25 Σεπ 2017

Νικηταράς – Πέθανε αγνοημένος και πάμφτωχος, «απολαμβάνοντας» ελεύθερη πατρίδα…

Σαν σήμερα, στις 25 του Σεπτέμβρη 1849, έφυγε από τη ζωή αγνοημένος και πάμφτωχος, ο οπλαρχηγός Νικήτας Σταματελόπουλος – Νικηταράς, ένας από τους πιο άξιους ηγέτες της Επανάστασης του 1821.
Γεννήθηκε μάλλον το 1787 «εις ένα χωριό Μεγάλη Αναστασίτσα (Αναστάσοβα) αποδώθε από του Μυστρά προς την Καλαμάτα. Ο προπάππος μου ήτον Προεστός και ο πατέρας μου έφυγε δεκαέξι χρόνων και επήγε με τα στρατεύματα τα Ρούσικα στην Πάρο και ήτον πολεμικός. Τον εσκότωσαν εις την Μονεμβασιά μαζί με έναν αδελφό και μ’ εναν κουνιάδο μου. Από ένδεκα χρόνων, μαζί με τον πατέρα μου, έσερνα άρματα. Ετουφέκισα ένα Τούρκο στο Λεοντάρι», όπως διηγείται ο ίδιος στα απομνημονεύματά του που κατέγραψε ο Γεώργιος Τερτσέτης.
Για την προσωπικότητα και το ποιόν του Νικηταρά γράφει ο Γεώργιος Γαζής, γραμματικός του Καραϊσκάκη: «…Ην γαρ ο ανήρ αρειμάνιος, απλούς και άκακος, ειλικρινής και τίμιος, πιστός και φιλότιμος, δίκαιος και αμερόληπτος, πλούσιος και πένης. Διότι, ενώ είχε τρόπους να πλουτίσει καθώς άλλοι οπλαρχηγοί επλούτισαν ή από πλεονεξίας και αρπαγάς, αυτός κατεφρόνει και λάφυρα… Διά τούτο όμως θαυμαζόμενος απέκτησε πλούτον και θησαυρόν ανεξάντλητων, την υπόληψιν και το σέβας όλου του Πανελληνίου…».
«Με τον ίδιο τρόπο εκφράστηκαν όλοι όσοι γνώρισαν το Νικήτα Σταματελόπουλο, γνωστότερο ως Νικηταρά, κορυφαίο ήρωα της Εθνεγερσίας. Αυτόν, που κατά το στρατηγό Μακρυγιάννη, υπήρξε «ασυμβίβαστος και πατριδοφύλακας», αλλά πέθανε αγνοημένος και πάμπτωχος και που δεν έχει απασχολήσει στο βαθμό που θα ‘πρεπε την πεζογραφία μας, πλην ενός ή δύο νεανικών αναγνωσμάτων, λ.χ. Τάκη Λάππα «Νικηταράς ο Τουρκοφάγος»). Η προσωπικότητα του Αρκάδα αγωνιστή ευεργέτησε και πυροδότησε στην Εθνεγερσία αλλά και την ψυχή ενός καταπονημένου λαού. Ο Νικηταράς αγαπήθηκε από το λαό ο οποίος διαθέτει αλάθητο κριτήριο, ξέρει να τιμά και να μην ξεχνά τους ήρωές του. Αλλά, η μνήμη χρειάζεται ενίσχυση», σημειώνει η Ελένη Σαραντίτη, στον Ριζοσπάστη (14/12/2000), παρουσιάζοντας το βιβλίο του Δημήτρη Σταμέλου: «ΝΙΚΗΤΑΡΑΣ – πρότυπο παλικαριάς και αρετής».
Στη μονογραφία του Δ. Σταμέλου «προβάλλει η μορφή του μεγάλου αγωνιστή όπως ακριβώς ήταν: θαρραλέα, έντιμη, ανεξαργύρωτη, περήφανη, ταπεινή, γενναία, φλογισμένη από τον πόθο της ελευθερίας. Ο Δημήτρης Σταμέλος με αναφορές του στα παιδικά χρόνια του ήρωα, στη δράση του ως κλέφτη, στη συμμετοχή του σε φοβερές μάχες, παρουσιάζει τις προσπάθειές του Νικηταρά για θεμελίωση του νεοελληνικού κράτους, μακριά από ξένες επεμβάσεις. Παρακολουθούμε με ντοκουμέντα ή αφηγήσεις του συγγραφέα, τις αφάνταστες ταλαιπωρίες και διώξεις ήρωα».
Ο Νικηταράς είχε την τύχη πολλών αγωνιστών του ΄21, που διώχτηκαν, φυλακίστηκαν, καταδικάστηκαν ως «προδότες», εξοντώθηκαν, ή, στην «καλύτερη» περίπτωση, αγνοήθηκαν και αφέθηκαν να πεθάνουν παραγκωνισμένοι και πάμφτωχοι. Αυτή ήταν η ανταμοιβή της πατρίδας που πολέμησαν με κίνδυνο της ζωής τους για να ελευθερώσουν, αλλά ποτέ δεν λευτερώθηκε από τα δεσμά της εξάρτησης από την ξένη και ντόπια πλουτοκρατία.
Μεταφέρουμε ένα χαρακτηριστικό περιστατικό από τα τελευταία χρόνια της ζωής του περήφανου πολέμαρχου αγωνιστή Νικηταρά, που βρήκαμε στην εφημερίδα-περιοδικό των Ηπειρωτών της Διασποράς “ΠΥΡΡΟΣ” (φ. 59):
«Η Ελληνική κυβέρνηση, επί Όθωνα, τον συνέλαβε το 1839 και τον καταδίκασε, αν και παντελώς αθώος, σε ενάμιση χρόνο φυλακή, με τη κατηγορία της «προδοσίας»! Μετά από 1,5 χρόνο τον ελευθέρωσαν και κατάντησε ζητιάνος στα σοκκάκια του Πειραιά, για να ζήσει… Η τότε αρμόδια αρχή η οποία χορηγούσε άδειες για τα αποδοτικά πόστα ζητιανάς, είχε καθορίσει μια ορισμένη μέρα της εβδομάδας στον ήρωα, επαίτη πλέον, μια θέση κοντά στην εκκλησία της Ευαγγελίστριας από την οποία του επέτρεπε(!) να επαιτεί κάθε Παρασκευή! Αυτή ήταν η ανταμοιβή για την προσφορά του στον Αγώνα…
Όταν αυτά έφτασαν στα αυτιά του πρέσβη της Μεγάλης Δύναμης (Ρωσίας), αυτός μετέβη στο συγκεκριμένο πόστο όπου επαιτούσε ο μεγάλος οπλαρχηγός. Μόλις ο Νικηταράς αντελήφθη τον ξένο μάζεψε αμέσως το απλωμένο χέρι του.
-Τι κάνετε εδώ στρατηγέ μου; ρώτησε ο ξένος…
-Απολαμβάνω ελεύθερη πατρίδα, απάντησε υπερήφανα ο ήρωας…
-Μα εδώ την απολαμβάνετε καθισμένος κάτω στο δρόμο; επέμενε ο ξένος…
-Η πατρίδα μου έχει χορηγήσει σύνταξη για να ζω καλά, αλλά έρχομαι εδώ για να παίρνω μια ιδέα πώς περνάει ο κόσμος, απάντησε περήφανα ο Νικηταράς…
Ο ξένος κατάλαβε και φεύγοντας, άφησε διακριτικά να του πέσει ένα πουγκί με χρυσές λίρες. Ο Νικηταράς, που σχεδόν είχε χάσει το φως του, άκουσε τον ήχο, έπιασε το πουγκί και φώναξε στον ξένο:
-Σου έπεσε το πουγκί σου… Πάρε το μην το βρει κανένας και το χάσεις!!!
Στις 25 (ή 27) του Σεπτέμβρη του 1849, ο γενναιότερος των γενναίων, πεθαίνει ξεχασμένος, τυφλός και πάμφτωχος…»

