Μια σημαντική επισήμανση

 Μια σημαντική επισήμανση

"...Ας μην ανησυχούν λοιπόν όσοι διαβλέπουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ βαδίζει στον δρόμο της σοσιαλδημοκρατίας, κι ας μην φαντασιώνονται πως θα γίνει “νέο ΠΑΣΟΚ” και άλλα παρόμοια. Τέτοιος κίνδυνος δεν υπάρχει. Ο πραγματικός κίνδυνος είναι ο νεοφιλελευθερισμός. Ο ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύει[sic] να γίνει σταθεροποιητικός παράγοντας του πολιτικού συστήματος ως μια μορφή ήπιας νεοφιλελεύθερης διακυβέρνησης/διαχείρισης του ελληνικού καπιταλισμού."

Τα παραπάνω από επιστολή ΣΥΡΙΖΑίων που στάλθηκε και λογοκρίθηκε από το left.gr.

Δεν θα δώσουμε έκταση στο εισαγωγικό τους ερώτημα που απευθύνεται στην (δική τους)  ΣΥΡΙΖΑίικη ηγεσία,

"-Τί θα κάνατε γελοίοι αν είχατε την ευθύνη ενός δημόσιου μέσου σαν την ΕΡΤ;", καθώς το θεωρούμε αφελές, το λιγότερο.

εμπρηστής για να έρθουν …επενδύσεις!

 εμπρηστής για να έρθουν …επενδύσεις!

