ΚΕΡΚΥΡΑ-17 ΜΑΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ.ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ

Εσυ τι θα κανεις;

Σου κλεβουν το ψωμι απο το τραπεζι

Σε κανουν σκλαβο των αφεντικων

                        εργατη πολεμα σου πινουνε το αιμα

17 ΜΑΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ.ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ

         ΤΕΤΑΡΤΗ 17 ΜΑΗ .ΣΤΟ ΣΑΡΟΚΟ  10 πμ

Η χαμένη τιμή των μικροαστών

1. Το τραγούδι του μικροαστού: «Το κράτος βουλιάζει, παιδιά / στα δύσκολα και στα βαθιά / τι λέτε για όλα αυτά; / Και τι με νοιάζει εμένα; / κόκαλα ατάκτως ριγμένα / κάποιο θ' ανήκει και σ' εμένα».

2. Χωρίς να έχει συμβεί κάποιο συγκλονιστικό γεγονός στη ζωή τους, οι μικροαστοί έχουν υποστεί με τη θέλησή τους μια ολοκληρωτική μετάλλαξη προκειμένου να προσαρμόζονται σε κάθε πραγματικότητα. Εχουν αποφασίσει να παρακολουθούν το καθετί στον δημόσιο βίο, χωρίς να συμμετέχουν, αλλά να καρπώνονται και ό,τι προκύπτει από τις διεκδικήσεις από το κράτος, ειρηνικές ή συγκρουσιακές. Αυτοί οι βετεράνοι της αρπαχτής ούτε ένταση ούτε κόπωση γνωρίζουν και απολαμβάνουν τα εγκώμια όλων των αστικών κομμάτων - και της Χρυσής Αυγής - που αποκαλούν τους μικροαστούς φιλήσυχους πολίτες, αληθινούς πατριώτες και όλοι τους διεκδικούν.

3. Οι μικροαστοί δεν πιστεύουν σε κανέναν θεό. Υποκριτές, μια ζωή ολόκληρη την περνούν μέσα στην προσποίηση. Χριστοκτόνοι ευσεβιστές, τραβιούνται στις εκκλησίες, φυσικά, για ίδιον όφελος και τρυπώνουν σε ανεκδιήγητες επιτροπές με τις ευλογίες του εκάστοτε μητροπολίτη και από κει αρχίζουν το αγαπημένο τους παιχνίδι, το διασυρμό άλλων πιστών, που τολμούν να ασκήσουν κριτική για όσα συμβαίνουν σε κάθε ναό. Πρόκειται για πρεζόνια της καλτ τηλεόρασης, που φροντίζει για την «πνευματική» τους εξέλιξη. Χυδαία παράσιτα, υφαίνουν με υπομονή το δίχτυ που στηρίζει τις ελίτ της διαπλοκής. Με τρομερές επιδόσεις στο κουτσομπολιό, φιλοναζήδες, απολαμβάνουν τους δημόσιους ξυλοδαρμούς τόσο σε αλλοδαπούς όσο και σε Ελληνες.

4. Η ανατομία της μικροαστικής οικογένειας θέλει τον πατέρα αφέντη. Για να κυριαρχήσει ο μάτσο άντρας, έχει εντάξει την τρομοκρατία στην καθημερινότητά του. Δεν γνωρίζει τι εστί συνείδηση, συνεπώς ό,τι του αντιστέκεται, από το μικρό έως το μεγάλο, το αντιμετωπίζει με τη χρήση της βίας. Είναι ο μόνος τρόπος επικοινωνίας με το περιβάλλον.

Ανάλγητος παρτάκιας, είναι περήφανος για τη σχέση του με τη Χρυσή Αυγή και είναι έτοιμος να γίνει ένα με το σκοτάδι της οργάνωσης. Συνένοχος από δω και στο εξής, θα παίρνει μέρος σε κάθε σαφάρι στο κέντρο της πόλης, κυνηγώντας δυστυχισμένους πρόσφυγες και άτυχους Ελληνες. Αν οι επιδόσεις του είναι μεγάλες, θα ανέλθει ιεραρχικά σε αυτή τη μηχανή, στημένη από εγκληματικές μετριότητες που σχεδιάζουν εκ του ασφαλούς κάθε τους χτύπημα.

5. Ο μικροαστός ελευθέρας βοσκής κάνει μεγαλύτερη ζημιά από τον ενταγμένο. Τον συναντάς παντού, αμέσως τον ξεχωρίζεις από τις κοινοτοπίες που εκστομίζει και τις απόψεις του εναντίον των γυναικών. Φτηνός χαμαιλέοντας, επισκέπτεται συχνά τα κόμματα που νομίζει ότι χωράει, υποκλίνεται στις ηγεσίες τους, ενώ με όραση μύγας ψάχνει άνοιγμα για να τη χωθεί και να γίνει «κάποιος».

6. Σιγά σιγά η χαμέρπεια γίνεται η μόνιμη κατοικία των μικροαστών. Εκεί η παράνοιά τους φαντασιώνεται αυτοκρατορίες εθνικοσοσιαλισμού που θα εξαφανίσουν κομμουνιστές, Εβραίους και κάθε μειονότητα, την οποία θεωρούν ότι συμπληρώνει τον κύκλο της παρακμής. Γιατί θεωρούν τη δική τους καταγωγή ευγενική, έχοντας ως βάση της την αρχαία Ελλάδα, αλλά έλκουν και την «αντρειοσύνη» τους από τους Τεύτονες ιππότες και τους Ναΐτες! Απανταχού της γης οι διεφθαρμένοι μικροαστοί ονειρεύονται μεγαλεία για να γεμίσουν το άδειο σαρκίο τους.

Του Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ

Πάτα το κουμπί

(τι είναι και τι θέλει η Κατιούσα)

Πατάμε το κουμπί και βγαίνει κατιτί.
Κάτι καινούριο έρχεται και δεν είναι η ελπίδα, που κόλλησε στο δρόμο, ξεμασκαρεύτηκε γρήγορα κι έγινε απελπισία και τα στάδια του πένθους.

