Οι ιμπεριαλιστές ύψωσαν το «Τείχος» στο Βερολίνο

Οι ιμπεριαλιστές ύψωσαν το «Τείχος» στο Βερολίνο

Από το χάρτη φαίνεται ότι το Δυτικό Βερολίνο, που από τη Συμφωνία του Πότσνταμ έλεγχαν οι Δυτικοί, ήταν η αιχμή του δόρατος, μέσα στο έδαφος της ΓΛΔ

Η διαστρέβλωση από τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία και κυβερνήσεις της ιστορίας της δημιουργίας των δύο γερμανικών κρατών και του τείχους του Βερολίνου είναι σκόπιμη και στοχοπροσηλωμένη. Η αντεπανάσταση και οι ανατροπές των σοσιαλιστικών καθεστώτων δίνουν την ευκαιρία στους προσωρινούς νικητές, να προβάλλουν ιστορικά γεγονότα κατά το δοκούν συσκοτίζοντας την πραγματική Ιστορία, την αντικειμενική αλήθεια. Η δημιουργία δύο γερμανικών κρατών και των δύο Βερολίνων, ανατολικού και δυτικού, ήταν αποτέλεσμα της δράσης των ΗΠΑ, Αγγλίας και Γαλλίας στο γερμανικό έδαφος, που ξεκινούν από τη συνειδητή παραβίαση των αποφάσεων που από κοινού με την ΕΣΣΔ είχαν πάρει, ως σύμμαχοι στον αντιχιτλερικό συνασπισμό.

Το μεταπολεμικό μέλλον της Γερμανίας

Το μεταπολεμικό μέλλον της Γερμανίας καθοριζόταν από τις αποφάσεις του Πότσνταμ. Αυτές προέβλεπαν την κατοχή της ηττημένης Γερμανίας από τις ΗΠΑ - Αγγλία - Γαλλία - ΕΣΣΔ με σκοπό τη δημιουργία ενός ενιαίου γερμανικού κράτους,αποστρατιωτικοποιημένου, αποναζιστικοποιημένου, δημοκρατικά οργανωμένου και απ' αυτήν την άποψη ο γερμανικός λαός, θύμα και αυτός του χιτλερισμού και του πολέμου, να καθοδηγηθεί στη δράση για τη συγκρότηση αυτού του κράτους.

Με βάση τη Συμφωνία για το μηχανισμό ελέγχου της Γερμανίας, η ανώτατη εξουσία θα ασκείται στη Γερμανία από τους ανώτερους διοικητές των ενόπλων δυνάμεων της ΕΣΣΔ, των ΗΠΑ, της Αγγλίας και της Γαλλίας, από τον καθένα στη ζώνη της κατοχής του, ενώ η ανώτατη εξουσία θα ασκείται από τα μέλη του Συμβουλίου Ελέγχου, ώσπου να εφαρμοστούν πλήρως οι συμφωνίες για τη δημιουργία ενός γερμανικού κράτους, αποστρατιωτικοποιημένου, αποναζιστικοποιημένου, δημοκρατικά οργανωμένου.

ΗΠΑ, Αγγλία, Γαλλία έλεγχαν στρατιωτικά το δυτικό τμήμα της Γερμανίας, ενώ η ΕΣΣΔ το ανατολικό τμήμα. Ο ίδιος καταμερισμός έγινε και στο Βερολίνο. Χωρίστηκε σε τομείς και το δυτικό του τμήμα ελεγχόταν στρατιωτικά και διοικητικά από ΗΠΑ - Αγγλία - Γαλλία, ενώ το ανατολικό του από την ΕΣΣΔ.

Να σημειώσουμε ότι το Βερολίνο ήταν γεωγραφικά στην Ανατολική Γερμανία.

Με τις αποφάσεις του Πότσνταμ, επιδιώκονταν:

Πλήρης αφοπλισμός και αποστρατιωτικοποίηση της Γερμανίας. Διάλυση όλης της γερμανικής βιομηχανίας, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για πολεμική παραγωγή. Διάλυση του εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος, και εξαρτημένων από αυτό οργανώσεων, διάλυση όλων των ναζιστικών ιδρυμάτων, αποτροπή κάθε ναζιστικής και μιλιταριστικής δράσης ή προπαγάνδας. Οι εγκληματίες πολέμου και όσοι συμμετείχαν στο σχεδιασμό ή στην εφαρμογή ναζιστικών μέτρων, που αφορούν ή είχαν σαν αποτέλεσμα θηριωδίες ή εγκλήματα πολέμου, να συλληφθούν και να δικαστούν. Οι ναζιστές ηγέτες να συλληφθούν και να φυλακιστούν. Η παιδεία στη Γερμανία πρέπει να ελέγχεται έτσι, ώστε να εξαλειφθούν οριστικά οι ναζιστικές και μιλιταριστικές θεωρίες και να γίνει δυνατή η επιτυχής ανάπτυξη των δημοκρατικών ιδεών. Για τη διάλυση του γερμανικού πολεμικού δυναμικού, η παραγωγή εξοπλισμών, πολεμοφοδίων και πολεμικών όπλων, καθώς και η παραγωγή όλων των τύπων αεροπλάνων και θαλάσσιων σκαφών πρέπει να απαγορευτεί και να αποτραπεί.

Η πορεία της δημιουργίας ιμπεριαλιστικής Γερμανίας

Η συμφωνία δεν εφαρμόστηκε από τις ΗΠΑ και τις Αγγλία και Γαλλία. Αλλωστε, επιδίωξή τους ήταν η συγκρότηση ενός γερμανικού ιμπεριαλιστικού κράτους. Στους τομείς που ήλεγχαν οι ΗΠΑ, Αγγλία και Γαλλία (δυτικό τμήμα της Γερμανίας), τα ναζιστικά στρατεύματα δε διαλύονταν, το χιτλερικό κράτος έμενε ανέπαφο, οι εγκληματίες πολέμου προστατεύονταν. Τους ήταν χρήσιμοι ενάντια στην ΕΣΣΔ, αλλά και ενάντια στο ανατολικό τμήμα της Γερμανίας. Σκοπός τους, από την αρχή, ήταν η δημιουργία δυνάμεων επίθεσης στο σοσιαλισμό.

Ο λαός της Γερμανίας και στις δυτικές ζώνες διεκδικούσε ριζικές αλλαγές σε σχέση με το προηγούμενο καθεστώς. Ετσι στα τέλη του 1946 σε ένα δημοψήφισμα στο κρατίδιο της Εσσης, το 72% των ψηφοφόρων ψήφισαν το πέρασμα των βιομηχανιών - κλειδιών στην κοινή ιδιοκτησία. Η αμερικανική στρατιωτική διοίκηση απαγόρευσε την έκδοση αντίστοιχων νόμων. Το ίδιο έκαναν και η αγγλική και γαλλική στρατιωτική διοίκηση στους τομείς που έλεγχαν. Ετσι εμπόδισαν τέτοιες αλλαγές. Η εξουσία του γερμανικού μονοπωλιακού κεφαλαίου, που έφερε τον Χίτλερ στην εξουσία, δε θίχτηκε στις δυτικές ζώνες.

Ουσιαστικά, ΗΠΑ - Αγγλία - Γαλλία συγκρότησαν αντισοβιετικό συνασπισμό. Που με χριστιανοδημοκράτες και σοσιαλδημοκράτες Γερμανούς πολιτικούς δημιούργησαν το 1948 ξεχωριστό γερμανικό κράτος στη Δυτική Γερμανία, εισάγοντας αρχικά νέο νόμισμα, το μάρκο-Γ, το οποίο εισήγαγαν και στο δυτικό Βερολίνο. Ετσι δημιούργησαν την κρίση τουΒερολίνου, που προκάλεσε τον κίνδυνο μιας στρατιωτικής σύγκρουσης και οδήγησε στη διάσπαση της πόλης. Χριστιανοδημοκράτες και σοσιαλδημοκράτες πολιτικοί εγκατέλειψαν το δημαρχείο του Βερολίνου και εγκαταστάθηκαν στη συνοικία της πόλης Σιένεμπεργκ σαν εξουσία του Δυτικού Βερολίνου. Μετά απ' αυτό, σχηματίστηκε το Νοέμβρη 1948 στο σοβιετικό τομέα ένα νέο δημοκρατικό δημοτικό συμβούλιο, με τον Φρίντριχ Εμπερτ ως πρώτο δήμαρχο.

Το Σεπτέμβρη 1948 συγκροτήθηκε σε Σώμα στη Βόννη της Δυτικής Γερμανίας, από απεσταλμένους αντιπροσώπους των Κοινοβουλίων των κρατιδίων των δυτικών ζωνών κατοχής, ένα Κοινοβουλευτικό Συμβούλιο. Αυτό ψήφισε το Μάη 1949 ένα Σύνταγμα, το βασικό νόμο για την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας. Το Σεπτέμβρη 1949 σχηματίστηκε κυβέρνηση με τον χριστιανοδημοκράτη Κόνραντ Αντενάουερ σαν καγκελάριο. Είχε ήδη συντελεστεί η διάσπαση της Γερμανίας, ενώ είχε προηγηθεί η διάσπαση του Βερολίνου. Ετσι η ΓΛΔ είχε στο εσωτερικό της και μάλιστα στην πρωτεύουσά της ένα τμήμα, το δυτικό Βερολίνο, το οποίο εμφανιζόταν ως ξεχωριστό κράτος, καπιταλιστικό, με ιμπεριαλιστικό στρατό.

Σε άμεση απάντηση, στις 7 Οκτώβρη του 1949 στον τομέα του Βερολίνου που έλεγχε η ΕΣΣΔ σύμφωνα με τη Διάσκεψη του Πότσνταμ, συνεδρίασαν οι εκπρόσωποι των κομμάτων και των οργανώσεων που δρούσαν στο ανατολικό τμήμα της Γερμανίας και ίδρυσαν τη ΓΛΔ, όπως ανακοινώθηκε από τον Βίλχελμ Πικ. Ετσι δημιουργήθηκε το πρώτο κράτος «εργατών και αγροτών επί γερμανικού εδάφους». Η ανακοίνωση έλεγε οτι: «Βάσει του νέου συντάγματος που υιοθετήθηκε ομοφώνως από όλες τις οργανώσεις και τα κόμματα που ήταν παρόντα στο λαϊκό συμβούλιο, ιδρύεται η Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία».

Η ΓΛΔ οργανώνει την άμυνά της

Η ΓΛΔ, όμως, είχε τον εχθρό μέσα στο έδαφός της, στην ίδια την πρωτεύουσά της. Από το δυτικό Βερολίνο εξαπολύονταν όλες οι ιμπεριαλιστικές αντεπαναστατικές επιθέσεις στη ΓΛΔ.

Ετσι, ως κράτος ήταν υποχρεωμένη να αναπτύξει την άμυνά της στα σύνορά της, την προστασία του λαού της από τους ιμπεριαλιστές. Σύνορα ήταν η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο δυτικό και το ανατολικό Βερολίνο. Παρ' όλ' αυτά, το τείχος δεν υψώθηκε αμέσως. Αυτό έγινε τον Αύγουστο του 1961, ενώ είχε προηγηθεί η αντεπανάσταση στα 1953.

Το Μάη του 1955, η ΟΔΓ γίνεται μέλος του ΝΑΤΟ, επανεξοπλίζεται, δημιουργεί δικό της στρατό ενταγμένο στο ΝΑΤΟ. Οι ΗΠΑ άρχισαν να τοποθετούν βάσεις και μέσα εκτόξευσης ατομικών όπλων, με κατεύθυνση την Ανατολή. Το Μάρτη του 1958, η Βουλή της Δυτικής Γερμανίας αποφάσισε τον εξοπλισμό των στρατιωτικών δυνάμεών της με σύγχρονα όπλα.

Το 1961, άρχισε η άμεση προετοιμασία για στρατιωτική επίθεση κατά της ΓΛΔ. Σαν κέντρο δράσης της είχε επιλεχθεί το Δυτικό Βερολίνο, που μετατρεπόταν και στην πράξη σε πόλη αντισοσιαλιστικού μετώπου. Τον Ιούλη του ίδιου χρόνου, ο τότε υπουργός Αμυνας της ΟΔΓ, Στράους, όταν βρισκόταν σε επίσκεψη στις ΗΠΑ, δήλωσε ότι ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος δεν είχε τελειώσει ακόμη και ότι θα έπρεπε ο καθένας να ετοιμάζεται να δεχτεί μια «ΚρίσηΒερολίνου» κατά το φθινόπωρο που ακολουθούσε. Στις αρχές Αυγούστου 1961, οι δυνάμεις του NATO στην Κεντρική Ευρώπη τέθηκαν σε κατάσταση συναγερμού. Τα αμερικανικά τανκς έκαναν προκλητικά την εμφάνισή τους στο έδαφος της ΓΛΔ. Διέσχισαν την Πύλη του Βραδεμβούργου, όπου κυμάτιζε η σημαία της ΓΛΔ, και κατευθύνονταν προς το κέντρο τουΒερολίνου. Η πρόκληση αποφεύχθηκε, χάρη στην υπεράσπιση από τους εργατικούς φρουρούς της πρωτεύουσας της ΓΛΔ, που έφραξαν το δρόμο στον επιδρομέα. Οι ερπύστριες των τανκς των ΗΠΑ και του NATO σταμάτησαν, αλλά η απειλή συνέχιζε να υπάρχει. Επιβαλλόταν η διασφάλιση των συνόρων. Ετσι, τη νύχτα της 12-13 Αυγούστου έκλεισαν τα ανοιχτά σύνορα με το Δυτικό Βερολίνο και την ΟΔΓ. Η ιμπεριαλιστική δράση ώθησε αναγκαστικά να χτιστεί το «Τείχος του Βερολίνου».

