5 Μαΐ 2018

Το 82% του παραγόμενου πλούτου για το 2017, κατέληξε στο 1% των πλουσιότερων ανθρώπων



Αλλά σίγουρα, αν όλοι δουλέψουμε πιο σκληρά, μπορούμε να αυξήσουμε αυτό το ποσοστό.


Μερικά σοκαριστικά στοιχεία μάζεψε και παρουσίασε ο οργανισμός Oxfam, σύμφωνα με τα οποία, ο παραγόμενος πλούτος για το 2017, κατέληξε στις τσέπες του 1% των πλουσιότερων ανθρώπων του πλανήτη.
Σύμφωνα με τον οργανισμό, η ψαλίδα ανάμεσα στους πλούσιους και τους φτωχούς, αυξάνει ακάθεκτη, αφού πλέον το φτωχότερο μισό του πληθυσμού της Γης, έχει τον ίδιο πλούτο με τους 42 πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου.
Ακόμη, το φτωχότερο μισό του πλανήτη, δεν κέρδισε τίποτα απολύτως από τον παραγόμενο πλούτο του 2017, ενώ το 56% του παγκόσμιου πληθυσμού ζει με 2 ως 10 δολάρια την ημέρα.
Οι γυναίκες, φαίνεται να είναι αυτές που δέχονται τις περισσότερες διακρίσεις στο χώρο δουλειάς, ενώ είναι αυτές που δουλεύουν απλήρωτες τις περισσότερες ώρες.
Αίσθηση προκαλεί το γεγονός πως οι δισεκατομμυριούχοι του πλανήτη, κέρδισαν πέρυσι 762 δισεκατομμύρια δολάρα συνολικά, πόσο που αρκεί για να εξαλέιψει την ακραία φτώχεια εφτά φορές, σύμφωνα με τον οργανισμό.
Το Oxfam, τονίζει πως οι μεγάλες επιχειρήσεις, χρησιμοποιούν την επιρροή τους για να εξασφαλίσουν πως οι νόμοι θα εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους και θα διασφαλίζουν την κερδοφορία τους.
Όμως αν είσαι άξιος και δουλέψεις αρκετά σκληρά, μια μέρα αυτό το ποσοστό μπορεί να ανεβεί κι άλλο. Ας μην τα παρατήσουμε.

ΡΟΜΠΟΤ - ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ


Συνέπειες και θύματα της εξελισσόμενης βαθιάς αυτοματοποίησης



Ημιαυτόματο ρομποτικό σύστημα χτίζει τοίχο στην πρόσοψη σχολείου στο Ντένβερ των ΗΠΑ
Copyright 2018 The Associated
Ημιαυτόματο ρομποτικό σύστημα χτίζει τοίχο στην πρόσοψη σχολείου στο Ντένβερ των ΗΠΑ
Καθώς κάνουν την εμφάνισή τους κάποια σημάδια ασθενικής οικονομικής ανάκαμψης, χωρίς αυτό να σημαίνει έξοδο από τη φτώχεια για το λαό, αλλά αντίθετα με προϋπόθεση ότι αυτή θα συνεχιστεί, το θέμα της εφαρμογής των σύγχρονων μορφών αυτοματοποίησης, μέσω της Τεχνητής Νοημοσύνης (ΤΝ) και της ρομποτικής, αρχίζει να μπαίνει περισσότερο επί τάπητος. Ισως γι' αυτό τους τελευταίους μήνες βλέπουν το φως της δημοσιότητας διάφορες μελέτες και αναλύσεις - και στα ελληνικά ΜΜΕ - που χωρίς να αρνούνται τις επιπτώσεις στην καπιταλιστική αγορά εργασίας, προσπαθούν να τις μειώσουν, θεωρώντας υπερβολικές τις εκτιμήσεις για το μέγεθός τους, τονίζοντας ότι θα δημιουργηθούν και κάποιες νέες θέσεις εργασίας και αποκοιμίζοντας με το ότι οι αλλαγές θα εξελιχθούν αργά και οι εργαζόμενοι θα προσαρμοστούν, μέσω επανεκπαίδευσης σε νέες ειδικότητες κ.τ.λ. Διαφαίνεται προσπάθεια να περάσει ένα κλίμα αμφιβολίας και αναβλητικότητας στην ενασχόληση με το ζήτημα, των - προσεχώς - θυμάτων της νέας φάσης αυτοματοποίησης στην καπιταλιστική οικονομία.
Κοιμηθείτε
Μια από τις μελέτες (της «ManpowerGroup»), με δείγμα 20.000 ...εργοδοτών, από 42 χώρες, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα, οι εταιρείες που μετασχηματίζονται ψηφιακά θα χρειαστούν περισσότερους εργαζόμενους. Μάλιστα, το 87% των Ελλήνων εργοδοτών δηλώνει ότι ενόψει της αυτοματοποίησης επιδιώκει να αυξήσει τον αριθμό των εργαζομένων της επιχείρησής του. Ακόμη κι αν στηριχτούμε στις καλές προθέσεις των εργοδοτών, η ίδια η μελέτη μιλάει για βραχυπρόθεσμη, απροσδιόριστου μεγέθους αύξηση, αλλά δεν λέει τι θα γίνει αμέσως μετά, τόσο με το παλιό προσωπικό, όσο και με τους λίγους επιπλέον εξειδικευμένους εργαζόμενους που θα χρειαστούν για να πραγματοποιηθεί η αυτοματοποίηση.

