Το σφυροδρέπανο καρφώνεται στην καρδιά του κτήνους

Το σφυροδρέπανο καρφώνεται στην καρδιά του κτήνους 
 Η σημερινή μέρα σχεδόν μας υποχρεώνει σε μια ιστορική αναδρομή. Σαν σήμερα, λίγη ώρα μετά τα μεσάνυχτα της 8ης προς την 9η Μαΐου 1945 (ώρα ανατολικής Ευρώπης), έπεφταν οι υπογραφές για την άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας. Ενώπιον του ρώσσου στρατάρχη Γκεόργκι Ζούκοφ, του άγγλου πτέραρχου Άρθουρ Τέντερ, του αμερικανού στρατηγού Καρλ Σπάατζ και του γάλλου στρατηγού Ζαν ντε Λάτρ ντε Τασσινύ, οι διοικητές των γερμανικών δυνάμεων (ο στρατηγός Βίλχελμ Κάιτελ, ο ναύαρχος Χανς Γκέοργκ Φρήντεμπουργκ και ο πτέραρχος Χανς Γιούργκεν Στουμπφ) υπέγραφαν την συνθηκολόγηση με την οποία τερματίστηκε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος στην Ευρώπη.

 Επρόκειτο για την φυσική κατάληξη της αδυσώπητης τελικής επίθεσης των σοβιετικών, η οποία στόχευε την καρδιά του χιτλερικού κτήνους. Από τις 16 Απριλίου το Βερολίνο δεχόταν αδιάκοπο σφυροκόπημα από πυραύλους Κατιούσα και από βολές πυροβολικού. Ταυτόχρονα, η πίεση του Κόκκινου Στρατού γινόταν αφόρητη: από τον βορρά κατέβαινε το λευκορωσσικό μέτωπο υπό τον στρατάρχη Κονσταντίν Ροκοσσόφκσυ κι από τον νότο πλησίαζε το ουκρανικό μέτωπο του ήρωα του Στάλινγκραντ Βασίλυ Τσούικοφ, ενώ από το κέντρο έρχονταν καρφί ο Ζούκοφ με τον Κόνιεφ.

 Στις 21 Απριλίου, ο Χίτλερ αποφασίζει να αναλάβει προσωπικά την διεύθυνση της άμυνας του Βερολίνου. Όμως, η κατάσταση των δυνάμεών του είναι παντελώς απελπιστική. Ο φύρερ έχει στην διάθεσή του μόνο: (α) δυο ελλιπέστατες μεραρχίες γρεναδιέρων, αποτελούμενες από γάλλους εθελοντές SS, (β) μια μισοδιαλυμένη μεραρχία τεθωρακισμένων, αποτελούμενη από νορβηγούς εθελοντές SS, (γ) τα υπολείμματα μιας μεραρχίας αποτελούμενης από ισπανούς εθελοντές, (δ) οκτώ τάγματα υπερηλίκων πολιτοφυλάκων και (ε) εκατοντάδες ανεκπαίδευτα πιτσιρίκια της χιτλερικής νεολαίας. Αυτοί ήσαν όλοι κι όλοι που έπρεπε να σταματήσουν 1.285.000 σοβιετικούς στρατιώτες με 14.600 πυροβόλα και 2.130 τανκς.

 Στις 22 Απριλίου, οι σοβιετικοί μπαίνουν στο Βερολίνο. Ο Χίτλερ ελπίζει ακόμη στην νίκη και διατάσσει να επιστρέψουν στην πρωτεύουσα οι στρατιές που βρίσκονται στον Έλβα. Μόνο που αυτές οι στρατιές βρίσκονται πλέον μόνο στον χάρτη που έχει μπροστά του ο φύρερ. Οι λιγοστές γερμανικές δυνάμεις οχυρώνονται στα κτήρια της πόλης, ελπίζοντας να επαναλάβουν το θαύμα τού Στάλινγκραντ. Φρούδες ελπίδες...

