15 Σεπ 2013

Με αφορμή την επίθεση των φασιστών

Με αφορμή την επίθεση των φασιστών

χαΗ επίθεση σε βάρος των μελών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ (και όχι των αφισοκολλητών, όπως ύπουλα γράφτηκε από πολλούς) ήταν μια προσχεδιασμένη ενέργεια η οποία έρχεται να προστεθεί στις ήδη πολλές επιθέσεις που δέχεται το ΚΚΕ από συγκεκριμένα κέντρα. Ας δούμε λίγο πως εξελίσσεται το χρονικό αυτής της επίθεσης και πως αλληλοδιαπλέκονται πρόσωπα και φορείς που παλαιότερα φαινόταν να έχουν ως μόνο κοινό το άτριχο της κεφαλής.
Πάνε περίπου τρία χρόνια, αν θυμάμαι καλά, από τότε που κάποιο μεσημέρι είδα στις ειδήσεις του ΣΚΑΙ να βγαίνει μια ανακοίνωση από τη διεύθυνση του καναλιού η οποία χαρακτήριζε το ΚΚΕ κόμμα που κινείται εκτός συντάγματος και για αυτό το λόγο το κανάλι του Αλαφούζου αποφάσιζε να μην μεταδίδει τίποτα που να έχει σχέση με το ΚΚΕ ή το ΠΑΜΕ. Η απάντηση του Μάκη Μαϊλη ήταν κάτι σε «έτσι κι αλλιώς δεν μας παίζατε και όποτε μας παίζατε μας διαστρεβλώνατε». Ήταν η αρχή της επίθεσης, μιας και ποτέ μέχρι τότε δεν είχε εμφανιστεί κανάλι ή άλλο μέσο το οποίο να ανακοινώνει ότι σταματάει να καλύπτει ένα κόμμα.
Στη συνέχεια ακολούθησαν κάποια σποτάκια του ΣΚΑΙ, ανάλογης γραφικότητας με αυτά με την παράγκα, που κατηγορούσαν το ΚΚΕ για τον 902 και για ό,τι άλλο ήθελε εκείνη τη στιγμή ο καναλάρχης-εφοπλιστής-ποδοσφαιράνθρωπος-οικολόγος Αλαφούζος.
Τα γεγονότα της 20ης Οκτώβρη είναι γνωστά και έχει ήδη χυθεί πολύ μελάνι, οπότε δεν υπάρχει λόγος να τα επαναλαμβάνουμε.
Ακολουθεί το ποδαρικό στην εκπομπή του Μπογδάνου από τον Μιχαλολιάκο, σε μια συνέντευξη που πρέπει να ανέβασε τα ποσοστά της ΧΑ τουλάχιστον κατά 5% και ανάγκασε τον δημοσιογράφο να στρέψει την ενεργητικότητά του προς την άτυχη την ποίηση. Λίγο αργότερα ήρθε ο Τράγκας φέρνοντας από το «πορνοκάναλο» που δούλευε τέσσερις χρυσαυγίτες, όπως ο Μπάγεβιτς κουβαλούσε τρεις τέσσερις Σέρβους σε κάθε ομάδα που πήγαινε. Αφού τους ξέπλυνε τους παρέδωσε στην κοινή γνώμη την οποία είχε ήδη προετοιμάσει με έναν αντιμερκελικό αγώνα, φροντίζοντας να βάζει τον ύμνο της Βέρμαχτ πρωί βράδυ στα σπίτια των ανυποψίαστων νοικοκυραίων, έτσι για να το συνηθίζουμε το «τέρας».
Τελευταίο χτύπημα ήταν αυτό του Μπάμπη που λειτουργώντας ως λαγός έκανε λόγο για συγκυβέρνηση ΝΔ και σοβαρής ΧΑ.
Ενδιάμεσα είχε προηγηθεί η επίσκεψη βουλευτών της ΧΑ στη Ζώνη στο Πέραμα, όπου προανήγγειλαν ανοιχτά ότι θα χτυπήσουν το ΚΚΕ, το ΠΑΜΕ και τους συνδικαλιστές, γιατί αυτοί φταίνε για την κατάντια της Ζώνης. Θα έκαναν δηλαδή ότι είχε ήδη από άμβωνος ΣΚΑΙ κάνει εδώ και καιρό ο Πορτοσάλτε, ο Μπάμπης και τα άλλα διαμάντια που εργάζονται υπό τις εντολές του Αλαφούζου και τις οδηγίες του διευθυντή της Καθημερινής, Αλέξη Παπαχελά. Σε έναν ταξικό πόλεμο ο καθένας κάνει ό,τι γνωρίζει: οι εφοπλιστές δίνουν τις εντολές, οι δημοσιογράφοι παπαγαλίζουν, παραπληροφορούν και κιτρινίζουν και οι μπράβοι δέρνουν.
Ακόμα και το timing της επίθεσης είναι τρομερό: Λίγες μέρες αφού η ΧΑ έχει φάει άκυρο από τους συνδέσμους του ΠΑΟΚ, λίγες ώρες αφού έχει γίνει επίθεση στα γραφεία τους, λίγες ημέρες πριν από το καθιερωμένο πια σόου στον Μελιγαλά, η ΧΑ επιλέγει να χτυπήσει στο Πέραμα, έναν από τους πιο γνωστούς εκπροσώπους των εργαζομένων στη Ζώνη. Αν χτυπούσε έναν τυχαίο οικοδόμο ή έναν άγνωστο φοιτητή τα πράγματα ίσως ήταν διαφορετικά. Για τον εκπρόσωπο των εργαζομένων στη Ζώνη, αυτόν που έχει μπει μπροστά σε απεργίες, αγώνες και μάχες με τους εφοπλιστές και τα τσιράκια τους, δεν θα χύσουν και πολλά δάκρια οι καναλάρχες-εφοπλιστές.
Εδώ δεν έχυσαν δάκρυα αναρχικοί, αριστεροί και υποτιθέμενοι αντιεξουσιαστές, σπεύδοντας να αναρτήσουν την περίφημη φωτογραφία που ανέβασε πρώτη η Χρυσή Αυγή, φροντίζοντας να δικαιώσουν όσους από εμάς πιστεύουμε ότι το μίσος που κάποιοι έχουν για το ΚΚΕ είναι τέτοιο που θα τους κάνει να ταυτιστούν ακόμα και με τους Χρυσαυγίτες ή έστω να χρησιμοποιήσουν τα δικά τους όπλα κατά του κοινού τους εχθρού. Αρκετά με αυτούς όμως. Πάμε στα πιο ουσιαστικά.
Όλα τα παραπάνω είναι λίγο-πολύ γνωστά. Το ζήτημα είναι πως μπορούμε να τσακίσουμε τον φασισμό. Όχι αύριο στην λαϊκή εξουσία, σήμερα, τώρα. Η πρώτη, σωστή αντίδραση του ΚΚΕ ήταν να καλέσει σε συλλαλητήριο στο Πέραμα. Ο απλός λαός, αυτοί που πάνω στην απόγνωσή τους ψηφίζουν τους φασίστες πρέπει να καταλάβει τι ρόλο παίζουν και πρέπει να τους γυρίσει την πλάτη. Και γι’ αυτό χρειάζονται μαζικές αντιφασιστικές διαδικασίες, όχι στο όνομα της δημοκρατίας ή του Συντάγματος (εκεί ας παίξει μπάλα ο Αλέξης με σύμμαχο το παρατηρητήριο του ΠΑΣΟΚ). Εκεί που πρέπει να δοθεί η μάχη είναι στην αποκάλυψη του ρόλου της ΧΑ. Φτάνουν οι αποκαλύψεις για τις σβάστικες, τα μπλουζάκια των ss και τα υπόλοιπα. Δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα παραπάνω.
Η ΧΑ πρέπει να χτυπηθεί πολύπλευρα. Σαφώς με ένα οπαδικό ντου, όπως αυτό της προηγούμενης εβδομάδας, δεν λύνεις το πρόβλημα του ναζισμού. Όμως σημαντικό είναι να σταματήσει να υφίσταται το στερεότυπο του χρυσαυγίτη μάγκα που γαμάει και δέρνει, που τον φοβούνται όλοι. Αυτό το στερεότυπο έπεισε όποιους δεν έχουν ιδέα από το τι πραγματικά λέει η ΧΑ, αυτό το στερεότυπο είναι, στην απογοητευμένη και απολιτίκ Ελλάδα, αρκετό να καλύψει την μπόχα που αφήνουν πίσω της οι θέσεις για μεροκάματα 18 ευρώ, απολύσεις, φοροαπαλλαγές στους εφοπλιστές, πωλήσεις νησιών και άλλες τέτοιες «αντισυστημικές» προτάσεις. Αυτό το στερεότυπο αρκεί για να περάσει η εικόνα του αντισυστημικού, ιδιαίτερα σε όσους δεν αντιλαμβάνονται ποιο ακριβώς είναι το σύστημα.
Ο κόσμος στον οποίο απευθύνεται η ΧΑ είναι κόσμος εξαντλημένος, κουρασμένος, διατεθειμένος να φάει τον διπλανό του για να επιβιώσει. Δεν επιλέγει την ΧΑ γιατί θα του λύσει το πρόβλημα, αλλά γιατί του λέει την εύκολη ιστορία, τον κανακεύει, τον καλοπιάνει και του προσφέρει την εύκολη λύση. Αυτή η αντίληψη θα σπάσει μόνο όταν συναντηθούν η έμπρακτη λαϊκή αλληλεγγύη με την πάλη σε επίπεδο κινήματος.
Μέχρι τότε θα πρέπει να αναπτυχθούν δράσεις λαϊκής αυτοάμυνας απέναντι στα ντοπαρισμένα ανθυπανθρωποειδή και τους ένστολους και μη προστάτες τους.

Η παρθενορραφή...