Είναι η Κατιούσα.
Το τραγουδούν τα ρέματα, μεταδίδεται από στόμα σε αυτί, κι από αυτί σε τοίχο, τοίχο-τοίχο, πόρτα-πόρτα, από account σε ακάου. Αλλά χρειάζεται και μια πιο επίσημη παρουσίαση, γιατί πολλοί σφοι δεν έχουν social media, για να το μάθουν και προτιμούν άλλους τρόπους κοινωνικοποίησης (πχ την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής).

Η Κατιούσα μας δεν είναι μια κακόγουστη διασκευή (που στάζει χολή) της αυθεντικής, ούτε σαν το παλιό μας εγχείρημα, που έχει πάρει ανεπιστρεπτί την κατιούσα.
Δεν είναι άλλη μία σελίδα, ούτε άλλη "μια άλλη" σελίδα η άλλη μία από τα ίδια.
Είναι θέμα συζήτησης στο διαδικτυακό μας μικρόκοσμο, που αν ξυπνήσει μονομιάς -και δε μείνει θεατής στην οθόνη του- θα ξεσηκωθεί, θα γιγαντωθεί και θα αλλάξει τον κόσμο ολόκληρο.

Αν έπρεπε να περιγράψουμε με τρεις-τέσσερις γραμμές τι είναι.
Οι γραμμές της είναι κόκκινες, αλλά όχι σαν του Κουβέλη.
Ζιγκ-ζαγκ (και ναϊ-ναϊ-ναϊ), σαν την αντιφατική κίνηση της Ιστορίας.
Θα είναι hold the line, σαν τους Toto που κρατάνε τη γραμμή.
Λιτές σαν του Bauhaus και καθαρές σαν τη "ligne claire" στα κόμικ.

Είναι περιοδικό, αναρτημένο στον ιστό απ' τις 9 του Μάη. Όπλο, τραγούδι, μούσα. Μια παρέα, που θέλει "ν’ αρμέγει με τα μάτια της το φως της οικουμένης", και βάλλει εναντίον της κακιάς σκουριάς που λουφάζει στα μάρμαρα των εντυπώσεων.

Μια ιστορική οβίδα που έγινε τρόμος για τους ναζί κι αντάρτικος σκοπός για τους λαούς, σε όλες τις γλώσσες του κόσμου.

Μπορείτε να επισκεφτείτε και να ακολουθήσετε τη σελίδα την Κατιούσα στο ΦΒ και στο τουίτερ. Κι εντός ολίγων ωρών στο Instagram. Και φυσικά στις οθόνες σας...

Η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει...

Αθλητικό υστερόγραφο

Ο Σαββίδης, ο Μελισσανίδης κι η ΕΠΟ (το ποδοσφαιρικό αντίστοιχο για το "ο Μπράουν, ο Φίσερ κι ο Κραφτ") είπαν πως θα κάνουν ένα τελικό που θα γράψει ιστορία, αντάξιο της νέας εποχής και των ηθών που ανατέλλουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Και -αν μη τι άλλο- τα κατάφεραν!

Ξύλο, επεισόδια, διαιτητικά λάθη, κακό θέαμα. Αυτό είναι το ελληνικό ποδόσφαιρο που (δεν) αγαπήσαμε. Ή όπως λέει κι ένα σύνθημα -παραφρασμένο- ΠΑΕ, ήθος, πολιτισμός. Ή όπως συμπληρώνει ένας στίχος.

Είμαστε πια πρωταθλητές -κυπελλούχοι, φιναλίστ, δεν έχει τόση σημασία- έρχονται άλλες εποχές.

Ο βασιλιάς (Ολυμπιακός) πέθανε (;), ζήτω ο (νέος) βασιλιάς: Σαββίδης, Μελισσανίδης, ή όποιος άλλος.

Το ποδόσφαιρο -λέμε- πως είναι ο βασιλιάς των σπορ, άλλωστε.

Μόνο που ο βασιλιάς είναι γυμνός -και λιγάκι τριχωτός...

Κάποιοι πέφτουν από σήμερα, ανακαλύπτοντας πως το θύμα μπορεί να γίνει θύτης κι οι "αδικημένοι" οπαδοί, γάβροι του βορρά. Όλοι κρύβουν μέσα τους όμως ένα χούλιγκαν που είναι έτοιμος να πάρει διαζύγιο από την πραγματικότητα, παρά από την ομάδα και τις "χαρές" που του προσφέρει.

Και βασικά το πρόβλημα δεν είναι η ομάδα, αλλά "Ο πρόεδρος". Πρόβλημα είναι ότι ο Σαββίδης πχ άκουσε περισσότερες φορές να φωνάζουν ρυθμικά το δικό του όνομα παρά του ΠΑΟΚ. Πρόβλημα είναι το πόσο εύκολα άλλαξαν μυαλά κι αποδέχτηκαν τον καινούριο τους ρόλο πολλοί Παοκτζήδες.

Κι έμειναν μόνο μερικά υγιή λαϊκά στρώματα, όπως το Λαϊκό Στρώμα, να εύχεται ενδόμυχα -για να μην τον πάρουν χαμπάρι στο μαγαζί- την ήττα της αστικής τάξης της δικής του χώρας ή μάλλον της δικής του πόλης, που (δε) θα δημιουργήσει επαναστατική κατάσταση ή τέλος πάντων θα μειώσει τα πανηγύρια, τους διθυράμβους για το καλό αφεντικό και τις αυταπάτες.

Κι όσο οι οπαδοί σκοτώνονται στις κερκίδες για του αφέντη το φαΐ, οι πρόεδροι κάνουν στην πλάτη τους -και πίσω από την πλάτη τους- χρυσές δουλειές. Και το όλο σκηνικό θυμίζει πολύ την τελευταία σκηνή από το Λέτσοβο, με τον παραδοσιακό γάμο, και την πάλη των τάξεων που παραμένει ιστορικά αδικαίωτη...

Το πρόβλημα ξέρεις ποιο είναι; Ότι δεν υπάρχει οργάνωση...

