Ποιός είναι ο Ρόμαν Προτάσεβιτς

 

Το προφίλ του ακροδεξιού Λευκορώσου «ακτιβιστή» που απήχθη από το καθεστώς Λουκασένκο ● Η συμμετοχή του σε νεοναζιστικά μπλοκ και οι «σημαντικές» επαφές του στις ΗΠΑ.

Eνεργό μέλος της εθνικιστικής οργάνωσης «Pahonia», μιας πολιτοφυλακής της Λευκορωσίας που έχει προχωρήσει σε δράσεις μαζί με το νεοναζιστικό τάγμα Αζόφ στον εμφύλιο πόλεμο της Ουκρανίας ήταν ο 26χρονος μπλόγκερ Ρόμαν Προτάσεβιτς, που συνελήφθη στο Μινσκ από το καθεστώς Λουκασένκο. Την Κυριακή ο Προτάσεβιτς επέστρεφε στη Λιθουανία, τόπο "αυτοεξορίας" του, από την Ελλάδα, όπου παραβρέθηκε προκειμένου να καλύψει τη συμμετοχή στο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών της ηγέτιδας της λευκορωσικής "αντιπολίτευσης", Svetlana Tikhanovskaya. Μετά την αποχώρησή της, φαίνεται πως ο ίδιος παρέμεινε στη χώρα μας για... "διακοπές".

Για την Ε.Ε. είναι ένας "δημοσιογράφος-ακτιβιστής" που απήχθη από τους πολιτικούς του αντιπάλους. Για την κυβέρνηση Λουκασένσκο θεωρείται τρομοκράτης, ενώ διώκεται από το φθινόπωρο του 2020 για «εκκλήσεις σε ενέργειες που έπληξαν την εθνική ασφάλεια». Το παρελθόν του όμως είναι αρκετά πιο σκοτεινό από αυτό που τα περισσότερα δυτικά μέσα ενημέρωσης μέχρι στιγμής παρουσιάζουν.

Ο Ρομάν Προτάσεβιτς στο Μαϊντάν το 2014 με το κομμένο κεφάλι του Λένιν

Ο Προτάσεβιτς γεννήθηκε στις 5 Μαΐου 1995 στο Μινσκ. Εκδιώχθηκε από ένα σχολείο για συμμετοχή σε διαδήλωση διαμαρτυρίας το 2011 και αργότερα αποβλήθηκε από το δημοσιογραφικό πρόγραμμα του Κρατικού Πανεπιστημίου του Μινσκ.
 

Малады Фронт

Το 2012, τέθηκε υπό κράτηση ως διαχειριστής "ομάδων αντιπολίτευσης" στα κοινωνικά δίκτυα. Ηταν τότε μέλος του Μετώπου Νεολαίας, μιας ακροδεξιάς φιλοΕΕ οργάνωσης που οργάνωνε κινητοποιήσεις στον δρόμο κατά του Λουκασένκο, ενώ αγωνιζόταν και για την επέκταση της χρήσης της λευκορωσικής γλώσσας (έναντι των Ρωσικών).

Το εθνικιστικό, αντικομμουνιστικό «Μέτωπο Νεολαίας» (Малады Фронт), που ιδρύθηκε το 1997, εμφανίστηκε στις εντεινόμενες διαδηλώσεις την περίοδο 1996-1997 στη Λευκορωσία ενώ αρκετά μέλη του φαίνεται ότι κάνουν εκπαίδευση ακόμα και με όπλα.

Στην Ουκρανία

Ενοπλα μέλη του τάγματος Pahonia

Κατά τον ουκρανικό εμφύλιο, σύμφωνα με έρευνα της αντιναζιστικής ερευνητικής πλατφόρμας FoiaRequest.net, ο Προτάσεβιτς ήταν μέρος ακροδεξιών διαδηλωτών του Μαϊντάν στο Κίεβο τη διετία 2013-2014, ενώ μια εικόνα στο Facebook τον δείχνει, φορώντας τη σημαία της λευκής δημοκρατίας της Ρουθηνίας (Υπερκαρπάθια Ουκρανία), να συμμετέχει στην καταστροφή ενός αγάλματος του Λένιν. Σύμφωνα μάλιστα με φιλο-ουκρανικά μέσα ενημέρωσης, ο Προτάσεβιτς «υπηρέτησε στον τομέα "επικοινωνίας" (βλέπε προπαγάνδας) του τάγματος Αζόφ κατά τον πόλεμο στο Ντονμπάς».

