Ανεπιθύμητοι και στη Μενεμένη οι φασίστες του Ιερού Λόχου

07-04-2019

Άκυρη η η εκδήλωση των Ιερολοχιτών και στο δημοτικό κινηματοθέατρο της Μενεμένης, με ένα σκεπτικό του δημάρχου ωστόσο που αποφεύγει την πολιτική ουσία της υπόθεσης.

Κατιούσα

 

 

Αφότου τα φασισταριά του Ιερού Λόχου πήραν πόδι από την Καλαμαριά, μετά το κύμα αντιδράσεων και τις προγραμματισμένες για σήμερα συγκεντρώσεις ενάντια στην παρουσία τους στην πόλη, οι νοσταλγοί του Χίτλερ άλλαξαν άρον – άρον το χώρο της εθνικιστικής τους εκδήλωσης “Makedonian Pride”, ανακοινώνοντας πως αυτή μεταφέρεται στο Κινηματοθέατρο “Άστρον” του δήμου Αμπελοκήπων – Μενεμένης στη δυτική Θεσσαλονίκη, στην άλλη άκρη δηλαδή του πολεοδομικού συγκροτήματος, προκειμένου να αποφύγουν τις διαδηλώσεις εναντίον τους.




Ερωτήματα προκαλεί πώς προέβησαν σε μια τέτοια ανακοίνωση οι Ιερολοχίτες, που πρόσφατα πάλι είχαν έρθει στην επικαιρότητα μετά το ντου σε μη αρεστή σε εκείνους παράσταση στο ΚΘΒΕ, δεδομένου ότι πρόκειται για δημοτικό χώρο, άρα χρειάζεται άδεια από τη δημοτική αρχή. Κυκλοφόρησαν μάλιστα και διαδικτυακές καταγγελλίες που ήθελαν το κινηματοθέατρο να έχει παραχωρηθεί με προσωπική άδεια του δημάρχου Αμπελοκήπων – Μενεμένης, Λάζαρου Κυρίζογλου.

Ο ίδιος πάντως δήλωσε πριν λίγη ώρα στο ΑΠΕ πως δεν πρόκειται να παραχωρήσει το χώρο “υπό το φόβο επεισοδίων στην περιοχή”: “Δεν θα πραγματοποιηθεί το “Makedonian Pride” στον “Άστρον”, υπό τον φόβο επεισοδίων στην περιοχή. Ενημέρωσα ήδη όλους όσους όφειλα, όπως και τις αστυνομικές δυνάμεις. Το “Άστρον” είναι δημοτική περιουσία και δεν πρόκειται να τον διαθέσουμε για τέτοιες εκδηλώσεις. Ο χώρος κλειδώθηκε”.

Είναι θετικό μεν ότι, ο δήμαρχος αρνήθηκε να δώσει το χώρο, σε μια εποχή που αρκετές δημοτικές αρχές κλείνουν το μάτι στη Χρυσή Αυγή και άλλες φασιστικές δυνάμεις. το σκεπτικό του όμως αφήνει πολλά ανοιχτά ζητήματα. Ουσιαστικά υποβαθμίζει απόλυτα το πολιτικό σκέλος της υπόθεσης, ανάγοντας το σε ζήτημα δημόσιας τάξης που διακυβεύεται. Είναι σαν να ομολογεί πως πρόβλημα δεν είναι τόσο το ακραίο εθνικιστικό περιεχόμενο της εκδήλωσης, όσο το ενδεχόμενο να “προκληθούν φασαρίες” και να ενοχληθούν οι περίοικοι.

Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί να περιμένει κανείς από αστικές δημοτικές αρχές να τσακίσουν το φασισμό στη ρίζα του. Αυτό είναι δουλειά του κινήματος, που πρέπει να επαγρυπνά απέναντι σε κάθε ελιγμό του μαύρου αυτού εσμού, που προσπαθεί να απλώσει πάλι τα δίχτυα του, θεωρώντας προνομιακό πεδίο, ιδιαίτερα στη Βόρεια Ελλάδα, το μακεδονικό. Το μήνυμα παραμένει ένα:

Ούτε στη Μενεμένη, ούτε στην Καλαμαριά, τσακίστε τους φασίστες σε κάθε γειτονιά…

Ηγετική ομάδα ΓΣΕΕ – ΠΑΜΕ: Ποιος λέει αλήθεια;

    Αφήνουμε τον Παναγόπουλο κατά μέρος. Δεν αξίζει να σπαταλάς σταγόνα μελάνι για δαύτον.

Κιουτσούκης Νικόλαος   

    Ας πάμε σε δυο άλλες «φίρμες». Ο ένας, ο Κιουτσούκης. Είναι ο ΔΑΚίτης της ΓΣΕΕ. Αυτός που αποκάλεσε «χρυσαυγίτες» τα μέλη του ΠΑΜΕ και «αρχηγό εγκληματικής οργάνωσης» τον Κουτσούμπα. Είναι ο τύπος που τη θεωρία του περί «τραμπούκων» του ΠΑΜΕ, την  αναπαρήγαγε στη Βουλή ο χρυσαυγίτης Παππάς. Ο Παππάς, ο ναζί, αυτός που αναπαράγει τα λεγόμενα του Κιουτσούκη, είναι το ίδιο πρόσωπο που μαθαίνει στα παιδάκια το «Χάιλ Χίτλερ». 

    Τούτος, λοιπόν, ο Κιουτσούκης, αυτός που κατηγορεί για «τραμπουκισμό» το ΠΑΜΕ, αυτός που ανήκει στη ΝΔ του Βορίδη, του Γεωργιάδη και του Καραγκούνη που λατρεύει το ασφαλιστικό του… Πινοσέτ έχει μια φοβερή ιδιότητα:

    Είναι ο μοναδικός συνδικαλιστής που (πριν επανακάμψει στη ΝΔ) τον είχε διαγράψει το ίδιο του το κόμμα, η Νέα Δημοκρατία, γιατί, λέτε; Διότι – σύμφωνα με το κόμμα του – είναι… τραμπούκος! 

    Ιδού:    

    Αυτός ο κύριος, ο Κιουτσούκης, ο διαγραμμένος από τη ΝΔ ως τραμπούκος, που – κατά την ΝΔ – «ηγείτο ομάδος που αποδοκίμασε και προπηλάκισε βουλευτής της ΝΔ», αυτός είναι που κατηγορεί το ΠΑΜΕ και τους κομμουνιστές. Ποιός; Ο καταγεγραμμένος ως τραμπούκος. Από ποιόν; Από το ίδιο του το κόμμα…

Καραγεωργόπουλος Δημήτριος

    Πάμε τώρα στον άλλον. Τον Καραγεωργόπουλο. Τον εκ των ΠΑΣΟΚων της ΓΣΕΕ. Αυτόν που το ΠΑΜΕ τον καταγγέλλει ως εργοδότη που παριστάνει τον εργαζόμενο. Ζήτημα στο οποίο ο «Ριζοσπάστης» έχει αναφερθεί σε πλήθος ρεπορτάζ (πχ: https://www.rizospastis.gr/story.do?id=10238192)

    Αλλά, αλήθεια: Ο Καραγεωργόπουλος έχει σχέση με θέση προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου Ανώνυμης Εταιρείας; Έχει μετοχές σε ανώνυμη εταιρεία; Ρωτήθηκε προχτές (Πέμπτη 4/4/2019) από τον Real fm. Απολαύστε:

Πρόγραμμα Αναπαραγωγής Ήχου

00:00

00:00

Χρησιμοποιείστε τα πλήκτρα Πάνω/Κάτω βέλος για να αυξήσετε ή να μειώσετε ένταση.

    

    

    Αυτός, λοιπόν, που όταν τον ρωτούν – από τους δημοσιογράφους μέχρι την σύζυγό του – αν έχει σχέση με ΑΕ κι αν έχει μετοχές σε εταιρεία εκείνος απαντά «κατηγορηματικά όχι», πριν από δύο χρόνια, στις 28/9/2017 είχε στείλει ένα εξώδικο στην Εφημερίδα των Συντακτών για δημοσίευμα που αφορούσε στον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας «Πήγασος Φορτούνα Γκέιμινγκ Α.Ε.». Ποιός ήταν αυτός; Μα ο «κατηγορηματικά όχι»… Καραγεωργόπουλος

    Σε εκείνο το εξώδικο του 2017, όπως σημειώνει η εφημερίδα (https://www.efsyn.gr/oikonomia/elliniki-oikonomia/125614_ena-exodiko-gia-tin-pigasos-fortoyna-gkeimingk), ο «κατηγορηματικά όχι» Καραγεωργόπουλος γράφει – ο ίδιος το γράφει – τι λέτε; Ότι κατέχει το 4,43% των μετοχών της εταιρείας!

    Ιδού η φωτοκόπια του εξωδίκου από το σχετικό δημοσίευμα:    

    Σπανίζει τέτοια αξιοπιστία, δεν νομίζετε; Ο ίδιος κύριος που βγαίνει και κλαψουρίζει εν έτει 2019 διαβεβαιώνοντας τους δημοσιογράφους (και την σύζυγό του) ότι ουδεμία σχέση έχει με μετοχές σε εταιρεία, όπου ως πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος εξουσιοδοτείται «να προσλαμβάνει και να απολύει εργαζόμενους» (Ριζοσπάστης 21/6/2018 https://www.rizospastis.gr/story.do?id=9892532) – άρα δεν μπορεί ο ίδιος να παριστάνει τον εργαζόμενο – είναι το ίδιο πρόσωπο που με εξώδικό του το 2017 ομολογούσε και σε ποια εταιρεία μετείχε και τι ποσοστό μετοχών κατείχε. Μάλλον, όταν τον ρώτησε η σύζυγός του, θα το ξέχασε…

    Παρεμπιπτόντως, στην εταιρεία της οποίας το 2017 την κατοχή μετοχών τη θυμόταν, αλλά το 2019 την… ξέχασε, ο Καραγεωργόπουλος ήταν αυτός που ως πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος υπέγραφε το 2017 τις οικονομικές της καταστάσεις που δημοσιεύονται στη σελίδα της εταιρείας (https://fin.pegasusfg.gr/ και https://fin.pegasusfg.gr/wp-content/uploads/2018/07/B6_PIGASOS_2017.pdf).

