Αποσπάσματα από τη συνέντευξη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα στην εκπομπή «zoomnews» και το δημοσιογράφο Γιώργο Κουβαρά.
Πριν πάμε στις εκλογές, να ξεκινήσουμε μ’ ένα θέμα που
κυριαρχεί σήμερα στην επικαιρότητα και με δική σας πλέον πρωτοβουλία, το
θέμα με την «αμαρτωλή» ΜΚΟ Διεθνές Κέντρο Αποναρκοθέτησης που έφαγε 9
εκ. ευρώ από το ελληνικό δημόσιο. Δώσατε σήμερα στη δημοσιότητα το
διάλογο από τα πρακτικά της βουλής στις 16/12/2003, τις ερωτήσεις των
βουλευτών Λ. Κανέλλη και Α. Σκυλλάκου και την απάντηση του Γ. Παπανδρέου
ότι η οργάνωση είχε μια σημαντική διεθνή δραστηριότητα. Θέλω να ρωτήσω
με βάση την απάντηση αλλά και τις σημερινές δικαστικές εξελίξεις
θεωρείτε τελικά ότι ο Γ. Παπανδρέου έχει προσωπική ευθύνη, πολιτική ή
άλλου τύπου;
«Όπως είχαμε αποκαλύψει ήδη από το 2003 και με πρωτοσέλιδο τότε του
"Ριζοσπάστη" και στη βουλή στην επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικής
Πολιτικής, όντως υπήρχε μεγάλο πρόβλημα και με τις χρηματοδοτήσεις και
με το περιεχόμενο των δραστηριοτήτων αυτής της ΜΚΟ της "IMI", που θα
πρέπει να έχουμε υπόψη ότι αντίστοιχα αρχικά έχει μεγάλη ισραηλινή
εταιρεία, πολεμική βιομηχανία όπλων, η οποία ασχολείται και ασχολιόταν
όλο εκείνο το διάστημα, με τις βόμβες διασποράς και με τις
αποναρκοθετήσεις. Έριχνε τις βόμβες διασποράς και μετά …»
Γιατί το λέτε ότι έχουν το ίδιο όνομα;
«Το είχαμε αποκαλύψει τότε και μάλιστα πρέπει να είχαν διασυνδέσεις.
Νομίζουμε ότι πρέπει να γίνει παραπέρα έρευνα και γι’ αυτό το ζήτημα,
αλλά άσχετα απ’ αυτό οι ευθύνες της τότε ελληνικής κυβέρνησης, του υπ.
Εξωτερικών είναι τεράστιες. Δεν ελέγχθηκαν που πήγαιναν αυτά τα
κονδύλια. Αντίθετα, όπως είπατε, ο κ. Παπανδρέου τότε είχε πει ότι όλα
είναι υπό έλεγχο, δεν υπάρχουν καταγγελίες συγκεκριμένες. Μιλάμε για
εκατομμύρια ευρώ και τώρα τελικά γίνεται πλέον, ο έλεγχος. Πολιτικές
ευθύνες σίγουρα έχει ο κ. Παπανδρέου όπως και η τότε κυβέρνηση συνολικά –
όχι προσωπικά ο ίδιος – και νομίζω ότι θα πρέπει να διερευνηθούν και
ποινικές ευθύνες. Διότι ο κ. Ρόντος θεωρείται από τα πρωτοπαλίκαρα
τότε…».
Θεωρείτε ότι ενδεχομένως αυτός ο φάκελος θα έπρεπε να πάει στη βουλή;
«Νομίζω ότι θα πρέπει να γίνουν όλες οι διαδικασίες που προβλέπονται,
όπως γίνεται και ποινικά με τα δικαστήρια που κάνουν τώρα τους ελέγχους
για τα πρόσωπα αυτά κι αν υπάρχουν πολιτικά πρόσωπα όπως ο κ.
Παπανδρέου, θα πρέπει παραπέρα να ελεγχθούν».
Ο κ. Παπανδρέου βέβαια στις δηλώσεις που κάνει σήμερα λέει
ότι είναι αδιανόητο να του αποδίδονται ευθύνες και ότι επί των ημερών
του οι ΜΚΟ λειτούργησαν με μεγαλύτερη διαφάνεια.