"Στον δρόμο για το μέτωπο"

Ο ίδιος παρακολούθησε από κοντά, τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο του 2017, σειρά αντικυβερνητικών διαδηλώσεων στη Λευκορωσία, ευρισκόμενος, όπως φαίνεται από φωτογραφίες του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ανάμεσα στις γραμμές νεοναζιστικού μαύρου μπλοκ. Συμμετείχε μάλιστα στην εγκατάσταση ενός προσωρινού εθνικιστικού μνημείου αλλά και σε δράσεις συμβολικού καψίματος βιβλίων. Τον Απρίλιο του 2018 βρέθηκε στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ στην Ουάσινγκτον για σειρά επαφών, στην «πιο σημαντική εβδομάδα της ζωής» του, όπως έγραψε ο ίδιος. Τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς ξεκίνησε να εργάζεται στο υποστηριζόμενο οικονομικά από τις ΗΠΑ ραδιόφωνο Euroradio.fm.

Ο Προτάσεβιτς διετέλεσε το 2020 ιδρυτής και αρχισυντάκτης της αντιπολιτευόμενης υπηρεσίας ειδήσεων Nexta, ενός καναλιού στο Telegram, υποστηριζόμενου από το πολωνικό-λευκορωσικό κανάλι Belsat. Το εντυπωσιακό ήταν πως το Nexta, που πρωτοστάτησε στις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις και φέρεται να χρηματοδοτείται από πολωνικές μυστικές υπηρεσίες, έγινε ιδιαίτερα δημοφιλές, έχοντας πρόσβαση σε εμπιστευτικές πληροφορίες από το υπουργείο Εσωτερικών της Λευκορωσίας.

Πηγή: με στοιχεία από την ΕΦΣΥΝ

 

 

Μιας και έχει γίνει ντόρος με τον Λευκορώσο αντιφρονούντα "ακτιβιστή" και "δημοσιογράφο", Roman Protasevich, σκέφτηκα με τη σειρά μου να προσθέσω δύο - τρία πραγματάκια σε σχέση με το παρελθόν του.

Ήδη από το 2011 είναι ενεργό μέλος του λεγόμενου "Μετώπου Νεολαίας" ("Малады Фронт"). Μια οργάνωσης νεολαίας που αυτοπροσδιορίζεται ως ενταγμένη στην "Ευρωπαϊκή Χριστιανοδημοκρατία" και μάλιστα είναι μέλος της "Νεολαίας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος". Με άλλα λόγια είναι αδελφή οργάνωση, για παράδειγμα, της ΟΝΝΕΔ.

Ωστόσο, το "Μέτωπο Νεολαίας" φέρει ρητορικής και ιδεολογικού προφίλ που που θυμίζει περισσότερο το Ουγγρικό "Fidesz" του Ορμπάν, παρά ένα τυπικό Ευρωπαϊκό Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα.

Ένα μείγμα μετριοπαθούς φιλοευρωπαϊσμού με έντονα στοιχεία εθνοκεντρισμού και ξενοφοβισμού απέναντι στο οτιδήποτε δεν είναι ... Λευκορώσικο. Είναι υπέρμαχοι της απαγόρευσης χρήσης της Ρωσικής γλώσσας και υποστηρίζουν ότι η Σοβιετική περίοδος της χώρας δεν ήταν τίποτα περισσότερο παρά μια μορφή κατοχής...

Επίσης, έχουν δημιουργήσει εδώ και χρόνια και μια παραστρατιωτική ομάδα με το όνομα "Vayar" ("Πολεμιστής") υπό την κάλυψη δήθεν "αθλητικού σωματείου", με εθελοντές στην Ανατολική Ουκρανία στο πλευρό των φιλοναζιστών του "Δεξιού Τομέα" και του τάγματος "Azov".

