ΑΙΜΑ – «τιμή» – ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ (του Νίκου Μπογιόπουλου)

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ Καρουζελ Πολιτικη •

Ενας πατενταρισμένος φασίστας, ο Αμερικανός ποιητής Εζρα Πάουντ, είχε πει κάποτε ότι «αν δεν κάνεις θυσίες για τις Ιδέες σου, τότε ή εσύ δεν αξίζεις ή οι ιδέες σου». Το πόσο άξιζε και ο ίδιος ο Πάουντ και οι ιδέες του φάνηκε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οταν και επί 25 χρόνια, μετά τα τέλος του Μουσολίνι τον οποίο ακολουθούσε κατά πόδας, ο Πάουντ υποδυόταν (;) τον τρελό για να την βγάλει καθαρή…
Ας έρθουμε τώρα στους ημέτερους «ιδεολόγους»:
O Αρτέμης Ματθαιόπουλος είναι χρυσαυγίτης δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης (ήταν και χρυσαυγίτης βουλευτής). Χρυσαυγίτης σαν τον μαχαιροβγάλτη που δολοφόνησε τον Παύλο Φύσσα. Αλλά ο Ματθαιόπουλος είναι και μουσικός. Σαν τον Φύσσα. Μόνο που ο Φύσσας τραγουδούσε για τη ζωή, τον έρωτα και τη λεβεντιά. Ο χρυσαυγίτης του συγκροτήματος Pogrom (τι όνομα, έ;) εμπνέεται από άλλα θέματα. Του αρέσει να τραγουδάει για το Άουσβιτς. Ιδού οι στίχοι από το άσμα του συγκροτήματος, το εμνευσμένο από το Αουσβιτς:

«Γαμώ τον Βίζενταλ, γαμώ την Άννα Φρανκ/ γαμιέται κι όλη η φυλή του Αβραάμ./ Τ’ αστέρι του Δαβίδ με κάνει να ξερνάω/ αχ, το Άουσβιτς, πόσο το αγαπάω!/ Ρε κωλοεβραίοι, δεν θα σας αφήσω/ στο τείχος των Δακρύων θα ’ρθω να κατουρήσω./ Juden Raus! Καίγομαι στο Άουσβιτς»…

Αυτός ο ευγενής νέος «δεν είναι ναζιστής, δεν είναι εθνικοσοσιαλιστής». Τι είναι; «Εθνικιστής»!Καμία αντίρρηση. Εθνικιστής του κερατά είναι. Σαν όλους εκείνους, δηλαδή, που κατατάσσουν τα έθνη, τους λαούς και τους ανθρώπους σε «ανώτερους» και σε «κατώτερους». Και που πάνω στο τσακίρ εθνικιστικό κέφι τους ρίχνουν (κατά το κέφι τους) και καμιά μαχαιριά (στους «κατώτερους»)…
Επιπλέον ο Ματθαιόπουλος έχει ελαφρυντικό: Τους ύμνους στο Αουσβιτς τους έψελνε «παλιά». Μόνο που το συγκρότημά του, το Pogrom, δεν είναι και τόσο παλιό. Μόλις το 2004 ιδρύθηκε…

«Αχ μη καλοί μου άνθρωποι εγώ δεν είμαι γάτος/ εγώ είμαι ένας άνθρωπος με αισθήματα γεμάτος»…

Ο Μιχαλολιάκος είναι ο φυρερίσκος της Χρυσής Αυγής. Στον ύμνο του για τον Χίτλερ (περιοδικό Χρυσή Αυγή, τεύχος 26, Μάιος 1987) έγραφε:

«Τι εμπόδιο μπορεί να σταθεί στο δρόμο μας αφού ακόμη και σήμερα νιώθουμε ΕΚΕΙΝΟΝ να μας οδηγεί […] με τη σκέψη και την ψυχή μας δοσμένη στη Μνήμη του Μεγάλου μας Αρχηγού, υψώνουμε το δεξί χέρι ψηλά, χαιρετούμε τον Ήλιο και με το θάρρος που μας επιβάλλει η Στρατιωτική μας Τιμή και το Εθνικοσοσιαλιστικό μας καθήκον κραυγάζουμε γεμάτοι πάθος, πίστη στο μέλλον και τα οράματά μας: HEIL HITLER!»…

Αυτός ο τύπος, ο Μιχαλολιάκος, ορκίστηκε ενώπιον Θεών και ανακριτών και δήλωσε: «Δεν είμαι ναζιστής, δεν είμαι εθνικοσοσιαλιστής». Τέτοια γενναιότητα έχει να επιδειχτεί από τότε που ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου έγραφε τους στίχους του «Μαύρου Γάτου» και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου τραγουδούσε:

«Αχ μη καλοί μου άνθρωποι εγώ δεν είμαι γάτος

εγώ είμαι ένας άνθρωπος με αισθήματα γεμάτος»…

Κατά τα λοιπά, ακούσαμε τη φωνούλα του Μιχαλολιάκου όταν είπε εκείνο το «Ζήτω η Νίκη». Το «Sieg Heil!», δηλαδή. Το οποίο, φυσικά, «δεν» είναι ναζιστικό, «ούτε» εθνικοσοσιαλιστικό. Ηταν «απλώς» ο καθεαυτού χαιρετισμός των Ναζί που καθιερώθηκε από τον Χίτλερ. Τόσο μη ναζιστικό και μη εθνικοσοσιαλιστικό είναι το «Sieg Heil!» που απαγορεύτηκε στη Γερμανία, μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, με τις παραγράφους 86 και 130 του γερμανικού Ποινικού Κώδικα.

Ο Κασιδιάρης δεν ξέρει τίποτα για τον… Κασιδιάρη. Δεν γνωρίζει τίποτα για τον τύπο που επιδεικνύει το τατουάζ με τον αγκυλωτό σταυρό στο χεράκι που με τόση «ανδρεία» χτυπάει γυναίκες…

Ο Κασιδιάρης είναι ο γνωστός άντρακλας που χτυπάει γυναίκες. Στον ύμνο του για το ναζισμό έγραφε:

«Ποιο θα ήταν το μέλλον της Ευρώπης και ολόκληρου του σύγχρονου κόσμου, αν ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος (που οι Δημοκρατίες, ή μάλλον οι εβραίοι –σύμφωνα με τον Στρατηγό Μεταξά– κήρυξαν στη Γερμανία) δεν σταματούσε την ανανεωτική πορεία του Εθνικοσοσιαλισμού; Είναι βέβαιο ότι θεμελιώδεις αξίες που πηγάζουν ως επί το πλείστον από την ελληνική αρχαιότητα, θα κυρίευαν πνευματικά όλα τα κράτη και θα όριζαν τις τύχες των λαών. Ο ρομαντισμός ως πνευματικό κίνημα και ο κλασικισμός θα υπερίσχυαν της παρακμιακής υποκουλτούρας που διέβρωσε τον λευκό άνθρωπο»…

Αλλά, όπως ορκίστηκε ο κύριος Κασιδιάρης ενώπιον Θεών και ανακριτών, «δεν είναι ναζιστής, δεν είναι εθνικοσοσιαλιστής». Οσο για τον «ρομαντικό» χαρακτήρα του ναζισμού, αυτά ο κύριος Κασιδιάρης τα έγραφε «παλιά». Όχι όμως και τόσο «παλιά». Μόλις πριν από δυο χρόνια τα έγραφε. Στις 20/4/2011, στο περιοδικό «Χρυσή Αυγή» τα έγραφε. Πότε πρόλαβε να τα αποκηρύξει, τέτοιος «ιδεολόγος» άνθρωπος, που κυκλοφοράει και με μια σβάστικα «να!», ζωγραφισμένη πάνω στο χεράκι – με το οποίο γρονθοκοπεί γυναίκες…