Ρομπότ διαχείρισης αποθήκης ταξινομεί και τοποθετεί αυτόματα στα κατάλληλα ράφια τα υλικά, σε κέντρο logistics στο Μέισον του Οχάιο. Αυτός ο τύπος εργοστασίου δεν μοιάζει σε τίποτα με εκείνον που είχαμε τις δεκαετίες του 1960, του 1980, ακόμη και του 2000, λέει ο αντιπρόεδρος της εταιρείας «Festo», Γιάνικ Σίλι
Ρομπότ διαχείρισης αποθήκης ταξινομεί και τοποθετεί αυτόματα στα κατάλληλα ράφια τα υλικά, σε κέντρο logistics στο Μέισον του Οχάιο. Αυτός ο τύπος εργοστασίου δεν μοιάζει σε τίποτα με εκείνον που είχαμε τις δεκαετίες του 1960, του 1980, ακόμη και του 2000, λέει ο αντιπρόεδρος της εταιρείας «Festo», Γιάνικ Σίλι
Τον εφησυχασμό καλλιεργούν ακόμη και εργοδοτικά συνδικάτα, όπως η Ομοσπονδία Γερμανικών Συνδικάτων (DGB), της οποίας ο εκπρόσωπος, Ράινερ Χόφμαν, δήλωσε ότι δεν υπάρχει λόγος φόβου ή ανησυχίας των εργαζομένων. Απαιτείται συνεχής εκπαίδευση και καλλιέργεια των επαγγελματικών προσόντων, μια οργανωμένη στρατηγική από πλευράς των «κοινωνικών εταίρων», αλλά και να βρεθούν απαντήσεις σε νέα ερωτήματα για την αναδιανομή του εισοδήματος.
Το ελληνικό κεφάλαιο, παρότι σε μεγάλο βαθμό εξασφάλισε τα κέρδη του κατά την κρίση, πατώντας πάνω στους εξευτελιστικούς μισθούς, τις ευέλικτες εργασιακές σχέσεις και την ανεργία που εξαπλώθηκαν, αγωνιά τώρα μήπως χάσει το τρένο με τα νέα μεγάλα κέρδη από τη νέα φάση αυτοματοποίησης. Οπως σημειώνει σε έκθεσή της η εταιρεία παροχής υπηρεσιών για οικονομικά ζητήματα PwC («Pricewaterhouse Coopers») «είναι σημαντικό να αναγνωριστεί ότι οι ανησυχίες για την πιθανή απώλεια υπαρχουσών θέσεων εργασίας δεν πρέπει να κάνουν τις χώρες να χάσουν την ευκαιρία να οδηγήσουν την ανάπτυξη αυτών των νέων τεχνολογιών». Με αυτό το σκεπτικό, 24 χώρες - μέλη της ΕΕ (εκτός Ελλάδας, Κύπρου, Κροατίας και Ρουμανίας) και η Νορβηγία, πριν από είκοσι μέρες διακήρυξαν τη δέσμευσή τους για μια «ευρωπαϊκή προσέγγιση» στον τομέα της ΤΝ, ώστε η «Ευρώπη» να αποκτήσει την πρωτοκαθεδρία στον τομέα, απέναντι στις ΗΠΑ, στην Κίνα και την Ιαπωνία.
Κίνητρα εφευρετικότητας