 Οι μάχες μέσα στην πόλη κρατούν μία ολόκληρη εβδομάδα. Ο Στάλιν πιέζει τον Ζούκοφ να τελειώνει με τον πόλεμο ανήμερα την Πρωτομαγιά, θέλοντας να προσδώσει έναν ακόμη συμβολισμό στην ημέρα τής εργατικής γιορτής. Στις 30 Απριλίου, οι σοβιετικοί βρίσκονται στην εξώπορτα του Ράιχσταγκ και σχεδόν έξω από την Καγκελλαρία, μερικές εκατοντάδες μέτρα πιο πέρα. Στις 3.30' το μεσημέρι, ο Χίτλερ αυτοκτονεί. Λίγο αργότερα, οι τελευταίοι 300 εξαθλιωμένοι υπερασπιστές τού Ράιχσταγκ σηκώνουν λευκή σημαία και παραδίδονται. Στις 9.50' το ίδιο βράδυ, ο Μιχαήλ Μίνιν ανεβαίνει στην ταράτσα τού κτηρίου και υψώνει την σοβιετική σημαία.



 Συμβολικά, το κάρφωμα της σημαίας με το σφυροδρέπανο στην οροφή τού γερμανικού κοινοβουλίου ισοδυναμεί με το κάρφωμα λόγχης στην καρδιά τού ψυχορραγούντος χιτλερικού κτήνους. Δυστυχώς, το σκοτάδι δεν επέτρεπε την φωτογράφιση. Έτσι, το επόμενο πρωί, ο φωτογράφος Γεβγένυ Καλντέυ ανέθεσε σε τρεις σοβιετικούς υπαξιωματικούς να αναπαραστήσουν την στιγμή, ώστε να την απαθανατίσει. Αυτή η φωτογραφία τού Καλντέυ παραμένει ίσαμε σήμερα το σύμβολο της νίκης επί του φασισμού. Και το σφυροδρέπανο αυτής της σημαίας θα δίνει για πάντα την πλέον αποστομωτική απάντηση σε όσους προσπαθούν να εξισώσουν τον φασισμό με τον κομμουνισμό.


Λεπτομέρεια με σημασία: Η τελευταία πράξη αντίστασης των υπερασπιστών τού Βερολίνου τερματίστηκε νωρίς το απόγευμα της Πρωτομαγιάς, όταν παραδόθηκαν κι αυτοί που βρίσκονταν στον Ζωολογικό Κήπο της πόλης. Την ίδια ώρα, στο ανατολικό μέτωπο δεν υπήρχαν από καιρό γερμανικές δυνάμεις ούτε για δείγμα ενώ οι γερμανικές δυνάμεις που βρίσκονταν στα δυτικά είχαν ήδη πάψει να μάχονται και διαπραγματεύονταν την παράδοσή τους στον Αϊζενχάουερ, προκειμένου να μη πέσουν στα χέρια των σοβιετικών. Παρ' όλα αυτά, ο Στάλιν (ο "παράφρων", ο "δικτάτορας" κλπ) ούτε καν σκέφτηκε να κηρύξει την Πρωτομαγιά ως "ημέρα της νίκης", παρά την επιθυμία του! Αντιθέτως, περίμενε να φτάσουν στο Βερολίνο οι εκπρόσωποι των συμμάχων του, προκειμένου να υπογραφεί η τελική συνθηκολόγηση με όλους τους τύπους.

ΚΚΕ: Οι χρυσαυγίτες υπερασπίζονται (και πάλι) τον ναζισμό

ΚΚΕ: Οι χρυσαυγίτες υπερασπίζονται (και πάλι) τον ναζισμό
 Καμία έκπληξη δεν προκαλεί η ανακοίνωση της Χρυσής Αυγής (ΧΑ) Κέρκυρας ενάντια στην εκδήλωση για τα «68 χρόνια από τη μεγάλη αντιφασιστική νίκη» που διοργανώνει η Τομεακή Επιτροπή Κέρκυρας του ΚΚΕ. Άλλωστε οι λάτρεις του Χίτλερ έχουν ήδη γράψει ότι στις 9 Μαΐου «δε γιορτάζουν τίποτα γιατί ο κόσμος χωρίς τον Χίτλερ είναι απάνθρωπος» (περιοδικό ΧΑ Ιούνιος–Ιούλιος 2005). Η ανακοίνωση των ναζιστών της ΧΑ, αποτελεί από μόνη της στήριξη του φασισμού αφού επέλεξαν αυτή την συγκεκριμένη ημέρα για να υπερασπιστούν αυτούς που αιματοκύλισαν τον κόσμο με 50 εκ. νεκρούς. 

