MEGA-γλίτσα το Σαββατοκύριακο

 MEGA-γλίτσα το Σαββατοκύριακο

―Άξιος ο μισθός μας!...

Όχι ότι δεν ξέρεις τους κανόνες του «παιχνιδιού». Και ποιον θα βγάλουν στα παράθυρά τους ξέρεις, και τι θα πει το περιμένεις, και πως θα τον προβοκάρουν, προσπαθώντας να τον απαξιώσουν στο κοινό τους όταν δεν θα είναι «δικός» τους (γιατί κάποιες φορές, για να κρατάνε τα προσχήματα είναι αναγκασμένοι να βγάζουν στον αέρα και από τους «άλλους») και αυτό το ξέρεις. Ξέρεις ακόμα και τον τρόπο να το αντιμετωπίσεις όλο αυτό, που δεν είναι άλλος καλύτερος από το να μην ανοίγεις την τηλεόραση. Έλα όμως που κάποτε θα την ανοίξεις, και τότε…

…θα λουστείς και εσύ τη γλίτσα τους. Κάθε φορά σε εντυπωσιάζουν με την πίστη που δείχνουν στα αφεντικά τους  και την τόσο ανεπτυγμένη αίσθηση του καθήκοντος που τους διακρίνει. Και αν και σιχαίνεσαι το γλείψιμό τους, που τους κάνει συχνά να γίνονται βασιλικότεροι του βασιλέως, διαθέτεις ―κατά πως φαίνεται― ανυπολόγιστα αποθέματα εσωτερικής δύναμης και αντοχής, και σίγουρα ισχυρή δόση περιέργειας για το μέχρι που μπορεί να το τραβήξουν, γι' αυτό τους κρατάς για λίγο ακόμα «στη ζωή» αφήνοντας στην άκρη το τηλεκοντρόλ.

Ο κοστουμαρισμένος φανατικός πασόκος είναι ο εντεταλμένος να τελειώνει τη δουλειά μέσα στα αυστηρά χρονικά περιθώρια της εκπομπής. Είναι αυτός που κάνει τις «δύσκολες» ερωτήσεις στους αντιπολιτευόμενους και τις φιλικές στους υπουργούς της κυβέρνησης, απευθυνόμενος προς αυτούς με το μικρό τους όνομα, ή το χαϊδευτικό «υπουργέ μου». Σπεσιαλίστας, όταν η συζήτηση βγαίνει εκτός των ―προκαθορισμένων― «ορίων», να πετάει την μπάλα στην εξέδρα, να μην του φτάνει ο χρόνος και να ρίχνει διαφημίσεις, ή ακόμα και να «ρίχνει» εκτός οθόνης (κατόπιν εντολής υπουργών που βρίσκονται εκείνη τη στιγμή στο «πάνελ»)  «ενοχλητικούς» εργαζόμενους ή αγρότες συνδικαλιστές.

Ο κάζουαλ δήθεν αριστερός δήθεν κουλτουριάρης, με τα μοδάτα γυαλιά, και τη γουόναμπί ροκ θεώρηση των πραγμάτων, που κάνει συχνά ότι δεν καταλαβαίνει τις απαντήσεις των καλεσμένων του και αρπάζεται ―και καλά― εύκολα «επί προσωπικού», είναι ο «χιουμορίστας» της παρέας, με χιούμορ βέβαια που συνήθως μόνον αυτός καταλαβαίνει. Είναι ο δήθεν χαλαρός τύπος που  «απλώνει» τα θέματα και περιμένει πότε θα τον επαναφέρει στην τάξη ο παρτενέρ του, αν και κάποιες φορές δυσανασχετεί μαζί του και που και που «τσακώνονται» κιόλας και τότε του κρατάει μούτρα μέχρι το τέλος της εκπομπής.  Ώρες ώρες σου  δίνει την εντύπωση ενός καταπιεσμένου τύπου που θα προτιμούσε εκείνη την ώρα, αντί να τον σφίγγουν τα παντελόνια πάνω στην καρέκλα και να ιδρώνει από τους προβολείς του στούντιο, να απολαμβάνει τον ζεστό του καπουτσίνο αραχτός με την πυτζάμα στον καναπέ του σαλονιού του παρέα με τις κυριακάτικες εφημερίδες.

Αυτή είναι η εικόνα. Γιατί η τηλεόραση είναι πρώτα απ’ όλα εικόνα. Η ουσία τις περισσότερες φορές βρίσκεται δίπλα ή πίσω από την εικόνα. Και η «δουλειά» γίνεται από άψογους επαγγελματίες που αναγκαστικά υποδύονται ρόλους όντας πρωταγωνιστές στο μεγαλύτερο «σήριαλ» (ποια «Λάμψη» καλέ, τι μου λέτε…) από καταβολής τηλεόρασης: τη χειραγώγηση των συνειδήσεων.

Και ενώ όλα αυτά τα κατάλαβες με τα χρόνια και τώρα πια δεν μπορούν να σε κοροϊδέψουν, παρ’ όλ’ αυτά ανακαλύπτεις πως η προπαγάνδα δεν έχει όρια ούτε κρατά προσχήματα. Γιατί, διάολε, ο βουλευτής Οδυσσέας Βουδούρης (που ήταν σήμερα καλεσμένος στην εκπομπή τους για τη ΔΕΗ) είναι δικός τους, και τους διαβεβαίωσε και «στον αέρα» ότι δεν αντιτίθεται ούτε στην ιδιωτική πρωτοβουλία, ούτε στις ιδιωτικοποιήσεις (αν αποφέρουν χοντρά λεφτά), ούτε στους «επενδυτές». Γιατί να του την πέσουν τόσο «άκομψα»;  Έκανε το «λάθος» να προφέρει την απαγορευμένη λέξη «ξεπούλημα», και να την επαναλάβει κιόλας αρκετές φορές. Για το κανάλι δεν έχει σημασία αν ο Βουδούρης συναινεί στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, αν ο υποψήφιος «επενδυτής» καταβάλει μεγαλύτερο τίμημα. Δεν μέτρησε για αυτούς ούτε το ότι δεν αναφέρθηκε στο ρεύμα ως κοινωνικό αγαθό και άλλα τέτοια «ουτοπικά» που λένε συνήθως οι εκτός πραγματικότητας κομμουνιστές. Τους ενόχλησε η λέξη «ξεπούλημα».

Σα να τους τσίμπησε μύγα, οι «δημοσιογράφοι» δυσφόρησαν. Το έβλεπες στα πρόσωπά τους,  ειδικά του πρώτου. Συνοφρυώθηκε και προσπάθησε δυο τρεις φορές να «επαναφέρει» τον βουλευτή, που όμως συνέχιζε να επιμένει για ξεπούλημα. Ακόμα και ο «μοδάτος» δεν κρατήθηκε. «Αν χρησιμοποιούμε τέτοιες εκφράσεις, του είπαν και του ξανάπαν με μια φωνή, πώς περιμένουμε να γίνουν σοβαρές επενδύσεις στη χώρα»!!!, πριν τον «αποδεσμεύσουν». Είδα και άλλες φορές «δημοσιογράφους» να βάζουν χέρι στους δικούς τους πολιτικούς, όμως όχι και να τους υπαγορεύουν τις «σωστές» λέξεις. Κάπου εκεί τα ανυπολόγιστα αποθέματά μου δύναμης και αντοχής στέρεψαν απότομα. Με κυρίευσε μια έλξη να αποτελειώσω την ήδη ξεχαρβαλωμένη από άλλες, προηγούμενες τέτοιες στιγμές τηλεόρασή μου.  Όμως ξαφνικά εμφανίστηκαν καινούργια αποθέματα, υπομονής αυτή τη φορά, και ―για μια ακόμα φορά― τη γλίτωσε. Ως πότε όμως; Κανείς δεν ξέρει.

Το βέβαιο είναι πως δεν τα έχουμε δει ακόμα όλα. Όσο οι ορέξεις των αφεντικών, αυτών των πολιτικών και αυτών των  «δημοσιογράφων», για περισσότερο και άμεσο κέρδος θα ανοίγουν, τόσο θα υποχωρούν τα προσχήματα στον τρόπο που ασκείται η διακυβέρνηση της χώρας και η πολιτική γενικότερα, στον τρόπο που αντιμετωπίζονται από το κράτος οι εργαζόμενοι και οι άλλες κοινωνικές ομάδες, στον αυταρχισμό, στην καταστολή και φυσικά στην τηλεοπτική προπαγάνδα. Επίσης και στη γελοιότητα, με την οποία όλο και πιο συχνά τελευταία σερβίρεται η προπαγάνδα στους «πολίτες-τηλεθεατές».

Και, ίσως, αυτό το τελευταίο να είναι εκτός από παρήγορο και ελπιδοφόρο. Ίσως, λες, κάποια στιγμή αρχίσει κάτι να κινείται εκεί που δεν το περιμένεις. Μπορεί να σου πάρει μια ζωή να χτίσεις ταξική συνείδηση (και πάλι να μην τα καταφέρεις), όμως, διάολε, την αξιοπρέπεια και το φιλότιμο δεν χρειάζονται ικανότητες και εξυπνάδα για να τα αποχτήσεις. Φτάνει να είσαι ακόμα και να νιώσεις άνθρωπος. Και να μπορείς να ανακαλείς μνήμες.  Υπάρχει ελπίδα. Αρκεί να μην πρόλαβες να ξεπουληθείς.

Σάββατο 5 Ιούλη 2014.

ΚΕΡΚΥΡΑ-Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων: Ποτέ την Κυριακή…

Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων: Ποτέ την Κυριακή…

Την αντίδραση του σωματείου ιδιωτικών υπαλλήλων Κέρκυρας προκαλεί το γεγονός  ότι  “αλυσίδα πώλησης βιβλίων, μουσικής και ηλεκτρονικών ειδών που άνοιξε πρόσφατα στο κέντρο της πόλης  πρόκειται να λειτουργήσει αυτή την Κυριακή”. Το σωματείο  καλεί σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας το πρωί της ίδιας μέρας μαζί με το Σωματείο Αυτοααπασχολουμένων – Εμπόρων-Βιοτεχνών Κέρκυρας στις 10:30 το πρωί στην πλατεία Γεωργάκη.
Στην ανακοίνωση του, αναφέρει:

“Σύμφωνα με πληροφορίες του ΔΣ του Κερκυραϊκού Συνδέσμου Ιδιωτικών Υπαλλήλων μεγάλη αλυσίδα που δραστηριοποιείται στο χώρο των Η/Υ, των βιβλίων και της μουσικής πρόκειται να ανοίξει την Κυριακή 6 Ιουλίου. Παίζει με αυτό τον τρόπο το ρόλο του λαγού για να ανοίγουν όλα τα καταστήματα και την Κυριακή. Την Κυριακή που εργαζόμενοι και αυτοαπασχολούμενοι τη θέλουν για τον εαυτό τους και την οικογένεια τους ενώ κυβέρνηση και κεφάλαιο θέλουν να την καταργήσουν για να αυγατίζουν τα κέρδη των μονοπωλίων.

Σε αυτήν την κατεύθυνση εντάσσονται και οι κινήσεις της κυβέρνησης για πλήρη κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τις 52 Κυριακές του χρόνου. Με πρόσχημα τον τουρισμό προωθείται η «δήθεν» πιλοτική κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας σε 7 τουριστικές περιοχές της χώρας. Οι εργαζόμενοι και οι αυτοαπασχολούμενοι στην Κέρκυρα γνωρίζουν πολύ καλά ποιοι ωφελούνται από αυτά τα μέτρα.

Η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας είναι η συνέχιση της πολιτικής της κυβέρνησης και της ΕΕ μαζί με τα χαράτσια, το τσάκισμα των εργασιακών σχέσεων, τις μειώσεις μισθών και συντάξεων, τη διάλυση του ασφαλιστικού.

Υπογραμμίζουμε ότι ο Εμπορικός Σύλλογος Κέρκυρας με την αδράνεια του υπονομεύει τον αγώνα των μικρομάγαζων, τη στιγμή που η πλειοψηφία των μελών του πλήττεται από την κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας.

