7 Αυγ 2016

Ολυμπιακοί Αγώνες: Γιορτή μάσας, ντόπας, μίζας…

Ολυμπιακοί Αγώνες: Γιορτή μάσας, ντόπας, μίζας…


ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
   Η ίδια η μυθολογία γύρω από τη γέννηση των Αγώνων πιστοποιεί ότι η ύστερη εξιδανίκευσή τους, λίγη σχέση έχει με την πραγματικότητα. Οι Αγώνες δεν ήταν μόνο στέφανοι και κότινοι, δεν ήταν μόνο κλέη και αρετή ψυχής μέσα σε ρωμαλέα σώματα. Ηταν και εξαγορές, ήταν και δολιοφθορές, ήταν και απάτες, ήταν και δωροδοκίες, ήταν και ντόπινγκ…
    Από τη γέννησή τους, κιόλας, οι Ολυμπιακοί Αγώνες εμφανίζονται συνυφασμένοι με το δόλο. Οι αξεπέραστοι «παραμυθάδες» Ελληνες φρόντισαν να ενσωματώσουν στο μύθο για τη γέννηση των Αγώνων τη δολιότητα. Ετσι ο Πέλοπας, ο ιδρυτής των Αγώνων, αναδείχτηκε μέγας ηγεμόνας της Πελοποννήσου, αφού πρώτα εξόντωσε τον Οινόμαο με όχι και τόσο έντιμο τρόπο: Δωροδόκησε τον ιπποκόμο του Οινόμαου, τον Μυρτίλο και ο τελευταίος αφαίρεσε τους ήλους από τους τροχούς του άρματος του Οινόμαου. Στην αρματοδρομία ο Οινόμαος σκοτώθηκε και ο νικητής πια Πέλοπας, αφού νυμφεύτηκε την κόρη του Οινόμαου, την Ιπποδάμεια, αναδιοργάνωσε τους Αγώνες προς …τιμήν του πεθερού του. Προηγουμένως, όπως είπαμε, τον είχε δολοφονήσει…
    Δύσκολα θα βρει κανείς στους Ολυμπιακούς Αγώνες νικητές «ταπεινούς το γένος». Ο Κόροιβος, πρώτος Ολυμπιονίκης στο στίβο, ένας απλός μάγειρος από την Ηλεία, είναι μάλλον η εξαίρεση, αφού οι Ολυμπιακοί Αγώνες των πρώτων αιώνων της κλασικής Ελλάδας ήταν περισσότερο υπόθεση των αριστοκρατών. Επρεπε να είσαι εύπορος, για να μπορείς να επωμιστείς την πολυήμερη μετάβαση στην Ολυμπία, να προπονηθείς και να επιστρέψεις στην πόλη σου, αν δεν είχες εξασφαλίσει τα προς το ζην. Λίγοι είχαν αυτή τη δυνατότητα και όχι φυσικά οι φτωχοί. Ο Κόροιβος ήταν τυχερός λόγω εντοπιότητας…
    Η νίκη στην Ολυμπία δεν παρείχε μόνο δόξα. Ηταν και το εφαλτήριο για «άγη». Οπως το «Κυλώνειον άγος», από το όνομα του Ολυμπιονίκη Κύλωνα, που ξιπασμένος από τη νίκη του στην Ολυμπία, θα επιχειρήσει να καταλάβει την Αθήνα και να αναδειχτεί τύραννος. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες, δε, δεν προσέδιδαν μόνο τιμή και αναγνώριση. Προσέδιδαν και περιφρόνηση. Η συμμετοχή στους Αγώνες δεν ήταν πάντα το παν. Ο Πίνδαρος καταγράφει ότι οι ηττημένοι απέφευγαν κατά την επιστροφή τους στις πόλεις τους τις δημόσιες εμφανίσεις, καθώς οι ειρωνείες των συντοπιτών τους ήταν αβάσταχτες.
    Οσο για το «ευ αγωνίζεσθαι» είναι πολύ ωραίο, για να είναι αληθινό. Κατ’ αρχήν, στις αρματοδρομίες νικητές αναδεικνύονταν οι ιδιοκτήτες των αλόγων και όχι οι αναβάτες – δούλοι. Επίσης, έδιναν και έπαιρναν οι εξαγορές διακεκριμένων αθλητών, για να αποσκιρτήσουν από την πατρίδα τους και να αγωνιστούν ως εκπρόσωποι άλλων πόλεων. Ούτε οι δωροδοκίες έλειπαν, όπως του Κάλλιππου, που πλήρωσε τους αντιπάλους του και αναδείχτηκε νικητής. Και φυσικά τα περί «εκεχειρίας», για αγώνες που ουσιαστικά συνιστούσαν προπαρασκευή στρατιωτών, δεν αναιρούν τις αγριότητες που συντελούνταν. Σε σημείο που μέχρι και νόμο αναγκάστηκαν να εισαγάγουν οι Αθηναίοι, για να μη διώκονται όσοι αθλητές φόνευαν αντιπάλους τους στην πάλη ή στο παγκράτιο.
    Στους Ολυμπιακούς της αρχαιότητας συνυπήρχε, λοιπόν, το «ωραίο» και «αγαθό» με το «ευτελές» και την «ύβρι». Ο κανόνας «κλέψε αρκεί να μη σε δουν» ίσχυε και κει. Εκεί είναι και η μέγιστη διαφορά τους με το σήμερα. Οτι σήμερα οι σφετεριστές του περίφημου ολυμπιακού πνεύματος δεν ενδιαφέρονται, πια, ακόμα και να τους βλέπουν να «κλέβουν».
1 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ
 «Σοφά» έπρατταν οι ελλανοδίκες που απέφευγαν να ρωτήσουν την καταγωγή των αθλητών που έπαιρναν μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες της αρχαιότητας. Περιορίζονταν να καταγράφουν το όνομά τους. Βλέπετε, είχαν λόγους…
    Οταν το 488 π.Χ. ο Αστυλος ο Κροτωνιάτης στέφθηκε Ολυμπιονίκης στο δίαυλο, ο τύραννος των Συρακουσών, ο Ιέρων, σκέφτηκε ένα ωραίο «κόλπο» για να αποκτήσει φήμη και ακτινοβολία. Δωροδόκησε τον Αστυλο ώστε στους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες να εμφανιστεί στο στάδιο σαν… Συρακούσιος. Οπερ και εγένετο, ο Αστυλος νίκησε και στους επόμενους Αγώνες, αλλά οι συντοπίτες του, οι Κροτωνιάτες – παρά τους ύμνους που γράφτηκαν για τον αθλητή αλλά και για τον… «ανάδοχό του», τον τύραννο των Συρακουσών – μάλλον εκνευρίστηκαν. Αυτό τουλάχιστον μας πληροφορεί ο Παυσανίας (και καταγράφει ο Κ. Σιμόπουλος στο βιβλίο του «Μύθος, απάτη και βαρβαρότητα οι Ολυμπιάδες», εκδόσεις «Στάχυ»), που αναφέρει ότι οι Κροτωνιάτες, αφ’ ενός, αποκαθήλωσαν τον ανδριάντα που είχαν στήσει προς τιμήν του Αστυλου, αφ’ ετέρου, μετέτρεψαν το σπίτι του σε φυλακή…
    Οσο για τον τύραννο Ιέρωνα, τόσο Ολυμπιακό ήταν το «ιδεώδες» (από τότε ακόμα) που συνέχισε την ενασχόλησή του με τους Ολυμπιακούς, και μάλιστα το 472 π.Χ. στέφθηκε και ο ίδιος Ολυμπιονίκης, δωροδοκώντας τους ελλανοδίκες και εξαγοράζοντας τους αντιπάλους του. Βλέπετε, οι «χορηγοί» είχαν ανέκαθεν μια άλλου είδους αντιμετώπιση…
    Το… «άθλημα» της εξαγοράς, των δωροδοκιών και των… «υιοθεσιών» αθλητών – όπως μας πληροφορούν οι ίδιες πηγές – ήταν πολύ ανεπτυγμένο και τότε. Πολλούς αιώνες πριν ακόμα ο Αργεντινός Χουάν Ραμόν Ρότσα βαφτιστεί σαν «Μπουμπλής» από το… Αιγάλεω, ο τύραννος των Συρακουσών, ο Διονύσιος, είχε εξαγοράσει τον πυγμάχο Αντίπατρο από τη Μυτιλήνη, για να εμφανιστεί στους Αγώνες σαν Συρακούσιος.
    Πολλούς αιώνες πριν ο Λατινοαμερικανός Εδουάρδος Ρικάνε βαφτιστεί σαν «Κοντογεωργάκης» από τη… Χίο, και πριν ο Πάστερνακ μετονομαστεί σε… «Παστερνάκης», η Εφεσος είχε κι αυτή «υιοθετήσει» τον Ολυμπιονίκη Σωτάδη για να παρουσιαστεί στους επόμενους Αγώνες σαν Εφέσιος, παρότι ήταν από την Κρήτη. Στους Κρητικούς, όμως, δεν άρεσαν αυτά τα πράγματα, γι’ αυτό και εξόρισαν τον Σωτάδη.
    Εν κατακλείδι: Μπράβο στα παιδιά που στους προηγούμενους Ολυμπιακούς διακρίθηκαν με το ελληνικό εθνόσημο, από τον Τζαρτζίλ Ζβιανταουρί, τον Κάχι Καχιασβίλι, τον Καλλίνικο Κρεάνκα, στον Ασλανασβίλι, ανεξάρτητα αν κατάγονταν από τη Γεωργία, από την Αιθιοπία, ή από την Αμφιλοχία.
    Αλλά, ντροπή και αίσχος σε όλους αυτούς τους αθλίους που μας τους σύστηναν με ελληνομεταμφιεσμένα ονόματα, που τους έκαναν να κρύβουν την (πραγματική) γλώσσα τους και την (πραγματική) καταγωγή τους, που για τις ανάγκες της αθλιότητάς τους άλλαζαν εκτός από το όνομα και τους… γονείς τους, και μετά άρχιζαν κι από πάνω τα γνωστά τους καραγκιοζιλίκια περί «ελληνικής ψυχής»…
2 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ
    Πιερ ντε Κουμπερτέν. Γάλλος βαρόνος. Αριστοκράτης. Και «αναμορφωτής». Των Ολυμπιακών Αγώνων. «Δόξα και τιμή στον Κουμπερτέν», αναφωνούν οι εξωνημένοι «Πίνδαροι» του σύγχρονου ολυμπιακού «ιδεώδους». Πράγματι. Ενας ρατσιστής και μισογύνης, ένας θαυμαστής του Χίτλερ και «αρχικλέφτης» (όπως τον αποκαλούσε ο Τύπος της Αθήνας στους πρώτους Αγώνες του 1896) αποτελεί το ιδανικό πρότυπο «γενάρχη» για τους «αθάνατους» της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής. Και τι άλλο να έχει για πρότυπο η ΔΟΕ. Ενας ρατσιστής (ο Κουμπερτέν) και ένας φασίστας (ο Σάμαρανκ) την κυβέρνησαν για πάνω από 50 χρόνια. Δίπλα τους μια σειρά από «αξιότιμες» φιγούρες, ανάμεσα στις οποίες δεν έλειψαν εκείνες του Κίσινγκερ, του Γλύξμπουργκ κ.ά.
    Ο Γάλλος «αναμορφωτής» μας, λοιπόν, διακατεχόταν από υψηλά «ιδανικά». Ηταν εκείνος που στην Ολυμπιάδα του Σεντ Λούις, το 1904, είχε την «ανθρωπιστική ιδέα» να οργανωθούν «ανθρωπολογικοί αγώνες», στους οποίους πήραν μέρος οι «άγριοι» – σύμφωνα με τον Κουμπερτέν – άνθρωποι, δηλαδή οι ινδιάνοι και οι μαύροι. Στόχος αυτών των εκτός επίσημου προγράμματος αγώνων, ήταν να μελετηθεί η αθλητική συμπεριφορά του «κατώτερου» ανθρώπινου είδους…
    Κατά τον Κουμπερτέν οι αθλητές έπρεπε να είναι «ιππότες» και «ανδρείοι», ιδιότητες που δεν αναγνώριζε πέραν της φυλής των λευκών. Την ίδια εποχή, δε, στη Γαλλία εκδηλωνόταν κύμα συμπαράστασης υπέρ του Ντρέιφους. Αλλά ο Κουμπερτέν, πιστός στις αρχές του, είχε σοβαρούς λόγους να πολεμά τον Ντρέιφους. Ο λοχαγός, βλέπετε, εκτός των άλλων ήταν ένας «παλιο-Εβραίος»…
    Εκτός από τις υπόλοιπες «αρετές» του, ο βαρόνος είχε και μια ακόμα: Ηταν μισογύνης. Η εποχή μπορεί να τον είχε ξεπεράσει, αλλά αυτός επέμενε: «Μία αποστολή έχουν οι γυναίκες, να στεφανώνουν τους νικητές, όπως ακριβώς στην αρχαία Ελλάδα», έλεγε. Ακόμα και μετά την Ολυμπιάδα του 1928, στην Ολλανδία, όντας πια επίτιμος πρόεδρος της ΔΟΕ, δεν έκρυβε τη δυσφορία του: «Προσωπικά δεν εγκρίνω τη συμμετοχή γυναικών σε δημόσια αγωνίσματα», επαναλάμβανε.
    Ο Κουμπερτέν σίγουρα θα πρέπει να πέθανε «αναπαυμένος». Ενα χρόνο πριν το θάνατό του είδε το δημιούργημά του, το σύμβολο των 5 ολυμπιακών κύκλων, να γίνεται, με την άδειά του φυσικά, το έμβλημα του πολεμικού ναυτικού των ναζί. Και όχι μόνο. Η Ολυμπιάδα του 1936 παραδόθηκε εξ ολοκλήρου στον Χίτλερ, που στο Βερολίνο, πέραν όλων των άλλων, σήκωσε και το πρώτο στην ιστορία των Αγώνων «Ζέπελιν», που υπερίπτατο πάνω από το Ολυμπιακό Στάδιο, στολισμένο με τη «σβάστικα» και διαφημίζοντας τα λάβαρα του ναζισμού.
    Κάποιοι, κρυμμένοι πίσω από το βολικό παραβάν της ιστορικής αποσιώπησης, ίσως ισχυριστούν ότι μετά τον Κουμπερτέν «οι εποχές άλλαξαν». Ανάμεσά τους θα δείτε να συνωστίζονται και μερικοί πατριώτες μας από αυτούς που φιλούσαν και αγκάλιαζαν με λατρεία τον Σάμαρανκ, όταν εκείνος ανακοίνωσε το 1996 το περίφημο «is… Athens». Εχουν κάθε λόγο οι άνθρωποι να κρύβονται πίσω από το δάκτυλό τους. Αλλωστε δεν είναι και πολύ «τιμητικό» να ασπάζεσαι και να υποκλίνεσαι στον επί 40 χρόνια οπαδό, συνεργάτη, βουλευτή και υπουργό του Φράνκο…
3 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ
Παμε στο «σωτήριον έτος» 2004. Τόπος: Αθήνα. Στις 4 Αυγούστου γίνεται δεκτός στην ελληνική πρωτεύουσα – με τιμές αρχηγού κράτους – ο τότε πρόεδρος της ΔΟΕ κ. Ζ. Ρογκ. Την ίδια ακριβώς ημέρα μεταδόθηκε από το τηλεοπτικό πρόγραμμα του BBC μια εκπομπή. Ιδιαίτερη εκπομπή. Ιδού το περιεχόμενό της (όπως καταγράφεται στην ιστοσελίδα του BBC):
    «Μετά από προηγούμενα σκάνδαλα, οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας εμφανίζονται σαν μια επιστροφή στις ολυμπιακές αξίες. Ωστόσο, υπάρχουν αποδείξεις ότι η ψήφος ενός μέλους της ΔΟΕ – το κλειστό κλαμπ που ελέγχει τους Αγώνες – εξακολουθεί να προσφέρεται προς πώληση. Μετά από ενός έτους έρευνα, το «Πανόραμα» ανακάλυψε τι πρέπει να δώσεις για να πάρεις τους Αγώνες. Και η απάντηση είναι πολύ απλή: Μετρητά!
    » Συνεργάτες της εκπομπής εμφανίστηκαν ως σύμβουλοι μεγάλων επιχειρηματιών που επιθυμούσαν την τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων στο Λονδίνο. Οι άνθρωποι που υποστήριξαν ότι μπορούν να εξασφαλίσουν τις απαραίτητες ψήφους είναι βετεράνοι της ολυμπιακής οικογένειας: Επαγγελματίες ατζέντηδες που στο παρελθόν έχουν πληρωθεί με εκατοντάδες χιλιάδες λίρες από προηγούμενες διεκδικήτριες πόλεις, για να εξασφαλίσουν τις ψήφους των αθανάτων. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν διασυνδέσεις και επιρροή μέσα στη ΔΟΕ. Ολοι ισχυρίζονται ότι έχουν ήδη δεχτεί προτάσεις για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους από τις διεκδικήτριες πόλεις του 2012.