Η παρθενορραφή...
Τα ναζιστοειδή με τα κοντοχίτωνα, τις ασπίδες και τα δόρατα-τουριστικά είδη της μαύρης συμφοράς που παράγονται με το κιλό σε ασιατικούς εμπορικούς παραδείσους, αυτά τα φουσκωτά εθναριά, κούκλες της άθλιας βιτρίνας των μουσολινικών φανφαρονισμών, με δάδες και λοφία, όταν η αγέλη τους πεινάσει για δημοσιότητα της μιας δεκάρας, φοράνε μπότες, σπιρούνια στα στειλιάρι, μαύρα μπλουζάκια με νύχια γαμψά και μπουκάρουνε στα μυαλά των άνεργων, των άπειρων, των στεγνωμένων από γνώση πιτσιρικάδων. Κυνηγοί θολωμένων, άδειων από ελπίδα, οργισμένων και κοινωνικά αποκλεισμένων κεφαλών, στρατολογούν με ευκολία κρέας φρέσκο. Κι αδειάζουν τους δημοκόπους που απ' τις τελευταίες εκλογές και μετά, πλασάριζαν το μύθο της γριάς που την περνάνε τα ντερέκια στη διάβαση μην και τρακάρει με αλλοδαπό και μολυνθεί το γένος.
Οι τάχαμου δήθεν αισθητικώς και μόνον ενοχλημένοι από τις σαγιονάρες του Κασιδιάρη πιότερο από τη σβάστικα στο μπράτσο, ζηλωτές της δόξας του πρωτοσέλιδου, αυτοί που αριστεροφιλοσοφούνε πλιατσικολογώντας τη νοημοσύνη των πολλών, εκτιμώντας την εκ των προτέρων ως φθηνότερη, είναι κι αυτοί που κάνουν τη μεγαλύτερη ζημιά. Πλασάρισαν το μύθο της παρθενογένεσης του ναζιστο-χουντοφασισμού στη χώρα. Κατάπληκτοι από την άνοδο της Χ.Α. , την επίδρασή της στη νεολαία κλπ. κλπ., καμώνονται πως δεν την είδαν ανάμεσα στους αγανακτισμένους, πίσω από τις δράσεις που παρουσιάζονταν ως εξεγέρσεις και κινήματα - πυροτεχνήματα, πίσω και μέσα σε πυρήνες χουλιγκάνων και ποινικές αποχρώσεις του «λάιφ στάιλ». Επαιξαν το ρόλο τους τοις κείνων αφεντικών ρήμασι πειθόμενοι, ολοφύρθηκαν περί την απωλεσθείσα παρθενίαν της αγνής αστικοδημοκρατικής ελληνικής κοινωνίας, και τσουπ, να τοι την κατάλληλη δημοσκοπική στιγμή, εφηύραν και τη λύση. Παρθενοραφή!!! Εξ ουρανού-σκάι η εξίσωση που βολεύει κάθε σκατό και κάθε απόσκατο. Αν σοβαρευτεί η Χ.Α., δηλαδή κόψει τα κοντοχίτωνα και τις περικεφαλαίες, όχι τα χρήσιμα βάρβαρα υπόλοιπα - τραμπουκισμούς στο Πέραμα, τάγματα θανάτου που προστατεύουν τον Ελληνα καπιταλίστα και τα φραουλάδικα συμφέροντα, το εξελληνισμένο πακιστάνικο μεροκάματο και την οιονεί δουλεία ως εργασιακή ευκαιρία, κλπ. κλπ.- τι πειράζει να συγκυβερνήσει με την κουστουμαρισμένη δεξιά, όπως η χύμα πρασινοαριστερά μπορεί (εδώ γελάνε), να συμμαχήσει με την επικίνδυνα πειθαρχημένη ερυθροσταλινική στρατιά; Τι Χίτλερ τι Στάλιν, τα άκρα παρθενοράβονται και κλείνει η πληγή που μπορεί ν' ανοίξει ο ασυμβίβαστος κομμουνιστής. Ο εργάτης που δε θέλει να διαλέξει ποιος θα τον στύψει και ποιος θα τον κυβερνήσει, αλλά θέλει να κυβερνήσει ο ίδιος τη ζωή του και ν' απολαύσει τον πλούτο που παράγει.
Η παρθενοραφή, άθλιο τρικ της αντικομμουνιστικής φοβίας, αυτή που επιστρατεύει μια Ρεπούση κάθε που γελοιοποιούνται τα ναζιστο-ανδροειδή ρομποτάκια του τρομώδους συνδρόμου του καπιταλισμού, για να εξισώνει τη βαβούρα περί το απολίτικο και ασήμαντο περιτύλιγμα της εξαθλιωμένης κοινωνίας, είναι ύπουλο προπαγανδιστικό πυροτέχνημα. Γκαβώνει, ως διπλούς πέλεκυς, κι απ' τ' αριστερά κι απ' τα δεξιά του μηδενός της σκοπιμότητας της κάλπης. Τώρα θα γίνει ορατός ο άθλιος εκβιασμός του συριζαίικου που θα κουνάει την παρθενοραφή της δεξιάς, ως ενοχή σε κάθε κομμουνιστή που δε θα θέλει να συνεργαστεί μαζί του, με το επιχείρημα «θα φέρεις δηλαδή τον μίστερ σαγιονάρα-σβάστικα στην εξουσία;».
Εδώ ο Ξένιος Δίας έγινε μπόγιας. Η Αθηνά της σοφίας κρησάρα διαχωρισμού των παιδιών σε ανώτερου και κατώτερου ταξικού θεού. Η μεταπολιτευτική εναλλαγή πράσινων - βένετων θα κωλώσει σε συμμαχίες ώστε να περάσει στη νέα εποχή ως σοβαρή ακροδεξιά ή κυβερνώσα ευρωπαϊκή αριστερά; Το βεστιάριο διαθέτει πλουσίαν γαρδαρόμπαν δια την πολιτικήν της ιδεολογικής ρόμπας...

Συλλογή άρθρων για τη νεοναζιστική εγκληματική συμμορία της Χρυσής Αυγής (Golden Dawn Collection)

Συλλογή άρθρων για τη νεοναζιστική εγκληματική συμμορία της Χρυσής Αυγής (Golden Dawn Collection)

Με αφορμή την τραμπούκικη, δολοφονική επίθεση των αποβρασμάτων της Χρυσής Αυγής ενάντια σε συντρόφους στο Πέραμα παρουσιάζουμε ορισμένα άρθρα για τη νεοναζιστική οργάνωση, τον ιδεολογικοπολιτικό της χαρακτήρα, τα έργα και τις ημέρες της:

    Και τώρα.. ακολουθούν βίντεο με τους Βύρωνα Πολύδωρα ("Στρατηγός Άνεμος") και Μπάμπη Παπαδημητρίου (τηλεαστέρας ΣΚΑΪ) να προτείνουν την συνεργασία της ΝΔ με την Χρυσή Αυγή. Ξεράστε ελεύθερα.

