Στην τηλεόραση του ΑΝΤ1, στην εκπομπή «Πρωινό ΑΝΤ1» και τους δημοσιογράφους Νίκο Ρογκάκο και Ντόρα Κουτροκόη, μίλησε χτες ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας. Ακολουθεί ολόκληρη η συζήτηση με τους δημοσιογράφους.
***
-- Νομίζω ότι πρέπει να ξεκινήσουμε με τα περιστατικά αυτά της βίας, με τη Χρυσή Αυγή, γιατί πέρα από την τραγωδία, το τραγικό αυτό συμβάν με τον 34χρονο, ξεκίνησαν θα μπορούσαμε να πούμε όλα απ' το περασμένο Σαββατοκύριακο με τα επεισόδια με τα στελέχη και τα μέλη του ΚΚΕ, στο Πέραμα... Τελικά, «τις πταίει» για όλο αυτό το οποίο ζούμε;
-- Κοιτάξτε να δείτε και με τα τελευταία γεγονότα -αν και το ΚΚΕ πολύ έγκαιρα, εδώ και χρόνια, είχε προειδοποιήσει και ως ένα μεγάλο βαθμό είχε προβλέψει αυτές τις εξελίξεις- αποδεικνύεται ξεκάθαρα ότι η Χρυσή Αυγή είναι μια δολοφονική, ναζιστική, εγκληματική οργάνωση, η οποία δεν διστάζει να δολοφονήσει αθώους εργαζόμενους, να χτυπήσει. Γιατί και η επίθεση στο Πέραμα ήταν μαφιόζικη, δολοφονική επίθεση, τυχαία δεν θρηνήσαμε θύματα. Αρα, σημαίνει, αυτή η συμμορία, αυτή η φασιστική, ναζιστική οργάνωση έχει ως στόχο ακόμα και να χύσει αίμα.
Και βεβαίως, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε με αφορμή και τη σημερινή συνέντευξη το εξής: Η Χρυσή Αυγή, όπως κάθε φασιστικό, ναζιστικό μόρφωμα, είναι γέννημα - θρέμμα του καπιταλιστικού συστήματος. Δεν είναι έξω απ' αυτό. Γεννιέται, αναπαράγεται και αξιοποιείται από θύλακες του συστήματος, από τμήματα του μεγάλου κεφαλαίου. Αυτή την εξήγηση έχει και η επίθεση στο Πέραμα. Εκεί μιλάμε για συνδικαλιστές, για ανθρώπους οι οποίοι δίνουν καθημερινή μάχη για το μεροκάματο. Οι εργαζόμενοι εκεί έχουν κατακτήσεις και δικαιώματα, όσα μπορούν βέβαια να έχουν σε αυτές τις συνθήκες ή μάλλον καλύτερα είχαν πολλά χρόνια πριν.
Η Χρυσή Αυγή, υλοποιώντας ουσιαστικά, παίζοντας το παιχνίδι μεγαλοεργολάβων, άλλων δυνάμεων, εφοπλιστών, που θέλουν να ρίξουν κάτω τα μεροκάματα -αυτό προτείνουν ουσιαστικά οι φασίστες της Χρυσής Αυγής εκεί- θέλουν να αλλάξουν τη σύνθεση του σωματείου, ένα σωματείο που παλεύει χρόνια τώρα δίπλα στους εργαζόμενους.
Και βεβαίως, εδώ υπάρχουν ευθύνες και σε πολιτικά κόμματα που κυβέρνησαν. Υπάρχουν σοβαρές ευθύνες, διότι ανέχθηκαν αυτή τη λογική. Υπηρετώντας πάλι αυτήν την αντίληψη ότι πρέπει να ενισχύσουμε τη μεγαλοεργοδοσία, τους εφοπλιστές, να κάνουμε σ' αυτούς φοροαπαλλαγές, να ρίξουμε το εργατικό κόστος, όπως το λένε, ακόμα χαμηλότερα, τα μεροκάματα, τους μισθούς. Να μην έχουν οι εργάτες δικαιώματα. Και μέσα σ' αυτό το έδαφος έρχεται και αναπτύσσεται αυτό το φασιστικό μόρφωμα.