Οι εθνικόφρονες που πέρασαν τα Ποντιακά για Αλβανικά

       …

Καθώς αναλύαμε χθες τους αρχικούς χρόνους του ρήματος «φέρω» στα Ποντιακά, το οποίο γίνεται στον Παρατατικό «εφέρνα», στον μέλλοντα «θα φέρω» και στον Αόριστο «έγκα» και καθώς συζητούσαμε ότι ο αόριστος είναι εκείνο το φοβερό «ήνεγκα» της αρχαίας Ελληνικής, θυμήθηκα πριν μερικά χρόνια, που οι φασίστες βρισκόταν στα φόρτε τους, που κάποιοι εθνικόφρονες κόντεψαν να συμπλακούν μαζί μου γιατί με άκουσαν να μιλάω Ποντιακά με την μάνα μου στο τηλέφωνο και τα πέρασαν για Αλβανικά. Θυμήθηκα τους φασίστες που κινήθηκαν προς το μέρος μου και καθώς με πλησίασαν κοντοστάθηκαν γιατί από κοντά τα πράγματα ήταν αλλιώς! Αντί να τους στείλω στο νοσοκομείο για διακοπές, όπως ίσως θα έπρεπε να είχα κάνει γιατί αν στη θέση μου ήταν κανένας ταλαίπωρος θα τον είχαν κάνει μαύρο από το ξύλο, απήγγειλα τους πρώτους στίχους από την «Οδύσσεια»!

– Δεν άκουσες ότι δεν καταλαβαίνουμε Αλβανικά, μου απηύθυνε τον λόγο ο πιο μορφωμένος από τους τρεις φασίστες, αλλά σε πολύ ήπιο τόνο!

Χαμογέλασα και τους ρώτησα εάν θέλουν να τους δώσω ένα πρόχειρο μάθημα αρχαίων Ελληνικών στο δρόμο κι αν πάλι δεν αντέχουν την Αρχαία Ελληνική Γραμματεία θα μπορούσα να τους δώσω ένα γερό Αρχαιοελληνικό ξύλο που τόσο πολύ αγαπάνε να δίνουν στους άλλους!

– Δεν σε είπαμε και καμπούρη είπε ο φασίστας της παρέας που μπορούσε να αρθρώσει και δεν μουγκάνιζε όπως οι άλλοι και μαζί με τους υπόλοιπους πήραν δρόμο.

Σίγουρα δεν θα το σχολίαζα τώρα, αλλά ανοίγοντας πρωί – πρωί τον υπολογιστή είδα να περιφέρεται στο διαδίκτυο η δήλωση ενός άλλου φασίστα ότι στον τελικό ΑΕΚ – ΠΑΟΚ όσοι μιλούν Ελληνικά θα υποστηρίζουν την ΑΕΚ! Καθώς θυμήθηκα τους αρχικούς χρόνους του ρήματος «φέρω» στα Ποντιακά και τους τρεις φασίστες που πριν χρόνια πέρασαν τα Ποντιακά για Αλβανικά και τον Όμηρο για Αλβανό ποιητή, σκέφτηκα ότι και ο συγκεκριμένος φασίστας Ελληναράς αν άκουγε στίχους από την «Οδύσσεια» για Αλβανικά θα τα περνούσε και πέθανα από τα γέλια!

Νίκος Αποστολίδης

ΜΟΥΣΙΚΟΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΗ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ Κ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΟΥ

Η Κατιούσα που έρχεται

Κατιούσα ονομάζεται το νέο διαδικτυακό περιοδικό που θα κάνει την εμφάνισή του την Τρίτη 9 του Μάη.

Η Κατιούσα είναι μια συνάντηση ανθρώπων διαφόρων ηλικιών, πνευμάτων ανήσυχων και ανυπότακτων συνειδήσεων που, είτε κάνουν τα πρώτα τους βήματα, είτε έχουν καταξιωθεί στο αντικείμενό τους, είναι γεμάτοι ενέργεια και δημιουργικότητα, δεν τους λείπει η φαντασία, το μεράκι και η αγάπη σ’ ό,τι ονειρεύονται, σχεδιάζουν, παλεύουν και δημιουργούν και, ίσως περισσότερο απ’ όλα τ’ άλλα, δεν τους λείπει η διάθεση να προσφέρουν, να μοιραστούν αυτό που διαθέτουν και όχι ό,τι τους περισσεύει.

Στην Κατιούσα συναντιόμαστε σύντροφοι, συναγωνιστές, συνοδοιπόροι και φίλοι, χωρίς μικρά και μεγάλα «εγώ», που δε βολευόμαστε με  τη σκουριά  και τη σαπίλα, που αντιστεκόμαστε στη διαχρονική πασοκίλα, απεχθανόμαστε τους  δήθεν αριστερούς και τους γουόνα μπι επαναστάτες θαλασσόλυκους της μπανιέρας, τους παρτάκηδες και τους ντίλ(ιγκ)ερ ιδεών και ελπίδων, που έχουμε γυρίσει την πλάτη στους ριψάσπιδες βολεψάκηδες και τους Ιούδες που εξαργυρώνουν στην κάλπη κάλπικα αργύρια κανονικότητας.

Το teaser της Κατιούσα:

Απέναντι σ’ όσα και σ’ αυτούς που πήραν την κατιούσα, εμείς, με νου και καρδιά, με πάθος και ψυχή επιλέγουμε ΚΑΤΙΟΥΣΑ katiousa.gr, βάλλοντας «κατά ριπάς» στους εκμεταλλευτές του ιδρώτα και της ζωής μας και στους «κυρ-Παντελήδες», κοιτάζοντας κατάματα αυτούς που βλέπουν και όχι όσους νομίζουν ότι βλέπουν και δίνοντας το χέρι σ’ όσους θελήσουν να σηκωθούν. Με την βεβαιότητα ότι έτσι κι αλλιώς η γη θα γίνει κόκκινη, χωρίς να τρέφουμε ψευδαισθήσεις ότι μ’ ένα πληκτρολόγιο μπορούμε ν’ αλλάξουμε τον κόσμο, μα με την πεποίθηση ότι μπορούμε να εμπλουτίσουμε, να δυναμώσουμε και να ομορφύνουμε τον αγώνα μας. 

Η Κατιούσα ήταν η θρυλική οβίδα-ρουκέτα του σοβιετικού Κόκκινου Στρατού που κατατρόπωσε το φασιστικό τέρας στην απέραντη απέθαντη πατρίδα του Λένιν. Στο ρυθμό της  ρούσικης μελωδίας Κατιούσα τραγούδησε με περηφάνια ο λαός μας τον ύμνο της Αντίστασής του και της λευτεριάς του, τον ύμνο του ΕΑΜ. Η 9^η του Μάη είναι η Μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών. Εκείνη η Κατιούσα δεν έπεσε ποτέ στα χέρια του εχθρού. Αυτή την υπόσχεση δίνει η ΚΑΤΙΟΥΣΑ, η δική μας Κατιούσα, σήμερα.

Κυριακή 7 Μάη 2017.

Φαστ Τρακ

Πόσο πια κουτόχορτο μπορεί να καταναλωθεί από το κοινό των ΜΜΕ:

Είναι, λέει, απειλή το πυρηνικό οπλοστάσιο της Βόρειας Κορέας και δεν είναι απειλή το πυρηνικό οπλοστάσιο των ΗΠΑ και των υπόλοιπων χωρών που διαθέτουν τέτοιους πυραύλους…

Το πρόβλημα, λέει, βρίσκεται στους 5, 10, 50 βορειοκορεάτικους πυραύλους και όχι στο ξεχείλισμα του πλανήτη από πυρηνικά που αρκούν για να τον καταστρέψουν εντός δευτερολέπτων.

Είναι, λέει, η Βόρεια Κορέα αυτή που απειλεί επισείοντας τους πυραύλους της σαν μέσο αποτροπής και όχι οι ΗΠΑ που (με τους πυράυλους τους και όχι μόνο) διεκδικούν «δικαιώματα» σε κάθε γωνιά της γης.

Αλλά τι σύμπτωση! Δεν είναι η Β. Κορέα αυτή που συγκεντρώνει σήμερα στρατό και στόλο, δεν είναι αυτή που πραγματοποιεί ασκήσεις στα παράλια των ΗΠΑ, αλλά είναι οι ΗΠΑ που συγκεντρώνουν στρατό και στόλο γύρω από την Βόρεια Κορέα.

«Γενικός πυρηνικός αφοπλισμός τώρα!»

Μόνο χάρη στην ύπαρξη της ΕΣΣΔ μπορούσε αυτό το σύνθημα να βρίσκεται στο στόμα όλων των λαών της γης;;;

Γενικός πυρηνικός αφοπλισμός τώρα!

Σαν αντίδοτο στη ζάλη που προκαλεί η διεθνής διπλωματία και η αξεδιάλυτη περιπλοκότητα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών…

Τα «εθνικά» σχέδια...

Τα «εθνικά» σχέδια...

Για «εθνικό σχέδιο εξόδου από τα μνημόνια», η επιτυχία του οποίου θα κριθεί ανάμεσα στα άλλα και από την «ομοψυχία» όλων των πολιτικών δυνάμεων, κάνει λόγο ο ΣΥΡΙΖΑ μετά το κλείσιμο της νέας αντιλαϊκής συμφωνίας, κατηγορώντας τα υπόλοιπα αστικά κόμματα ότι υπονομεύουν τους στόχους του κεφαλαίου για «μικροπολιτικούς» λόγους. Για «ανεπανόρθωτες ζημιές» στην «εθνική προσπάθεια» της ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας, λόγω της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, που «δεν πιστεύει στις μεταρρυθμίσεις», κάνει λόγο η ΝΔ, που ζητάει συστράτευση στο δικό της «εθνικό» σχέδιο, το οποίο προβλέπει επιτάχυνση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και «σκληρές αλήθειες» για το λαό. Για «σχέδιο Ελλάδα» μιλάει το ΠΑΣΟΚ, που λέει ότι... οι άλλοι δυο υπονομεύουν την «εθνική προσπάθεια» λόγω των μεταξύ τους αντιθέσεων και γι' αυτό χρειάζεται ισχυροποίηση του ΠΑΣΟΚ, που θα παίζει το ρόλο του «ρυθμιστή» και «ελεγκτή» σε μελλοντικές αστικές κυβερνήσεις.

Μεγάλες οι ευθύνες μας για την επιτυχία της απεργίας

Αποσπάσματα από την εισήγηση του Νίκου Μαυροκέφαλου, εκ μέρους της Γραμματείας Αττικής του ΠΑΜΕ στη σύσκεψη σωματείων και συνδικαλιστών

Σύσκεψη σωματείων και συνδικαλιστών συγκάλεσε η Γραμματεία Αττικής του ΠΑΜΕ την Πέμπτη 4/5 για την προετοιμασία της απεργίας που έχει προκηρυχθεί για τις 17 Μάη, μπροστά στην ψήφιση των νέων αντιλαϊκών μέτρων. Δημοσιεύουμε σήμερα αποσπάσματα από την εισήγηση που παρουσίασε ο Νίκος Μαυροκέφαλος εκ μέρους της Γραμματείας Αττικής του ΠΑΜΕ:
«Βρισκόμαστε εδώ λίγες μέρες μετά τις επιτυχημένες Πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις που διοργάνωσαν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ στην Αττική και σε άλλες 77 πόλεις σε όλη την Ελλάδα. (...)
Την υπόθεση της Πρωτομαγιάς και της οργάνωσης της εργατικής και λαϊκής αντίστασης "πήραν στην πλάτη τους", για άλλη μια φορά, το ΠΑΜΕ και τα στελέχη του, που με αυτοθυσία οργώνουν τους χώρους δουλειάς καθημερινά, πρωτοστατούν στην οργάνωση της πάλης των εργαζομένων(...)
Δεν πρέπει να προκαλεί καμιά έκπληξη το γεγονός ότι οι συγκεντρώσεις των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ - ΕΚΑ και άλλων οργανώσεων του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού δεν μπορούν να κινητοποιήσουν ούτε τα μέλη των Διοικητικών τους Συμβουλίων, αφού έχουν ξεφτίσει στα μάτια της πλειοψηφίας των εργαζομένων ως συνδικαλιστικές οργανώσεις που υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους. Φυσικά, αυτή η διαπίστωση δεν πρέπει να μας εφησυχάζει καθόλου, αφού η επιρροή που ασκούν αυτές οι συνδικαλιστικές οργανώσεις με τη στήριξη της κυβέρνησης και της εργοδοσίας είναι σημαντική. Είναι σημαντική γιατί στηρίζεται στον "κοινωνικό εταιρισμό", στις μειωμένες απαιτήσεις, στη λογική του μικρότερου κακού, στην ενίσχυση της ατομικής λύσης, στις αυταπάτες και στις προσδοκίες που καλλιεργούν για λογαριασμό του κεφαλαίου και των αστικών κομμάτων για την καπιταλιστική ανάπτυξη που δήθεν θα ωφελήσει και τους εργαζόμενους.

Ούτε ώρα χαμένη

Επιδιώκουμε η απεργία στις 17 Μάη να είναι μια μαζική ταξική απάντηση του εργατικού και λαϊκού κινήματος απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, των άλλων αστικών κομμάτων, της ΕΕ και της εργοδοσίας. (...)
Τις επόμενες λίγες μέρες, να συνεδριάσουν όλα τα ΔΣ των σωματείων. Να κάνουν μια πρώτη εκτίμηση για τις Πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις και να οργανώσουν το "άνοιγμά" τους για την ενημέρωση των εργαζομένων και για την οργάνωση της απεργίας. Επιδίωξη είναι να πετύχουμε έναν διπλό σκοπό: Να φτάσουμε όσο το δυνατόν πιο πλατιά, σε νέους χώρους δουλειάς και σε νέα τμήματα εργαζομένων αλλά ταυτόχρονα να κάνουμε και πολύ συγκεκριμένη δουλειά για την επιτυχία της απεργίας που δεν μπορεί και δεν πρέπει να σκορπίσει σε μια δουλειά "μπούγιου" αλλά να επικεντρωθεί με πολύ συγκεκριμένα μέτρα σε κάθε χώρο δουλειάς ξεχωριστά.
Κάθε ΔΣ πρέπει άμεσα να βγάλει τα προπαγανδιστικά του υλικά, την ανακοίνωσή του, την αφίσα, το πανό του. Να "χρωματίσουμε" όλες τις επιχειρήσεις που φτάνουμε και τα τμήματα μέσα στους χώρους δουλειάς, τις στάσεις των λεωφορείων και τους σταθμούς του μετρό, τους δρόμους, παντού να φτάσει το απεργιακό μήνυμα του ΠΑΜΕ και των ταξικών συνδικάτων. Να μεγαλώνει συνεχώς ο αριθμός των σωματείων και των Επιτροπών Αγώνα που παίρνουν απόφαση για συμμετοχή στην απεργία. Να δυναμώσει το απεργιακό κλίμα σε χώρους δουλειάς και κλάδους.
Επίκεντρο είναι οι χώροι δουλειάς και σε κάθε περίπτωση η επιτυχία της απεργίας σε έναν χώρο δουλειάς εξασφαλίζεται με το αν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι έχουν μαζευτεί, συζητήσει και αποφασίσει για την απεργία. Παίρνουμε όλα τα απαραίτητα μέτρα, λοιπόν, ώστε να γίνουν όσο το δυνατόν περισσότερες γενικές συνελεύσεις, συγκεντρώσεις, συσκέψεις στους χώρους δουλειάς, να συγκροτηθούν Επιτροπές Αγώνα και Απεργιακές Επιτροπές.
Ακόμα και στους χώρους δουλειάς και στους κλάδους που οι συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ είναι μειοψηφία σε ένα ΔΣ, παίρνουμε την υπόθεση της οργάνωσης της απεργίας στα χέρια μας. Επιδιώκουμε τα ίδια οργανωτικά μέτρα για την επιτυχία της απεργίας κόντρα στον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό που θα δουλεύει στους χώρους δουλειάς με τη στήριξη της εργοδοσίας είτε επιδιώκοντας την αδράνεια, την απεργοσπασία, είτε επιδιώκοντας οι εργαζόμενοι να αγωνιστούν υπό τη σκέπη των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, δηλαδή να στηρίξουν τα μέτρα που ενισχύουν το κεφάλαιο αποδεχόμενοι τα ψίχουλα.

Αποκάλυψη του χαρακτήρα των μέτρων...

Η κατάσταση που διαμορφώνεται μέσα στους χώρους δουλειάς και στους κλάδους είναι αντιφατική. Η δυσαρέσκεια και ο θυμός μεγαλώνουν σε αρκετά τμήματα εργατοϋπαλλήλων ανεξάρτητα από το αν έχουν μετατραπεί σε ένα οργανωμένο κύμα αντίστασης και διεκδίκησης. Επιδρά σίγουρα ο αρνητικός συσχετισμός στο κίνημα, τα επιχειρήματα της κυβέρνησης και τα διλήμματα που θέτουν το σύνολο των αστικών κομμάτων, ο διαλυτικός ρόλος του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Γι' αυτό θα αναμετρηθούμε με τα βήματα που θα κάνουμε ώστε να δυναμώσει η αποκάλυψη για τον χαρακτήρα των μέτρων, για το ποιος τελικά ωφελείται αλλά και στο πώς θα δυναμώσει η δική μας ικανότητα να προβάλλουμε το πλαίσιο πάλης του ΠΑΜΕ, να δουλεύουμε με τη γραμμή συσπείρωσης που έχουμε κατακτήσει και θα διευρύνεται η αποδοχή του μέσα στους εργαζόμενους.
Παρά τις προσπάθειές μας παραμένει στο σκοτάδι για πολλούς εργαζόμενους ακόμα το ότι τα μέτρα, τα μνημόνια και όλοι οι αντιλαϊκοί νόμοι υλοποιούνται για λογαριασμό της πλουτοκρατίας, για λογαριασμό του μεγάλου κεφαλαίου. Συναντάμε διαδεδομένες τις αντιλήψεις ότι "μπόρα είναι και κάποια στιγμή θα περάσει", ότι "είμαστε υπό κατοχή και υπό επιτροπεία από ξένους δυνάστες", ότι "οι κυβερνώντες είναι είτε ανίκανοι, είτε προδότες". Μία είναι όμως η αλήθεια. Ολες οι κυβερνήσεις, και του ΠΑΣΟΚ, και της ΝΔ, και των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ σήμερα, υλοποιούν την αντεργατική πολιτική προς όφελος των επιχειρηματικών ομίλων, οι οποίοι μπορούν τελικά να εκμεταλλεύονται εργαζόμενους πιο φτηνούς, χωρίς κατοχυρωμένα συλλογικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, με τσακισμένα δικαιώματα στην Κοινωνική Ασφάλιση, στην Υγεία, στη μόρφωση. Η εργασιακή ζούγκλα και οι συνθήκες δουλειάς μεσαίωνα, τα δουλεμπορικά γραφεία και οι "ενοικιαζόμενοι" εργάτες των 200 και 300 ευρώ είναι πρόοδος για τα μονοπώλια, αφού εξασφαλίζουν νέα κέρδη και τεράστια πλούτη στα θησαυροφυλάκιά τους. Δυναμώνουν τη θέση της αστικής τάξης στην Ελλάδα στον περιφερειακό ανταγωνισμό με άλλες αστικές τάξεις των γειτονικών και όχι μόνο χωρών. Αυτή η βαρβαρότητα θα συνεχίζεται στο διηνεκές όσο οι εργαζόμενοι δεν συνειδητοποιήσουν της ουσία της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, δεν οργανώνουν την ανατροπή της.

...και των "αντίμετρων"

Απ' αυτήν τη σκοπιά, χρειάζεται να αποκαλύψουμε ακόμα καλύτερα και ακόμα πιο πλατιά μέσα στην εργατική τάξη και το λαό μας τα παραμύθια για τα δήθεν "αντίμετρα". Γιατί αυτά αφορούν πρώτα και κύρια νέες χρηματοδοτήσεις και φοροαπαλλαγές για το μεγάλο κεφάλαιο με πρώτο και καλύτερο τη μείωση των φορολογικών συντελεστών των μεγάλων επιχειρήσεων από το 29% στο 26%. Ορισμένες μερίδες φαγητό σε μαθητές που έχουν πραγματικά ανάγκη ή κάποιες θέσεις σε βρεφονηπιακούς σταθμούς απόλυτα αναγκαίες, και αυτές δεν μπορούν σε καμιά περίπτωση να "χρυσώσουν το χάπι". Ασε που και αυτά υλοποιούνται από το άγριο ξεζούμισμα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, θα κόβουν δηλαδή από το φτωχό να δίνουν στον πιο φτωχό. Τα περιβόητα αντίμετρα θα πάνε κατευθείαν στις τσέπες των επιχειρηματικών ομίλων με κάθε τρόπο άμεσης ή έμμεσης χρηματοδότησης.
Αυτό που περιγράφει η κυβέρνηση σχετικά με τη διευθέτηση του χρέους, την ένταξη στην ποσοτική χαλάρωση, δεν είναι τίποτα περισσότερο από όλα εκείνα τα μέτρα και τις συνθήκες που θα ευνοήσουν το ίδιο το κεφάλαιο. (...) Οι εργαζόμενοι δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα από την όποια απόφαση διευθέτησης για το χρέος. Αλλωστε, για να συμβεί αυτό προϋποθέτει νέα μείωση μισθών, συντάξεων, κοινωνικών δαπανών, νέο χτύπημα των δικαιωμάτων μας. (...)
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όπως και οι προηγούμενες λοιπόν δεν πολιτεύονται υπό καθεστώς επιτροπείας, συνειδητά υλοποιούν αυτή την πολιτική προς όφελος του κεφαλαίου. Και αυτό δεν αλλάζει. Λένε ψέματα και καλλιεργούν ψεύτικες προσδοκίες ότι μπορεί να υπάρξει περίοδος στην καπιταλιστική ανάπτυξη που εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι θα ευημερούν το ίδιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ ενώ υπόσχεται ανάκαμψη κερδών στους επιχειρηματικούς ομίλους, στους εργάτες όχι ευημερία δεν υπόσχεται αλλά ούτε το ελάχιστο, την επιστροφή των απωλειών. Αντί της 13ης και της 14ης σύνταξης, κόβει τη 12η και την 11η. Αντί του 13ου και 14ου μισθού μειώνει κι άλλο τους μισθούς. Αντί για Κοινωνική Ασφάλιση προωθεί την ιδιωτική ασφάλιση και τα επαγγελματικά ταμεία. Αντί για ΣΣΕ με μισθούς και δικαιώματα στηρίζει την ευελιξία και τα ευρωπαϊκά μοντέλα εργασίας, τις συμβάσεις μιας μέρας και τα δουλεμπορικά γραφεία. Εκτός αν η λαϊκή ευημερία που υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ θα κατακτηθεί στην άλλη ζωή, αφού σε τούτη ούτε μια Κυριακή πια δεν θα έχουν οι εργαζόμενοι για να ξεκουραστούν, να δουν τα παιδιά τους, να πάνε έναν κινηματογράφο.

Κριτήριο πόσες δυνάμεις θα μπουν στη μάχη

Σε όλη αυτήν την προσπάθεια, φυσικά δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τις εξελίξεις στη γύρω περιοχή, τους κινδύνους που γεννιούνται από την όλο και μεγαλύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Στα Βαλκάνια η κατάσταση βράζει, στα Σκόπια, στην Αλβανία και αλλού ενισχύονται ο εθνικισμός και οι μεγαλοϊδεατισμοί. Η Τουρκία απειλεί εκ νέου την Κύπρο με αφορμή τη διεκδίκηση μέρους της ΑΟΖ της με πλούσια απ' ό,τι φαίνεται ενεργειακά κοιτάσματα, ενώ οι παραβιάσεις των εθνικών εναέριων και θαλάσσιων συνόρων μας έχει γίνει καθημερινή ρουτίνα. Τα γεράκια του ΝΑΤΟ συνεχίζουν να σουλατσάρουν στο Αιγαίο και να αποτελεί η βάση της Σούδας ορμητήριο για τους βομβαρδισμούς των ΗΠΑ στη Συρία. Η ανησυχία μέσα στους χώρους δουλειάς, στους εργαζόμενους και το λαό μας δυναμώνει. (...)
Οι ευθύνες που έχουμε αναλάβει είναι μεγάλες, η προετοιμασία της απεργίας στις 17 Μάη και η κλιμάκωση του αγώνα σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς δεν είναι εύκολη υπόθεση. Θα κριθούμε από πόσες δυνάμεις θα βάλουμε στη μάχη, από πόσο πλατιά θα φτάσει το μήνυμα του απεργιακού ξεσηκωμού, από τα βήματα που θα κάνουμε στην οργάνωση και νέων δυνάμεων στα συνδικάτα. Υπάρχουν όμως οι προϋποθέσεις και οι δυνατότητες να τα καταφέρουμε. Εμπρός όλοι στη μάχη».

ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ Σε αναζήτηση αντικαταστάτη του «ελέγχου Τούρινγκ»

Το 1950, ο Αλαν Τούρινγκ διατύπωσε ένα νοητικό πείραμα, που από τότε θεωρείται ως ο τελικός έλεγχος, το υπέρτατο τεστ για την τεχνητή νοημοσύνη. Το αποκάλεσε «παιχνίδι μίμησης», αλλά οι περισσότεροι το γνωρίζουν ως τεστ Τούρινγκ. Προβλέποντας αυτά που σήμερα ονομάζουμε chat bots - προγράμματα ηλεκτρονικών υπολογιστών που εμφανίζονται στο διαδίκτυο ως άνθρωποι - ο Τούρινγκ φαντάστηκε ένα διαγωνισμό, στον οποίο μια μηχανή προσπαθεί να εξαπατήσει τον άνθρωπο που συνδιαλέγεται μαζί της (απομακρυσμένα μέσω υπολογιστή), ότι τάχα είναι και αυτή άνθρωπος, απαντώντας σε ερωτήσεις για την ποίηση, ή κάνοντας επίτηδες λάθος σε αριθμητικές πράξεις. Σήμερα, ο έλεγχος Τούρινγκ είναι το μέτρο για το αν ένα λογισμικό εμφανίζει (τεχνητή) νοημοσύνη, που δεν μπορεί να ξεχωρίσει κανείς από τη φυσική νοημοσύνη. Ομως, ήδη υπάρχουν μηχανές που μπορούν να ξεγελάσουν τους ανθρώπους, έστω για μικρά χρονικά διαστήματα και απ' την άλλη μεριά είναι εμφανές ότι δεν πρόκειται για συστήματα τεχνητής νοημοσύνης. Γι' αυτό αρκετοί επιστήμονες θεωρούν ότι πρέπει να αλλάξει το κριτήριο που σκέφτηκε ο Τούρινγκ.

Ευγένιος

Το πρόβλημα είναι ότι το τεστ Τούρινγκ μπορεί να ξεγελαστεί εύκολα. Κάποιος (υπολογιστής) μπορεί να το περάσει, αποφεύγοντας να δώσει απαντήσεις ή προσποιούμενος άγνοια. Οπως και ο ίδιος ο Τούρινγκ πρόβλεψε εν μέρει, το κόλπο για να περάσεις το τεστ του δεν είναι να απαντήσεις σωστά τις ερωτήσεις, αλλά κυρίως να μην απαντήσεις στις ερωτήσεις, υπεκφεύγοντας.
Το 2014, ένα chat bot, που εμφανιζόταν στο διαδίκτυο ως Ευγένιος Γκούστμαν, υποτίθεται ότι πέρασε το τεστ Τούρινγκ, προσποιούμενο ότι ήταν ένα σαρκαστικό 13χρονο από την Οδησσό, που ποτέ δεν απαντούσε ευθέως στις ερωτήσεις. Μερικοί κριτές ξεγελάστηκαν (περίπου το ένα τρίτο, ποσοστό ικανό για να θεωρηθεί σχεδόν νίκη). Βέβαια, οι κριτές είχαν στη διάθεσή τους μόλις μερικά λεπτά για να κάνουν ερωτήσεις. Αν είχαν περισσότερο χρόνο θα είχαν καταλάβει την απάτη. Ο Ευγένιος δεν ήξερε και δεν καταλάβαινε στην πραγματικότητα σχεδόν τίποτα.
Οποιοσδήποτε έχει προσπαθήσει να προγραμματίσει έναν υπολογιστή, ώστε να καταλαβαίνει μία ανθρώπινη γλώσσα, έχει γρήγορα συνειδητοποιήσει ότι σχεδόν κάθε πρόταση εμπεριέχει διφορούμενα στοιχεία και μερικές φορές περισσότερα από ένα. Ο εγκέφαλός μας είναι τόσο καλός στο να καταλαβαίνει τη γλώσσα, που συνήθως δεν το παρατηρούμε. Για παράδειγμα η πρόταση: «Το κουτί διαπέρασε το τραπέζι επειδή ήταν φτιαγμένο από πολυουρεθάνη» περιέχει την ασάφεια ως προς τι είναι φτιαγμένο από πολυουρεθάνη: το τραπέζι ή το κουτί; Οποιοσδήποτε άνθρωπος θα καταλάβει ότι αναφορά γίνεται στο τραπέζι, αλλά αυτό απαιτεί συνδυασμό γνώσεων της επιστήμης των υλικών (ή την απλή αντίληψη για τη σκληρότητα και ανθεκτικότητα κάθε υλικού που έχει οποιοσδήποτε άνθρωπος) και καλής κατανόησης της γλώσσας. Αυτός ο συνδυασμός προς το παρόν δεν είναι εφικτός από τις μηχανές.