Το έμβλημά τους δεν είναι τίποτα περισσότερο παρά μια παραλλαγή των διακριτικών των φιλοναζιστικών δωσιλογικών δυνάμεων που έδρασαν στο έδαφος της Λευκορωσίας την περίοδο της Ναζιστικής εισβολής στην ΕΣΣΔ. Ο διπλός σταυρός που είναι κυρίαρχος στα σύμβολα αυτά έχει να κάνει με το Δουκάτο της Λιθουανίας και την Πολωνολιθουανική Κοινοπολιτεία, ανταγωνιστικές της Ρωσίας δυνάμεις που επιδίωκαν τον προσηλυτισμό των Ανατολικών Σλαβικών πληθυσμών των περιοχών στον Ρωμαιοκαθολικισμό με σκοπό την εκμηδένιση των ιστορικών, γλωσσικών και πολιτιστικών δεσμών με τους "Ρως". Στη βάση αυτή, οι Λευκορώσοι δεν είναι "Ρως" αλλά "Βαλτοσλάβοι" ή συγγενείς Πολωνών και Λιθουανών και μόνο. Ο διπλός σταυρός που διακοσμεί ασπίδα είναι χαρακτηριστικός στον ιππότη "Pahonia" του θυρεού της Λιθουανίας και της προεπαναστατικής και για κάποια χρόνια μετασοβιετικής Λευκορωσίας. Ενδεικτικά παραθέτω σχετικές φώτο για συγκρίσεις.

Επιστρέφοντας, λοιπόν, στο "Μέτωπο Νεολαίας" αξίζει να γίνει λόγος για τη ρητορική τους υπέρ της αποκατάστασης της μνήμης "ηρώων" τόσο Λευκορώσων όσο και Ουκρανών, που την περίοδο της Σοβιετικής Ένωσης χαρακτηρίζονταν τουλάχιστον προδότες ή φασίστες. Χαρακτηριστικά, στις 25/03/2014 μέλη του "Μετώπου Νεολαίας" διαδήλωσαν υπέρ της "Ουκρανικής αλλαγής" κρατώντας πανό με τα πρόσωπά των Στεπάν Μπαντέρα (γνωστός και μη εξαιρετέος...), Μιχαήλ Βιτούσκα (μέλος μιας επίλεκτης ομάδας Λευκορώσων "εθελοντών" με τα SS και "πρότυπο" για την εν λόγω νεολαία, παρακαλώ...), Ρόμαν Σουκιέβιτς (Ουκρανού εθνικιστή και διοικητή μονάδας Ουκρανών "εθελοντών" με τα SS) και άλλων δύο Ουκρανών εθνικιστών του μεσοπολέμου με σύνθημα "Οι ήρωες δεν πεθαίνουν". (πρώτη φωτο)

Σε εκείνη την καμπάνια ο τότε συμπρόεδρος του "Μετώπου", Άντρους Τσιανιούτα, δήλωσε μεταξύ άλλων: "Όλοι αυτοί οι ιστορικοί άνθρωποι αξίζουν να προσθέσουν στον παραδοσιακό κατάλογο των ηρώων των οποίων οι εικόνες χρησιμοποιούνται στις ενέργειες των δημοκρατικών δυνάμεων της Λευκορωσίας ....

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι πολέμησαν ταυτόχρονα ενάντια στην Ανατολική επιθετικότητα που προήλθε από τη Ρωσία. Και τώρα, που η Ρωσία ακολουθεί και πάλι μια επιθετική πολιτική, τα ονόματα αυτών των ηρώων έχουν γίνει επίκαιρα."

Η συγκεκριμένη καμπάνια έλαβε δημοσιότητα από το Λευκορωσικό τμήμα του Radio Liberty/ Radio Free Europe. Με ότι φυσικά αυτό σημαίνει για όσους καταλαβαίνουν.

Το ωραίο της υπόθεσης είναι ότι ο δημοσιογράφος που ανέλαβε την κάλυψη της καμπάνιας αυτής του "Μετώπου Νεολαίας" ήταν ο Roman Protasevich ...

Το ότι αμέσως μετά και χωρίς να διακοπεί η σύμβαση εργασίας με το Radio Liberty/ Radio Free Europe, βρέθηκε στο Euromaidan για τις "δημόσιες σχέσεις" του εν λόγω "κινήματος" και λίγο μετά των "εθελοντών" του τάγματος "Αzov" στην Ανατολική Ουκρανία, νομίζω λέει πάρα πολλά...

Πλούσιο παλμαρέ και πολύ "αθώο" μέσα σε μόλις τρία χρόνια για έναν "ακτιβιστή" και υπέρμαχο της "δημοκρατίας".

Έτσι δεν είναι?....

