Είμαστε πεπεισμένοι ότι αυτή η επένδυση θα κάνει μεγάλη και πολύπλευρη ζημιά, όχι μόνο περιβαλλοντική και σε θέματα υγείας, που σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να τα υποτιμήσουμε, αλλά θα κάνει γενικότερη μακροπρόθεσμη ζημιά και θα χτυπήσει τις όποιες τοπικές, αναπτυξιακές δυνατότητες έχει ο νομός.
Το ΚΚΕ, εδώ και πάρα πολλά χρόνια - και μπορούμε να πούμε πιο συστηματικά αμέσως μετά την Κατοχή, μετά το '45 - έκανε συστηματικές μελέτες και παρεμβάσεις γύρω από την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας. Και, μάλιστα, λέγαμε τότε ότι αν θέλουμε να μιλάμε στην Ελλάδα για ανάπτυξη, βεβαίως εμείς προσθέτουμε ανάπτυξη αποκλειστικά υπέρ του λαού και όχι υπέρ των λίγων, των καπιταλιστών, βασικοί κορμοί της θα πρέπει να είναι η βιομηχανία και η αγροτική παραγωγή.
Δεν μπορεί να έχουμε μια τέτοια ανάπτυξη με αυτάρκεια, αν δεν δώσουμε βάρος στην αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας, που είναι τεράστιος και σε ποσότητα και σε ορισμένα είδη έχουμε και πολύ καλή ποιότητα. Τα τελευταία χρόνια γίνεται λόγος και για τους υδρογονάνθρακες, πετρέλαιο και φυσικό αέριο, στο Ιόνιο, στο Αιγαίο, νότια της Κρήτης.
Γιατί, λοιπόν, το ΚΚΕ, που δίνει τόσο μεγάλη σημασία στον ορυκτό πλούτο και λέει να αξιοποιηθεί, μαχητικά έχει τοποθετηθεί ενάντια στο θέμα του χρυσού; Αν εμείς ήμαστε στην εξουσία, όχι το ΚΚΕ, η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της, δεν πρέπει να ξεκινήσεις από το χρυσό, όταν ξέρεις ότι η επιστημονική μέθοδος που γίνεται η εξόρυξη του χρυσού, παγκόσμια, είναι δηλητήριο, είναι επικίνδυνη. Οταν ξέρεις ότι χρησιμοποιείς το κυάνιο, ότι δημιουργείς μια μακρόχρονη καταστροφή.
Γιατί να ξεκινήσεις από το χρυσό, όταν υπάρχει αναξιοποίητος ο υπόλοιπος ορυκτός πλούτος; Ξεκινάς την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου και εν πάση περιπτώσει από εκεί και πέρα σκέφτεσαι, αφήνεις και την επιστήμη να μιλήσει και κάνεις και εξόρυξη χρυσού για τα αποθεματικά της χώρας. Σήμερα εμείς λέμε κατηγορηματικά όχι στην εξόρυξη χρυσού, γιατί δεν εκπληρώνονται οι επιστημονικοί όροι εξόρυξης.
Υπάρχει όμως και μια άλλη πλευρά, που εμείς σαν Κόμμα το λέμε και για το χρυσό και για όλο τον ορυκτό πλούτο. Ποιος θα κάνει την εξόρυξη του χρυσού; Ακόμα και αν περιβαλλοντικά δεν δημιουργούσε πρόβλημα, βάζουμε το εξής ζήτημα: Ο χρυσός, σαν αποθεματικό της χώρας, σαν χρήμα δηλαδή, σαν ένα μέταλλο που δεν χάνει την αξία του - και όταν την χάνει, δεν απαξιώνεται πλήρως, γιατί είναι το μέταλλο που δεν αλλοιώνεται - πρέπει να ανήκει στο λαό.
Επομένως, δεν μπορεί να πουλιέται ούτε σε Ελληνες, ούτε σε ξένους ιδιώτες, όπως και αν λέγονται. Ο χρυσός, στη γη μέσα, είναι ένα μέταλλο που δεν χάνει την αξία του, μπορεί να γίνει η εξόρυξη μετά από 20 και 30 χρόνια, αν βρεθεί η κατάλληλη μέθοδος. Και θα εξορύξεις τόσο όσο χρειάζεται για να κάνεις ράβδους χρυσού για αποθεματικά της χώρας, για το λαό και όχι για τους λίγους. Είμαστε, λοιπόν, αντίθετοι και με την ιδιωτικοποίηση.
Είμαστε αντίθετοι για τον εξής λόγο: Αν ήμαστε εμείς στη διακυβέρνηση, στην εξουσία, θα λέγαμε: Τι έχει η περιοχή και όλη η Ελλάδα; Εχει αγροτική παραγωγή, δασικό πλούτο, αλιεία, κ.λπ., μπορεί να αξιοποιηθεί ο τουρισμός, είτε για τους ξένους, που να αφήνουν συνάλλαγμα στην Ελλάδα, είτε ο τουρισμός ο εσωτερικός. Και ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι ο εσωτερικός τουρισμός βοήθησε τα ενοικιαζόμενα δωμάτια, τα μικρά ξενοδοχεία. Διότι και με κρίση και χωρίς κρίση, ο τουρισμός των πλουσίων γίνεται, αλλά δεν αφήνει χρήμα στους μικροεπαγγελματίες. Δεν θα έρθουν οι πλούσιοι τουρίστες στην Ιερισσό για να πάνε σε ένα ταβερνάκι κ.λπ.
Επομένως, για μας είναι η αγροτική παραγωγή, η βιομηχανική παραγωγή, ο τουρισμός και ό,τι άλλο μπορούμε να αξιοποιήσουμε προς όφελος του λαού. Αυτά όμως δεν γίνονται και όπου γίνεται επένδυση γίνεται για το συμφέρον των λίγων.
Οι εργάτες να δουν τα πράγματα σφαιρικά
Βεβαίως, δημιουργούνται - λένε - αρχικά 1.000 θέσεις εργασίας. Πρέπει να σας πω ότι εμείς συναντήσαμε το Σωματείο, μας ζήτησε συνάντηση το Σωματείο των υπογειτών, και οι υπάλληλοι και οι εργάτες.
Και θα σας πω καθαρά, παρότι εμείς λέμε ότι το ΚΚΕ είμαστε το Κόμμα της εργατικής τάξης, αλλά είμαστε όλης της εργατικής τάξης και γενικότερα του εργαζόμενου λαού, τους είπαμε τις θέσεις μας, αυτές που λέμε εδώ σε εσάς. Δεν είπαμε άλλα σε σας και άλλα στους εργάτες, παρότι ξέρουμε ότι τους στενοχωρήσαμε. Και προσπαθήσαμε να τους πούμε το εξής πράγμα: Πρέπει να δείτε σε συνθήκες κρίσης, τα πράγματα σφαιρικά. Θα βρουν κάποιοι δουλειά, μπορεί αρχικά με μεγαλύτερους μισθούς. Για να δημιουργήσουν κίνητρο και να σας διαιρέσουν και να τους φέρουν απέναντί σας, σε κάποιους μπορεί να τους δώσουν πολύ μεγαλύτερους μισθούς. Κοιτάξτε, η εργατική αριστοκρατία υπάρχει στην Ελλάδα και είναι σε όλους τους κλάδους και σε όλους τους τόπους δουλειάς.
Επομένως, σε κάποιους μπορεί να δώσουν και κάτι παραπάνω, η μεγάλη πλειοψηφία αυτών που θα δουλέψουν μπορεί να δουλέψει ευκαιριακά, με πολύ χειρότερους μισθούς. Οι ίδιοι θα δέχονται τις συνέπειες στην υγεία τους, θα έπρεπε να δουλεύουν πολύ λιγότερο ωράριο. Θα τους βάζουν να δουλεύουν σαν είλωτες, σαν δούλους και αν δουλεύουν λιγότερο ωράριο θα παίρνουν πολύ λιγότερα χρήματα. Τους είπαμε ότι δεν λύνεται το πρόβλημα της δουλειάς.
Το πρόβλημα της δουλειάς, της ανεργίας και της εργασίας, αν αρχίσει να το βλέπει ο καθένας ένας ένας μόνος του, ή μια ομάδα μαζί, ή ένα χωριό απέναντι σε ένα άλλο, μπορούμε να βάλουμε 10.000 υπογραφές ότι ενώ στην Ελλάδα η κρίση θα βαθαίνει, ο λαός θα είναι διαιρεμένος, όπου ο καθένας θα βλέπει το δικό του πρόβλημα ή της περιοχής του ή του δρόμου του, ή του χωριού του ή της πόλης του. Δεν θα υπάρχει ούτε αντίσταση ούτε διεκδίκηση. Και θα πρέπει να ξέρετε ότι τα επόμενα χρόνια θα περάσουν πολύ χειρότερα μέτρα σε όλους τους τομείς.
Μία λύση έχει, είτε η σημερινή, είτε η αυριανή κυβέρνηση, να ανεβάσει τη βία, τον αυταρχισμό, αυτά που ζήσατε εσείς και που φτάνανε να πέφτουν τα χημικά μέσα στα σχολεία και να καλούν σε απολογία παιδιά 15 και 16 χρόνων και να τρομοκρατούν. Και όχι μόνο. Οταν θέλουν να πνίξουν το λαϊκό κίνημα, το διαιρούν, το κατακερματίζουν, το εκφυλίζουν και χρησιμοποιείται και η προβοκάτσια.
Η επίθεση που έγινε, η εμπρηστική, στις εγκαταστάσεις, φώναζε από μακριά για προβοκάτσια 100%. Εμείς είμαστε ένα έμπειρο κόμμα, έχουμε 94 χρόνια ζωής, έχουμε εμπειρίες. Την προβοκάτσια την οργανώνει το κράτος, το παρακράτος, οι μηχανισμοί και η εργοδοσία.
Γι' αυτό μας ενδιαφέρει όχι απλώς να σας πούμε ότι είμαστε μαζί σας, αλλά μας ενδιαφέρει σήμερα να δημιουργηθούν προϋποθέσεις, να έχουμε αγώνες και να έχουμε και αποτελέσματα από τους αγώνες. Στην αρχή μπορεί να μην είναι μεγάλα, αλλά εν πάση περιπτώσει ο αγώνας πρέπει να τραβήξει ως το τέλος. Εμείς κάνουμε διάλογο, ακούμε. Και, μάλιστα, όταν υπάρχουν αγωνιστικές κινητοποιήσεις ξέρουμε ότι διαμορφώνεται πείρα και στο λαό.
Αυτός ο αγώνας δεν είναι μόνο της Χαλκιδικής, γίνονται κινητοποιήσεις στη Θεσσαλονίκη, στον Εβρο, συμμετέχουν κάποιοι και από το Κιλκίς. Πρέπει να γίνει παμμακεδονικός και στην πορεία και πανελλαδικός. Εσείς, βεβαίως, θα πάθετε αν λειτουργήσει η επένδυση, αλλά το ζήτημα του ορυκτού πλούτου είναι πανελλαδικό θέμα. Και ένας αγώνας, όταν νικήσει σε μια περιοχή, διαδίδεται η εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του λαού, μεταδίδεται ένα αγωνιστικό μήνυμα που το έχουμε πάρα πολύ ανάγκη σήμερα, πανελλαδικά. Ο λαός υποφέρει όλος. Μπορεί να μην έχει την «Eldorado» και την «Ελληνικός Χρυσός», αλλά έχει άλλα πράγματα στο κεφάλι του σε άλλες περιοχές.
Θέλουμε να σφύζει η Ελλάδα από ό,τι μπορεί να αναπτυχθεί
Π.χ., η πείρα έδειξε και από την προηγούμενη, την TVX, ότι οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις έφεραν αποτέλεσμα, έφυγε ο επενδυτής. Εγώ θα σας το πω καθαρά και ξέρω ότι θα μας πουν ότι το ΚΚΕ δεν θέλει να γίνονται επενδύσεις στην Ελλάδα, γιατί θέλει, λέει, να πεινάει ο λαός για να κάνει επανάσταση. Μην ακούτε αυτά που σας λένε. Εμείς θέλουμε να σφύζει η Ελλάδα από βιομηχανία, από αγροτική παραγωγή, από ό,τι μπορεί να αναπτυχθεί. Μόνο που θέλουμε το λαό στην εξουσία.
Ομως, δεν θέλουμε ανάπτυξη που θα μετατρέψει τους εργαζόμενους και τους κατοίκους μιας περιοχής σε άρρωστους. Δεν θέλουμε να αναπτύσσεται ένας τομέας σε βάρος άλλου. Αρα, λοιπόν, εμείς ξεκινάμε και λέμε: Ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής, που στις σημερινές συνθήκες σημαίνει στήριξη των μικρών παραγωγών, όχι στήριξη των μεγαλοπαραγωγών, και όλα τα είδη της αγροτικής παραγωγής, αλιεία κ.λπ., που σημαίνει συγκεκριμένα μέτρα. Και η αγροτιά σήμερα χτυπιέται, χάνονται θέσεις εργασίας από την αγροτική παραγωγή.
Δεύτερο, ανάπτυξη του λαϊκού τουρισμού. Υπήρχαν μικρά ξενοδοχεία στην Ελλάδα που είχαν κάποιο όφελος οι ιδιοκτήτες τους, που δεν ήταν οι λεφτάδες, από τον κοινωνικό τουρισμό της Ευρώπης. Αυτοί οι τουρίστες δεν έτρωγαν αστακούς κ.λπ., πηγαίνανε στα πιο φθηνά ξενοδοχεία. Αυτά τώρα έχουν τελειώσει γιατί έχουν κοπεί τα πακέτα και στην Ευρώπη. Αυτή είναι η ΕΕ, αυτή είναι η Ευρωζώνη.
Επομένως, εμείς αντιστεκόμαστε σε μια συγκεκριμένη επένδυση για συγκεκριμένους λόγους και ταυτόχρονα παλεύουμε για φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση και όχι αυτά που ακούμε, να έρθουν όλοι «μπάτε σκύλοι αλέστε» στην Ελλάδα, πουλήστε βουνά, ακτές, αεροδρόμια, λιμάνια, για να μας αφήσουν κάτι οι κεφαλαιοκράτες. Θα έρθουν, θα τα αγοράσουν, ή θα τα νοικιάσουν για 30 - 40 χρόνια και αφού βγάλουν του σκασμού, θα μας τα αφήσουν ρημαδιό. Οπως έγινε σε μια σειρά περιοχές, στην Ελλάδα, όπου στο όνομα του τουρισμού σταμάτησε η αγροτική παραγωγή και τώρα πρέπει να αρχίσουν από την αρχή. Και τώρα είναι πολύ χειρότερες μέρες, δεν είναι όπως ήταν πριν 30 - 40 χρόνια, που κάτι κέρδιζε και ο μικρός παραγωγός.
Επομένως, ο αγώνας αυτός πρέπει να γίνει πλατύς, συσπειρωτικός, ενωτικός. Να ξεχωρίσετε αυτούς που σας κοροϊδεύουν, δεν σας λέω ποιοι, βγάλτε συμπεράσματα. Αυτούς που θέλουν στις πλάτες σας να πάρουν τις δάφνες της αντιπολίτευσης και σας υπόσχονται ότι μετά, μετά, μετά όλα θα λυθούν. Εδώ πρέπει να υπάρχουν συγκεκριμένες δεσμεύσεις, όχι μόνο κοινοβουλευτικές, γιατί, ξέρετε, όλα τα κόμματα σας υπόσχονται και μετά, όταν γίνουν κυβέρνηση, τα ξεχνάνε. Επομένως, οι δεσμεύσεις πρέπει να είναι ουσιαστικές.
Και πάνω από όλα ένας αγώνας, όπου όσο μπορείτε να είναι ενωτικός ανάμεσα στους εργαζόμενους. Και με το δικό σας τρόπο, το λαϊκό που ξέρετε - κι εμείς θα προσπαθήσουμε - να πείσετε και αυτούς που προσβλέπουν να πιάσουν δουλειά στην «Eldorado», να καταλάβουν ότι το συμφέρον τους είναι εδώ.
Θέλει προσπάθεια. Καταλαβαίνετε πώς σκέφτονται. Εχουμε 1,5 εκατομμύριο ανέργους στην Ελλάδα, δεν λύνεις το πρόβλημα με το να βρουν δουλειά 500, όταν μια επένδυση θα δημιουργήσει ακόμη μεγαλύτερη ανεργία στην περιοχή. Εμείς έτσι τα βλέπουμε τα πράγματα. Και παρότι είμαστε - το λέει και το καταστατικό μας - κόμμα της εργατικής τάξης πριν απ' όλα, βεβαίως εκφράζουμε με τις θέσεις μας και τους άλλους εργαζόμενους. Αμα χρειαστεί να στενοχωρήσουμε κάποιους εργάτες, θα τους στενοχωρήσουμε. Γιατί βλέπουμε το σύνολο της εργατικής τάξης και όχι ένα τμήμα της.
Ο αγώνας αυτός πρέπει να είναι ενιαίος, εργατικά συνδικάτα, αγρότες, όλοι. Να πάρει δηλαδή τέτοια χαρακτηριστικά. Γιατί για μας, η συμμαχία που θα δημιουργήσει ένα πλειοψηφικό μαζικό κίνημα, είναι η εργατική τάξη, η φτωχή αγροτιά, οι αυτοαπασχολούμενοι, όλοι μαζί ενωμένοι. Δηλαδή, οι κοινωνικές λαϊκές δυνάμεις που έχουν συμφέρον να χτυπήσουν το κεφάλαιο, τα μονοπώλια. Ενας πλατύς αγώνας, γενικά, δε λέει τίποτα. Αυτός ο αγώνας πρέπει να στηρίζεται στις κοινωνικές δυνάμεις που έχουν συμφέρον να αντισταθούν, να αντεπιτεθούν.
Το ζήτημα είναι ποιος κάνει κουμάντο στην οικονομία
Τι προβλέπουμε: Εχουμε καθαρό πού πάει η κρίση. Φαίνεται ότι η κρίση στην Ευρωζώνη θα γίνει οξύτερη. Εάν η Γαλλία στραβοπατήσει και μπει σε κρίση, οι τρανταγμοί θα είναι μεγάλοι και η Γαλλία έχει ήδη τα πρώτα μικρά συμπτώματα. Είδατε με την Κύπρο, που πριν χρόνια δεν φαινόταν τίποτα. Αυτά κουφοβράζουν και εμφανίζονται. Η πρόβλεψή μας είναι ότι δύο πιθανές εξελίξεις θα είναι στην Ευρωζώνη.
Η μία εξέλιξη είναι να διαμορφώσουν ένα πιο συγκεντρωτικό καθεστώς, όπου η ΕΕ και επίσημα θα χωριστεί σε ζώνες. Ζώνη Βαλκανική, της κεντρικής Ευρώπης, της βόρειας, δυτική, ανατολική. Και μπορεί να υπάρχει το ευρώ αλλά θα έχει διαφορετική αξία σε κάθε χώρα. Θα μεγαλώσει η απόσταση ανάμεσα στις πιο ανεπτυγμένες και στις λιγότερο ανεπτυγμένες και σε κάθε χώρα. Ο πλούτος θα γίνεται ακόμα πιο μεγάλος και η φτώχεια ακόμη μεγαλύτερη και αυτό θα είναι παντού.
Είτε θα αρχίσουν να διώχνουν χώρες από την ΕΕ και την Ευρωζώνη και θα γίνουν καινούριες συμμαχίες. Γι' αυτό τώρα στην Ελλάδα ακούμε το εξής πράγμα: Να προετοιμαστούμε για το «σχέδιο Β». Το «σχέδιο Β» τι είναι; Να φύγουμε από την Ευρωζώνη, να πάμε στη δραχμή, να πάμε στο δολάριο, να πάμε στη στερλίνα. Κοιτάξτε να δείτε, δεν είναι ζήτημα τύπου νομίσματος, είναι ζήτημα ποιος κάνει κουμάντο στην οικονομία, άρα και στην κυβέρνηση. Οταν στην οικονομία κάνει κουμάντο η TVX, η «Eldorado», είτε είναι ελληνική, είτε είναι σουηδική, είτε είναι γερμανική, δεν έχει σημασία - το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα, οι λαοί έχουν πατρίδα - όποιος κι αν κάνει κουμάντο, η κυβέρνηση, όσο μεγάλα λόγια κι αν λέει, θα υποταχθεί σε αυτούς που κάνουν κουμάντο στον τομέα της οικονομίας.
Και οι Κύπριοι είπαν ένα «όχι» ολίγον ψεύτικο, επιφανειακό, προσβλέποντας στους Ρώσους μεγιστάνες, αλλά η Ρωσία δεν θα κάνει το χατίρι της Κύπρου να τα χαλάσει με τη Γερμανία και με άλλους. Οι μεγάλοι πάνε με τους μεγάλους. Επόμενα, είναι ένα «όχι» χωρίς αξία - όσο κι αν μας συγκίνησε και εμάς - το «όχι» όταν βγαίνει από ένα κοινοβούλιο. Πολλά «όχι» μπορούν να βγουν, χρειάζεται το λαϊκό «όχι», το εργατικό «όχι», το αγροτικό «όχι». Το «όχι» των κομμάτων μπορεί να είναι «ναι», να πάω σε έναν άλλο τραπεζίτη, να πάω να τα ακουμπήσω στον Ομπάμα, να πάω να τα δώσω στον Κάμερον. Δεν είναι αυτή η λύση.
Επιπλέον, μεγαλώνουν οι κίνδυνοι τοπικού πολέμου στην περιοχή. Βλέπετε τι γίνεται με τη Συρία, τσακώνονται από πού θα περάσουν οι αγωγοί πετρελαίου. Το κυριότερο, η κρίση βαθαίνει και ξέρουμε, έχουμε την πείρα δύο παγκόσμιων πολέμων, που έγιναν ακριβώς ως διέξοδος από την κρίση. Αυτά τα είπαμε και στους εργάτες, τους υπογείτες. Δεν μπορείς να μπεις σε ένα μικρό κύκλο και να πεις εγώ είμαι της Ιερισσού, εγώ είμαι της Παναγιάς, εγώ είμαι της Αγίας Βαρβάρας. Οσο και να αισθάνεσαι ότι ζεις σε μια περιοχή, η τύχη σου όμως δεν καθορίζεται από αυτή την περιοχή. Καθορίζεται από τις Βρυξέλλες, από την Ουάσιγκτον, καθορίζεται από την Αθήνα, από τη Θεσσαλονίκη, καθορίζεται από τα πάντα.
Επομένως, ο λαός πρέπει να καταλάβει το εξής πράγμα, ότι εδώ χρειάζεται να ακολουθήσει ένα δρόμο μελετημένο, δε λέμε, με εξάρσεις και υφέσεις, αλλά μελετημένο. Δίχως κατά μέτωπο επίθεση και ρήξη δεν υπάρχει λύση. Θα μας πίνουν το αίμα λίγο λίγο και κάποια στιγμή όλο μαζί. Τα πράγματα πρέπει να αλλάξουν από τη ρίζα τους, όχι από τα πάνω προς τα κάτω. Από τα κάτω προς τα πάνω. Και από τα κάτω μπορεί να τα αλλάξει μόνο ο λαός, η εργατιά, η αγροτιά, τα μικρομάγαζα, αυτοί μπορούν να τα αλλάξουν. Μην περιμένετε εξ ύψους παρηγορία.
Για σας αυτή τη στιγμή είναι ο Καναδός. Αν δεν τον διώξετε, λύνετε το πρόβλημα; Αν πάτε να συνδιαλλαγείτε μαζί του, το λύνετε; Ε, αυτό λέμε κι εμείς, σε πανελλαδικό επίπεδο, για τον ολοκληρωμένο εχθρό. Δεν γίνεται συνδιαλλαγή, δεν γίνεται παράκληση, τίποτα δεν γίνεται άμα δεν τον διώξεις. Αυτό λέμε. Να διώξουμε αυτούς που πραγματικά εξουσιάζουν το λαό, που είναι τα μονοπώλια, που είναι οι κεφαλαιοκράτες. Και έτσι θα φύγουν από τη μέση και οι πολιτικοί τους εκφραστές.