Καλούμε τους ιδιωτικούς υπαλλήλους, τους αυτοαπασχολούμενους και συνολικά τους εργαζόμενους της Κέρκυρας, να υπερασπιστούν την Κυριακάτικη αργία, που κατακτήθηκε με αγώνες, παίρνοντας μέρος στη διαμαρτυρία που οργανώνει ο Κερκυραϊκός Σύνδεσμος Ιδιωτικών υπαλλήλων μαζί με το Σωματείο Αυτοααπασχολουμένων – Εμπόρων-Βιοτεχνών Κέρκυρας την Κυριακή 6 Ιούλη στις 10:30 το πρωί στην πλατεία Γεωργάκη”.

 «Μας απειλούν πως θα πάθουμε ό,τι και η Κούνεβα»

• 

Σοβαρές απειλές για την ασφάλεια του προσωπικού από την πλευρά της εργοδοσίας, καταγγέλλει εργαζόμενος σε ιδιωτικό συνεργείο, το οποίο έχει αναλάβει την καθαριότητα στο Δρομοκαΐτειο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής.  
Ο Γιάννης Λύτρας μιλώντας στο Κόκκινο, επισήμανε ότι ο εργοδότης δίνει εκκαθαριστικά και βεβαιώσεις που αναγράφουν πολύ μεγαλύτερα ποσά από εκείνα με τα οποία στην πραγματικότητα αμείβονται οι εργαζόμενοι.
Τίνισε ότι ο εργοδότης απειλεί τους εργαζόμενους, φθάνοντας μέχρι το σημείο να πει «μην ξεχνάτε αυτό που έπαθε η Κούνεβα». Όπως τόνισε ανάλογες πρακτικές και καταστάσεις χαρακτηρίζουν, εξ όσων γνωρίζει, τα περισσότερα από τα εξωτερικά συνεργεία καθαριότητας.
Στους εργαζομένους του εξωτερικού συνεργείου συμπαρίσταται και το σωματείο του προσωπικού του νοσοκομείου.

John Puntis:Ο μύθος του ουκρανικού γενοκτονικού λιμού - Α', Β' και Γ'

 John Puntis:Ο μύθος του ουκρανικού γενοκτονικού λιμού - Α', Β' και Γ'

Lenin Reloaded

John Puntis-Ο μύθος του ουκρανικού γενοκτονικού λιμού (Ι)


John Puntis
Ο μύθος του ουκρανικού γενοκτονικού λιμού

Stalin Society, Ιούλιος 2002
Μτφρ.: Lenin Reloaded


Το 1922, η Σοβιετική Ένωση αντιμετώπισε ακραίες συνθήκες λιμού σε ορισμένες περιοχές, μετά τους παρεμβατικούς πολέμους με τους οποίους οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις προσπάθησαν να συντρίψουν το νέο Σοβιετικό κράτος. Οι συνθήκες λιμού επανεμφανίστηκαν το 1933, ιδιαίτερα, όχι όμως αποκλειστικά, στην Ουκρανία. Για τον δεύτερο αυτό λιμό υπάρχουν δύο εκδοχές που διαφέρουν δραστικά. Μια αντικειμενική ανάλυση δείχνει πως ο λιμός ήταν αποτέλεσμα άσχημων κλιματολογικών συνθηκών και σαμποτάζ των πλούσιων χωρικών ή κουλάκων σε αντίποινα για την κολλεκτιβοποίηση της γεωργίας. Οι ουκρανοί εθνικιστές όμως ισχυρίζονται πως ο λιμός κατασκευάστηκε εσκεμμένα από τον Στάλιν για να καταρρεύσει το ηθικό του ουκρανικού λαού, και ότι είχε ως αποτέλεσμα εκατομμύρια αχρείαστων θανάτων, και μάλιστα ότι ο θάνατος και η καταστροφή ήταν τέτοιας κλίμακας ώστε να ωχριά μπροστά τους το ναζιστικό Ολοκαύτωμα. Τα τεκμήρια τα οποία προωθούνται για να υποστηριχτεί αυτός ο ισχυρισμός επικυρώνονται συχνά από ακαδημαϊκούς όπως ο Robert Conquest, ή ο James Mace του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ. Αυτά τα τεκμήρια είναι εξαιρετικά αμφίβολα και βασίζονται συχνά σε διαψευσμένες αφηγήσεις του φιλοφασιστικού αμερικανικού Τύπου της δεκαετίας του 1930, ή ακόμα και σε ναζιστικά έγγραφα. Παρά το γεγονός
αυτό, συνεχίζουν να επανεμφανίζονται, ιδιαίτερα κατά τη δεκαετία του 1980, ως μέρη της προσπάθειας των Ουκρανών εθνικιστών να τιμηθεί η πεντηκοστή επέτειος του λιμού, και την ίδια στιγμή, να ενισχυθεί η ψυχροπολεμική ρητορική της εποχής Ρήγκαν.


Οι ίδιες χαμηλής ευκρίνειας φωτογραφικές εικόνες εμφανίζονται και ξαναεμφανίζονται, δείχνοντας τάχα θύματα του Ουκρανικού λιμού, αλλά είναι σχεδόν πάντα ατεκμηρίωτες, ή αν αναζητηθεί η ιστορία τους, αποκαλύπτεται ότι προέρχονται από ντοκούμεντα για τη βοήθεια για το λιμό του 1922 ή ακόμα και νωρίτερα. Συρραμένες μαζί με μοντάζ στην ταινία "Σοδειά απελπισίας", οι εικόνες αυτές προβλήθηκαν στην αγγλική τηλεόραση, παρά το γεγονός ότι τις είχαν απορρίψει ορισμένα δημόσια τηλεοπτικά δίκτυα στις ΗΠΑ εξαιτίας της κραυγαλέας έλλειψης αντικειμενικότητάς τους. Οι Ουκρανικές εθνικιστικές οργανώσεις στον Καναδά και αλλού συνεχίζουν να προπαγανδίζουν την ιδέα του εσκεμμένου γενοκτονικού λιμού, ενώ αποφεύγουν προσεκτικά να αναδείξουν τη δική τους αντισημιτική, φιλοναζιστική και δοσιλογική καταγωγή. Μια έρευνα στο διαδίκτυο για τους όρους "Ουκρανία γενοκτονία λιμός" δίνει 845 αναφορές σ' αυτόν τον λιμό που "δημιούργησε ο άνθρωπος", οι οποίες, ως συνήθως, συνοδεύονται από φωτογραφίες πρότερης περιόδου. Στην ομιλία αυτή θα διερευνήσω ένα τμήμα του υπόβαθρου αυτών των διαφορετικών ισχυρισμών και αντι-ισχυρισμών, αναφερόμενος στο εξαιρετικό βιβλίο για το θέμα που έγραψε ο Douglas Tottle, με τίτλο Απάτη, λιμός και φασισμός: Ο μύθος της Ουκρανικής γενοκτονίας από τον Χίτλερ στο Χάρβαρντ (Progress Books, Toronto, 1987. ISBN 0-919396-51-8)

Δημοσιογραφική απάτη στη δεκαετία του 1930


Το φθινόπωρο του 1934, ένας Αμερικανός που χρησιμοποιούσε το όνομα Thomas Walker μπήκε στη Σοβιετική Ένωση. Μετά από λιγότερο από μία εβδομάδα στη Μόσχα, το υπόλοιπο της δεκατριών ημερών παραμονής του ξοδεύτηκε για τη μετάβαση στα σύνορα με την Μαντσουρία, όπου και έφυγε από την ΕΣΣΔ, χωρίς να επιστρέψει ποτέ. Τέσσερις μήνες αργότερα, άρχισε να εμφανίζεται μια σειρά άρθρων στον Τύπο του Hearst στις ΗΠΑ με την υπογραφή Thomas Walker, "γνωστός δημοσιογράφος, ταξιδιώτης και μελετητής των ρωσικών ζητημάτων ο οποίος έζησε για πολλά χρόνια ταξιδεύοντας στην Ένωση της Σοβιετικής Ρωσίας." Τα άρθρα περιέγραφαν έναν λιμό στην Ουκρανία που είχε ως θύματα έξι εκατομμύρια και συνοδευόταν από φωτογραφίες πτωμάτων και πεινασμένων παιδιών. Ο Walker υποτίθεται ότι είχε λαθραία φέρει μαζί του φωτογραφική μηχανή κάτω από "τις πιο δύσκολες και επικίνδυνες συνθήκες."

Ο Louis Fischer, αμερικανός συγγραφές που έτυχε να ζει στη Μόσχα εκείνη την περίοδο, έγινε καχύποπτος. Γιατί περίμενε δέκα μήνες ο Τύπος του Hearst πριν δημοσιεύσει αυτά τα εντυπωσιακά ρεπορτάζ; Ο Fischer απέδειξε ότι η σύντομη επίσκεψη του Walker στην Σοβιετική Ένωση δεν θα μπορούσε να του επιτρέψει ούτε καν να επισκεφθεί τις περιοχές που περιέγραφε και φωτογράφιζε. Ο Fischer επεσήμανε ακόμα ότι τα φωτογραφικά τεκμήρια του Walker ήταν χαρακτηριστικά παράξενα: όχι απλώς παρέπεμπαν σε μια προηγούμενη δεκαετία (ο Fischer μάλλον είχε κατά νου τον λιμό του 1921 στο Βόλγα) αλλά περιείχαν σκηνές που είχαν τραβηχτεί και το καλοκαίρι και το χειμώνα. Ο Fischer σημείωσε ακόμα ότι η σοδειά του 1933 στην Ουκρανία ήταν καλή.

Κάποιες από τις φωτογραφίες ταυτοποιήθηκαν αργότερα ως φωτογραφίες από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και την Αυστρο-Ουγγρική αυτοκρατορία, και έγινε γνωστό ότι οι εφημερίδες του Hearst αναζητούσαν παλιές φωτογραφίες και τις μόνταραν για να τις χρησιμοποιήσουν ως προπαγάνδα. Ορισμένες φορές, φωτογραφίες εμφανιζόντουσαν ως τραβηγμένες στη Ρωσία, ενώ άλλες φορές η ίδια φωτογραφία λέγεται πως τραβήχτηκε στην Ουκρανία, για προφανώς πολιτικούς λόγους. Όχι απλώς ήταν απάτη οι φωτογραφίες και το ταξίδι στην Ουκρανία, απατεώνας ήταν και ο ίδιος ο Thomas Walker, ο οποίος αποκαλύφθηκε ότι ήταν ποινικός κρατούμενος και φυγάς, με πραγματικό όνομα Robert Green, ο οποίος εξέτιε ποινή για πλαστογραφία. Κατά την κατοπινή του δίκη μετά την εκ νέου σύλληψή του, παραδέχτηκε ότι η σειρά φωτογραφιών του που χρησιμοποιήθηκε από άρθρα των εφημερίδων του Hearst δεν είχε τραβηχτεί στην Ουκρανία όπως δηλωνόταν. Παρά τα γεγονότα αυτά, αυτές οι ίδιες φωτογραφίες εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται σε πόστερ εις μνήμη του λιμού, σε ιστολόγια και στην ταινία "Σοδειά απελπισίας."

John Puntis-Ο μύθος του ουκρανικού γενοκτονικού λιμού (ΙI)

Ο Τύπος του Hearst

Βεβαίως, ο Τύπος του Hearst συνέχισε με την εκστρατεία του περί λιμού παρά το φιάσκο Walker. Αυτό δεν πρέπει να μας εκπλήσσει αν αναλογιστούμε ότι ο ίδιος ο Hearst ήταν γνωστός σε εκατομμύρια Αμερικανών ως "ο υπαριθμόν ένα φασίστας της Αμερικής" (μια από τις βασικές πηγές του προσωπικού εισοδήματος του Μουσσολίνι στις αρχές της δεκαετίας του 1930 ήταν ως έμμισθος ανταποκριτής του Τύπου του Hearst).