ΓΕΡΜΑΝΙΑ Το «τείχος του Βερολίνου» και η σημερινή πολιτική

ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Το «τείχος του Βερολίνου» και η σημερινή πολιτική

Από τις φετινές πρωτομαγιάτικες εργατικές κινητοποιήσεις και τη συμπεριφορά της αστυνομίας του «ελεύθερου κόσμου»

Associated Press

Το «τείχος του Βερολίνου» (είχε κτιστεί τις πρωινές ώρες της 13ης του Αυγούστου 1961) έρχεται έντονα στην πολιτική επικαιρότητα για διάφορους λόγους. Μερικοί - και οι σοβαρότεροι απ' αυτούς - είναι ότι με την 40ή επέτειο από την οικοδόμησή του οι απανταχού πολέμιοί του βρίσκουν την ευκαιρία να μιλήσουν και να γράψουν για την «απανθρωπιά» της σοσιαλιστικής Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας και να αυτοεπαινεθούν για τον ανθρωπισμό και την αγάπη στην ελευθερία των καπιταλιστικών καθεστώτων. Να παρασιωπήσουν ταυτόχρονα ότι βασική ευθύνη για το χωρισμό της πόλης στα δύο είχαν οι πολιτικοί και οικονομικοί κυρίαρχοι των δυτικών καθεστώτων, ότι δηλαδή το «τείχος» ήταν μια από τις συνέπειες του «ψυχρού πολέμου», που μαινόταν τότε ανάμεσα στη ΓΛΔ και τη Δυτική Γερμανία (ΟΔΓ) και ανάμεσα στα δύο διεθνή στρατόπεδα - το σοσιαλιστικό και το ιμπεριαλιστικό.

Ενας ακόμα λόγος που επανήλθε πρόσφατα στη διεθνή επικαιρότητα το «τείχος» (έπεσε μαζί με το καθεστώς της ΓΛΔ πριν δέκα χρόνια) είναι ότι η εθνική διεύθυνση του Κόμματος Δημοκρατικού Σοσιαλισμού (ΚΟΔΗΣΟ) δημοσίευσε στις αρχές Ιούλη δήλωση για την επέτειο όπου αν και δεν αναφέρει τη λέξη «συγνώμη», είναι κάτι περισσότερο απ' αυτό. Γι' αυτό άλλωστε χαιρετίστηκε από τη σοσιαλδημοκρατία, αλλά προκάλεσε διαμαρτυρίες και αντιρρήσεις στις κομματικές γραμμές, ενώ άλλες πολιτικές δυνάμεις, ιδιαίτερα από τη Βαυαρία, επιμένουν ότι για να είναι ειλικρινής η δήλωση έπρεπε το ΚΟΔΗΣΟ να κάνει βαθύτερη υπόκλιση και να αναφέρει ρητά τη λέξη «συγνώμη» για το «τείχος». Η πολεμική συνδυάστηκε και με την υποψηφιότητα του στελέχους του ΚΟΔΗΣΟ Γκρέγκορ Γκίζι στο πόστο του «κυβερνώντος δημάρχου του Βερολίνου», στις εκλογές που θα γίνουν στις 21 του Οκτώβρη. Ο Γκίζι επιδιώκει (και πιστεύει) ότι αν συγκεντρώσει περισσότερες ψήφους από τον υποψήφιο του SPD, μπορεί πράγματι να γίνει «κυβερνών δήμαρχος», αλλά σε κάθε περίπτωση θα συμμετάσχει σε κυβέρνηση SPD-ΚΟΔΗΣΟ.

Η δήλωση

Associated Press

Η δήλωση της ηγεσίας του ΚΟΔΗΣΟ για το «τείχος» είναι σχετικά μακροσκελής, αλλά μερικά ουσιαστικά σημεία της υποστηρίζουν: «Η ίδρυση του τείχους ήταν η απόδειξη, που χύθηκε στο μπετόν, για την κατωτερότητα του σταλινικά διαμορφωμένου τύπου σοσιαλισμού της ΓΛΔ απέναντι στον υπαρκτό τότε τύπο καπιταλισμού στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας». Και παρακάτω: «Η κατασκευή του τείχους τουΒερολίνου δεν ήταν λύση για να σωθεί η ύπαρξη της ΓΛΔ... Σαν δημοκράτισσες, σοσιαλίστριες και δημοκράτες σοσιαλιστές... δεν μπορούμε να δικαιολογήσουμε την τότε προσπάθεια σωτηρίας της ΓΛΔ με το τείχος». Αναφέρεται επίσης ότι, το ΚΟΔΗΣΟ@@@@@@@@@@@@;;;;;; του ΝΑΤΟ και των συμμάχων του στον εξαναγκασμό της ίδρυσης του τείχους, κανένας λόγος για την αφαίμαξη της ΓΛΔ τότε, ούτε ότι η απόφαση για την ίδρυση δεν ήταν αποκλειστική απόφαση της ΓΛΔ - και ούτε μπορούσε να είναι - αλλά απόφαση της ηγεσίας του Συμφώνου της Βαρσοβίας. Τη δήλωση την ψήφισε όλη η διεύθυνση, με εξαίρεση την Σάρα Βάγκενκνεχτ (ηγετικό στέλεχος της Κομμουνιστικής Πλατφόρμας του ΚΟΔΗΣΟ), που σε συνέντευξη Τύπου είπε ότι η δήλωση «δεν ανταποκρίνεται στις ιστορικές πραγματικότητες που οδήγησαν στην κατασκευή του τείχους και εμπεριέχει βασική απονομιμοποίηση της ΓΛΔ». Η ίδια δήλωσε στο περιοδικό «Κονκρέτ» του Αμβούργου (τεύχος Αυγούστου): «Αν μια χώρα (η ΓΛΔ) πληρώνει δισεκατομμύρια για επανορθώσεις, και η άλλη (η ΟΔΓ) εισπράττει παχυλή βοήθεια ανοικοδόμησης, αυτό κάτω απ' όλες τις συνθήκες έχει οικονομικές συνέπειες και δεν είναι απόδειξη της κατωτερότητας του σταλινικά διαμορφωμένου τύπου σοσιαλισμού της ΓΛΔ».

Η άλλη δήλωση

Associated Press

Πρέπει να σημειωθεί ότι η δήλωση της ηγεσίας διαφέρει κατά πολύ από τη δήλωση της Ιστορικής Επιτροπής του κόμματος αυτού. Η Επιτροπή (αποτελείται από ιστορικούς και άλλους επιστήμονες) υπογραμμίζει ανάμεσα στα άλλα ότι μετά την κατασκευή του «τείχους» σημειώθηκε οικονομική σταθεροποίηση της ΓΛΔ, αυξήθηκε το διεθνές κύρος της, τα δύο γερμανικά κράτη έγιναν μέλη του ΟΗΕ, σημειώθηκε «σταδιακή ομαλοποίηση» των σχέσεων των δύο γερμανικών κρατών και σταθεροποιήθηκε το στάτους κβο και έτσι διαφυλάχτηκε η ειρήνη.

Οπως προαναφέραμε, η δήλωση της ηγεσίας δεν εγκρίνεται από αρκετά μέλη της κομματικής βάσης και συχνά δημοσιεύονται επιστολές αναγνωστών που την επικρίνουν. Για τον ίδιο λόγο παραιτήθηκε από το πόστο του ο πρόεδρος του ΚΟΔΗΣΟ στη Σαξωνία. Η «Νόιες Ντόιτσλαντ» (13 του Ιούλη) δημοσίευσε σχετικά την ακόλουθη είδηση: «Λόγω των πρόσφατων συζητήσεων στο ΚΟΔΗΣΟ για το παρελθόν εγκατέλειψαν το κόμμα μέλη, αλλά δε σημειώθηκε κύμα εξόδου. Οπως προκύπτει από ερωτήσεις του (γερμανικού πρακτορείου ειδήσεων) ΟΡΑ στις ηγεσίες των κρατιδίων... το κόμμα έχασε μερικές εκατοντάδες από τα 84.000 μέλη του».

Ο Ουίλιαμ Φουλμπράιτ για το «τείχος»

Τη στιγμή που η ηγεσία του ΚΟΔΗΣΟ αποστασιοποιείται κατά τον προαναφερόμενο τρόπο από τον «σταλινικό» σοσιαλισμό της ΓΛΔ, αντιφασίστες και μαρξιστές επιστήμονες και άλλοι θεώρησαν καθήκον τους με τα μέσα ενημέρωσης που διαθέτουν να της υπενθυμίσουν μερικές από τις πραγματικότητες εκείνης της εποχής και ότι κάθε χώρα παίρνει μέτρα άμυνας, όταν ο γείτονας επιδιώκει να τη διαλύσει.

Ας δούμε, λοιπόν, πώς εμφανίζεται από αυτή την πλευρά η κατάσταση στις αρχές του 1961. Ας αρχίσουμε με τη δήλωση μιας αμερικανικής προσωπικότητας, του Ουίλιαμ Φουλμπράιτ, προέδρου της Επιτροπής Εξωτερικής Πολιτικής της Γερουσίας των ΗΠΑ. Μπροστά στην επικίνδυνη κατάσταση που είχε δημιουργηθεί στην Κεντρική Ευρώπη, ο Φουλμπράιτ δήλωσε στις 30 του Ιούλη σε αμερικανικό τηλεοπτικό κανάλι: «Η αλήθεια είναι, και απ' αυτό ξεκινώ, ότι οι Ρώσοι μπορούν έτσι ή αλλιώς κάθε στιγμή να κλείσουν τα σύνορα. Νομίζω ότι μ' αυτό εμείς δε χάνουμε πολλά... Αν θέλουν να κλείσουν τα σύνορα, μπορούν να το κάνουν κιόλας την άλλη βδομάδα - και μάλιστα χωρίς να παραβιάζουν συμφωνία. Δεν καταλαβαίνω γιατί οι Ανατολικογερμανοί δεν έκλεισαν από πολύ καιρό τα σύνορά τους, γιατί πιστεύω ότι έχουν κάθε δικαίωμα γι' αυτό». Η δήλωση του Φουλμπράιτ μεταδόθηκε περιληπτικά από τη δυτικογερμανική τηλεόραση λίγες μέρες πριν την ανέγερση του τείχους και δημοσιεύτηκε (όπως πιο πάνω) στον «Spiegel» στο τεύχος 52 του 1993.

Ο Φουλμπράιτ, λοιπόν, διαπίστωνε την επικίνδυνη κατάσταση για την ειρήνη και θεωρούσε ως αυτονόητο δικαίωμα της ΕΣΣΔ και της ΓΛΔ να πάρουν μέτρα άμυνας (κατά της εχθρικής πολιτικής κατά της ΓΛΔ). Στην ίδια γραμμή κινήθηκε και η απειλή του Νικίτα Χρουστσόφ το Νοέμβρη του 1958 (το λεγόμενο τελεσίγραφο Χρουστσόφ) ότι θα κλείσει χωριστή ειρήνη με τη ΓΛΔ, με όλες τις (αρνητικές) συνέπειες για το Δυτικό Βερολίνο. Γιατί το τμήμα αυτό της πόλης βρισκόταν μέσα στο έδαφος της ΓΛΔ και χρησιμοποιούνταν από τους εχθρούς του σοσιαλισμού ως κέντρο υπονόμευσης της σοσιαλιστικής Γερμανίας. Μέσα από τα ανοιχτά σύνορα μεταξύ των δύο Βερολίνων είχαν εγκαταλείψει τη ΓΛΔ έως το 1960 περί τα δύο εκατομμύρια κάτοικοι.