Η ανακοίνωση – αχταρμάς είναι απλά μία από τα ίδια. Η παλιά - αραχνιασμένη συνταγή όπου δεν λένε κουβέντα για τον φασισμό, τον Χίτλερ και το σύστημα που τον στήριξε αλλά «πετάνε τη μπάλα στην εξέδρα» με ένα γκεμπελίστικο, ανιστόρητο, οχετό με ολίγο από Μπεναρόγια, ΟΠΛΑ, Σοβιετική Ένωση κτλ. 

Θυμήθηκε η ΧΑ την ΟΠΛΑ (Οργάνωση Περιφρούρησης Λαϊκού Αγώνα) γιατί απλά τρέμει στην ιδέα ότι ο λαός μπορεί και να πάρει την τύχη στα χέρια του αλλά και να προστατεύσει τον εαυτό απέναντι σε κάθε εχθρό όσο «μπρατσωμένος» και αν είναι. Η ΟΠΛΑ στράφηκε εναντία στους Ναζί και σε όλους τους δοσίλογους, χίτες, ταγματασφαλίτες και στους συνεργάτες τους, εναντία σε όλους αυτούς δηλαδή που οι σημερινοί ναζιστές της ΧΑ τους αποδίδουν «δόξα και τιμή» (Περιοδικό Αντεπίθεση Ιανουάριος 2000).

Και βεβαία υπήρχε η ΟΠΛΑ και ήταν τόσο κόκκινη όσο και ο Στρατός που έπαιξε καθοριστικό ρολό στην πτώση του ναζισμού και τόσο κόκκινη όσο και η σημαία που καρφώθηκε στο Ραιχσταγκ, στην καρδία του φασισμού που όπως φαίνεται πονάει μέχρι και σήμερα.

Θέλουν να μιλήσουμε για την αντίσταση του ΚΚΕ, της ΕΣΣΔ και όλων των ΚΚ της κατεχόμενης Ευρώπης; Θυμίζουμε το γράμμα του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ μέσα από τις φυλακές της Κέρκυρας που καλούσε το λαό της Ελλάδας  «να διεξάγει σήμερα έναν πόλεμο εθνικοαπελευθερωτικό, ενάντια στο φασισμό του Μουσσολίνι. Δίπλα στο κύριο μέτωπο και Ο ΚΑΘΕ ΒΡΑΧΟΣ, Η ΚΑΘΕ ΡΕΜΑΤΙΑ, ΤΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΟ, ΚΑΛΥΒΑ ΜΕ ΚΑΛΥΒΑ, Η ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ, ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΣΠΙΤΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ.......»

Από την άλλη, τα 20 εκ. νεκρών της σοσιαλιστικής ΕΣΣΔ, την εποποιία του Στάλινγκραντ, τις νίκες του Κόκκινου Στρατού δεν μπορούν να τα ξεγράψουν όση λάσπη και αν ρίξουν. 

Για τελείωμα ας αφήσουμε  να μας εξηγήσει  τι είναι ο Εθνικοσοσιαλισμός (Ναζισμός) κάποιος που τον έζησε από πολύ κοντά…. και που τον βοήθησε να γιγαντωθεί για να υπηρετήσει τα συμφέροντα του.

«Ο Εθνικοσοσιαλισμός απελευθέρωσε τον Γερμανό εργάτη από τη μέγγενη ενός δόγματος (σ.σ. του κομμουνιστικού δόγματος) που ήταν βασικά εχθρικό τόσο για τον εργοδότη όσο και για τον εργαζόμενο. Ο Αδόλφος Χίτλερ επέστρεψε τον εργάτη στο έθνος του. Τον μετέτρεψε σε πειθαρχημένο στρατιώτη της εργασίας και συνεπώς σύντροφό μας (σ.σ. σύντροφο των βιομηχάνων)»! Τάδε Έφη Γουσταύος Μπόλεν! Ο ίδιος ο «κύριος Κρουπ» αυτοπροσώπως, δηλαδή ένα από τα μεγαλύτερα μονοπώλια που χρηματοδότησαν τον Χίτλερ.   