Το 1934, o Hearst επισκέφθηκε την ναζιστική Γερμανία και γνώρισε τον Χίτλερ. Μετά απ' αυτή την επίσκεψη άρχισε ο Τύπος του να προωθεί τα άρθρα περί γενοκτονικού λιμού στην Ουκρανία. Ο Γάλλος πρωθυπουργός Edward Herriot, ο οποίος είχε πρόσφατα επιστρέψει από ταξίδι στην Ουκρανία δημοσιοποίησε το γεγονός ότι δεν είχε δει ενδείξεις κανενός λιμού. Μετά τα άθρα του Walker, ο Hearst συνέχισε και προσπάθησε να πείσει τους Αμερικανούς ότι η Σοβιετική Ένωση ήταν μια γη απόλυτης πείνας, γενοκτονίας και κανιβαλισμού. Στην περίοδο εκείνη, αυτό αναγνωριζόταν ως κιτρινισμός με πολιτικά κίνητρα, αλλά με το πέρασμα των ετών μεταμορφώθηκε σε "πρωταρχικές πηγές τεκμηρίωσης."


Η υπογράμμιση αυτών των χαρακτηριστικών της προπαγανδιστικής εκστρατείας της δεκαετίας του 1930 και η επιλεκτική μνήμη όσων βοήθησαν τον Τύπο του Hearst να προπαγανδίσει την θέση περί γενοκτονικού λιμού βοηθά να χυθεί φως πάνω στον χαρακτήρα της σημερινής εκστρατείας περί γενοκτονικού λιμού.

Ο ναζιστικός Τύπος της Γερμανίας και συμπαθούσες εφημερίδες σε άλλες χώρες της Ευρώπης άρχισαν να δημοσιεύουν παρόμοια ρεπορτάζ ταυτόχρονα με την εξαπόλυση της αρθρογραφίας Hearst το 1935. Σε εκείνη τη χρονική στιγμή, δημοσιεύτηκε ένα βιβλίο του Δρος Ewald Ammende με τίτλο Η ανθρώπινη ζωή στη Ρωσία. Το βιβλίο αυτό είχε μακροχρόνια επίδραση σε όσους προπαγάνδισαν τον μύθο του γενοκτονικού λιμού. Το βιβλίο δεν κρατά καν τα προσχήματα για να εμφανιστεί αντικειμενικό, και παραπέμπει στους ανταποκριτές του Hearst, τις αφηγήσεις από την ναζιστική Γερμανία και τη φασιστική Ιταλία, ενώ αναπαράγει καταγγελίες εκ μέρους ανώνυμων "ταξιδιωτών" και "ειδικών."


Τα περισσότερα φωτογραφικά τεκμήρια των θεωρητικών του σεναρίου του γενοκτονικού λιμού μπορούν να εντοπιστούν είτε στο βιβλίο του Ammende, είτε στον Thomas Walker. Οι πηγές των φωτογραφιών δεν τεκμηριώνονται, αν και θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο Ammende είχε εμπλακεί με εργασία για την ανακούφιση του λιμού το 1921-22. Οι φωτογραφίες υποτίθεται πως τραβήχτηκαν στους δρόμους και στις πλατείες του Χάρκοβο το καλοκαίρι του 1933, αλλά μόνο 10 από τις 26 φαίνεται να απεικονίζουν αστικό αρχιτεκτονικό περιβάλλον. Δεν υπάρχουν ταμπέλες ή μνημεία για να βοηθήσουν στην ταυτοποίηση του γεωγραφικού πλαισίου τους. Το βιβλίο Η ανθρώπινη ζωή στη Ρωσία περιέχει επιπρόσθετες φωτογραφίες οι οποίες δεν εμφανίστηκαν στην γερμανική του έκδοση. Αυτές υποτίθεται ότι τραβήχηκαν από τον Δρ. Ditloff, διευθυντή της Γερμανικής Αγροτικής Επιτροπής στον Βόρειο Καύκασο. Μπορεί να αναρωηθεί κανείς πώς επιτράπηκε σε έναν αξιωματούχο των Ναζί να περιπλανιέται ελεύθερα στην Ουκρανία βγάζοντας φωτογραφίες, αλλά σε κάθε περίπτωση στις επόμενες εκδόσεις, οι ίδιες φωτογραφίες είτε εμφανίζονται χωρίς ένδειξη του σε ποιον ανήκουν, είτε αποδίδονται σε εντελώς διαφορετική πηγή. Στην πραγματικότητα, κάποιες από τις φωτογραφίες ταυτοποιήθηκαν ως φωτογραφίες του λιμού του 1932, και κάποιες δείχνουν χειμωνιάτικες σκηνές ενώ υποτίθεται ότι τραβήχτηκαν καλοκαίρι. Άλλα δημοσιεύματα χρησιμοποιούν τις ίδιες φωτογραφίες είτε χωρίς συνοδευτική ένδειξη της πηγής τους είτε αποδίδοντας την πηγή τους στον Thomas Walker, παρά το γεγονός ότι απεικόνιζαν γεγονότα του 1932-3 ενώ ο Walker είχε ισχυριστεί ότι τις τράβηξε την άνοιξη του 1934.


Είναι σαφές ότι τα φωτογραφικά τεμήρια είναι προϊόντα απάτης και ότι χρησιμοποιήθηκαν κατά κύριο λόγο ως τμήματα εκστρατείας για την υπονόμευση και απονομιμοποίηση της Σοβιετικής Ένωσης. Παρ' όλα αυτά, συνεχίζουν να χρησιμοποιούνται ως τις μέρες μας.

Ο Ψυχρός Πόλεμος

Η εκστρατεία περί γενοκτονικού λιμού στη δεκαετία του 1930 βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό σε αμφίβολες δεξιές πηγές και δεν έγινε αποδεκτή από τους ιστορικούς της εποχής. Αυτό οδήγησε κάποιους Ουκρανούς εθνικιστές να κάνουν λόγο για σοβιετόφιλη, αριστερή ή ακόμα και εβραϊκή συνωμοσία κατάπνιξης της αλήθειας. Στην δεκαετία του 1950, οι εθνικιστές δημοσίευσαν βιβλία όπως το Η μαύρη βίβλος του Κρεμλίνου για να προπαγανδίσουν την δική τους ερμηνεία της ιστορίας. Τμήμα του βιβλίου αυτού αφιερώνεται στις καταγγελίες περί σοβιετικών μαζικών εκτελέσεων στην Βύνιτσα, κατά τη δεκαετία του 1930. Οι τάφοι, οι οποίοι αποκαλύφθηκαν κατά την ναζιστική κατοχή του 1943, εξετάστηκαν από μια ναζιστική επιτροπή και χρησιμοποιήθηκαν σε προπαγανδιστικές ταινίες. Οι μεταπολεμικές μαρτυρίες γερμανών στρατιωτών αποκαλύπτουν όμως ότι επρόκειτο για ναζιστική προπαγανδιστική εξαπάτηση, και ότι τα σώματα ήταν Εβραίων που εκτελέστηκαν από στρατιωτικές ομάδες SS και Ουκρανών.


Οι φρικιαστικές κατηγορίες για κανιβαλισμό στον δεύτερο τόμο του Η μαύρη βίβλος οδήγησαν στο να αποκληθεί "Ο τσελεμεντές του Ουκρανού εθνικιστή".

John Puntis-Ο μύθος του ουκρανικού γενοκτονικού λιμού (ΙII)


Το παιχνίδι των αριθμών


Οι θεωρητικοί του γενοκτονικού λιμού αδημονούν να εδραιώσουν την ιδέα ότι στην Ουκρανία πέθαναν εκατομμύρια άνθρωποι. Η μεθοδολογία τους είναι ως συνήθως ύποπτη. Μια "μελέτη-ορόσμημο" της Dana Dalrymple η οποία δημοσιεύτηκε στο "Soviet Studies" το 1964 καταλήγει σε έναν αριθμό 5.5 εκατομμυρίων, βασισμένη στις υποθέσεις 20 δυτικών δημοσιογράφων. Ένας από αυτούς είναι ο μυθοπλαστικός μας φίλος, ο Thomas Walker. Η Dalrymple ισχυρίζεται πως ο Walker έκανε την τουρνέ του στην ΕΣΣΔ εγκαταλείποντας μια οργανωμένη περιήγηση και ότι είχε προηγουμένως περάσει πολλά χρόνια σε περιηγήσεις της Ρωσίας, Παρατίθεται ένας παρόμοιος αριθμός απ' τον Αρχιεπίσκοπο του Καντέμπουρυ· αυτός ο ενθουσιώδης οπαδός του Χίτλερ είχε προσπαθήσει να θέσει το ζήτημα του λιμού στη Βουλή των Λόρδων το 1934, όταν στην πραγματικότητα, το Φόρεϊν Όφις δήλωνε ότι δεν υπήρχαν τεκμήρια που να υποστηρίζουν τις κατηγορίες ενάντια στη Σοβιετική κυβέρνηση. Περιττεύει να πούμε ότι απορρίπτεται από τους εθνικιστές η μαρτυρία του Sir John Maynard, διακεκριμένου ειδικού στους λιμούς, ο οποίος επισκέφθηκε την Ουκρανία το καλοκαίρι του 1933 και διέψευσε τις ιστορίες περί γενοκτονικού λιμού.



Η καμπάνια του Ψυχρού Πολέμου ξαναήλθε στην επιφάνεια στη δεκαετία του 1980, με σημαντική διαφημιστική και ακαδημαϊκή στήριξη απ' το Ουκρανικό Ινστιτούτο Ερευνών του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, επί μακρόν κέντρο αντικομμουνιστικής έρευνας. Το 1983, το βιβλίο "Ο ένατος κύκλος", το οποίο πρωτοδημοσιεύτηκε από Ουκρανούς εθνικιστές το 1953, αναδημοσιεύτηκε, και το επιμελήθηκε και έγραψε την εισαγωγή ο Δρ. James Mace του Χάρβαρντ. Μια κριτική του βιβλίου το περιέγραψε ως "πολεμική χωρίς κανένα τεκμήριο και χωρίς καμία ακαδημαϊκή συγκρότηση." Ο συγγραφέας, επισημάνθηκε, δεν δίνει καμία λεπτομέρεια για τις δραστηριότητές του κατά την ναζιστική κατοχή της Ουκρανίας, και δεν κάνει ούτε ένα αρνητικό σχόλιο για τους Ναζί. Για μια ακόμα φορά χρησιμοποιούνται ως εικονογράφηση οι πλαστές φωτογραφίες του Thomas Walker, παρά το γεγονός ότι ο συγγραφέας του βιβλίου ισχυρίζεται πως ήταν αυτόπτης μάρτυρας του λιμού. Ο "ακαδημαϊκός" Mace γράφει για το υλικό του Walker: "Αμερικανοί δημοσιογράφοι όπως ο Thomas Walker έγραψαν απλές και γλαφυρές περιγραφές του λιμού βασισμένοι σε όσα είδαν στην Ουκρανία το 1933." Είναι άξια λόγου η βολική αλλαγή της ημερομηνίας του ταξιδιού του Walker από το 1934 στο 1933.