«Μπορεί να μην έχει γνώση αλλά συνεργάτης του ήταν ο κ. Ρόντος, από
τους στενούς συνεργάτες του υπ. Εξωτερικών και προσωπικά του κ.
Παπανδρέου, απ’ όσο ξέρει όλη η ελληνική κοινωνία πλέον. Και βέβαια, δε
σταμάτησε να δραστηριοποιείται σε αντίστοιχες δραστηριότητες ο κ.
Ρόντος, μάλιστα τώρα είναι εκπρόσωπος της ΕΕ στο Κέρας της Αφρικής».
Μάλιστα, επομένως πολιτικές ευθύνες λέτε και ποινικές
ενδεχομένως για τον κ. Παπανδρέου για την υπόθεση αυτής της ΜΚΟ. Τώρα,
έχουμε μπει σε μια μακρά προεκλογική περίοδο όπως έλεγα και στο ξεκίνημα
της εκπομπής. Για το ΚΚΕ ποιο είναι το διακύβευμα αυτών των διπλών
εκλογών, δηλαδή θέλετε την πτώση της κυβέρνησης όπως π.χ. λέει ο ΣΥΡΙΖΑ,
θέλετε την έξοδο της χώρας από το ευρώ, θεωρείτε ότι θα ψηφίσουμε για
αλλαγή συσχετισμού δυνάμεων στον αριστερό χώρο, είναι πολλά που μου
έρχονται στο μυαλό ως πιθανά διακυβεύματα για το ΚΚΕ.
«Κοιτάξτε, στις εκλογές, και στις ευρωεκλογές και στις δημοτικές και
περιφερειακές, οπωσδήποτε πρέπει να εκφραστεί η μεγάλη αντίθεση του λαού
μας που πιστεύω αντικειμενικά υπάρχει, εκφράζεται όλα αυτά τα χρόνια
και καθημερινά το βλέπουμε και στην πράξη, απέναντι και στην κυβέρνηση
και σε όλα τα αντιλαϊκά μέτρα και τους νόμους που πέρασε αυτή η βουλή
καθώς και η αντίθεση του λαού μας απέναντι στην ΕΕ. Εμείς (την ΕΕ ) τη
θεωρούμε πραγματική λυκοσυμμαχία, δεν τη θεωρούμε άμοιρη ευθυνών. Οι
ελληνικές κυβερνήσεις υλοποιούν αποφάσεις και κατευθύνσεις της ΕΕ όλα
αυτά τα χρόνια και με την κρίση αλλά και προ κρίσης. Θα πρέπει να
εκφραστεί ταυτόχρονα και η καταδίκη όλων των πολιτικών δυνάμεων, των
πολιτικών κομμάτων του ευρωμονόδρομου, που εδώ συγκαταλέγεται και η
αξιωματική αντιπολίτευση και άλλες δυνάμεις. Αυτό που πρέπει ο λαός μας
να αποφασίσει είναι ότι αυτή τη στιγμή χρειάζεται μια ισχυρή λαϊκή
αντιπολίτευση για να ισχυροποιηθεί ο ίδιος, να ισχυροποιηθεί το κίνημά
του, οι αντιστάσεις του, ο αγώνας του, η συμμαχία του, υπερψηφίζοντας τα
ψηφοδέλτια του ΚΚΕ».
Έτσι όμως όπως το θέτετε για τα κόμματα του ευρωμονόδρομου,
αυτό σημαίνει ότι ανατροπή της κυβέρνησης δεν οδηγεί κατ’ ανάγκη και σε
αλλαγή πολιτικής.
