ΣΧΟΛΙΟ ΤΗΣ ΤΕ ΚΕΡΚΥΡΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΣΤΟ ΚΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τη Δημοτική και Περιφερειακή Αρχή, επιδιώκουν να λύσουν το αδιέξοδο των σκουπιδιών, που οι ίδιοι δημιούργησαν, με όξυνση της βίας και της καταστολής.

Όπως φαίνεται, δεν είναι μεγάλη η διαδρομή από το αίτημα για κατάργηση των ΜΑΤ (που εξέφραζε ο ΣΥΡΙΖΑ) μέχρι τη χρησιμοποίησή τους σε κάθε ευκαιρία. Τραυματισμοί, γκλοπς, ασπίδες, σπρωξίματα ακόμη και σε κλειστούς χώρους με τεράστιους κινδύνους. Θα πρέπει να διερευνηθούν οι ευθύνες για αυτούς που έδωσαν  εντολή για την επέμβαση της αστυνομίας σε κλειστό χώρο που είχε ως αποτέλεσμα και σοβαρό τραυματισμό.

Η αντιλαϊκή πολιτική που ακολουθούν διαχρονικά ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και τώρα ΣΥΡΙΖΑ είναι απολύτως συνυφασμένη με τις συλλήψεις, τις δίκες και την τρομοκρατία. Αυτό το έχουν ζήσει από πρώτο χέρι μόνο μέσα σε λίγους μήνες οι φοιτητές, οι μαθητές, οι αγρότες, οι εκπαιδευτικοί και οι συνταξιούχοι.

Και το σημερινό γεγονός πρέπει να αξιοποιηθεί για να βγάλει ο κόσμος συμπεράσματα, να μην δώσει συγχωροχάρτι σε όλες αυτές τις δυνάμεις που πότε με το μαστίγιο και πότε με το καρότο γίνονται εμπόδιο για τις λαϊκές ανάγκες, όπως είναι και το δικαίωμα για μια ζωή χωρίς σκουπίδια, για λύση που δεν θα επιβαρύνει τη λαϊκή οικογένεια.

25-02-2019

«Χορτάσαμε σωτήρες…» ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΑ

Η σύσκεψη ενημέρωσης για τη διαχείριση των απορριμμάτων, που οργάνωσε ο Δήμαρχος Κέρκυρας την Τρίτη 19 Φλεβάρη, ανέδειξε τις τεράστιες ευθύνες που έχει η κυβέρνηση και οι τοπικές αρχές για το αδιέξοδο που έχει δημιουργηθεί.

Ο Δήμαρχος ενημέρωσε σχετικά με την επιμονή της κυβέρνησης στην υλοποίηση του υπάρχοντος ΠΕΣΔΑ που προβλέπει τη χρήση των «ΧΥΤΑ» Τεμπλονίου και Λευκίμμης. Επίσης, ενημέρωσε για τις 2 εργολαβίες που πρόσφατα αποφασίστηκαν. Η μία φορά το χώσιμο με σκουπίδια όλων των κυττάρων του Τεμπλονίου και η άλλη τη μεταφορά και διαχείριση των σκουπιδιών για 2,5 χρόνια στη Λευκίμμη. Συνολικά οι 2 εργολαβίες φτάνουν τα 6 εκατομμύρια ευρώ που αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση, η Δημοτική Αρχή και με τη στήριξη της Περιφερειακής Αρχής συνεχίζουν στο δρόμο της ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των απορριμμάτων που την πληρώνουν πανάκριβα οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα.

Η δήλωση του Δημάρχου, ότι αναμένεται να αδειοδοτηθεί το οικόπεδο των 4,5 στρεμμάτων για να τοποθετηθούν τα χιλιάδες δέματα που υπάρχουν στο Τεμπλόνι και η αγορά έκτασης 52 στρεμμάτων για δημιουργία νέου ΧΥΤΑ δεν πρόκειται να λύσει το πρόβλημα.

Η επιμονή του Δήμου και της Περιφέρειας για χρησιμοποίηση του Τεμπλονίου εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους για την ακόμη μεγαλύτερη μόλυνση του χωριού και της ευρύτερης περιοχής και την επιδείνωση της υγείας των κατοίκων.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι οι παρατάξεις, που μέχρι χθες υποστήριζαν ως βασική λύση τη μεταφορά των σκουπιδιών στα Γιάννενα, είτε την αποσιώπησαν εντελώς είτε την υποβάθμισαν.

Οι εκπρόσωποι της Λαϊκής Συσπείρωσης, Θόδωρος Γουλής και Μπάμπης Χαραλάμπους δήλωσαν ότι αυτή τη στιγμή προέχει:

§  Να ερευνηθούν νέοι χώροι για το εργοστάσιο και το ΧΥΤΑ με κατεπείγουσες διαδικασίες και πιστή τήρηση των κριτηρίων καταλληλότητας και αξιολόγησης των υποψήφιων χώρων. Τα κριτήρια αυτά θα πρέπει να είναι εκ των προτέρων γνωστά.

§  Να κλείσει άμεσα η χωματερή που δημιούργησε ο ΣΥΡΙΖΑ στη Λευκίμμη.

§  Να μεταφερθούν τα σκουπίδια που έχουν τοποθετήσει οι Συριζαίοι και οι ΝΔκράτες σε αδειοδοτημένο, κατάλληλο χώρο.

§  Να κλείσει η χωματερή Τεμπλονίου.

§  Άμεση πρόσληψη όλου του απαραίτητου εργατοτεχνικού προσωπικού.

§  Κεντρικό εθνικό σχεδιασμό της διαχείρισης των σκουπιδιών με αποκλειστικά δημόσια διαχείριση χωρίς καμία συμμετοχή ιδιωτικών εταιρειών.

§  Προτεραιότητα στη διαλογή στην πηγή, σε σύγχρονους σταθμούς μεταφόρτωσης, ανακύκλωση, κομποστοποίηση και τελική κατάληξη των υπολειμμάτων σε ΧΥΤΑ.

§  Μόνιμη και σταθερή δουλειά στους εργαζόμενους με τήρηση των κανόνων υγιεινής και ασφάλειας.

§  Το κόστος της διαχείρισης των απορριμμάτων να επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό.

22/02/2019

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

Ο συνεχής και αταλάντευτος αγώνας των εργαζόμενων, που συσπειρώνονται στα ταξικά Σωματεία του νησιού μας, είχε ως αποτέλεσμα την σημερινή απόφαση του Πρωτοδικείου Κέρκυρας, με την οποία 19 "αντιπρόσωποι" της "πλειοψηφίας" της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Κέρκυρας ακυρώνονται (9 συνταξιούχοι, 8 του εργοδοτικού σωματείου του Ikos Dassia, 2 δημόσιοι υπάλληλοι).

Η απόφαση αυτή επιβεβαιώνει τις καταγγελίες τις οποίες εδώ και πολλά χρόνια κάνουν τα ταξικά Σωματεία, το Π.Α.ΜΕ., για το όργιο νοθείας και αυθαιρεσίας της εργοδοτικής "πλειοψηφίας" της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου. Επιβεβαιώνει την παρέμβαση της εργοδοσίας και την αμέριστη στήριξη που της παρέχει η ξεπουλημένη "ηγεσία" του ΕΚΚ. Επιβεβαιώνει την θέση των ταξικών Σωματείων για τον ουσιαστικό  ρόλο που θα πρέπει να έχουν οι συνταξιούχοι, συμβάλλοντας στους αγώνες των εργαζομένων με την πολύτιμη πείρα τους και όχι αντιμετωπίζοντάς τους ως "κουκιά", όπως κάνει η παρέα των εργοδοτικών-κυβερνητικών συνδικαλιστών του ΕΚΚ.

Σε μια ύστατη προσπάθεια να διασφαλίσουν την παρέμβαση της εργοδοσίας στα πράγματα του Εργατικού Κέντρου Κέρκυρας, η θλιβερή παρέα της αυτοαποκαλούμενης "πλειοψηφίας" της διοίκησης, προχώρησε, αμέσως μετά την απόφαση του Πρωτοδικείου, σε μία ακόμα αυθαιρεσία, παραβλέποντας την παραπάνω απόφαση, παρότι είναι οι ίδιοι που επικαλούνται συνεχώς την δικαιοσύνη και τις αποφάσεις της. Συγκάλεσε έκτακτη συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου, καλώντας τα μέλη μόλις μισή ώρα πριν την έναρξη και μάλιστα πήρε λέει αποφάσεις, παρά το γεγονός ότι δεν είχε απαρτία!!!

Ο αγώνας για ένα Εργατικό Κέντρο πραγματικό όπλο των εργαζόμενων-φόβητρο της εργοδοσίας και των κυβερνήσεών της, ο αγώνας για ένα Εργατικό Κέντρο πραγματικό εργαλείο στα χέρια των εργαζόμενων για την διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους κόντρα στην εκμετάλλευση, την αυθαιρεσία και την τρομοκρατία της εργοδοσίας, συνεχίζεται!

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους σε συγκέντρωση το Σάββατο 23 Φλεβάρη στις 2 μ.μ. στο Εργατικό Κέντρο Κέρκυρας, να διασφαλίσουν την διεξαγωγή ενός πραγματικού Συνεδρίου και την εκλογή εφορευτικής επιτροπής.

ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΟΧΙ ΤΩΝ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ

ΒΑΖΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΑΝΑΓΚΕΣ
ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΧΕΡΙΑ

Κέρκυρα, 21/2/2019

ΚΕΡΚΥΡΑΪΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ, ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΞΕΝΟΔΟΧΟΫΠΑΛΛΗΛΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ, ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ & ΣΥΝΑΦΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ
ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ: SANDY, MEDITERRANEO, SUNSHINE, LA GROTTA, PELEKAS, IKOS, BOLENTACO

Ο Λαφαζάνης… ξεγελάστηκε (πιάστηκε κορόιδο)

Από iraklis3 

Γράφει ο Στέλιος Κανάκης //

«Ούτε στα πιο εφιαλτικά μου όνειρα δεν περίμενα ότι ο Τσίπρας θα πρόδιδε τις δεσμεύσεις του» δήλωσε ο Παναγιώτης. Δεν ήξερε ο Λαφαζάνης. Δεν καταλάβαινε. Αλλιώς τα περίμενε. Όταν διασπούσε το ΚΚΕ πάλευε για να δυναμώσει το… κομμουνιστικό κίνημα. Όταν ψήφιζε το Μάαστριχτ, όχι μόνο δεν ήξερε, αλλά θαρρούσε πως θα ‘φερνε το… σοσιαλισμό. Όταν διαδήλωνε μαζί με τους παπάδες και τα ακροδεξιά σκουπίδια για την… ελληνικότητα της Μακεδονίας δεν γνώριζε. Όλα αυτά τα χρόνια που λειτουργούσε ως κυματοθραύστης του λαϊκού κινήματος, χαμπάρι δεν έπαιρνε. Από το 2008 που ήταν αριστερός κολαούζος του Τσίπρα δεν πήρε κάτι το αυτί του, δεν έπιασε κάτι η ματιά του, δεν πήγε το μυαλό του στο… κακό. Δεν φταίει, λοιπόν, ο Παναγιώτης. Η Εύα τον ηπάτησε.  Ανόητος ο Π. Λαφαζάνης ή πολιτικός απατεώνας; Ή μήπως και τα δύο; Σίγουρα αήθης καιροσκόπος.

Συμφέρει να γιατρεύεις τους άρρωστους;

Καθώς αναμόχλευα το αρχείο μου μέσα στο Σαββατοκύριακο, βρήκα ένα παλιούτσικο άρθρο στον ιστότοπο του πολιτειακού CNBC με ημερομηνία 11/4/2018 και τίτλο "Goldman Sachs asks in biotech research report: ‘Is curing patients a sustainable business model?’". Σκέφτηκα να αναφερθώ σ' αυτό επειδή διατηρεί αμείωτο το ενδιαφέρον του και επειδή δείχνει ανάγλυφα... Αλλά καλύτερα να το παρουσιάσω μεταφρασμένο στα ελληνικά και να αφήσω τα σχόλια σε σας: 


Σε έκθεση έρευνας για την βιοτεχνολογία, η Γκόλντμαν Σακς αναρωτιέται: "η θεραπεία των ασθενών είναι βιώσιμο επιχειρηματικό μοντέλο;"

Οι αναλυτές τής Γκόλντμαν Σακς προσπάθησαν να αντιμετωπίσουν ένα ευαίσθητο θέμα για τις επιχειρήσεις βιοτεχνολογίας, ιδιαίτερα εκείνων οι οποίες ασχολούνται με την πρωτοποριακή "γονιδιακή θεραπεία": οι θεραπείες θα μπορούσαν να κάνουν κακό στις επιχειρήσεις, σε μακροπρόθεσμη βάση.

"Η θεραπεία των ασθενών είναι βιώσιμο επιχειρηματικό μοντέλο;", ρωτούν οι αναλυτές σε μια έκθεση της 10ης Απριλίου [ενν.: 2018], με τίτλο "Η επανάσταση του γονιδιώματος".

"Η δυνατότητα να παρουσιάσει θεραπείες τύπου "μια κι έξω", συνιστά μια από τις πιο ελκυστικές πτυχές τής γονιδιακής θεραπείας, της κυτταροθεραπείας με γενετική μηχανική και της γονιδιακής επεξεργασίας, ωστόσο τέτοιες θεραπείες φέρουν μια πολύ διαφορετική προοπτική στην σχέση που έχουν τα επαναλαμβανόμενα έσοδα με τις χρόνιες θεραπείες", έγραψε χτες σε σημείωμα προς τους πελάτες [ενν.: της Γκόλντμαν Σακς] ο αναλυτής Σαλβήν Ρίχτερ. "Ενώ αυτή η προοπτική έχει τεράστια σημασία για τους ασθενείς και την κοινωνία, θα μπορούσε να συνιστά πρόκληση για τους ιατρικούς μηχανικούς τού γονιδιώματος όσον αφορά την διάρκεια των ταμιακών ροών".

Πρώτη μέρα στην ιατρική Σχολή:
"Η προληπτική ιατρική σκοτώνει την κερδοφόρα επιχείρηση"

Ο Ρίχτερ φέρει ως παράδειγμα τις πατενταρισμένες θεραπείες τής εταιρείας Gilead Sciences για την ηπατίτιδα C, οι οποίες έχουν επιτυχή αποτελέσματα σε πάνω από το 90% των περιπτώσεων. Οι πωλήσεις της εταιρείας αυτών των θεραπειών στις ΗΠΑ απογειώθηκαν στα 12,5 δισ. δολλάρια το 2015 αλλά από τότε έχουν πέσει. Η Γκόλντμαν Σακς εκτιμά ότι οι πωλήσεις αυτών των θεραπειών στις ΗΠΑ για εφέτος [ενν.: το 2018] δεν θα ξεπεράσουν τα 4 δισ. δολλάρια, σύμφωνα με πίνακα της έκθεσης.

"Η Gilead συνιστά χαρακτηριστικό παράδειγμα όπου η επιτυχία τής πατέντας για την θεραπεία τής ηπατίτιδας C εξάντλησε σταδιακά το διαθέσιμο απόθεμα των προς θεραπεία ασθενών", έγραψε ο αναλυτής. "Στην περίπτωση των μολυσματικών ασθενειών, όπως η ηπατίτιδα C, η θεραπεία των υφιστάμενων ασθενών μειώνει και τον αριθμό των φορέων που μπορούν να μεταδώσουν τον ιό σε νέους ασθενείς, μειώνοντας έτσι ακόμη περισσότερο το απόθεμα των ασθενών. Όπου αυτό το απόθεμα παραμένει σταθερό (π.χ. στον καρκίνο), η πιθανή θεραπεία ενέχει μικρότερο κίνδυνο για την βιωσιμότητα ενός πατενταρισμένου φαρμάκου".

Ο αναλυτής δεν απάντησε αμέσως στην πρόσκλησή μας για σχολιασμό.

Η έκθεση υποδεικνύει τρεις πιθανές λύσεις για τις επιχειρήσεις βιοτεχνολογίας:

- Λύση 1: Να απευθύνονται σε μεγάλες αγορές. Για παράδειγμα, η αιμοφιλία συνιστά μια παγκόσμια αγορά 9-10 δισ. δολλαρίων, αυξανόμενη κατά 6%-7% ετησίως.

- Λύση 2: Να απευθύνονται σε διαταραχές με ευρύτερες επιπτώσεις. Για παράδειγμα, η σπονδυλική μυϊκή ατροφία προσβάλλει τους νευρώνες του νωτιαίου μυελού, επηρεάζοντας την ικανότητα να περπατήσει κανείς, να φάει ή να αναπνεύσει.

- Λύση 3: Συνεχής καινοτομία και επέκταση του αντικειμένου. Για παράδειγμα, υπάρχουν εκατοντάδες κληρονομικές παθήσεις του αμφιβληστροειδούς (γενετικές μορφές τύφλωσης)... Ο ρυθμός καινοτομίας θα αποδειχτεί σημαντικός καθώς τα μελλοντικά προγράμματα μπορούν να αντισταθμίσουν τα μειωμένα έσοδα από τις παλιές πατέντες.



Οι παλιοί φίλοι του ιστολογίου καταλαβαίνουν πόσα και τι είδους σχόλια θέλω να πω πάνω σε όσα διαβάσατε. Επειδή, όμως, είναι γνωστή η ιδιαίτερη εκτίμηση που έχω στην αντίληψη και την κρίση σας, αφήνω όλα τα σχόλια σε σας. Θα προσθέσω μόνο δυο φράσεις, που είπε -εν είδει μαύρου χιούμορ- ένας φίλος μου φαρμακοποιός πριν πολλά-πολλά χρόνια, καθώς παρατήρησα την πολύ υψηλή τιμή κάποιου φάρμακου που πήρε ένας καρκινοπαθής: "Οι καρκινοπαθείς παίρνουν ακριβά φάρμακα αλλά τους χάνεις σύντομα από πελάτες. Για το φαρμακείο, οι καρδιοπαθείς είναι καλύτεροι πελάτες γιατί αντέχουν πολύ περισσότερα χρόνια". Προφανώς, ο φίλος μου προηγήθηκε κατά πολύ των τζιμανιών τής Γκόλντμαν Σακς...