Μια άλλη συνδρομή στην βιβλιογραφία περί γενοκτονικού λιμού είναι το "50 χρόνια πριν: Το Ολοκαύτωμα του λιμού στην Ουκρανία", του Walter Dushnyk . Τον πρόλογο στο βιβλίο αυτό τον γράφει, μαντέψτε πια, η Dalrymple. Οι ρίζες του Dushnyk εντοπίζονται στο προπολεμικό φασιστικό κίνημα της Ευρώπης, όταν και ήταν ενεργός στην Οργάνωση Ουκρανών Εθνικιστών. Και πάλι, ένας επικριτικός συγγραφέας βιβλιοκρισίας σχολιάζει ότι το βιβλίο "αντί να είναι ακαδημαϊκή ανάλυση συνίσταται σε μια εντελώς συναισθηματικά φορτισμένη και βιτριολική πολεμική. Στην πραγματικότητα, έχει λίγα να κάνει με την ακαδημαϊκή έρευνα και αναμφίβολα του λείπει η αντικειμενικότητα." Και πάλι χρησιμοποιούνται ως εικονογράφηση οι ίδιες πλαστές και χωρίς συνοδευτικές πληροφορίες φωτογραφίες. Ο Dushnyk υπολογίζει τον αριθμό θανάτων από λιμό προβάλλοντας μια αναμενόμενη αύξηση πληθυσμού που βασίζεται στην αποραφή του 1926 πάνω στην απογραφή πληθυσμού της Ουκρανίας το 1939. Η διαφορά είναι 7.5 εκατομμύρια και αυτό γίνεται κατα συνέπεια ο αριθμός των θυμάτων του λιμού. Η ανοησία αυτής της μεθοδολογίας μπορεί να αναδειχθεί αν τη μεταφέρουμε στον Καναδά της δεκαετίας του 1930 και δείξουμε ότι το 25% του πληθυσμού του Σασκατσουάν εξαφανίστηκε κατά τη Μεγάλη Ύφεση. Στην πραγματικότητα, ο πληθυσμός της Ουκρανίας αυξήθηκε με πραγματικούς όρους από το 1926 ως το 1939 κατά περίπου 3.4 εκατομμύρια. Αν και δεν είναι εφικτό να δοθεί ένας ακριβής αριθμός για τα θύματα του λιμού, οι ισχυρισμοί ανθρώπων όπως η Dalrymple, ο Mace και ο Dushnyk έχουν αποδειχθεί ακραίες υπερβολές που κατασκευάστηκαν για να ενισχύσουν τις πολιτικές κατηγορίες για γενοκτονία.


Η σοδειά της εξαπάτησης


Η καμπάνια περί γενοκτονικού λιμού κλιμακώθηκε το 1986, με τη δημοσίευση του βιβλίου του Robert Conquest "Σοδειά θλίψης", και με την ταινία που παρήγαγε η ερευνητική επιτροπή για το λιμό του Ινστιτούτου του Αγίου Βλαδίμηρου, το "Σοδειά απελπισίας." Η ταινία αυτή είναι γεμάτη απ' τις γνωστές μη πιστοποιημένες φωτογραφίες, και βασίζεται έντονα σε συνεντεύξεις με πρώην Ναζί και Ουκρανούς συνεργάτες των Ναζί, καθώς και με άτομα που εγκατέλειψαν την ΕΣΣΔ. Ακόμα και ο Malcolm Muggeridge κάνει μια σύντομη εμφάνιση. Οι παραγωγοί της ταινίες υποτίθεται ότι είδαν πάνω από ένα εκατομμύριο πόδια φιλμ πριν επιλέξουν μονάχα 720 πόδια για χρήση. Αντί να παρουσιαστούν τεκμηριωμένες αποδείξεις για το λιμό, παρουσιάζεται ένα μοντάζ από μη τεκμηριωμένες φωτογραφίες, περιλαμβανομένων των φωτογραφιών Walker-Ditlofff, φωτογραφιών από το λιμό του 1921-2, και φωτογραφιών από δημοσιεύματα της Ναζιστικής προπαγάνδας. Με εντυπωσιακή αδιαφορία για την αλήθεια, ορισμένες σκηνές προέρχονται από ταινίες που καλύπτουν τον Ρωσικό εμφύλιο καθώς και σοβιετικές ταινίες της δεκαετίας του 1920. Στην ουσία, φαίνεται πως οι δημιουργοί της ταινίας όργωσαν τα αρχεία ψάχνοντας για κομμάτια από παλιές εικόνες "πολέμου και πείνας" και μετά τις μόνταραν σε ταινία με μεγάλο υπόγειο προπαγανδιστικό αποτέλεσμα, δένοντάς τις με αφήγηση, διανθισμένη από συνεντεύξεις υποστηρικτών της γραμμής της ταινίας. Αυτά τα παραδέχτηκαν ακόμα και κάποιοι από όσους ενεπλάκησαν, κι όμως η ταινία προβλήθηκε πλατιά --περιλαμβανομένης της βρετανικής τηλεόρασης-- και εγκωμιάστηκε. Οι δημιουργοί της πήραν ακόμα και υποτροφίες και οργανωτική βοήθεια από το Εθνικό Συμβούλιο Κινηματογράφου του Καναδά και από ένα άλλο δημόσια χρηματοδοτημένο οργανισμό τον Πολυπολιτισμός Καναδά. Ξεκάθαρα, η" Σοδειά της απελπισίας" δεν είναι αντικειμενικό ντοκυμαντέρ όπως ισχυρίζεται αλλά χονδροκομμένη άσκηση στην ψυχροπολεμική προπαγάνδα.


Το βιβλίο του Conquest "Σοδειά θλίψης: Η σοβιετική κολλεκτιβοποίηση και η τρομοκρατία του λιμού" αποτελεί την σημαντικότερη απόπειρα νομιμοποίησης των υποστηρικτών της θεωρίας του γενοκτονικού λιμού. Είναι πλέον γνωστές οι ακροδεξιές διασυνδέσεις του Conquest και οι αρνήσεις του για το Ολοκαύτωμα. Σε μία περίοδο, εργοδοτήθηκε από το κέντρο παραπληροφόρησης των Βρετανικών Μυστικών Υπηρεσιών, το Information Research Department. Βασικοί του στόχοι ήταν "ο τρίτος κόσμος" και οι "Ρώσοι". Η πρότερη εργασία "Η μεγάλη τρομοκρατία" του Conquest είχε ισχυριστεί ότι μόνο 5-6 εκατομμύρια είχαν πεθάνει στην περίοδο 1932-33 και ότι μόνο τα μισά θύματα ήταν στην Ουκρανία. Το 1983 όμως ο Conquest είχε αυξήσει τους υπολογισμούς του σε 14 εκατομμύρια και είχε προεκτείνει τις συνθήεκς λιμού στο 1937! Τέτοιες αναθωρήσεις συνέπεφταν βολικά με την επέτειο πενήντα ετών από τον λιμό.


Ο Conquest παρουσιάζει τις διάφορες εθνικιστικές κλίκες οι οποίες κατέλαβαν τμήματα της Ουκρανίας κατά τον Ρωσικό Εμφύλιο, καθώς και την ξένη επέμβαση ως καλή τη πίστη κυβερνήσεις. Η μαζική σφαγή των Εβραίων της Ουκρανίας που διενεργήθηκε κατά την εθνικιστική "ανεξαρτησία" απορρίπτεται με τρεις λέξεις. Η ναζιστική κατοχή της Ουκρανίας παρουσιάζεται έμμεσα ως κατάρρευση ανάμεσα σε περιόδους Σοβιετικής "τρομοκρατίας", ενώ η απελεύθερωση των Ναζί ως Σοβιετική "νέα κατοχή." Υπάρχουν πολλά παραδείγματα έλλειψης ακαδημαϊκής συγκρότησης στο βιβλίο του Conquest. Ένα παράδειγμα είναι το γεγονός ότι παραθέτει αφηγήσεις ενός ξένου ανταποκριτή που αποκαλύπτεται πως δεν είναι άλλος απ' τον Thomas Walker, τον άνθρωπο που δεν υπήρξε ποτέ. Η παραπομπή του για το παράθεμα φτάνει στο σημείο να μετακινεί την ημερομηνία του άρθρου για τον Τύπο του Hearst από το 1935 στον Φλεβάρη του 1933. Αξίζει τον κόπο να επαναλάβουμε τις παρατηρήσεις του αμερικανού ιστορικού J Arch Getty για την ποιότητα αυτού του είδους της ιστορικής έρευνας:


"Μεγάλες αναλυτικές γενικεύσεις αποκαλύπτεται πως προέρχονται από θραύσματα κρυφακουσμένου κουτσομπολιού του διαδρόμου από δεύτερο χέρι. Ιστορίες των φυλακών ("ο φίλος μου συνάντησε τη γυναίκα του Μπουχάριν σε ένα στρατόπεδο και αυτή είπε...") έχουν μεταβληθεί σε πρωτογενείς πηγές για τη διαδικασία λήψης κεντρικών Σοβιετικών αποφάσεων .... η ανάγκη για γενικεύσεις στη βάση απομονωμένων και μη πιστοποιημένων επιμέρους στοιχείων έχει μετατρέψει τις φήμες σε πηγές και την επανάληψη ιστοριών σε επαλήθευση."


Ενώ οι σοβαροί ιστορικοί δεν αποδέχονται το κουτσομπολιό και τις φήμες ως ιστορικά γεγονότα, είναι αποκαλυπτικό να συγκρίνει κανείς αυτή τη στάση με τη δηλωμένη θέση του Conquest: "Η αλήθεια μπορεί να αναπτυχθεί μόνο με τη μορφή του κουτσομπολιού" και "για τα πολιτικά ζητήματα, βασικά, η καλύτερη, αν και όχι αλάνθαστη πηγή είναι οι φήμες."

Linkwithin

10 αλήθειες και 7 ντοκουμέντα για τη ΔΕΗ

 10 αλήθειες και 7 ντοκουμέντα για τη ΔΕΗ

 

 

Το ThePressProejct δημοσιεύει 10 απαντήσεις στο non-paper της Νέας Δημοκρατίας και 7 ντοκουμέντα από τους κακοπληρωτές της ΔΕΗ (ναι είναι και η ΝΔ ανάμεσά τους).

Αυτές τις ημέρες κυκλοφορούν διάφορα non-paper και «δημοσιογραφικά» κείμενα που σχετίζονται με «αλήθειες και ψέματα» σχετικά με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ. Είπαμε να συνεισφέρουμε στον δημόσιο διάλογο και εμείς με τη σειρά μας με κάποιες παρατηρήσεις.
Ας δούμε μερικά από τα επιχειρήματα και τα αντεπιχειρήματα που παρουσιάζονται στον Τύπο:
1. Η ΔΕΗ χρωστάει πολλά
Ναι, αλλά η ΔΕΗ είναι κερδοφόρα. Το 2013 ο κύκλος εργασιών της ανήλθε στα 6 δισεκατομμύρια ευρώ και για την ίδια περίοδο τα κέρδη της ήταν 987 εκατομμύρια ευρώ. Άλλωστε δεν υπάρχει επιχείρηση στην ελεύθερη αγορά που δεν έχει συνάψει δάνεια προκειμένου να επεκταθεί ή να λύσει προβλήματα ρευστότητας. Η ύπαρξη δηλαδή δανεισμού δεν σημαίνει αυτόματα προβληματική λειτουργία.
Ωστόσο αν θεωρήσουμε ότι όντως η ΔΕΗ έχει πρόβλημα αξίζει να σημειώσουμε ποιος τα δημιουργεί; Ο μεγαλύτερος οφειλέτης της ΔΕΗ είναι φυσικά το κράτος, το οποίο σύμφωνα με αυτά που ακούστηκαν αυτές τις ημέρες στη βουλή χρωστάει περί τα 170 εκατομμύρια ευρώ. Δεν είναι όμως μόνο το κράτος που δημιουργεί τα προβλήματα. Την Πέμπτη το πρωί ο Νικήτας Κακλαμάνης ζήτησε από τον αρμόδιο υπουργό να λάβει μέχρι αύριο την λίστα με τους μεγαλοοφειλέτες της ΔΕΗ. Συγκεκριμένα το απόσπασμα της δήλωσής του ήταν: «...θα ήθελα μέχρι την Παρασκευή που θα γίνει η ψηφοφορία επί της αρχής, να φέρετε στην Επιτροπή μας τον κατάλογο των μεγαλοφειλετών της ΔΕΗ. Πέραν του Δημοσίου με τα εκατόν εβδομήντα εκατομμύρια, όπως ανέφερε στην ομιλία της η κυρία Φούντα. Ποιοί είναι οι μεγαλοφειλέτες της ΔΕΗ; Και μην μου προτάξετε τα Προσωπικά Δεδομένα, διότι η ερώτησή μου δεν αφορά φυσικά πρόσωπα. Δεν υπάρχουν μόνο φυσικά πρόσωπα, υπάρχουν Ανώνυμες Εταιρείες, κανάλια, εφημερίδες κλπ. Θέλω λοιπόν τον κατάλογο των μεγαλοφειλετών της ΔΕΗ την Παρασκευή και να διανεμηθεί σε όλα τα μέλη της Επιτροπής.»
Μέχρι λοιπόν ο κύριος Ταγαράς να βρει την επίμαχη λίστα και μια που αναφέρθηκαν κανάλια, εφημερίδες κ.λπ. δημοσιεύουμε παρακάτω αποσπάσματα από παλαιότερους λογαριασμούς της ΔΕΗ με ενδιαφέροντα στοιχεία ως προς τα ληξιπρόθεσμα χρέη. Σημειώνουμε δε ότι όπως αποκάλυψε πριν από μερικούς μήνες ο Κώστας Βαξεβάνης στο περιοδικό Hot Doc η ΝΔ χρωστούσε πάνω από μισό εκατομμύριο ευρώ στη ΔΕΗ.
ΠΟΡΤΟ ΚΑΡΑΣ Νο1.: Ανεξόφλητο ποσό άνω του μισού εκατομμυρίου - Δεν κόπηκε το ρεύμα