    »Μέλος της ΔΟΕ πουλάει ψήφους (…). Ο Βούλγαρος Ιβάν Σλάβκοφ (σ.σ: μέλος της ΔΟΕ) βιντεοσκοπήθηκε κρυφά από το πρόγραμμα της τηλεόρασης του BBC, να συζητά με ποιον τρόπο μπορούν να εξαγοραστούν οι ψήφοι άλλων μελών της ΔΟΕ. Τέσσερις ατζέντηδες των Αγώνων βιντεοσκοπήθηκαν, δε, να λένε ότι μπορούν να εξασφαλίσουν σχεδόν τις μισές από τις ψήφους που είναι απαραίτητες…
    »Σύμφωνα με τους κανόνες της ΔΟΕ, τα μέλη της απαγορεύεται να έχουν οποιαδήποτε επαφή με άτομα ή εταιρίες των οποίων η δραστηριότητα δε συνάδει με τις βασικές αρχές του ολυμπιακού χάρτη. Ωστόσο, ο «προφέσορ» Σλάβκοφ συζητά ανοιχτά με το «NewLondonVentures» – μια ψεύτικη εταιρία που ίδρυσε η εκπομπή – για τους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσαν να εξασφαλιστούν οι ψήφοι διά της πλαγίας οδού… Ο αθάνατος Σλάβκοφ είπε ότι είναι ανοιχτός σε διαπραγματεύσεις, σχετικά με τον τρόπο που ο ίδιος θα ψηφίσει για την ανάθεση των Αγώνων. Και πρόσθεσε: Αλλα μέλη της ΔΟΕ για να καθορίσουν την ψήφο τους ζητούν επιχειρηματικά συμβόλαια. Η συνάντηση με τον αθάνατο κανονίστηκε από το ΓκόρανΤάκατς, έναν από τους τέσσερις ατζέντηδες που ειδικεύονται να βοηθούν πόλεις να κερδίζουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
    Οι ρεπόρτερ του BBC εμφανίστηκαν σαν σύμβουλοι των επιχειρηματιών πελατών τους από το Ανατολικό Λονδίνο, που επιδιώκουν να γίνουν οι Ολυμπιακοί στην πόλη τους. Συναντήθηκαν με 4 ατζέντηδες που υποστήριξαν ότι μπορούν να εξασφαλίσουν συνολικά 54 ψήφους. Μόλις 9 λιγότερες από τις 63 που χρειάζονται για να κερδίσει μια πόλη τους Αγώνες. Ο κ.Τάκατς ονομάτισε περισσότερα από 30 μέλη της ΔΟΕ, που, όπως είπε, μπορεί να τους πλησιάσει για να διαπραγματευτεί την ψήφο τους υπέρ του Λονδίνου».
    Αυτά μεταδόθηκαν (4/8/2004) από το BBC ενώ στην Ελλάδα η άρχουσα τάξη και τα κόμματά της είχαν ανακηρύξει τους Ολυμπιακούς της Αθήνας σαν την «νέα ΜεγάληΙδέα του Εθνους»…
4 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ
    «Μια μαφία μαρκησίων, κομήτων, δισεκατομμυριούχων και λευκών».
Αυτή ήταν η λιτή και προπαντός «ευθύβολη» διατύπωση που είχε επιλέξει πριν χρόνια ο Φιντέλ Κάστρο για να περιγράψει τι εστί ΔΟΕ.
    Για τις σχέσεις της ΔΟΕ με τα ιδανικά του ολυμπισμού έχει επίσης μιλήσει ο Μονταλμπάν. Στο μυθιστόρημά του «Σαμποτάζ στους Ολυμπιακούς Αγώνες», αρχικά βάζει τον Σάμαρανκ να απευθύνεται στον ήρωά του, τον Πέπε Καρβάλιο, λέγοντας: «Να έχετε υπόψη ότι το κίνημά μας είναι ένα φιλοσοφικό και φιλανθρωπικό κίνημα». Αλλά ακολούθως ο συγγραφέας προσθέτει: «Ακούγοντας αυτούς τους χαρακτηρισμούς, ορισμένα μέλη της ΔΟΕ έπεσαν καταγής και τραντάζονταν από τα διαβολικά θα ‘λεγε κανείς χάχανα»…
    Ας θυμηθούμε σε ποιους είχε στρώσει κόκκινα χαλιά πριν από δώδεκα χρόνια η ελληνικη πλουτοκρατία. Η ΔΟΕ, λοιπόν: Ενα κλειστό κλαμπ από δούκες, πρίγκιπες, μαχαραγιάδες, τέως και νυν άνακτες (από Λιχνεστάιν μέχρι Γλίξμπουργκ), «νονούς» του ποδοσφαίρου, όπως ο Μπλάτερ της FIFA (που πριν εκλεγεί «αθάνατος» είχε «εκπαιδευτεί» από την «Adidas»), και με επίτιμα μέλη της άτομα της …ποιότητας του Κίσινγκερ.
    Μια λέσχη κλειστή. Με χουντικές εσωτερικές διαδικασίες. Με προέδρους δεκαετούς θητείας. Μια κλίκα που η σχέση της πλειοψηφίας των μελών της με τον αθλητισμό (όπως του «αθάνατου» αντιπροέδρου του τηλεοπτικού κολοσσού NBC) είναι αντιστρόφως ανάλογη της σχέσης τους με τις πολυεθνικές-«χορηγούς». Μια κλίκα με «ευγενική» καταγωγή.
    Πράγματι: Από τη γέννηση κιόλας της ΔΟΕ, στα πρώτα 14 μέλη της συμπεριλαμβάνονταν πέντε «κόντηδες», «βαρόνοι» κλπ., δύο στρατιωτικοί, τρεις πανεπιστημιακοί με «προεξάρχουσα» μορφή τον ρατσιστή Κουμπερτέν, και όλοι τους – φυσικά – μεγαλοαστοί.
    Υπάρχει ένα άθλημα στο οποίο μέλη της ΔΟΕ επιδεικνύουν άριστες – «ολυμπιακές»! – επιδόσεις: Το «άθλημα» της …μίζας. Στο οποίο συμμετέχουν ακόμα και οι πλέον υψηλόβαθμοι. Οπως ο καταδικασθείς πρώην αντιπρόεδρος της ΔΟΕ, ο ΚιμΟυνΓιονγκ (σ.σ.: «Ο πιο αξιόπιστος σύμβουλός μου», είχε πει γι’ αυτόν ο Σάμαρανκ), που εκτός του ότι «λαδωνόταν» ήταν και καταχραστής. Πριν από αυτόν είχαν ήδη εντοπιστεί άλλα 12 μέλη της ΔΟΕ που τα «πιάσανε» (περί το 1 εκατ. δολάρια) για να πάνε οι χειμερινοί Ολυμπιακοί στο Σολτ Λέικ Σίτι. Είδαμε παραπάνω πως το BBC έβγαλε στη «φόρα» ότι μέλη της ΔΟΕ και ατζέντηδες των Αγώνων διαπραγματεύονταν το «ρεγάλο» τους για να ψηφίσουν υπέρ του Λονδίνου για την ανάληψη των Ολυμπιακών του 2012.
    Οσο για τους Γερμανούς, που είχαν αναλάβει να προωθήσουν την υποψηφιότητα του Βερολίνου για τους Ολυμπιακούς του 2000, όταν η πόλη τους έχασε από την Ατλάντα (δηλαδή την «Κόκα Κόλα»), δήλωσαν ότι από την έρευνά τους προέκυπτε πως μόνο οι 7 από τους 94 τότε «αθανάτους» δεν ήταν εξαγοράσιμοι…
    Οσο αργυρώνητος είναι στην τσέπη ο μηχανισμός της ΔΟΕ, άλλο τόσο αντιδραστικός είναι στην ψυχή. Η ΔΟΕ ήταν που αφαίρεσε τα μετάλλια των δυο μαύρων Αμερικανών Ολυμπιονικών το 1968 όταν αυτοί διαμαρτυρήθηκαν για τη στάση της χώρας τους, των ΗΠΑ, απέναντι στους ομοφύλους τους. Η ΔΟΕ ήταν που «χαιρέτισε» τη δολοφονία 400 διαδηλωτών από τη μεξικανική κυβέρνηση παραμονή των Αγώνων. Που έδωσε τους Ολυμπιακούς του ’36 στον Χίτλερ όταν ήδη από το 1935 είχε επισημοποιηθεί η ρατσιστική ναζιστική νομοθεσία. Που επιβράβευσε τη σαραντάχρονη δικτατορία στην Κορέα αναθέτοντας τους Αγώνες του 1988 στη Σεούλ. Και που φυσικά είχε 20 χρόνια επικεφαλής  τον φασίστα Σάμαρανκ.
5 OΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ
    Το πρώτο μεγάλο «μπαμ» έγινε στους Ολυμπιακούς αγώνες της Ρώμης, το 1960. Ο Κουρτ Γιένσεν, ποδηλάτης από τη Δανία, ξεψυχάει πάνω στο κουλουάρ. Η νεκροψία που διενεργείται αποκαλύπτει έναν οργανισμό «τίγκα» στις αμφεταμίνες…
    Τέσσερις δεκαετίες αργότερα, η Φλόρενς Γκρίφιθ, Αμερικανίδα σπίντερ, πρωταθλήτρια και πολυ-ολυμπιονίκης στην Ολυμπιάδα της Σεούλ, ξαφνικά πεθαίνει από τριπλή (!) καρδιακή προσβολή. Ηταν μόλις 39 ετών. Η νεκροψία αποκάλυψε, μεταξύ άλλων, σκλήρυνση των πνευμόνων. Πολύ περίεργο «εύρημα» (σκλήρυνση πνευμόνων) για μια αθλήτρια των δρόμων ταχύτητας…
    Στα χρόνια που πέρασαν από τον Γιένσεν στη Γκρίφιθ, το διαφημιστικό σύνθημα των Ολυμπιακών Αγώνων, το «Citius, altius, fortius» (ταχύτερα, υψηλότερα, δυνατότερα), έγινε σλόγκαν σε ένα «χορό» για αμφεταμίνες και στεροειδή, για ερυθροπιτίνες και τετραυδρογεστρινόλη, για αυξητικές ορμόνες και κάθε νέα ανακάλυψη της «φαρμακοβιομηχανίας των ρεκορ».
    Ο αθλητισμός από παιχνίδι και άμιλλα έγινε θέαμα και από κει και πέρα εμπόριο. Ο «έμπορος» (χορηγός – πολυεθνική) θέλει κέρδη. Πολλά κέρδη. Επομένως η διαφήμιση της «πραμάτειας» του πρέπει να είναι εντυπωσιακή. Και τι πιο εντυπωσιακό από το «ρεκόρ».
    Ομως η ανθρώπινη φύση έχει όρια. Ναι, αλλά τα ρεκόρ για να φέρνουν κέρδη πρέπει να «σπάνε» με ακόμα μεγαλύτερα και εντυπωσιακότερα ρεκόρ. Αρα θα φτιάξουμε ανθρώπους έξω από την ανθρώπινη φύση τους. Θα φτιάξουμε «ρέκορ-μαν» και «ρεκορ-γούμαν». Θα φτιάξουμε αθλητές – υπερανθρώπους. Θα φτιάξουμε πρωταθλητές και θα είμαστε οι σπόνσορές τους. Αυτοί θα τρέχουν «ταχύτερα». Θα πηδάνε «ψηλότερα». Θα χτυπούν «δυνατότερα». Και μεις θα κερδίζουμε περισσότερα…
    Η «ντόπα» είναι το «αφέψημα» του ίδιου του κοινωνικού τους προτύπου: «Ο πρώτος είναι τα πάντα, ο δεύτερος δεν είναι τίποτα», λένε… Ετσι, υπεράνθρωπα κατασκευάσματα στα εργαστήρια των εταιριών, αντί για μετάλλια κερδισμένα με τον ιδρώτα τους, κερδίζουν μετάλλια βουτηγμένα στα αναβολικά, στη «σύριγγα», στην ντόπα…
    Εκεί κάπου, όταν το κακό παραγίνει, οι «ιδιοκτήτες», τα «αφεντικά» της ντόπας – όπως η ΔΟΕ – καμώνονται τους φορείς της κάθαρσης! Η ΔΟΕ και τα μέλη της, όπως ο πρόεδρος του NBC, η «Adidas» και οι λοιποί χορηγοί του «ιδεώδους», αυτοί δηλαδή που κατασκευάζουν τους σωματικά μεταλλαγμένους αθλητές, έρχεται κάποια στιγμή που φορούν τη μάσκα του «εξυγιαντή»! Οπως με τον Μπεν Τζόνσον στη Σεούλ που του αφαίρεσαν το χρυσό για να το δώσουν στον επίσης ντοπαρισμένο Λιούις! Οπως στην Αθήνα. Όπως τώρα με τη Ρωσία…
    Βιώνουμε, λοιπόν, το «Citius, altius, fortius» σε όλο του το «μεγαλείο». Απαραίτητα αξεσουάρ του – που αποφεύγουν να μας τα δείχνουν στις τελετές έναρξης – το χρονόμετρο και η… σύριγγα (για να «σπάνε τα χρονόμετρα»)! Οι «φυσαλίδες» από το ανθρακικό των «μεγάλων χορηγών». Οι «ήρωες» των στίβων που δεν μπορείς να ξεχωρίσεις ποιος είναι ο «απατεώνας» και ποιος ο αθλητής. `Η μάλλον μπορείς: Αν γίνει το πείραμα που έλεγε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Πεν Στέιτ, Τ. Γεσάλις, και οι «ντοπαρισμένοι» παίξουν με τους καθαρούς έναν αγώνα ποδοσφαίρου, τότε «οι πρώτοι θα κέρδιζαν 84 – 3»…
    Βέβαια, αυτοί που μοιράζουν την «πρέζα» στον κόσμο του πρωταθλητισμού υποκρίνονται τους «καθαρούς». Λογικό αφού κάποια στιγμή το πράγμα «στομώνει». Η μπόχα μεγαλώνει. Η καπηλεία των ξυπόλυτων μαραθωνοδρόμων και των γνήσιων αγωνιστών του αθλητισμού, τα αναμασήματα του τύπου «και στην Ανατολική Γερμανία τα ίδια κάνανε» – λες και αυτά τα φαινόμενα δεν υπήρξαν δείγματα ενός εκφυλισμού που βρήκε τον φυσικό του χώρο στην καπιταλιστική παλινόρθωση) δεν αρκούν για άλλοθι. Τότε ακριβώς απαιτείται να ριχτεί λίγο «πατσουλί», για να κρυφτεί η αποφορά. Τότε οι κατασκευαστές των σωματικά μεταλλαγμένων αθλητών, οι διακινητές της «πρέζας» στα γήπεδα του παρά φύσιν πρωταθλητισμού, υποκρίνονται τους «καθαρούς», τους «ελεγκτές», τους «άτεγκτους», τους «τιμωρούς».
    Αλλά η «καθαρότητα» προϋποθέτει – όπως έλεγε ο παγκόσμιος πρωταθλητής Πιέτρο Μενέα – ότι «το καθήκον της καταπολέμησης του ντόπινγκ πρέπει να αφαιρεθεί από τους οργανισμούς που αποκομίζουν κέρδη από τις αθλητικές εκδηλώσεις».
The full moon is pictured behind the Christ the Redeemer statue ahead of the 2016 Rio Olympic games in Rio de Janeiro, Brazil, July 19, 2016. REUTERS/Bruno Kelly
    Το Ολυμπιακό σύνθημα («Citius, altius, fortius – ταχύτερα, υψηλότερα, δυνατότερα) πραγματώνεται στο έπακρο στην περίπτωση των χορηγών. Διότι αν θέλεις κέρδη και τα θες «ταχύτερα, υψηλότερα, δυνατότερα», δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να «καπαρώσεις» το πλέον αναγνωρίσιμο σύμβολο στον κόσμο, το Ολυμπιακό σύμβολο, και να διαφημίσεις το γιαούρτι σου ή το αναψυκτικό σου, ή την τράπεζά σου, με προμετωπίδα τους Ολυμπιακούς κύκλους…
    Πέρα από τα παχιά λόγια που συνοδεύουν τη διαπλοκή των χορηγών με τους Ολυμπιακούς (σ.σ.: «είναι τιμή γι’ αυτούς να στηρίζουν και να φέρουν το Ολυμπιακό πνεύμα», είχε πει η κ. Αγγελοπούλου σε μια επίσημη παρουσίαση των χορηγών του 2004), για το «πνεύμα» που διέπει τις σχέσεις της ΔΟΕ με τους πολυεθνικούς χορηγούς υπάρχει μια εικόνα που αξίζει χίλιες λέξεις. Είναι η εικόνα που απαθανατίστηκε τον Απρίλη του 1987 στην εκκλησία της Λοζάνης, με τον Σάμαρανκ και όλα τα μέλη της λέσχης των «αθανάτων» να στέκονται «κλαρίνο» μπροστά στο φέρετρο του Ντάσλερ. Ηταν το αφεντικό της «Adidas»…