Μετατροπή κατηγορίας του Κορκονέα και αθώωση του καταδικασθέντα συνεργού του ζητά ο εισαγγελέας του Εφετείου στη Λαμία

  

25-02-2019

Ως “σπάσιμο τσαμπουκά” του Κορκονέα που “πήγαινε γυρεύοντας” ερμηνεύει τη δολοφονία του Αλέξη ο εισαγγελέας του Εφετείου, προτείνοντας παράλληλα την πλήρη απαλλαγία του πρωτόδικα καταδικασμένου για συνέργεια Βασίλη Σαραλιώτη. 

Κατιούσα

 

Τάσεις επιείκειας στον Κορκονέα και ιδίως του πρωτόδικα καταδικασμένου συνεργού του Βασίλη Σαραλιώτη, φαίνεται να δείχνει ο εισαγγελέας Βασίλειος Χανής του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Λαμίας, καθώς στη σημερινή συνεδρίαση του δικαστηρίου ζήτησε να μετατραπεί το κατηγορητήριο για τον δολοφόνο του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από ανθρωποκτονία εκ προθέσεως με άμεσο δόλο σε ενδεχόμενο δόλο, πρόταση που ήδη είχε μειοψηφήσει σε πρώτο βαθμό, με το σκεπτικό πως: «Ήθελε να τους σπάσει τον τσαμπουκά να τους δείξει ποιος είναι.

 Ο Επαμεινώνδας Κορκονέας πήγαινε γυρεύοντας…». Σκεπτικό που αμφισβητεί πως ο Κορκονέας ήταν αποφασισμένος να σκοτώσει τον 15χρονο μαθητή, αλλά προχώρησε σε μια ενέργεια (τον πυροβολισμό) εν γνώσει του πως μπορούσε να τον σκοτώσει.

 

Πρόκειται βασικά για μια απαράδεκτη μεθόδευση που επιχειρεί να σπάσει τα ισόβια δεσμά για το δολοφόνο του Γρηγορόπουλου (καθώς αν πλειοψηφήσει στο δικαστήριο η εισαγγελική πρόταση θα υπάρξει μείωση ποινής), και μια δοκιμασμένη συνταγή που έχει εφαρμοστεί κατά το παρελθόν για να πέσει στα μαλακά ο Καλαμπόκας, ο δολοφόνος του Νίκου Τεμπονέρα -που σήμερα δείχνει έμπρακτα την ειλικρινή του μεταμέλεια, ως μέλος των ταγμάτων κρούσης της χρυσής αυγής.

 

Σε ό,τι αφορά τον Σαραλιώτη, που πρωτόδικα είχε καταδικαστεί για συνέργεια σε 10 χρόνια, βγαίνοντας γρήγορα από τη φυλακή καθώς έγινε δεκτή η αίτηση αναστολής εκτέλεσης της ποινής του, ο εισαγγελέας πρότεινε να αποδοθεί ως λευκή περιστερά στην κοινωνία αφού:

 

«Απέχει ο ψυχικός κόσμος του πρώτου και του δευτέρου κατηγορούμενου. Ο πυροβολισμός προέκυψε εντελώς ξαφνικά από τον Επ. Κορκονέα και ο δεύτερος κατηγορούμενος δε θα μπορούσε να τον αποτρέψει. Το συμβάν είναι εντελώς συγκυριακό, συμπτωματικό, συμβάν ανοησίας θα το χαρακτήριζα… Δεν υπάρχει συνέργεια».

Ο ίδιος ο Σαραλιώτης κατά την απολογία του δήλωσε πως λυπάται και είναι ανεύθυνος για τη δολοφονία, ενώ ο Κορκονέας, που παλιότερα είχε δηλώσει πως “δε ζητάω συγγνώμη από ένα 15χρονο” ισχυρίστηκε πως νιώθει λύπη και συντριβή για την πράξη του. Επισημαίνεται ότι διαχρονικά ο στόχος της υπεράσπισης του φονιά πρώην ειδικού φρουρού είναι να σπάσουν τα ισόβια.

Η δίκη θα συνεχιστεί με τις αγορεύσεις της υπεράσπισης στις 14 Μάρτη και θα υπάρξει άλλη μία δικάσιμος εντός του ίδιου μήνα στις 26, αναμένεται ωστόσο η διαδικασία να συνεχιστεί και μετά από αυτό. Ευελπιστούμε η υπόλοιπη έδρα να λειτουργήσει ψύχραιμα προς την αποκατάσταση του κοινού περί δικαίου αισθήματος και την απόδοση δικαιοσύνης.

Με πληροφορίες από lamiareport

Φέρανε τους μπράβους μες στα σωματεία, να ποια είναι η “δημοκρατία”…

Κατιούσα

Εκβίασαν τους υπαλλήλους να ψηφίσουν τα αφεντικά τους -για το καλό τους.
Τους εκβίασαν να ψηφίσουν τα πάντα, εκτός από ΔΑΣ -πλην Λακεδαιμονίων που έλεγε και μια ψυχή.
Φούσκωσαν τα νούμερα, τους αντιπροσώπους, με σωματεία-σφραγίδες κι ανύπαρκτους συσχετισμούς.

Έφεραν φουσκωτούς μπράβους για να επικυρώσουν τα φουσκωτά τους νούμερα και τους εργοδότες, σε ρόλο εργάτη-συνέδρου -γιατί απόκριες έχουμε κι όλα επιτρέπονται.

Προσπάθησαν να κανουν το άσπρο-μαύρο και να πουν τάχα πως τους τραμπούκισε το ΠΑΜΕ, βγάζοντας ένα βίντεο, που αποδεικνύει το ακριβώς αντίθετο.

Έκριναν εξ ιδίων τα αλλότρια, μπας και τσιμπήσει κάνας αμύητος στο τουίτερ.

Δε μιλάμε απλώς για εργοδοτικό συνδικαλισμό, που τα κάνει πλακάκια με τους εργοδότες. Αλλά για το επόμενο στάδιο του εργοδοτικού συνδικαλισμού, όπου οι ίδιοι οι εργοδότες βαφτίζονται εργατική τάξη. Και φέρνουν μπράβους και τσιράκια, για να δέσει το γλυκό της ταξικής νιρβάνας.

Κι έτσι κατάφεραν να αποδείξουν για άλλη μια φορά μερικά βασικά πράγματα.
Πώς διαμορφώνονται οι κάλπικες πλειοψηφίες στο συνδικαλιστικό κίνημα και ποιοι είναι αυτοί που το εκφυλίζουν και το δυσφημούν, που το κρατάνε σιδηροδέσμιο. Και ύστερα θα αρχίσουν να κουνάν περισπούδαστα το κεφάλι και να λένε για τους συνδικαλιστές που μας έφεραν ως εδώ που είμαστε κι είναι μια από τις πληγές που πρέπει να γιατρέψουμε…
Ας μην κρίνουν όμως την εργατική τάξη από τα δικά τους μούτρα. Στην τελική, αν τους ήταν αδιάφορη αυτή η υπόθεση, αν δεν την ένιωθαν ως απειλή, δε θα έκαναν τα πάντα για να την ελέγξουν και να την κάνουν σαν τα μούτρα τους…