Διάγραμμα της PwC με τα τρία κύματα αυτοματοποίησης και τις επιπτώσεις που θα έχουν (στο καπιταλιστικό πλαίσιο) σε επιμέρους τομείς της οικονομίας
Διάγραμμα της PwC με τα τρία κύματα αυτοματοποίησης και τις επιπτώσεις που θα έχουν (στο καπιταλιστικό πλαίσιο) σε επιμέρους τομείς της οικονομίας
Μήπως, έστω για κάποιους επαγγελματικούς κλάδους όπως η Πληροφορική, υπάρχει φως για τους εργαζόμενους. Ενδιαφέρον έχει το συμπέρασμα που καταλήγει σε έκθεσή του προς τον ΟΟΣΑ το 2017 ο Αλαν Μάνινγκ, του Κέντρου Οικονομικής Απόδοσης, του London School of Economics, εξετάζοντας από τη σκοπιά του κεφαλαίου, αν τα ρομπότ θα λύσουν το πρόβλημα της έλλειψης προσωπικού με συγκεκριμένες δεξιότητες: «Τα ρομπότ και άλλες μορφές νέας τεχνολογίας θα είναι σημαντικά για τις εξελίξεις στις αγορές εργασίας. Θα μειώσουν τη ζήτηση για ορισμένα επαγγέλματα και θα αυξήσουν τη ζήτηση για άλλα. Αλλά δεν τεκμηριώνεται ότι αυτές οι αλλαγές θα οδηγήσουν στη μείωση των μοτίβων έλλειψης/ πλεονάσματος (σ.σ. σε συγκεκριμένες ειδικότητες, πράγμα που σημαίνει ανεργία για τους πλεονάζοντες και περιορισμένη αξιοποίηση του παραγόμενου πλούτου σε κοινωνικό επίπεδο). Τα στοιχεία που έχουμε δείχνουν ότι τόσο οι πρόσφατες όσο και οι μελλοντικές νέες τεχνολογίες είναι πιο πιθανό να επιδεινώσουν αυτά τα μοτίβα».
Ο λόγος, σύμφωνα με τον Μάνινγκ, είναι ότι «δεν υπάρχει κανένα θεώρημα στην οικονομία που να λέει ότι η εφευρετικότητα που έχει ως κίνητρο το κέρδος θα είναι στο κατάλληλο επίπεδο και του κατάλληλου τύπου». Πράγματι, η αναρχία στην καπιταλιστική παραγωγή, δηλαδή την παραγωγή με κίνητρο το κέρδος των ιδιοκτητών των μέσων παραγωγής, δεν εξασφαλίζει ούτε ότι οι πόροι θα αξιοποιούνται στο μέγιστο, ούτε πολύ περισσότερο ότι θα αξιοποιούνται προς όφελος εκείνων που τους παράγουν.
Πραγματικότητα και προβλέψεις
Ο ΟΟΣΑ είναι ένας ιμπεριαλιστικός οργανισμός που εισηγείται λύσεις στο G20 και σε άλλα καπιταλιστικά διαβούλια και χώρες. Τα στοιχεία μελέτης του, που δημοσιεύτηκε πριν από λίγες μέρες, σχετικά με τα επαγγέλματα που θα κινδυνέψουν από τον αυτοματισμό, μιλάνε μόνα τους, παρότι στα συμπεράσματα γίνεται προσπάθεια να «λειανθούν οι γωνίες». «Οι εργασίες που η ΤΝ και τα ρομπότ δεν μπορούν να κάνουν μειώνονται ραγδαία», επιγράφεται μια παράγραφος της μελέτης. Σε παγκόσμιο επίπεδο σχεδόν μία στις δύο θέσεις εργασίας (48%) έχουν πιθανότητα να αυτοματοποιηθούν σε κάποιο βαθμό στα επόμενα 20 χρόνια. Τα ποσοστά δεν είναι ίδια ανά χώρα και στην Ελλάδα το 57% των θέσεων εργασίας θα επηρεαστούν, ενώ το 23% είναι πολύ πιθανό να αυτοματοποιηθεί. Ιδιαίτερα θα πληγούν οι θέσεις ανειδίκευτης εργασίας, αλλά και οι θέσεις υποστήριξης γραφείου.
Αλλες μελέτες επίσης για τον ΟΟΣΑ, βασισμένες όχι στα επαγγέλματα, αλλά στις επιμέρους εργασίες που πραγματοποιούνται σε κάθε επάγγελμα, συμπεραίνουν ότι οι θέσεις εργασίας που κινδυνεύουν δεν ξεπερνούν το 14% (1 στους 7). Ακόμη κι αυτή η ...αισιόδοξη εκτίμηση, σημαίνει πάνω από 150.000 επιπλέον ανέργους για την Ελλάδα και δεκάδες εκατομμύρια για όλο τον κόσμο. Επιπλέον, άλλο ένα 32% των θέσεων εργασίας «ίσως υποστούν σημαντικές αλλαγές στο πώς πραγματοποιούνται». Σε άλλο σημείο των συμπερασμάτων του ΟΟΣΑ σημειώνεται ότι «η αυτοματοποίηση δεν είναι απόμακρη πραγματικότητα, αλλά έχει ήδη αντανάκλαση στο εργασιακό εισόδημα, μέσω της ανεργίας, των ωρών εργασίας και των μισθών. Σήμερα οι εργάτες σε επαγγέλματα με υψηλό κίνδυνο αυτοματοποίησης έχουν πολύ μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας συγκριτικά με εκείνους με χαμηλό κίνδυνο. Παραπέρα, οι εργάτες στις πιο αυτοματοποιήσιμες εργασίες δουλεύουν περίπου 8 ώρες λιγότερο την εβδομάδα...» (σ.σ. και αμείβονται λιγότερο).
Η PwC χρησιμοποίησε στοιχεία του ΟΟΣΑ κάνοντας δική της ανάλυση, για να συντάξει ένα «χάρτη» των επιπτώσεων στον τομέα της εργασίας που θα έχει η αυτοματοποίηση με τις εφαρμογές της ρομποτικής και της ΤΝ. Διακρίνει τρία κύματα αυτοματοποίησης: 1) Το αλγοριθμικό κύμα, που βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη και επικεντρώνεται σε απλές υπολογιστικές εργασίες και αναλύσεις δομημένων δεδομένων. 2) Το επαυξητικό κύμα, που επίσης είναι σε εξέλιξη αλλά θα αναπτυχθεί πλήρως τη δεκαετία του 2020 και αφορά επαναλαμβανόμενες εργασίες, όπως η συμπλήρωση φορμών, η επικοινωνία και η ανταλλαγή πληροφοριών μέσω σύγχρονων τεχνολογιών, η στατιστική ανάλυση μη δομημένων δεδομένων σε ημιελεγχόμενα περιβάλλοντα, όπως τα ιπτάμενα drones και τα ρομπότ σε αποθήκες. 3) Το κύμα αυτονομίας, που διερευνάται ήδη αλλά θα ωριμάσει και θα εφαρμοστεί σε γενικό οικονομικό επίπεδο τη δεκαετία του 2030. Το κύμα αυτό επικεντρώνεται στην αυτοματοποίηση της χειρωνακτικής εργασίας και δεξιότητας και την επίλυση προβλημάτων σε δυναμικές καταστάσεις που απαιτούν γρήγορη αντίδραση, όπως στη βιομηχανία και τις μεταφορές (αυτόνομη οδήγηση). Φυσικά, η ταχύτητα εξάπλωσης των κυμάτων θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες.
Απαλλαγή
Πολλοί αστοί αναλυτές θεωρούν ότι η νέα αυτοματοποίηση θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας, όχι τόσο απευθείας για την πραγματοποίησή της, όσο έμμεσα, εξαιτίας του νέου πλούτου που θα δημιουργήσει. Ο πλούτος, βέβαια, δημιουργείται από τους ανθρώπους που δουλεύουν τις μηχανές, όχι από τις μηχανές καθαυτές και στον καπιταλισμό καταλήγει κατά το μεγαλύτερο μέρος στους κεφαλαιοκράτες. Δεν δίνεται καμία ένδειξη και φυσικά δεν υπάρχει καμία πρόνοια για το είδος της εργασίας και τις συνθήκες που θα εργάζονται όσοι κατά κύριο λόγο χειρώνακτες, αλλά και σε δουλειές γραφείου, εκτοπιστούν από τη νέα αυτοματοποίηση, αυξάνοντας τις στρατιές των ανέργων, που σε χώρες όπως η Ελλάδα είναι ιδιαίτερα μεγάλες.
Η πλατιά χρήση των ρομπότ στην παραγωγή μπορεί να απαλλάξει τον άνθρωπο από όση βαριά και μονότονη χειρωνακτική εργασία έχει απομείνει από τις προηγούμενες φάσεις αυτοματοποίησης. Η τεχνητή νοημοσύνη σε επιμέρους δραστηριότητες (αφήνουμε τη γενική τεχνητή νοημοσύνη κατά μέρος), μπορεί να τον απαλλάξει από πολλές μονότονες και μη δημιουργικές δουλειές γραφείου. Δεν πρέπει όμως να τον απαλλάξει και από τη θέση εργασίας του, δεν πρέπει να τον κάνει να μείνει άνεργος, όπως θα συμβεί με πολλούς σε συνθήκες καπιταλισμού. Η απαλλαγή από τις βαριές και μονότονες εργασίες, εξαιτίας της μεγαλύτερης αυτοματοποίησης στην παραγωγή, θα πρέπει να οδηγεί σε περισσότερο ελεύθερο χρόνο για τον εργαζόμενο, σε επανεκπαίδευση με πλήρεις αποδοχές, σε διαθέσιμο χρόνο για ψυχαγωγία, πολιτισμό, αθλητισμό. Αυτά όμως απαιτούν η παραγωγή να έχει κίνητρο την ευημερία όλων των ανθρώπων, όχι το κέρδος των καπιταλιστών. Χρειάζεται επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός της παραγωγής, που δεν μπορεί να υπάρξει όσο συνεχίζει να υπάρχει ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Απαιτούνται σοσιαλιστική οργάνωση της παραγωγής και σοσιαλιστικές κοινωνικές σχέσεις.