    Καλό είναι λοιπόν το «Ολυμπιακό ιδεώδες», αλλά μάλλον δεν είναι αυτό που κινητοποιεί τους χορηγούς. Εχουν σοβαρότερους λόγους να «σπονσονάρουν» το Ολυμπιακό πνεύμα. Η «Samsung», για παράδειγμα, με τα 40 εκατ. δολάρια που έδωσε ως χορηγία στο Σίδνεϊ, άνοιξε αγορές που της απέφεραν κέρδη άνω του 1 δισ. δολαρίων.
    Η «Swatch» με την πρώτη «Ολυμπιακή συλλογή» που κυκλοφόρησε το 2002, είδε να πουλά σε τρεις μόνο βδομάδες (και μόνο στην Ελλάδα) περί τα 10.000 ρολόγια και να εκτιμά αύξηση του τζίρου της κατά 70% έναντι της προηγούμενης χρονιάς. Ανάλογα «ιδεώδη» έλκουν στους Ολυμπιακούς τα «Μακ Ντόναλντς» (που το 2000 πούλησαν περί τα 2 εκατομμύρια γεύματα μόνο μέσα στο Ολυμπιακό Χωριό του Σίδνεϊ), την «Adidas», την «Κόκα- Κόλα», τη «Shell», τους λοιπούς διεθνείς, εθνικούς χορηγούς και υποστηρικτές του… ολυμπιακού ιδεώδους.
    Είναι προφανές ότι σε αυτό το ειδικό «Ολυμπιακό άθλημα», το «άθλημα» της …διαφήμισης μερικών χρηματιστηριακών και βιομηχανικών ομίλων, η γνωστή αρχή ότι «οι καλές δουλειές κάνουν τους καλούς φίλους» εφαρμόζεται κατά γράμμα. Τουτέστιν, οι χορηγοί έχουν εξασφαλίσει ότι καμία άλλη ανταγωνιστική των προϊόντων τους φίρμα δεν πρόκειται να δρασκελίσει τους χώρους των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων και δε θα συνδέσει το όνομά της με τους Ολυμπιακούς στα μάτια των 4 δισ. τηλεθεατών που θα δουν τους αγώνες.
    Ως εκ τούτου η «θεότητα» της «Κόκα-Κόλα» (που υπήρξε μέγας χρηματοδότης του Μπους και ταυτόχρονα των βομβαρδιστικών και των βασανιστών των ΗΠΑ σε Ιράκ και Αφγανιστάν) ή η «Adidas» (που βάσει της έρευνας της βρετανικής οργάνωσης «Oxfarm» αποτελεί «Ολυμπιονίκη» όσον αφορά στις μεθόδους εκμετάλλευσης και εργοδοτικής αυθαιρεσίας που εφαρμόζει στα εργοστάσιά της στις χώρες του Τρίτου Κόσμου) συνηθίζεται  τις μέρες των Αγώνων να δηλώνουν αποκλειστικοί σπόνσορες της …Ολυμπιακής εκεχειρίας, της δημοκρατίας και της ανεκτικότητας στον κόσμο.
    Το 2004, στην τέταρτη θέση της λίστας των υπογραφόντων υπέρ της «Ολυμπιακής Εκεχειρίας» φιγουράριζε το όνομα του Μπιλ Κλίντον. Κάποιοι θέλουν να παραμείνει γνωστός για την υπόθεση Λεβίνσκι. Τα Βαλκάνια, πάντως, σίγουρα θα τον θυμούνται ως τον επικεφαλής του βομβαρδισμού των αμάχων της Γιουγκοσλαβίας…
    Στη θέση 21 ήταν το όνομα Β. Βίκε – Φραϊμπέργκα. Πρόεδρος της Λετονίας. Στη συγκεκριμένη χώρα, με τη νέα πολιτική τάξη που αναδείχτηκε μετά τις ανατροπές του 1989 – ’90, χτίζονται μνημεία υπέρ των συνεργατών των Ες-Ες κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου…
    Λίγο πιο κάτω, στη θέση 30, ήταν το όνομα Σ. Σαμάρ. Δήλωνε αντιπρόεδρος της προσωρινής κυβέρνησης του Αφγανιστάν. Στην πραγματικότητα εκπροσωπούσε τα ανδρείκελα των Αμερικανών. Παρακάτω ήταν το όνομα Σιμόν Πέρες, με την ιδιότητα του υπουργού Εξωτερικών του Ισραήλ. Ηταν ίσως το πιο ανώδυνο όνομα για να εκφράσει το κράτος – τρομοκράτης την υποκρισία του περί «εκεχειρίας», την ώρα που ο Σαρόν δολοφονούσε παιδιά στην Παλαιστίνη.
    Οσο για τη θέση 154, βρισκόταν το όνομα ενός ακόμα γνωστού «αγωνιστή» υπέρ της… ειρήνης. Το όνομά του Χαβιέ Σολάνα. Ο πρώην ΓΓ του ΝΑΤΟ και κατοπινός θεματοφύλακας της στρατιωτικοποίησης της ΕΕ.
    Θα πει κάποιος ότι τα πρόσωπα αυτά, που αυτοχρήμα με την παρουσία τους διακωμωδούν την έννοια της εκεχειρίας, δεν αποτελούν ίσως ένα τυπικό δείγμα συμμετεχόντων, καθώς υπάρχουν δεκάδες άλλοι που περιλαμβάνονται κάθε τετραετία στους συνυπογράφοντες και πράγματι νιώθουν την ανάγκη της ειρήνης στον κόσμο. Προφανώς και είναι έτσι. Ομως η παρουσία σφαγέων σαν αυτούς που βομβαρδίζουν στη Συρία και πνίγουν παιδιά στο Αιγαίο – χωρίς να ακυρώνει το γνήσιο ενδιαφέρον των άλλων – πιστοποιεί την υποκρισία και την καπηλεία που κρύβεται, συνολικά, πίσω από την υπόθεση «Ολυμπιακή Εκεχειρία». Οπως το γνήσιο ενδιαφέρον κάποιων να συμμετέχουν στη λαμπαδηδρομία, δεν αναιρεί την ουσία του θέματος, ότι δηλαδή αποτελεί μια εκδήλωση που συνιστά μια παγκόσμια διαφημιστική εκστρατεία εκ μέρους των χορηγών της λαμπαδηδρομίας, της «Κόκα – Κόλα» και της «Σάμσουνγκ»…
    Αντί άλλης απόδειξης αρκεί να αναφερθεί κανείς στο ομόφωνο ψήφισμα του ΟΗΕ, το οποίο από το 1992 – όταν και αναβίωσε η ιδέα της Ολυμπιακής Εκεχειρίας – ανανεώνεται κάθε διετία. Από το 1992, δηλαδή, και κάθε δυο χρόνια, οι ΗΠΑ (που έκτοτε έχουν επέμβει σε Σομαλία, Κόσσοβο, Βοσνία, Αφγανιστάν, Ιράκ), η ΕΕ (που κράτη – μέλη της έσφαξαν τη Γιουγκοσλαβία, που συμμετείχαν στη συμμαχία των «προθύμων σε Ιράκ και Αφγανιστάν, που εξανδραπόδίζουν από Συρία μέχρι Μάλι, που στηρίζουν ναζί στην Ουκρανία), το Ισραήλ, η Τουρκία (της – μεταξύ άλλων – κατεχόμενης Κύπρου), δηλώνουν πίστη» στην «εκεχειρία»…
    Η αλήθεια είναι, τελικά, ότι η ιδέα της εκεχειρίας ποτέ δε νίκησε. Ούτε το 1916, ή το 1940 και 1944, που οι Ολυμπιάδες δεν έγιναν λόγω των Παγκόσμιων Πολέμων. Ούτε καν στην αρχαία Ελλάδα, που το 420 π.Χ. και το 404 π.Χ. οι Σπαρτιάτες εισέβαλαν στην Ολυμπία, ούτε όταν οι Συβαρίτες αφανίστηκαν από τους Κροτωνιάτες, που είχαν για επικεφαλής τον Ολυμπιονίκη Μίλωνα, ούτε όταν ο Θεμιστοκλής έλεγε (σαν «πλανητάρχης» της εποχής) ότι δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής στους Ολυμπιακούς όποιος δε συμμαχεί στο πλευρό των Αθηναίων…
    Η αλήθεια, τελικά, είναι ότι η εκεχειρία – και συνολικά οι Ολυμπιακοί Αγώνες – είναι μια ιδέα που την καπηλεύονται όσοι προκαλούν πολέμους, δυστυχία, φτώχεια, εκμετάλλευση. Και οι χορηγοί τους…
7 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ
    Κλείνοντας αυτό το αφιέρωμα (μέρος του οποίου αποτελεί έρευνα που κάναμε πριν 12 χρόνια με αφορμή του Ολυμπιακούς της Αθήνας και δημοσιεύτηκε στον Ριζοσπάστη τον Αύγουστο του 2004), η διεξαγωγή των Ολυμπιακών στο Ρίο έρχεται να επιβεβαιώσει όλα τα βασικά συμπεράσματα:
    Οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν είναι μια «εθνική γιορτή» ούτε πολύ περισσότερο μια «εθνική ιδέα» – όπως έλεγαν σε εμάς το 2004 – για τους λαούς στις χώρες που διεξάγονται.
    Οι Ολυμπιακοί είναι μια «ιδέα» δική τους. Είναι μια προσοδοφόρα γιορτή για την τάξη των κεφαλαιοκρατών. Των πολιτικών υπαλλήλων τους. Μια «ιδέα» του «έθνους» των χορηγών, των μεγαλοκατασκευαστών, των μεγαλοεργολάβων, των κυρίων «εθνικών ευεργετών» και των κυριών τους όπου Γης, μια γιορτή των πολυεθνικών. Είναι μια μπίσνα που οι λαοί την πληρώνουν ακριβά, είτε ζουν στο Πέραμα, είτε στο Πεκίνο, είτε στις φαβέλες..
    Ακόμα και οι πιο φιλικοί, οι πιο ανθρώπινοι και οι περισσότερο από-εμπορευματοποιημένοι Ολυμπιακοί της Μόσχας το 1980, ακόμα και οι επωφελείς για τον χαρακτήρα της πόλης  Ολυμπιακοί της Βαρκελώνης, δεν αναιρούν αυτόν τον κανόνα.
    Η εμπειρία της Αθήνας είναι μια κοινή εμπειρία: Το κάθε φορά «λιτοί Αγώνες» γίνεται «λιτότητα διαρκείας» και ξεπούλημα, μετά τους Αγώνες. Ρεμούλα, αρπαγή, φαγοπότι για «εκλεκτούς» και λεηλασία.
    Ο ίδιος ο τότε πρωθυπουργός σε  συνέντευξη στο «Σπίγκελ», ερωτηθείς για το κόστος του 2004, είχε ομολογήσει:  «Κανείς δεν μπορεί σήμερα να δώσει ακριβή απάντηση. Το βέβαιο είναι ότι οι αρχικοί σχεδιασμοί έχουν σαφώς υπερκεραστεί»! Με βάση τους επιεικέστερους, δε,  το χρέος που επωμίστηκε ο ελληνικός λαός ήταν συναρτηση και του γεγονότος της πάνω από 600% (!) υπέρβασης σε σχέση με όσα προβλέπονταν στον περίφημο φάκελο της Ολυμπιάδας, όπως μας τον είχαν παρουσίαζαν το 1996…
    Στη μπίσνα των Ολυμπιακών δεν πρέπει να ξεχναμε και εκείνη που πάει χέρι – χέρι με την ιδεολογικοποίηση του «νόμος και τάξη» και που σχετίζεται με τα ζητήματα… ασφάλειας. Στην Αθήνα, μαζί με τους Ολυμπιακούς είχε έρθει το ΝΑΤΟ, το FBI, η CIA, η Μοσάντ, πράκτορες, πρακτορίσκοι, ρουφιάνοι και χαφιέδες, τρομοκάμερες και Ζέπελιν, όλοι ήταν στη «γιορτή».
    Μαζί και η Ζήμενς. Από τότε κρατάει το σκάνδαλο του C4i… Τότε ήταν που η «αδέκαστη» Δικαιοσύνη αποφάνθηκε ότι «η μόνη σκέψη από την οποία πρέπει να διακατέχεται ο Ελληνας πολίτης είναι η διαχρονική ρήση ότι υπέρτατος νόμος είναι τώρα η ασφάλεια και η αξιοπρέπεια της χώρας»! Αυτό ήταν το «επιχείρημα» του ελληνικού κράτους στη δίκη για το Ζέπελιν. Αυτό το «επιχείρημα» κατέστησε «δίκαιο» το δικαστήριο, ακριβώς τριάντα χρόνια μετά την πτώση της χούντας! Αλλά την επόμενη μέρα (πλην των κομμουνιστών που φώναζαν για το «ολυμπιακό πραξικόπημα») κανενός άλλου δεν ίδρωσε το αυτί. Θέμα «αξιοπρέπειας», βλέπετε…
    Τότε ήταν και η υπόθεση Τζέκου – Κεντέρη – Θάνου: Εδώ να δεις… «αξιοπρέπεια»! Και Ολυμπιακό «ιδεώδες»! Γιατί, αν μη τι άλλο, αυτή η υπόθεση προσέθεσε στη διοργάνωση ένα νέο ολυμπιακό αγώνισμα: Τον «μαραθώνιο διαρκείας» στο ξεφτιλίκι, στο καραγκιοζιλίκι και στο κοροϊδιλίκι.
    Οσο για τους διακινητές μιας άλλης «ντόπας», της τηλεοπτικής, τους θυμόμαστε – πάντα στο ύψος τους – να υποδέχονται με διθυράμβους την «επιστροφή» των Αγώνων στην Ολυμπία. Μόνο που η νικήτρια είχε το ’99 καταδικαστεί για αναβολικά… Επηξαν, τότε, τα τηλεπαράθυρα από κήρυκες κατά του ντόπινγκ. Κάποιοι είχαν και τη φαεινή ιδέα να εμφανίσουν παλαίμαχη αθλήτρια για να καταγγείλει το ντόπινγκ. Οτι ήταν η ίδια που το 1984, είχε εμπλακεί σε υπόθεση αναβολικών και είχε κυνικά δηλώσει ότι «πρωταθλητισμός με πατάτες και μπριζόλα δεν υπάρχει», ήταν, απλώς, λεπτομέρεια…
8 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ
    Φυσικά και στους Αγώνες του Ρίο – όπως γράφαμε και το 2004 – θα βρίσκονται και οι έντιμοι αθλητές, ως πρωταγωνιστές, που θα προσπαθήσουν για τη νίκη και που εκφράζουν αντικειμενικά αυτό που ο άνθρωπος επιδιώκει με τους αγώνες του. Να έχει συνεχώς καινούριες κατακτήσεις για να βελτιώνεται, βελτιώνοντας τη ζωή του. Και στο κοινωνικό πεδίο και στο πολιτικό και στο αθλητικό, παντού. Γι’ αυτό και τους χειροκροτούμε στην αγωνιστική τους προσπάθεια, γι’ αυτό και θα χαρούμε για την παρουσία της συντριπτικής πλειονότητας των Ελλήνων αθλητών που αξίζουν την συμπαράστασή μας  (ο νοών νοείτω – λίγοι είμαστε και γνωριζόμαστε).
    Υπάρχουν όμως και οι άλλοι. Οι διοργανωτές, οι εκμεταλλευτές των αγώνων, των αθλητών, οι πολυεθνικές. Αυτοί δεν έχουν καμία σχέση με τον αθλητισμό που είναι δικαίωμα για όλους, που θα έπρεπε να αποτελεί αυτονόητο αγαθό για κάθε νέο, μακριά από την εμπορευματοποίηση και την πολλαπλή εκμετάλλευσή του από τους χορηγούς θεαμάτων άνευ άρτου.
    Ως Ελληνες έχουμε ένα παραπάνω, ίσως, λόγο να σκεφτόμαστε έτσι. Γιατί έπαινος για την πατρίδα των Ολυμπιακών Αγώνων, τελικά, είναι να προωθεί ό,τι συνάδει με τον πατριωτικό διεθνισμό, δηλαδή με τον συναγωνισμό για τη συλλογική πρόοδο, την ευγενή άμιλλα, τον σεβασμό προς συναθλητές – συνανθρώπους και την ανιδιοτέλεια. Προτάγματα, αξίες και ιδανικά των λαών που οι απάτριδες του κεφαλαίου  ουδέποτε υπηρέτησαν