Bohemian Rhapshody

Άλεξ Δελάρζ

Στις 24 Νοέμβρη το 1991 έφυγε απ’ τη ζωή ο τραγουδισταράς Freddie Mercury των Queen. Έπασχε από aids και η ακριβής αιτία θανάτου ήταν επιπλοκές λόγω πνευμονίας. 27 χρόνια μετά το θάνατό του λοιπόν βγαίνει η ταινία “Bohemian Rhapsody” η οποία είναι μια ωδή στην ζωή του Φρέντι από την οπτική γωνία των ίδιων των μελών της μπάντας.
Πρώτη φορά στη ζωή μου άκουσα τους Queen το 1986 ή 1987 από μια συλλογή Super Hits που βγαίναν τότε στα δισκάδικα. Το τραγούδι ήταν το “kind of magic” και, αν και δεν πήδηξα από ενθουσιασμό, το θυμάμαι για ένα και μόνο γεγονός: έμαθα να ξεχωρίζω το μπάσο απ’ τ’ άλλα όργανα, στην προκειμένη περίπτωση υπήρχε η διακριτότατη μπασογραμμή του John Deacon, μπασίστα των Queen που ήταν ο πιο μουλωχτός απ’ όλους, και σήμερα δηλαδή έχει εξαφανιστεί και ζει ήσυχα κάπου στην Αγγλία με την οικογένειά του.
Οι Queen μεσουράνησαν στο ροκ των σέβεντις και έιτις και έγραψαν ιστορία με hits που τα ξέρει κι η κουτσή Μαρία. Σαν μπάντα υπάρχουν απ’ τα early 70’s όταν ακόμα είχαν το υπερπρωτότυπο όνομα “Smile” (ήμαρτον δηλαδή) και τα ιδρυτικά μέλη ήταν ο Brian May στην κιθάρα κι ο Roger Taylor στα drums. Ο μπασίστας και τραγουδιστής που είχαν τότε, είχε φύγει επειδή βαρέθηκε τα ίδια και τα ίδια και αναζήτησε την “τύχη” του αλλού, μαύρη τύχη δηλαδή, δεν τον ήξερε και δεν τον έμαθε ποτέ ούτε η μάνα του τον κακομοίρη, ενώ οι υπόλοιποι βγάλαν λεφτά με τα τσουβάλια. Θα μου πεις τα λεφτά και η δόξα φέρνουν την ευτυχία; Όχι όπως θα δούμε παρακάτω.
Τους smile τους ακολουθούσε πιστά ένας εξωτικός πιτσιρικάς που λεγόταν Farrokh Bulsara με καταγωγή απ’ την αγγλική αποικία της Ζανζιβάρης, μια παραλιακή λωρίδα στη νοτιοανατολική Αφρική που σήμερα ανήκει στην Τανζανία. Είχε και τα καλά της η αποικιοκρατία, έβγαζε τραγουδιστές που πήγαιναν μετά στη μαμά ιμπεριαλιστική πατρίδα και κάναν σουξέ. Ο τυπάκος ο Φαρούκ ήταν ινδο-περσικής καταγωγής, η οικογένειά του ακολουθούσε το ζωροαστρισμό ως θρησκεία κι ο ίδιος μεγάλωσε και πήγε σε αποικιακά σχολεία της Ινδίας.
Στην Αγγλία ο Φαρούκ σπούδασε σχέδιο και καλές τέχνες και είχε έφεση στη μουσική από μικρός. Να μην τα πολυλογούμε, μετά από κάποιο καιρό άλλαξε νόμιμα το όνομά του σε Freddie Mercury, αυτός τελικά ήταν ο επόμενος τραγουδιστής των smile, κι εκείνη την εποχή είχαν πάρει και για μπασίστα τον John Deacon. Σε κάποια φάση γυρνάει και τους λέει “μα δεν είναι όνομα αυτό για μπάντα, δεν το αλλάζουμε να το κάνουμε ‘βασίλισσα’, της αυτού μεγαλειότητος;” Κι έτσι έγιναν οι Queen. Βασιλιάδες, αποικιοκρατίες καλά πάμε. Αλλά ένιγουέι, ο Φρέντι ήταν μια απ’ τις καλύτερες ροκ φωνάρες που πορπάτησαν τον πλανήτη, 3 και βάλε οχτάβες εύρος, πότε λυρική πότε σκληρή ροκενρολάδικη με γρέζι, είχε και το χαρακτηριστικό σφυριχτό “S” που οφειλόταν στα προτεταμένα δόντια της πάνω γνάθου. Αν τον πηγαίναν σε ορθοδοντικό οι γονείς του από μικρόν, δεν θα ‘χαμε τώρα αυτή τη χαρακτηριστική άρθρωση, σήμα-κατατεθέν.
Αν μια φορά είχε χαρακτήρα η φωνή των Queen, ένα άλλο στοιχείο που είναι αναπόσπαστο στοιχείο της μουσικής τους είναι το χαρακτηριστικότατο παίξιμο και ο ήχος του Μπράιαν Μέι και της σπουδαίας “Red Special” κιθάρας του. Η red special είναι μια κιθάρα που σχεδίασε ο ίδιος ο Μπράιαν Μέι και την κατασκεύασε ο ίδιος μαζί με τον μάστορα ηλεκτρολόγο πατέρα του, κι αυτό το κάναν λέει γιατί δεν είχε τότε λεφτά για Λες Πολ και Στρατοκάστερ. Η red special λοιπόν φτιάχτηκε κάπου στα μέσα των σίξτις κι ΑΚΟΜΑ χρησιμοποιεί την ίδια με έλαχιστες παρεμβάσεις, πάνω από μισό αιώνα κιθάρα! Χτύπα ξύλο, μετα θάνατον αυτή η κιθάρα θα κοστίζει όχι μια αλλά εκατό περιουσίες. Η κατασκευή της κιθάρας, οι ενισχυτές Vox που χρησιμοποιεί κατ’ αποκλειστικότητα και το παίξιμό του Μέι όχι με πένα αλλά με κέρμα που το λεν “sixpence” και αντιστοιχεί στο 1/40 της λίρας στερλίνας, όλ’ αυτά τα στοιχεία δημιουργούσαν αυτόν τον ήχο που είναι στιγμιαία αναγνωρίσιμος ως ήχος των Queen.
Στα πρώτα χρόνια οι Queen ήταν πιο ροκάδες, hard rock, heavy metal, progressive rock, διάφορα τέτοια στοιχεία θα βρεις στους δίσκους εκείνης της εποχής. Ο δίσκος όμως που έσπασε ταμεία ήταν το περιβόητο “Night at the opera” που βγήκε το Νοέμβρη του 1975, 43 ολόκληρα χρόνια πριν, κι ήταν ο δίσκος που περιείχε το σουπερ-έπος “Bohemian Rhapsody”, μια προσωπική σύνθεση του Φρέντι που έκανε χρόνια να τη γράψει.
Bohemian Rhapsody είναι κι ο τίτλος της ταινίας που βγήκε φέτος τον Οχτώβρη και λέει λίγο-πολύ την ιστορία των Queen μέχρι το 1985 που παίξαν στο θρυλικό Live Aid του Μπομπ Γκέλντοφ και περιστρέφεται γύρω από την ταραγμένη ζωή του Φρέντι. Την πρωτοβουλία και την παραγωγή την ανέλαβαν τα ενεργά μέλη των Queen, δηλ. οι Μέι και Τέιλορ με το σκεπτικό “άμα είναι να το κάνει κάνας άλλος γιατί δεν το κάνουμε εμείς;”.
Αρχικά για το ρόλο του Φρέντι είχε επιλεγεί ο Sascha Baron Cohen, γνωστός για τις ταινίες του Borat και Bruno, δημιουργός κωμωδιών με ψιλοηλίθιο χιούμορ και candid camera στιλ. Ως ηθοποιός ερμήνευσε με αναπάντεχη σοβαρότητα το ρόλο ενός επιθεωρητή στην ταινία Hugo του Σκορσέζε. Εδώ που τα λέμε, του φερνε λίγο του μακαρίτη του Φρέντι, μελαχρινός, ψηλός, άνετος με τις κινήσεις, μεγάλη ομοιότητα στη φάτσα. Διαφώνησαν λέει δημιουργικά και τελικά τον ρόλο τον πήρε ο “μίστερ Ρόμποτ” αιγυπτιο-αμερικάνος Rami Malek, ο οποίος έδωσε την ερμηνεία του αιώνα. Παίζει καταπληκτικά αν και δεν μοιάζει πολύ στον Φρέντι και είναι μάλλον κοντούλης για το ρόλο. Λεπτομέρειες, η ερμηνεία του Ράμι τα ΣΠΑΕΙ.
Η ταινία είναι χορταστική, μάλλον με σεβασμό εξερευνά τη ζωή και τις επιλογές του Φρέντι χωρίς να τον θεοποιεί.
Σε διάφορα άρθρα που κυκλοφόρησαν στο ιντερνέτ αναφέρονται πολλές ανακρίβειες του σεναρίου και των πραγμάτων όπως συνέβησαν πραγματικά, όπως π.χ. η διάγνωση ότι έπασχε από aids είχε βγει μετά το Live aid, ή ότι η “επανασύνδεση” της μπάντας δεν έγινε έτσι ακριβώς όπως τη δείχνει η ταινία, με αφορμή το Live aid. Νταξ, υγεία, κάποιες απ’ αυτές τις αλλαγές γίναν για ενισχύσουν το δράμα κινηματογραφικά, όπως άλλωστε έχουμε ξαναπεί μια κινηματογραφική ταινία δεν χρειάζεται να αναπαράγει πιστά την αλληλουχία των γεγονότων, διότι δεν είναι ντοκιμανταίρ, είναι έργο τέχνης. Ωστόσο, η περφόρμανς στο Γουέμπλεϊ για το Live Aid έχει αναπαραχθεί στην εντέλεια, μέχρι και την παραμικρή κίνηση, μέχρι και τον τελευταίο τεχνικό που είναι με τα σώβρακα.
Πολύ καλή ταινία, ξεσηκωτική, θα πας μετά καρφί να βάλεις στο γιουτιούμπ “γουί αρ δε τσάμπιονς (μάι φρέντ)”. Το στοιχείο όμως που κατά τη γνώμη μου κάνει τη μεγάλη διαφορά στην ταινία είναι και πάλι η σπουδαία ερμηνεία του Ράμι Μάλεκ.
Η πορεία των Queen τα επόμενα χαραχτηρίστηκε από γράψιμο τεράστιων επιτυχιών και περιοδείες σε όλο τον κόσμο, τα σόου τους μάζευαν εκατό χιλιάδες κόσμο για πλάκα. Κατά τη διάρκεια της καριέρας τους λοιπόν, ο Φρέντι που είχε εήδη μακροχρόνια
σχέση με την Mary Austin, είχε εν τέλει κατασταλάξει στην σεξουαλική ταυτότητα ως gay. Παρ’όλο που έπαψαν να είναι ζευγάρι, Φρέντι και Μαίρη κράτησαν μια βαθιά φιλία μέχρι το τέλος, ο Φρέντι πάντα την υποστήριζε οικονομικά και η Μαίρη ήταν στο πλευρό του όταν ήταν στα τελευταία του. Ο Φρέντι ποτέ δεν διακήρυξε ανοιχτά την ταυτότητά του, η φάση όλη ήταν ότι το ξέρει όλος ο ντουνιάς.  Η τραγική ειρωνεία είναι ωστόσο ότι είχε βγάλει επίσημη ανακοίνωση στις 22 του Νοέμβρη 1991 μέσω του μάνατζέρ του ότι πάσχει απο aids, σχεδόν μια μέρα ακριβώς πριν πεθάνει.
Η κληρονομιά που άφησε και η επιρροή του μέχρι σήμερα, 27 χρόνια απ’ το θάνατό του είναι τεράστια κι όχι άδικα. Η φωνή του μελετήθηκε από ομάδα επιστημόνων που αποφάνθηκε ότι, η γοητεία της οφείλεται στο χαραχτηριστικό βιμπράτο του, αυτό το “κούνημα”, το παιχνίδισμα της φωνής σε μια νότα. Το βιμπράτο του Φρέντι ήταν πιο γρήγορο, είχε μεγαλύτερη συχνότητα και ήταν επίσης ακανόνιστο κι ίσως αυτή η “ατέλεια” να έδινε αυτό το χαρακτηριστικό στίγμα. Ψιλά γράμματα θα μου πείτε, πάει τώρα ο άνθρωπος, τι τα θέλεις;

Οι Queen λοιπόν έγραψαν ιστορία στην παγκόσμια μουσική και σίγουρα είχαν πολλά ακόμα να δώσουν αν δεν “την έκανε” ο Φρέντι. Δεν μπορούμε λοιπόν παρά να κλείσουμε αυτό το άρθρο με τη φωνή του με το άγνωστο, jazzy “My Melancholy blues”. Ελαφρύ το χώμα.