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΤΕΛΩΝ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑΣ ΚΑΤΑ 150%!!!


            
Προκλητική και απαράδεκτη είναι η απόφαση που πάρθηκε από το Σύνδεσμο Καθαριότητας την περασμένη Δευτέρα για αύξηση μαμούθ των τελών καθαριότητας από 22 σε 56 ευρώ, δηλαδή αύξηση πάνω από 150%.
            Μέσα σε μια κατάσταση τρομακτικής μείωσης των λαϊκών εισοδημάτων με τους φόρους και τα χαράτσια να παραμονεύουν στο τέλος κάθε μήνα η Δημοτική αρχή του ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε ότι αυτή η λύση είναι μονόδρομος για να λειτουργήσει ο περίφημος δεματοποιητής την ίδια ώρα που στρώνουν το έδαφος για τη λειτουργία του παράνομου ΧΥΤΑ Λευκίμμης. Το νέο αυτό χαράτσι προορίζεται για τον ιδιώτη που θα αναλάβει τη λειτουργία δεματοποιητή και τη μεταφορά των δεμάτων... Ζεστό χρήμα σε επιχειρηματίες για μία υποχρέωση του κράτους. Στόχος τους είναι η ολοκληρωτική ιδιωτικοποίηση του τομέα της καθαριότητας αφού στον καπιταλισμό όλα, ακόμα και τα σκουπίδια, είναι εμπόρευμα και πεδίο κερδοφορίας του κεφαλαίου, πάντα σε βάρος του λαού.
            Για μία ακόμη φορά αποδεικνύεται ότι η πλειοψηφία στο Δήμο Κέρκυρας, ως κομμάτι της τοπικής διοίκησης, αποτελεί το μακρύ χέρι και το πολυεργαλείο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για την υλοποίηση των κατευθύνσεων των μνημονίων σε τοπικό επίπεδο.
            Επιβαρύνει συνεχώς τις λαϊκές οικογένειες με φόρους για τα απορρίμματα, για το νερό (σχεδιάζεται νέα μεγάλη αύξηση με βάση οδηγία της ΕΕ), τους παιδικούς σταθμούς, τα σχολεία με στόχο την εξοικονόμηση πόρων του κεντρικού κράτους έτσι ώστε να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις του κεφαλαίου για επενδυτικά πρόγραμμα, φοροαπαλλαγές κλπ. Να ποια είναι η ανάπτυξη που ήρθαν να εξαγγείλουν ο Πρωθυπουργός και οι καπιταλιστές του ΣΕΤΕ στο νησί μας τις τελευταίες μέρες με τη Δημοτική Αρχή βέβαια να πιάνει πάντα πρώτο τραπέζι πίστα.   
            Η ΤΕ Κέρκυρας του ΚΚΕ καλεί του εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες, τους ανέργους να μη δεχθούν το νέο αυτό φόρο. Να οργανωθούν και να αντιπαλέψουν την απόφαση του συνδέσμου καθαριότητας με μαζική παρουσία στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου με αυτό το θέμα. Να απαιτήσουν οριστική λύση στο πρόβλημα των σκουπιδιών με αποκλειστική ευθύνη του κράτους χωρίς τη συμμετοχή ιδιωτών, με νέα χωροθέτηση και ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων μακριά από τον υπερκορεσμένο ΧΥΤΑ Τεμπλονίου και τον παράνομο ΧΥΤΑ Λευκίμμης.   
ΤΕ ΚΕΡΚΥΡΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ

21/09/2017

Οι ναζί έρχονται και ο Κόκκινος Στρατός είναι ο μόνος που μπορεί να τους σταματήσει!

       