      Η συντριβή των ταγματασφαλιτών στον Μελιγαλά, 13-15 Σεπτεμβρίου 1944

      Ο Χίλτερ ευχαριστεί τα ντόπια σκυλιά του για τις υπηρεσίες τους (μέσα από τις πάντοτε φιλόξενες στήλες της Καθημερινής)
      Ο Χίλτερ ευχαριστεί τα ντόπια σκυλιά του για τις υπηρεσίες τους (μέσα από τις πάντοτε φιλόξενες στήλες της Καθημερινής)
      Επί δεκαετίες ακροδεξιές ομάδες, με την ανοχή επίσημων εκπροσώπων της αστικής τάξης, συναθροίζονται στο Μελιγαλά, για να «τιμήσουν» τους «ηρωικούς» όπως λένε νεκρούς, που σφαγιάστηκαν από τους «κομμουνιστοσυμμορίτες»! Φέτος, μάλιστα, επιχειρείται να διοργανωθούν διάφορες εκδηλώσεις με τη συμμετοχή και ξένων νεοφασιστικών οργανώσεων από διάφορες χώρες της ΕΕ, όπου διώκονται οι κομμουνιστές ενώ οι νεοφασίστες δρουν ελεύθερα.
      Για τη μάχη του Μελιγαλά έχουν γραφτεί και γράφονται από τους αντιπάλους του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ πάρα πολλά, παραποιώντας τα γεγονότα και την ιστορική αλήθεια. Πρόκειται για μια προσπάθεια συγκάλυψης της εγκληματικής και αντιλαϊκής πολιτικής της αστικής τάξης και σε εκείνα τα χρόνια. Κανενός Ελληνα εργαζόμενου δεν μπορεί να πονάει η καρδιά του για τους ταγματασφαλίτες. Πληρώθηκαν όπως τους άξιζε.
      Τα «Τάγματα Ασφαλείας», που είχαν συγκροτηθεί προς το τέλος του 1943 από την κατοχική κυβέρνηση Ι. Ράλλη για την αντιμετώπιση του «κομμουνιστικού κινδύνου» και την «προστασίαν του κοινωνικού καθεστώτος», είχαν συγκεκριμένη αποστολή κατά τη στιγμή της αποχώρησης των Γερμανών, να αποτελέσουν την οπισθοφυλακή και πλαγιοφυλακή τους, ώστε να κρατήσουν τις θέσεις τους και να απασχολήσουν και φθείρουν τον ΕΛΑΣ. Ετσι, όχι μόνο θα στερούσαν τον ΕΛΑΣ από τα ηθικά και υλικά οφέλη που θα αποκόμιζε από το χτύπημα των Γερμανών, αλλά θα του προξενούσαν και απώλειες.
      Κυρίως, όμως, τα «Τάγματα Ασφαλείας», όπως προαναφέρθηκε, συγκροτήθηκαν ως ένα ένοπλο χέρι της αστικής τάξης, ενταγμένο στους σχεδιασμούς της για τη μεταπολεμική εξέλιξη της πολιτικής κατάστασης. Γι’ αυτό και στη συγκρότηση των «Ταγμάτων Ασφαλείας» συμμετείχαν οι Βενιζελικοί Θ. Πάγκαλος και Στυλ. Γονατάς, καθώς και άλλοι.
      Στον απελευθερωτικό αγώνα
      Εγραψε σχετικά με τα «Τάγματα Ασφαλείας» ο ιδρυτής τους Ι. Ράλλης: «Κατορθώσαμεν να έχωμεν εις τη διάθεσιν της Κυβερνήσεως Εθνικής Ενότητος, δύναμιν εγγυωμένην πλήρως την ασφάλεια και την τάξιν. Κατορθώσαμεν τέλος να εύρουν οι κ.κ. Παπανδρέου, Κανελλόπουλος, κλπ. ενταύθα αποβιβαζόμενοι, ΕΛΛΑΔΑ». «Ο κίνδυνος του κομμουνισμού είναι εγγύς. Η εξουθένωσις της Ελληνικής Φυλής και ημών αυτών έσεται βέβαια αν δεν ετοιμασθώμεν και αντιδράσωμεν». («Ο Ιωάννης Δ. Ράλλης ομιλεί εκ του τάφου», Αθήναι 1947, σελ. 70 και 92).
      Εξάλλου πρέπει να υπογραμμιστεί ότι οι Γερμανοί είχαν εγκαταλείψει την Πελοπόννησο όταν διαδραματίστηκαν τα γεγονότα στο Μελιγαλά.
      Η απόφαση της κυβέρνησης της λεγόμενης «Εθνικής Ενότητας», που ενώ κατάγγειλε τα «Τάγματα Ασφαλείας» στην πράξη τα προστάτευε, δεν ήταν παρά μια καταδολίευση του ΕΑΜ. Οι μυστικές οδηγίες των Αγγλων και των παλαιοκομματικών προς τα «Τάγματα Ασφαλείας» ήταν να μην παραδοθούν και να πολεμήσουν τον ΕΛΑΣ. Ο ΕΛΑΣ δεν είχε άλλη διέξοδο από το βίαιο αφοπλισμό και τη διάλυση των «Ταγμάτων Ασφαλείας», τα οποία, όμως, προσπαθούσαν να κρατηθούν ως τον ερχομό των Αγγλων, που όπως αποδείχτηκε αργότερα, θα τα μετατρέπανε σε «συμμαχικό» στρατό.
      Επομένως η βίαιη διάλυση των «Ταγμάτων Ασφαλείας», ήταν βέβαιο ότι θα προσέκρουε στις επιδιώξεις των Αγγλων και της κυβέρνησης «Εθνικής Ενότητας». Ο Γ. Παπανδρέου άλλωστε είχε αρχίσει από παλιά (και οι Αγγλοι ιμπεριαλιστές το ίδιο), να κάνει λόγο ευθέως για τρομοκρατία του ΕΑΜ ή της «ΕΑΜικής μειοψηφίας κατά της πλειοψηφίας», και το επισημοποίησε στο Λίβανο.
      Στις 8/9/1944, ο ΕΛΑΣ έδωσε τη μάχη για την απελευθέρωση της Καλαμάτας από τους ταγματασφαλίτες. Αιχμαλώτισε το μεγαλύτερο μέρος, ένα τμήμα όμως, με επικεφαλής τον κατοχικό Νομάρχη Μεσσηνίας Περωτή, διέφυγε προς Μελιγαλά. Στο δρόμο προς το χωριό Ασπρόχωμα, οι ταγματασφαλίτες έσφαξαν 30 πολίτες και 4 ΕΛΑΣίτες, οι οποίοι εκτελούσαν τηλεφωνική υπηρεσία σ’ αυτό το χωριό.
      Η μάχη του Μελιγαλά
      Αντάρτες του ΕΛΑΣ
      Οι εκκλήσεις του ΕΛΑΣ να σταματήσουν οι συγκρούσεις δε βρήκαν καμιά ανταπόκριση, εξαιτίας των ραδιουργιών των Αγγλων και της κυβέρνησης του Καΐρου, που πίστευαν ότι μ’ αυτά θα μπορέσουν να καταβάλουν τις ισάριθμες σχεδόν δυνάμεις της ΙΙΙ Μεραρχίας του ΕΛΑΣ και να κρατήσουν υπό τον έλεγχό τους την Πελοπόννησο ως την άφιξη των αγγλικών στρατευμάτων.
      Για την τριήμερη σκληρή μάχη που έδωσε ο ΕΛΑΣ στο Μελιγαλά, όπου είχαν συγκεντρωθεί γύρω στους 1.000 ταγματασφαλίτες, παραθέτουμε ένα απόσπασμα από το «Ματωμένο και ένδοξο χρονικό» του γιατρού Στάθη Κανναβού, Επάρχου διοικητικού αντιπροσώπου της ΠΕΕΑ, εκείνη την εποχή. Το χρονικό δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Εθνική Αντίσταση» (τεύχος 21, 1979).
      «11 Σεπτέμβρη. Στην οχυρωμένη μ’ όλα τα μέσα της πολεμικής τέχνης από τους Γερμανούς κωμόπολη του Μελιγαλά, έχουν συγκεντρωθεί να δώσουν την αποφασιστική δολοφονική τους μάχη, οι πιο αιμασταγείς ταγματαλήτες 2 επαρχιών. Οι βάσεις Βελίκας, Καλαμάτας, Μελιγαλά, Διαβολιτσιού, Δώριου, Κοπανακιού. Αποβραδίς, οι ηρωικοί ΕΛΑΣίτες του 8ου και 9ου Συντάγματος, έχουν δέσει γύρω από το άντρο αυτό της εθνοπροδοσίας ασφυκτικό κλοιό. Εφεδροελασίτες και από τις 3 επαρχίες πλαισιώνουν κι εδώ, στις πρώτες γραμμές, τον ΕΛΑΣ, ενεργούν αναγνωρίσεις, δίνουν πληροφορίες. Και τρεις μέρες και τρεις νύχτες, από το χάραμα της 12 Σεπτέμβρη, ο μικρός κάμπος και τριγύρω τα βουνά κρατούν την ανάσα τους στο ασταμάτητο σάλαγο της φονικής σύρραξης. Για τον ΕΛΑΣ, χάρη στις Καζέρτες και στα Λίβανα, κάθε σφαίρα, είναι ακριβότερη κι από το χρυσό. Είσαι υποχρεωμένος χίλιες να σφυρίζουν στ’ αυτιά σου και ν’ απαντάς με μία. Μονάχα που διαθέτει κανόνι! Είναι μια σκέτη κάννη, ψαρεμένη από το ΕΛΑΝ στ’ απομεινάρια κάποιου ναυαγίου. Για να ψευτοσταθεί στον τόπο της, ύστερα από κάθε βολή, φορτώνεται μ’ έναν αρμακά πέτρες. Μα κι έτσι, πάλι κλοτσοπηδάει και τα φέρνει όλα γύρω της, άνω – κάτω. Και οι άντρες για σιγουριά έχουν δέσει από τη σκανδάλη της ένα καραβόσκοινο, κι αυτό τραβάνε από καμιά δεκαριά μέτρα μακριά κάθε φορά που θέλουν να πυροβολήσουν!
      Νεολαίοι τηλεβοϊστες στα βουνά του αγώνα
      14 Σεπτέμβρη. Μια εγγλέζικη αποστολή έρχεται καταϊδρωμένη και ζητάει να περάσει στις γραμμές της εθνοπροδοσίας. Θα έπειθε λέει, τους αλήτες να σταματήσουν την αιματοχυσία, να παραδοθούν στον ΕΛΑΣ και να περιμένουν να κριθούν από την Κυβέρνηση. Οταν το παράλλο πρωινό, αιχμάλωτοι πια του ΕΛΑΣ, οι διπλοπουλημένοι αυτοί στους ξένους επιδρομείς “εθνικόφρονες” ρωτήθηκαν γιατί έστω και την τελευταία στιγμή δε δέχτηκαν να σταματήσουν την αιματοχυσία, η απάντησή τους ήταν και πάλι αυτή του αναίσθητου, επαγγελματία προδότη.
      - Οι Εγγλέζοι μας πίεσαν να συνεχίσουμε…
      Για το Μεσσηνιακό λαό για μια ακόμη τώρα φορά ενισχύονταν οι ανησυχίες του για το αύριο, ενώ οι ταγματαλήτες με τις ευλογίες τώρα γερμανών, εγγλέζων, της κυβέρνησης συνέχιζαν με πιο πολλή λύσσα, και αναισθησία το αιματοκύλισμα του λαού. Ο ΕΛΑΣ έχασε όσα σε καμιά μάχη του με τους Γερμανούς, κάπου 200 διαλεχτά παλικάρια. Οι ταγματαλήτες ως την τελευταία στιγμή, έβγαλαν από το Μπεζεστένι ομήρους τους και τους εκτελούσαν.