ΔΑΣΗ Νομοσχέδιο 

Νικος Περπερας • 17 Ιουνιου 2014, 

Σα να μην έφταναν οι πυρκαγιές, που άρχισαν ήδη να ρημάζουν και το φετινό καλοκαίρι το δασικό πλούτο της χώρας, η κυβέρνηση επιχειρεί να βάλει μπουρλότο στα δάση και τις δημόσιες δασικές εκτάσεις με ένα νέο νομοσχέδιο – εμπρηστή με τίτλο «Δασικά οικοσυστήματα: Ορισμοί, μέτρα προστασίας, ανάπτυξης και διαχείρισης» το οποίο σκοπεύει να φέρει για ψήφιση σε κάποιο από τα θερινά τμήματα της Βουλής! Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που είχε θέσει σε δημόσια διαβούλευση το υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ) τον περασμένο Σεπτέμβρη και είχε δεχθεί επικρίσεις από το σύνολο των οικολογικών οργανώσεων.
Στόχος βέβαια της κυβέρνησης των μνημονίων και της αντιλαϊκής επιδρομής δεν είναι άλλος παρά μια ακόμη- κραυγαλέα αντισυνταγματική μάλιστα – «μεταρρύθμιση» που θα εντείνει την αλλαγή χρήσης και την εμπορευματοποίηση των δασών και γενικότερα των δημόσιων δασικών εκτάσεων και θα διευκολύνει το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, προκειμένου να  γίνουν οι περιβόητες ιδιωτικές επενδύσεις, σε βάρος του περιβάλλοντος γενικότερα, των προστατευόμενων φυσικών οικοσυστημάτων και κατ’ επέκταση της ποιότητας ζωής  του λαού. Δεν λείπουν βέβαια και αρκετές διατάξεις που, στο όνομα της …επίλυσης αντιθέσεων της υπάρχουσας δασικής νομοθεσίας, βολεύουν διάφορα μικροσυμφέροντα και διεκδικήσεις δημόσιων δασών διαιωνίζοντας την πολιτική αλητεία των πελατειακών σχέσεων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι με μια σειρά από διατάξεις οι δασικές εκτάσεις που αλλάζουν χρήση, μετά από πυρκαγιά, δεν θα κηρύσσονται πλέον υποχρεωτικά ως αναδασωτέες! Με τον τρόπο αυτό η κυβέρνηση όχι μόνο δικαιώνει, αλλά οπλίζει το χέρι των διαφόρων εμπρηστών, καταπατητών και οικοπεδοφάγων, που κάθε καλοκαίρι μετατρέπουν τη χώρα σε «κρανίου τόπο». Παράλληλα με άλλες διατάξεις επέρχεται κατάργηση όλων των προστατευτικών διατάξεων της δασικής νομοθεσίας για τα περίπου 19 εκατομμύρια στρέμματα των δημοσίων χορτολιβαδικών εκτάσεων, όπου προφανώς αναμένεται, μετά την ψήφιση του νόμου, να σημειωθεί ένα όργιο παραχωρήσεων, ιδιωτικοποιήσεων και τσιμεντοποίησης…
Το σχέδιο νόμου αν και τυπικά υιοθετεί τον συνταγματικό ορισμό του δάσους, εντάσσοντας σε αυτόν αστικά και περαστικά πάρκα και άλση, καθώς και βαλτώδεις περιοχές, στη συνέχεια, με μια σειρά από άλλες διατάξεις,  προβλέπει την οικονομική εκμετάλλευση προστατευόμενων περιοχών, ενώ παράλληλα δίνει τη δυνατότητα για αλλαγή χρήσης του δάσους, προσδιορίζοντας τους όρους και τις προϋποθέσεις για το σκοπό αυτό. Κι όλη αυτή η καταστροφή επέρχεται υποτίθεται με γνώμονα την εξυπηρέτηση αναγκών του δημοσίου συμφέροντος. Δηλαδή η επέλαση κατά των δημοσίων δασών και η παράδοσή τους στην κερδοσκοπική εκμετάλλευση ξένων και ντόπιων ιδιωτικών συμφερόντων, βαφτίζεται ως … «δημόσιο συμφέρον»!
Προς την κατεύθυνση αυτή παρατίθεται ένα πλήθος αντιδασικών διατάξεων, που είναι αδύνατο να τις καταγράψει κανείς στον περιορισμένο χώρο ενός άρθρου. Θα σταθούμε, επομένως σε ορισμένες από αυτές:
- Ξεκαθαρίζει ότι οι χορτολιβαδικές εκτάσεις που τώρα ονομάζονται δημόσιες γαίες δεν υπάγονται στις προστατευτικές διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, χρησιμοποιώντας ακόμη ένα κόλπο. Αμφισβητεί την ευκρίνεια των αεροφωτογραφιών του 1945 ως αποδεικτικό στοιχείο της μορφής των εκτάσεων. Εξαιρούνται της προστασίας οι δημόσιες γαίες «που στη λήψη αεροφωτογραφιών του 1945 ή, εφόσον αυτές δεν είναι ευκρινείς, του 1960 εμφανίζουν αγροτική μορφή». Εκτός των άλλων οι χορτολιβαδικές εκτάσεις μπορούν να πολεοδομηθούν για κατοικία και ας είναι δημόσιες, αφού σύμφωνα με το άρθρο 60 «επιτρέπεται η ένταξή τους σε οικιστική περιοχή, εφόσον η ένταξη αυτών επιβάλλεται από τον πολεοδομικό σχεδιασμό».
-      Προβλέπει την ανέγερση τουριστικών χωριών μέσα σε δημόσια και ιδιωτικά δάση, ακόμα και μέσα σε προστατευμένες περιοχές!
-      Πολλαπλασιάζει τις δραστηριότητες που επιτρέπονται σε δασικές εκτάσεις, προσθέτοντας βιοτεχνίες γεωργικών προϊόντων, τυροκομεία, σφαγεία, μονάδες υδατοκαλλιέργειας, εγκαταστάσεις διαχείρισης λυμάτων, απορριμμάτων, μπάζων μέχρι και υδατοδρόμια ή ακόμα και σκαπτικές εργασίες για …την ανεύρεση θησαυρού!
-      Στις επιτρεπόμενες παρεμβάσεις σε δάση και δασικές εκτάσεις περιλαμβάνονται αθλητικές εγκαταστάσεις, εκπαιδευτήρια, νοσοκομεία, μοναστήρια, φυλακές και κέντρα υποδοχής μεταναστών! Επίσης περιλαμβάνονται διάνοιξη δρόμων, κατασκευή αγωγών υδρογονανθράκων, εγκατάσταση βιομηχανικών εγκαταστάσεων επεξεργασίας ξύλου ή εμφιάλωσης νερού, λατομεία, αεροδρόμια, φράγματα ή τεχνητές λίμνες. Όλα επιτρέπεται να αδειοδοτηθούν, μέσα σε δάση και δασικές εκτάσεις, για λογαριασμό είτε του Δημοσίου είτε και ιδιωτών…
-      Καθορίζεται νέος τρόπος υπολογισμού της αξίας του δάσους με βάση τις παραγωγικές και λοιπές λειτουργίες του. Το δάσος, λοιπόν, χάνει επομένως την οποιαδήποτε αξία του ως φυσικό κοινωνικό αγαθό, που έχει καθοριστική σημασία για τη ζωή του ανθρώπου και καθίσταται ένα απλό εμπόρευμα!
-      Παρατείνεται για δύο χρόνια η λειτουργία αυθαίρετων κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων, χιονοδρομικών κέντρων και παρατείνεται η λειτουργία λατομείων χωρίς άδεια.
-      Όσον αφορά στην εγκατάσταση ορυχείων, το σχέδιο νόμου προβλέπει πως το αντάλλαγμα για τη χρήση του δάσους για εξορυκτική δραστηριότητα, θα καταβάλλεται μόνο για την επιφανειακή επέμβαση και όχι για υπόγεια εξόρυξη, χαρίζοντας τεράστια κέρδη στις εξορυκτικές  επιχειρήσεις, όπως αυτή της «Ελληνικός Χρυσός» στη Χαλκιδική και σε όλες τις υπόλοιπες.
-      Με απόφαση υπουργού Περιβάλλοντος, παρέχεται η δυνατότητα παραχώρησης σε ιδιώτες κτιρίων του Δημοσίου που βρίσκονται σε δάση και δεν χρησιμοποιούνται, όπως Δασικά κτίρια, Δασοφυλακεία, Πυροφυλάκεια, Αποθήκες και άλλα.
-      Καταργούνται ή περιθωριοποιούνται μια σειρά από δασικές υπηρεσίες, προκειμένου να διευκολυνθεί ο αποχαρακτηρισμός δασικών εκτάσεων. Ειδικότερα καταργείται η Δευτεροβάθμια επιτροπή επίλυσης δασικών αμφισβητήσεων, ώστε να επισπευστεί, σύμφωνα με εκτιμήσεις που περιλαμβάνονται στην εισηγητική έκθεση του νομοσχεδίου, κατά 5 ή και 10 χρόνια ο χαρακτηρισμός μιας έκτασης ως δασικής ή μη δασικής, ενώ οι πράξεις χαρακτηρισμού δεν θα δημοσιεύονται πια στον Τύπο, αλλά μονάχα ηλεκτρονικά στη σελίδα του ΥΠΕΚΑ, προκειμένου υπάρχει, για ευνόητους λόγους, η όσο το δυνατόν λιγότερη δημοσιότητα.
-      Παρέχεται η δυνατότητα στους οικοδομικούς συνεταιρισμούς που κατέχουν δασική έκταση να ανταλλάξουν τις εκτάσεις δασικού χαρακτήρα με δομήσιμες εκτάσεις μέσω της Τράπεζας Γης, ένα πολεοδομικό «εργαλείο» που έχει καθιερώσει η κυβέρνηση, προκειμένου να αυξήσει την εμπορευματοποίηση της γης.
-      Για καθαρά εισπρακτικούς λόγους, αυστηροποιούνται οι ποινές για τις δασικές παραβάσεις. Από την άλλη πλευρά όμως, τα έργα που αφορούν σε δασικές περιοχές που κάηκαν, αποκτούν πλέον το ελεύθερο εκτέλεσής τους, καθώς για δασικές περιοχές για τις οποίες υπήρχε έγκριση επέμβασης πριν καούν, πλέον δεν θα χαρακτηρίζονται αναδασωτέες ώστε να είναι δυνατή η …«αξιοποίηση» τους!  Μόνο σε περιοχές που κρίθηκαν αναδασωτέες κατόπιν πυρκαγιάς και ανεγέρθηκαν κτίσματα μετά το 2007 ορίζονται προς άμεση κατεδάφιση, με χρήση αεροφωτογραφιών εκ μέρους του υπουργείου, ενώ οι Περιφέρειες θα ορίζουν και τις τριμελείς επιτροπές που αναλαμβάνουν τη σύνταξη των πρωτοκόλλων κατεδάφισης.
- Τα κληροτεμάχια που αποκτήθηκαν μετά το 1975 και τα οποία δεν είναι δυνατόν να οικοδομηθούν, δεν θα υπάγονται στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας εάν δεν καλύπτονται από δασική βλάστηση, την περίοδο δημοσίευσης του νόμου. Αυτό δίνει το χρονικό περιθώριο αποψίλωσης των κληροτεμαχίων από κάθε είδος δασικής βλάστησης!
Με λίγα λόγια η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο αυτό προετοιμάζει ένα όργιο λεηλασίας του δασικού πλούτου της χώρας, που δένει απόλυτα με μερικά ακόμη νομοσχέδια όπως αυτό για την πώληση των καταπατημένων εκτάσεων στους ίδιους τους …καταπατητές, ή όπως το άλλο για τους αιγιαλούς, στα οποία θα αναφερθούμε σύντομα με άλλα σημειώματά μας.