   Ιδού:  

    Ο Καραγεωργόπουλος, κεντρικό στέλεχος της διοίκησης της ΓΣΕΕ, που όταν τον ρωτούν αν έχει μετοχική και διευθυντική σχέση με Ανώνυμη Εταιρεία απαντά «κατηγορηματικά όχι», με τι λέει ότι είχε σχέση; Με ένα «συλλογικό όργανο που έφτιαξαν οι εργαζόμενοι» (έτσι είπε στον Real) από το οποίο «συλλογικό όργανο που έφτιαξαν οι εργαζόμενοι» παραιτήθηκε μόλις πρόσφατα, στις 31/12/2018…

    Μόνο – ξέρετε – αυτό το «συλλογικό όργανο που έφτιαξαν οι εργαζόμενοι»,κατά την ορολογία του Καραγεωργόπουλου, κάτι άλλα κιτάπια, όχι λιγότερο αξιόπιστα από τον Καραγεωργόπουλο, αλλιώς το αποκαλούν. Πώς; «Ανώνυμη Εταιρεία» το αποκαλούν! Και ποιά είναι αυτά τα κιτάπια: Το ΦΕΚ! 

Ιδού:

    Α, ναι: Στο ίδιο ΦΕΚ, αριθμός 2292 της 11^ης  Μαρτίου 2014, περιγράφονται και οι δραστηριότητες της Ανώνυμης Εταιρείας «Πήγασος Φορτούνα Γκέιμινγκ Α.Ε.» (που ο Καραγεωργόπουλος την αποκαλεί «συλλογικό όργανο που έφτιαξαν οι εργαζόμενοι» και αλλού «εταιρεία συλλογικού συμφέροντος» https://ergasianews.gr/2018/06/22/karageorgopoulos-rizospastis-epicheirimatiki-drasi-prokalymma-politikis/).

    Ποιές είναι αυτές οι δραστηριότητες: 

• Η απόκτηση, διαχείριση και διάθεση μετοχών και εν γένει μετοχικών δικαιωμάτων ή εταιρικών μεριδίων εταιρειών εκμετάλλευσης καζίνο και τυχερών παιχνιδιών, ξενοδοχειακών, τουριστικών και επισιτιστικών επιχειρήσεων
• Η παροχή υπηρεσιών διοίκησης επιχειρήσεων εκμετάλλευσης καζίνο ή τυχερών παιχνιδιών, ξενοδοχειακών, τουριστικών και επισιτιστικών επιχειρήσεων 
• Η παροχή υπηρεσιών προς υποστήριξη λειτουργικών αναγκών τρίτων επιχειρήσεων εκμετάλλευσης καζίνο και τυχερών παιχνιδιών

Ιδού:

    Αυτά τα καθόλα επιχειρηματικά πάρε – δώσε μιας Ανώνυμης Εταιρείας που έχει την παγκόσμια πρωτοτυπία να βαφτίζεται «συλλογικό όργανο που έφτιαξαν οι εργαζόμενοι» ή και «εταιρεία συλλογικού συμφέροντος», αποτελούν το αντικείμενο – σύμφωνα με το ΦΕΚ – μιας εταιρείας με πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο κάποιον που δηλώνει ότι σαν συνδικαλιστής εκπροσωπεί τους εργαζόμενους και τα συμφέροντά τους…

    Και τώρα τίθεται το ερώτημα: Έχεις από την μια μεριά τους Κιουτσούκηδες και τους Καραγεωργόπουλους. Κι από την άλλη μεριά το ΠΑΜΕ. Υπάρχει, αλήθεια, δίλημμα ποιόν να πιστέψεις;

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ

Στη χώρα μας, όπως και στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την οικονομική κρίση η καπιταλιστική εξουσία πετυχαίνει να επιβάλλει την  τάξη προς όφελός της και να πραγματοποιήσει την αναδιάρθρωση  των παραγωγικών σχέσεων τόσο πιο εύκολα, όσο οι αμυντικές γραμμές των εργαζομένων εξασθενούν, ιδιαίτερα όταν η συνδικαλιστική μαχητικότητα εξουδετερώνεται για μια μακρόχρονη περίοδο. Από την κυρίαρχη εξουσία πάντα γίνεται προσπάθεια η συνδικαλιστική πάλη, παραμένοντας κάτω από τον έλεγχο της, να εκφυλίζεται και να εξασθενεί έτσι ώστε να μην οξύνονται οι αντιθέσεις. Κατά συνέπεια,  μόνοι κι εκτεθειμένοι στην καπιταλιστική επίθεση  οι εργαζόμενοι, εξαντλημένοι από μακροχρόνιες προσπάθειες χωρίς απτά αποτελέσματα, μπορούν πιο εύκολα να χρησιμοποιηθούν για την αναδιάρθρωση που χρειάζεται και επιβάλλει το κυρίαρχο σύστημα εις βάρος τους.   

               Είναι οι συνθήκες εκμετάλλευσης που ωθούν τους εργαζόμενους να αγωνιστούν συλλογικά και έτσι να ισχυροποιήσουν τον εαυτό τους ως τάξη με συμφέροντα χωριστά και αντίθετα με αυτά του κεφαλαίου. Μέσω των συνδικάτων, οι εργαζόμενοι βελτιώνουν τις πιθανότητες προστασίας τους από τις απαιτήσεις των εργοδοτών τους. Το κάνουν αυτό με δράσεις που λαμβάνονται από κοινού και προς όφελος όλων των μελών τους. Από την άλλη οι εργοδότες πρέπει να βασίζονται όλο και περισσότερο στο κράτος για υποστήριξη σε συγκρούσεις με τους εργαζόμενους. Αυτό απαιτεί οι εργαζόμενοι να δρουν σε δύο μέτωπα, ένα που αντιμετωπίζει την καπιταλιστική επιχείρηση και ένα άλλο που  αντιμετωπίζει το καπιταλιστικό κράτος. Δηλ. οι εργαζόμενοι είναι ανάγκη να συμμετέχουν  σε πολιτικό αγώνα παράλληλα με τον αγώνα για βελτίωση των συνθηκών εργασίας τους. Αυτή η επέκταση του αγώνα επιτρέπει στους εργαζόμενους να παρεμβαίνουν και στο επίπεδο της κοινωνίας και πολιτικής  που σχεδιάζεται κατά τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης και όχι μόνο στο χώρο εργασίας. Ομοίως, η ανάπτυξη συνδικαλιστικών οργανώσεων σε μεγαλύτερες οργανώσεις, που λειτουργούν σε εθνική κλίμακα, αντανακλά την ανάγκη των εργαζομένων να αυξήσουν την δύναμή  τους επεκτείνοντας την ταξική αλληλεγγύη τους. Η  ανάπτυξη λοιπόν των συνδικάτων αντικατοπτρίζει και αναζωπυρώνει την ταξική συνείδηση.

Κι αν οι  αγώνες από ένα ακμαίο εργατικό κίνημα επέβαλλαν μεταπολεμικά  την ύπαρξη των συνδικάτων ως μόνιμες οργανώσεις στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος που προσπαθούσε να εξουδετερώσει κάθε κομμουνιστική επιρροή, αυτό δεν σήμαινε πως οι καπιταλιστές δεν τα φοβόντουσαν και δεν τα πολεμούσαν στην πραγματικότητα. Εξάλλου αυτή η ανοχή του καπιταλισμού για τα συνδικάτα ως …κατώτερους εταίρους οφειλόταν στην αναγνώριση του καπιταλισμού της ανάγκης για κοινωνική σταθερότητα, που οι ταξικοί αγώνες απειλούσαν.

               Κι έτσι οι ίδιες οι συνθήκες που έκαναν αναγκαία τα συνδικάτα, ισχυροποιώντας τους εργαζόμενους,  οι ίδιες αυτές συνθήκες χρησιμοποιούνται από τους εργοδότες για να δημιουργούν ανταγωνισμό μεταξύ των εργαζομένων, ν’ αναπτύσσουν τον ατομικισμό και την παθητικότητα, για να αυξάνει η δεκτικότητά τους στην ιδεολογία της κυρίαρχης τάξης, με τις κυβερνήσεις να επιδιώκουν την άσκηση ασφυκτικού ελέγχου, από τη βάση μέχρι την κορυφή,  στο συνδικαλιστικό κίνημα προσπαθώντας να το διασπάσουν.  Αυτές οι τάσεις, ισχυροποίηση συνδικαλισμού και έλεγχός του από την εξουσία, δεν εξουδετερώνουν η μια την άλλη, αλλά δίνουν στον ταξικό αγώνα μια πορεία με προόδους και υποχωρήσεις, με περιόδους αυξανόμενης ταξικής συνείδησης και περιόδους «κοινωνικής ειρήνης» και παθητικότητας.       

Τις τελευταίες δεκαετίες, με κατασυκοφαντημένη την κομμουνιστική προοπτική, απαξιωμένους τους εργατικούς αγώνες, χωρίς το αντίπαλον δέος της ΕΣΣΔ, ο καπιταλισμός αισθάνεται δυνατός για  να μην επιτρέπει να υπάρχει τίποτε που μπορεί να απειλεί το κεφάλαιο, χωρίς να είναι αναγκαίο να ασκεί άμεση καταπίεση. Αναλόγως λοιπόν με το τι συμφέρει στην αξιοποίηση του κεφαλαίου περιθωριοποιεί, εξαφανίζει ή ενσωματώνει  θεσμούς, κόμματα, οργανώσεις κλπ. Έτσι έχοντας αναγκαστεί να αποδεχτεί  τη μονιμότητα των συνδικάτων ως κοινωνικών θεσμών προσπαθεί αυτά να γίνουν μέρος του κεφαλαίου, ευνοώντας  την αυτονομία των θεσμικών οργάνων από τους εργαζόμενους, την ανάπτυξη ιεραρχικών κι αυταρχικών στάσεων και σχέσεων που διαφοροποιούν τα συμφέροντα των εκπροσώπων απ’ αυτά της εργατικής τάξης ως συνόλου.

               Όλες λοιπόν αυτές οι ενέργειες της ΓΣΕΕ σχετικά με τη διεξαγωγή του συνεδρίου της δεν αντικατοπτρίζουν παρά το ρόλο που θέλει η κυρίαρχη τάξη να διαδραματίζουν τα συνδικάτα,  με συνδικαλιστές να συμπλέουν με την κυβέρνηση και να θέτουν σε πρώτη μοίρα τα συμφέροντά τους από εκείνα των εργαζομένων. Η ΓΣΕΕ  ελεγχόμενη από την κυρίαρχη εξουσία, με επίφαση δημοκρατικότητας, συνομιλεί με την κυβέρνηση και την εργοδοσία για την οικονομική πολιτική των εργαζομένων χωρίς όμως ουσιαστικά να τους εκπροσωπεί, παρά μπλοκάροντας όποια κινητοποίηση και συμβάλλοντας στην υλοποίηση της αντεργατικής πολιτικής.