Τα ινδάλματα των χρυσαυγιτών έχουν όνομα: «Τσιρονίκοι»…

Αφού λοιπόν αυτοί «δεν» είναι ναζιστές και «δεν» είναι εθνικοσοσιαλιστές, ας πάμε σε κάποιον που ήταν:
Ο Έκτωρ Τσιρονίκος ήταν δωσίλογος, συνεργάτης των Γερμανών επί Κατοχής. Εφτασε μέχρι και αντιπρόεδρος στη γερμανοδιορισμένη «κυβέρνηση» του Ιωάννη Ράλλη. Ηταν, δηλαδή, ο αντιπρόεδρος της «κυβέρνησης» των γερμανοτσολιάδων του Ράλλη, της «κυβέρνησης» δηλαδή που ίδρυσε τα «Τάγματα Ασφαλείας». Σύμφωνα μάλιστα με τον G. Aly στο βιβλίο του «Το λαϊκό κράτος του Χίτλερ», ο Εκτωρ Τσιρονίκος ήταν αυτός που είχε φροντίσει για την πώληση από Ελληνες χρηματομεσίτες του κλεμμένου χρυσού των Εβραίων της Θεσσαλονίκης στο Χρηματιστήριο Αθηνών, με σκοπό να εφοδιαστεί η Βέρμαχτ με το απαραίτητο ρευστό που χρειαζόταν για τις ανάγκες των μονάδων Κατοχής.
Μια τέτοια «πατριωτική» προυπηρεσία δεν πρέπει να πηγαίνει χαμένη. Ετσι, στο περιοδικό της Χρυσής Αυγής (τεύχος Δεκέμβρη 1983), στη δεύτερη σελίδα, μέσα σε ειδικό πλαίσιο ώστε να τονίζεται ευδιάκριτα το ιδεολογικό πρόσημο της ναζιστικής οργάνωσης, σε περίοπτη θέση έτσι ώστε να μην υπάρχουν αμφιβολίες για τις ιστορικές της αναφορές και για το πολιτικό της πρόταγμα, δημοσιεύτηκε κείμενο υπό τον τίτλο «ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ», το οποίο καταλήγει ως εξής:

«Γιατί ΕΜΕΙΣ, μόνο ΕΜΕΙΣ είμαστε ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ, μελλοντικοί ανατροπείς της διαφθοράς, μελλοντικοί Δημιουργοί της Πολιτείας του Ήλιου, της Πολιτείας του Ελληνικού Μεγαλείου, της ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ». Η υπογραφή του εν λόγω δημοσιεύματος (με κεφαλαία γράμματα) είναι: «ΕΚΤΩΡ ΤΣΙΡΟΝΙΚΟΣ».

Αυτοί είναι οι «μουσικοί», οι «φυρερίσκοι» και οι «άντρακλες» της Χρυσής Αυγής. Αυτά είναι και τα «αξιοθέατά» τους: τα Άουσβιτς. Αυτοί είναι οι «ήρωές» τους, οι «Τσιρονίκοι». Τέτοιο και το «Ελληνικό Μεγαλείο» τους. Τίποτα λιγότερο από το ναζιστικό «μεγαλείο» των γερμανοτσολιάδων Τσιρονίκων. Αυτός είναι ο «πατριωτισμός» με τον οποίο βρωμίζει τα χώματα της ελληνικής γης η Χρυσή Αυγή: ο «πατριωτισμός» του αρχιδωσίλογου Τσιρονίκου. Αυτά είναι τα ινδάλματα της Χρυσής Αυγής: Οι Χίτλερ. Αυτή είναι η Χρυσή Αυγή: Ένα χιτλερικό εκτροφείο Τσιρονίκων. Που κατά τα άλλα, με την πρώτη «σφαλιάρα» είναι πανέτοιμοι να ορκιστούν σε Θεούς και ανακριτές ότι «δεν είναι ναζιστές, δεν είναι εθνικοσοσιαλιστές».
Και φυσικά δεν προκαλεί κάποια ιδιαίτερη έκπληξη το πώς εννοούν κάτι τέτοιοι τύποι την έννοια «Τιμή». Αλλά πώς να το κάνουμε: Η θρασυδειλία τους, η λιποψυχία τους, η αψυχιά τους, η σβελτάδα τους να αποκηρύξουν τον ίδιο τους τον εαυτό (ένδειξη της «ποιότητας» του εαυτού τους) συνιστούν πρώτης τάξεως μαρτυρία για το τί είδους «λεβέντες» πρόκειται.

ΣΤΕΙΛΤΕ ΤΟ ΣΤΗΝ (Κα) ΖΑΡΟΥΛΙΑ: ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΕΙ ΤΙ ΕΙΠΑΝ ΟΙ -ΜΑΡΞ-ΕΝΓΚΕΛΣ- ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ:

 

Τι είπε η Ζαρούλια για τον Μαρξ και τον Ενγκελς;!

Πριν από λίγο η Ζαρούλια μιλώντας στη Βουλή είπε διάφορα αστεία αλλά επικίνδυνα πράγματα, αραδιάζοντας ένα σωρό απίστευτες ιστορίες οι οποίες έχουν ως μοναδική πηγή το ύφος και τη λογική του Γκαίμπελς! Δεν βρίσκουμε παράξενο οι Έλληνες ναζί να μιμούνται τον Γκαίμπελς, αλλά νομίζουμε ότι αυτοί τελικά δεν τον μιμούνται απλά μα προσπαθούν να τον ταΐσουν την σκόνη τους! Έτσι η Ζαρούλια ανάμεσα στα άλλα αστεία, είπε ότι ο Μαρξ και ο Ένγκελς ήταν μισέλληνες και λάτρεις των Οθωμανών!

Οπωσδήποτε η Γκαιμπελίστικη τακτική του πες – πες κάτι θα μείνει είναι δεύτερη φύση και των Ελλήνων ναζί, αλλά δε φτάνει μόνο αυτή για να ξεστομίζουν τις ανιστόρητες, φασιστικές και ρατσιστικές κραυγές τους! Οι Έλληνες ναζί απευθύνονται στα πιο χαμηλά μορφωτικά στρώματα αφού οι υπόλοιποι είτε γνωρίζουν είτε θα ψάξουν και θα πληροφορηθούν, αρνούμενοι να καταπιούν αμάσητα τα φασιστικά ψεύδη της Χρυσής Αυγής, ότι το έργο των Μαρξ και Ένγκελς όχι απλά είναι γεμάτο από αναφορές στην Αρχαία Ελλάδα και στην Αρχαία Ελληνική φιλοσοφία, αλλά είχε σαν βάση του την Αρχαία Ελληνική σκέψη! Όσο για την λατρεία των Οθωμανών από τον Μαρξ και τον Ένγκελς ήταν ομολογουμένως κάτι που δεν αναμέναμε να το ακούσουμε ποτέ για δύο επαναστάτες που είχαν κάνει σκοπό τις ζωής τους να γκρεμίσουν αυτοκρατορίες και αστικά κράτη!
 Αλλά μιας και η λαλίστατη κυρία Ζαρούλια μίλησε για μισέλληνες, δημοσιεύουμε για μία ακόμη φορά τη φωτογραφία του συζύγου της και αρχηγού της μαζί με τον υπαρχηγό τους μπροστά στη σβάστικα σε ναζιστικό χαιρετισμό και γεμάτους περηφάνια, προφανώς για τα ολοκαυτώματα και τις δολοφονίες που διέπραξαν οι Ναζί στην Ελληνική επικράτεια! 

Έτσι γιατί δεν αντέχουμε την τόσο μεγάλη αγάπη των πολιτικών απογόνων των Ελλήνων συνεργατών των Ναζί για την Ελλάδα και τις «πατριωτικές» κραυγές τους για μισέλληνες!

