Η εκτέλεση του υποστράτηγου Κρεχ

 Η εκτέλεση του υποστράτηγου Κρεχ

Η επιχείρηση που έμεινε γνωστή ως "εκτέλεση του υποστράτηγου Κρεχ" έλαβε χώρα στις 27/4/1944 στην περιοχή της Μονεμβάσιας Λακωνίας. Πρόκειται για μια επιχείρηση - ενέδρα που στηρίχθηκε σε πληροφορίες που διέρρευσαν στο αρχηγείο του ΕΛΑΣ Λακωνίας και αφορούσαν στις κινήσεις του επιτελείου της γερμανικής F Στρατιάς του 68ου Σώματος Στρατού. Πρόκειται για μια επιχείρηση που ο ΕΛΑΣ ανέλαβε μαζί με το βρετανικό Γραφείο Στρατηγικών Υπηρεσιών και ακολούθησε της απαγωγής του υποστράτηγου Κράιπε στην Κρήτη. 

Οι δύο επιχειρήσεις φαίνεται να εντάσσονται στο ίδιο στρατιωτικό πλαίσιο.

Στις 22/4/1944, πράκτορες των βρετανικών συμμαχικών αποστολών διέρρευσαν πληροφορίες στον ΕΛΑΣ Λακωνίας για την κίνηση του υποστράτηγου Κρεχ, μαζί με το επιτελείο της  γερμανικής F Στρατιάς για τις προσεχείς ημέρες. Δεν γνωρίζουμε αν ακολούθως υπήρξε στρατιωτική συνάντηση του ΕΛΑΣ με στελέχη της βρετανικής κατασκοπείας, όμως σίγουρα τα δύο μέλη ήταν σε συνεννόηση. 

Κατόπιν σχεδιασμού, η Διμοιρία του 8ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ Λακωνίας, με διοικητή τον ανθυπολοχαγό πεζικού του Ελληνικού Στρατού Μανώλη Σταθάκη, έλαβε θέσεις στο δρόμο Μολάων - Μονεβάσιας, από όπου ο ΕΛΑΣ γνώριζε ότι θα διέρχονταν η αυτοκινητοπομπή του υποστρατήγου  την επόμενη ημέρα. Στις  27/4/1944 κατά τις πρώτες μεσημεριανές ώρες, πομπή 6 οχημάτων της  F Στρατιάς έκανε την εμφάνισή της στο δρόμο, για να ακινητοποιηθεί από έκρηξη νάρκης που είχε τοποθετήσει ο ΕΛΑΣ την προηγούμενη στο σημείο. Αμέσως ξεκίνησε η μάχη, με τον ΕΛΑΣ να πλεονεκτεί λόγω της θέσης του στα υψώματα και της σύγχυσης που προκλήθηκε στους διερχόμενους Γερμανούς. 

Ο Κρεχ δεν πρέπει να σκοτώθηκε από τη νάρκη που δεν χτύπησε στο αυτοκίνητό του, αλλά κατά τη διάρκεια των πρώτων καταιγιστικών πυρών του ΕΛΑΣ προς το δικό του όχημα. Η μάχη κράτησε λίγα λεπτά με τους Γερμανούς να οπισθοχωρούν πίσω προς την κατεύθυνση από όπου ήρθαν. Στο σημείο της μάχης βρέθηκε νεκρός ο Κρεχ και 2 μέλη του επιτελείου του, όλοι χτυπημένοι από ριπές αυτομάτων. Ακόμα δύο αξιωματικοί των Γερμανών βρίσκονταν νεκροί στο σημείο. 

Το Γραφείο Στρατηγικών Υπηρεσιών και οι Επιχειρήσεις Ειδικών Αποστολών με τη συνεργασία και του ΕΑΜ διέρρευσαν για λόγους προπαγάνδας (Operation Hemlock) αλλά και υπεράσπισης της πολιτικής του αντάρτικου έναντι των πολύ σκληρών αντιποίνων, ότι ο υποστράτηγος Κρεχ εκτελέστηκε από την Γκεστάπο ως αντιφρονούντας και δόθηκε στην δημοσιότητα πλαστογραφημένο γράμμα του όπου καλούσε τους Γερμανούς στρατιώτες σε λιποταξία ενώ αναφέρθηκε ότι ο Κρεχ μαζί με τον υποστράτηγο Κράιπε θα συμμετείχαν στο κίνημα των αντιφρονούντων "Ελεύθερων Γερμανών".

Οι Γερμανικές δυνάμεις προχώρησαν στην εκτέλεση των 200 της Καισαριανής ενώ σύμφωνα με την απολογία του Χέλμουτ Φέλμυ στη δίκη της Νυρεμβέργης ο συνταγματάρχης Παπαδόγκωνας λόγω προσωπικής συμπάθειας στον υποστράτηγο Κρεχ, διέταξε χωρίς ανωτέρα εντολή είτε από την Γερμανική διοίκηση είτε από το Υπουργείο Εσωτερικών, την θανάτωση 100 αντιστασιακών ή ύποπτων για αντιστασιακή δράση ενώ παρόμοια ήταν και τα συναισθήματα από ένα κομμάτι της Ελληνικής κοινωνίας. Παράλληλα οι Γερμανοί σκότωσαν άλλους 25 στην Αθήνα. Συνολικά το λιγότερο 325 άτομα εκτελέστηκαν, ενώ υπήρξαν και άλλοι νεκροί στο δρόμο της επιστροφής της 117 Μεραρχίας από τους Μολάους στη Σπάρτη. 

Ο Χέλμουτ Φέλμυ δικαιολόγησε τον αριθμό των εκτελεσμένων λόγω της ιδιότητας του Κρεχ ως διοικητή Μεραρχίας. Η περιοχή της Πελοποννήσου κηρύχτηκε τον Μάιο ως «ζώνη επιχειρήσεων» δηλαδή ανοιχτό πολεμικό μέτωπο.

