Αν ο 902 είχε κλικ-μπέιτ τίτλους…

Σφυροδρέπανος

Το συζητούσαμε σε μια παρέα στο Φεστιβάλ, σε στιγμές χαλαρότητας, καθώς βλέπαμε τα βίντεο και τις φεστιβαλικές ειδήσεις που ανέβαιναν στο portal.
Προφανώς κάποιοι τίτλοι, όπως “άφθονο γέλιο χάρισε ο τσολιάς”, “νεανική κοσμοπλημμύρα”, “ενέργεια και ροκ ήχοι στη νεανική σκηνή” δεν είναι αυτό που θα λέγαμε “η φαντασία στην εξουσία”. Πολύ περισσότερο δεν είναι κλικ-μπέιτ, δηλαδή τίτλοι που τραβάνε την προσοχή και τα κλικ του επισκέπτη, για να ικανοποιήσει την περιέργειά του και να απογοητευτεί κατά κανόνα, αφού ο τίτλος δεν αντιστοιχεί στο περιεχόμενο. Πολλά μέσα το έχουν αναγάγει μάλιστα σε πάγια τακτική, που θα την λέγαμε κι επιστήμη, αν δεν πρόδιδαν το χαμηλό επίπεδο κάτι ξέμπαρκοι άσοι (!1!) που ήθελαν να γίνουν θαυμαστικά, μετά από τίτλους του στιλ “ΣΟΚ” και “δείτε το πριν το κατεβάσουν…”
Αντιθέτως, τα κομματικά μέσα μένουν συνήθως στη μαγεία της λιτότητας και μια απλή περιγραφή, ώστε να ξέρει ο αναγνώστης τι τον περιμένει. Ακόμα κι αν υπάρχει πχ μια ζουμερή δήλωση ενός καλλιτέχνη, θα προτιμήσει πχ να γράψει στον τίτλο “δήλωση του τάδε για τη συμμετοχή του στο Φεστιβάλ”, παρά κάποιο άλλο χαρακτηριστικό απόσπασμα, που θα μαγνήτιζε το ενδιαφέρον και θα τραβούσε περισσότερους.
Πώς θα ήταν όμως τα πράγματα, αν τα κομματικά μέσα ακολουθούσαν διαφορετικούς κανόνες…;

-.-

“Υποκλίθηκε” ο Νταλάρας στο ΚΚΕ – Δείτε τη δήλωσή του στον 902
Τρέλανε κόσμο ο Βασίλης με τρίωρο μαραθώνιο επί σκηνής
Γ. Κότσιρας: “Στο τελευταίο Φεστιβάλ μου ήμουν στα σουβλάκια” – Δείτε πως ήταν τότε
Τι δηλώνει το τελευταίο σουβλάκι που έφτιαξε
ΠΑΣΟΚ και σφυροδρέπανα – Τα απούλητα μπρελόκ των Πορτογάλων
Δήλωση -ΣΟΚ, Ζαραλίκος: “Θρεφτάρι ο Κουτσούμπας – Όλοι έτσι θα γίνουμε στο σοσιαλισμό…”
“Πάμε να πέσουμε στη λίμνη;” – Χαμός στο Μύρωνα Στρατή
Ξέσπασμα Τσολιά: “Πάλι τον Νταλάρα φέρατε; Πόσο θα τον ξεπλύνετε πια…;”
Διαβάστε αποκλειστικά τη μυστική συνταγή των ταξικών Λουκουμάδων της ΚΝΕ
Το 24ωρο της Αχέντ Ταμίμι στην Ελλάδα – Αποκλειστικές εικόνες και πληροφορίες
Κιμούλης και Μηλιός – παρουσίες που ταράζουν τα νερά  στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ
Γ. Μάγγας: “Κατεβαίνω υποψήφιος με το ΚΚΕ” – Όλο το παρασκήνιο…
Ξεπούλησε ο χίπστερ Στάλιν στη Διεθνούπολη – Αποκλειστικές εικόνες από τα συλλεκτικά αξεσουάρ
Ο σεξιστής τσολιάς ξαναχτυπά: “Ωραίο γκ…άκι η Αχέντ Ταμίμι”.
Τους χόρεψε στο ταψί ο ΓΓ με βαρύ ζεϊμπέκικο
Με σπασμένη μούρη στο χώρο του Φεστιβάλ ο Τζήμερος – Δείτε το πριν το κατεβάσουν

-.-

Και μπορεί να πάει λέγοντας επί μακρόν…
Σκεφτηκαμε αρκετά, γελάσαμε περισότερο, για να καταλήξουμε τελικά στο συμπέρασμα: “ευτυχώς που δε λειτουργεί έτσι ο 902 και υπάρχει αυτή η σταθερά…”
Για κάποιους μπορεί αυτό να είναι το πρόβλημα των κομμουνιστών, ο τρόπος που επικοινωνούν αυτά που λένε στο ευρύ κοινό, χωρίς να τα κάνουν πιο ελκυστικά. Από την άλλη όμως, αυτό ακριβώς είναι και το πλεονέκτημά τους. Δεν πρόκειται να σου πουν άλλα από αυτά που ισχύουν, να σου πουλήσουν φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Κι όσο για τον κόσμο και τη μαζικότητα που κερδίζουν έτσι, το Φεστιβάλ είναι μια αρκετά σοβαρή ένδειξη για το αν έχουν όντως ή όχι πρόβλημα να προσελκύσουν ευρύ κοινό…

Έκρηξη με τραυματίες στο συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ντονέτσκ

Κατιούσα

Τρεις άνθρωποι, μεταξύ των οποίων και ο υποψήφιος για τη θέση του επικεφαλής της αυτοαποκαλούμενης Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντόνετσκ εκ μέρους του Κομμουνιστικού Κόμματος Ιγκόρ Χακιμζιάνοφ, τραυματίστηκαν σε έκρηξη το Σάββατο το απόγευμα σε κτίριο στο Ντόνετσκ, όπου πραγματοποιήθηκε το τοπικό Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος της ΛΔ Ντονέτσκ.
Κατά τη στιγμή της έκρηξης ο Χακιμζιάνοφ ήταν μέσα στο κτίριο, δήλωσε στους δημοσιογράφους το μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Γκενάντι Φομένκο. «Κατά τη στιγμή της έκρηξης στο κτίριο, υπήρχαν περίπου 50 άτομα στην περιοχή της έκρηξης βρέθηκε ένα πακέτο, δύο γυναίκες τραυματίστηκαν, μία από αυτές υπέστη σοβαρά εγκαύματα. Τραυματίστηκε και ο Ιγκόρ Χακιμζιάνοφ υποψήφιος για τη θέση του επικεφαλής της ΛΔ Ντονέτσκ», – είπε. Από την πλευρά του, ο επικεφαλής του Κομμουνιστικού Κόμματος της ΛΔ Ντονέτσκ Μπόρις Λιτβίνοφ δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι το κτίριο του συνέδριου υπέστη σοβαρές ζημιές, κάηκαν μερικά δωμάτια του ισογείου. «Το κτίριο είναι δικό μας, σήμερα 307 αντιπρόσωποι συμμετείχαν στο συνέδριο. Το συνέδριο είχε τελειώσει, είχαμε μια συνάντηση, με το τέλος της συνάντησης κι αποχωρώντας από το κτίριο εκείνη τη στιγμή μια βόμβα εξερράγη μπροστά στα μάτια μας. Βαριά τραυματίστηκε η γραμματέας της επιτροπής πόλης του κόμματος Ιρίνα Γιάκιν  με πολλαπλά τραύματα από θραύσματα στο σώμα και το πρόσωπο.
Επίσης νοσηλεύονται στο νοσοκομείο δύο ακόμα άτομα». Αργότερα, πηγή του «Interfax» στο Συμβούλιο των Υπουργών της ΛΔ Ντονέτσκ, δήλωσε ότι, σύμφωνα με πληροφορίες, ο αριθμός των θυμάτων της έκρηξης στο συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος στο Ντόνετσκ, ήταν τέσσερις τραυματίες κανένας όμως νεκρός.Η τοποθέτηση της εκρηκτικής συσκευής έχει γίνει εκ των προτέρων – περίπου μία ημέρα πριν από το Συνέδριο,» – είπε η πηγή. Οι αρχές επιβολής του νόμου της ΛΔ Ντονέτσκ θεωρούν ότι την έκρηξη προκάλεσε ομάδα σαμποτέρ των μυστικών υπηρεσιών της Ουκρανίας.
Πηγή: interfax.ru
Μετάφραση από: vidici@deliolanis

Με το ΚΚΕ για το δίκιο μας - Δυνατό εργατικό κίνηµα - Κοινωνική Συµµαχία για την εξουσία

 

Νέο τετρασέλιδο φυλλάδιο κυκλοφόρησε το ΚΚΕ, με το οποίο οι Κομματικές Οργανώσεις οργανώνουν πλατιά εξόρμηση στο λαό, καλώντας σε ενίσχυση του Κόμματος. Το φυλλάδιο αναφέρει:

«Εργατοϋπάλληλοι, άνεργοι, άνεργες, νέοι και νέες, αυτoαπασχολούμενοι, 

βιοπαλαιστές αγρότες, συνταξιούχοι, 

Απευθυνόμαστε σε όλους εσάς:

- Που η λεγόµενη “επόµενη ηµέρα” και η “µεταµνηµονιακή εποχή” δεν αλλάζουν κάτι στη ζωή σας, δεν σας ελαφρύνουν από τα βάρη που έφεραν τα 10 χρόνια της κρίσης και των µνηµονίων.

