που με έβαλαν πολλές φορές σε υπαρξιακό δίλημμα και σε αμφισβήτηση της ικανότητας μου να κατανοώ τη ζωή. Τελικά όμως το δίλημμα είχε καθαρή απάντηση. Ή είσαι άνθρωπος και το υπερασπίζεσαι καθημερινά ή αποκτηνώνεσαι. Από το τι διαλέγεις τελικά κρίνεσαι και μάλιστα από την ίδια σου τη συνείδηση (αν δεν την έχεις σκοτώσει ήδη)
Είναι λίγο ξινό να ανακαλύπτεις εκ νέου πως ο κοινωνικός ιστός της χώρας (αυτός για τον οποίο όλοι κόπτονται στ’ αλήθεια ή στα ψέματα)  είχε καταρρεύσει εδώ και χρόνια, προετοιμάζοντας την παράσταση για «δύο Ελλάδες» εκείνη με τη βίλα και τα φανταχτερά φορέματα και την άλλη, την εκπορνευόμενη (με προαγωγό τον προσποιούμενο τον  πρωθυπουργό της) τη ρακένδυτη και τη δίχως παρόν και μέλλον. Αυτή που υπάρχει στα δελτία ειδήσεων, στα πρωτοσέλιδα, στις λίστες Λαγκάρντ ή τις λίστες συσσιτίων, αυτή που αυτοκτονεί και αν δεν αυτοκτονεί, κλαίει καθημερινά σκοτώνοντας την ίδια την ψυχή της.
Μου προκαλεί αλλεργία, κνησμό, φτέρνισμα και αηδία, το άκουσμα της λέξης «Κρίση», ειδικά όταν συνοδεύεται από το προσδιοριστικό επίθετο «Οικονομική» μπροστά της. Είχα μάθει –ή με είχαν μάθει- πως όταν μία χώρα και η κοινωνία της διέρχεται κρίση, αυτό ισχύει για όλους τους πολίτες, αλλιώς δε θα μιλούσαμε για γενικευμένη κρίση αλλά για μεμονωμένη. Και όμως. Αυτό που ονομάζουν ελληνική κρίση είναι μόνο μία αναδιανομή πλούτου. Μία βίαιη αναδιανομή πλούτου προς τα πάνω. Από τους φτωχούς στους πλούσιους. Με λίγα λόγια μία κρίση των φτωχών προς όφελος των πλουσίων.
Δυστυχώς πάλι ο λάθος Σαμαράς πήγε στο Βερολίνο

Εδώ και 4 σχεδόν χρόνια, η «κρίση» έχει αναδιαμορφώσει τη χώρα, έχει ξεθεμελιώσει κατακτήσεις των τελευταίων 200 σχεδόν ετών, έχει διαλύσει ζωές, έχει καταστρέψει σπίτια και οικογένειες και οι «ιθύνοντες νόες» είτε «κατανοούν» είτε «προσπαθούν» είτε οργανώνουν τη μετάβαση στη «νέα Ελλάδα», μιλώντας και προπαγανδίζοντας πάντα το ψευδώς εθνικό, πρόβλημα και παραβλέποντας σαν εξωγήινοι το ότι βρίσκονται σε μία αν όχι ύποπτη τότε ξεκάθαρα ένοχη,  συμπόρευση με άνομες πολιτικές, εχθρικές προς το λαϊκό και συνεπώς και προς το εθνικό,  συμφέρον. Μάλιστα, δεν ντρέπονται να καμαρώνουν κάθε φορά που τα αφεντικά τους,  τους καλούν στο σαράι τους για να τους δώσουν τις περαιτέρω οδηγίες για την επίτευξη της μεγαλύτερης δυνατής καταστροφής της χώρας που είχε την ατυχία –ή συνάντησε την αδικία- να βρεθεί στα χέρια τους. Μόλις χθες, καμάρωναν τα «ελληνικά ΜΜΕ» για τον προγραμματισμό επίσκεψης Σαμαρά στη Γερμανίασε συνέδριο, οργανωμένο από μεγάλο Γερμανικό εκδοτικό όμιλο, προκειμένου να πείσει τους Γερμανούς επιχειρηματίες, να επενδύσουν στην Ελλάδα. Να επενδύσουν γιατί, όπως θα τους εξηγήσει ο παριστάνων τον πρωθυπουργό, τώρα έχουν συμφέρον αφού έκανε τη χώρα μία εργασιακή κόλαση, πάντα προς όφελος των κεφαλαιούχων. Τώρα, θα τους πει, η εργασία πέθανε. Είναι η ώρα που οι επιχειρήσεις σας θα ανθίσουν. Ούτε μισθούς πληρώνετε, ούτε ασφάλειες, ούτε φόρους. Μόνο κέρδη θα έχετε. Και αν κάτι δεν πάει καλά, εδώ είμαστε. Θα νομοθετήσουμε αναλόγως και θα είστε και πάλι χαρούμενοι και ευτυχισμένοι, να απολαύσετε τα κέρδη σας, στην Ελβετία, στις Βερμούδες ή στα νησιά Κέυμαν ή σε όποιον άλλο φορολογικό παράδεισο γουστάρετε.
Και τα ΜΜΕ -αυτά τα πατσαβούρια που ατυχώς ονομάζουμε ΜΜΕ στην Ελλάδα- θα καμαρώνουν και θα προβάλλουν στις τέσσερις γωνίες της χώρας το κατόρθωμα του μέγα ηγέτη, αποσκοπώντας –δικαιολογημένα αν κρίνουμε από την κατάσταση- στην εμπέδωση της αλήθειας που βολεύει, στις αποχαυνωμένες λαϊκές μάζες.
Η ίδια Ελλάδα που πουλάει το σώμα της και το μέλλον των παιδιών της, με προαγωγό τον πρωθυπουργό της, σε «σοβαρούς επιχειρηματίες και υποψήφιους επενδυτές» που μοιάζουν πιο πολύ με σεξοτουρίστες, η ίδια εκείνη Ελλάδα διαθέτει μία οικονομική πρωτιοά παγκοσμίως, αλλά μόνο στα χαρτιά και μόνο αναγραφόμενη ως τόπος καταγωγής εκείνων που πράγματι κατέχουν την πρωτιά αυτή. Η πρωτιά αφορά τη ναυτιλία και πιο συγκεκριμένα:
1.    ο στόλος που κατέχουν Έλληνες (αλλά δε σημαίνει πως είναι και ελληνικός) είναι 2η δύναμη παγκοσμίως
2.    ο στόλος που κατέχουν Έλληνες (αλλά δε σημαίνει πως είναι και ελληνικός) είναι 1η δύναμη στην ΕΕ
3.     ο υπό ελληνική σημαία στόλος (αλλά που δε σημαίνει πως είναι και ελληνικός) είναι 6η δύναμη παγκοσμίως
4.    Οι Έλληνες εφοπλιστές διακινούν σημαντικό μέρος των θαλάσσιων μεταφορών εμπορευμάτων και πετρελαίου προς τις ΗΠΑ.
5.    Οι Έλληνες εφοπλιστές και ο στόλος τους ως μέρος του Διεθνούς Κεφαλαίου αποτελούν  το μοναδικό τμήμα του Εγχώριου  Κεφαλαίου που διαπραγματεύεται από θέση ισχύος μέσα στην ΕΕ. (Οι τράπεζες είναι τα «κορίτσια» της ΕΚΤ)
Το ίδιο κομμάτι αυτού του Εγχώριου Κεφαλαίου, λειτουργεί κυρίως ως κομμάτι του Διεθνούς Κεφαλαίου αφού έχει εδώ και χρόνια απεμπολήσει κάθε δεσμό με τη χώρα, αφού είναι γνωστό πως το Κεφάλαιο δεν είχε ούτε θα έχει ποτέ πατρίδα. Και δεν είναι μία θλιβερή  διαπίστωση αυτό, ούτε το βλέπει κανείς σαν μία πλούσια βιτρίνα ζαχαροπλαστείου σε καιρό λοιμού. Είναι ένα αποτέλεσμα που σημειώθηκε και με τη βοήθεια του λαού που σήμερα τιμωρείται γιατί δεν στάθηκε ποτέ στο ύψος του και δεν διεκδίκησε, έστω λίγα ψίχουλα από τον πλούτο που ο ίδιος παρήγαγε δουλεύοντας στα μέσα που αυτοί νόμιμα ή νομότυπα, κατείχαν.
Πηγή πλούτου για “Έλληνες”