AugΜεταπολιτευτικά νέα καλοκαίρια .


Νόμος και Τάξη! Επετεύχθησαν! Συγκαταλέγεται στα... θαύματα της συγκυβέρνησης των Συριζανέλ, το φαινόμενο της θερινής αποπληξίας που εμφανίστηκε πέρυσι με τα κάπιταλ κοντρόλς και συνεχίζεται φέτος σε χειρότερες συνθήκες. Πλήθη μεσηλίκων και υπερηλίκων έχουν συνηθίσει να πηγαίνουν στα μηχανήματα ανάληψης, ήσυχα, «συντεταγμένα», με απλωμένο διστακτικά το καρτοφέρον χεράκι, να σηκώσουν τα ασήκωτα ψίχουλα. Πέρυσι ό,τι μπορούσαν. Φέτος ό,τι περισσεύει από την, κατά δήλωσή του, κομμουνιστική καρδιά του τσεπομαντηλάκια κυρίου με τα όλα του Κατρούγκαλου.
Πλήθη τέως αγανακτισμένων, με πίκρα στο βλέμμα και κυρτούς απ' το σοκ ώμους, με σαραντάρια θερμοκρασία, εισπράττουν κάθε λέξη του συντάγματος στην καινούργια αριστερή διάλεκτο. Αυτήν που θέλει το επικουρικός-ή-όν να μην είναι επίθετο προσδιοριστικό της σύνταξης. Να μην είναι καν σύνταξη. Ωστε, αν πετσοκόβεται, και σου 'ρχεται νταμπλάς μπροστά από το βωμό της υπέρτατης εθνικής θυσίας, το ΑΤΜ, στημένο σε όλους τους τόπους τραπεζικής λατρείας, να μαθαίνεις στα ιδιαίτερα της κυρίας Αυλωνίτου, πως το πετσόκομμα γίνεται η θηριώδης ασπίδα που σου προστατεύει τα απομεινάρια μιας κύριας σύνταξης!...
Πέρυσι, οι Ελληνες μάθαμε τι σημαίνει δημοψήφισμα, τι πετυχαίνεις μ' αυτό, πόσο χρήσιμο είναι να ενσωματώνεις στους θεσμούς την πολιτική απάτη, έτσι ώστε να παύει να λέγεται απάτη. Είμαστε ο πρώτος λαός στο σύγχρονο κόσμο που παράγει καλοκαιριάτικα τόσες ψευδαισθήσεις όσα και παγάκια για φραπέ. Κυνηγώντας τα πόκεμον των αντεστραμμένων ειδώλων μας με το φραστικό πάθος ενός νεοναζί που καταδιώκει με ηρωικά μπλα μπλα τον βιολογικά καταβεβλημένο και ημιάλαλο εκδότη ή και προσδιορίζοντας την επανάσταση ως «ευκολάκι», μπουκάροντας σ' ένα θυμιατισμένο εκκλησίασμα και προβοκάροντας άσπρους τοίχους παράμερων ναΐσκων. Φέτος εγκαινιάσαμε τη νέα διαλεκτική και τα χαλαρά μαθηματικά! Οι υπουργοί διαλέγονται μόνο με...συλλογικότητες, και το 420 ευρώ τη βδομάδα είναι πιο σκληρό από τα 840 ευρώ το δεκαπενθήμερο, που αποφασίστηκε για να μην κομπλεξάρονται όσοι ζουν με λιγότερα από ένα τραπεζικό βδομαδιάτικο...
Από το περσινό στο φετινό καλοκαίρι, χτίστηκαν τρία συριζογενή κόμματα, κι ο κύριος Λεβέντης εισέρχεται στη συγκυβέρνηση με τραπεζώματα παλαιού τύπου, συμβάλλοντας στη γένεση της Νέας Μεταπολίτευσης. Αυτής που ξεριζώνει την παλιά, με την ηφαιστειακή ζέση και την υποδειγματική επάρκεια της αφαίρεσης αιμορροΐδων από τον υπουργό - ιατρό Υγείας, στην πιο πρωτοποριακή επέμβαση που γνώρισε η Καλντέρα από την έκρηξη του ηφαιστείου π.Χ. Εδώ οι εκρηκτικοί συμβολισμοί στέκονται άπαιχτοι στο αριστερό σύμπαν. Ικανοί να εμπνεύσουν κι όλα τα πολιτικά ζώα που δεν καταλαβαίνουν τι ήθελε να πει η ποιήτρια του αριστερού ρεαλισμού, όταν δήλωνε πως προτιμά τις καταλήψεις made in Greece από τις σφαγές αλλαχού εις την Ευρώπην... Γιατί άλλο φυλλάδιο, γκράφιτι κι εκτέλεση Εξαρχιώτη ναρκέμπορα εδώ κι άλλο ευρωισλαμικό μαχαίρι ή φορτηγό εκεί.
Πολλοί αναλυτές, από Χάρβαρντ αλλά και Παΐσιο πιο πέρα, προφητεύουν ότι μετά από την πιο μαστούρα δίκη και την ετυμηγορία για το θηριώδες ναρκόπλοιο Νουρ 1, (που είχε 33 κατηγορούμενους απαλλαγμένους, εννιά στη φυλακή, οχτώ στο χώμα από φυσικά και αφύσικα αίτια και τον εγκέφαλο με δέκα χρόνια ποινή ελεύθερο με αναστολή) το ερχόμενο καλοκαίρι θα το περάσουμε με το Ρουπακιά στη Μύκονο (σε φθηνή όμως ξαπλώστρα) και τους χρυσαυγίτες να οργανώνουν θερινές κατασκηνώσεις για πρόσφυγες, αλωνίζοντας με φουσκωτά το Αιγαίο και μοιράζοντας εν πλω τυρόπιτες στα πληρώματα των ΝΑΤΟικών πλοίων που μοχθούν για την αύξηση του τουρισμού μας...
Και σε άλλα μεταπολιτευτικά νέα καλοκαίρια, με τις υγείες μας !

Ντελί-Ριο κιτς κερδοφορίας

 Ντελί-Ριο κιτς κερδοφορίας

Δεν ξέρω πόσοι από εσάς ξενυχτήσατε για να δείτε την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Ρίο (ή την είδατε σε μαγνητοσκόπηση) κι αν είχατε την αποφασιστική (κι αντιφασιστική συνάμα) σταθερή σκοπιά της Ρένας Δουρου-τι. Που πρόλαβε να ενθουσιαστεί με το πρώτο μέρος, τη γέννηση της ζωής, την εξέλιξη, την πρόοδο και τους αφρικανούς σκλάβους που έφεραν στην ήπειρο οι λευκοί κονκισταδόρες, την εξέλιξη της πόλης και τους ουρανοξύστες που έκρυβαν πολύ καλά με τον όγκο τους τις φαβέλες και τη φτώχεια. Για να αλλάξει στο καπάκι γνώμη, με την μπουρναζιώτικη ραπ (με την οποία γενικά δεν έχει θέμα) και το κακόγουστο μουσικό πρόγραμμα, που δεν κατάφερε να δώσει καν το προκάτ, φολκλόρ στοιχείο, που έχει μάθει να αναζητά ο τουρίστας. Πόσο μάλλον την εικόνα της πραγματικής Βραζιλίας, τους χυμούς και τη μυρωδιά μιας τεράστιας χώρας, με εκρηκτικές αντιθέσεις και φοβερή ποικιλία φυλών, ανθρώπων και πολιτισμών.

Προσέξτε τη λεπτομέρεια. Οι χορευτές στο βάθος με τα φωσφοριζέ βελάκια
να δείχνουν το δρόμο στους αθλητές, για να μη χαθούν!! Ομολογώ πως με ξεπερνά
Σίγουρα όμως όλα αυτά χάνουν, αν δεν έχεις δίπλα σου το Λαϊκό Στρώμα να σχολιάζει την τελετή και να σε δροσίζει (στα πρόθυρα του πολικού ψύχους) με αστεία για τον Τελέτοβιτς (παίκτης στο ΝΒΑ) Ενάρξοβιτς. Αλλά όπως είπε αυτοκριτικά το ίδιο το Λ.Σ.: εδώ δε σωπαίνει ο Χατζηγεωργίου, γιατί να το κάνω εγώ;
Έλα ντε...

Και τι δεν είπε ο εκφωνητής της καρδιάς μας...
Τι για τον μοντελισμό -sic- που ακολουθεί το μοντέλο Ζιζέλ, σε μια καταπληκτική μετάφραση του όρου μόντελινγκ, που αν δεν ξέρεις τα συμφραζόμενα και δεις τη λέξη αποκομμένη, μπορεί και να πιστέψεις πως είναι κάτι παρεμφερές με τον τογιοτισμό, που θα μας απασχολήσει στην οικοδόμηση της κοινωνίας του μέλλοντος και την οργάνωση της παραγωγής ή των πόλεων νέου τύπου. Τι για τις δύο γενιές ράπερ, που συνυπάρχουν αρμονικά, γιατί η Βραζιλία είναι ένα χωνευτήρι πολιτισμών (;!). Τι για τη Βραζιλία που επανεφεύρει... επανεφεύρει... κάτι τέλος πάντων, δε θυμάμαι τι ακριβώς, γιατί κι εγώ τα έχασα, με τόση εφευρ(ικ)ότητα.

Και προπαντός για τα οικολογικά μηνύματα των διοργανωτών, που έμοιαζαν με φλύαρη, φαιδρή διάλεξη του ΓΑΠ για την πράσινη ανάπτυξη, ή με απαντήσεις διαγωνιζόμενων στα καλλιστεία (για την παγκόσμια ειρήνη, τη φτώχεια, κτλ) ή με τις πράσινες (σαν την καρδιά ενός μαρουλιού και το ΠαΣοΚ) επιχειρηματικές ευαισθησίες του Αλ Γκορ, που δεν ήταν εκεί, αλλά ο Χατζηγεωργίου τον ανέφερε, μπερδεύοντάς τον προς στιγμήν με τον παρόντα Κέρι.

Εν τω μεταξύ, στους προηγούμενους αγώνες του Λονδίνου, ήταν στα πάνω του το αντιμνημόνιο, ως κλίμα και ιδεολογία, επηρεάζοντας ακόμα και την... ελεύθερη αγωνιζόμενη ΕΡΤ, που περνούσε τότε τα δικά της "συντροφικά μηνύματα" και ζητούσε δηλώσεις σε αντίστοιχο μήκος κύματος κι από τους αθλητές, στις συνεντεύξεις τύπου, καθώς κι αυτοί βλέπουν κάθε χρόνο τα κονδύλια της ομοσπονδίας τους να ψαλιδίζονται. Λίγο έλειπε να αρχίσουν να κάνουν το ίδιο και με τους ξένους, παγκόσμιους πρωταθλητές, στη μικτή ζώνη: so, first of all: what do you think about memorandum?

Φέτος όμως η αντιμνημονιακή μόδα έχει περάσει ανεπιστρεπτί κι έτσι οι σχολιαστές περιορίστηκαν σε οικουμενικά (σαν την κυβέρνηση που θέλει ο Λεβέντης) και πανανθρώπινα ζητήματα-μηνύματα, όπως το παιδί που βρήκε το σπόρο της ελπίδας στο τέλος (η ελπίδα έρχεται και πεθαίνει τελευταία). Και τη βραζιλιάνικη κυβέρνηση (μάλλον την προηγούμενη, όχι ότι έχει μεγάλη διαφορά) που μείωσε λέει κατά 80% τους ρυθμούς αποψίλωσης του τροπικού δάσους του Αμαζονίου, καθώς πριν χανόταν σε ετήσια βάση μια μεγάλη έκταση που ήταν όση κι η Γαλλία. Ενώ τώρα που καταστρέφεται και χάνεται μια Ελλάδα κάθε χρόνο (και μια Γαλλία κάθε πέντε), είμαστε κομπλέ και τακτοποιημένοι με την οικολογική μας συνείδηση.

Κατά τα άλλα, με τις ομιλίες των επίσημων να προκαλούν ομαδικά χασμουρητά (και δε φταίει μόνο η διαφορά της ώρας για αυτό) το ενδιαφέρον εστιάστηκε στην παρέλαση των χωρών που παίρνουν μέρος στο μεγάλο πολυεθνικό πανηγύρι (το οποίο έχει διπλή ανάγνωση, αν σκεφτεί κανείς τι κέρδη βγάζουν οι πολυεθνικές από αυτή την ιστορία) και την αντίδραση του κοινού. Μπορεί βέβαια να μην ήταν ακριβώς η βραζιλιάνικη πλέμπα αυτή που βρέθηκε στο Μαρακανά για την τελετή έναρξης αλλά ακόμα κι έτσι, δεν πέρασε απαρατήρητη η γιούχα, όταν μπήκε στο στάδιο η αμερικάνικη αποστολή (και ο αυξημένος θόρυβος από τη μουσική, για να την καλύψει), ούτε φυσικά η ζεστή, θριαμβευτική υποδοχή της κουβανικής αποστολής. Στα αξιοσημείωτα και το (σχεδόν) διπλωματικό επεισόδιο, που προκλήθηκε από τη φαεινή ιδέα των διοργανωτών να βάλουν τους ισραηλινούς και τους λιβανέζους να συνταξιδέψουν με το ίδιο λεωφορείο (κάτι που αρνήθηκαν να κάνουν οι δεύτεροι).
Μέχρι κι ο Ιησούς του Ρίο (το γνωστό άγαλμα δηλ) ανοίγει με απορία (αλλά όχι άπορος, όπως η συντριπτική πλειοψηφία των πιστών Βραζιλιάνων) τα χέρια του μπροστά σε τόση ευφυΐα.

Κάποιος έλειπε όμως από το Μαρακανά, για να ανάψουν τα πνεύματα...
Τιμής ένεκεν η φωτό, 20 χρόνια (και κάτι ψιλά) μετά το θάνατο του μεγάλου αρχηγού
του ένα και μοναδικού Ομπντούλιο Βαρέλα
Όσο για το λαό της Βραζιλίας, που δε βρέθηκε στο στάδιο, δεν τον αγγίζει το "μεγάλο καλοκαίρι" και το φαγοπότι της ανερχόμενης βραζιλιάνικης αστικής τάξης (που ξεκίνησε το 14' με το Μουντιάλ) και δε θα δει τη ζωή του να αλλάζει στο παραμικρό αυτές τις μέρες, μπορεί κανείς να ακολουθήσει αυτόν το σύνδεσμο, για να δει πώς υποδέχτηκε την ολυμπιακή φλόγα και τη διοργάνωση (αν είχα πιάσει το τρένο της ΕΤΕ, θα μπορούσα να βάλω απευθείας το βιντεάκι, έλα όμως που δεν...).
Χώρια οι προγραμματισμένες κινητοποιήσεις όσων διαδήλωσαν έξω από το Μαρακανά την αντίθεσή τους σε αυτήν την αθλητική εμποροπανήγυρη... Όχι από σκέτη αντίδραση, Ρίο-Αντίριο, και ένα σωρό έργα-μακέτο, αλλά γιατί τους καίει άμεσα, κι αυτούς και την τσέπη τους.

Υγ: μπορείτε επίσης να διαβάσετε το κείμενο του σημερινού κυριακάτικου Ρίζου για του αγώνες του Ρίο, τα λεφτά που πληρώνουν οι φορολογούμενοι και τις αντιδράσεις τους.
Και το απόλυτο ανάγνωσμα πριν (κατά τη διάρκεια, μετά και στο ενδιάμεσο) από κάθε διοργάνωση. Για το οποίο η κε του μπλοκ προτίθεται να κάνει σημειολογική, ερμηνευτική ανάλυση -αν εκδηλώσει ενδιαφέρον κι η βάση του μπλοκ, τόσο το καλύτερο.