      15 Σεπτέμβρη. Λίγο μετά το ηλιβάρεμα, οι δολοφόνοι του Μελιγαλά, σηκώνουν από παντού λευκές σημαίες. Πετούν στα φυλάκια τα άτιμα όπλα τους και μπουλούκια – μπουλούκια, τρέχουν να κλειστούν στο Μπεζεστένι. Λίγες στιγμές πριν την παράδοσή τους, στις ανατολικές παρυφές της κωμόπολης είχε φτάσει χωρίς να προλάβει να πάρει μέρος στη μάχη το 11ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ μαζί με το θρυλικό καπετάνιο του Λαϊκού μας στρατού – τον Αρη Βελουχιώτη. Ο πόνος, η οργή και το αίσθημα της πιο άγριας εκδίκησης των χιλιάδων μαυροφορεμένων από τα γύρω χωριά που πλημμύρισαν την κωμόπολη ήταν ολόκληρο βουνό. Και μ’ όλα αυτά, ο πατριωτισμός και η ανθρωπιά του εθνικολαϊκού μας κινήματος δεν υστέρησε. Από την πρώτη ημέρα με τη βοήθεια του ΕΛΑΣ διώχτηκαν στα χωριά τους εκατοντάδες ανοργάνωτοι, που περιφέρονταν στην πόλη, λεηλατούσαν και προκαλούσαν ανεύθυνα. Από τις πρώτες στιγμές οι κατά τόπους οργανώσεις ξεκαθάρισαν από το Μπεζεστένι πάνω ίσως κι από χίλιους Γερμανοντυμένους που υποτίθονταν ότι δε βαρύνονταν μ’ εγκλήματα και τους έστειλαν στα σπίτια τους. Από την ίδια ημέρα το Λαϊκό Συμβούλιο Αυτοδιοίκησης συνέρχονταν και με εισήγηση του υποφαινόμενου αποφάσιζε την οργάνωση συσσιτίου για τις οικογένειες των ταγματαλητών!
      Και μέσα σ’ ένα τέτοιο αιμοσταγές περιβάλλον το ανθρώπινο πρόσωπο του Λαϊκού μας αγώνα, εύρισκε και πάλι την αντοχή του να εκδηλωθεί.
      16 Σεπτέμβρη. Ενα μετά το άλλο τα 3 Συντάγματα του Λαϊκού Στρατού αποσύρονται από το Μελιγαλά και προχωρούν από την απάνω Τριφυλία, την Ιθώμη, την Εύα, τη Βουφράδα, σ’ ένα μέτωπο που πιάνει όλο το μάκρος του Νομού. Ολες οι δυνάμεις θα συγκλίνουν στους Γαργαλιάνους, τη μεγάλη αντάρτισσα πόλη του Μωρηά, με τους 600 αντάρτες της και τους χιλιάδες κυνηγημένους της. Εδώ έχει φωλιάσει ο αρχιδολοφόνος Στούπας και με τις ορδές του συνεχίζει και μετά την αποχώρηση των Γερμανών τις επιδρομές και τη σφαγή στα χωριά της Κάτω Τριφυλίας και της Πυλίας.
      Στη σύρραξή του αυτή με τα τελευταία υπολείμματα της εθνοπροδοσίας, ο ΕΛΑΣ πληρώνει και πάλι μ’ ακριβές απώλειες. Οι δολοφόνοι του Στούπα, ηττημένοι, σκορπίζονται στις σταφίδες και στην πορεία τους προς την Πύλο αιματοκύλησαν την περιοχή, σκοτώνοντας άνανδρα, κάθε χωριάτη που δούλευε ανύποπτος στα χτήματά του. Ο αρχιπροδότης Στούπας κλείνεται στο Κάστρο της Πύλου να γλιτώσει. Μα κάποτε αποκάνει από την αντιλαϊκή λύσσα του και αυτοκτονεί.
      Ετσι, στις 20 Σεπτέμβρη η Μεσσηνία είναι λεύτερη. Ο ηρωικός καπετάνιος του Εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα Αρης Βελουχιώτης προχωρεί σ’ όλο το μάκρος, από Πύλο – Μεσσήνη, Αρκαδικά σύνορα, αποχαιρετάει το λαό και με τα 3 Συντάγματα του ΕΛΑΣ τραβάει για το κέντρο του Μωρηά.
      Εκεί, στα τέλη του Σεπτέμβρη, έφτανε στην Καλαμάτα και ο αντιπρόσωπος της Κυβέρνησης «Εθνικής Ενότητας» κ. Παναγ. Κανελλόπουλος. Από την πρώτη κι όλας στιγμή φάνηκε ότι μοναδική έγνοια και αγωνία της Κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου ήταν το πώς θα περιμαζέψει, θα διατηρήσει οπλισμένους και θα μεταφέρει στην Αθήνα τους ταγματαλήτες, για τη νέα αιματοχυσία που ετοίμαζε με τους Αγγλους πάτρωνές της. Λαϊκές επιτροπές από όλα τα στρώματα ανεβοκατεβαίνουν κάθε μέρα στο ξενοδοχείο που στάθμευε ο Αντιπρόσωπος της κυβέρνησης, χωρίς να παίρνουν έστω μια αόριστη απάντηση για τα προβλήματα ζωής ή θανάτου, που τους πίεζαν. Κι ήταν πάλι και τότε η πρωτοβουλία και πίεση των λαϊκών οργανώσεων, που έδινε μια άμεση και σωστική λύση σε πολλά αδιέξοδα. Με την υπογραφή του κ. Κανελλόπουλου του Διοικητ. Αντιπροσώπου Επαρχίας Καλαμάτας και του υποφαινόμενου σαν Διοικητικού αντιπροσώπου της Επαρχίας Μεσσήνης, εκδίδονταν για το Νομό και κυκλοφορούσαν ειδικά χαρτονομίσματα, εγγυημένα από το κράτος που θα δημιουργούνταν. Μ’ αυτά πληρώθηκαν χιλιάδες υπάλληλοι που ένα δυο μήνες έμειναν απλήρωτοι και νηστικοί. Μ’ αυτά άνοιξε και κινήθηκε η αγορά κι ο λαός ένιωσε ξανά ότι μπορεί μόνος του να κουμαντάρει κάθε πλευρά της ζωής του».
      «Προσοχή νάρκες»
      Η μάχη του Μελιγαλά Δεν τελείωσε με τη νικηφόρα έκβαση που είχε η μάχη για τον ΕΛΑΣ. Δημιουργήθηκε ένα φοβερό κλίμα που μύριζε θανατικό. Ο λαός της περιοχής ζητούσε με κάθε τρόπο να εκδικηθεί, ξεπαστρεύοντας τις εγκληματικές αυτές μορφές των ταγματασφαλιτών που είχαν διαπράξει ανήκουστα κακουργήματα σε βάρος του.
      Η κατάληψη της μισητής εχθρικής εστίας από τον ΕΛΑΣ και μετά μάλιστα από τέτοιο φοβερό κόστος σε αίμα, είχε εξαγριώσει τα πράγματα. Κάποιοι αντάρτες είχαν αρχίσει να καίνε σπίτια απ’ τα οποία τους χτυπούσαν και χρειάστηκε να επέμβει ο καπετάνιος Φώτης Αποστολόπουλος, για να συγκρατήσει την εκδικητική τους ορμή (1).
      Για την εκδικητική μανία του κόσμου, ο Αρίστος Καμαρινός λέει σχετικά: «Είχα την ευθύνη της συγκέντρωσης των αιχμαλώτων στο Μπεζεστένι. Το έργο μας ήταν πολύ δύσκολο. Επρεπε να συγκρατήσουμε ομάδες εξοργισμένων πολιτών, οι οποίοι οπλισμένοι με τσεκούρια ορμούσαν να εκδικηθούν για τα θύματά τους. Για να περιφρουρήσουμε τους αιχμαλώτους, βάλαμε ισχυρή φρουρά στο Μπεζεστένι και γράψαμε με μεγάλα γράμματα: “Προσοχή Νάρκες!”» (2).
      «Τους αιχμαλώτους», διηγείται ο Βαγγέλης Μαχαίρας, «σε πρώτη φάση τους μεταφέραμε στις αρχικές μας θέσεις. Συγκεντρώθηκαν εκεί εκατοντάδες αγανακτισμένοι Μεσσήνιοι, που φώναζαν: “Δολοφόνοι, προδότες, σκοτώσατε τους δικούς μας”. Και απειλούσαν λιντσαρίσματα. Με το πιστόλι στ’ αριστερό μου χέρι (το δεξί το είχα στο γύψο), τους είπα: “Δεν θα επιτρέψω να θιγεί ούτε ένας αιχμάλωτος” και τους εξήγησα: “1. Δεν ξέρουμε ποιοι κάνανε εγκλήματα. Χρειάζεται ανάκριση και 2. Αν θέλατε να εκδικηθείτε ας ερχόσαστε να λάβετε μέρος στη μάχη. Τρεις μέρες κράτησε”». (3)
      Συνεχίζει ο Στάθης Κανναβός: «Οπως και στη Μεσσηνία, η ιστορία στην ένδοξη για το λαό εκείνη περίοδο περπάτησε με βήματα βαριά και απαραχάρακτα. Σπιθαμή με σπιθαμή το χώμα της έχει ποτιστεί με το αίμα χιλιάδων αγνών πατριωτών και ηρώων. Στη μνήμη του Κώστα Ξυδέα, του Νικήτα Σούμπλη, του Αντώνη Δημόπουλου, του Γιώργη Ζερμπίνου, της Ελένης Πιερράκου, του Τάκη Μουντζουρέα, του Κώστα Μπασακίδη, του Κώστα Κανελλόπουλου, του Μήτσου Κανελλόπουλου, του Γιάννη Δρυνέα, του Θόδωρου Κορμά, του Τάκη Αλεβιζάτου, του Μήτσου Οικονομόπουλου, του Πούλου Πουλόπουλου, του Τάκη Κουλαμπά, του Νίκου Μητρόπουλου, του Κώστα Σταθόπουλου, του Κλέαρχου Συρράκου, του Χρίστου Αντωνόπουλου, του Κώστα Νέζη, του Αντώνη Νέζη, του Βασίλη Μπράβου, του Νίκου Ανδριανόπουλου, του Παναγιώτη Κατσώλη, του Παναγιώτη Μπάρτζιου, του γιατρού Ματζή, του Μήτσου Κούκλινου, του Θόδωρου Μπουμπού, του Κούτρη, του Παναγιωτακάκη και των άλλων δεκάδων νεκρών κι αθάνατων στελεχών του»(4).
      Η μάχη του Μελιγαλά ήταν μια μάχη ταξική μεταξύ των δυνάμεων της λευτεριάς και κοινωνικής προόδου και της πιο μαύρης αντίδρασης.
      Συμπεράσματα
      Είναι θεμελιακής σημασίας το γενικότερο συμπέρασμα που προκύπτει, τόσο από τα γεγονότα στο Μελιγαλά όσο και από τα ανάλογα σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, που αφορούσαν σε συγκρούσεις του ΕΛΑΣ με τα «Τάγματα Ασφαλείας», με τον ΕΔΕΣ, με την ΕΚΚΑ και άλλες οργανώσεις: Εχθρός όλων των αστικών δυνάμεων (και των Γερμανόφιλων και Αγγλόφιλων) ήταν το λαϊκό κίνημα (ΕΑΜ) και φυσικά το ΚΚΕ, παρά τις οξύτατες αντιθέσεις που υπήρχαν ανάμεσα στις αστικές δυνάμεις, αντιθέσεις που τις έφεραν να μάχονται μεταξύ τους και με τα όπλα.
      Ωστόσο, κι ενώ συγκρούονταν μεταξύ τους, ταυτόχρονα συνεργάζονταν για την αντιμετώπιση του ΚΚΕ και του ΕΑΜ.
      Το γεγονός εξηγείται: «… η αντίθεση κεφαλαίου – εργασίας περιέχονταν στον αντιφασιστικό χαρακτήρα του πολέμου» (5). Και εκδηλώθηκε με ακόμη πιο ανοιχτό και οξύτατο τρόπο μετά την άνοιξη του 1943, όταν είχε επέλθει η στροφή στον πόλεμο σε βάρος της Γερμανίας και υπέρ της Σοβιετικής Ενωσης. Από τότε ακριβώς αναπροσαρμόστηκε πιο συγκροτημένα η στρατηγική των αστικών δυνάμεων (Εγγλέζων – ντόπιων) κατά του ΕΑΜ (όχι όμως και η στρατηγική του ΕΑΜικού κινήματος), με τις γνωστές εξελίξεις που ακολούθησαν.
      Πηγές:
      • Κωνσταντίνος Μπρούσαλης: «Η Πελοπόννησος στο Πρώτο Αντάρτικο 1941-1945», εκδόσεις «Επικαιρότητα», σελ. 469.
      • Γρηγόρη Κριμπά: «Η Εθνική Αντίσταση στη Μεσσηνία και τους γύρω νομούς», σελ. 334.
      • Στο ίδιο, σελ. 333.
      • Περιοδικό «Εθνική Αντίσταση», τεύχος 21, 1979.
      • «Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 60 χρόνια από την Αντιφασιστική Νίκη των λαών», σελ. 12.
      “Ρ” 11/9/2005

