Εκλογικό παρολί

Έκανα τη μαλακία και έκλεισα όλους τους λογαριασμούς μου στο στοίχημα, κι ενώ έχω σιγουράκια τ' αποτελέσματα των εκλογών της Κυριακής δεν μπορώ να τα εξαργυρώσω.
Βασικό ηθικό δίδαγμα: δεν κλείνουμε τους στοιχηματικούς μας λογαριασμούς όταν επίκεινται εκλογές.

Για να δούμε όμως τι γεννήματα θα βγάλουν οι κάλπες.
Όπως δίνουν όλες οι στοιχηματικές εταιρείες δημοσκοπήσεων η Νουδού θα είναι πρώτο κόμμα. Το βλέπει κανείς στη φάτσα του Κυριάκου, ο άνθρωπος είναι γεννημένος να ηγηθεί της χώρας, είναι ο ηγέτης που μας έλειπε, που θα τοποθετηθεί δίπλα στις σεβάσμιες μορφές του Α.Σαμαρά και του Γ.Α.Παπανδρέου, ο ηγέτης που κάθε γιαγιάκα θέλει να αγκαλιάσει για να ξορκίσει τη ματαιότητα τούτου του κόσμου. Ο Κυριάκος θα γίνει πρωθυπουργός, αλλά με προβλέψεις που σου δίνουν απόδοση 1,01 δεν τινάζεις τη μπάνκα.

Για τις ευρωεκλογές ήμουν βέβαιος ότι θα προέκυπτε μεγάλη διαφορά. Είναι χαλαρές, δίνουν την ευκαιρία στον ψηφοφόρο να τρίξει τα δόντια στην εκάστοτε κυβέρνηση, πόσο μάλλον όταν έχει προηγηθεί μια συμφωνία σαν των Πρεσπών που έχει τσούξει κόσμο και κοσμάκη. Πίστευα ότι θα λειτουργούσαν κάπως σαν ένα χαστούκι που το ρίχνεις κι έπειτα ψιλομετανιώνεις και χαϊδολογάς τον χαστουκισμένο, "έλα μωρέ, πάνω στα νεύρα μου σου το έριξα". Υπέθετα ότι στις βουλευτικές θα ακολουθούσε ντέρμπι, πήγε όμως το άλλο το μσκάρι και προκήρυξε εκλογές σ' ένα μήνα. Που να προλάβεις σ' ένα μήνα να ξετσαντιστείς;
Ντέρμπι λοιπόν δεν έχει. Θεωρώ πάντως ότι ούτε 10 μονάδες διαφορά θα έχει. Από 8 ως 9 μονάδες και όλοι ευχαριστημένοι. Κυρίως η Νουδού που θα κυβερνήσει. Κι αν αναρωτηθείς "Μα είναι δυνατόν τα ίδια πορδοβουλώματα που στελεχώνουν τα ψηφοδέλτια της Νουδού να στελεχώσουν την αυριανή κυβέρνηση;" σου θυμίζω ότι είχαμε και πρωθυπουργό Σαμαρά. Κάνε και το άλλο. Τράβα σ' ένα πάρκο να πιεις ένα καφέ. Κάποιος υποψήφιος εθνοσωτήρας θα σκάσει μύτη με τις χαιρετούρες του και τις γυαλιστερές του οδοντοστοιχίες. Δες με τι χαρά τον αγκαλιάζουν γιαγιάδες και παππούδες κι ετοιμάσου για Ψαριανό υπουργό πολιτισμού και Σπυράκη Εξωτερικών.

Προχτές πήρε το μάτι μου τον Τσίπρα στην ομιλία του στην Πάτρα. Ότι ξεσηκώνει τον Αντρέα είναι γνωστό εδώ και καιρό. Πρέπει δε να ομολογήσω ότι έχει τελειοποιήσει την τεχνική και φρασεολογία του, έστω κι αν τον Αντρέα δεν τον πλησιάζει καν. Να όμως που τον ΣΥΡΙΖΑ τον στρογγυλοκάθησε στο θρονί του "προοδευτικού πόλου" και δεν πρόκειται να ξεκολλήσει την κωλάρα του που να φωτοσοπαριστεί κι άλλο η Φώφη και να μοιάζει στις αφίσες με τη Τζένιφερ Λόρενς.
Δεν είναι "η Αριστερά", είναι η "προοδευτική-δημοκρατική παράταξη", μάλλιασε η γλώσσα του Αλέξη να το τονίζει. Τώρα, όλα αυτά σας τα έχουμε αναλύσει επιστημονικά εδώ και καμιά τετραετία. Ο ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη στιγμή βρίσκεται στη στάση "Κέντρο". Και το ΠΑΣΟΚ; Όλοι το ξέρουμε βέβαια ότι το ΠΑΣΟΚ δεν είναι κόμμα. Είναι Ιδέα. Και οι ιδέες δεν πεθαίνουν ακόμα κι όταν αλλάζουν εμπορικό σήμα.
Ας μην πολυξερογλύφονται λοιπόν στο ΚΙΝΑΛ διότι ο Αλέξης είναι η "προοδευτική-δημοκρατική παράταξη" και δε νομίζω ότι θα ξεφύγουν πολύ απ' το 6,28% του 2015.

Αυτό που δεν περίμενα στις Ευρωεκλογές ήταν η μετατόπιση των κατσαρίδων από τη ΧΑ στο Βελόπουλο. Οι κατσαρίδες αγαπούν πολύ τη μπίχλα γι' αυτό συχνάζουν στους υπονόμους, είτε είναι της ΧΑ, είτε της ΕΛ, είτε του Τζήμερου. Οι κατσαρίδες δεν έχουν αίμα αλλά αιμολέμφο, τέλος πάντων, η αιμολέμφος νερό δε γίνεται και η προοπτική της νίκης της Νουδού θα τραβήξει κάμποσες προς τα 'κει. Αν η διαφορά ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ υπερβεί τις 9 μονάδες δεν θα φταίω εγώ αλλά οι κατσαρίδες. Βελόπουλος στη Βουλή χλωμό, ίσως μία ακόμα θητεία για τη συμμορία. Όχι πως τελειώσαμε με την Ακροδεξιά, κάθε άλλο.

Πάμε και στους "προδομένους" του ΟΧΙ που έγινε ΝΑΙ. Ένας που σίγουρα πανηγύριζε το βράδυ των ευροεκλογών ήταν ο Γιάνης. Τρόμαξε προσωρινά ότι θα περνούσε το 3 αλλά μόλις έπεσε στο 2,99 βεβαιώθηκε ότι έκλεισε θέση στην Ελληνική Βουλή. Είναι ψυχοπονιάρης κατά βάθος ο Έλληνας, δεν αντέχει την αδικία και είναι απίκο να τη διορθώσει, αρκεί να μη χρειάζεται να κάνει κάποια θυσία γι΄αυτό. Τζάμπα είναι η ψήφος, θα τη ρίξει στο Γιάνη, "τον μόνο που αποτελεί κόλαφο και φόβητρο για τους σφετεριστές της ευημερίας των λαών" όπως λέει κι ο συνυποψήφιός του ο Κώτσος ο Βόλλας (τι; θέτε και λινκ;) και θα μπει άνετα στη Βουλή. Όσοι λοιποί δεν μπορούν να ξεπεράσουν την "προδοσία" του Τσίπρα, επειδή δεν μπορούν να δεχτούν ότι οι ίδιοι ήταν αφελείς και κομπάρσοι στα κυνικά παιχνίδια του, θα μείνουν στην απέξω.

