ΗΦΑΙΣΤΟΣ : 09/05/15

5 Σεπ 2015

Η αριστερά της (ανα)ν-τροπής

Πόσοι θυμούνται άραγε γιατί δεν πηγαίνει ο Σύριζα στις εκπομπές του Πρετεντέρη; Πιθανότατα ούτε καν ο ίδιος. Άσε που πάντα φρόντιζε να υπάρχει κάποιος «ουδέτερος» στο πάνελ, με δημοσιογραφική ή ακαδημαϊκή ιδότητα, για να αναπληρώσει ανεπίσημα το κενό. Και έτσι στο τέλος βαριόσουν να μετράς Πασόκους (δηλ Συριζαιους) στην οθόνη σου. Και πόσο μακρινές μοιάζουν εκείνες οι καθημερινές τηλεοπτικές επιθέσεις στο Σήυριζα –που κάθε άλλο παρά τον έβλαψαν εκλογικά- μετά την υπεύθυνη, εκλογική στάση τουο, που κράτησε τη χώρα στο ευρώ και τα δεσμά της ΕΕ;

Κι όμως, ο Τσίπρας είχε το θράσος να πει στην πρόσφατη ομιλία του στο Αιγάλεω, πως ο Σύριζα τα έβαλε με το κατεστημένο και κατάφερε να το νικήσει (πάλι κερδάμε αδέλφια), μόνος του εναντίον όλων, όπως έλεγε και το ιστορικό πρωτοσέλιδο των Νέων, με διευθυντή τον Πρετεντέρη (που τον χτυπάει αλύπητα το Σύριζα). Και φώναζε περισσότερο σε αυτό το σημείο, για να το πιστέψει κι ο ίδιος ή για να καλύψει τυχόν χάχανα από κάτω.

Είπε επίσης δυο-τρεις φορές πως «δε λυγίσαμε», ενώ από μέσα του μπορεί να τραγουδούσε

Μην καρτεράτε να λυγίσουμε ούτε για μια στιγμή

Μηδέ όσο στην κακοκαιριά λυγάει το κυπαρίσσι

(εξάλλου το πρόγραμμα των περιοδειών του περιλαμβάνει και Καισαριανή, εκεί που είχε ανοίξει το Γενάρη η αυλαία της σάτιρας «πρώτη φορά Αριστερά» και ο κύκλος της κοροϊδίας.

Αλλά πάνω που πήρε το κολάι, δε θυμόταν πολύ καλά τους στίχους και κάπου τους μπέρδεψε.

Έχουμε το ευρώ πολύ, πάρα πολύ αγαπήσει

Στο καπάκι έκανε κι ένα σαρδάμ από τις καλύτερες παραδόσεις του Σημιτισμού, τώρα που ο Σύριζα διανύει ήδη την εκσυγχρονιστική φάση της (μετ)αλλαγής του: δε λυγιάσαμε, ενώ ήθελε να πει «δε δειλιάσαμε». Ενώ έπιασε λιγάκι κι από ΓΑΠ, όταν είπε πως στις 20 Σεπτέμβρη θα ξαναηττηθεί το κατεστημένο, όπως ακριβώς και στις... 4 Ιουλίου! Και δεν είναι η λάθος ημερονηνία που τον κάνει ΓΑΠ, όσο η αναφορά στην 4^η Ιουλίου και την εθνική γιορτή των ΗΠΑ.

Είναι γνωστό εξάλλου πως ο Αλέξης έχει καλές σχέσεις με τις υπερδυνάμεις, θεωρώντας πχ θετικό ακόμα και το άνοιγμα στη Ρωσία, άσχετα αν άφησε αιχμές για το Λαφαζάνη και τις αυταπάτες που καλλιεργήθηκαν σχετικά με τη ρωσική στήριξη. Κι όσο αστείο να υπονοεί ο Αλέξης πως παρασύρθηκε από τον υπουργό του, άλλο τόσο ενδιαφέρον θα είναι να βγουν κάποτε στη φόρα περισσότερες λεπτομέρειες για τις ζυμώσεις που διαμείφθηκαν στο παρασκήνιο αυτής της υπόθεσης.

Τα υπονοούμενα αυτά τα άφησε ο Τσίπρας σε μια συνέντευξή του στο (ειδικών αποστολών) Κόντρα (ή μήπως το Έξτρα; Και ποια μπορεί να είναι η διαφορά τους;). Αλίμονο αν δε στηρίξει εξάλλου τους Κουρήδες που είναι οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές του νέου Ανδρέα, και αναλαμβάνουν τις βρώμικες δουλειές με τους αντιπάλους του. Ο Αυριανισμός είναι ίσως το τελευταίο στοιχείο που συνδέει τον Σύριζα με το Πασοκ του Ανδρέα.

Σε αυτή τη συνέντευξη είπε γα πρώτη φορά, μεταξύ άλλων, πως είναι ανοιχτός σε μια κυβερνητική συνεργασία με το Πασοκ, αρκεί να απαλλαγεί από κάποια βαρίδια του παρελθόντος, όπως το Βενιζέλο και το Λοβέρδο –με τον ίδιο τρόπο ίσως που ξεφορτώθηκε κι ο Σύριζα τα δικά του, αν και είναι ζήτημα τι θα γίνει με το Γαπ, που δεν κατεβαίνει στις εκλογές, βασικά γιατί... «λεφτά δεν υπάρχουν». Κι έτσι δείχνει με πολύ γλαφυρό κι εμφατικό τρόπο πώς ακριβώς αντιλαμβάνεται το νέο και την αναένωση. Εξάλλου το πλαστό δίλημμα «παλιό-νέο» είναι η βασική αντίθεση την οποία προσπαθεί να πλασάρει ο Σύριζα, για να διατηρήσει το ηθικό (κι εκλογικό) πλεονέκτημα έναντι των αντιπάλων του. Τι βαραίνει περισσότερο στην κρίση του ελληνικού λαού; Οι τελευταίοι επτά μήνες ή τα προηγούμενα σαράντα χρόνια;

Κι επειδή προφανώς οι διαφορές κάθε αλλο παρά ευδιάκριτες ή υπαρκτές είναι, εξηγείται πολύ εύκολα κι η δημοσκοπική νεκρανάσταση της Νέας Δημοκρατίας κι άλλων παλαιομνημονιακών δυνάμεων (ου μην και των φασισταριών). Κι αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο «κατόρθωμα», η πιο επαίσχυντη χρεοκοπία της πρώτης φορά Αριστεράς και σημάδι των πολιτικών της αδιέξοδων.