ΠΟΡΤΟ ΚΑΡΑΣ Νο2.: Ανεξόφλητο ποσό άλλο μισό εκατομμύριο - Δεν κόπηκε το ρεύμα

Θεόδωρος Αγγελόπουλος: Ανεξόφλητο ποσό 14.542,99€ - Δεν κόπηκε το ρεύμα

ΔΟΛ: Ανεξόφλητο ποσό 53.735,53€ - Δεν κόπηκε το ρεύμα, κάτι δεν πάει καλά με το ΕΕΤΗΔΕ

ΣΚΑΪ: Ανεξόφλητο ποσό 51.790,00€ - Δεν κόπηκε το ρεύμα, πλήρωσε το ΕΕΤΗΔΕ μετά την αποκάλυψη του TPP

ΠΗΓΑΣΟΣ: Ανεξόφλητο ποσό 28.538,00€ - Δεν κόπηκε το ρεύμα, Επίσης ερωτηματικά για το ΕΕΤΗΔΕ

Φυσικά σε όλους αυτούς η ΔΕΗ δεν έκοψε το ρεύμα, κάτι που έκανε με μεγάλη ευκολία σε δεκάδες χιλιάδες άπορους συμπολίτες μας. Ας μην επικαλούνται λοιπόν (ψευδώς) την κακή κατάσταση της ΔΕΗ αυτοί που την κατάκλεψαν όλα αυτά τα χρόνια.
2. Το κρατικό μονοπώλιο είναι «ελληνική πρωτοτυπία»
Το επιχείρημα της κυβέρνησης όπως διαφαίνεται από το non-paper και κάποιους «εύπιστους» δημοσιογράφους είναι ότι σε όλες τις χώρες της Ευρώπης δεν υπάρχει μονοπώλιο στην ενέργεια. Αυτό είναι αλήθεια.
Αυτό που όμως δεν αναφέρεται είναι ότι λόγω της ιδιαίτερης γεωγραφίας της χώρας καμία ιδιωτική εταιρία δεν είχε ιδιαίτερη όρεξη να έρθει στην Ελλάδα και να στήσει εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα επίγειο και υποθαλάσσιο δίκτυο διανομής προκειμένου να φέρει ηλεκτρικό σε χωριά με 11 κατοίκους. Υπάρχει δηλαδή λόγος που μέχρι να φτάσουμε στην κρίση και να αρχίσουμε το ξεπούλημα δεν είχε εμφανιστεί κανένας υποψήφιος ανταγωνιστής
3. Η ιδιωτικοποίηση θα είναι προς όφελος του πολίτη
Το επιχείρημα της κυβέρνησης εδώ είναι ότι η «Μικρή ΔΕΗ» θα φέρει ανταγωνισμό που θα οδηγήσει αυτόματα στην μείωση των τιμολογίων. Αυτό είναι ένα μεγάλο και άχαρο ψέμα.
Η αλήθεια είναι ότι πουθενά στην Ευρώπη (την οποία επικαλούνται όποτε τους συμφέρει) το κόστος του ρεύματος για τον πολίτη δεν μειώθηκε εξαιτίας του ανταγωνισμού. Για την ακρίβεια στη Γερμανία η αύξηση των τιμολογίων είναι της τάξης του 21% τα δύο τελευταία χρόνια, στη Βουλγαρία 40%, στη Βρετανία 31%, στην Γαλλία 22%, ακόμα και στη Φιλναδία που όλα λειτουργούν σωστά η αύξηση είναι της τάξης του 16%.
Ακόμα όμως και αν υποθέσουμε ότι η ελεύθερη αγορά αποφασίσει για κάποιο αδιανόητο λόγο να λειτουργήσει στην Ελλάδα για πρώτη φορά από τον μεσοπόλεμο η οικονομική πραγματικότητα αυτοκαταργεί το συγκεκριμένο επιχείρημα εφόσον το νομοσχέδιο προβλέπει ότι η «Μικρή ΔΕΗ» θα πάρει αναλογικά τα βάρη των κόκκινων λογαριασμών και θα έχει επιπλέον την υποχρέωση να επενδύσει. Από που θα αντλήσει τα κεφάλαια σε μια χώρα στην οποία εκδίδονται κάθε ημέρα 1000 εντολές διακοπής ρεύματος;
Τέλος η κυβέρνηση στο non-paper αναφέρει ότι τα τελευταία χρόνια η ΔΕΗ έχει αυξήσει τα τιμολόγιά της μέχρι και 40% σε συγκεκριμένες κατηγορίες. Η αλήθεια είναι ότι η ΔΕΗ παρόλο που είναι ιδιωτικοποιημένη κατά 49% δεν αποφασίζει μόνη της για τις αυξήσεις των τιμολογίων. Είναι οι ίδιες οι κυβερνήσεις που την κατηγορούν τώρα τον άτιμο κρατισμό που επέβαλλαν τις δυσβάσταχτες αυξήσεις.
4. Οι εργαζόμενοι είναι εξασφαλισμένοι
Ανάμεσα στα πιο ευφάνταστα επιχειρήματα της κυβέρνησης είναι ότι το νομοσχέδιο εξασφαλίζει τους εργαζόμενους. Η αλήθεια είναι ότι τους εξασφαλίζει για λίγα χρόνια, αλλά γνωρίζοντας τη μοίρα των 300.000 περίπου δημοσίων υπαλλήλων που είδαν τις ζωές τους να διαλύονται από την αρχή της κρίσης δεν μπορεί μια πενταετία να θεωρείται εξασφάλιση.
5. Δεν έχει καμία σχέση το σκάνδαλο της Energa και της Hellas Power με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ.
Υπάρχει έντονη προσπάθεια από τα «συνεργαζόμενα ΜΜΕ» να ξεκαθαριστεί ότι το σκάνδαλο με την προηγούμενη προσπάθεια εναρμόνισης της Ελλάδας με την Ευρωπαϊκή Οδηγία περί μονοπωλίων δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την «Μικρή ΔΕΗ». Η κυβέρνηση δεν θέλει να παραδεχτεί ότι τα θαλάσσωσε την προηγούμενη φορά χάνοντας εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ και ως αποτέλεσμα της δικής της ανικανότητας να δημιουργήσει τους μηχανισμούς ελέγχου λειτουργίας των ιδιωτικών παρόχων ενέργειας σήμερα οι δανειστές μας πιέζουν να δώσουμε μπιρ παρά και τα ασημικά.
6. Το κράτος θα συνεχίσει να ασκεί κοινωνική πολιτική
Είναι αλήθεια ότι τυπικά η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας είναι αυτή που καθορίζει τις υποχρεώσεις για την παροχή ενέργειας. Το πρόβλημα είναι ότι αν η κυβέρνηση συνεχίσει να ασκεί την κοινωνική πολιτική που ασκούσε μέχρι σήμερα, με τις χιλιάδες οικογένειες που ζουν χωρίς ρεύμα (ας μην ξεχνάμε και τους θανάτους από μαγκάλια) τότε καλύτερα να λείπει το βύσσινο. Η παρουσία ενός ιδιώτη στην αγορά δεν μπορούμε να φανταστούμε πως θα βελτιώσει την κατάσταση.
7. Ο νέος ιδιοκτήτης θα κάνει σοβαρές επενδύσεις
Πρόκειται για αντιφατικό επιχείρημα. Από την μία η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι η αγορά δεν θα μπορούσε να αυτορυθμιστεί επειδή το κόστος δημιουργίας δικτύων και εργοστασίων παραγωγής ενέργειας θα ήταν απαγορευτικό και λίγες παραγράφους παρακάτω στο non-paper γράφει ότι ο νέος ιδιοκτήτης θα επενδύσει εκατομμύρια ευρώ προκειμένου να γίνει ανταγωνιστικότερος. Κάποιο από τα δύο δεν μπορεί να ισχύει.
8. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, αυτή είναι η απόφαση των δανειστών
Καταρχάς η Τρόικα είχε δεχτεί την προηγούμενη φορά την παραχώρηση των δικτύων σε δύο ιδιωτικές εταιρίες και το αποτέλεσμα ήταν καταστροφικό. Η αλήθεια μάλιστα είναι ότι στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες ο ρόλος των κρατικών παρόχων ενέργειας έχει αμφισβητηθεί επίσης από την Ε.Ε. Για παράδειγμα η Γερμανία μέσω της κρατικής επιχείρησης ηλεκτρισμού παρέχει ειδικές εκπτώσεις στους βιομηχάνους και βρίσκεται υπό έλεγχο για μονοπωλιακές πρακτικές. Σε κάθε περίπτωση το σπάσιμο του μονοπωλίου δεν είναι υποχρεωτικό να έρθει μέσω του ξεπουλήματος.
9. Έτσι και αλλιώς το 70% της ΔΕΗ παραμένει κρατικό
Η αλήθεια είναι ότι η ΔΕΗ θα είναι για πολύ λίγο ακόμα δημόσια. Εκτός του ότι ήδη το 49% της είναι μετοχοποιημένο στο χρηματιστήριο ένα 17% επιπλέον έχει μεταφερθεί στο ΤΑΙΠΕΔ προς «αξιοποίηση», συμπεριλαμβανομένου σε αυτό και το management, δηλαδή τον έλεγχο της εταιρίας. Ακόμα κι έτσι όμως στο δίκτυο της ΔΕΗ αυτή τη στιγμή είναι συνδεμένες μονάδες παραγωγής ρεύματος ιδιωτών που ξεπερνάνε το 40% της συνολικής παραγωγής. Και μη βιαστείτε να χαρείτε, οι παραγωγικές αυτές μονάδες των ιδιωτών χρηματοδοτούνται από το κράτος με εκατοντάδες εκατομμύρια (πρόσφατα μέσω του Fast Track δώθηκαν άλλα 100 εκατομμύρια ευρώ επιδότησης με μοναδική υποχρέωση την απασχόληση έξι (6) ανθρώπων).
10. Μπορούμε να ζήσουμε και με λάμπες
Το σύμπαν και η βλακεία του Ταμήλου είναι απεριόριστα μεγέθη.

 

πηγή: thepressproject.gr

Σε απεργία τον Αύγουστο οι ξενοδοχουπάλληλοι της Κέρκυρας

Την προκήρυξη απεργίας των πρώτη εβδομάδα του Αυγούστου σε ημερομηνία και διάρκεια που θα ορίσει άμεσα το διοικητικό συμβούλιο αποφάσισε η χθεσινή  Γ.Σ. του σωματείου ξενοδοχουπαλλήλων Κέρκυρας.

Επίσης,  “ανακοινώθηκε η απόφαση του Δ.Σ να ξεκινήσει δράση για το σταμάτημα των υπερωριών με  4ωρη στάση εργασίας και παράσταση διαμαρτυρίας στο ξενοδοχείο ΚΕΡΚΥΡΑ ΓΚΟΛΦ την Δευτέρα 7 Ιουλίου” ,ενώ εξουσιοδοτείται το Δ.Σ του συνδέσμου ξενοδοχοϋπαλλήλων να προκηρύξει απεργία σε ξενοδοχείο – ξενοδοχεία ή και πανκερκυραική απεργία ξενοδοχοϋπαλλήλων μετά από αίτημα εργαζομένων.