Περί ΠολακοΣτουρναριάδας – Το ‘να χερι νίβει το άλλο

Κατιούσα

Και τι δεν είχαμε στην επικαιρότητα τις τελευταίες μέρες από το μαυροπουκαμισά κρητικό λεβένταρο αναπληρωτή υπουργό Υγείας Παύλο Πολάκη… Και επιδεικτικό κάπνισμα, και γκο-μπάκ κύριε ευρωπαίε επίτροπε, και “μόνος μου και όλοι σας” προς τους δημοσιογράφους, και ένα “περίεργο” δάνειο, και τέλος μια πολυσυζητημένη συνομιλία με τον κεντρικό τραπεζίτη της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα.
Δεν είχαμε όμως στην κορυφή της επικαιρότητας κάποια άλλα ασήμαντα θέματα, όπως τους 74 νεκρούς απο γρίπη με κύριο αίτιο την έλλειψη εμβολιασμού αλλά ούτε το χθεσινό ξεπούλημα 10 εκ των περιφερειακών λιμανιών  της χώρας.
Είχαμε μια στημένη διαμάχη μεταξύ Πολάκη και Στουρνάρα, συνεχίζοντας τη δικομματική πόλωση εν όψει και των τριπλών εκλογών. Μια διαμάχη που ξεκίνησε απο ένα δάνειο που πήρε ο αν. υπουργός γιατί όπως δήλωσε χωρίς καμία ντροπή δεν του έφταναν τα 7.000 ευρώ το μήνα για να ζήσει. Αλήθεια κύριε Πολάκη τολμάτε σαν “αριστερός υπουργός” να λέτε στην Ελλάδα της κρίσης, των μισθών των 500 και 600 ευρώ, ότι δεν τα βγάζατε πέρα με 7.000; Και κάτι ακόμα: ποιος δημόσιος υπάλληλος και δη γιατρός αμείβεται με 7.000 μηνιαίως;
Στην προσπάθειά του να υπερασπιστεί τη νομιμότητα του δανείου, ο Πολάκης έφερε παραδείγματα δανείων άλλων προσώπων ή κομμάτων (Άδωνις, Σπυράκη, Νέα Δημοκρατία) με μεγαλύτερα ποσά, ζητώντας να ελεγχθεί και η νομιμότητα αυτών πέρα απο του δικού του δανείου.  Ο κεντρικός τραπεζίτης με μια στυγνή ομολογία περι της ανεξαρτησίας του, απάντησε ότι δεν μπορεί να ελέγξει τα δάνεια αυτών των περιπτώσεων γιατί προέρχονται απο συστημικές τράπεζες που δεν είναι στην εποπτεία της ΤτΕ.
Μάλιστα. Δεν μπορεί να ελέγξει ο κεντρικός τραπεζιτης παρατυπίες και παρανομίες των συστημικών τραπεζών, μπορεί όμως ο ελληνικός λαός να τις ανακεφαλαιοποιήσει απο το υστέρημά του και 3 και 4 φορές.
Ποιος είναι όμως ο κύριος Στούρναρας που μπορεί να αποφασίζει ποιον θα ελέγξει και ποιον όχι; Είναι ένας φυτευτός  κεντρικός τραπεζίτης απο την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα που ακολουθεί κατα γράμμα τις επιταγές της δημοκρατίας της Τρόικας, του συστήματος των τραπεζών πάνω απο τους ανθρώπους, του συστήματος της δικτατορίας του κεφαλαίου. Είναι αυτός που κούναγε το δάκτυλο στον ελληνικό λαό ότι ζει πάνω απο τις δυνατότητές του. Ήταν ένθερμος υποστηρικτής των περικοπών της διαρκούς λιτότητας και των μνημονίων. Είναι απο τους βασικούς εκπροσώπους του ευρωμονόδρομου.
Κι όμως, από τις πρώτες μέρες του 2015 ο Σύριζα δέχτηκε να παραμείνει ο Στουρνάρας στη θέση του, αποδέχτηκε και το ρόλο της ΕΚΤ και του Έλληνα τραπεζίτη, ουδέποτε τους αμφισβήτησε (ο πρωθυπουργός πάλι με αφορμή το θέμα του δανείου έτρεξε να δώσει την εμπιστοσύνη του στην ανεξαρτησία της ΤτΕ). Μαζί έφεραν εξάλλου το 3ο μνημόνιο, μαζί πατάνε πάνω στους χιλιάδες εφαρμοστικούς νόμους των 2 προηγούμενων μνημονίων, μαζί συμφώνησαν σε εποπτεία απο το ΔΝΤ και την Τρόικα μέχρι το 2060, μαζί συμφώνησαν στα ματωμένα πλεονάσματα.
Μας λένε τα συριζοτρόλ ότι το σύστημα τα βάζει με τον Πολάκη γιατί κάνει έργο για την υγεία… Αλήθεια έργο είναι να μην έχουν οι μισοί νομοί της χώρας  παιδίατρο, να πεθαίνουν από προπολεμικές ιώσεις άνθρωποι το 2019 και εσύ να κάνεις πολιτική αριθμητικής βλέποντας βελτίωση της κατάστασης επειδή πέρσι πέθαναν λίγοτεροι; Να μη βρίσκουν κρεβάτι να νοσηλευτούν στις ΜΕΘ, να δουλεύουν στον ΠΑΓΝΗ στα κοντέινερ; Άξιοι συνεχιστές της πολιτικής της εμπορευματοποίησης της υγείας στις διαταγές των θεσμών και του ευρωμονόδρομου. Ναι, του ίδιου που ευαγγελίζεται ο  Στουρνάρας και τα φιλελεδομπότ.

Άθικτη η κατάληψη των φασιστών της Casapound στη Ρώμη σύμφωνα με απόφαση της ιταλικής κυβέρνησης

Κατιούσα

Ανενόχλητοι θα μπορούν να συνεχίζουν τη δραστηριότητά τους οι φασίστες της Casapound στην οδό Ναπολέοντα Γ’ στη Ρώμη, όπου έχουν καταλάβει κτίριο στο κέντρο της πόλης. Παρά το αίτημα του δημοτικού συμβουλίου προς τη δήμαρχο της ιταλικής πρωτεύουσας, Βιρτζινία Ράτζι να εκκενώσει την κατάληψη, το υπουργείο Οικονομικών της χώρας παρενέβη με επιστολή του για να προστατεύσει τη φασιστική κατάληψη, την ώρα που γύρω στις 20 καταλήψεις της πόλης βρίσκονται υπό εκκένωση μετά από διαταγές της αστυνομίας ή του δήμου και καταδικαστικές αποφάσεις. Ο λόγος; Σύμφωνα με το υπουργείο, η εν λόγω κατάληψη των νοσταλγών του Μουσολίνι “δεν έχει τα χαρακτηριστικά ανασφάλειας, αστάθειας και υγεινομικής έκτακτης ανάγκης που χαρακτηρίζουν τις υπό εκκένωση καταλήψεις”. Για το λόγο αυτό όσοι σκέφτονται να μπει τέλος στην κατάληψη χώρου από τους φασίστες μπορούν να περιμένουν. “Παιδιά για σπίτι”, μοιάζει να λέει η ιταλική κυβέρνηση για τους σύγχρονους μελανοχίτωνες , επιβεβαιώνοντας πως η θεωρία των δύο άκρων καταλήγει με μαθηματική ακρίβεια στην απόλυτη αθώωση της πιο μαύρης αντίδρασης.
Με πληροφορίες από contropiano.org

Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΙΝΔΙΑΝΩΝ

Από herko

Γράφει η Άννεκε Ιωαννάτου //

Η  ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ  ΤΩΝ  ΙΝΔΙΑΝΩΝ
Bartolomeo de las Casas
Εκδόσεις «Στοχαστής»
Μετάφραση και εισαγωγή της Πηνελόπης Μαξίμου