Η ίδια λογική αντίστοιχα και με τους μετανάστες. Να χτυπάνε τους «φτωχοδιάβολους», που φεύγουν από τις χώρες τους και ψάχνουν στον ήλιο μοίρα και έρχονται στην Ελλάδα, γιατί η Ελλάδα βρίσκεται σε τέτοια γεωγραφική θέση. Ουσιαστικά, δε θέλουν να μείνουν στην Ελλάδα. Ποια Ελλάδα; Την Ελλάδα της ανεργίας, ιδιαίτερα τα τελευταία 5 χρόνια με την οικονομική κρίση. Θέλουν όλοι να φύγουν να πάνε σε άλλες χώρες, άλλοι Ιταλία, άλλοι Γερμανία, σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Ως πέρασμα, τους φέρνουν εδώ οι διάφοροι δουλέμποροι...
Χτυπάνε αυτούς τους ανθρώπους και την ίδια στιγμή τους αξιοποιούν. Είναι χαρακτηριστικά τα δημοσιεύματα του Τύπου σήμερα το πρωί, που λένε ότι την ίδια ώρα που χτυπούσαν τους Πακιστανούς, από την άλλη μεριά στους ίδιους τους Πακιστανούς πηγαίναν και τους πουλούσαν ό,τι έχουν μαζέψει από τρόφιμα, από ρούχα για να τα πουλάνε στις λαϊκές αγορές. Οι χρυσαυγίτες τα κάνουν αυτά.
-- Ολες αυτές τις μέρες, συμφωνούν όλοι ότι αργήσαμε. Και είναι κάτι που υποστήριξαν και εδώ στην εκπομπή όλα τα στελέχη, όλων των κομμάτων, ότι ό,τι κάνουμε τώρα, το κάνουμε με καθυστέρηση. Ωστόσο, βλέπουμε ότι γίνεται μία προσπάθεια και μετά τις υποθέσεις αυτές, οι οποίες πλέον έχουν φτάσει στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου. Και θέλω να ρωτήσω αν πιστεύετε ότι είναι αργά ή αν με αυτά τα μέτρα που τώρα λαμβάνονται μπορούμε να προλάβουμε ένα μεγαλύτερο κακό; Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί αυτό το θέμα;
-- Ποτέ δεν είναι αργά. Βεβαίως υπάρχουν και ευθύνες. Κοιτάξτε, τόσα χρόνια τώρα δεν έχει αξιοποιηθεί ούτε το νομικό οπλοστάσιο που υπάρχει. Υπάρχει νομικό πλαίσιο. Για παράδειγμα, το ποινικό δίκαιο καλύπτει μια σειρά παραβιάσεις νόμων για εγκληματικές δολοφονικές ενέργειες, σαν αυτές που ζήσαμε ή σαν αυτές που καταγράφονται ακόμα και με τη λίστα, που έδωσε ο κ. Δένδιας για έλεγχο. Και άλλες πιθανόν, που αυτή τη στιγμή μπορεί να μας διαφεύγουν στη συζήτησή μας, οι οποίες τόσα χρόνια δεν πήραν την πορεία τους προς τη δικαιοσύνη, ώστε να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση.
Αρα λοιπόν, ένα ζήτημα είναι ότι δεν έχει αξιοποιηθεί το ήδη υπάρχον νομικό πλαίσιο, για να δούμε από εκεί και πέρα βέβαια αν χρειάζεται να γίνουν και διορθωτικές κινήσεις ή να υπάρξουν και επιπρόσθετα κάποια μέτρα. Εάν για παράδειγμα έρθουν μέτρα, θα τα συζητήσουμε, θα τα δούμε. Υπάρχουν οι διαδικασίες μέσα στη Βουλή, να δεις το νόμο.
Φυσικά εμείς έχουμε τοποθετηθεί ξεκάθαρα γι' αυτό το ζήτημα: Δεν μπορεί να συγχέεται η δολοφονική, φασιστική, ναζιστική δράση μιας οργάνωσης, αυτό που κάνει ένα φασιστικό μόρφωμα, όπως είναι η Χρυσή Αυγή, με αυτή την περίφημη θεωρία των δύο άκρων. Να ταυτίζονται δηλαδή διαφορετικά πράγματα. Να ταυτίζεται με την εργατική, λαϊκή, μαζική πάλη, τους αγώνες, το κίνημα, τα συνδικάτα, τα πολιτικά κόμματα που δρουν για να καλυτερεύσει η ζωή των εργαζομένων, για να υπάρχουν αλλαγές θετικές για το λαό μας, να αντιμετωπιστεί η κρίση σε όφελός του. Να ταυτίζονται αυτά και να μιλάμε για αυτές τις περίφημες θεωρίες των δύο άκρων.