Άθλια συκοφαντία του ΣΥΡΙΖΑ σε βάρος των επαναπατρισθέντων πολιτικών προσφύγων

 Άθλια συκοφαντία του ΣΥΡΙΖΑ σε βάρος των επαναπατρισθέντων πολιτικών προσφύγων

Η επιδίωξη του ΣΥΡΙΖΑ να αναβαθμίσει τις σχέσεις του με τους εφοπλιστές, γενικότερα με τον ΣΕΒ και την αστική τάξη, και ταυτόχρονα να αποπροσανατολίσει και να χειραγωγήσει τις λαϊκές συνειδήσεις, προκειμένου να αναδειχθεί χαλίφης στη θέση του χαλίφη, χαρακτηρίζει την καθημερινή δράση του. Ο ΣΥΡΙΖΑ υιοθετεί και αναπαράγει τους χυδαίους, ανυπόστατους ισχυρισμούς της αστικής προπαγάνδας, ενοχοποιεί τους αγώνες, τις κατακτήσεις και τις διεκδικήσεις του εργατικού κινήματος.

Χαρακτηριστικό δείγμα γραφής αυτής της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ είναι το άρθρο στο φύλλο της εφημερίδας «Αυγή» στις 2 Ιούλη, με τίτλο «Με ξένα κόλλυβα... ». Ενώ χύνει κροκοδείλια δάκρυα για «το αυτονόητο δικαίωμα νοσοκομειακής και φαρμακευτικής περίθαλψης σε 2 εκατ. ανασφάλιστους Έλληνες... », εναρμονίζεται πλήρως με τις θέσεις της αστικής τάξης και προβάλλει τους ανυπόστατους ισχυρισμούς της για την κατάσταση των ασφαλιστικών ταμείων, ενοχοποιεί τους πολιτικούς πρόσφυγες και δηλώνει με απύθμενο θράσος: «Άλλωστε, υπάρχει αρνητική εμπειρία από την εποχή της "απλόχερης κοινωνικής πολιτικής" της πρώτης κυβέρνησης Α. Παπανδρέου, τότε που κατά δεκάδες χιλιάδες οι επαναπατρισθέντες πολιτικοί πρόσφυγες προστέθηκαν στο ΝΑΤ και σε άλλα Ταμεία, χωρίς να αναλάβει το κράτος τα έξοδα της ασφάλισής τους, με αποτέλεσμα να αρχίσει το βούλιαγμα ανθηρών μέχρι τότε, Ταμείων»!

***

Η άθλια αυτή συκοφαντική εκστρατεία της πλουτοκρατίας, που αναπαράγει ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα και από το σχετικό άρθρο της εφημερίδας του, της «Αυγής», έχει καταρριφθεί από το ταξικό εργατικό κίνημα με τεκμηριωμένα στοιχεία. Το με αρ. πρωτ. 68648/18/07/2002 έγγραφο του ΝΑΤ, ρητά αναφέρει τα εξής: «Σε συνέχεια του από 8/7/2002 σήματος, σχετικά με τον αριθμό των πολιτικών προσφύγων που έχουν συνταξιοδοτηθεί από το Ταμείο μας από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, σας γνωρίζουμε ότι από τα τηρούμενα στην Υπηρεσία μας στοιχεία, προκύπτει ότι ο αριθμός των παραπάνω ανέρχεται στους 21». Ενώ η «Αυγή» γνωρίζει όλα τα παραπάνω στοιχεία, επιδιώκει να συγκαλύψει τους πραγματικούς υπαίτιους, τους εφοπλιστές και την πλουτοκρατία, για τη λεηλασία του ΝΑΤ και των άλλων ασφαλιστικών ταμείων, την εισφοροκλοπή - εισφοροαπαλλαγή και τα θαλασσοδάνεια, την καπιταλιστική βαρβαρότητα, την αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ, των κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, και των άλλων κομμάτων του κεφαλαίου.

***

Η χυδαία αυτή συκοφαντία του ΣΥΡΙΖΑ σε βάρος των επαναπατρισθέντων προσφύγων χρησιμοποιείται ως άλλοθι από τους αστούς και τους οπορτουνιστές για την ένταση της επίθεσης ενάντια στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, για τη δραστική μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Το μείγμα της καπιταλιστικής ανάπτυξης που προβάλλεται είτε από ΝΔ - ΠΑΣΟΚ είτε από τον ΣΥΡΙΖΑ, έχει στον πυρήνα του τον αντικομμουνισμό και την ενοχοποίηση των εργατικών δικαιωμάτων, με τις αντίστοιχες προσαρμογές, εμπόριο ελπίδας και φόβου, προτάσσοντας το «μικρότερο κακό», με ψευδεπίγραφες υποσχέσεις για το λαό.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, το ΚΚΕ συμβάλλει με όλες του τις δυνάμεις για την ενίσχυση της αντικαπιταλιστικής - αντιμονοπωλιακής πάλης της Λαϊκής Συμμαχίας της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολούμενων ΕΒΕ, των φτωχών αγροτών, των νέων, των γυναικών των λαϊκών οικογενειών, για την προστασία και ανακούφιση των ανέργων, τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, τις συντάξεις, την Υγεία, την Πρόνοια, την Εκπαίδευση, ενάντια στο ξεπούλημα της ΔΕΗ και των άλλων δημόσιων επιχειρήσεων και υποδομών. Πάλη ρήξης και ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων, για την αποδέσμευση από την ΕΕ, την κατάκτηση και οικοδόμηση της Εργατικής - Λαϊκής Εξουσίας.

902

Πω … πω … πω …

Πω … πω … πω …

Έπεσα από τα σύννεφα …

Μα, πως έγινε αυτό ;

Ειλικρινά δεν το κατάλαβα !

ΕΒΓΑΛΑΝ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΗ ΔΕΗ !

Η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ :

Με ανακοίνωσή του το ΠΑΜΕ καταγγέλλει την απόφαση του δικαστηρίου να κηρύξει παράνομη και καταχρηστική την απεργία των εργαζομένων στη ΔΕΗ.

Τους καλεί να μην υποκύψουν στην τρομοκρατία, να κλιμακώσουν την πάλη τους, να δυναμώσουν τη συμμαχία με τα άλλα λαϊκά στρώματα.

Καλεί επίσης τα συνδικάτα να εκδηλώσουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους στους απεργούς της ΔΕΗ, να βάλουν όλοι μαζί φραγμό στα σχέδια της κυβέρνησης για επιστράτευση.
Σημείωση μπλογκ: Αλήθεια, εκείνη η … ΓΣΕΕ (αν την … έχετε ακουστά), τι ακριβώς κάνει ;;;

Δωστε τους και αναδρομικα-Αστυνομικοί της Ασφάλειας έβαλαν χειροπέδες σε 35χρονο και τον έδειραν για να του πάρουν λεφτά

Αστυνομικοί της Ασφάλειας έβαλαν χειροπέδες σε 35χρονο και τον έδειραν για να του πάρουν λεφτά

• g

  

Έρευνα διενεργεί η Διεύθυνση Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΛ.ΑΣ., σχετικά με την υπαιτιότητα τριών αστυνομικών και ενός Έλληνα ιδιώτη, σε υπόθεση αρπαγής, παράνομης κατακράτησης, απρόκλητης σωματικής βλάβης και κλοπής σε βάρος 35χρονου επίσης Έλληνα καθώς και παραβίασης του υπηρεσιακού απορρήτου.
Όσον αφορά στους εμπλεκομένους, πρόκειται για έναν 34χρονο Αστυνόμο Β΄ που υπηρετεί στο Τμήμα Ασφαλείας Παιανίας και δύο 42χρονους Αρχιφύλακες, (ο ένας υπηρετεί στο Τμήμα Ασφαλείας Αγίου Δημητρίου και ο άλλος στην Ασφάλεια Αθηνών) καθώς και έναν 52χρονο ιδιώτη.
Ειδικότερα, η διερεύνηση της υπόθεσης ξεκίνησε ύστερα από καταγγελία του 35χρονου, σχετικά με τη συμμετοχή των παραπάνω εμπλεκομένων σε έκνομες ενέργειες, σε βάρος του.  Πιο αναλυτικά και όπως προέκυψε από την έρευνα, χθες ο 35χρονος ως υπόχρεος εμφάνισης λόγω περιοριστικών όρων για υπόθεση ναρκωτικών, παρουσιάστηκε στο Τμήμα, όπου ο 34χρονος Αστυνόμος, με παραπλανητική - παρελκυστική συμπεριφορά, καθυστερούσε σκόπιμα την αναχώρησή του από το Τμήμα.
Παράλληλα, είχε ενημερώσει, τους άλλους τρεις εμπλεκομένους, οι οποίοι αφού μετέβησαν στο Τμήμα προέβησαν στην παράνομη σύλληψη και κατακράτησή του. Επιπλέον τον έδεσαν με χειροπέδες και άσκησαν σε βάρος του σωματική βία, με σκοπό να τον εξαναγκάσουν να επιστρέψει οφειλόμενο χρηματικό ποσό 3.000 ευρώ, που είχε λάβει με «απατηλό τρόπο», όπως αναφέρει η ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ., από τον έναν Αρχιφύλακα.
Μάλιστα, για να ασκήσουν μεγαλύτερη πίεση, ώστε να αναγκάσουν το θύμα να επιστρέψει τα χρήματα, αφαίρεσαν από την κατοχή του το διαβατήριο του. Από το Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας, στο πλαίσιο της πειθαρχικής δικαιοδοσίας, έχει κινηθεί η διαδικασία επιβολής των ανάλογων πειθαρχικών μέτρων σε βάρος των αστυνομικών, ενώ ερευνούνται ακριβώς το είδος της συναλλαγής που είχε ο αστυνομικός με τον 35χρονο, αλλά και τυχόν εμπλοκή τους σε άλλες ενέργειες.

Εβγαλαν παράνομη την απεργία στη ΔΕΗ

Εβγαλαν παράνομη την απεργία στη ΔΕΗ

Η απόφαση του δικαστηρίου εκδόθηκε αργά χτες βράδυ, αλλά η κινητοποίηση συνεχίζεται. Τις απειλές για επιστράτευση κλιμακώνει η κυβέρνηση

Από την απεργιακή κινητοποίηση που έγινε την Πέμπτη στην Αθήνα

Παράνομη και κατά περίπτωση καταχρηστική έκρινε χτες το Μονομελές Πρωτοδικείο της Αθήνας την απεργία των εργαζομένων της ΔΕΗ, ύστερα από προσφυγή της Επιχείρησης, με το αιτιολογικό ότι «δεν διατέθηκε το εξαιρούμενο προσωπικό»! Η εκδίκαση της υπόθεσης ξεκίνησε το μεσημέρι και η απόφαση έγινε γνωστή λίγο μετά τις 11 το βράδυ.
Στο μεσοδιάστημα, ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Κυριάκος Μητσοτάκης, είχε ήδη εκδώσει απόφαση να λειτουργήσει κανονικά το Εθνικό Τυπογραφείο σήμερα Σάββατο και την Κυριακή, «λόγω εκτάκτων υπηρεσιακών αναγκών». Ενισχύονται έτσι οι ενδείξεις ότι η κυβέρνηση θα αξιοποιήσει την δικαστική απόφαση για να επιστρατεύσει τους απεργούς της ΔΕΗ, με βάση τον αντιδραστικό νόμο 3536/2007 (άρθρο 41, Ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση εκτάκτων αναγκών σε περίοδο ειρήνης).
Μετά την απόφαση του δικαστηρίου, η κυβέρνηση διέρρεε ότι θα υπάρξει «εύλογο διάστημα μέχρι να αποφασιστεί η επίταξη των υπαλλήλων», εκβιάζοντας με τελεσίγραφα να σταματήσουν την απεργία. Στο ίδιο πνεύμα, η ΔΕΗ ΑΕ ανακοίνωσε ότι «αναμένει την πλήρη συμμόρφωση προς τη δικαστική απόφαση».
Το δικαστήριο, σε μια καθαρά πολιτική μεθόδευση σε βάρος της απεργίας, την έκρινε παράνομη ως προς τη μητρική επιχείρηση και καταχρηστική ως προς ορισμένα αιτήματα που αφορούσαν τις θυγατρικές ΔΕΔΔΗΕ και ΑΔΜΗΕ. Η διοίκηση της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ συνεδρίασε αργά χτες βράδυ και αποφάσισε να συνεχιστεί η απεργία.