Πάντα έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον οι μαρτυρίες αυτόπτων μαρτύρων για τα συμβάντα μιας εποχής και ενός τόπου. Παρ’ όλο που οφείλουμε να κρατάμε μια επιφυλακτικότητα λόγω του υποκειμενικού στοιχείου που αναπόφευκτα υπεισέρχεται στην προσωπική κατάθεση, η προσωπική αφήγηση διασταυρωμένη με ντοκουμέντα της εποχής δίνει μια ιδέα του βαθμού αλήθειας. Ο δομινικανός ιεραπόστολος Βαρθολομαίος ντε λας Κάσας γεννήθηκε το 1474 στη Σεβίλλη της Ισπανίας από οικογένεια θαλασσινών εμπόρων. Μ’ αυτή την ιδιότητα ο πατέρας του ακολούθησε τον Κολόμβο στο δεύτερο ταξίδι του στο Νέο Κόσμο το 1493.  Ο Βαρθολομαίος χειροτονήθηκε ως ιερωμένος  στα εικοσιοκτώ του χρόνια στις «Δυτικές Ινδίες». Ήταν η πρώτη χειροτονία κληρικού στη Νέα Γη. Ο Βαρθολομαίος και άλλοι δομινικανοί ιεραπόστολοι ήταν οι πρώτοι που στάθηκαν στο πλευρό των Ινδιάνων καταγγέλλοντας με σφοδρότητα τα εγκλήματα των Ισπανών Κονκισταδόρων που σκότωναν, λεηλατούσαν, βασάνιζαν ολόκληρους πληθυσμούς Ινδιάνων: «Τους μεταχειρίστηκαν, δεν λέγω σαν ζώα – είθε να τους είχαν μεταχειριστεί, αντικρύσει σαν ζώα – αλλά ακόμα χειρότερα, σαν να ήταν κόπρος. Μ΄ αυτόν τον τρόπο φρόντισαν για τη ζωή και την ψυχή αυτών των ανθρώπων, κι έτσι είναι που απειράριθμες ψυχές χάθηκαν, χωρίς πίστη και χωρίς μετάληψη. Είναι πασίγνωστο, αλήθεια εξακριβωμένη, την παραδέχονται όλοι, ακόμα και οι τύραννοι και οι δολοφόνοι, ότι ποτέ οι Ινδιάνοι σε όλες τις Ινδίες, δεν πρoξένησαν κακό σε χριστιανούς. Αρχικά είχαν νομίσει ότι είχαν έρθει από τον ουρανό, ωσότου πια, επανειλημμένα, οι χριστιανοί τους έκαναν να υποστούν, και αυτοί και οι γείτονές τους, όλα τα δεινά, κλεψιές, φόνους, βιαιότητες, καταπιέσεις» (σελ. 24/25).

Η αφέλεια (;) ενός ιεραπόστολου

Ο Βαρθολομαίος απευθύνει την έκθεσή του για τις φρίκες στο Νέο Κόσμο στο γιο του βασιλιά της Ισπανίας, τον πρίγκιπα Φίλιππο, ίσως επειδή ο βασιλιάς Κάρολος Ε’ δεν ήξερε ισπανικά, μεγαλωμένος στη Φλάνδρα και μικτής καταγωγής (Ισπανία και Αυστρία), εγγονός των πασίγνωστων Ισπανών αυτοκρατόρων Φερδινάνδου και Ιζαμπέλλας. Δεν είναι η μοναδική φορά που αυτοί που υπερασπίστηκαν τα δικαιώματα των ντόπιων πληθυσμών στις αποικίες απευθύνονται στους βασιλιάδες των χωρών τους που – υποτίθεται – δεν ξέρουν τίποτα για τα αίσχη που διαπράττονται στο όνομά τους. Έτσι, ο πρόλογος ξεκινάει ως εξής: «Υψηλότατε και παντοδύναμε κύριε, Η Θεία Πρόνοια όρισε στον κόσμο της, οι βασιλείς, για τη διοίκηση και το καλό της ανθρωπότητας, να αποβαίνουν στα βασίλεια πατέρες και ποιμένες – όπως το αναφέρει ο Όμηρος» (σελ. 17). Ο Βαρθολομαίος έζησε πάνω από 50 χρόνια στο Νέο Κόσμο, περιγράφει πόσα πολλά ανείπωτα φρικτά έχει δει όλα αυτά τα χρόνια να διαπράττουν οι Ισπανοί. Δεν αμφισβήτησε όμως το γεγονός της ισπανικής παρουσίας εκεί ως κατακτητών,  όπως –βεβαίως – σε όλη τη διάρκεια της αποικιοκρατίας οι Ευρωπαίοι ιερείς δεν αμφισβήτησαν να διοικούν οι Ευρωπαίοι τον κόσμο, φτάνει να το έκαναν με τρόπο ανθρώπινο. Έτσι, λίγο παρακάτω ο Βαρθολομαίος θα πει: «Άρα, νομίζω, κύριέ μου παντοδύναμε, ότι τα δεινά και οι κακές πράξεις, η καταστροφή και οι ζημιές – δεν θα ήταν δυνατό να φανταστεί κανείς ότι άνθρωποι θα μπορούσαν να τις κάνουν – σε τόσο μεγάλο βασίλειο, και ακριβέστερα σ’ αυτόν τον απέραντο νέο κόσμο, την Ινδία, που ο Θεός τον παραχώρησε και τον εμπιστεύτηκε στους βασιλείς της Καστίλλης για να τον διοικούν και να τον κυβερνούν και να τον προσηλυτίσουν και να του χορηγούν την εγκόσμια και την πνευματική ελπίδα»  (υπογράμμιση δική μου, Α.Ι.). Αν τα ήξερε «η Υψηλότητά σας», είναι πεπεισμένος ο ιερέας, τότε σίγουρα δεν θα το επέτρεπε, «θα ικέτευε με επιμονή μεγάλη τη Μεγαλειότητά Του, ούτε να παραχωρήσει, ούτε να επιτρέψει αυτά που οι τύραννοι έχουν κατά νου, και εξακολουθούν να πράττουν, με το πρόσχημα των κατακτήσεων (υπογράμμιση δική  μου, Α.Ι.)

 Οι πόλεμοι και οι κατακτήσεις ως…πρόσχημα

Δεν ξέρουμε αν ο ιερέας δεν έβλεπε τη θέση της χώρας του εκείνη την εποχή. Η Ισπανία είχε απελπιστικά ανάγκη από χρυσάφι. Η μαυριτανική κατοχή της είχε λήξει, οι Μαυριτανοί διώχθηκαν, αλλά οι Μαυριτανοί ήταν πολύ καλοί καλλιεργητές της γης. Είχε λοιπόν ανάγκη από δούλους για να καλλιεργήσουν τη γη. Δεν έφταναν οι ντόπιοι δουλοπάροικοι όσο κι αν τους καταπίεζαν. Η χώρα είχε μπλέξει με ατέλειωτους πολυδάπανους πολέμους με τη Γαλλία, την Αγγλία, το Βατικανό, με νίκες, αλλά και συντριπτικές ήττες. Χρειαζόταν λοιπόν το χρυσάφι, που ερχόταν από το Νέο Κόσμο και χρειαζόταν επίσης οι ιθαγενείς εκεί να είναι υπάκουοι και σε περίπτωση που αντιστέκονταν, χρειαζόταν η υποταγή τους με τη βία. Παρ’ όλα αυτά ο Βαρθολομαίος δείχνει από τα γραπτά του να πιστεύει στην αθωότητα του βασιλιά κατηγορώντας τους Ισπανούς θαλασσοπόρους κατακτητές που πήγαν στη Νέα Γη. Τον απαλλάσσει εντελώς γράφοντας: «Ο αρχιεπίσκοπος του Τολέδου, διοικητής κάτω από την Υψηλότητά Σας, όταν ήταν επίσκοπος της Καρθαγένης (στη Βόρεια Κολομβία, Α.Ι.), μου ζήτησε αυτά τα γραπτά και τα παρουσίασε στην Υψηλότητά Σας. Αλλά πιθανόν η Υψηλότητά Σας να μην τα διάβασε ή να τα λησμόνησε από τα μακρινά ταξίδια, θαλασσινά και στεριανά που έκανε η Υψηλότητά Σας και τις πάμπολλες βασιλικές υποχρεώσεις» (υπογράμμιση δική μου, Α.Ι.).  Ο ιερέας μας αποκόπτει τις πράξεις και συμπεριφορές των κατακτητών στο Νέο Κόσμο από την ηγεσία της Ισπανίας, δηλαδή το θρόνο απαλλάσσοντάς την από τα μεγάλα εγκλήματα στη «νέα» ήπειρο, την «Αμερική», αναφερόμενος μάλιστα σε σημαντικές ποσότητες αίματος που χύνονταν εκεί και σε ένα δισεκατομμύριο σκοτωμένους, καθώς και στην κλεψιά ασύγκριτων θησαυρών. Η επέκταση είχε διάφορους λόγους από τους οποίους ήδη αναφέραμε κάποιους. Άλλος ένας λόγος για να βρεθεί ο δρόμος προς το εμπόριο της Άπω Ανατολής μέσω της Δύσης ήταν η αυξανόμενη παρουσία της Τουρκίας στο ανατολικό Μεσόγειο που αποτελούσε εμπόδιο στο γνωστό «Δρόμο του Μεταξιού».  Όταν ο βασιλιάς της Ισπανίας, Κάρολος Ε’, είχε πιάσει αιχμάλωτο το βασιλιά της Γαλλίας, Φραγκίσκο Α’, η μητέρα του τελευταίου απευθύνθηκε στο σουλτάνο, τον Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή, για να μεσολαβήσει για την απελευθέρωση του γιου της. Ο σουλτάνος ξεκινάει τη στομφώδη απάντησή του ως εξής «…εγώ λοιπόν, ο Σουλτάνος των Σουλτάνων, ο κυρίαρχος των κυρίαρχων, αυτός που παραχωρεί τα στέμματα στους μονάρχες πάνω σε όλη την επιφάνεια της υδρόγειας σφαίρας, η σκιά του Θεού πάνω στη γη, ο Σουλτάνος και Πατισάχ κλπ.κλπ. προς εσένα, τον Φραγκίσκο, βασιλιά της χώρας «Γαλλίας»» (σελ. 10 της Εισαγωγής).