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγές: www.oecd.org, www.pwc.com

Αποκαλύψεις για την ΕΥΠ με πολλά ερωτήματα





Δημοσιεύματα που αναφέρονται σε σχέδιο ξένης μυστικής υπηρεσίας που έδρασε μέσα στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ), με στόχο τη διάλυσή της, ήρθαν στη δημοσιότητα την Παρασκευή. Πιο συγκεκριμένα, σε αυτά αναφέρεται: «Πρωταγωνιστής φέρεται να είναι ένα πρώην στέλεχος της ΕΥΠ που έχει αποπεμφθεί από την υπηρεσία και έχει καταδικαστεί για κατασκοπεία υπέρ τρίτης χώρας». Επιπλέον, ενεργό ρόλο φέρεται να έχει διαδραματίσει και δεύτερο πρόσωπο, το οποίο δεν αποκλείεται να έχει στρατολογηθεί και να έχει εργαστεί για λογαριασμό της τουρκικής μυστικής υπηρεσίας (ΜΙΤ). Το τρίτο πρόσωπο είναι μια γυναίκα που φέρεται να έχει σχέση με τον τελευταίο.

Στα δημοσιεύματα γίνεται λόγος για «σχέδιο της ξένης μυστικής υπηρεσίας ώστε να ανατραπούν όλες οι δομές που έχει δημιουργήσει η ΕΥΠ» και να «υπάρξει αποσταθεροποίηση». Σε αυτό το πλαίσιο, αναφέρεται ότι υπήρχε σχέδιο να κατηγορηθεί ο διοικητής της ΕΥΠ για σχέση με εταιρείες στην Ιταλία για προώθηση μεταναστών, για εμπλοκή σε υπόθεση σεξουαλικής παρενόχλησης και για αξιοποίηση μυστικών κονδυλίων για προσωπικό όφελος.
Ακόμα, στα ρεπορτάζ γίνεται επίκληση δηλώσεων ανώτατου αξιωματούχου της ΕΥΠ πως ένας από τους βασικούς ενορχηστρωτές της αναμενόμενης επίθεσης φέρεται να είναι πρώην συνδικαλιστής, που βρέθηκε με 3.000 απόρρητα έγγραφα στην κατοχή του. Ο συγκεκριμένος έχει τεθεί σε αργία από το 2010 και έχει καταδικαστεί για απάτη σε βάρος του Δημοσίου, για απάτη κατ' εξακολούθηση, για παράνομη επέμβαση σε αρχείο ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων (ψυχομετρικά δεδομένα εργαζομένων της ΕΥΠ που κατέληξαν σε ερευνητικό κέντρο στο Κέιμπριτζ), αλλά και για κατασκοπεία κατ' εξακολούθηση (άρθρο 148 του Ποινικού Κώδικα).
Η ίδια πηγή αναφέρεται και στο «σχέδιο Πυθία» αναφορικά με υποτιθέμενο σχέδιο δολοφονίας του Κ. Καραμανλή, για να αποσοβηθούν το «άνοιγμά» του προς τη Μόσχα και η ενεργειακή πολιτική της τότε κυβέρνησης. Σύμφωνα με όσα ισχυρίζεται η πηγή από την ΕΥΠ για το συγκεκριμένο σχέδιο, παρά το γεγονός ότι είχε καταγραφεί με σημειώματα της ΕΥΠ και τις πληροφορίες είχε διοχετεύσει Ρώσος αξιωματούχος, στη συνέχεια σε ένα τρίτο σημείωμα της ΕΥΠ, το Μάρτη του 2009, αναφέρεται πως «ουδέν στοιχείο προέκυψε προς την κατεύθυνση της επιβεβαίωσης» και πως «επιχειρήθηκε παραπληροφόρηση των Αρχών».

Ο «Κλεισθένης» φέρνει νέα βάρη στα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά



Παρά τα όποια τσιτάτα και διαφωνίες, τα συλλογικά όργανα της Τοπικής Διοίκησης συναινούν στην ουσία της νέας διοικητικής μεταρρύθμισης που φέρνει η κυβέρνηση
Eurokinissi
Παρά τα όποια τσιτάτα και διαφωνίες, τα συλλογικά όργανα της Τοπικής Διοίκησης συναινούν στην ουσία της νέας διοικητικής μεταρρύθμισης που φέρνει η κυβέρνηση
Στη διαδικασία της δημόσιας διαβούλευσης βρίσκεται το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τον «Κλεισθένη 1», με το οποίο επιχειρούνται μια σειρά από αναδιαρθρώσεις στην Τοπική Διοίκηση. Με αυτές τις νέες ρυθμίσεις ενσωματώνονται παλιότερα σχέδια όπως «Καποδίστριας» και «Καλλικράτης» και ταυτόχρονα γίνονται νέες προσαρμογές στην Τοπική Διοίκηση ώστε να απαντούν στις ανάγκες της νέας φάσης του κύκλου της καπιταλιστικής ανάπτυξης, της αναμόρφωσης του αστικού συστήματος.