Η «βιτρίνα του ελεύθερου κόσμου»

Ο ιστορικός, καθηγητής (της ΓΛΔ) Ούλριχ Χουάρ έγραψε τον Ιούλη αυτού του χρόνου σε περιοδικό του Βερολίνου για τον πόλεμο που διεξαγόταν κατά της ΓΛΔ μέσω του ΔυτικούΒερολίνου, το οποίο αποκαλούσαν: «Βιτρίνα του ελεύθερου κόσμου», «Πάσσαλος στο σώμα της ΓΛΔ», «Φθηνότερη ατομική βόμβα»: «Το προγεφύρωμα αυτό του ιμπεριαλισμού χρησιμοποιούνταν για διείσδυση πρακτόρων στη ΓΛΔ και για προσέλκυση πολιτών της ΓΛΔ στη Δύση, ήταν κέντρο του "ψυχρού πολέμου", βάση εξόρμησης για υπονομευτικές ενέργειες, κέντρο προπαγάνδας των ιμπεριαλιστικών κοντσέρν των ΜΜΕ, βάση για (κατά καιρούς) πάνω από 80 μυστικές υπηρεσίες. Από το Δυτικό Βερολίνο οργανώθηκαν μέσα στη ΓΛΔ και χρηματοδοτήθηκαν παράνομες δραστηριότητες της "έρπουσας αντεπανάστασης"». Ο ιστορικός αναφέρει εδώ μια σειρά από γεγονότα, όπως εμπάργκο κατά της ΓΛΔ, μη τήρηση από τη δυτική πλευρά ανειλημμένων υποχρεώσεων παράδοσης εμπορευμάτων, ιδίως πρώτων υλών, ανταλλακτικών και ειδών τεχνολογίας, κερδοσκοπίες με το νόμισμα, προσέλκυση επιστημόνων, μηχανικών, γιατρών, ειδικευμένου τεχνικού προσωπικού - που όλοι είχαν σπουδάσει δωρεάν σε ανώτατες σχολές της ΓΛΔ κλπ. Καταστροφική για τη ΓΛΔ υπήρξε και η ιδεολογική υπονόμευση της ΓΛΔ με βάση το Δυτικό Βερολίνο.

Ζημιές 400-500 δισ. μάρκων

Υπενθυμίζει δε ο δόκτορας Γκότχαρντ Βάλτερ από τη Λιψία, που σε επιστολή του, δημοσιευόμενη στη «Νόιες Ντόιτσλαντ» (24 του Ιούλη) υπογραμμίζει: «Οι συνολικές ζημιές της ΓΛΔ με τις επανορθώσεις, που μόνο αυτή κατέβαλε, με τον οικονομικό αποκλεισμό και την κερδοσκοπία στο νόμισμα ανέρχονται μέχρι την κατασκευή του τείχους, σύμφωνα με διεθνείς εκτιμήσεις, σε 400-500 δισεκατομμύρια μάρκα Γερμανίας».

Τρεις άλλες απαντήσεις για το «τείχος»

Γνωστά πέρα από τα σύνορα της Γερμανίας είναι τρία ονόματα που παραθέτω και που από τη δική τους σκοπιά δίνουν απάντηση για την ανάγκη της οικοδόμησης του «τείχους». Πρόκειται για τον ποιητή Στέφαν Χερμλίν, τον μυθιστοριογράφο Μπρούνο Απιτς και τον μουσικοσυνθέτη Πάουλ Ντεσάου. Απάντησαν τότε σε επιστολή των Δυτικογερμανών συγγραφέων Γκίντερ Γκρας και Βολφντίτριχ Σνούρε για το «τείχος»:

Στέφαν Χερμλίν: «Η αδικία της 13ης Αυγούστου; Για ποια αδικία μιλάτε; Οταν διαβάζει τις εφημερίδες σας και ακούει τους ραδιοσταθμούς σας θα μπορούσε να πιστέψει κανείς ότι είναι μόλις τέσσερις μέρες που μια μεγάλη πόλη χωρίστηκε στα δύο με μια πράξη βίας. Μια όμως που έχω καλή μνήμη και εδώ και δεκατέσσερα χρόνια ζω πάλι σ' αυτή την πόλη, θυμάμαι ότι ζω σε μια διασπασμένη πόλη από τα μέσα του 1948, μια πόλη με δύο δημάρχους, δύο διοικήσεις, δύο ειδών αστυνομία, δύο κοινωνικά συστήματα, σε μια πόλη κυριαρχούμενη από δύο διαμετρικά αντίθετα σχέδια ζωής. Η διάσπαση του Βερολίνου άρχισε στα μέσα του 1948 με τη γνωστή νομισματική μεταρρύθμιση (που επέβαλαν οι Δυτικοί). Αυτό που ακολούθησε στις 13 του Αυγούστου ήταν ένα λογικό μέτρο σε μια εξέλιξη που δεν άρχισε από τούτη την πλευρά της πόλης...».

Μπρούνο Απιτς (έγκλειστος στο ναζιστικό στρατόπεδο του Μπούχενβαλντ): «...Πριν μιλήσετε μαζί μου για την αδικία της 13ης Αυγούστου, θα 'θελα να σας συμβουλεύσω να σκεφθείτε για τις ιστορικές αιτίες που οδήγησαν την κυβέρνησή μου στα μέτρα αυτή τη μέρα. Ισως, αν κάνατε τον κόπο να σκεφθείτε καλύτερα γι' αυτά, θα διορθώνατε λιγάκι την εικόνα που έχετε σχηματίσει για τον κόσμο».

Ιλκί Ερεμπουργκ: «"Πρέπει να σβήσουμε τη φωτιά, πριν καταστραφεί το σπίτι". Εσείς απέναντι δε γνωρίζετε καν ότι το σπίτι σας καίγεται. Για σβήσιμο δεν μπορεί να γίνεται λόγος. Πόσοι από εσάς ανεχθήκατε να απαγορευτεί το κόμμα της εργατικής τάξης, το KKD (Κομμουνιστικό Κόμμα Γερμανίας), αλλά να επιτραπούν φασιστικές οργανώσεις νεολαίας. Εσείς ανεχθήκατε την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία και την χρήση των ατομικών βομβών, τους πολλούς ναζιστές, που σε εσάς κατέχουν υψηλά αξιώματα... Και σε εσάς τραγουδάνε πάλι το "Γερμανία, Γερμανία, πάνω από όλα!". Ολα αυτά τα ανεχθήκατε και τα ανέχεστε ακόμα».

(Τα αποσπάσματα είναι από το βιβλίο τσέπης του εκδοτικού Rowhlt - Verlahg, Reinbek, 1961 με τον τίτλο: «Το τείχος ή η 13η του Αυγούστου»).

Τι έγινε; Σταμάτησε να φυσάει άνεμος αλλαγής στην Ευρώπη;

Τι έγινε; Σταμάτησε να φυσάει άνεμος αλλαγής στην Ευρώπη; 

Ασφαλώς και θυμάστε το προεκλογικό σόου Τσίπρα-Βενιζέλου για το ποιος θα πάρει την ευλογία του Γάλλου πάπα της κεντροαριστεράς. Αν ανασκάλεψετε λίγο τη μνήμη σας θα θυμηθείτε και τον κύριο Μελανσόν, ο οποίος παρέλασε κανονικότατα από τις συγκεντρώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, και υποστήριξε ανοιχτά τον Ολάντ  για να  σπάσει το μέτωπο Μέρκελ -Σαρκοζί και να φυσήξει νέος άνεμος στην Ευρώπη. Τον "άνεμο" αυτό που φούσκωσε τα πανιά του ΣΥΡΙΖΑ, η Γ.Γ. του ΚΚΕ τον χαρακτήρισε αέρα κοπανιστό. 
Από ότι φαίνεται το άθλιο παζλ των εκβιασμών και των ψεμμάτων  συμπληρώνεται. Ιδιαίτερα χρήσιμα  συμπεράσματα ελπίζω να βγάλουν  όσοι  "φίλοι" έσπευσαν να τα "ρίξουν" στο ΚΚΕ και στις εκτιμήσεις του για το αποτέλεσμα, έστω και αν "ανέκρουσαν πρύμναν".
Προς τι όλος αυτός ο πρόλογος; Διαβάστε το δημοσίευμα που βρήκα στο enikos.gr και θα καταλάβετε.




«Ισχυρή προσωπικότητα», που όμως δε δημιουργεί προβλήματα, θεωρεί την Άγγελα Μέρκελ, ο Φρανσουά Ολάντ, σύμφωνα με δήλωσή του στο εβδομαδιαίο γαλλικό περιοδικό «Μαριάν».
"Κατάλαβα γρήγορα την προσωπικότητά της, ισχυρή αλλά χωρίς να δημιουργεί προβλήματα. Ξέρεις αυτό που θέλει και έχει την αίσθηση του συμβιβασμού, κρατώντας ταυτόχρονα τη θέση της", λέει ο γάλλος πρόεδρος για τη γερμανίδα καγκελάριο στο τεύχος του περιοδικού που κυκλοφορεί αύριο Σάββατο.
Ο κ. Ολάντ συμπληρώνει ότι «αντίθετα από ότι λέγεται, οι σχέσεις μας δεν είναι κακές». Για την Ευρωπαϊκή Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών, στις 28 και 29 Ιουνίου, ο γάλλος πρόεδρος αναφέρει: «έπαιξε έναν πολύτιμο ρόλο. Κατάλαβε ότι έπρεπε να μετακινηθεί απέναντι στην Ιταλία και την Ισπανία οι οποίες χρησιμοποίησαν την αδυναμία τους ως δύναμη».
 Όσο για τον αμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα, "είναι πολύ καταρτισμένος, πολύ ενημερωμένος, αλλά είναι κατ' αρχάς ένας Αμερικανός με συνείδηση της ισχύος των ΗΠΑ", εκτιμά ο κ. Ολάντ. Σύμφωνα μ' αυτόν, ο Ομπάμα "υπήρξε ένας συμπαραστάτης (της γαλλικής θέσης στους κόλπους της ΕΕ) επειδή έχει ανάγκη την ανάπτυξη στην Ευρώπη για να ανακάμψει η δραστηριότητα στη χώρα του".










 Αναρτήθηκε από  ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ  

Βγήκαν πάλι παγανιά - Η εξαθλίωση ως θετική προοπτική

Βγήκαν πάλι παγανιά - Η εξαθλίωση ως θετική προοπτική 

 Ξύπνημα και κυριακάτικος καφές με ΣΚΑΙ.
 Στο πανελ του Γ.Αυτιά ο Γ.Κικίλιας, η κ.Λυμπεράκη, ο Γ.Σταθάκης και ο Γ.Κατρούγκαλος.
 Η Λυμπεράκη δίνει ρέστα υπέρ της σκληρης εφαρμογής του μνημονίου λες και δεν υπάρχουν άνθρωποι πίσω από τους αριθμούς. Το πακέτο των επιχειρημάτων της γνωστό.Το Δημόσιο φταίει για όλα, το πολιτικό σύστημα(δηλαδή;) δεν θέλησε να τα χαλάσει με τους πελάτες του, οπότε αναγκαστικά έπρεπε να πληρώσουν αυτοί που δεν φταίνε. Τα άλματα της λογικής είναι ολοφάνερα. Αφου ας πούμε αναγκαστικά έπρεπε να πληρώσουν αυτοί που δεν φταίνε, πως έτυχε και δεν πλήρωσαν π.χ. οι εφοπλιστές -που φυσικα κατα τη γνωμη της δεν φταίνε- και "τυχαίνει" να πληρώνουν οι εργαζόμενοι, οι φτωχοί και οι άνεργοι;
 Ο Γ.Κατρούγκαλος της απαντά ότι οι μεγάλοι πελάτες των κυβερνήσεων που ρημάζουν το Δημόσιο δεν ήταν οι λίγοι συνταξιούχοι που έπαιρναν συντάξεις που δεν έπρεπε, αλλά οι μεγαλοεργολάβοι που τυχαίνει να τους έχουν δώσει το δικαίωμα να είναι και καναλάρχες με αποτέλεσμα να διαστρέφεται το πολιτικό σκηνικό, οι οποίοι έχουν τη δυνατοτητα μεσω των μεγάλων έργων να κανουν όργια.
 Για την κ.Λυμπεράκη σημασία δεν έχει ποιος θα πληρώσει κι αν πεθαίνουν άνθρωποι κάθε μέρα. Σημασία έχει να πληρωθεί ο λογαριασμός και να "εφαρμοστεί το πρόγραμμα".
 Ο Γ.Κατρούγκαλος της λεει ξαναπαίρνοντας το λόγο ότι η Λεττονία που θεωρείται παράδειγμα πετυχημένης εφαρμογής του προγράμματος είναι σήμερα 30% φτωχότερη σε ΑΕΠ, με πολύ μεγάλη ανεργία και με το 60% των ανέργων να είναι μακροχρόνια άνεργοι χωρίς να έχουν πιθανότητες επιστροφής.
 Και η καθηγήτρια Πανεπιστημίου επιστήμων κ.Λυμπεράκη απαντά: "Σημασία δεν έχει πόσο φτωχή είναι τώρα η Λεττονία, αλλά πόσο φτωχότερη θα ήταν αν δεν είχε μπεί στο πρόγραμμα"!!!
 Οποιος νομιζει οτι η  επιστήμη δεν έχει σχέση με τη μαντική τέχνη ας αναθεωρήσει. Οι στημενοι εκπρόσωποι που παριστάνουν τις ανεξάρτητες γνώμες της επιστημονικής κοινότητας έχουν σχέση και με τη μαντική. Το παράξενο επίσης είναι ότι το επιχείρημα το έχουμε ξανακούσει. Θέλω να πω οτι το καθηγηταριό που έχει αναλάβει να μας πείσει ότι το να πεθαίνεις έχει και τα θετικά του, απαντάει σαν κόμμα στα λογικά επιχειρήματα άλλων επιστημόνων που τιμούν την ιδιότητά τους όπως ο Γ.Κατρούγκαλος, κι αυτό βέβαια λέει πολλά.
 Για να πω την αλήθεια δεν ξερω τις λεπτομέρεις γύρω από το ποιο ακριβώς είναι  το κομάτι της οικονομικής επιστήμης που διδάσκει η κ.Λυμπεράκη, πληρωμένη από το Δημόσιο που θέλει να εξαφανίσει. Φαντάζομαι κατι σαν "Οικονομία και δουλοπρέπεια", η "Πως να κάνετε τους πάντες φτωχούς για το καλό τους" ή "Ο νεος ανθρωπισμός της μοντέρνας οικονομίας-Προγράμματα που σκοτώνουν". Κατι άλλο δεν μπορώ να σκεφτώ γι αυτήν.
 Βεβαια το θέμα μας δεν είναι η κ.Λυμπεράκη αλλά όλα αυτά τα όρνεα που άρχισαν πάλι να πετάνε πάνω από τα κεφάλια μας στον τηλεοπτικό ουρανό. Δείχνει ακόμη κι αυτό από μόνο του το τί μας ετοιμάζουν.
 Βρωμάει ερείπια και πτωμαίνη η ατμόσφαιρα κι αυτό που χρειάζεται είναι να κάνουμε ότι μπορούμε για να βρεί ο κόσμος που θα ξαναβρεθεί και πάλι κάτω από άγρια πυρά ελπίδα και προοπτική μάχης. Το φάρμακο στην κατάθλιψη είναι χωρίς αμφιβολία ο αγώνας και η συλλογικότητα, τα χέρια που δένονται μεταξύ τους και λένε τα μεγάλα ΟΧΙ κι ανοίγουν άλλους νέους δρόμους για τα μεγάλα ΝΑΙ. Μόνο αυτό θα νικησει το φόβο που θα σπείρουν με όλους τους τρόπους για να  μας κάνουν να σκύψουμε το κεφάλι.