Αικατερίνης Μάνος

Περίεργοι "ακτιβιστές" και τιτιβίσματα από το ίδιο χέρι

 

 Τα όσα εξελίσσονται μετά από το χθεσινό απαράδεκτο
περιστατικό αναγκαστικής προσγείωσης αεροσκάφους της «Ryanair» στο αεροδρόμιο του Μινσκ της Λευκορωσίας, προσφέρουν ορισμένα θέματα για σχολιασμό.

Η επιλεκτική ευαισθησία της ΕΕ

Η Λευκορωσία εδώ και καιρό έχει μπει στο κάδρο πολύ ισχυρών ανταγωνισμών που λίγη σχέση έχουν στην πραγματικότητα με τα «ανθρώπινα δικαιώματα». ΗΠΑ και ΕΕ επιδιώκουν να παρέμβουν πιο αποφασιστικά σε μια χώρα που ιστορικά έχει ισχυρούς οικονομικούς δεσμούς με τη Ρωσία, ενώ έντονο είναι και το ενδιαφέρον της Κίνας για την περιοχή.

Περίσσεψαν από χθες οι δηλώσεις "οργής" Ευρωπαίων αξιωματούχων για τις ενέργειες της κυβέρνησης της Λευκορωσίας. Πάει, όμως, πολύ αυτές οι δυνάμεις να αξιοποιούν την αυταρχικότητα της κυβέρνησης Λουκασένκο για να παρουσιάζονται ως υπερασπιστές των δημοκρατικών δικαιωμάτων, την ώρα που στηρίζουν φασιστικές οργανώσεις σε Λευκορωσία, Ουκρανία και αλλού, συνεργάζονται με αυταρχικά καθεστώτα, όπως οι μοναρχίες του Κόλπου ή όταν σε χώρες-μέλη της ΕΕ βρίσκονται εκτός νόμου τα Κομμουνιστικά Κόμματα και καταστρατηγούνται στοιχειώδεις ατομικές και συλλογικές ελευθερίες.  

Ακτιβισμός made in USA

Από τη συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ στη χώρα μας, ο Ρομάν Προτάσεβιτς παρουσιάζεται ως «ακτιβιστής δημοσιογράφος». Βλέποντας εικόνες στο διαδίκτυο στις οποίες ο συγκεκριμένος φέρεται μεταξύ άλλων να καταστρέφει άγαλμα του Λένιν στο Κίεβο της Ουκρανίας το 2014, να φωτογραφίζεται στο εσωτερικό του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ κ.λπ., θεωρούμε χρήσιμο να θυμίσουμε ότι είναι προσφιλής και διαχρονική τακτική των ΗΠΑ και άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων να χρηματοδοτούν αδρά και να "στήνουν" οργανώσεις που με διάφορους τρόπους προωθούν τα συμφέροντά τους στο εσωτερικό τρίτων χωρών.

Για του λόγου το αληθές, μια απλή επίσκεψη στο επίσημο site του National Endowment for Democracy – NED, που αποτελεί επίσημα οργάνωση – παρακλάδι της CIA, αρκεί για να δει κανείς τα τεράστια ποσά με τα οποία χρηματοδοτούνται τέτοια "κέντρα" στη Λευκορωσία και πολλές άλλες χώρες ανά τον κόσμο. Ενδεικτικά, μόνο το 2020 -χρονιά εκλογών στη Λευκορωσία- κατευθύνθηκαν εκεί ποσά που ξεπερνούν τα 2 εκατομμύρια δολάρια.  

 

Βρες τις διαφορές

Η εντυπωσιακή ταύτιση των τοποθετήσεων που έκαναν μέσω twitter o πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης και ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας, επιβεβαιώνει ότι στα θέματα που αφορούν στην προώθηση των επικίνδυνων για τους λαούς ευρωατλαντικών σχεδιασμών, δεν χωρούν διαφοροποιήσεις και ψευτοκαυγάδες. Και αν ποτέ στηθεί κανένας τέτοιος, γρήγορα πάει περίπατο, όπως δείχνει και το παράδειγμα της ΝΑΤΟϊκής Συμφωνίας των Πρεσπών...