Τέλος, στα δικά μας. Το ΚΚΕ έκανε την καλύτερη προεκλογική επικοινωνιακή καμπάνια που έχει κάνει τα τελευταία χρόνια. Βρίσκω το σύνθημα "η δύναμή σου την επόμενη μέρα" πολύ πετυχημένο αλλά τα περιθώρια είναι έτσι κι αλλιώς στενά. Δεν είναι μόνο η δυσφήμιση της "Αριστεράς" από τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι μόνο οι διεθνείς συσχετισμοί, δεν είναι μόνο ο διπολισμός και τα εκβιαστικά διλήμματα. Γενικά, δεν είναι μια τάση που μπορεί να κάνεις κάτι καλύτερα για να την ανατρέψεις. Ο λαός ψηφίζει όπως ψωνίζει. Με το κομπιουτεράκι για να δει αν του φτάνουν όσα έχει στην τσέπη. Πράγμα που είναι σεβαστό ακόμα κι αν στηρίζεται σε άτοπες ελπίδες και κούφιες υποσχέσεις. Σημασία έχει να διατηρείται ο σπόρος.

Σύνοψη:
ΝΔ 37-38
ΣΥΡΙΖΑ 28-29
ΚΙΝΑΛ 6-7
ΚΚΕ 5
ΧΑ 4+
ΜΕΡΑ 4+
ΕΛ 3-

Τέλος πάντων, δεν είναι στις προθέσεις μου να επηρεάσω κανέναν, την Κυριακή ρίχνουμε ελεύθερα στην κάλπη όποιο ψηφοδέλτιο μας εκφράζει αρκεί να γράφει πάνω Κ.Κ.Ε.

Πηγή: Ένας στρατολάτης 

Απέναντι στον αντιλαϊκό συσχετισμό...

Ο λαός την επόμενη μέρα των εκλογών θα βρεθεί απέναντι σε έναν νέο αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων που συγκροτούν κόμματα του κεφαλαίου, κόμματα των επιχειρηματικών ομίλων. Από αυτά που διεκδικούν θέση στη Βουλή τα τέσσερα κόμματα (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και ΜέΡΑ25) έχουν ψηφίσει και στηρίξει μνημόνια, δηλαδή έχουν βάλει το χεράκι τους να φορτωθεί ο λαός την καπιταλιστική οικονομική κρίση στις πλάτες του, ενώ τα υπόλοιπα δύο είναι φασιστικά - ακροδεξιά κόμματα (Χρυσή Αυγή, κόμμα του Βελόπουλου). Αυτόν τον αρνητικό συσχετισμό θα βρει την επόμενη μέρα απέναντί του...

 

* * *

 

Γιατί:

 

• Τα κόμματα αυτά μπορούν να συνεργαστούν σε πολλούς πιθανούς και απίθανους συνδυασμούς συγκρότησης αντιλαϊκών κυβερνήσεων. Το έχουν άλλωστε δηλώσει οι περισσότεροι. Το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ έχει κάνει σκοπό της ύπαρξής του να στηρίξει την επόμενη αντιλαϊκή κυβέρνηση της ΝΔ και έτσι διαφημίζει την χρησιμότητά του στο σύστημα. Ο Βαρουφάκης δηλώνει ευθαρσώς ότι αν χρειαστεί, «για το καλό του τόπου», είναι έτοιμος να συνεργαστεί και με τον ΣΥΡΙΖΑ και με τη ΝΔ, αρκεί, όπως λένε στελέχη του στα κανάλια, αυτά τα κόμματα να προσχωρήσουν στη λογική της «ρεαλιστικής σύγκρουσης στην ΕΕ»! Τη Χρυσή Αυγή μπορεί να μην την θέλουν όλοι οι άλλοι στις κολιγιές τους... το κόμμα όμως του Βελόπουλου; Αλλωστε, θυμίζουμε ότι ο Βελόπουλος, ως βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ., στήριξε την κυβέρνηση Παπαδήμου και τη μνημονιακή της πολιτική. Τέλος, δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας η συζήτηση για ενδεχόμενο «μεγάλο συνασπισμό» στο μέλλον ...πάντα «για το καλό του τόπου», ζήτημα που ζυμώνεται σε δηλώσεις και αρθρογραφία. Κι αν γίνεται κάτι τέτοιο προεκλογικά, σκεφτείτε τι θα γίνει μετά..

• Τα κόμματα αυτά θα στηρίξουν με συνέπεια και σταθερότητα την πολιτική στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων, τη συνέχιση της μνημονιακής πολιτικής. Η ΝΔ διαβεβαιώνει ότι θα συνεχίσει απαρέγκλιτα την πολιτική των μνημονιακών δεσμεύσεων, άλλωστε το Γιούρογκρουπ στις 8 του μήνα, την επομένη των εκλογών, υπενθυμίζει καθυστερήσεις στις δεσμεύσεις που πρέπει γρήγορα να υλοποιηθούν. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δεσμευμένος σε αυτήν την πολιτική, την έχει βάλει σε ράγες, την έχει φτάσει έως εδώ και, πέρα από αντιπολιτευτικές μελλοντικές κορόνες, θα κάνει ό,τι και η ΝΔ: Θα ψηφίζει μαζί με την κυβέρνηση τη μεγάλη πλειοψηφία των μέτρων στήριξης του κεφαλαίου, που σημαίνει μέτρα τσακίσματος του λαού. Το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ εννοείται ότι θα στηρίξει αυτήν την πολιτική, όπως έκανε και μέχρι σήμερα, είτε είναι κυβερνητικός εταίρος είτε όχι. Αλλά και οι υπόλοιποι δεν πάνε μακριά. Το ΜέΡΑ25 από το πρόγραμμά του είναι φανερό ότι θα συμπορευθεί σε «αναπτυξιακά μέτρα», δηλαδή μέτρα στήριξης του κεφαλαίου... Οσον αφορά τη Χρυσή Αυγή και το κόμμα του Βελόπουλου, δεν έχουμε καμιά αμφιβολία ότι θα στηρίξουν δωράκια και προνόμια στο μεγάλο κεφάλαιο, όπως άλλωστε έκαναν οι χρυσαυγίτες για εφοπλιστές, βιομηχάνους μέχρι σήμερα.