Το νομοσχέδιο προβλέπει ανάμεσα σε άλλα:
-- Την υπαγωγή στις ανταποδοτικές υπηρεσίες της υπηρεσίας πρασίνου.
-- Τη συγκρότηση του Επόπτη Νομιμότητας ως ξεχωριστής υπηρεσίας από τη σημερινή Αποκεντρωμένη Διοίκηση.
-- Την καθιέρωση ενιαίου ψηφοδελτίου για τις μικρές κοινότητες έως 500 κατοίκους.
-- Την καθιέρωση των τοπικών δημοψηφισμάτων.
-- Την υποχρεωτικότητα της επιτροπής διαβούλευσης.
-- Τη δυνατότητα ίδρυσης εταιρειών ειδικού σκοπού στον τομέα της Κοινής Ωφέλειας και άλλων επιχειρηματικών σχημάτων με στόχο τις μπίζνες σε γη και ακίνητη περιουσία, φυσικούς πόρους, σε κλάδους που ιεραρχεί ψηλά το μεγάλο κεφάλαιο, όπως Ενέργεια και ΑΠΕ, μεταφορικό έργο, διαχείριση απορριμμάτων κ.λπ.
-- Τη σύσταση μόνιμης Επιτροπής Ελέγχου Αρμοδιοτήτων με τη συμμετοχή της Τοπικής Διοίκησης.
Νέοι φόροι για την υπηρεσία πρασίνου
Ας δούμε πιο συγκεκριμένα μερικές από τις προβλέψεις του νομοσχεδίου.
1. Με την ένταξη των υπηρεσιών πρασίνου στην κατηγορία των ανταποδοτικών, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προχωρά σε νέα ληστεία στο λαϊκό εισόδημα. Το μέτρο αυτό θα έχει ως άμεσο αποτέλεσμα την αύξηση των ανταποδοτικών τελών από το 2019, που μάλιστα μπορεί να ξεπεράσει ακόμα και το 50%. Τι σημαίνει αυτό; Μέχρι τώρα τις ανταποδοτικές υπηρεσίες (καθαριότητα, φωτισμός) τις πλήρωναν μέσω των ανταποδοτικών τελών (λογαριασμός ΔΕΗ) οι εργατικές - λαϊκές οικογένειες. Με την προσθήκη και του πρασίνου, αυτομάτως τα ανταποδοτικά τέλη θα αυξηθούν.
Για παράδειγμα, στο δήμο Αθηναίων, το ετήσιο κόστος για την υπηρεσία πρασίνου έφτανε τα 10 εκατομμύρια ευρώ. Αυτό το κονδύλι καλυπτόταν από την κρατική χρηματοδότηση. Τώρα, με τη νέα ρύθμιση, αυτό το κονδύλι θα καλύπτεται από την τσέπη των δημοτών. Ανοίγει και με αυτόν τον τρόπο ο δρόμος για τη σταδιακή μεταφορά νέων φορολογικών βαρών στις πλάτες των λαϊκών νοικοκυριών και τη νομιμοποίηση παλιών μέσω της Τοπικής Διοίκησης. Αλλωστε, αυτό προαναγγέλλεται και από σειρά διατάξεων, όπως αυτές που κατηγοριοποιούν τους δήμους, άλλες που φέρνουν σειρά από αλλαγές στην κατανομή των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων (ΚΑΠ) αλλά και από τα κριτήρια που εισάγονται, π.χ. «ίδια» έσοδα, επιχειρηματικότητα κ.ά. Και αυτό τη στιγμή που με βάση ψηφισμένο νόμο και το Μεσοπρόθεσμο, οι ΚΑΠ παραμένουν καθηλωμένοι και μειωμένοι κατά 62% σε σχέση με το 2010 τουλάχιστον μέχρι το 2021, τουλάχιστον. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο πρόσφατο συνέδριο της Κεντρικής Ενωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ) και της Ενωσης Περιφερειών Ελλάδας (ΕΝΠΕ) ανακοινώθηκε ότι οι παρακρατηθέντες πόροι από τους δήμους φτάνουν τα 13 δισ. ευρώ, ενώ για τις περιφέρειες τα 1,8 δισ. ευρώ. Αυτό που στρατηγικά επιδιώκεται είναι οι πόροι της Τοπικής Διοίκησης να έχουν ως κύρια πηγή τους την ανταποδοτικότητα και την επιχειρηματικότητα και η κρατική χρηματοδότηση να έχει «χαρακτήρα εξισορρόπησης».
2. Με βάση το νομοσχέδιο, οι φορείς της Τοπικής Διοίκησης, Δήμοι και Περιφέρειες, δημοτικές επιχειρήσεις, Αναπτυξιακές ΑΕ κάθε είδους, διαδημοτικά δίκτυα και οι σύνδεσμοί τους, εξοπλίζονται με νέο θεσμικό πλαίσιο ώστε να συνδράμουν, σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, πιο αποφασιστικά τις ανάγκες κερδοφορίας και ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου. Να έχουν πιο ενεργό ρόλο στην εξειδίκευση της αντιλαϊκής πολιτικής στην περιφέρεια, να κάνουν «πιο ελκυστικό» το χώρο για την προσέλκυση κεφαλαίων και επενδύσεων. Παρά τα παράπονα των ΚΕΔΕ - ΕΝΠΕ ότι «δεν τρέχει ως θα έπρεπε» την αποκέντρωση, η κυβέρνηση, με σειρά από διατάξεις και δύο κεφάλαια του νομοσχεδίου με τίτλο «Ενίσχυση της επιχειρηματικής δράσης και της οικονομικής λειτουργίας των ΟΤΑ» και «Νέα πεδία αναπτυξιακής δράσης στην ΤΑ και τα ΝΠ των ΟΤΑ», ανοίγει νέα πεδία για την άνθηση της επιχειρηματικότητας και την αποφασιστική συνδρομή της Τοπικής Διοίκησης σε έργα και υποδομές που υπηρετούν στρατηγικούς σχεδιασμούς μονοπωλιακών ομίλων. Για παράδειγμα: Μπαίνουν σε προτεραιότητα ζητήματα όπως αυτά της «απελευθέρωσης» της Ενέργειας και της προώθησης των ΑΠΕ, μεταφορές, αγροτική παραγωγή, διαχείριση των απορριμμάτων, επιχειρηματική αξιοποίηση φυσικών πόρων και δημοτικής γης από το τουριστικό και άλλο κεφάλαιο, η ληστρικά μακρόχρονη παραχώρηση σε επιχειρηματικούς ομίλους της δημοτικής ακίνητης περιουσίας και των υποδομών με συνοδεία προκλητικών φοροαπαλλαγών και διευκολύνσεων.