Μετά την εκτέλεση ο υποστράτηγος Κρεχ προήχθη τιμητικά σε αντιστράτηγο(Generalleutnant) από τον Χίτλερ ενώ θάφτηκε στην Αθήνα. Τις διαταγές για αντίποινα τις έδωσε ο άμεσα υπηρεσιακά ανώτερος πολεμικός διοικητής της Πελοποννήσου υποστράτηγος Καρλ φον Λε Σουίρ.

Ο ανθυπολοχαγό πεζικού του ΕΛΑΣ Μανώλης Σταθάκης. Σκοτώθηκε με τον ΔΣΕ στη Ζήρια το 1949

Ο υποστράτηγος Φραντς Κρεχ

    Η συνταγή "Novartis"

Η υπόθεση «Novartis», στην Ελλάδα, φαίνεται πως είναι ακόμα στην αρχή. Μετά και τη νέα προκαταρκτική έρευνα, για διερεύνηση οικονομικών εγκλημάτων από στελέχη της φαρμακευτικής εταιρείας, έχει ανοίξει η δημόσια συζήτηση. 

Η περιγραφή μοιάζει γνωστή: Μίζες, επίσημα και ανεπίσημα «κυκλώματα» που εξυπηρετούνται, και πιθανή εμπλοκή πολιτικών προσώπων.

Η απαραίτητη έρευνα, με τους τρόπους που προβλέπεται, θα οδηγήσει σε πραγματικά δεδομένα. Με βάση αυτά να αποδοθούν οι ευθύνες που αναλογούν χωρίς εκπτώσεις και συγκαλύψεις , να έρθουν στο φως της δημοσιότητας τα στοιχεία, να «μπούνε στη φυλακή τα λαμόγια». Ναι, σε όλα αυτά. 

Ένα, λοιπόν, το (απαραίτητο) κρατούμενο.

Από εκεί και πέρα υπάρχει η γνωστή πραγματικότητα, για την οποία δεν χρειάζεται προκαταρκτική έρευνα για να αποδειχθεί. Τα στοιχεία μιλούν μόνα τους:

• «Με δεδομένο ότι η συνταγογράφηση φαρμάκων θα φτάσει παγκοσμίως το 1,5 τρισ. δολάρια στην επόμενη πενταετία, αντιλαμβάνεται κανείς ότι όλες οι εταιρείες του χώρου θέλουν ένα μεγάλο κομμάτι από αυτήν την πίτα (…)
• ο όμιλος Novartis διαθέτει εταιρείες σε πολλά σημεία του κόσμου, στις οποίες εργάζονται συνολικά 118.700 εργαζόμενοι (στοιχεία 2015)(…)
• Αν δει κανείς αναλυτικά την πορεία της Novartis από τη στιγμή της ίδρυσης της έως σήμερα, θα διαπιστώσει ότι βασίστηκε σε μια ιδιαίτερα επιθετική πολιτική εξαγορών άλλων εταιρειών και μέσα σε 20 χρόνια κατάφερε να φτάσει στην κορυφή της φαρμακευτικής αγοράς». («Τα γενόσημα σκάνδαλα της Novartis ανά την υφήλιο» – Εφημερίδα των Συντακτών 6/1/2017 – Δημήτρης Τερζής).

Τα στοιχεία δείχνουν πως η πολυεθνική φαρμακευτική εταιρεία, με βάσεις στη Βασιλεία της Ελβετίας και τη Μασαχουσέτη των ΗΠΑ αποτελεί ένα ολόκληρο «κράτος» στην παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα στην αγορά του φαρμάκου.

Ας σταθούμε λίγο σε αυτό: Η «αγορά του φαρμάκου».

Τα φάρμακα, ένα ακόμα εμπόρευμα στον καπιταλισμό, είναι πεδίο ανταγωνισμού με τεράστια ποσά και συμφέροντα, που συγκρούονται, σε όλο τον κόσμο.

Το φάρμακο, το μέσο με το οποίο μπορούν να σωθούν ανθρώπινες ζωές και να προληφθούν ασθένειες, είναι ένα πανάκριβο αντικείμενο για χοντρές μπίζνες.  

Κάπως έτσι φαίνεται «φυσιολογικό» (;) να ακούει κανείς καταγγελίες για προώθηση των προϊόντων φαρμακευτικών εταιρειών, από δίκτυο γιατρών και στελέχη του χώρου της Υγείας, ακόμα και πολιτικών προσώπων που μπορεί να καλύπτουν και να ενισχύουν το εκάστοτε «κύκλωμα».

Ας το πάμε λίγο ανάποδα. Γιατί στους περισσότερους τα «μεγάλα σκάνδαλα» φαίνονται «φυσιολογικά»; Ίσως γιατί εκτιμάται πως όταν διακινούνται εκατομμύρια κι εκατομμύρια, τότε θεωρείται «επόμενο» κάποιοι να «τρώνε». Είναι «επόμενο» με βάση το …αόρατο χέρι της «αγοράς» που έχει ως υπέρτατο «νόμο» το κέρδος. 

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς μέσα στο χώρο της Υγείας, για να παρατηρήσει το «μεγάλο φαγοπότι» των φαρμακευτικών εταιρειών. Το επίσημο, το «νόμιμο» «μεγάλο φαγοπότι», όχι το εκείνο που εξετάζεται κάθε φορά, όταν «σκάει» ένα σκάνδαλο. 

Ας αποδοθούν ευθύνες λοιπόν, ας φτάσει «το μαχαίρι στο κόκκαλο…». Θα είμαστε από τους πρώτους που θα πούμε συγχαρητήρια, εάν και όταν αυτό γίνει. Τα παραδείγματα του παρελθόντος, σε ανάλογες περιπτώσεις, δεν έχουν δείξει κάτι τέτοιο, αλλά ας πούμε ότι αυτή τη φορά θα είναι αλλιώς.  Να λάβουμε βέβαια υπόψη πως συνήθως δεν φτάνει «το μαχαίρι κόκκαλο» όχι από κάποια γενική κακή διάθεση ή ανικανότητα. Δεν φτάνει, συνήθως, διότι υπάρχει -διεθνώς – η σύνδεση των πολυεθνικών με το πολιτικό κατεστημένο. 