Μαζική συμμετοχή στη Δυτ. Μακεδονία

Χτες ήταν η δεύτερη μέρα της απεργιακής κινητοποίησης, που με τη μορφή των κυλιόμενων 48ωρων ξεκίνησε από τα μεσάνυχτα της Τετάρτης, με αφορμή την κατάθεση του νομοσχεδίου για τη «μικρή ΔΕΗ». Τα ποσοστά συμμετοχής στην απεργία παρέμειναν και χτες υψηλά (πάνω από 90%) στους πέντε ΑΗΣ (Πτολεμαΐδας, Αγίου Δημητρίου, Καρδιάς, Αμυνταίου, Μελίτης) και στα ορυχεία της Δυτικής Μακεδονίας.
Με υψηλά ποσοστά συνεχίστηκε η απεργία και στον ΑΗΣ Κομοτηνής, αλλά και στους ΥΗΣ Εδεσσαίου και Αγρα στην Πέλλα. Αντίστοιχα και στον ΥΗΣ Θησαυρού Δράμας, όπου επιπλέον οι εργαζόμενοι χτες το πρωί απέκλεισαν το δρόμο για να εμποδίσουν την πρόσβαση των εργολάβων που εμπλέκονται στη δραστηριότητα της ΔΕΗ.
Οι δυνάμεις του κλαδικού Συνδικάτου Ενέργειας (ΣΕΕΕΝ) συνέχισαν τις μαζικές εξορμήσεις στα χωριά της Δυτικής Μακεδονίας, με ιδιαίτερη έμφαση στα ενεργειακά χωριά, προκειμένου να ενημερώσουν το λαό για τις επιπτώσεις που θα προκύψουν από την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και γενικότερα από την απελευθέρωση της Ενέργειας.
Οι κάτοικοι της περιοχής, που ήδη βιώνουν τις επιπτώσεις από τη μέχρι τώρα πορεία ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, βρίσκονται σταθερά στο πλευρό των εργαζομένων και παλεύουν μαζί τους. Χτες βράδυ, έγιναν με πρωτοβουλία του ΣΕΕΕΝ νέες κινητοποιήσεις στην Κοζάνη, στην Πτολεμαΐδα και τη Φλώρινα. Λίγο πριν τα μεσάνυχτα και ενώ είχε γίνει γνωστή η απόφαση του δικαστηρίου, εργαζόμενοι και κάτοικοι της περιοχής άρχισαν να συγκεντρώνονται έξω από τους ΑΗΣ Καρδιάς και Αγίου Δημητρίου.

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΣΥΡΙΖΑ Ο «κουρνιαχτός» με το δημοψήφισμα κρύβει την ουσία

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΣΥΡΙΖΑ

Ο «κουρνιαχτός» με το δημοψήφισμα κρύβει την ουσία

Αφοπλιστική η παραδοχή Σκουρλέτη ότι η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ είναι «πρόταση διεξόδου» από την ένταση των κινητοποιήσεων...

Οσο περνούν οι μέρες, γίνεται ολοένα και πιο καθαρό ότι οι τακτικισμοί του ΣΥΡΙΖΑ με το δημοψήφισμα για τη ΔΕΗ δεν αποσκοπούσαν παρά στο να διευκολύνουν κόμματα και ανεξάρτητους βουλευτές να εκδηλώσουν το ενδιαφέρον τους για συνεργασία μαζί του, με προοπτική την ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ σε κορμό της κυβέρνησης που θα προκύψει από τις επόμενες εκλογές.
«Πρόθυμοι» να βάλουν πλάτες στους σχεδιασμούς του ΣΥΡΙΖΑ, για τους δικούς του λόγους ο καθένας, που πάντως δεν είναι άσχετοι με τη διεκδίκηση ρόλου σε μια επόμενη κυβέρνηση αστικής διαχείρισης, δήλωσαν ήδη οι ΑΝΕΛ, πέντε ανεξάρτητοι βουλευτές, ενώ τη Δευτέρα η ΔΗΜΑΡ συγκαλεί Εκτελεστική Επιτροπή και Κοινοβουλευτική Ομάδα για να επικυρώσει όπως λέγεται το «ναι» στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ. Θετικές απαντήσεις αναμένει η Κουμουνδούρου και από τους υπόλοιπους ανεξάρτητους βουλευτές.
Ο ΣΥΡΙΖΑ προσδοκά οφέλη και από το δικομματικό καυγά που πυροδότησε η πρόταση για δημοψήφισμα, χωρίς αυτός να μπαίνει στην ουσία της απελευθέρωσης, όπου προδίδεται η στρατηγική σύμπλευση με τη ΝΔ. Η κυβερνητική εκπρόσωπος Σοφία Βούλτεψη κατηγόρησε χτες τον Αλ. Τσίπρα ότι «στην απεγνωσμένη προσπάθειά του να συσπειρώσει και να ελέγξει το κόμμα του, υποδαυλίζει και υποκινεί κινητοποιήσεις που απειλούν να καταστρέψουν την ελληνική οικονομία και τους Ελληνες», ότι «διαλύει τη χώρα» κ.λπ.
Απαντώντας έμμεσα, ο εκπρόσωπος Τύπου Π. Σκουρλέτης ομολόγησε ότι η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ αποσκοπεί στο ακριβώς αντίθετο, να εκτονώσει δηλαδή με τη λογική της ανάθεσης τις όποιες αγωνιστικές διαθέσεις. Οπως είπε προχτές, η πρόταση για δημοψήφισμα είναι «πρόταση διεξόδου» από την ένταση των κινητοποιήσεων!

Διαμαρτύρεται για υπονόμευση του ανταγωνισμού!

Αποκαλυπτικό είναι επίσης το χτεσινό non paper του ΣΥΡΙΖΑ, με το οποίο προσπαθεί να πείσει ότι η παραπέρα ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ δεν προάγει τον ανταγωνισμό! Γράφει μεταξύ άλλων:
«Η διεθνής εμπειρία (δείχνει ότι) δημιουργούνται υπερεθνικά ολιγοπώλια που καταργούν στην πράξη τα όποια υποτιθέμενα οφέλη της ιδιωτικοποίησης και του ανταγωνισμού όσον αφορά τις τιμές. Στον ευρωπαϊκό χώρο, για παράδειγμα, κυριαρχούν πέντε πολυεθνικές εταιρείες ηλεκτρικής ενέργειας με αποτέλεσμα την ακύρωση του όποιου ανταγωνισμού».
Υποστηρίζει ακόμα ότι «αυξάνεται η ενεργειακή φτώχεια», όταν ούτε καν ο ίδιος δεν τολμά να ισχυριστεί ότι με τη ΔΕΗ στο Δημόσιο θα παρέχει στο λαό φτηνό άφθονο ρεύμα, αλλά αναμασά τα περί Κοινωνικών Τιμολογίων, που χρηματοδοτούνται από το υστέρημα όσων ακόμα μπορούν και πληρώνουν τη ΔΕΗ.
Διαμαρτύρεται επίσης πως τα «ιδιωτικά ολιγοπώλια ηλεκτρικής ενέργειας» εστιάζουν μόνο στην κερδοφορία τους και δεν επενδύουν, με αποτέλεσμα να «απειλείται η ενεργειακή επάρκεια της χώρας και υποβαθμίζεται ο στρατηγικός ρόλος του κλάδου στην ανάπτυξη και την παραγωγική ανασυγκρότηση». Σαν να μη λειτουργεί η σημερινή ΔΕΗ με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, με τη λογική του κόστους - κέρδους για τους μετόχους της, ορισμένοι από τους οποίους είναι διεθνείς επενδυτικοί όμιλοι.
«Αυτή η αρνητική διεθνής εμπειρία έχει οδηγήσει τα τελευταία χρόνια σε μια τάση ανάκτησης των ιδιωτικοποιημένων εταιρειών από το δημόσιο, κυρίως από την τοπική αυτοδιοίκηση» γράφει ο ΣΥΡΙΖΑ, επιβεβαιώνοντας εμμέσως πως η κρατικοποίηση στον καπιταλισμό είναι η άλλη όψη της ιδιωτικοποίησης.

Τροποποιήσεις χωρίς αντίκρισμα

Στο μεταξύ ο υπουργός ΥΠΕΚΑ Γ. Μανιάτης κατέθεσε τροπολογίες στο νομοσχέδιο για τη ΔΕΗ, επιχειρώντας να αμβλύνει και να ξεγελάσει τις αντιδράσεις των εργαζομένων και του λαού. Μεταξύ άλλων, διευκρίνισε ότι το σύνολο των εσόδων από την αποκρατικοποίηση θα πάει στη ΔΕΗ, οι οικονομικές προτάσεις πρέπει να είναι πάνω από τη λογιστική αξία της εταιρείας, οι εργαζόμενοι προστατεύονται από απόλυση για πέντε χρόνια και οι κάτοικοι κοντά στις μονάδες θα έχουν προτεραιότητα σε τυχόν προσλήψεις λόγω εντοπιότητας.
Επίσης, σημείωσε ότι η πελατειακή βάση της νέας εταιρείας, μετά την απόσχιση, θα είναι ανάλογη του προφίλ της πελατειακής βάσης της ΔΕΗ «ιδίως από άποψη οικονομικής συμπεριφοράς και δεδομένων κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας ανά κατηγορία πελατών», δηλαδή δεν θα δοθεί στη «μικρή» ΔΕΗ το «φιλέτο» του πελατολογίου της ΔΕΗ, αλλά αναλογικά τόσοι «κακοί» πελάτες, όσοι θα παραμείνουν στη «μεγάλη» ΔΕΗ.