Υγ: σε άλλα πολιτικάντικα νέα, ο Καφετζόπουλος πρόσθεσε έναν ακόμα κρίκο στην αλυσίδα του πολιτικού τυχοδιωκτισμού του (μετά από το Εκκε, το Πασοκ, τους Οικολόγους κι ίσως ξεχνάω κάτι), ιδρύοντας με άλλες περσόνες την Κίνηση Μπροστά, που συμμαχεί με το Ποτάμι (απίθανο, ποιος να το ‘λεγε...) και έρχεται να προστεθεί με τη σειρά της στην αλυσίδα των πανομοιότυπων συνθημάτων με τις τεράστιες ιδεολογικές διαφορές: μόνο μπροστά... η Ελλάδα μπροστά... κτλ (αν και ο Σύριζα το άλλαξε, διαλέγοντας το βαθιά πολιτικό «κερδίζουμε το Αύριο»). Κι ο κόσμος δεν έχει παρά να χάσει τις (ορατές κι αόρατες) αλυσίδες του, για να μπορέσει να βαδίσει μπροστά, χωρίς τα βαρίδια που τον κρατάνε πίσω.

Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ ΚΑΙ Η ΗΡΩ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ VIDEO

ΦΑΚΕΛΟΣ "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" : Αφιερωμένο στους "Έλληνες" που θέλουν να γίνουν Γερμανοτσολιάδες.

Κάποτε κατεβάζαμε την σβάστικα από την Ακρόπολη.

Σήμερα με ευθύνη κομμάτων που θέλουν να μείνουν στην εξουσία.... ξαναβάζουμε(;) την σβάστικα στην Βουλή...........

Την Χρυσή Αυγή που σήμερα όλοι λίγο-πολύ ξέρουμε, την συνοψίσαμε όσο πιο περιληπτικά γίνεται στο βίντεο που ακολουθεί:

ευχαριστούμε τον Μ.Α. για την αφήγηση

ανάρτηση από jungle-report

Στο άρθρο αυτό όμως, γίνεται μια εκτενής παρουσίαση παλαιών ντοκουμέντων που αφορούν τη ναζιστική αυτή οργάνωση.
Πρόκειται για μια μεγάλη έρευνα, με ντοκουμέντα που ξεκινούν χρονολογικά από το 1982 και φτάνουν μέχρι το πρόσφατο παρόν.
Τα περισσότερα από αυτά είναι γνωστά μόνο στο παλιό κοινό της Χρυσής Αυγής, δηλαδή στα πολύ λίγα άτομα που είχαν προμηθευτεί τα περιοδικά και τις εφημερίδες της, όταν είχαν εκδοθεί προ τριακονταετίας.
Με λίγα λόγια, πρόκειται για αρχειακό υλικό που δεν έχει βγει στο φως του διαδικτύου και που βοηθάει να κατανοηθεί ποιό ακριβώς είναι το ιδεολογικό και θρησκευτικό υπόβαθρο της οργάνωσης αυτής.
Στα επίμαχα αποσπάσματα των άρθρων που δημοσιεύουμε, για να μην υπάρχουν υπόνοιες ότι αλλοιώνουμε το νόημα, λόγω αποσπασματικής παρουσίασης κ.λπ., από κάτω ακριβώς θα παρατίθεται ένας σύνδεσμος που θα οδηγεί σε ολόκληρο το (σαρωμένο) άρθρο ή σελίδα, ώστε να μπορεί να ελεγχθεί η εγκυρότητα των όσων παρουσιάζουμε.

Τίτλος παγανιστικού άρθρου στο περιοδικό "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" του Αυγούστου-Σεπτεμβρίου 1982

Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΩΝ ΑΡΙΩΝ

Προτού μπούμε στα "πικάντικα" ιδεολογικά θέματα, ξεκινάμε με τις επίσημες θρησκευτικές προτιμήσεις της οργάνωσης, όπως αυτές παρουσιάζονται από διάφορα μέλη της, αλλά ακόμα και από τον ίδιο τον Μιχαλολιάκο.
Αυτό γίνεται με αφορμή την πρόσφατη ακαριαία αλλαξοπιστία της Χρυσής Αυγής, που ξάφνου βαπτίστηκε χριστιανή ορθόδοξη, μιας και οι ..πατριώτες που προσπαθεί να πείσει να την ψηφίσουν είναι, στο ήθος κυρίως, χριστιανοί ορθόδοξοι.
Έτσι είδαμε, τις προάλλες, στα εγκαίνια των γραφείων της στη Λούτσα, τέσσερις ολόκληρους παπάδες να διαβάζουν χριστιανορθόδοξα ευχολόγια μπροστά από ένα με σταυρωμένα χέρια νεοναζιστικό ποίμνιο.

Είδαμε και τον Μιχαλολιάκο, σε μια συνέντευξη που παρεχώρησε στο ιστολόγιο Hellas-Orthodoxy, να καυχιέται πως έχει πολλούς μοναχούς υποστηρικτές στο Άγιον Όρος.

Ας δούμε όμως τώρα πόσο ανταποκρίνονται οι πραγματικές θρησκευτικές πεποιθήσεις της Χρυσής Αυγής στις χριστιανορθόδοξες επιταγές.

Στο 6ο τεύχος του περιοδικόυ "Χρυσή Αυγή", που εκδόθηκε για τους μήνες Αύγουστος-Σεπτέμβριος του 1982, βλέπουμε τον Μιχαλολιάκο να αναζητεί τον μυθολογικό τραγόμορφο Πάνα (αυτός κι αν είναι προϊόν φυλετικής καθαρότητας), ο οποίος μάλιστα δεν έχει άλλη δουλειά να κάνει παρά να εμφανίζεται συνεχώς στους τσοπάνηδες της γενέτειράς του Αρκαδίας.

Περιοδικό "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" [Αυγ.-Σεπ. 1982]. Όλο το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.

Να λοιπόν και η απάντηση στο ερώτημα "γιατί ο Μιχαλολιάκος δεν έχει πάει ως τώρα στο Άγιον Όρος". Επειδή ασφαλώς έψαχνε με τη γκλίτσα του στα βοσκοτόπια της Αρκαδίας τον Μέγα Πάνα.
Και αυτό διότι η αναγέννησις του Ελληνισμού σημαίνει επιστροφή στο 12θεο. Απλά και χριστιανικά.

Πάμε στο ίδιο τεύχος πάλι, σε ένα άρθρο-ωδή στον Παγανισμό, που δεν κολακεύει και τόσο τον Χριστιανισμό:

Περιοδικό "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" [Αυγ.-Σεπ. 1982]. Όλο το άρθρο, εδώ.

Ενώ σε ένα άλλο άρθρο υμνείται ο -από χριστιανικής απόψεως- καταραμένος βυζαντινός αυτοκράτορας Ιουλιανός (ο παραβάτης), διότι προσεπάθησε να σταματήσει την χριστιανική παρακμή ανασταίνοντας τους ωραίους Θεούς των Ελλήνων.