 

• Τα κόμματα αυτά θα στηρίξουν με συνέπεια και σταθερότητα την πολιτική της «ενεργού» εμπλοκής στα ιμπεριαλιστικά ΝΑΤΟικά σχέδια. Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι μιλάνε για την ανάγκη «εθνικής γραμμής» στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Και αν ο ΣΥΡΙΖΑ αποδείχθηκε ΝΑΤΟικότερος των ΝΑΤΟικών, πρωταγωνίστησε στο να προχωρήσει ο σχεδιασμός ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ σε Βαλκάνια και ΝΑ Μεσόγειο, είναι καθαρό ότι η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ δεν θα πάνε πίσω. Αλλωστε, οι συναντήσεις Πάιατ με Μητσοτάκη και οι δηλώσεις του πρώτου πως είναι βέβαιος ότι η ΝΑΤΟική πολιτική θα συνεχιστεί καθώς και το γεγονός ότι η ΝΔ τα «μαζεύει» για τη συμφωνία των Πρεσπών είναι ενδεικτικά. Ομως, το ΝΑΤΟικό προσανατολισμό της χώρας δεν αμφισβητεί ούτε το ΜέΡΑ25, που απλώς λέει ότι πρέπει να είμαστε πιο «διεκδικητικοί εντός ΝΑΤΟ και ΕΕ». Οσον αφορά τους ακροδεξιούς: Εδώ και οι δύο δυνάμεις, σταδιακά, από τον «φιλορωσικό» προσανατολισμό που πρόβαλλαν τα προηγούμενα χρόνια, έχουν μετατοπιστεί σε φιλο-αμερικανικές θέσεις, ενώ πολύ ενδιαφέρον είναι και το γεγονός ότι και οι δύο λένε πως έχουν ως πρότυπό τους το Ισραήλ...

 

* * *

 

Απέναντι σε όλα αυτά βρίσκεται μόνο το ΚΚΕ. Με τη δράση και την πολιτική του.

 

Γιατί είναι το μόνο κόμμα που αμφισβητεί το σημερινό καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, τη στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων σε βάρος του λαού. Είναι το μόνο κόμμα που αγωνίζεται για τα σύγχρονα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα και ανάγκες.

Είναι το μόνο κόμμα που δεν συμμετέχει ούτε στηρίζει αντιλαϊκές κυβερνήσεις, κυβερνήσεις του κεφαλαίου, των μονοπωλίων, με όποιο χρώμα και όνομα.
Είναι το μόνο κόμμα που βρίσκεται απέναντι στους σχεδιασμούς ΕΕ - ΝΑΤΟ - ΗΠΑ και στην ελληνική εμπλοκή.

Γι' αυτό έχει μεγάλη σημασία το πόσο δυνατό θα είναι το ΚΚΕ!

Πρώην στελέχη ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ στηρίζουν ΚΚΕ!

 #2

Ανδρέας ΚΟΛΛΙΑΡΑΚΗΣ

Ποιητής, συνεργαζόμενος με το ΚΚΕ και τη «Λαϊκή Συσπείρωση» Βάρης - Βούλας - Βουλιαγμένης, πρώην στέλεχος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Ισχυρό ΚΚΕ για την επόμενη μέρα. Ισχυρό ΚΚΕ μέσα και έξω από τη Βουλή, σημαίνει ισχυρή εργατική τάξη και ισχυρός λαός. Οι καπιταλιστικοί και ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί δυσχεραίνουν όλο και περισσότερο τις ζωές μας. Το ΚΚΕ είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να αποτελέσει τη λαϊκή αντιπολίτευση και τη λαϊκή αντίσταση που είναι αναγκαία και να οργανώσει τη λαϊκή αντεπίθεση που είναι απαραίτητη. Οι πρόσφατες ευρωεκλογές και τοπικές εκλογές έδειξαν ότι, παρά τις πιέσεις που δέχτηκε το ΚΚΕ από κάθε πλευρά, κατάφερε και να κρατήσει τις δυνάμεις του και να ανοιχτεί σε έναν κόσμο του αγώνα που είτε το ψήφισε είτε συμπορεύτηκε μαζί του πιο ενεργά. Κι αυτό το άνοιγμα συνεχίζεται και θα συνεχίζεται όλο και πιο δημιουργικά.

Ανθρωποι της Τέχνης και του Πολιτισμού, εργαζόμενοι-ες, άνεργοι-ες, αγωνιστές-ριες, ακόμα και ένας κόσμος που παλαιότερα ίσως κοίταζε το ΚΚΕ με επιφύλαξη, βρίσκεται δίπλα του και δίνει τη στήριξή του όλο και πιο συνειδητά. Η επιστροφή σε ένα κλίμα συντήρησης, για την οποία η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έχει τεράστιες ευθύνες με τις πολιτικές που εφάρμοσε, όπως ευθύνες έχουν και όσες δυνάμεις έδωσαν έμμεσα και άμεσα «αριστερό άλλοθι» σε αυτήν την κυβέρνηση, δεν αφήνει περιθώρια για το πώς πρέπει να κινηθούμε. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα και την τελευταία στιγμή, με τις προτάσεις του για τον νέο Ποινικό Κώδικα, δεν έκρυψε τις προθέσεις του, τόσο με το θέμα του οπισθοδρομικού ορισμού του βιασμού, που αναγκάστηκε μετά από αντιδράσεις να πάρει πίσω, καθώς έτσι ελάφρυνε τη θέση των βιαστών, όσο και με την εμφανή στάση του απέναντι στην εγκληματική ναζιστική οργάνωση της Χρυσής Αυγής, που φρόντισε όποτε και να τελειώσει η δίκη της οι ποινές να μην είναι τόσο αυστηρές όσο προβλέπονταν αρχικά.
Ολη η αντεργατική και αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, που για ένα μεγάλο διάστημα συγκυβέρνησε με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ, ανοίγει πιθανά τον δρόμο για μια ακόμα πιο ακραία διακυβέρνηση της ΝΔ, με όλα τα νεοφιλελεύθερα και ακροδεξιά στοιχεία που βρίσκονται κι εκεί να μην κρύβουν τη διάθεσή τους για τσάκισμα ακόμα και βασικών εργατικών κατακτήσεων.

Η επίθεση που έγινε προεκλογικά στο ΚΚΕ από υπουργούς μέσα στη Βουλή, αλλά ακόμα και από νέους σχηματισμούς που εμφανίζονται σαν «προοδευτικοί», όπως για παράδειγμα του πρώην υπουργού του Τσίπρα Γιάνη Βαρουφάκη, που θέλει να ξεχάσουμε ότι κι αυτός στήριξε τα μνημόνια, αντικατοπτρίζουν τι θεωρούν απειλή για τη δική τους αντίληψη των πραγμάτων. Είναι χαρακτηριστική και η στάση του ΣΥΡΙΖΑ και μη στις εντάσεις που διαμορφώνονται στην Ανατολική Μεσόγειο, με τη χώρα χωμένη βαθιά στα ιμπεριαλιστικά «παιχνίδια» της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

Το ΚΚΕ παλεύει για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς πολέμους και χωρίς διακρίσεις. Για μια κοινωνία χωρίς ρατσισμό και χωρίς φασισμό. Η ταξική πάλη συνεχίζεται καθημερινά. Ενα ισχυρό ΚΚΕ λοιπόν είναι η μόνη επιλογή για τη λαϊκή αντιπολίτευση της επόμενης μέρας και για το χτίσιμο της εργατικής και λαϊκής αντεπίθεσης. Με στόχο την εργατική εξουσία και τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό.
_____________
Μαριλένα ΘΩΜΟΠΟΥΛΟΥ

Μέλος Εξελεγκτικής Επιτροπής του Συνδικάτου Εργαζομένων Φαρμάκου, Καλλυντικών και συναφών επαγγελμάτων ν. Λάρισας, πρώην μέλος ΝΕ Λάρισας ΣΥΡΙΖΑ

Δεν χαρίζουμε το μέλλον μας, ψήφος στο ΚΚΕ.