Υπάρχει, όμως, κι εκείνο δεν θίγεται, διότι αποτελεί συστατικό μέρος του συστήματος που ζούμε, δηλαδή το «νόμιμο» πάρτι στο χώρος της Υγείας. Αυτό που εγκρίνεται ως κανονικό και (κάθε φορά) επιδιώκεται να «ρυθμιστεί».

Έλα, όμως, που δεν «ρυθμίζεται», αλλά γιγαντώνονται οι «Νοvartis». Συνήθως, μάλιστα, όταν υπάρχει κάποιο δυσάρεστο αποτέλεσμα για τις «Νovartis» αυτό δεν το φέρει η απόδοση ευθυνών, αλλά ο «ανταγωνισμός», δηλαδή το «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» μεταξύ των «Novartis». 

Έτσι, τα φάρμακα, το μέσο με το οποίο μπορούν να σωθούν ανθρώπινες ζωές και να προληφθούν ασθένειες, μένουν στα χέρια των «Novartis».  

Έτσι, χάνονται ανθρώπινες ζωές, διότι τα φάρμακα – ως ένα ακόμα εμπόρευμα της «ελεύθερης αγοράς» – έχουν τιμή και κέρδος.

Έτσι, η συνταγή «Novartis» μένει αλώβητη, μια συνταγή «νόμιμη» που δεν εκτελείται στα φαρμακεία από τους ασθενείς, αλλά στα «άσπρα» και «μαύρα» ταμεία των πολυεθνικών.

ΚΕΡΚΥΡΑ-Αν ξυπνήσεις μονομιάς θα ΄ρθει ανάποδα ο ντουνιάς"

Αν ξυπνήσεις μονομιάς θα ΄ρθει ανάποδα ο ντουνιάς"

Η θέληση μας για να ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας καλύτερες μέρες, είναι πιο μεγάλη από τα

εμπόδια που μας βάζει με τις αντι-αγροτικές πολιτικές και τούτη η κυβέρνηση με τους σύμμαχούς της,

ντόπιους και ξένους.

Αυτό ήταν το μήνυμα της μικρομεσαίας αγροτιάς πέρυσι τέτοιον καιρό με τον μεγαλειώδη αγώνα

των μπλόκων που ξεδιπλώθηκαν από άκρου σε άκρου της χώρας, αυτό επιβεβαιώθηκε για μία ακόμη φορά

από εκατοντάδες εκπροσώπους ομοσπονδιών, συλλόγων, επιτροπών αγώνα και μπλόκων των αγροτών στις

17 Δεκέμβρη στη Λάρισα.

Το πανελλαδικό συντονιστικό όργανο που εκφράζει αυτήν τη θέληση και την υπερηφάνεια των

μικρομεσαίων αγροτών απευθύνει ΚΑΛΕΣΜΑ στις 23 ΓΕΝΑΡΗ σε όλον τον κόσμο της μικρομεσαίας

αγροτιάς να συσπειρωθεί στα μπλόκα του αγώνα για να παλέψει ενάντια:

Ø Στα εξοντωτικά μέτρα που περιλαμβάνονται στο τρίτο μνημόνιο το οποίο ψήφισαν στη Βουλή

οι 222 βουλευτές και υλοποιούνται με:

· Τον τριπλασιασμό των ασφαλιστικών εισφορών στον ΟΓΑ, σταδιακά, μέχρι το 2022.

· Τον διπλασιασμό σχεδόν, του συντελεστή φορολόγησης,(από 13% το 2016 ανεβαίνει στο 22% το

2017 κι έπεται συνέχεια στα επόμενα χρόνια),ενώ με τα τεκμήρια διαβίωσης φορολογούνται όλοι οι

αγρότες, ανεξάρτητα αν έχουν, ή όχι εισόδημα και πόσο.

· Την αύξηση του ΦΠΑ στα αγροεφόδια στο 24% και την κατάργηση της επιστροφής φόρου

πετρελαίου που μαζί με την αύξηση στην τιμή του αγροτικού ρεύματος και τα άλλα πολλά αγροτικά

χαράτσια που μας επιβάλουν, εκτοξεύουν στα ύψη το κόστος παραγωγής.

· Την επιβολή πρόσθετου τέλους - το ονομάζουν «περιβαλλοντικό» - στο νερό άρδευσης και

ύδρευσης.

· Την επιπλέον φορολόγηση στο κρασί και το τσίπουρο.

· Την επιβολή τέλους επιτηδεύματος από το 2019.

· Την κατάργηση του ΟΓΑ και η σχεδιαζόμενη περικοπή κατά 60% των συντάξεων στους

συνταξιούχους που συνεχίζουν να καλλιεργούν.

Ø Στην νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ 2015 - 2020 που εφαρμόζει, με συνέπεια, η

συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, παίρνοντας τη σκυτάλη από τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Με

τη νέα ΚΑΠ επιβάλλονται μεγάλες περικοπές στις επιδοτήσεις/ενισχύσεις, που, μέχρι το τέλος του

2019, θα φτάσουν στο 60% - ήδη περικόπηκαν κατά 30% και πλέον - ενώ, με εργαλείο "σφαγής" το

νόμο για το διαχωρισμό των αγροτών σε "κατά κύριο επάγγελμα ή μη" που ψήφισε η κυβέρνηση,

ανταποκρινόμενη στο αίτημα κάποιων δυνάμεων στα μπλόκα που υπηρετούν τα συμφέροντα μιας

χούφτας μεγαλοαγροτών, αποκλείονται από τις επιδοτήσεις/ενισχύσεις κοντά στις 250.000 μικροί

αγρότες. Επιβάλλονται, επίσης, νέοι περιορισμοί στην αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή.