Περιοδικό "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" [Αυγ.-Σεπ. 1982]. Όλο το άρθρο, εδώ.

Στο περιοδικό "ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ", της νεολαίας της Χρυσής Αυγής, που εκδόθηκε στις 5 Ιανουαρίου του 2000, στο άρθρο "Φωνή από το παρελθόν" υπενθυμίζονται τρεις ημερομηνίες παγανιστικών εορτών, ενώ παράλληλα λοιδορείται ο Χριστιανισμός.

Περιοδικό "ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ" [5 Ιαν. 2000]. Όλο το άρθρο, εδώ.

Ενώ σε ένα άλλο άρθρο, ονόματι "Η Νίκη του Ηλίου" μας πληροφορούν ότι, 2 ημέρες προ των Χριστουγέννων, εορτάζουν την έλευσιν του Υπερβορείου Απόλλωνος.

Περιοδικό "ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ" [5 Ιαν. 2000]. Όλο το άρθρο, εδώ.

Στο περιοδικό "Χρυσή Αυγή", του Οκτωβρίου 1988, το άρθρο "Ο Ιουδαιοχριστιανισμός και η θρησκεία της Ευρώπης" μας εξηγεί πως ο Ιουδαιοχριστιανισμός εμφύτευσε τον Εβραϊκό σκοταδισμό στην Ευρώπη και καταλήγει σε μια παντελώς αιρετική εικόνα για τη σημερινή Εκκλησία. Το σπουδαιότερο στο άρθρο αυτό είναι, ότι αποτελεί μέρος της "Διακήρυξης των Ιδεολογικών Αρχών" της Χρυσής Αυγής.

Περιοδικό "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" [Οκτ. 1988]. Όλο το άρθρο, εδώ.

Και πάμε και στο τελευταίο, που είναι και το αποκορύφωμα.
Περιοδικό "ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ" (της νεολαίας της Χρυσής Αυγής), 5 Ιουνίου 2000.
Στο άρθρο "Ο Λευκός Εωσφόρος του 21ου αιώνα", υμνείται, και δη σε επίπεδο λατρείας, ο Εωσφόρος, που οι δούλοι και οι υποταγμένοι τον λένε Διάβολο και Σατανά και αυτός γελά (...)

Περιοδικό "ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ" [5 Ιαν. 2000]. Όλο το άρθρο, εδώ.

Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε με την παράθεση πάμπολλων τέτοιων άρθρων από τα έντυπα της Χρυσής Αυγής, αλλά για λόγους οικονομίας χώρου σταματάμε εδώ, γιατί πιστεύουμε πως αυτά είναι αρκετά για να σχηματίσει κανείς μια γενική εικόνα.

Δεν έχουμε βέβαια τίποτα εναντίον των θρησκευτικών πιστεύω των άλλων, γιατί αυτά, βάσει των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών, πρέπει να εξασκούνται ελεύθερα. Πράγμα που ασφαλώς οφείλουν να σεβαστούν και οι αλλόθρησκοι, δηλαδή οι χριστιανοί πατριώτες, οι ιερείς που ευλογούν τα εγκαίνια των γραφείων και οι πολλοί χρυσαυγίτες καλόγεροι του Αγίου Όρους που σκοπεύουν να ψηφίσουν την Χρυσή Αυγή στις εκλογές.
Στο κάτω-κάτω της Ιεράς Γραφής, παιδί του Θεού είναι και ο Εωσφόρος.

___________________________

Περιοδικά "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" [Μάι.-Ιούν. 2007 & Ιουλ. 2006].

ΤΗ ΣΒΑΣΤΙΚΑ ΜΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ

Μιά μικρή παρένθεση εδώ, μιας και το 2ο Κεφάλαιο ξεκινάει με τη λέξη "σβάστικα".
Από τότε που εμφανίστηκε ο νεοναζισμός στην Ελλάδα, ακούγεται συχνά το επιχείρημα ότι "η σβάστικα είναι ελληνικό σύμβολο"...
Η αλήθεια είναι, ότι η σβάστικα είναι τόσο ελληνικό σύμβολο, όσο ελληνικά σύμβολα είναι και ο κύκλος, το τετράγωνο, ο ρόμβος και ο σταυρός. Δηλαδή έχει εμφανιστεί σε αρχαιολογικά εύρηματα τόσων πολλών πολιτισμών, διάσπαρτων στα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη, και ενίοτε αρχαιότερων του ελληνικού (βλ. π.χ. Ινδίες -εξ ου και η σανσκριτική ονομασία "σβάστικα"), που δεν μπορεί να διεκδικήσει καμιά απολύτως εθνικότητα, πόσω δε μάλλον ελληνικότητα.
Αυτοί λοιπόν που ισχυρίζονται ότι η σβάστικα είναι ένα ελληνικό σύμβολο, είναι κυρίως αυτοί που ψάχνουν άλλοθι για να χρησιμοποιήσουν το ναζιστικό σύμβολο του Χίτλερ, όπως ακριβώς θα έκανε δηλαδή και κάθε ορφανό του Αδόλφου που σέβεται τον εαυτό του.

Το 2ο Κεφάλαιο γράφεται με αφορμή την αποποιητική στάση που κρατάει τον τελευταίο καιρό η Χρυσή Αυγή απέναντι στον γερμανικό ναζισμό που πάντα αντιπροσώπευε και αντιπροσωπεύει. Τους λόγους για τους οποίους τονίζεται το "γερμανικό", θα βαρεθείτε να τους βλέπετε σε όλο το υπόλοιπο άρθρο.
Η απάντηση στο ερώτημα, γιατί η Χρυσή Αυγή αποποιείται τη λατρεία της για τον Χίτλερ και τους συν αυτώ, είναι ασφαλώς, επειδή δύσκολα κάποιος, όσο πατριωτάρας και να είναι, θα ψήφιζε συνειδητά ένα χιτλερικό κόμμα στη χώρα που υπέφερε τα πάνδεινα από τον ναζισμό.

Έτσι ακούμε συνέχεια, από διάφορους κλακαδόρους του Μιχαλολιάκου, αλλά και από τον ίδιο, το υπέροχο "η Χρυσή Αυγή είναι απλά ένα εθνικιστικό κόμμα". Ένα άλλο που διαβάζουμε σε διάφορες ναζιστικές φωλιές στο διαδίκτυο, είναι ότι ο φασισμός ήταν ο ιταλικός εθνικισμός, ο ναζισμός ήταν ο γερμανικός εθνικισμός και ότι αυτά τα δύο δεν έχουν καμία σχέση με τον εθνικισμό/εθνικοσοσιαλισμό της Χρυσής Αυγής.