Ο ναζισμός σήκωσε κεφάλι! Το αυγό του φιδιού έσπασε και το φίδι του φασισμού όρμησε να ξαναδαγκώσει τον κόσμο! Το φίδι έρχεται! Η ανοχή στους ναζιστές και στους απογόνους τους, το κυνήγι των κομμουνιστών των απογόνων των μαχητών που γλίτωσαν τον κόσμο από τον ναζισμό, η ηρωοποίηση των απογόνων των ναζί και των συνεργατών τους, η απαγόρευση του κομμουνισμού και των κομμουνιστικών συμβόλων σε σειρά χωρών, οι βρώμικες κατασκευασμένες ιστορίες για κομμουνιστικά εγκλήματα, η θυματοποίηση των ναζί και των συνεργατών τους, έκαναν το αυγό του φιδιού να σπάσει και το φίδι να πεταχτεί όπως πετάχτηκε λίγο πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο όταν άπαντες συνεργάστηκαν για να τσακίσουν τους κομμουνιστές και το κομμουνιστικό κίνημα στην Γερμανία και να φέρουν τους Ναζί στην εξουσία! Το αυγό το γέννησε και το εκκόλαψε η ίδια σκύλα που το γέννησε και στον Β’ Παγκόσμιο και στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο! Μπορεί το φίδι τότε του φασισμού να το έλιωσε ο Κόκκινος Στρατός αλλά η σκύλα έμεινε ζωντανή! Πληγωμένη αλλά ζωντανή! Ο καπιταλισμός, αυτό το βρωμερό σύστημα που υπηρετούν η Χρυσή Αυγή, το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, ο Λεβέντης, το ΠΟΤΑΜΙ, ο Καμμένος, ο Σώρρας, ο ΣΥΡΙΖΑ 1, ο ΣΥΡΙΖΑ 2 έμεινε ζωντανό και ξαναγέννησε! Τότε το κεφάλι του φιδιού έλιωσε από τον βηματισμό του Κόκκινου Στρατού, του Στρατού της χώρας των ηρώων που έδωσε 26.600.000 νεκρούς στις μάχες για την συντριβή του φασισμού!
Κόκκινος Στρατός σήμερα δεν υπάρχει! Το φίδι όμως έρχεται για να καταπιεί τους λαούς και περιθώρια αναμονής δεν υπάρχουν! Κόκκινος Στρατός δεν υπάρχει, αλλά σύντομα θα ξαναυπάρξει, όχι από κανένα βίτσιο ή από καμία εθιμοτυπική υποχρέωση προς το παρελθόν! Ο Κόκκινος Στρατός έρχεται ως αναγκαιότητα της ιστορίας και της κοινωνίας να τσακίσει το φίδι και μαζί αυτήν την φορά να τσακίσει και την σκύλα που γεννάει τα φίδια! Αυτήν την φορά ο Κόκκινος Στρατός θα τσακίσει τον ίδιο τον Καπιταλισμό και θα οδηγήσει την κοινωνία σ’ ένα άλμα ακόμα ποιο μεγάλο ακόμα ποιο συγκλονιστικό από εκείνο το πρωτοφανές άλμα της Οκτωβριανής Επανάστασης!
Κόκκινος Στρατός μπορεί να μην υπάρχει και όλα σήμερα να φαντάζουν δύσκολα, αλλά αύριο θα ξημερώσει άλλη μέρα! Μπορεί σ’ ολόκληρο τον κόσμο να κυριάρχησε η μαυρίλα, η αντεπανάσταση, ο φόβος, η υποχώρηση, η απογοήτευση, η ήττα, αλλά σ’ αυτήν την γωνιά της γης που έχουμε την τιμή να περπατάμε, πατώντας σε κάθε βήμα πέτρες βαμμένες από το αίμα των ηρώων του λαού, οι σημαίες κρατιούνται ψηλά, οι σημαίες δεν υπεστάλησαν ποτέ! Οι μαχητές του Γράμμου μπορεί να ηττήθηκαν αλλά δεν λύγισαν ποτέ, ούτε σε εξορίες, ούτε σε φυλακές, ούτε σε βασανισμούς, ούτε σε εκτελέσεις! Οι απόγονοί τους πήραν την σημαία και την κράτησαν ψηλά! Καιρός είναι να την σηκώσουν ακόμα ψηλότερα! Η φωτιά που έμεινε να καίει στην χώρα του Μπελογιάννη, του Πλουμπίδη, της Ηλέκτρας, του Άρη γρήγορα θα απλωθεί σ’ ολόκληρη την Ευρώπη, σ’ ολόκληρο τον κόσμο και θα κάψει τον ναζισμό, μαζί και την σκύλα που τον γεννά, τον Καπιταλισμό! Οι απόγονοι των μαχητών του Γράμμου είναι εδώ και σύντομα θα γίνουν ποτάμι που θα απλωθεί στον κόσμο και θα πνίξει το θηρίο!
Και μπροστά από το λαϊκό ποτάμι, που θα πνίξει άπαξ δια παντός τον φασισμό και τον καπιταλισμό, θα πηγαίνει εκείνο το κατακόκκινο λάβαρο με τα τρία αστραφτερά γράμματα του κόμματος που έμεινε πιστό στην κοινωνία την χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, που έμεινε πιστό στον κομμουνισμό μέσα στις πιο αντεπαναστατικές, στις πιο αντιδραστικές, στις πιο άγριες συνθήκες! ΚΚΕ!!

Πέτρος Τατ.

Η μαύρη αντίδραση του Λευκού Οίκου και του White Power

Οι ΗΠΑ δεν ήταν ποτέ παράδεισος για τους αφροαμερικανούς υπηκόους τους, αν και οι αστυνομικές τους αρχές φρόντιζαν σταθερά να στέλνουν πολλούς απ’ αυτούς στον άλλο κόσμο (παράδεισο), για ψύλλου πήδημα. Ιδίως όμως μετά από τη στιγμή που έγινε ο Τραμπ ένοικος του Λευκού Οίκου, τον μετέτρεψε σε σύμβολο της Κου Κλουξ Κλαν και του White Power (το δόγμα της “ανώτερης” -αρίας- λευκής φυλής).
Η αθλητικο-πολιτική παράδοση λέει πως κάθε χρόνο ο Αμερικανός πρόεδρος υποδέχεται τους πρωταθλητές του ΝΒΑ στο Λευκό Οίκο. Στις τάξεις των νυν πρωταθλητών, Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς, υπήρχαν αμφιβολίες κι η σκέψη να αποφύγουν την επίσκεψη, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τις ανοιχτά ρατσιστικές και ακροδεξιές απόψεις του νέου προέδρου. Το πιο πρόσφατο κρούσμα ήταν η έμμεση υβριστική επίθεση του Τραμπ στον Καπέρνικ, του αθλητή του ράγκμπι, που αντί να σταθεί όρθιος στην ανάκρουση του αμερικάνικου εθνικού ύμνου, πριν την έναρξη ενός αγώνα, γονάτισε για να μην αντικρίσει τη σημαία μιας χώρας, που δολοφονεί όσους θεωρεί πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Ας σημειωθεί πως η κίνηση αυτή δεν είχε γίνει εναντίον του Τραμπ, αλλά επί προεδρίας Ομπάμα, ως διαμαρτυρία για ένα διαχρονικό φαινόμενο. Οι κυβερνήσεις φεύγουνε, αλλά ο ρατσισμός μένει.
Τελικά τη “λύση” σε αυτόν το Γόρδιο δεσμό, ήρθε να δώσει ο ίδιος ο Τραμπ, ρίχνοντας άκυρο στους πρωταθλητές, που δεν άξιζαν τέτοια τιμή, εφόσον δίσταζαν για την πρόσκληση, η οποία κι αποσύρθηκε. Η απάντηση δεν ήρθε από τις τάξεις των Γουόριορς, αλλά από το μεγάλο τους αντίπαλο (στο γήπεδο), του Λεμπρόν Τζέιμς των Καβαλίερς, που έριξε μια μεγαλοπρεπή “αμένσιωτη” (χωρίς συγκεκριμένη αναφορά κι απεύθυνση) σπόντα στο “τουίτερ”.