imerodromos.gr

Τάξεις και ηθική

 Τάξεις και ηθική

Αν θυμάμαι καλά κάποια στοιχεία της.. ανωτάτης βαζιουλινικής, η ηθική εξετάζεται ως μια από τις τρεις μορφές της συνείδησης, μαζί με τη διάνοια (λογική) και την αισθητική και αποτελεί συνεπώς κατεξοχήν ανθρώπινο γνώρισμα. Τα ζώα δεν αναπτύσσουν συνείδηση και δεν έχουν καμία αίσθηση περί ηθικής, γιατί κινούνται και αναπαράγονται βάση ενστίκτων, χωρίς να επιδρούν συνειδητά στο περιβάλλον τους. Και η ηθική δεν είναι κάτι που τρώγεται, για να έχει κάποια άμεση χρηστική αξία για ένα σαρκοφάγο πχ, που τρώει χωρίς τύψεις κι αναστολές μικρότερα φυτοφάγα, για να ζήσει.

Όσο ξεφεύγει ο άνθρωπος από την αρχική «ζωώδη» κατάστασή του, όπου ήταν ένα με τη φύση, και επενεργεί συνειδητά στο περιβάλλον του, μετασχηματίζοντάς το, τόσο γίνεται κύριος του εαυτού του και των υλικών όρων της ζωής του και αρχίζουν να τον απασχολούν σοβαρά ηθικά ζητήματα. Όσο αναπτύσσεται δηλ η ανθρώπινη συνείδηση, τόσο καλλιεργείται η ηθική πλευρά της, που φτάνει στην κορύφωσή της στην κοινωνία του μέλλοντος, όπου και αρχίζει η πραγματική ιστορία του ανθρώπινου γένους. Εκεί ο άνθρωπος ορίζει πλήρως τις τύχες του και παύει να είναι έρμαιο τυφλών και τυχαίων δυνάμεων –από μια κακοκαιρία, που καταστρέφει την αγροτική παραγωγή, μέχρι την.. αόρατη χείρα της αγοράς, που καθορίζει την προσφορά και τη ζήτηση και το αν θα μείνουν απούλητα τα προϊόντα του (φετιχισμός του εμπορεύματος). Μόνο τότε η δική μας δράση καθίσταται πλήρως συνειδητή και στοχοκατευθυνόμενη και μας επιτρέπει πχ να ελέγχουμε όλους τους όρους της παραγωγής, ώστε να μην καταστρέφει η ανάπτυξη το φυσικό περιβάλλον και να μην κληροδοτήσουμε στις επόμενες γενιές ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα που συσσωρεύεται κι εντείνεται με το πέρασμα του χρόνου.