- Σε εσάς, που αναγνωρίζετε την καθηµερινή δράση του ΚΚΕ στους χώρους δουλειάς και νεολαίας, στις πόλεις, στα χωριά, τη µαχητική του στάση σε κάθε πρόβληµα που απασχολεί το λαό µας. Που, παρά τις επιµέρους διαφωνίες σας, κατανοείτε ότι αυτή η στάση του ΚΚΕ ήταν πραγµατικά ασπίδα προστασίας για τα λαϊκά συµφέροντα, ότι τα πράγµατα θα ήταν χειρότερα χωρίς το ΚΚΕ.

- Σε εσάς, που τα προηγούµενα χρόνια συµµετείχατε στους αγώνες, ίσως πιστέψατε στην ελπίδα µιας “αριστερής κυβέρνησης”, όµως δεν ακολουθήσατε τον ΣΥΡΙΖΑ στην πορεία πλήρους µετάλλαξής του.

- Σε εσάς, που ανησυχείτε για τις επικίνδυνες εξελίξεις στην περιοχή µας και αγανακτείτε που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχει γίνει σηµαιοφόρος των σχεδιασµών του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, της Ε.Ε.

- Στους νέους, που µεγαλώσατε στα χρόνια της κρίσης και βλέπετε το µέλλον µε ανησυχία και ανασφάλεια.

Καμία αναμονή!

 

Η “νέα ημέρα” φέρνει ένα “μεταμνημονιακό μνημόνιο”

Ο ΣΥΡΙΖΑ, µε αφορµή το τυπικό τέλος του 3ου µνηµονίου, κοροϊδεύει, όταν µιλάει για επιστροφή στην “ευρωπαϊκή κανονικότητα” και την “εθνική κυριαρχία” στην άσκηση πολιτικής.

Η “κανονικότητα” της ΕΕ και του κεφαλαίου περιλαµβάνει “µνηµόνια διαρκείας”. Αυτή η πολιτική εφαρµόστηκε και στην Ελλάδα σε συνθήκες κρίσης και υψηλού χρέους.

Τα µνηµόνια δεν ήταν µόνο µια “επιβολή από τα έξω”. Ήταν η ταξική επιλογή του εγχώριου κεφαλαίου, για να εξασφαλίσει ακόµη πιο φτηνή εργατική δύναµη, ακόµη µεγαλύτερα προνόµια και πεδία δράσης.

Η περίφηµη “πρόσβαση στις χρηµαταγορές” δεν είναι χωρίς δεσµεύσεις.

Όλοι αυτοί θα αξιολογούν την ελληνική οικονοµία, µε βάση τη διατήρηση και επέκταση των αντιλαϊκών µέτρων.

Για όλους αυτούς τους λόγους, η πραγµατικότητα που διαµόρφωσαν τα µνηµόνια για τα λαϊκά στρώµατα

θα είναι εδώ και τα επόµενα χρόνια, όπως:

• Η διατήρηση των εκατοντάδων µνηµονιακών νόµων.
• Η διαιώνιση των “µατωµένων πλεονασµάτων” µέχρι το 2060, που υπονοµεύει το µέλλον των νέων ανθρώπων.
• Η συνέχιση των αναδιαρθρώσεων, όπως η προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων και οι πλειστηριασµοί.
• Η αυξηµένη εποπτεία, που γίνεται ακόµη πιο ασφυκτική για τους λαούς της Ευρώπης.

 

Καμία εμπιστοσύνη σε όσους μας έφεραν εδώ!

 

Τα προγράμματα του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ, του ΚΙΝΑΛ - ΠΑΣΟΚ δεν έχουν ουσιαστικές διαφορές

Οι υποσχέσεις της κυβέρνησης για µέτρα ανακούφισης είναι χωρίς αντίκρισµα.

Προβάλλει την αύξηση του κατώτατου µισθού για λίγα ευρώ. Την ίδια ώρα ενεργοποιεί έναν από τους πιο αντεργατικούς νόµους των Ν∆ - ΠΑΣΟΚ, το “νόµο Βρούτση”, ο οποίος καταργεί τη συλλογική διαπραγµάτευση για το ύψος του κατώτατου µισθού, που θα καθορίζεται µε Υπουργική Απόφαση και µε κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος.

Προβάλλει την επέκταση ελάχιστων συλλογικών συµβάσεων. Την ίδια ώρα µόλις το 10% των εργαζοµένων -κυρίως των νέων- καλύπτονται από αυτές και η κυβέρνηση δίνει νέα όπλα στη µεγαλοεργοδοσία για να τις υπονοµεύει. Όπως το νόµο για το ξήλωµα του δικαιώµατος στην απεργία.

Η υποκρισία της κυβέρνησης φάνηκε όταν απέρριψε την πρόταση νόµου του ΚΚΕ για την κατάργηση των αντεργατικών νόµων, την επαναφορά των συλλογικών συµβάσεων, την ουσιαστική αύξηση του κατώτατου µισθού στα 751 ευρώ.

Ακόµη κι αν δώσει κάποια ψίχουλα στους εργαζόµενους για προεκλογική χρήση, αυτά θα εξανεµιστούν από άλλα αντιλαϊκά µέτρα, όπως η δραστική µείωση του αφορολόγητου.

Η Ν∆ δίνει ακόµη µεγαλύτερα διαπιστευτήρια στο κεφάλαιο, για να διεκδικήσει αυτή το χρίσµα του εκλεκτού. Βλέπει µε αµηχανία τον ΣΥΡΙΖΑ να έχει εξελιχθεί σε στυλοβάτη του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Όλοι αυτοί, που η Ν∆ υπηρετούσε από τα γεννοφάσκια της, σήµερα δίνουν τα εύσηµα στον ΣΥΡΙΖΑ για το ρόλο που έπαιξε.

Γι’ αυτόν το λόγο πλειοδοτεί σε αντιλαϊκές προτάσεις και τονίζει την αποφασιστικότητά της να προχωρήσει τις αναδιαρθρώσεις που απαιτεί το κεφάλαιο.

Οι πραγµατικές διαφορές τους είναι µηδαµινές. Αφορούν στο από ποια τσέπη θα τα πάρουν από το λαό, καθώς και την υπηρεσία που προσφέρει ο καθένας στο σύστηµα. 

Η µεν Ν∆ προτάσσει την προσήλωσή της στις αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις, ο δε ΣΥΡΙΖΑ την ικανότητά του στη χειραγώγηση του λαού.

Από κοντά και η “µεταµφίεση” του ΠΑΣΟΚ, το ΚΙΝΑΛ, που διεκδικεί ρόλο µπαλαντέρ σε µια επόµενη αντιλαϊκή κυβέρνηση.

Σε ένα άδικο και σάπιο σύστημα δεν υπάρχει δίκαιη, σταθερή και ειρηνική ανάπτυξη

Η ανάπτυξη, την οποία υπηρετούν όλοι τους, είναι η καπιταλιστική ανάπτυξη που στηρίζεται στην πάµφθηνη εργατική δύναµη, στους ανταγωνισµούς και τους πολέµους. 

Η µικρή ανάπτυξη των δύο τελευταίων χρόνων στηρίζεται στη σηµερινή εργασιακή ζούγκλα. Αυτήν διαφηµίζουν στους επενδυτές. Αυτήν προστατεύουν όλοι τους, πότε µε τη µεγαλύτερη ευελιξία στην εργασία, πότε µε τη µείωση του λεγόµενου µη µισθολογικού κόστους.

Τα επιδόµατα πτωχοκοµείου, που υπόσχονται, δεν είναι απόδειξη φιλολαϊκής πολιτικής, αλλά πρακτική όλων των κυβερνήσεων, για να ανακυκλώνουν τη φτώχεια, να εξισώνουν προς τα κάτω µισθωτούς και συνταξιούχους.

Η επίθεση δεν αφορά µόνο το εισόδηµα, αλλά όλες τις πτυχές της ζωής του λαού.

Οι καταστροφές σε Μάτι, Μάνδρα, λόγω της έλλειψης των αναγκαίων µέτρων, είναι µια ακοµη απόδειξη της βαρβαρότητας του καπιταλιστικού δρόµου ανάπτυξης.

Την ίδια στιγµή, τα επιτελεία του συστήµατος ανησυχούν για µια νέα, βαθύτερη οικονοµική κρίση, που θα αγκαλιάσει ακόµα περισσότερο τη διεθνή οικονοµία.