 You might also like: 
 Η κόκκινη γραμμή είναι εδώ και τωρα 
 Φωτογραφίες από τα συλλαλητήρια 
 Η συγκέντρωση και πορεία διαμαρτυρίας για τη δολοφονική ... 
 Eπιστροφή στις πλατείες-Εχουμε ανάγκη να νικήσουμε 
LinkWithin 
 Αναρτήθηκε από  Γιώργος Σαρρής  

Αυξάνονται άνεργοι και άστεγοι στην Ελλάδα

Αυξάνονται άνεργοι και άστεγοι στην Ελλάδα 

Αυξάνονται άνεργοι και άστεγοι στην Ελλάδα






"ΜΑΥΡΗ" ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΚΟΜΙΣΙΟΝ 


Αυξάνονται άνεργοι και άστεγοι στην Ελλάδα 


Αύξηση 8,7% καταγράφεται στα ποσοστά της ανεργίας στην Ελλάδα, κατά το πρώτο τρίμηνο του 2012, σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στην εξαμηνιαία έκθεση για την κοινωνική κατάσταση στην ΕΕ. Το ποσοστό αυτό μεταφράζεται σε 400.000 λιγότερες θέσεις εργασίας. Ανησυχητικά αυξάνονται και οι άστεγοι.













Την ίδια περίοδο, στην Ισπανία χάθηκαν 660.000 θέσεις εργασίας, στην Πορτογαλία 210.000 και στην Ιταλία 180.000. 


Η Ελλάδα συγκαταλέγεται στην ομάδα των χωρών στις οποίες αναμένεται επιδείνωση της απασχόλησης το δεύτερο εξάμηνο του 2012 στον τομέα των υπηρεσιών και των κατασκευών, επισημαίνει ακόμη η Κομισιόν. 


Εξάλλου, σύμφωνα με την έκθεση της Επιτροπής, την τριετία 2008- 2011 η ανεργία στους πολίτες ηλικίας 55- 64 ετών διπλασιάστηκε σε έξι κράτη μέλη: την Ελλάδα, τη Δανία, την Ιρλανδία, την Ισπανία, τη Λετονία και τη Λιθουανία. 


Ετοιμοι να μεταναστεύσουν οι νέοι 


Παράλληλα, το 64% των Ελλήνων ηλικίας 15- 35 ετών (27% για περιορισμένο χρονικό διάστημα και 37% μακροπρόθεσμα) δηλώνουν έτοιμοι να εγκατασταθούν και να εργαστούν σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Ο μέσος κοινοτικός όρος είναι 53%, ενώ υψηλά ποσοστά παρατηρούνται επίσης στην Ισπανία και την Ιρλανδία (από 67%) και στην Πορτογαλία (57%). 


Με τα πιο μελανά χρώματα περιγράφει η Επιτροπή την κατάσταση των αστέγων στην Ελλάδα. Όπως επισημαίνεται στην έκθεση, το 2011 οι άστεγοι στη χώρα μας αυξήθηκαν κατά 25%, σε σχέση με το 2009, και ανέρχονται σε 20.000. Πάνω από το ήμισυ των αστέγων εντοπίζονται στην Αθήνα και τον Πειραιά (11.000- από τους οποίους 8.000 είναι Έλληνες). 


Το πρόβλημα των αστέγων έχει κάνει επίσης την εμφάνισή του σε πόλεις όπως τα Χανιά, το Ηράκλειο Κρήτης και τα Τρίκαλα, αναφέρει η Επιτροπή. 


Στην έκθεση υπογραμμίζεται ότι λόγω της κρίσης έχει αυξηθεί ο αριθμός των αστέγων με υψηλή μόρφωση που είχαν ικανοποιητικό βιοτικό επίπεδο, χωρίς ψυχολογικά προβλήματα ή προβλήματα εξάρτησης, οι οποίοι πλέον "δεν τα βγάζουν πέρα", έχοντας χάσει τη δουλειά τους. 


Η Επιτροπή σημειώνει επίσης ότι το 68% του πληθυσμού στην Ελλάδα ζει κάτω από το όριο της φτώχειας (σ.σ. δηλαδή με εισόδημα κάτω από το 60% του μέσου εθνικού εισοδήματος) και διαθέτει πάνω από το 40% του εισοδήματός του για το ενοίκιο ή την αποπληρωμή στεγαστικού δανείου. 


Τέλος, η Επιτροπή αναφέρει ότι το δεύτερο εξάμηνο του 2012 αναμένεται να μειωθούν οι κοινωνικές δαπάνες κατά 18%. 








ΕΘΝΟΣ












Πηγή: alfavita




 Αναρτήθηκε από Praxis red

ΔΑΝΙΑ Κρατική τρομοκρατία

ΔΑΝΙΑ

Κρατική τρομοκρατία

ΚΟΠΕΓΧΑΓΗ.--

Στη διακοπή της λειτουργίας συγκεκριμένης ιστοσελίδας στο διαδίκτυο, που αναφερόταν στην πρόσφατη φυλάκιση 72χρονου αντιστασιακού από τη Δανία επειδή είχε στηρίξει επαναστατικά απελευθερωτικά κινήματα, προχώρησε η κυβέρνηση της χώρας. Συγκεκριμένα, ενώ ήδη είχε οδηγηθεί στη φυλακή ο Αντον Νίλσεν, πρόεδρος της Οργάνωσης Αντιστασιακών «Χορσερόντ Στουτχόφ Φορενινγκέν» για να εκτίσει ποινή κάθειρξης δύο μηνών επειδή, όπως κατηγορήθηκε, προχώρησε στην «ενίσχυση της τρομοκρατίας», η κυβέρνηση της Δανίας, αξιοποιώντας τους διάφορους λεγόμενους «αντιτρομοκρατικούς νόμους», προχώρησε στη διακοπή συγκεκριμένης ιστοσελίδας που παρέθετε τα γεγονότα.

Υπενθυμίζεται πως στις 4 Οκτώβρη οδηγήθηκε στη φυλακή ο Αντον Νίλσεν, επειδή η αντιστασιακή οργάνωση του οποίου είναι πρόεδρος είχε συγκεντρώσει οικονομική ενίσχυση για τις «Ενοπλες Επαναστατικές Δυνάμεις της Κολομβίας» (FARC) και του «Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης» (PFLP), οι οποίες έχουν χαρακτηριστεί ως «τρομοκρατικές οργανώσεις» από την ΕΕ και τις ΗΠΑ.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΙΡΑ ΤΗΣ ΔΑΝΙΑΣ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΙΡΑ ΤΗΣ ΔΑΝΙΑΣ

Γενικευμένες οι αντεργατικές αναδιαρθρώσεις στην Ευρωπαϊκή Ενωση

Συνέντευξη με την Μπέτι Κάρλσον, Πρόεδρο της ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος στη Δανία

Δανία: Διαδήλωση εργαζομένων στην Υγεία το 2008

«Είναι καθαρό ότι η ΕΕ καμιά εγγύηση δεν προσφέρει στους λαούς, αντίθετα τους επιβάλλει απάνθρωπα σκληρά μέτρα, για να πληρώσουν μια κρίση για την οποία αυτοί δε φταίνε. Εμείς εντείνουμε τον αγώνα με τις δυνάμεις που έχουμε, για να πείσουμε για τον αντιδραστικό χαρακτήρα της ΕΕ και ότι είναι όργανο για τα συμφέροντα του ευρωπαϊκού μεγάλου κεφαλαίου. Πρέπει να κλιμακωθούν οι αγώνες και σε εθνικό, αλλά και σε ευρωενωσιακό επίπεδο», τονίζει, ανάμεσα σε άλλα, ηΜπέτι Κάρλσον, Γραμματέας της ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος στη Δανία, σε συνέντευξή της στο «Ριζοσπάστη». Ολόκληρη η συνέντευξη έχει ως εξής:

-- Συντρόφισσα Μπέτι, όπως γνωρίζετε, πριν από 6 μήνες είχαμε εκλογές στην Ελλάδα από όπου προέκυψε κυβέρνηση σοσιαλδημοκρατών. Ο σημερινός πρωθυπουργός, Γ. Παπανδρέου, στην προεκλογική περίοδο υποσχόταν ότι θα κάνει την Ελλάδα Δανία του νότου. Ποιο είναι το σχόλιό σας γι' αυτό το ζήτημα;

-- Είναι ξεκάθαρο ότι ούτε μπορεί και ούτε και θα το κάνει. Αλλωστε, σήμερα με τις εξελίξεις στη Δανία, που δε διαφέρει από τις άλλες χώρες σε σχέση με τη συντονισμένη σε πανευρωπαϊκό επίπεδο αντιλαϊκή επίθεση που γίνεται, δε θα ήταν και κάτι το αξιοζήλευτο. ΗΔανία που ξέραμε αποξηλώνεται συστηματικά τα τελευταία 20 χρόνια με τη συμβολή και της σοσιαλδημοκρατικής, και της σημερινής δεξιάς κυβέρνησης, και των μηχανισμών τους. Και οι δύο παρατάξεις είναι θερμοί υποστηρικτές της ΕΕ, συμμετέχουν στις αποφάσεις της και υλοποιούν όλες τις αντιδραστικές οδηγίες και αποφάσεις που συμφωνούνται σ' αυτήν τη λυκοσυμμαχία. Ενα λαϊκό ρητό στη χώρα μας λέει ότι ακούνε την «Hismasters voice» πριν ακόμη συγκροτήσουν τις προτάσεις.

Οι ανατροπές στις εργατικές κατακτήσεις

Από τις πρόσφατες μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις του ΠΑΜΕ κατά των οικονομικών μέτρων της κυβέρνησης και του ΔΝΤ

MotionTeam

-- Σήμερα με την εκδήλωση της κρίσης και την προσφυγή της Ελλάδας σε ΔΝΤ και ΕΕ για δανεισμό, προτείνονται μια σειρά πρωτάκουστα αντιλαϊκά μέτρα. Η ελληνική κυβέρνηση τα παρουσιάζει σαν πίεση από την ΕΕ. Εδώ στηΔανία, που ακούμε για το περίφημο δανέζικο μοντέλο, έχουν προταθεί ή παρθεί παρόμοια μέτρα; Εχουν λυθεί εδώ τα λαϊκά προβλήματα;

-- Είναι γνωστό ότι στηΔανία, όπως και στις υπόλοιπες σκανδιναβικές χώρες, εφαρμόστηκε το σκανδιναβικό μοντέλο. Επαναλαμβάνω, εφαρμόστηκε. Ενα μοντέλο βασισμένο στην υψηλή φορολογία, αλλά και με εξασφαλισμένες μια σειρά διευρυμένες παροχές για τα λαϊκά στρώματα, όπως δωρεάν Παιδεία και Υγεία. Δε γνωρίζαμε τι σημαίνει ιδιωτικό νοσοκομείο. Υπήρχαν πολλές βιβλιοθήκες με δωρεάν πρόσβαση, χτίζονταν με κρατική φροντίδα λαϊκές και καλής ποιότητας κατοικίες με φτηνό ενοίκιο, καθώς και φοιτητικές εστίες, πολλοί παιδικοί σταθμοί και γηροκομεία. Για τους ανάπηρους υπήρχε πολλή βοήθεια εντελώς δωρεάν. Ολοι είχαν δικαίωμα επιδόματος ανεργίας που ανερχόταν στο 90% του μισθού, και σε περίπτωση ατυχημάτων πολύ υψηλές αποζημιώσεις.