 Η κινητοποίηση του  ΠΑΜΕ για ματαίωση  του συνεδρίου της ΓΣΕΕ «συνέδριο –παρωδία με νόθους αντιπροσώπους και ιδιοκτήτες Ανωνύμων Εταιρειών», για να πραγματοποιηθεί πραγματικό εργατικό συνέδριο, υπερασπίζεται το δικαίωμα των εργαζομένων να «έχουν οργανώσεις ανεξάρτητες από την παρέμβαση της εργοδοσίας και του κράτους». Γι’ αυτό και η «χυδαία επίθεση» από τη Ν.Δ  στο ΚΚΕ και στον Γενικό του Γραμματέα μ’ ένα αποκαλυπτικό των στόχων της αντικομμουνισμό, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ υποκρίνεται τον αμερόληπτο κι αμέτοχο κριτή, προσπαθώντας να κρατήσει ίσες αποστάσεις, για να ταυτίσει δράσεις του ταξικού κινήματος μ’ εκείνες των γραφειοκρατών συνδικαλιστών,  εργοδοσίας, φασιστών.

               Κι αν δέχτηκε τέτοια σφοδρή επίθεση το ΠΑΜΕ από την ΓΣΕΕ, που μιλά για «μεθόδους κομματικής μαφίας», είναι γιατί στα γεγονότα της Ρόδου για άλλη μια φορά αποδείχτηκε πως η  σημαντικότερη πρακτική επίδοση των κομμουνιστών στον αγώνα των εργαζομένων έγκειται ακριβώς στην οργάνωση εκείνων των μέσων πάλης που κάθε φορά  είναι τα κατάλληλα για αυτούς τους αγώνες.

               Τα διαδραματιζόμενα λοιπόν στο επιχειρούμενο συνέδριο της ΓΣΕΕ αποδεικνύουν και πάλι την αναγκαιότητα ύπαρξης του Κομμουνιστικού Κόμματος, που οργανώνει τους εργαζόμενους και συσπειρώνει τα πλέον αγωνιστικά στοιχεία.  Γιατί μόνο μέσα από τον ενωμένο και συντονισμένο  αγώνα των εργαζομένων είναι δυνατόν να αντιμετωπιστεί η επίθεση που αυτοί δέχονται. 

Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που μπορεί να εγγυηθεί τον αγώνα για τις σύγχρονες ανάγκες της νεολαίας

Η ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπα, στην εκδήλωση της ΤΟ Πανεπιστημίων - Ερευνητικών Κέντρων Αττικής του ΚΚΕ και της Οργάνωσης Σπουδάζουσας Αττικής της ΚΝΕ, την περασμένη Τετάρτη στη Φιλοσοφική

Νέες και νέοι,
Σύντροφοι και συντρόφισσες,
Από εδώ, το κτίριο της Φιλοσοφικής, στέλνουμε ένα δυνατό μήνυμα: Η νεολαία έχει τη δική της δύναμη, τη δική της φωνή. Είναι το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.
Γιατί κόντρα στον καιρό, στις μειωμένες απαιτήσεις, παλεύει για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες της νεολαίας.
Γιατί η δράση του ΚΚΕ σπάει τη σιγή νεκροταφείου που θέλουν να επιβάλουν οι δυνάμεις του συστήματος, όχι μόνο στα αμφιθέατρα, αλλά και στους χώρους δουλειάς, στις λαϊκές συνοικίες, στα σχολεία.
Γιατί το ΚΚΕ έχει συνέπεια λόγων και έργων, που την ανανεώνει καθημερινά, με τη συγκεκριμένη δράση του και τις θέσεις του.
Είναι σταθερά στο πλευρό των καταπιεσμένων, όλων των εργαζομένων.
Ενάντια στους λίγους που πλουτίζουν, «στραγγίζοντας» το μυαλό και το εισόδημα των πολλών.
Ενάντια στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που την αντιλαϊκή πολιτική του τη βαφτίζει προοδευτική.
Ενάντια στη ΝΔ και τα άλλα κόμματα του συστήματος, που πλειοδοτώντας σε αντιλαϊκά μέτρα, προσπαθούν να ξαναπάρουν το χρίσμα που κατέχει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ο κ. Μητσοτάκης σουφρώνει τη μύτη, βλέποντας την Μέρκελ, τον Τραμπ, τον Μοσκοβισί, τον Νετανιάχου και όλα τα κοράκια να έχουν ως «προτιμώμενο εταίρο» τους τον Τσίπρα και όχι τον ίδιο.
Το ΚΚΕ διαχρονικά παλεύει ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ενωση, που είναι το κοινό σπίτι των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, αλλά για τους λαούς της Ευρώπης είναι φυλακή.

Και αυτήν την αλήθεια, πλέον, μπορεί να την αναγνωρίσουν ακόμη περισσότεροι νέοι και νέες, εκφράζοντας την αντίδρασή τους στην ΕΕ, με ένα δυνατό ΝΑΙ στο ΚΚΕ, σε όλες τις κάλπες.

Ο,τι πιο προοδευτικό και σύγχρονο, γεννιέται πάντα μέσα από την αμφισβήτηση και την πάλη

Γιατί, για το ΚΚΕ, η μόρφωση δεν είναι ούτε ευκαιρία, ούτε προσόν, ούτε γενικά κι αόριστα προτεραιότητα. Είναι πρώτα απ' όλα δικαίωμα που είναι υπερώριμο να το απολαμβάνουν όλοι οι νέοι και οι νέες χωρίς οικονομικούς αποκλεισμούς.
Ως βασική προϋπόθεση για τη διαμόρφωση της προσωπικότητάς τους, της καλλιέργειας κριτηρίου για τη ζωή και την κοινωνία, της ανάπτυξης όλων των ιδιαίτερων κλίσεων και ταλέντων που διαθέτει ο καθένας, ως υπόβαθρο για την κατάκτηση της γνώσης της πραγματικότητας, που πρέπει να αλλάξουμε!
Γιατί, ό,τι πιο προοδευτικό και σύγχρονο, γεννιέται πάντα μέσα από την αμφισβήτηση και την πάλη και όχι με τον συμβιβασμό και τη μοιρολατρία.
Η επαναστατική - κομμουνιστική ιδεολογία απαντάει στις σύγχρονες απαιτήσεις του ιδεολογικού αγώνα μέσα στα αμφιθέατρα. Στην πάλη με τις ιδέες του σάπιου συστήματος, που αναγορεύουν σε αξίες της νεολαίας τις αξίες των εκμεταλλευτών.
Γιατί το ΚΚΕ, με τις εκτιμήσεις του και τη στάση του, όλα τα προηγούμενα χρόνια, όπως την περίοδο ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση ή στο δημοψήφισμα - απάτη του 2015, συγκρούστηκε με το κύμα των ψευδαισθήσεων που καλλιεργούσε ο ΣΥΡΙΖΑ και διάφοροι αριστεροί ψάλτες του.

Ποτέ, καμία κυβέρνηση στο έδαφος του καπιταλισμού και της ΕΕ, ό,τι κι αν λέει, όποιους κι αν τιμάει στα λόγια και απ' όπου κι αν κρατάει η σκούφια αυτών που την απαρτίζουν, δεν υπάρχει περίπτωση να διαχειριστεί φιλολαϊκά το σύστημα της εκμετάλλευσης και τους γραφτούς και άγραφους, σιδερένιους νόμους του.
Χάρη σε αυτήν τη στάση του Κόμματος, σήμερα είναι πολλοί περισσότεροι αυτοί που συμπορεύονται με το ΚΚΕ. Ακόμα κι αν τα προηγούμενα χρόνια βρίσκονταν σε άλλα πολιτικά κόμματα ή αντιμετώπιζαν με επιφυλάξεις τις εκτιμήσεις μας.

Ψάχνουν νέα επιχειρήματα για να στήσουν κάλπικο δίπολο

Οι νέοι και οι νέες έχετε μπροστά σας την ευκαιρία να τιμωρήσετε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που έχει κάνει επάγγελμα την κοροϊδία. Πριν 4 χρόνια, αξιοποίησε την αγανάκτηση του λαού απέναντι στα μνημόνια και με το ψεύτικο δίλημμα μνημόνιο - αντιμνημόνιο εγκλώβισε τον λαό. Εφερε 3ο μνημόνιο. Εφαρμόζει ακόμα και τα 3 μνημόνια και συνεχίζει με νέα «μεταμνημονιακά» μέτρα. Ευνούχισε με τις αυταπάτες και τον δήθεν ρεαλισμό της υποταγής τις ζωντανές διαθέσεις, ιδιαίτερα των νέων, ενάντια στην ΕΕ. Τώρα βρήκε καινούριο τρόπο για να συνεχίσει το παιχνίδι των διλημμάτων.
Αφού, με τη ΝΔ, η συμφωνία τους είναι καθολική στα ζητήματα στρατηγικής σημασίας, ψάχνουν νέα επιχειρήματα, για να στήσουν το κάλπικο δίπολο. Ο ΣΥΡΙΖΑ κόβει και η ΝΔ ράβει, για να ενταθεί η πόλωση, για να φανεί, τάχα, σαν αγεφύρωτο το μικρό στην πραγματικότητα χάσμα που τους χωρίζει. Ετσι έκαναν και παλιότερα - και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ - και τελικά συγκυβέρνησαν μετά από λίγα χρόνια...

Αφού συμφωνούν με τη συνέχιση των μνημονίων, το ρίχνουν στην τρελίτσα, συζητώντας για τα ονόματα στα ευρωψηφοδέλτια, υιοθετώντας και οι δύο συνήθως ακατάληπτα και γελοία επιχειρήματα. Αφού συμφωνούν ότι πρέπει να φορτώνεται διαρκώς ο λαός με νέα βάρη και να απαλλάσσονται από βάρη οι λίγοι, το ρίχνουν στο ποιος είναι πιο βουτηγμένος στα δίχτυα αυτού του διεφθαρμένου συστήματος που υπηρετούν.
Ο ένας πλασάρεται ως λιγότερο κακό σε σχέση με τον άλλο, λες και οι φοιτητές και ο λαός μπροστά στις εκλογές πρέπει να διαλέγουν οπωσδήποτε ένα, κάποιο «κακό».
Ε, λοιπόν, ας τους χαλάσουμε τα σχέδια. Με ένα πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ!
Αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία, μπροστά σε όλα όσα ετοιμάζονται, και το τι ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ψηφίζει ο καθένας. Ποιο κόμμα μπορεί να πιέζει. Να εμποδίζει αντιλαϊκά μέτρα. Να ενημερώνει και να ξεσηκώνει τον λαό και τη νεολαία.