Επειδή πολλές φορές τα λόγια περισσεύουν τα πράγματα έχουν ως εξής: Οι πολιτικοί πρόγονοι των χρυσαυγιτών είναι ο Χίτλερ, οι ναζιστές των SS, οι κουκουλοφόροι δοσίλογοι, οι μαυραγορίτες, οι χίτες και οι γερμανοτσιλιάδες. Οι πολιτικοί πρόγονοι των κομμουνιστών είναι οι μαχητές και οι μαχήτριες του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ, οι αντάρτες του ΔΣΕ, ο Άρης, ο Ζαχαριάδης, ο Μπελογιάννης και χιλιάδες άλλοι κομμουνιστές που πέθαναν στον αγώνα.

Καλούμε όλο τον κερκυραϊκό λαό στην πολιτική - πολιτιστική εκδήλωση της ΤΕ Κέρκυρας του ΚΚΕ την Πέμπτη 9 Μάη στην Πάνω Πλατεία στις 8 το βράδυ.

Το Γραφείο Τύπου της ΤΕ Κέρκυρας του ΚΚΕ
     

Ο αντιΚΚΕ σκοπός αγιάζει τη διαστρέβλωση...

Ο αντιΚΚΕ σκοπός αγιάζει τη διαστρέβλωση...

Γρηγοριάδης Κώστας

Ενα ακόμα μάθημα για το πώς στήνεις θέμα απ' το τίποτα και δημιουργείς εντυπώσεις εκεί που δεν υπάρχουν, παρέδωσε η χτεσινή «Αυγή». Σε ρεπορτάζ για το ΚΚΕ, με αφορμή το σχόλιο που εξέδωσε το Γραφείο Τύπου της ΚΕ για την έκθεση του ΔΝΤ, κοτσάρει τον εξής υπότιτλο: «Δ. Κουτσούμπας: Υπέρ του ευρώ, κατά της ΕΕ» (!) συμπληρώνοντας κάποια αποσπάσματα από τη συνέντευξη που παραχώρησε ο ΓΓ της ΚΕ στην εφημερίδα «Αγγελιοφόρος». Φυσικά ο υπότιτλος που επιλέγει δεν προκύπτει από πουθενά και δε θα μπορούσε να προκύπτει. Γιατί στη συνέντευξη που πλαστογραφεί η Αυγή, ο Δ. Κουτσούμπας λέει: «Το μοναδικό και ρεαλιστικό σενάριο, το οποίο το ΚΚΕ καλεί το λαό μας να κάνει πράξη είναι αυτό της ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗΣ και από την Ευρωζώνη και από την Ευρωπαϊκή Ενωση, με μονομερή διαγραφή του χρέους και των μνημονίων με μια και μοναδική προϋπόθεση: Ταυτόχρονα να αποκτήσει ο λαός - η κυβέρνησή του - η εξουσία του, τα εργαλεία εκείνα που θα μπορέσουν να ανακόψουν τον κατήφορο και την καταστροφή». Το ΚΚΕ καθαρά και ξάστερα λέει στον λαό ότι όσο υπάρχει καπιταλισμός, όσο κυριαρχούν τα μονοπώλια, είτε επιλέγουν την παραμονή στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ, είτε την ένταξη σε κάποια άλλη, είτε επιλέγουν ευρώ είτε εθνικό νόμισμα, αυτό σε τίποτα δε θα απαλύνει την ολοένα και βαθύτερη εκμετάλλευσή του απ' όπου βγάζουν οι καπιταλιστές τα κέρδη τους.

Αυτή τη θέση που δεν επιδέχεται παρερμηνείας η «Αυγή» τη μεταφράζει σε θέση «υπέρ του ευρώ»! Ο αντιΚΚΕ σκοπός αγιάζει τα μέσα, στην προκειμένη περίπτωση τη διαστρέβλωση και την παραποίηση. Τόσο χοντροκομμένη όμως που βγάζει μάτι.

Οι αστικές εφημερίδες και η «μάχη των βιογραφικών»

Οι αστικές εφημερίδες και η «μάχη των βιογραφικών»

Γρηγοριάδης Κώστας

Πόσο οι πολυεθνικές τρίβουν τα χέρια τους για την εκτόξευση της ανεργίας, αφού τους δίνει νέα δύναμη να κλιμακώσουν την επίθεση σε μισθούς και εργασιακά δικαιώματα καταγράφει έρευνα που παρουσιάζει απογευματινή εφημερίδα για την κατάσταση στην αγορά εργασίας, όπου έμμεσα ή άμεσα αραδιάζονται τα κριτήρια με τα οποία οι μεγαλοεπιχειρηματίες αξιολογούν πόσο πειθήνιοι είναι οι υποψήφιοι στις ανάγκες των κερδών τους.