       

      ΕΥΔΑΠ-ΕΛΠΕ-ΛΑΤΣΗΣ

      ΕΥΔΑΠ. Έκπτωση 2.25 εκ ευρώ σε Ελληνικά Πετρέλαια, διαδικασία κατάσχεσης σε άνεργο για 831 ευρώ.





















      Μεγάλη καρδιά η ΕΥΔΑΠ!

      Με απόφαση της διοίκησης και των υπουργών Οικονομικών, Υποδομών και Περιβάλλοντος, θεσπίζεται ειδικό τιμολόγιο κατανάλωσης νερού για τα Ελληνικά Πετρέλαια στα 0.55 ευρώ το κυβικό, από 0.9866.
      Ο όμιλος των ΕΛΠΕ, που ανήκει κατά 35,477% στο ελληνικό δημόσιο και το υπόλοιπο σε Λάτση και μικρομετόχους, καταναλώνει γύρω στα 5 εκ κυβικά νερού τον χρόνο με πρόβλεψη για του χρόνου τα 7 κυβικά.

      Η έκπτωση φτάνει τα 2.25 εκατομμύρια ευρώ.

      Παρόμοια έκπτωση έχει πετύχει η ΕΛΠΕ και από ΕΥΔΑΘ.

      Να θυμίσουμε ότι τον Ιούνιο και συγκεκριμένα στις 10/6 η ΕΥΔΑΠ προσπάθησε μέσω πλειστηριασμού  να πάρει το σπίτι αξίας 60.000 ευρώ από συνταξιούχο από το Πέραμα, για οφειλή 733 ευρώ.


      Λίγο καιρό πρίν, στις 29 Μαίου είχε ξεκινήσει διαδικασία κατάσχεσης για το σπίτι άνεργου μεταλλεργάτη της Ναυπηγοεπισκευαστικής, ο οποίος όφειλε  831 ευρώ.



      ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

      Ο Στουρνάρας πιέζει την ΔΕΗ για 50% έκπτωση στην οφειλή Μυτιληναίου!

      Τι κρύβει η προπαγάνδα τους για τα χημικά στη Συρία;