Τάκης Φ.

Για τα ινδάλματα των χρυσαυγουλων Μιλούν οι παρακάτω φωτο:

Δες Εδώ Τι έγραψε ο Ένγκελς για τους Έλληνες από 

        82 - 92 σελίδα 

στο έργο του: 

Καταγωγή Της Οικογένειας Της Ατομικής Ιδιοκτησίας Και Του Κράτους

Fac

Καπνός πάνω στο νερό

Πολύ μ' αρέσει η συνήθεια που απέκτησα τελευταία, κάθε Παρασκευή να αφήνω παράμερα τις βαρύγδουπες κουβέντες και να σκαλίζω παλιές ιστορίες που κρύβονται μέσα στα τραγούδια ή πίσω από αυτά. Και καθώς σήμερα ξαναχειμώνιασε και το κρύο επέστρεψε δριμύτερο, ας πεταχτούμε, ως γνήσιοι ευρωπαίοι, μέχρι την Ελβετία, γυρνώντας παράλληλα πίσω στον χρόνο, όχι για να κάνουμε σκι αλλά για να ακούσουμε μουσική.

Δεκέμβριος 1971. Στις 4 του μηνός φτάνουν στο Μοντραί της Ελβετίας οι βρεττανοί Deep Purple, έχοντας κατά νου να μείνουν ως τις 21. Έχουν μια ενδιαφέρουσα ιδέα για τον καινούργιο τους δίσκο: δεν θα τον ηχογραφήσουν σε στούντιο αλλά σε συνθήκες live, χωρίς όμως ακροατήριο. Θέλουν, δηλαδή, να περάσουν την ατμόσφαιρα της ζωντανής εκτέλεσης αλλά δίχως τα προβλήματα που δημιουργεί η παρουσία κοινού. Για να υλοποιήσουν την ιδέα τους, έχουν δανειστεί το κινητό στούντιο των Rolling Stones (ολόκληρο φορτηγό με μηχανήματα, "the Rolling truck Stones thing") και έχουν κλείσει ως χώρο για την ηχογράφηση το καζίνο του Μοντραί, δίπλα στην λίμνη της πόλης.

Deep Purple, 1970 - Από αριστερά: Jon Lord, Roger Glover, Ian Paice, Ian Gillan, Ritchie Blackmore

Μόλις φτάνουν, τους περιμένει μια έκπληξη. Το ίδιο βράδυ, στον ίδιο χώρο, έχει προγραμματιστεί συναυλία τού Frank Zappa και του συγκροτήματός του, των Mothers of Invention. Βέβαια, οι Deep Purple δεν χρειάζεται να σκεφτούν για το αν θα παρακολουθήσουν την συναυλία του Zappa αλλά έχουν ένα μικρό δίλημμα: να ξεφορτώσουν τα μηχανήματά τους ή όχι; Τελικά, για καλή τους τύχη, αποφασίζουν να περιμένουν ένα εικοσιτετράωρο για το ξεφόρτωμα, προκειμένου να μη μπερδευτεί ο εξοπλισμός με εκείνον του Zappa (και μετά ποιος θα άκουγε τον Jagger).

Η συναυλία τού Zappa και των Mothers του πήγαινε μια χαρά, ώσπου κάποιος ανεγκέφαλος θεατής ήρθε στο τσακίρ κέφι και έρριξε μια φωτοβολίδα μέσα στην αίθουσα. Η καλυμμένη με μπαμπού οροφή πήρε αμέσως φωτιά. Ο χώρος εκκενώθηκε αμέσως και, παρά τον πανικό, δεν υπήρξαν τραυματισμοί αλλά η προγραμματισμένη για τις ηχογραφήσεις αίθουσα είχε πλέον καταστραφεί.

Οι Deep Purple επέστρεψαν στο ξενοδοχείο τους, το Pavillion, που βρισκόταν απέναντι από το καζίνο και έμειναν να χαζεύουν την φωτιά, η οποία κατέτρωγε το καζίνο επί επτά ολόκληρες ώρες. "Πρέπει να ήταν η μεγαλύτερη πυρκαγιά που είχα δει ως τότε και που πιθανώς θα έβλεπα σ' ολόκληρη την ζωή μου", θα έλεγε αργότερα ο μπασσίστας τού συγκροτήματος Roger Glover. Ο Glover εντυπωσιάστηκε τόσο από την φωτιά, ώστε πήρε μια χαρτοπετσέτα κι άρχισε να σκαρώνει στίχους που την περιέγραφαν. Σύντομα τον ακολούθησαν και οι υπόλοιποι, βλέποντας με καλό μάτι την περίπτωση να φτιάξουν ένα τραγούδι γι' αυτή την πυρκαγιά.

Πριν ξημερώσει, το κομμάτι ήταν έτοιμο και το συγκρότημα βάλθηκε να το ηχογραφήσει. Εννοείται ότι κανείς από τους ενοίκους δεν ήταν διατεθειμένος να χάσει τον ύπνο του για χατήρι των Deep Purple, οπότε σύντομα κατέφθασε η αστυνομία. Το συγκρότημα τελείωσε όπως-όπως την πρώτη ηχογράφηση και την ονόμασε "title #1", μιας και δεν είχαν βρει ακόμη τίτλο. Τον τίτλο τον εμπνεύσθηκε ο Glover, όταν ξημέρωσε ο θεός την ημέρα και είδε τα αποκαΐδια να έχουν καλύψει τα νερά της λίμνης. "Smoke on the water!", φώναξε περιχαρής στον Ian Gillan. "Μπα, μαλακία είναι", απάντησε εκείνος, "άσε να το σκεφτούμε".

Με το καζίνο κατεστραμμένο, οι πέντε φίλοι αποδύθηκαν σε τιτάνια προσπάθεια να βρουν άλλον κατάλληλο χώρο όσο το δυνατόν γρηγορώτερα, μιας και οι άδειες παραμονής τους θα έληγαν και η δουλειά θα έμενε μισή. Ευτυχώς, βρέθηκε έξω από την πόλη το θερινό ξενοδοχείο Grand Hotel, με κατάλληλους χώρους και η ηχογράφηση ολοκληρώθηκε δίχως άλλα προβλήματα. Το άλμπουμ ονομάστηκε "Machine Head" και συμπεριλάμβανε το κομμάτι για την πυρκαγιά στο καζίνο με τον τίτλο που είχε σκαρφιστεί ο Glover, αν και το τραγούδι δεν άρεσε σε κανένα από τα υπόλοιπα μέλη τού συγκροτήματος. Δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι το "Smoke on the water" μπήκε στο άλμπουμ για να γίνει το χατήρι τού Glover.

Το καζίνο τού Μοντραί μετά την πυρκαγιά του 1971

To "Machine Head" κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1972 Για την προώθησή του, οι Deep Purple έβγαλαν σε σινγκλ τον Μάρτιο το κομμάτι "Never before" και τον Ιούλιο τα "Highway Star" και "Lazy". Χρειάστηκε η επιμονή τής εταιρείας για να καμφθούν οι αντιρρήσεις τού Gillan και να κυκλοφορήσει με πολύμηνη καθυστέρηση, τον Ιανουάριο του 1973 και το "Smoke on the water". Η αποδοχή που είχε το τραγούδι, άφησε τα μέλη του συγκροτήματος με ανοιχτό το στόμα. Στις ΗΠΑ, το σινγκλ έφτασε μέχρι το Νο 4 του τσαρτ και έγινε χρυσό, πουλώντας ένα εκατομμύριο αντίτυπα και σπρώχνοντας παράλληλα τις πωλήσεις τού άλμπουμ. Χάρη κυρίως στο "Smoke on the water", το "Machine Head" θα έμενε στα πολιτειακά τσαρτ επί 118 εβδομάδες και θα γινόταν δυο φορές πλατινένιο.