Οι εµπορικοί πόλεµοι, το αβέβαιο µέλλον της ΕΕ - Ευρωζώνης, η όξυνση των ανταγωνισµών ανάµεσα σε ΝΑΤΟ - Ρωσία, δεν µπορούν να αποτρέψουν την εκδήλωση µιας νέα κρίσης.

Και όταν τα µέσα αυτά δεν επαρκούν για να αντιµετωπιστούν τα αδιέξοδα του συστήµατος, τότε το κυνήγι για νέες αγορές, πλουτοπαραγωγικές πηγές, για τους δρόµους της Ενέργειας, διεξάγεται µε πολέµους και επεµβάσεις. Η κατάσταση στην περιοχή µας µυρίζει µπαρούτι και η κυβέρνηση πρωτοστατεί στους ιµπεριαλιστικούς σχεδιασµούς, µε στόχο την αναβάθµιση του ελληνικού κεφαλαίου.

Αυτό κάνει µε την επέκταση των αµερικανοΝΑΤΟϊκών βάσεων στην Ελλάδα, µε τη διαµεσολάβηση για να µπουν νέες χώρες στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, όπως έκανε µε την πρόσφατη Συµφωνία των Πρεσπών.

Γυρίζουμε την πλάτη στα νέα ψευτοδιλήμματα και τις κάλπικες διαχωριστικές γραμμές 

Τα προηγούµενα χρόνια είχαµε το δίληµµα “µνηµόνιο - αντιµνηµόνιο”, µέχρι που όλοι έγιναν µνηµονιακοί ...

Μετά είχαµε το ΟΧΙ του ΣΥΡΙΖΑ και το ΝΑΙ των Ν∆ - ΠΑΣΟΚ στο δηµοψήφισµα, που έγινε “ΝΑΙ σε όλα” από όλους...

Τώρα ξαναζεσταίνουν µπαγιάτικα διλήµµατα ή εφευρίσκουν νέα, για να κρύψουν τη σύγκλιση τους σε όλα τα κρίσιµα ζητήµατα. Αυτή η σύγκλιση είναι που έχει καταστήσει τόσο εύκολες τις µετακινήσεις από το ένα κόµµα στο άλλο, στη διαδικασία αναµόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήµατος.

“∆εξιά - αντιδεξιά”, “ακροδεξιά - δηµοκρατία”, λένε οι µεν...“ΣΥΡΙΖΑ – αντιΣΥΡΙΖΑ”, “υπευθυνότητα – λαϊκισµός”, λένε οι δε....∆ιαστρεβλώνουν την έννοια της “προόδου”.

- Όµως, πόσο “προοδευτικό” είναι να λες ότι θα κάνεις τον ΕΝΦΙΑ “δικαιότερο”; 
Πόσο προοδευτική είναι η εξαγγελία χιλιάδων πλειστηριασµών λαϊκών κατοικιών; Και µάλιστα να ψηφίζεις νόµο, που χαρακτηρίζει τις κινητοποιήσεις ενάντια στους πλειστηριασµούς, “ιδιώνυµο” αδίκηµα.

- Πόσο “προοδευτική” είναι η υπονόµευση διά νόµου του απεργιακού δικαιώµατος, η εφαρµογή του µνηµονιακού εκτρώµατος για τον καθορισµό του κατώτερου µισθού από την κυβέρνηση και την εργοδοσία;

- Πόσο "προοδευτικό" είναι το “πλυντήριο” που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ στον αµερικανικό ιµπεριαλισµό και την κυβέρνηση Τραµπ;

- Πόσο "προοδευτική απάντηση" στην ακροδεξιά είναι η αθώωση της ΕΕ, που πρωτοστατεί στην εξίσωση φασισµού-κοµµουνισµού και στηρίζει αντιδραστικές δυνάµεις, όπως στην Ουκρανία;

- Πόσο αποτελούν απάντηση στην “ακροδεξιά” τα κολαστήρια που συντηρεί η κυβέρνηση στη Μόρια της Λέσβου και αλλού, µε τους χιλιάδες εγκλωβισµένους πρόσφυγες, λόγω των αντιδραστικών συµφωνιών της ΕΕ, που έχει ψηφίσει η κυβέρνηση;

- Πού διαφέρουν από τον “νεοφιλελευθερισµό” οι προτάσεις για µείωση της φορολογίας στους επιχειρηµατικούς οµίλους, η εφαρµογή κατά γράµµα της «εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ», που επιταχύνει το ξεκλήρισµα των φτωχών αυτοαπασχολούµενων της πόλης και της υπαίθρου;

Πραγματική πρόοδος είναι: Ο λαός να ζει με βάση τις σύγχρονες ανάγκες του, τις δυνατότητες που δημιουργεί η επιστήμη, η τεχνολογία, η παραγωγικότητα της εργασίας

 

• Πρόοδος για το λαό

Eίναι η ανατροπή του µνηµονιακού και αντιλαϊκού οπλοστασίου, για να ανακτήσουν οι εργαζόµενοι τις απώλειές τους, να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες τους.

• Πραγµατικά «σύγχρονο»

Eίναι να έχουν όλοι οι εργαζόµενοι µόνιµη και σταθερή δουλειά, δωρεάν Παιδεία, Υγεία - Πρόνοια, να απολαµβάνουν τον τεράστιο πλούτο που παράγουν.

• Πρόοδος

Θα είναι να αποδεσµευτεί η χώρα από τις ιµπεριαλιστικές συµµαχίες και τα θανατηφόρα σχέδιά τους.

Το πραγµατικό δίληµµα από τη σκοπιά του λαού δεν είναι να επιλέγει το κάθε φορά “µικρότερο κακό” που προβάλλουν οι εκµεταλλευτές του.
Το πραγµατικό δίληµµα είναι ένα:

Ισχυρό εργατικό κίνηµα και κοινωνική συµµαχία για να ξεκινήσει µια µεγάλη αντεπίθεση µε στόχο την ανατροπή του συστήµατος ή συνέχιση του ίδιου δρόµου που αποδεδειγµένα φέρνει νέα δεινά και καταστροφές;

 

Η πραγματική διαφορά μπορεί να γίνει με ένα πιο ισχυρό ΚΚΕ

 
Για να δυναµώσει η ελπίδα, για να υπάρξει πραγµατική “καθαρή έξοδος” και σίγουρη προοπτική για το λαό, ενάντια στο σύστηµα που γεννά φτώχεια, κρίσεις, πολέµους.

• Να µεγαλώσουµε τα εµπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική που ασκεί η σηµερινή ή όποια µελλοντική κυβέρνηση.
• Να πολλαπλασιάσουµε τις εστίες αντίστασης και διεκδίκησης σύγχρονων δικαιωµάτων της νεολαίας και των εργαζοµένων.
• Να νιώσουν πραγµατικά αδύναµοι: Κυβερνήσεις και κόµµατα που, κάνοντας πράξη τις απαιτήσεις του ΣΕΒ, των εφοπλιστών και των τραπεζιτών, τσακίζουν τη ζωή µας.
• Να δυναµώσουµε την πάλη ενάντια στην εµπλοκή της χώρας στα πολεµικά σχέδια των ΝΑΤΟ - ΗΠΑ - ΕΕ, να δυναµώσει η εναντίωση στους ιµπεριαλιστικούς πολέµους και τις αιτίες τους.
• Να αντιµετωπίσουµε τις πραγµατικές αιτίες για την άνοδο του φασισµού, που βρίσκονται στο ίδιο το σύστηµα της εκµετάλλευσης και σε µεγάλα συµφέροντα τα οποία χρησιµοποιούν τους φασίστες ως εµπροσθοφυλακή εναντίον -πρώτα και κύρια- του εργατικού κινήµατος. Να αποµονωθεί η ναζιστική εγκληµατική Χρυσή Αυγή.
• Να βάλουµε µπροστά, σε πρώτο πλάνο, τις σύγχρονες ανάγκες του λαού και της νεολαίας.

 

Κρίσιμος δείκτης για όλα αυτά είναι η δύναμη του ΚΚΕ

Το ΚΚΕ βρίσκεται στην εµπροσθοφυλακή των εργατικών, λαϊκών και νεανικών αγώνων. Παλεύει για την ανασύνταξη του εργατικού κινήµατος, για µια µεγάλη κοινωνική συµµαχία.

∆εν έχει δεσµεύσεις σε επιχειρηµατίες και εκατοµµυριούχους. ∆εν έχει δεσµεύσεις στην ΕΕ, στις ΗΠΑ, στον ΣΕΒ, στο ΝΑΤΟ, όπως τα άλλα κόµµατα.

Το ΚΚΕ δεν µασάει τα λόγια του. ∆εν χαϊδεύει αυτιά για να κλέψει ψήφους.

Προβάλλει τις σύγχρονες ανάγκες, παλεύει για να αντιστοιχηθεί το επίπεδο ζωής µε την τεράστια ανάπτυξη της παραγωγής και της επιστήµης.