Συνειρμικά και παρεμπιπτόντως, όσα περιγράφονται παραπάνω έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τον αστικό στρατό πχ όπου ο φαντάρος καλείται να εκπέσει στην κατάσταση του πιστού, υπάκουου ζώου που εκτελεί διαταγές, χωρίς να θέτει δύσκολα ερωτήματα και να αναζητά κάποιο νόημα σε ό,τι κάνει. Ενώ καλείται να ξεχάσει την ηθική του προκειμένου να έχει ηθικό (ακ-μαι-ό-τα-το), να αμβλύνει τη σκέψη, τη συνείδησή του, την κριτική του ικανότητα, να αποκτηνωθεί πλήρως, για να μην έχει ηθικές αναστολές κι ενδοιασμούς. Πρέπει να είναι υπάκουος και πειθαρχημένος, για να είναι χρήσιμος και αποτελεσματικός, όπως ακριβώς στην παραγωγή και το σύγχρονο καπιταλισμό του στρατώνα –κι ας κόλλησαν στη σοβιετία οι αστοί τη ρετσινιά του στρατοκρατούμενου καθεστώτος.

Ένα δεύτερο βασικό γνώρισμα της έννοιας της ηθικής είναι ότι δε μένει σταθερή κι αναλλοίωτη στον χρόνο. Αυτό που κάποτε θεωρούνταν ηθικό, σήμερα μπορεί να φαίνεται ξεπερασμένο κι αντίστροφα. Κι αυτό που είναι εγκληματικό για ένα λαό, μπορεί να είναι φυσικός και απαραίτητος όρος ύπαρξης για τους εκμεταλλευτές του. Η ηθική καθορίζεται από τις δοσμένες κοινωνικές συνθήκες, αλλάζει και εξελίσσεται μαζί τους. Με άλλα λόγια, το κοινωνικό είναι καθορίζει την κοινωνική συνείδηση και όχι αντίστροφα. Το αποτρόπαιο για εμάς έθιμο του κανιβαλισμού δεν ήταν απόρροια πρωτογονισμού ή κάποιας γενικευμένης ηθικής παρακμής, αλλά της ανάγκης των ανθρώπων της εποχής να επιβιώσουν. Ενώ ο σημερινός κανιβαλισμός, όπου καλούμαστε να πατήσουμε επί πτωμάτων για να αναδειχτούμε και να επικρατήσουμε, θα ήταν τελείως ανεξήγητος ακόμα και για τους πρωτόγονους με την αγελαία συλλογική συνείδηση.

Υπάρχουν βεβαίως γενικές, διαχρονικές αξίες, όπως η αγάπη, η φιλία, η αλληλεγγύη. Αλλά η μορφή και το συγκεκριμένο περιεχόμενο που παίρνουν κάθε φορά εξαρτάται άμεσα από το περιβάλλον στο οποίο εκδηλώνονται. Αυτή η σχετικότητα μπορεί να ξενίζει κάποιους αστούς κοινωνιολόγους και όσους σκέφτονται αντιδιαλεκτικά, αλλά επιβεβαιώνεται σε κάθε πτυχή της σημερινής κοινωνίας: την αστική υποκρισία που κηρύσσει τη λιτότητα, για να μας αρπάξει το φαΐ από το τραπέζι, και το ιερό του οικογενειακού θεσμού, για να επιδοθεί στα κρυφά σε ερωτικές απιστίες και να θεωρεί κατάρα τη μητρότητα στην αγορά εργασίας· καταδικάζει τους φτωχούς να ζουν σε μια κοιλάδα δακρύων αλλά σοκάρεται με τα μέσα που χρησιμοποιούν στη ζούγκλα για να επιβιώσουν και με τις αρκούδες που χέζουν στο δάσος –όπως λέει και στον ισοβίτη του αρκά.

Στη σημερινή κοινωνία επικρατεί η ηθική του ανταγωνισμού, (όπου η ανάπτυξη των άλλων θεωρείται ως όριο κι όχι ως προϋπόθεση για τη δική μας) και το δίκιο του ισχυρού, δηλ ο νόμος της ζούγκλας. Θεωρείται νόμιμο και ηθικό να γίνεται εμπόρευμα η εργατική δύναμη και κάθε πτυχή της ζωής του ανθρώπου, να διανέμονται τα αγαθά με βάση το εισόδημα κι όχι τις ανάγκες του καθενός. Όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος...

Εξάλλου υπάρχει η πολύ γλαφυρή ομολογία ενός μάλλον δευτεροκλασάτου αστού πολιτικού, του βουλγαράκη της νδ, που συμπύκνωσε σε μία μόνο ατάκα τη διαλεκτική σχετικότητα που αρνούνταν οι υπόλοιποι, όταν απάντησε στις κατηγορίες που του αποδίδονταν για ένα σκάνδαλο με μία οφ-σορ, με το περίφημο: ό,τι είναι νόμιμο είναι κι ηθικό. Κι είχε απόλυτο δίκιο σε ό,τι αφορά την ηθική της τάξης του, που καθορίζει την κυρίαρχη αντίληψη περί ηθικής και νομιμότητας.