Μπροστά στην κάλπη της 7ης Ιουλίου, η πραγματικότητα των μεγάλων προβλημάτων που όλοι κι όλες ζούμε διαψεύδει κατηγορηματικά τα αφηγήματα του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ και δείχνει το τι ετοιμάζεται για μετά τις εκλογές με οποιαδήποτε κυβέρνηση.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν τιμωρείται ο ΣΥΡΙΖΑ με ψήφο στη ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ - ΠΑΣΟΚ, δοκιμασμένες δυνάμεις του συστήματος. Καμιά εμπιστοσύνη στο ΜέΡΑ25, που ο επικεφαλής του ήδη έχει δηλώσει ότι όχι μόνο δεν θα διστάσει, αλλά είναι εκ των προτέρων ανοικτός σε μετεκλογική συνεργασία «για το καλό της χώρας». Είναι μια εξαιρετική ευκαιρία να δει την πόρτα της εξόδου αρχικά από τη Βουλή και εν συνεχεία γενικότερα, η φασιστική/ναζιστική ομάδα της ΧΑ, αυτό το συνονθύλευμα τάχα πατριωτών αλλά επί της ουσίας τραμπούκων και δολοφόνων. Και μαζί μ' αυτούς και το έτερο δεκανίκι του συστήματος και συνοδοιπόρος των τελευταίων, η Ελληνική Λύση του Κ. Βελόπουλου.

Στις εκλογές της Κυριακής 7 Ιούλη, για το λαό, το πραγματικό δίλημμα είναι ένα: νέα μνημόνια και επιτροπείες ή εάν την επόμενη μέρα θα δυναμώσει εκείνη η δύναμη που θα μάχεται για τα δικαιώματα, μέσα και έξω από τη Βουλή, που θα ανοίγει το δρόμο της ριζικής ανατροπής.

Ο μόνος δρόμος είναι η συμπόρευση και η σύμπλευση με το ΚΚΕ, που κατεβάζει και στον ν. Λάρισας ένα ψηφοδέλτιο μάχης, γεμάτο από αγωνιστές και αγωνίστριες της ζωής, μαχητές και μαχήτριες, ο καθένας και η καθεμιά στον τομέα του/της, αλλά και παρόντες και παρούσες στο πολιτικό, κοινωνικό και πολιτιστικό γίγνεσθαι της πόλης, του νομού και κατ' επέκταση της χώρας μας.

Δεν απέχουμε από τις εκλογές, όχι τέτοιο δώρο σ' όσους μας εξαπάτησαν. Ολοι κι όλες, λοιπόν, μαζικά στις κάλπες και την Κυριακή 7 Ιουλίου, ώστε να δώσουμε, για μια ακόμη φορά, δύναμη στη δύναμή μας και την επόμενη μέρα, με ισχυρό ΚΚΕ!
________
Ηλίας ΛΟΓΟΘΕΤΗΣ

Πρώην Γραμματέας-Συντονιστής της Οργάνωσης Μελών ΣΥΡΙΖΑ Καρπάθου και πρώην μέλος της ΝΕ Νότιας Δωδεκανήσου του ΣΥΡΙΖΑ

Λίγα 24ωρα μετά το «δημοψήφισμα» - κοροϊδία του '15, ως γραμματέας της ΟΜ Καρπάθου του ΣΥΡΙΖΑ κάλεσα σε συνέλευση την Οργάνωση του νησιού μας και δήλωσα ότι αρνούμαι να ακολουθήσω ένα κόμμα και μια κυβέρνηση που έγινε υποχείριο των τραπεζών και του κεφαλαίου.
Λίγοι μήνες μετά ήταν το 20ό Συνέδριο του ΚΚΕ. Δεν χρειάζεται πολύ, διαβάζοντας τις Θέσεις του Συνεδρίου, για να καταλάβει κάποιος ποιο είναι το κόμμα που επεξεργάζεται σοβαρά τα προβλήματα του λαού, θέτει στόχους, μάχεται και διεκδικεί!

Δεν χρειάζεται πολύ για να καταλάβει κάποιος πως όλες οι πολιτικές εκτιμήσεις που έκανε τόσα χρόνια το ΚΚΕ ήταν σωστές!
Και τότε διαπιστώνουμε πως το χειρότερο για όλους εμάς που εγκαταλείψαμε το Κόμμα το '91 είναι ότι σπαταλήσαμε τόσα χρόνια από τη ζωή μας, κυνηγώντας κούφιες ελπίδες. Ολα αυτά που γνωρίζαμε για τον μαρξισμό - λενινισμό πήγαν στο βρόντο και πιστέψαμε ότι και καλά, με ορισμένα «χάπενινγκ», μια μέρα η Ευρώπη θα ξυπνήσει σοσιαλιστική! Οτι με ένα ταμπούρλο θα χορεύουν οι τραπεζίτες το χορό του «σοσιαλισμού»!

Πιστεύω ότι αυτό το διάστημα είναι το κομμάτι της ζωής όλων εμάς που φύγαμε το '91 που δεν θα μπορέσουμε να δικαιολογήσουμε στον εαυτό μας...

Τουλάχιστον εγώ έτσι νιώθω.

Ως εδώ λοιπόν! Και πάλι μαζί με το Κόμμα της νιότης μας, των Αγώνων και των οραμάτων για μια δίκαιη κοινωνία. Με το ΚΚΕ λοιπόν και πάλι, να καλύψουμε τα κενά που αφήσαμε! Για ένα ΚΚΕ δυνατό, στη Βουλή και στο λαό! Το χρωστάμε στο Κόμμα, στο λαό και στον εαυτό μας!
_________
Βαγγέλης ΑΝΤΩΝΙΟΥ

Οικονομολόγος - Σύμβουλος Επιχειρήσεων, πρώην μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην στέλεχος της ΛΑΕ

Λίγους μήνες πριν, ο «Ριζοσπάστης» μού έκανε την τιμή να φιλοξενήσει ένα κείμενο, όπου δήλωνα την απόφασή μου να στρατευτώ στο πλάι του ΚΚΕ. Η απόφασή μου αυτή ισχύει και σήμερα στο ακέραιο.