Αποκαλύπτει τον πραγµατικό και µεγάλο ένοχο για τα προβλήµατα που αντιµετωπίζει ο λαός και η νεολαία: Το καπιταλιστικό σύστηµα. Αυτό που προσκυνούν όλα τα άλλα κόµµατα.

Έχει πρόγραµµα και σχέδιο που οδηγεί σε έναν ανώτερο τύπο οργάνωσης της οικονοµίας και της κοινωνίας, µε ατµοµηχανή την εξασφάλιση της λαϊκής ευηµερίας και όχι τα κέρδη µιας χούφτας εκµεταλλευτών.

Αυτός ο δρόµος οδηγεί σε ξέφωτο υπέρ της λαϊκής πλειοψηφίας.

Μπορούµε να βαδίσουµε σήµερα µαζί, ιδιαίτερα µε ανθρώπους που νιώθουν προοδευτικοί, αριστεροί, µε τους νέους που δεν θέλουν να συµβιβαστούν µε τη ζωή που τους ετοιµάζουν.

Στις κινητοποιήσεις, στις εκλογές στα σωµατεία και τους συλλόγους του εργατικού - λαϊκού κινήµατος.

Στις βουλευτικές εκλογές και ευρωεκλογές. Στις δηµοτικές και περιφερειακές εκλογές.

Κάνοντας παντού πολύ πιο δυνατό το ΚΚΕ!».

Διαβάστε το φυλλάδιο ΕΔΩ

Google και Αμερικανικές Μυστικές Υπηρεσίες – Μια κολώνια που κρατάει χρόνια

Κατιούσα

Σαν σήμερα πριν 20 χρόνια ιδρύεται η Google από τους Σέρτζει Μπριν και Λάρυ Πέιτζ, που εξακολουθεί παρά τις πολυσχιδείς πλέον δραστηριότητές της να είναι γνωστή κυρίως για τη μηχανή αναζήτησής της. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι υπηρεσίες της διευκόλυναν τη ζωή εκατομμυρίων χρηστών στο ίντερνετ, από την άλλη τα σκάνδαλα παραβίασης προσωπικών δεδομένων ή παρακολούθησης στα οποία εμπλέκεται η εταιρεία, όπως και σε προγράμματα του αμερικανικού στρατού, από τα οποία δεσμεύτηκε να αποσυρθεί σταδιακά μόνο μετά από έντονες αντιδράσεις των εργαζομένων, αποτελούν την άλλη όψη του αστραφτερού νομίσματος.
Αν αυτά είναι λίγο – πολύ γνωστά στους περισσότερους, λιγότερο προβεβλημένο είναι το γεγονός πως η ίδια η δημιουργία της Google είναι -έμμεσα τουλάχιστον – καρπός της συνεργασίας λαμπρών μυαλών της πληροφορικής με τις υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ, οι οποίες συνεργάζονται εδώ και δεκαετίες με τη Σίλικον Βάλεϋ, τη Μέκκα της πληροφορικής στις ΗΠΑ, προκειμένου να βρουν πιο αποτελεσματικούς τρόπους εντοπισμού ατόμων και ομάδων στο διαδίκτυο.
Οι υπηρεσίες πληροφοριών ευελπιστούσαν πως οι κορυφαίοι της πληροφορικής στη χώρα θα έπαιρναν αδιαβάθμητες πληροφορίες και στοιεία χρηστών, θα τα συνδύαζαν με αυτό που έγινε γνωστό ως διαδίκτυο και θα άρχιζαν να δημιουργούν εμπορικές επιχειρήσεις προσαρμοσμένες στις επιθυμίες του κοινού και τις ανάγκες των μυστικών υπηρεσιών. Η συνεργασία αυτή είχε βασικό καρπό το καθεστώς παγκόσμιας μαζικής παρακολούθησης που βιώνουμε σήμερα..
Βρισκόμαστε στα μέσα περίπου της δεκαετίας του ’90 και τόσο η NSA όσο και η CIA άρχισαν να αντιλαμβάνονται ότι οι αναδυόμενες εταιρείες πληροφορικής ήταν το μέλλον στον τομέα της παρακολούθησης, σε μια εποχή μάλιστα περικοπής δαπανών προς τις δυο υπηρεσίες. Για το λόγο αυτό αμφότερες άρχισαν να αναζητούν επιστήμονες στα αμερικανικά πανεπιστήμια που θα έκαναν αυτό που δε θα μπορούσαν να κάνουν ποτέ ομάδες πρακτόρων και ειδικών στους σταθμούς της NSA και της CIA, δηλαδή τη συλλογή τεράστιων ποσοτήτων δεδομένων με τρόπο που να βγάζει νόημα.
Για το λόγο αυτό χρηματοδότησαν ένα μεγάλο πρόγραμμα με τίτλο MDDS (Massive Digital Data Systems), του οποίου τη διαχείριση είχαν αναλάβει άλλες εταιρείες πληροφορικής και πληροφοριών. Το πρόγραμμα παρουσιάστηκε σε μια σειρά επιστημόνων πληροφορικής στα κορυφαία πανεπιστήμια των ΗΠΑ μαζί με έγγραφο που εξηγούσε τι ήταν αυτό που επιδίωκαν η CIA, η NSA και άλλες υπηρεσίες.
Δύο από το πρώτα κονδύλια του MDDS πήγαν σε ερευνητική ομάδα του Στάνφορντ που περιλάμβανε τους μελλοντικούς συνιδρυτές της Google Μπριν και Πέιτζ, μεταπτυχιακοί φοιτητές τότε που ασχολούνταν με την κατάταξη ιστοσελίδων και τη νοηματοδότηση των αναζητήσεων των χρηστών. Χάρη σε αυτή τη χρηματοδότηση γεννήθηκε η βάση της Google, ενώ στη διάρκεια του προγράμματος οι δυο ερευνητές συναντώνταν συχνά με εκπροσώπους του για να ενημερώνουν για την πρόοδο της έρευνας. Η ίδια η Google αποσιωπά το ρόλο της CIA και της ΝSA στην ίδρυση της εταιρείας, αναφέροντας μόνο την ομοσπονδιακή χρηματοδότηση για τη “δημιουργία ψηφιακών βιβλιοθηκών”.
Μέσα στα χρόνια μάλιστα η εταιρεία επανειλλημμένα έχει διαψεύσει φήμες ότι χρηματοδοτήθηκε από μυστικές υπηρεσίες στα πλαίσια της καταπολέμησης της τρομοκρατίας. Τα στοιχεία όμως είναι σαφή. Η Google δεν αποτελεί άμεσα προϊόν των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, ωστόσο η αφειδώλευτη χρηματοδότηση εκ μέρους τους επέτρεψε τη δημιουργία μιας υπηρεσίας που ίσως ακόμα και στα πιο τρελά όνειρα των ιθυνόντων της NSA και της CIA δε θα αποδεικνυόταν τόσο αποτελεσματική για τις επιδιώξεις παρακολούθησης εκατομμυρίων πολιτών ανά τον κόσμο.
Με πληροφορίες από qz.com

Ο Ισραηλινός στρατός δολοφόνησε σήμερα άλλους τέσσερις Παλαιστίνιους

        

Τέσσερις Παλαιστίνιοι, μεταξύ των οποίων και ένα αγόρι 14 ετών, σκοτώθηκαν σήμερα από πυρά Ισραηλινώνστρατιωτών στη Λωρίδα της Γάζας, κατά τη διάρκεια διαδήλωσης κοντά στο ισραηλινό τείχος της ντροπής, ανακοίνωσε το παλαιστινιακό υπουργείο Υγείας.

ΣΕ ΕΞΕΛΙΞΗ Η ΛΕΓΟΜΕΝΗ «ΤΕΤΑΡΤΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ»

Κινδυνεύει να μετατραπεί σε εφιάλτη για τους εργαζόμενους, εξαιτίας των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής

Πλήρως αυτοματοποιημένη ρομποτική συναρμολόγηση στην αυτοκινητοβιομηχανία

Αντιφατικά μηνύματα στέλνουν οι αστικές αναλύσεις για το μέλλον της εργασίας, καθώς προχωρά, αλλού πιο γρήγορα κι αλλού πιο αργά, η λεγόμενη «4η Βιομηχανική Επανάσταση», με την ευρεία εφαρμογή της ρομποτικής, της τεχνητής νοημοσύνης και άλλων σύγχρονων τεχνολογιών στην παραγωγή. Η πρόσφατη «Εκθεση για το μέλλον των επαγγελμάτων» του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) ανέλυσε τις τάσεις ως προς την απασχόληση και την αμοιβή των επαγγελμάτων, την τρέχουσα πενταετία 2018 - 2022.
Η μελέτη βασίστηκε σε στοιχεία από 20 χώρες και 12 βιομηχανικούς τομείς. Ακόμη και οι χώρες που δεν θα υιοθετήσουν την εφαρμογή νέων τεχνολογιών στον ίδιο βαθμό π.χ. με την Κίνα, τις ΗΠΑ και άλλες μεγάλες καπιταλιστικές χώρες, θα επηρεαστούν έμμεσα από την επίδραση που θα έχει η αύξηση της χρήσης των τεχνολογιών σε εκείνες που θα πρωτοπορήσουν, καθώς η μείωση του κόστους παραγωγής που θα επιφέρει θα επηρεάσει τιμές προϊόντων και υπηρεσιών σε παγκόσμια κλίμακα.