Μέχρι σήμερα, το άλμπουμ έχει πουλήσει πάνω από επτά εκατομμύρια αντίτυπα σε όλον τον κόσμο. Όσο για το "Smoke on the water", δεν επρόκειτο να λείψει από καμμιά συναυλία των Deep Purple ενώ δεν πρέπει να υπάρχει επίδοξος ροκ κιθαρίστας που δεν το έχει παίξει, προσπαθώντας να μιμηθεί τον Ritchie Blackmore. Προσωπικά, δεν χορταίνω την live εκτέλεση που περιλαμβάνεται στο "Made in Japan" αλλά αυτά είναι απολύτως υποκειμενικές επιλογές. Κάποιοι μπορεί αν προτιμούν την διασκευή που έκαναν το 1983 οι Black Sabbath (όταν τα φωνητικά στο συγκρότημα έκανε ο... Ian Gillan), κάποιοι την εκτέλεση των Iron Μaiden και κάποιοι εκείνη του Carlos Santana ή ακόμη και την άλλη με τα μηδέν λιπαρά του Pat Boone (ήμαρτον!). Θέμα γούστου.

Συμφωνία για διαφρικανική «Ζώνη Ελεύθερου Εμπορίου»

       

Οι ηγέτες 44 εκ των 55 χωρών – μελών της Αφρικανικής Ένωσης (ΑΕ) που συμμετείχαν στη Σύνοδο Κορυφής του οργανισμού στην πρωτεύουσα της Ρουάντα, Κιγκάλι, υπέγραψαν την περασμένη Τετάρτη συμφωνία για τη δημιουργία Διαφρικανικής Zώνης Eλεύθερου Eμπορίου (γνωστή ως AfCFTA) με στόχο την προώθηση μεταρρυθμίσεων και τη βελτίωση των υποδομών σε μεταφορές, εμπόριο, οικονομία προς όφελος διεθνών και αφρικανικών μονοπωλίων σε μια αγορά περίπου 1,2 δισεκατομμυρίων ανθρώπων και συνδυασμένο ΑΕΠ ύψους 3,4 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.

Μεταξύ των 10 χωρών που επέλεξαν να μην υπογράψουν τη συμφωνία ήταν η Νιγηρία και η Ουγκάντα. Πληροφορίες διεθνών ειδησεογραφικών δικτύων μετέδωσαν πως ο Πρόεδρος της Νιγηρίας, Μουχαμάντου Μπουχάρι, αποφάσισε τελικά να μη μεταβεί στο Κιγκάλι, ενδίδοντας στις πιέσεις της οικονομικής ελίτ και των συνδικάτων για προστατευτισμό της δεύτερης μεγαλύτερης αφρικανικής οικονομίας που, παρά το μέγεθός της, υστερεί ανταγωνιστικά σε επίπεδο υποδομών και εκσυγχρονισμού από αρκετές μικρότερες αφρικανικές χώρες.

Μεταξύ των 44 χωρών που υπέγραψαν τη συμφωνία AfCFTA (θεωρείται «ναυαρχίδα» του μακροπρόθεσμου πλάνου ανάπτυξης των αφρικανικών αγορών «Αgenda 2063») είναι η Νότια Αφρική και η Αίγυπτος.

Ο προεδρεύων της Επιτροπής της Αφρικανικής Ένωσης, Μούσα Φάκι Μαχάματ, δήλωσε ότι η συμφωνία, αφού επικυρωθεί από τα κοινοβούλια δεκάδων αφρικανικών χωρών, αναμένεται να τεθεί σε ισχύ πριν από το τέλος τρέχοντος έτους.

Γερμανία: Το χωριό των νεοναζί και το ζευγάρι που αντιστέκεται .

Κατιούσα

Μετά το τέλος του Β′ Παγκοσμίου Πολέμου, η Γερμανία υιοθέτησε ένα πολύ αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο σχετικά με την ακροδεξιά, τη ρατσιστική βία και τον εθνικισμό, σε μια προσπάθεια να περιορίσει δραματικά την πιθανότητα εμφάνισης οργανώσεων και προσωπικοτήτων όπως εκείνη του Χίτλερ που αιματοκύλησε την ανθρωπότητα. Ωστόσο, 73 χρόνια μετά, στα βόρεια της χώρας υπάρχει ένα χωριό που κατοικείται από νεοναζί, ονόματι Γιάμελ.

Φτάνοντας στην είσοδο του χωριού, ο επισκέπτης θα δει ένα γκράφιτι με μια οικογένεια στα πρότυπα της άριας φυλής: ξανθοί και ανοιχτόχρωμοι γονείς, ομοίως τα παιδιά τους, με πλατιά χαμόγελα. Η εικόνα ακολουθείται από τη λεζάντα «ελεύθερο, κοινωνικό, εθνικό». Στη διάρκεια της διαδρομής υπάρχουν πινακίδες που δείχνουν προς τη Βιέννη και τη γενέτειρα του Χίτλερ στην Αυστρία.

Με την περίπτωση αυτού του χωριού των μερικών δεκάδων κατοίκων έχουν ασχοληθεί εκτενώς τόσο τα γερμανικά όσο και τα διεθνή Μέσα. Η πλειοψηφία των κατοίκων ψηφίζει το εθνοσοσιαλιστικό κόμμα NPD, ενώ και ο αρχηγός του, Sven Krüger, ο οποίος είχε συλληφθεί και φυλακιστεί για παράνομη οπλοκατοχή, ζει στο συγκεκριμένο χωριό μετά την αποφυλάκισή του το 2016.

Το ζευγάρι που αντιστέκεται
Το 2011, το Γιάμελ μετρούσε μόλις 35 κατοίκους. Δύο από αυτούς, οι Horst και Birgit Lohmeyer δεν είναι νεοναζί και αντιστέκονται σθεναρά στην δράση των υπολοίπων κατοίκων, από το 2004 που έφθασαν στο χωριό.

SEAN GALLUP VIA GETTY IMAGES

Κάθε χρόνο, διοργανώνουν ένα διήμερο αντιφασιστικό φεστιβάλ, στο οποίο συγκεντρώνονται μουσικοί, πολιτικοί, ακτιβιστές, άνθρωποι κάθε ηλικίας που θέλουν να δώσουν ένα ηχηρό μήνυμα ενάντια σε όσα πρεσβεύουν οι νεοναζιστές κάτοικοι του Γιάμελ. Αυτό το φεστιβάλ είναι από τις λίγες περιπτώσεις που η αστυνομία βρίσκεται εκεί για να προστατεύσει τους επισκέπτες από τους κατοίκους και όχι το αντίθετο.
Το φεστιβάλ ξεκίνησε το 2007 στην αυλή του σπιτιού τους κι έκτοτε βρήκε μεγάλη ανταπόκριση από κατοίκους όλης της γύρω περιφέρειας. Οι επισκέπτες δε γνωρίζουν ποιους καλλιτέχνες θα παρακολουθήσουν στη σκηνή, αφού το line up είναι ένα επτασφράγιστο μυστικό μέχρι και την έναρξη του φεστιβάλ. Τα εισιτήρια «εξαφανίζονται» από τις πρώτες μέρες της κυκλοφορίας τους.
Μια 27χρονη επισκέπτρια του περσινού φεστιβάλ, η Laura, που διένυσε 540 χιλιόμετρα για να φτάσει στο Γιάμελ, δήλωσε στη DW, για το εγχείρημα του ζευγαριού: «Αν σηκώνεσαι κάθε μέρα και ξέρεις ότι είσαι ανεπιθύμητος, χρειάζεσαι βοήθεια και χαίρεσαι που υπάρχουν άνθρωποι που σε υποστηρίζουν».