Πρόσφατα μάλιστα είδαμε και το κοκκινόμαυρο σύμβολό τους με τον "μαίανδρο", που παραπέμπει ξεκάθαρα στην κοκκινόμαυρη ναζιστική σημαία με τη σβάστικα, ως εκ ψηφοθηρικού θαύματος να αλλάζει συνεχώς χρώματα. Στην παραπάνω φωτογραφία έχει γαλαζώσει, ενώ στο επόμενο βίντεο έχει κιτρινίσει.

Εκπομπή "Μακελειό", 11.02.2012. Πηγή βίντεο (όλη η εκπομπή), εδώ.

Σε απόσπασμα της ίδιας εκπομπής θα δούμε από τον Μιχαλολιάκο το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αποποίησης του ναζισμού του (αυτό δηλαδή που αναφέραμε πιο πάνω):

Εκπομπή "Μακελειό", 11.02.2012. Πηγή βίντεο (όλη η εκπομπή), εδώ.

Αυτούς, λοιπόν, που λένε ότι η Χρυσή Αυγή συμμετείχε σε συνέδρια/εκδηλώσεις φασιστικών και ναζιστικών κινημάτων στην Ευρώπη, ο Μιχαλολιάκος λέει πως τους υποτιμά, δεν τους σέβεται και ότι του ρίχνουν λάσπη.
Ας μας υποτιμήσει κι εμάς τότε για τη λάσπη που θα του ρίξουμε τώρα.

Η φωτογραφία που ακολουθεί είναι από ομιλία του Μιχαλολιάκου στο Μιλάνο, σε εκδήλωση του ιταλικού φασιστικού (έτσι αποκαλούνται και οι ίδιοι) κόμματος "Forza Nuova".

Μιλάνο, 26.05.2010, ομιλία σε εκδήλωση της Forza Nuova. Δείτε την ομιλία, εδώ.

Φυσικά δεν έχει συμμετάσχει, αυτός και η συμμορία του, μόνο σε αυτή την ξένη φασιστική εκδήλωση. Οι συμμετοχές είναι πάρα πολλές τις τελευταίες δεκαετίες και μία από αυτές ήταν και τον Μάιο του 2005, όπου η Χρυσή Αυγή έτρεξε στο Βερολίνο για να κλάψει παρέα με τα γερμανικά ναζιστικά και φυλετικά της πρότυπα, δηλαδή τα στελέχη του γερμανικού ναζιστικού κόμματος NPD, για την επέτειο της ήττας του Χίτλερ τον Μάιο του 1945.
Ξεκινάμε από το τότε πένθιμο εξώφυλλο του περιοδικού "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" (Ιούνιος-Ιούλιος 2005) και, μετά από μια σειρά θεάρεστων γερμανοτσολιάδικων άρθρων, θα καταλήξουμε στο περιοδικό της "ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗΣ", με το άρθρο της επίσκεψης της Χρυσής Αυγής στο μοιρολόι του Βερολίνου:

Περιοδικό "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" [Ιούν.-Ιούλ. 2005] (κλικ για μεγέθυνση).

Ο οδυρμός και η συγκίνηση, για τις μαυροκόκκινες σημαίες που ανεμίζουν ξανά στο Βερολίνο, συνεχίζεται ασφαλώς και στα δακρύβρεχτα ενδότερα του περιοδικού, όπου οι wannabe άριοι Γερμανοί επίσης μας γνωστοποιούν ότι δεν έχουν φυσικά κανέναν λόγο να γιορτάζουν την επέτειο της ήττας του Χίτλερ.

Περιοδικό "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" [Ιούν.-Ιούλ. 2005]

Δεν γιορτάζουμε, γιατί ο κόσμος χωρίς τον Χίτλερ είναι απάνθρωπος. Ενώ με τον Χίτλερ θα έσφυζε από ανθρωπιά και καλοσύνη..

Περιοδικό "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" [Ιούν.-Ιούλ. 2005]

Ακολουθεί ένα άρθρο όπου τελικά αποφασίζεται πως οι νικητές είναι οι "πρόγονοί" τους και συνεχίζεται με βασανιστικό σπαραγμό για τον έντιμο(!) αγώνα των Γερμανών ναζί, τις τραγικές απώλειες των στρατιωτών και αξιωματικών τους, για το πόσο άδικα τους φέρθηκαν και την ανάγκη δικαίωσής τους.

Περιοδικό "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" [Ιούν.-Ιούλ. 2005]. Όλο το άρθρο, εδώ.

Ομολογουμένως, δεν περιμέναμε τόση συμπόνια και ανθρωπιά από όντα που ξεχειλίζουν από ρατσιστικό μίσος και υμνούν γενοκτονίες και εθνοκαθάρσεις. Σίγουρα, ο εβραιομεταναστοφάγος Χρήστος Παππάς, πρέπει να ξόδεψε πολλά χαρτζιλίκια σε χαρτομάντιλα όταν συνέτασσε το άρθρο αυτό.

Μία από τα ίδια και στο περιοδικό της νεολαίας τους "ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ", όπου επίσης δεν έχουν να γιορτάσουν τίποτα και λοιπά φαιδρά, πένθιμα και συγκινητικά.

Περιοδικό "ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ" [Ιούν. 2005]. Όλο το άρθρο, εδώ.

Το αποκορύφωμα της δωσιλογικής γερμανοδουλείας.

Περιοδικό "ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ" [Ιούν. 2005]. Όλο το άρθρο, εδώ.

Και τότε, τον Μάιο του 2005, που ο εκπρόσωπος της Χρυσής Αυγής εξέφραζε με συγκίνηση την τιμή του να βρίσκεται ανάμεσα στους αυθεντικούς απόγονους του Χίτλερ, περίπου ενάμιση μήνα αργότερα, στις 15 Ιουνίου 2005, οι Γερμανοί νεοναζί "συναγωνιστές" του, ξεκινούσαν στο Μόναχο αυτό το "μεγάλο εθνικό επαναστατικό κίνημα" δολοφονώντας με πυροβολισμό στο πρόσωπο έναν Έλληνα μετανάστη, μέσα στο μαγαζί του.
Τον 45χρονο μικροεπιχειρηματία (κλειδαρά) Θοδωρή Βουλγαρίδη.
Ο λόγος; Έκανε το λάθος να είναι αλλοδαπός και να βρίσκεται στη Γερμανία.

Συνεχίζουμε στο ίδιο μήκος κλάματος, δηλαδή με το ετήσιο μνημόσυνο της Χρυσής Αυγής γα την ήττα του αγίου Χίτλερ, τον Μάιο του 1945.
Στο περιοδικό "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ", του Μαΐου-Ιουνίου 2007, τα πράγματα αγριεύουν. Ο Χίτλερ ταυτίζεται με τον Λεωνίδα και οι τριακόσιοι Σπαρτιάτες με τους ναζί.
Και λέμε ο "άγιος Χίτλερ", γιατί, όπως θα διαβάσετε στα αρρωστημένα που ακολουθούν, ο Χίτλερ είχε αγιάσει και περιφερόταν επί 40 μέρες σαν σκιά στα ερείπια του Βερολίνου λέγοντας αρλούμπες.