Ø Στα καρτέλ των εφοδίων και της εμπορίας προϊόντων, στα μονοπώλια που, εκμεταλλευόμενα την

"ελεύθερη" αγορά, αυξάνουν, διαρκώς, τις τιμές στα αγροεφόδια, αγοράζουν πάμφθηνα τα προϊόντα

μας, τα οποία, στη συνέχεια, πουλούν πανάκριβα στους καταναλωτές εργαζόμενους και τα άλλα

λαϊκά στρώματα, αποκομίζοντας τεράστια κέρδη.

Η Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Κέρκυρας δήλωσε παρών και σ αυτόν τον αγώνα,

εκφράζοντας την θέληση των αγροτικών συλλόγων μελών της, που όλο το προηγούμενο διάστημα μέσα από

συσκέψεις και συνελεύσεις στα χωρία τους, κατέγραφαν την αγανάκτηση των αγροτών για τις ολέθριες

συνέπειες που βιώνουν από τις πολιτικές που εφαρμόζονται, και την διάθεση τους να βάλουν εμπόδια σ

αυτές τις πολιτικές.

Ο αγώνας μας όμως χρειάζεται και συμμάχους. Και αν η κυβέρνηση έχει για συμμάχους της

όλα τα παράσιτα που κλέβουν τον πλούτο που παράγουν οι μικρομεσαίοι αγρότες, εμείς έχουμε

συμμάχους όλους αυτούς που παράγουν τον πλούτο αυτής της χώρας, τους εργάτες και τους

μικροεπαγγελματίες.

Έχουμε στο πλευρό μας, τη νεολαία που υπερασπίζεται τα όνειρα και το μέλλον της, το γυναικείο

κίνημα που μάχεται για τα δικαιώματα της λαϊκής οικογένειας και τους συνταξιούχους που παλεύουν για

μία ζωή με αξιοπρέπεια.

Μ΄ αυτούς συνοδοιπόρους ξεκινάμε, και θα ενώσουμε τις δυνάμεις μας για τους αγώνες που θα

αναπτυχθούν στο νησί μας το επόμενο διάστημα:

· Τη Δευτέρα 16 Γενάρη και ώρα 18:30, η Ο.Α.Σ.Κ. προσκαλεί σε κοινή σύσκεψη στη μικρή αίθουσα

συνελεύσεων του Εργατικού Κέντρου Κέρκυρας όσους συμπορευθήκαμε το προηγούμενο διάστημα

σε αγώνες, εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους, φοιτητές, μαθητές, νέους και γυναίκες των λαϊκών

στρωμάτων, συνταξιούχους, ανέργους.

· Στις 21 και 22 Γενάρη 2017, ημέρες έναρξης των αγώνων των αγροτών, η ΟΑΣΚ, οι αγροτικοί

σύλλογοι και δεκάδες αγρότες θα παρευρίσκονται μαζικά στην συνεδρίαση της Περιφέρειας Ιονίων

Νήσων όπου θα συζητηθούν τα προβλήματα του αγροτικού τομέα στο νησί μας.

Η ένταξη στην ημερήσια διάταξη του περιφερειακού συμβουλίου, του θέματος που αφορά τα

προβλήματα του αγροτικού τομέα στην Κέρκυρα, είναι αποτέλεσμα και προαπαιτούμενο της

κινητοποίησης της Ο.Α.Σ.Κ. τον Ιούλη του 2016. Διόλου τυχαία δεν είναι φυσικά η επιλογή της

συγκεκριμένης συνεδρίασης για να γίνει η συζήτησή τους, από τους διοικούντες την Περιφέρεια.

· Για όλο το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Γενάρη έχουν προγραμματιστεί περιοδείες κλιμακίων της

ΟΑΣΚ και των Αγροτικών Συλλόγων με συσκέψεις και συνελεύσεις στις κοινότητες: Άνω και

Κάτω Παυλιάνα – Άγιο Ματθαίο - Αγίους Δέκα – Γιαννάδες – Βαλανιό – Καρουσάδες - Νυμφές

- Αυλιώτες – Βελονάδες - Λευκίμμη - Περιβόλη - Αργυράδες .

Η πλήρη ανάπτυξη των κινητοποιήσεων εμπεριέχει:

· Στήσιμο μπλόκου με παράταξη γεωργικών μηχανημάτων σε κομβικό σημείο του νησιού.

· Συγκέντρωση διαμαρτυρίας των αγροτών με πορεία μηχανοκίνητων προς την πόλη της Κέρκυρας.

Με παρακαταθήκη τον ηρωικό αγώνα των μικρομεσαίων αγροτών του 2016 που είχε και ως

αποτέλεσμα την κατάκτηση του αφορολόγητου που ευνόησε την φτωχή αγροτιά:

ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ενωμένοι και βάζουμε τον πήχη πιο ψηλά, με το διεκδικητικό πλαίσιο πάλης του

Πανελλαδικού Συντονιστικού Οργάνου.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ λύσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αγρότες της Κέρκυρας όπως:

Ø Αγροτική Οδοποιία.

Ø Χαμηλή τιμή στο Νερό για τη λαϊκή και αγροτική κατανάλωση.

Ø Αποτελεσματική Δακοκτονία για όλο το Νησί.

Ø Αγροτικούς γιατρούς στα χωρία και καλύτερες υγειονομικές υπηρεσίες στο Νοσοκομείο

της Κέρκυρας.

Ø Άμεση εξόφληση των επιδοτήσεων που παραμένουν ακόμη μέχρι σήμερα απλήρωτες.

Ø Κατασκευή και συντήρηση των αλιευτικών καταφυγίων.

Ø Αποζημίωση των πληγέντων παραγωγών από την χαλαζόπτωση.

ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΑΛΗΣ

Τα βασικά αιτήματα των αγωνιζόμενων μικρομεσαίων αγροτών απέναντι στις συνέπειες της πολιτικής

των κυβερνήσεων, της ΕΕ και της ΚΑΠ που εξυπηρετεί την κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων, είναι:

Ø Για τη φορολογία: Να αρθούν οι φορολογικές επιβαρύνσεις στους μικρομεσαίους αγρότες.

Φορολόγηση με βάση το πραγματικό εισόδημα, κατάργηση των τεκμηρίων διαβίωσης.

Αφορολόγητο ατομικό εισόδημα 12.000 ευρώ, προσαυξημένο κατά 3.000 ευρώ για κάθε παιδί.

Προοδευτική φορολόγηση στο επιπλέον εισόδημα με συντελεστή μέχρι 45%. Κατάργηση των

λογιστικών βιβλίων σε φτωχούς αγρότες με τζίρο έως 40.000 ευρώ. Να φορολογηθούν τα κέρδη των

μονοπωλιακών ομίλων.

Ø Για την Ασφάλιση - Σύνταξη: Να μην ισχύσουν οι αυξήσεις στις ασφαλιστικές εισφορές στον

ΟΓΑ. Δωρεάν Κοινωνική Ασφάλιση - Πρόνοια για όλους, να σφραγιστούν όλα τα βιβλιάρια Υγείας

του ΟΓΑ χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Μείωση των ορίων συνταξιοδότησης στα 60 για τους

αγρότες και στα 55 για τις αγρότισσες, με συντάξεις αξιοπρέπειας.

Ø Για το κόστος παραγωγής: Αφορολόγητο πετρέλαιο, όπως στους εφοπλιστές. Άμεση μείωση της

τιμής του αγροτικού ρεύματος κατά 50%. Κατάργηση του ΦΠΑ στα αγροτικά μέσα και εφόδια, στα

τρόφιμα, στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, στις υπηρεσίες.

Ø Για τις τιμές των προϊόντων: Κατώτατες εγγυημένες τιμές για τα αγροκτηνοτροφικά προϊόντα, που

να καλύπτουν το κόστος παραγωγής και να αφήνουν εισόδημα για επιβίωση και συνέχιση της

αγροτικής δραστηριότητας. Να σταματήσουν οι εμποροβιομήχανοι να εκβιάζουν για ν' αγοράζουν

σε «ανοιχτές» τιμές, με αποτέλεσμα οι παραγωγοί να μην ξέρουν πόσο και πότε θα πληρωθούν για

το μόχθο τους. Φθηνά προϊόντα για τις λαϊκές ανάγκες ενάντια στην κερδοσκοπία εμπόρων και

βιομηχάνων.

Ø Για τις επιδοτήσεις - ενισχύσεις: Να μην ισχύσουν οι περικοπές που προβλέπονται με τη νέα ΚΑΠ

της ΕΕ 2014 - 2020 (περικόπηκαν ήδη κατά 30%, ενώ μέχρι το τέλος του 2019 οι περικοπές θα

φτάσουν στο 60%), σύνδεση των ενισχύσεων με την παραγωγή, το ζωικό κεφάλαιο. Να μην κοπούν

οι επιδοτήσεις - ενισχύσεις από όσους δεν θεωρούνται «ενεργοί αγρότες», με βάση το νόμο για τον

διαχωρισμό των αγροτών σε «κατά κύριο επάγγελμα ή μη» που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -

ΑΝΕΛ, ικανοποιώντας, με ευχαρίστηση, το σχετικό αίτημα των μεγαλοαγροτών στις περσινές

κινητοποιήσεις.

Ø Για την κτηνοτροφία: Να παρθούν πίσω οι μεγάλες μειώσεις στις εξισωτικές αποζημιώσεις. Να

εξασφαλιστούν οι αναγκαίες βοσκήσιμες εκτάσεις. Δωρεάν κρατική σήμανση ζώων, νομιμοποίηση

σταβλικών εγκαταστάσεων, υποδομές για την αντιμετώπιση ζωονόσων και πρόσληψη γεωτεχνικών.

Ø Για τα αγροτικά χρέη: Καμιά κατάσχεση πρώτης, δεύτερης κατοικίας ή χωραφιού, από δάνεια που

βρίσκονται στο «κόκκινο», συνολικής αντικειμενικής αξίας μέχρι 300.000 ευρώ. Διαγραφή των

τόκων και «κούρεμα» του κεφαλαίου σε ποσοστό 30% για επαγγελματικά δάνεια μέχρι 200.000

ευρώ των φτωχών αγροτοκτηνοτρόφων και ψαράδων.

Άλλες δίκαιες διεκδικήσεις

- Κατάργηση του φόρου στο κρασί που επέβαλε η κυβέρνηση

- Να καλυφθεί η απώλεια αγροτικού εισοδήματος που οφείλεται στις μεγάλες καταστροφές στην

αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή από την κακοκαιρία και διάφορες ασθένειες φυτών και ζώων, τις

οποίες ο ΕΛΓΑ, παρά το γεγονός ότι οι αγρότες τον χρυσοπληρώνουν, αρνείται να αποζημιώσει,

καθώς και στις συνέπειες του εμπάργκο από τη Ρωσία που έπληξε, κυρίως, παραγωγούς φρούτων.

- Να καθοριστεί ακατάσχετο όριο στους τραπεζικούς λογαριασμούς των αγροτών ύψους 12.000

ευρώ, προσαυξημένο κατά 3.000 για κάθε παιδί, καθώς οι αγρότες πληρώνονται μία, το πολύ δύο

φορές το χρόνο και όχι κάθε μήνα όπως οι άλλοι εργαζόμενοι κι έχουν ανάγκη να υπάρχει διαθέσιμο

αυτό το χρηματικό ποσό για να ζήσουν τις οικογένειές τους και να συνεχίσουν την αγροτική

δραστηριότητά τους.