Ενα πιο δυνατό ΚΚΕ θα ενισχύσει την πάλη για την απομόνωση των φασιστοειδών

Στηριχτείτε στο ΚΚΕ! Το ΚΚΕ και το κομμουνιστικό κίνημα διεθνώς το χωρίζουν ποταμοί αίματος από τον φασισμό και την ακροδεξιά.
Ενα πιο δυνατό ΚΚΕ είναι που θα δώσει αέρα στην πάλη για την απομόνωση των φασιστοειδών. Στην αντιμετώπιση της ακροδεξιάς που φουντώνει στο έδαφος του συστήματος και της ΕΕ.

Γι' αυτό είναι πέρα για πέρα υποκριτικό να επικαλείσαι τους παράγοντες και τα συμφέροντα που ενισχύουν τον φασισμό ως παράγοντες για την αναχαίτισή του.
Αυτό κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ.

• Πώς μπορεί η ΕΕ, που έχει επίσημη θέση της τον αντικομμουνισμό, το ανιστόρητο κατασκεύασμα της θεωρίας των «δύο άκρων», να αντιμετωπίσει την ακροδεξιά;
• Πώς μπορεί η ΕΕ, που απαγορεύει Κομμουνιστικά Κόμματα και σύμβολα, να αντιμετωπίσει τον φασισμό;
• Η ΕΕ είναι αυτή που θέλει να σβήσει από τη μνήμη των λαών την κόκκινη σημαία στο Ράιχσταγκ, την προσφορά των ΚΚ και των λαών στη συντριβή του ναζισμού στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Αυτά μάλιστα είναι που θέλει το σύστημα να διδάσκουν ως «αλήθειες» οι αυριανοί εκπαιδευτικοί και γι' αυτό δαπανά εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ στα σχολεία και τις σχολές.
Το πάθος του ΣΥΡΙΖΑ για την ΕΕ δείχνει και πόσο κούφιες είναι οι διακηρύξεις του για «προοδευτικό μέτωπο ενάντια στην άνοδο της ακροδεξιάς».
Φανταζόμαστε ότι αυτά συζητάει ο Τσίπρας με τους εθνικιστές βουλευτές που έχει υιοθετήσει στη σημερινή και χτεσινή κυβερνητική πλειοψηφία του...
Αυτά θα τον απασχολούν στις συνομιλίες του με τον «διαβολικά καλό» Τραμπ, τον Αμερικανό πρέσβη, Πάιατ, που διέπρεψε ως «γκαουλάιτερ» της ανόδου του φασισμού στην Ουκρανία.

Η σοσιαλδημοκρατία έχει στρώσει έδαφος στην ακροδεξιά

Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει κάτι πολύ πιο επικίνδυνο από το να λέει μόνο ψέματα.
Για να δούμε ορισμένα παραδείγματα:
Ο ακροδεξιός Σαλβίνι στην Ιταλία διαδέχτηκε τη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση Ρέντσι.
Ο φασίστας αντικομμουνιστής Μπολσονάρο στη Βραζιλία διαδέχτηκε τη χρόνια σοσιαλδημοκρατική διαχείριση.
Οι ιστορικοί μπορούν να σκεφτούν ακόμα περισσότερα παραδείγματα της σύγχρονης Ιστορίας...
Ποιος είναι ο κοινός παρονομαστής όλων;
Ολες αυτές οι κυβερνήσεις, εφαρμόζοντας στο όνομα της προόδου και της κοινωνικής δικαιοσύνης μια άγρια αντιλαϊκή πολιτική, έστρωσαν τελικά το έδαφος στην ακροδεξιά.
Γιατί σε όλες τις περιπτώσεις οι σοσιαλδημοκράτες έλεγαν για την αφεντιά τους ότι είναι το λιγότερο κακό και τελικά με τα έργα τους έκαναν τη δουλίτσα για λογαριασμό των λίγων καλύτερα από τη λεγόμενη δεξιά.
Υπηρετούσαν το σύστημα της αδικίας και γι' αυτό παράλληλα ποτίζανε αντιδραστικές, συντηρητικές και ακροδεξιές δυνάμεις.
Η μαχητική στάση των κομμουνιστών είναι το διαφορετικό που έχει ανάγκη η νεολαία.
Για να πατήσει στα πόδια της και να διεκδικήσει τη ζωή που της αξίζει.
Η άνοδος της ακροδεξιάς απαιτεί άνοδο της πάλης ενάντια στις αιτίες και τα συμφέροντα που την ενισχύουν.
Απαιτεί πιο δυνατό ΚΚΕ, να αναδειχτεί σε τρίτο κόμμα, γκρεμίζοντας τη ναζιστική - εγκληματική Χρυσή Αυγή.

ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ μιλάνε για ευκαιρίες για να σβήσουν τα δικαιώματα της νεολαίας

Προεκλογικά, τόσο ο Τσίπρας όσο και ο Μητσοτάκης ρίχνουν κροκοδείλια δάκρυα για το παρόν και το δυσοίωνο μέλλον της νεολαίας...
Λες και δεν είναι τα κόμματά τους αυτά που κυβέρνησαν.
Που μετατρέπουν:

• τη μόρφωση σε πανάκριβο εμπόρευμα,
• το δικαίωμα στη δουλειά σε εργασιακή ζούγκλα,
• την όρεξη για συμβολή στην επιστήμη σε περιπλάνηση χωρίς σύνορα από χώρα σε χώρα,
• την ανάγκη για αθλητική άσκηση σε ακριβή ενασχόληση όσων «φτάνει η τσέπη τους»,
• την αναγκαία επαφή των νέων με τον πολιτισμό για την ανάπτυξη κριτηρίου και προσωπικότητας σε ακριβή κονσέρβα, πολλές φορές υποκουλτούρας.

Η όρεξη για μελέτη, ανακάλυψη, δράση και δημιουργία των νέων εγκλωβίζεται στο άγχος, στην ανασφάλεια, στην αγωνία και στα αδιέξοδα που δημιουργεί το σύστημα της εκμετάλλευσης, η πολιτική που το στηρίζει.
Σε αυτό το έδαφος οξύνονται μία σειρά φαινόμενα.

• Χιλιάδες νέοι ψάχνουν τη «φυγή» στη φυλακή των ναρκωτικών.
• Υπάρχει έξαρση φαινομένων ψυχολογικών διαταραχών στις νέες ηλικίες.
• Δυσκολίες στις προσωπικές σχέσεις.
• Νέα εμπόδια στην προσπάθεια για ένα νέο ζευγάρι να σχεδιάσει τη ζωή του.

Ολα αυτά δεν έρχονται ουρανοκατέβατα. Εχουν πολιτική ευθύνη η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, οι προηγούμενες των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, γιατί υλοποιούν κατά γράμμα την πολιτική της ΕΕ.
Υπηρετούν τα «θέλω» και τους στόχους των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.
Μαζί με την επίθεση στη ζωή της νεολαίας πάει και η επίθεση στη συνείδηση.
Επιδιώκουν, αξιοποιώντας όλα τα μέσα, να κάνουν τη νέα γενιά να δέχεται παθητικά αυτά τα σχέδια ως κάτι το φυσιολογικό, αιώνιο, που πάντα θα υπάρχει.
Με ένα στόμα, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ μιλάνε για ευκαιρίες, θέλοντας να σβήσουν από το χάρτη τα δικαιώματα της νεολαίας. Τα ερωτήματα των νέων, όμως, παραμένουν.
Τι ευκαιρίες έχει σήμερα ένας φοιτητής να σπουδάσει ολοκληρωμένα, ολόπλευρα το αντικείμενό του, χωρίς εμπόδια, όταν:
Η λειτουργία των ιδρυμάτων ασφυκτιά λόγω υποχρηματοδότησης, υπάρχουν ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό, υποβαθμίζεται σταθερά η φοιτητική μέριμνα;
Τεμαχίζονται επιστημονικά αντικείμενα με βάση τα εκάστοτε «θέλω» της αγοράς, που αλλάζουν κάθε τόσο και αντικαθίσταται η γνώση με δεξιότητες; Προγράμματα σπουδών μετριούνται με «πιστωτικές μονάδες», λες και είναι σούπερ μάρκετ γνώσης, αντί να είναι συνεκτικά και ολοκληρωμένα;
Τμήματα κλείνουν επειδή δεν προσφέρεται το αντικείμενό τους για μπίζνες, οδηγώντας τους αποφοίτους πραγματικά στο πουθενά.
Τι ευκαιρίες έχει σήμερα ένας απόφοιτος να δουλέψει στο αντικείμενό του με σύγχρονα δικαιώματα, όταν:
Τα πτυχία διαμορφώνονται σε διαβατήρια για κακοπληρωμένη δουλειά χωρίς δικαιώματα, εξισώνονται με αυτά των τρίχρονων κολεγίων, αποτελούν ένα ακόμα «προσόν» μέσα στις ατελείωτες πανάκριβες πιστοποιήσεις και εξετάσεις που αναγκάζονται οι απόφοιτοι να δίνουν, για να εξασφαλίσουν πρόσβαση σε αυτό που χρόνια σπούδαζαν.
Επικρατεί η μόνιμη περιπλάνηση μεταξύ ημιαπασχόλησης, δουλειάς με το μπλοκάκι, με ολιγόμηνα προγράμματα απασχόλησης.
Οταν 450.000 νέοι αναζητούν θέση εργασίας στο εξωτερικό, τάση που παραμένει παρά το πέρασμα της ελληνικής οικονομίας σε φάση ανάκαμψης.
Στον πυρήνα της στρατηγικής της ΕΕ είναι η λεγόμενη κινητικότητα. Αυτή είναι η ελκυστική λέξη που επιλέγουν τα επιτελεία της Κομισιόν, για να περιγράψουν το αποκρουστικό μέλλον της εργασιακής περιπλάνησης εφ' όρου ζωής, από χώρα σε χώρα και από κλάδο σε κλάδο, με τσακισμένα δικαιώματα και μισθούς.
Τι ευκαιρίες έχει σήμερα ένας νέος να συμβάλει με την επιστήμη του στη βελτίωση της ζωής του λαού, όταν:
Η Ερευνα εγκλωβίζεται στις συμπληγάδες των κερδών των μονοπωλίων, η πατέντα γίνεται αυτοσκοπός, για να συνεχίσεις να υπάρχεις, είσαι εξαρτημένος από τον κάθε χορηγό στο εργαστήριο.
Οταν η κατεύθυνση της επιστήμης και της Ερευνας καθορίζονται στην Ευρωπαϊκή Ενωση από τη λογική «κόστους - οφέλους», με ολέθριες συνέπειες στη ζωή του λαού μας. Αυτός είναι και ο λόγος που οι εργαζόμενοι παραμένουν απροστάτευτοι από φυσικά φαινόμενα (σεισμοί, πλημμύρες, πυρκαγιές).
Οταν αξιοποιούνται το επιστημονικό δυναμικό, οι υποδομές των ιδρυμάτων, ο εργαστηριακός εξοπλισμός για να φτιάχνονται «έξυπνα» όπλα του ΝΑΤΟ που θα δολοφονήσουν λαούς.