Η αντίσταση δεν ήταν ποτέ εύκολη υπόθεση. Ο αχυρώνας των Lohmeyer καταστράφηκε ολοσχερώς από εμπρησμό το 2015, ενώ μέχρι σήμερα δεν έχουν συλληφθεί οι δράστες αν και το ζευγάρι υποστηρίζει ότι πρόκειται για ξεκάθαρη ενέργεια εκφοβισμού σε βάρος τους από κάποιους κατοίκους του Γιάμελ.

«Θα ήταν ουτοπικό να πιστέψουμε ότι θα μπορούσαμε να αλλάξουμε τη δημογραφική δομή του Γιάμελ με μια πολιτιστική ή πολιτική εκδήλωση. Το κίνητρό μας αρχικά ήταν η παντελής απουσία αντίστασης σε όλο αυτό. Οπότε θεωρήσαμε ότι τουλάχιστον έπρεπε να ευαισθητοποιήσουμε το κοινό για το γεγονός ότι οι ναζί στοχεύουν σε πολύ συγκεκριμένες περιοχές της κοινωνίας», δηλώνει η Birgit στην DW και, μάλλον, τα έχουν καταφέρει αρκετά καλά αν αναλογιστεί κανείς ότι κάθε καλοκαίρι συγκεντρώνουν στην πίσω αυλή τους περίπου 1000 κατασκηνωτές και μερικές από τις μεγαλύτερες προοδευτικές μπάντες της Γερμανίας.

Από huffingtonpost.gr

Το ΚΚΕ απευθύνει κάλεσμα επαγρύπνησης στο λαό μπροστά στις επικίνδυνες εξελίξεις

Αποσπάσματα από την ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στο Πνευματικό Κέντρο στην Κάλυμνο
Ολόκληρη η ομιλία θα δημοσιευτεί αύριο στον «Ριζοσπάστη» του Σαββατοκύριακου

Τη χτεσινή συγκέντρωση στην Κάλυμνο παρακολούθησε πλήθος κόσμου. Τη συγκέντρωση άνοιξε ο Σ. Χούλης, Γραμματέας της ΚΟ Καλύμνου, που, ανάμεσα σε άλλα, ευχαρίστησε το Λιμενικό γιατί χωρίς τη συμβολή του δεν θα ήταν δυνατή η πραγματοποίηση της περιοδείας του ΓΓ, λόγω των άσχημων καιρικών συνθηκών. Στην ομιλία του ο Δ. Κουτσούμπας, μεταξύ άλλων, σημείωσε:

* * *

Το ΚΚΕ μιλάει καθαρά, ανοιχτά, απευθύνει κάλεσμα επαγρύπνησης και ετοιμότητας του λαού μπροστά σ' αυτές τις επικίνδυνες εξελίξεις, εξελίξεις οι οποίες φέρνουν πολύ κοντά τον κίνδυνο ενός θερμού επεισοδίου, άμεσης πολεμικής εμπλοκής της χώρας μας.
Η τελευταία εξέλιξη με την κατάληψη της πόλης του Αφρίν, στη Βόρεια Συρία, από την Τουρκία είναι ένας ακόμα επικίνδυνος κρίκος στην αλυσίδα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και της επιθετικότητας της γειτονικής μας χώρας, η οποία με δύο ήδη στρατιωτικές επιχειρήσεις και τη χρησιμοποίηση μισθοφόρων του «Ελεύθερου Συριακού Στρατού» κατέχει συριακό έδαφος και προωθεί σχέδιο διαμελισμού της χώρας.
Γι' αυτό, λοιπόν, επιμένουμε ότι την τουρκική επιθετικότητα πρέπει να τη δούμε δεμένη με τις επικίνδυνες εξελίξεις σε ολόκληρη την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και Μέσης Ανατολής όπου η Τουρκία προσπαθεί να αναβαθμίσει τη θέση της.

Και εκδηλώνεται η αντιπαράθεσή της με την ελληνική αστική τάξη, η οποία εμπλέκεται όλο και πιο ενεργά, διεκδικεί για λογαριασμό των ελληνικών μονοπωλίων μερίδιο από τη μοιρασιά που είναι σε εξέλιξη. Κι απ' αυτήν την αντιπαράθεση, απ' αυτόν τον ανταγωνισμό δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα οι λαοί της Ελλάδας και της Τουρκίας. Το αντίθετο.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ απέναντι στην κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας, ακολουθεί την πάγια τακτική του εφησυχασμού και της συγκάλυψης.
Χρόνια τώρα οι κυβερνήσεις, πριν του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, τώρα του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ, καθησυχάζουν το λαό «διεθνοποιώντας» υποτίθεται την τουρκική προκλητικότητα, κάνοντας στην ουσία παράπονα στις ΗΠΑ, στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, για να εισπράξουν απλές δηλώσεις που παραπέμπουν στον Πόντιο Πιλάτο.
Το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται για τα δικά τους συμφέροντα και είναι πάρα πολύ ισχυρά και στα Βαλκάνια, και στο Αιγαίο, και στη Μαύρη Θάλασσα, στην Ανατολική Μεσόγειο συνολικά.
Το ΝΑΤΟ και η ΕΕ δεν ενδιαφέρονται για τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και της Κύπρου τα οποία αμφισβητεί η Τουρκία. Το αντίθετο.
Το ΝΑΤΟ και η ΕΕ ενδιαφέρονται για τα κέρδη των μονοπωλίων που έχουν βάλει στο μάτι τον ορυκτό πλούτο της περιοχής. Ακόμη, κι αν για τα δικά τους συμφέροντα εμφανίζονται ως αντίπαλοι της Τουρκίας και της κυβέρνησης Ερντογάν, αυτό ανά πάσα στιγμή μπορεί να αλλάξει. Αν προκύψει π.χ. ένας νέος συσχετισμός στην Τουρκία, αν καταλήξουν σε νέους συμβιβασμούς για τη μοιρασιά και τα ανταλλάγματα, είτε στη Συρία, είτε στην Κύπρο, είτε στο Αιγαίο.

Κρύβουν την πραγματικότητα ότι στην περιοχή μας συγκρούονται παγκόσμιες και περιφερειακές δυνάμεις

Γι' αυτό δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η οποία έτρεξε να αξιοποιήσει τις «ρωγμές» στις σχέσεις των ΗΠΑ με την Τουρκία, για να αναλάβει αυτή το ρόλο του σημαιοφόρου των ΗΠΑ στην περιοχή.
Δεν έχουμε καμιά εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση που όλο το προηγούμενο διάστημα παραμύθιαζε το λαό ότι «η Ελλάδα αποτελεί νησίδα σταθερότητας και ειρήνης», κρύβοντας την πραγματικότητα, ότι στην περιοχή μας συγκρούονται παγκόσμιες και περιφερειακές δυνάμεις.
Δεν έχουμε καμιά εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση, η οποία μετέτρεψε και μετατρέπει τη χώρα σε ορμητήριο των ιμπεριαλιστών όπως απέδειξε η χρήση της Σούδας.
Τώρα, πρέπει ο καθένας και η καθεμιά να προβληματιστούν για το γεγονός ότι, ενώ η χώρα ανήκει σε δυο μεγάλες ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, δεν έχει εξασφαλισμένα τα σύνορά της.
Μάλιστα, το ΝΑΤΟ δεν αναγνωρίζει σύνορα ανάμεσα στα κράτη - μέλη του, ενώ θεωρεί το Αιγαίο ενιαίο επιχειρησιακό χώρο.
Τώρα, πρέπει ο καθένας και η καθεμιά να σκεφτούν τι κέρδισε και τι κερδίζει ο λαός μας από τη συμμετοχή της χώρας στο ΝΑΤΟ, από τη μετατροπή της χώρας σε ένα απέραντο ΝΑΤΟικό στρατόπεδο με βάσεις, στρατηγεία, αεροδρόμια, με βάσεις που μπορούν να φιλοξενήσουν ακόμα και πυρηνικά.
Τι κέρδισε ο λαός από τη μετατροπή της χώρας σε ορμητήριο του ΝΑΤΟ για τις επιδρομές, τις επιθέσεις, τους πολέμους και τους σφαγιασμούς των λαών! Πέρα από την επικίνδυνη εμπλοκή, συμμετοχή της Ελλάδας στο μακέλεμα άλλων λαών με τους οποίους δεν έχει να χωρίσει τίποτα.
Κι αν ορισμένοι επιμένουν να λένε «ότι αν δεν ήταν το ΝΑΤΟ, θα είχαμε χειρότερα», μάλλον θέλουν να κρύψουν τα χειρότερα που έχει κάνει το ΝΑΤΟ και αυτά που κατά την πρόσφατη Σύνοδο υπουργών Αμυνας του ΝΑΤΟ αποφάσισαν με τη σύμφωνη γνώμη και της ελληνικής κυβέρνησης.
Αποφάσισαν τη συγκρότηση δυο νέων διοικήσεων στη δομή του ΝΑΤΟ, μια που θα εξασφαλίζει τις γραμμές επικοινωνιών μεταξύ Αμερικής και Ευρώπης στον Ατλαντικό και μια για ταχεία μετακίνηση στρατευμάτων και εξοπλισμού στην Ευρώπη.
Προφανώς, πρόκειται για συνέχεια στην πολεμική προετοιμασία με τεράστιες στρατιωτικές δυνάμεις στα σύνορα με τη Ρωσία, όπως ήδη έχουν αποφασίσει σε προηγούμενες Συνόδους του ΝΑΤΟ.
Αυτά είναι τα χειρότερα και επικίνδυνα σχέδια στα οποία μας έχουν μπλέξει οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις και οι συμμαχίες τους με τους ιμπεριαλιστές και ειδικά η σημερινή που δείχνει μάλιστα ιδιαίτερη προθυμία.
Να, λοιπόν, γιατί τώρα πρέπει να δυναμώσει η πάλη για την αποδέσμευση της χώρας από ΝΑΤΟ - ΕΕ, για να κλείσουν οι βάσεις και τα ξένα στρατηγεία, για να επιστρέψουν ΤΩΡΑ όλοι οι στρατιωτικοί από τις αποστολές εκτός συνόρων.
Σας απευθύνουμε κάλεσμα συμπόρευσης με το ΚΚΕ.
Γιατί, όπως και σεις, θέλουμε εμείς και τα παιδιά μας να ζήσουμε σε ένα ασφαλές και ειρηνικό περιβάλλον, ξέρουμε ότι αυτό μας το στερεί η καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Γιατί, όπως και σεις, θέλουμε να ζήσουμε ειρηνικά με τους γείτονές μας, τους Τούρκους εργαζόμενους με τους οποίους βράζουμε στο ίδιο καζάνι της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, έχουμε τον ίδιο αντίπαλο: τα μονοπώλια, τις κυβερνήσεις τους, τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες τους.
Γι' αυτό αντιπαλεύουμε τον εθνικισμό, απομονώνουμε παντού τη ναζιστική εγκληματική ΧΑ, τα τσιράκια του συστήματος, τους υμνητές του Χίτλερ και της χούντας.

Τώρα όλοι και όλες με το ΚΚΕ

Γιατί το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που αναδεικνύει το χαρακτήρα του πολέμου ως σφαγή των λαών για τα συμφέροντα των μονοπωλίων, για το μοίρασμα των αγορών και των ζωνών επιρροής.
Επιμένει να αναδεικνύει ότι ο πόλεμος είναι η συνέχεια της πολιτικής με άλλα - στρατιωτικά κυρίως - μέσα.
Γιατί το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που σταθερά αποκαλύπτει τι σημαίνει για την εργατική τάξη, το λαό της Ελλάδας η συμμετοχή της χώρας μας στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, ποιος ωφελείται και ποιος ωφελήθηκε.
Να επιστρέψουν οι Ελληνες στρατιωτικοί από αποστολές εκτός συνόρων.
Κανείς στρατιωτικός ή νεολαίος φαντάρος της πατρίδας να μη δώσει το αίμα του σε ιμπεριαλιστικό πόλεμο εκτός συνόρων, κάτω από ξένη σημαία.
Ολοι μας είμαστε ταγμένοι να υπερασπιστούμε τα σύνορα της χώρας, στον αέρα, στη στεριά και τη θάλασσα και πουθενά αλλού! Ταυτόχρονα, είμαστε ταγμένοι να υπερασπιστούμε τα συμφέροντα της τάξης μας στη χώρα μας, της ειρήνης και της φιλίας των λαών στη γειτονιά μας, σε όλο τον κόσμο.
Οι κομμουνιστές, όπως πάντα στην ηρωική 100χρονη Ιστορία μας, θα πρωτοστατήσουμε στον αγώνα για την υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας, των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας, για να αποκρουστεί ο όποιος ξένος εισβολέας, εάν και όποτε τολμήσει και επιτεθεί στην Ελλάδα.
Ταυτόχρονα, όμως, επισημαίνουμε από τώρα ότι δεν δείχνουμε και καμιά εμπιστοσύνη στην αστική κυβέρνηση που κάνει τον πόλεμο. Καμιά ανοχή στην άρχουσα τάξη που υποκινεί ή συμμετέχει στον πόλεμο για την προώθηση των δικών της οικονομικών συμφερόντων, βάζοντας το λαό μας να χύνει το αίμα του.
Θα επιδιώξουμε να τη βάλουμε με την πάλη μας στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας, με την ανατροπή της, για την οριστική νίκη του λαού, έτσι ώστε επιστέγασμα και έπαθλο αυτής της πάλης να είναι η εργατική εξουσία, η ανάπτυξη και ευημερία για το λαό, με ειρήνη και ευτυχία για όλους και όλες, για τα παιδιά μας, για τις γενιές που έρχονται.
Να γυρίσουμε την πλάτη στα ύπουλα καλέσματα περί δήθεν «εθνικής ενότητας και συνεννόησης», που θέλουν να υποτάξουν την εργατική τάξη, το λαό στα σχέδια του κεφαλαίου και των αμερικανο ΝΑΤΟικών.
Θέλουν να κρύψουν ότι άλλη είναι η πατρίδα του λαού και άλλη η πατρίδα του κεφαλαίου και των λυκοσυμμαχιών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Η εργατική τάξη, ο λαός μπορεί να υπερασπιστεί την πατρίδα του, αυτή που έχει χτίσει με κόπους και θυσίες, με την εργατική του δύναμη.
Δεν υπερασπίζεται το κεφάλαιο που δεν έχει πατρίδα, που κλέβει τον ιδρώτα της εργατικής τάξης και, προκειμένου να υπερασπίσει τα κέρδη του, δεν διστάζει να τη στείλει στη φωτιά του πολέμου.
Τώρα όλοι και όλες με το ΚΚΕ.
Για να έρθει πραγματικά ο λαός στην εξουσία, να οικοδομήσει τη νέα κοινωνία χωρίς ανεργία, κρίσεις και πολέμους, που δεν μπορεί παρά να είναι σοσιαλιστική - κομμουνιστική.