Ρομπότ και νέα επαγγέλματα

Η έρευνα του WEF συμπέρανε ότι το ευρυζωνικό ίντερνετ σε κινητές ηλεκτρονικές συσκευές, η τεχνητή νοημοσύνη, η ανάλυση μεγάλου όγκου δεδομένων και η τεχνολογία νέφους θα είναι στην αιχμή της υιοθέτησης νέων τεχνολογιών από τις επιχειρήσεις την πενταετία έως το 2022. Αρκετές εταιρείες θα αξιοποιήσουν τη μηχανική μάθηση και την επαυξημένη εικονική πραγματικότητα, ενώ η επένδυση σε ρομποτικές τεχνολογίες όπως αυτές που εμφανίζονται σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας, θα είναι περιορισμένη αυτήν την περίοδο, αλλά κι αυτή θα αρχίσει να αυξάνεται. Τα στατικά ρομπότ (κλασικά βιομηχανικά ρομπότ) θα είναι εκείνα που θα έχουν τη μεγαλύτερη υιοθέτηση στην παραγωγή, αν και θα υπάρξει διακύμανση ανάλογα με τον κλάδο της οικονομίας. Υπολογίζει ότι η υιοθέτηση των ανθρωποειδών ρομπότ έως το 2022 θα έχει φτάσει στο 23% των εταιρειών, των στατικών ρομπότ στο 37%, των εναέριων (drones) και των υποβρύχιων ρομπότ στο 19% και των μη ανθρωποειδών ρομπότ ξηράς στο 33%.
Σύμφωνα με την έκθεση του WEF, το 2022 τα νέα επαγγέλματα που εμφανίζονται θα αφορούν το 27% των υπαλλήλων των μεγάλων επιχειρήσεων, συγκριτικά με το 16% σήμερα, ενώ τα επαγγέλματα που τείνουν να απαρχαιωθούν θα αφορούν το 21% των υπαλλήλων, συγκριτικά με 31% σήμερα. Υπολογίζεται ότι 75 εκατομμύρια θέσεις για σημερινά επαγγέλματα «θα εκτοπιστούν στο πλαίσιο της μεταβολής της κατανομής εργασίας ανάμεσα στους ανθρώπους, τις μηχανές και τους αλγορίθμους». Ωστόσο, το WEF εκτιμά ότι παράλληλα θα προκύψουν 133 εκατομμύρια θέσεις για νέα επαγγέλματα, με άλλα λόγια ισχυρίζονται ότι ο καπιταλισμός, σε αντίθεση με ό,τι έχει αποδείξει η μέχρι τώρα ιστορία του, με τη λεγόμενη «4η Βιομηχανική Επανάσταση» πρόκειται να αυξήσει τις θέσεις εργασίας, βάζοντας περισσότερες μηχανές και αυτοματισμούς στην παραγωγή!

Αμφίβολο ισοζύγιο

Για να εκτιμήσει κανείς το βάσιμο ή το αβάσιμο της εκτίμησης ότι θα προκύψουν 58 εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας, πρέπει καταρχάς να εξετάσει τι επαγγέλματα προβλέπει το WEF ότι θα ασκούν αυτοί οι εργαζόμενοι: Αναλυτές δεδομένων, προγραμματιστές λογισμικού, μηχανικοί ρομποτικής, σχεδιαστές διεπαφών ανθρώπου - μηχανής, ειδικοί ηλεκτρονικού εμπορίου και κοινωνικών δικτύων, επαγγελματίες των πωλήσεων και του μάρκετινγκ, της εκπαίδευσης και ανάπτυξης συστημάτων, επαγγελματίες θεμάτων που σχετίζονται με τον πολιτισμό, ειδικοί οργανωτικής ανάπτυξης των επιχειρήσεων, επαγγελματίες καινοτομίας! Δηλαδή μέσα σε 5 χρόνια, οι ειδικοί π.χ. σε θέματα πληροφορικής, που είναι σήμερα σε μεγάλη έλλειψη και αυτό αποτελεί σημαντικό εμπόδιο για την ανάπτυξη σύμφωνα με τους ίδιους τους βιομηχάνους (ιδιαίτερα οι ειδικοί σε θέματα τεχνητής νοημοσύνης και ανάλυσης μεγάλων όγκων δεδομένων αριθμούν σε παγκόσμια κλίμακα μόλις μερικές δεκάδες χιλιάδες) θα έχουν γίνει εκατομμύρια και τα υπόλοιπα εκατομμύρια από τα 58 θα καλυφθούν από ειδικούς οργανωτικής ανάπτυξης των επιχειρήσεων, επαγγελματίες μάρκετινγκ και καινοτομίας!
Από την άλλη μεριά, η μείωση των θέσεων εργασίας, σύμφωνα με το WEF, θα προέλθει από υπαλλήλους καταχώρησης δεδομένων, λογιστές, γραμματείς και άλλους διοικητικούς υπαλλήλους, βιομηχανικούς εργάτες, ταχυδρομικούς υπαλλήλους, οικονομικούς αναλυτές, ταμίες και τραπεζικούς υπαλλήλους, επαγγελματίες οδηγούς αυτοκινήτων και φορτηγών, εργαζόμενους στην επεξεργασία μετάλλου, μικροπωλητές και πλασιέ, μεσίτες κάθε λογής, δικηγόρους κ.ά. Με άλλα λόγια, η μείωση των θέσεων εργασίας που σχεδιάζει το κεφάλαιο είναι σίγουρη, καθώς αναφέρεται σε σημερινά επαγγέλματα και σημερινές, υπαρκτές θέσεις εργασίας.

«Κατανομή εργασίας»

Η τρίτη εκτίμηση της μελέτης είναι ότι, σύμφωνα με τους εργοδότες, είναι σε εξέλιξη ραγδαία μεταβολή στην κατανομή εργασίας μεταξύ ανθρώπων, μηχανών και αλγορίθμων. Στην πραγματικότητα, μόνο οι άνθρωποι πραγματοποιούν κοινωνική εργασία και αμείβονται για την εργατική τους δύναμη που πουλάνε στον εργοδότη ως το μόνο εμπόρευμα που διαθέτουν (γι' αυτό ούτε οι μηχανές, ούτε οι αλγόριθμοι αμείβονται προφανώς). Ομως στην αστική πολιτική οικονομία επιμένουν να μιλάνε για κατανομή εργασίας μεταξύ ανθρώπων και μηχανών, καθώς με τον τρόπο αυτό αποκρύπτεται η εκμεταλλευτική φύση της καπιταλιστικής παραγωγής και φαινόμενα όπως η ανεργία, οι χαμηλοί μισθοί κ.τ.λ. ανάγονται στη διαφορετική αναγκαιότητα της ανθρώπινης εργασίας σε κάθε ιστορική περίοδο και εμμέσως αποδίδονται στις ίδιες τις μηχανές. Σύμφωνα με τους εργοδότες, σήμερα το 71% των συνολικών ωρών εργασίας στις βιομηχανίες τους πραγματοποιείται από ανθρώπους και το 29% από μηχανές ή αλγορίθμους. Το 2022 η αντιστοιχία θα γίνει 58% για τους ανθρώπους και 42% για τις μηχανές. Ανεξάρτητα από το ανυπόστατο του καταμερισμού εργασίας μεταξύ ανθρώπων και μηχανών, η πρόβλεψη των εργοδοτών δείχνει την πρόθεσή τους να εισαγάγουν νέες τεχνολογίες εκτοπίζοντας ανθρώπους από τη δουλειά.

Ποιος «πληρώνει το μάρμαρο»

Τέταρτο συμπέρασμα της έρευνας του WEF είναι ότι έως το 2022 οι εργαζόμενοι θα πρέπει να αποκτήσουν σε μέσο ποσοστό 42% νέες δεξιότητες, ώστε να ανταποκριθούν στις τεχνολογικές απαιτήσεις του περιβάλλοντος εργασίας. Σύμφωνα με την έκθεση, αυτό για έναν υπάλληλο γραφείου, που η επιχείρηση σκοπεύει να κρατήσει, σημαίνει κατά μέσον όρο 101 μέρες επανεκπαίδευσης, ενώ για κάποιον που θα απολύσει σημαίνει 2 ή και περισσότερα χρόνια επανεκπαίδευσης! Επιπλέον, οι εργαζόμενοι θα πρέπει να το πάρουν απόφαση ότι θα πρέπει να επανεκπαιδεύονται τακτικά εφ' όρου ζωής, όμως το 50% των εταιρειών δήλωσε ότι σκοπεύει να επανεκπαιδεύσει μόνο όσους εργαζόμενους βρίσκονται σε θέσεις - κλειδιά. Οι υπόλοιποι να κόψουν το λαιμό τους να πληρώσουν οι ίδιοι για την επανεκπαίδευσή τους, ή να περιμένουν να ενταχτούν ίσως σε κάποιο κρατικό πρόγραμμα, αν και εφόσον υπάρξει. Αλλωστε, κάτι λιγότερο από τα δύο τρίτα των επιχειρήσεων δήλωσαν στο WEF ότι είναι πολύ πιθανό να απευθυνθούν σε εξωτερικούς συνεργάτες, προσωρινό προσωπικό και ελεύθερους επαγγελματίες, ώστε να καλύψουν τα κενά εξειδικευμένου προσωπικού που θα αντιμετωπίσουν. Είναι φανερό ότι η εργασιακή ζούγκλα θα γίνει ακόμη πιο άγρια, στο βαθμό που το εργατικό κίνημα δεν μπορέσει να παρέμβει στο σχεδιασμό του κεφαλαίου για την αύξηση της κερδοφορίας του μέσω της «4ης Βιομηχανικής Επανάστασης».

Κονσόρτσιουμ

Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ φέρνει ως παράδειγμα του τι πρέπει να γίνει την περίπτωση της Ιταλίας το 2013, όταν αυτοκινητοβιομηχανίες όπως η «Φεράρι», η «Μαζεράτι» και η «Λαμποργκίνι» συνεννοήθηκαν, ώστε να επανεκπαιδεύσουν εργάτες της κλωστοϋφαντουργίας που απολύονταν, για να τους αξιοποιήσουν για τις ανάγκες τους. Μάλιστα ως αποτέλεσμα, όσοι από τους απολυθέντες προσλήφθηκαν ως ειδικοί πια σε πλευρές της συναρμολόγησης αυτοκινήτων, είδαν και αύξηση 30% στο μισθό τους συγκριτικά με ό,τι έπαιρναν στην κλωστοϋφαντουργία. Φυσικά, στην επανεκπαίδευση των εργατών οι βιομηχανίες απαίτησαν και πήραν την ενεργητική συμμετοχή του κράτους, δηλαδή χρηματοδότηση. Οπως όμως εκτιμά και το ίδιο το WEF, τέτοιες περιπτώσεις σπανίζουν και το «παράθυρο» δράσης προς την κατεύθυνση αυτή κλείνει γρήγορα. Αν δεν αντιμετωπιστούν τα ζητήματα των απαιτούμενων μετασχηματισμών στην παραγωγή μέσω της συνεργασίας (ανταγωνιστικών) μονοπωλίων σε μορφή κονσόρτσιουμ και της κρατικής χρηματοδότησης των εταιρειών που προχωρούν σε τέτοια μέτρα, τότε το WEF προειδοποιεί ότι όχι αύξηση θέσεων εργασίας δεν θα γίνει, αλλά υπάρχει κίνδυνος να αυξηθεί το χάσμα προσφερόμενων και απαιτούμενων δεξιοτήτων, να αυξηθεί η ανισότητα (η φτώχεια των φτωχών και ο πλούτος των πλουσίων) και να διευρυνθεί η πόλωση.
Στις προτάσεις του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ περιλαμβάνεται και η τροποποίηση - ουσιαστικά η κατάργηση - της έννοιας του διπλώματος και του πτυχίου, εννοείται και των σχετικών επαγγελματικών δικαιωμάτων και η αντικατάστασή τους από μια προς το παρόν ασαφή, αλλά πάντως «ευέλικτη και μεταβιβάσιμη προσέγγιση προς τα πτυχία, τα διπλώματα, τις πιστοποιήσεις, τα μικρο-διαπιστευτήρια και τη δυναμική αγορά εργασίας και εκπαίδευσης».

Το πρόβλημα

Υπάρχει τρόπος να αντιμετωπιστεί η μείωση της ανάγκης για εργατική δύναμη, που προκαλεί η αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας, εξαιτίας της διευρυμένης και πιο «κάθετης» χρήσης τεχνολογιών στην παραγωγή, όπως η ρομποτική, η τεχνητή νοημοσύνη και οι άλλες εκφάνσεις της Πληροφορικής. Χρειάζεται μείωση του εργάσιμου χρόνου στις 7 ή και ακόμη λιγότερες ώρες, δηλαδή στην αντίθετη κατεύθυνση από εκείνη που οδηγεί σήμερα η απληστία του κεφαλαίου, το οποίο γνωρίζει καλά ότι ο πλούτος παράγεται από τους ανθρώπους και γι' αυτό όσους απασχολεί τους ξεζουμίζει όλο και περισσότερο, αυξάνοντας παράλληλα τις στρατιές των ανέργων, πιέζοντας έτσι για όλο και μεγαλύτερη μείωση του τμήματος του παραγόμενου πλούτου, που αποδίδει στους εργαζόμενους μέσω του μισθού. Για τους ανέργους γίνονται τα τελευταία χρόνια έντονες συζητήσεις σε αστικούς κύκλους για τη δημιουργία ενός «διχτυού ασφαλείας», ενός επιδόματος που θα περιορίζει τις αντιδράσεις, καταδικάζοντας μεγάλο μέρος των ανθρώπων σε μια ζωή μιζέριας. Φυσικά, οι καπιταλιστές και αυτό το επίδομα επιδιώκουν να δίνεται από το κράτος τους, μεταφέροντας το μεγαλύτερο μέρος του κόστους σε όσους θα εργάζονται.
Το νέο άλμα αυτοματοποίησης στην παραγωγή θα μπορούσε να δημιουργήσει έναν κόσμο ευημερίας για όλους, με περισσότερο και ποιοτικότερο ελεύθερο χρόνο, αν τα μέσα παραγωγής δεν παρήγαγαν ό,τι και όσο χρειάζεται μόνο και μόνο για να έχουν το μέγιστο δυνατό κέρδος οι καπιταλιστές ιδιοκτήτες τους, αλλά αντίθετα χρησιμοποιούνταν με σχεδιασμό κοινωνικής κλίμακας ακριβώς για την επίτευξη της ευημερίας όλων. Το κράτος των εργαζομένων θα έβρισκε λύσεις και για την επανεκπαίδευση της εργατικής δύναμης, χωρίς καμία επιβάρυνση των εργαζομένων, ούτε διαστήματα ανεργίας, όπως άλλωστε το είχε καταφέρει ήδη από την πρώτη προσπάθεια οικοδόμησης του σοσιαλισμού, στη Σοβιετική Ενωση. Το πρόβλημα δεν είναι η αυτοματοποίηση. Το πρόβλημα είναι ο καπιταλισμός.

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγή: www.weforum.org

Εγκλωβισμός των χρηστών σ' ένα νομιμοποιημένο περιθώριο

Αξιοποιώντας την άθλια κατάσταση που επικρατεί στο κέντρο της Αθήνας, η κυβέρνηση προχωράει ακόμη ένα βήμα στην εγκληματική και διαχειριστική πολιτική της ΕΕ για «μείωση της βλάβης». Τις προηγούμενες μέρες το υπουργείο Υγείας κάλεσε φορείς (υπουργεία Δικαιοσύνης, Εσωτερικών, δήμο Αθηναίων, Περιφέρεια Αττικής, θεραπευτικά προγράμματα) και ...ΜΚΟ για την εκπόνηση «σχεδίου δράσης για την αντιμετώπιση των συνεπειών που προκαλεί η χρήση ουσιών στο κέντρο της Αθήνας και άλλες περιοχές της πρωτεύουσας». Σ' αυτό το πλαίσιο, εξήγγειλε τη λειτουργία χώρων «εποπτευόμενης χρήσης ναρκωτικών».

Με αφορμή αυτήν τη σοβαρή εξέλιξη, ο «Ριζοσπάστης» συζητά με τον Ηλία Μιχαλαρέα, δρ. Ψυχολογίας - Δρ. Γεωγραφίας, επιστημονικά υπεύθυνο Μονάδας Απεξάρτησης «Διάπλους» της Ψυχιατρικής Κλινικής του Γενικού Νοσοκομείου Κέρκυρας και μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής του ΕΣΥΝ.
-- Η κυβέρνηση μιλάει για νέα δεδομένα στο χώρο της εξάρτησης. Η επαγγελματική σας εμπειρία επιβεβαιώνει μια τέτοια εκτίμηση;
-- Τα νέα δεδομένα στη χώρα είναι η όξυνση της γενικευμένης κοινωνικής - οικονομικής - πολιτιστικής κρίσης μέσα κι από τις μνημονιακές πολιτικές, που με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί σ' αύξηση της χρήσης. Υπήρξε αύξηση της ανεργίας, της οικονομικής - πολιτιστικής φτώχειας, της σχολικής διαρροής κι ασφαλώς διαπιστώνεται υψηλή συνάφεια μεταξύ των παραπάνω κοινωνικών προβλημάτων με τη χρήση, εμπορία και παραγωγή εξαρτησιογόνων ουσιών. Το 60% των νέων μέχρι και 25 ετών είναι άνεργοι, η ανεργία στο γενικό πληθυσμό ξεπερνά το 25%, υπάρχουν χιλιάδες κατασχέσεις λαϊκών κατοικιών, χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά είναι χωρίς ρεύμα και βασικά αγαθά με τα οποία πρέπει να ζήσει ένας άνθρωπος πλέον κόβονται. Αρα η πραγματική αντιμετώπιση του προβλήματος έχει να κάνει με την αντιμετώπιση αυτών των παραμέτρων της κρίσης.
Την ίδια στιγμή, η ναρκω-κουλτούρα πριμοδοτείται διαρκώς, μέσω του life style, με πρότυπα φυγής, αναχωρητισμού, τη δημιουργία ψυχολογίας της ήττας, της υποταγής, της βίας, του φασισμού.
-- Το υπουργείο Υγείας, επικαλούμενο στοιχεία του ΕΚΤΕΠΝ, κάνει την εκτίμηση ότι όλο και περισσότερα εξαρτημένα άτομα έχουν μειωμένα κίνητρα για θεραπεία, άρα ένα μέτρο προσέγγισής τους είναι οι χώροι εποπτευόμενης χρήσης;
-- Πράγματι, τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε μείωση των κινήτρων των εξαρτημένων ατόμων για θεραπεία σε σχέση με το παρελθόν. Πώς, όμως, να έχουν όταν το βασικό κίνητρο για απεξάρτηση συνδέεται άμεσα με την κοινωνική ένταξη και την εργασία; Οπότε γιατί να «καθαρίσει» ένα εξαρτημένο άτομο;
Οταν ένα ολόκληρο σύστημα τα τελευταία χρόνια επιχείρησε να πείσει τον ελληνικό λαό ότι ο συμβιβασμός με αυτήν την άθλια κατάσταση που βιώνει είναι μονόδρομος. Η αστική προπαγάνδα των τελευταίων χρόνων εκεί εστιάστηκε. Αυτό έχει οδηγήσει σε ηττοπαθή στάση μεγάλη μερίδα των νέων ανθρώπων.
Ενας ακόμη λόγος είναι η απαξίωση της θεραπείας προς όφελος της υποκατάστασης και της διά βίου χορήγησης υποκατάστατων, με άλλοθι τον περιορισμό της βλάβης. Συνεπώς δεν υπάρχουν κίνητρα σ' ένα μεγάλο μέρος αυτών των ανθρώπων για απεξάρτηση.
Για όλα αυτά ευθύνεται η πολιτεία, για την όξυνση των αιτιών που παράγουν και αναπαράγουν το πρόβλημα των ναρκωτικών.
-- Πώς σχολιάζετε την πρόσκληση του υπουργού Υγείας σε πολιτικά κόμματα, φορείς και ΜΚΟ για την αντιμετώπιση της κατάστασης στο κέντρο της Αθήνας;
-- Τα ναρκωτικά δεν είναι μόνο υπόθεση των ειδικών, μας αφορούν όλους. Και βέβαια, σε καμία περίπτωση δεν αφορούν τις ΜΚΟ. Η εμπλοκή των ΜΚΟ εντείνει το φαινόμενο της εμπορευματοποίησης του ανθρώπινου πόνου, της ανθρώπινης δυστυχίας, της ανθρώπινης αρρώστιας. Εντάσσεται στην προσπάθεια υποκατάστασης της κοινωνικής πολιτικής - ακόμη και αυτής της αστικής - προκειμένου και με αυτόν τον τρόπο να «καλυφθεί» η απουσία του κράτους πρόνοιας. Εξίσου απαράδεκτο είναι και το γεγονός ότι μεταθέτουν την κρατική χρηματοδότηση των θεραπευτικών προγραμμάτων απεξάρτησης στα προγράμματα ΕΣΠΑ, που χωρίς μονιμότητα και προδιαγραφές λειτουργούν στο χώρο.
Παρ' όλα αυτά το υπουργείο Υγείας κάλεσε μόνο «θεσμικούς» φορείς, συμπεριλαμβάνοντας σε αυτούς και τις ΜΚΟ, και όχι φορείς του εργατικού, λαϊκού κινήματος, του ευρύτερου αντιναρκωτικού μετώπου (ΕΣΥΝ κ.ά.). Η πάλη ενάντια στα ναρκωτικά είναι υπόθεση όλης της κοινωνίας, ειδικών και μη, κι όμως οι φορείς του αντιναρκωτικού κινήματος δεν καλούνται να καταθέσουν τις προτάσεις τους. Θεωρούνται θεσμικοί φορείς οι ΜΚΟ κι όχι το κίνημα. Αυτό δείχνει και τον προσανατολισμό της κυβερνητικής πολιτικής, που μετατρέπει το ζήτημα των ναρκωτικών σε υπόθεση των φαρμακευτικών εταιρειών.
-- Ποια είναι η γνώμη σας για την αντιμετώπιση του προβλήματος;
-- Για να λύσεις ένα πρόβλημα πρέπει πρώτα απ' όλα να αντιμετωπίσεις τις αιτίες που το παράγουν και το αναπαράγουν. Κι αυτό είναι ζήτημα πολιτικής βούλησης. Οι μέχρι τώρα πολιτικές αποφάσεις όχι μόνο δεν κινούνται προς αυτήν την κατεύθυνση, αλλά είναι αντίθετες.
Αντί να αντιμετωπίσει τις αιτίες και να βοηθήσει τα νέα παιδιά να ξεφύγουν από τη χρήση, περιορίζει τον κοινωνικό χώρο, τον χώρο ελευθερίας κι έργων με τις ταξικές πολιτικές και τον αντικαθιστά με ένα χώρο που οριοθετείται από το ίδιο το πρόβλημα.
Οι χώροι εποπτευόμενης χρήσης που προωθούνται είναι οι χώροι που θα «φυλακίσουν» τους τοξικοεξαρτημένους σ' ένα νομιμοποιημένο περιθώριο. Μαζί με τη διά βίου υποκατάσταση αφαιρείται η δυνατότητα απ' τον εξαρτημένο να αλλάξει τη βιογραφία του. Με αυτόν τον τρόπο η κοινωνία θυσιάζει τα παιδιά της και εξαγνίζει τις αμαρτίες της.
Σε πρώτη φάση η αντιμετώπιση του κοινωνικού προβλήματος των ναρκωτικών πρέπει να βασίζεται σε εθνικό σχέδιο δράσης με ενιαία φιλοσοφία και αντίληψη. Απαιτούνται ενίσχυση της πρωτογενούς, δευτερογενούς, τριτογενούς πρόληψης, ενίσχυση των θεραπευτικών προγραμμάτων (από τον κρατικό προϋπολογισμό με κονδύλια και προσωπικό), ενίσχυση της έρευνας, της αξιολόγησης, διασύνδεση με το κοινωνικό κίνημα ενάντια στα ναρκωτικά. Οι παροχές οποιωνδήποτε υπηρεσιών απεξάρτησης πρέπει να είναι αποκλειστικά δημόσιες, δωρεάν και υψηλών προδιαγραφών.

Στα γήπεδα του αγώνα για μια άλλη κοινωνία

Σπουδαίοι ποδοσφαιριστές που πρωτοστάτησαν στους λαϊκούς αγώνες

Ο Νίκος Γόδας

Συνεχίζοντας το αφιέρωμα στην επίδραση του λαϊκού κινήματος στο ποδόσφαιρο στη χώρα μας, στο παρόν δημοσίευμα αναφερόμαστε σε περιπτώσεις ποδοσφαιριστών που υπήρξαν σπουδαίοι στα γήπεδα αλλά και εξίσου σπουδαίοι αγωνιστές στη λαϊκή πάλη. Σε δύσκολες συνθήκες αναδείχθηκαν πολλές μορφές κομμουνιστών και αγωνιστών που το ταλέντο τους και η αγάπη τους για το ποδόσφαιρο συναντήθηκαν με τις ιδέες και την πάλη για το δίκιο του λαού. Εκατοντάδες αθλητές και αγωνιστές, παιδιά του λαού, μεγαλωμένοι σε φτωχογειτονιές οι περισσότεροι, αποτέλεσαν τα μέλη μιας αθλητικής κίνησης που αναπτύχθηκε μέσα από το εργατικό κίνημα, με την ίδρυση των συλλόγων στις φτωχές γειτονιές, στα εργοστάσια, στα λιμάνια. Αθλητές - αγωνιστές, που παρέμειναν αμετακίνητοι στα ιδανικά του αγώνα, χωρίς να λογαριάζουν ούτε την ίδια τους τη ζωή. Αλύγιστοι, δεν αποκήρυξαν τις ιδέες τους, βγαίνοντας μπροστά στον αγώνα για το δίκιο και την προκοπή του λαού.

Ειδικά σ' αυτές τις περιπτώσεις, η ενασχόληση με τον αθλητισμό και ιδιαίτερα με το ποδόσφαιρο λειτούργησε ευεργετικά, και έτσι στοιχεία όπως η πειθαρχία, η συγκέντρωση, η αυτοπεποίθηση, η ηρεμία, η τόλμη, μπολιάστηκαν με τη φλόγα της επαναστατικής πολιτικής και μαζί με την πρακτική, επίμονη δουλειά, συνέθεσαν ένα ανίκητο μείγμα. Μείγμα που διαχρονικά σφυρηλάτησε αγωνιστές δοκιμασμένους, έμπειρους, που δεν ταλαντεύτηκαν, πρωτοπόρους, ικανούς να πρωταγωνιστήσουν σε κάθε αγώνα, μέσα και έξω από το γήπεδο, ή να ηγηθούν μιας ομάδας.
Ποδοσφαιριστές με ικανότητες οδηγήθηκαν σε αποκλεισμό και παραμερισμό λόγω των πεποιθήσεων και των καταβολών τους, τόσο την περίοδο του Μεσοπολέμου και της Κατοχής, όσο και επί μετεμφυλιακού καθεστώτος και της στρατιωτικοφασιστικής δικτατορίας του 1967 - 1974. Ειδικά το καθεστώς των συνταγματαρχών, με νόμο του κράτους προσπάθησε να παρέμβει στο ποδόσφαιρο με σκοπό να ελέγξει τα σωματεία, προκειμένου να εκλείψει η παρέμβαση των κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών στους αθλητικούς συλλόγους. Η χούντα δεν δίστασε να διαλύσει ομάδες με ιστορία, όπως η Προοδευτική, ο Εργοτέλης, ο Διαγόρας Ρόδου, η Θύελλα Πατρών, ενώ αρκετοί ποδοσφαιριστές οδηγήθηκαν στην εξορία.

Αγωνίστηκαν για τα ιδανικά τους

Ο Σπύρος Κοντούλης

ΝΙΚΟΣ ΓΟΔΑΣ (Ολυμπιακός): Ο παίκτης του Ολυμπιακού συνέδεσε από μικρός το όνομά του με το ποδόσφαιρο και τους κοινωνικούς αγώνες, μέσα από τις τάξεις του ΚΚΕ. Στην Κατοχή πολέμησε εναντίον των ναζί και των συνεργατών τους, φέροντας το βαθμό του λοχαγού στον επίλεκτο 5ο Λόχο Κοκκινιάς του ΕΛΑΣ, ενώ πήρε μέρος και στις μάχες του Δεκέμβρη του '44 ενάντια στους Αγγλους. Μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας, ο Νίκος Γόδας συνελήφθη και εξορίστηκε, μένοντας 3,5 χρόνια φυλακή. Ανυποχώρητος και ασυμβίβαστος, πιστός στην υπόθεση του σοσιαλισμού, δεν υπέγραψε «δήλωση μετανοίας», αν και του ζητήθηκε αρκετές φορές. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι τότε ιδιοκτήτες του Ολυμπιακού, τη φανέλα του οποίου είχε τιμήσει ο Νίκος Γόδας, δεν έκαναν τίποτα για να τον σώσουν και στις σχετικές εκκλήσεις απαντούσαν «όπως έστρωσε, να κοιμηθεί». Τελικά το αστικό κράτος οδήγησε τον Νίκο Γόδα στο εκτελεστικό απόσπασμα στις 19 Νοέμβρη 1948, στο Λαζαρέτο της Κέρκυρας. Τελευταία του επιθυμία ήταν να πεθάνει φορώντας τη φανέλα του Ολυμπιακού.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΕΣΣΑΡΗΣ (ΠΑΟ): Υπήρξε από τους σπουδαιότερους παίκτες του Παναθηναϊκού και βασικό στέλεχος της «χρυσής» ομάδας του 1930, η οποία στέφθηκε αήττητη πρωταθλήτρια, με πρώτο σκόρερ τον ίδιο. Ηταν μέλος της ΟΚΝΕ, όπως και πολλοί άλλοι παίκτες, και από τους πρώτους που πήραν μέρος στην Αντίσταση. Ο τότε ιδιοκτήτης του Παναθηναϊκού απαίτησε από τον παίκτη να σταματήσει να εκφράζει τις πολιτικές του πεποιθήσεις προκειμένου να συνεχίσει να είναι μέλος της ομάδας. Μετά από έντονες διαφωνίες, ο Μεσσάρης αποχώρησε από τον Παναθηναϊκό και στη συνέχεια, το 1931, σταμάτησε το ποδόσφαιρο σε ηλικία 21 ετών. Το 1932 διαγράφηκε διαπαντός από τον Παναθηναϊκό λόγω της πολιτικής του δράσης.

Ο Αγγελος Μεσσάρης

ΣΠΥΡΟΣ ΚΟΝΤΟΥΛΗΣ (ΑΕΚ): Γεννημένος στην Κοκκινιά, έκανε σπουδαία καριέρα ως παίκτης της ΑΕΚ που κατέκτησε το πρωτάθλημα της περιόδου 1939 - 1940. Πολέμησε στο αλβανικό μέτωπο και μετέπειτα συμμετείχε ενεργά στην Αντίσταση. Συνελήφθη από τους Γερμανούς και δολοφονήθηκε το 1944, στην προσπάθειά του να ξεφύγει από το καμιόνι που τον μετέφερε από το στρατόπεδο του Χαϊδαρίου στην Καισαριανή για να εκτελεστεί.
ΚΩΣΤΑΣ ΛΙΑΡΟΣ (Απόλλων Καλαμαριάς): Ηταν σπουδαίος ποδοσφαιριστής και γενικά αθλητής, διακρίθηκε μάλιστα και στο αγώνισμα της κολύμβησης. Μέλος της ομάδας του Απόλλωνα Καλαμαριάς, που την περίοδο της Κατοχής χαρακτηρίστηκε παράδειγμα αντίστασης. Ο ίδιος, ακολουθώντας το παράδειγμα του συλλόγου, πήρε μέρος στην Αντίσταση μέσα από τις γραμμές του ΕΛΑΣ, ενώ αργότερα βρέθηκε εξόριστος στη Μακρόνησο. Μετά την εξορία κλήθηκε στην Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου, αλλά δεν πρόλαβε να παίξει, καθώς ο τότε προπονητής τον ενημέρωσε πως η κλήση έγινε «κατά λάθος» και πως η Εθνική ήταν «μόνο για τους εθνικόφρονες».
ΠΑΝΟΣ ΑΛΕΞΑΣ (Παναιτωλικός): Γεννημένος στο Αγρίνιο, υπήρξε σπουδαίος παίκτης του Παναιτωλικού, κομμουνιστής, φέροντας το βαθμό του ανθυπολοχαγού του ΕΛΑΣ, ενώ ήταν μέλος του Γραφείου της Επιτροπής Πόλης Αγρινίου του ΚΚΕ. Από τους πρωτεργάτες της λαϊκής αντίστασης κατά της τρομοκρατίας των χιτών και των ταγματασφαλιτών στην περιοχή. Συνελήφθη και εκτελέστηκε στις 31 Γενάρη 1949, με απόφαση του Εκτακτου Στρατοδικείου Μεσολογγίου. Πριν την εκτέλεσή του άφησε δύο γράμματα, ένα για τους γονείς του και ένα για τους υπόλοιπους συγγενείς. Στο πρώτο, χαρακτηριστικό είναι το κλείσιμό του, όπου τόνιζε τα εξής: «Δεν θέλω να λυπηθείτε για τον άδικο σκοτωμό μου. Σας ζητώ να συνεχίσετε τον αγώνα που εγώ άφησα μεσοστρατίς. Ζήτω το ΚΚΕ».

Ο Πάνος Αλεξάς

ΝΙΚΟΣ ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ (Ολυμπιακός Πατρών): Πιο γνωστός ως Καπετάν Νικήτας, ο Νίκος Πολυκράτης ήταν μέλος του ΚΚΕ και αξιωματικός του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ. Οσο το επέτρεψαν οι συνθήκες ήταν ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού Πατρών και προπολεμικά θεωρούνταν από τους καλύτερους παίκτες του τοπικού πρωταθλήματος.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΟΥΡΑΤΗΣ (Ολυμπιακός): Φτωχόπαιδο ξεκίνησε να παίζει μπάλα στους χωματόδρομους δίπλα στο «Καραϊσκάκη», και μετέπειτα έκανε σπουδαία καριέρα στον Ολυμπιακό και στην Εθνική ανδρών. Αντιστάθηκε ως σαλταδόρος στους Γερμανοϊταλούς κατακτητές, ενώ συμμετείχε και στην ποδοσφαιρική ομάδα της ΕΠΟΝ δίπλα στον Νίκο Γόδα, στο πλάι του οποίου πολέμησε στη Μάχη της Ηλεκτρικής. Το 1954 αποκλείστηκε από την Εθνική επειδή διεκδικούσε τις αποζημιώσεις των συμπαικτών του.