- Να μην μπει το πρόσθετο, «περιβαλλοντικό», τέλος στο νερό άρδευσης και ύδρευσης που

προβλέπεται στο πλαίσιο της οδηγίας 60/2000 της ΕΕ, ούτε το νέο χαράτσι του ΚΤΕΟ και για τα

αγροτικά μηχανήματα, που επιβαρύνουν κι άλλο το κόστος παραγωγής.

- Να μην εφαρμοστεί η σχεδιαζόμενη περικοπή κατά 60% των συντάξεων σε όσους συνταξιούχους

του ΟΓΑ συνεχίζουν να καλλιεργούν και να διατηρούν τα δικαιώματα, καθώς δεν μπορούν να

ζήσουν με την πενιχρή αγροτική σύνταξη. 

Η γραμματική της επανάστασης

 Η γραμματική της επανάστασης

Οι κομμουνιστές δεν έχουν πρόταση (για το σήμερα) λέει ένα ξύλινο κλισέ, που αναπαράγεται με τη δύναμη του στερεότυπου. Η πρόταση των κομμουνιστών είναι σαφής και δεν μπαίνει για τη Δευτέρα Παρουσία, άλλο αν δε γίνεται "εδώ και τώρα", για να ικανοποιήσει τη μικρασιατική μας ανυπομονησία και να διασκεδάσει το φόβο μας ότι μπορεί να φύγουμε από αυτή τη ζωή χωρίς να την έχουμε ζήσει.

Κι εγώ πότε θα γίνω μάνα; Πότε θα επαναστατήσω;

Η κύρια πρόταση των κομμουνιστών είναι η επανάσταση και συνδέεται (παρα/υπο)τακτικά με άλλες κύριες και δευτερεύουσες προτάσεις, που συμπληρώνουν το νόημα. Η υποτακτική σύνδεση με τις δευτερεύουσες δείχνει πως η τακτική πρέπει να υποτάσσεται στη στρατηγική, που περνάει μέσα από άλλες κύριες, στρατηγικές προτάσεις (αποδέσμευση, κοινωνικοποίηση, κτλ).

Κι από ένα βασικό σημείο στίξης, το κόμμα, που είναι όρος απαραίτητος για να φτάσουμε κάποτε στην τελεία και τον τελικό στόχο. Το κόμμα που θα οργανώσει μια σύντομη (επανα)σταση, για να πάρουμε ανάσα, από το ζυγό της καταπίεσης, και να προχωρήσουμε ορμητικά παρακάτω, σε άλλες φάσεις της οικοδόμησης.

Ανάμεσα σε δύο τελείες, υπάρχει η περίοδος, που μπορεί να περικλείει διάφορες προτάσεις, που διαμορφώνονται ευέλικτα. Αλλά δεν είναι στο χέρι μας να ορίσουμε πότε είναι επαναστατική μια περίοδος και πότε όχι. το κύριο είναι να βρισκόμαστε σε ετοιμότητα κι έτσι, όταν τελικά προκύψει, να μη βουλιάξουμε στο άγχος και το βούρκο, όπου μας τραβάνε οι δεξιοί, να μείνουμε ψύχραιμοι κι ακομπλεξάριστοι, μακριά από σύνδρομα ηττοπάθειας και κατωτερότητας στον ταξικό εχθρό, για να μπορέσουμε να αρθρώσουμε επαναστατικό λόγο, χωρίς να κομπιάζουμε και να αμφιταλαντευόμαστε στις πιο κρίσιμες στιγμές. Αρκεί να μην είναι μακροπερίοδος, με πολλές σύνθετες λέξεις, που μόνο ο Τραμπάκουλας κι ο ινστρούχτοράς του μπορούν να αφομοιώσουν, λίγο προτού πέσουν στον γκρεμό.

Πρέπει επίσης να θυμόμαστε πως ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με τις καλύτερες προθέσεις, μονοσύλλαβες (με, σε, για, ως, προς) και μη. Και με την απουσία του κόσμου, που μένει αμέτοχος, κλαίγοντας περασμένα μεγαλεία και τις μετοχές του στο χρηματιστήριο το 99'. Κι έχει συνηθίσει σε χρόνια αφωνία και στον πλάγιο λόγο, επαναλαμβάνοντας παπαγαλία ό,τι ακούει από τα δελτία ειδήσεων και τις  ασώματες κεφαλές, που τον πείθουν (;) πως οι συντάξεις είναι υπέρογκες, περιττές, μια σκέτη πρόκληση. Κι άντε να συντάξεις μετά μια ρεαλιστική πρόταση, που να γκρεμίσει τα ψέματα και την ισχύ της αστικής προπαγάνδας (και να φαίνεται "ρεαλιστική" στο έδαφός της).

Βαραίνει εξάλλου πολλές φορές κι η δική μας ελλιπής θεωρητική κατάρτιση. Γιατί κάποιοι είναι εμπειριστές και δεν τα πήγαιναν ποτέ καλά με τις αφαιρέσεις και τα θεωρητικά μαθήματα. Άλλοι σκόνταφταν στο κριτήριο της πράξης και πελάγωναν στην πραγματική ζωή, έξω από τις συνθήκες εργαστηρίου. Ενώ άλλοι αντί να αφομοιώσουν τη θεωρία, παπαγαλίζουν μερικά τσιτάτα (κι αυτό είναι η καλύτερη απάντηση σε όσους πιστεύουν πως οι θεωρητικές επιστήμες απαιτούν παπαγαλία και σκέτη αποστήθιση).

Κάποια σκόρπια διαβάσματα δεν αρκούν για να καλύψουν τη γενική αγραμματοσύνη ή την αυτάρεσκη ημιμάθεια (το είχε πει κι η Αλέκα, όσο ακόμα ήταν γγ) ακόμα και για τα πιο βασικά πράγματα, όπως η κυβέρνηση και ο χαρακτήρας του αστικού κράτους. Και δεν αρκούν μερικά απλά μαθήματα ή το "Αλφάβητο του Κομμουνισμού" του Μπουχάριν (και του Πρεομπραζένσκι) για να εξαλειφθεί ο "μαρξιστικός αναλφαβητισμός" εντός μας και τριγύρω μας.