Προοδευτικό είναι ό,τι συμβάλλει στην κοινωνία να πάει μπροστά

Το ΚΚΕ ήταν, είναι και θα είναι πάντα το Κόμμα που μπορείτε να ακουμπήσετε.
Για να κατακτήσουμε με τον αγώνα μας όλοι μαζί το πραγματικά προοδευτικό, το πραγματικά σύγχρονο και καινοτόμο που η κοινωνία μας έχει ανάγκη.
Προοδευτικό είναι ό,τι συμβάλλει στην κοινωνία να πάει μπροστά.
Και το μπροστά είναι ο λαός και η νεολαία να μπορούν να ζήσουν, να μορφωθούν, να δουλέψουν, όπως επιβάλλει η ανάπτυξη της γνώσης, της επιστήμης και της τεχνολογίας.
Σύγχρονο είναι οι νέοι και οι νέες να μορφώνονται ολοκληρωμένα, δημόσια και δωρεάν, με φοιτητική μέριμνα για όλους.
Τα προγράμματα σπουδών να διαμορφώνονται και να αναβαθμίζονται με βάση την εξέλιξη στον αντίστοιχο κλάδο και την επιστήμη, με οργανωμένο πρόγραμμα θεωρητικής και πρακτικής άσκησης για τη σε βάθος αφομοίωση της επιστήμης.
Το πτυχίο να αποτελεί τη μόνη προϋπόθεση για την πλήρη πρόσβαση στο επάγγελμα, όλη η απαραίτητη γνώση για την άσκηση του επαγγέλματος να εμπεριέχεται σε αυτό.
Να οργανώνονται με ευθύνη του κράτους δωρεάν επιμορφωτικά σεμινάρια, μαθήματα, συνέδρια για όλους τους αποφοίτους, ώστε όλοι να κατακτούν όλο και περισσότερο τη γνώση του αντικειμένου τους, να μπορούν να παρακολουθούν την εξέλιξη της επιστήμης τους.

Είμαστε οι μόνοι που αποκαλύπτουμε την αλήθεια για την ΕΕ

Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που μπορεί να εγγυηθεί τον αγώνα για τις σύγχρονες ανάγκες της νεολαίας.
Γιατί παλεύουμε, μελετάμε, οργανώνουμε σχέδιο, για να καταφέρει ο λαός μας να χτίσει τη σοσιαλιστική κοινωνία, τη μόνη που μπορεί να ικανοποιήσει πλήρως τις λαϊκές ανάγκες, αφού θα έχει βγάλει από πάνω της την εκμετάλλευση και το κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους.
Αυτή είναι η δέσμευσή μας. Να κάνουμε τα πάντα για να καταφέρει ο λαός να βγει στο προσκήνιο, να καθορίσει ο ίδιος τις εξελίξεις. Το ΚΚΕ δεν έχει δεσμεύσεις απέναντι στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, στις ΗΠΑ.
Γι' αυτό είμαστε οι μόνοι που αποκαλύπτουμε την αλήθεια:
-- Η ΕΕ είναι η φυλακή των λαών. Για τους λαούς σημαίνει μνημόνια διαρκείας, μόνιμη εποπτεία, ματωμένα πλεονάσματα.
-- Η ΕΕ δεν εκφράζει την αλληλεγγύη στους λαούς, αλλά το μίσος απέναντί τους.
-- Τα κολαστήρια της Σάμου και της Μόριας, η μετατροπή του Αιγαίου σε θάλασσα νεκρών έχουν τη σφραγίδα της Συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας, που συνυπέγραψε και υλοποιεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
-- Αξία της ΕΕ είναι η επιβολή της δικτατορίας των μονοπωλίων. Η ένταση της καταστολής σε όλες τις χώρες, οι τρομονόμοι, το φακέλωμα, η ποινικοποίηση της λαϊκής πάλης.
-- Αρχή της ΕΕ είναι η «με το ζόρι» υιοθέτηση των αποφάσεών της. Είτε αλλάζοντας αποφάσεις των δημοψηφισμάτων είτε πατώντας repeat και εντείνοντας τους εκβιασμούς μέχρι να εξασφαλιστεί αρεστό αποτέλεσμα στην Κομισιόν και στην άρχουσα τάξη κάθε χώρας.
-- Μάλιστα, η ΕΕ, στην προσπάθειά της να κερδίσει την εκτίμηση και τη στήριξη της νέας γενιάς, προβάλλεται και ως εγγύηση για την ειρήνη!
Γιατί, λέει, τα 70 χρόνια ζωής της ταυτίζονται με τα 70 χρόνια ειρήνης στην ευρωπαϊκή ήπειρο!
Ποια όμως είναι η αλήθεια; Την περίοδο από τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου - όταν και ξεκινάει η προσπάθεια ενοποίησης και συνασπισμού ευρωπαϊκών καπιταλιστικών κρατών και των μονοπωλίων τους - μέχρι και το 1990, καθοριστικό ρόλο για τη φιλία των λαών, την ειρήνη και την κοινή πάλη τους αποτελούσε η Σοβιετική Ενωση και οι σοσιαλιστικές χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, τα λαϊκά κινήματα στις καπιταλιστικές χώρες. Την ίδια ώρα, τα ευρωπαϊκά καπιταλιστικά κράτη μάτωναν τους λαούς από κοινού με τις ΗΠΑ, όπως στο Βιετνάμ.

Ακόμα πιο επικίνδυνοι ο ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί που εξελίσσονται τώρα

Η ανατροπή του σοσιαλισμού στις αρχές της δεκαετίας του '90 αποθράσυνε τον ιμπεριαλισμό. Η πρώτη πράξη, άλλωστε, ήταν στη γειτονιά μας στα Βαλκάνια, όπου οι ιμπεριαλιστές τούς έβαλαν φωτιά, για να μοιράσουν μεταξύ τους τη λεία, τα κέρδη και τις αγορές. Κι αυτό όχι μία φορά, αλλά δύο φορές, μόνο τη δεκαετία του '90.
Αυτό το πρόσφατο παρελθόν είναι που κάνει ακόμα πιο επικίνδυνους τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς που εξελίσσονται τώρα στα Βαλκάνια.
Αυτούς που έβαλαν τη φωτιά του πολέμου, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ, ο ΣΥΡΙΖΑ τους παρουσιάζει τώρα σαν φιλειρηνιστές που τάχα θα σβήσουν τη φωτιά του πολέμου!
Το γεγονός ότι όλο το «ανφάν γκατέ» της ΕΕ, από την Μέρκελ μέχρι ακροδεξιούς, χαιρέτισαν τη ΝΑΤΟικής έμπνευσης συμφωνία των Πρεσπών, δείχνει κατά τη γνώμη μας πόσο επικίνδυνη είναι αυτή η συμφωνία για τον λαό μας και όλους τους λαούς των Βαλκανίων.
Η ΝΑΤΟική συμφωνία των Πρεσπών του ΣΥΡΙΖΑ αφήνει σκόπιμα αμφισημίες, που αξιοποιούνται για να ενισχυθούν αλυτρωτισμοί και εθνικισμοί και στις δυο χώρες.
Στα Βαλκάνια πυροδοτούν υπαρκτά και ανύπαρκτα μειονοτικά θέματα, κάτω από τον περίφημο δήθεν συλλογικό «αυτοπροσδιορισμό», ανοίγοντας τον ασκό του Αιόλου για αλλαγές συνόρων, ενίσχυση ρατσιστικών, εθνικιστικών, αλυτρωτικών διαθέσεων.
Η ΕΕ αναβαθμίζεται και ως πολεμική μηχανή υπεράσπισης και προώθησης των συμφερόντων των ευρωπαϊκών μονοπωλίων. Είτε μόνη της, είτε από κοινού με τους φονιάδες του ΝΑΤΟ, που τους ονομάζει μάλιστα «βασικό πυλώνα της Ευρωπαϊκής Ασφάλειας»!
Γι' αυτό η ΕΕ δημιουργεί δυνάμεις ταχείας αντίδρασης όπως η «Μόνιμη Διαρθρωμένη Συνεργασία», η PESCO.
Στο πλαίσιό της προετοιμάζονται και σχολές πρακτόρων. Μάλιστα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έτρεξε να ζητήσει να φιλοξενηθεί μία τέτοια σχολή στη χώρα μας!
Ποιος ξέρει; Μπορεί να υπολογίζονται και τα πρακτορεία αυτά στο προοδευτικό μέτωπο του ΣΥΡΙΖΑ...

Να ενισχυθεί το ΚΚΕ που τους αποκαλύπτει, τους παλεύει στα ίσα

Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που αντιπαλεύει το ΝΑΤΟ, τους σχεδιασμούς του και τη συμμετοχή της Ελλάδας σε αυτό.
Το ΝΑΤΟ δεν εξασφαλίζει τα κυριαρχικά δικαιώματα στη χώρα μας, αλλά τα παραδίδει ένα ένα, ενορχηστρώνοντας σχέδια για τη συνδιαχείριση του Αιγαίου με την Τουρκία.
Δεν είναι παράγοντας σταθερότητας, αλλά δυναμίτης εντάσεων, πολεμικών συγκρούσεων.
Στην κόντρα με τη Ρωσία έχει γεμίσει με πυρηνικά όλη την περιοχή. Επιδιώκει να βάλει και στη χώρα μας.
Διαμορφώνει νέες στρατιωτικές δομές, έτοιμες να δράσουν ανά πάσα ώρα και στιγμή, σε όλο τον κόσμο, με σκοπό την υπεράσπιση των αμερικανικών συμφερόντων, αλλά και την υπεράσπιση της αστικής εξουσίας σε κάθε χώρα.
Κάθε νέος που καταλαβαίνει πως η ΕΕ και το ΝΑΤΟ δεν είναι έτσι όπως τα παρουσιάζουν έχει ευθύνη μπροστά στις εκλογές να εκφράσει την αντίθεσή του.
Για να ενισχυθεί η μόνη δύναμη που τους αποκαλύπτει, τους εμποδίζει, τους παλεύει στα ίσα. Κι αυτή η δύναμη είναι το ΚΚΕ.