Στόχος η αποτελεσματική υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής
3. Με την πρόβλεψη για «εποπτεία και έλεγχο φορέων και προσώπων της Τοπικής Διοίκησης» νομοθετούν για μια δήθεν αυτοτελή υπηρεσία, με την κύρια αρμοδιότητα να έχει ένας διορισμένος από την εκάστοτε κυβέρνηση ανώτερος κρατικός υπάλληλος που προέρχεται από το Μητρώο στελεχών, κάτω από τον έλεγχο του υπουργού Εσωτερικών. Επιπλέον, θεσπίζονται μια σειρά από άλλα διαχειριστικά όργανα ελέγχου και διαμεσολάβησης. Στόχο έχουν τον έλεγχο και την ακύρωση αποφάσεων που μπορεί να μην εξυπηρετούν την απρόσκοπτη υλοποίηση της γενικής αντιλαϊκής πολιτικής και τον πυρήνα της, δηλαδή την ανάκαμψη της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Το δόγμα «έλεγχος νομιμότητας και όχι σκοπιμότητας» είναι καινοφανές και αναδείχνεται από σειρά ρυθμίσεων του νομοσχεδίου, που στόχο έχουν, όπως αναφέρεται, «τον έλεγχο συμμόρφωσης των ΟΤΑ» και «τη διαρκή αναβάθμιση της αποτελεσματικότητας της κρατικής εποπτείας κ.λπ.» αφού η Τοπική Διοίκηση είναι μέρος του αστικού κράτους και υπηρετεί συντεταγμένα την ίδια πολιτική.
Σε αυτό ακριβώς εντάσσονται και οι διατάξεις για το Οικονομικό Παρατηρητήριο καθώς και αυτές για «τον Λογαριασμό εξυγίανσης των ΟΤΑ». Κύριο χαρακτηριστικό παραμένουν ο ασφυκτικός έλεγχος για την ευθυγράμμιση με την αντιλαϊκή κεντρική δημοσιονομική πολιτική καθώς και η διάταξη που έχει περάσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ότι τυχόν προσφυγή των δήμων στο Λογαριασμό επιτρέπεται μόνο αφού πρώτα έχουν εξαντλήσει τα περιθώρια αναζήτησης τραπεζικού δανεισμού τους. Αν οι τράπεζες δεν βρουν επενδυτικό ενδιαφέρον αναλαμβάνει το υπουργείο Εσωτερικών να επιβάλει - σε προγραμματική συμφωνία με τον εκάστοτε δήμο - το σχέδιο, δηλαδή συρρίκνωση υπηρεσιών, επιπλέον φόροι, απολύσεις, ιδιωτικοποιήσεις κ.λπ.! Σε αυτό το πλαίσιο, το άρθρο του «Καλλικράτη» που επιτρέπει να παυτούν αιρετοί και όργανα «για σοβαρούς λόγους δημόσιου συμφέροντος με απόφαση υπουργού» παραμένει σε ισχύ, το ίδιο ασαφές και απειλητικό για όποιον «δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις» αστικού κράτους και κεφαλαίου, για όποιον κοίταξε προς τη μεριά των λαϊκών αναγκών και δικαιωμάτων.
Ο εκλογικός νόμος και οι θεσμοί ...«λαϊκής συμμετοχής»
Ο «εκσυγχρονισμός» της κρατικής και τοπικής διοίκησης συνδέεται με τις γενικές ανάγκες του κεφαλαίου και της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Είναι αυτό το πλαίσιο που φέρνει την όλο και μεγαλύτερη αποδυνάμωση και αποσύνδεση της χρηματοδότησης των φορέων της Τοπικής Διοίκησης από το κράτος, τη διασύνδεση της λειτουργίας της με τις ανάγκες της επιχειρηματικότητας, τη φοροεπιδρομή και τη γενίκευση της ανταπόδοσης.
Σε αυτά συναινούν κυβέρνηση - ΝΔ και συνδράμουν αποφασιστικά τα «αυτοδιοικητικά» στελέχη τους σε ΚΕΔΕ - ΕΝΠΕ. Τα «αυτοδιοικητικά» όργανα λειτουργούν ως επιταχυντές ακόμη πιο αντιδραστικών εξελίξεων, όπως είναι το αίτημά τους για άμεσο πέρασμα της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, των νοσοκομείων, των νηπιαγωγείων στην Τοπική Διοίκηση. Ετσι εξηγείται γιατί η κύρια και αποκλειστική αντάρα που σηκώνουν αφορά το εκλογικό σύστημα. Ολες οι αστικές δυνάμεις και τα επιτελεία τους αναφέρονται στον ειδικό ρόλο της Τοπικής Διοίκησης, στην αναδιοργάνωση του κράτους, προβάλλοντας «τις αρχές της εγγύτητας και της επικουρικότητας». Η «εγγύτητα» διευρύνει τη δυνατότητα εγκλωβισμού και χειραγώγησης του λαού στην αστική πολιτική. Η φάση της καπιταλιστικής κρίσης αποτύπωσε με ένταση την ικανότητα και την αποτελεσματικότητα των δήμων και των Περιφερειών σε αυτόν το ρόλο. Η δε «επικουρικότητα» δηλώνει τον αναβαθμισμένο ρόλο των περιφερειακών/τοπικών κρατικών θεσμών στην εξειδίκευση της αντιλαϊκής πολιτικής, για την πιο αποτελεσματική προώθησή της. Η αρνητική λαϊκή πείρα είναι πλούσια και εδώ.