Χωρίς διακοπές η αντεργατική επίθεση

Χωρίς διακοπές η αντεργατική επίθεση



Παρότι έχει αυξηθεί το μέρος των εργαζομένων που έχουν διαγράψει τη λέξη «διακοπές» εδώ και χρόνια, η βδομάδα που βρίσκεται μπροστά έχει όλα τα χαρακτηριστικά των διακοπών. Οσοι μπορούσαν να φύγουν, έφυγαν, οι υπόλοιποι θα αρκεστούν στην αναψυχή «εντός»...

Αδιάκοπη, όμως, είναι η επιθετικότητα του κεφαλαίου και από κοντά η επιθετικότητα της κυβερνητικής πολιτικής που το υπηρετεί, καθώς μπροστά είναι ο επόμενος γύρος των άμεσων παρεμβάσεων στις εργασιακές σχέσεις, με διακηρυγμένο στόχο το «πιο φιλικό για τις επιχειρήσεις επενδυτικό περιβάλλον».
Οπως έχουν δείξει οι μέχρι τώρα συναντήσεις της λεγόμενης «Επιτροπής Ανεξάρτητων Εμπειρογνωμόνων», οι επόμενες αντεργατικές ανατροπές περιστρέφονται γύρω από τα θέματα της παραπέρα αύξησης του ποσοστού απολύσεων, της θέσπισης κι άλλων εμποδίων στη συνδικαλιστική δράση και ειδικά στους όρους κήρυξης απεργίας, της νομιμοποίησης της εργοδοτικής ανταπεργίας και βεβαίως των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Ο υπουργός Εργασίας, Γ. Κατρούγκαλος, δεν έχει κουραστεί να επαναλαμβάνει και στη διάρκεια της βδομάδας που πέρασε ότι «υπάρχουν τα κείμενα που ορίζουν το πλαίσιο της διαπραγμάτευσης», με ευθεία αναφορά στα κείμενα του 3ου μνημονίου, που ούτε λίγο ούτε πολύ τα εμφανίζει ως προοδευτικό στοιχείο, σε αντιπαραβολή με το κακό ΔΝΤ που «ζητά αίμα». Ετσι, καλεί το λαό να συναινέσει στη νέα επίθεση μέσα από σχήματα «κοινωνικών διαλόγων» και «εθνικών συνεννοήσεων».
Ανελέητη ταξική πολιτική
Στην πορεία για τον καυτό Σεπτέμβρη, η πρώτη βδομάδα του Αυγούστου σημαδεύτηκε από τις νέες περικοπές στις συντάξεις, καθώς ήρθε η ώρα του λογαριασμού, δηλαδή το κόψιμο των επικουρικών συντάξεων. Η πρώτη περικοπή που εφαρμόστηκε στις 2 Αυγούστου ακολουθείται από τη δεύτερη δόση στις 2 Σεπτέμβρη, σύμφωνα με όσα προβλέπει ο πρόσφατα ψηφισμένος αντιασφαλιστικός νόμος 4387/2016. Οι μειώσεις, σύμφωνα με εκτιμήσεις, θα αφορούν πάνω από 250.000 συνταξιούχους. Πρόκειται για την τέταρτη περικοπή που επιβάλλει η σημερινή κυβέρνηση, παρότι η ίδια εξακολουθεί να προβάλλει τον εξωφρενικό ισχυρισμό ότι δεν κόβει συντάξεις, ενώ ήδη έχει προχωρήσει στην περικοπή του ΕΚΑΣ, των μερισμάτων του Δημοσίου, των εφάπαξ και τώρα των επικουρικών. Οι μειώσεις αυτές είναι μέρος της αντιασφαλιστικής μεταρρύθμισης και συνολικά θα αφαιρέσουν από τις λαϊκές οικογένειες 8 δισ. ευρώ μόνο για την τετραετία 2016 - 2019.
Η επίθεση στο λαϊκό εισόδημα θα συνεχιστεί το επόμενο διάστημα με την αναμενόμενη κατάθεση στη Βουλή των συμπληρωματικών φορολογικών διατάξεων, με τις οποίες, από τη μια, θα προωθείται προκλητική ευνοϊκή ρύθμιση για τα αδήλωτα εισοδήματα της εγχώριας πλουτοκρατίας και, από την άλλη, θα επιβάλλεται η χρήση του «πλαστικού χρήματος» στις συναλλαγές με πρόσχημα την «πάταξη της φοροδιαφυγής». Το μέτρο έρχεται να διογκώσει ακόμη περισσότερο τα χαράτσια στα εισοδήματα μισθωτών, συνταξιούχων και άλλων κατηγοριών του λαϊκού πληθυσμού, καθώς, σύμφωνα με πληροφορίες, οι μισθωτοί και συνταξιούχοι θα πρέπει να δαπανούν τουλάχιστον το 10% του εισοδήματός τους μέσω καρτών, προκειμένου να διατηρούν το όποιο αφορολόγητο τους έχει απομείνει. Σε διαφορετική περίπτωση, θα επιβάλλονται πρόστιμα, ανάλογα με το υπολειπόμενο ύψος των απαιτούμενων αποδείξεων. Ουσιαστικά, πρόκειται για μια ακόμη «τεχνική» περαιτέρω συμπίεσης του ήδη κουτσουρεμένου αφορολόγητου ορίου.
Το «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος» είναι μια άγνωστη φράση για την κυβέρνηση και τις τράπεζες. Σ' ένα παράλληλο πρόγραμμα το υπουργείο Οικονομικών, από τη μια, και οι τραπεζίτες, από την άλλη, ανακοινώνουν κατασχέσεις, είτε αυτές αφορούν σε τραπεζικά υπόλοιπα μισθών είτε αυτά καθαυτά τα σπίτια. Ο νέος «Κώδικας Δεοντολογίας» των τραπεζών για τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων άνοιξε διάπλατα το δρόμο για τους πλειστηριασμούς και της πρώτης κατοικίας. Οι «λύσεις», που προτείνονται και ουσιαστικά αφορούν έμμεσο πλειστηριασμό, διασφαλίζουν επί της ουσίας μόνο τα συμφέροντα των τραπεζών και είναι σε βάρος των υπερχρεωμένων λαϊκών νοικοκυριών.
Σκληρό πεδίο
Η κατάσταση δεν είναι καλύτερη στα «επιμέρους» μέτωπα. Στους χώρους δουλειάς γίνεται καθαρό πως την καπιταλιστική κρίση συνεχίζει να την πληρώνει πολύ ακριβά η εργατική τάξη. Το νιώθουν στο πετσί τους οι εργαζόμενοι στο «Ledra» και οι εργαζόμενοι στα μαγαζιά του Μαρινόπουλου. Ο Λεβεντέρης έκλεισε το εργοστάσιο στο Βόλο, στον «Τοξότη» παραμένουν απλήρωτοι, στα «Λιπάσματα Καβάλας» είναι σε εξέλιξη μια σκληρή αναμέτρηση καθώς η εργοδοσία, με τη συνδρομή της κυβέρνησης, επιδιώκει να εξασφαλίσει ότι η επόμενη βάρδια του εργοστασίου θα αποτελείται από εργαζόμενους που με την καλημέρα θα έχουν σκυφτό το κεφάλι. Τα ΜΑΤ, που γράφουν υπερωρίες στην πύλη του εργοστασίου, κάνουν πεντακάθαρη τη θέση της κυβέρνησης.
Μια περιοδεία των ταξικών συνδικάτων στα βαπόρια ήρθε να δείξει, για μια ακόμα φορά, πως η κερδοφορία των εφοπλιστών πατά σε τσακισμένα εργατικά δικαιώματα, ενώ την ίδια ώρα ο υπουργός Ναυτιλίας ανακοίνωνε πως η κυβέρνηση έχει εξασφαλίσει άλλα 86 εκατομμύρια ευρώ επιδοτήσεις για τους εφοπλιστές, δηλαδή το «ζεστό» κρατικό χρήμα που παίρνουν κάθε χρόνο με την πατέντα των δήθεν «άγονων γραμμών».
Σ' έναν από τους πιο άγρια εκμεταλλευόμενους κλάδους, στις καθαρίστριες, η κυβέρνηση επέλεξε να δείξει τι σημαίνει στην πράξη να προωθείς επιθετικά μια αντεργατική πολιτική. Χτυπώντας, δήθεν, τους εργολάβους, προωθεί ατομικές συμβάσεις στα νοσοκομεία, συμβάσεις που τσακίζουν τα εργατικά δικαιώματα, αλλά αυτό παρουσιάζεται ως κέρδος για τους εργαζόμενους αφού φεύγουν απ' τη μέση οι κακοί εργολάβοι και αναλαμβάνει να τσακίζει από δω και πέρα τους εργάτες το ίδιο το κράτος. Πολύ χαρακτηριστικά γι' αυτή τη μεθοδολογία στο τελευταίο τεύχος της «Κομμουνιστικής Επιθεώρησης» σημειωνόταν: «Αυτό που γοητεύει τόσο την αστική τάξη και τους πολιτικούς της δεν είναι μόνο η αποφασιστικότητα της κυβέρνησης Τσίπρα στη στήριξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας (χαρακτηριστικό που είναι άλλωστε κοινό σε όλα τα αστικά κόμματα), αλλά η ικανότητά της να "βαφτίζει το κρέας ψάρι", να αμβλύνει τις λαϊκές αντιστάσεις, να ενσωματώνει στο σύστημα, να αποπροσανατολίζει, να εξαπατά μαζικά και επαναλαμβανόμενα τα λαϊκά στρώματα».
Φοροαφαίμαξη...
Σ' αυτήν ακριβώς τη ρότα η κυβέρνηση ζητάει να έχει ο λαός φορολογική συνείδηση, να είναι συνεπής στην καταβολή των βαριών χαρατσιών που έχει μπροστά του (ΕΝΦΙΑ, δόσεις φόρου εισοδήματος κ.λπ.), χαράτσια που συνδυάζονται όχι μόνο με την παραπέρα μείωση των συντάξεων, αλλά και με τις γενικευμένες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις μέσω της αυξημένης μηνιάτικης παρακράτησης φόρου από τα λογιστήρια των επιχειρήσεων και τα ασφαλιστικά ταμεία, που ήδη έχει ξεκινήσει να εφαρμόζεται. «Στον επόμενο τόνο» περιμένουν στη γωνία η παραπέρα απογείωση του ειδικού φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης της λαϊκής οικογένειας, μέτρο που ήδη έχει ψηφιστεί, προκειμένου να εφαρμόζεται από φέτος το φθινόπωρο, ενώ οι κατασχέσεις μισθών και συντάξεων, οι πλειστηριασμοί και άλλα μέτρα «αναγκαστικής εκτέλεσης» θα πάρουν το επόμενο διάστημα ακόμη μαζικότερες διαστάσεις.
Την ίδια ώρα, η αστική τάξη «έχει δέσει τον γάιδαρό της». Ολος ο κρατικός φορολογικός μηχανισμός δουλεύει για την ευημερία των καπιταλιστών. Η κυβέρνηση προετοιμάζει το κλίμα για την εφαρμογή του περίφημου «κόφτη», με πρόσχημα τα χαμηλά φορολογικά έσοδα, αλλά από τις περικοπές του «δημοσιονομικού κόφτη» εξαιρούνται όλες οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ), που αποτελεί αποφασιστικό εργαλείο για τη λειτουργία του λεγόμενου «αναπτυξιακού νόμου», μέσω του οποίου διοχετεύεται «ζεστό» κρατικό χρήμα για τη στήριξη των ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων.
Η μαγιά της αντίστασης
Για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα δεν υπάρχουν περιθώρια αναμονής. Η πρωτοβουλία Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων για την οργάνωση της πάλης με πυρήνα αναφοράς τις Συλλογικές Συμβάσεις αγκαλιάζεται ήδη από σχεδόν διακόσιες οργανώσεις και δείχνει πως υπάρχει η μαγιά της αντίστασης.
Στις συζητήσεις που γίνονται στα σωματεία και σε χώρους δουλειάς επισημαίνεται ότι χρειάζεται να δυναμώσουν η ενότητα των γραμμών της εργατικής τάξης, η οργάνωσή της στους χώρους δουλειάς, στους κλάδους. Με κέντρο δράσης και πάλης κάθε χώρο δουλειάς, με βελτίωση της λειτουργίας των Σωματείων, των Επιτροπών Αγώνα, να συγκεντρώνονται και προετοιμάζονται δυνάμεις που θα μπουν μπροστά σ' αυτό το απαιτητικό μέτωπο πάλης. Με ενημέρωση, συσπείρωση και κινητοποίηση περισσότερων δυνάμεων. Με καλή προετοιμασία και συζήτηση για το πλαίσιο διεκδικήσεων, το σχεδιασμό και τις μορφές αγώνα. Με κοινή δράση να ξεπερνιούνται απόψεις που δε δίνουν διέξοδο, που λένε ότι «τίποτα δεν αλλάζει», «τίποτα δεν μπορεί να γίνει».
Στη μοιρολατρία τα ταξικά συνδικάτα απαντούν: «Οσο κι αν είναι δύσκολη η κατάσταση, πολλά μπορούν να γίνουν, αν αποφασίσουμε να δείξουμε την πραγματική δύναμή μας. Αυτήν τη στιγμή, αυτό που χρειάζεται είναι η οργάνωση του αγώνα και όχι οι "κοινωνικοί διάλογοι" που στήνουν η κυβέρνηση και οι ενώσεις των εργοδοτών για να μας παγιδεύσουν και αυτοί να συνεχίζουν να κλιμακώνουν την επίθεση σε βάρος της τάξης μας. Δική μας ευθύνη είναι να δυναμώσουμε την κοινή δράση και τη συμμαχία με όλο τον εργαζόμενο λαό που στενάζει, στις πόλεις και τα χωριά, όπως κι εμείς, κάτω από τον ίδιο ζυγό των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των μεγαλεμπόρων, των εφοπλιστών».

Εχουν έτοιμο ένα μνημόνιο για κάθε δήμο και περιφέρεια!

Εχουν έτοιμο ένα μνημόνιο για κάθε δήμο και περιφέρεια!

