Ναζιστόμετρο της Χρυσής Αυγής για νέα μέλη – Απόδειξε κι εσύ πόσο φασίστας είσαι

10-06-2018

Ερωτηματολόγιο ναζισμού καλούνται να συμπληρώσουν να τα νέα μέλη της Χρυσής Αυγής και η Κατιούσα είναι εδώ για να δώσεις τις λύσεις σε κάθε φασιστόμουτρο που σέβεται τον εαυτό του.

Κατιούσα

Είσαι ναζί; Νιώθεις πως η Χρυσή Αυγή είναι το σπίτι σου; Έκανες ήδη το πρώτο βήμα κι έγινες μέλος της μεγάλης εθνικοσοσιαλιστικής οικογένειας; Συγχαρητήρια, αλλά τα δύσκολα τώρα μόλις άρχισαν, γιατί καλείσαι να αποδείξεις πόσο πορωμένο κάθαρμα είσαι και με θεωρητικό τρόπο. Αν νόμιζες ότι τα ουγκ και οι κλωτσιές σε μετανάστες είναι αρκετά για να σε καθιερώσουν τους πυρήνες της οργάνωσης, είσαι γελασμένος. Για να αποδείξεις την αξία σου πρέπει να κάνεις κάτι πραγματικά σχεδόν ακατόρθωτο: Να διαβάσεις ένα ερωτηματολόγιο και να το συμπληρώσεις γραπτά.
Ευτυχώς τα SOS για την “1η Θεωρητική Άσκηση Πυρήνων Υποδοχής” χάρη στη δίκη της ΧΑ έχουν ήδη διαρρεύσει, κάνοντάς σου τη ζωή λίγο πιο εύκολη. Καλείσαι λοιπόν μεταξύ άλλων να απαντήσεις για την παρακμή της πατρίδας μας φταίει κυρίως η αδιαφορία των Ελλήνων, οι Εβραίοι, οι λαθρομετανάστες, οι δοτές κυβερνήσεις ή κάτι άλλο. Αυτό το “άλλο” θα μπορούσε να είναι οι κομμουνιστές και οι αντιφασίστες, το οποίο μπορείς να συμπληρώσεις για να δείξεις ότι δε σου χρειάζεται μασημένη τροφή και το μυαλό σου στροφάρει με τα χίλια.
Ακολουθεί ευκολάκι στην ερώτηση για το βαρύτερο ηθικό παράπτωμα μεταξύ διακίνησης ναρκωτικών, παιδεραστίας και φυλετικής μίξης (hint: γάμος λευκής-μαύρου) και πάμε τώρα στην ερώτηση παγίδα:
«Γνωστοί από τη γειτονιά, σου λένε πως έχουν πρόβλημα με λαθρομετανάστες και σου ζητούν να τους στηρίξεις μαζί με παιδιά από τα γραφεία. Τι κάνεις;», με προτεινόμενες απαντήσεις «Τους λες να καθαρίσουν μόνοι τους και πως δεν είμαστε μπράβοι» (αλλά εννοείται πως είμαστε, μη μασάς), «Πιάνεις ιδιαιτέρως έναν εκ των εκπαιδευτών και του ζητάς να έρθει στην περιοχή σου με ομάδα συναγωνιστών να λύσουν το ζήτημα» (το βρήκες), «Συγκεντρώνεις ομάδα από συναγωνιστές με τους οποίους διατηρείς πιο στενή σχέση και αναλαμβάνεις δράση χωρίς να ενημερώσεις κάποιον ανώτερο», (για όνομα του Αδόλφου, όχι βέβαια, η ιεραρχία πάνω απ’όλα, μην αφήσεις τον νεανικό πατριωτικό ενθουσιασμό σου να παρακάμψει τις βασικές οργανωτικές μας αρχές) «Άλλο» (όχι, εδώ δεν αυτοσχεδιάζουμε, είπαμε είναι παγίδα η ερώτηση). 
Στο ερώτημα για τη φυλετική σύνθεση των Αλβανών, απαντάς το τελευταίο, δηλαδή ότι είναι αναμεμειγμένο έθνος λευκών και μογγόλων, όπου στους πρώτους συγκαταλέγονται συναγωνιστές όπως ο Ρομπέρτο Χαΐντι και άλλοι Πελασγοί αδερφοί, ανάμεσά τους και το κοινό του Νότη στα Τίρανα, ενώ στους δεύτερους η Ελένη Φουρέιρα και όσοι δε γουστάρουν το Λαϊκό μας Σύνδεσμο.
Τα καλά νέα έρχονται στην ερώτηση «ποια από τις δυο στρατιωτικές περιόδους διακυβερνήσεως (Μεταξά ή Παπαδόπουλου) προσέφερε περισσότερο στην Ελλάδα και γιατί;», καθώς δεν υπάρχει σωστή απάντηση, αρκεί να απαντήσεις τεκμηριωμένα ποιος έκανε μεγαλύτερο κακό στα κουμμούνια.
Κι επειδή καταλαβαίνουμε την αγωνία σου μήπως και αλλάξουν τα θέματα μετά δημοσίευσή τους, σου προτείνουμε να αρχίζεις να προετοιμάζεσαι πάνω στις παρακάτω ερωτήσεις:
Ποιο είναι το καλύτερο μέρος της Ελλάδας για εκδρομή; (Καστελόριζο, αν έχεις καλή παρέα, αν πάλι είσαι κομμούνι Μακρόνησος, Γυάρος, Αϊ-Στράτης)
Ποιοι είναι οι καλύτεροι μουσικοί του σύγχρονου ελληνικού πενταγράμμου; (Γιώργος Γερμενής και Αρτέμης Ματθαιόπουλος)
Σε ποια υποομάδα της αρίας φυλής ανήκουν οι συναγωνιστές Μιχαλολιάκος και Κασιδιάρης; (το προσπερνάς, είναι παγίδα)
Ποιος είναι ο καλύτερος φίλος του χρυσαυγίτη; (Οι μπάτσοι, αλλά όχι και μαχαίρι)
Ποιο είναι το καταλληλότερο μέρος για να κρυφτείς από το αυτόφωρο, για παράδειγμα αφού έχεις επιτεθεί σε γυναίκα; (Σπίτι σου, σιγά μη με ψάξουν)
Μελετάται επίσης το ενδεχόμενο να ανέβει το επίπεδο δυσκολίας με την παράθεση χάρτη της Αθήνας όπου θα σημειώνεις τα καλύτερα σημεία και τις πιο ενδεδειγμένες ώρες για πέσιμο σε μετανάστες, καταλήψεις και παμίτες. Η συμβουλή των έμπειρων μελών κρίνεται απαραίτητη, μη διστάσεις να τη ζητήσεις.
Καλή επιτυχία και Ζιγκ Χάιλ.