Οι κερδισμένοι και οι χαμένοι

Οι κερδισμένοι και οι χαμένοι

-- Σύμφωνα με στοιχεία από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τουρισμού και εγχώριες πηγές, ο κλάδος του Τουρισμού έχει γνωρίσει τεράστια ανάπτυξη τα τελευταία 60 χρόνια. Τη δεκαετία του '50 οι ταξιδιώτες παγκοσμίως κυμαίνονταν κοντά στα 22 εκατ. και το 2013 η Ελλάδα μόνο υποδέχτηκε 20 εκατ. τουρίστες, μαζί με την κρουαζιέρα.
-- Το 2013 οι αφίξεις αυξήθηκαν κατά 15,4%, οι διανυκτερεύσεις κατά 14,5% και οι εισπράξεις κατά 18,1%. Φέτος, οι προσδοκίες είναι για νέα μεγάλη άνοδο σε αφίξεις και τζίρο. Στη Ρόδο, για παράδειγμα, οι αφίξεις βρίσκονταν το Μάη στο +12% σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο. Δικαιολογημένα, λοιπόν ο Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ), με δηλώσεις του προέδρου του, επισημαίνει ότι είναι τρία χρόνια μπροστά από τους στόχους τους, σε ό,τι αφορά την ανάπτυξη του κλάδου.
-- Οι εργαζόμενοι στον Τουρισμό υπέστησαν μειώσεις μισθών πάνω από 15% και διευθέτηση του χρόνου με 10 ώρες δουλειάς τη μέρα, με την υπογραφή της ΣΣΕ από τη συμβιβασμένη πλειοψηφία της Ομοσπονδίας.
-- Το 2013, σύμφωνα με τα τελικά στοιχεία, η απασχόληση παρά την έκρηξη των τουριστών και των δισ. ευρώ, ήταν 3,5% λιγότερη, με την πλειοψηφία των εργαζομένων να απασχολείται το πολύ έως 6 μήνες. Το ετήσιο εισόδημα μετά και την περικοπή των Ταμείων Ανεργίας δεν υπερβαίνει τις 4.000 ευρώ για τη μεγάλη πλειοψηφία.
-- Σύμφωνα με στοιχεία του 2012, οι επιχειρήσεις απασχολούσαν ανασφάλιστους τρεις στους δέκα εργαζόμενους, ενώ πάνω από 40.000 δούλευαν «νόμιμα» χωρίς ασφάλιση, με το καθεστώς της «μαθητείας», που σημαίνει ωρομίσθιο μέχρι και ένα (1) ευρώ, 10ωρες βάρδιες, στο όνομα τάχα της πρακτικής άσκησης.
-- Η λαϊκή οικογένεια αδυνατεί εδώ και χρόνια να κάνει έστω και ολιγοήμερες διακοπές. Σύμφωνα με έρευνα του ΙΝΚΑ, περισσότεροι από 75 στους 100 Ελληνες θα περάσουν το φετινό καλοκαίρι χωρίς διακοπές. Από αυτούς που δήλωσαν ότι θα κάνουν διακοπές, το 40% είπε ότι θα είναι ολιγοήμερες, το πολύ πέντε ημερών. Οι λόγοι για τους οποίους οι περισσότεροι δεν θα κάνουν διακοπές, είναι οικονομικοί (75%), επαγγελματική και εισοδηματική αστάθεια (15%), επαγγελματικές υποχρεώσεις και άλλοι λόγοι (10%). Σύμφωνα με την έρευνα, οι Ελληνες παραθεριστές διαμένουν κυρίως σε φιλικά ιδιόκτητα σπίτια (40%), σε συγγενικό - φιλικό σπίτι (30%) και ξενοδοχεία - ενοικιαζόμενα δωμάτια (30%). Το 40% των παραθεριστών του 2014 θα κάνει διακοπές για 4 μέρες, το 25% για 7 μέρες, το 20% για 10 μέρες, το 13% για 15 μέρες και το 2% για 20 μέρες. Αυτοί που θα ταξιδέψουν εκτός Ελλάδας, θα είναι μειωμένοι φέτος κατά 52%.
-- Το κέρδος για τους αυτοαπασχολούμενους του Τουρισμού είναι ελάχιστο καθώς τη μερίδα του λέοντος από τα κέρδη και τις εισπράξεις παίρνουν οι μονοπωλιακοί όμιλοι εξαιτίας του συστήματος «all inclusive». Δηλαδή, όλες οι δραστηριότητες των χιλιάδων ξένων τουριστών που φτάνουν καραβιές στην Ελλάδα, γίνονται μέσα στο χώρο διαμονής, άρα και όλα τα λεφτά πάνε σε συγκεκριμένους ομίλους.
-- Σύμφωνα με στοιχεία του Ινστιτούτου Τουριστικών Ερευνών και Προβλέψεων, την περίοδο 2009 - 2013 άνοιξαν 914 νέα ξενοδοχεία, το 73% των οποίων εντάσσεται στις τρεις υψηλότερες κατηγορίες, ενώ διέκοψαν τη λειτουργία τους 613 μονάδες συνολικής δυναμικότητας 34.480 κλινών, από τις οποίες μόνο το 3% προερχόταν από τις υψηλές κατηγορίες. Που σημαίνει ότι οι μικρές τουριστικές επιχειρήσεις φθίνουν, όταν οι μεγάλες γιγαντώνονται.

Τουριστική ανάπτυξη για τους μεγαλοξενοδόχους ή για το λαό;

Τουριστική ανάπτυξη για τους μεγαλοξενοδόχους ή για το λαό;

Από παλιότερη κινητοποίηση του ΠΑΜΕ στο Ηράκλειο για προβλήματα των ξενοδοχοϋπαλλήλων

Τον τελευταίο καιρό, κυβέρνηση και μεγαλοξενοδόχοι πανηγυρίζουν για τα ρεκόρ αφίξεων και την ανάπτυξη στον τουρισμό. Μια ανάπτυξη, όμως, που δεν είναι για το λαό. Γίνεται πάνω στα συντρίμμια των εργασιακών δικαιωμάτων, περνά από τα λουκέτα των μικρών επιχειρήσεων, τσαλαπατάει το δικαίωμα της λαϊκής οικογένειας για διακοπές.
Οι μόνοι τελικά που τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση και προσδοκίες για κέρδη είναι οι μεγάλες εταιρείες tour operator, οι μεγαλοξενοδόχοι και οι αεροπορικές εταιρείες.
Ολο το προηγούμενο διάστημα, στη διάρκεια της καπιταλιστικής κρίσης, οι εργαζόμενοι στον τουρισμό «μάτωσαν» κυριολεκτικά, για να συντηρήσουν τα κέρδη τους τα τουριστικά μονοπώλια. Χτυπήθηκαν με μειώσεις μισθών πάνω από 15%, διευθέτηση του χρόνου εργασίας με 10ωρες βάρδιες, εφαρμογή του νόμου της μη υποχρεωτικότητας των συλλογικών συμβάσεων, αλλά και από την υπογραφή νέων μειώσεων στην τοπική συλλογική σύμβαση εργασίας.
Την ίδια στιγμή, η πλειοψηφία του λαού δεν μπορεί να κάνει ούτε μια μέρα διακοπές, αφού το εισόδημα είναι τσακισμένο, οι τιμές σε εισιτήρια και δωμάτια είναι απλησίαστες και τη μερίδα του λέοντος την παίρνουν τα μονοπώλια, αξιοποιώντας το σύστημα all inclusive.
Το 2013 η απασχόληση στον κλάδο, παρά την έκρηξη των τουριστών, ήταν 3,5% λιγότερη σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, με την πλειοψηφία των εργαζομένων να απασχολείται εποχικά, το πολύ έως 6 μήνες.

Το ένα χέρι νίβει το άλλο

Εχουν τεράστιες ευθύνες οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες στο Εργατικό Κέντρο και στο Σύνδεσμο Ξενοδοχοϋπαλλήλων Ηρακλείου για το ότι οι εργαζόμενοι βρέθηκαν απροετοίμαστοι μπροστά στην επίθεση του κεφαλαίου. Εκαναν διαλυτική δουλειά στο εργατικό κίνημα, καλλιεργούν τον εκφυλισμό, τις θεωρίες περί αναποτελεσματικότητας του αγώνα, εμποδίζουν την οργάνωση στους χώρους δουλειάς και στον κλάδο.
Προτείνουν την ταξική συνεργασία με τους μεγαλοξενοδόχους, στηρίζουν τις κατευθύνσεις της ΕΕ, τη στρατηγική της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου. Πρόκειται για μια καλοπληρωμένη εργατική αριστοκρατία, που διαπλέκεται με τη μεγαλοεργοδοσία. Παλιότερα στηριζόταν από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ενώ πλέον σημαντικό μέρος της έχει προσχωρήσει ή συνεργάζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η Τοπική Διοίκηση εφαρμόζει την ίδια αντιλαϊκή πολιτική σε δήμους και περιφέρειες, με την κατάργηση της Κυριακής - αργίας, την παραχώρηση δημόσιων εκτάσεων στο κεφάλαιο, το χαρακτηρισμό τουριστικών ζωνών κ.ά. Διαχειρίζεται και κατευθύνει κονδύλια, όπως το ΕΣΠΑ, στις μεγάλες επιχειρήσεις. Να, γιατί συμμετείχαν μεγαλοξενοδόχοι και τουριστικοί πράκτορες στα ψηφοδέλτια ΠΑΣΟΚ - ΝΔ στις τοπικές εκλογές.

Η πρόταση του ΚΚΕ

Το ΚΚΕ δεν είναι ενάντια στην τουριστική οικονομική δραστηριότητα. Ομως αυτή πρέπει πρώτα απ' όλα να διασφαλίζει την κάλυψη των αναγκών του λαού σε διακοπές και αναψυχή, έτσι ώστε όλοι οι κλάδοι της οικονομίας και οι περιοχές να αναπτύσσονται ισόρροπα.
Η ανάπτυξη αυτή να διασφαλίζει την ανάπτυξη του τουριστικού τομέα σε αναλογία με τη βιομηχανική - αγροτική παραγωγή, την προστασία του περιβάλλοντος, της δημόσιας υγείας, σε ισορροπία με τη φύση, την πλήρη και σταθερή εργασία των εργαζομένων του κλάδου, με μισθούς που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες, την προστασία της υγείας και την ασφάλειά τους.
Στον καπιταλισμό, η ανάπτυξη του τουρισμού με σκοπό το κέρδος δεν μπορεί να καλύψει αυτούς τους στόχους. Θεωρούμε ότι οι εργαζόμενοι και μικροεπιχειρηματίες του κλάδου έχουν αντικειμενικό συμφέρον να ταχθούν με το ΚΚΕ, να δυναμώσουν παντού την πρότασή του για τη Λαϊκή Συμμαχία και Εργατική - Λαϊκή Εξουσία. Πρόταση που προϋποθέτει σύγκρουση με την ΕΕ και τα μονοπώλια, ώστε να μπει στην υπηρεσία του λαού όλος ο πλούτος της χώρας. Σε αυτήν την κοινωνία, ο τουρισμός θα έχει περίοπτη θέση ως λαϊκό δικαίωμα στην ξεκούραση και την αναψυχή.

Ισχυρή συμμαχία στον κλάδο

Είναι ανάγκη σήμερα να φτιαχτεί μια ισχυρή συμμαχία στον κλάδο του Επισιτισμού - Τουρισμού που θα παλέψει για άμεσα και οξυμένα προβλήματα των εργαζομένων και των αυτοαπασχολούμενων, μαζί με τους φτωχούς αγρότες, τη νεολαία και τις γυναίκες, μέσα από τις Λαϊκές Επιτροπές σε τουριστικές περιοχές, για να διεκδικήσουν:

• Δικαίωμα για διακοπές, αναψυχή, δωρεάν για τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας.
• Κοινωνικό τουρισμό για τη λαϊκή οικογένεια, τους ανέργους, με ελεύθερη πρόσβαση σε ακτές, πολιτιστικούς - αρχαιολογικούς χώρους.
• Κατάργηση του all inclusive.
• Ουσιαστική προστασία των ανέργων, με επίδομα ανεργίας 80% του κατώτερου μισθού. Κατάργηση του νόμου που καταργεί το επίδομα ανεργίας για τους εποχικά εργαζόμενους.
• Κατάργηση των ελαστικών μορφών εργασίας, των δουλεμπορικών συνεργείων. Πρακτική άσκηση - μαθητεία με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
• Κλαδικές συλλογικές συμβάσεις σε Επισιτισμό - Τουρισμό που θα καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων, με υποχρεωτική ισχύ. Επαναφορά μισθών στα επίπεδα του 2008 που να καλύπτουν τις απώλειες από τις μειώσεις.
• Επανένταξη στα βαρέα και ανθυγιεινά των ειδικοτήτων του κλάδου.
• Κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας σε Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, σύγχρονη εντελώς δωρεάν δημόσια Υγεία, μόρφωση, Πολιτισμό, Αθλητισμό, δωρεάν παιδικοί σταθμοί, προστασία της γυναίκας και της μητρότητας, εξασφάλιση της λαϊκής στέγης.

Με τη συμβολή των εργαζομένων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων να πάρουν ζωή τα σωματεία, οι επαγγελματικοί και αγροτικοί σύλλογοι. Να προχωρήσει η ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, που περνάει μέσα από την οργάνωση σε κάθε ξενοδοχείο, μέσα από την αλλαγή των συσχετισμών στα σωματεία, δυναμώνοντας τις ταξικές δυνάμεις.

Γιώργος ΣΤΕΦΑΝΑΚΗΣ
Μέλος της ΕΠ Κρήτης του ΚΚΕ και του ΔΣ του Σωματείου Μαγείρων και Λοιπού Προσωπικού Κουζίνας Ηρακλείου