Περιοδικό "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" [Μάιος-Ιούνιος 2007]

Για όσους δεν ξέρουν γερμανικά, "Φύρερ ιστ γκεφάλεν" (der Führer ist gefallen) σημαίνει "ο φύρερ (ηγέτης) έπεσε".
Στο κείμενο αριστερά από τη φωτογραφία, όπου ο Χίτλερ χαϊδεύει στο μάγουλο τα ανήλικα παιδάκια της Hitlerjugend, λίγο πριν τα στείλει στη σφαγή: "Μα εγώ του χρόνου θα διαβώ την πύλη [...] με μια ροζέτα του κόμματος στην τσέπη μου κρυμμένη.. κτλ"
Με τη "ροζέτα του κόμματος" που φαντασιώνεται να έχει ο χρυσαυγίτης στην τσέπη του, όταν θα πάει να κάνει τα τρία δυό στο Βερολίνο, εννοεί τη ροζέτα του κόμματος του Χίτλερ "NSDAP".

Ροζέτες του NSDAP με "ελληνικές" σβάστικες

Διακόπτουμε για διαφημίσεις υπέροχων ελληνικών CD, για Έλληνες πατριώτες φυσικά, που δεν έχουν καμία σχέση με τον γερμανικό ναζισμό:

Περιοδικό "ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ" [7 Οκτ. 2000]

a) "Die Fahne hoch - Das Dritte Reich": Ψηλά τη σημαία, Το τρίτο Ράιχ. b) "SS Division - Hitlerjugend": Μεραρχία Ες Ες, Χιτλερική Νεολαία. c) "Wir fahren gegen England - Gegen Briten und Franzosen": Θα πλεύσουμε

εναντίον της Αγγλίας - Εναντίον των Βρετανών και των Γάλλων. d) "Europäische Freiwillige der Waffen SS": Ευρωπαίοι εθελοντές των Ες Ες. e) "Leibstandarte SS - Adolf Hitler": Σωματοφυλακή Ες Ες - Αδόλφος Χίτλερ.

Ο Αδόλφος άργησε, αλλά στο τέλος βρήκε τη σωστή λύση. Τα "παιδιά" του, όμως, στρουθοκαμηλίζουν.

Συνεχίζουμε με ένα άρθρο λατρείας στην προικισμένη προσωπικότητα του Μεγάλου Ευρωπαίου Ηγέτη, του συμβόλου που «ζει» και ακτινοβολεί παγκοσμίως.
Γράφτηκε από τον Δρ. Ανδρέα Σταθόπουλο, διδάκτορα του πανεπιστημίου Άθηνων, ο οποίος θίχθηκε από κάποια συκοφαντικά άρθρα για τον Μεγάλο Άνδρα.

Εφημερίδα "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" [8 Αυγ. 2007]. Όλο το άρθρο, εδώ.

Προτού πάμε στα κατεξοχήν προδοτικά/δωσιλογικά στοιχεία του Μιχαλολιάκου και της Χρυσής Αυγής (λες και δεν ήταν όλα τα προηγούμενα), ας δούμε και μερικά άλλα εξίσου ενδιαφέροντα πραγματάκια.

Εξώφυλλα περιοδικών "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" [Ιανουαρίου 1987 & Ιουλίου 1991]

Δεξιά βλέπουμε έναν σαλπιγκτή της Νεολαίας του Χίτλερ (Hitlerjugend, το σύμβολό τους ήταν η σβάστικα μέσα σε λευκό ρόμβο).
Αριστερά ένας νεαρός των SS δείχνει προς τα πέρα, ίσως και προς τον διάολο, τον ..Εωσφόρο δηλαδή.

Αυτό που έχει περισσότερο ενδιαφέρον στο αριστερό εξώφυλλο, και που αποδεικνύει για άλλη μια φορά την ναζιστική γερμανική ψυχή της Χρυσής Αυγής, είναι το σύμβολο που χρησιμοποιούσε εκείνο τον καιρό - που θα δούμε και σε άλλο εξώφυλλο παρακάτω.
Πρόκειται για το ονομαζόμενο "Wolfsangel", ελληνιστί: αγκίστρι του λύκου.
Ως εργαλείο, ήταν ένα αγκίστρι με το οποίο οι Γερμανοί του Μεσαίωνα έπιαναν λύκους. Τα παλαιότερα ευρήματα (25 Wolfsangel), βρέθηκαν σε μια ανασκαφή στην πόλη Detmold, σε μια αποθήκη του 13ου αιώνα.
Ως σύμβολο χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείται στους θυρεούς πολλών γερμανικών κρατιδίων. Στη ναζιστική Γερμανία, και εδώ οφείλεται και η χρήση του από τη Χρυσή Αυγή, ήταν το σύμβολο της μυστικής παραστρατιωτικής οργάνωσης "Werwolf", που έφτιαξε το 1944 ο γενικός αρχηγός των Ες Ες Heinrich Himmler. Στην Werwolf συμμετείχαν στρατιώτες των Ες Ες, της Νεολαίας Χίτλερ κ.α.. Σε γενικές γραμμές, σκοπός της Werwolf ήταν η πρόκληση σαμποτάζ στις συμμαχικές δυνάμεις που, λίγο πριν την ήττα των ναζί, είχαν καταλάβει γερμανικές περιοχές.

Το σύμβολο αυτό ξαναχρησιμοποιήθηκε από πολιτική οργάνωση, για πρώτη φορά μετά τον πόλεμο, από το Μέτωπο Νεολαίας (Junge Front) του γερμανικού ναζιστικού κόμματος VSBD/PdA * (ιδρ. 1971). Το 1982 το ναζιστικό αυτό κόμμα απαγορεύτηκε στη Γερμανία, το ίδιο και η νεολαία του, αλλά και η κάθε είδους πολιτική χρήση του συμβόλου που έφερε, δηλαδή του Wolfsangel.

*VSBD/PdA: Volkssozialistische Bewegung Deutschlands / Partei der Arbeit

(μεταφρ: Λαϊκή-σοσιαλιστική Κίνηση Γερμανίας / Κόμμα Εργασίας

Το τι δουλειά, λοιπόν, έχει αυτό το καθαρά γερμανικό σύμβολο να χρησιμοποιείται από ένα (δήθεν) ελληνικό κόμμα σαν την Χρυσή Αυγή, που υποτίθεται πως δεν την αφορά ο γερμανικός ναζισμός, αυτό μόνο ένας υπέρμαχος του παράδοξου της φυλετικής καθαρότητας του Μιχαλολιάκου μπορεί να το εξηγήσει.