«Ενας αιώνας αγώνας και θυσία, το Κάπα Κάπα Εψιλον στην πρωτοπορία».

100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ

Σπουδαία ντοκουμέντα και φωτογραφίες από το Αρχείο του ΚΚΕ σε ειδικό Λεύκωμα

Στο Κόκκινο Ημερολόγιο του 1935 βρίσκουμε μια φωτογραφία - ντοκουμέντο από το πέρασμα των απεργών στη γέφυρα του Ρέντη την Πρωτομαγιά του '33

Σε ανεξάντλητη πηγή άντλησης σπάνιων και εξαιρετικών φωτογραφιών και ντοκουμέντων από την Ιστορία του εργατικού - κομμουνιστικού κινήματος της χώρας μας αναδεικνύεται ξανά και ξανά το Αρχείο του ΚΚΕ.

 Με αφορμή τον γιορτασμό των 100 χρόνων, βρίσκεται σε εξέλιξη αυτήν την περίοδο η ανάσυρση και αξιοποίηση σειράς ντοκουμέντων και φωτογραφιών. Ενας πολύ μεγάλος αριθμός έχει πάρει ήδη το δρόμο για την παραγωγή ενός Λευκώματος που θα αφορά όλο τον αιώνα που πέρασε έως και τις μέρες μας και ήδη οι πρώτες ενότητές του σελιδοποιούνται.

Προκαλεί θαυμασμό ο ποσοτικός και ποιοτικός πλούτος του υλικού, καθώς μέσα από φωτογραφίες και ντοκουμέντα παρουσιάζεται αναλυτικά όλη η πορεία ανάπτυξης του επαναστατικού κινήματος στη χώρα μας.

Σε κάθε περίπτωση, τα εμφανιζόμενα στο Λεύκωμα ντοκουμέντα είναι αφορμή για παραπέρα ψάξιμο. Και από αυτήν την άποψη, το Λεύκωμα δεν θα είναι μόνο μια γιορτινή έκδοση που θα πάρει τη θέση της στη βιβλιοθήκη, αλλά ένας πολύτιμος οδηγός για την έρευνα και την παραπέρα εμβάθυνση στην Ιστορία του κινήματος.

Είναι άλλο να το διαβάζεις κι άλλο να το διαπιστώνεις μέσα από τα ντοκουμέντα τι σημαίνει το σύνθημα «Ενας αιώνας αγώνας και θυσία, το Κάπα Κάπα Εψιλον στην πρωτοπορία».

Μέσα από τον πλούτο του Αρχείου του ΚΚΕ ξεπηδούν μια - μια οι ηρωικές σελίδες αυτού του συναρπαστικού αιώνα. Η διαρκής, επίμονη και επίπονη προσπάθεια από τα πρώτα βήματα να συναντηθούν η επαναστατική θεωρία με το κίνημα των εργατών. Να ριζώσει το Κόμμα μέσα στην εργατική τάξη. Οι μορφές των αγωνιστών, οι αγώνες των εργατών. Οι πρώτες αναζητήσεις και η συμβολή τους στην ανάπτυξη της επαναστατικής θεωρίας. Το φούντωμα των αγώνων, αλλά και τα πισωγυρίσματα. Η διαρκής προσπάθεια της αστικής τάξης να βάλει στο χέρι το Κόμμα, οι συνεχείς ανακοινώσεις της ότι το διέλυσε, ώσπου να ξανά ανακοινώσει ότι το διέλυσε και ξανά μανά την ίδια ανακοίνωση.

Το σκίτσο στο Κόκκινο Ημερολόγιο δείχνει την υπεράσπιση του «Ριζοσπάστη» από τους τυπογράφους που αντιμετωπίζουν την επίθεση τραμπούκων στην εφημερίδα

Στο Λεύκωμα βρίσκουμε σελίδες για την ηρωική δράση των κομμουνιστών φαντάρων, για τη ζωή στην εξορία και τις φυλακές, τη διαρκή πάλη με τον οπορτουνισμό, την αυτομόρφωση που δεν σταμάτησε ποτέ, τον αγώνα των τυπογράφων να υπερασπίσουν την εφημερίδα της τάξης τους, τον «Ριζοσπάστη», τη σημασία που έδινε η κρατική ασφάλεια στα τυπογραφεία του Κόμματος, τον διαρκή εμπλουτισμό της ιδεολογικής βιβλιοθήκης με συνεχείς εκδόσεις τόσο κλασικών έργων, όσο και εντύπων που αφορούσαν την άμεση καθοδήγηση της εργατικής πάλης.

 Τα ντοκουμέντα που παρουσιάζονται, ξεκινούν από τον προηγούμενο της ίδρυσης του Κόμματος αιώνα, με τις πρώτες ουτοπιστικές σοσιαλιστικές ιδέες στην Ελλάδα, την πρώτη διάδοση του μαρξισμού. Εκεί διαβάζουμε: «Στην Ελλάδα στα μέσα του 19ου αιώνα η αμφισβήτηση της κοινωνικής αδικίας και της εκμετάλλευσης εμφανίστηκε με διάφορες προδρομικές μορφές, που άφησαν το δικό τους αποτύπωμα στην αφύπνιση του λαού και πρωτοπόρων διανοουμένων.

Οι αρχικές μορφές οργάνωσης της πρωτοεμφανιζόμενης εργατικής τάξης, οι διάφορες σοσιαλιστικές ομάδες και όμιλοι, οι ουτοπιστικές σοσιαλιστικές αντιλήψεις αποτέλεσαν τα "τεράστια παιδικά παπούτσια" της εργατικής τάξης, που με αυτά προσπάθησε να κάνει τα πρώτα βήματά της στο προσκήνιο της ιστορίας.

Οι Μαρξ και Ενγκελς με το επιστημονικό τους έργο έδωσαν στην εργατική τάξη την επαναστατική θεωρία, έδειξαν το δρόμο της επαναστατικής κατάκτησης της εξουσίας.

Η πρώτη διάδοση του Μαρξισμού στην Ελλάδα ήρθε μαζί με ένα κράμα ουτοπικών, χριστιανοσοσιαλιστικών, μισοαναρχικών και αστικών - δημοκρατικών ιδεών. Μεγάλες εξεγέρσεις και επαναστάσεις στην Ευρώπη, η άνοδος της πάλης του εργατικού κινήματος, η εμφάνιση και ανάπτυξη των πρώτων εργατικών κομμάτων και διεθνών οργανώσεων της εργατικής τάξης, όπως η Α' και η Β' Διεθνής, έστειλαν τα μηνύματά τους στην εργατική τάξη και τα καταδικαζόμενα στρώματα στην Ελλάδα καθώς και στον πολυπληθή παροικιακό ελληνισμό».