Η φορολογία αυξανόταν ανάλογα με το μισθό, έτσι ώστε αυτοί που κέρδιζαν περισσότερο να συνεισφέρουν και με περισσότερα.

Ολα αυτά κατακτήθηκαν με σκληρούς ταξικούς αγώνες, σε μια εποχή που το εργατικό κίνημα ήταν καλά οργανωμένο και το κομμουνιστικό κόμμα που πρωτοστατούσε στους αγώνες ισχυρό. Παράλληλα, απέναντί μας άνθιζε το κράτος της Σοβιετικής Ενωσης και οι κατακτήσεις στο σοσιαλιστικό στρατόπεδο έδειχναν το σωστό δρόμο ανάπτυξης. Ηταν φωτεινός φάρος.

Αυτά όλα ανήκουν στο παρελθόν. Σήμερα πληρώνουμε για τα πάντα. Μετά το '90 άρχισαν να εφαρμόζονται μια σειρά αναδιαρθρώσεις μαγειρεμένες σε ΕΕ και άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και υλοποιήθηκαν στη χώρα μας από τα κόμματα του ευρωμονόδρομου. Πληρώνουμε ακόμη την υψηλότερη φορολογία στον κόσμο, αλλά σήμερα μόνον οι πλούσιοι απολαμβάνουν μια σειρά φοροαπαλλαγές, ενώ στα λαϊκά στρώματα φορτώνονται όλο και καινούριοι έμμεσοι φόροι.

Με απαίτηση της ΕΕ έχουμε σήμερα μια σειρά ιδιωτικών νοσοκομείων που τα πληρώνει το κράτος, αφού ακόμη η Υγεία είναι δωρεάν σε βάρος των σχολείων, των φοιτητικών βιβλίων (οι φοιτητές πληρώνουν όλα τα βιβλία μόνοι τους), των κέντρων νεολαίας και των γηροκομείων. Το επίδομα ανεργίας έχει πέσει στο 50% και όποιος συμπληρώσει 6 μήνες άνεργος αναγκάζεται να δουλεύει δωρεάν για κάποιον εργοδότη και αυτό το κόλπο κάνει τους εργοδότες να απολύουν ακόμη περισσότερους. Ολες οι παροχές κοινωνικού χαρακτήρα έχουν υποστεί τεράστια μείωση και έχει παρουσιαστεί τα τελευταία χρόνια μεγάλη φτώχεια και κύμα αστέγων. Το όριο σύνταξης έχει πάει στα 67 και συζητιέται η παραπέρα άνοδός του. Εχει μειωθεί δραστικά η λαϊκή σύνταξη.

Πείρα από τις αλλαγές στη διοικητική διάρθρωση του κράτους

-- Η ελληνική κυβέρνηση έχει στα σκαριά την καλούμενη μεταρρύθμιση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση με το όνομα «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ». Εδώ στη Δανία έχετε, εδώ και 5 χρόνια, προχωρήσει σε τέτοια μεταρρύθμιση. Μπορείτε να μας περιγράψετε σύντομα τις εμπειρίες σας και να δώσετε κάποιες συμβουλές από την πείρα που έχετε στους Ελληνες εργαζόμενους;

-- Στη Δανία τα κόμματα του ευρωμονόδρομου εξαπάτησαν τον κόσμο, λέγοντας ότι η συμμετοχή μας στην ΕΕ σημαίνει εξίσωση όλων των χωρών - μελών προς τα πάνω. Δηλαδή, ότι και οι χώρες του Νότου θα έφταναν στο επίπεδο των βόρειων. Στην πράξη, έγινε το αντίθετο και με τη δικαιολογία της πίεσης από την ΕΕ κατόρθωσαν να αποξηλώσουν κάθε μορφή κοινωνικού κράτους.

Στη Δανία, είχαμε παλιότερα ανεξάρτητους δήμους που είχαν την ευθύνη για τη διαχείριση των εσόδων τους, και το αναπτυξιακό πρόγραμμα της περιοχής τους.

Πριν 5 χρόνια, ψηφίστηκε η μεταρρύθμιση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, που σημαίνει, όπως τώρα και στην Ελλάδα, ότι η χώρα χωρίστηκε σε 5 μεγάλες περιφέρειες, καταργήθηκαν οι νομαρχίες και συγχωνεύτηκαν οι δήμοι σε λιγότερους και μεγαλύτερους.

Σήμερα το κράτος αποφασίζει αυστηρά για την οικονομία των δήμων και τους υπαγορεύει πόσο φόρο θα απαιτήσουν από τους πολίτες. Παράλληλα, τους αναθέτει όλο και περισσότερες αρμοδιότητες, για τις οποίες παλιά είχε το κράτος την ευθύνη. Σήμερα την αποκλειστική ευθύνη για τη λειτουργία των νοσοκομείων έχουν οι περιφέρειες. Χωρίς, όμως, πολλά περιθώρια ελιγμών. Παίρνουν ένα συγκεκριμένο ποσό από τον προϋπολογισμό του κράτους με βάση το οποίο πρέπει να κινηθούν. Ούτε κορόνα παραπάνω, κι ας υπάρχει ανάγκη. Αυτό έχει σημάνει μια κατακόρυφη πτώση σε όλο το σύστημα Υγείας που κάποτε ήταν ένα από τα καλύτερα στον κόσμο. Εχουμε τεράστιες λίστες αναμονής, μπορεί κανείς να περιμένει και ένα χρόνο για κάποια επέμβαση, έχουμε μαζικές απολύσεις γιατρών και νοσοκόμων και πολλές επεμβάσεις γίνονται στα ιδιωτικά νοσοκομεία, που στοιχίζουν διπλά και τριπλά και τα πληρώνει το κράτος, με αποτέλεσμα να αφαιρούνται χρήματα από άλλες κοινωνικές δραστηριότητες και να θησαυρίζουν οι κλινικάρχες. Κοντεύουμε να γίνουμε Αμερική, αφού η κερδοφορία των μονοπωλίων είναι στόχος άγιος στην ΕΕ του κεφαλαίου.

Θέλουμε να προειδοποιήσουμε αυστηρά τον ελληνικό λαό να μη δεχτεί το σχέδιο «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ». Ηταν η καταστροφή της Δανίας. Σήμερα, ο περισσότερος κόσμος είναι πολύ δυσαρεστημένος, γι' αυτό και ξαναμπαίνει ακόμη και στην ημερήσια διάταξη αστικών κομμάτων η κατάργησή του. Οι κομμουνιστές είμαστε κάθετα ενάντια σε τέτοιες μορφές διαχείρισης, που μοναδικό σκοπό έχουν την κερδοφορία του κεφαλαίου και στηρίζουμε την πραγματική φιλολαϊκή αποκέντρωση σε ένα γενικότερο πλαίσιο κεντρικού σχεδιασμού.

Για την Οδηγία Μπολκεστάιν

-- Παράλληλα με τη μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, προωθείται στην χώρα μας και η Οδηγία Μπολκεστάιν. Η εμπειρία σας εδώ ποια είναι; Μήπως η Οδηγία αυτή έχει συνέπειες για την εφαρμογή συλλογικών συμβάσεων και το κοινωνικό ντάμπινγκ;

-- Απόλυτα. Η κατάπτυστη αυτή οδηγία είχε τραγικές συνέπειες, όπως άλλωστε εμείς σαν κόμμα είχαμε προειδοποιήσει, και έφερε κοινωνικό ντάμπινγκ. Βέβαια, είναι άμεση συνέπεια από τις 4 ελευθερίες της Συνθήκης του Μάαστριχτ, με βάση τις οποίες το κεφάλαιο μπορεί να κινείται ελεύθερα και χωρίς κανέναν περιορισμό όπου το συμφέρει και παράλληλα να έχει το δικαίωμα να κινεί εργατικό δυναμικό και να το χρησιμοποιεί πάλι όπου το συμφέρει και για όσο το συμφέρει. Είχαμε 4 σημαντικές δικαστικές αποφάσεις από τα ευρωδικαστήρια για τη συγκεκριμένη Οδηγία, όπου έγινε ξεκάθαρο ότι ούτε τα κράτη, ούτε οι δήμοι και οι περιφέρειες, ούτε ακόμη τοπικές ή διεθνείς συμφωνίες για μισθούς, ασφαλιστικά ζητήματα και όρους απασχόλησης έχουν κάποια ισχύ μπρος στα συμφέροντα του κεφαλαίου. Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα δύσκολο αγώνα, για να προστατεύσουμε ή να διεκδικήσουμε αυτά που είχαμε κερδίσει με τις όποιες συλλογικές συμβάσεις και, ακόμη, να κατοχυρώσουμε κάποιες θέσεις εργασίας. Ακόμη, δίνουμε μεγάλη μάχη για τα δικαιώματα των ξένων εργατών που έρχονται στη χώρα μας για να δουλέψουν σε συνθήκες γαλέρας και να χρησιμοποιηθούν από τους εργοδότες ενάντια στους ντόπιους εργαζόμενους. Το χειρότερο για την εργατική τάξη θα είναι, αν πετύχουν, όπως προσπαθούν, να μας φέρουν αντιμέτωπους. Είναι σήμερα πολύ αναγκαίο να χτίσουμε την ενότητα του εργατικού κινήματος σε ταξική βάση και σε όλο το φάσμα της ΕΕ.

Θέλουμε, ακόμη, να προειδοποιήσουμε για τις συνέπειες της flexicurity, που πρωτοεφαρμόστηκε στη χώρα μας και στην πράξη σημαίνει flex απόλυτη και χωρίς κανένα περιορισμό ελευθερία στις απολύσεις, ενώ security που σημαίνει ασφάλεια σε περίπτωση απόλυσης , με τους σημερινούς όρους ΕΕ, δε δίνει καμιά ασφάλεια.

Κρίση και εργατικοί αγώνες

-- Η κυβέρνηση, τα αστικά κόμματα και η πλουτοκρατία, στην Ελλάδα, κάνουν έκκληση για πατριωτική συστράτευση, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η κρίση και κατηγορούν το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ, που εκπροσωπεί το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, ότι με τις απεργίες και τις διαδηλώσεις τα πράγματα γίνονται χειρότερα και διάφοροι επενδυτές και τουρίστες τρομοκρατούνται. Ποια είναι η γνώμη σας;

-- Για να λέει τέτοια πράγματα η κυβέρνησή σας φαίνεται ότι είναι σε μεγάλο πανικό. Σαν κομμουνιστές, έχουμε υποχρέωση να αγωνιστούμε για να ανέβει η ταξική συνείδηση της εργατικής τάξης. Ποτέ δεν ήταν τόσο ξεκάθαρο όπως σήμερα με την εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης.

Πρώτα έπρεπε να αδειάσουμε όλα τα κρατικά ταμεία για να δωρίσουμε δισεκατομμύρια στα χρηματοπιστωτικά μεγαθήρια, τα οποία είχαν κάνει σκόνη όλα τα χρήματα που είχαν επί χρόνια απομυζήσει.

Κατόπιν έπρεπε να δεχτούμε περικοπές και μαζικές απολύσεις για να καλυφτεί το κρατικό έλλειμμα.

Εδώ υπάρχει μια μόνο απάντηση. Δεν τα δεχόμαστε.

Το κεφάλαιο συνεχίζει τις δραστηριότητές του χρεώνοντάς μας το λογαριασμό. Η κρίση τους έγινε τώρα κρίση της εργατικής τάξης. Εμείς απολυόμαστε, εμείς θα πληρώσουμε παραπάνω φόρους, εμείς θα γίνουμε φτωχότεροι και θα δουλεύουμε μέχρι να πεθάνουμε. Και ούτε θα σώσουμε την εθνική οικονομία ή τον καπιταλισμό. Αν δεν έχουμε χρήματα να καταναλώνουμε τα προϊόντα τους, θα οξυνθεί κι άλλο η κρίση.

Και αυτά που ακούμε περί τουρισμού είναι μπουρδολογίες. Ο δανέζικος λαός αγαπάει την Ελλάδα και το αν έρθει να απολαύσει το ζεστό ήλιο και τη θάλασσα θα εξαρτηθεί από την οικονομία του και όχι από το αν γίνονται διαδηλώσεις. Με αυτό το ξέσπασμα της ανεργίας που έχουμε πώς να πάμε διακοπές;

Οι Ελληνες εργαζόμενοι πρέπει να συνεχίσουν τις μαζικές κινητοποιήσεις ενάντια στα μέτρα και να μην πιαστούν κορόιδα σαν κι εμάς, που, λόγω του συσχετισμού δύναμης στο εργατικό κίνημα, κάναμε πίσω και πάθαμε χειρότερα. Η επίθεση, σύντροφοι, που δεχόμαστε δεν έχει πάτο και όσο υποχωρούμε τόσο και θα χάνουμε.