Προφανώς οι εξελίξεις στη Λευκορωσία και οι ανταγωνισμοί που ξεδιπλώνονται είναι πολύ πιο σύνθετοι από αυτά που επιλέξαμε να σχολιάσουμε εν συντομία. Το βασικό και σε αυτή την περίπτωση είναι πως το δικαίωμα κάθε λαού να αποφασίζει ο ίδιος για το μέλλον του, χωρίς παρεμβάσεις και επεμβάσεις από τους κάθε λογής «ευαίσθητους», δεν πρόκειται να μπει σε διαπραγμάτευση.

odigitis.gr

Η κυβέρνηση της ΝΔ παρουσίασε και ετοιμάζεται να φέρει για ψήφιση το νομοσχέδιο για τα Εργασιακά, το οποίο, βασιζόμενο στις Οδηγίες της ΕΕ για «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας, φέρνει συντριπτικό χτύπημα στο 8ωρο. Οι νοσοκομειακοί γιατροί έχουμε εμπειρία, καθώς είμαστε από τους πρώτους κλάδους όπου εξειδικεύτηκαν και νομοθετήθηκαν οι αντιδραστικές αυτές Οδηγίες.

Συγκεκριμένα, τον Νοέμβρη του 2017 η τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ νομοθέτησε εν μέσω κινητοποιήσεων τη «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας των νοσοκομειακών γιατρών. Το ΚΚΕ προειδοποιούσε από τότε ότι ανοίγει ο δρόμος ώστε μετά τους γιατρούς να πάρουν σειρά και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι.

* * *

Ο νόμος βασίστηκε στην Ευρωπαϊκή Οδηγία 2003/88 και προβλέπει τα εξής:

• Μέσο εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας 48 ωρών, με περίοδο αναφοράς το τετράμηνο. Οι 48 ώρες δεν είναι ο ανώτερος επιτρεπτός εβδομαδιαίος χρόνος εργασίας, αλλά ο μέσος όρος! Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ένας γιατρός μπορεί να δουλεύει για 12 ώρες, 5 μέρες τη βδομάδα, για τουλάχιστον ένα μήνα.
• Νομοθέτηση του «opt-out», δηλαδή με ατομική συναίνεση του γιατρού αύξηση του μέσου εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας από τις 48 στις 60 ώρες.
• Σπάσιμο του χρόνου εργασίας σε «ενεργό» και «ανενεργό», με τις εφημερίες ετοιμότητας, στις οποίες ο γιατρός μπορεί να κληθεί να παρουσιαστεί στο νοσοκομείο ανά πάσα στιγμή, να μην προσμετρώνται στο 48ωρο και συνεπώς να μη θεωρούνται εργάσιμος χρόνος.
• «Ισοδύναμο αντισταθμιστικό χρόνο» μέσα στις επόμενες 14 μέρες σε περίπτωση που παραβιαστεί η προβλεπόμενη εβδομαδιαία ανάπαυση.

Οι ομοιότητες με το τωρινό νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας είναι εμφανείς σε ό,τι αφορά τον χρόνο εργασίας, μιας και το συγκεκριμένο νομοσχέδιο δεν στοχεύει μόνο σε αυτόν, αλλά επιδιώκει να τσακίσει συνολικά εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα... Οι επιχειρήσεις θα μπορούν να απασχολούν τους εργαζόμενους έως 10 ώρες ημερησίως κατά μέγιστο, χωρίς πρόσθετη αμοιβή. Οι πρόσθετες ώρες εργασίας θα αντισταθμίζονται εντός του ίδιου εξαμήνου.

* * *

Οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης της ΝΔ είναι ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο αποτελεί «προστασία της εργασίας» και δίνει «δύναμη στον εργαζόμενο». Διά του υπουργού Εργασίας ισχυρίζεται ότι «συμφιλιώνεται η επαγγελματική με την οικογενειακή ζωή», ότι «ο εργαζόμενος θα είναι ελεύθερος να επιλέξει πώς θα δουλέψει».

Ολα αυτά δεν μπορούν παρά να μας φέρουν στη μνήμη τους αντίστοιχους ισχυρισμούς της τότε κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Συγκεκριμένα, αφού νομοθέτησε με fast track διαδικασίες την απορρύθμιση του χρόνου εργασίας των γιατρών, πανηγύριζε για την εφαρμογή της Κοινοτικής Οδηγίας, διότι «δίνει τη δυνατότητα στα νοσοκομεία να εξασφαλίσουν σταδιακά ανθρώπινες συνθήκες εφημέρευσης, οργάνωσης των εκπαιδευτικών προγραμμάτων τους και κάλυψης των λειτουργικών αναγκών τους» («Η Αυγή», «Περί του ορίου απασχόλησης των γιατρών του ΕΣΥ», 22/11/2017).