Στη συνέχεια, δεκάδες άνθρωποι, με τους οποίους είχαμε διανύσει παρόμοιες διαδρομές, στον ΣΥΡΙΖΑ, στη ΛΑΕ, έπραξαν το ίδιο. Κάθε δημόσια δήλωση καθενός από εμάς έδινε την ενθάρρυνση για να ακολουθήσουν ακόμη περισσότερες. Εκατοντάδες αριστεροί, αγωνιστές, που υπηρέτησαν τα προηγούμενα χρόνια ένα λάθος πολιτικό σχέδιο, στις τελευταίες και στην τωρινή εκλογική μάχη πλαισίωσαν τα ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης» και του ΚΚΕ. Ακόμη περισσότεροι έδωσαν και δίνουν τη μάχη σε χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, σπίτι - σπίτι, στις περιοδείες και τις συγκεντρώσεις δίπλα στις Κομματικές Οργανώσεις. Διαμορφώνοντας ένα διακριτό ρεύμα συμπόρευσης, που δυναμώνει συνεχώς.

Ορισμένοι πρώην σύντροφοί μας, ευτυχώς ελάχιστοι, διέπραξαν την απρέπεια να χαρακτηρίσουν τις τοποθετήσεις αυτές «δηλώσεις μετανοίας». Μίλησαν ακόμη και για «ανταλλάγματα», κρίνοντας μάλλον εξ ιδίων τα αλλότρια. Ας είναι...

Θα συνεχίσουμε σταθερά να καλούμε κάθε αριστερό, κάθε έντιμο αγωνιστή, κάθε άνθρωπο που δεν έπαψε να τον συγκινεί η υπόθεση της κοινωνικής απελευθέρωσης, να εγκαταλείψει επιτέλους τις πολιτικές επιλογές που οδηγούν συνεχώς στα ίδια αδιέξοδα. Να μη στραφεί στη στήριξη σχημάτων, που αποτελούν αντικειμενικά παλιές ή νεοπαγείς αστικές εφεδρείες. Να μη σκεφτεί ούτε στιγμή την ιδιώτευση σαν απάντηση στις απανωτές απογοητεύσεις. Η μόνη εύστοχη απόφαση στην προοπτική να αρχίσει να αντιστρέφεται ο αρνητικός ταξικός συσχετισμός, να δυναμώσει η δύναμη που μπορεί να παρατάξει ο λαός απέναντι στην επίθεση του κεφαλαίου, που απ' την επόμενη μέρα των εκλογών θα συνεχιστεί, με όψεις ίσως ταξικού ρεβανσισμού, στο έδαφος της «νομιμοποίησης» που αφειδώς παρέσχε η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ανασταίνοντας τους τελειωμένους του 2015 με την πολιτική της, είναι η εκλογική ενίσχυση του ΚΚΕ.

Είναι ώρα να βγουν τα απαραίτητα συμπεράσματα, τουλάχιστον από τον ιστορικό κύκλο των τελευταίων ετών. Οι αυθόρμητες και εν πολλοίς ανοργάνωτες λαϊκές αντιστάσεις δεν μπόρεσαν να εμποδίσουν τα μνημόνια, ενώ η δημαγωγία της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, που έταζε σκίσιμο μνημονίων χωρίς σύγκρουση, win-win συμφωνίες κι εμπόριο ελπίδας δι' αναθέσεως, οδήγησε αρκετό απ' αυτόν τον κόσμο στη διάψευση, στην ηττοπάθεια, στην ιδιώτευση. Ισως να ήταν διαφορετική η έκβαση της σύγκρουσης, αν δεν γινόταν η προβοκάτσια της «Marfin» τον Μάη του 2010, τότε που πήγε να δοθεί η πρώτη απάντηση με όρους εργατικού κινήματος. Και θα ήταν στα σίγουρα διαφορετική, αν το λαϊκό κίνημα δεν κουβαλούσε ανεπάρκειες δεκαετιών, αν ήταν πιο δυνατό το οργανωμένο του κομμάτι. Γι' αυτό και η μάχη που δίνεται σήμερα από τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ - και θα συνεχιστεί απ' την επομένη κιόλας των εκλογών - για να ξεβρωμίσει το εργατικό κίνημα από τους πράκτορες του κεφαλαίου είναι εξαιρετικά κρίσιμη.

Υπάρχουν ακόμη αρκετοί σύντροφοί μας, που επιλέγουν να στηρίξουν το ΚΚΕ, διατηρώντας τις επιμέρους επιφυλάξεις τους, ορισμένοι μάλιστα για πρώτη φορά. Εκτιμώντας πως, διαθέτοντας την αναγκαία λαϊκή αγκύρωση, είναι η δύναμη που χωρίς αυτή καμία προσπάθεια ανασυγκρότησης του κινήματος δεν είναι εφικτή. Που βλέπουν πως, απέναντι στις δυνάμεις του εθνικισμού αλλά και του κοσμοπολιτισμού του κεφαλαίου, το ΚΚΕ επιμένει σταθερά να κρατάει ψηλά τη σημαία ενάντια στον ιμπεριαλισμό. Την ίδια στιγμή, που άλλοι στην «αριστερά», με προεξάρχον το κυβερνητικό μόρφωμα - πολυεργαλείο, έχουν καταντήσει ΝΑΤΟϊκότεροι του ΝΑΤΟ. Είμαστε βέβαιοι πως απ' την επόμενη κιόλας μέρα με τους συντρόφους αυτούς θα συναντιόμαστε ακόμη συχνότερα. Στη μάχη, για παράδειγμα, απέναντι στον αντικομμουνισμό, όχι μόνο τον άγαρμπο και παρωχημένο, αλλά κυρίως τον «μοντέρνο», τον «εξευρωπαϊσμένο», τον πιο ύπουλο, επικίνδυνο και διαβρωτικό.

Στο ελάχιστο διάστημα που απομένει μέχρι τις 7 Ιούλη, κυρίως όμως από την επόμενη μέρα και μετά, το ρεύμα της συμπόρευσης με το ΚΚΕ θα δυναμώσει κι άλλο. Θα ανταμώσει, θα ανταμώσουμε και με χιλιάδες άλλες ανθρώπους, που μπορεί, σε διάφορες καμπές, να πήραμε άλλα μονοπάτια, ποτέ όμως δεν εξαχνώθηκαν τα βιώματά μας μέσα στις γραμμές της ΚΝΕ, εκεί που μάθαμε τα «γράμματα» του αγώνα, της σεμνότητας, της ανιδιοτέλειας, της συλλογικότητας, της στράτευσης στην υπόθεση του λαού και της εργατικής τάξης, ποτέ δεν έσβησε μέσα μας η κόκκινη φλόγα που φλόγισε τα καλύτερα χρόνια της νιότης μας.
_____________
Bonus track:

Νίκος ΜΑΡΚΑΤΟΣ

 Ομότιμος καθηγητής, πρώην πρύτανης του ΕΜΠ

Μπορεί κανείς να διαφωνεί με κάποιες επιλογές - πολιτικές, διαδικαστικές, ιδεολογικές - του ΚΚΕ, όμως όλοι σίγουρα συμφωνούμε ότι η όλη μακρόχρονη πορεία του στην πολιτική ιστορία αυτού του τόπου υπήρξε θετική, καταλυτική θα έλεγα για τις διεκδικήσεις και τα δίκαια δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας μας. Διαμόρφωσε, τίμησε και τιμά την ΗΘΙΚΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, μια ηθική που άλλα κόμματα δήθεν αριστερά (με... ακροδεξιούς στα ψηφοδέλτιά τους!) έκαναν ό,τι μπορούσαν να αμαυρώσουν, προκειμένου να μη χάσουν την καρέκλα... Κι όμως τολμούν να αυτοπροσδιορίζονται ως... «προοδευτική αριστερά». Το ΚΚΕ υπήρξε ΠΑΝΤΑ και εξακολουθεί να είναι ΣΥΝΕΠΕΣ σε αυτά που λέει και πράττει, και μπορεί να κινητοποιεί ζωντανές δυνάμεις στους αγώνες, όχι για να γευτεί την ...πίτα, αλλά για να συμβάλει στη βελτίωση των συνθηκών εργασίας του λαού. Γι' αυτό θεωρώ ότι στην παρούσα συγκυρία της επικράτησης του παγκόσμιου ολοκληρωτικού καπιταλισμού που ζούμε, όσο ισχυρότερο είναι στη Βουλή το ΚΚΕ τόσο πιο αποτελεσματικά θα διεκδικήσουμε όλοι τις ελευθερίες και τα δικαιώματά μας.

Παρεμπιπτόντως, στα θέματα Παιδείας και ακαδημαϊκών ελευθεριών συμφωνώ με το ΚΚΕ 30 χρόνια τώρα, στα θέματα της Δημόσιας Παιδείας, της ευρύτερης μόρφωσης, του δικαιώματος όλων στη μόρφωση και στις ακαδημαϊκές ελευθερίες.

Ο Κ. Μητσοτάκης, ο φοιτητής από τον Βόλο και το Άσυλο

Από Αλέκος Χατζηκώστας στο Ιούλ 5, 2019 

Γράφει ο Αλέκος Χατζηκώστας //

Στην ολιγόλεπτη ομιλία του στη Βέροια το απόγευμα της Παρασκευής 5/7  ο πρόεδρος της Ν.Δ Κ. Μητσοτάκης δεν παρέλειψε να αναφερθεί στην πρόθεση του για την κατάργηση του Πανεπιστημιακού Ασύλου, ως προτεραιότητα της κυβέρνησής του.

Μάλιστα ανέφερε και τα όσα του είπε νέος στον Βόλο που πέρασε στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης για την  ανάγκη να διώξει τους «μπαχαλάκηδες και τους εμπόρους ναρκωτικών» από τα Πανεπιστήμια.

Φυσικά θα περίμενε ο νέος να του ανέφερε για τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γονείς- που κυριολεκτικά «ματώνουν οικονομικά»- για να σπουδάσουν τα παιδιά τους στην κατά τ’ άλλα δωρεάν εκπαίδευση. Στα προβλήματα των υποβαθμισμένων συχνά σπουδών. Στις ελλείψεις στην  υλικοτεχνική υποδομή. Στα πτυχία χωρίς επαγγελματικό αντίκρισμα. Στην τεράστια ανεργία των αποφοίτων κ.α

Αλλά αυτά φαίνεται για τον συγκεκριμένο νέο αλλά και για τη Ν.Δ είναι «ψιλά γράμματα».

Προφανώς ο συγκεκριμένος νέος δεν «γνωρίζει» ότι την πλειοψηφία στα Δ.Σ των σχολών εδώ και πολλά χρόνια την έχει η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ (ενώ και μεγάλο κομμάτι των καθηγητών είναι σε αντίστοιχες πολιτικά λογικές) που στα ζητήματα αυτά στην πράξη δεν κάνει τίποτε, σε αντίθεση με περιόδους όπου το φοιτητικό κίνημα περιφρουρούσε πραγματικά τους χώρους, μόνο που τότε η ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ ήταν πρώτη δύναμη και το φοιτητικό κίνημα ανεβασμένο…

Η “καθαριότητα” που προτείνει η ΝΔ είναι στην πραγματικότητα η πρόθεσή της για  εξαφάνιση της συλλογικής και οργανωμένης διεκδίκησης, είναι η απαλλαγή από το φοιτητικό κίνημα (όχι φυσικά αυτό που κυριαρχεί η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ), για να παρελαύνουν στα ιδρύματα ανενόχλητες οι επιχειρήσεις και η πολιτική που εξυπηρετεί με κάθε τρόπο την κερδοφορία τους! Αυτός είναι ο πραγματικός “εχθρός” τους.

Φυσικά και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τις δικές του ευθύνες που με το πόρισμα Παρασκευόπουλου, την ένταση της καταστολής όχι μόνο συκοφάντησε το άσυλο, αλλά και άνοιξε το δρόμο για την κατάργησή του στην πράξη! Έδωσε έτσι το «ελεύθερο» στη ΝΔ να μιλάει με θράσος για την κατάργηση του ασύλου, ως κάτι το φυσιολογικό και αναγκαίο, ως πηγή κάθε κακού στα ΑΕΙ-ΤΕΙ.

Το άσυλο δεν είναι “κούφιο γράμμα”, είναι η ασπίδα για την προάσπιση των αγώνων της φοιτητικής νεολαίας, που διεκδικούν τις σύγχρονες ανάγκες τους στη μόρφωση, στη δουλειά και τη ζωή!

Για αυτό και μόνο οι Φοιτητικοί Σύλλογοι μέσα από το συλλογικό και οργανωμένο αγώνα μπορούν πραγματικά να το υπερασπιστούν!

Και όλοι εμείς που περάσαμε από το φοιτητικό κίνημα, αλλά και τα παιδιά μας ας βγάλουμε  και από αυτό το ζήτημα πολιτικά συμπεράσματα και ας τα αξιοποιήσουμε στις εκλογές στις 7 Ιούλη στηρίζοντας τις δυνάμεις εκείνες που διαχρονικά υπερασπίζονται το άσυλο (ΚΚΕ). Και φυσικά μετεκλογικά να ορθώσουμε τείχος υπεράσπισης του μαζί με το φοιτητικό κίνημα, τα παιδιά μας και ευρύτερα το λαϊκό κίνημα!

* Ο γράφων ήταν μέλος του Κ.Σ της ΕΣΣΕ την περίοδο 1980-1984

Δελτίο Κομινφόρμ - Ιούλιος 2019

Οι εκλογές μας έρχονται, εμπρός βήμα ταχύ, να τις προϋπαντήσουμε με -δε μου έρχεται κάποια καλή ρίμα, συνεπώς το αφήνω έτσι. Γιατί το σημαντικό είναι η επόμενη μέρα, και όχι μόνο η 8η Ιουλίου, γιατί μετά ο μήνας δεν έχει εννιά για τον εργαζόμενο λαό.