Η κρίση στην Ελλάδα επιβεβαιώνει ότι οι Δανοί δεν έχασαν τίποτε που απέρριψαν το ευρώ. Ακόμη, συντείνει στο να ανεβαίνει τον τελευταίο καιρό ο προβληματισμός γύρω από την ΕΕ. Είναι καθαρό ότι καμιά εγγύηση δεν προσφέρει στους λαούς, αντίθετα τους επιβάλλει απάνθρωπα σκληρά μέτρα, για να πληρώσουν μια κρίση για την οποία αυτοί δε φταίνε. Εμείς εντείνουμε τον αγώνα με τις δυνάμεις που έχουμε, για να πείσουμε για τον αντιδραστικό χαρακτήρα της ΕΕ και ότι είναι όργανο για τα συμφέροντα του ευρωπαϊκού μεγάλου κεφαλαίου.

Πρέπει να κλιμακωθούν οι αγώνες και σε εθνικό, αλλά και σε ευρωενωσιακό επίπεδο. Πρέπει, επίσης, να έχουμε ξεκάθαρο ότι έχουμε να κάνουμε με ισχυρό και καλά οργανωμένο αντίπαλο. Εχουν πολλούς μηχανισμούς και επαγγελματίες προβοκάτορες. Θα χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα που διαθέτουν για να σταματήσουν κάθε τάση ριζοσπαστικοποίησης των λαϊκών στρωμάτων και να προφυλάξουν τη λειτουργία του καπιταλιστικού συστήματος. Η μεγάλη προβοκάτσια που επιχειρήθηκε στη διαδήλωση της Αθήνας στις 5 Μάη το δείχνει ξεκάθαρα.

Εμείς έχουμε χαρακτηρίσει την ΕΕ σαν τη διακριτική δικτατορία του κεφαλαίου, σε αντίθεση με την ωμή και πρωτόγονη μορφή του φασισμού/ναζισμού.

Οι εξελίξεις, όμως, θα φέρουν στο φως τη χυδαία και βίαιη προσπάθειά τους για τη διατήρηση της εξουσίας.

Συντροφικούς χαιρετισμούς και καλούς αγώνες σε όλους τους Ελληνες αγωνιστές, που αυτές τις μέρες με τους αγώνες τους μάς κάνουν περήφανους.

ΣΟΥΗΔΙΑ Η λιτότητα φέρνει αναταραχή

ΣΟΥΗΔΙΑ

Η λιτότητα φέρνει αναταραχή

ΣΤΟΚΧΟΛΜΗ (ανταπόκριση Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΗ). -

Φαίνεται ότι το καζάνι βράζει και στη φαινομενικά ήρεμη Σουηδία. Ενώ οι συναινετικές διαδικασίες βρίσκονται στο αποκορύφωμά τους μεταξύ του κεφαλαίου και των ρεφορμιστικών συνδικάτων, αλλά και μεταξύ των αστικών κομμάτων (συμπεριλαμβανόμενων και των σοσιαλδημοκρατών) και του Αριστερού Κόμματος, παράλληλα, έχουν αρχίσει και οι αντιδράσεις των μαθητών, φοιτητών και εργατών.

Η πρώτη αντίδραση ήταν των μαθητών. Δεκάδες χιλιάδες Σουηδοί μαθητές αντέδρασαν στον προϋπολογισμό της κυβέρνησης, διαδηλώνοντας την Τετάρτη σε πολλές πόλεις τηςΣουηδίας. Μόνο στη Στοκχόλμη, 5.000 μαθητές έκαναν πορεία στο κοινοβούλιο και απαίτησαν την εφαρμογή μιας φιλολαϊκής πολιτικής.

Στο μεταξύ, κινητοποιήσεις ετοιμάζουν και οι φοιτητικοί σύλλογοι, ενώ κλάδοι εργαζομένων, όπως οι νοσοκόμες και οι μεταλλεργάτες, απαιτούν αυξήσεις της τάξης του 15% για την απώλεια των εισοδημάτων τους. Οι ηγεσίες, βέβαια, των συνδικάτων τους προσπαθούν να βάλουν φραγμό στις απαιτήσεις των πρωτοβάθμιων σωματείων, αλλά το κατά πόσο θα το πετύχουν, θα το δείξει ο χρόνος. Το Εργατικό Κέντρο Βόρειας Σουηδίας (LO - Norrbotten) επίσης, αποφάσισε την οργάνωση απεργίας στο τέλος του Φλεβάρη ενάντια στον κυβερνητικό προϋπολογισμό (ας σημειωθεί ότι αυτή η περιοχή ήταν απ' τους θερμούς υποστηρικτές του "Οχι" στο δημοψήφισμα για την Ευρωπαϊκή Ενωση του Νοέμβρη του 1994).

Στους αγρότες παρατηρείται επίσης κινητικότητα. Υπάρχει μεγάλη δυσαρέσκεια για την αγροτική πολιτική που εξάγγειλε η κυβέρνηση, η οποία έχει ως συνέπεια τη μείωση των εισοδημάτων των αγροτών. Χιλιάδες αγρότες έκαναν συγκεντρώσεις την Πέμπτη ενάντια στην πολιτική αυτή σε πολλές πόλεις της Σουηδίας.

• Ο Σουηδός ευρωβουλευτής του Αριστερού Κόμματος (μέλος της Ενιαίας Αριστεράς Ομάδας στο Ευρωκοινοβούλιο) Μπενγκτ Χάρντιγκ προτείνει οι νόμοι της Ευρωπαϊκής Ενωσης που έρχονται για επικύρωση στο σουηδικό κοινοβούλιο και δεν είναι μεταφρασμένοι στα σουηδικά να μην συζητούνται καν στο κοινοβούλιο.

"Κανένας δεν μπορεί να μας επιβάλει νόμους που δεν είναι γραμμένοι στη γλώσσα μας", τόνισε ο Χάρντιγκ στο σουηδικό πρακτορείο ειδήσεων και πρόσθεσε πως είναι "κατηγορηματικά αντίθετος, εξάλλου, στη μείωση των επισήμων γλωσσών της Ενωσης".

ΣΟΥΗΔΙΑ Παρακολουθήσεις κομμουνιστών

ΣΟΥΗΔΙΑ

Παρακολουθήσεις κομμουνιστών

ΣΤΟΚΧΟΛΜΗ (Του ανταποκριτή μας Γιάννη ΚΩΝΣΤΑΝΤΗ).-

Τις τελευταίες βδομάδες έχει αρχίσει πάλι στη Σουηδία μια συζήτηση για τις παρακολουθήσεις κομμουνιστών και άλλων δημοκρατικών πολιτών. Αφορμή γι' αυτό έδωσε μια συνέντευξη του πρώην διευθυντή των μυστικών υπηρεσιών της Σουηδίας, που "αποκάλυπτε" για άλλη μια φορά το γνωστό σε όλους αυτό γεγονός. Ο πρώην αρχηγός επίσης της σουηδικής Αστυνομίας, Καρλ Πέρσον, επιβεβαίωσε την πληροφορία ότι οι κυβερνήσεις έδιναν τις διαταγές αυτές, παρά το ότι ο νόμος απαγορεύει αυτές τις δραστηριότητες. Το ότι επίσης ο Τόρστεν Λεάντερ, πρώην μέλος μιας αριστερής οργάνωσης στη δεκαετία του '70, δικαιώθηκε και η κυβέρνηση επίσημα αναγνώρισε το "λάθος" της με την απόφασή της να τον αποζημιώσει με 400.000 κορόνες (14 εκατομμύρια δραχμές) δημιουργεί μια άλλη κατάσταση στη Σουηδία. Ηδη το Κομμουνιστικό Κόμμα Σουηδίας αλλά και το Αριστερό και βουλευτές από πολλά άλλα κόμματα, απαιτούν τη δημιουργία μιας ανεξάρτητης επιτροπής που θα εξετάσει όλα τα αρχεία των μυστικών υπηρεσιών. Η κυβέρνηση αρνείται όμως, γιατί, όπως λέει, υπάρχουν εκεί και κρατικά μυστικά, συνεχίζοντας να καλύπτει ουσιαστικά τη δράση τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι τον Λεάντερ τον παρακολουθούσαν επίσημα μέχρι και το 1986 και απολύθηκε από τη δουλιά του επειδή ήταν δραστήριος στο αριστερό κίνημα της Σουηδίας.

Πριν μερικούς μήνες παρόμοιες αποκαλύψεις στη Νορβηγία ξεσήκωσαν ένα τεράστιο κύμα διαμαρτυριών και οδήγησαν τη νορβηγική κυβέρνηση στο να ανοίξει τα αρχεία των μυστικών υπηρεσιών. Τα γεγονότα αυτά καταδείχνουν επίσης το ρόλο των σοσιαλδημοκρατών, που στο πλευρό της αστικής τάξης, παρακολουθούσε και παρακολουθεί τους κομμουνιστές και το αριστερό κίνημα και δε διστάζει να τρομοκρατεί και να απολύει από τη δουλιά τους πολίτες που έχουν διαφορετικές πολιτικές πεποιθήσεις. Δείχνει επίσης το φόβο της αστικής τάξης και των πολιτικών της εκφραστών για τις κομμουνιστικές ιδέες.

ΣΟΥΗΔΙΑ Επιβεβαιώνεται το "φακέλωμα" των κομμουνιστών

ΣΟΥΗΔΙΑ

Επιβεβαιώνεται το "φακέλωμα" των κομμουνιστών

ΣΤΟΚΧΟΛΜΗ.-

Τις τελευταίες μέρες σ' όλα τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης στη Σουηδία, αλλά και στο εξωτερικό, δημοσιεύονται αποκαλύψεις, σε σχέση με τις παρακολουθήσεις και διώξεις κομμουνιστών σ' αυτή τη χώρα.

Στην επίσημη παραδοχή ότι το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Σουηδίας χαφιέδιζε για 20 και πλέον χρόνια τους κομμουνιστές, προέβη πρώην στέλεχος των Σοσιαλδημοκρατών και υπουργός Εξωτερικών της σουηδικής κυβέρνησης, Σβεν Αντερσον.

Ενα μήνα πριν από τις εκλογές της 20ής Σεπτέμβρη, ο Αντερσον παραδέχτηκε με άρθρο του σε εφημερίδα ότι το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα και ειδική σουηδική υπηρεσία επιδόθηκαν, από το 1957 έως τα τέλη της δεκαετίας του '70, σε "φακέλωμα" των Σουηδών κομμουνιστών. Το δήλωσε, μάλιστα, και απερίφραστα: "Δεν ντρεπόμαστε γι' αυτό που κάναμε"!

Οι λόγοι που προβάλλει ο Στεν Αντερσον είναι απ' τη μια ότι οι κομμουνιστές ήταν κίνδυνος για τη σουηδική δημοκρατία και απ' την άλλη, ότι ήταν απαίτηση των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής η εκκαθάριση της σουηδικής αμυντικής βιομηχανίας από τους κομμουνιστές, με αντάλλαγμα την παροχή αμερικανικής τεχνολογίας.

Οπως δήλωσε ο ίδιος σε άρθρο του στην εφημερίδα "Αφτονμπλάντετ" στις 17 Αυγούστου, λέει ότι ασφαλώς ήξερε και ενθάρρυνε τις παράνομες παρακολουθήσεις των κομμουνιστών και τώρα πρέπει να υπερασπιστεί τα 22.000 μέλη του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος και τα συνδικαλιστικά στελέχη που έπαιξαν τον ρόλο του χαφιέ, γιατί "υπερασπίστηκαν τη δημοκρατία στη Σουηδία". Ο Σβεν Αντερσον, στο άρθρο του, παραδέχτηκε επίσης ότι οι παράνομες αυτές δραστηριότητες έγιναν σε συμφωνία με τη Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Σουηδίας, το Σύνδεσμο Σουηδών Βιομηχάνων και τους περισσότερους ηγέτες των αστικών κομμάτων, ενάντια στον κομμουνιστικό "κίνδυνο".

"Ηθελαν" (οι κομμουνιστές), λέει ο Αντερσον, "να αλλάξουν το σύστημα και να εφαρμόσουν τη δικτατορία του προλεταριάτου, γι' αυτό έπρεπε να τους σταματήσουμε".

Η παρακρατική οργάνωση "ΙΒ" είχε στόχο την καταγραφή των κομμουνιστών, στην οποία "βοήθησαν" 22.000 μέλη του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος στους χώρους δουλιάς, με αποτέλεσμα πολλοί οπαδοί του Κομμουνιστικού Κόμματος να χάσουν τη δουλιά τους ή, στην καλύτερη περίπτωση, να μετατεθούν.

Η όλη υπόθεση ήρθε στο φως της δημοσιότητας, ήδη, από το 1973 από τους δημοσιογράφους Γιαν Γκιγιού και Πέτερ Μπραντ, οι οποίοι καταδικάστηκαν με ποινή φυλάκισης, αφού το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα αρνήθηκε τότε οποιαδήποτε σχέση και συμμετοχή στην υπόθεση. Οι αποκαλύψεις οδήγησαν στη σταδιακή κατάργηση της παρακρατικής αυτής οργάνωσης.