      Τι κρύβει η προπαγάνδα τους για τα χημικά στη Συρία;
      Πληθαίνουν στον διεθνή Τύπο οι αναφορές σε μαρτυρίες και στοιχεία που δείχνουν ότι οι λεγόμενοι «αντικαθεστωτικοί» είναι αυτοί που με τη στήριξη της Βρετανίας, των ΗΠΑ και άλλων, χρησιμοποιούν χημικά όπλα, ώστε να δημιουργήσουν τα προσχήματα για μια ενδεχόμενη ιμπεριαλιστική επίθεση εναντίον της Συρίας. Οι αναφορές αυτές δημιουργούν σοβαρά ρήγματα στην προπαγάνδα των ιμπεριαλιστών και αποκαλύπτουν πλευρές από τον τρόπο με τον οποίο επεμβαίνουν στα εσωτερικά χωρών και δημιουργούν το έδαφος για άμεσες στρατιωτικές επεμβάσεις.
      Οι ισχυρισμοί ότι η συριακή κυβέρνηση χρησιμοποίησε χημικά όπλα στο προάστιο της Ghouta, στις 21 Αυγούστου, κοντράρουν τη λογική. Γιατί η συριακή κυβέρνηση να χρησιμοποιήσει τα χημικά, σε μια περιοχή που ελέγχει ούτως ή άλλως και να δώσει στις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους το πρόσχημα να επέμβουν; Και γιατί να το κάνει την ημέρα που οι επιθεωρητές των Ηνωμένων Εθνών έφταναν στη Δαμασκό;
      Ακόμη και το BBC έθεσε τέτοια ερωτήματα, ομολογώντας ότι «υπήρχε κάτι περίεργο σχετικά με το συμβάν». Ο ανταποκριτής του βρετανικού καναλιού στη Μέση Ανατολή, Jeremy Bowen, έλεγε χαρακτηριστικά σε ανταπόκρισή του ότι «πολλοί θα αναρωτηθούν γιατί η κυβέρνηση της Συρίας θα ήθελε να χρησιμοποιήσει τέτοια όπλα την ώρα που έφταναν οι επιθεωρητές του ΟΗΕ στη χώρα και ο στρατός τα πήγαινε καλά στην περιοχή γύρω από Δαμασκό».
      Οι λεγόμενοι «αντικαθεστωτικοί» της Συρίας, στηρίζονται οικονομικά και στρατιωτικά από τις ΗΠΑ, την ΕΕ, τη Σαουδική Αραβία και άλλες δυνάμεις, που τώρα ενοχοποιούν την κυβέρνηση Ασαντ για την επίθεση με τα χημικά
      Οι ερευνητές του ΟΗΕ έφτασαν στη Συρία ύστερα από πρόσκληση της συριακής κυβέρνησης, η οποία είχε έγκαιρα προειδοποιήσει τον ΟΗΕ ότι ο αντικυβερνητικός στρατός προσπαθεί να χρησιμοποιήσει χημικά όπλα, αφού απέκτησε τον έλεγχο ενός εργοστασίου χλωρίου, ανατολικά του Χαλεπίου. Ως προληπτικό μέτρο, ο συριακός στρατός συγκέντρωσε όλο το χημικό του οπλοστάσιο σε λίγους, πολύ καλά φυλασσόμενους χώρους, για να μην πέσει στα χέρια των αντικυβερνητικών δυνάμεων.
      Τον περασμένο Μάρτη, αναρτήθηκαν βίντεο στο διαδίκτυο με αντικαθεστωτικούς να φτιάχνουν αυτοσχέδιες ρουκέτες, που περιείχαν CL 17, μια μορφή του χλωρίου που προκαλεί εμετό, λιποθυμία, ασφυξία και επιληπτικές κρίσεις. Οπως έδειχνε και το βίντεο, οι άνθρωποι γύρω από τη χημική ουσία επηρεάστηκαν.
      Οι αντικαθεστωτικοί επιτέθηκαν με χημικά όπλα ενάντια στις δυνάμεις της συριακής κυβέρνησης στην πόλη Khan Al - Assal στις 19 Μάρτη 2013. Μαζί με τους ξένους συμμάχους τους, συμπεριλαμβανομένης της κυβέρνησης των ΗΠΑ, προσπάθησαν τότε να ενοχοποιήσουν την κυβέρνηση της Συρίας για τις επιθέσεις με χημικά. Αλλά ακόμα και η ερευνητής του ΟΗΕ Κάρλα ντελ Πόντε διέψευσε τότε τους ισχυρισμούς τους, μετά από εκτεταμένες έρευνες, τον περασμένο Μάη.
      Η τελευταία επίθεση με χημικά στο προάστιο της Δαμασκού, έγινε τη μέρα που έφταναν στη Συρία οι επιθεωρητές όπλων των Ηνωμένων Εθνών, δέκα μόλις μίλια μακριά από το σημείο που βρίσκονταν. Μετά την ολοκλήρωση της έρευνας, η ομάδα επιθεώρησης του ΟΗΕ δήλωσε ανοιχτά τις αμφιβολίες της σχετικά με τη χημική επίθεση. Ο Δρ. Ake Sellstrom, αρχηγός της ομάδας, χαρακτήρισε «ύποπτες» τις μαρτυρίες για την επίθεση.
      Επιθεωρητές του ΟΗΕ στη Δαμασκό, μετά την επίθεση με χημικά στις 21 Αυγούστου
      Οι ίδιες οι αναφορές στην επίθεση έχουν μεγάλη δόση ανακρίβειας. Κάποιες αναφορές μιλάνε για πάνω από 1.300 νεκρούς, άλλες κάνουν λόγο για λιγότερους από 200 και άλλες για 350 νεκρούς περίπου. Η έκθεση που κυκλοφόρησαν οι «Γιατροί Χωρίς Σύνορα», δε συντάχθηκε με βάση τις δικές τους πληροφορίες, αλλά βασίζεται σε αναφορές που έλαβαν από μια ομάδα Σύρων αντικαθεστωτικών!
      Οι «εκθέσεις» των ΗΠΑ
      Σοβαρές ενδείξεις για κατασκευή στοιχείων υπάρχουν και στην έκθεση των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, την οποία επικαλέστηκε η κυβέρνηση Ομπάμα για να δικαιολογήσει τις προθέσεις της να επιτεθεί στη Συρία. Η έκθεση αυτή είναι μια επανάληψη του Ιράκ.«Υπάρχουν πολλά πράγματα που δε διατυπώνονται» στο τετρασέλιδο έγγραφο, σύμφωνα με τον Richard Guthrie , πρώην επικεφαλής του τομέα έρευνας για τα χημικά στο Stockholm International Peace Research Institute (Παγκόσμιο Ερευνητικό Ινστιτούτο της Στοκχόλμης για την Ειρήνη).
      Ενα μέρος των «αποδεικτικών» στοιχείων είναι η υποτιθέμενη υποκλοπή επικοινωνιών μεταξύ μελών της κυβέρνησης της Συρίας, αλλά οι απομαγνητοφωνήσεις δε δόθηκαν ποτέ μαζί με την έκθεση. Στις διάφορες ομιλίες τους, τα μέλη της κυβέρνησης Ομπάμα απέχουν πολύ από το να εξηγήσουν τι ακριβώς συνέβη στη Συρία και τίποτα δεν τεκμηριώνεται κατηγορηματικά στην έκθεση των μυστικών υπηρεσιών.
      Στην πραγματικότητα, η έκθεση μοιάζει περισσότερο με φοιτητική εργασία. Τα στοιχεία που παραθέτει αντλούνται κατά κανόνα από πηγές όπως τα «ανώνυμα» social media (κοινωνικά μέσα δικτύωσης). Αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «υπάρχουν αναφορές σε ηλεκτρονικούς λογαριασμούς διεθνούς και συριακού ιατρικού προσωπικού, βίντεο, μαρτυρίες, χιλιάδες αναφορές από χρήστες των social media από τουλάχιστον 12 διαφορετικές τοποθεσίες στην περιοχή της Δαμασκού, καθώς και αναφορές από ηλεκτρονικές σελίδες δημοσιογράφων και εκθέσεις από εξαιρετικά αξιόπιστες μη κυβερνητικές οργανώσεις».
      Οι «ανώνυμες πηγές» που επικαλείται η έκθεση, είναι οι αντικαθεστωτικοί που στηρίζονται από το εξωτερικό, ισραηλινά και σαουδαραβικά Μέσα Ενημέρωσης, το Συριακό Παρατηρητήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα -το οποίο περιλαμβάνει στις τάξεις του και μέλη του στρατού των αντικαθεστωτικών, ενώ εκθειάζει τη Σαουδική Αραβία ως μοντέλο δημοκρατίας!- και η ΜΚΟ «Γιατροί Χωρίς Σύνορα». Πρόκειται για τους ίδιους που στηρίζουν τους αντικαθεστωτικούς και πιέζουν για την αλλαγή της κυβέρνησης στη Συρία και για στρατιωτική επέμβαση σε βάρος της.
      Επιπλέον, μία από τις βασικές πηγές των υποκλοπών (πληροφοριών και επικοινωνίας), είναι οι μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ, διαβόητες για την παραποίηση αποδεικτικών στοιχείων. Η έκθεση των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ ισχυρίζεται, επίσης, ότι είχαν«προχωρημένη γνώση των σχεδίων για μια χημική επίθεση», αρκετές ημέρες πριν εκδηλωθεί. Ενας από τους κορυφαίους ειδικούς στα χημικά όπλα, ο Jean Pascal Zanders, ο οποίος μέχρι πρόσφατα ήταν ανώτερος ερευνητής στο Ινστιτούτο της Ευρωπαϊκής Ενωσης για Θέματα Ασφάλειας, αναρωτήθηκε στον Τύπο γιατί η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν είπε στον κόσμο γι' αυτό που επρόκειτο να συμβεί και γιατί δεν εξέδωσε προειδοποιήσεις για μια χημική επίθεση τη δεδομένη στιγμή.