«Βεβαίως και δεν οδηγεί, μπορεί να αλλάξει ο Μανωλιός και να βάλει τα
ρούχα του αλλιώς, μπορεί κάποιος νέος χαλίφης να μπει στη θέση του
παλιού χαλίφη. Όλα αυτά τα χρόνια έχουμε γνωρίσει την αλλαγή στα πλαίσια
του δικομματισμού ή τώρα του νέου διπολισμού, εναλλαγή κυβερνήσεων στην
κυβερνητική εξουσία. Άλλαξαν πρόσωπα, πρωθυπουργοί, κόμματα όμως η
ουσία της πολιτικής, η στρατηγική της κατεύθυνση, οι βασικές επιλογές
δεν άλλαξαν, ήταν στην ίδια κατεύθυνση. Ήταν με την ΕΕ, ήταν με τα
αντιλαϊκά μέτρα, ήταν ουσιαστικά με την υπεράσπιση των μεγάλων
μονοπωλιακών ομίλων, ήταν δηλαδή στην πραγματικότητα ενάντια στα λαϊκά
συμφέροντα, ενάντια στο λαό μας».
Θέλω να δούμε λίγο αυτό το θέμα του ευρωμονόδρομου και να
δούμε αν υπάρχει άλλος δρόμος πέραν αυτού. Ακούγεται πολύ απόλυτο από τη
δική σας πλευρά και αναρωτιέμαι αν υπάρχει εναλλακτική λύση. (Θέλω να
δούμε μια τελευταία δήλωση του πρωθυπουργού που υποστηρίζει ότι η Ελλάδα
επιστρέφει στην ανάπτυξη ότι οι θυσίες των πολιτών πιάνουν τόπο και να
μιλήσουμε πάνω σ’ αυτή). Μήπως όντως έχουμε διανύσει το μεγαλύτερο μέρος
της κρίσης και φτάνουμε στο τέρμα και μήπως αυτή η στάση του ΚΚΕ θα
έπρεπε ενδεχομένως να αλλάξει; Αν όντως βγαίνουμε από το μνημόνιο και
πρόκειται να δανειζόμαστε από τις αγορές δε μπορεί αυτό να αλλάξει τα
πράγματα προς το καλύτερο και για το λαό στην επόμενη φάση;
«Μετά από μια μεγάλη οικονομική κρίση είναι λογικό κάποια στιγμή να
φτάσει στον πάτο. Στον κύκλο της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης μετά
την ύφεση υπάρχει μια αναζωογόνηση μικρότερη ή μεγαλύτερη, πάμε σε μια
νέα ανάκαμψη για να ξαναβυθιστούμε σε μια νέα κρίση, αυτός είναι ο
κύκλος, με βάση τη δική μας ανάλυση. Άρα λοιπόν το ότι φτάνουμε στον
πάτο και μπορεί να υπάρξει μια αναιμική ανάπτυξη δε σημαίνει ότι θα
οδηγήσει τα λαϊκά στρώματα, τους εργαζόμενους, τους αγρότες, τους
επαγγελματίες, τη νεολαία σε ανακούφιση. Διότι τα αντιλαϊκά μέτρα που
πάρθηκαν όλα αυτά τα χρόνια θα εξακολουθούν να είναι σε πλήρη ισχύ, δε
θα παρθούν πίσω οι αντιλαϊκοί νόμοι, οι μειώσεις των μισθών, των
συντάξεων, οι περικοπές σε όλες τις κοινωνικές παροχές κλπ. Τα ψίχουλα
που μπορεί να λέει η κυβέρνηση σήμερα ή και άλλες πολιτικές δυνάμεις να
υπόσχονται, δίνοντας ένα μέρος από το πρωτογενές πλεόνασμα ή απ’ αυτή
την αναιμική μικρή ανάκαμψη που μπορεί να έρθει, θα εξανεμιστούν την
ίδια ώρα που μπορεί να δοθούν. Εμείς δεν αποκλείουμε να δοθούν, άλλωστε
και η σημερινή κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση υπόσχονται
τέτοια ψίχουλα. Η ανακούφιση όμως των εργαζομένων δεν θα έρθει και τα
γνωρίσαμε και προ κρίσης και κατά τη διάρκεια της κρίσης, θα τα
γνωρίσουμε και στη φάση αυτής της αναιμικής ανάκαμψης, αν έρθει. Όπως
φαίνεται κάποια στιγμή θα έρθει, όμως θα είναι πολύ μικρή και κατά τη
δική μας γνώμη και αυτό κρατήστε το, θα είναι ο προάγγελος μιας νέας πιο
βαθιάς κρίσης. Αυτή είναι η ανάλυσή μας και τη στηρίζουμε και στα
δεδομένα και δεν αφορά μόνο την Ελλάδα αλλά και την Ευρώπη».