Πέραν του κόμματος, υπάρχουν κι άλλα σημαντικά σημεία στίξης.

Το ερωτηματικό, που δεν υποδηλώνει ροπή στον αγνωστικισμό, αλλά τη διαλεκτική σχέση γνώσης-άγνοιας, και τα ερωτήματα που πληθαίνουν μαζί με τις θεωρητικές μας κατακτήσεις.

Το θαυμαστικό, όπου δεν πρέπει να γίνεται κατάχρηση, για να μην οδηγηθούμε από την πίσω πόρτα στην προσωπολατρία και το θεωρητικό βαλσάμωμα των μεγάλων μορφών της επανάστασης.

Η παύλα του διαλόγου, εσωκομματικού και μη, που πρέπει να είναι ζωντανός κι εποικοδομητικός, χωρίς να επιβάλλει αποσιωπητικά, πχ για τα ευκόλως εννοοούμενα. Γιατί οι χειρότερες ήττες μας ήρθαν όταν αγνοήσαμε τα βασικά και σταμάτησε ο θρίαμβος του αυτονόητου.

Αλλά την πραγματική δομή της επανάστασης μας την αποκαλύπτει το συντακτικό: υποκείμενο-ρήμα-αντικείμενο, που είναι ολόκληρο κεφάλαιο.

Κάποιοι δυσκολεύονται να ορίσουν το σύγχρονο επαναστατικό υποκείμενο. Άλλοι το ψάχνουν στο περιθώριο της σελίδας, σαν υποσημείωση που δεν ενσωματώθηκε στο κυρίως κείμενο και τα κακώς κείμενα της αστικής κοινωνίας. Άλλοι προτιμούν να το επινοούν, άλλοι να το εννοούν και τελικά να το ξεχνάνε, προχωρώντας μπροστά χωρίς αυτό, ξεκομμένα κι αβαντγκαρντίστικα. Κι άλλοι τείνουν στις απρόσωπες μορφές έκφρασης, όπου και πάλι όμως κάτι νοείται σαν υποκείμενο, γιατί η ιστορία απεχθάνεται τα κενά.

Άλλοι πιστεύουν πως όλα αυτά είναι περιττά, ασφυκτικοί κανόνες, εξαιρέσεις, σκοτούρα σκέτη, πού να κάτσεις τώρα να σκέφτεσαι. Άλλοι πιστεύουν πως τη γλώσσα σχεδόν μας την επιβάλλουν οι αστοί για να περάσουν δια αυτής την κυριαρχία τους (ουγκ!).

Αλλά το βασικό πρόβλημα είναι πώς θα περάσουμε από τον ενικό (εγώ) στον πληθυντικό (εμείς), που δε θα το βλέπουμε απλά σαν προέκταση του εαυτού μας και χώρο εκδήλωσης για υπερτροφικά "εγώ", που υποκαθιστούν το σύνολο.

Όσο για το αντικείμενο, είναι η επανάσταση, που είναι μια τέχνη, σαν τη γραφή. Και το μόνο βέβαιο είναι πως αν αποτύχει, το κόμμα θα γίνει από σημείο στίξης κατηγορούμενο, κόντρα σε κάθε λογική και συντακτικό-γραμματικό κανόνα...

Όταν ο καπιταλισμός διαφημίζει την αναλγησία του

 Όταν ο καπιταλισμός διαφημίζει την αναλγησία του

ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΡΙΛΛΑ

Το γεγονός ότι οι κύβοι της Knorr ενδεχομένως (για όσους το πιστεύουν) να νοστιμίζουν το φαγητό, αυτό δε σημαίνει ότι νοστιμίζουν και το σύστημα μέσα στο οποίο και χάρη στο οποίο υπάρχει ως επιχείρηση: τον καπιταλισμό. Αντίθετα, η ύπαρξή της καθώς και η ύπαρξη των ομοίων της (δηλαδή των πολυεθνικών ανεξαρτήτως του παραγόμενου προϊόντος τους)  είναι ακριβώς αυτή εξ’ αιτίας της οποίας «δηλητηριάζονται» και καταδικάζονται εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές στη σχετική ή απόλυτη εξαθλίωση. Εξ’ αιτίας αυτής της εξαθλίωσης, μεγαλώνουν, κερδοφορούν, εξαγοράζουν η μία την άλλη και διαιωνίζουν την ύπαρξή τους.

Η χυδαιότητα που αποπνέει η διαφήμιση της εν λόγω εταιρείας, η οποία για να λανσάρει το προϊόν της, χρησιμοποιεί τον πόνο και την απελπισία των απόκληρων της ζωής, εκείνων που δεν έχουν στέγη, εκείνων που στριμώχνονται στις ουρές των συσσιτίων για ένα πιάτο φαγητό, είναι αδιαμφισβήτητη.

Είναι, όμως η έκφραση της αποθρασυμένης πλέον χυδαιότητας και αθλιότητας ενός συστήματος, το οποίο για να υπάρχει, ούτως ή άλλως, χρησιμοποιεί τη χυδαιότητα της εκμετάλλευσης. Ε… τώρα αξιοποιεί και τα αποτέλεσμα της εκμετάλλευσης υπό τη μορφή διαφημιστικής καμπάνιας.