Δεν είναι μόνο το προκλητικό αφορολόγητο των εφοπλιστών, με την –ψευδή- δικαιολογία πως αν φορολογηθούν θα κατεβάσουν τις ελληνικές σημαίες και θα φύγουν από τα ελληνικά νηολόγια.  Είναι και μία σειρά από άλλους λόγους που με το ισχύον απάνθρωπο και αντικοινωνικό οικονομικό σύστημα, προκαλούν το κοινό αίσθημα και επιτείνουν την αίσθηση αδικίας, των λίγων προς τους πολλούς.
Ξεκινάμε από τους μισθούς πείνας για τους ναυτεργάτες αλλά και την ανεργία που καλπάζει στον κλάδο. Μοιάζει να είναι απαραίτητα συστατικά για την ανάδειξη της «ελληνικής» ναυτιλίας σε κορυφαία στον κόσμο. Αλλά δεν είναι. Πολύ σημαντικότερο στοιχείο είναι η ικανότητα και η δεξιότητα των Ελλήνων ναυτικών και ναυτεργατών, οι οποίοι κουβαλώντας μία τέχνη και μία παράδοση πολλών αιώνων, είναι αποτελεσματικότατοι την εργασία τους. Και αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να αγνοήσει κανείς
Μετά, μπορούμε να δούμε και τη συμμετοχή του τμήματος αυτού του Διεθνούς αλλά και Εγχώριου Κεφαλαίου, στην οικονομική δραστηριότητα της χώρας. Ενώ το διάστημα Ιανουαρίου – Νοεμβρίου 2012 οι –στο όνομα και μόνο- Έλληνες εφοπλιστές επένδυσαν 7,733 δισεκατομμύρια δολάρια στην αγορά ή την  κατασκευή πλοίων (3,80 δισεκατομμύρια για την κατασκευή και κάπου 3,93 για αγορά) την πρωτοκαθεδρία στις παραγγελίες έχει η Κίνα. Σε περίοδο που η χώρα βασανίζεται από την ανέχεια, το κομμάτι της οικονομίας της εκείνο που έχει στηρίξει ο ελληνικός λαός με το χάρισμα των φόρων που θα του αναλογούσαν, γυρίζει το κεφάλι αλλού και απλά«κάνει αγαθοεργίες» προσφέροντας ελεημοσύνη που και αυτή αμφισβητείται αφού πλήθος διαμεσολαβητών αναλαμβάνουν (προφανώς με το αζημίωτο) τη διανομή της.

«Να δουλέψουν εθελοντικά οι άνεργοι» - Όταν το θράσος ξεπερνάει σε μέγεθος την ανεργία...

«Να δουλέψουν εθελοντικά οι άνεργοι» - Όταν το θράσος ξεπερνάει σε μέγεθος την ανεργία... 