Νέα αναχώματα έρχονται στο προσκήνιο, τα συριζοτρόλ είναι έτοιμα να πουν μαζί με τους δεξιούς ότι έρχεται πίτσα (από τη λδ της βιλγαρίας) και να το ευχαριστηθούν χαιρέκακα για τον αχάριστο λαό που δε βγάζει τον αλέξη που θα έκανε ακριβώς τα ίδια, το σύνδρομο της Στοκχόλμης γίνεται ολοένα και πιο αισθητό με όσα λένε οι νεοδημοκράτες που ράβουν κυβερνητικά κοστούμια, και την ίδια ώρα το κόμμα φαίνεται να αντέχει στην επίθεση και την εκλογική πίεση, αφού ούτως ή άλλως και οι ευρω-εκλογές δεν είχαν ακριβώς χαλαρή ψήφο. Και τέλος πάντων, πότε ακριβώς ήταν χαλαρή η ψήφος που πήγαινε στους κομμουνιστές;

Αν χρειάζεται μια πρόβλεψη είναι πως η μικρή πιθανή πτώση σε ψήφους -γιατί δεν είναι εύκολο για όλους να ασκήσουν τρεις φορές σε ενάμιση μήνα το εκλογικό τους δικαίωμα- δε θα έχει απαραίτητα και μείωση ποσοστών, αν πάρουμε υπόψη την αποχή. Με κάθε επιφύλαξη, και πολλές πιθανότητες να πέφτω έξω -τόσο ως προς τη μικρή μείωση των ψήφων, όσο και ως προς τα ποσοστά.

Ένα νέο χαρακτηριστικό που φαίνεται να έρχεται στην επιφάνεια είναι το εξής. Τα τελευταία χρόνια οι κομμουνιστές έχουν με διαφορά τις πιο μαζικές συγκεντρώσεις -χωρίς μεταφερόμενα πλήθη, χωρίς χρέωση και υποχρέωση για όσους πηγαίνουν. Δεν είναι απαραίτητα οι πιο μαζικές εκλογικές δικές τους συγκεντρώσεις, είναι όμως με διαφορά οι πιο μαζικές σε σχέση με τους υπόλοιπους. Και έτσι, ενώ κάποτε αυτές οι συγκεντρώσεις θεωρούνταν ως η καλύτερη δημοσκόπηση, τώρα δε λένε και πολλά, γιατί αν ήταν έτσι, οι κομμουνιστές θα είχαν αυτοδυναμία και θα έκαναν κυβέρνηση. Και αν κάποιος θεωρεί πως δε θέλουν να κάνουν, ας τους τιμωρήσει, ψηφίζοντάς τους, για να το δούμε στην πράξη τι θα κάνουν και τι εννοούν πως θα είναι αντιπολίτευση, από όλα τα πόστα.

Το θέμα λοιπόν είναι πως στο πρόσφατο παρελθόν, καταλαβαίναμε πως για τα αστικά κόμματα έχουν περάσει ανεπιστρεπτί οι εποχές των μεγάλων συγκεντρώσεων, όχι τόσο γιατί δεν ήθελαν, όσο γιατί δεν μπορούσαν να συγκινήσουν και να μαζέψουν τον κόσμο. Και όσο πάει, γίνεται πιο θλιβερό το θέαμα που παρουσιάζουν, πιο περιθωριακά τα στενά στα οποία μαζεύονται για να στήσουν το σόου τους, πιο δύσκολο το έργο των διαδόχων του Μπιρσίμ, που δεν καλούνται να κάνουν πια δημιουργικά πλάνα, αλλά το θαύμα του Ιησού, με τα ψάρια και τα ψωμιά που πολλαπλασιάστηκαν, ένα είδος εικονικής πραγματικότητας. Και δεν μπορούν, για αυτό οι κάμερες είναι σα να έχει πιαστεί ο λαιμός τους και δείχνουν όλο το ίδιο σημείο, λες και δεν μπορούν να γυρίσουν παραπέρα, για να δείξουν το "μέγα πλήθος".

Υπήρχαν λοιπόν αστικά κόμματα χωρίς δύναμη στο δρόμο, χωρίς μαζικότητα, χωρίς οργανώσεις, χωρίς δύναμη να κινητοποιούν τον κόσμο, εκτός από τις εκλογές. Κόμματα που είχαν καταντήσει απλώς εκλογικοί μηχανισμοί και δεν είχαν την παραμικρή ικανότητα πέραν αυτού, με κομματάρχες, σαν τον Παπαγιαννόπουλο στο Τζένη-Τζένη, που κρατούσε όλο το νησί και στήριζε πότε Μαντά και πότε Γκόρτσο.

Τώρα έχουμε βαθύτερη εξέλιξη σε αυτήν την τάση. Κομματάρχες χωρίς κόμματα, χωρίς να έχουν καν μηχανισμό, σαν το Βελόπουλο και το Βαρουφάκη, που έχουν όμως αρκετά λεφτά και ψάχνουν υποψήφιους με το δέλεαρ της έδρας, γιατί είναι πιθανό να μπουν στη Βουλή και πολλοί τυχοδιώκτες το σκέφτονται σα μια καλή ευκαιρία. Λεφτά υπάρχουν, υποψήφιοι όχι, ούτε καν μηχανισμός, αλλά θα βρεθεί στην πορεία.

Το μυαλό κάποιου κόσμου γίνεται μίξερ, ολοένα και περισσότερο πουρές, πλέον ψηφίζει κόμματα που έχουν τηλεοπτική και μόνο παρουσία και πέραν τούτου δεν μπορεί να σκεφτεί τίποτα απολύτως. Και σε αυτό το σκηνικό, περιμένουμε εμείς να κάνουν τη διαφορά οι κομμουνιστές. Αρκεί να έχουμε όμως πάντα στο μυαλό μας, πως για να κάνουν τη διαφορά στην κάλπη, πρέπει να αλλάξουν έτσι το σκηνικό, ώστε να μην είναι η κάλπη, ούτε η τηλεόραση, ούτε τα social media αυτά που δίνουν τον τόνο. Αλλά ο δρόμος, το κίνημα, ο λαός που κατεβαίνει, κάνει κάτι στη ζωή του και δε μένει θεατής σε αυτήν, πιστεύοντας πως η δημοκρατία είναι να επιλέγει ποιος θα τον τσερμπρέχεν και τσετρέτεν κάθε τέσσερα χρόνια, όπως αλλάζει κανάλι με το τηλεχειριστήριο, για να δει κανάλια με καρμπόν προγράμματα -όπως και τα κόμματα που ψηφίζει. Αυτό θα πει αστική δημοκρατία...