Στο άρθρο του, ο Στεν Αντερσον υποστηρίζει ότι οι κομμουνιστές και οι σχέσεις τους με τη Σοβιετική Ενωση αποτελούσαν έναν υπαρκτό και σημαντικό κίνδυνο για την εθνική ακεραιότητα της Σουηδίας, γι' αυτό και η καταγραφή των κομμουνιστών ήταν απολύτως αναγκαία και κάτι που έπρεπε να κρατηθεί μυστικό.

Χωρίς ενδοιασμό, ο Στεν Αντερσον υποστηρίζει ότι ήταν μια εκκαθαριστική επιχείρηση, για την οποία είναι υπερήφανος.

Από την πλευρά του, ο πρωθυπουργός της χώρας Γιόραν Πέρσον, αναφερόμενος στο θέμα, είπε ότι "η όλη υπόθεση θα πρέπει να αξιολογηθεί με τα δεδομένα και το κλίμα εκείνης της περιόδου" και δήλωσε την αντίθεσή του στη δημιουργία εξεταστικής επιτροπής, που θα ρίξει φως σε όλες τις πτυχές της υπόθεσης.

Ο τέως αρχηγός του Αριστερού Κόμματος Κομμουνιστών, Λαρς Βέρνερ, ζήτησε τα δύο κόμματα μαζί να εξετάσουν όλα τα αρχεία που αφορούν την υπόθεση, κάτι για το οποίο δήλωσε την πλήρη αντίθεσή του ο Στεν Αντερσον.

    

ΡΩΣΙΑ

Φόβος για την οικονομική κατάσταση

ΜΟΣΧΑ.- Σε μια ακόμη ένδειξη των φόβων, που στοιχειώνουν τη ρωσική πολιτική και οικονομική ηγεσία μετά την υποτίμηση του ρουβλιού και λόγω της συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης, ο πρόεδρος της Κεντρικής Τράπεζας της Ρωσίας Σεργκέι Ντουμπίνιν, κάλεσε χτες τους Ρώσους καταθέτες να μην προχωρήσουν σε αναλήψεις από τις τράπεζες, προσφέροντας 100% κρατική εγγύηση για τις καταθέσεις τους.

"Η Κεντρική Τράπεζα κάνει έκκληση στους πολίτες να επιδείξουν ψυχραιμία", είπε ο Ντουμπίνιν σε συνέντευξη Τύπου, δίνοντας το μέτρο του φόβου κατάρρευσης του τραπεζικού συστήματος.

Μεμονωμένοι πελάτες από τη Δευτέρα έσπευσαν σε εμπορικές τράπεζες, για να κάνουν ανάληψη των χρημάτων τους και να τα μετατρέψουν σε δολάρια, με αποτέλεσμα πολλές τράπεζες να αντιμετωπίσουν πρόβλημα ρευστότητας.

Ο Ντουμπίνιν για να διασκεδάσει τους φόβους των πολιτών υποσχέθηκε κρατικές εγγυήσεις.

"Η Κεντρική Τράπεζα προτίθεται να καλύψει τις καταθέσεις μεμονωμένων πολιτών σε πιστωτικά ιδρύματα με 100% κρατική εγγύηση", δήλωσε.

Χτες, ένα δολάριο ανταλλασσόταν με 6.995 ρούβλια.

Η Ρωσία δεν έχει σύστημα εγγυήσεων, που να καλύπτει τις καταθέσεις σε εμπορικές τράπεζες.

Ο Ντουμπίνιν έκανε έκκληση στη Δούμα (Κάτω Βουλή) να επιδείξει προθυμία στην ψήφιση κυβερνητικών νομοσχεδίων, που στοχεύουν στην αντιμετώπιση της κρίσης.

Ο πρώτος αναπληρωτής πρόεδρος της Κεντρικής Τράπεζας της Ρωσίας Σεργκέι Αλεξασένκο είπε χτες ότι σημειώθηκε εκροή 3,5 με 4 δισεκατομμυρίων δολαρίων από την 1η Μάη ως τα μέσα Αυγούστου.

Η Κεντρική Τράπεζα υπολογίζει πως το εξωτερικό χρέος των ρωσικών τραπεζών ήταν την 1η Ιούλη 19,2 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ το προσφάτως ανακοινωθέν μορατόριουμ 90 ημερών για τα χρέη καλύπτει πιστώσεις περίπου 4 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Μιλώντας στο Ρόιτερς, ο Αλεξασένκο υποστήριξε ότι "ορισμένες από τις μεγαλύτερες εμπορικές τράπεζες, ακόμη και μεταξύ των 20 κορυφαίων της Ρωσίας, θα χρεοκοπήσουν. Καταλαβαίνουμε ότι αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα. Εάν θα είμαστε σε θέση να τα επιλύσουμε, θα δούμε".

    

ΗΠΑ

Αλλη μια πράξη διεθνούς τρομοκρατίας

Οι ΗΠΑ βομβάρδισαν χτες περιοχές στο Σουδάν και το Αφγανιστάν

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ.-

"Χτυπήσαμε πίσω". Με τα λόγια αυτά, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον, ανακοίνωσε την πραγματοποίηση των αεροπορικών επιδρομών των αμερικανικών δυνάμεων σε "τρομοκρατικές βάσεις", όπως ισχυρίστηκε ο ίδιος, των μουσουλμάνων στο Αφγανιστάν και στο Σουδάν, σε αντίποινα για τις πολύνεκρες επιθέσεις με στόχους τις αμερικανικές πρεσβείες στην Τανζανία και την Κένυα. "Σήμερα, διέταξα τις ένοπλες δυνάμεις να επιτεθούν εναντίον βάσεων τρομοκρατών στο Αφγανιστάν και στο Σουδάν, εξαιτίας των απειλών για την εθνική μας ασφάλεια", δήλωσε ο Πρόεδρος Κλίντον από τον τόπο των διακοπών του, πριν επιστρέψει εσπευσμένα στο Λευκό Οίκο, από όπου αργότερα απηύθυνε διάγγελμα προς τον αμερικανικό λαό.

Ετσι, με μια πρωτοφανή επίδειξη δύναμης και αυθαιρεσίας, οι ΗΠΑ πρόσθεσαν στις ενέργειές τους άλλη μια πράξη τρομοκρατίας για την επιβολή της Νέας Τάξης. Δεν ενημερώθηκε ουδείς, ούτε ο ΟΗΕ, ούτε κανένας οργανισμός, ούτε καν οι κυβερνήσεις των χωρών αυτών. "Υπήρξε μία επικοινωνία με την κυβέρνηση του Σουδάν, αλλά δε γνωρίζουμε αν υπήρξε άδεια ή συμφωνία".

"Η πράξη αυτή δεν ήταν μόνο αντίποινα για τις επιθέσεις στις πρεσβείες μας, αλλά και πράξη άμυνας για την ασφάλεια της χώρας μας για τις μελλοντικές επιθέσεις κατά αμερικανικών στόχων που αυτές οι ομάδες προετοίμαζαν", δήλωνε από το Πεντάγωνο ο υπουργός ΑμυναςΟυίλιαμ Κοέν την ώρα που οι αμερικανικές δυνάμεις ισοπέδωναν εκτάσεις στις δύο χώρες. Οι ίδιοι οι Αμερικανοί αξιωματούχοι παραδέχονταν με "χαρακτηριστική ψυχραιμία και επαγγελματική υπευθυνότητα", την ίδια στιγμή που βρίσκονταν σε εξέλιξη οι επιδρομές, ότι τουλάχιστον στο Σουδάν η περιοχή είναι βιομηχανική, άρα μπορεί να υπάρχουν θύματα.

Η επιδρομή που πραγματοποιήθηκε χτες αργά το απόγευμα - ώρα Ελλάδας - είχε ως στόχους (σύμφωνα με όσα ανακοίνωσαν οι Αμερικανοί): Κατ' αρχάς έξι στόχους σε ένα συγκρότημα κτιρίων και στρατοπέδων στα ανατολικά του Αφγανιστάν μόλις 80 μίλια από την πρωτεύουσα Καμπούλ και 94 μίλια από τα σύνορα με το Πακιστάν, μία περιοχή που ελέγχεται πλήρως από τους Ταλιμπάν. Ο δεύτερος στόχος των επιδρομών ήταν ένα εργοστάσιο κατασκευής χημικών στο βορειοανατολικό Σουδάν. Οι στόχοι αυτοί επιλέχτηκαν, επειδή "συνδέονται άμεσα" με τις τρομοκρατικές αυτές επιθέσεις, μια και πιστεύεται ότι είναι η βάση και το αρχηγείο των φανατικών μουσουλμάνων με ηγέτη τον Σαουδάραβα Οσάμα Μπιν Λάντεν,που είναι ο "εγκέφαλος" του "Παγκόσμιου Ισλαμιστικού Μετώπου", οργάνωσης που συγκεντρώνει στις γραμμές της όλες σχεδόν τις φονταμενταλιστικές ισλαμιστικές ομάδες.

Η αστική δημοσιογραφία

Η αστική δημοσιογραφία

Η αστική δημοσιογραφία επιμένει πως η παρουσίαση της αντικειμενικής πραγματικότητας, δηλαδή των προβλημάτων της κοινωνίας, στα έντυπα αλλά και στα ραδιοτηλεοπτικά ΜΜΕ, αποτελεί το μέσο για την επίλυσή τους, γιατί συμβάλλει στην κινητοποίηση των δυνάμεων της πολιτικής και της κοινωνίας. Ετσι δε διστάζει να καταγράψει τη σημερινή κατάσταση που ζει ο λαός, θέλοντας να δείξει ότι νοιάζεται για τα προβλήματά του.

Μερικά παραδείγματα είναι ενδεικτικά. «Εχει σιγά σιγά διαμορφωθεί για μια πλειοψηφία - πλέον - Ελλήνων μια δύσκολη καθημερινότητα (...) πολλοί, παρότι θέλουν, δυσκολεύονται ή αδυνατούν να πληρώσουν τους φόρους ή τα δάνειά τους. Οι νέοι δεν βρίσκουν δουλειά (...) Ενα μεγάλο τμήμα έχει "φτωχοποιηθεί", ενώ είναι υπαρκτά τα σημάδια της "ανθρωπιστικής κρίσης" (αυτοκτονίες, άστεγοι, συσσίτια κ.λπ.)» (ΕΘΝΟΣ).

«Διαλυμένα νοσοκομεία, απλήρωτοι γιατροί, χρεοκοπημένα ταμεία, κατάρρευση της κατανάλωσης, υψηλοί φόροι, αδυναμία δανεισμού και φόβος για το αύριο έχουν δημιουργήσει συνθήκες απελπισίας στους πολίτες. Η κατάσταση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων είναι τραγική. Η αγορά έχει διαλυθεί (...) Αραγε η χώρα μπορεί να σωθεί; (...) Ο Ελληνας άρχισε να αλλάζει, από ανάγκη ή άμυνα, ως προς την καταναλωτική συμπεριφορά και τις εξόδους του, και αυτή είναι μια σοβαρή μεταβολή. Ομως η πιο βαθιά μεταστροφή έχει να κάνει μάλλον με ένα αίσθημα κενού, ματαιότητας, ότι δεν έχει τίποτα να περιμένει ή περιμένει τα χειρότερα» (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

«750 εκατομμύρια ευρώ οι απλήρωτοι λογαριασμοί. 130.000 οι εντολές διακοπής ηλεκτροδότησης. Μαρτυρίες σοκ: "παίρνω 400 ευρώ σύνταξη. Τι να πρωτοπρολάβω να πληρώσω με αυτά τα χρήματα; Δεν μπορώ άλλο να πληρώνω τους λογαριασμούς"»(ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ).

***

Παρ' όλ' αυτά, την ίδια ώρα που κάνουν τη συγκεκριμένη καταγραφή δεν απαντούν στο ερώτημα γιατί αυτή η ζοφερή πραγματικότητα; Είναι γεγονός ότι αν αναζητήσουν την αιτία, την πραγματική αιτία, και μπορούν να το κάνουν, θα φτάσουν στην καρδιά, στην αιτία διαμόρφωσης αυτής της άγριας για το λαό πραγματικότητας που είναι το ίδιο το σύστημά τους, ο καπιταλισμός και η οικονομική του κρίση που τη φέρνουν τα μεγάλα κέρδη, η υπερσυσσώρευση του κεφαλαίου. Η κρίση που καταστρέφει, και καταστρέφει, και κεφάλαιο (κλείνουν επιχειρήσεις). Και θα καταστρέψει λιγότερο, αν το ίδιο το σύστημα καταστρέψει εργατική δύναμη, (ανεργία, δραστική μείωση μισθών και συντάξεων, περικοπές στην Υγεία - Πρόνοια κ.λπ.). Αλλά τότε πρέπει να εναντιωθούν στο σύστημά τους.