Επειδή γίνεται πολύ συζήτηση για το πρωτογενές πλεόνασμα και
βλέπω και εσείς να αμφισβητείτε τη σημασία αυτού του στοιχείου, παρότι
λέτε ότι μπορεί να υπάρξει και να διανεμηθεί, δεν του δίνετε ιδιαίτερη
σημασία. Αναρωτιέμαι πως μπορούμε να γίνουμε ανεξάρτητοι όπως και εσείς
θα θέλατε αν δεν σταθούμε στα πόδια μας, αν δεν πιστέψουμε στη λογική
ότι πρέπει να έχουμε πρωτογενή πλεονάσματα, εσείς που λέτε ότι πρέπει να
φύγουμε και από την Ευρώπη, ποιος θα μας χρηματοδοτεί εκτός Ευρώπης αν
δεν αυτοχρηματοδοτούμεθα. Επομένως εσείς θα έπρεπε να ήσασταν οι πρώτοι
που θα λέτε ότι πρέπει να έχουμε μια πολιτική που να μας φτάνουν τα
λεφτά μας.
«Είναι μια διαφορετική αντίληψη, γιατί ανάπτυξη μπορεί να υπάρξει, το
πρόβλημα είναι για ποιόν. Η ανάπτυξη δεν είναι για όλους, δεν είναι για
την πλειοψηφία πρώτα απ’ όλα. Ανάπτυξη μπορεί να υπάρξει με το
πρωτογενές πλεόνασμα, με κάποιες επενδύσεις μικρότερες ή μεγαλύτερες.
Απ’ αυτές θα ωφεληθούν οι μονοπωλιακοί όμιλοι, θα ωφεληθούν οι λίγοι.
Γι’ αυτούς βεβαίως θα είναι πολύ μεγάλη η ανακούφιση, αλλά για την
εργατική τάξη, για το λαό…».
Οι θέσεις που θα προκύψουν από μια αναπτυξιακή διαδικασία, δηλαδή έρχονται κάποιες επενδύσεις, δημιουργούν θέσεις εργασίας…
«Δεν πρόκειται μ’ αυτή την αναιμική ανάπτυξη και το πρωτογενές
πλεόνασμα να υπάρξει ουσιαστική μείωση στην ανεργία. Τα στατιστικά
στοιχεία θα μπορούσαν να έρθουν σ’ αυτή την περίπτωση και να σου λένε
για παράδειγμα 20% έφτασε η ανεργία, δηλαδή μειώθηκε 8% αλλά την ίδια
στιγμή μπορεί να έχεις ένα 5-6% το οποίο να ζει με ψίχουλα, με επιδόματα
και αυτός να μην προσμετράται στην ανεργία ή να έχεις κάποιους οι
οποίοι υποαπασχολούνται ακόμη και με μία μέρα το μήνα και η στατιστική
να μην τους βάζει στους άνεργους. Αυτά τα έχουμε ζήσει και προ κρίσης,
κυρίως τα ζουν μεγάλες καπιταλιστικές οικονομίες, όχι η Ελλάδα που έχει
σοβαρά προβλήματα – στα πλαίσια του καπιταλισμού μιλάω πάντα –
διαρθρωτικά μεγάλα προβλήματα που δεν τα έχει λύσει ακόμα και με αυτές
τις αναδιαρθρώσεις και μεταρρυθμίσεις. Αυτά ζει η Μ. Βρετανία η οποία
έχει 15% περίπου ανεργία και έχει 1 εκατ. που παίρνουν επιδόματα και που
δεν προσμετρώνται στο 15%, φτάνει δηλαδή 20% και πάνω και έχει άλλο ένα
5% οι οποίοι δουλεύουν 2-3 μέρες το μήνα και θεωρούνται ότι δεν είναι
άνεργοι».