Κοινή λογική

Αρκετοί επιστήμονες προσπαθούν να σχεδιάσουν έναν νέο έλεγχο, ένα τεστ Τούρινγκ του 21ου αιώνα. Ενα απ' αυτά είναι το «σχήμα Βίνογκραντ» (από το όνομα του πρωτοπόρου της τεχνητής νοημοσύνης Τέρι Βίνογκραντ), μια απλή αλλά διατυπωμένη με ασάφεια ερώτηση. Η απάντηση σε αυτήν την ερώτηση απαιτεί «κοινή λογική», σχετικά με τον τρόπο που οι διάφοροι δρώντες παράγοντες, τα αντικείμενα και τα πολιτιστικά στοιχεία αλληλοεπηρεάζονται στον πραγματικό κόσμο. Το σχήμα Βίνογκραντ μπορεί να διακρίνει την πραγματική κατανόηση από τις προσομοιώσεις της, εξασφαλίζει ότι δεν μπορεί να απαντηθεί με οποιαδήποτε αναζήτηση πληροφοριών στο διαδίκτυο, αλλά το διαθέσιμο φάσμα ερωτήσεων είναι σχετικά μικρό. Η δυσκολία του είναι μεγάλη, όπως απέδειξε και η δοκιμή 4 συστημάτων το 2016, στα οποία τέθηκε ένα σύνολο από 60 σχήματα Βίνογκραντ. Το σύστημα που κέρδισε απάντησε σωστά μόλις στο 58% των ερωτήσεων, πολύ κάτω από το 90%, που θεωρείται ...προβιβάσιμος βαθμός.
Ενα άλλο τεστ που προτείνεται προβλέπει την υποβολή των υποψήφιων συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης στα ίδια γραπτά διαγωνίσματα που υποβάλλονται οι μαθητές στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Η μέθοδος αυτή ελέγχει την ικανότητα των μηχανών να συσχετίζουν γεγονότα με καινοτόμους τρόπους, μέσω της σημασιακής κατανόησης. Πλεονεκτεί ως προς το ότι υπάρχει πληθώρα έτοιμων τεστ, αλλά δεν είναι ασφαλής ως προς τις αναζητήσεις απαντήσεων στο διαδίκτυο. Είναι αρκετά δύσκολος έλεγχος, όπως έδειξε η βαθμολογία 7,5 με άριστα το 10, σε διαγώνισμα τετάρτης δημοτικού, ενός συστήματος με το όνομα «Αρίστο», του Ινστιτούτου Αλεν για την Τεχνητή Νοημοσύνη. Κανένα σύστημα δεν έχει πάρει πάνω από 6 σε διαγώνισμα της δευτέρας γυμνασίου.

Πολύπλευρος έλεγχος

Ενας τρίτος προτεινόμενος αντικαταστάτης του τεστ Τούρινγκ είναι η δοκιμή υποψήφιας τεχνητής νοημοσύνης που έχει ενσωματωθεί σε ρομπότ, ώστε να μπορεί να χειριστεί φυσικά αντικείμενα για να κατασκευάσει κάποιο αντικείμενο από μικρότερα δομικά στοιχεία, π.χ. να συναρμολογήσει ένα έπιπλο, να κατασκευάσει έναν τοίχο από τουβλάκια, ή ένα σπίτι κ.ο.κ. Ο έλεγχος αυτός ενσωματώνει διάφορες όψεις της νοημοσύνης και συγκεκριμένα την αντίληψη και την ικανότητα δράσης και είναι μάλλον ασφαλές από αναζητήσεις στο διαδίκτυο, καθώς δεν είναι αναρτημένες σ' αυτό οδηγίες συναρμολόγησης για οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί κάποιος. Στα αρνητικά του, ότι είναι δύσκολο να πραγματοποιηθεί στην πράξη, ενώ η πραγματοποίησή του σε περιβάλλον εικονικής πραγματικότητας πάντα θα ενείχε τη δυνατότητα ενστάσεων ότι το περιβάλλον αυτό δεν εξομοιώνει 100% το φυσικό περιβάλλον με τις ενοχλητικές λεπτομέρειές του (π.χ. ριπές ανέμου, γλιστρήματα εργαλείων κ.τ.λ.).
Σύμφωνα με ένα τέταρτο εναλλακτικό τεστ, η τεχνητή νοημοσύνη καλείται να δώσει περίληψη των λεγομένων σε ένα ψηφιακό αρχείο ήχου, να διηγηθεί τι συμβαίνει στις σκηνές που περιλαμβάνει ένα ψηφιακό αρχείο βίντεο, να μεταφράσει τη φυσική γλώσσα σε πραγματικό χρόνο και να πραγματοποιήσει μια σειρά από άλλες εργασίες. Οι έλεγχοι αυτοί μπορούν να αυτοματοποιηθούν ώστε να γίνονται χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση και χωρίς ανθρώπινη αξιολόγηση του αποτελέσματος, εξασφαλίζοντας αντικειμενικότητα. Ομως οι κριτές θα ήταν πολύ δύσκολο να επιβεβαιώσουν ότι οι αλγόριθμοι του τεστ έβαλαν σωστό βαθμό σε συστήματα τεχνητής νοημοσύνης, που λειτουργούν σαν «μαύρα κουτιά», χωρίς να είναι απολύτως σαφές πώς κατέληξαν στις συγκεκριμένες απαντήσεις.
Δεν είναι λίγοι οι επιστήμονες που θεωρούν ότι ένα μοναδικό τεστ δεν είναι αρκετό και ότι χρειάζονται πολλαπλοί έλεγχοι. Οπως δεν υπάρχει μόνο ένα τεστ για την αθλητική ικανότητα ενός ανθρώπου, έτσι δεν υπάρχει και μόνο ένα τεστ για την ανθρώπινη νοημοσύνη (που εκδηλώνεται με διαφορετικές μορφές), άρα και για την τεχνητή νοημοσύνη, που θέλει να περάσει ως φυσική νοημοσύνη, πρέπει να υπάρχει μια συστοιχία ελέγχων. Το ενδιαφέρον δεν είναι μόνο θεωρητικό, καθώς π.χ. ένα ρομπότ που θα περνούσε την «κατασκευαστική πρόκληση», θα μπορούσε να στήνει καταυλισμούς σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών, ή να οικοδομεί καταλύματα σε άλλους πλανήτες. Μια μηχανή που θα περνούσε τον έλεγχο του σχήματος Βίνογκραντ και ένα τεστ σχολικής βιολογίας, ίσως μπορούσε να ενσωματώσει όλη την τεράστια βιβλιογραφία της ιατρικής του ανθρώπου και να προτείνει νέες θεραπείες για τον καρκίνο ή να περιγράψει όλες τις πλευρές της λειτουργίας του εγκεφάλου, έστω κι αν δεν θα είχε ιδέα για το τι σημαίνει πραγματικά να έχεις καρκίνο ή για το τι σημαίνει να έχεις εγκέφαλο...

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγή: Scientific American