Οσο πιο δυνατοί, πιο πολλοί οι κομμουνιστές, τόσες περισσότερες εστίες αγώνα και διεκδίκησης

Ξέρουμε ότι πολλοί από εσάς συμφωνείτε με πολλές από τις θέσεις του ΚΚΕ...
Εκτιμάτε τη στάση μας, τη δράση των κομμουνιστών στις σχολές που είναι στην πρώτη γραμμή οργάνωσης της πάλης των φοιτητών για τα δικαιώματά τους.
Αναγνωρίζετε την υπεροχή των κομμουνιστών, όπου κι αν βρίσκονται, τη συνέπεια λόγων και έργων, την αγωνιστική τους στάση, όπως των κομμουνιστών δημάρχων, οι οποίοι με συνέπεια έκαναν ακριβώς ό,τι είπαν προεκλογικά.
Εδρασαν μαζί με τον λαό για να μπουν εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική, στήριξαν τις διεκδικήσεις του λαού, τα έβαλαν με τους φασίστες.
Αρκετοί, παρότι συμφωνείτε, σκέφτεστε πως ο αγώνας δεν μπορεί να έχει αποτέλεσμα.
Πως κανείς δεν θα μας ακούσει.
Πως τελικά όλα είναι προαποφασισμένα και δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι για να αλλάξουμε τη σημερινή κατάσταση.
Σκεφτείτε:
Είναι ακριβώς ίδια τα πράγματα παντού;
Δεν είναι καλύτερα τα πράγματα εκεί που οι κομμουνιστές είναι περισσότεροι και ικανότεροι;
-- Δεν είναι καλύτερα στα σχολεία, όπου οι δυνάμεις της ΚΝΕ ενημέρωσαν τι νόμος έρχεται και πώς θα τον αντιπαλέψουμε;
-- Που κάλεσαν τα Μαθητικά Συμβούλια να οργανώσουν κινητοποιήσεις, που διοργάνωσαν μαζί με τους υπόλοιπους πρωτοπόρους μαθητές τα μαθητικά συλλαλητήρια;
-- Αυτός ο αγώνας δεν είναι που ανάγκασε την κυβέρνηση να καθυστερήσει το νομοσχέδιο;
-- Εάν δεν την ενόχλησε, γιατί οργάνωσε εκστρατεία συκοφάντησης και επίθεσης στους μαθητικούς αγώνες;
-- Δεν είναι καλύτερα στα πανεπιστημιακά ιδρύματα, όπου εκεί που οι κομμουνιστές έχουν αυξημένη δύναμη, υπάρχει άμεσα αντίκτυπος στις διεκδικήσεις, στην οργάνωση της πάλης;
-- Εδώ, για παράδειγμα, στη Φιλοσοφική όπως και στο Φυσικό, όπου είναι 1η δύναμη η «Πανσπουδαστική», το ψηφοδέλτιο όπου συμμετέχουν οι δυνάμεις της ΚΝΕ και εκατοντάδες αγωνιστές, καταφέρατε να αποτρέψετε την απόσπαση της παιδαγωγικής επάρκειας από το πτυχίο που η κυβέρνηση επιδιώκει εδώ και καιρό. Καταφέρατε διεκδικώντας να αυξηθούν οι μετεγγραφέντες φοιτητές.
-- Δεν είναι καλύτερα σε χώρους δουλειάς που ο προσανατολισμός για Συλλογικές Συμβάσεις, για μέτρα ασφάλειας στο χώρο δουλειάς, για μαζικοποίηση των σωματείων κόντρα στην εργοδοσία εξασφαλίζεται από την ακούραστη και διαρκή πάλη των κομμουνιστών;
-- Δεν είναι καλύτερα εκεί όπου οι φασίστες τρέχουν να κλειστούν στα λαγούμια τους, αφού το δηλητήριο του ναζισμού διαδίδεται πολύ δύσκολα εκεί που υπάρχει αγώνας και διεκδίκηση;
Αναμφισβήτητα, είναι καλύτερα!
Γιατί μόνο ο συλλογικός αγώνας, η δράση και η διεκδίκηση των δικαιωμάτων ανοίγουν δρόμους για να ζήσουμε καλύτερα.
Οι κομμουνιστές σε αυτήν την υπόθεση παλεύουν καθημερινά, ακούραστα.
Μπολιάζοντας την ανάγκη συνολικότερης σύγκρουσης και ανατροπής αυτού του συστήματος, των κυβερνήσεων και της ΕΕ που το υπηρετούν.
Οσο πιο δυνατοί, πιο πολλοί γίνονται οι κομμουνιστές, τόσες περισσότερες εστίες αγώνα και διεκδίκησης φουντώνουν.

Να αλλάξετε την κατάσταση στους Συλλόγους σας ενισχύοντας την «Πανσπουδαστική ΚΣ»

Σκεφτείτε και κάτι ακόμα.
Παρότι υπάρχει μια μαχητική, πρωτοπόρα δύναμη στο εργατικό κίνημα, το ΠΑΜΕ, στο φοιτητικό κίνημα, το ΜΑΣ, που ανοίγουν δρόμους διεκδίκησης, μέτωπο απέναντι στην κυβέρνηση και το κεφάλαιο που υπηρετεί, η γενική εικόνα στο εργατικό - λαϊκό κίνημα και στο φοιτητικό δεν είναι καλή.
Η πλειοψηφία των εργαζομένων βρίσκεται μακριά από τα σωματεία τους, όπως και των φοιτητών, δεν συμμετέχει στις διεργασίες των Συλλόγων τους, στις γενικές συνελεύσεις.
Ποιον συμφέρει στα αμφιθέατρα να μην υπάρχει ζωντανή, καθημερινή συζήτηση, αντιπαράθεση, προβληματισμός και δράση για όλα τα ζητήματα που απασχολούν τους φοιτητές; Για τα προβλήματα που συναντούν, τις αιτίες, τους υπεύθυνους; Να αποφασίζουν συλλογικά για το τι θα κάνουν για να τα αντιμετωπίσουν;
Η απάντηση είναι προφανής! Αυτή η κατάσταση συμφέρει μόνον αυτούς που «εκτελούν» τα δικαιώματα των φοιτητών.
Είναι στο δικό σας χέρι να αλλάξετε την κατάσταση στους Συλλόγους σας, προσπάθεια που αξίζει να έχει αποτελέσματα.
Είναι στο δικό σας χέρι να κάνετε τους συλλόγους σας όπλα ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική κυβερνήσεων - ΕΕ - κεφαλαίου και όχι στηρίγματα όλων αυτών.
Είναι στο δικό σας χέρι να κάψετε τα σενάρια που οργανώνουν κυβέρνηση - ΝΔ, με πρόσχημα την ανομία, που οι ίδιοι έχουν δημιουργήσει στα Πανεπιστήμια, για να τελειώνουν με το άσυλο, δηλαδή με το δικαίωμά σας στη συλλογική οργάνωση και τον αγώνα.
Είναι στο δικό σας χέρι να αντιμετωπίσετε φαινόμενα ρουσφετολογίας, διαφθοράς των δυνάμεων ΔΑΠ - ΠΑΣΠ, που δεν θα μπορούσαν να μην έχουν πάνω τους όλες τις αμαρτίες των κομμάτων τους, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Πάρτε δύναμη από τον δίκαιο και σημαντικό αγώνα που δίνουν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στο εργατικό κίνημα μπροστά στο συνέδριο της ΓΣΕΕ.
Οι εργαζόμενοι υπερασπίζονται το δικαίωμά τους να έχουν οργανώσεις ανεξάρτητες από την παρέμβαση της εργοδοσίας και του κράτους. Αψηφούν απειλές και εκβιασμούς της συνδικαλιστικής μαφίας, της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ.
Στις φοιτητικές εκλογές, σε λίγες μέρες, δώστε δύναμη στα ψηφοδέλτια της «Πανσπουδαστικής» που ξέρετε ότι την επόμενη μέρα θα είναι «εκεί» που πρέπει.
Πάντα μπροστά στην οργάνωση της πάλης.
Αναδεικνύοντας ξανά εδώ στη Φιλοσοφική, σε έναν από τους μεγαλύτερους Συλλόγους της χώρας, και σε πολλούς ακόμα άλλους Συλλόγους, 1η δύναμη την «Πανσπουδαστική ΚΣ».

Ο επιστημονικός σοσιαλισμός δίνει απαντήσεις και κίνητρο να γίνετε πιο ολοκληρωμένοι επιστήμονες

Εσείς που είστε φοιτητές έχετε ευθύνη να μάθετε και κάτι ακόμα, που είναι, εάν θέλετε, και ένα καθήκον που έχετε ως επιστήμονες, το οποίο το σημερινό Πανεπιστήμιο δεν θα σας μάθει.
«Οι φιλόσοφοι μονάχα εξηγούσαν με διαφορετικούς τρόπους τον κόσμο, το ζήτημα όμως είναι να τον αλλάξουμε». Αυτή η φράση είναι του Καρλ Μαρξ. Περικλείει τη δυναμική των επαναστατικών ιδεών.
Παρότι ειπώθηκε πριν από πάρα πολλά χρόνια, είναι και σήμερα το πιο μεγάλο κίνητρο για έναν νέο επιστήμονα, ιδιαίτερα για τους κομμουνιστές, τους πιο πρωτοπόρους.
Η επαναστατική κοσμοθεωρία του επιστημονικού σοσιαλισμού μπορεί να δώσει απαντήσεις και κίνητρο να γίνετε ακόμα πιο ολοκληρωμένοι επιστήμονες, κυνηγοί της γνώσης, υπηρέτες της ανάπτυξης του λαού και της κοινωνίας.
Να διαμορφώσετε αντοχή στο εργασιακό μέλλον που σας περιμένει, απέναντι στις απειλές της μεγαλοεργοδοσίας, τις δήθεν φιλικές της συμβουλές, να χαμογελάτε που πληρώνεστε 300% περισσότερο από το 0...
Αλλά και να αντιμετωπίσετε τις πιο επιμελημένες προσπάθειες που γίνονται, για να απαρνηθεί ένας νέος επιστήμονας την υπόθεση του αγώνα και να ενσωματωθεί.
Αυτή η γνώση της θεωρίας είναι που θα σας κάνει πάντα να ξέρετε ότι όσο κι αν πληρώνεστε, τελικά δεν χρωστάτε στον καπιταλιστή, αλλά σας χρωστάει αυτός πάντα. Αφού κλέβει νόμιμα από τη δουλειά που κάνετε καθημερινά.
Για να διαμορφώσετε κριτήριο για τις αλλαγές που συντελούνται στην κοινωνία μας.
Μαθαίνετε για τις επιπτώσεις της λεγόμενης 4η βιομηχανικής επανάστασης, την ανεργία, την εντατικοποίηση της εργασίας. Αυτές δεν είναι γενικά οι συνέπειες της εξέλιξης της παραγωγής εξαιτίας της ορμητικής ανάπτυξης της επιστήμης και της τεχνολογίας, όπως ισχυρίζονται διάφοροι αστοί ιδεολόγοι, αντιστρέφοντας την πραγματικότητα. Γιατί, αυτές οι αρνητικές επιπτώσεις για την κοινωνία είναι οι συνέπειες ακριβώς της ενσωμάτωσης της επιστημονικής εξέλιξης στην καπιταλιστική παραγωγή.
Με άλλη οργάνωση στην παραγωγή και άλλη εξουσία, αυτά τα άλματα στην τεχνολογία και την επιστήμη γίνονται η βάση που απελευθερώνει τον άνθρωπο από τη μη δημιουργική απασχόληση, εκμηδενίζει την ανεργία, αυξάνει τον ελεύθερο χρόνο, μαζί με το συνολικά παραγόμενο προϊόν που αποτελεί κοινωνική ιδιοκτησία.