Δεν διεκδικείτε κυβερνητική εξουσία παρά μόνο αν αλλάξει αυτό το σύστημα;
«Δεν υπάρχει κόμμα στην ελληνική κοινωνία, πολύ περισσότερο το ΚΚΕ
που ο λόγος ύπαρξής του είναι – τουλάχιστον αυτό παλεύουμε, γι’ αυτό
υπάρχουμε – να οδηγήσουμε το λαό, την εργατική τάξη σε μια πραγματική
λαϊκή εξουσία όπου θα είναι πραγματικά αφέντης ο λαός, θα είναι
πρωταγωνιστής των εξελίξεων κλπ».
Αρνείστε πεισματικά τη συμμετοχή σας σε μια κυβέρνηση της αριστεράς.
«Εμείς θα δώσουμε το παρών σε μια λαϊκή διακυβέρνηση όπου τα
μονοπώλια θα κοινωνικοποιηθούν, ο λαός θα είναι πραγματικά στην εξουσία
με απόφασή του, θα θέλει να κυβερνήσει, να πετάξει στην άκρη αυτούς που
έχουν τα μονοπώλια, το μεγάλο κεφάλαιο, αυτούς που τον εκμεταλλεύονται
και θα κοινωνικοποιήσει όλο τον πλούτο που τον παράγει ο ίδιος, θα
αποδεσμεύσει τη χώρα από την ΕΕ, θα προχωρήσει σε μονομερή διαγραφή του
χρέους και θα οδηγήσει σε νέες αναπτυξιακές δυνατότητες τη χώρα.
Κριτήριο θα είναι η λαϊκή ευημερία με τη συμμετοχή του λαού σε όλες
αυτές τις διαδικασίες, με σταθερή μόνιμη εργασία όλων, με καταμερισμό,
με εξάλειψη των ανισομετριών και στα πλαίσια της χώρας και ευρύτερα και
με ισότιμες ανταλλαγές και συνεργασίες με άλλες χώρες».
Αυτά ακούγονται υπερβολικά, ουτοπικά στην πραγματικότητα που
ζούμε και αν σας πω ότι θα υπάρχει σήμερα ένα μεγάλο μέρος των αριστερών
ψηφοφόρων που ακούνε που θα σκέφτονται ότι καλά είναι όλα αυτά
θεωρητικά, αλλά όταν εδώ έχουμε μια δυνατότητα οι αριστεροί ψηφοφόροι να
συναθροιστούμε γύρω από μια μεγάλη δύναμη, όπως μοιάζει να
δημιουργήθηκε στις προηγούμενες εκλογές, και να διεκδικήσουμε την
εξουσία, γιατί το ΚΚΕ μένει έξω απ’ αυτό;
«Θα σας απαντήσω ότι η μόνη ρεαλιστική πρόταση είναι η πρόταση του
ΚΚΕ. Ουτοπικές προτάσεις είναι αυτές που μου αναφέρατε τώρα ή αυτό που
σκέφτονται κάποιοι ή που προτείνουν άλλες πολιτικές δυνάμεις. Γιατί
είναι ουτοπία να πεις ότι θα κάνω μια κυβέρνηση με δεδομένο το
οικονομικό – πολιτικό – κοινωνικό σύστημα που υπάρχει – το καπιταλιστικό
σύστημα – χωρίς να αλλάξει τίποτα, χωρίς να έχεις αυτά τα εργαλεία, που
πολλοί τα διακωμωδούν, αλλά που εδώ βρίσκεται η ουσία της πραγματικής
εξουσίας, ο πλούτος δηλαδή αυτός που υπάρχει, η βαριά βιομηχανία να
βρίσκεται στα χέρια αυτής της λαϊκής εξουσίας έτσι ώστε να μπορέσει να
λύσει και το πρόβλημα της ανεργίας, να μπορέσει να οδηγήσει σε ανάπτυξη
σε όφελος του λαού και όχι σε όφελος των μονοπωλιακών ομίλων. Αυτή είναι
η ρεαλιστική πρόταση, η άλλη πρόταση είναι αυτή που μου έλεγαν προχθές
στην περιοδεία στη Θεσσαλονίκη στην "ΕΛΒΟ" ή στην "Coca - Cola". Είναι
το ίδιο πρόβλημα και εκεί οι εργαζόμενοι αγωνιούν διότι συρρικνώνεται,
κλείνει η "ΕΛΒΟ" που είναι μια σημαντική αμυντική βιομηχανία με
τεράστιες δυνατότητες και υποδομές και ανθρώπινο δυναμικό για την
ανάπτυξη και την εδραίωση της άμυνας και της ασφάλειας της χώρας. Δόθηκε
στον "Όμιλο Μυτιληναίου" πριν πολλά χρόνια, στην ουσία τη συρρίκνωσε
και ως μεγάλος μονοπωλιακός όμιλος είδε - διότι θεός του είναι το κέρδος
- ότι δεν τον ενδιαφέρει η συγκεκριμένη επιχείρηση, πήγε σε άλλο κλάδο
και μετά έμεινε ξεκρέμαστο το ελληνικό κράτος και ήρθε μετά και η ενιαία
αμυντική πολιτική της ΕΕ όπου σου λέει θα κλείσετε την "ΕΛΒΟ" και τα
"ΕΑΣ και" θα πάτε να ενισχύσετε την αμυντική βιομηχανία της Γερμανίας,
της Ολλανδίας. Για να δείτε που βρίσκεται η ΕΕ και που βρίσκεται το
σύστημα που έχει τους κύριους Μυτιληναίους, είτε οποιονδήποτε άλλο, δεν
έχει σημασία το όνομα».
Υπάρχει δυνατότητα για τη συγκρότηση ενός πολιτικού μετώπου
στον β’ γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών, όπως παραδοσιακά συνέβαινε
–τουλάχιστον τη δεκαετία του ’80 και λίγο αργότερα; Και πώς σκοπεύει να
κινηθεί το ΚΚΕ; Με ποιους θα συμμαχήσετε, υπό ποιες προϋποθέσεις; Χτες
άκουσα τον κ. Τσίπρα να λέει πολύ καθαρά ότι εμείς στο β’ γύρο, όπου δεν
υπάρχει δικός μας υποψήφιος, θα ψηφίσουμε τον υποψήφιο του ΚΚΕ.
«Καταρχήν αυτή η ιστορία έχει τελειώσει προ πολλού, εδώ και 30
χρόνια. Τη δεκαετία του ’80 υπήρχε και μετά τελείωσε, διότι έχουν
αλλάξει άρδην οι συνθήκες. Έχουν αλλάξει άρδην οι συνθήκες και σε σχέση
με αυτό που ο καθένας καταλαβαίνει και το βιώνει καθημερινά: Δημοτικό
συμβούλιο, περιφερειακό συμβούλιο. Πλέον δεν είναι η αυτοδιοίκηση που
είχαμε γνωρίσει προηγούμενες, πολύ παλιές δεκαετίες. Σήμερα μιλάμε και
με το νόμο Καλλικράτη, τους καλλικρατικούς δήμους και περιφέρειες, αλλά
συνολικότερα οι εξελίξεις που έχουμε σε όλες τις χώρες της ΕΕ και στην
Ελλάδα και με νόμους συγκεκριμένους, τα δημοτικά και περιφερειακά
συμβούλια να είναι το μακρύ χέρι, στην ουσία είναι κρατική διοίκηση.
Έλεγα χαριτολογώντας συναντώντας κάποιον περιφερειάρχη, τον
περιφερειάρχη Αττικής, το προηγούμενο διάστημα, ότι θα πρέπει να σας
αντιμετωπίσω ως κάποιον υφυπουργό ή και υπουργό. Διότι το να είναι
περιφερειάρχης Αττικής σημαίνει ότι εκφράζει την κυβερνητική πολιτική».