Τονίζοντας ότι «το θέμα της συμβουλευτικής των ανέργων είναι ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο, παρεξηγημένο από τους περισσότερους κοινωνικούς φορείς και αγνοημένο από την πολιτεία», η εφημερίδα φιλοξενεί στη συνέχεια δηλώσεις στελεχών μεγάλων επιχειρήσεων (ανάμεσά τους και διάφορες κορυφαίες στο είδος της μείωσης του λεγόμενου «κόστους εργασίας» όπως η εταιρεία ενοικίασης εργαζομένων «Adecco») που εξηγούν τι απαιτεί η εξασφάλιση μιας θέσης εργασίας και πόσο απαιτητική είναι η «μάχη των βιογραφικών».

«Η αναζήτηση εργασίας θέλει ευελιξία» σημειώνει ένα από αυτά τα στελέχη, κάνοντας λιανά πως «ευελιξία» σημαίνει να ξεχάσει τον αξιοπρεπή μισθό, να ξεχάσει το σταθερό χρόνο εργασίας, να ξεχάσει - εν ολίγοις - κάθε έννοια δικαιώματος: «Στις σημερινές συνθήκες, επιλογή όσων αναζητούν εργασία πρέπει να είναι η ευελιξία, στοχεύοντας και σε εναλλακτικές μορφές απασχόλησης πέρα από τη μισθωτή εργασία» τονίζει, παραθέτοντας τέτοια παραδείγματα «ευελιξίας»: «εργασία με σύμβαση έργου», «part time εργασία», «εργασία με ποσοστά και προμήθειες», «η μέθοδος του outsourcing (εξωτερικός συνεργάτης που διαχειρίζεται πολλά θέματα της εταιρείας σχεδόν σε καθημερινή βάση όπως λογιστικά, φοροτεχνικά, νομικά κλπ.».

Ορθά - κοφτά, οι εφημερίδες και τα στελέχη των μεγαλοεπιχειρηματιών συμβουλεύουν τους ανέργους, τους νέους, γενικά τα λαϊκά στρώματα πως αυτός που προοδεύει σήμερα είναι αυτός που γίνεται... «χαλί να τον πατήσει» η κερδοφορία των μονοπωλίων. Γι' αυτό άλλωστε και από την έρευνα δε λείπει μια επισήμανση που όλο νόημα παραθέτουν εκπρόσωποι μεγάλων εταιρειών: «υποψήφιοι με υψηλά προσόντα να ζητούν μία απλή εργασία ή κατά τις συνεντεύξεις τους να μην έχουν αξιώσεις αποδοχών και να το αφήνουν στην κρίση της εταιρείας». Επισήμανση που, προφανώς, δε γίνεται από... λύπη για τη χαμηλή απαιτητικότητα των ανέργων, αλλά περισσότερο μοιάζει με ωμό εκβιασμό του τύπου: σας προειδοποιούμε ότι όποιος κάνει λόγο για «Συμβάσεις» κι άλλα παρόμοια δε θα' χει καλή τύχη. Αυτή είναι η ανάπτυξη που διαρκώς παινεύουν η συγκυβέρνηση, η ΕΕ και όλα τα κόμματα που μοχθούν για την «ανταγωνιστικότητα» της οικονομίας.

Αυτή είναι η Σημαία μας!

Αυτή είναι η Σημαία μας!

Τα σημαντικότερα κεφάλαια της Ιστορίας είναι εκείνα που γράφονται με αίμα. Με το αίμα των λαών. Αυτό είναι το «μελάνι» της Ιστορίας. «Μελάνι» ανεξίτηλο. Κόκκινο.

Με το κόκκινο του αίματος, με το χρώμα του δίκιου και της αλήθειας, με το κόκκινο της σημαίας με το σφυροδρέπανο, με αυτό το κόκκινο που ενώνει τα οδοφράγματα της Κομμούνας με τις αγχόνες του Σικάγου, που ενώνει το Σμόλνι του Οκτώβρη και το χαμόγελο του Λένιν με το αστέρι στον μπερέ του Τσε, γράφτηκε η Ιστορία.