Μάλιστα, με την προηγούμενη νομοθετική ρύθμιση που πήγε να γίνει, με το νόμο που υπήρχε ως πρόταση, ενσωμάτωνε και την απόφαση - πλαίσιο της ΕΕ, η οποία δυστυχώς εκεί μιλάει για τα δύο άκρα. Μιλάει γι' αυτή την ανιστόρητη ουσιαστικά εξομοίωση - γιατί εκεί οδηγεί αυτό το πράγμα - του ναζισμού, του φασισμού με το σοσιαλισμό. Πάει να ταυτιστεί ο Χίτλερ με τον Στάλιν. Δηλαδή αυτός που έσφαξε όλη την ανθρωπότητα, ο Χίτλερ και οι φασίστες, και εδώ στην Ελλάδα, με τον Στάλιν που ήταν ο ηγέτης της αντιφασιστικής νίκης...
Γιατί ας μην κοροϊδευόμαστε κι ας αφήσουμε και κάποια συντηρητικά και αντιδραστικά ανακλαστικά που υπάρχουν σε κάποιους. Ηταν αντικειμενικά, στα πλαίσια της αντιχιτλερικής, αντιφασιστικής συμμαχίας, ο ηγέτης και η Σοβιετική Ενωση που έδωσε εκατομμύρια νεκρούς και κατόρθωσαν να νικήσουν αυτό το τέρας του φασισμού. Αρα λοιπόν και στις σημερινές συνθήκες, σε αντιστοιχία, θα πρέπει αυτά τα ζητήματα να τα δούμε και πρέπει να φύγουν αυτά στην άκρη.
Ενας είναι ο κίνδυνος και είναι συγκεκριμένος σήμερα και βέβαια μπορεί με κάποια μέτρα να περιοριστεί. Κατά τη γνώμη μας έχουμε αμφιβολίες αν μπορεί να εξαφανιστεί ή μάλλον δεν βλέπουμε ότι μπορεί να εξαφανιστεί ως φαινόμενο. Μπορεί να τελειώσει π.χ. η Χρυσή Αυγή ως κόμμα, ως τέτοιο, με αυτή την ονομασία και τη δομή, αλλά να εμφανιστούν άλλα τέτοιου είδους μορφώματα στην πορεία. Και σ' αυτό πρέπει να επαγρυπνεί ο λαός.
Το ΚΚΕ δε χωρίζει τον κόσμο σε αριστερό - δεξιό
-- Να πάμε τώρα σε άλλα θέματα, όπως ας πούμε για το τι γίνεται με την αριστερά συνολικότερα. Στη Θεσσαλονίκη είπατε να μην εμπιστεύονται τους νέους μάγους, αναφερόμενους στον κ. Τσίπρα και στον ΣΥΡΙΖΑ. Ο κόσμος ξέρετε τι λέει; Γιατί η αριστερά τελικά δεν μπορεί να συνεργαστεί ώστε να γίνει μία ισχυρή δύναμη και να δει ο κόσμος αποτελέσματα;
-- Θα σας έλεγα το εξής: Εμείς ως Κόμμα το έχουμε πει, θα το επαναλάβω κι εδώ, να το ακούσουν και οι τηλεθεατές και να απαντήσω στο ερώτημά σας. Δεν θέλουμε να χωρίζουμε με αυτόν τον τρόπο -που μυρίζει πολύ παρελθόν και δεν ανταποκρίνεται στις σημερινές συγκυρίες, ούτε στη σημερινή κοινωνική πραγματικότητα- τον κόσμο σε αριστερό, σε κεντρώο, σε δεξιό, ούτε τις πολιτικές δυνάμεις ως τέτοιες, ούτε τους ανθρώπους που ακολουθούν αυτά τα κόμματα ή τα πολιτικά κόμματα που υπάρχουν σήμερα στην ελληνική κοινωνία.