Οι λεονταρισμοί και οι σκιαμαχίες τους γύρω από το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής για τα Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια είναι ένα ακόμη επεισόδιο αποπροσανατολισμού. Ρίχνουν στάχτη στα μάτια για τον αντιλαϊκό χαρακτήρα των αλλαγών που ξεκίνησαν πολλά χρόνια πριν από την καπιταλιστική κρίση και στόχο έχουν να προσαρμόσουν την κρατική και Τοπική Διοίκηση πιο πιστά στις ανάγκες της καπιταλιστικής ανάπτυξης, πιο εχθρικά και αδιάφορα απέναντι στις λαϊκές ανάγκες. Πέρα από αντιπαραθέσεις - υπαρκτές και ανύπαρκτες - επιδιώκονται από τη μεριά της κυβέρνησης ευρύτατες συναινέσεις για να υπηρετηθεί πιο στέρεα η αντιλαϊκή ρότα. Για παράδειγμα, τα κυβερνητικά επιτελεία δεν βρίσκουν καμία δυσκολία να είναι συνδαιτυμόνες στα «αναπτυξιακά» συνέδρια με τους «αντιπολιτευόμενους» περιφερειάρχες και δημάρχους.
Αποκέντρωση και επιχειρηματικότητα
Το σύνολο των αστικών κομμάτων, ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΑΝΕΛ και τα στελέχη τους σε ΚΕΔΕ, ΕΝΠΕ διαγκωνίζονται για το ποιος θα σηκώσει πιο ψηλά τη σημαία «της αποκέντρωσης και της επιχειρηματικότητας». Μεγάλη πλευρά του «Κλεισθένη 1» αποτυπώνει τέτοια ζητήματα. Επιχειρεί να ενσωματώσει ριζοσπαστικές διαθέσεις, να πιέσει για ευρύτερες συναινέσεις, στο πλαίσιο βέβαια των συνολικών διεργασιών στο αστικό πολιτικό σύστημα, το πώς ο ΣΥΡΙΖΑ θα «ακουμπήσει» σε περισσότερες δυνάμεις στο χώρο της Τοπικής Διοίκησης.
Τέτοιες πλευρές αντανακλώνται στο νομοσχέδιο: Με την εισαγωγή της απλής αναλογικής στην εκλογή των δημοτικών /περιφερειακών συμβούλων. Με τον εξοβελισμό της αρνητικής και λευκής ψήφου για προϋπολογισμό και τεχνικό πρόγραμμα, όργανα διοίκησης. Με τη συγκρότηση και τη λειτουργία των οργάνων διοίκησης με ευρύτερες συναινέσεις, για ενσωμάτωση του λαϊκού παράγοντα (εκλογή δημάρχου με το 50%+1, ενιαίο ψηφοδέλτιο σε Κοινότητες κάτω από 500 κατοίκους, δημοψηφίσματα, συμμετοχή της αντιπολίτευσης στα όργανα διοίκησης, όπως αντιδήμαρχοι, Οικονομική Επιτροπή και Επιτροπή Ποιότητας Ζωής). Με κατάργηση άλλων οργάνων που δεν έδειξαν αποτελεσματικότητα, π.χ. Συνήγορος επιχείρησης και δημότη, και την αντικατάσταση από άλλα πιο επιτελικά και κεντρικά ελεγχόμενα, π.χ. Διαβούλευση, Διαμεσολαβητές κ.λπ. Αλλες επιμέρους διευκολύνσεις που μπορούν να αποπροσανατολίσουν - σε πρώτη φάση - π.χ. με τη διεύρυνση της ανταπόδοσης διευρύνεται και η δυνατότητα, λέει η κυβέρνηση, «νέων μονίμων προσλήψεων». Επιμέρους ρυθμίσεις για μικρούς / νησιωτικούς / ορεινούς δήμους που είναι σε δύσκολη κατάσταση και δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε μια στοιχειώδη διαχείριση κ.ά.
Είναι γεγονός ότι καμιά διοικητική δομή, τέτοια ή άλλη, που υπηρετεί την καπιταλιστική οικονομία και ανάπτυξη δε συμφέρει μισθωτούς, αυτοαπασχολούμενους στην πόλη και την ύπαιθρο, τους συνταξιούχους, τους ανέργους, τους νέους των λαϊκών νοικοκυριών. Δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις αιτίες της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης και τις αντιλαϊκές συνέπειες του νέου κύκλου της καπιταλιστικής ανάπτυξης, εφόσον παραμένουν στο απυρόβλητο η κυριαρχία και η εξουσία των μονοπωλίων στην οικονομία και την κοινωνία. Σε αυτήν την εξουσία οφείλονται η ανισόμετρη ανάπτυξη των περιφερειών, η διευρυμένη φτώχεια και ανεργία, τα τσακισμένα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα, η φοροεπιδρομή.