Παραμένουμε στο ίδιο εξώφυλλο (επάνω αριστερά) και διαβάζουμε για τους Νέους Αγώνες που θέλει να δώσει η Χρυσή Αυγή για μια Νέα Τάξη Πραγμάτων. Ως γνωστόν, όμως, η Χρυσή Αυγή διαλαλεί πως αντιτίθεται μαχητικά στη Νεαρά Τάξη.
Ή μήπως φαντασιώνεται μια άλλη Νέα Τάξη; Η απάντηση στο εσωτερικό του εξωφύλλου:

Περιοδικό "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" [Ιαν. 1987]. Όλο το άρθρο, εδώ.

Εδώ θα κάνουμε μια αποκωδικοποίηση, γιατί η δειλία του Μιχαλολιάκου να πει ξεκάθαρα και κατανοητά τα όσα αρρωστημένα πιστεύει, τον καταντά να μιλάει με γρίφους, που κατανοούν μόνο μια χούφτα μυημένοι:

"τα λόγια ΕΚΕΙΝΟΥ" : Ο "εκείνος", με κεφαλαία φυσικά, που τα λόγια του προκαλούν παρακρουσιακή μέθεξη στη χρυσαυγίτικη συμμορία, δεν είναι άλλος από τον Αδόλφο Χίτλερ.

"προπομποί του ανθρώπου που θα 'ρθει" : Τον "άνθρωπο που θα 'ρθει", ή πιο σωστά "τον άνδρα που θα 'ρθει" τον προανήγγειλε ο Χίτλερ, λίγο πριν πάει να τινάξει τα μυαλά του, στον προσωπικό του υπηρέτη, αξιωματικό των SS, Χάιντς Λίνγκε (και όχι Λίγκε), όταν ο τελευταίος τον ρώτησε "και για ποιόν να τα βγάλουμε πέρα τώρα;".
Το γράφουν και ίδιοι διαστρεβλωμένα στο περιοδικό τους, στο τεύχος Μαΐου-Ιουνίου 2002:

Περιοδικό "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" [Μάι.-Ιούν. 2002]. Όλη η σελίδα, εδώ.

Το συμπέρασμα που βγαίνει αβίαστα από όλα αυτά, είναι ότι η Νέα Τάξη Πραγμάτων που φαντασιώνεται ο φυρερίσκος Μιχαλολιάκος, δεν είναι άλλο από ένα 4ο Ράιχ με έναν καινούριο Χίτλερ. Αυτό θα το δούμε και στα επόμενα που ακολουθούν.

Στο περιοδικό με τον σαλπιγκτή της Χιτλερικής Νεολαίας, που είδαμε πιο πάνω, στη 2η σελίδα, δημοσιεύεται ένα γεμάτο αποφασιστικότητα κείμενο, που παροτρύνει να πιάσουν το χέρι του Αδόλφου που τους τείνει από το δοξασμένο παρελθόν.

Περιοδικό "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" [Ιουλίου 1991]

Ο άρρωστος τύπος που έγραψε αυτές τις ανοησίες, o George Lincoln (και όχι Lioucoln) Rockwell, ήταν ο ιδρυτής του αμερικανικού ναζιστικού κόμματος "American Nazi Party" (ιδρ.1959).
Ο Rockwell είχε δηλώσει πως ο Χίτλερ ήταν ευλογία, και φυσικά διέψευδε το Ολοκαύτωμα θεωρώντας το συνωμοσία των κομμουνιστών. Μερικές από τις θέσεις/προτάσεις του ήταν οι εξής:

Όλοι οι μαύροι της Αμερικής να απελαθούν στην Αφρική.
Όλοι οι κομμουνιστές προδότες να εκτελεστούν.
Τους Εβραίους να τους επιτραπεί η παραμονή (με εξαίρεση τους μαύρους και τους κομμουνιστές Εβραίους), αλλά μόνο εάν πρωτίστως ευνουχιστούν και οι περιουσίες τους δοθούν σε λευκούς Αμερικάνους.
Υπόσχεση άμεσης πυρηνικής επίθεσης στην Κίνα, με το που θα αναλάμβανε την προεδρεία των ΗΠΑ.

Όπως βλέπουμε ο Rockwell είχε όλα εκείνα τα "χαρίσματα" για να καταστεί είδωλο του Μιχαλολιάκου. Για κακή του τύχη όμως τον δολοφόνησε ένας Έλληνας, ο John Patler (Γιάννης Πάτσαλος). Όχι επειδή ο Πάτσαλος ήταν κανένας αντιφασίστας, ανήκε και αυτός στο "American Nazi Party" και είχε βαρύ ιστορικό αγαθοεργιών.
Στη φωτογραφία δεξιά, ο Rockwell και ο Πάτσαλος σε παλαιές τρυφερές αγωνιστικές στιγμές.

Ο Αδόλφος Χίτλερ δεν είναι φυσικά το μοναδικό πρόσωπο θαυμασμού και πρότυπο για τον Μιχαλολιάκο και την Χρυσή Αυγή. Αν ξεφυλλίσει κανείς τις εφημερίδες και τα περιοδικά τους, προτού πάθει εγκεφαλικό, θα δει πως τα πρόσωπα που προσκυνάνε -όλα από τις τάξεις της ναζιστικής Γερμανίας εννοείται- ανάγονται σε αρκετές δεκάδες.
Ένα από αυτά είναι και ο δωσίλογος Βέλγος Léon Degrelle -αυτός που βλέπουμε αριστερά να χαιρετάει "σπαρτιάτικα".
Ο Degrelle, σε γενικές γραμμές, ήταν ένας κομματάρχης -καλή ώρα σαν τον Μιχαλολιάκο- που, μετά την εισβολή των ναζί στο Βέλγιο, κατέληξε να υπηρετεί στα SS, και μάλιστα ως αξιωματικός. Έζησε, εν ολίγοις, το όνειρο του κάθε χρυσαυγίτη, που προθύμως θα πρόδιδε τη χώρα του για μια γερμανική στολή.
Όταν τέλειωσε ο πόλεμος ο Degrelle κρύφτηκε στην Ισπανία με το ψεύτικο όνομα "León José de Ramirez Reina", όπου και πέθανε το 1994, σε ηλικία 88 ετών.
Στο Βέλγιο, τον Δεκέμβριο του 1945, δικάστηκε και καταδικάστηκε ερήμην εις θάνατον για εσχάτη προδοσία.

Πάμε τώρα να δούμε το κλασικό χρυσαυγίτικο μοιρολόι και για τον δωσίλογο Degrelle σε περιοδικό του 1994 -της χρονιάς του θανάτου του.