για τα πρώτα σκιρτήματα

Μία ακόμα αναγγελία εξόντωσης του ΚΚΕ, στην εφημερίδα «Ακρόπολις»

Γίνεται αναφορά σε μορφές όπως ο Νικόλαος Κονεμένος (Κέρκυρα, 1832-1907), στον οποίο ανήκει η πρώτη γνωστή θετική αναφορά στον κομμουνισμό στην Ελλάδα: «Οσο που να φθάσομε εις τον κομμουνισμό...» έγραψε στον φίλο του Ανδρέα Λασκαράτο, τον Απρίλη του 1860. Ο Κονεμένος ανέπτυξε τις ουτοπικές κομμουνιστικές του αντιλήψεις σε διάφορα γραπτά του. Το 1893 εξέδωσε στα ιταλικά το δοκίμιό του «Ladri ed omicidi» («Κλέφτες και Φονιάδες»). Εκεί στηλιτεύει την ατομική ιδιοκτησία ως πηγή των δεινών και προτείνει την ιδέα της κομμουνιστικής κοινωνίας, με την προϋπόθεση ότι θα ήταν σύμφωνα τα 2/3 της κοινωνίας.

 Ο Κονεμένος υποστήριζε: «Η ιδέα του κομμουνισμού δεν είναι ούτε νέα ούτε περίεργη. Κάθε οικογένεια εφαρμόζει στον εαυτό της το σύστημα του κομμουνισμού (...) Εάν υπήρχε τρόπος να μπορούμε να εφαρμόσουμε ένα σύστημα κομμουνισμού σε μια ολόκληρη κοινωνία, αυτό θα ήταν το καλύτερο από τα συστήματα, χάρη στο οποίο πολλά και βαριά κακά θα είχαν θεραπευτεί...».

Στα υλικά της έκδοσης βρίσκουμε ένα συγκλονιστικό ποίημα με τίτλο «Εργάτρια»:

«Τα είκοσί μου χρόνια / τα έχουν τόσαις άλλαις / Κόραις τραναίς μεγάλαις/ και τρέχουν στα σαλόνια / Εμέ νύχτα και μέρα / με τρώγει η μηχανή / το στήθος μου πονεί» (περιοδικό «Αρδην» 1887).

Βρίσκουμε αναφορά, επίσης, στον Ιταλό Αμιλκάρε Τσιπριάνι, ο οποίος λόγω της δράσης του στους Γαριβαλδίνους, βρέθηκε στην Αθήνα, καταδιωκόμενος από την αυστριακή αστυνομία. Μαζί με τον Εμμανουήλ Δαούδογλου, θεωρείται πως το 1862 ύψωσαν για πρώτη φορά την κόκκινη σημαία στην Ελλάδα, κατά την εξέγερση εναντίον του Οθωνα, σε οδόφραγμα στην περιοχή της Καπνικαρέας!
Αναφορά γίνεται και στον Γκουστάβ Φλουράνς (1838-1871), που τον Μάρτη του 1871 εκλέχτηκε μέλος της «Επαναστατικής Επιτροπής» της «Κομμούνας» και έγινε στρατηγός της. Πολέμησε ηρωικά, ώσπου έπεσε στα χέρια Γάλλων χωροφυλάκων που τον σφαγίασαν άγρια. Ο Κομμουνάρος Φλουράνς νωρίτερα είχε πολεμήσει στην εξέγερση της Κρήτης, το 1866. Στην παραμονή του στην Ελλάδα συνδέθηκε στενά και συνεργάστηκε με τον Ρόκκο Χοϊδά. Ο Φλουράνς χαρακτηριζόταν από την επιρροή των ιακωβίνικων παραδόσεων και τις ιδέες του Μπλανκί, ενώ σταδιακά προσχώρησε στον μαρξισμό, συνδέθηκε φιλικά με τον Μαρξ. Η Τζένη και ο Καρλ Μαρξ τον αποκάλεσαν τον «Γενναιότερο των Γενναίων».

η γέννηση

Αντιμέτωποι με την αστική βία

Η επόμενη μεγάλη ενότητα του Λευκώματος αφορά στη γέννηση του Κόμματος.

 Γίνεται αναφορά στην επίδραση της μεγάλης Οκτωβριανής Επανάστασης και παρατίθεται φωτογραφία από πρωτοσέλιδο δημοσίευμα στις 18 Νοέμβρη 1918 στην εφημερίδα «Εργατικός Αγών», όπου αναφέρεται: «Κατόπιν μιας μακράς και περιπετειώδους προσπαθείας η οποία είχε καταβληθή παρ' ατόμων, οργανώσεων και συνδιασκέψεων, το Α' Σοσιαλιστικόν Συνέδριον το οποίον συνήλθε εις τον Πειραιά εψήφισε τέλος την σύστασιν του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος της Ελλάδος».

Στις 19 Απρίλη 1919, η εφημερίδα «Εστία», με αφορμή τη συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς, στο πρωτοσέλιδό της επιτίθεται στο ΣΕΚΕ: «Διά ποίον Σοσιαλισμόν της Ελλάδος γίνεται λόγος; Πού είναι τα γραφεία του; Ποίος ή ποίοι είναι οι αρχηγοί του; Ποία τα όργανά του; Το πρόγραμμά του, οι σκοποί του, οι οπαδοί του, ποία;».

Και η εφημερίδα «Ριζοσπάστης» απαντά: «Είμεθα οι 30 χιλιάδες τίμιοι εργάται που δεν ειργάσθησαν χθες, είμεθα οι δέκα χιλιάδες που συνεκεντρώθησαν εις τον Ρέντη.

Τα γραφεία μας είναι εκείνα προ των οποίων εστήσατε τα πολυβόλα σας και οι εφημερίδες μας εκείναι που έχουν την μεγαλυτέραν κυκλοφορίαν. Είμεθα οι τίμιοι και οι θαραλλέοι αγωνιστές τους οποίους δεν επτόησαν τα μέτρα σας, αλλ' ούτε και παρέσυρεν ο θρίαμβος. Διότι αποβλέπομεν εις σκοπούς ευγενείς και ηθικούς. Ολος ο κόσμος εις την Ελλάδα μας εγνώρισε πλέον. Σεις μας εγνωρίσατε;».