Που σε ελεύθερη απόδοση, λέει τα εξής:
Βρε ανόητε, ο Κάρι είπε ήδη ότι δε θα έρθει. Επομένως δεν υπάρχει πρόσκληση. Η επίσκεψη στο Λευκό Οίκο ήταν μεγάλη τιμή, μέχρι που εμφανίστηκες εσύ!
Ποιον να εννοεί άραγε;
Οι αντιδράσεις αυτές δεν είναι αμελητέες, ούτε όμως χωρίς αντιφάσεις. Οι ακριβοπληρωμένοι αθλητές του ΝΒΑ δε βολεύονται στην ασφάλεια των εκατομμυρίων τους κι αντιδρούν ενάντια στη λογική των μάνατζερ και των μεγάλων συμβολαίων που υπαγορεύουν μια αποστειρωμένη συμπεριφορά στο πλαίσιο της α-πολιτικής ορθότητας (politically correct). Αυτή η αντίδραση όμως μένει σε ρηχά νερά, όταν μπλέκει στα δίχτυα των Δημοκρατικών, που αποτελούν την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Όπως πχ όταν ο Λεμπρόν Τζέιμς στήριξε τη Χίλαρι Κλίντον και την προεκλογική της εκστρατεία, χωρίς να αγνοεί πως η θητεία του προκατόχου της, Ομπάμα, του πρώτο αφροαμερικανού προέδρου της ιστορίας των ΗΠΑ, δε βελτίωσε στο παραμικρό τη ζωή των φτωχών μαύρων στα γκέτο των μεγαλουπόλεων.
Θα μπορούσε να πει κανείς, παραφράζοντας μια γνωστή φράση, πως το πρόβλημα δεν είναι ένας ανόητος πρόεδρος. Είναι ο καπιταλισμός ανόητε…

Τους στοιχειώνει





«Το μέλλον δεν θα 'ρθει από μονάχο του, αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς...». Το σύνθημα αυτό του 43ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», που φιλοξένησε χιλιάδες κόσμου και έγινε πόλος έλξης για τη νεολαία, φαίνεται ότι «κάθεται στο λαιμό» ορισμένων γραφιάδων του αστικού Τύπου, που αρνούνται αυτό το μέλλον, προφανώς επειδή δεν χωράει τα αφεντικά τους. Τι μας είπαν λοιπόν; Οτι το Φεστιβάλ (στο οποίο βέβαια δεν πήγαν...) τους προκαλεί «πλήξη» και «διάθεση συννεφιάς», ότι διακρίνουν ένα «αίσθημα ακινησίας» που «ρουφάει τους χυμούς της ζωής για να συντηρηθεί»! Και βέβαια δεν έλειψαν οι αντικομμουνιστικές αναφορές, με αφορμή το γεγονός ότι το Φεστιβάλ είναι αφιερωμένο στα 100 χρόνια από την Οκτωβριανή Επανάσταση, που (όπως φαίνεται) τους στοιχειώνει ακόμα: Στεναχωριούνται και εκφράζουν ένα «κρίμα», επειδή υπάρχει ένα σημαντικό τμήμα της νεολαίας, μέσα και γύρω από την ΚΝΕ, που υπερασπίζεται και μάχεται για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό, πετώντας στα σκουπίδια την αντικομμουνιστική σαβούρα της ΕΕ. Είναι επομένως λογικό οι γραφιάδες αυτοί να μην μπορούν να εξηγήσουν «πώς μπορεί νέοι άνθρωποι να υιοθετούν μια τόσο άκριτη προσέγγιση της Ιστορίας», αφού θα προτιμούσαν να μην ξεφύγει κανένας από το μαντρί της σάπιας ιδεολογίας τους. Από την πίκρα τους για την επιτυχία του Φεστιβάλ της ΚΝΕ, κρατάμε μία από τις διαπιστώσεις τους: Οτι ο ρόλος του ΚΚΕ «ξεπερνάει κατά πολύ τα εκλογικά του ποσοστά...». Ξιδάκι!