Χοντρόπετσοι

«Οφείλουμε να ενισχύσουμε τους καθημερινούς μας αγώνες για την ομαλή ένταξη των προσφύγων και των μεταναστών σε κάθε γωνιά της χώρας μας. Ταυτόχρονα, να εντείνουμε τις προσπάθειές μας για τον τερματισμό των εστιών έντασης και πολέμου που μαίνονται στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, που αποτελούν μία από τις βασικές αιτίες που οδηγούν λαούς ολόκληρους στον ξεριζωμό, αλλά και να βάλουμε τέλος στις άθλιες πρακτικές των διακινητών προσφύγων». Ολα αυτά δεν τα λέει κάποια φιλανθρωπική οργάνωση, ούτε είναι κήρυγμα κάποιου ...ιεραποστόλου. Είναι απόσπασμα από την ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ για την Παγκόσμια Μέρα κατά του Ρατσισμού (21 Μάρτη). Πόσο θράσος, αλήθεια, χρειάζεται από τους ΣΥΡΙΖΑίους να εύχονται τον «τερματισμό των εντάσεων», όταν δεν έχουν αφήσει γωνιά της Ελλάδας «αναξιοποίητη» από το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, για να σπέρνουν τον πόλεμο και το θάνατο στην Ανατολική Μεσόγειο και αλλού; Αλήθεια, δεν ντρέπονται να «εύχονται» την «ομαλή ένταξη» μεταναστών και προσφύγων, την ίδια στιγμή που υλοποιούν απάνθρωπες συμφωνίες για διπλό εγκλωβισμό, σε άθλιους μάλιστα καταυλισμούς; Και τελικά, στα πόσα θύματα άραγε των ευρωΝΑΤΟικών συμμάχων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που τους δίνει «γην και ύδωρ», θα αρχίσουν να αποδίδουν οι «προσπάθειες» που αναφέρουν στην ανακοίνωσή τους; Δεν είναι απλά η υποκρισία του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι η χοντροπετσιά μιας κυβέρνησης, που υπηρετεί «με τα χίλια» το κεφάλαιο και τους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς.

Ξόβεργες πολιτικής εξαπάτησης

Τις ξόβεργες της πολιτικής εξαπάτησης ενόψει της «μεταμνημονιακής εποχής» στήνουν τα κόμματα του κεφαλαίου, σε μια προσπάθεια να αιχμαλωτίσουν το λαό και τους εργαζόμενους στο νέο αφήγημα της «ανάπτυξης», που όπου να 'ναι φτάνει, πάνω στο άρμα της «εξόδου στις αγορές» και των καπιταλιστικών επενδύσεων που η πολιτική τους θα φέρει. Στο πλαίσιο αυτής της «αφήγησης», στη βάση και του ανταγωνισμού για το ποιος θα αποτελέσει τον πυρήνα μιας επόμενης κυβερνητικής πλειοψηφίας, κυβέρνηση και αστική αντιπολίτευση συνεχίζουν να χαράσσουν κάλπικες διαχωριστικές γραμμές. Αυτήν τη φορά, στο επίκεντρο βρέθηκαν οι αναφορές τους για τους μισθούς των εργαζομένων και ιδιαίτερα για το αίσχος του «υπο-κατώτερου» μισθού. Το έναυσμα έδωσε ο πρόεδρος της ΝΔ, Κυρ. Μητσοτάκης, ο οποίος, μιλώντας σε συνέδριο της ΔΑΠ, αφού υποσχέθηκε στον επιχειρηματικό κόσμο «σοβαρή μείωση φόρων και εισφορών, όπως και νέες επενδύσεις», «δεσμεύτηκε» για την κατάργηση του «υπο-κατώτατου» μισθού σε βάθος χρόνου και υπό την προϋπόθεση ότι η ανεργία θα μειωθεί κατά 7 μονάδες και την επόμενη τριετία θα δημιουργηθούν 600.000 θέσεις εργασίας!

***

Από κοντά, η πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής, Φώφη Γεννηματά, δήλωσε πως «είναι ώρα για ουσιαστικά μέτρα (...) με την αύξηση του κατώτερου μισθού και τον προσδιορισμό του μέσω της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Και με πλήρη επαναφορά της καθολικής εφαρμογής των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, ώστε να καλύπτουν όλους τους εργαζόμενους». Εννοείται ότι σε αυτό το προκλητικό γαϊτανάκι των υποσχέσεων πρωταγωνιστεί η κυβέρνηση, καθώς δεν υπάρχει μέρα που η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας να μην επαναλάβει το γνωστό τροπάρι ότι «η επεκτασιμότητα των κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων, μαζί με την αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης, θα τεθούν σε ισχύ με τη λήξη του προγράμματος τον ερχόμενο Αύγουστο». Ενώ, όπως δήλωσε η υπουργός Εργασίας σε πρόσφατη συνέντευξή της, επικαλούμενη το παράδειγμα της Πορτογαλίας, «μπορούμε και στη χώρα μας να σχεδιάσουμε τεκμηριωμένα και να εφαρμόσουμε, σε συνεργασία με τους παραγωγικούς φορείς και τους εργαζόμενους, μία συγκεκριμένη πορεία αύξησης του κατώτατου μισθού, μετά το τέλος της επιτροπείας».

***

Το πρώτο που «βγάζει μάτι» σε όλη αυτήν τη φιλολογία, είναι η προσπάθεια των κομμάτων κυβέρνησης και αντιπολίτευσης να καλλιεργήσουν προσδοκίες στους εργαζόμενους ότι τα πράγματα θα αλλάξουν προς το καλύτερο, είτε με το «τέλος των μνημονίων», όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση, είτε με το δικό της «σχέδιο», αν εκλεγεί κυβέρνηση, όπως λέει η ΝΔ. Ολοι τους, όμως, βάζουν ως κοινή προϋπόθεση την επίτευξη της καπιταλιστικής ανάπτυξης: Τις επενδύσεις και τη μείωση της ανεργίας βάζει ως όρο το κόμμα της ΝΔ. Για «αλλαγή παραγωγικού μοντέλου» και «δίκαιη ανάπτυξη» κάνει λόγο η κυβέρνηση. Στην πράξη, επιχειρούν και οι δύο να στοιχίσουν τους εργαζόμενους πίσω από τους στόχους τους κεφαλαίου, με τη θολή προσδοκία ότι η ευόδωσή τους θα μεταφραστεί τουλάχιστον σε μια μικρή αύξηση στον κατώτερο και στους άλλους μισθούς. Καλούν το λαό να θεωρήσει «περασμένα ξεχασμένα» όσα έχασε στα χρόνια της κρίσης, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων, και να εναποθέσει τις ελπίδες για βελτίωση της ζωής του στις σκόπιμα αόριστες διακηρύξεις για αυξήσεις στον κατώτερο μισθό, πάντα υπό προϋποθέσεις, σε συνεννόηση με τους «θεσμούς» και βέβαια σε βάθος χρόνου. Τον καλούν, μάλιστα, να διαλέξει από το ράφι την «καλύτερη» πρόταση, όταν η ΝΔ ήταν αυτή που μαζί με το ΠΑΣΟΚ επέβαλαν το αίσχος των 586 και 511 ευρώ μεικτά κατώτερο μισθό και η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ήταν αυτή που το διατήρησε.