ο δρόμος

Η Διεθνής

Στο αφιέρωμα για την Γ' Διεθνή διαβάζουμε από το καταστατικό της: «Μην ξεχνάς τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο (...) Μην ξεχνάς ότι αν δεν γκρεμιστεί ο καπιταλισμός, η επανάληψη των εγκληματικών αυτών πολέμων είναι όχι μόνο δυνατή, αλλά και αναπόφευκτη! (...) Η κομμουνιστική Διεθνής έχει ως σκοπό τον ένοπλο αγώνα για την ανατροπή της διεθνούς αστικής τάξης και την ίδρυση της διεθνούς δημοκρατίας των Σοβιέτ, που είναι ο πρώτος σταθμός, στο δρόμο της ολοκληρωτικής κατάργησης κάθε κυβερνητικού συστήματος».

 Στο αφιέρωμα για τον «Ριζοσπάστη» βρίσκουμε το ντοκουμέντο «Το ημερολόγιο του Ριζοσπάστη», που κοσμείται με φωτογραφία των γραφείων του όταν ήταν στην οδό Σταδίου.

Η διαδικασία για την έκδοση του Λευκώματος, για το οποίο εργάζεται μια μεγάλη ομάδα συντρόφων, συνεχίζεται. Σημειώνουμε ειδικά ότι σ' αυτήν την προσπάθεια σημαντική είναι η συμβολή και φίλων του ΚΚΕ, στα χέρια των οποίων βρέθηκαν ντοκουμέντα από την Ιστορία του κινήματος και παραχωρήθηκαν στην Επιτροπή Αρχείου του ΚΚΕ για εμπλουτισμό του Αρχείου του ΚΚΕ και αξιοποιούνται ήδη στην έκδοση του Λευκώματος.

Ως μια ενδεικτική προδημοσίευση παρουσιάζουμε σήμερα ορισμένα από τα ντοκουμέντα και τα δισέλιδα της πρώτης περιόδου, που βρίσκονται στο τελικό στάδιο της επεξεργασίας τους. Θα ακολουθήσουν κι άλλα αφιερώματα, καθώς θα εξελίσσεται η όλη διαδικασία της έκδοσης.

Ελληνες διανοούμενοι στη Σοβιετική Ενωση

Εργατική Αλληλεγγύη

Για τη συμμετοχή του ΚΚΕ στη Διεθνή Ταξιαρχία στην Ισπανία

Μικρασιατική Καταστροφή

Για το χτύπημα της απεργίας στην Καλαμάτα

Αφιέρωμα στην εφημερίδα των εξόριστων της Ανάφης στις εξεγέρσεις της Κομμούνας και της Καντώνας

Τομεακή Επιτροπή Κέρκυρας του ΚΚΕ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΔΕ ΧΩΡΑΝΕ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

            Το έγκλημα το οποίο συντελείται όσον αφορά τη διαχείριση των απορριμμάτων είναι ένα πρόβλημα το οποίο αφορά άμεσα την εργατική - λαϊκή οικογένεια. Επηρεάζει την καθημερινότητά της, επιβαρύνει την υγεία της, το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζει, της φορτώνει ακόμη μεγαλύτερα οικονομικά βάρη μέσω της φορολογίας και των τελών. Αυτό το έγκλημα είναι διαχρονικό και έχει αιτίες αλλά και υπευθύνους. Έχουμε τονίσει ξανά ότι η διαχείριση των σκουπιδιών αποτελεί τεράστιο πεδίο κερδοφορίας για το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο. Για τα δικά τους συμφέροντα φρόντισαν όλες οι αστικές δυνάμεις που κυβέρνησαν και κυβερνούν αυτόν τον τόπο, να φτάσει η υπόθεση σε «αδιέξοδο», ώστε η ιδιωτικοποίηση του χρυσοφόρου αυτού κλάδου, να μοιάζει με τη μοναδική λύση για τους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα της περιοχής μας. Κάθε τέτοιο πρόβλημα έχει ταξικό πρόσημο αφού ταξική είναι η κοινωνία μέσα στην οποία ζούμε.

            Ο χρυσαυγίτης βουλευτής επιχειρεί, με το προσωπείο του "ενεργού πολίτη", του "επιστήμονα", να συσκοτίσει τις αιτίες του προβλήματος και να βάλει από την ίδια πλευρά του τραπεζιού θύτες και θύματα. Μιλάει για «ομόνοια των πολιτών» δηλαδή ταξική ειρήνη ακριβώς γιατί το κόμμα του στηρίζει με κάθε τρόπο το κεφάλαιο και τους μεγαλοεπιχειρηματίες.

            Όσοι, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, προσπαθούν να αποκρύψουν ή να  συσκοτίσουν τις πραγματικές αιτίες αλλά και τις ευθύνες των κυβερνήσεων, της Τοπικής Διοίκησης διαχρονικά επί της ουσίας τους αθωώνουν. Όσοι βλέπουν μόνο ανικανότητα και όχι το σχέδιο για νέα κέρδη για το κεφάλαιο ρίχνουν στάχτη στα μάτια των εργαζομένων, αποπροσανατολίζουν τον αγώνα τους.

Χαρακτηριστική είναι και η στάση του Περιφερειάρχη Ιονίων Νήσων (ΣΥΡΙΖΑ - ΛΑΕ), που επίσης φέρει τεράστιες ευθύνες για το σημερινό αδιέξοδο, ο οποίος ανακάλυψε τη δράση της Χρυσής Αυγής στη Λευκίμμη κάνοντας μάλιστα λόγο  για "αριστερές δυνάμεις" που συναγελάζονται με κινήματα που έχουν τέτοια χαρακτηριστικά. Ίσως βέβαια να εννοεί και τη ΛΑΕ, αλλά τότε θα ήταν καλύτερα να ρωτήσει του Αντιπεριφερειάρχες του... Κλείνει όμως αυτιά και μάτια στην πρακτική του κόμματος που τον στηρίζει (βλ. ΣΥΡΙΖΑ) το οποίο καθυστερεί τη δίκη της ναζιστικής οργάνωσης, εμφανίζεται δίπλα δίπλα με την ηγεσία των υπόδικων φασιστών σε στρατιωτικές ασκήσεις και σε παρελάσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως ο καλύτερος εκφραστής του αστικού συστήματος, αυτή την περίοδο, ξέρει ότι η Χρυσή Αυγή αποτελεί χρήσιμο εργαλείο του συστήματος που και ο ίδιος υπηρετεί. Ζητάει "κοινωνική συνοχή" για την επίλυση του προβλήματος,  γεγονός που σημαίνει να δείξει ο λαός ανοχή στην πολιτική που τσακίζει τη ζωή του.