Ηταν η 9η Μάη του 1945.

Ηταν η ημέρα που η σημαία του στρατού της εργατικής τάξης κυμάτισε στο Ράιχσταγκ.

*

Σήμερα, συμπληρώνονται 68 χρόνια, όταν ενώπιον του στρατάρχη Γκιόργκι Κονσταντίνοβιτς Ζούκοφ, η ναζιστική Γερμανία υπέγραφε την άνευ όρων συνθηκολόγησή της.

Η νίκη του Ανθρώπου εναντίον του φασισμού, η Αντιφασιστική Νίκη ήταν γεγονός. Ενα πανανθρώπινο επίτευγμα που κατορθώθηκε με τις ανείπωτες θυσίες της ΕΣΣΔ και του Κόκκινου Στρατού.

• Σ' ένα μέτωπο, το μήκος του οποίου κυμαινόταν από 3.000 έως 6.200 χιλιόμετρα, ο Κοκκίνος Στρατός έδωσε αδιάλειπτα μάχες για 1.418 μερόνυχτα.
• Κάθε λεπτό του πολέμου, η Σοβιετική Ενωση θρηνούσε κατά μέσο όρο 9 νεκρούς. Κάθε ώρα 507 νεκρούς. Κάθε μέρα 1.400 νεκρούς.
• Σε έναν πόλεμο που η Βρετανία είχε 375.000 νεκρούς και οι ΗΠΑ περίπου 400.000, η ΕΣΣΔ προσέφερε πάνω από 20 εκατομμύρια παιδιά της.

Πάνω από 10 εκατομμύρια οι ανάπηροι και οι τραυματίες.

Ο ανθός των κομμουνιστών έφραξε με τα στήθια του το Στάλινγκραντ, το Λένινγκραντ, τη Μόσχα, το Κουρσκ, τη Σεβαστούπολη.

Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος στοίχισε στην ΕΣΣΔ σε υλικές ζημιές το κολοσσιαίο ποσό των 485 δισεκατομμυρίων δολαρίων, μεγαλύτερο απ' αυτό που δαπάνησαν ΗΠΑ, Αγγλία και Γαλλία μαζί.

Πάνω από 1.700 πόλεις, πάνω από 70.000 χωριά, πάνω από 30.000 βιομηχανικές επιχειρήσεις, πάνω από 100.000 συνεταιριστικές μονάδες, αμέτρητες χιλιάδες νοσοκομεία, σχολεία, βιβλιοθήκες έγιναν στάχτη από τους ναζί.

(«Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ - "Για τα 60 χρόνια από την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών" - 9 Μάη 1945»).

*

Αυτά πρόσφεραν οι κομμουνιστές στον πόλεμο κατά του φασισμού. Αυτή είναι η σχέση του σοσιαλισμού και των κομμουνιστών με το φασισμό: Σχέσεις που τις χωρίζει αίμα! Το περισσότερο αίμα που χύθηκε ποτέ στην ανθρωπότητα!

Η Ιστορία γράφτηκε:

Την πιο σκληρή, την πιο ανιδιοτελή, την πιο καθοριστική μάχη για τη νίκη κατά του φασισμού την έδωσε στην ανθρωπότητα το πρώτο εργατικό κράτος στην Ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού.

*

Για τους πλαστογράφους, για τους λασπολόγους, για τους επιλήσμονες, για την τερατώδη μήτρα που ξερνά ακόμα τα φίδια του φασισμού και για τα αφεντικά τους, ιδίως για τα αφεντικά τους,

η 9η Μάη θα είναι πάντα η μέρα που θα τους στοιχειώνει.

• Είναι η Παγκόσμια Μέρα που το κόκκινο της θυσίας και της ελπίδας ντύνεται την αθάνατη σάρκα των 200 της Καισαριανής, της Ηλέκτρας, του Μπελογιάννη, του Νίκου, του Χαρίλαου και του Αρη.
• Είναι η Μέρα που η Κοκκινιά, η Καλογρέζα και ο Γοργοπόταμος στέλνουν χαιρετισμό στ' άπαρτα βουνά στους μαχητές του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ.
• Είναι η Μέρα που η Γκουέρνικα και η Μακρόνησος, το Στάλινγκραντ και η Αθήνα του Μεγάλου Δεκέμβρη, γίνονται οι «γειτονιές του κόσμου» με πρωτοπανηγυριώτες τον Ρίτσο και τον Χικμέτ, τον Νερούδα, τον Μπρεχτ και τον Λειβαδίτη.