Η μελέτη της Ιστορίας είναι εφόδιο για κάθε νέο

Η ιστορική πραγματικότητα, η ίδια η κοινωνία έχει αποδείξει ότι τα μεγαλειώδη γεγονότα μπορούν να συμβούν όταν οι ιδέες αυτές γίνουν υλική δύναμη.
Οι κοινωνίες προχωρούν πάντα μπροστά, εξελίσσονται, αναπτύσσονται.
Η ταξική πάλη πάντα είναι που καθορίζει την εξέλιξη αυτή, είναι η ατμομηχανή της Ιστορίας.
Το εργατικό κίνημα, ο λαός, έχουν τεράστια και μοναδική δύναμη που μπορεί να καθορίσει τα πάντα.
Το αποκαλύπτει η ηρωική Ιστορία του εργατικού, κομμουνιστικού κινήματος, τα συγκλονιστικά για την εποχή τους επιτεύγματα της πρώτης προσπάθειας σοσιαλιστικής οικοδόμησης.
Η μελέτη αυτής της Ιστορίας είναι εφόδιο για κάθε νέο.
Θα σας δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα, ενώ θα δημιουργήσει νέα που ίσως ακόμα δεν έχετε σκεφτεί:
Γιατί, όλοι γνωρίζετε για την εξέγερση του Πολυτεχνείου, αλλά πολύ λιγότεροι τι προηγήθηκε, πώς προετοιμάστηκε αυτή. Την αόρατη και άγνωστη δουλειά των κομμουνιστών, άλλων αγωνιστών, που προετοίμασε αυτήν την εξέγερση και που κανείς δεν πίστευε πιο πριν.
Ολοι και όλες πιθανόν γνωρίζετε την επιτυχία της Οκτωβριανής Επανάστασης, που συγκλόνισε τον κόσμο πριν από 100 χρόνια, αλλά λίγοι πως πριν από αυτήν είχε προηγηθεί άλλη, που απέτυχε, αλλά δεν σταμάτησε την προετοιμασία της επόμενης.
Ολοι γνωρίζετε την ηρωική δράση των ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, αλλά λίγοι την επίμονη, βασανιστική, επίπονη, παράνομη δουλειά των κομμουνιστών, κάτω από την μπότα του κατακτητή, για να οργανωθεί ο απελευθερωτικός αγώνας.
Αυτά τα ξέρουν οι εχθροί του λαού και παίρνουν τα μέτρα τους.
Το ίδιο το State Department θέτει ως στόχο την «εκπαίδευση» της νέας γενιάς, ώστε να στηρίζει την αμερικάνικη πολιτική.
Η ΕΕ σπαταλά εκατομμύρια για το ξαναγράψιμο της Ιστορίας, με ιδιαίτερη στόχευση στη νεολαία.
Η ένταση της καταστολής φανερώνει και φόβο και ανησυχία.
Ξέρουν ότι τελικοί κερδισμένοι, τελικοί νικητές θα είναι οι λαοί!
Νικητής θα είναι το δίκιο και η αλήθεια.
Κι εμείς είμαστε εδώ για να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για αυτό!

Ελάτε να παλέψουμε μαζί να ανοίξουμε δρόμο σήμερα

Εχουμε τις θέσεις, τη θεωρία, την πείρα, για να καταφέρουμε να κάνουμε πραγματικότητα αυτό που έχει ανάγκη η νεολαία.
Να ζήσει σε έναν κόσμο στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων.
Ειρηνικό, χωρίς εκμετάλλευση, φτώχεια και πολέμους.
Σας απευθυνόμαστε, όπως πάντα, με ειλικρίνεια και εμπιστοσύνη.
Ελάτε να παλέψουμε μαζί, να ανοίξουμε δρόμο σήμερα.
Χτίζοντας τη συμμαχία των κοινωνικών δυνάμεων, στο εργατικό και ευρύτερα λαϊκό κίνημα, στο φοιτητικό κίνημα.
Ενάντια στο σημερινό σάπιο σύστημα και την εξουσία των λίγων. Για την τελική ανατροπή τους.
Οι πολλές κάλπες που έχουμε μπροστά μας να γίνουν πολλές ευκαιρίες για να βάλουμε εμπόδια στα αντιλαϊκά σχέδια.
Να τους χαλάσουμε τα σχέδια στην εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής.
Είναι πολλές αφορμές, για να πείσουμε ακόμα περισσότερους να στηρίξουν το ΚΚΕ, να πουν ένα μεγάλο OXI στην ΕΕ και ένα μεγάλο NAI στα δικαιώματά τους.
Είναι ευκαιρία να εκλέξουμε ακόμα περισσότερους κομμουνιστές δημάρχους, ακόμα περισσότερους αγωνιστές στα Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια, που θα παλεύουν για να μπουν εμπόδια στην πολιτική κυβέρνησης και Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Και σε αυτόν τον αγώνα σάς θέλουμε μαζί.
Με δυνατό ΚΚΕ παντού μπορούμε να κάνουμε την πραγματική διαφορά!

Ακόμα πιο πολλοί στη μάχη για ισχυρό ΚΚΕ παντού

Με μια ακόμα επιβεβαίωση για το ρόλο του «ντίλερ» των σχεδιασμών ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - κεφαλαίου που έχει αναλάβει η κυβέρνηση στα Βαλκάνια και ευρύτερα ξεκίνησε η βδομάδα που πέρασε.
Η επίσκεψη του πρωθυπουργού στα Σκόπια, αγκαζέ με δεκάδες επιχειρηματίες, που μάλιστα από την κυβέρνηση παρουσιάστηκε - και όχι άδικα - ως «ψήφος εμπιστοσύνης» από τους επιχειρηματικούς ομίλους στην πολιτική της, τα «ντιλ» με τον πακτωλό χρημάτων και προνομίων στο κεφάλαιο, με τα ενεργειακά και άλλα «πρότζεκτ», η ανάληψη της ΝΑΤΟικής αποστολής από την ελληνική Πολεμική Αεροπορία να επιτηρεί (και) τον εναέριο χώρο της Β. Μακεδονίας, όλα αυτά που ο Αμερικανός πρέσβης χαιρέτισε ως «δικαίωση» της επιλογής των ΗΠΑ να «επενδύσουν» στην Ελλάδα, επιβεβαίωσαν ότι τα συμφέροντα του κεφαλαίου αποτελούν την άλλη όψη των σχεδίων της «ευρωατλαντικής ολοκλήρωσης» των Βαλκανίων που υπηρετεί η κυβέρνηση.
Οσο για τις κυβερνητικές «παρόλες» περί ευημερίας με τις οποίες η κυβέρνηση σταθερά ντύνει τις βρωμοδουλειές της, οι εργαζόμενοι μπορούν να θυμηθούν την πρόσφατη πείρα τους από τα κλειστά εργοστάσια, τους μισθούς και δικαιώματα «Βουλγαρίας», που έφερε το προηγούμενο κύμα «επέκτασης» των επιχειρηματικών ομίλων στα Βαλκάνια. Και για τα περί «ασφάλειας» και «ειρήνης» μπορούν να δουν τις απειλές που εκτοξεύτηκαν στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ μέσα στη βδομάδα, εκεί όπου ο υπουργός Εξωτερικών άκουγε ντυμένος κυριολεκτικά στα χρώματα του ΝΑΤΟ (!) τον εκπρόσωπο του «διαβολικά καλού» Ντ. Τραμπ, Πομπέο, να αναπτύσσει τα πολεμικά σχέδια απέναντι στο «μεγάλο ανταγωνισμό από Ρωσία, Κίνα και Ιράν».

«Προοδευτικοί» μπογιατζήδες...

Κάπως έτσι, με τις ευλογίες ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, καπιταλιστών και λοιπών... προοδευτικών δυνάμεων, «κόβει κορδέλα» αυτό το Σάββατο η «προοδευτική συμμαχία» που στήνει ο ΣΥΡΙΖΑ με διάφορους γυρολόγους της υπόλοιπης σοσιαλδημοκρατίας.
Εγκαινιάζοντας κι επισήμως ενόψει των ευρωεκλογών τη νέα «καμπάνια» για τον εγκλωβισμό του λαού στα σχέδια του κεφαλαίου, με σημαία αυτήν τη φορά τις κάλπικες διαχωριστικές γραμμές με τη ΝΔ και τη «μάχη ενάντια στην ακροδεξιά», με στελέχη της οποίας συγκυβερνά και την οποία ταΐζει με την πολιτική του.
Στήνοντας μπουγάδα για να ξεπλύνει καλά καλά την ΕΕ, την ένωση του κεφαλαίου, που αλέθει σε όλη την Ευρώπη τα δικαιώματα των λαών στο μύλο της καπιταλιστικής κερδοφορίας και των μνημονίων διαρκείας, που εξαπολύει επεμβάσεις όπου Γης και ετοιμάζεται από κοινού με το ΝΑΤΟ για νέες πολεμικές «σταυροφορίες» για τα συμφέροντα των μονοπωλίων της, που κανακεύει τα τέρατα του ναζισμού στην κούνια του κεφαλαίου και του αντικομμουνισμού, στήνει «Μόριες» και ρίχνει ξύλο στα σύνορα, όπως την Παρασκευή στα Διαβατά, για να κρατά εγκλωβισμένους τους χιλιάδες των ξεσπιτωμένων από τις επεμβάσεις της.
Αυτή η... παρασυρμένη κορασίδα, που ξανά και ξανά επιβεβαιώνεται ότι ως ένωση του κεφαλαίου αλλάζει μόνο προς το χειρότερο για τους λαούς, είναι κατά τον ΣΥΡΙΖΑ η ελπίδα και το «κοινό σπίτι» για τους λαούς της, που πρέπει τάχα να σώσουν από τις «συντηρητικές δυνάμεις» και την ακροδεξιά.
Σε αυτήν την ιμπεριαλιστική ένωση των κρίσεων, των πολέμων, της εκμετάλλευσης, και στους «προοδευτικούς» μπογιατζήδες της, ο λαός έχει την ευκαιρία να πει ένα μεγάλο ΟΧΙ το επόμενο διάστημα, λέγοντας ένα μεγάλο ΝΑΙ στο ΚΚΕ και στην κάλπη των ευρωεκλογών, ενισχύοντας αποφασιστικά τη μόνη δύναμη που στέκεται με συνέπεια απέναντι από την ΕΕ, που παλεύει για την αποδέσμευση της χώρας από την ιμπεριαλιστική ένωση, στέλνοντας ταυτόχρονα ένα μήνυμα μεγάλης διεθνούς σημασίας σε όλους τους λαούς της Ευρώπης.