            Με λίγα λόγια: Όχι δε χωράνε όλοι σε έναν αγώνα για τη λύση ενός εργατικού - λαϊκού προβλήματος. Τα τσιράκια των αφεντικών, οι μπράβοι των μεγαλοεπιχειρηματιών, τα μαντρόσκυλα του συστήματος δεν έχουν καμία θέση στο πλευρό των εργατών και των συμμάχων τους, πρέπει να απομονωθούν. Τα προβλήματα της εργατικής-λαϊκής οικογένειας μπορούν να λυθούν μόνο με σύγκρουση με τα συμφέροντα των μεγαλοεπιχειρηματιών και τις πολιτικές δυνάμεις που τους υπηρετούν. Καλούμε τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες να συσπειρωθούν στα ταξικά σωματεία και να διεκδικήσουν τη ζωή που τους αξίζει.

8-6-2018

Λέσχη Μπίλντερμπεργκ

Ξέρετε πώς εξηγείται η συμμετοχή (για δεύτερη φορά μέσα σε δυο χρόνια) του κ. Μητσοτάκη στην περιβόητη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ  που συνεδριάζει από χτες στο Τορίνο; Απλό: Πήγε εκεί για «να παλέψει» για τις ελληνικές θέσεις.
Από πού συνάγεται αυτό το συμπέρασμα; Εξίσου απλό: Επειδή αυτό είχε ισχυριστεί και ένας άλλος προσκεκλημένος της Λέσχης, όταν κλήθηκε να απαντήσει στη Βουλή για την δική του συμμετοχή, το 2005: Πήγα για να παλέψω για τις ελληνικές θέσεις, είχε δηλώσει. Ήταν ο κ. Γιώργος Παπανδρέου…
Άλλωστε είναι γενικώς αποδεκτό ότι η παρουσία Ελλήνων πολιτικών σε τέτοιες Λέσχες γίνεται για το καλό του τόπου. Όπως, για παράδειγμα, η παρουσία το 2014 του τότε αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και νυν πρωθυπουργού κ. Τσίπρα στην (πιο «ανοιχτή» είναι αλήθεια από την Μπίλντερμπεργκ) Λέσχη Αμπροσέτι.
Ήταν σε εκείνη την περίφημη συνάντηση του Κόμο, που ο κ.Τσίπρας εξηγούσε την συμμετοχή του πλάι σε τραπεζίτες (από τον Σάδερλαντ της Goldman Sachs μέχρι τον Τρισέ) και σε μεγιστάνες και εξέχοντες πολιτικούς (από τον Μαρτσιόνε της Fiat μέχρι τον Ντάισελμπλουμ), με αναρτήσεις στο τουίτερ του τύπου:
«Η Αριστερά έχει καινοτόμες ιδέες, με περιεχόμενο, για την οικοδόμηση μιας διαφορετικής Ευρώπης»
και
«Στην Ιταλία παρουσιάζουμε τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την αναπτυξιακή επανεκκίνηση της Ευρώπης»…
Συνεπώς, για να επιστρέψουμε στην Μπίλντερμπεργκ, το γεγονός ότι ένας ακόμα αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπως ο κ. Μητσοτάκης, συμμετέχει σε ένα μυστικό κονκλάβιο, που το συνοδεύουν αναρίθμητες ιστορίες συνωμοσιολογίας (κάποιοι λένε συνωμοσίας), δεν πρέπει να μας απασχολεί καθόλου…

• Ότι στην επίσημη ιστοσελίδα της Μπίλντερμπεργκ αναφέρεται ρητώς ο κανόνας… εχεμύθειας που βασιλεύει στη Λέσχη, ότι δηλαδή στις συναντήσεις αυτές «δεν επιδιώκεται κανένα επιθυμητό αποτέλεσμα, δεν τηρούνται πρακτικά και δεν συντάσσεται καμία έκθεση. Επιπλέον, δεν προτείνονται ψηφίσματα, δεν γίνονται ψηφοφορίες και δεν εκδίδονται δηλώσεις πολιτικής», επίσης δεν χρειάζεται να μας απασχολεί…
• Ότι στο ίδιο κονκλάβιο συμμετείχαν και συμμετέχουν κατά καιρούς γνωστοί «ανθρωπιστές», από τον Ροκφέλερ, τον Ανιέλι, τον Κίσινγκερ (σχεδόν μόνιμα) και τους ΓΓ του ΝΑΤΟ (από Κάριγκτον και Σέφερ μέχρι Στόλτενμπεργκ), από τους «άρχοντες του σκότους» της αμερικανικής πολιτικής (Ράμσφελντ, Περλ, Γούλφοβιτς) μέχρι τους επικεφαλής του ΔΝΤ, εκπρόσωποι ευαγών ιδρυμάτων (από Ντόιτσε Μπανκ μέχρι Goldman Sachs και από Τράπεζα του Ισραήλ μέχρι Βατικανό) μέχρι εκπρόσωποι πολυεθνικών τραστ του πετρελαϊκού και στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος (από Shell, Total και Airbus μέχρι Finmeccanica), οικονομικοί «καλοί Σαμαρείτες» (από τον Τζορτζ Σόρος, τον Κάιζερ της Ζήμενς και τον Σόιμπλε) μέχρι εκλεκτοί θεσμοί (από την Κομισιόν μέχρι την ΕΚΤ), επίσης δεν θα πρέπει να μας προβληματίζει…
• Ότι – σύμφωνα με τις δηλώσεις κάποιων εκ των συμμετεχόντων (“Inside the secretive Bilderberg Group”, BBC) – όλοι αυτοί μαζεύονται κάθε χρόνο για να επηρεάσουν τον τρόπο που λειτουργεί ο κόσμος, έχοντας, όπως λένε, ως πλαίσιο αναφοράς τους την «κοινή λογική», επίσης δεν πρέπει να μας προβληματίζει αφού η «κοινή λογική» τους προφανώς δεν έχει καμία σχέση με την «λογική» των οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων που εκπροσωπούν…
• Ότι όλοι αυτοί συνηθίζουν να «εξετάζουν» σε ετήσια βάση τα καυτά ζητήματα του πλανήτη πίσω από ένα αδιαπέραστο πέπλο μυστικότητας, σε συνεδριάσεις όπου βασιλεύει το απόρρητο και η «εχεμύθεια», ότι λειτουργούν σαν μια μυστική ελίτ, που έχει συχνά κατηγορηθεί πως συσκέπτεται κεκλεισμένων των θυρών με αντικείμενο «το μέλλον της ανθρωπότητας», ότι όσοι δημοσιογράφοι (υπάρχουν και αρκετοί τέτοιοι) κλήθηκαν κατά καιρούς να συμμετάσχουν στο άβατο δεν έγραψαν ποτέ λέξη για την εμπειρία τους, όλα αυτά επίσης δεν θα πρέπει να μας βάζουν σε σκέψεις…