Να κληθούν οι άνεργοι να δουλέψουν όπου τους χρειάζεται η Πολιτεία, η Τοπική Αυτοδιοίκηση και ο Ιδιωτικός Τομέας, χωρίς επιβάρυνση για τις επιχειρήσεις που θα τους απασχολήσουν, προτείνει από την προσωπική του ιστοσελίδα, ο Πέτρος Δούκας.

Ο πρώην υφυπουργός Οικονομικών, στο άρθρο του «90+ Προτάσεις για ένα ελληνικό NEW DEAL II», αφού σημειώνει ότι με το «βαρύ» φορολογικό νομοσχέδιο, δύσκολα θα επενδύσει κάποιος στη χώρα μας, για να βρεθούν θέσεις εργασίας, αναφέρει:

«Από το να μαζεύουν ελιές (χιλιάδες τόνοι παραμένουν αμάζευτες), ή άλλα αγροτικά προϊόντα, να  καθαρίσουν τις παραλίες ή δρόμους, να φυτέψουν δένδρα, να κάνουν βοηθητικές εργασίες σε τεχνικά έργα, σε μαγαζιά, συνεργεία, επιχειρήσεις, ανάλογα με την ηλικία, τις δεξιότητες, την έφεση και την όρεξη του καθενός. Ταυτόχρονα, να ζητηθεί από τις επιχειρήσεις αν θα τους ενδιέφεραν κάποιοι εργάτες, ή υπάλληλοι για 3 μήνες χωρίς επιβάρυνση (γιά τις επιχειρήσεις, κλπ.)».

Και συνεχίζει: «Γιατί λέω χωρίς επιπλέον κόστος (για τους εργοδότες)/(Το Δημόσιο, εκτός από το επίδομα ανεργίας θα πληρώνει και ειδικό επιμίσθιο, ανάλογα με τις οικονομικές του δυνατότητες).

Γιατί οι περισσότερες επιχειρήσεις είναι καταχρεωμένες και δεν μπορούν να πληρώσουν! Από την άλλη πλευρά, είναι σημαντικό οι άνεργοι με την εθελοντική εργασία να ξετριφτούν, να μπούνε σε κάποια δράση, έστω και ταπεινή. Να έρθουν σε επαφή με τους αυριανούς εργοδότες.  Παράλληλα, θα βγει και κάποιο επωφελές έργο για την χώρα, τώρα που υπάρχει ανάγκη! Το ένα θα ανατροφοδοτεί το άλλο! Η παραγωγή κάποιου έργου θα δημιουργήσει ευκαιρίες και ανάγκη και πραγματική ζήτηση για περισσότερο έργο (και περισσότερες πραγματικές και κανονικά αμοιβόμενες θέσεις εργασίας). Ας μην ξεχνάμε πως δεν υπάρχει ειδική λύση μόνο για την αντιμετώπιση της ανεργίας. Για αυτό και παρά τις εκατοντάδες "εξαγγελίες νέων ειδικών μέτρων για την καταπολέμηση της ανεργίας", η ανεργία ξεπέρασε το 25%! Όσοι νομίζουν πως υπάρχουν τέτοιες λύσεις και κουτοπόνηροι ελιγμοί, απλά είναι άσχετοι!», καταλήγει ο κ. Δούκας. 

enikos.gr 

(Σχόλιο Οικ.) Επειδή δεν πέρασαν δα και αιώνες, ας θυμηθούμε: ο κύριος Δούκας από τον Αύγουστο του 1992 έως τον Οκτώβρη του 1993 ήταν Υφυπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση Μητσοτάκη με αρμοδιότητες, μεταξύ άλλων, το Δημόσιο Χρέος και τη Δημόσια Περιουσία. Επίσης  το 2004, έγινε Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών στην κυβέρνηση Καραμανλή με αρμοδιότητες τις εργασίες του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, όπως την κατάρτιση και την παρακολούθηση της εκτέλεσης του Προϋπολογισμού, το Δημόσιο Χρέος, τον Οργανισμό Διαχείρισης του Δημόσιου Χρέους και άλλα ακόμα ενδιαφέροντα. Επίσης, τον Σεπτέμβριο του 2007 ορίστηκε Υφυπουργός Εξωτερικών με αρμοδιότητα την Οικονομική Διπλωματία της χώρας.

Τι να πει λοιπόν κανείς για το απύθμενο θράσος  αυτού του απίστευτου τύπου που θα έπρεπε τουλάχιστον να ντρέπεται για την πολιτική διαδρομή του (κρίνοντας πάντα εκ του αποτελέσματος) και να λογοδοτήσει κάποια στιγμή απέναντι στον ελληνικό λαό για τα  πεπραγμένα του, αντί να  βγαίνει κι από πάνω; Τι είναι  αυτό που ωθεί τον κύριο Δούκα να βυσσοδομεί στις πλάτες των ανέργων και να προσβάλλει ακόμα και την έννοια της στοιχειώδους λογικής; Η αίσθηση της ατιμωρησίας φυσικά. Αλλά τι να πει κανείς επίσης και για το ενάμισι εκατομμύριο (επίσημα) άνεργους που εξακολουθούν να αποδέχονται  να γίνεται η ζωή τους ένα θέατρο σκιών με πρωταγωνιστές κάθε λογής πολιτικάντηδες-καραγκιόζηδες και τους ίδιους μόνιμα κομπάρσους; Και κάτι ακόμα: απ’ όσο μπόρεσα να μάθω, ο κύριος Δούκας αυτήν την στιγμή είναι άνεργος… Οικοδόμος.
 Αναρτήθηκε από oikodomos  

ΙΔΟΥ.....ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Η επαγγελματίας αγανακτισμένη κάτοικος, κυρία Παπαδοπούλου

Σήμερα το πρωί ο Καραγιαννίδης φιλοξενούνταν (sic) στην πρωινή εκπομπή των Χασαπόπουλου-Αναγνωστάκη στο Mega, με αφορμή την ερώτηση για τη Βίλα και τις σχετικές δηλώσεις του στο BHMA FM.

Τα λαγωνικά της εκπομπής έστησαν απέναντί του την Ελένη Παπαδοπούλου, κάτοικο της περιοχής, και ιδιαίτερα συγκροτημένη πολιτικά, όπως φάνηκε από τη συνέντευξη. 

Από το σημείο αυτό, όμως, αρχίζουν διάφορα ευτράπελα:

Ευτράπελο 1: Κάποια στιγμή, κι ενώ ο Καραγιαννίδης έχει φρίξει από την κάτοικο, ο Αναγνωστάκης παρεμβαίνει για να την αποκαταστήσει. Μόνο που τελικά, αντί να την αποκαταστήσει, τη δίνει κανονικά, λέγοντας ρητορικά (;) ότι ο Καραγιαννίδης την απαξιώνει ως μέλος της Χρυσής Αυγής (βλ. βίντεο από 5' 20'). Τόσο αναπάντεχη είναι η γκάφα του Αναγνωστάκη, που αξίζει να δείτε και να ξαναδείτε την αντίδραση του Χασαπόπουλου: έχει μείνει παγωτό!

Ευτράπελο 2: Στο σχολιασμό του βίντεο στο YouTube, κάποιος χρήστης διαπιστώνει ότι η κυρία Παπαδοπούλου είναι (άκου τώρα κάτι πράγματα - γίνονται αυτά;) επαγγελματίας κάτοικος της περιοχής. Φυσικά κανείς δεν πιστεύει ότι συμβαίνουν τέτοια πράγματα, να όμως που η κυρία Παπαδοπούλου εμφανίζεται σε ρεπορτάζ των Νέων μετά τη δολοφονία του Μανώλη Καντάρη (Μάης 2011), να περιγράφει με τα πιο μελανά χρώματα την περιοχή της.

Λογικό. Αλλά κοίτα να δεις που και ένα χρόνο μετά, τρεις μάλιστα φορές στο ίδιο έντυπο (Καθημερινή, από Μάρτιο μέχρι Αύγουστο του 2012), η κυρία Παπαδοπούλου εμφανίζεται και πάλι ως κάτοικος της περιοχής --η φωνή του μέσου πολίτη που η κυβέρνηση χαίρεται να ακούει: 

1. Κώδικας αυτοπροστασίας για το κέντρο - kathimerini.gr

   news.kathimerini.gr/.../2012_476961 - Προσωρινά αποθηκευμένη

   
   

   24 Μαρ. 2012 – Του Κωστα Ονισενκο ... Ελένη Παπαδοπούλου ζει χρόνια στην πλατεία Βικτωρίας, σε μια γειτονιά όπου οι δείκτες εγκληματικότητας «του ...

2. kathimerini.gr | Τα τραπεζάκια έξω σώζουν αθηναϊκές πλατείες

   www.kathimerini.gr/.../2012_487218 - Προσωρινά αποθηκευμένη

   
   

   29 Ιουν. 2012 – Του Κωστα Ονισενκο ... φεύγει, τα προβλήματα επιστρέφουν στην πλατεία» λέει η Ελένη Παπαδοπούλου, μέλος της επιτροπής κατοίκων πλ.

3. kathimerini.gr | Κάτι αλλάζει με τους λαθρομετανάστες

   news.kathimerini.gr/.../2012_492211 - Προσωρινά αποθηκευμένη

   
   

   12 Αυγ. 2012 – Του Κωστα Oνισενκο ... Ελένη Παπαδοπούλου από την επιτροπή κατοίκων της πλατείας Βικτωρίας συμπληρώνοντας «πάντως τις τελευταίες ...

Τίποτα απ' όλα αυτά ίσως να μην είχαν αποκαλυφθεί, α) αν ο Αναγνωστάκης δεν έδινε κανονικά τη φιλοξενούμενή του και β) αν η ίδια η φιλοξενούμενη φρόντιζε να κρατήσει κάποια προσχήματα, αντί να πολιτικοποιεί έτσι βάναυσα το βίωμά της, κατηγορώντας τον ΣΥΡΙΖΑ ότι προτρέπει σε εμπρησμούς τους βάνδαλους της Βίλας.

Αυτή η «τυχαία» κάτοικος είναι μέλος κάποιας υποτιθέμενης «επιτροπής κατοίκων της πλ. Βικτωρίας» αναλαμβάνοντας το ρόλο του κάτοικου-χειροκροτητή της πολιτικής των ρατσιστικών πογκρόμ του Δένδια κατά των μεταναστών (π.χ.: http://bit.ly/115jhCn).

Σύμφωνα με το JUNGLE-Report, αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός ότι ο uploader αυτού του βίντεο στο youtube, "PETRIDISGEORGE", ο οποίος ανεβάζει κατά κόρον βιντεάκια όπου πρωταγωνιστούν βουλευτές της Χρυσής Αυγής, τιτλοφόρησε στην αρχή το βίντεο αυτό ως "ΒΙΛΑ ΑΜΑΛΙΑ vs ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" (βλ. screenshot: http://bit.ly/RA4v2h ή βλ. google: http://bit.ly/ZbWNdp). Αργότερα άλλαξε τον τίτλο σε "Ολη η Αλήθεια απο Κάτοικο Αθήνας για ΒΙΛΑ ΑΜΑΛΙΑ". Δηλαδή το "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" μετατράπηκε σε "Κάτοικο Αθήνας".

ΕΙΝΑΙ Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ-ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ …ΗΛΙΘΙΕ...

ΕΙΝΑΙ Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ-ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ …ΗΛΙΘΙΕ... 


Πόσοι είμαστε οι ανεργοάφραγκοι σήμερα; Γύρω στο 1.500.000 ψυχές.

Πόσοι είναι οι εργαζόμενοι άφραγκοι σήμερα; Τόσοι και πολλοί παραπάνω.

Κι αν προστεθούν και οι φαμίλιες μας; Ξεπερνάμε τα 5.000.000 με 6.000.000 εκείνοι που μας έχει απαγορευτεί να ζούμε αξιοπρεπώς οικονομικά. 

ΓΙΑΤΙ;;; 

Είμαστε άχρηστοι; Ανίκανοι; Ηλίθιοι; Τεμπέληδες; Ακαμάτηδες; 

ΟΧΙ!!! 

Τότε; Γιατί; 

Μήπως η Ελλάδα δεν μπορεί ν’ ανταποκριθεί στις βασικές ανάγκες όλου τού πληθυσμού;

ΟΧΙ!!! 

Αντίθετα, έχει δυνατότητες ν’ ανταποκρίνεται εσαεί σ’ όλες τις σύγχρονες διευρυμένες ανάγκες ενός πληθυσμού, πολύ μεγαλύτερου απ’ τα 10-12.000.000 ανθρώπων. Ίσως να μην είναι υπερβολή και τα 20.000.000 από κάποια στιγμή και μετά... 

Τόσο(!) μεγάλο πληθυσμό μπορεί να ικανοποιήσει και με το παραπάνω, η μικρή μα εξαιρετικά  όμορφη και πλούσια χώρα μας!!!

Ελάτε λοιπόν να κάνουμε μαζί μια βόλτα στις ομορφιές και τον πλούτο της.

Τι βλέπουμε λοιπόν εδώ;

Ότι η Ελλάδα διαθέτει τις βάσεις για όσα απαιτούνται για την εξάλειψη της ανεργίας και για να ζούμε όλοι αξιοπρεπώς. 

Ας τις απαριθμήσουμε:

1) Εργοστασιακή-βιομηχανική παραγωγή μέσων παραγωγής. 

2) Ορισμένο επίπεδο ανάπτυξης σύγχρονης τεχνολογίας.

3) Εμπορικό δίκτυο. 

4) Ορισμένο επίπεδο ανάπτυξης σύγχρονης τεχνολογίας. 

5) Έμπειρο και πολυάριθμο εργατικό δυναμικό, με βελτιωμένο μορφωτικό επίπεδο και εξειδίκευση 

6) Πολυάριθμο επιστημονικό δυναμικό.

(Το ότι όλα αυτά, άψυχα και έμψυχα βρίσκονται υπό την εκμετάλλευση μιας δράκας ντόπιων και ξένων κηφήνων, είναι κάτι που θα το συζητήσουμε μετά).

Πάμε παρακάτω:

Μπορεί η Ελλάδα ν’ αναπτύξει επαρκώς κι επαρκέστερα τη βιομηχανική και αγροτοκτηνοτροφική της οικονομία, ώστε να περιοριστούν στο ελάχιστο οι εισαγωγές; 

ΝΑΙ!!!

Πώς;;;

Με αξιοποίηση του τεράστιου αναξιοποίητου ορυκτού πλούτου της (απαραίτητη προϋπόθεση για ανάπτυξη της βιομηχανίας). 

Ας κάνουμε λίγο πιο συγκεκριμένη την αναφορά μας, στο τι υπάρχει σ’ αυτήν τη χώρα που κάποιοι θεωρούν «ψωροκώσταινα»…

Διαθέτει λοιπόν η Ελλάδα: 

1) Βωξίτη  (για ανάπτυξη βιομηχανιών που αφορούν προϊόντα που έχουν ως πρώτη ύλη το αλουμίνιο). 

2) Νικέλιο (για την παραγωγή ανθεκτικών κραμάτων με χάλυβα). 

3) Ψευδάργυρο και χρυσό (χρυσάφι...) 

4) Λευκόλιθο, μάρμαρο (που λόγω τής ποιότητάς του κατέχει εξέχουσα θέση στη διεθνή αγορά). 

5) Λιγνίτη (για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας). 

6) Τεράστιο υδάτινο δυναμικό (για την παραγωγή επίσης ηλεκτρικής ενέργειας). 

7) Πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου( στο Βόρειο Αιγαίο, στη λεκάνη Ρόδου, νότια της Κρήτης, στο Ιόνιο, στον Πατραϊκό Κόλπο). 

8) Υψηλό αιολικό δυναμικό και πηγές γεωθερμίας, (ιδιαίτερα στα νησιά του Αιγαίου). 

9) Αναπτυγμένη βιομηχανία χάλυβα, σιδήρου, χαλκού. 

10) Αμυντική βιομηχανία. 

11) Βιομηχανία πλαστικών.

12) Παραγωγή τσιμέντου και άλλων οικοδομικών υλικών. 

13) Η μηχανοποίηση του κλάδου των κατασκευών μπορεί να καλύψει γενικά τις ανάγκες κατασκευής δημόσιων έργων - κατασκευών, λαϊκής κατοικίας. 

14) Η λαϊκή κατοικία όμως χρειάζεται πλακάκια, τζάμια, είδη υγιεινής, χρώμα, στρωσίδια κλπ. κλπ.

15) Η Ελλάδα έχει δάση για ξυλεία και προϊόντα ξύλου. Άρα, μπορεί να γίνει ανάπτυξη εργοστασίων και βιομηχανιών για παραγωγή των όποιων προϊόντων με βάση το ξύλο.

16) Ναυπηγεία (τα περισσότερα τα κλείσαν και κλείνουν και τα υπόλοιπα)

Απ’ τις 16 ενδεικτικές παραπάνω περιπτώσεις όμως, προκύπτουν πολλαπλάσιες δραστηριότητες. Π.χ. μεταποιητικές βιομηχανίες, καταστήματα, υπηρεσίες. 

Ποιο το αποτέλεσμα συνεπώς, αν επιλεγεί αυτή η βιομηχανική ανάπτυξη;

Και ποιο το αποτέλεσμα αν σ’ αυτά προσθέσουμε:

α) Τα λιμάνια (τώρα τα πουλάνε και τα ξεπουλάνε…).

β) Τον εμπορικό κι επιβατικό στόλο (τώρα τον εκμεταλλεύονται οι εφοπλιστές, κι επιπλέον τον κατασκευάζουν και τον επισκευάζουν εκτός Ελλάδας).

γ) Τα τρένα, τα αστικά και υπεραστικά μέσα μαζικής μεταφοράς (που επιπλέον θα κατασκευάζονται και θα επισκευάζονται εδώ).

Δεκάδες ακόμη δραστηριότητες μπορούμε να προσθέσουμε.

Ποιο λοιπόν το αποτέλεσμα αν μπει μπροστά αυτή η παραγωγική μηχανή;;;

Ποιο;;;

Εύκολη η απάντηση. 

Έλλειψη εργατικών χεριών! 

Από ’κεί δηλαδή που σήμερα περισσεύουν 1.500.000 άνεργοι, 

«αύριο» θα μας λείπουν 1.500.000 εργαζόμενοι, τουλάχιστον!!! 

Γιατί;;; 

Θ’ απαντήσουμε μ’ ένα και μόνο παράδειγμα:

Δε νοούνται βιομηχανικές περιοχές με δεκάδες κι εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους, χωρίς τις απαραίτητες υπηρεσίες. Σχολειά, σχολές, πανεπιστήμια, νοσοκομεία, θέατρα-ψυχαγωγία, γυμναστήρια, κολυμβητήρια, spa, κομμωτήρια, καταστήματα κλπ. Κι άλλα, πολλά!

Πάμε όμως επιγραμματικά και παρακάτω: 

Ανάπτυξη της αγροτοκτηνοτροφικής παραγωγής τής Ελλάδας, σε βαθμό που θα καλύπτει τις διατροφικές της ανάγκες και θα κάνει αβέρτα εξαγωγές, αντί αβέρτα εισαγωγές όπως σήμερα... 

Υπάρχει, επίσης, μεγάλη μηχανοποίηση της αγροτικής παραγωγής. 

Η Ελλάδα έχει σημαντική παραγωγή σιταριού, καλαμποκιού, άλλων δημητριακών, πατάτας, φασολιών, διαθέτει υψηλής ποιότητας λάδι, οπωροκηπευτικά, κρασί, ροδάκινα, εσπεριδοειδή, σταφίδα, μέλι κ.ά. 

Η κτηνοτροφία της Ελλάδας παρουσιάζει υψηλό βαθμό συγκέντρωσης, και με κεντρικό σχεδιασμό μπορεί να καλύψει το μεγαλύτερο μέρος των εγχώριων αναγκών κατανάλωσης σε πρόβειο γάλα, κρέας κ.λπ., αλλά και αναπτυγμένη βιομηχανία τροφίμων και ποτών. 

Επίσης, η αγροτική παραγωγή μπορεί να στηρίξει τη βιομηχανία τροφίμων. 

Έχουμε και πολύ καλής ποιότητας βαμβάκι. 

Αντίστοιχα, διαθέτουμε σημαντική βάση παραγωγής κλωστοϋφαντουργίας, ένδυσης, υπόδησης καθώς και σχετική τεχνογνωσία. 

Πόσες μεταποιητικές βιομηχανίες συνεπώς θα προκύψουν απ’ την αγροκτηνοτροφική παραγωγή;

Π.χ., εκτός απ’ την κλωστοϋφαντουργία, θα έχουμε βιομηχανίες υποδημάτων, κατασκευής ρούχων υφασμάτινων και δερμάτινων, κατασκευής τσαντών, κλπ. κλπ.

Να προσθέσουμε επίσης, ότι είναι επόμενο πως με τέτοια βιομηχανική και αγροτοκτηνοτροφική ανάπτυξη θα πάρει φωτιά κι ο κλάδος τής οικοδομής.

Νέες σύγχρονες κατοικίες πάμφθηνες, διότι η στέγη είναι ανθρώπινο δικαίωμα. Φυσικά, χωρίς τη θηλιά τού τραπεζίτη…

Κι οι κατοικίες, θέλουν πλακάκια, είδη υγιεινής, ηλεκτρικά είδη, χρώματα, τζάμια, έπιπλα κλπ. 

Κι επειδή μια τέτοια ανάπτυξη στα χέρια τού λαού, πάει πακέτο κι η αγάπη για το βιβλίο, θα έχουμε και τεράστια παραγωγή στο χώρο των εντύπων. 

Είναι λοιπόν δυνατόν μια τέτοια ανάπτυξη να μην εξαλείψει την ανεργία και να μην απαιτήσει επιπλέον εργατικά χέρια; 

Είναι ποτέ δυνατόν μια τέτοια ανάπτυξη να μη χρειάζεται όλο και περισσότερους επιστήμονες, δάσκαλους, γιατρούς, ηθοποιούς, θεατρολόγους, γυμναστές, οικοδόμους, τσαγκαράδες, κομπιουτεράδες, εργατοτεχνίτες, ηλεκτρολόγους, ηλεκτρονικούς, κομμώτριες, καθαρίστριες, μάγειρες, τουριστικά επαγγέλματα, ναυτικούς, κλπ; 

Είναι ποτέ δυνατόν μια τέτοια ανάπτυξη να μην γιομίσει τη χώρα με θέατρα, κινηματογράφους, θέρετρα αναψυχής, εστιατόρια, σχολειά, πανεπιστήμια, παιδικούς σταθμούς, παιδικές χαρές, πάρκα, γυμναστήρια, κολυμβητήρια, γήπεδα, κλπ;

Είναι ποτέ δυνατόν σε μια τέτοια ανάπτυξη να χωράνε τα ναρκωτικά και οι άλλες επιβλαβείς εξαρτήσεις για την νεολαία και γενικά τον άνθρωπο; 

Είναι τόσες πολλές οι σύγχρονες και όλο διευρυνόμενες ανάγκες τού ανθρώπου, που αυτός ο κατάλογος ικανοποίησής τους τελειωμό δεν επιτρέπεται να έχει. 

Όπως δεν επιτρέπεται να επιτρέπουμε να μας στερούν δια της ανεργίας και της φτώχειας την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας. 

Στο δια ταύτα τώρα:

Γιατί μέχρι τώρα αυτή η ανάπτυξη δεν έγινε ουδέποτε πραγματικότητα; 

Γιατί;;;

Εύκολη η απάντηση. 

Διότι οι καπιταλιστές επενδύουν μόνο όπου μυρίζονται χοντρά κέρδη και όχι για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών. 

Συνεπώς, η ανάπτυξη που προαναφέραμε δεν χωρά στα καπιταλιστικά πλαίσια, πολύ δε περισσότερο δεν χωρά στα πλαίσια της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. 

Μια τέτοια ανάπτυξη, που θα κάνει την Ελλάδα όνειρο των λαών όλου τού πλανήτη, μπορεί να προκύψει μόνο με κεντρικό σχεδιασμό οικονομίας. 

Κεντρικός σχεδιασμός οικονομίας όμως, εφαρμόζεται μόνο στο σοσιαλισμό-κομμουνισμό. 

Δηλαδή, μόνο η Εργατική-Λαϊκή Εξουσία, μπορεί να προχωρήσει σε κεντρικό σχεδιασμό οικονομίας. 

Κι όποιος είναι πραγματικός πατριώτης, δεν μπορεί να θέλει τίποτα λιγότερο για τούτη τη χώρα. Για τη χώρα του. Για την Ελλάδα. 

Διότι πατριωτισμός είναι η φροντίδα, η μέριμνα καθενός να είναι η πατρίδα του ισχυρή. Και μια ισχυρή πατρίδα απαιτεί δυνατό λαό. Κι ένας δυνατός λαός, παίρνει την υπόθεση της πατρίδας του στα χέρια του, για ν’ αναπτύξει όλες τις παραγωγικές της δυνατότητες. 

Αυτό σημαίνει, ότι πρωτίστως απαλλάσσει την πατρίδα του κι απαλλάσσεται κι ο ίδιος απ’ τους εκμεταλλευτές του. Απ’ τους καπιταλιστές και τον καπιταλισμό. Ανατρέπει δηλαδή την εξουσία των μονοπωλίων. 

Το πώς και το πότε θα γίνει αυτό όμως κατορθωτό, δεν είναι δυνατόν να το αναλύσουμε σ’ αυτήν την ανάρτησή μας. Πάντως, φτάνει να τ' αποφασίσει ο υποκειμενικός παράγοντας. Ο λαός.

Τελειώνοντας, οφείλουμε να επιβεβαιώσουμε αυτό που ήδη έχετε υποπτευτεί. Ότι δηλαδή όλο αυτό που διαβάσατε και με το οποίο φανταζόμαστε πως δεν διαφωνείτε, είναι εν πολλοίς η πολιτική πρόταση - διέξοδος του ΚΚΕ. 

Κι ομολογουμένως, είναι μονόδρομος για φιλολαϊκή έξοδο από την κρίση και ανάπτυξη σε όφελος των εργαζομένων. 

Σας παραπέμπουμε λοιπόν για καθημερινή αληθινή ενημέρωση ΕΔΩ, καθώς και στον 902gr, και σας προτείνουμε να σκεφτείτε ανεπηρέαστα όσα διαβάσατε εδώ. 

Πάρτε λοιπόν τις αποφάσεις σας:

Διαχείριση του καπιταλισμού που σαπίζει όλο και πιο επικίνδυνα, ή σοσιαλιστική-κομμουνιστική επανάσταση;;;

Απαντήστε με το χέρι στην καρδιά και τα υπόλοιπα θα τα πούμε και θα τα βρούμε στην πορεία… 

Να θυμάστε μόνο, πως με εξουσία τα μονοπώλια, τον καπιταλισμό δηλαδή, 
όλες οι κυβερνήσεις στα πλαίσιά του, τον καπιταλισμό υπηρετούν και θα υπηρετούν, 
είτε από …Δεξιά, είτε από …Αριστερά.