Η δε συνδικαλιστική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ, μέσα από κείμενο του επικεφαλής της και πρώην προέδρου των νοσοκομειακών γιατρών Δ. Βαρνάβα, ισχυριζόταν ότι οι ρυθμίσεις του νόμου σε πολλές περιπτώσεις προστατεύουν τους νοσοκομειακούς γιατρούς από την υπερεργασία και την εξάντληση. Χαρακτήριζε μάλιστα οτιδήποτε άλλο παραπληροφόρηση «που προέρχεται κατευθείαν από τα έντυπα του Περισσού»!

* * *

Η αλήθεια όμως είναι διαφορετική και αποδείχθηκε περίτρανα τα χρόνια που πέρασαν από την ψήφιση του νόμου. Παρότι δεν έχει προχωρήσει η πλήρης εφαρμογή του, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που διοικήσεις τον επικαλούνται για να αναγκάσουν τους γιατρούς σε υπερεργασία, να περικόψουν το δικαίωμα του ρεπό, προσπαθώντας να καλύψουν τα τεράστια κενά που υπάρχουν. Για παράδειγμα, στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας του «Ευαγγελισμού», όταν αυξήθηκαν οι κλίνες εν μέσω πανδημίας, για να καλυφθούν οι εφημερίες εφαρμόστηκε η «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας. Οι γιατροί έφτασαν να εργάζονται 12 ώρες τη μέρα για 5 μέρες τη βδομάδα ή και παραπάνω!

Ο ισχυρισμός για δήθεν «ατομική συναίνεση των γιατρών» στην αύξηση του χρόνου εργασίας τους έγινε σκόνη την περίοδο της πανδημίας. Τα φαινόμενα αυταρχισμού, τα εκατοντάδες «εντέλλεσθε», η ασφυκτική πίεση για υπερεφημέρευση έδειξαν τι πραγματικά συμβαίνει όταν οι αυξημένες και επιτακτικές ανάγκες δεν μπορούν να καλυφθούν με το υπάρχον ανεπαρκές προσωπικό. Τότε η «ελεύθερη συναίνεση» πάει περίπατο...

Και αν συμβαίνουν αυτά στους γιατρούς του δημόσιου συστήματος Υγείας, είναι εύκολα κατανοητό τι θα συμβεί στους υπαλλήλους και τους εργάτες του ιδιωτικού τομέα, εκεί που νόμος είναι η πάση θυσία επίτευξη του μεγαλύτερου δυνατού κέρδους. Τα ίδια λοιπόν και χειρότερα θα ισχύσουν και με το 10ωρο, που «θα το ζητάει εθελοντικά ο εργαζόμενος και δεν θα προχωράει χωρίς δικό του αίτημα», όπως ισχυρίζεται ο υπουργός Εργασίας. Η δήθεν ελεύθερη βούληση θα υποτάσσεται στις πιέσεις της εργοδοσίας. Είναι άλλωστε γνωστή η ελευθερία που επικρατεί στους χώρους δουλειάς...

* * *

Ο σταθερός ημερήσιος χρόνος εργασίας αποτελεί βασικό πυλώνα των εργασιακών σχέσεων. Η ελαστικοποίηση του χρόνου εργασίας έχει ανυπολόγιστες συνέπειες στην υγεία και τη ζωή των εργαζομένων. Η φυσική φθορά από την υπερεργασία δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αντισταθμιστεί από ανάπαυση μέρες ή και μήνες αργότερα.

Αποκαλυπτική είναι έρευνα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας σύμφωνα με την οποία οι πολλές ώρες εργασίας συνδέονται με κίνδυνο πρόωρου θανάτου. Συγκεκριμένα, 55 ή περισσότερες ώρες εργασίας τη βδομάδα χαρακτηρίζονται από τον ΠΟΥ «σοβαρός κίνδυνος για την υγεία». Γνωστές είναι επίσης οι αρνητικές επιπτώσεις του ακανόνιστου ωραρίου εργασίας στον ανθρώπινο οργανισμό. Ανυπολόγιστες είναι και οι συνέπειες στην κοινωνική και οικογενειακή ζωή, στο σύνολο της ζωής του εργαζόμενου από το σμπαράλιασμα του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας.