Ελεύθερος ο Αμερικανός πεζοναύτης που δολοφονούσε κατά συρροή αμάχους και πόζαρε με το πτώματά τους στο Ιράκ

Κατιούσα

Περιχαρής άφησε μαζί με τη σύζυγό του την αίθουσα του στρατοδικείου πίσω του ο υψηλόβαθμος αξιωματικός των ειδικών δυνάμεων Έντουαρντ Γκάλαχερ την περασμένη Τρίτη, αφού αποδόθηκε σχεδόν ως λευκή περιστερά στην κοινωνία. Ο Γκάλαχερ κατηγορούνταν για μαζικές δολοφονίες αμάχων στη διάρκεια της θητείας του στο Ιράκ το 2017. Μεταξύ άλλων κατηγορούνταν για τη δολοφονία με μαχαίρι ενός τραυματισμένου αιχμαλώτου, καθώς και τους πυροβολισμούς κατά αμάχων, με αποτέλεσμα το θάνατο μιας νεαρής μαθήτριας.
Μετά από δυο βδομάδες δίκης, οι ένορκοι έκριναν πως δεν ευσταθεί καμία κατηγορία, αφού προφανώς κρίθηκε πως οι δολοφονίες ήταν μέρος της δουλειάς του. Χαρακτηριστικό της υποκρισίας είναι πως καταδικάστηκε μόνο για την πόζα του με το πτώμα ενός νεαρού αιχμαλώτου, αδίκημα που δεν ξεπερνάει την ποινή των 4 μηνών. Ωστόσο, καθώς ο Γκάλαχερ ήταν ήδη 9 μήνες προφυλακισμένος, δεν πρόκειται να κάτσει ούτε μέρα παραπάνω στη φυλακή.
Εκείνοι που είχαν τολμήσει να τον καταγγείλουν ήταν παλιοί του στρατιώτες και υφιστάμενοι, που περιέγραψαν σκηνικά βγαλμένα από ταινίες τρόμου. Μεταξύ άλλων, δήλωσαν πως ήταν χόμπι του Γκάλαχερ, να πετάει πυραύλους σε κατοικημένα σπίτια, ενώ σε άλλες περιπτώσεις στάθμευε με το τεθωρακισμένο του σε γέφυρα του Τίγρη, ανοίγοντας πυρ κατά συνοικιών, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις ως ελεύθερος σκοπευτής στόχευε τυχαία με το όπλο του σε αμάχους. Ο Γκάλαχερ φέρεται μάλιστα να καμάρωνε για τον αριθμό των πτωμάτων που άφηνε στο πέρασμά του, κατά δήλωσή του 3 μέσα 80 μέρες.
Η επιχείρηση κουκουλώματος της υπόθεσης ξεκίνησε από την πρώτη στιγμή, αφού οι συνάδελφοί του προσπάθησαν να σταματήσουν την έρευνα και να τον καλύψουν. Ακόμα κι όταν στάθηκε αδύνατο να παρεμποδιστεί η δικαστική διαδικασία, ο “Έντι”, όπως το φωνάζουν χαϊδευτικά φίλοι και υποστηρικτές, συγκέντρωσε 750000 δολάρια από δωρεές για τα δικαστικά του έξοδα. Πέρα όμως από οικονομική, είχε και ισχυρή πολιτική στήριξη, καθώς τον περασμένο Μάρτη 40 ρεπουμπλικανοί βουλευτές του Κογκρέσου ζήτησαν από το σώμα των Πεζοναυτών να απελευθερώσει το Γκάλαχερ. Στο ζήτημα μάλιστα παρενέβη προσωπικά ο πρόεδρος Τραμπ, ζητώντας τη βελτίωση των συνθηκών κράτησης, λόγω “των υπηρεσιών που είχε προσφέρει προηγουμένως στην πατρίδα”. Σύμφωνα μάλιστα με διάφορα ΜΜΕ, ο πρόεδρος εξέταζε σε περίπτωση καταδίκης να απονείμει χάρη. Κάτι που δε χρειάστηκε, αφού η στρατιωτική δικαιοσύνη έπραξε αυτό που της ζητήθηκε.
Με πληροφορίες από jungewelt.de

Αντισυστημικός ο Βαρουφάκης; – Ας δούμε ποιοι τον στηρίζουν

Από iraklis3

Θα αρκούσε ως απάντηση να θυμίσουμε τα πεπραγμένα της πρώτης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ του 2015, μέχρι τη φαρσοκωμωδία της «σκληρής διαπραγμάτευσης», η οποία άνοιξε το δρόμο για την εφαρμογή των νόμων των δύο πρώτων μνημονίων και την υπογραφή του 3ου μνημονίου. Θα αρκούσε να θυμίσουμε τις υπογραφές και τις δηλώσεις υιοθέτησης των αντιλαϊκών μέτρων απ’ τον πρώην υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ. Θα αρκούσε να παραπέμψουμε στις πρόσφατες δηλώσεις για τη δυνατότητα μετεκλογικής συνεργασίας και με τη ΝΔ και με τον ΣΥΡΙΖΑ. Δηλώσεις που είναι συνεπείς με τις συστημικές θέσεις του ΜέΡΑ25, όπως η πρόταση μείωσης του φορολογικού συντελεστή των μεγάλων επιχειρήσεων.
Όμως, στη συγκεκριμένη περίπτωση, αξίζει να υπενθυμίσουμε και ποιοι είναι οι ισχυροί φίλοι του και γιατί τον στηρίζουν. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια για να διαπιστώσει κανείς τη σχέση του με το INET («Institute For a New Economic Thinking») και το «Open Democracy», που χρηματοδοτούνται απ’ τον Σόρος. Σχέση που δεν περιορίζεται στην προβολή του Βαρουφάκη, αλλά και στη στήριξη με συγκεκριμένους ακαδημαϊκούς του ΜέΡΑ25. Και είναι απόλυτα φυσική αυτή η στήριξη, αν δούμε τις θέσεις του σ’ όλα τα θέματα που αφορούν την ευρύτερη περιοχή, απ’ την αποδοχή της συμφωνίας των Πρεσπών, μέχρι τα ατλαντικά σχέδια για το Κυπριακό.
Οι συγκεκριμένοι κύκλοι του χρηματιστικού κεφαλαίου στηρίζουν τους Δημοκρατικούς των ΗΠΑ (Κλίντον, Σάντερς, κ.λπ.) και έχουν καταγγελθεί για παρεμβάσεις στην πολιτική και οικονομική ζωή χωρών, απ’ τη Βρετανία και την Ουγγαρία, μέχρι τη Ρωσία και τη Μαλαισία. Η υποστήριξή τους στην ένταξη των Δυτικών Βαλκανίων στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ έγινε με τον πιο ηχηρό τρόπο.
Φυσικά, ο Βαρουφάκης δεν ήταν ο μόνος προερχόμενος απ’ τα συγκεκριμένα επιστημονικά δίκτυα που συνέβαλε στο κυβερνητικό έργο του ΣΥΡΙΖΑ. Θυμίζουμε τη Ράνια Αντωνοπούλου και τον Δημήτρη Παπαδημητρίου, πρόεδρο του Levy Economics Institute, που επίσης σχετίζεται με τον Σόρος.
Ο λόγος που στηρίζουν και συμπαθούν οι συγκεκριμένοι ατλαντικοί κύκλοι τον Βαρουφάκη είναι προφανής, αν δούμε τα επικίνδυνα σχέδια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στην περιοχή. Προφανής είναι και ο λόγος να τον καταδικάσουμε εμείς οι μισθωτοί και οι ελεύθεροι επαγγελματίες.
Πηγή: 902.gr