Ο κ. Μητσοτάκης, όπως πριν ο κ. Παπανδρέου, άλλοι Έλληνες πολιτικοί (Αλογοσκούφης, Διαμαντοπούλου, Μπακογιάννη, Μάνος, Καραμανλής, Σαμαράς, Πάγκαλος), πάνε στην Μπίλντερμπεργκ επειδή θέλουν να προωθήσουν τις ελληνικές θέσεις…
Μόνο, που ποτέ μέχρι τώρα δεν μας είπαν τι διημείφθη σε αυτές τους τις συναντήσεις (σσ: δυο μάλιστα, το 1993 και το 2009, έγιναν στην Ελλάδα). Γιατί μας κρατούν κρυφές τις μάχες που δίνουν για την πατρίδα, εν μέσω των εκλεκτών «Μπιλντερμπεργκιστών»…
Αν μη τι άλλο, όπως είχε παρατηρήσει ο δημοσιογράφος Τόνι Γκόσλινγκ, «όταν τόσοι πολλοί άνθρωποι, που έχουν δύναμη στα χέρια τους, συναντώνται σ’ ένα μέρος, δικαιούμεθα να ρωτήσουμε τι ακριβώς συμβαίνει».
`Η, για να το πούμε όπως το είχε διατυπώσει κάποια στιγμή το ΒΒC: «Αν οι συμμετέχοντες πραγματικά συζητούσαν για το καλό των ανθρώπων, γιατί δεν το δημοσιοποιούν;»…

Εχει κανείς αμφιβολία;

«Οι επενδύσεις στην Ενέργεια αντιλαμβάνεστε ότι προϋποθέτουν την ασφάλεια που μπορεί να παρέχουν οι συνεργαζόμενες Ενοπλες Δυνάμεις», είπε την Τετάρτη ο υπουργός Αμυνας στο περιθώριο της άσκησης - συνεκπαίδευσης των ελληνικών Ειδικών Δυνάμεων με τις αντίστοιχες της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας και της Σερβίας, ενώ παράλληλα ξεκαθάριζε για μια ακόμα φορά - σε περίπτωση που δεν το είχαμε καταλάβει από την πρεμούρα τους να διευθετήσουν το ονοματολογικό της ΠΓΔΜ - ότι «η ένταξη όλων των χωρών της περιοχής στους ευρωατλαντικούς θεσμούς» αποτελεί προτεραιότητα για την κυβέρνηση. Το ίδιο το σενάριο της άσκησης, που προέβλεπε επέμβαση σε μια περιοχή «πλούσια σε ενεργειακές πηγές και πρώτες ύλες» για την προστασία της από «άλλες δυνάμεις», ήταν αποκαλυπτικό. Μια μέρα πριν, η κυβέρνηση έδινε μια ακόμα συνεισφορά στα ΝΑΤΟικά σχέδια στα Βαλκάνια, στέλνοντας τα ελληνικά μαχητικά να επιτηρούν τον εναέριο χώρο του Μαυροβουνίου, μετά απ' αυτούς της Αλβανίας και της Βουλγαρίας. Αλήθεια, μετά απ' όλα αυτά, έχει κανείς αμφιβολία ότι τα σχέδια των ενεργειακών και άλλων επιχειρηματικών κολοσσών, όπως και οι «φιλοδοξίες» της αστικής τάξης να πρωταγωνιστήσει στα σχέδια αυτά, σηματοδοτούν την ακόμα βαθύτερη εμπλοκή και «έλκουν» όπως το μέλι τις μύγες τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς που οξύνονται;

Η προστασία και ασφάλεια των εργαζομένων μπορεί να διασφαλιστεί αν φύγει από τη μέση το καπιταλιστικό κέρδος

Στιγμιότυπο από την εκδήλωση

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε στις 2/6 η εκδήλωση της ΤΕ Κορινθίας του ΚΚΕ με θέμα «Εργατικά ατυχήματα - Υγιεινή και Ασφάλεια στους χώρους δουλειάς. Ο κίνδυνος Βιομηχανικού Ατυχήματος Μεγάλης Εκτασης στην Κορινθία». Ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει σήμερα αποσπάσματα από την ομιλία του Μ. Παπαδόπουλου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στην εκδήλωση.

***

Η συζήτηση για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων, αλλά και των κατοίκων γύρω απ' τις βιομηχανικές περιοχές, έχει ιδιαίτερη σημασία, γιατί μπορεί να φωτίσει ένα από τα πιο καυτά προβλήματα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, ένα από τα πιο κρίσιμα μέτωπα της ταξικής πάλης.
Τα σοβαρά και τα θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα που έχουν γίνει στην ευρύτερη περιοχή, υπογραμμίζουν το βαρύ φόρο αίματος που πληρώνει η εργατική τάξη καθημερινά στο βωμό του καπιταλιστικού κέρδους.
Φτάνει να αναφέρουμε ότι από το 1999 μέχρι σήμερα έχουν καταγραφεί πάνω από 2.000 θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα στην Ελλάδα. Περιοριζόμαστε σε αυτά γιατί δεν υπάρχει πλήρης επιστημονική ετήσια αποτύπωση των δεικτών συχνότητας και σοβαρότητας των εργατικών ατυχημάτων στην Ελλάδα και ταυτόχρονα η εργοδοτική τρομοκρατία συντελεί στη συγκάλυψη πλήθους εργατικών ατυχημάτων.
Επίσης, στην Ελλάδα δεν καταγράφονται στην πράξη οι επαγγελματικές ασθένειες, τη στιγμή που σύμφωνα με τη διεθνή εμπειρία οι θάνατοι από επαγγελματικές ασθένειες είναι πολλαπλάσιοι αυτών που οφείλονται στα εργατικά ατυχήματα.
Ο κίνδυνος να υπάρξει μεγάλο ατύχημα, με πυρκαγιές, εκρήξεις και εκτεταμένη ρύπανση από τοξικές ουσίες, δεν είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Θυμίζουμε ενδεικτικά την πυρκαγιά στην «Πετρόλα» το 1992 με 14 νεκρούς και 24 τραυματίες, την πυρκαγιά στην «Jet Oil» στη Θεσσαλονίκη που έκαιγε για 7 μέρες, την πυρκαγιά το 2006 στη ΧΥΜΑ στο Λαύριο, την εκτεταμένη ρύπανση που προκάλεσε η πρόσφατη πυρκαγιά στη «Sunlight» στη Θράκη.
Δίπλα σε όλα αυτά πρέπει να συνυπολογίσουμε και την υπαρκτή βιομηχανική ρύπανση, στη στεριά, στη θάλασσα και στον αέρα. Το παράδειγμα της μόλυνσης του Ασωπού με καρκινογόνες ουσίες, όπως εξασθενές χρώμιο, είναι το πιο διάσημο στη χώρα μας.
Για τον Κορινθιακό Κόλπο, που είναι μια κλειστή θαλάσσια περιοχή, με αργή ανανέωση των υδάτων του και αποτελεί οικοσύστημα με σημαντική βιοποικιλότητα, δε δημοσιεύονται, όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις, συστηματικές ολοκληρωμένες έρευνες σχετικά με την κατάστασή του.