*

Το κόκκινο του αίματος, το κόκκινο της σημαίας με το σφυροδρέπανο, το κόκκινο του μέλλοντος είναι το όριο που ξέρουν ότι δε θα καταφέρουν ποτέ να το προσπεράσουν οι «μελανοχίτωνες» του κεφαλαίου. Οι «ασπάλακες» του δοσιλογισμού, οι «Χίτες» του χτες και οι εγκληματικές συμμορίες του σήμερα, ο υπόκοσμος, οι ταγματασφαλίτες, οι Μεταξάδες και οι Ρουφογάληδες του συστήματος που γέννησε το ναζισμό, θα επιστρέφουν πάντα εκεί που ανήκουν οι «Καιάδες»: Στα καταγώγια των (...αρίων) υπανθρώπων.

Η τύχη που είχαν τα Νταχάου και τα Αουσβιτς προμηνύουν την τύχη που θα έχουν και τα δικά τους «στρατόπεδα».

Οσο για εκείνους που βουτάνε την «πένα» τους στην «κοιλιά» του Γκαίμπελς για να ξαναγράψουν και να ξεγράψουν την Ιστορία, για τους «δεξιούς» και τους «αριστερούς», για τους φιλελεύθερους και τους σοσιαλδημοκράτες υπηρέτες των «Κρουπ» και των «Ροκφέλερ», για τους «δημοκράτες» που με όχημα την ΕΕ προσπαθούν να συσχετίσουν (!) το ναζισμό και το φασισμό με τον κομμουνισμό, η ιστορική αλήθεια είναι αμείλικτη:

Οι παραχαράκτες και οι πλαστογράφοι είναι καταδικασμένοι να κουβαλάνε για πάντα το «μπόι» που έχει το ψέμα τους.

*

Απέναντι στο ψέμα, στην πλαστογραφία και την παραχάραξη, ορθώνεται το σύμβολο της νίκης των λαών απέναντι στο κτήνος του φασισμού.

Απέναντι στη φρίκη του ολοκαυτώματος, στην απανθρωπιά του ρατσισμού, στο ναζιστικό εσμό που γεννιέται και εκτρέφεται στα χαμαιτυπεία της ταξικής βαρβαρότητας των μονοπωλίων,

υπάρχει αυτή η ημερομηνία, υπάρχει αυτή η φωτογραφία - παράσημο της Ανθρωπότητας στον αγώνα ενάντια στην κτηνωδία, που θα θυμίζει στους αιώνες ότι

οι κομμουνιστές δεν συνθηκολόγησαν ποτέ με τα φίδια.

Οταν ο στρατιώτης του Κόκκινου Στρατού κάρφωνε τη σημαία της Επανάστασης στην καρδιά του ναζισμού, στο Ράιχσταγκ, σφράγιζε για πάντα και με τον πιο αντιπροσωπευτικό τρόπο την Ιστορία.

*

Το μήνυμα, 68 χρόνια μετά, είναι ίδιο και επίκαιρο όπως τότε:

Η 9η Μάη του 1945 είναι το φωτεινό ορόσημο μιας ιστορίας που γράφεται κάθε μέρα. Που γράφεται χωρίς «ρεαλιστικές» υποχωρήσεις. Χωρίς απαράδεκτους συμβιβασμούς. Χωρίς υπόκλιση στις αυταπάτες. Χωρίς «διαπραγματεύσεις» και «επαναδιαπραγματεύσεις» με όσους επωάζουν τα φίδια στον κόρφο τους.

Η Κόκκινη Σημαία, το σύμβολο ενός άλλου κόσμου, το έμβλημα μιας ιδεολογίας ενάντια σε κάθε εκμετάλλευση, πλημμυρισμένη στο αίμα των δεκάδων εκατομμυρίων κομμουνιστών που έδωσαν τη ζωή τους και έχτισαν με τα κορμιά τους το μέτωπο που συνέτριψε τις ορδές του Χίτλερ και τους κάθε λογής «κουίσλινγκ», δε λασπώνεται. Και δεν υποστέλλεται.

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