Ο χωρισμός μέσα στην κοινωνία για παράδειγμα είναι ταξικός. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι πρέπει - τουλάχιστον εμείς αυτό κάνουμε ως Κόμμα και αυτό προτείνουμε να κάνουμε όλοι μέσα στην κοινωνία - να βλέπουμε τους εργάτες, τους υπάλληλους, τους αγρότες, τους μικροεπαγγελματίες, οι οποίοι έχουν και κοινά συμφέροντα, απέναντι στα μονοπώλια, στο μεγάλο κεφάλαιο, απέναντι στις πολιτικές που έφεραν την οικονομική κρίση, απέναντι σ' αυτό το καπιταλιστικό σύστημα που ζούμε και έχει σαπίσει. Απέναντι στο σάπιο κράτος, με όλα αυτά τα προβλήματα, που δε βελτιώνεται και δε διορθώνεται.
Κι έχουν βέβαια κοινό αντίπαλο όλοι αυτοί οι άνθρωποι. Δεν μπορείς να τους ξεχωρίσεις. Γιατί, κοιτάξτε να δείτε τώρα και αυτή η ιστορία αριστερά - δεξιά, ποιος είναι αριστερά; Να σας πω κάτι: Στη δική μας ανάλυση για παράδειγμα, ο ΣΥΡΙΖΑ, ιδιαίτερα τον τελευταίο χρόνο και πιο πριν το προβλέπαμε, αλλά δεν περιμέναμε τόσο γρήγορη μετάλλαξη, σοσιαλδημοκρατικοποιείται. Ακολουθεί πολιτική που γνωρίσαμε κυρίως προηγούμενες δεκαετίες, με το παλιό ΠΑΣΟΚ, που έχει τεράστιες ευθύνες, που μας έφερε εδώ. Ακολουθεί σε μια σειρά ζητήματα και στρατηγικής και πολιτικής ίδια γραμμή, αλλάζει θέσεις.
Αυτό το βλέπουμε και στο μνημόνιο. Πώς ξεκίνησε; Με κατάργηση του μνημονίου. Τώρα μιλάει για επαναδιαπραγμάτευση. Μιλάει για «κούρεμα» του χρέους. Χωρίς να εξηγεί στο λαό ότι «κούρεμα» δεν μπορεί να γίνει χωρίς αντιλαϊκά μέτρα, χωρίς νέα μνημόνια ουσιαστικά, άσχετα αν θα ονομάζονται μνημόνια. Μιλάει για μια σειρά ζητήματα και πλευρές της οικονομίας και της πολιτικής, οι οποίες τον ταυτίζουν με την πολιτική αστικής διαχείρισης της κρίσης που πάλι είναι σε βάρος του λαού, στο διά ταύτα. Μιλά εντός των τειχών της ΕΕ.
Για μας, αυτό το κόμμα αν θέλετε, με τη λογική κάποιου που αισθάνεται και θέλει να είναι αριστερός, όπως ο καθένας το καταλαβαίνει, δεν ανταποκρίνεται στις σημερινές συνθήκες, ώστε να μπορέσει να βρεθεί διέξοδος από την κρίση σε όφελος του λαού.
-- Το ΚΚΕ θα ενδιαφερόταν για μία συνεργασία με κόμματα της αριστεράς; Και δεν αναφέρομαι τώρα μόνο στον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί νομίζω απαντήσατε, ήσασταν σαφής. Είναι όμως και η Δημοκρατική Αριστερά, η λεγόμενη κυβερνώσα αριστερά...
-- Η οποία είναι δηλαδή πιο αριστερά με βάση τη λογική σας απ' τον ΣΥΡΙΖΑ; Τώρα, τόση ώρα προσπαθώ να εξηγήσω....
-- Είναι πιο διαλλακτική...
-- Πάλι επιμένετε σ' αυτό το αριστερά εντός εισαγωγικών ή χωρίς. Μα η ΔΗΜΑΡ του κ. Κουβέλη συμμετείχε μέχρι προχτές στην κυβέρνηση. Ουσιαστικά ψήφισε όλα αυτά αντιλαϊκά μέτρα...
-- Με ένα στόχο, μ' έναν σκοπό, να παραμείνει όρθια η χώρα λένε οι ίδιοι...