Δεν θυσιάζουμε καμιά ανάγκη μας για το κεφάλαιο

Η αστική προπαγάνδα επιχειρεί να εμφανίσει αυτήν την εφιαλτική κατάσταση για την εργατική τάξη, για τις λαϊκές οικογένειες, ως το αναγκαίο τίμημα για να υπάρχουν δουλειές, να μην υπάρχει ανεργία. Ζητούν συνεχώς θυσίες για να προσελκύσουμε σε κάθε περιοχή νέες καπιταλιστικές επενδύσεις.
Θέτουν συνεχώς στους εργαζόμενους κάλπικα διλήμματα, τους καλούν να διαλέξουν ποιες από τις ανάγκες τους θα θυσιάσουν για να αυξηθούν τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων. Εκβιάζουν τον εργάτη να επιλέξει να διατηρήσει τη δουλειά του, αποδεχόμενος τον καθημερινό κίνδυνο για τη ζωή του και την υγεία τη δική του και των παιδιών του. Εμφανίζουν ως φιλάνθρωπο ευεργέτη τον κάθε επενδυτή καπιταλιστή που μας δίνει δουλειά, την ώρα που ρουφά τον ιδρώτα και το αίμα μας για να βγάζει αμύθητα κέρδη.
Κρύβουν, για παράδειγμα, το μεγάλο βαθμό εκμετάλλευσης των εργαζομένων και την ανοχή στις παραβάσεις ρύπανσης που βρίσκονται πίσω από την έκρηξη κερδοφορίας των διυλιστηρίων τα τελευταία χρόνια.
Πίσω από αναρίθμητα προβλήματα και επιλογές που αυξάνουν την επικινδυνότητα της εργασίας, πίσω από την εντατικοποίηση της δουλειάς του εργάτη και τις εκπτώσεις στα μέτρα ασφαλείας των μηχανών, πίσω από τη χωροθέτηση επικίνδυνων βιομηχανικών εγκαταστάσεων κοντά σε κατοικήσιμες περιοχές, πίσω από τους κρατικούς εικονικούς ελέγχους, πίσω από την απουσία μέτρων περιορισμού των βλαπτικών χημικών παραγόντων κρύβεται σε τελευταία ανάλυση η παραγωγή με κίνητρο το καπιταλιστικό κέρδος.
Φυσικά, το κεφάλαιο δεν αδιαφορεί πλήρως για την αντιμετώπιση του επαγγελματικού κινδύνου στους χώρους εργασίας. Ενδιαφέρεται στο βαθμό που η αντιμετώπιση αυτή συμβάλλει στην αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας, στην προστασία από την πρόωρη φθορά των μηχανημάτων, στη διασφάλιση της ποιότητας των εμπορευμάτων, στη συμμόρφωση με τις εκάστοτε νομοθετικές προβλέψεις που αφορούν και το πλαίσιο ανταγωνισμού των καπιταλιστικών επιχειρήσεων.
Το ενδιαφέρον του κεφαλαίου σταματά, στην καλύτερη περίπτωση, μόλις το κόστος πρόληψης του επαγγελματικού κινδύνου γίνει μεγαλύτερο από το κέρδος από την αντιμετώπιση αυτού του κινδύνου. Λέμε στην καλύτερη περίπτωση, γιατί στην πράξη τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα.