***

Να, λοιπόν, ποιοι μιλάνε για αυξήσεις στους μισθούς! Αυτοί που με τα τρία διαδοχικά μνημόνια «έσφαξαν στο γόνατο» τους εργαζόμενους σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, που δεν άφησαν πέτρα πάνω στην πέτρα από τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, που διέλυσαν τις ζωές των εργαζομένων, καταδικάζοντας εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους να μην παίρνουν ούτε τα ψίχουλα του σημερινού κατώτερου μισθού, λόγω της υποαπασχόλησης και της «ευελιξίας» στην αγορά εργασίας. Ομως, δεν είναι μόνο τα πεπραγμένα τους. Εξίσου ενοχοποιητικά είναι και αυτά που διακηρύσσουν ότι θα κάνουν. Για ποια αύξηση των μισθών μπορεί να γίνεται λόγος, όταν με τη μείωση του αφορολόγητου, που θα εφαρμοστεί ενδεχομένως και από του χρόνου, περιμένουν νέες επώδυνες μειώσεις τους μισθωτούς; Για ποιες αυξήσεις μιλάνε, όταν ο ένας υπόσχεται παραπέρα μείωση της φορολογίας των επιχειρηματικών κερδών και ο άλλος δεσμεύτηκε για επώδυνα δημοσιονομικά πλεονάσματα τα επόμενα χρόνια, τα οποία και τα δύο θα τα πληρώσουν και πάλι οι μισθωτοί; Οσο για το παράδειγμα της Πορτογαλίας, που επικαλείται ο ΣΥΡΙΖΑ, πράγματι του πάει «γάντι». Γιατί στην Πορτογαλία οι πραγματικοί μισθοί μειώθηκαν στα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων κατά 8,3%, ενώ το δίχρονο της κυβέρνησης των σοσιαλδημοκρατών αυξήθηκαν κατά μόλις 0,1%. Να, λοιπόν, ποια είναι τα όρια της ...ελπίδας που σερβίρουν προκλητικά στο λαό και πρέπει να την απορρίψει.

ΑμερικανοΝΑΤΟικά «καρφώματα»...

Οι εξελίξεις στις σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας δεν μπορούν να ειδωθούν έξω από το όλο και πιο σύνθετο πλέγμα των ανταγωνισμών στην περιοχή, βασικά ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Ρωσία, για το ξαναμοίρασμα σφαιρών επιρροής, για τον έλεγχο πηγών και δρόμων Ενέργειας και εμπορευμάτων.
Για να ερμηνευτούν σωστά πρέπει να συσχετιστούν με το γεγονός ότι η Τουρκία έχει ειδικό βάρος στο συσχετισμό δυνάμεων του ΝΑΤΟικού στρατοπέδου, σε συνθήκες στις οποίες οι αντιθέσεις οξύνονται στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, με επίκεντρο τη Συρία, αλλά αφορούν και το Ιράκ, το Ιράν και όλα τα ανοιχτά μέτωπα της περιοχής.
Το βέβαιο είναι ότι το παζάρι στην περιοχή «χοντραίνει» ανάμεσα στα ισχυρά ιμπεριαλιστικά κέντρα και τους «περιφερειακούς» τους συμμάχους, με διπλωματικά και στρατιωτικά μέσα, πάνω σε ανταγωνιστικά σχέδια, με τη διαμόρφωση αξόνων και αντιαξόνων. Και απ' αυτό το παζάρι, που γίνεται για λογαριασμό των μονοπωλίων, δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν ο ελληνικός, ο τουρκικός και οι άλλοι λαοί.
Σε αυτό το παζάρι, λόγω της οικονομικής, πολιτικής και στρατιωτικής της ισχύος, η Τουρκία παίζει σημαντικό ρόλο. Διεκδικεί να θωρακίσει και να διευρύνει τα συμφέροντα της τουρκικής αστικής τάξης. Αυτός είναι ο λόγος της επέμβασης στο Αφρίν, των απειλών για επέμβαση στο Βόρειο Ιράκ, των αμφισβητήσεων που διατρέχουν ολόκληρο το Αιγαίο και την Αν. Μεσόγειο.
Το «κλειδί», για να κατανοηθούν οι εξελίξεις, είναι τα συμφέροντα και οι σχεδιασμοί των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην περιοχή, ανταγωνιστικά προς τη Ρωσία, και πώς επιδρούν αντιφατικά στις σχέσεις με τη σύμμαχο Τουρκία. Αποκαλυπτική για όλα αυτά είναι η συνέντευξη που έδωσε χτες σε διαδικτυακό μέσο ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα (βλέπε και σελ. 7).
Αναφερόμενος στο «τρίγωνο» Ελλάδα - Τουρκία - ΗΠΑ, ο Τζ. Πάιατ σημείωσε: «Το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να κρατάμε υπόψη είναι ότι Ελλάδα και ΗΠΑ έχουν παρόμοια συμφέροντα σχετικά με την Τουρκία. Αυτό φάνηκε καθαρά όταν ο πρωθυπουργός Τσίπρας βρέθηκε στην Ουάσιγκτον (...) ο πρωθυπουργός ξεκαθάρισε ότι το συμφέρον της Ελλάδας, που είναι το ίδιο με το δικό μας, είναι να παραμείνει η Τουρκία συνδεδεμένη με τη Δύση, συνδεδεμένη με το ΝΑΤΟ, επικεντρωμένη στους ευρωατλαντικούς θεσμούς».
Είναι φανερό επομένως ότι, παρά τις μεταξύ τους αντιθέσεις, κυρίως σε ό,τι αφορά τις εξελίξεις στη Συρία, επιλογή των ΗΠΑ είναι να διατηρήσουν την Τουρκία στο «δυτικό», ΝΑΤΟικό στρατόπεδο και σε καμιά περίπτωση να μην επιτρέψουν την ανάπτυξη στρατηγικής συμμαχίας με τη Ρωσία, που θα σήμαινε σοβαρή μετατόπιση, με συνέπειες στο συσχετισμό δυνάμεων ΗΠΑ - Ρωσίας, σε βάρος της πρώτης.
Γι' αυτό οι ΗΠΑ επιμένουν να αναδεικνύουν τον σημαντικό ρόλο της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ, τη σημασία της για την «ασφάλεια» στην περιοχή, ενώ δεν είναι τυχαίο ότι με την ανοχή τους η Τουρκία κατέλαβε το Αφρίν. Βέβαια, μένει να αποδειχτεί μέχρι ποιου σημείου τα ανταγωνιστικά συμφέροντα και οι οξυμένες αντιθέσεις, θα διευθετούνται με συμβιβασμούς.
Είναι αυτονόητο, επίσης, ότι οι σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας αναπτύσσονται σε συνάρτηση με το γεγονός ότι η ελληνική αστική τάξη συνδέει άμεσα τα συμφέροντά της με την προώθηση της «ατζέντας» ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην περιοχή, έναντι των ανταγωνιστών τους, κυρίως απέναντι στη Ρωσία. Γι' αυτό η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ συμμετέχει ενεργά στους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς και, ταυτόχρονα, καλλιεργεί εφησυχασμό σε ό,τι αφορά την τουρκική επιθετικότητα, αναγορεύοντας το ΝΑΤΟ σε εγγυητή της «ασφάλειας» και της «σταθερότητας» στην περιοχή.
Γι' αυτό, άλλωστε, ο Πάιατ «καρφώνει» την ελληνική κυβέρνηση στη συνέντευξή του, απαντώντας στην κριτική ότι οι ΗΠΑ «νίπτουν τας χείρας τους» για την τουρκική επιθετικότητα έναντι της Ελλάδας. Οπως είπε, «υποστηρίζουμε την προσέγγιση του πρωθυπουργού Τσίπρα και την έμφαση στο να διατηρηθούν κανάλια επικοινωνίας με την Αγκυρα (...) έχουμε να κερδίσουμε πολλά από τη διατήρηση πολύ στενής επικοινωνίας μεταξύ μας, μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ, όσο αναπτύσσουμε τις αντίστοιχες ατζέντες μας σε σχέση με την Τουρκία (...) Γιατί όσο δύσκολο και αν είναι αυτό για εσάς, και όσο δύσκολο και αν είναι για εμάς, δεν υπάρχει καλύτερη εναλλακτική»...