Εκτός όμως από τις συνέπειες στην υγεία των εργαζομένων, η απορρύθμιση του ωραρίου στην περίπτωση των γιατρών έχει σοβαρές συνέπειες στην υγεία και την ασφάλεια των ασθενών. Η πιθανότητα ιατρικού λάθους αυξάνεται όσο αυξάνονται οι ώρες εργασίας, η ποιότητα της περίθαλψης των ασθενών - που ήδη είναι χαμηλή, λόγω της αυξανόμενης υποχρηματοδότησης του δημόσιου συστήματος Υγείας - πέφτει ακόμα περισσότερο.

* * *

Οι νοσοκομειακοί γιατροί απορρίψαμε τον νόμο για τη «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας μας στο σύνολό του. Εδώ και 4 χρόνια παλεύουμε για τη μη εφαρμογή του, υπερασπιζόμενοι σθεναρά τον σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας, ενάντια στις ευρωενωσιακές Οδηγίες. Τον ίδιο δρόμο πρέπει να ακολουθήσει το σύνολο των εργαζομένων, μπροστά στο απαράδεκτο νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας. Να το απορρίψει στο σύνολό του ως απαράδεκτο. Να παλέψει με κάθε τρόπο για την υπεράσπιση του 8ωρου.

Μαίρη ΑΓΡΟΓΙΑΝΝΗ
Μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων Κρατικού Νοσοκομείου Νίκαιας και του ΔΣ της ΕΙΝΑΠ, μέλος της ΤΕ Υγείας - Πρόνοιας Αττικής του ΚΚΕ

Ευκαιρίες

Με «παχιά λόγια» περί «εκτίναξης του ελατηρίου» και «ευκαιρίας μιας γενιάς», η κυβέρνηση της ΝΔ, με «τέλειους παρτενέρ» τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ και τις άλλες αστικές δυνάμεις, καλλιεργούν προσδοκίες στον λαό ότι ο «μνημονιακός κύκλος κλείνει», ότι τα δύσκολα πέρασαν και πως τώρα, αυτό που προέχει είναι να μη χαθεί η ευκαιρία του Ταμείου Ανάκαμψης, που θα αναμορφώσει την οικονομία, θα μεγαλώσει την πίτα, κι από αυτό να ωφεληθούν εξίσου το κεφάλαιο, οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα.

Τα πράγματα, βέβαια, μόνο έτσι δεν είναι για τον λαό... Και για να το διαπιστώσει κανείς, δεν έχει παρά να αναζητήσει απαντήσεις σε ερωτήματα που προκύπτουν από τις ίδιες τις εξελίξεις:

Αφού, όπως λένε, τα «μεγάλα επενδυτικά πρότζεκτ» που βρίσκονται προ των πυλών, θα δημιουργήσουν «πολλές και καλές θέσεις δουλειάς», γιατί φέρνουν για ψήφιση το αντεργατικό τερατούργημα που βάζει ταφόπλακα στο 8ωρο; Τι σόι «ευκαιρίες» δημιουργούνται για τους εργαζόμενους με τα 10ωρα, τις αμέτρητες ώρες επιπλέον δουλειάς χωρίς πληρωμή, την καθήλωση των μισθών, όπως γίνεται με την εφαρμογή του νόμου Βρούτση - Αχτσιόγλου και όλου του αντεργατικού πλαισίου, που διαμόρφωσαν όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις;

Αφού η «εκτίναξη» της καπιταλιστικής οικονομίας είναι θέμα χρόνου και οι «μικρομεσαίοι» βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος κυβέρνησης και αστικών κομμάτων, τότε πώς γίνεται τα δικά τους στοιχεία (βλέπε εκθέσεις ΕΚΤ) να προβλέπουν αύξηση των πτωχεύσεων επαγγελματιών κατά 20% τους επόμενους μήνες; Κι από πού, αλήθεια, θα βρεθούν αυτά τα 100.000 σπίτια, τα οποία λένε ότι θα «πέσουν» στην αγορά από funds το επόμενο διάστημα, αν όχι από το «ξεπάγωμα» των πλειστηριασμών από την 1η Ιούνη, για χρέη προς τις τράπεζες;