Η υπεροχή του κεντρικού σχεδιασμού της εργατικής εξουσίας

Μπορούμε σήμερα να διασφαλίσουμε την προστασία της υγείας και της ασφάλειας τόσο των εργαζομένων όσο και των κατοίκων κάθε περιοχής, με βάση τις μεγάλες δυνατότητες και την πρόοδο της επιστήμης και της τεχνικής;
Το ΚΚΕ απαντά καθαρά ότι μπορούμε να το πετύχουμε, αν ξεριζώσουμε τη λειτουργία της οικονομίας με γνώμονα το καπιταλιστικό κέρδος, αν δημιουργήσουμε προϋποθέσεις για να ανατρέψουμε την εξουσία του κεφαλαίου.
Μπορούμε να το πετύχουμε στο γόνιμο έδαφος της κοινωνικής ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής και της εργατικής εξουσίας, όπου όλες οι αποφάσεις για το τι θα παραχθεί, πώς και πόσο θα παραχθεί, πού και πότε θα παραχθεί, θα λαμβάνονται με γνώμονα την κοινωνική ευημερία.
Ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός της εργατικής εξουσίας μπορεί να διασφαλίσει ότι η οργάνωση της παραγωγής, η λειτουργία των βιομηχανικών μονάδων, ο χωροταξικός σχεδιασμός κάθε περιοχής θα επιτυγχάνουν ταυτόχρονα και συνδυασμένα προστασία της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων, δουλειά για όλους ανάλογη με την ειδίκευσή τους, πραγματικό ελεύθερο χρόνο και διακοπές, ισόρροπη παρέμβαση του ανθρώπου στη φύση, προστασία του εργασιακού και ευρύτερου περιβάλλοντος, υψηλότερο βιοτικό επίπεδο με δωρεάν κοινωνικές υπηρεσίες Υγείας και Παιδείας.
Στο σοσιαλισμό, στην ανώριμη βαθμίδα του κομμουνισμού, θα αλλάξει ριζικά ο σκοπός της παραγωγής και θα απελευθερωθεί απ' τα δεσμά της μισθωτής σκλαβιάς η κύρια παραγωγική δύναμη, η εργατική τάξη. Ο εργάτης δε θα ανταγωνίζεται τους άλλους εργάτες για να βρει μια προσωρινή δουλειά μέσα στο βάλτο της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, μέσα στη ζούγκλα της καπιταλιστικής αγοράς. Θα αφήσει πίσω του τον εφιάλτη της ανεργίας και της εργασιακής ανασφάλειας.
Στη νέα σοσιαλιστική κοινωνία οι εργαζόμενοι θα συμμετέχουν ενεργά στη λήψη και στην εφαρμογή των αποφάσεων. Θα ελέγχουν αν υλοποιούνται οι αποφάσεις. Θα ασκούν κριτική για να διορθωθούν αποφάσεις που εμποδίζουν τη σοσιαλιστική οικοδόμηση. Θεμέλιο της εργατικής εξουσίας θα είναι η Συνέλευση των εργαζομένων σε κάθε χώρο δουλειάς, που θα εκλέγει και θα ανακαλεί τους αντιπροσώπους της στα ανώτερα όργανα του σοσιαλιστικού κράτους. Ετσι οι εργαζόμενοι θα μπορούν να αποφασίζουν με γνώμονα τις διευρυνόμενες ανάγκες τους και να διορθώνουν τις λαθεμένες αποφάσεις.
Μόνο μέσα σ' αυτήν τη νέα κοινωνία, όπου ούτε η υγεία ούτε η ίδια η εργατική δύναμη θα είναι πλέον εμπόρευμα, μπορεί η πρόληψη και γενικότερα η προαγωγή της υγείας να αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της παραγωγικής διαδικασίας.
Συγκεκριμένα, προβλέπεται η καθιέρωση αποκλειστικά δημόσιου και δωρεάν συστήματος Υγείας και Πρόνοιας. Δίνεται βάρος στην πρόληψη και στη διασφάλιση των κατάλληλων συνθηκών για τη διαφύλαξη της δημόσιας υγείας.
Διαμορφώνονται κατάλληλα η οργάνωση της εργασίας και το εργασιακό περιβάλλον κάθε βιομηχανικής μονάδας για τη μείωση και την αντιμετώπιση των επαγγελματικών κινδύνων και τηρείται αυστηρά ο εξειδικευμένος κανονισμός μέτρων για τη διαφύλαξη της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων.
Για το σχεδιασμό κάθε εγκατάστασης, υποδομής και εξοπλισμού λαμβάνεται υπόψη το κριτήριο της πρόληψης του κινδύνου, της συρρίκνωσης των πηγών κινδύνου, της «εγγενούς ασφάλειας», για να χρησιμοποιήσουμε τη σχετική επιστημονική ορολογία.
Το κυριότερο όμως είναι ότι χάρη στη σχεδιασμένη ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων στο σοσιαλισμό, μπορεί ο κάθε εργαζόμενος να δουλεύει λιγότερες ώρες και να αξιοποιεί το χρόνο που απελευθερώνεται για ξεκούραση, ανέβασμα του μορφωτικού και πολιτιστικού του επιπέδου, αναψυχή και πάνω απ' όλα συμμετοχή στη λήψη των αποφάσεων της εργατικής εξουσίας.

Αντεπίθεση με τη σημαία των λαϊκών αναγκών

Φυσικά, εμείς οι κομμουνιστές δεν περιμένουμε παθητικά να έρθει κάποια μεγάλη μέρα της ριζικής αλλαγής του συσχετισμού δυνάμεων που θα επιτρέψει να υλοποιηθεί αυτή η ελπιδοφόρα διέξοδος για την ικανοποίηση των αναγκών της κοινωνίας.
Αγωνιζόμαστε καθημερινά, αποφασιστικά, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε κλάδο, σε κάθε περιοχή, ώστε να διευρύνονται οι πρωτοπόρες εστίες αντίστασης και αντεπίθεσης και να πείθονται οι εργαζόμενοι μέσα απ' την ίδια τους την πείρα για την ανάγκη εφ' όλης της ύλης σύγκρουσης με τον πραγματικό αντίπαλο, την άρχουσα τάξη των καπιταλιστών.
Σηκώνουμε ψηλά τη σημαία των λαϊκών αναγκών για τη διαφύλαξη της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων και των κατοίκων κάθε περιοχής, για την προστασία του περιβάλλοντος, πρώτα απ' όλα μέσα στο ταξικό εργατικό κίνημα και απαιτούμε:
-- Να υπάρξει ουσιαστικός έλεγχος της εργοδοτικής ευθύνης απ' τους κρατικούς ελεγκτικούς μηχανισμούς για τα θέματα του επαγγελματικού κινδύνου, της βιομηχανικής ρύπανσης, της πρόληψης ατυχημάτων μεγάλης έκτασης.
-- Να αναβαθμιστεί άμεσα η σχετική επιστημονική έρευνα απ' τα σχετικά τμήματα των ΑΕΙ και τα αρμόδια επιστημονικά ινστιτούτα, με ιεράρχηση στους κλάδους με τα περισσότερα θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα και τη μεγαλύτερη έκθεση σε σοβαρές επαγγελματικές ασθένειες.
-- Να πραγματοποιηθούν ολοκληρωμένες μελέτες επικινδυνότητας ανά περιοχή με ουσιαστικό σχεδιασμό και προετοιμασία αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών και ανάλογη εκπαίδευση των εμπλεκόμενων φορέων και του πληθυσμού.
-- Να δημιουργηθεί κρατικό σώμα τεχνικών ασφάλειας και γιατρών εργασίας ενταγμένο σε αποκλειστικά δημόσιο σύστημα Υγείας και να καταργηθούν οι ΕΞΥΠΠ.
-- Να υπάρξει πλήρης κάλυψη των αναγκών πρόληψης και θεραπείας των εργαζομένων απ' τον επαγγελματικό κίνδυνο, με ευθύνη του κράτους και αποκλειστική επιβάρυνση του κεφαλαίου.
-- Υπερασπίζουμε το θεσμό των ΒΑΕ και απαιτούμε τη διεύρυνσή του και σε άλλους κλάδους και ειδικότητες (σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα) που δουλεύουν σε ομοιογενείς συνθήκες.
Κλιμακώνουμε τους αγώνες μας, γυρίζοντας την πλάτη σ' όσους μας ζητούν να υποταχτούμε, να μειώσουμε τις απαιτήσεις μας και να συνεχίσουμε να επιβιώνουμε με σκυμμένο το κεφάλι μέσα στο σημερινό βάλτο της εκμετάλλευσης, της ανασφάλειας, της πρόωρης φθοράς της ίδιας της ζωής μας.
Παλεύουμε για μια καλύτερη, αξιοπρεπή ζωή που μας αξίζει και που μπορούμε να τη ζήσουμε, με βάση τον πλούτο που παράγουμε και τις σημερινές δυνατότητες της επιστήμης, της τεχνικής. Παλεύουμε αποφασιστικά, δημιουργώντας προϋποθέσεις, για να πάρει τελικά η εργατική τάξη στα χέρια της τα κλειδιά της οικονομίας και το τιμόνι της εξουσίας.