Περιοδικό "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" [Ιούν. 1994]. Όλη η σελίδα, εδώ.

"Θα πολεμούσε στο πλευρό της Γερμανίας!"
Από αυτό εδώ, και ιδίως από τον θαυμασμό που περικλείει, μπορεί εύκολα ο καθένας να συμπεράνει και τι θα θεωρούσε καθήκον του ο κάθε χρυσαυγίτης σε μια ανάλογη περίπτωση.

Δεν τελειώνει όμως εδώ το μοιρολόι, γιατί ο Μιχαλολιάκος δεν θα έβρισκε ησυχία αν δεν έστελνε και μια συλλυπητήρια επιστολή στην χήρα του Degrelle.
Ακολουθεί η επιστολή και η ευχαριστήρια απάντηση.

Περιοδικό "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" [Ιούν. 1994]. Όλη η σελίδα, εδώ.

Μετά από αυτές τις συγκινητικές στιγμές, προχωράμε στο επόμενο είδωλο της Χρυσής Αυγής, τον Ρούντολφ Ες(Rudolf Walter Richard Heß).
Κουμπάρος του Χίτλερ και δεξί του χέρι, μέχρι να τον συλλάβουν οι Άγγλοι το '41. Υπήρξε ένας από τους βασικούς διώκτες των Εβραίων και δεν μετάνιωσε για τίποτα μέχρι το θάνατό του στις φυλακές.
Ο Ρούντολφ Ες είχε όμως άλλη μία σημαντική ιδιαιτερότητα που τον κάνει ακόμα πιο συμπαθή στο γερμανόψυχο φαν κλαμπ της Χρυσής Αυγής. Ήταν μισός Έλλην, διότι η μητέρα του ήτο Ελληνίς. Ορίστε, το λέει και η έγκυρη και έγκριτη εφημερίδα της Χρυσής Αυγής:

Εφημερίδα "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" [08.08.2007]. Όλο το άρθρο, εδώ.

Ιδιαίτερα αστείος είναι τρόπος με τον οποίο παρουσιάζουν τον θάνατό του: "τον βίαιο στραγγαλισμό του". Δηλαδή έτσι, ώστε το μυαλό του κάθε ξυρισμένου χαϊβανιού, που καταπίνει αμάσητα τα χρυσαυγίτικα σκουπίδια σε μορφή άρθρων, να σκεφτεί δολοφονία του Ες δια στραγγαλισμού. Πράγμα δηλαδή που τεχνηέντως θα τον καταστήσει ακόμα περισσότερο θύμα και άρα περισσότερο συμπαθή.
Στην πραγματικότητα ο Ες αυτοκτόνησε κρεμώντας εαυτόν με ένα καλώδιο. Είχαν προηγηθεί άλλες τέσσερις απόπειρες αυτοκτονίας με διάφορους τρόπους.

Την Ελληνίδα μητέρα του Ες, δεν την επιβεβαιώνει μόνο η εφημερίδα της Χρυσής Αυγής, αλλά και διάφορες, εξίσου έγκυρες και έγκριτες, ελληνικές σελίδες:

Μια τη βλέπουμε στο γένος Γρηγοριάδη, μια στο γένος Γεωργιάδη... εδώ που τα λέμε όμως, έχοντας υπόψιν μας τον Άδωνη, θα μπορούσε κάλλιστα να έχει και μια λογική βάση αυτό με το γένος Γεωργιάδη. Μια μακρινή του συγγένεια με τον Ες ακούγεται πολύ ρεαλιστική.

Η πικρή αλήθεια όμως, για όλους τους γερμανόψυχους κατόχους ελληνικής ταυτότητας, είναι ότι η μητέρα του Ρούντολφ Ες είχε τόση σχέση με την Ελλάδα, όση σχέση ακριβώς έχει και ο Μιχαλολιάκος με τη λευκή φυλή.

Ο Rudolf Walter Richard Heß γεννήθηκε στις 26 Απριλίου 1894, στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου.
Γονείς: ο κύριος Fritz Hess και η κυρία, με το "ελληνικότατο" όνομα, Klara Münch.
Γονείς της "Ελληνίδος" Klara Münch: ο κος Rudolf Münch και η κα Adelheid Ferber, επίσης "Έλληνες", όπως το μαρτυρούν άλλωστε και τα ονόματά τους.

Περισσότερες λεπτομέρειες για τα στοιχεία της Klara Münch μπορείτε να δείτε στη σχετική καρτέλα της αρχειακής σελίδας Thienemann Genealogy Pages:

Πηγή γενεαλογικού δέντρου Klara Münch, εδώ.

Και εδώ άλλη μια σελίδα (γερμανική) που λέει τα ίδια ακριβώς.

Είναι τελικά τόσο αρρωστημένος ο πόθος των χρυσαυγιτών να ταυτιστούν με τα γερμανικά ναζιστικά τους πρότυπα, που έφτασαν ακόμα και στο σημείο να ελληνοποιούν τους γονείς τους.

___________________________

Περιοδικό "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" [Αύγ.-Σεπ. 1982].

Αριστερά: Το θεσπέσιο γερμανόψυχο εξώφυλλο, όπου το σύμβολο της Χρυσής Αυγής ήταν τότε κάτι μεταξύ σβάστικας και συμβόλου του Λά.Ο.Σ. Δεξιά: ένα υπέροχο εικαστικό στο εσωτερικό του περιοδικού

ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ Ο ΤΣΟΛΙΑΣ ΘΕΛΕΙ ΤΟΝ ΓΕΡΜΑΝΟ ΤΟΥ

Στα προηγούμενα δύο κεφάλαια μάθαμε για τις θρησκευτικές πεποιθήσεις της Χρυσής Αυγής και για την ατόφια ναζιστική γερμανική ψυχή της. Στο τρίτο και τελευταίο κεφάλαιο θα δούμε, μέσα από τα έντυπά της και πάλι, τη στάση και το τρόπο σκέψης της όσον αφορά τα γεγονότα στην Ελλάδα επί γερμανικής κατοχής.

Με όλα όσα διαβάσαμε ως τώρα, το πλέον αναμενόμενο φυσικά είναι ο θαυμασμός των χρυσαυγιτών σε κάθε τι δωσιλογικό και προδοτικό που συναντάμε στην ιστορία της Κατοχής, όπως και η δικαιολόγηση των γερμανικών θηριωδιών στον άμαχο ελληνικό πληθυσμό.