Το ίδιο περίπου πνεύμα επιβιώνει και σε μια κλισέ φράση των φιλήσυχων πολιτών: τάξις και ηθική. Υπονοώντας προφανώς πως ό,τι διατηρεί τη σημερινή τάξη πραγμάτων είναι ηθικό, ενώ οτιδήποτε την αμφισβητεί και τη διασαλεύει, καθίσταται αυτομάτως παράνομο κι ανήθικο. Κι ο ονειρμός στο παλιό του μπλοκ «τάξεις και ηθική» είχε δείξει πολύ εύστοχα, με αυτό το έξυπνο λογοπαίγνιο, το ταξικό πρίσμα της ηθικής και τον τρόπο με τον οποίο ορίζεται.

Μήπως όμως έτσι ξεπέφτουμε στη μακιαβελική λογική, που λέει ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα; Όχι σφοι, δεν ισχύει αυτό. Ο μαρξισμός συνίσταται στην ανάλυση του συγκεκριμένου, χωρίς να ανάγει κάποιες αφηρημένες αξίες σε απόλυτες, όπως κάνει η αστική σκέψη με την ιδιοκτησία, την αξία της ανθρώπινης ζωής (που την αφήνει ωστόσο να κυλιστεί στο βούρκο), την καταδίκη της βίας, κτλ. Για αυτό μιλά για την επαναστατική βία, τους δίκαιους κι άδικους πολέμους, τον πραγματικό ουμανισμό, που προϋποθέτει άσβεστο μίσος για όσους εμποδίζουν την ανθρωπότητα να προχωρήσει. Αλλά η διαλεκτική σκοπού και μέσου είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο, που ξεφεύγει από τα όρια του κειμένου.

Ποια μπορεί λοιπόν να είναι η δική μας απάντηση στο σημερινό πλαίσιο;

Μου έρχεται στο μυαλό ένας στίχος του μπρεχτ για όσα κάνουν τον άνθρωπο απαλό κι ανθρώπινο και πρέπει να προσπαθούμε να τα αναπτύξουμε από σήμερα στο μέτρο του δυνατού. Το εαακίτικο σύνθημα «εαακ-ήθος-πολιτισμός» κι η σατιρική παραφθορά του «εαακ-καφρίλα-ποδαρίλα», καθώς πολλές φορές χρειάζεται να επιστρατεύσουμε την ειρωνεία (ή και την καφρίλα) για να σκίσουμε το πέπλο της υποκρισίας, να διώξουμε το φύλλο συκής της αστικής κοινωνίας, που κολυμπά στο βούρκο της ανηθικότητας, αλλά θέλει να κρατήσει καθαρά τα νύχια της, γιατί ό,τι είναι νόμιμο είναι κι ηθικό.

Μα πάνω απ’ όλα μπορούμε να θυμηθούμε τα επίκαιρα λόγια του γκόρκι: Την «ηθική των αφεντικών» την αντιπάθησα όσο και την «ηθική των δούλων». Μια τρίτη ηθική έβλεπα να διαμορφώνεται μέσα μου: «Δίνε το χέρι σου σε όποιον σηκώνεται».

Το κείμενο βασίστηκε σε σημειώσεις για μια εργασία της flippant, στην οποία κι αφιερώνεται

Είσαι το ίδιο ένοχος με αυτούς που βρίζεις.

Το τανγκό της ταξικής ασυνειδησίας

Posted by 2310net

Όταν οι Χαλυβουργοί απεργούσαν δεν τους στήριξες γιατί δεν έρχεται έτσι η ανάπτυξη.
Όταν απεργούσαν οι υπάλληλοι του ΜΕΤΡΟ αγανακτούσες γιατί δεν μπορείς να πας στη δουλειά σου εγκαιρα και άνετα.
Όταν απεργούσαν οι δάσκαλοι και οι καθηγητές εκνευριζόσουν με τους χαραμοφάηδες που κάνουν τρεις μήνες διακοπές.
Όταν διαμαρτύρονταν οι δημοτικοί υπάλληλοι αδιαφορούσες γιατί μπήκαν με βύσμα.
Όταν οι ναυτεργάτες έκλειναν τα λιμάνια φοβόσουν μήπως ξενερώσουν οι τουρίστες.
Όταν απεργούσαν οι εργαζόμενοι στην phone marketing αδιαφορούσες γιατί δεν το ήξερες καν.
Όταν μικροεπαγγελματίες κινητοποιούνταν εναντίον του ανοίγματος των καταστημάτων τις Κυριακές, έτρεχες στο σούπερ μάρκετ για να αγοράσεις με το υστέρημά σου γάλα και ψωμί ή λιαζόσουν σε μια καφετέρια διαμαρτυρόμενος για την τιμή του καφέ.
Όταν τα πάνοπλα “παιδιά μας” χτυπούσαν τις καθαρίστριες εσύ έβλεπες μουντιάλ και αναρωτιόσουν γιατί παίζει ακόμα ο Κατσουράνης.
Όταν σου είπε το αφεντικό να δουλέψεις ανασφάλιστος για 300 ευρώ είπες ευχαριστώ και σκέφτηκες πόσο καλός είναι που δεν σε πετάει στο δρόμο.
Όταν είδες τον φίλο σου να απολύεται αισθάνθηκες ανακουφισμένος έστω και με τα λίγα που παίρνεις. Έτσι κι αλλιώς την φτώχια σου την θεωρείς περηφάνια.
Όταν πήγες στα voucher και στα ΚΟΧ για λίγα περιορισμένης χρονικής διάρκειας ψίχουλα είπες ¨κάτι είναι κι αυτό”.
Σήμερα σου ζητάνε να δουλεύεις για λίγα κουπόνια. Θα το καταπιείς και θα ελπίζεις σε καλύτερες μέρες. Έτσι κι αλλιώς μέχρι να σου πάρει το σπίτι η τράπεζα έχεις καιρό. Άλλωστε πάντα υπάρχουν πιθανοί σωτήρες. Μπορεί να είναι ο Σαμαράς, ο Τσίπρας, ένας ναζί μπράβος, ο θεός, ο παϊσιος που το προφήτεψε, οι ρώσοι, οι άλλοι που θα ξεσηκωθούν και θα μας λυτρώσουν. Πάντα κάποιος “άλλος”. Όχι εσύ. Εσύ πιστεύεις πως μπορείς να συνεχίσεις να σκύβεις μπροστά στο αφεντικό σου και να εφευρίσκεις δικαιολογίες για την ταξική σου ασυνειδησία. Μπορεί κάποτε να είχες δικαιολογίες. Τώρα όχι. Είχες άπειρες ευκαιρίες να συνειδητοποιήσεις, να κατανοήσεις, να αγωνιστείς. Δεν ήθελες να τις αρπάξεις. Είσαι το ίδιο ένοχος με αυτούς που βρίζεις. Άλλωστε η ταξική εκμετάλλευση είναι σαν το τανγκό: Χρειάζεται δύο…

Ποιανού τα συμφέροντα υπηρετούν;

Ποιανού τα συμφέροντα υπηρετούν;

Την επομένη της ανακοίνωσης των ομαδικών απολύσεων στη «Χαλυβουργία», με την έγκριση του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας, η πλειοψηφία της ΠΟΕΜ, μαζί με επιχειρησιακά σωματεία του κλάδου επισκέφτηκαν τον υφυπουργό Περιβάλλοντος. Εκεί, απέξω απέξω, έθεσαν το θέμα των απολύσεων. Αλλος ήταν όμως ο λόγος της επίσκεψης. Ζήτησαν από τον υφυπουργό να επισπεύσει η κυβέρνηση τα μέτρα για τη μείωση του κόστους Ενέργειας των βιομηχάνων της μεταλλουργίας, με το επιχείρημα ότι έτσι θα γλιτώσουν από τις απολύσεις οι εργαζόμενοι του κλάδου. Σε δελτίο Τύπου που εξέδωσε μετά τη συνάντηση, το προεδρείο της ΠΟΕΜ σημείωνε μεταξύ άλλων: «Γνωρίζουμε και γνωρίζουν πως χωρίς το σύνολο των μέτρων για τη στήριξη μείωσης του κόστους ενέργειας, είμαστε καταδικασμένοι ως χαλυβουργοί για τις εξαγωγές, εφόσον η εγχώρια ζήτηση έχει κατά 80% μειωθεί, εν αντιθέσει με τις αντίστοιχες βιομηχανίες χάλυβα (Ισπανίας - Ιταλίας - Πορτογαλίας κ.λπ.) που ήδη προ πολλού πάρθηκαν μέτρα στήριξης μείωσης του ενεργειακού κόστους από τις κυβερνήσεις τους και αυξήθηκαν κατά 50% και άνω οι εξαγωγές προϊόντων χάλυβα, ενώ στην Ελλάδα μειώθηκαν δραματικά και χάσαμε πολύτιμες θέσεις εργασίας στα χρόνια της κρίσης». Με άλλα λόγια, η ΠΟΕΜ ζητάει μέτρα που θα τονώσουν την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων του κλάδου. Με το ίδιο όμως επιχείρημα, ο Μάνεσης εμφανίστηκε στο Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας και ζήτησε να του εγκρίνουν τις ομαδικές απολύσεις. Οπως εμφανίστηκε και στη Γενική Συνέλευση των εργαζομένων στο Βόλο, για να τους εκβιάσει να αποδεχτούν μειώσεις 12% σε σχέση με την τελευταία επιχειρησιακή σύμβαση.

***

Το τσάκισμα των εργαζομένων πάει μαζί και δεν υποκαθιστά τα προνόμια που απολαμβάνουν οι εργοδότες. Για παράδειγμα, το αφορολόγητο πετρέλαιο και οι άλλες φοροαπαλλαγές στους ποντοπόρους εφοπλιστές δεν απαλλάσσουν τους ναυτεργάτες από την ανεργία των 15.000 συναδέλφων τους. Οπως και τα εκατομμύρια της επιδότησης προς τους εφοπλιστές για τις άγονες γραμμές δεν γλίτωσαν τους ναυτεργάτες από τις ατομικές συμβάσεις, ούτε βέβαια τους νησιώτες από τον αποκλεισμό ή τα εισιτήρια - φωτιά. Οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες των χαλυβουργών δεν σταμάτησαν όμως εκεί. Πριν από λίγες μέρες, εξέδωσαν ανακοίνωση με την οποία κατηγορούσαν κατασκευαστικές εταιρείες ότι στα λεγόμενα μεγάλα έργα (οδικοί άξονες) χρησιμοποιούν μπετόβεργες εισηγμένες από την Ιταλία και δεν προτιμούν τις εγχώριες! Γράφει η ΠΟΕΜ: «Την ώρα που οι χαλυβουργίες της χώρας επικαλούνται για την εργασιακή τους τακτική μεγάλη πτώση στις παραγγελίες, ελληνικές κατασκευαστικές εταιρείες αντί να στηρίζουν τον κλάδο εισάγουν μπετόβεργα από την Ιταλία (...) χωρίς πιστοποιητικά προδιαγραφών (...) Είναι απαράδεκτο και τουλάχιστον προκλητικό συγκεκριμένες κατασκευαστικές εταιρείες επιδοτούμενες από το ελληνικό δημόσιο, με στόχο τη μεγιστοποίηση του κέρδους τους, ν' αγνοούν το νόμο και να οδηγούν με τις πράξεις τους παράλληλα στην ανεργία ακόμη περισσότερους χαλυβουργούς». Τα ίδια γράφει σε ανακοίνωσή της και η ΓΣΕΕ.