      Ορισμένα από τα βίντεο της επίθεσης που προβλήθηκαν στο διαδίκτυο από τους συμμάχους των Σύρων αντικαθεστωτικών, είχαν σταλεί πριν ακόμα εκδηλωθεί η επίθεση. Η αξιοπιστία των βίντεο αμφισβητείται κι αυτή από εμπειρογνώμονες στα χημικά όπλα. Σύμφωνα με δημοσιευμένες αναφορές, τα θύματα δεν εμφανίζουν τα σωστά συμπτώματα, όπως αν είχαν χτυπηθεί με Sarin, ενώ και οι άνθρωποι που φαίνεται να τους φροντίζουν, δεν φοράνε τον κατάλληλο εξοπλισμό.
      Ποιος έδωσε σε ποιον τα χημικά;
      Δημοσιεύματα και αναλύσεις στον Τύπο εμπλέκουν ανοιχτά το Ισραήλ και τη Σαουδική Αραβία στην προμήθεια των αντικαθεστωτικών με χημικά όπλα. Παρά τις κατηγορίες των αντικαθεστωτικών, ότι ο συριακός στρατός εξαπέλυσε επίθεση με χημικά στην πόλη Χομς το Δεκέμβρη του 2012, το CNN μετέδωσε ότι ο στρατός των ΗΠΑ εκπαίδευε αντικαθεστωτικούς στην εξουδετέρωση και τη διαχείριση χημικών όπλων.
      Με την επωνυμία «Τάγμα Καταστροφής Χημικών», οι αντικαθεστωτικοί απειλούσαν να χρησιμοποιήσουν νευροπαραλυτικό αέριο και κυκλοφόρησαν ένα βίντεο, όπου σκότωσαν κουνέλια, ως απόδειξη του τι σχεδιάζουν να κάνουν στη Συρία. Στο εργαστήρι που απεικονίζει το βίντεο, φαίνονται εμπορευματοκιβώτια με την επιγραφή της τουρκικής εταιρείας χημικών «Tekkim».
      Ενας άνδρας εμφανίζεται να αναμειγνύει χημικές ουσίες σε ένα ποτήρι. Εκπέμπεται αέριο και τα κουνέλια που βρίσκονται σε ένα γυάλινο κουτί έχουν σπασμούς, μέχρι να καταρρεύσουν και να πεθάνουν. Ο ήχος αναφέρει: «Είδατε τι συνέβη. Αυτή θα είναι η μοίρα σας, άπιστοι Αλαουίτες. Ορκίζομαι στον Αλλάχ να σας κάνει να πεθαίνετε σαν αυτά τα κουνέλια, ένα λεπτό αφού εισπνεύσετε το αέριο».
      Στις 12 Μάη, 12 μέλη των αντικαθεστωτικών συνελήφθησαν στην Τουρκία. Είχαν στην κατοχή τους 4,5 λίβρες από το νευροτοξικό αέριο «sarin», το οποίο φέρεται να έχει χρησιμοποιηθεί στην πρόσφατη επίθεση.
      Στις 29 Γενάρη 2013, η βρετανική «Daily Mail» (ηλεκτρονική έκδοση) μετέδωσε μια είδηση με τον τίτλο «οι ΗΠΑ υποστηρίζουν σχέδιο για επίθεση με χημικά στη Συρία για να κατηγορήσουν την κυβέρνηση Ασαντ». Το δημοσίευμα, το οποίο δεν είναι πλέον προσβάσιμο, έγραφε:
      «E- mails που διέρρευσαν, αποδεικνύουν τους ισχυρισμούς ότι ο Λευκός Οίκος έδωσε το πράσινο φως για μια χημική επίθεση στη Συρία, για την οποία θα μπορούσε να κατηγορηθεί το καθεστώς Ασάντ και με τη σειρά τους να προωθήσουν τη διεθνή στρατιωτική δράση στην κατεστραμμένη χώρα. Μια έκθεση που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα, περιέχει μια ανταλλαγή e-mail μεταξύ δύο ανώτερων υπαλλήλων σε βρετανική βάση κατασκευών. Στα μηνύματα σκιαγραφείται ένα σχέδιο "που εγκρίθηκε από την Ουάσιγκτον", σύμφωνα με το οποίο το Κατάρ θα χρηματοδοτήσει επαναστατικές δυνάμεις στη Συρία να χρησιμοποιήσουν χημικά όπλα».
      Σύμφωνα με τη γαλλική εφημερίδα «Le Figaro», δύο ταξιαρχίες των αντικυβερνητικών, που είχαν εκπαιδευτεί από τη CIA, Ισραηλινούς, Σαουδάραβες και Ιορδανούς, πέρασαν από το Χασεμιτικό Βασίλειο της Ιορδανίας στη Συρία για να ξεκινήσουν μια επίθεση, στις 17 και 19 Αυγούστου αντίστοιχα. Οι ΗΠΑ είχαν επενδύσει πολλά στην εκπαίδευση των δύο αυτών ταξιαρχιών. Αν αυτό αληθεύει, μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι η ήττα τούς ώθησε στη χημική επίθεση στη Δαμασκό, σαν σχέδιο έκτακτης ανάγκης για να διασφαλίσουν την υποχώρηση.
      Πολλά από τα μονοπάτια για το πώς ήρθαν τα χημικά στη Συρία, οδηγούν στη Σαουδική Αραβία. Σύμφωνα με τη βρετανική «Independent», ο Σαουδάραβας πρίγκιπας Bandar ήταν αυτός «που ειδοποίησε πρώτος τους δυτικούς συμμάχους για την εικαζόμενη χρήση του φυσικού αερίου "Sarin" από το συριακό καθεστώς, τον Φλεβάρη του 2013».
      Μια έκθεση Ιορδανού δημοσιογράφου, στοιχεία της οποίας αναπαρήγαγαν συντάκτες του «Associated Press» και της «Daily Star», έχει συγκεντρώσει μαρτυρίες που λένε ότι«ορισμένοι αντάρτες έλαβαν χημικά όπλα μέσω του επικεφαλής πληροφοριών της Σαουδικής Αραβίας, πρίγκιπα Bandar bin Sultan και ήταν υπεύθυνοι για την εκτέλεση της επίθεσης».
      Αλλο δημοσίευμα στο «Mint Press News», παραθέτει τη μαρτυρία μιας γυναίκας μέλους του στρατού των αντικαθεστωτικών, η οποία λέει ότι οι Σαουδάραβες του έδωσαν τα χημικά, αλλά «δεν τους είπαν τι είναι αυτά ή πώς να τα χρησιμοποιήσουν» και ότι «δεν ήξεραν ότι ήταν χημικά όπλα». «Οταν ο Σαουδάραβας πρίγκιπας Bandar δίνει τέτοια όπλα για τους ανθρώπους, πρέπει να τα δώσει σε εκείνους που ξέρουν πώς να χειριστούν και να τα χρησιμοποιούν» ισχυρίζεται.
      Στο ίδιο δημοσίευμα, υπάρχει και η εξής μαρτυρία: «Ο Abdel - Moneim είπε ότι ο γιος του και άλλοι 12 αντάρτες σκοτώθηκαν μέσα σε μια σήραγγα που χρησιμοποιείται για την αποθήκευση όπλων που παρέχονται από έναν Σαουδάραβα μαχητή, γνωστό ως Αbu Ayesha, ο οποίος ηγείται ενός τάγματος μάχης. Ο πατέρας περιέγραψε τα όπλα να έχουν μορφή σωλήνας ενώ άλλα ήταν σαν μια "τεράστια φιάλη υγραερίου"».
      Ηταν έτοιμοι πριν την επίθεση
      Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους έχουν αναπτύξει ναυτικές δυνάμεις στην Ανατολική Μεσόγειο, στην Ερυθρά Θάλασσα και στον Περσικό Κόλπο. Συγκεκριμένα, το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ έχει αναπτύξει στην Αν. Μεσόγειο το «USS San Antonio», ένα αμφίβιο μεταγωγικό, που συνοδεύει τα Αμερικανικά αντιτορπιλικά «Stout USS», «Mahan», «Ramage», «Barry» και «Graveley». Κάθε ένα από αυτά τα πέντε πλοία, μπορεί να μεταφέρει έως και 90 πυραύλους «Τόμαχοκ» και «είναι ήδη σε ισχύ για πιθανές πυραυλικές επιθέσεις στη Συρία», όπως δήλωσε αξιωματούχος του αμερικάνικου υπουργείου Αμυνας την περασμένη βδομάδα.
      Η αμερικάνικη κυβέρνηση ανακοίνωσε την ανάπτυξη αυτών των αντιτορπιλικών στις 28 Αυγούστου, μια βδομάδα μετά την επίθεση με χημικά στη Δαμασκό. Ωστόσο, όπως αποδεικνύουν τα ντοκουμέντα, η ανάπτυξη κάποιων από αυτά τα πλοία σε απόσταση βολής από τη Συρία, αποφασίστηκε και διατάχθηκε πολύ πριν γίνει γνωστή η επίθεση με τα χημικά. Σύμφωνα με τα ναυτικά αρχεία, το αντιτορπιλικό «USS Stout» αναχώρησε από τον Ναυτικό Σταθμό Norfolk στις 18 Αυγούστου ενώ το «USS Ramage» άφησε Ναυτικό Σταθμό Norfolk στις 13 Αυγούστου για την Ανατολική Μεσόγειο.
      Στην πραγματικότητα, αυτό που αποφασίστηκε ήταν να αναπτυχθούν και τα πέντε αντιτορπιλικά κατά μήκος των ακτών της Συρίας. Η απόφαση αυτή ελήφθη από το Πεντάγωνο πριν από τις χημικές επιθέσεις της 21ης Αυγούστου.