Ξεκινάμε με ένα ακόμα εξώφυλλο -όπου η Χρυσή Αυγή φέρει και πάλι το γερμανικό σύμβολο "Wolfsangel"- το οποίο κοσμεί ο δωσίλογος, δοτός κατοχικός πρωθυπουργός και συνεργάτης των Γερμανών Γεώργιος Τσολάκογλου, που συνθηκολόγησε με τους Γερμανούς και έγινε πιόνι τους.
Τι πιο αξιέπαινο για έναν χρυσαυγίτη;

Περιοδικό "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" [Οκτ. 1988] (κλικ για μεγέθυνση)

Με τη χώρα κατακτημένη και τον λαό της υποδουλωμένο, το "Έντιμη Ειρήνη" μόνο ένας παρανοϊκός, ή ένας γερμανόδουλος προπαγανδιστής θα μπορούσε να το πει. Όποιο από τα δύο και να επιλέξετε, πέφτετε μέσα.

Όλοι σίγουρα έχετε ακούσει για τα περιβόητα Τάγματα Ασφαλείας της Κατοχής, τα Τάγματα Ευζώνων, τους Χίτες(Οργάνωση "Χ") κ.λπ., που όλα αυτά μαζί συνοψίζονται στην άκρως αντιπροσωπευτική ονομασία Γερμανοτσολιάδες.
Περιληπτικά, τα τάγματα αυτά, εκτός από την ευλογία, έφεραν και τον οπλισμό των Γερμανών συνεργατών τους. Κύρια αποστολή τους ήταν να εξολοθρεύσουν την αντίσταση των Ελλήνων αγωνιστών ("κομμουνισταί") κατά των Γερμανών, είτε με τα όπλα, είτε με χαφιεδισμό ...γιατί απλά "οι Γερμανοί ήταν φίλοι μας".
Το γεγονός ότι ο ίδιος ο Χίτλερ και ο αρχηγός τον Ες Ες, Χίμλερ, απέστειλαν ευχαριστήρια επιστολή στον Διονύση Παπαδόγκωνα, διοικητή των ταγμάτων ασφαλείας Πελοποννήσου, τα λέει όλα.
Για να πάρετε μια καλύτερη γεύση, ετοιμάσαμε ένα μικρό κολάζ από αποκόμματα γερμανόδουλων εφημερίδων της εποχής, μαζί με ένδοξες φωτογραφίες:

(κλικ για μεγέθυνση)

Για περισσότερο υλικό μπορείτε να πάτε στο σχετικό μας άλμπουμ, στο facebook.

Αυτοί βέβαια που έχουν σαν πρότυπο κάποιον που πρόδωσε τη χώρα του και κατετάγη στα SS του εχθρού -βλέπε Degrelle- δεν θα μπορούσαν φυσικά παρά να θαυμάζουν και να ηρωοποιούν και τους ιθαγενείς Γερμανοτσολιάδες.

Περιοδικό "ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ" [Ιαν. 2000]. Όλο το άρθρο, εδώ.

Στη φωτογραφία βλέπουμε 2 γερμανοτσολιάδες να σαλπίζουν χαρμόσυνα την έλευση του γεερμανόδουλου

αφέντη τους, Γεωργίου Πούλου (όλο το τάγμα φοράει γερμανικές στολές).

Μόνο γέλιο προκαλεί το παραπάνω απόσπασμα, όπου αφ' ενός παραδέχονται ότι τα πρότυπά τους τα όπλισε ο κατακτητής, αφ' ετέρου όμως δεν τα όπλισε και ..πολύ, γιατί "δεν τους εμπιστευόταν". Δεν ήταν δηλαδή βαριοί προδότες, αλλά ..ελαφριοί με ολίγη.

Γέλιο προκαλεί γενικά η "λογική" όλου του ανιστόρητου και ψευδέστατου αυτού άρθρου, αν το διαβάσει κανείς. Παρουσιάζει τους αντιστασιακούς σαν ένα στρατό που δεν έχει τίποτα άλλο να κάνει, παρά μόνον, ολημερίς κι ολονυχτίς, να βιάζει και να σφάζει εμμονικά τον άμαχο ελληνικό πληθυσμό, τον οποίο οι ανθρωπιστές Γερμανοτσολιάδες, σε ρόλο κυανόκρανων του ΟΗΕ, έτρεχαν να προστατεύσουν με τα όπλα που τους έδωσαν οι Γερμανοί και φίλοι μας ναζί. Γι αυτό τους τα έδωσαν άλλωστε. Όχι για να ευνοηθούν, εξυπηρετώντας τα συμφέροντά του 3ου Ράιχ, αλλά για να σώσουν τους άμαχους και υπό συνεχή απειλή Έλληνες (...)

Δεν πρόκειται φυσικά να αντιπαραθέσουμε ιστορικά ντοκουμέντα που διαψεύδουν τις ανιστόρητες αυτές ανοησίες, ούτε εδώ, ούτε και στα επόμενα "ιστορικού" περιεχομένου χρυσαυγίτικα κείμενα που θα ακολουθήσουν. Και αυτό, όχι τόσο επειδή, με τον τρόπο που το κάνουμε, ο όγκος του άρθρου θα γίνει άλλος τόσος, αλλά πολύ περισσότερο γιατί δεν αξίζει καν τον κόπο, μιας και ότι γράφεται από χρυσαυγίτικη πένα είναι εκ προοιμίου είτε διαστρεβλωμένο, είτε η μισή αλήθεια, είτε τελείως ψευδές και κατασκευασμένο. Αρκεί μόνο να αναλογιστεί κανείς την περίπτωση της "Ελληνίδας" μάνας του Ρούντολφ Ες και μπαίνει κατευθείαν στο νόημα.

Στο ίδιο και χειρότερο μήκος κύματος γίνεται και η "εξιστόρηση" των γεγονότων του Β'ΠΠ και της Κατοχής, σε ένα 16σέλιδο άρθρο με τίτλο " ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ, Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΑΛΗΘΕΙΑ", από τον ίδιο τον Μιχαλολιάκο, στο περιοδικό "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" του Ιουλίου 1991. Άρθρο, όπου η οργιάζουσα φαντασία στο οποίο διοχετεύεται δύναται να δημιουργηθεί μόνο μετά χρήσεως απαγορευμένων ουσιών, μόνο το αλκοόλ δεν φτάνει.

Για παράδειγμα, την επίθεση των -επίσης καλών μας φίλων- φασιστών Ιταλών την αποδίδει, όχι στην επεκτατική μεγαλομανία του Μουσολίνι που ονειρευόταν μια νέα Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, αλλά σε μια σκοτεινή συνωμοσία των Άγγλων και του Ιταλού υπουργού εξωτερικών Τσιάνο. Για να γίνει περισσότερο αληθοφανές το φαιδρό αυτό φαντασιακό κατασκεύασμα, προσετέθη ακόμα ένα ανιστόρητο ψεύδος, ότι ο Τσιάνο εκτελέστηκε με την κατηγορία ότι ήταν δήθεν πράκτορας των Άγγλων.