Οσα περιμένουν τους εργαζόμενους στους δήμους από την «Οικονομική Εξυγίανση» επιβάλλουν άμεσα τον ξεσηκωμό τους (φωτ. αρχείου)
Οσα περιμένουν τους εργαζόμενους στους δήμους από την «Οικονομική Εξυγίανση» επιβάλλουν άμεσα τον ξεσηκωμό τους (φωτ. αρχείου)
Την περασμένη βδομάδα έγινε γνωστό ότι ένας ακόμα δήμος, ο δήμος Αχαρνών μπαίνει σε καθεστώς «οικονομικής εξυγίανσης». Αυτό προέκυψε μετά την αδυναμία του δήμου να συντάξει ισοσκελισμένο προϋπολογισμό για το 2016, λόγω του ταμειακού ελλείμματος, ύψους 10,27 εκατομμυρίων ευρώ. «Στη σειρά», για να πουν σε αυτό το δήθεν πρόγραμμα εξυγίανσης, περιμένουν πολλοί ακόμα δήμοι που έχουν ακριβώς το ίδιο πρόβλημα. Τι σημαίνει όμως να μπαίνει ένας δήμος σε ένα τέτοιο πρόγραμμα, όταν αντιμετωπίζει την αδυναμία είτε να συντάξει προϋπολογισμό είτε να έχει έλλειμμα είτε να υπερβαίνει σε έξοδα τις προβλέψεις που έχει κάνει στον προϋπολογισμό του; Ας δούμε λίγο πιο αναλυτικά:
Από το πρώτο κιόλας μνημόνιο ένα από τα μέτρα που είχαν ψηφιστεί ήταν το «Πρόγραμμα Οικονομικής Εξυγίανσης» των ΟΤΑ. Πρόβλεψη που είχε καταγραφεί μεν με κάποιον τρόπο στον «Καλλικράτη», όμως εξειδικεύτηκε στο πρώτο μνημόνιο, εμπλουτίστηκε στο δεύτερο, διατηρήθηκε στο τρίτο μνημόνιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και υλοποιείται τώρα με γρήγορους ρυθμούς σε όποια περίπτωση προκύψει πως πρέπει να γίνει. Αυτό το πρόγραμμα, λοιπόν, παρουσιάστηκε το Μάη του 2011 (κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ με υπουργό Εσωτερικών Ραγκούση). Το μεσοπρόθεσμο της ΝΔ τον Γενάρη του 2013 το εξειδίκευε ακόμα περισσότερο, ενώ με τροπολογία της κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ εντάχθηκαν και άλλες ρυθμίσεις σε αυτό. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όχι μόνο το διατήρησε αλλά είναι προφανές ότι το θεωρεί βασικό εργαλείο για να υλοποιήσει την πολιτική των περικοπών δημόσιων δαπανών, τις περικοπές σε προσωπικό των δήμων και των περιφερειών, την ακόμα μεγαλύτερη εμπλοκή και προώθηση της επιχειρηματικής δράσης στην Τοπική Διοίκηση, την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων υπηρεσιών. Και σε αυτήν την πολιτική είναι συνυπεύθυνοι δήμαρχοι και περιφερειάρχες κι ας κάνουν τώρα ότι «κλαίνε με μαύρο δάκρυ» γι' αυτή την κατάσταση. Και έχουν ευθύνη διότι όχι μόνο ανέχτηκαν αυτές τις ρυθμίσεις, αλλά τις υλοποίησαν διεκδικώντας μάλιστα μεγαλύτερο μερίδιο και αρμοδιότητες στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο ΕΝΦΙΑ, που οι δήμαρχοι και οι περιφερειάρχες ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ το μόνο πρόβλημα που είχαν ήταν να έχουν μερίδιο από τις εισπράξεις αυτού του φόρου σε βάρος των λαϊκών νοικοκυριών...
Τι προβλέπει το «Πρόγραμμα»
Ας δούμε πιο αναλυτικά τι προβλέπει το λεγόμενο «Πρόγραμμα Οικονομικής Εξυγίανσης»: Σε αυτό μπαίνει ένας δήμος όταν διαπιστωθούν «δημοσιονομικές δυσλειτουργίες». Οι δήμοι, λοιπόν, που θα αποκλίνουν από τους στόχους του προϋπολογισμού τους μπαίνουν υποχρεωτικά στο πρόγραμμα το οποίο περιλαμβάνει:
-- Αμεση εφαρμογή σειράς μέτρων για τη διασφάλιση της είσπραξης των οφειλών προς τους ΟΤΑ. Πράγμα που σημαίνει ότι οι δήμοι μπορούν να προχωρούν ακόμα και σε κατασχέσεις για οφειλές.
-- Αναστολή προσλήψεων, επιβολή υποχρεωτικών μετατάξεων προσωπικού (σ.σ. έτσι κι αλλιώς μέχρι το τέλος του 2016 απαγορεύονται οι προσλήψεις σε όλους τους ΟΤΑ). Το συγκεκριμένο μέτρο ανοίγει το παράθυρο για παράδοση μιας σειράς υπηρεσιών σε ιδιώτες, σε επιχειρηματικούς ομίλους, αφού πλέον δεν θα μπορούν να τις λειτουργήσουν οι δήμοι με το προσωπικό που χρειάζεται.
-- Αύξηση των ιδίων εσόδων από φόρους, τέλη, δικαιώματα και εισφορές. Ετσι, η αύξηση των ανταποδοτικών τελών έρχεται με μαθηματική ακρίβεια, ενώ αναμένονται αυξήσεις στα τέλη για το νερό και την αποχέτευση.
-- Αύξηση του συντελεστή επιβολής του Τέλους Ακίνητης Περιουσίας σε ποσοστό μέχρι και τρία τοις χιλίοις. Αυτός ο φόρος, που εισπράττεται μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ, θα «φουσκώσει» ακόμα περισσότερο το ποσό που πληρώνει για ηλεκτρικό ρεύμα το κάθε εργατικό νοικοκυριό.
-- Αύξηση του συντελεστή επιβολής του τέλους επί των ακαθαρίστων εσόδων και παρεπιδημούντων από 0,5% μέχρι και 2% και περιορισμός των δαπανών μόνο σε υποχρεώσεις μισθοδοσίας και λοιπές απολύτως ανελαστικές δαπάνες. Αυτό θέτει σε κίνδυνο τη λειτουργία μιας σειράς υπηρεσιών όπως παιδικοί σταθμοί, προγράμματα Πρόνοιας, αθλητικά και πολιτιστικά προγράμματα κ.ά.
-- Απαγόρευση κάθε έργου από τους ΟΤΑ και περιορισμό των δαπανών τους στις απολύτως ανελαστικές. Δηλαδή, για παράδειγμα, εάν ένας δήμος έχει ανάγκη και πρέπει να προχωρήσει σε χρηματοδότηση και κατασκευή ενός παιδικού σταθμού ή ενός σχολείου, δεν θα μπορεί να το κάνει. Επιπλέον, αυτό μπορεί να αποτελέσει ένα καλό πρόσχημα ώστε ιδιώτες επιχειρηματίες να αναλάβουν την κατασκευή και λειτουργία έργων υποδομής που είναι απαραίτητα για το λαό.
Με δεδομένο ότι η πλειοψηφία των δήμων είτε είναι υπερχρεωμένοι είτε δεν μπορούν να τηρήσουν τους προϋπολογισμούς τους εξαιτίας των δραστικών περικοπών των πόρων από τον κρατικό προϋπολογισμό, σημαίνει ότι όλα αυτά είναι πολύ κοντά.
Είναι σαφές ότι το αντιλαϊκό οπλοστάσιο που έχει θεσπιστεί και συνεχίζει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για τον απόλυτο έλεγχο της οικονομικής λειτουργίας των δήμων είναι τέτοιο, που επιδιώκει την απόλυτη συμμόρφωση των δήμων με τους δημοσιονομικούς στόχους της γενικής κυβέρνησης. Στην κατεύθυνση αυτή, θυμίζουμε τη θέσπιση του Ελεγκτή Νομιμότητας, ο οποίος προΐσταται της Αυτοτελούς Υπηρεσίας Εποπτείας ΟΤΑ. Ο Ελεγκτής Νομιμότητας ασκεί τον έλεγχο της νομιμότητας των πράξεων των ΟΤΑ και τον πειθαρχικό έλεγχο των οργάνων τους. Κατευθύνει, συντονίζει και ελέγχει τη δράση των υπηρεσιών και των υπαλλήλων της αυτοτελούς υπηρεσίας. Και θυμίζουμε επίσης ότι η «κατάργηση του ελεγκτή νομιμότητας και του γενικού γραμματέα αποκεντρωμένης διοίκησης» ήταν σημαία του ΣΥΡΙΖΑ πριν τις εκλογές του Γενάρη του 2015...
Αξίζει να σημειώσουμε πως σε ό,τι αφορά τη σύνταξη των προϋπολογισμών των Δήμων και των Περιφερειών της χώρας, επιβάλλεται η σύνταξη ισοσκελισμένου ή πλεονασματικού προϋπολογισμού, με τον «μπαμπούλα» του καθεστώτος εξυγίανσης να μην αφήνει περιθώρια. Τα οικονομικά μεγέθη των δήμων παρακολουθεί η Επιτροπή Οικονομικής Ανασυγκρότησης των ΟΤΑ, η οποία μεριμνά για τον εξορθολογισμό της οικονομικής τους διαχείρισης και υποβάλλει εισηγήσεις σχετικά με τις δημοσιονομικές πολιτικές που μπορεί να ακολουθήσουν. Ολα αυτά συμβαίνουν μέσα σε ένα καθεστώς συνεχών περικοπών της κρατικής χρηματοδότησης προς τους δήμους, η οποία τα τελευταία χρόνια και συγκεκριμένα από το 2009 και μέχρι το 2013, φτάνει έως το 70%.
Κόβουν ακόμα και επιδόματα απόρων
Δεν πρέπει, τέλος, να ξεχνάμε ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με εγκύκλιο που έχει ημερομηνία 22 Ιούλη προχωρά σε νέες περικοπές στις δαπάνες των δήμων. Πρόκειται για περικοπές που αφορούν δαπάνες Δήμων και Περιφερειών και πιο συγκεκριμένα: Δαπάνες υπερωριακής απασχόλησης του προσωπικού αλλά και δαπάνες όπως: βοηθήματα σε οικονομικά αδυνάτους, επιχορηγήσεις Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου (περιλαμβάνονται Παιδικοί Σταθμοί, υπηρεσίες Υδρευσης και Αποχέτευσης), αλλά και επιχορηγήσεις σε αθλητικούς και πολιτιστικούς συλλόγους.
Πιο συγκεκριμένα, η εγκύκλιος την οποία υπογράφουν οι: υφυπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Γ. Μπαλάφας, και αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Γ. Χουλιαράκης, δίνονται οδηγίες προς Δήμους και Περιφέρειες σχετικά με το πώς θα καταρτίσουν τους προϋπολογισμούς τους για το 2017. Αυτές οι οδηγίες εξειδικεύουν παλαιότερη εγκύκλιο για την «Κατάρτιση Προϋπολογισμού Γενικής Κυβέρνησης Οικονομικού Ετους 2017». Οι σχετικές εγκύκλιοι επισημαίνουν την «ανάγκη άσκησης περιοριστικής πολιτικής στις δαπάνες γενικότερα, με υποχρέωση συγκράτησης αυτών στα χαμηλότερα δυνατά επίπεδα». Και αναφέρουν τις κατηγορίες δαπανών στις οποίες πρέπει να εξεταστεί η δυνατότητα πρόβλεψης χαμηλότερου ύψους ποσών σε σχέση με το προηγούμενο οικονομικό έτος:
-- «Οι δαπάνες υπερωριακής απασχόλησης του προσωπικού, οι οποίες πρέπει να αποβλέπουν στην αντιμετώπιση των έκτακτων υπηρεσιακών αναγκών και να εγκρίνονται, αφού πρώτα εξαντληθούν όλα τα περιθώρια αξιοποίησής του εντός του ωραρίου εργασίας». Δηλαδή, οι εργαζόμενοι στις υπηρεσίες Δήμων και Περιφερειών θα πρέπει να δουλεύουν ασταμάτητα, ώστε να βγάζουν τη δουλειά στο πλαίσιο του ωραρίου τους, για να γλιτώνει την πληρωμή των υπερωριών το κράτος.
-- «Οι πάσης φύσεως προαιρετικές δαπάνες, όπως οι επιχορηγήσεις Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ), αθλητικών και πολιτιστικών συλλόγων, βοηθήματα σε οικονομικά αδυνάτους κ.λπ., πρέπει να περιορισθούν στις απολύτως αναγκαίες και επιβεβλημένες, κινούμενες στα υπό του νόμου προβλεπόμενα όρια και υπό τον περιορισμό της δυνατότητας χρηματοδότησης αυτών από τις αναμενόμενες εισπράξεις του δήμου».
Με αυτήν τη λογική, προχωρά η κυβέρνηση στο πλαίσιο της αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζει. Και για «κερασάκι», η εγκύκλιος προβλέπει ότι εάν θέλει ένας δήμος να παρέχει τέτοιες υπηρεσίες θα πρέπει αυτές να τις χρηματοδοτούν οι εισπράξεις του Δήμου. Δηλαδή, οι εισπράξεις από φόρους και τέλη που επιβάλλονται και πληρώνονται από τις εργατικές οικογένειες.

ΛΙΒΥΗ Νέες επιδρομές από τις ΗΠΑ με πρόσχημα τους τζιχαντιστές...

ΛΙΒΥΗ
Νέες επιδρομές από τις ΗΠΑ με πρόσχημα τους τζιχαντιστές...

  • Η Ιταλία σιγοντάρει τις επιθέσεις, προσφέροντας τη βάση Σιγκονέλα στη Σικελία
  • Εκατοντάδες ξένοι κομάντος δρουν ανενόχλητοι υποτίθεται για το «καλό» του λιβυκού λαού...



Ο Λίβυος πρωθυπουργός Φ. Σάρατζ, ενώ ανακοινώνει τις αμερικανικές επιδρομές στη Σύρτη σε τηλεοπτικό διάγγελμα
Ο Λίβυος πρωθυπουργός Φ. Σάρατζ, ενώ ανακοινώνει τις αμερικανικές επιδρομές στη Σύρτη σε τηλεοπτικό διάγγελμα
«Εντείνονται οι επεμβάσεις ξένων δυνάμεων στο λιβυκό έδαφος, μετά το νέο γύρο αεροπορικών επιδρομών που ξεκίνησε την 1η Αυγούστου ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, και οι οποίες υποτίθεται, σε αυτήν τη φάση, «περιορίζονται» εντός και πέριξ της πόλης Σύρτη, όπου βρίσκεται το «στρατηγείο» των τζιχαντιστών του «Ισλαμικού Κράτους» (ΙΚ) στη Λιβύη.
Ο Πρόεδρος Ομπάμα, άλλωστε, μετά την τελευταία σύσκεψη με αξιωματούχους των δυνάμεων ασφαλείας και του στρατού στο Πεντάγωνο, προχτές ξημερώματα, το είπε ξεκάθαρα: Μπορεί οι επιχειρήσεις κατά του ΙΚ «να αποδίδουν καρπούς» κυρίως σε Συρία και Ιράκ, όμως για την συντριβή τους δεν αρκεί μόνον η στρατιωτική ισχύς. «Η κατάσταση είναι περίπλοκη...Ο αγώνας εναντίον τους θα συνεχιστεί... Δεν προβλέπεται οι τρομοκράτες να εξαλειφθούν από αυτήν ή την επόμενη κυβέρνηση...».
Ο πρώτος επίσημος απολογισμός των αμερικανικών επιδρομών στη Σύρτη, που φέρουν την κωδική ονομασία «Επιχείρηση Οδύσσεια - Αστραπή» και υποτίθεται ότι έχουν διάρκεια 30 ημερών με δυνατότητα επ' αόριστον συνέχισής τους καταγράφεται ως εξής: Σύμφωνα με δηλώσεις στους δημοσιογράφους που έκανε την Πέμπτη ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου Πίτερ Κουκ από την 1η έως 4 Αυγούστου έγιναν εννιά αμερικανικές αεροπορικές επιδρομές στη Σύρτη, εκ των οποίων οι πέντε πραγματοποιήθηκαν τη Δευτέρα. Κατά τις επιδρομές αυτές καταστράφηκαν μόλις δύο άρματα μάχης τύπου Τ-72 και Τ-53 του ΙΚ, δύο στρατιωτικά οχήματα, δύο τμήματα βαρέος πυροβολικού. Προς επίρρωση των δηλώσεων αυτών, εκπρόσωπος της διοίκησης του αμερικανικού στρατού στην Αφρική (AFRICOM) δημοσιοποίησε στη συνέχεια βίντεο κατά τη στιγμή καταστροφής των δύο αρμάτων μάχης των τζιχαντιστών από βόμβες αμερικανικού αεροσκάφους τύπου ΑV-8B Harrier.
Το ίδιο 24ωρο, βέβαια, Ρώσοι στρατιωτικοί έδιναν στη δημοσιότητα βίντεο με δεκάδες κιβώτια γεμάτα αμερικανικά όπλα και πυρομαχικά κάθε λογής (οπλοπυροβόλα, εκτοξευτήρες ρουκετών και χειροβομβίδων κ.λπ.) που εντοπίστηκαν σε περιοχές των τζιχαντιστών του «Μετώπου Νούσρα» (που πλέον αποκαλούνται «Jabhat Fateh al Sham») στο Χαλέπι της Συρίας και οι οποίες ανακαταλήφθηκαν προ ημερών υπό το συριακό στρατό με την υποστήριξη της ρωσικής πολεμικής αεροπορίας...
Ξένη επέμβαση με αίτημα της κυβέρνησης
Η επανέναρξη των αμερικανικών επιδρομών στη Σύρτη της Λιβύης, πέντε μήνες μετά από εκείνες του περασμένου Φλεβάρη, έγιναν, αυτήν τη φορά, με δύο διαφορές: α) Χρησιμοποιήθηκαν βομβαρδιστικά που απογειώθηκαν κυρίως από το αμερικανικό αμφίβιο σκάφος USS WASP, που πλέει εδώ και μερικές βδομάδες στην ανατολική Μεσόγειο, και όχι από μη επανδρωμένα βομβαρδιστικά που απογειώθηκαν από βάσεις της Βρετανίας και της Ιταλίας. β) Εγιναν μετά από επίσημο αίτημα της λιβυκής μη εκλεγμένης κυβέρνησης του πρωθυπουργού Φαγιέζ Σάρατζ, που είναι φερέφωνο των ιμπεριαλιστών.
«Το Προεδρικό Συμβούλιο, ο διοικητής του στρατού ζήτησαν την άμεση υποστήριξη των ΗΠΑ σε συγκεκριμένες αεροπορικές επιδρομές που προκάλεσαν μεγάλες απώλειες», σημείωσε τη Δευτέρα ο Φ. Σάρατζ σε τηλεοπτικό του διάγγελμα. Ισχυρίστηκε ότι δεν έχει δώσει «πράσινο φως» για στρατιωτικές επιχειρήσεις άλλων ξένων δυνάμεων και ότι σε μία τέτοια περίπτωση αυτές θα πρέπει να συνεννοηθούν και να συντονίσουν τις ενέργειές τους με τη λιβυκή κυβέρνηση...
Εντούτοις, δεν συμμερίζονταν όλες οι πολιτικές και στρατιωτικές δυνάμεις στη Λιβύη αυτήν τη θέση.
Ο Αχμεντ αλ Μισμάρι, εκπρόσωπος του ε.α. στρατηγού Χαλίφα Χάφταρ που πολεμά, όπως ισχυρίζεται, με ένα «σημαντικό μέρος» του λιβυκού στρατού τους τζιχαντιστές του «Ισλαμικού Κράτους», αντέδρασε οργισμένα. «Οι επιδρομές των ΗΠΑ εμπίπτουν στην κατηγορία της αμερικανικής προεκλογικής προπαγάνδας και της προπαγάνδας της διορισμένης από τον ΟΗΕ κυβέρνησης», είπε ο Μισμάρι εκ μέρους του ε.α. στρατηγού. Κατηγόρησε μάλιστα τον πρωθυπουργό ότι είναι έτοιμος να θέσει τη χώρα υπό την κηδεμονία ξένων δυνάμεων με αντάλλαγμα την παραμονή του στην εξουσία. Ο ίδιος σημείωσε πως ο ε.α. στρατηγός Χάφταρ συμφωνεί με την αμυντική επιτροπή του εκλεγμένου λιβυκού κοινοβουλίου που εδρεύει στο Τομπρούκ πως «ούτε οι ΗΠΑ, ούτε καμία πλευρά μπορεί να ελευθερώσει τη Σύρτη από το ΙΚ, παρά μόνον οι δικές μας δυνάμεις...».
Ο μουφτής στην Τρίπολη της Λιβύης, επίσης, αποδοκίμασε την απόφαση της κυβέρνησης Σάρατζ και του λεγόμενου «Προεδρικού Συμβουλίου», λέγοντας ότι επιδιώκει να υπονομεύσει τις προσπάθειες «ντόπιων επαναστατών και των θυσιών που έκαναν στις πρώτες γραμμές της Σύρτης».
Τρεις νεκροί Γάλλοι κομάντος
Βεβαίως, οι ΗΠΑ δεν είναι μόνες τους σε αυτό, το νέο γύρο ιμπεριαλιστικών επιχειρήσεων που πραγματοποιούνται στη Λιβύη, την οποία ως γνωστόν μετέτρεψαν από την πλουσιότερη χώρα της Βόρειας Αφρικής (που ήταν μέχρι την ανατροπή του Καντάφι από τη δυτική ιμπεριαλιστική επέμβαση του 2011) σε ξέφραγο αμπέλι κάθε λογής πλιατσικολόγων και μισθοφόρων... Από το τέλος του 2015, εκατοντάδες Αμερικανοί, Γάλλοι, Ιταλοί και άλλοι κομάντος επιχειρούν στο λιβυκό έδαφος τάχα σε ρόλο «στρατιωτικών συμβούλων» των δυνάμεων που αυτοαποκαλούνται «λιβυκός στρατός» και υπακούν κυρίως (αλλά όχι μόνον) στον ε.α. στρατηγό Χάφταρ. Ενάντια, εννοείται, στις δυνάμεις των τζιχαντιστών του ΙΚ που όλοι αυτοί σε συνεργασία και με Αραβες ιμπεριαλιστές (σε Σ. Αραβία, Κατάρ, κ.α.) δημιούργησαν σαν εργαλείο ανατροπής όσων μη αρεστών αραβικών κυβερνήσεων δεν έπεσαν κατά τη λεγόμενη «Αραβική άνοιξη»...
Πέρα από τους κομάντος, η Ιταλία, επί πρωθυπουργίας Ματέο Ρέντσι, επιχειρεί να εξασφαλίσει πολυεπίπεδα και άλλους ρόλους στην περιοχή, για την προώθηση των συμφερόντων των ιταλικών μονοπωλίων. Μεταξύ άλλων, χρησιμοποιεί ως μέσο τις μεταναστευτικές και προσφυγικές ροές που εισρέουν στη χώρα από τις λιβυκές ακτές. Δεν προξενεί έτσι εντύπωση η πρόσφατη δήλωση του Ιταλού υπουργού Εξωτερικών, Πάολο Τζεντιλόνι, πως η Ρώμη είναι έτοιμη να προσφέρει, εάν χρειαστεί, τη βάση Σιγκονέλα στη Σικελία για τις επιδρομές των ΗΠΑ στη Λιβύη...
Ας επανέλθουμε, όμως, στο θέμα της δράσης των ξένων κομάντος στη Λιβύη για τα αποτελέσματα της οποίας ελάχιστα είναι γνωστά, όπως οι οδυνηρές συνέπειες κυρίως σε βάρος άμαχου πληθυσμού... Η Γαλλία, μία από τις χώρες που έχει αναπτύξει κομάντος αλλά και μισθοφόρους από τη διαβόητη «Λεγεώνα των Ξένων», αναγκάστηκε στα μέσα Ιούλη να παραδεχθεί και επίσημα το γεγονός αυτό με αφορμή το θάνατο τριών Γάλλων κομάντος κατά την κατάρριψη στρατιωτικού ελικοπτέρου από πυρά ισλαμιστών της «Ταξιαρχίας Υπερασπιστών της Βεγγάζης» στην ομώνυμη πόλη.
Ο θάνατος των τριών Γάλλων κομάντος προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στο εσωτερικό της κυβέρνησης Σάρατζ, που την «καταδίκασε» τάχα λέγοντας ότι «δεν έπρεπε» να γίνει εν αγνοία της και κατά παράβαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων. Εξόργισε ακόμη τους ισλαμιστές εντός κυβέρνησης και το Μουφτή της Λιβύης, Σαντίκ αλ Γαργιάουι, που εξέδωσε θρησκευτικό διάταγμα (φάτουα) κατά των Γάλλων, υποστηρίζοντας ότι «η κατάφωρη επέμβαση στα εσωτερικά της χώρας ισοδυναμεί με κήρυξη πολέμου».
Είναι πρόδηλο πως τα χειρότερα δεν έχουν ακόμη περάσει για το λιβυκό λαό...
Συνθήκες διάλυσης
Η κυβέρνηση Σάρατζ προσπαθεί, με κάθε τρόπο, και κυρίως με τη βοήθεια των ιμπεριαλιστών που τη διόρισαν, εδώ και περίπου οκτώ μήνες, να επιβληθεί σε άλλες αντίπαλες πολιτικές κοσμικές και ισλαμικές δυνάμεις. Δεν φαίνεται να τα καταφέρνει με μεγάλη επιτυχία, αφού οι επιδόσεις της στον τομέα διαχείρισης της κρίσης και του χάους που μαστίζει τη Λιβύη, εδώ και πέντε χρόνια, δεν έχουν εκτονώσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια που διογκώνεται, όσο περνά ο καιρός.
Πριν δυόμισι βδομάδες, πλήθος κατοίκων της Τρίπολης εισέβαλε στα κεντρικά γραφεία των δύο μεγαλύτερων τηλεπικοινωνιακών εταιρειών και της κρατικής ηλεκτρικής εταιρείας και προχώρησε σε λεηλασίες. Το πλήθος διαμαρτυρήθηκε σε ανώτατα διευθυντικά στελέχη των τριών εταιρειών για τις πολύωρες διακοπές στην ηλεκτροδότηση και στις τηλεπικοινωνίες που έχουν μετατρέψει τη ζωή τους σε κόλαση, σε μία περίοδο που το θερμόμετρο καθημερινά ξεπερνά τους 40 και 46 βαθμούς Κελσίου.
Και δεν είναι μόνο τα προβλήματα σε ηλεκτροδότηση και τηλεπικοινωνίες ή η αδυναμία της κυβέρνησης Σάρατζ να κάνει την κρατική μηχανή να λειτουργήσει στοιχειωδώς, έστω στην πρωτεύουσα Τρίπολη. Οι περισσότερες τράπεζες στη Λιβύη έχουν «στεγνώσει» από ρευστό και έξω από αυτές σχηματίζονται καθημερινά ουρές εκατοντάδων ατόμων για να πάρουν, μετά βίας, τη φορά, λιγότερα από 200 δηνάρια Λιβύης. Χρήματα που δεν καλύπτουν καν τις βασικές ανάγκες...
Προβλήματα παρουσιάζονται στον ανεφοδιασμό καταστημάτων με τρόφιμα και βασικά είδη, ακόμη και με καύσιμα, σε μία χώρα που άλλοτε έκανε σημαντικές εξαγωγές «μαύρου χρυσού»... Επιπλέον, σχεδόν όλα τα νοσοκομεία υπολειτουργούν, όπως και γενικότερα οι υπηρεσίες Υγείας, συμπληρώνοντας την εικόνα γενικότερης διάλυσης που έχει προκαλέσει η ιμπεριαλιστική επέμβαση.
Οπως όμως όλα δείχνουν, αυτή ακριβώς η κατάσταση αποσταθεροποίησης είναι επί του παρόντος «βολική», αφού δικαιολογεί το «ρόλο» ξένων επεμβατικών δυνάμεων και αξιοποιείται, συνεπώς, ποικιλοτρόπως και για το νέο γύρο επιχειρήσεων που μόλις ξεκίνησε.

Δ.ΟΡΦΑΝΑΚΗ

Δακτύλιοι ενός υπερ-Κρόνου;

Δακτύλιοι ενός υπερ-Κρόνου;



Οι μεγαλοπρεπείς δακτύλιοι του Κρόνου
Οι μεγαλοπρεπείς δακτύλιοι του Κρόνου
Το 2011 μια ομάδα επιστημόνων συνέτασσε κατάλογο πολύ νεαρών άστρων που βρίσκονται σχετικά κοντά στη Γη. Για να μαντέψουν την ηλικία τους, χρησιμοποίησαν το ρυθμό περιστροφής τους. Τα νεαρά άστρα περιστρέφονται πιο γρήγορα από τα μεγαλύτερης ηλικίας και ο ρυθμός περιστροφής τους μπορεί να υπολογιστεί παρατηρώντας την τακτική επανεμφάνιση μεγάλων κηλίδων (περιοχών στην επιφάνειά τους με χαμηλότερη θερμοκρασία). Ενα υποψήφιο άστρο, ήταν το J1407, στον αστερισμό του Κενταύρου, το οποίο, όμως, βρίσκεται πολύ μακριά για να παρατηρηθούν οι κηλίδες του απευθείας. Ετσι οι επιστήμονες εξέτασαν την καμπύλη φωτεινότητας του άστρου, δηλαδή τη γραφική παράσταση της λαμπρότητάς του ως προς το χρόνο, αναζητώντας μικρές βυθίσεις, όταν οι κηλίδες θα έρχονταν στην μπροστινή ως προς τη Γη πλευρά του άστρου, με αποτέλεσμα να μειώνεται το φως που εκπέμπει προς το μέρος μας. Τέτοιες βυθίσεις μπορούν να προκαλέσουν και οι πλανήτες, όταν κάνουν μετάβαση, δηλαδή περνούν μπροστά από το άστρο ως προς την ευθεία παρατήρησής του από τη Γη.
Παράξενη καμπύλη
Η καμπύλη φωτεινότητας του J1407 υποδείκνυε ότι είναι πράγματι ένα νεαρό, γρήγορα περιστρεφόμενο άστρο. Οι αστρονόμοι παρατήρησαν ότι σύμφωνα με την καμπύλη, το 2007 το άστρο τρεμόπαιξε με έναν απρόβλεπτο τρόπο αρκετές διαδοχικές νύχτες παρατήρησής του, μετά μειώθηκε η λαμπρότητά του μέχρι που σχεδόν εξαφανίστηκε επί μία βδομάδα κι ύστερα επανήλθε στο κανονικό της επίπεδο. Τα δεδομένα άλλων ετών δεν έδειξαν τέτοια παράξενη συμπεριφορά. Το 2007, το γεγονός δεν είχε προξενήσει μεγάλη εντύπωση και έτσι καταχωνιάστηκε στα αρχεία.

Καλλιτεχνική απεικόνιση του πλανήτη J1407b με τον τεράστιο δίσκο δαχτυλιδιών σαν του Κρόνου. Στο βάθος το άστρο J1407 γύρω από το οποίο περιφέρεται ο J1407b
Καλλιτεχνική απεικόνιση του πλανήτη J1407b με τον τεράστιο δίσκο δαχτυλιδιών σαν του Κρόνου. Στο βάθος το άστρο J1407 γύρω από το οποίο περιφέρεται ο J1407b
Οι επιστήμονες που ξαναεντόπισαν το ασυνήθιστο φαινόμενο το 2011, άρχισαν να απορρίπτουν έναν - έναν τους λόγους στους οποίους θα μπορούσε να οφείλεται. Επιβεβαίωσαν ότι δεν οφειλόταν σε βλάβη του τηλεσκοπίου που το είχε καταγράψει, ούτε σε δυσκολία παρατήρησης λόγω μετεωρολογικών φαινομένων. Οποιαδήποτε κι αν ήταν η αιτία της μυστηριώδους παροδικής αμυδρότητας του J1407, δεν οφειλόταν σε γήινο παράγοντα.
Συμπέραναν ότι κάτι πολύ γρήγορο και πολύ μεγάλο πρέπει να προκαλεί έκλειψη του J1407 με αποτέλεσμα να τρεμοπαίζει η φωτεινότητά του. Η ταχύτητα των διακυμάνσεων φωτεινότητας έδειχνε ότι το αντικείμενο που προκαλεί την έκλειψη έτρεχε μπροστά από το άστρο με ταχύτητα 30 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο, αλλά παρά τη μεγάλη ταχύτητά του η έκλειψη διάρκεσε 56 μέρες! Αυτή η διάρκεια σήμαινε ότι το αντικείμενο είχε μέγεθος περίπου 180 εκατομμύρια χιλιόμετρα!
Μην είναι...
Δεν υπάρχουν πολλές επιλογές για τις ουράνιες δομές που μπορεί να έχουν τέτοιο μέγεθος. Οι επιστήμονες άρχισαν να τις εξετάζουν μία - μία και να απορρίπτουν αυτές που δεν ταίριαζαν με κάποια παρατήρηση. Θα μπορούσε να είναι μια ζώνη από σκόνη που περιφέρεται σε κοντινή τροχιά γύρω από το άστρο; Οχι, επειδή δεν υπήρχε το χαρακτηριστικό υπέρυθρο φεγγοβόλημα γύρω από τον J1407, που θα περίμενε κανείς από τη θερμή σκόνη. Μήπως ήταν ένα δυαδικό σύστημα άστρων, με ένα γιγαντιαίο ερυθρό αστέρα να κρύβει ένα μικρότερο συνοδό, όπως ένα λευκό νάνο, έναν αστέρα νετρονίων, ή μια μαύρη τρύπα; Οχι, τέτοια συστήματα συνήθως εκπέμπουν πολύ περισσότερες ακτίνες-Χ, από αυτές που παρατηρούνταν και το J1407 δεν φαινόταν να είναι γιγαντιαίο άστρο. Θα μπορούσε το τρεμόπαιγμα να ήταν σύμπτωση, που οφειλόταν στη σκιά από κάτι που κινούνταν στο διαστρικό χώρο, μεταξύ Γης και άστρου ή μήπως το J1407 ήταν ένα σύνθετο σύστημα τριών αστέρων, που ο συνοδός που προκαλούσε την έκλειψη είχε διάμετρο 180 εκατομμυρίων χιλιομέτρων; Οχι, καμιά από αυτές τις πιθανότητες δεν ταίριαζε με τα δεδομένα. Στο τέλος, η απλούστερη εξήγηση που απέμενε και ήταν συνεπής με τις αστρονομικές παρατηρήσεις, ήταν κάτι επίσης παράξενο: οι βυθίσεις στην καμπύλη φωτεινότητας θα μπορούσαν να προέρχονται από ένα σύστημα δακτυλίων 200 φορές μεγαλύτερο από το σύστημα δακτυλίων του Κρόνου, το οποίο ήταν σε τροχιά γύρω από έναν αθέατο πλανήτη, που έτυχε να περάσει το 2007 από την ευθεία μεταξύ Γης και J1407.

Αφού εξέτασαν και απέρριψαν όλες τις εναλλακτικές για την παράξενη καμπύλη φωτεινότητας του άστρου J1407, οι αστρονόμοι κατέληξαν ότι το συγκεκριμένο τρεμόπαιγμα του άστρου πρέπει να οφείλεται στη σκιά ενός τεράστιου συστήματος δαχτυλιδιών γύρω από έναν αθέατο πλανήτη
Αφού εξέτασαν και απέρριψαν όλες τις εναλλακτικές για την παράξενη καμπύλη φωτεινότητας του άστρου J1407, οι αστρονόμοι κατέληξαν ότι το συγκεκριμένο τρεμόπαιγμα του άστρου πρέπει να οφείλεται στη σκιά ενός τεράστιου συστήματος δαχτυλιδιών γύρω από έναν αθέατο πλανήτη
Το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό, που έκανε τους επιστήμονες να θεωρήσουν ότι πρόκειται για σύστημα δακτυλίων είναι η λεπτομέρεια που μπορούσε να διακρίνει κανείς σε όλες τις κλίμακες εξέτασης της καμπύλης φωτεινότητας: οι εκλείψεις κρατούσαν 56 μέρες, αλλά οι γρήγορες αλλαγές συνέβαιναν με διαφορά κατά το ελάχιστο 20 λεπτών. Αυτές οι ταχύτητες δείχνουν ότι το τεράστιο αντικείμενο που προκαλεί την έκλειψη έχει πολύπλοκη και λεπτομερή εσωτερική δομή, ενώ το σχετικά συμμετρικό σχήμα της καμπύλης φωτεινότητας δείχνει ότι το αντικείμενο έχει κυκλικό ή ελλειψοειδές σχήμα. Αυτά τα χαρακτηριστικά έχουν και οι δακτύλιοι του Κρόνου. Αν η ομάδα επιστημόνων που μελέτησε το J1407 έχει δίκιο, τότε πρόκειται για την πρώτη παρατήρηση πλανητικών δακτυλίων έξω από το ηλιακό σύστημα και μάλιστα δακτυλίων που θα έκαναν τους πανέμορφους δακτυλίους του Κρόνου να ντρέπονται.
Τύχη
Οι ερευνητές παρατήρησαν φωτεινές εξάρσεις που αντιστοιχούν σε 24 ξεχωριστούς δακτυλίους στο σύστημα του πλανήτη J1407b, όπως ονομάστηκε. Θεωρούν ότι είμαστε τυχεροί να παρατηρούμε τους δακτυλίους σε αυτό το στάδιο της εξέλιξής τους. Για να καταλάβει κανείς γιατί, πρέπει να σκεφτεί το σύστημα δακτυλίων του Κρόνου και πώς εξελίχθηκε. Η συμπαγής εμφάνιση που έχουν σήμερα οι δακτύλιοι του Κρόνου είναι οφθαλμαπάτη. Αποτελούνται από σωματίδια πάγου που περιφέρονται σε κυκλικές τροχιές γύρω από τον πλανήτη. Αυτά τα σωματίδια υπόκεινται στην επίδραση μικροσκοπικών φεγγαριών που κινούνται μέσα στους δακτυλίους ή λίγο έξω από το εξωτερικό τους όριο. Θεωρείται ότι ο Κρόνος είχε κάποτε μεγαλύτερους δακτυλίους, αλλά τα μικρά σωματίδια στο εξωτερικό τους άκρο συγκολλήθηκαν στο πέρασμα του χρόνου, σχηματίζοντας τελικά τους δορυφόρους που έχει σήμερα.
Το σύστημα δακτυλίων του J1407b φαίνεται να είναι σε μεταβατική φάση, όπως ήταν πριν από δισεκατομμύρια χρόνια το σύστημα δακτυλίων του Κρόνου. Από την καμπύλη φωτεινότητας του J1407 φαίνεται πως μέσα στους δακτυλίους έχει σχηματιστεί ένας δορυφόρος στο μέγεθος του Αρη. Αν είναι έτσι, θα πρόκειται για την καλύτερη ένδειξη ύπαρξης δορυφόρου σε εξωπλανήτη.
Προς το παρόν, τόσο ο πλανήτης J1407b, όσο και ο δορυφόρος του είναι προϊόντα επιστημονικών εικασιών. Τα μεγαλύτερα τηλεσκόπια δεν έχουν καταφέρει να καταγράψουν αδιαμφισβήτητα στοιχεία για την ύπαρξή τους. Τέτοια στοιχεία ίσως προκύψουν από τα αρχειοθετημένα δεδομένα του παρελθόντος. Οι αστρονόμοι προτίθενται να ελέγξουν μόλις ψηφιοποιηθούν περισσότερες από μισό εκατομμύριο φωτογραφικές πλάκες, που λήφθηκαν από το 1901 έως το 1984, καθώς υπολογίζουν ότι τουλάχιστον σε 700 από αυτές απεικονίζεται το άστρο J1407. Αν εντοπίσουν και άλλες εκλείψεις, τότε ίσως είναι σε θέση να εκτιμήσουν καλύτερα πότε θα συμβεί η επόμενη.

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγή: «Scientific American»

ΒΡΑΖΙΛΙΑ Ο λαός τα προβλήματα... το κεφάλαιο τα κέρδη

ΒΡΑΖΙΛΙΑ
Ο λαός τα προβλήματα... το κεφάλαιο τα κέρδη
Λαϊκές αντιδράσεις πριν από την τελετή έναρξης της Ολυμπιάδας



Δύο χρόνια μετά τη διοργάνωση του Μουντιάλ ποδοσφαίρου, το 2014, και εν μέσω σοβαρής οικονομικής και πολιτικής κρίσης με έντονη ενδοαστική αντιπαράθεση, η Βραζιλία υποδέχεται τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων στο Ρίο (5 - 21 Αυγούστου).
Μάλιστα, είναι από τις λίγες φορές μέχρι σήμερα που κάποια χώρα σε ένα τόσο μικρό χρονικό διάστημα φιλοξενεί τις δύο κορυφαίες αθλητικές διοργανώσεις στον κόσμο, ενώ την ίδια ώρα η Βραζιλία γίνεται η πρώτη χώρα της Λατινικής Αμερικής στην οποία διοργανώνονται Ολυμπιακοί Αγώνες. Φυσικά, όταν πριν από 9 χρόνια περίπου η Βραζιλία επιλέχθηκε από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή και λίγα χρόνια πιο πριν από την Παγκόσμια Συνομοσπονδία Ποδοσφαίρου, να αποτελέσει την οικοδέσποινα των πιο δημοφιλών διοργανώσεων, των Ολυμπιακών Αγώνων και του Μουντιάλ, κάθε άλλο παρά τυχαία ήταν. Την περίοδο εκείνη η Βραζιλία ήταν - με βάση φυσικά τα καπιταλιστικά στάνταρ - μια ταχύτατα «αναπτυσσόμενη οικονομία» και μια «αναδυόμενη» μεγάλη δύναμη στη διεθνή καπιταλιστική οικονομία, όπου τόσο το ντόπιο κεφάλαιο όσο και το διεθνές, που είχε αρχίσει να αποκτάει μεγαλύτερες σχέσεις με αυτή, έβλεπαν ένα νέο σημαντικό πεδίο ανάπτυξης των καπιταλιστικών κερδών.
Επιδείνωση των λαϊκών προβλημάτων
Χωρίς να χάνει αυτά τα χαρακτηριστικά της, η κατάσταση στη χώρα από τότε έως σήμερα έχει αλλάξει κατά πολύ. Τα πολλά χρόνια ορμητικής καπιταλιστικής ανάπτυξης, που φυσικά ωφέλησε τα βραζιλιάνικα μονοπώλια και αναβάθμισε τη θέση της Βραζιλίας διεθνώς φέρνοντάς την το 2011 σε θέση να εκτοπίσει τη Βρετανία από την 6η θέση της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας, ακολούθησε την τελευταία πενταετία η καπιταλιστική κρίση. Αρχικά με την επιβράδυνση της βραζιλιάνικης οικονομίας, τη στασιμότητα το 2014 και την καταβύθιση το 2015 με 3,8% ύφεση, διόγκωση του χρέους, εκτίναξη του πληθωρισμού και απώλεια άνω του 1,5 εκατομμυρίου θέσεων εργασίας. Την καπιταλιστική κρίση φυσικά, όπως και την καπιταλιστική ανάπτυξη πιο πριν, την πλήρωσαν βαριά τα λαϊκά στρώματα.

Από τη διαδήλωση στο Ρίο ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική λίγο πριν την τελετή έναρξης
Copyright 2016 The Associated
Από τη διαδήλωση στο Ρίο ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική λίγο πριν την τελετή έναρξης
Είναι χαρακτηριστικό ότι παρά τη μεγάλη αγάπη των Βραζιλιάνων για το ποδόσφαιρο, η διοργάνωση του Μουντιάλ το 2014 χαρακτηρίστηκε από ένα κύμα αντίθεσης εξαιτίας του κόστους της, που είχε ως συνέπεια μαζικές διαδηλώσεις και απεργίες. Ακόμα και άνθρωποι του ίδιου του ποδοσφαίρου, όπως ο πρώην παίκτης Ρομάριο, είχαν εκφράσει την αντίθεσή τους στη διοργάνωση του Μουντιάλ εξαιτίας του υπερβολικού κόστους, προβάλλοντας την ίδια στιγμή τα προβλήματα που υπάρχουν σε μια σειρά άλλους τομείς στη χώρα, όπως η Παιδεία και η Υγεία.
Εναρξη με λαϊκές διαδηλώσεις
Σήμερα, εν μέσω της ενδοαστικής αντιπαράθεσης που οδήγησε στην αποπομπή της πρώην Προέδρου Ντίλμα Ρούσεφ, από τους πρώην συμμάχους της και έφερε την προσωρινή κυβέρνηση του νεοφιλελεύθερου Μισέλ Τεμέρ, η ζωή των λαϊκών στρωμάτων επιδεινώνεται ακόμα περισσότερο. Ετσι μετά από τις διαδηλώσεις που είχαμε τις τελευταίες μέρες από τους απλήρωτους αστυνομικούς, πυροσβέστες και δημόσιους υπάλληλους που προειδοποιούσαν τους τουρίστες για την ελλιπή ασφάλεια, ή για τις ελλείψεις στα νοσοκομεία, λίγο πριν την τελετή έναρξης έξω από το στάδιο Μαρακανά, το βράδυ της Παρασκευής, χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν ενάντια στην αντιλαϊκή «πραξικοπηματική» κυβέρνηση και το ότι το τεράστιο κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων τους στερεί την ικανοποίηση βασικών αναγκών. Οι διαδηλωτές, από διάφορες μαζικές οργανώσεις και το Βραζιλιάνικο ΚΚ, δέχτηκαν την επίθεση των αστυνομικών δυνάμεων που έκανε εκτεταμένη χρήση χημικών.
Κρατική... ένεση εκατομμυρίων δολαρίων για τους Αγώνες
Την ίδια ώρα όμως που τα προβλήματα (Υγεία, Παιδεία, μισθοί, κοινωνική μέριμνα) για τα οποία ξεσηκώνονται τα φτωχά λαϊκά στρώματα παραμένουν άλυτα η αστική τάξη έχει άλλες ... προτεραιότητες. Χαρακτηριστική των παραπάνω είναι η πρόσφατη απόφαση της κυβέρνησης Τεμέρ να προσφέρει στην πολιτεία του Ρίο κονδύλι ύψους 805 εκατομμυρίων δολαρίων προκειμένου να προχωρήσει η προετοιμασία ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων.
Το θέμα προέκυψε όταν εξαιτίας της οικονομικής ύφεσης στη χώρα η τοπική διοίκηση του Ρίο Ντε Τζανέιρο αποφάσισε να κηρύξει κατάσταση έκτακτης οικονομικής ανάγκης και μάλιστα λίγες βδομάδες πριν από το μεγάλο αθλητικό ραντεβού του Αυγούστου. Προκειμένου η προετοιμασία των Αγώνων να μην υποστεί περαιτέρω καθυστέρηση και η επιτυχία της διοργάνωσης κινδυνεύσει, η κυβέρνηση της χώρας αποφάσισε να παραχωρήσει δάνειο έκτακτης ανάγκης.
Τα 805 εκατομμύρια δολάρια που εκταμιεύτηκαν θα χρησιμοποιηθούν για υλοποίηση του σχεδίου ασφαλείας των Αγώνων, αλλά και για την ολοκλήρωση μίας γραμμής του μετρό που θα συνδέει το κέντρο της πόλης του Ρίο με συγκεκριμένες Ολυμπιακές εγκαταστάσεις. Μάλιστα, το συγκεκριμένο έργο αν και είχε διαφημιστεί από κυβερνώντες και διοργανωτές ως ένα από αυτά με τα πλέον «ευεργετικά αποτελέσματα» για τη χώρα, λίγες βδομάδες πριν από την έναρξη είχε σημαντική καθυστέρηση αποτελώντας ένα από τα βασικά «επιχειρήματα» υπέρ της απόφασης για το έκτακτο κονδύλι από τη βραζιλιάνικη κυβέρνηση.
Λίγοι οι ευνοημένοι... πολλοί αυτοί που θα πληρώσουν
Ακόμα κι έτσι, με τα καπιταλιστικά δηλαδή κριτήρια που αντιστρατεύονται τα λαϊκά συμφέροντα και παρά τις (γνωστές) μεγαλοστομίες των κυβερνώντων στη χώρα και των αρμοδίων της διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων για τα οφέλη που θα έχει αυτή στην οικονομία της ίδιας της Βραζιλίας, τα επίσημα στοιχεία δεν φαίνεται να συμφωνούν με αυτή την αισιοδοξία. Μόλις πριν από ένα μήνα η δημοσιοποίηση σχετικής έκθεσης του οίκου αξιολόγησης «Moody's Investors Service» δείχνει μια εντελώς αντίθετη εικόνα από αυτή που προβάλλουν κυβερνώντες και διοργανωτές.
Το τελικό συμπέρασμα των αναλυτών είναι πως η διοργάνωση παρά τα όποια οφέλη θα έχει για μια πλειάδα μονοπωλίων - ντόπιων και διεθνών - που σχετίζονται με τους Αγώνες, θα είναι μάλλον «ουδέτερη» για το σύνολο της ντόπιας οικονομίας. Πολύ περισσότερο, σύμφωνα με τις προβλέψεις, δε θα μπορέσει να αποτρέψει την περαιτέρω συρρίκνωσή της τη φετινή χρονιά.
Η αστική ζώνη του Ρίο ντε Τζανέιρο, όπου θα λάβουν χώρα τα περισσότερα αθλητικά γεγονότα, θα είναι η περιοχή που θα ωφεληθεί περισσότερο. Εξαιρώντας τις αθλητικές εγκαταστάσεις, η πόλη έχει ξοδέψει περίπου 25 δισ. ρεάλ (6,3 δισ. δολάρια) για επενδύσεις σε υποδομή στο πλαίσιο της προετοιμασίας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αυτές περιλαμβάνουν δρόμους, λιμάνια, μια επέκταση του υπόγειου σιδηρόδρομου και μία γραμμή τραμ προς το αεροδρόμιο, υποδομές δηλαδή χρήσιμες κατά βάση για το κεφάλαιο, αφού, όπως αναφέρει η «Moody's», «θα καταστήσουν τη βραζιλιάνικη μεγαλούπολη πιο αποδοτική για μελλοντικές επιχειρήσεις».
Η έκθεση εστιάζει κυρίως στο θέμα του τουρισμού, και ιδιαίτερα στους 350.000 θεατές που αναμένεται να επισκεφθούν το Ρίο κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων και κατά τη διάρκεια των Παραολυμπιακών Αγώνων το Σεπτέμβρη. Οι αναλυτές δεν εξέτασαν καθόλου τις πιθανές επιπτώσεις από την εξάπλωση του ιού Ζίκα, που πολλοί οικονομολόγοι θεωρούν πως ενδέχεται να παίξει κομβικό ρόλο. Εξάλλου, δεν είναι λίγοι οι αθλητές, οι αθλητικοί παράγοντες και οι φορείς που έχουν εκφράσει ανησυχίες ενόψει του ταξιδιού τους στη Βραζιλία.
Οπως και να 'χει και παρά τον όποιο ρόλο στη μάχη οικονομικών συμφερόντων ενδέχεται να παίζουν τέτοιου είδους αναλύσεις (αφού είναι γνωστός και ο ρόλος που εξυπηρετούν οι περίφημοι «οίκοι αξιολόγησης»), τα παραδείγματα του παρελθόντος που αφορούν κυρίως τις οικονομικές συνέπειες στις διοργανώτριες χώρες των Ολυμπιακών Αγώνων δεν δικαιώνουν τους διοργανωτές και άλλους που μιλάνε για «οφέλη για όλους». Εξάλλου, όπως έχει δείξει η πρόσφατη ιστορία (και στην Ελλάδα), τον τελικό λογαριασμό των αθλητικών γεγονότων των μονοπωλίων και των χορηγών, τον πληρώνουν πάντα οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα...

TOP READ