-- Κοιτάξτε να δείτε. Εμείς καταλαβαίνουμε και καλοπροαίρετους ανθρώπους που μας το λένε αυτό. Δεν είναι μόνο οι δημοσιογράφοι που μας το λένε, μας το λένε και απλοί άνθρωποι οι οποίοι έτσι πιστεύουν, ή έτσι νομίζουν, ή αν θέλετε έχουν ακόμα την αυταπάτη ότι κάτι μπορεί να αλλάξει. Και κυρίως, θεωρούν το ΚΚΕ - και σωστά κατά τη γνώμη μας - ως δύναμη που του έχουν εμπιστοσύνη για τη σταθερότητα, για την ειλικρίνεια, για τη σοβαρότητα, για την προοπτική, για τις αλήθειες που λέει...
Βεβαίως, όλα αυτά τα κατανοούμε. Αλλά σου λένε, μπείτε στην κυβέρνηση αυτή, γιατί όλους τους άλλους, τους αριστερούς που λέτε εσείς, τα άλλα αριστερά κόμματα, δεν τους έχουμε εμπιστοσύνη. Μπείτε σε μια τέτοια κυβέρνηση για να είστε εγγύηση. Απαντάμε το εξής: Δεν θα είμαστε εγγύηση από τη στιγμή και μόνο που θα ανοίξουμε αυτή τη συζήτηση της συνεργασίας σε μια τέτοια κυβερνητική λύση. Η δική μας κυβερνητική λύση, η λύση εξουσίας που προτείνουμε εμείς, είναι σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση. Απαιτούνται κι άλλα πράγματα. Και βέβαια, εδώ να συζητήσουμε για την ουσία των προτάσεων: Αποδέσμευση από την ΕΕ. Μονομερή διαγραφή του χρέους. Κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων.
-- Βλέπουμε τις τελευταίες βδομάδες στις δημοσκοπήσεις, μετά από καιρό θα τολμούσα να πω, το ΚΚΕ να δείχνει μια ανάκαμψη. Σας πιστώνουν μία επιτυχία για την άνοδο αυτή του ΚΚΕ κύριε Γραμματέα...
-- Κοιτάξτε να δείτε, κι εμείς έχουμε την εικόνα, ότι υπάρχει ιδεολογική, πολιτική, οργανωτική ανάκαμψη του ΚΚΕ. Αυτό φαίνεται μέσα απ' όλες τις διαδικασίες. Οι αποφάσεις του 19ου Συνεδρίου που σφράγισαν μια ισχυρή ιδεολογικοπολιτική ενότητα, ήταν σημαντικές αποφάσεις για το Πρόγραμμα του Κόμματος, τον εκσυγχρονισμό του, την επεξεργασία του, το νέο Καταστατικό του Κόμματος, όπως και οι Πολιτικές Αποφάσεις για τη δράση του Κόμματος τα επόμενα χρόνια και την παρέμβασή του και στις πολιτικές εξελίξεις.
Και κυρίως, για τη δημιουργία όλων αυτών των προϋποθέσεων, έτσι ώστε ένα ισχυρό Κόμμα, σε συμπόρευση με λαϊκές δυνάμεις, με την εργατική τάξη, το εργατικό λαϊκό κίνημα, να συμβάλλει στην οικοδόμηση μιας μεγάλης λαϊκής συμμαχίας, η οποία θα φτάσει μέχρι και τη διεκδίκηση της λαϊκής εξουσίας. Ετσι ώστε πραγματικά ο λαός μας να μπορέσει να γίνει αυτό που λέμε αφέντης στον τόπο του, τον πλούτο που παράγει να τον καρπώνεται ο ίδιος, η κοινωνία, να καλύπτονται οι ευρύτερες λαϊκές ανάγκες.
Απ' αυτή την άποψη νομίζουμε ότι έχουμε πολύ δουλειά ακόμα να κάνουμε. Δε μας επαναπαύουν ούτε αυτά τα ευρήματα, που μου είπατε πριν, ούτε οτιδήποτε άλλο. Ξέρετε την άποψή μας συνολικά για τις δημοσκοπήσεις, την έχουμε εκφράσει κατ' επανάληψη. Φυσικά τις μελετάμε, είναι εργαλεία μελέτης, αποτυπώνουν μια συγκεκριμένη στιγμή, μια εικόνα της κοινής γνώμης. Ομως κυρίως, η δουλειά πρέπει να γίνει απ' όλες τις δυνάμεις ακόμα πιο πλατιά, μέσα στο λαό και κυρίως ο κόσμος θα μας δει - αυτό το υποσχόμαστε - μπροστά στους αγώνες, μπροστά στα προβλήματά του, γιατί δε βλέπει ακόμα φως στο τούνελ.