Αυτό δεν συνηγορεί στην άποψη ότι θα έπρεπε τη δεύτερη Κυριακή το ΚΚΕ να πάει με τον αντικυβερνητικό υποψήφιο;
«Όχι δεν σημαίνει αυτό. Σημαίνει –και θα το πω καθαρά- ότι η μάχη
δίνεται στον πρώτο γύρο. Έτσι έπρεπε να ήταν, δεν είναι και εκλογικό
σύστημα αυτό, είναι σύστημα που αλλοιώνει τη λαϊκή θέληση και γι’ αυτό
ισχύει. Κανονικά έπρεπε από τον πρώτο γύρο, αυτός που πήρε τους πρώτους,
με τους συνδυασμούς κλπ και μέσα στο δημοτικό συμβούλιο να εκλέγεται.
Έτσι έπρεπε να είναι, αλλά δεν πάω σε αυτό, τώρα έχουμε ένα δεδομένο».
Για εσάς σε αυτές τις εκλογές, που είναι αυτοδιοικητικές εκλογές, η μάχη εξαντλείται στον πρώτο γύρο;
«Βεβαίως κυρίως στον πρώτο γύρο πρέπει να εξαντληθεί και εδώ ο λαός
να επιλέξει, να υπερψηφίσει λέμε εμείς τους συνδυασμούς του ΚΚΕ, της
Λαϊκής Συσπείρωσης στα ψηφοδέλτια, από τον πρώτο γύρο. Εκεί να
ισχυροποιηθεί όσο γίνεται περισσότερο».
Θεωρείτε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παίζει συνειδητά το παιχνίδι του β’ γύρου για να αποπροσανατολίσει από τον πρώτο;
«Κοιτάξτε αυτά τα σενάρια πάντα διακινούνται από όσους θέλουν να
παίξουν με τη λαϊκή ψήφο και να εκβιάσουν τη λαϊκή ψήφο. Και όλα αυτά τα
σενάρια τώρα που ακούμε για τον β’ γύρο… Καταρχήν θα μπορούσε ο κόσμος
να ψηφίσει στον πρώτο γύρο και να δούμε τη Δευτέρα μετά τις εκλογές τι
θα γίνει στον δεύτερο σε τελευταία ανάλυση».
Δηλαδή πρέπει να σας βρω μετά τις εκλογές για να μου πείτε τι θα κάνετε στον β΄γύρο, δεν μπορείτε να μου το πείτε από τώρα;
«Όχι σας το λέω τώρα. Θα κάνουμε ότι κάνουμε και στον πρώτο γύρο: Θα ψηφίσουμε τους υποψηφίους του ΚΚΕ».
Κι ας μην υπάρχουν;
«Ναι κι ας μην υπάρχουν».
Αυτό πως θα το κάνετε;
«Υπάρχει πολιτική επιλογή, με άκυρο, με λευκό, με οποιονδήποτε τρόπο.
Θα το δούμε συγκεκριμένα τότε. Έτσι πάντα κάναμε. Και έτσι κάνουν όλα
τα κόμματα.
Γιατί να σας πω και κάτι; Κοροϊδεύουν. Τα άλλα κόμματα κοροϊδεύουν.
Αυτά που ακούμε τις τελευταίες μέρες ότι "εμείς μονοκούκι θα πάμε στο
ΚΚΕ αν είναι στο β’ γύρο", αυτά είναι αστεία για μικρά παιδιά. Μα οι
ίδιοι αυτοί που τα λένε δεν μπορούν να ελέγξουν ούτε τα μέλη τους. Αν
δείτε τι συμβαίνει τώρα, με τα μέλη τα οργανωμένα και τα στελέχη τους,
είτε με αφορμή την περίπτωση Βουδούρη είτε του Καρυπίδη είτε άλλες
αποφάσεις, δεν μπορούν να ελέγξουν, πόσο μάλλον θα βάλουν ένα λαό, μάζες
ψηφοφόρων, μιλάμε για εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, να πάνε κιόλας
μονοκούκι, όπως λένε, σε κάποιον άλλο υποψήφιο. Έλεος δηλαδή, μα είναι
αστεία αυτά τα πράγματα. Πρέπει να ντρέπονται και που τα εκστομίζουν
αυτά».
«Ρόμπα» οι «ψευτοθόδωροι» του ΣΥΡΙΖΑ, οι Παπαδημούληδες, το Left.gr και οι λοιποί «πρόθυμοι»... 