***

Προσέξτε τώρα: Η ΠΟΕΜ, που υποτίθεται πως είναι οργάνωση των εργαζομένων, αναγνωρίζει την υποχρέωση του κράτους να επιδοτεί με προνόμια, όπως η μείωση του κόστους Ενέργειας, τους καπιταλιστές στον κλάδο της χαλυβουργίας, λοιδορεί όμως τους κατασκευαστικούς ομίλους, δηλαδή μια άλλη μερίδα του κεφαλαίου, ότι «επιδοτούνται από το ελληνικό δημόσιο»! Βεβαίως, την επιδότηση της Ενέργειας θα την πληρώσει στη συνέχεια ο λαός αφού οι επιχειρήσεις Ενέργειας, είτε ηλεκτρικής, (ΔΕΗ) είτε φυσικού αερίου, δεν είναι διατεθειμένες να χάσουν για να ωφεληθούν οι χαλυβουργίες. Ακόμα πιο πέρα: Η ΠΟΕΜ υπερασπίζεται τα μέτρα που θα τονώσουν την ανταγωνιστικότητα των βιομηχάνων στον κλάδο του Μετάλλου, αλλά επιτίθεται στους κατασκευαστές που εισάγουν μπετόβεργες από την Ιταλία, για να ρίξουν το κόστος κατασκευής των έργων και να μεγαλώσουν το ποσοστό του κέρδους τους. Να βελτιώσουν δηλαδή την ανταγωνιστικότητά τους, όπως προσπαθεί να κάνει κάθε καπιταλιστής, στο πλαίσιο της «ελεύθερης» και «παγκοσμιοποιημένης» αγοράς. Κανέναν δεν πείθουν βέβαια η ΠΟΕΜ και η ΓΣΕΕ όταν επικαλούνται γι' αυτές τις καταγγελίες τις προδιαγραφές που δεν πληρούν οι ιταλικές μπετόβεργες. Βάζουν όμως τους εργαζόμενους στη λογική αφενός ότι η λύση των προβλημάτων τους θα προέλθει από τους καπιταλιστές και το κράτος τους, αφετέρου τους εμπλέκουν στους μεταξύ τους ανταγωνισμούς, στοιχίζοντάς τους κάτω από τη σημαία του κάθε καπιταλιστή, άρα διασπώντας τους και βάζοντάς τους στην ουσία να ανταγωνίζονται μεταξύ τους οι εργάτες για τη σωτηρία των αφεντικών.
Προκύπτει λοιπόν το ερώτημα: Ποιον υπηρετούν αυτές οι πλειοψηφίες; Είναι φανερό ότι με τη στάση και τη γραμμή της, η ΠΟΕΜ υπερασπίζεται τα αφεντικά του κλάδου και την ανταγωνιστικότητά τους. Οχι μόνο απέναντι στο κράτος, αλλά και απέναντι στις άλλες μερίδες του κεφαλαίου. Σ' αυτόν το δρόμο θέλει να σύρει και τους μεταλλεργάτες, οδηγώντας τους από ήττα σε ήττα. Γι' αυτό είναι ώρα να τις πετάξουν από το σβέρκο τους...

ΟΥΚΡΑΝΙΑ Καθημερινό αιματοκύλισμα

ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Καθημερινό αιματοκύλισμα

• Νεκροί δύο Ρώσοι, μέλη τηλεοπτικού συνεργείου
• Η ενεργειακή αντιπαράθεση με τη Ρωσία προβληματίζει

ΛΟΥΓΚΑΝΣΚ.--
Η αντιδραστική κυβέρνηση του Κιέβου συνεχίζει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις καταστολής στις ανατολικές επαρχίες Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ που αντιδρούν στην εξουσία της και, ταυτόχρονα, έχει ανακοινώσει ότι όταν ελέγξει πλήρως τα σύνορα με τη Ρωσία θα προχωρήσει σε πρόταση εκεχειρίας. Ωστόσο το ενδεχόμενο αυτό δείχνει μακρινό. Χτες, σε μάχες κοντά στα ανατολικά σύνορα της Ουκρανίας με τη Ρωσία, οι δυνάμεις του Κιέβου αναφέρουν ότι σκότωσαν είτε τραυμάτισαν 30 πολιτοφύλακες των ρωσόφωνων. Η κυβέρνηση του Κιέβου κατηγορεί τη Ρωσία ότι από τα σύνορα επιτρέπει τη δίοδο σε εθελοντές μαχητές και μεταφέρει στρατιωτικό υλικό με προορισμό τις ομάδες αυτοάμυνας. Ο μεγαλοβιομήχανος Πρόεδρος, Πέτρο Ποροσένκο, δήλωσε ότι οι κυβερνητικές δυνάμεις επανέκτησαν τον έλεγχο σε μήκος περίπου 250 χιλιομέτρων από τα συνολικά 2 χιλιάδες χιλιόμετρα της κοινής συνοριογραμμής με τη Ρωσία.
Σε άλλο περιστατικό, σε στρατιωτικό βομβαρδισμό κοντά στο Λουγκάνσκ νεκροί έπεσαν 2 μέλη του ρωσικού τηλεοπτικού συνεργείου «Rossiya». Πρόκειται για τον ηχολήπτη Αντόν Βολόσιν, που έχασε τη ζωή του επί τόπου, και τον δημοσιογράφο Ιγκόρ Κορνελιούκ, που άφησε την τελευταία του πνοή στο χειρουργικό τραπέζι, όπως δήλωσε γιατρός του νοσοκομείου που μεταφέρθηκε. Το συνεργείο αποτελούταν από 3 άτομα, εκ των οποίων επέζησε μόνο ο καμεραμάν Βίκτορ Ντενίσοφ, ο οποίος μάλιστα κατέγραψε, σε βίντεο τη στιγμή της επίθεσης.
Το υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας καταδίκασε την επίθεση και τη δολοφονία των δύο αντρών, απαιτώντας από τις ουκρανικές αρχές να διεξάγουν άμεσα ανεξάρτητη έρευνα και να τιμωρήσουν τους υπαίτιους. Γεγονός, πάντως, είναι ότι στις δολοφονικές επιχειρήσεις συμμετέχουν ενεργά, είτε ως μέλη της λεγόμενης Εθνοφρουράς είτε με δικά τους τάγματα, οι φασίστες του «Δεξιού Τομέα».

Εκρηξη σε σημαντικό αγωγό φυσικού αερίου

Σε μία άλλη είδηση, που σχετίζεται με τον «ενεργειακό πόλεμο» που βρίσκεται σε εξέλιξη, ισχυρή έκρηξη σημειώθηκε σε ένα σημαντικό αγωγό φυσικού αερίου στην Κεντρική Ουκρανία. Σύμφωνα με τα ουκρανικά μέσα ενημέρωσης, που επικαλούνται αυτόπτες μάρτυρες, μια φλόγα που έφτανε σε ύψος τα 200 μέτρα ξεπήδησε από τον αγωγό Ουρενγκόι - Πομάρι - Ούζγκοροντ, στην περιοχή της Πολτάβας. Σύμφωνα με το υπουργείο Εσωτερικών της Ουκρανίας, δεν υπάρχουν θύματα, ωστόσο υπονοήθηκε στην ανακοίνωσή του ότι η έκρηξη ενδέχεται να ήταν αποτέλεσμα «τρομοκρατικής επίθεσης».
Ο αγωγός αυτός μεταφέρει ρωσικό φυσικό αέριο στην Ευρώπη μέσω της Ουκρανίας. Μία πηγή της ρωσικής εταιρείας «Gazprom» ανέφερε, πάντως, στο πρακτορείο Ρόιτερς ότι δεν παρουσιάζεται πρόβλημα στον ανεφοδιασμό των ευρωπαϊκών χωρών με φυσικό αέριο. «Οι εξαγωγές δε διακόπηκαν. Υπάρχει και ένας παράλληλος αγωγός», ανέφερε η πηγή αυτή. Την πληροφορία αυτήν επιβεβαίωσε και η ουκρανική εταιρεία «Ukrtransgaz», που είναι υπεύθυνη για τη λειτουργία των αγωγών.

Ανησυχία για τον μη συμβιβασμό Ουκρανίας - Ρωσίας στο θέμα της Ενέργειας

Πιο χαρακτηριστική ήταν η παρέμβαση του υπουργού Εξωτερικών της Γερμανίας, Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάγιερ, σε δήλωσή του μετά τη συνάντησή του χτες με υπουργούς Εξωτερικών των χωρών της Βαλτικής στο Ταλίν. Είπε ότι φοβάται μια πιθανή διάσπαση της ΕΕ για την κατάσταση στην Ουκρανία, σημειώνοντας ότι «δεν προχωρούν τα όσα έχει συμφωνήσει η ΕΕ και η Οργάνωση για την Ασφάλεια και Συνεργασία στην Ευρώπη και απέχει πολύ η επίτευξη πολιτικής συμφωνίας. Μία ένδειξη του γεγονότος αυτού είναι οι αποτυχημένες συνομιλίες για την προμήθεια φυσικού αερίου προς την Ουκρανία και η κατάρριψη της στρατιωτικού αεροπλάνου».
Ταυτόχρονα, ο Γερμανός ΥΠΕΞ, που η χώρα του -λόγω των ισχυρών διασυνδέσεων των μονοπωλίων της με αυτά της Ρωσίας- είναι επιφυλακτική στη σκλήρυνση της στάση απέναντι στη Ρωσία, σημείωσε ότι εκφράζει την αλληλεγγύη της στις Βαλτικές χώρες ενάντια στη ρωσική επιθετικότητα.
Την ίδια ώρα ο επίτροπος για την Ενέργεια της ΕΕ, Γκιούντερ Οτινγκέρ, κάλεσε τη Ρωσία να επανέλθει στις διαπραγματεύσεις με την Ουκρανία. Η κυβέρνηση του Κιέβου σήμερα αναμένεται να συζητήσει έκτακτο σχέδιο και για το πιο δύσκολο σενάριο, για την αντιμετώπιση του ενεργειακού ζητήματος.