 Αναρτήθηκε από ΑΝΕΡΓΟΙ και ΑΦΡΑΓΚΟΙ  

Μπορούμε σήμερα να ζήσουμε καλύτερα

Μπορούμε σήμερα να ζήσουμε καλύτερα

Η ανάπτυξη που υπόσχεται η κυβέρνηση είναι για τα μονοπώλια. Ακόμα κι αν την πετύχει, ο λαός δεν πρόκειται να ανακτήσει κανένα από τα δικαιώματα που έχασε τα τελευταία χρόνια, με ιδιαίτερη ένταση την τελευταία τριετία. Οι νέοι θα συνεχίσουν να παραμένουν άνεργοι σε ποσοστά που θα προσεγγίζουν το 50%, να εναλλάσσουν μεγάλες περιόδους ανεργίας με ημιαπασχόληση, να δουλεύουν με μισθούς πείνας, της τάξης των 511 ευρώ μεικτά. Με αυτά τα λεφτά, που δε φτάνουν ούτε για τα χαράτσια ενός μήνα, θα δυσκολεύουν ολοένα και περισσότερο οι προϋποθέσεις για να κάνει κανείς οικογένεια, να ανταποκριθεί στα στοιχειώδη. Σ' αυτό το μέλλον καταδικάζουν τη νέα γενιά. Οπως ρίχνουν τους εργαζόμενους στον Καιάδα της ανεργίας, της δουλειάς χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις, με μισθό 586 ευρώ μεικτά και σύνταξη πείνας τουλάχιστον στα 67. Οπως καταδικάζουν τους συνταξιούχους σε συνθήκες ζωής περασμένων δεκαετιών, σε σπίτια χωρίς θέρμανση, άρρωστους χωρίς φάρμακα και στοιχειώδεις υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας.

Τι διαφορετικό λέει ότι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ; Θα διαπραγματευτεί ένα καλύτερο τάχα μνημόνιο. Με ποιον; Με την ΕΕ, που από 1/1/2013 έθεσε σε εφαρμογή το νέο δημοσιονομικό σύμφωνο, το οποίο προβλέπει μνημόνιο σαν αυτό της Ελλάδας για όλα τα κράτη - μέλη, είτε είναι σε κρίση, είτε όχι. Αυτή την ΕΕ λέει πως θα αλλάξει ο ΣΥΡΙΖΑ αν κυβερνήσει, προκειμένου να πετύχει καλύτερους όρους αποπληρωμής του χρέους, το οποίο αναγνωρίζει σαν υποχρέωση του λαού να το πληρώσει, έστω και μέρος από αυτό. Δηλαδή, ζήσε μαύρε μου να φας τριφύλλι. Η ΕΕ δεν αλλάζει. Είναι Ενωση των μονοπωλίων και για λογαριασμό της ντόπιας πλουτοκρατίας συμμετέχει και η Ελλάδα. Το να υπόσχεσαι στο λαό ότι θα ευημερήσει με μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και αλλαγή του χαρακτήρα της ΕΕ, είναι σαν να παραπέμπεις τη λύση των προβλημάτων του λαού στη Δευτέρα Παρουσία. Είναι ωμή κοροϊδία και αβάντα στο κεφάλαιο η προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ και όσων τη συνδράμουν.

Μπορεί ο λαός να εμποδίσει τα μέτρα; Μπορεί να βάλει τις βάσεις για να ζήσει καλύτερα, να ικανοποιήσει τις σύγχρονες ανάγκες του; Η απάντηση είναι «ναι»! Προϋπόθεση γι' αυτό είναι να κατανοήσει την πηγή των προβλημάτων του. Να συνειδητοποιήσει το χαρακτήρα της κρίσης σαν κρίση του καπιταλισμού, την οποία οι κυβερνήσεις, ανεξάρτητα από διακηρύξεις, προσπαθούν να τη διαχειριστούν προς όφελος των μονοπωλίων. Γι' αυτό κλείνουν σε όλες τις πτώσεις την ανταγωνιστικότητα. Γι' αυτό προωθούν σε όλη την Ευρωζώνη και την ΕΕ μέτρα που κάνουν φτηνότερους τους εργαζόμενους για τους εργοδότες και το κράτος «οικονομικότερο», προκειμένου να περισσεύει περισσότερο χρήμα για τους καπιταλιστές και με τις ιδιωτικοποιήσεις να κατακτούν νέα πεδία δράσης και κερδοφορίας. Ανεξάρτητα από το μείγμα διαχείρισης, όποιο κόμμα, μόνο του ή με συνεργασίες, αναλάβει να κυβερνήσει, θα πάρει μέτρα ενάντια στο λαό, στο βαθμό που δεν αμφισβητεί τα μονοπώλια και την ΕΕ, που είναι η πηγή των δεινών για τα λαϊκά στρώματα.

Ο λαός θα γλιτώσει από τα χειρότερα και θα σωθεί, αν ανακαλύψει τη δύναμή του. Αν βάλει τα δυνατά του για να ισχυροποιηθούν οι ταξικές αντιστάσεις στους τόπους δουλειάς, ενάντια στα βάρβαρα μέτρα, με οργάνωση στα συνδικάτα και αλλαγή των συσχετισμών υπέρ των ταξικών δυνάμεων. Αν αυτοί που βρίσκονται στην ίδια όχθη του ποταμού, οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι και μικροί ΕΒΕ, οι φτωχοί αγρότες και δίπλα σ' αυτούς η νεολαία και οι γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων, συνειδητοποιήσουν το κοινό συμφέρον, απέναντι στον κοινό αντίπαλο: Τα μονοπώλια και τη στρατηγική τους, που υλοποιούν οι κυβερνήσεις και τα κόμματά τους. Η συμμαχία ανάμεσα σ' αυτές τις κοινωνικές ομάδες, με επιμέρους μέτωπα πάλης που αφορούν σε όλες της πτυχές της ζωής των λαϊκών στρωμάτων, με σαφή αντιμονοπωλιακά χαρακτηριστικά, μπορεί σήμερα να κλονίσει το αστικό σύστημα, να καθυστερήσει, να παγώσει, να εμποδίσει μέτρα. Και ταυτόχρονα, βήμα το βήμα, να φτιάχνει τις προϋποθέσεις για συνολική ανατροπή, που ταυτίζεται με την αλλαγή τάξης στην εξουσία και όχι με την αλλαγή κυβέρνησης και τα μονοπώλια ανέγγιχτα. Για μια τέτοια προοπτική παλεύει το ΚΚΕ και θα δώσει όλες του τις δυνάμεις το επόμενο διάστημα.