Το φως στο τούνελ και η όποια ανάκαμψη έρθει, με αυτούς τους πανηγυρισμούς και τα αισιόδοξα λόγια που λέγονται, θα είναι μόνο για λίγους. Θα είναι ανάκαμψη αναιμική, για σύντομο χρονικό διάστημα. Αυτή την ανάλυση κάνουμε, αυτή την εκτίμηση έχουμε. Και ξέρετε, δεν πέφτουμε πολλές φορές έξω. Σπάνια θα πέσουμε έξω σε τέτοιες οικονομικές πολιτικές αναλύσεις. Και βεβαίως, ακόμα και σε περίοδο ανάκαμψης, τα λαϊκά στρώματα, οι εργαζόμενοι, ο λαός δε θα ωφεληθούν απ' αυτή. Διότι τα μέτρα που πάρθηκαν θα μείνουν και βέβαια θα έρθουν και νέα, ακόμα πιο σκληρά μέτρα. Ηδη ετοιμάζονται και για το φορολογικό και για άλλα επιμέρους ζητήματα και για το ασφαλιστικό κλπ.
Επικίνδυνη για το λαό η σημερινή κατάσταση
-- Εγώ εν πάση περιπτώσει διαφωνώ και με την έξοδο της χώρας από την Ευρώπη και με την έξοδο απο το ευρώ. Σέβομαι όμως απόλυτα την άποψη του ΚΚΕ...
-- Είναι άλλο η έξοδος από το ευρώ, έτσι ξεχωριστά, και άλλο η αποδέσμευση από την ΕΕ που λέμε εμείς. Μόνη της η αποδέσμευση - κάποιο πρωί φεύγεις απ' την ΕΕ, φεύγεις - ακόμα χειρότερα - μόνο από την Ευρωζώνη - δε θα σημαίνει ανακούφιση των λαϊκών στρωμάτων. Δεν θα είναι σε όφελος του λαού από μόνο του. Αυτό συνδυάζεται με την πρόταση που κάνει το ΚΚΕ, ώστε να μπορέσει να έχει ο λαός, η κοινωνία, τα εργαλεία εκείνα που θα μπορέσει να οδηγήσει τη χώρα σε ανάπτυξη. Αποδέσμευση από την ΕΕ, πάει μαζί αυτόματα με την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, με μονομερή άμεση διαγραφή του χρέους, όλου του χρέους και όχι ενός μέρους του. Και βεβαίως, σημαίνει εργατική λαϊκή εξουσία. Σημαίνει ο λαός να είναι στην εξουσία.
-- Τις συνέπειες δεν τις σκεφτόμαστε; Ας υποθέσουμε ότι το ΚΚΕ αναλάμβανε την ηγεσία της χώρας αύριο, πώς θα μπορούσε να γίνει και να μη γίνει μακελειό στη χώρα απ' τους έξω, πόλεμος, αποσταθεροποίηση... Θα άφησαν ποτέ να συμβεί αυτό το πράγμα; Είναι έτοιμος ο λαός να αποδεχτεί αυτόν το δύσκολο, δύσβατο δρόμο, όπου δεν ξέρουμε αν είναι πιο δίκαιος ή πιο άδικος απ' αυτόν που ζούμε σήμερα, αλλά είναι ένας δρόμος δύσκολος;
-- Tο ζήτημα όμως ξέρετε ποιο είναι; Το ζήτημα είναι ότι όλα αυτά που περιγράψατε, δηλαδή πιθανότητα πολέμων, εμπλοκής της Ελλάδας σε τέτοιες συγκρούσεις ή ακόμα τι θα γίνει, αν θα μείνουμε μόνοι μας, απομονωμένοι, όλα αυτά τα ζει ο ελληνικός λαός, η χώρα, χρόνια τώρα, όντας μέλη της ΕΕ. Για παράδειγμα, η συμμετοχή της Ελλάδας σε πολέμους, σε πολεμικές εμπλοκές που δεν έχουν γίνει ολοκληρωτικά και ολοκληρωμένα ακόμα.
Μπροστά μας είναι το ζήτημα. Γιατί ξέρετε ότι βρισκόμαστε σε μια γεωστρατηγική, γεωπολιτική περιοχή - και η χώρα μας και γενικότερα η Ανατολική Μεσόγειος - όπου συγκρούονται μεγάλα συμφέροντα, γίνονται συγκρούσεις. Μπροστά μας είναι ένας ιμπεριαλιστικός πόλεμος, μια ιμπεριαλιστική επέμβαση και με αφορμή τη Συρία, το Ιράν κλπ. κυρίως για το δρόμο των πετρελαίων, για τους ενεργειακούς δρόμους, που συγκρούονται από τις ΗΠΑ μέχρι Ρωσία, Κίνα, Γερμανία, συνολικά η ΕΕ.
-- Εγώ σας λέω να γίνει στόχος η Ελλάδα...
-- Η ΕΕ δεν σε προστατεύει. Απλά και μόνο σε βάζει με το μέρος ενός ιμπεριαλιστικού μπλοκ. Διότι τέτοια διακρατική ένωση είναι η ΕΕ.
-- Η μοναξιά είναι δύσκολη κύριε Γραμματέα και πώς θα την αντιμετωπίσουμε είναι το ερώτημα...
-- Ακούστε με σας παρακαλώ. Σήμερα η αγροτική οικονομία δεν μπορεί να αναπτυχθεί, οι αγρότες ξεκληρίζονται, δεν μπορούν να παράγουν διότι υπάρχουν οι ποσοστώσεις από την ΕΕ. Γιατί δεν υπάρχει ένας προστατευτισμός που υπήρχε παλιότερα, εξαιτίας των τεσσάρων περίφημων ελευθεριών του Μάαστριχτ που ξεκίνησε από το 1992 και δώθε, δηλαδή ελευθερία κίνησης εμπορευμάτων.
Τι σημαίνει αυτό; Μπαίνουν αθρόα αγροτικά προϊόντα από Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία, από τη Βραζιλία ακόμα, από την Αφρική, την Ασία δεν ξέρω από πού. Και βεβαίως η ελληνική αγροτική οικονομία δεν μπορεί να παράγει και να εξάγει διότι απαγορεύεται, κρέας, γάλα, ζάχαρη. Και να μην πω και μια σειρά άλλα ζητήματα, γιατί η Ελλάδα είναι πλούσια χώρα με σοβαρές πλουτοπαραγωγικές πηγές, και στην αγροτική οικονομία, για να μην πιάσω τον ορυκτό πλούτο. Αυτά δεν οφείλονται και στο γεγονός ότι είμαστε πάνω από 20 χρόνια μέλος της ΕΕ και πάνω από 30 χρόνια μέλος της παλιάς ΕΟΚ; Αυτής της υποτιθέμενης ευρωπαϊκής οικογένειας; Αυτό είναι το πρόβλημα. Και η οικονομική κρίση μέσα στην ΕΕ ήρθε.
Και βεβαίως υπάρχουν σοβαρές ευθύνες και σ' αυτό που λέμε ΕΕ, ελληνικό κεφάλαιο, συμφωνίες κυρίων που έγιναν όλα αυτά τα χρόνια, πολιτικές που ακολουθήθηκαν.
-- Πάντως κύριε Γραμματέα βλέπετε ότι ο κόσμος δε συμφωνεί απόλυτα με αυτά τα οποία λέει το ΚΚΕ αν και σέβεται αυτά που λέτε...
-- Το ζήτημα είναι να μη σέβεται απλώς, το ζήτημα είναι να κάνει το βήμα τώρα όσο είναι νωρίς. Εμείς πιστεύουμε, έχουμε ακράδαντη πεποίθηση σ' αυτό, ότι στα λόγια μας θα έρθει. Το πρόβλημα είναι να μην είναι πολύ αργά. Μη χάσουμε κι άλλες δεκαετίες, μην έχουμε κι άλλες χαμένες δεκαετίες. Γιατί τέτοια ζητήματα εκκολάπτονται και στο πολιτικό σκηνικό.