Η «βιτρίνα» της ελίτ και η πραγματικότητα της πλειοψηφίας





Icon
Η πραγματικότητα για την πλειοψηφία των ποδοσφαιριστών στην Ελλάδα και για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν αναδείχθηκε για πολλοστή φορά πρόσφατα, μέσω ανακοίνωσης του Πανελληνίου Συλλόγου Αμειβομένων Ποδοσφαιριστών.
Οπως αναφέρει η ανακοίνωση, για μια ακόμη αγωνιστική περίοδο σημειώθηκε πλήθος κρουσμάτων καταπάτησης δικαιωμάτων ποδοσφαιριστών, ιδίως μη καταβολής οφειλομένων, που σε αρκετές περιπτώσεις έφεραν ακόμα και προβλήματα διαβίωσης για πολλούς ποδοσφαιριστές και τις οικογένειές τους. Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται συνεχής αύξηση ανάλογων κρουσμάτων, πλέον δε όχι μόνο στις μικρότερες κατηγορίες αλλά και στη Super League, με χαρακτηριστικά φετινά παραδείγματα τον Παναθηναϊκό και τον Πλατανιά, οι παίκτες των οποίων έμειναν απλήρωτοι για μεγάλα χρονικά διαστήματα και προχώρησαν σε προσφυγές αλλά και σε αποχή από τις προπονήσεις.
Στις μικρότερες κατηγορίες βέβαια τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Οι παίκτες συχνά δεν καλύπτονται ασφαλιστικά ή σε περίπτωση αποχώρησης της ομάδας από το πρωτάθλημα μεσούσης της σεζόν - φαινόμενο σύνηθες στις μικρές κατηγορίες.
Πλευρά του σάπιου οικοδομήματος
Περιστατικά όπως τα παραπάνω δεν είναι μεμονωμένα. Το ελληνικό ποδόσφαιρο αποτελεί κομμάτι του συνολικότερου οικοδομήματος του εμπορευματοποιημένου ποδοσφαίρου, που λειτουργεί με γνώμονα το κέρδος. Οπως λοιπόν αναδεικνύουν τα στοιχεία σε σχέση με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η πλειοψηφία των ποδοσφαιριστών, πίσω από τη «λάμψη» της «βιτρίνας» η κατάσταση κάθε άλλο παρά... λαμπερή είναι. Σε αντιδιαστολή με μια ελίτ παικτών τους οποίους προβάλλει το σύστημα ως πρότυπα επιτυχίας μέσω της οποίας έρχονται η δόξα, το χρήμα, η καταξίωση, η κοινωνική αποδοχή, η πραγματικότητα για την πλειοψηφία των ποδοσφαιριστών είναι εντελώς διαφορετική.
Σύγχρονα σκλαβοπάζαρα, σε βάρος κυρίως νεαρών παικτών από φτωχές χώρες, π.χ. της Αφρικής, οι οποίοι όταν δεν πείθουν για την αξία τους αφήνονται στη μοίρα τους και σε κάποιες περιπτώσεις χωρίς να μπορούν να επιστρέψουν στις πατρίδες τους. Απειλές ακόμα και για τη ζωή τους όταν ζητούν τα οφειλόμενά τους. Εγκατάλειψη όταν τραυματίζονται και δεν μπορούν να προσφέρουν αγωνιστικά. Εγκλωβισμός στους όρους ενός συμβολαίου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε περιπτώσεις διαφωνίας. Στην πορεία ακόμα και ...κόψιμο της μπάλας. Αυτά είναι μερικά από τα κομμάτια που συνθέτουν το «παζλ».
Ανάλογη κατάσταση και στον υπόλοιπο κόσμο
Το πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα για τους περισσότερους ποδοσφαιριστές αποδεικνύεται ξεκάθαρα και από τα αποτελέσματα έρευνας της Παγκόσμιας Συνομοσπονδίας Ποδοσφαιριστών (FIFPro), που δημοσιοποιήθηκαν το 2016. Η έρευνα της FIFPro πραγματοποιήθηκε σε μια περίοδο περίπου δύο χρόνων, ανάμεσα σε ποδοσφαιριστές παγκοσμίως, για τις συνθήκες εργασίας και τις καταστάσεις που έχουν αντιμετωπίσει ή συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν στην καριέρα τους. Από την έρευνα προέκυψαν στοιχεία που προκαλούν αίσθηση.
Συγκεκριμένα: Το 40% των ποδοσφαιριστών δεν πληρώνονται έγκαιρα. Πολλοί αντιμετωπίζουν δυσμενείς πρακτικές, όπως η υποχρεωτική ατομική προπόνηση ή σε άλλες ώρες εκτός του συνόλου της ομάδας όπου ανήκουν. Μεγάλο είναι το ποσοστό των ποδοσφαιριστών που πιέζονται και εξωθούνται σε ανανεώσεις ή λύσεις συμβολαίων, ή αντιμετωπίζονται βίαια και με διακρίσεις. Αίσθηση προκαλεί και το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ερωτηθέντων εκτιμά πως οι νεαροί ποδοσφαιριστές αποτελούν το πιο ευαίσθητο μέρος της «κοινωνίας» του ποδοσφαίρου, καθώς δεν προστατεύονται επαρκώς τα δικαιώματά τους.
Ενα ακόμη σημαντικό στοιχείο της έρευνας είναι αυτό που αφορά την ανεξέλεγκτη δράση των κυκλωμάτων μάνατζερς, υπό την ανοχή των μεγαλύτερων ποδοσφαιρικών οργανισμών (FIFA, UEFA). Είναι ενδεικτικό ότι από τις απαντήσεις προκύπτει πως ένα ποσοστό της τάξης του 29% των ποδοσφαιριστών μεταγράφεται από τη μία ομάδα στην άλλη δίχως τη θέλησή του, κάτω από πίεση και ψυχολογικό πόλεμο. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και για τα κυκλώματα που δραστηριοποιούνται στο χώρο του στοιχήματος και ιδιαίτερα γι' αυτά του παράνομου τζόγου. Το 7% των ερωτηθέντων απάντησε ότι έχει δεχτεί κρούση για να συμμετάσχει σε προκαθορισμό αποτελέσματος σε αγώνα, ενώ το 9% απάντησε ότι στο πρωτάθλημα όπου αγωνίζεται έχουν χειραγωγηθεί παιχνίδια.

TOP READ