      ΓΕΡΜΑΝΙΑ - ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ Διαπάλη για την καπιταλιστική διαχείριση

      ΓΕΡΜΑΝΙΑ - ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
      Διαπάλη για την καπιταλιστική διαχείριση
      «Αντίπαλοι» η χριστιανοδημοκράτισσα Μέρκελ και ο σοσιαλδημοκράτης Στάινμπουρκ στις εκλογές, συνεταιράκια στην εξυπηρέτηση του κεφαλαίου...
      Την επόμενη Κυριακή 22/9 πραγματοποιούνται οι βουλευτικές εκλογές στη Γερμανία, που από διάφορες αστικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις, παρουσιάζονται ως «σημείο καμπής» που δήθεν μπορεί να αλλάξει την κατάσταση και των λαών της ΕΕ, αν λένε... «ηττηθεί η Μέρκελ, αν χαλαρώσει η πολιτική της λιτότητας», αν τελικά επιλεγεί ένα άλλο μείγμα αστικής διαχείρισης. Ετσι καλλιεργούνται διάφορες αυταπάτες και προσδοκίες που δεν πρέπει να εγκλωβίσουν λαϊκές συνειδήσεις.
      Οι εκλογές γίνονται σε μια περίοδο που το γερμανικό κεφάλαιο επιχειρεί να εκμεταλλευτεί την κρίση, καθώς και να αποφύγει να επιβαρυνθεί από τη ζημιά σε βάρος των ανταγωνιστών του που προκαλείται από την καταστροφή κεφαλαίων στην Ευρωζώνη και σε χώρες που βρίσκονται σε πορεία ελεγχόμενης χρεοκοπίας, όπως η Ελλάδα. Ταυτόχρονα επιδιώκει να επωφεληθεί από την ηγετική θέση που έχει στο πλαίσιο της ΕΕ, να ενισχύσει τις εξαγωγές του, καθώς σήμερα βρίσκεται στη δεύτερη θέση μετά την Κίνα. Επιπλέον η Γερμανία (η αστική τάξη) βρίσκεται και σε κόντρα με τις ΗΠΑ, που την πιέζουν να επωμιστεί μεγαλύτερο μέρος της ζημιάς που προκαλεί η κρίση.
      Στην ίδια τη χώρα διευρύνεται η φτώχεια. Συνολικά 16 εκατομμύρια άνθρωποι, το 1/5 του πληθυσμού, ζουν στα όρια της φτώχειας ή κάτω από αυτά. Οι περικοπές των κρατικών δαπανών σε Παιδεία, Υγεία και κοινωνικές υπηρεσίες, η όλο και μεγαλύτερη συμμετοχή των οικογενειών στις δαπάνες αυτές σε συνδυασμό με τις υψηλές τιμές των ενοικίων και της Ενέργειας συμπιέζουν το λαϊκό εισόδημα. Ο αριθμός των «ενοικιαζόμενων» εργαζομένων τριπλασιάστηκε στα 10 τελευταία χρόνια κι έφτασε σχεδόν το 1 εκατομμύριο. 7,5 εκατομμύρια εργαζόμενοι πληρώνονται με μισθούς κάτω των 450 ευρώ το μήνα, 4,5 εκατομμύρια ζουν με τα πενιχρά επιδόματα πρόνοιας. 2,6 εκατομμύρια εργαζόμενοι είναι αναγκασμένοι να δουλεύουν και δεύτερη δουλειά για να τα βγάλουν πέρα (όταν το όριο της φτώχειας είναι 869 ευρώ για έναν που ζει μόνος του και 1.826 ευρώ για μια οικογένεια με 2 παιδιά κάτω των 14 ετών).
      Η αναιμική ανάπτυξη φέρνει ανησυχία
      Παρά την προβαλλόμενη αισιοδοξία η επιβράδυνση στη γερμανική οικονομία είναι ήδη πραγματικότητα. Οι αστοί και τα κόμματά τους βέβαια αποκρύπτουν ότι ο κύκλος της καπιταλιστικής κρίσης είναι αναπόφευκτος και για τη Γερμανία κι ότι αυτός που θα πληρώσει σε κάθε περίπτωση θα είναι η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα.
      Με βάση τα τελευταία διαθέσιμα στατιστικά στοιχεία, τα έσοδα του κράτους (κεντρική διοίκηση, δήμοι, ασφαλιστικά ταμεία) εισέπραξαν παραπάνω έσοδα ίσα με το 0,6% του ΑΕΠ, αλλά κρύβουν ότι αυτό το «πλεόνασμα» προήλθε από τις περικοπές κοινωνικών παροχών.
      To AΕΠ είχε αύξηση στο δεύτερο τρίμηνο του 2013 κατά 0,7%, ενώ στο πρώτο τρίμηνο είχε μείνει αμετάβλητο. Τα ίδια στοιχεία έδειξαν ότι οι κατασκευαστικές δαπάνες αυξήθηκαν κατά 2,6% από το προηγούμενο τρίμηνο, ενώ οι επενδύσεις σε εξοπλισμό και μηχανήματα ενισχύθηκαν κατά 0,9% έπειτα από έξι διαδοχικά τρίμηνα υποχώρησης. Η ιδιωτική κατανάλωση αυξήθηκε κατά 0,5% από το προηγούμενο τρίμηνο, οι εξαγωγές κατά 2,2% και οι εισαγωγές κατά 2,0%. Αυτοί οι δείκτες, παρά τα θετικά πρόσημα, δε σηματοδοτούν σταθεροποίηση της γερμανικής οικονομίας.
      Γνωρίζοντας τις προοπτικές αναιμικής ανάπτυξης και για να δώσει το στίγμα για την πολιτική που θα ακολουθήσουν όποιοι κυβερνητικοί εταίροι αναδειχτούν από τις εκλογές, ο Σύνδεσμος Γερμανικών Βιομηχανιών (BDI) εξέδωσε το πλαίσιο κριτηρίων ψήφου με τίτλο «Προκλήσεις 2013 - 2020 από τη σκοπιά της Βιομηχανίας - Για μια νέα κοινωνική συναίνεση«. Προβάλλοντας την εξασφάλιση της «ανταγωνιστικότητας των γερμανικών μονοπωλίων» ζητάνε ακόμη περισσότερα προνόμια για την κερδοφορία τους, επενδυτικές διευκολύνσεις, πιο ελαστικές μορφές εργασίας, περισσότερες φοροαπαλλαγές. Ενώ θεωρούν σαν δεδομένο τη διατήρηση του κλίματος συναίνεσης και ταξικής συνεργασίας που τους εξασφαλίζουν οι συμβιβασμένες ηγεσίες των DGB (μεταφορές), IGMetal (μέταλλο), VERDI (δημόσια διοίκηση).
      Προγράμματα με βάση συμφέροντα μερίδων του κεφαλαίου
      Στις παρούσες εκλογές τα κόμματα που κονταροχτυπιούνται για τα συμφέροντα του κεφαλαίου είναι:
      Το CDU/CSU (χριστιανοδημοκράτες, χριστιανοκοινωνιστές) στη διακήρυξη των 10 σημείων για το μέλλον της Γερμανίας μιλάειε για τη διασφάλιση της ισχυρής θέσης της Ευρώπης στον κόσμο και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας. Προβάλλειν τη διαιώνιση εργασιακών σχέσεων τύπου μαθητείας με όρους γαλέρας, με στόχο από την αρχή της εργασιακής τους εμπειρίας οι εργαζόμενοι να εξοικειώνονται στους εντατικούς ρυθμούς εκμετάλλευσής τους. «Η δημοσιονομική πολιτική χωρίς σπατάλες», δηλαδή η δραματική περικοπή των όποιων εναπομεινάντων εργατικών παροχών, αποτελεί βασική επιλογή τους. Απορρίπτει κάθε αύξηση φόρων των επιχειρήσεων στο όνομα ότι έτσι απειλείται η ανταγωνιστικότητα. Για τη λεγόμενη «εσωτερική ασφάλεια» πρόκειται να δοθεί ώθηση στον κρατικό μηχανισμό καταστολής πρώτα και κύρια ενάντια σε κάθε σκίρτημα του εργατικού κινήματος. Ο αντικομμουνισμός είναι επίσης στην πρώτη γραμμή, όπως και η συκοφάντηση της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας, που -σύμφωνα με μετρήσεις- το 57% των Ανατολικογερμανών αντιμετωπίζουν θετικά.
      Το SPD ταυτίζεται με τους χριστιανοδημοκράτες ως προς την ανάπτυξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας και του τσακίσματος των εργατών και δεν αποκλείει μεγάλο συνασπισμό μαζί τους μετεκλογικά. Η κριτική του κόμματος που καθιέρωσε την «Ατζέντα 2010» και το «Hartz 4» («Χαρτς 4», το γνωστό κοινωνικό βοήθημα) εστιάζεται στην αλλαγή του μείγματος της διαχείρισης. Προβάλλει τη λογική μιας ΕΕ που θα είναι υπέρ των... υγειών επιχειρηματιών (αυτό θυμίζει το ΣΥΡΙΖΑ), και μάλλον προωθεί τις σχέσεις με τις ΗΠΑ παρά με τη Ρωσία εκφράζοντας συγκεκριμένα τμήματα του κεφαλαίου. Μιλά για εξίσωση μισθών σε ανατολική και δυτική Γερμανία προς τα κάτω με ωρομίσθιο 8,50 ευρώ μεικτά. Προβάλλει ως φιλολαϊκό μέτρο τον καλύτερο έλεγχο της ενοικιαζόμενης εργασίας, δηλαδή τη γενίκευση των δουλεμπορικών γραφείων και την ένταση της απλήρωτης δουλειάς.
      Το Κόμμα των Πρασίνων, εκφράζοντας μερίδα του κεφαλαίου που έχει άμεσα οφέλη από τη λεγόμενη «πράσινη ανάπτυξη» και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αναπαράγει γνωστές διαχειριστικές προτάσεις που αφήνουν ανέγγιχτα τα μονοπώλια, συμπλέοντας σε γενικές γραμμές με τους σοσιαλδημοκράτες.
      Στην προεκλογική συνθηματολογία του FDP (φιλελεύθεροι) κυριαρχεί το ζήτημα «φορολογικών ελαφρύνσεων των μεσαίων στρωμάτων» και συγκεκριμένες θέσεις προστασίας του μεγάλου κεφαλαίου από την αύξηση φορολογίας με αιχμή την εναντίωσή του στη θέσπιση φόρου μεγάλης περιουσίας. Προσπαθεί να δημιουργήσει το προφίλ του κόμματος - ρυθμιστή της συνέχισης της «αναπτυξιακής πορείας» μαζί με τους χριστιανοδημοκράτες, και του «λαγού» στην πίεση για νέες αντεργατικές μεταρρυθμίσεις με παράλληλες εθνικιστικές κορόνες ενάντια στα «πακέτα σωτηρίας για την Ελλάδα». Δείχνει στον αντικομμουνισμό. Καθόλου τυχαία οι δυνάμεις του FDP πρωτοστάτησαν σε πρόσφατη καμπάνια για την ανατίναξη του αγάλματος του ηγέτη του Γερμανικού Κομμουνιστικού Κινήματος Ερνστ Τέλμαν, που απέτρεψαν με αποφασιστική παρέμβασή τους το Γερμανικό ΚΚ με τη συμβολή και των μελών και φίλων του ΚΚΕ στη Γερμανία.
      Το οπορτουνιστικό κόμμα «Η Αριστερά» (Λίνκε - στην προεδρία του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς, με αντιπροεδρία ΣΥΡΙΖΑ), εκφράζει την προθυμία του να συμμετέχει στην αστική διακυβέρνηση με τους σοσιαλδημοκράτες του SPD και τους Πράσινους. Προτείνει 10 ευρώ ελάχιστο ωριαίο μισθό (αντί 8,5 που προτείνουν οι σοσιαλδημοκράτες), αύξηση του «Χαρτς 4» στα 500 ευρώ (από 450), κατάργηση του όριου συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια, απαγόρευση επεμβάσεων του γερμανικού στρατού εκτός Γερμανίας και απαγόρευση της πώλησης όπλων, αύξηση της ανώτατης φορολογίας στα 53%, να επιστρέψουν άμεσα τα γερμανικά στρατεύματα από το Αφγανιστάν. Το στέλεχος του κόμματος Γκ. Γκίζι είπε: «Σε περίπτωση διαπραγματεύσεων για κυβέρνηση συνασπισμού, μπορεί να υπάρξουν συμβιβασμοί, αλλά μόνο για το μήκος του βήματος, όχι για την κατεύθυνση»...
      Ποια ήταν η κατεύθυνση εκεί που συγκυβέρνησαν οι σοσιαλδημοκράτες με το Λίνκε; Στα κρατίδια του Βερολίνου και του Βρανδεμβούργου έκοψαν τη χρηματοδότηση στεγαστικού προγράμματος, ιδιωτικοποίησαν τη δημοτική επιχείρηση κατοικιών, με αποτέλεσμα 65.700 διαμερίσματα και επαγγελματικοί χώροι να πουληθούν στην «Goldman Sachs» ξεσπιτώνοντας εργατικές λαϊκές οικογένειες. Επίσης ιδιωτικοποίησαν τη δημοτική επιχείρηση ύδρευσης και πετσόκοψαν κονδύλια για την Πρόνοια, ενώ η γερμανική «κυβερνώσα αριστερά» επέβαλε και χαράτσι 100 ευρώ για τα σχολικά βιβλία. Ταυτόχρονα προβάλλει το σύνθημα για την «επανεκκίνηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης σε δημοκρατική, κοινωνική, οικολογική, φιλειρηνική κατεύθυνση» καλλιεργώντας αυταπάτες για την Ενωση του μεγάλου κεφαλαίου. Σπέρνει σκόπιμα αυταπάτες για «δημοκρατία» και φιλολαϊκή πολιτική σε συνθήκες κυριαρχίας των μονοπωλίων. Βγαίνει λοιπόν πείρα, που επιβεβαιώνει τη στάση του ΚΚΕ απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ και τις λεγόμενες «αριστερές κυβερνήσεις».
      Το νεοϊδρυμένο κόμμα της Εναλλακτικής λύσης για τη Γερμανία (Alternative fur Deutschland) εκφράζει ένα τμήμα της γερμανικής αστικής τάξης και των ανώτερων μεσαίων στρωμάτων, που εναντιώνονται στο κυρίαρχο μείγμα διαχείρισης της κρίσης, εστιάζοντας στο αν η Ευρωζώνη θα πρέπει να διατηρήσει τη σημερινή της μορφή ή όχι. Η συγκρότηση του συγκεκριμένου κόμματος, που δημοσκοπικά μέχρι τώρα δε φαίνεται να μπαίνει στη Βουλή, έρχεται ακόμα πιο φανερά να αναδείξει τις αντιθέσεις στο εσωτερικό της γερμανικής αστικής τάξης.
      Οι Πειρατές, στη βάση υπαρκτών προβλημάτων, κυρίως στον τομέα της παρακολούθησης των επικοινωνιών από κρατικές υπηρεσίες, διατυπώνουν αιτήματα όπως το δικαίωμα απορρήτου, περισσότερη διαφάνεια και δημοκρατία, καλλιεργώντας αυταπάτες για τη δυνατότητα εξανθρωπισμού και εκδημοκρατισμού του καπιταλιστικού συστήματος. Αποκρύπτουν ότι και το διαδίκτυο όπως και συνολικά τα μέσα παραγωγής είναι στην ιδιοκτησία των επιχειρηματικών ομίλων, την οποία με τη δημαγωγία τους αφήνουν απείραχτη.
      Εμφάνιση κάνουν και οι φασίστες του NPD, με προσπάθεια να βάλουν σύνθημα για επιστροφή στο μάρκο και προβάλλουν τις απελάσεις μεταναστών δηλητηριάζοντας την εργατική τάξη.

      TOP READ