Αποκρυπτογράφηση του νευρωνικού κώδικα αναγνώρισης προσώπων





Αριστερά το πραγματικό πρόσωπο που δείχτηκε σε πίθηκο και δεξιά η αναπαράστασή του, όπως προβλέφθηκε με βάση την εγκεφαλική δραστηριότητα του πιθήκου
Αριστερά το πραγματικό πρόσωπο που δείχτηκε σε πίθηκο και δεξιά η αναπαράστασή του, όπως προβλέφθηκε με βάση την εγκεφαλική δραστηριότητα του πιθήκου
Οι μελέτες απεικόνισης του εγκεφάλου αποκάλυψαν ότι αρκετές περιοχές μεγέθους βατόμουρου μέσα στους μετωπιαίους λοβούς του εγκεφάλου ειδικεύονται στην αναγνώριση προσώπων. Οι νευροεπιστήμονες ονομάζουν αυτές τις περιοχές «λωρίδες προσώπων». Ομως, ούτε οι σαρώσεις του εγκεφάλου, ούτε οι κλινικές έρευνες με ασθενείς, που έχουν εμφυτευμένα ηλεκτρόδια στον εγκέφαλό τους, μπόρεσαν να εξηγήσουν πώς λειτουργούν αυτές οι λωρίδες.
Πρόσφατα, η βιολόγος Ντόρις Τσάο και οι συνάδελφοί της στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια, κατάφεραν τελικά να αποκρυπτογραφήσουν τον νευρωνικό κώδικα αναγνώρισης προσώπων, στα πρωτεύοντα θηλαστικά. Ανακάλυψαν ότι η ταχύτητα πυροδότησης κάθε νευρικού κυττάρου μέσα στις λωρίδες προσώπων αντιστοιχεί σε ένα διαφορετικό χαρακτηριστικό του προσώπου. Οι νευρώνες ρυθμίζονται καθώς αναπτύσσεται ο εγκέφαλος και αλληλεπιδρά με το περιβάλλον, ώστε ο καθένας να αντιδρά σε μικρά τμήματα πληροφοριών, που μετά συνδυάζονται με ποικίλους τρόπους, για να συνθέσουν την εικόνα κάθε προσώπου που συναντά το ζώο. «Οι τιμές κάθε ρυθμιστή είναι τόσο προβλέψιμες, που μπορούμε να ανασυνθέσουμε το πρόσωπο που βλέπει ο πίθηκος, απλώς παρακολουθώντας την ηλεκτρική δραστηριότητα των (σ.σ. εξειδικευμένων) κυττάρων που διαθέτει για τα πρόσωπα».
Παλιότερες έρευνες είχαν δείξει ότι ενδεχομένως υπάρχουν στον εγκέφαλο νευρώνες που ο καθένας κωδικοποιεί τα χαρακτηριστικά προσώπου ενός και μόνο ατόμου. Η έρευνα της Τσάο και των συνεργατών της κατέρριψε αυτήν τη θεωρία, διαπιστώνοντας ότι οι νευρώνες στις λωρίδες προσώπου έχουν διαφορετικό καταμερισμό εργασίας, με τους νευρώνες κάθε λωρίδας να ειδικεύονται σε κάποιο επιμέρους, συμπληρωματικό χαρακτηριστικό ενός προσώπου και όλοι μαζί να συνεργάζονται, να επικοινωνούν και να οικοδομούν τη συνολική εικόνα του προσώπου. Από τη στιγμή που αναγνώρισαν την ύπαρξη αυτού του καταμερισμού, οι ερευνητές ανέπτυξαν αντίστοιχο νευρωνικό μαθηματικό μοντέλο και έδειξαν σε πιθήκους εικόνες προσώπων που δεν είχαν ξαναδεί. Χρησιμοποιώντας το μοντέλο και τον αλγόριθμο για το πώς αντιδρούν οι διάφοροι νευρώνες, μπόρεσαν να αναπαράγουν ψηφιακά την εικόνα που έβλεπε ο πίθηκος. Οι αναπαραστάσεις των εικόνων ήταν εκπληκτικά ακριβείς, σχεδόν αξεχώριστες από τις πραγματικές εικόνες που είχαν δει οι πίθηκοι.
Διαπιστώθηκε ότι χρειαζόταν μικρός αριθμός νευρώνων για να αναπαρασταθούν από το μαθηματικό μοντέλο τα πρόσωπα που δείχνονταν στα ζώα. Μόλις 205 κύτταρα! Αυτό δείχνει την αποτελεσματικότητα και πόσο συμπαγές είναι το σύστημα αναγνώρισης προσώπων και γιατί μπορούμε να διακρίνουμε ένα πρόσωπο ανάμεσα σε χιλιάδες άλλα, χωρίς να χρειάζεται να αφιερώσουμε μεγάλο μέρος του εγκεφάλου μας σε αυτήν τη δραστηριότητα. Οπως έδειξαν λειτουργικές απεικονίσεις μαγνητικού συντονισμού (fMRI), ο εγκεφαλικός μηχανισμός αναγνώρισης προσώπων στον άνθρωπο είναι παρόμοιος με εκείνον των πιθήκων, αν και ο αριθμός των λωρίδων προσώπων στον άνθρωπο μπορεί να είναι διαφορετικός.
Οπως επισημαίνει ο Αντριαν Νέστορ, νευροεπιστήμονας του πανεπιστημίου του Τορόντο, που επίσης μελετά την αναγνώριση προσώπων, το θέμα δεν περιορίζεται στα πρόσωπα. Τελικός σκοπός είναι η αποκωδικοποίηση του νευρωνικού κώδικα αναγνώρισης οποιουδήποτε αντικειμένου.
Με άλλα λόγια, έχει ανοίξει ο δρόμος ώστε να είναι δυνατό να «κρυφοκοιτάξει» κανείς μέσα στον εγκέφαλο, για να δει το πρόσωπο του ανθρώπου που σκέφτεσαι. Αύριο ίσως μπορεί να έχει πλήρη και ακριβή εικόνα, τουλάχιστον των μη αφηρημένων σκέψεων, που σχετίζονται με πρόσωπα και πράγματα, ακόμη και να «βιντεοσκοπεί» τα όνειρά σου.

Τεχνικά μέσα παραβίασης της ελευθερίας της συνείδησης


Νέες τεχνολογίες απεικόνισης της λειτουργίας του εγκεφάλου μπορούν να αποκαλύψουν σκέψεις ενός ανθρώπου, ίσως ακόμη και να τις αλλάξουν