Αφού το «πράσινο new deal» θα έχει μόνο οφέλη για τον λαό και η «απελευθέρωση» της Ενέργειας - όπως λένε - θα κάνει πιο ανταγωνιστικά τα τιμολόγια και θα ανοίξει νέες θέσεις εργασίας, τότε γιατί ετοιμάζουν νέες αυξήσεις 10% στα τιμολόγια ρεύματος και καταρτίζονται «ειδικά σχέδια» για τη διαχείριση της ανεργίας, που αναμένεται να εκτιναχθεί ειδικά στη Δυτική Μακεδονία, ενώ οι ΑΠΕ βρίσκονται στο «ζενίθ» και το περιβόητο «μοντέλο - στόχος» της ΕΕ είναι πλέον σε λειτουργία; Γιατί ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΚΙΝΑΛ ψήφισαν και νέα «πράσινα» χαράτσια ως «συνοδευτικό» του Ταμείου Ανάκαμψης;

Τα παραπάνω είναι μερικά μόνο παραδείγματα για το πώς το κεφάλαιο πάει να φορτώσει κι αυτήν την καπιταλιστική κρίση στον λαό. Για το πώς η καπιταλιστική ανάκαμψη όχι μόνο δεν μπορεί να ικανοποιήσει τις λαϊκές ανάγκες, αλλά έχει ως προϋπόθεση το διαρκές χτύπημά τους.

Αυτά έρχεται να υπηρετήσει και το περιβόητο Ταμείο Ανάκαμψης. Παρά τα όσα λένε, αποτελεί ένα νέο «υπερμνημόνιο»: Προβλέπει «χρήμα με ουρά» για τους επιχειρηματικούς ομίλους, με δάνεια, επιχορηγήσεις και επιδοτήσεις, που θα πληρώσουν οι λαοί με χίλιους τρόπους και κυρίως με νέες αντεργατικές - αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις, που αποτελούν προαπαιτούμενο για τις εκταμιεύσεις, όπως ακριβώς γινόταν και με τα προηγούμενα μνημόνια.

Το Ταμείο Ανάκαμψης και συνολικά η διαχείριση της νέας καπιταλιστικής κρίσης από την ΕΕ και τις κυβερνήσεις της, αποκαλύπτουν ταυτόχρονα δυνάμεις, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, που τα προηγούμενα χρόνια παρουσίαζαν ως σωτηρία και διέξοδο για τον λαό μια πιο «επεκτατική» δημοσιονομική πολιτική, με ενιαίο και φτηνό δανεισμό από την ΕΕ, με αναστολή του Συμφώνου Σταθερότητας, με γενναία κρατική και ευρωπαϊκή στήριξη στην οικονομία.

Σήμερα όλα αυτά συμβαίνουν. Ο λαός όμως όχι μόνο δεν βλέπει προοπτική, αλλά φορτώνεται και νέα βάρη, που θα γίνουν ακόμα πιο ορατά όταν κατακάτσει η σκόνη των λεγόμενων «μέτρων στήριξης» από τις συνέπειες της πανδημίας. Ηδη στους αυτοαπασχολούμενους φτάνει το «μπιλιετάκι» για αποπληρωμή σε δόσεις των νέων χρωστούμενων που δημιουργήθηκαν την περίοδο της πανδημίας.

Την ίδια ώρα, πέρα απ' όσα αντιλαϊκά νομοθετούνται, στην ΕΕ αναθερμαίνεται η συζήτηση για το πότε θα επανέλθει το Σύμφωνο Σταθερότητας, όπως και για τη δημιουργία μιας «οικονομικής και φορολογικής ένωσης» στην οποία θα πρέπει να οδηγήσει το Ταμείο Ανάκαμψης, για να σιγουρέψουν την επανείσπραξη των κονδυλίων που τώρα γαλαντόμα κατευθύνουν στους ομίλους.

Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, ποτέ και πουθενά δεν θα δουν τις ανάγκες τους να συμβαδίζουν με την καπιταλιστική κερδοφορία. Δεν υπάρχει χρόνος για νέες αυταπάτες και κάλπικες προσδοκίες. Η μόνη «ευκαιρία», που δεν πρέπει να χάσουν, είναι αυτή, για να δυναμώσουν η οργάνωση και ο αγώνας για τις δικές τους ανάγκες, σε σύγκρουση με τα σχέδια του κεφαλαίου.