Ετσι, μιλούν για «κρίση χρέους», που για να αντιμετωπιστεί, λένε, πρέπει να πληρώσουν όλοι και ας πληρώνει μόνο η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, αυτοί, για τους οποίους καταγράφουν τη ζοφερή πραγματικότητα της ζωής. Και αιτία, λένε, είναι η κακή αστική πολιτική που αν γίνει καλή, διορθωθεί, θα αλλάξει και η ζοφερή πραγματικότητα, αλλά την ίδια ώρα στηρίζουν την πολιτική που οδήγησε στην πραγματικότητα που περιγράφουν, απλά εύχονται να μη γίνει χειρότερη...

***

Στήριξαν την πολιτική των μνημονίων, που οδήγησε στην τραγική πραγματικότητα που περιγράφουν, για να αντιμετωπιστεί τάχα το χρέος, εμφανίζονται να κάνουν κριτική στα μνημόνια, αλλά επιμένουν να παρουσιάζουν ως διέξοδο την ίδια πολιτική, των μνημονίων. Δηλαδή μειωμένοι μισθοί και συντάξεις, νέες δραστικές περικοπές σε τομείς Υγείας, Πρόνοιας με κλείσιμο οργανισμών, ιδιωτικοποιήσεις, δηλαδή αντιλαϊκές κρατικές αναδιαρθρώσεις. Αρα πολιτική υπέρ του κεφαλαίου.

Να τι λένε για να τη δικαιολογήσουν: «Τώρα θέλει γενναίες και άμεσες αποφάσεις: ιδιωτικοποιήσεις που να είναι εφικτές, κλείσιμο άχρηστων οργανισμών, αλλά και μείωση κόστους και προσωπικού σε άλλους... θα χρειαστούν χρόνια για να ξεχρεώσουν τα χρέη τους οικογένειες και εταιρείες. Και μάλλον η κληρονομιά που μας άφησε αυτή η δεκαετία ψευδαισθήσεων με το ευρώ θα είναι μια παρατεταμένη και οδυνηρή ύφεση»(ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

«Ο περιορισμός του κράτους, αντιθέτως, είναι πολιτικά άμεσης απόδοσης. Υπό την προϋπόθεση προφανώς ότι κάποιος θα αποφασίσει να το περιορίσει. Περιορισμός του κράτους σημαίνει τρία πράγματα. Πρώτον, περιορισμός των οργανισμών και φορέων που αποτελούν το κράτος - με συγχωνεύσεις, καταργήσεις, ή ιδιωτικοποιήσεις, αδιάφορο. Δεύτερον, μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων - αφού συμφωνήσουμε ότι δε θέλουμε άλλες περικοπές μισθών και συντάξεων. Τρίτον, εκποίηση της δημόσιας περιουσίας για να μαζέψουμε κανένα φράγκο - χρησιμοποιώ εσκεμμένα τον όρο "εκποίηση" αντί του πολιτικά ορθού "αξιοποίηση" διότι ο χρεοκοπημένος εκποιεί για να πληρώσει τα χρέη του»(ΝΕΑ).

Επομένως η καταγραφή της τραγικής ζωής των εργαζομένων από τα ΜΜΕ δεν αρκεί για να τους κινητοποιήσει. Μπορεί και να οδηγήσει σε μοιρολατρία, φόβο, συντηρητικοποίηση, κ.λπ. Χρειάζεται και η ανάδειξη της πραγματικής αιτίας των δεινών τους και η πραγματική διέξοδος σε όφελός τους, που δεν είναι οι παραπάνω στόχοι της αστικής πολιτικής, αλλά η διεκδίκηση ικανοποίησης των αναγκών τους που απαιτεί πολιτική για την πραγματοποίησή τους. Και αυτό μόνον ο «Ριζοσπάστης» το κάνει καθημερινά ολοκληρωμένα εκλαϊκεύοντας τη γραμμή του ΚΚΕ, την πάλη του εργατικού, του λαϊκού κινήματος. Αυτή είναι και η αξία της μελέτης, της διάδοσής του ως όπλο για την οργάνωση της λαϊκής πάλης.

«Ιστορική» ευρω-γλίτσα

«Ιστορική» ευρω-γλίτσα

Οταν κατέρρευσε η Lehman Brothers και ξέσπασε η κρίση από τις ΗΠΑ, εδώ στην Ελλάδα στήθηκαν λιτανείες υπέρ της ΕΕ, αφού κατά τους μεγάλους σαμάνους της μπουρδολογίας, το«κοινό ευρωπαϊκό σπίτι μας» ήταν θωρακισμένο από την κρίση...

*

Οταν η ξεροκέφαλη κρίση έφτασε - παρά τις λιτανείες - και στην από δω πλευρά του Ατλαντικού, ξεκίνησαν τόσο οι «ιστορικές» σύνοδοι της ΕΕ, όσο και η ανακήρυξη «ηρώων» - σαν τους τελευταίους Μόντι και Ραχόι - που ως άλλοι Λεοντόκαρδοι θα έσωζαν την ήπειρό μας. Ποιος δεν θυμάται τον πρώτο τέτοιο «ήρωα», τον πρώην Βρετανό πρωθυπουργό - και νυν ευρισκόμενο στα αζήτητα - Γκόρντον Μπράουν που τα ελληνικά ΜΜΕ τον δοξολογούσαν γιατί με τις «ευφυείς» πολιτικές τοποθετήσεις του «θωράκιζε» την ΕΕ από την κρίση;

*

Μετά, όταν η κρίση έσκασε για τα καλά στην ελληνική αυλή μας, μαζί με τις «ιστορικές» συνόδους των Βρυξελλών, είχαμε και καλλιστεία... «φιλελλήνων». Ποιος δεν θυμάται ότι μέχρι να φτάσουμε στο «νέο αέρα» του Ολάντ είχαμε περάσει από εκείνα τα καραγκιοζίστικα για τον... «Θεσσαλονικιό» Σαρκοζί;

*

Παράλληλα με τα παραμύθια περί «ηρώων», «φιλελλήνων» και «κακών μαγισσών» και όσο η κρίση φούντωνε, τόσο πιο... «ιστορικές» γίνονταν και οι αποφάσεις των συνόδων της ΕΕ:

«Ιστορική» η σύνοδος που αποφάσισε την ένταξη στα μνημόνια και στις τρόικες.

«Ιστορική» η σύνοδος που αποφάσισε την «αναδιάρθρωση» του ελληνικού χρέους.

«Ιστορική» η σύνοδος που αποφάσισε την «επιμήκυνση» του χρέους.

«Ιστορική» η σύνοδος που αποφάσισε το «κούρεμα» του χρέους.

«Ιστορική» η σύνοδος που αποφάσισε το νέο «κούρεμα» του χρέους.

*

Κάπως έτσι φτάσαμε στην τελευταία «ιστορική» σύνοδο της ΕΕ, που αποφάσισε την περασμένη βδομάδα τη... «φιλολαϊκή» (!) ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και ανέδειξε τους νέους «ήρωες» της δεκάρας και της μιας μέρας.

Για όσο, δηλαδή, τους χρειάζονται τα «πολυβολεία» της ανελέητης προπαγάνδας, που κατ' ευφημισμόν την αποκαλούν «ενημέρωση».

*

Μετά από τόσους «ήρωες», όμως, και μετά από τόση... «Ιστορία», στην Ελλάδα σπάει το ένα «ιστορικό ρεκόρ» μετά το άλλο:

Εσπασε το «ιστορικό ρεκόρ» της φτώχειας.

Εσπασε το «ιστορικό ρεκόρ» της ανεργίας.

Εσπασε το «ιστορικό ρεκόρ» της απανθρωπιάς στα διαλυμένα νοσοκομεία, στις ουρές των συσσιτίων, στις ουρές των καρκινοπαθών για ένα φάρμακο, στον κατάλογο των αυτοκτονιών...

Ετσι γράφεται η πραγματική ιστορία στην Ελλάδα.

Με πόνο. Με δάκρυα. Και με σπαραγμό. Σπαραγμό ευθέως ανάλογο των τυμπανοκρουσιών των παπαγάλων της ευρω-γλίτσας, των επιφορτισμένων να υμνολογούν τις «ιστορικές» συνόδους των «ηρώων» της ευρωενωσιακής βαρβαρότητας.

Το «ελληνικό εφοπλιστικό θαύμα»

Το «ελληνικό εφοπλιστικό θαύμα»

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ακριβώς 1,2 δισ. δολάρια θα επενδύσει, όπως ανακοινώθηκε από το ναυτιλιακό Τύπο, η εταιρία «Enesel SA» για τη ναυπήγηση 10 πλοίων μεταφοράς κοντέινερς που θα γίνει βέβαια σε ναυπηγεία εκτός Ελλάδας και συγκεκριμένα στα κορεάτικα ναυπηγεία της «Hyundai» και θα παραδοθούν το 2014. Μάλιστα, χαρακτηρίζεται ως η μεγαλύτερη συμφωνία για το 2012. Πρόκειται για ένα ακόμα απτό δείγμα για την κερδοφορία του εφοπλιστικού κεφαλαίου, ακόμα και εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης. Τα κέρδη των εφοπλιστών προέρχονται από την άγρια εκμετάλλευση των ναυτεργατών μέσα στα καράβια, από τη μαύρη ανασφάλιστη εργασία που έχουν επιβάλει με αβάντα την ταξική φιλοεφοπλιστική πολιτική που εφαρμόζουν διαχρονικά οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι, δηλαδή οι κυβερνήσεις των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, οι συγκυβερνήσεις τους και πάει λέγοντας. Και βέβαια, να μην πούμε για τις απανωτές μειώσεις των οργανικών συνθέσεων (αριθμός πληρώματος) δηλαδή το μαζικό πέταγμα στη στεριά των ναυτεργατών και το χάσιμο χιλιάδων θέσεων εργασίας, το φορολογικό παράδεισο που έχουν εξασφαλίσει διαχρονικά στους εφοπλιστές οι κυβερνήσεις τους (οι εφοπλιστές πληρώνουν φόρο λιγότερο και από έναν περιπτερά, όταν ρημάζονται από τη φοροεπέλαση τα εργατικά λαϊκά νοικοκυριά) και έχουν βουλιάξει το ΝΑΤ στα ελλείμματα. Κάτι που πλήρωσαν ακριβά οι ναυτεργάτες με το δραστικό πετσόκομμα των συντάξεων και τη διάλυση της ιατροφαρμακευτικής τους περίθαλψης. Αυτό είναι «το ελληνικό εφοπλιστικό θαύμα». Και βέβαια, την ώρα που οι εφοπλιστές δίνουν δισεκατομμύρια για να κατασκευάσουν πλοία σε ξένα ναυπηγεία, στην Ελλάδα δεν κατασκευάζουν ούτε βάρκα. Ομως, θα έρθει η ώρα που οι εργαζόμενοι θα σηκώσουν κεφάλι και με την οργάνωσή τους θα πετάξουν στη θάλασσα όλα αυτά τα παράσιτα που τους πίνουν το αίμα και τους πολιτικούς τους υπαλλήλους.

Οι τράπεζες να 'ναι καλά!

Οι τράπεζες να 'ναι καλά!

«Ιστορική» η απόφαση της ΕΕ για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Διότι, τι πιο σημαντικό, εξαίσιο, φιλάνθρωπο και ελπιδοφόρο σε αυτή την μάταιη ζωή από το «να πηγαίνουν καλά οι τράπεζες»...

Και μη νομίζετε ότι αυτά τα λένε μόνο οι «δεξιοί». Τα λένε και οι «αριστεροί». Δείτε, για παράδειγμα, τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος δεν δέχεται κουβέντα ότι θα μπορούσε η απόφαση των Βρυξελλών για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών να μην εφαρμοστεί και για την Ελλάδα...

*

Αλλωστε η προ κρίσης ιστορία της θαλερότητας των τραπεζών μας, πείθει για το πώς αυτή η θαλερότητα μεταφράζεται σε... φιλολαϊκή πολιτική:

Το 2000 το Ενεργητικό των τραπεζών (σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας) ήταν 265 δισ. ευρώ.

Το 2009 το Ενεργητικό των ίδιων τραπεζών είχε εκτιναχτεί στα 614 δισ. ευρώ.

Είχε, δηλαδή, αυξηθεί κατά 349 δισ. ευρώ! Ποσοστό αύξησης 132%!

*

Ποιος, λοιπόν, δεν θυμάται:

Καθ' όλη τη διάρκεια της προ κρίσης περιόδου, όταν οι τράπεζές μας υπερδιπλασίασαν τον πλούτο που κατείχαν και διεκδικούσαν από το λαό,

όταν οι τράπεζές μας αύξαναν το Ενεργητικό τους με αποτέλεσμα να ξεπεράσει σε μέγεθος δυο ολόκληρα ετήσια ΑΕΠ της χώρας (!),

οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι

(αυτοί που αρχικά υφίσταντο τη λιτότητα για να μπει η Ελλάδα στην ΟΝΕ και μετά τη λιτότητα για να παραμείνει η Ελλάδα στην ΟΝΕ)

έπαιρναν «αυξήσεις» του ιλιγγιώδους ύψους των 0,77 λεπτών του ευρώ

και ο αριθμός των κοινωνικά αποκλεισμένων είχε ανέλθει στους 3.023.000 ανθρώπους...

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