Η αντίληψη του ανθρώπινου μυαλού ως πεδίου απόλυτης προστασίας όσων συμβαίνουν μέσα σε αυτό, δηλαδή των σκέψεων, από οποιαδήποτε εξωτερική επέμβαση θεωρείται δεδομένη από την απαρχή του πολιτισμού. Μπορούσες να διωχθείς μόνο για εκείνα που διατύπωσες δημόσια και για εκείνα που έκανες, όχι για εκείνα που σκεφτόσουν και δεν τα αποκάλυψες σε κανέναν. Οι επαναστάτες, καθένας που στο διάβα των αιώνων ερχόταν σε αντιπαράθεση με τις κυρίαρχες αντιδραστικές δυνάμεις, οι διωκόμενοι αγωνιστές ήξεραν ότι ο αντίπαλος είχε μόνο εξωτερικά μέσα, με τη μορφή λόγων και ...έργων, για να προσπαθήσει να τους λυγίσει. Το μυαλό του καθενός ήταν δικό του βασίλειο.
Σήμερα, το δεδομένο αυτό τείνει να μην ισχύει πια. Εξεζητημένες μηχανές νευροαπεικόνισης και διεπαφές εγκεφάλου - υπολογιστή ανιχνεύουν την ηλεκτρική δραστηριότητα των νευρώνων, επιτρέποντας την αποκωδικοποίηση ακόμη και την αλλαγή των σημάτων του νευρικού συστήματος, μέσω των οποίων πραγματοποιούνται οι νοητικές διαδικασίες. Αν και αυτές οι πρόοδοι έχουν μεγάλη σημασία για την επιστημονική έρευνα σε διάφορους τομείς και ειδικότερα για την ιατρική, ταυτόχρονα βάζουν επί τάπητος το ζήτημα της ανεξέλεγκτης, ή «ελεγχόμενης», στο πλαίσιο του καπιταλιστικού κοινωνικού - οικονομικού σχηματισμού, πρόσβασης ή και παρέμβασης στη νευρική δραστηριότητα των ανθρώπων.
Ενεργούμενα
Το ζήτημα δεν είναι θεωρητικό, καθώς νέες ριζοσπαστικές νευροτεχνολογίες ήδη έχουν κάνει το πέρασμα από τον ιατρικό τομέα χρήσης τους στον ...εμπορικό. Προσπάθειες αποκωδικοποίησης νοητικών πληροφοριών μέσω τεχνικών απεικόνισης εμφανίζονται ήδη, ακόμη και σε δικαστικές υποθέσεις, συχνά με επιστημονικά αμφισβητήσιμο τρόπο. Για παράδειγμα, το 2008 μια γυναίκα στην Ινδία καταδικάστηκε ισόβια για φόνο στη βάση σάρωσης του εγκεφάλου της, που έδειξε - κατά τον δικαστή - «γνώση από εμπειρία» γύρω από το έγκλημα. Πλασάρονται, επίσης, χρήσεις νευροτεχνολογίας ως ανιχνευτές ψεύδους στο πλαίσιο ανακριτικών διαδικασιών. Παρά τον σκεπτικισμό που εκφράζουν οι ειδικοί επιστήμονες, επιχειρήσεις προβάλλουν μέσω μάρκετινγκ τη χρήση της λειτουργικής απεικόνισης μαγνητικού συντονισμού (fMRI) και μιας τεχνολογίας βασισμένης στην ηλεκτροεγκεφαλογραφία, ως τεχνικές, που μπορούν να αποκαλύψουν το αληθές ή το ψευδές ενός ισχυρισμού. Στο στρατιωτικό τομέα εξετάζονται οι σχετικές τεχνολογίες για άλλο λόγο: Για χρήση ως μέσα εγκεφαλικής διέγερσης, που θα αυξήσουν την ετοιμότητα και την προσοχή των στρατιωτών. Οι ίδιες τεχνολογίες θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και για να κάνουν τους στρατιώτες πιο φιλοπόλεμους και άφοβους, καλύτερο κρέας για τα καπιταλιστικά κανόνια.
Αστικά κουρέλια
Οι αστικές διακηρύξεις περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθερίας της συνείδησης, που γίνονται όλο και περισσότερο κουρέλι από τότε που ο καπιταλισμός κυριάρχησε και η αστική τάξη από επαναστατική έγινε αντιδραστική, τώρα ανοίγεται ο δρόμος να κουρελιαστούν σε βαθύτερο από κάθε άλλη φορά επίπεδο. Νομικοί στις ΗΠΑ και αλλού συζητούν ήδη για την επανατοποθέτηση σε νέα βάση των «βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων», ακόμη και για τη δημιουργία ειδικών δικαιωμάτων σχετικών με τις νευρικές λειτουργίες του ανθρώπου. Μιλούν για το δικαίωμα στη γνωστική ελευθερία, που θα επιτρέπει στους ανθρώπους να παίρνουν ελεύθερα και με πλήρη γνώση αποφάσεις σχετικές με τη χρήση τεχνολογίας που μπορεί να επηρεάσει τις σκέψεις τους! «Ελεύθερα» και «με πλήρη γνώση» στον καπιταλισμό ακούγεται σαν ανέκδοτο, τουλάχιστον όσον αφορά τις μάζες των εκμεταλλευομένων.
Η παραβίαση της προσωπικότητας στο νευρολογικό επίπεδο είναι πολύ πιο επικίνδυνη, επειδή παρακάμπτει το επίπεδο της συνείδησης και της λογικής σκέψης, αφήνοντας το άτομο ανυπεράσπιστο να αντιδρά ακούσια. Ο κίνδυνος δεν βρίσκεται μόνο στις επιθετικές εκστρατείες μάρκετινγκ και σε κάποιες αποφάσεις δικαστηρίων, αλλά και στην αξιοποίηση των νευροτεχνολογιών σε εφαρμογές που αφορούν τον κοινό ...καταναλωτή. Τέτοιες χρήσεις αυξάνουν διαρκώς. Πρόσφατα το Facebook αποκάλυψε ένα σχέδιο για τη δημιουργία διεπαφής μετατροπής λόγου σε κείμενο, με απευθείας μετάφραση των σκέψεων στον εγκέφαλο από υπολογιστή. Παρόμοιες προσπάθειες έχουν κάνει εταιρείες όπως η «Samsung» και η «Netflix». Πολλά μονοπώλια της Πληροφορικής και της Ηλεκτρονικής σχεδιάζουν συστήματα αντικατάστασης του πληκτρολογίου με απευθείας έλεγχο από τον εγκέφαλο, ως κύριο τρόπο αλληλεπίδρασης με τους υπολογιστές.
Απαγωγή εγκεφάλου
Και βέβαια, αν τα εργαλεία απεικονιστικής σάρωσης του εγκεφάλου γίνουν αντικείμενα ευρέως προσιτά, ανοίγονται νέες δυνατότητες για κακοπροαίρετη χρήση τους από κάθε λογής εγκληματίες, π.χ. για κυβερνοεπιθέσεις. Οι ιατρικές συσκευές που συνδέονται απευθείας με τον εγκέφαλο είναι ευάλωτες σε σαμποτάζ και οι νευροεπιστήμονες του πανεπιστημίου της Οξφόρδης τονίζουν ότι το ίδιο ευάλωτα είναι και τα εγκεφαλικά εμφυτεύματα, ανοίγοντας το δρόμο για ένα φαινόμενο, που ίσως ονομαστεί «απαγωγή εγκεφάλου»...
Οι εξελίξεις αυτές, όπως και οι εξελίξεις που σχετίζονται με τη ρομποτική και την τεχνητή νοημοσύνη, δείχνουν πόσο άστοχη είναι η αναβλητικότητα, στη βάση της λαθεμένης εκτίμησης ότι όλα αυτά απέχουν ακόμη πολύ από το να γίνουν πραγματικότητα. Η ζωή, η κοινωνία, η επιστήμη προχωρούν κάνοντας και μεγάλα άλματα κατά διαστήματα. Τα άλματα που είναι μπροστά μας δεν πρέπει να γίνουν προς την άβυσσο, αλλά στην κατεύθυνση της οικοδόμησης ενός κόσμου πιο φιλικού προς τον άνθρωπο, προς το σύνολο των ανθρώπων και τις ανάγκες τους. Και αυτός ο κόσμος δεν μπορεί να οικοδομηθεί αν δεν γκρεμιστεί ο κόσμος των ανταγωνιστικών αντιθέσεων, τις οποίες γεννά η ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και η συνεπακόλουθη εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγή: «Scientific American»