...και «συντηρητικοί» εις σάρκα μίαν

Το τι «χάος» εξάλλου χωρίζει τις «προοδευτικές» αστικές πολιτικές δυνάμεις από τις συντηρητικές επιβεβαιώθηκε ξανά και αυτήν τη βδομάδα, από τη «σκληρή αντιπαράθεση» και τις διαχωριστικές γραμμές τους που στήθηκαν για μια ακόμα φορά κάπου στο... υπερπέραν, όσο πιο μακριά γινόταν από τα μεγάλα και σοβαρά για το κεφάλαιο στα οποία ταυτίζονται.
Με τη ΝΔ μην μπορώντας να διαφωνήσει στα ουσιαστικά ζητήματα της κυβερνητικής ΝΑΤΟικής δραστηριότητας στα Βαλκάνια, αφού στην πραγματικότητα ο ΣΥΡΙΖΑ τής παίρνει την μπουκιά από το στόμα, με έκδηλη αμηχανία μιλάει για τα εμπορικά σήματα και... το αεροδρόμιο της Μίκρας, θυμίζοντας την πρόσφατη... «ουσιαστική» κριτική της για την «κακά προετοιμασμένη» συνάντηση Τσίπρα με τον Ερντογάν, την ώρα που από παντού επιβεβαιωνόταν η πρόθεση της κυβέρνησης να ανοίξει «στα γεμάτα» τα Ελληνοτουρκικά υπό ΝΑΤΟική ομπρέλα, αναγνωρίζοντας στην Τουρκία ρόλο και λόγο στο Αιγαίο και την Ανατ. Μεσόγειο. Αλλά και την πρόσφατη κριτική της γιατί η κυβέρνηση... άργησε να τσεκουρώσει παραπέρα την όποια προστασία στην πρώτη κατοικία, κριτική που επισφράγισε ψηφίζοντας την τροπολογία που σφίγγει κι άλλο τη θηλιά των εκβιασμών και των πλειστηριασμών στο λαό.
Δεν είναι βέβαια μόνο η ΝΔ αμήχανη, βλέποντας τον ΣΥΡΙΖΑ να της παίρνει την μπουκιά απ' το στόμα, και πολύ περισσότερο δεν δηλώνει μόνο αυτή «παρών» για τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Την προσοχή του κεφαλαίου και των επιχειρηματικών ομίλων, έστω και σε ρόλο «ρυθμιστή» της αστικής διαχείρισης, διεκδικεί εξίσου και το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, που, όπως επιβεβαίωσε το συνέδριό του το περασμένο Σαββατοκύριακο, δηλώνει ότι την επόμενη μέρα των εκλογών θα συμβάλει ανάλογα με τα ποσοστά του, ως «συγκολλητική ουσία», σε όποιο κυβερνητικό σχέδιο είτε με τον ΣΥΡΙΖΑ είτε με τη ΝΔ (είτε και με τους δύο), ώστε να συνεχιστεί απρόσκοπτα η πολιτική που εφαρμόζεται και σήμερα. Λέει δηλαδή ότι με την ίδια ευκολία που σήμερα κάνει κριτική σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, με την ίδια ευκολία μπορεί να συγκυβερνήσει μαζί τους την επόμενη μέρα, όπως ακριβώς έκανε και τα προηγούμενα χρόνια με τη ΝΔ, μαζί και με το ακροδεξιό ΛΑ.Ο.Σ. Για «συγκολλητική ουσία» άλλωστε έχουν τη στρατηγική του κεφαλαίου που όλοι μαζί υπηρετούν.
Και αυτή είναι που δείχνει ότι ο λαός δεν έχει να περιμένει τίποτα ψάχνοντας μάταια να βρει τις διαφορές μεταξύ των αστικών κομμάτων, αλλά αντίθετα μπορεί και πρέπει να κάνει εκείνος τη διαφορά, ισχυροποιώντας παντού το ΚΚΕ και στις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, για να δυναμώσει ο αγώνας για τις σύγχρονες ανάγκες του, σε σύγκρουση με τη στρατηγική του κεφαλαίου, τις κυβερνήσεις και τα κόμματα που την υπηρετούν.

Αθλια αλισβερίσια, σε κοινό έδαφος

Η στρατηγική του κεφαλαίου αποτελεί και τη βάση πάνω στην οποία βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και το άθλιο αλισβερίσι των στελεχών τους στην Τοπική Διοίκηση, εκεί όπου, με «χρίσμα» ή χωρίς, σε κοινά ψηφοδέλτια συνυπάρχουν υποψήφιοι που προέρχονται από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι και τη φασιστική Χρυσή Αυγή, με τελευταίο καραμπινάτο παράδειγμα τους δύο ακροδεξιούς στο ψηφοδέλτιο του συνδυασμού του ΣΥΡΙΖΑ στη Μυτιλήνη.
Ολοι μαζί άλλωστε έχουν κοινή αναφορά στην ίδια πολιτική, στις κατευθύνσεις της ΕΕ, στα «αναπτυξιακά οράματα» του κεφαλαίου που τσακίζουν τις λαϊκές ανάγκες.
Ολοι μαζί πέρασαν και υλοποίησαν όλα τα προηγούμενα χρόνια κατά γράμμα, στα όργανα της Τοπικής και Περιφερειακής Διοίκησης, τις κατευθύνσεις της ΕΕ για τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, τη λογική «κόστους - οφέλους», τις κατευθύνσεις για «ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις, που έχουν αφήσει πίσω τους 2.000 νεκρούς εργαζόμενους στους δήμους μόνο την τελευταία εικοσαετία, την «ανταποδοτικότητα», που φορτώνει νέα οικονομικά βάρη στις λαϊκές οικογένειες, τους εκατοντάδες μνημονιακούς νόμους που προβλέπουν «πάγωμα» προσλήψεων, δέσμευση των ταμειακών διαθεσίμων των δήμων ως εγγύηση προς τους δανειστές για το δημόσιο χρέος, ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς από τους δήμους, περικοπές δαπανών για βασικά έργα και παρεμβάσεις προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων.
Οι μόνοι που βρίσκονται απέναντι σε όλα αυτά είναι οι υποψήφιοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης», των ψηφοδελτίων που στηρίζει το ΚΚΕ, κι αυτός είναι ένας ακόμη βασικός λόγος ώστε οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα να επιλέξουν αγωνιστές, που θα συγκρουστούν με την κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική, θα εναντιωθούν και θα διεκδικήσουν μέτρα στήριξης και ανακούφισης των εργατικών - λαϊκών οικογενειών. Να επιλέξουν δηλαδή να ενισχύσουν τη λαϊκή αντιπολίτευση σε αυτήν την πολιτική, είτε από τη θέση της μειοψηφίας είτε από τη θέση της πλειοψηφίας σε κάθε Δημοτικό ή Περιφερειακό Συμβούλιο, όπως δηλαδή έδρασαν οι κομμουνιστές δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι, αλλά και οι κομμουνιστές δήμαρχοι της Πάτρας, της Καισαριανής, της Ικαρίας, της Πετρούπολης, του Χαϊδαρίου.

Η ελπιδοφόρα μάχη συνεχίζεται

Σήμερα, εξάλλου, υπάρχουν πολύ περισσότερες προϋποθέσεις ώστε οι εργαζόμενοι να βγάλουν συμπεράσματα που θα γίνουν οδηγός συμμετοχής και δράσης, για να γίνει κατανοητό από περισσότερους ότι χωρίς οργάνωση της πάλης και σύγκρουση τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει προς όφελός τους.
Αυτό αφορά και τη μεγάλη και ελπιδοφόρα μάχη που δίνουν οι ταξικές δυνάμεις στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, αχρηστεύοντας ξανά μέσα στη βδομάδα τις μεθοδεύσεις της συνδικαλιστικής μαφίας της ηγεσίας της ΓΣΕΕ, που προσπάθησε να στήσει στα μουλωχτά ένα «συνέδριο» - παρωδία, με μπράβους, νόθους, εργοδότες και με προαποφασισμένο αποτέλεσμα, για την ενίσχυση του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, των ανθρώπων δηλαδή του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του μέσα στα συνδικάτα.
Γι' αυτό και το μήνυμα «Φτάνει πια!», το μήνυμα για συνδικάτα εργατών και όχι των εργοδοτών, που ακούστηκε δυνατά από Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, Συνδικάτα αλλά και χιλιάδες εργαζόμενους όλο το προηγούμενο διάστημα, μήνυμα που αφορά και πρέπει να φτάσει σε κάθε εργαζόμενο, «σκύλιασε» έτσι την εργοδοσία, τους εκπροσώπους της εργατοπατέρες που πέταξαν τις μάσκες και επιδόθηκαν σε χρυσαυγίτικες αθλιότητες ενάντια στο ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ. Γι' αυτό και στην επίθεση αυτή ενώθηκαν όλοι: Από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, που επιτέθηκαν χυδαία στο ΚΚΕ, έως την εγκληματική ναζιστική Χρυσή Αυγή, που αναπαρήγαγε τα βιντεάκια των εργατοπατέρων, και τον ΣΥΡΙΖΑ των... «αντιακροδεξιών» μετώπων, που ουσιαστικά έριξε νερό στο μύλο της συκοφαντίας βάζοντας στο ίδιο τσουβάλι τα αίσχη της συνδικαλιστικής μαφίας με τις κινητοποιήσεις των συνδικάτων, προσπαθώντας να κρύψει τη δικιά του ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα, όταν είναι συνδικαλιστικά του στελέχη που στηρίζονται στη νοθεία και την εργοδοσία.
Για τις ταξικές δυνάμεις, από σήμερα η μάχη συνεχίζεται, όπως και όλο το προηγούμενο διάστημα, για να μεγαλώσει ακόμα περισσότερο μέσα στους εργαζόμενους το κύμα καταδίκης των εργατοπατέρων, για να ακουστεί ακόμα πιο δυνατά το «φτάνει πια!», για να μπουν ακόμα περισσότερες δυνάμεις στην ελπιδοφόρα μάχη για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, ενισχύοντας τα σωματεία και την ταξική γραμμή πάλης.