Μήπως, όμως, βαθιά χυδαίες στο περιεχόμενό τους δεν είναι οι διαφημίσεις των τραπεζών με τις «ευτυχισμένες» τάχα οικογένειες, οι οποίες μόλις έλαβαν το δάνειό τους από το «φιλάνθρωπο» ίδρυμα;

Μήπως δεν είναι χυδαίες εκείνες οι διαφημίσεις που εργαλειοποιούν ιερές ανθρώπινες σχέσεις, όπου η τάδε πάνα, το τάδε κινητό τηλέφωνο, το τάδε απορρυπαντικό μας φέρνει πιο κοντά;

Μήπως, χυδαίες δεν είναι οι παστίλιες για τον πόνο του άλλου;

Ομολογουμένως, η Knorr καινοτόμησε. Πέρασε από την αποχαυνωτική φαντασίωση στον ωμό ρεαλισμό. Αντί για ευτυχισμένες οικογένειες, χρησιμοποίησε εξαθλιωμένους και μοναχούς ανθρώπους. Ως διαφημιστικό τρικ, αν το δούμε από τη δική τους πλευρά, μάλλον δεν διεκδικεί εύσημα ιδιαίτερης έμπνευσης. Όμως, ως εργαλείο αποχαύνωσης των συνειδήσεων, αυτό δηλαδή με το οποίο είναι επιφορτισμένη ούτως ή άλλως η διαφήμιση, είναι μια ακόμη απόδειξη ότι ο καπιταλισμός δεν ορρωδεί προ ουδενός.  Παρέμενε και παραμένει αδίστακτος…  Τόσο αδίστακτος ώστε να διαφημίζει την ίδια του την αναλγησία.

Εδώ η εν λόγω διαφήμιση

ΚΕΡΚΥΡΑ- Ερημίτης

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τις 29/12/16 ανακοίνωσε την υπογραφή της σύμβασης παραχώρησης

για 99 χρόνια της δημόσιας έκτασης του Ερημίτη, στην Κασσιώπη της Κέρκυρας, στην εταιρεία

NCH Capital. Πρόκειται για την ίδια έκταση που ο σημερινός πρωθυπουργός το 2014 διαβεβαίωνε

τον κερκυραϊκό λαό ότι δεν θα ιδιωτικοποιηθεί, όπως δε θα ιδιωτικοποιούνταν τα αεροδρόμια και

άλλες δημόσιες εκτάσεις. Μαζί του, διαβεβαίωναν σε όλους τους τόνους ότι θα ακυρωθούν οι

ιδιωτικοποιήσεις (μαζί και του Ερημίτη) και πολλά από τα στελέχη των ΣΥΡΙΖΑ και ΛΑΕ που τώρα

υπογράφουν διαμαρτυρίες και αναφορές. Συνέβαλαν δηλαδή και τότε στην εξαπάτηση του

κερκυραϊκού λαού.

Η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων δημοσίων υποδομών και εκτάσεων είναι στρατηγική επιλογή της

ελληνικής αστικής τάξης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) με στόχο το άνοιγμα νέων πεδίων

κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων. Στρατηγική επιλογή που υπηρέτησαν διαχρονικά και

όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις όπως και η ΝΔ αλλά και σήμερα η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-

ΑΝΕΛ. Προωθείται παράλληλα με τη δραστική μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης (μισθούς,

μεροκάματα, συντάξεις, άλλες κοινωνικές παροχές). Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προωθεί τις

ιδιωτικοποιήσεις γιατί θεωρεί ότι έτσι υπηρετεί την καπιταλιστική ανάκαμψη και τις στρατηγικές

στοχεύσεις της Ε.Ε.

Η καταγγελία της ιδιωτικοποίησης του Ερημίτη και άλλων δημοσίων υποδομών δεν μπορεί να

γίνεται με προσφυγές και αναφορές στους εμπνευστές των ιδιωτικοποιήσεων (Ε.Ε. –

Ευρωκοινοβούλιο) όπως επιχειρούν γνωστά στελέχη, του ΣΥΡΙΖΑ και της ΛΑΕ μαζί με άλλους

εκπροσώπους τοπικών φορέων. Η πολιτική της Ε.Ε. είναι ενιαία και αδιαίρετη και υπερασπίζεται

τις ανάγκες του κεφαλαίου και όταν ακόμη ντύνεται με τον μανδύα της οικολογίας. Η συνολική

πολιτική της Ε.Ε. είναι αυτή που ξεπουλάει την δημόσια περιουσία. Κατά συνέπεια οι κύριοι του

Σύριζα και της ΛΑΕ, η δημοτική και περιφερειακή αρχή που επικαλούνται τις δήθεν οικολογικές

οδηγίες και κατευθύνσεις της Ε.Ε. δεν υπερασπίζονται τη δημόσια περιουσία, αλλά υπηρετούν τον

εγκλωβισμό λαϊκών δυνάμεων στη πολιτική της Ε.Ε. Με τον τρόπο και το πλαίσιο που

παρεμβαίνουν δεν οξύνουν την πάλη του λαού ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις αντίθετα τον

αποκοιμίζουν, τον σπρώχνουν να ανακαλύψει και να στηριχτεί σε μια ανύπαρκτη πλευρά της Ε.Ε.

την δήθεν οικολογική.

Συνεπώς πάλη ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και τις αντιλαϊκές πολιτικές απαιτεί συνολική ρήξη,

σύγκρουση και απόρριψη όλων των πολιτικών της Ε.Ε. και της ίδιας της Ε.Ε. και της ελληνικής

αστικής τάξης.

Απαιτεί απόρριψη των ιδεολογημάτων της κυβέρνησης ότι τάχα η καπιταλιστική ανάκαμψη θα

ωφελήσει και τους εργαζόμενους και τους επιχειρηματίες.

Η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, η νεολαία να παλέψουν για μια άλλη ανάπτυξη που θα

υπηρετεί τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, που οι δημόσιες υποδομές και εκτάσεις θα είναι λαϊκή

περιουσία. Αυτό απαιτεί ενίσχυση και ανάπτυξη της λαϊκής συμμαχίας, κοινωνικοποίηση των

συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και της γης, κεντρικό σχεδιασμό για την κάλυψη όλων των

σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

12/1/17 Γραφείο Τύπου

ΛΑ. ΣΥ. Ιονίων Νήσων