Η γλυκόπικρη γεύση του Ευρωμπάσκετ και οι προκλήσεις της επόμενης μέρας



Με τις εμφανίσεις του στο Ευρωμπάσκετ ο Κώστας Σλούκας δείχνει να αποτελεί έναν από τους βασικούς πυλώνες της Εθνικής για τα επόμενα χρόνια
AP
Με τις εμφανίσεις του στο Ευρωμπάσκετ ο Κώστας Σλούκας δείχνει να αποτελεί έναν από τους βασικούς πυλώνες της Εθνικής για τα επόμενα χρόνια
Με το όνειρο για ένα μετάλλιο σε Ευρωμπάσκετ, μετά από το χάλκινο το 1999, να μένει ανεκπλήρωτο, η Εθνική ανδρών ολοκλήρωσε με την 8η θέση την ...περιπέτειά της στην Κωνσταντινούπολη. Η ελληνική ομάδα σταμάτησε στους οκτώ της διοργάνωσης μην μπορώντας να ξεπεράσει το εμπόδιο της Ρωσίας, αν και έδειξε να έχει όλες τις προϋποθέσεις να τα καταφέρει. Ετσι, με βάση τον γενικότερο συντελεστή, ως ομάδα κατετάγη 8η αφού στη διοργάνωση της Τουρκίας δεν υπήρχαν αγώνες κατάταξης, απλώς η Εθνική είχε τη χειρότερη συγκομιδή από όλες τις ομάδες που προκρίθηκαν στην οκτάδα.
Ανάμεικτα συναισθήματα
Η ειδική, όπως εξελίχθηκε βάσει των όσων κλήθηκε να αντιμετωπίσει, αποστολή της Εθνικής στη διοργάνωση ολοκληρώθηκε αφήνοντας μια γλυκόπικρη γεύση. Την πίκρα για μια ακόμη φορά για τη διάκριση που δεν ήρθε αλλά και την όποια γλύκα μπορεί να αφήσει το ξεπέρασμα των προβλημάτων που την ταλαιπώρησαν, με αποτέλεσμα η Εθνική να φθάσει εκεί που έφθασε. Κάτι που παραδέχθηκε και ο ίδιος ο ομοσπονδιακός τεχνικός, Κώστας Μίσσας, κατά την επιστροφή της ομάδας στην Αθήνα, κάνοντας τον απολογισμό της πορείας στη διοργάνωση. «Μας έμεινε μια γλυκόπικρη γεύση. Από τη μία, προκριθήκαμε στους οκτώ, αλλά θα μπορούσαμε να φτάσουμε και μέχρι τα ημιτελικά. Ηταν δύο δύσκολοι μήνες. Παρουσιάσαμε μια κακή εικόνα στην α' φάση, μια καλή στα νοκ άουτ, οπότε μας μένει αυτή η γλυκόπικρη γεύση», τόνισε χαρακτηριστικά ο Ελληνας κόουτς.

Για γλυκόπικρη γεύση έκανε λόγο ο ομοσπονδιακός τεχνικός, Κώστας Μίσσας, στον απολογισμό του για την πορεία της Εθνικής
Eurokinissi
Για γλυκόπικρη γεύση έκανε λόγο ο ομοσπονδιακός τεχνικός, Κώστας Μίσσας, στον απολογισμό του για την πορεία της Εθνικής
Ο ίδιος μιλώντας ειδικά για τον κομβικό για το κάτι παραπάνω αγώνα με τη Ρωσία έδωσε τη δική του εξήγηση για το πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα. Παράλληλα, απάντησε και στην κριτική που ασκήθηκε στο τεχνικό επιτελείο για την ελάχιστη έως μηδαμινή χρησιμοποίηση παικτών από τον πάγκο: «Είχαμε τρεις μέρες ξεκούρασης. Ανάλογα με τη μορφή και τη ροή κάναμε κάποια πράγματα. Στο τελευταίο κομμάτι του παιχνιδιού η ομάδα έμεινε έτσι, πάντα σε επικοινωνία με τους παίκτες. Για παράδειγμα, έβγαλα για δύο λεπτά τον Καλάθη, που ήταν ο καλύτερος του αγώνα, και μου είπε "κόουτς, παίζω άλλα δύο παιχνίδια". Τη μία φορά έχουμε ανοιχτό rotation, την άλλη κλειστό, τα πάντα ωστόσο έχουν σχέση με το αποτέλεσμα».
Από την παγωνιά της Φινλανδίας στην... ελπίδα της Πόλης
Κάνοντας τον απολογισμό της παρουσίας της Εθνικής στη διοργάνωση, αυτός δεν μπορεί παρά να περιλαμβάνει δύο διαφορετικά πρόσωπα όσον αφορά το αγωνιστικό και κυρίως το ψυχολογικό της προφίλ. Φθάνοντας αρχικά στη Φινλανδία για τους αγώνες του Α' ομίλου ο επηρεασμός απ' τα όσα είχαν συμβεί στη διάρκεια της προετοιμασίας ήταν εμφανής. Η επεισοδιακή, όπως εξελίχθηκε (με τη διαφωνία ΕΟΚ - ΝΒΑ και Μπακς για το τι έχει συμβεί), αποχώρηση του Γιάννη Αντετοκούνμπο είχε αλλάξει τα πάντα στην ομάδα. Από τα πλάνα της τεχνικής ηγεσίας για το πώς θα παρουσιαστεί η ομάδα μέχρι την ψυχολογία των παικτών. Την ίδια στιγμή, η γενικότερη κριτική για την ποιότητα της ομάδας ή την επιλογή του συγκεκριμένου τεχνικού τιμ ποτέ δεν έπαψε να την συνοδεύει, ακόμα από την πρώτη συνάντησή της, στα μέσα Ιούλη, για την έναρξη της προετοιμασίας. Τα τεντωμένα νεύρα δεν πέρασαν χωρίς συνέπειες, με τις πληροφορίες λίγο πριν από την έναρξη των αγώνων να κάνουν λόγο για επεισόδια μεταξύ παικτών. Με όλο αυτό το κλίμα η Εθνική έκανε την πρεμιέρα της στη διοργάνωση κόντρα στον πλέον αδύναμο κρίκο του Α' ομίλου Ισλανδία, όπου μετά από μέτριο πρώτο ημίχρονο χρειάστηκε να ανεβάσει αρκετά την απόδοση προκειμένου να φθάσει σε ευρεία επικράτηση με 90-61. Ομως, ακόμα και αυτό δεν αποδείχθηκε ικανό να αλλάξει το κλίμα. Οι ήττες που ακολούθησαν, από Γαλλία (95-87) και Σλοβενία (78-72), βάρυναν ακόμα περισσότερο το κλίμα, αυξάνοντας την κριτική, παρά τα όποια σημάδια βελτίωσης. Εκεί που τα πράγματα ήρθαν οριακά ήταν με την ήττα από τους οικοδεσπότες Φινλανδούς (89-79), η οποία πλέον είχε και άμεσες συνέπειες. Από τη μία, τελείωσε τις όποιες ελπίδες για 3η θέση στον όμιλο, από την άλλη έκανε για την Εθνική τον τελευταίο αγώνα με την Πολωνία να μοιάζει με αγώνα νοκ - άουτ πριν από τα νοκ - άουτ για την πρόκριση, με τον νικητή να παίρνει το εισιτήριο για την Κωνσταντινούπολη. Στο συγκεκριμένο σημείο η Εθνική φρόντισε να δείξει το διαφορετικό πρόσωπο. Με αλλαγμένα αγωνιστικά πλάνα, κυρίως σε ό,τι είχε να κάνει με το κλείσιμο του «rotation» και τη χρησιμοποίηση πλέον συγκεκριμένων παικτών για μεγαλύτερο διάστημα αλλά και αλλαγμένη κατά πολύ ψυχολογία, με περισσότερο πάθος στο παιχνίδι, η Εθνική έφτασε στη νίκη με 95-77. Η παρτίδα τουλάχιστον για το στόχο της πρόκρισης είχε σωθεί και πλέον στους «16» η Λιθουανία αποτελούσε τη νέα πρόκληση για τους παίκτες και την τεχνική ηγεσία της ομάδας. Και για μια ακόμη φορά στα κρίσιμα η ομάδα έβγαλε μια άψογη εικόνα κυριαρχώντας αγωνιστικά επί των Λιθουανών και φθάνοντας στη νίκη με 77-64, που την έστειλε στα προημιτελικά. Με ανεβασμένο ηθικό από την εικόνα που έδειξε στα δύο κρίσιμα ματς ενόψει της αναμέτρησης με τη Ρωσία, οι ελπίδες για το βήμα παραπάνω ήταν διάχυτες σε παίκτες, τεχνική ηγεσία και φιλάθλους. Μάλιστα, για περίπου 25 λεπτά στον συγκεκριμένο αγώνα η Εθνική έδειξε να τις κρατάει γερά στα χέρια της (προηγήθηκε δύο φορές με 11 π. και 13 π.), ωστόσο η έλλειψη δυνάμεων και τα αγωνιστικά προβλήματα (αστοχία στις βολές, αμυντική χαλάρωση, χαμηλό ποσοστό στα μακρινά σουτ) έφεραν την ήττα με 74-69 και το τέλος των όποιων ελπίδων.
Τα ανοιχτά ζητήματα ενόψει της επόμενης μέρας