Ένα πολύτιμο ιστορικό πανόραμα

Δεν είναι σε μας να κρίνουμε κατά πόσο ο ιεραπόστολος ήταν ειλικρινής ή αφελής. Δεν έβλεπε τα ιστορικά συμφραζόμενα της πατρίδας του; Πάντως, το θεωρούσε φυσιολογικό η Ισπανία να «διοικεί» το Νέο Κόσμο, αλλά…ανθρώπινα κάνοντας τους ντόπιους χριστιανούς. Η διαφορά είναι η κακή ή καλή μεταχείριση των κατά τ’ άλλα ντόπιων «φυσικών κτητόρων». Γι αυτό οι ιερείς, χωρίς να αμφισβητούμε την ενδεχόμενη καλή πρόθεση κάποιων εξ αυτών, ήταν κι αυτοί εργαλεία κατάκτησης και υποδούλωσης που σύμφωνα με την Αγία Γραφή ήταν εκ Θεού κανονισμένα. Αργότερα, όταν ξεκίνησε το δουλεμπόριο των Αφρικανών για να δουλεύουν στις φυτείες των αποικιοκρατών, επιστρατεύθηκε κάτι ακόμα από την Αγία Γραφή για να δικαιολογήσει την άθλια, απάνθρωπη μεταχείριση των μαύρων σκλάβων: ο αποκηρυγμένος γιος του Νώε, ο Χαμ, ήταν μελαμψός και επειδή είχε κοροϊδέψει τον πατέρα του, ο Θεός ήθελε να τον τιμωρήσει, αυτόν και  όλους τους απογόνους του. Οι μαύροι ως μαύροι και απόγονοι του Χαμ ήταν τα εκ Θεού δικαιολογημένα θύματα που την τιμωρία τους την είχαν αναλάβει οι  « θρήσκοι» αποικιοκράτες δουλέμποροι!
Ωστόσο, ο Bartolomeo de las Casas μας δίνει ένα πολύτιμο και αποκαλυπτικό ντοκουμέντο εποχής, ένα πανόραμα ιστορικό της Νότιας και Κεντρικής Αμερικής και ως τέτοιο πρέπει να λάβουμε την έκθεσή του σοβαρά υπόψη (μεταφράστηκε από τη γαλλική έκδοση του 1525).  Μιλάει για –ακολουθώντας τους τίτλους των κεφαλαίων- το νησί Εσπανιόλα (σήμερα Άγιο Δομίνικο και Αϊτή) και τα βασίλεια που υπήρχαν εκεί, για την Κούβα, τη Τζαμάικα, τη Νικαράγουα, τη Γουατεμάλα, την Καρθαγένη, την παραλία των Μαργαριταριών και το Τρινιδάδ, τη Βενεζουέλα, τις επαρχίες της «Μεγάλης Στεριάς από τη μεριά που ονομάζεται Φλόριδα», το Ρίο ντε λα Πλάτα, τα μεγάλα βασίλεια του Περού και το νέο βασίλειο της Γρενάδας και δεν εξαντλήσαμε τον κατάλογο. Κάποιες εικόνες κάνουν πιο παραστατικό το σύνολο.
Παρ’ όλο που ήθελε να εκχριστιανίσει τον ντόπιο πληθυσμό και δεν αμφισβητούσε την ισπανική διοίκηση στα ξένα εδάφη, ωστόσο η σφοδρές καταγγελίες του για τη μεταχείριση των ιθαγενών θα είναι η αιτία που τον κυνήγησαν οι συμπατριώτες του, επειδή τάχα έλεγε ψέματα βλάπτοντας τα συμφέροντα και τη φήμη της Ισπανίας.

Πριμοδοτούμενη ηλιθιότητα – Το YouTube ευθύνεται για τη διάδοση των θεωριών περί επίπεδης γης

Κατιούσα

O μακαρίτης Ουμπέρτο Έκο είχε λοιδωρηθεί αρκετά για ελιτισμό και τεχνοφοβία μετά από μια δήλωσή του σχετικά για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το 2015, που ουσιαστικά έκανε λόγο για μια δικτατορία ηλιθίων που αυτά επέβαλαν:«Εδωσαν δικαίωμα λόγο σε λόχους ηλιθίων οι οποίοι προηγουμένως δεν μιλούσαν παρά σε μπαρ, μετά από ένα ποτήρι κρασί. Τότε δεν έκαναν κακό στους υπόλοιπους. Εκεί κάποιος τους έκοβε την κουβέντα ενώ τώρα έχουν το ίδιο δικαίωμα να μιλούν όσο και ένα βραβείο Νόμπελ». Ανεξάρτητα από το πόσο δίκιο είχε στην ολότητά του ο Ιταλός συγγραφέας, το γεγονός πως η εμβέλεια ανορθολογικών θεωριών που δύσκολα έβρισκαν ακροατήριο έξω από καφενεία και περιθωριακές εκδόσεις έχει πολλαπλασιαστεί χάρη στο διαδίκτυο, είναι κάτι που δύσκολα αμφισβητείται πλέον.
Ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι διάδοση της πίστης πως η γη είναι επίπεδη και η θεαματική έκρηξη των “Flat earthers”. Ερευνητές μελέτησαν συμμετέχοντες στην ετήσια συνδιάσκεψη του “κινήματος” επί δύο συνεχόμενες χρονιές, το 2017 και το 2018 στη Βόρεια Καρολίνα και το Κολοράντο αντίστοιχα. Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξαν μέσω συνεντεύξεων σε 30 άτομα, είναι πως βασικός υπεύθυνος που οι άνθρωποι αυτοί προσχώρησαν σε αυτή την παράνοια, είναι η παρακολούθηση συνωμοσιολογικών βίντεο στο Youtube.
Από τους 30 που ρωτήθηκαν, όλοι δήλωσαν πως είχαν δει σχετικά βίντεο στην γνωστή πλατφόρμα, εκτός από έναν που όμως είχε πειστεί από την κόρη και το γαμπρό του που τα είχαν παρακολουθήσει. Οι περισσότεροι επίσης είχαν δει προηγούμενα και άλλα βίντεο συνωμοσιών για την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους ή την προσελήνωση του 1969, οδηγώντας τον αλγόριθμο του youtube να τους προτείνει τα περί “επίπεδης γης”, πείθοντας ακόμα και κάποιους που το είδαν με αρνητική προδιάθεση.
Σύμφωνα με την επικεφαλής της έρευνας του Texas Tech University, Άσλεϊ Λάντρουμ, η αποτελεσματικότητα ενός τουλάχιστον από τα βίντεο οφείλεται στο ότι ανταποκρίνεται σε πολλούς τρόπους σκέψεις, ενώ τόνισε πως στο YouTube συνυπάρχουν χρήσιμες πληροφορίες με παραπληροφόρηση, καλώντας τη σελίδα να παρέμβει στον αλγόριθμό της, ώστε να φιλτράρονται με πιο ορθολογικά κριτήρια τα προτεινόμενα βίντεο. Είναι μάλλον αμφίβολο βέβαια κατά πόσον θα λειτουργήσουν τέτοιες προτροπές, καθώς στόχος του YouTube, όπως και κάθε άλλης σελίδας του είδους της, είναι να κρατήσει το ενδιαφέρον του χρήστη για όση περισσότερη ώρα γίνεται, ώστε να κερδίζει περισσότερη διαφήμιση.