Αρκετά αλλαγμένη στα πρόσωπα που θα την στελεχώσουν αναμένεται να είναι η Εθνική, που σε λιγότερο από 70 μέρες θα μπει στη διαδικασία των προκριματικών για το Μουντομπάσκετ 2019
Eurokinissi
Αρκετά αλλαγμένη στα πρόσωπα που θα την στελεχώσουν αναμένεται να είναι η Εθνική, που σε λιγότερο από 70 μέρες θα μπει στη διαδικασία των προκριματικών για το Μουντομπάσκετ 2019
Πλέον, από το βράδυ της περασμένης Τετάρτης και τη λήξη του αγώνα με τη Ρωσία η Εθνική έχει μπει στην επόμενη μέρα. Μια επόμενη μέρα εντελώς διαφορετική απ' ό,τι γνωρίζαμε τα τελευταία χρόνια, με αιτία τα λεγόμενα παράθυρα της FIBA. Αυτά αφορούν την επαναφορά μετά από αρκετά χρόνια του θεσμού των προκριματικών των Εθνικών ομάδων για πρόκριση στις διεθνείς διοργανώσεις, αρχής γενομένης από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2019. Είναι χαρακτηριστικό ότι από την Τετάρτη το βράδυ και τον αγώνα με τη Ρωσία η Εθνική θα πρέπει σε 70 μέρες περίπου (τέλη Νοέμβρη) να ξαναβρεθεί στα γήπεδα για να συμμετάσχει στην πρώτη φάση των αγώνων του ομίλου της (αρχίζει με διπλή υποχρέωση κόντρα σε Μ. Βρετανία και Ισραήλ). Εικόνα πρωτόγνωρη για αρκετούς παίκτες. Οσο πρωτόγνωρη θα είναι και αυτή που αφορά τη συγκρότηση της ομάδας αφού με τα μέχρι τώρα δεδομένα είναι γνωστό ότι παίκτες από το ΝΒΑ και τις ομάδες της Ευρωλίγκας δεν θα μπορούν να μετάσχουν. Μάλιστα, η συγκεκριμένη διαδικασία οδηγεί πλέον σε μια νέα πραγματικότητα, που θέλει άλλη Εθνική να παίρνει την πρόκριση στις διεθνείς διοργανώσεις και άλλη (τουλάχιστον σε μεγάλο μέρος της) να εμφανίζεται στην τελική φάση.
Ετσι, δεν είναι λίγα τα ανοιχτά ζητήματα που υπάρχουν προς επίλυση από τους αρμοδίους (Ομοσπονδία) για την επόμενη μέρα της Εθνικής. Αυτά ξεκινούν από την εύρεση νέου τεχνικού αφού οι πληροφορίες (τουλάχιστον κατά την άφιξη της ομάδας) ήθελαν τον Κώστα Μίσσα να αποχωρεί, με τον τεχνικό του ΠΑΟΚ, Ηλία Παπαθεοδώρου, και τον βοηθό του στην Εθνική, Θανάση Σκουρτόπουλο, να συγκαταλέγονται στους πρώτους που ακούστηκαν για αντικαταστάτες. Παράλληλα, θα πρέπει να αναζητηθεί η νέα δεξαμενή που θα δώσει τους παίκτες οι οποίοι θα στελεχώσουν την καινούρια ομάδα, με την πρωταθλήτρια Ευρώπης Εθνική νέων να φαντάζει ως πρώτη επιλογή. Στην αναζήτηση παικτών για στελέχωση της ομάδας προστίθενται πλέον και οι υπόλοιπες ομάδες πλην Ολυμπιακού - Παναθηναϊκού της Basket League αφού, για παράδειγμα, ΑΕΚ, Αρης, ΠΑΟΚ συμμετέχοντας στη διοργάνωση της FIBA (Champions League) τις μέρες των προκριματικών δεν θα έχουν αγώνες.

TOP READ