Επιπλέον η Λάντρουμ καλεί τους επιστήμονες κι όποιον ενδαφέρεται να φτιάξει βίντεο με αντίθετα επιχειρήματα:«Δεν θέλουμε το YouTube να είναι γεμάτο βίντεο που λένε ορίστε όλοι οι λόγοι που η Γη είναι επίπεδη. Χρειαζόμαστε άλλα βίντεο που λένε γιατί αυτοί οι λόγοι δεν είναι πραγματικοί, και ορίστε μια σειρά τρόπων που μπορείτε να το διερευνήσετε μόνοι σας». Είναι από μόνο του θλιβερό πως εν έτει 2019 υπάρχει ανάγκη διαφώτισης κάποιου κόσμου ότι η γη δεν είναι δίσκος και δείγμα της γενικότερης ανόδου του ανορθολογισμού που αποτελεί χαρακτηριστικό της σαπίλας και των αδιεξόδων του καπιταλιστικού συστήματος σήμερα και του τρόπου σκέψης που καλλιεργεί σε αυξανόμενο αριθμό ανθρώπων.
Αυτό προφανώς δεν είναι κάτι που απασχολεί τη συγκεκριμένη έρευνα, το πλαίσιο της οποίας κινείται σαφώς στα πλαίσια της κυρίαρχης ιδεολογίας: «Το να πιστεύεις πως η Γη είναι επίπεδη δεν είναι απαραίτητα επιβλαβές από μόνο του, αλλά έρχεται σε “πακέτο” με μια έλλειψη εμπιστοσύνης προς τους θεσμούς και τις αρχές γενικότερα» λέει η Άσλουμ. «Θέλουμε οι άνθρωποι να δείχνουν κριτική σκέψη απέναντι στις πληροφορίες που τους δίνονται, αλλά πρέπει να υπάρχει ισορροπία». Η διάδοση τέτοιων εξόφθαλμα αντιεπιστημονικών θεωριών σαφώς βοηθάει τους εκπροσώπους του συστήματος να εμφανίζονται ως θεματοφύλακες του “ορθολογισμού” και της “κριτικής σκέψης” κι αυτό, σε συνδυασμό με το εμπορικό ενδιαφέρον που αυτές παρουσιάζουν καθιστούν βέβαιο πως δε θα ξεμπερδέψουμε εύκολα με αυτές πριν ξεμπερδέψουμε με τις αιτίες που τις γεννούν.
Με πληροφορίες από enikos.gr

ΜΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

Μ’ αφορμή τις διαδικασίες για αναθεώρηση άρθρων του συντάγματος ξανάλθαν στο προσκήνιο ζητήματα όπως της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων, πέρα από εκείνο των σχέσεων εκκλησίας και κράτους, ενώ η νομοθέτηση από την κυβέρνηση του τρόπου μοριοδότησης των υποψηφίων για το διορισμό τους στην δημόσια εκπαίδευση προκάλεσε αντιδράσεις από τους ενδιαφερόμενους κι έφερε στο προσκήνιο πάλι τη συζήτηση περί αξιοκρατίας. 

         Η εκπαίδευση έχει διαμορφωθεί κατά το παρελθόν από τις οικονομικές συνθήκες και τις ανάγκες της κοινωνίας, αντανακλώντας την κοινωνία στην οποία αναπτύσσεται.  Η ιστορία της εκπαίδευσης είναι μακρά και βασανιστική, αφού κάθε φορά διαφορετικές κοινωνικές τάξεις επιχειρούν  να ορίσουν τα αγαθά του πνευματικού πλούτου της κοινωνίας και να ελέγξουν ποιοι πρέπει να έχουν πρόσβαση σ’ αυτά. Κι αν στα χρόνια της φεουδαρχίας η εκκλησία κατείχε το προνόμιο της εκπαίδευσης, στα χρόνια της ανόδου του καπιταλισμού επικράτησε η δημόσια εκπαίδευση, όπου η σχολική διαδικασία κοινωνικοποίησης γίνεται επωφελής για το καπιταλιστικό σύστημα.  Γίνεται  ένας μηχανισμός που χρησιμοποιείται για να εκπαιδεύσει τους μαθητές να εσωτερικεύσουν τις αξίες, τις ιδέες και τις στάσεις της κυρίαρχης τάξης.

    Τα σχολεία λοιπόν όπως τα ξέρουμε είναι κεντρικά όργανα της σύγχρονης καπιταλιστικής κοινωνίας και δεν είναι αιώνια και αμετάβλητα. Εμφανίζονται σε μια συγκεκριμένη ιστορική στιγμή  και επομένως τα εκπαιδευτικά ιδρύματα του σήμερα τείνουν να εξαφανιστούν ή να αλλάξουν μαζί με την κοινωνία που οδήγησε σ’ αυτά.
       Στην Ευρώπη, η ανερχόμενη  αστική τάξη, που αμφισβήτησε την φεουδαρχική, δεν βρήκε ανοικτά γι’ αυτήν τα παλιά σχολεία της καθολικής εκκλησίας για τους φεουδάρχες κυβερνώντες. Καθώς όμως οι παλιές σταθεροποιητικές επιρροές της εκκλησίας και της οικογένειας μειώνονταν, η αυξανόμενη εκβιομηχάνιση δημιούργησε μια νέα, ασταθή κατάσταση. Εργάτες σε άθλιες συνθήκες ρίχνονται όλοι  μαζί σε καταπιεστικά εργοστάσια και ορυχεία, και παλεύουν για βελτίωση των συνθηκών εργασίας τους και γενικά για τα συμφέροντά τους, σχηματίζοντας συνδικάτα. Οι συνθήκες αυτές δημιούργησαν μια σοβαρή κρίση. Η εργατική τάξη ήταν απαιτητική και αγωνιζόταν για τα δικαιώματά της  απειλώντας τη δύναμη της αυξανόμενης καπιταλιστικής τάξης. Μια απάντηση σε αυτήν την απειλή, σε όλες σχεδόν τις καπιταλιστικές χώρες ήταν ένα σύστημα μαζικής εκπαίδευσης. Οι ανερχόμενοι καπιταλιστές δημιουργούν τα δικά τους σχολεία  και η  δημόσια εκπαίδευση εμφανίζεται σαν συνέπεια των συνθηκών που δημιουργούνται από την άνοδο του καπιταλισμού. Τα σχολεία παίζουν ρόλο όχι μόνο στην εκπαίδευση των εργαζομένων με την αυστηρή έννοια του όρου, δίνοντάς τους δηλ.  δεξιότητες για να είναι μέρος του παραγωγικού εργατικού δυναμικού, αλλά και στην αποδοχή  των κοινωνικών σχέσεων παραγωγής ακόμα και με τον τρόπο οργάνωσης ολόκληρου του σχολικού συστήματος. 
      Συγχρόνως, αν και αντανακλώνται τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης στο εκπαιδευτικό σύστημα, όμως η πορεία προς τη δημόσια εκπαίδευση δεν υπαγορεύτηκε απλώς από την αστική τάξη που επέτρεψε στους εργαζόμενους να αφιερώσουν χρόνο για μόρφωση και πολιτισμό. Στην πραγματικότητα είναι οι πλούσιοι που λαμβάνουν ποιοτική εκπαίδευση, ενώ για τους φτωχούς αρκεί η εκπαίδευση για ν’ ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της εργασίας. Άλλωστε, αυτά που μοιάζουν ως παραχωρήσεις προέκυπταν από τους αγώνες της εργατικής τάξης και επιβλήθηκαν παρά την αντίσταση των καπιταλιστών που έψαχναν κάθε δυνατό τρόπο για να τις εξουδετερώσουν. 
         Η δημόσια εκπαίδευση γίνεται μέρος μιας σύνθετης σχέσης μεταξύ των συμφερόντων της αστικής τάξης και της αντίστασης των εργαζομένων σ’ αυτή. Η σύγχρονη λοιπόν εκπαίδευση είναι προϊόν των αναγκών της αστικής τάξης,  αλλά είναι επίσης προϊόν ενός τεράστιου αγώνα για να διευρυνθεί και απελευθερωθεί από αυτήν. Η δημόσια  εκπαίδευση γίνεται, συν τοις άλλοις, ένας σημαντικός μηχανισμός για τη δημιουργία κοινωνικής συναίνεσης, διότι βασίζεται στην ιδέα ότι το σχολείο προσφέρει «ίσες ευκαιρίες» για όλους τους πολίτες. Κι αυτή η ιδέα της εκπαίδευσης είναι πολύ  ισχυρή για τη νομιμοποίηση του καπιταλισμού στους εργαζόμενους. Σύμφωνα με την καπιταλιστική ιδεολογία των ίσων ευκαιριών, όλα τα παιδιά ξεκινώντας  στο ίδιο σχολικό σύστημα, αν παρουσιάζουν διαφορές στα επιτεύγματά τους αυτές θα εξαρτώνται μόνο από τις ιδιαίτερες ικανότητες, τα κίνητρα και τις επιλογές τους, μένοντας έτσι εκτός κάδρου και …σχολικού συστήματος θέματα κοινωνικών τάξεων και οικονομικών προβλημάτων. Κι εδώ επαναλαμβάνεται η τυπική αστική θεωρία  που όπως βλέπει τη αγορά ως πανάκεια της ισότητας, έτσι βλέπει και το σχολείο ως ένα μηχανισμό αξιοκρατίας. Μόνο που η ιδέα των ίσων ευκαιριών στο πλαίσιο του καπιταλιστικού συστήματος είναι, από μόνη της, μια πλάνη. Γιατί  κάθε  μορφή εκπαίδευσης είναι πολύ μακριά από το να είναι πολιτικά ουδέτερη, διότι δεν μπορεί να αποσυνδεθεί από τα ταξικά συμφέροντα. Η εκπαίδευση δεν είναι για μια υπερταξική κοινωνία και δεν διαμορφώνεται στο περιθώριο της πολιτικής ή της ταξικής πάλης, αντίθετα  είναι μια κεντρική περιοχή αυτού του αγώνα.
          Κι επειδή, κατά τη μαρξιστική ανάλυση, από τη μια  για να δημιουργηθεί ένα νέο εκπαιδευτικό σύστημα είναι απαραίτητο ν’ αλλάξουν οι κοινωνικές συνθήκες, αλλά από την άλλη συντελεί ένα εκπαιδευτικό σύστημα για ν’ αλλάξουν οι υπάρχουσες κοινωνικές συνθήκες, γι’ αυτό απαιτείται η κατανόηση της τρέχουσας κατάστασης που οδηγεί στην απαίτηση και προάσπιση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης.