20 Ιαν 2020

Σε ακόμη μία καπιταλιστική και πλούσια χώρα πεθαίνουν άνθρωποι από την πείνα – 4 εκατ. Καναδοί πεινούν

Φτώχει και πείνα σύμφυτα στον καπιταλισμό. Ο πλούτος  αυξάνει και εκατομμύρια άνθρωποι πεινούν, πεθαίνουν από την πείνα και δυστυχούν. Είτε πρόκειται για τις καθυστερημένης καπιταλιστικής ανάπτυξης χώρες, είτε για τις «ατμομηχανές» του καπιταλισμού. πλούσιες χώρες, φτωχοί πολίτες. ΗΠΑ, Γερμανία, Καναδάς…
Οι Καναδοί που δεν έχουν αρκετά χρήματα ώστε να λαμβάνουν καθημερινά τακτικά γεύματα πεθαίνουν νωρίτερα, αποκάλυψε έρευνα που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα και η οποία αποδεικνύει ότι άνθρωποι πεθαίνουν από την πείνα ακόμη και σε πλούσιες χώρες.
Η έρευνα που διενεργήθηκε σε περισσότερο από μισό εκατομμύριο Καναδούς κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η πείνα συνδέεται με αυξημένη θνησιμότητα από διάφορα αίτια, με εξαίρεση τον καρκίνο.
Όμως οι μολυσματικές ασθένειες, οι ακούσιοι τραυματισμοί και οι αυτοκτονίες είναι δύο φορές πιο πιθανό να επιφέρουν τον θάνατο μεταξύ όσων αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα πείνας έναντι όσων δεν έχουν τέτοιο πρόβλημα, σύμφωνα με την έρευνα που δημοσιεύθηκε στην Canadian Medical Association Journal.
«Εντοπίσαμε τριτοκοσμικά αίτια θανάτου σε μια χώρα του πρώτου κόσμου», επεσήμανε ο Φέι Μεν επικεφαλής της συντακτικής ομάδας.
«Διατροφικά ανασφαλείς άνθρωποι στον Καναδά είναι αντιμέτωποι με προβλήματα όπως οι μολύνσεις και η δηλητηρίαση από φάρμακα, τα οποία θα αναμέναμε να αντιμετωπίζουν πολίτες των αναπτυσσόμενων χωρών», εξήγησε.
«Τα αποτελέσματα προκαλούν και σε εμάς εντύπωση. Στον ανεπτυγμένο κόσμο, σε μια χώρα όπως ο Καναδάς, η διατροφική ανασφάλεια μπορεί ακόμη να προκαλεί θανάτους», πρόσθεσε ο Μεν.
Περισσότερα από 4 εκατομμύρια άνθρωποι στον Καναδά δυσκολεύονται να βρουν επαρκή τροφή, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, με το πρόβλημα να έχει πολλές διαβαθμίσεις: από το να τους τελειώνουν τα τρόφιμα ή να παραλείπουν γεύματα ως το να κάνουν εκπτώσεις στην ποιότητα και την ποσότητα της τροφής που παίρνουν.
Έκθεση του 2019 που ερεύνησε τη σχέση μεταξύ της πείνας και της θνησιμότητας στους ενήλικες Αμερικάνους κατέληξε σε ανάλογα αποτελέσματα.
Σε παγκόσμιο επίπεδο περισσότερα από 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι – εκ των οποίων το 8% ζει στη Βόρεια Αμερική ή την Ευρώπη– δεν έχουν πρόσβαση σε επαρκή, υγιεινή τροφή, κάτι που τους καθιστά περισσότερο επιρρεπείς σε προβλήματα υγείας.

Το μπολντόρι ...



Το είχε το μπολντόρι, κάτω από ένα υπόστεγο, στο πίσω μέρος της αυλής, το μοναδικό που του είχε μείνει από μια εποχή που ήταν ήρωας για την τοπική κοινωνία, αντιήρωας για την ακρίβεια, μιας και όλοι τον ήξεραν, λίγοι όμως τον αγαπούσαν, κάμποσοι τον σέβονταν και οι πολλοί τον καταριόταν, λόγω της μυθολογίας που είχε δημιουργηθεί γύρω από το όνομα του....


Η φήμη του, τότε στα μέσα του ογδόντα, είχε περάσει τα σύνορα της πόλης και δεν ήταν λίγες οι φορές, που ερχόταν από γειτονικές για να δοκιμάσουν την τύχη τους μαζί του σε μια κόντρα. Χεράς μεγάλος ήταν ο Κύρ Γιώργος εκείνα τα χρόνια και από τους λίγους που μπορούσε να λύνει και να δένει την μοτοσυκλέτα του με κλειστά τα μάτια, με αποτέλεσμα να την έχει πάντα σωστή, πειραγμένη και ετοιμοπόλεμη. Εκεί στον σφιχτό επαρχιακό δρόμο ήταν ανίκητος και οι φήμες έλεγαν, ότι σίγουρα θα διέπρεπε σε όποια πίστα και αν έμπαινε, με όποιον αν στέκονταν δίπλα του. Κάτι που ποτέ δεν έγινε, για να μάθουμε την κατάληξη...
Τα χρόνια πέρασαν και κάποια στιγμή στα 36 του, με ένα παιδί πια στην κούνια και μια γυναίκα που την έβρισκε κάθε βράδυ κλαμένη να τον περιμένει, πήρε την μεγάλη απόφαση. Άλλαξε με αγάπη και γνήσια ανταλλακτικά όλα τα σωθικά της, για να είναι σαν καινούργια, βρήκε ότι πλαστικό έλειπε ή ήταν σπασμένο, την έβαψε με προσοχή στον καλύτερο βαφέα, της πέρασε καινούργια λάστιχα, καινούργιες ντίζες, μάζεψε τα ηλεκτρικά, την γυάλισε και την καβάλησε για να κάνει μια τελευταία βόλτα. Μετά την σκέπασε ευλαβικά και την άφησε εκεί, όπως είχε ορκιστεί, με βαρύ όρκο στην γυναίκα του...

Είκοσι χρόνια σχεδόν αργότερα, που έφυγαν σαν το νερό και ο πιτσιρικάς τον παρακαλούσε από το πρωί μέχρι το βράδυ... "Την μηχανή ρε πατέρα, να μου την δώσεις, την μηχανή!"... Δαγκώνονταν και αγκομαχούσε ο Κύρ Γιώργος και πάντα έβρισκε μια δικαιολογία. Σκέφτονταν τα δικά του, τις σούζες τις κόντρες, τα μεθύσια, τις μαλακίες. Σκεφτόταν πόσες φορές είχε γλυτώσει στο τσάκ από του Χάρου τα δόντια και φοβόταν, φοβόταν πολύ... "Δεν την έκαιγα καλύτερα;" σκεφτόταν και ξεφύσαγε.

Κατάφερε να παίξει άμυνα, για δύο χρόνια, άλλο δεν μπόρεσε, έβλεπε πόσο πολύ την ήθελε ο μικρός, μαράζωνε, δεν γινόταν αλλιώς, θα τον έχανε στο τέλος. Πήρε το λοιπόν τα εργαλεία του, πήγε στο γειτονικό συνεργείο και αγόρασε τα καλύτερα λάδια, μπουζί, φίλτρα, καθαριστικά και ξεκίνησε. Φύλλο και φτερό την έκανε, όπως μόνο αυτός ήξερε, της ρύθμισε τα καρμπιρατέρ, τα φρένα, λάδωσε τις ντίζες, άλλαξε λάστιχα, καινούργια μπαταρία, έβγαλε και έβαψε ότι με τα χρόνια είχε πάρει σκουριά, την πέρασε γυαλιστικό και έλαμψε... Έβαλε φρέσκια βενζίνη στο ρεζερβουάρ και περίμενε ένα λεπτό πρίν να πατήσει την μίζα. Όταν το έκανε, ανατρίχιασε ολόκληρος, καθώς ο ήχος της εξάτμισης και η μυρωδιά της βενζίνης γέμισαν τον χώρο, χαμογέλασε πλατιά. Ναι φοβόταν, αλλά μέσα του, κάπου μέσα του την είχε ονειρευτεί εκείνη την μέρα, την περίμενε... Την σκέπασε πάλι και μπήκε μέσα στο σπίτι σφυρίζοντας σκανταλιάρικα ένα παλιό σκοπό.

Όταν μπήκε ο γιος του το μεσημέρι στο σπίτι μουτρωμένος τον φώναξε. Κάθισαν ο ένας απέναντι από τον άλλον στην κουζίνα και με υπόκρουση τα κλάματα της μάνας, του πέταξε τα κλειδιά πάνω στο τραπέζι... "Δεν σου λέω να προσέχεις, γιατί δεν θα το κάνεις!", είπε σοβαρά... "Μα πατέρα... Εγώ θα...", είπε ο μικρός, με ένα ηλίθιο χαμόγελο να έχει κολλήσει στο πρόσωπό του. "Ξέρω εγώ, άστα, μην λές τίποτα! Κοίτα μόνο μην τσακιστείς πουθενά γιατί δεν θα το αντέξω, αυτό μόνο να ξέρεις... Δεν θα το αντέξω!". Πριν να τελειώσει την φράση του ο Κωστάκης, είχε βγει έξω. Άκουσε την μίζα, τον μπάσο ήχο της εξάτμισης, την πρώτη που καρφώθηκε στο σασμάν και το σφύριγμα του κινητήρα καθώς απομακρύνονταν και από δευτέρα άλλαζε σε τρίτη....
Οι πρώτες μέρες πέρασαν μέσα στο άγχος και την μουρμούρα της γυναίκας. Είχε πάντα το αυτί του τεντωμένο το βράδυ στο κρεβάτι και ησύχαζε μόνο, όταν άκουγε την μοτοσυκλέτα να μπαίνει στον κήπο. Μετά από τρεις μήνες, όλα ήταν παρελθόν, ο μικρός ήταν πολύ σωστός, προσεκτικός οδηγός και Κύριος στην συντήρηση. Που τους έχανες, που τους έβρισκες, εκεί οι δυό τους στον κήπο, σκυμμένοι μπροστά στην μηχανή να μιλάνε, να κατσαβιδιάζουν, να γελάνε δυνατά και να πειράζονται. Όταν καβαλούσε ο μικρός για να φύγει, χαμογελούσε κάτω από τα μουστάκια του ευχαριστημένος και τον κοιτούσε μέχρι να εξαφανιστεί στο βάθος του δρόμου, στέκονταν εκεί για λίγο μέχρι να χαθεί και η τελευταία υποψία ήχου της μηχανής και μετά έμπαινε στο σπίτι....

Πέρασαν μερικά χρόνια... Ο μικρός μεγάλωσε αρκετά και ο γέρος, γέρασε κι άλλο. Ήρθε η ώρα ο ένας να μείνει μόνος του, καθώς η Κυρά Βαρβάρα έφυγε από αυτόν τον κόσμο και ο άλλος, να έχει μια γυναίκα με την κοιλιά στο στόμα, ένα αυτοκίνητο τετράπορτο να κυκλοφορεί, για να χωράει και το καροτσάκι που θα χρειάζονταν σε λίγους μήνες και πολλές υποχρεώσεις να μαζεύονται...
Ένα Ανοιξιάτικο πρωινό ο Κύρ Γιώργος, καθόταν μόνος του στον κήπο και έπινε το απογευματινό του καφεδάκι μαραζωμένος, όταν άκουσε από μακρυά έναν γνώριμο ήχο, που είχε πολύ καιρό να ακούσει. Σήκωσε τον λαιμό του για να αφουγκραστεί καλύτερα, ναι δεν θα έκανε ποτέ λάθος, ήταν το μπολντόρι του. Πετάχτηκε πάνω αναστατωμένος και περίμενε, όταν είδε τον Κωστάκη, να μπαίνει στην αυλή, να ξεκαβαλάει, να βγάζει το κράνος και να τον πλησιάζει. Η μηχανή έλαμπε στον φως του ήλιου που απλώνονταν πάνω της, σαν να μην την είχε ακουμπήσει ο χρόνος... Αγκαλιάστηκαν, φιλήθηκαν και κάθισαν απέναντι, κοιτάχτηκαν για λίγο στα μάτια. Άπλωσε το χέρι ο γιος του και πέταξε τα κλειδιά πάνω στο τραπεζάκι... Μαύρισε ο γέρος, "δεν την θέλεις άλλο έ;", τον ρώτησε πικραμένος, θα την έτρωγε η κλεισούρα και η ανυπαρξία σαν κι αυτόν, "αμαρτία", σκέφτηκε... "Εγώ πατέρα δεν την χρειάζομαι άλλο, σε ευχαριστώ που μου την δάνεισες, αλλά θέλω μια χάρη!", είπε χαμογελώντας... "Τι χάρη;", είπε ο γέρος κοιτάζοντας αλλού πεισμωμένος... "Να! Θέλω να την φυλάξεις μερικά χρόνια ακόμη, όπως μόνο εσύ ξέρεις, να την κρατήσεις καινούργια!". Γύρισε και τον αγριοκοίταξε και ετοιμάστηκε να του απαντήσει άσχημα, όταν άκουσε μια κόρνα αυτοκινήτου έξω από την αυλή, κοίταξε προσεκτικά και είδε την πόρτα να ανοίγει, να βγαίνει η νύφη του να πηγαίνει στο πίσω κάθισμα, να σηκώνει ένα βρέφος, το εγγονάκι του, να πλησιάζει προς το μέρος τους. Ο Κωστάκης, πήρε το μωρό στα χέρια και του το έχωσε μέσα στην αγκαλιά. Ήταν ένα πανέμορφο πλασματάκι, με καταγάλανα μάτια, σα και τα δικά του, που είχαν μαγέψει πολλές καρδιές στα νιάτα τους.

Έμεινε απορημένος να κοιτάζει, όταν ο γιος του, του είπε.... "Πατέρα να σου γνωρίσω τον εγγονό σου, θα είστε συνονόματοι, να σου γνωρίσω τον Γιωργάκη λοιπόν. Γι'αυτόν να την φυλάξεις την μηχανή, θα έρθει η μέρα που θα σε παρακαλάει να του την δώσεις, είμαι σίγουρος!", είπε και γέλασε δυνατά και γέλασαν όλοι δυνατά και τα μάτια του γέρου έλαμψαν και συνέχισαν να λάμπουν, όταν έφυγαν όλοι και έμεινε μόνος του με την μοτοσυκλέτα στην μικρή αυλή....

Γιάννης Σιδεράκης 


Η ανάρτηση έγινε στην μνήμη του παιδικού φίλου μας  Σταύρου που τον χάσαμε απ την παρέα στο Μοσχάτο στα 15 του  όταν έκλεψε το Solex του πατέρα του ενα βράδυ ...







 


Κατσαρίδα σε ψωμί που μοιράζεται στους μαθητές εντοπίστηκε στο 1ο Δημοτικό Άνω Λιοσίων


Μπορεί οι κυβερνώντες νυν και πρώην να κομπάζουν για την καθιέρωση των σχολικών γευμάτων, όχι καθολικά, αλλά μόνο σε σχολεία όπου κρίνεται πως υπάρχει ιδιαίτερα ευάλωτος μαθητικός πληθυσμός, φαίνεται όμως πως η εμπλοκή ιδιωτών στην όλη υπόθεση καθώς και η έλλειψη σωστών ελέγχων των υπηρεσιών που αυτοί παρέχουν θέτει σε άμεσο κίνδυνο την υγεία των μαθητών.
Σύμφωνα με τα όσα φρικιαστικά καταγγέλλονται, αλλά και αποτυπώνονται σε εικόνα που ανέβασε γονέας μαθητή του 1ου Δημοτικού Άνω Λιοσίων, ένα από τα συσκευασμένα ψωμάκια που μοιράζονται στα παιδιά, περιείχε μια ψόφια κατσαρίδα. Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν είναι η πρώτη φορά που εντοπίζονται επικίνδυνα ευρήματα σε τρόφιμα της ίδιας εταιρείας, καθώς στο παρελθόν έχουν βρεθεί σκοτωμένες μύγες σε τυρί φέτα, ενώ ο σύλλογος γονέων σε επιστολή του αναφέρει συνολικά 3 παρόμοια συμβάντα πριν το συγκεκριμένο. Οι γονείς όπως είναι φυσικό είναι οργισμένοι και ανάστατοι, ζητώντας όχι μόνο τη διακοπή της σύμβασης με την εν λόγω εταιρεία, αλλά και την απόδοση ευθυνών σε όσους παίζουν με την υγεία των παιδιών τους με στόχο το κέρδος. Είναι πραγματικά αξιοπρόσεκτο ότι παρά την ύπαρξη προηγούμενου περιστατικού, τίποτε δε φαίνεται να έχει κινηθεί, ενώ ο δήμος Φυλής περιορίστηκε στην αποστολή επιστολής διαμαρτυρίας, δηλώνοντας παράλληλα “αναρμόδιος” για τα σχολικά γεύματα.
Το πρόγραμμα σχολικών γευμάτων προφανώς υλοποιείται με ανεπαρκή και πρόχειρο τρόπο, κυρίως όμως έχει αφεθεί στα χέρια αρπακτικών εργολάβων που προσπαθούν να βγάλουν εύκολο χρήμα στις πλάτες των μαθητών, μην υπολογίζοντας κανένα κανόνα υγιεινής και ασφαλείας, ασύδοτοι από την έλλειψη ελέγχων και τιμωρίας. Αναδεικνύεται επιτακτικά η ανάγκη για μια συνολική παρέμβαση του κράτους ώστε η σίτιση των μαθητών να καλύπτει το σύνολο των σχολείων, να γίνεται ει δυνατόν, με κατασκευή της κατάλληλης υποδομής, παρασκευή στα ίδια τα σχολεία, πάντα υπό την εποπτεία των αρμόδιων υγιεονομικών αρχών, κι όπου αυτό δεν είναι τεχνικά εφικτό ή δεν μπορεί να γίνει άμεσα, να υπάρχει εξονυχιστικός έλεγχος για το τι φτάνει στο πιάτο των μαθητών και αυστηρές ποινές σε όσους θέτουν σε κίνδυνο την υγεία τους.

Μια χούφτα πλουτοκράτες κατέχουν περισσότερα χρήματα από το 60% της ανθρωπότητας

Οι 2.153 δισεκατομμυριούχοι της υφηλίου διαθέτουν πλέον περισσότερα χρήματα από ό,τι το 60% του παγκόσμιου πληθυσμού, στηλιτεύει σε έκθεσή της που δίνεται στη δημοσιότητα σήμερα η μη κυβερνητική οργάνωση Oxfam, υπογραμμίζοντας ότι η συγκέντρωση του πλούτου γίνεται σε βάρος πάνω απ’ όλα των γυναικών, «στην πρώτη γραμμή» των ανισοτήτων.
Σύμφωνα με τα δεδομένα της ΜΚΟ, η μεθοδολογία της οποίας βασίζεται σε στοιχεία που δημοσιεύονται στο οικονομικό περιοδικό Forbes και δημοσιοποιούνται από την τράπεζα Crédit Suisse – ορισμένοι οικονομολόγοι την αμφισβητούν – 2.153 πρόσωπα έχουν πλέον στα χέρια τους περισσότερα χρήματα από ό,τι οι 4,6 δισεκατομμύρια φτωχότεροι κάτοικοι του πλανήτη.
Η ετήσια έκθεση της Όξφαμ για τις ανισότητες παγκοσμίως δόθηκε στη δημοσιότητα – όπως άλλωστε συνηθίζει η ΜΚΟ – πριν από την έναρξη, αύριο Τρίτη, του 50ού Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (World Economic Forum, WEF) στο Νταβός της Ελβετίας. Πρόκειται για το ραντεβού της παγκόσμιας οικονομικής και πολιτικής ελίτ, το οποίο καταγράφεται έπειτα από μια χρονιά ξεσηκωμών, μεγάλων κινημάτων κοινωνικών διεκδικήσεων, από τη Χιλή έως τη Γαλλία.
«Οι χυδαίες ανισότητες βρίσκονται στην καρδιά των ρήξεων και των κοινωνικών συγκρούσεων σε παντού στον κόσμο (…) Δεν είναι ατύχημα, (αλλά) είναι το αποτέλεσμα των πολιτικών (…) οι οποίες μειώνουν τη συμμετοχή των πιο πλούσιων στην κοινωνική αλληλεγγύη μέσω της φορολογίας και αποδυναμώνουν τη χρηματοδότηση των δημόσιων υπηρεσιών», υπογράμμισε η Πολίν Λεκλέρ, εκπρόσωπος του γαλλικού παραρτήματος της Όξφαμ.

Αυτούς όμως, να είστε βέβαιοι, δε θα τους βάλουν ούτε φωτογραφία στο Σπίτι της Δημοκρατίας ΤΟΥΣ .

 





2 ώρες
 
Κάνουν διαδήλωση για τους "λαθρομετανάστες" φτωχοδιαβόλους που σιτίζονται έγκλειστοι σε στρατόπεδα με φακές βαθιάς κατάψυξης, που πεθαίνουν απ την παγωνιά και την κακουχία, που δεν έχουν πού να ακουμπήσουν το ταλαίπωρο σαρκίο τους χωρίς τρόμο θανάτου και παραδίδουν προδοτικά και απολύτως συναινετικά τη χώρα μας στους λαθροεισβολείς ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ, Τουρκία και Ισραήλ, στις αρπακτικές κουρούνες που μας κατατρώνε το ήπαρ, που μας αφαιμάζουν απ τον πλούτο μας, που μας στερούν την αξιοπρέπεια της αυτοδιάθεσης και της όποιου βαθμού στερούμενης αξιοβίοτης ζωής μας .

Μάς τσιμπολογάνε σαν όρνεα, μας κατασπαράζουν ως ύαινες πτωματοφάγες τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων, των ισχυρών λυκοσυμμαχιών, σε συμφωνία με τα συμφέροντα της μαφίας των ελληνικών πλουτοκρατών, των Ελλήνων πολιτικών που ψηφίζουν να κυβερνήσουν, των διαπλεκόμενων ΜΜΕ που τους στηρίζουν .

Απ τη μια πνιγμένοι αθώοι άνθρωποι κι απ την άλλη ο κάθε σκώληκας, ένοχος, καρακόλι και τσουτσέκι Πορτοσάλτε να φωνάζει με την ιδιότητα του δημοσιοκάφρου "Πνίχτε τους!" .

Και την ίδια στιγμή να δένει τα κορδόνια πολιτικών, εφοπλιστών, ξένων συμφερόντων κατά του τόπου μας, ιδεολογικός άξιος απόγονος ταγματασφαλιτών, Μαγγανάδων και μπουραντάδων .

Να μας βουτάνε τον ορυκτό μας πλούτο στο Αιγαίο, να εκμεταλλεύονται οτιδήποτε έσοδό μας και όλη η αμοιβαδούσα διανόηση, όλα τα πρωτόζωα μαστιγωτά και με ψευδοπόδια ΜΜΕ να στίβουν σπόγγους για να καθαρίσουν κώλους, να μαζέψουν σκατά λαμόγιων και να ευφραίνονται που ευημερεί η τάξη τους κι άλλοι αυτοκτονούν, άλλοι πεινούν, άλλοι απελπίζονται, κοντά 50.000 οι άστεγοι, οι σύγχρονοι Προμηθέες δίπλα μας, ανάμεσά μας κι ο κάθε Πορτοσάλτε φροντίζει γι άλλους, για τους επιστάτες του, ώστε να γλείφει τα κοκαλάκια που του πετάνε δώρο τ αφεντικά του, ωσάν πιστό σκυλί τους .

Φασίστες χτυπούν δημοσιογράφο της Ντόιτσε Βέλε και την ίδια στιγμή ο Κώστας Μπακογιάννης λαμβάνει 650.000 ευρώ μέσω ΕΣΠΑ και λόγω ιδιότητας περιφερειάρχη, να ανακαινίσει το σπίτι του πατέρα του σ ένα κωλοχώρι της Ευρυτανίας που θα το πει "Σπίτι της Δημοκρατίας" .

Για ποια Δημοκρατία τολμούν να ομιλούν οι σάπιοι που σηψαιμεί κάθε οπή κάθε κυττάρου τους κι έχουν σακατέψει κρανία, κοινωνία, που έχουν πολτοποιήσει ζωές, που έχουν κάνει σμπαράλια όνειρα, που έχουν καταστήσει τη χώρα κρανίου τόπο κι ένα πεδίο βολής φτηνό ;

Ποια είναι αυτή η Δημοκρατία που επιτρέπει να δολοφονούν αθώους Φύσσες και Λαχμάτ, να αποστραγγίζεται κάθε ταμείο δημοσίων εσόδων για εξοπλισμούς σε ξένους πολέμους, να έχουν ξεπουληθεί όλα μπιρ παρά αφού πρώτα απαξιώθηκαν κι ερειπώθηκαν, να δυστυχεί ο λαός της και να σέρνεται στον εξευτελισμό, την κοροϊδία, τη λοιδορία και την απόλυτη ταπείνωση όχι μόνο παρασκηνιακά και έμμεσα αλλά πλέον και θεσμικά και απροκάλυπτα;

Το ματωμένο πρόσωπο του χτυπημένου εκπαιδευτικού, του γκλομπιασμένου συνταξιούχου, του αντισυστημικού δημοσιογράφου, του διαδηλωτή φοιτητή, του ΑμεΑ χωρίς επίδομα, του κομμουνιστή που παρεμποδίζει τον πλειστηριασμό, είναι η αστική δημοκρατία τους .

Το νεκρό σώμα του Φύσσα που ακόμη δεν έχει βρει αναπαμό στα δάκρυα της μάνας του .

Αυτούς όμως, να είστε βέβαιοι, δε θα τους βάλουν ούτε φωτογραφία στο Σπίτι της Δημοκρατίας ΤΟΥΣ .

Οι νεοναζί εγκληματίες χρυσαυγίτες βγήκαν από την σκουλικότρυπα τους με την προτροπή της ... εισαγγελέα

  (VIDEO)

Μερικές εκατοντάδες χρυσαυγίτες και λοιπά φασιστοειδή έκαναν μια θλιβερή και άμαζη συγκέντρωση στο κέντρο της Αθήνας, κατά των μεταναστών με εθνικιστικά συνθήματα του τύπου “η Ελλάδα μας ανήκει”.
Στη φασιστοσύναξη μαζεύτηκαν Κασιδιάρηδες, Τζήμεροι και άλλα «μπουμπούκια» φωνάζοντας συνθήματα ενάντια σε πρόσφυγες και μετανάστες. 
Παρόλα αυτά, οι φασίστες κατάφεραν να δώσουν το μαφιόζικο στίγμα τους, καθώς επιτέθηκαν εναντίον του Γερμανού δημοσιογράφου της Deutche Welle, Θωμά Ιακόμπι.
 
Συγκεκριμένα του ζήτησαν στοιχεία-ταυτότητα, και όταν ο Ιακόμπι αρνήθηκε να τους τα δώσει, επιτέθηκαν εναντίον του με μπουνιές και κλωτσιές, σαν συμμορία. Είναι χαρακτηριστικό πως ακόμα και η ανταποκρίτρια του ΣΚΑΪ στηλιτεύει τη στάση Πόντιου Πιλάτου των αστυνομικών, που παρέμειναν… “ουδέτεροι”, ακόμα και μετά την επίθεση, κάνοντας πλάτες στα φασιστοειδή…
Ο δημοσιογράφος της Deutsche Welle Θωμά Ιακόμπι,  είχε κάνει με την Ανζελίκ Κουρούνη το ντοκιμαντέρ «Χρυσή Αυγή: Προσωπική Υπόθεση».

«Χρυσή Αυγή: Προσωπική Υπόθεση» 

«Μια δημοσιογράφος ερευνά για χρόνια την οργάνωση του ελληνικού νεοναζιστικού κόμματος «Χρυσή Αυγή». Η οικονομική κατάρρευση, η πολιτική αστάθεια και οι οικογενειακές σχέσεις έρχονται σε πρώτο πλάνο καθώς το ντοκιμαντέρ προσπαθεί να ανακαλύψει «τι έχουν στο κεφάλι τους οι Χρυσαυγίτες που παρουσιάζονται ως θύματα» του συστήματος» (από την ιστοσελίδα του ντοκιμαντέρ  «Χρυσή Αυγή: Προσωπική Υπόθεση» της Angelique Kourounis).
Το ντοκιμαντέρ «Χρυσή Αυγή: Προσωπική Υπόθεση» της Angelique Kourounis είναι πλέον διαθέσιμο ολόκληρο στο διαδίκτυο, παρακολουθήστε το.



Παράθυρο στο σκοτάδι…

        

19-01-2020
… όπως παράθυρο στον ήλιο.
Το παράθυρο στον ήλιο δεν πρόκειται ν’ ανοίξει, γιατί είναι μια ουτοπία. Καθώς πέφτει το βαθύ σκοτάδι και το κρύο, το μόνο που μπορεί ν’ ανοίξει είναι ένα παράθυρο στο σκοτάδι, ένα παράθυρο στη φυγή, ένα παράθυρο στο έρεβος. Το παράθυρο στον ήλιο είναι ψεύτικο και δεν ανοίγει, όσο κι αν προσπαθείς. Το παράθυρο στον ήλιο χίλιες φορές θα το ανοίξεις και χίλιες φορές θα στο χτίσουν. Το παράθυρο στο σκοτάδι ανοίγει πιο εύκολα και επίσης πιο εύκολα θα μπορέσεις να ξεφύγεις από αυτούς που προσπαθούν να στο κρατήσουνε κλειστό. Δεν μπορείς άλλο να μένεις κλειδωμένος σ’ ένα κελί χωρίς παράθυρα κι αφού δεν μπορείς ν’ ανοίξεις παράθυρο στον ήλιο, άνοιξε παράθυρο στο σκοτάδι. Τί στο σκοτάδι μέσα από το παράθυρο, τί στο σκοτάδι έξω από αυτό…

Κ. Νότνολ

Τα “Τσέρνομπιλ” του καπιταλισμού, πίσω από τον μύθο της “πράσινης ανάπτυξης”

Όπως ήδη αναφέραμε το Σάββατο 11 Γενάρη κυκλοφόρησε το νέο τεύχος του «Οδηγητή» με πλούσια αρθρογραφία για όλα τα μεγάλα θέματα της επικαιρότητας: Για το Ασφαλιστικό, τις εξαγγελίες της κυβέρνησης για τις αλλαγές στο σχολείο και την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, το νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις, τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ από τις πρόσφατες εκλογές ως σήμερα, τις εξελίξεις στη δίκη της Χρυσής Αυγής κλπ. και επίσης 3σέλιδη συνέντευξη με τον Γιώργο Μαρίνο, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, για τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή που «μυρίζουν» μπαρούτι, την όξυνση της τουρκικής επιθετικότητας, αλλά και την ολοένα και μεγαλύτερη εμπλοκή του λαού μας στους επικίνδυνους ανταγωνισμούς με ευθύνη των ελληνικών κυβερνήσεων.
Οδηγητής Όργανο του ΚΣ της ΚΝΕ, το περιοδικό της νεολαίας
Μαζί -και σε μεγάλο τιράζ 12.000 αντίτυπα, ένα πολύ ενδιαφέρον ένθετο με υλικά από τις συζητήσεις που πραγματοποιήθηκαν στο 45ο Φεστιβάλ ΚΝΕ – «Οδηγητή» με θέματα
  1. «Ζωή χωρίς εκμετάλλευση στην εποχή της ψηφιακής οικονομίας» και
  2. «Τα “Τσέρνομπιλ” του καπιταλισμού, πίσω από τον μύθο της “πράσινης ανάπτυξης”».

Αποσπάσματα από τις παρεμβάσεις και τη συζήτηση έχουν δει κατά καιρούς το φως της δημοσιότητας, ειδικά η ομιλία του Μάκη Παπαδόπουλου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, την Παρασκευή 20/9 |>Ο δρόμος του σοσιαλισμού, της κοινωνικής απελευθέρωσης, μπορεί να αξιοποιήσει τη νέα τεχνολογία για την ικανοποίηση των αναγκών μας<|
Atexnos Logo ^^
Το Ατέχνως -παίρνοντας υπόψη τη σοβαρότητα και την επικαιρότητά τους θα τα παρουσιάσει πιο αναλυτικά.
Η ουσιαστική προστασία του περιβάλλοντος και του πληθυσμού, οι ανταγωνισμοί και οι συμφωνίες γύρω από την «πράσινη ανάπτυξη», η διέξοδος για αξιοποίηση της τεχνολογικής προόδου και στους τομείς της Ενέργειας προς όφελος του λαού, ήταν ζητήματα που αναδείχτηκαν στη συζήτηση στο Φοιτητικό Στέκι. Θέμα της «Τα “Τσέρνομπιλ” του καπιταλισμού, πίσω από το μύθο της “πράσινης ανάπτυξης”», ιδιαίτερα επίκαιρο με αφορμή τη γεμάτη ανακρίβειες και αντικομμουνισμό τηλεοπτική σειρά για το Τσέρνομπιλ, αλλά και την ανησυχία για το περιβάλλον, προσέλκυσε πολλούς επισκέπτες του Φεστιβάλ. Ομιλητές στη συζήτηση ήταν η Εύη Γεωργιάδου και ο Αντώνης Ραλλάτος, μέλη της Ομάδας Περιβάλλοντος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ

Παίρνοντας το λόγο η Εύη Γεωργιάδου, μέλος της Ομάδας Περιβάλλοντος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ, αναφέρθηκε σε χαρακτηριστικά βιομηχανικά ατυχήματα μεγάλης έκτασης που έχουν συμβεί σε καπιταλιστικές χώρες.
▪️ Στις εκρήξεις στην πλατφόρμα πετρελαίου «Piper Alpha» στη Βόρεια Θάλασσα (Βρετανία) το 1988 με 167 νεκρούς, στις εγκαταστάσεις υγραερίου στην Πόλη του Μεξικού το 1984 με 650 νεκρούς και περισσότερους από 6.400 τραυματίες, σε εργοστάσιο λιπασμάτων στην Τουλούζη της Γαλλίας το 2001, με 30 νεκρούς και 2.240 τραυματίες, υλικές ζημιές και επιπτώσεις στο περιβάλλον.
▪️ Επίσης, σε ατυχήματα με πολύ σοβαρές επιπτώσεις στο περιβάλλον που οδήγησαν σε μεγάλη οικολογική καταστροφή, όπως στη Βασιλεία της Ελβετίας το 1986 μετά από πυρκαγιά σε χημική εγκατάσταση, όπου στην προσπάθεια κατάσβεσής της τόνοι χημικών έπεσαν στον ποταμό Ρήνο, στον Κόλπο του Μεξικού το 2010 μετά από έκρηξη σε πλατφόρμα εξόρυξης πετρελαίου θυγατρικής εταιρείας της BP, με 11 νεκρούς, 17 τραυματίες, τεράστια οικολογική καταστροφή, ανυπολόγιστες ζημιές στην αλιεία, στον τουρισμό και άλλους κλάδους.
Όπως σημείωσε, διεθνείς μελέτες διερευνούν τις μακροπρόθεσμες επιδράσεις πετρελαιοκηλίδων στην υγεία των κατοίκων περιοχών που επλήγησαν εστιάζοντας και στην πιθανότητα καρκινογένεσης. Έχουν καταγραφεί, για παράδειγμα, υψηλές συγκεντρώσεις γενοτοξικών ουσιών στον αέρα ακόμη και 4 χρόνια μετά το ατύχημα στον Κόλπο του Μεξικού.
▪️ Στις ΗΠΑ έχουν καταγραφεί πολλά ακόμη μεγάλα ατυχήματα, όπως, μεταξύ άλλων, το ατύχημα στο Τέξας το 2005 στις εγκαταστάσεις της BP με 15 νεκρούς και 170 τραυματίες.
▪️ Ιδιαίτερη αναφορά έγινε σε μεγάλα ατυχήματα που, εκτός από τις άμεσες, έχουν και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην υγεία των κατοίκων. Ένα από τα πιο γνωστά ήταν αυτό στην πόλη Σεβέζο της Ιταλίας το 1976, από το οποίο πήρε την ονομασία της και η σχετική ευρωπαϊκή Οδηγία για τα ατυχήματα μεγάλης έκτασης με επικίνδυνες ουσίες. Το ατύχημα συνέβη μετά από διαρροή μεγάλης ποσότητας της καρκινογόνου, πολύ τοξικής ουσίας που ανήκει στην κατηγορία των διοξινών, η οποία είναι πολύ δύσκολο να καθαριστεί και περνάει μέσω της τροφικής αλυσίδας στον οργανισμό. Στις συνέπειες του ατυχήματος περιλαμβάνονται οι εκτρώσεις για το φόβο τερατογενέσεων, δερματικές παθήσεις, εγκαύματα, καρδιακά και αναπνευστικά προβλήματα, επιπτώσεις στο αναπαραγωγικό σύστημα, προβλήματα μνήμης κ.ά.
Η ομιλήτρια αναφέρθηκε σε μελέτες μετά από χρόνια οι οποίες έχουν αναδείξει ότι πολλά περιστατικά καρκίνου οφείλονται στο ατύχημα, με σοβαρότερο αυτής της κατηγορίας στην πόλη Μποπάλ της Ινδίας το 1984 από διαρροή πολύ τοξικής ουσίας σε εργοστάσιο παραγωγής παρασιτοκτόνων. Επίσημες κυβερνητικές πηγές της χώρας αναφέρουν 3.800 θανάτους και 11.000 ανθρώπους που αντιμετωπίζουν μέχρι σήμερα προβλήματα υγείας. Ωστόσο, άλλες πηγές αναφέρουν ακόμη και 20.000 νεκρούς και 120.000 με προβλήματα υγείας (καρκίνος, τερατογενέσεις, αναπνευστικά προβλήματα, αναπηρίες, προβλήματα όρασης, προβλήματα στο αναπαραγωγικό σύστημα).

Διαστρεβλώσεις και στο φόντο αντικομμουνισμός

Με αφορμή και τη συζήτηση που έχει ανοίξει μετά την τηλεοπτική σειρά του ΗΒΟ για το Τσέρνομπιλ, η Ε. Γεωργιάδου επισήμανε ότι «η συγκεκριμένη σειρά περιέχει πλήθος ανακριβειών και διαστρεβλώσεων και αποτελεί μέρος της γενικότερης προπαγανδιστικής αντισοβιετικής αντικομμουνιστικής εκστρατείας». Όπως ανέφερε, «πλευρά αυτής της λαθεμένης εικόνας είναι, για παράδειγμα, η προβολή με αρνητικό τρόπο του τεράστιου, ηρωικού έργου της γρήγορης απομάκρυνσης του τοπικού πληθυσμού μιας μεγάλης περιοχής, καθώς και η διόγκωση του πραγματικού μεγέθους των επιπτώσεων του ατυχήματος».
«Αποκρύπτεται, για παράδειγμα, η αποτελεσματικότητα της οργάνωσης της αρχικής εκκένωσης την επόμενη μέρα του ατυχήματος, που αφορούσε τους 50.000 κατοίκους της πόλης, η οποία πραγματοποιήθηκε μέσα σε 3,5 ώρες. Ας συγκρίνουμε με το τι δεν έγινε για την εκκένωση του πληθυσμού στο Μάτι… Το τιτάνιο έργο της γρήγορης εκκένωσης του πληθυσμού στο Τσέρνομπιλ, με εξασφάλιση στέγασης, περίθαλψης και εργασίας, καθώς και των εργασιών καθαρισμού και αποκατάστασης στον τόπο του ατυχήματος, δείχνει την ανωτερότητα του σοσιαλισμού, παρότι ήταν σε περίοδο υποχώρησης. Η συγκεκριμένη περίοδος συνδέεται άμεσα με τις αστοχίες και τις πιθανές αιτίες του ατυχήματος», σημείωσε.
Σε αυτό το πλαίσιο αναφέρθηκε σε δύο χαρακτηριστικά πυρηνικά ατυχήματα και συγκεκριμένα στο ατύχημα στη Φουκουσίμα το 2011 στην Ιαπωνία και στο Θρι Μάιλ Ίλαντ στην Πενσιλβάνια των ΗΠΑ το 1979. Το ατύχημα στην Ιαπωνία έχει θεωρηθεί πολύ σοβαρό (στην ανώτερη κλίμακα κατάταξης σοβαρότητας) με μεγάλη διαρροή ραδιενέργειας. Ήδη έχουν καταγραφεί περιστατικά καρκίνων και θάνατοι (λευχαιμία, καρκίνος του πνεύμονα σε εργαζόμενους αποκατάστασης), καρκίνος του θυρεοειδούς σε παιδιά, ενώ αναμένεται να αυξηθούν τα περιστατικά καρκίνων μέσα στην εικοσαετία. Για το ατύχημα στις ΗΠΑ το 1979 είναι χαρακτηριστικό ότι πολύ λίγα έχουν ειπωθεί και προβάλλεται ότι δεν είχε σημαντικές επιπτώσεις στην υγεία του πληθυσμού. Ωστόσο, μελέτες που έχουν δημοσιευτεί αναφέρονται σε αυξημένα περιστατικά καρκίνων στην περιοχή (λευχαιμία, πνεύμονες κ.ά.), ενώ μελέτη του 2017 δείχνει αυξημένο καρκίνο θυρεοειδούς που σχετίζεται με το ατύχημα, όπως αναφέρθηκε.

Αξιοποίηση των μορφών Ενέργειας σε όφελος του λαού

Για το σύνολο των ατυχημάτων μεγάλης έκτασης στις καπιταλιστικές χώρες που αναφέρθηκαν, έγινε σύντομη αναφορά σε πλευρές που, σε αντίθεση με το Τσέρνομπιλ, δεν προβάλλονται από τα ΜΜΕ, όπως σε παραβιάσεις των κανόνων ασφάλειας, τεχνικές αδυναμίες, απουσία συστημάτων ασφάλειας, ελλιπή συντήρηση, τοποθεσία εγκαταστάσεων με μικρή απόσταση από κατοικημένες περιοχές, σημαντικές αδυναμίες στην προετοιμασία για αποτελεσματική αντιμέτωπη του ατυχήματος και στην ενημέρωση και προστασία του πληθυσμού. Ειδικότερα για τα πυρηνικά ατυχήματα σε Ιαπωνία και ΗΠΑ έχει καταγραφεί ότι προκλήθηκε σύγχυση στον πληθυσμό τις πρώτες μέρες, δεν έγινε άμεσα εκκένωση κ.λπ.

Αναδείχτηκε από τη συζήτηση ότι στο πλαίσιο του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, όπου ο σχεδιασμός της παραγωγής και η λειτουργία των εγκαταστάσεων γίνονται με κριτήριο την κερδοφορία του κεφαλαίου, η αξιοποίηση κάθε μορφής Ενέργειας δεν μπορεί να εξασφαλίσει την προστασία εργαζομένων, κατοίκων και περιβάλλοντος. Ότι μόνο στο σοσιαλισμό, όπου κριτήριο της ανάπτυξης είναι η ικανοποίηση του συνόλου των κοινωνικών αναγκών, μπορεί να υπάρξει λαϊκή ευημερία και να αξιοποιηθεί η τεχνολογική και επιστημονική πρόοδος για την ασφάλεια και την υγεία του πληθυσμού και την προστασία του περιβάλλοντος.

902 «Τσέρνομπιλ» του καπιταλισμού μύθοι της «πράσινης ανάπτυξης»

Καπιταλισμός ΒΑΜΕ βιομηχανικά ατυχήματα μεγάλης έκτασης

ΤΑ «ΤΣΕΡΝΟΜΠΙΛ» ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ,
ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΘΟ ΤΗΣ «ΠΡΑΣΙΝΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ»

Συντρόφισσες και σύντροφοι φίλες και φίλοι
Σας καλωσορίζουμε στο 45ο Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του Οδηγητή.
Το θέμα της συζήτησης μας είναι «Τα “Τσέρνομπιλ” του καπιταλισμού πίσω από το μύθο της “πράσινης ανάπτυξης”».
Είναι ένα θέμα που έχει έρθει στην επικαιρότητα με τις πρόσφατες καταστροφικές πυρκαγιές στον Αμαζόνιο, με την προβολή της αμερικάνικης τηλεοπτικής σειράς σχετικά με την έκρηξη στον πυρηνικό σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στην Ουκρανία, την κινητοποίηση στις 20 του Σεπτέμβρη για το περιβάλλον, την λεγόμενη “πράσινη οικονομία” κ.λπ.

Ομιλία της Εύης Γεωργιάδου
Ερώτηση: Το πυρηνικό ατύχημα του Τσέρνομπιλ ήρθε ξανά στην επικαιρότητα με αφορμή την γνωστή αμερικάνικη σειρά. Συνέβησαν αντίστοιχα ατυχήματα σε καπιταλιστικές χώρες και γιατί δεν ακούμε τίποτε σχετικό; Τι συμπεράσματα βγαίνουν από αυτά τα ατυχήματα;
Εύη Γεωργιάδου Ομάδας Περιβάλλοντος Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ
Το τελευταίο διάστημα έχει αναζωπυρωθεί η αντικομμουνιστική-αντισοβιετική προπαγάνδα αξιοποιώντας την τηλεοπτική σειρά του ΗΒΟ για το Τσέρνομπιλ.
Η σειρά περιέχει πλήθος ανακριβειών και διαστρεβλώσεων. Την ίδια στιγμή, τα αστικά επιτελεία δεν προβάλλουν τεχνολογικά ατυχήματα μεγάλης έκτασης που έχουν συμβεί σε καπιταλιστικές χώρες, προσπαθούν να αποκρύψουν τις πραγματικές συνέπειες τους, στην υγεία και ασφάλεια από τον επαγγελματικό κίνδυνο, τη βιομηχανική ρύπανση και άλλους επικίνδυνους παράγοντες, όπως η έκθεση του πληθυσμού σε διάφορες πηγές ακτινοβολίας.
Προσπαθούν να αποκρύψουν την πραγματική αιτία για όλα αυτά, που δεν είναι άλλη από το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα.
Σε μια περιοχή όπου λειτουργούν εγκαταστάσεις που διαχειρίζονται επικίνδυνες ουσίες (εύφλεκτες, εκρηκτικές και τοξικές) ή πυρηνικές εγκαταστάσεις, εάν δεν λαμβάνονται τα αναγκαία μέτρα πρόληψης υπάρχει ο κίνδυνος ενός βιομηχανικού ατυχήματος μεγάλης έκτασης (ΒΑΜΕ).
Αναφερόμαστε για παράδειγμα, σε εκρήξεις και πυρκαγιές, διαρροή τοξικών ουσιών στην ατμόσφαιρα, διαρροή ραδιενέργειας.
Οι επιπτώσεις τέτοιου είδους ατυχημάτων σχετίζονται με μεγάλο αριθμό νεκρών και τραυματιών, άμεσων και μακροπρόθεσμων, πρόκληση σοβαρών προβλημάτων υγείας στον πληθυσμό και ρύπανση του περιβάλλοντος.
Τα ΒΑΜΕ που έχουν συμβεί σε καπιταλιστικές χώρες δεν προβάλλονται, σε αντίθεση με το Τσέρνομπιλ, και κυρίως δεν προβάλλεται η βασική αιτία που οδηγεί σε παραβιάσεις των κανόνων ασφάλειας, τεχνικές αδυναμίες, απουσία συστημάτων ασφάλειας, ελλιπή συντήρηση, τοποθέτηση εγκαταστάσεων σε μικρή απόσταση από κατοικημένες περιοχές, σημαντικές αδυναμίες στην προετοιμασία για αποτελεσματική αντιμέτωπη του ατυχήματος και στην ενημέρωση και προστασία του πληθυσμού.
ℹ️  Seveso, Ιταλία 1976, «lcmesa: θυγατρική «RocheCroup»
Διαρροή μεγάλης ποσότητας της καρκινογόνου, πολύ τοξικής ουσίας TCDD (ανήκει στην κατηγορία των διοξινών, είναι πολύ δύσκολο να καθαριστεί και περνάει μέσω της τροφικής αλυσίδας στον οργανισμό). Επιπτώσεις: Εκτρώσεις για το φόβο τερατογενέσων, δερματικές παθήσεις, εγκαύματα, καρδιακά και αναπνευστικά προβλήματα, επιπτώσεις στο αναπαραγωγικό σύστημα, προβλήματα μνήμης, θανάτωση 7,000 ζώων κ.ά. Πολλές μελέτες μετά από χρόνια έχουν αναδείξει ότι πολλά περιστατικά καρκίνου οφείλονται στο ατύχημα. Ζητήματα που αναδείχθηκαν (ενδεικτικά): Ελλιπής έλεγχος από τις αρχές, χωροθέτηση εγκαταστάσεων, συστήματα ασφάλειας, σχεδιασμός, μη τήρηση διαδικασιών ασφάλειας, δεν ενημερώθηκε έγκαιρα ο πληθυσμός.
ℹ️  Toulouse, Γαλλία 2001
Έκρηξη σε εγκατάσταση λιπασμάτων. Επιπτώσεις: 30 νεκροί, 2.240 τραυματίες, 5.079 άνθρωποι χρειάστηκαν ειδική ψυχολογική υποστήριξη, υλικές ζημιές, επιπτώσεις στο περιβάλλον.
Ζητήματα που αναδείχθηκαν: Χημική ασυμβατότητα ουσιών, πολλά εργολαβικά συνεργεία, μικρή απόσταση από κατοικημένη περιοχή – κίνδυνος αλυσιδωτού ατυχήματος (φαινόμενο ντόμινο).
ℹ️  San Juanico, Mexico City 1984
Πυρκαγιά – εκρήξεις στις εγκαταστάσεις υγροποιημένου αερίου (LPG) της πόλης. Επιπτώσεις: 650 νεκροί, περισσό¬τεροι από 6.400 τραυματίες. Έλλειψη συστημάτων ασφαλείας, σχεδιασμού εγκατάστασης (αποστάσεις ασφαλείας), σχεδίου έκτακτης
ℹ️  «Piper Alpha» Βόρεια Θάλασσα 1988
Πυρκαγιά σε πλατφόρμα πετρελαίου.
Επιπτώσεις: 167 νεκροί. Ζητήματα που αναδείχθηκαν: Διαδικασίες ασφάλειας, εκπαίδευση.
ℹ️  Bhopal Ινδία 1984
Εργοστάσιο παρασιτοκτόνων «Union Carbide», διαφυγή μεγάλης ποσότητας πολύ τοξικού αερίου (methyl isocyanate).
Επιπτώσεις: Επίσημες κυβερνητικές πηγές της χώρας αναφέρουν 3.800 θανάτους +11.000 που αντιμετωπίζουν μέχρι σήμερα προβλήματα υγείας, άλλες πηγές αναφέρουν ακόμη και 20.000 νεκρούς και 120.000 με προβλήματα υγείας (καρκίνος, τερατογενέσεις, αναπνευστικά προβλήματα, αναπηρίες, προβλήματα όρασης, προβλήματα στο αναπαραγωγικό σύστημα).
Ζητήματα που αναδείχθηκαν: Ελλιπής συντήρηση, αποθήκευση μεγάλων ποσοτήτων επικίνδυνης ουσίας, απουσία συστημάτων ασφαλείας, κανένα προστατευτικό μέτρο δεν ελήφθη για την αντιμετώπιση του ατυχήματος, οι κάτοικοι «αφέθηκαν να προστατευθούν μόνοι τους», δεν υπήρχε σχέδιο έκτακτης ανάγκης.
ℹ️  Τέξας, ΗΠΑ 2005
Έκρηξη – πυρκαγιά σε διυλιστήριο της «ΒΡ».
Επιπτώσεις: 15 νεκροί, 170 τραυματίες, σοβαρές ζημιές.
Ελλιπής συντήρηση (σε προηγούμενη επιθεώρηση είχε προκύψει πρόβλημα το οποίο δε διορθώθηκε), σχεδιασμός συστήματος ασφάλειας, σχέδιο έκτακτης ανάγκης.
ℹ️  Enschede, Ολλανδία 2000
Έκρηξη σε εγκατάσταση αποθήκευσης και κατασκευής πυροτεχνημάτων .
Επιπτώσεις: 22 νεκροί (οι 4 πυροσβέστες), 944 τραυματίες, σοβαρές ζημιές (ζημιές σε 2000 σπίτια). Ζητήματα που αναδείχθηκαν: Αποθήκευση μεγάλων ποσοτήτων εκρηκτικών στην εγκατάσταση, αποστάσεις ασφαλείας (η εγκατάσταση κοντά σε κατοικημένη περιοχή).
ℹ️  Fucusima, Ιαπωνία 2011
Πυρηνική εγκατάσταση, Μεγάλη διαρροή ραδιενέργειας (κλίμακα 7 πυρηνικών ατυχημάτων) μετά από σεισμό -τσουνάμι.
Επιπτώσεις: Ήδη έχουν καταγραφεί περιστατικά καρκίνων και θάνατος (λευχαιμία, καρκίνος του πνεύμονα σε εργαζόμενους αποκατάστασης), καρκίνος του θυρεοειδούς σε παιδιά, ενώ αναμένεται να αυξηθούν τα περιστατικά καρκίνων μέσα στην εικοσαετία. Θάνατοι ηλικιωμένων κατά την εκκένωση.
Ζητήματα που αναδείχθηκαν (ενδεικτικά): Συστήματα ασφάλειας (εφεδρικό σύστημα ενέργειας, πρόβλεψη για σεισμό τέτοιου μεγέθους), θέση εγκατάστασης, ελλιπής συντήρηση, δεν έγιναν έγκαιρα ενέργειες για ψύξη του αντιδραστήρα, διαδικασίες ασφάλειας, ελλιπής σχεδιασμός έκτακτης ανάγκης (π.χ. δημιουργήθηκε σύγχυση στον πληθυσμό, δεν πραγματοποιήθηκε έγκαιρα εκκένωση, δυσκολία για παροχή ταμπλετών ιωδίου).
ℹ️  Three Mile Island Πενσυλβάνια ΗΠΑ 1979.
Περιγραφή: Πυρηνική εγκατάσταση, διαρροή ραδιενέργειας (κλίμακα 5 πυρηνικών ατυχημάτων). Επιπτώσεις: Συμπτώματα αμέσως μετά: «μεταλλική» γεύση και οσμή, απώλεια μαλλιών, διαταραχή του έμμηνου κύκλου, κάψιμο στα μάτια, αναπνευστικά προβλήματα, προβλήματα στο δέρμα, ναυτία-εμετός, διάρροια και αιμορραγία του πεπτικού, καρδιακή δυσλειτουργία.
Μελέτες που έχουν δημοσιευτεί αναφέρονται σε αυξημένα περιστατικά καρκίνων στην περιοχή (λευχαιμία, πνεύμονες κ.ά.), ενώ πρόσφατη μελέτη (του 2017) δείχνει αυξημένο καρκίνο θυρεοειδούς που σχετίζεται με το ατύχημα.
Ζητήματα που αναδείχθηκαν: Πολύπλοκο σύστημα, εκπαίδευση χειριστών, οργάνωση εργασίας, προβληματική αντιμετώπιση ατυχήματος (δημιουργήθηκε σύγχυση στο κοινό, δεν δόθηκε άμεσα εντολή για εκκένωση, 28 ώρες μετά το ατύχημα γίνονταν επίσημες δηλώσεις ότι «όλα είναι υπό έλεγχο», αργότερα ειπώθηκε «τα πράγματα είναι πιο πολύπλοκα» – έκλεισαν σχολεία και υπήρξε προτροπή για προστασία στο σπίτι και απομάκρυνση στα 5 μίλια για εγκύους και πολύ μικρά παιδιά, η εκκένωση ήταν εθελοντική με δικά τους μέσα, δεν δόθηκαν ταμπλέτες ιωδίου).
ℹ️  Basel, Ελβετία 1986
Περιγραφή: Εγκαταστάσεις “Sandoz”, πυρκαγιά, στην προσπάθεια κατάσβεσης της τόνοι χημικών έπεσαν στον ποταμό Ρήνο. Επιπτώσεις: Τεράστια οικολογική καταστροφή.
Ζητήματα που αναδείχθηκαν: Απουσία λεκάνης για συγκράτηση νερού πυρόσβεσης.

✔️    ΣΣ |> Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις η αναφορά στα «ζητήματα που αναδείχθηκαν» δεν είναι αναλυτική, αλλά απλά ενδεικτική

Δεν πρόκειται για τυχαία κενά και ελλείμματα.

Το κριτήριο της παραγωγής στον καπιταλισμό είναι η διασφάλιση του καπιταλιστικού κέρδους. Το πού θα ενταχτεί χωροταξικά μια εγκατάσταση σε σχέση με τις κατοικημένες περιοχές και γειτονικές εγκαταστάσεις, με τι όρους θα λειτουργεί και με τι μέτρα ασφάλειας (π.χ. συστήματα ασφάλειας, οργα- νωτικά μέτρα πρόληψης, συντήρηση κά.), καθορίζεται από την ανάλυση κόστους-οφέλους για τον καπιταλιστή και όχι με κριτήριο την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών.
Στους πίνακες που ακολουθούν αναφέρονται ενδεικτικά βασικές πληροφορίες για μεγάλα τεχνολογικά ατυχήματα που έχουν συμβεί σε καπιταλιστικές χώρες.

Σχετικά με το Τσέρνομπιλ

Ερώτηση: Πώς συνέβη ένα μεγάλο ατύχημα όπως του Τσέρνομπιλ σε μια σοσιαλιστική χώρα;
Εύη Γεωργιάδου Ομάδας Περιβάλλοντος Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ
Ειδικότερα για την περίπτωση του ατυχήματος στο Τσέρνομπιλ, αρχικά πρέπει να επισημάνουμε ότι η τηλεοπτική σειρά του ΗΒΟ περιέχει πλήθος ανακριβειών και διαστρεβλώσεων και αποτελεί μέρος της προπαγανδιστικής αντισοβιετικής αντικομμουνιστικής εκστρατείας.
▪️ Πλευρές αυτής της λαθεμένης εικόνας είναι, για παράδειγμα, η προβολή με αρνητικό τρόπο του τεράστιου ηρωικού έργου του καθαρισμού του τόπου του ατυχήματος (περισσότεροι από 500.000 συμμετείχαν στις εργασίες καθαρισμού), της γρήγορης απομάκρυνσης του τοπικού πληθυσμού μιας μεγάλης περιοχής, καθώς και η διόγκωση του πραγματικού μεγέθους των επιπτώσεων του ατυχήματος.
902 «Τσέρνομπιλ» του καπιταλισμού και μύθοι της «πράσινης ανάπτυξης»▪️ Η τηλεοπτική σειρά παραδείγματος χάριν, αναφέρεται σε 93.000 νεκρούς ως συνέπεια του ατυχήματος, αριθμός που δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα. Με βάση τις επίσημες εκθέσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) και άλλων διεθνών οργανισμών, μετά το ατύχημα 28 εργαζόμενοι που συμμετείχαν στις εργασίες καθαρισμού πέθαναν εντός λίγων ημερών.
Στη σχετική έκθεση του ΠΟΥ του 2016 αναφέρεται ότι έχουν καταγραφεί 11.000 περιστατικά καρκίνου του θυρεοειδούς στον πληθυσμό των γύρω χωρών, με βασική αιτία το ατύχημα.
Σε αντίστοιχη έκθεση αναφέρεται ότι το 2006 υπολογίζονταν 6.000 περιπτώσεις καρκίνου του θυρεοειδούς και το ποσοστό αυτών που είχαν επιβιώσει έφτανε στο 99,75%. Επίσης, έχουν καταγραφεί άλλες επιπτώσεις όπως αυξημένη πιθανότητα καταρράκτη σε εργαζόμενους καθαρισμού, ψυχολογικές επιπτώσεις κ.ά.

▪️ Αυτό που αποκρύπτεται, ή που προβάλλεται με αρνητικό τρόπο από την αστική προπαγάνδα, είναι η αποτελεσματικότητα της οργάνωσης της αρχικής εκκένωσης την επόμενη μέρα του ατυχήματος που αφορούσε τους 50.000 κατοίκους της πόλης Πρίπιατ και πραγματοποιήθηκε μέσα σε 3,5 ώρες με χρήση 1.200 λεωφορείων και 200 φορτηγών.
Τσέρνομπιλ του καπιταλισμού και μύθοι της «πράσινης ανάπτυξης»
Ας συγκρίνουμε, για παράδειγμα, με το τι δεν έγινε για την εκκένωση του πληθυσμού στο Μάτι ή την καθυστέρηση και τη σύγχυση που δημιουργήθηκε στον πληθυσμό σχετικά με την εκκένωση στις περιπτώσεις άλλων ατυχημάτων (π.χ. πυρηνικά ατυχήματα σε ΗΠΑ και Ιαπωνία, Μποπάλ, Σεβέζο κά.). Η συγκάλυψη της επικινδυνότητας από τις αρχές και η ελλιπής ενημέρωση σε άλλα ατυχήματα στις καπιταλιστικές χώρες, παρουσιάζεται ως τάχα «αποφυγή άσκησης πίεσης» προς τον πληθυσμό.
✔️    Η αυτοθυσία και ο ηρωισμός όσων συμμετείχαν στην προσπάθεια αντιμετώπισης των συνεπειών του ατυχήματος στο Τσέρνομπιλ, παρουσιάζεται σαν τάχα αποτέλεσμα εκβιασμών.
✔️    Το τιτάνιο έργο της γρήγορης απομάκρυνσης του πληθυσμού στο Τσέρνομπιλ με εξασφάλιση στέγασης περίθαλψης και εργασίας, καθώς και των εργασιών καθαρισμού και αποκατάστασης στον τόπο του ατυχήματος, δείχνει την ανωτερότητα του σοσιαλισμού, παρότι ήταν ήδη σε περίοδο υποχώρησης.
Η συγκεκριμένη περίοδος, που κυοφορούσε την αντεπαναστατική ανατροπή, συνδέεται άμεσα με τις αστοχίες και τις πιθανές αιτίες του ατυχήματος.
✔️    Ο πλήρης εντοπισμός των βαθύτερων αιτιών του συγκεκριμένου ατυχήματος δεν έχει προσδιοριστεί ακόμα απ’ την ιστορική και επιστημονική έρευνα η οποία πρέπει να συνεχιστεί.
Σίγουρα πρέπει να εκτιμήσουμε ότι αναφερόμαστε στην περίοδο Γκορμπατσόφ, που βρίσκεται σε πορεία υπονόμευσης η ενιαία κεντρική διεύθυνση της οικονομίας, γενικότερα ο κεντρικός σχεδιασμός και ο εργατικός έλεγχος.
Το έδαφος ήταν ευνοϊκό για σοβαρή παραβίαση των κανόνων ασφαλείας για να πιαστούν ορισμένοι στόχοι, ακόμα και για σαμποτάζ
Όμως σε κάθε περίπτωση, η εικόνα που παρουσιάζεται στην τηλεοπτική σειρά δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα.
Για παράδειγμα, μόνο γέλιο μπορεί να προκαλέσει σε κάθε καλοπροαίρετο θεατή η αστεία εικόνα που παρουσιάζεται με τους χειριστές να μην ξέρουν τάχα τις οδηγίες και να διαβάζουν το manual την ώρα που εξελισσόταν το ατύχημα για να βρουν τι πρέπει να κάνουν…
Η αστική προπαγάνδα δεν προβάλλει από την άλλη, τις συνέπειες και τις αιτίες των ατυχημάτων σε πυρηνικούς αντιδραστήρες σε καπιταλιστικές χώρες, και κυρίως τα μεγάλα πυρηνικά ατυχήματα στη Φουκουσίμα το 2011 στην Ιαπωνία και στο Three Mile Island στην Πενσυλβάνια των ΗΠΑ το 1979.
Three Mile Island
Three Mile Island
Το ατύχημα στην Ιαπωνία έχει θεωρηθεί πολύ σοβαρό (στην ανώτερη κλίμακα κατάταξης σοβαρότητας) με μεγάλη διαρροή ραδιενέργειας.
Ήδη έχουν καταγραφεί περιστατικά καρκίνων και θάνατοι σε εργαζόμενους αποκατάστασης, καρκίνος του θυρεοειδούς σε παιδιά, ενώ αναμένεται να αυξηθούν τα περιστατικά καρκίνων μέσα στην εικοσαετία.
Για το ατύχημα στις ΗΠΑ το 1979 είναι χαρακτηριστικό ότι πολύ λίγα έχουν ειπωθεί και προβάλλεται ότι δεν είχε σημαντικές επιπτώσεις στην υγεία του πληθυσμού.
Ωστόσο, μελέτες που έχουν δημοσιευτεί αναφέρονται σε αυξημένα περιστατικά καρκίνων στην περιοχή, ενώ πρόσφατη μελέτη (του 2017) δείχνει αυξημένο καρκίνο θυρεοειδούς που σχετίζεται με το ατύχημα.
Για τα πυρηνικά ατυχήματα σε Ιαπωνία και ΗΠΑ έχει καταγραφεί ότι δημιουργήθηκε σύγχυση στον πληθυσμό τις πρώτες μέρες, δεν έγινε άμεσα εκκένωση κ.λπ.

Ανάπτυξη και επιλογή ενεργειακής τεχνολογίας για ποιον;

Ερώτηση: Μετά από αυτά τα ατυχήματα μήπως μια λύση θα ήταν η εγκατάλειψη της χρήσης της πυρηνικής ενέργειας;
Εύη Γεωργιάδου Ομάδας Περιβάλλοντος Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ
Όλες οι τεχνολογίες και οι μορφές παραγωγής ενέργειας έχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.
Το θέμα είναι ποιος κατέχει, ποιος ελέγχει τις ενεργειακές πηγές και τα μέσα παραγωγής και με ποιο κριτήριο αποφασίζει.
Η ασφάλεια στη χρήση μιας τεχνολογίας εξαρτάται από πολλούς παράγοντες που αφορούν τα εγγενή μέτρα πρόληψης, τα μέτρα πρόληψης για αποφυγή δημιουργίας επικίνδυνων καταστάσεων, τη συντήρηση, τα συστήματα ασφαλείας, το σχεδιασμό έκτακτης ανάγκης, την οργάνωση της εργασίας, τις χρήσεις γης, τα μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος κά.
Στον καπιταλισμό το τι τεχνικά και οργανωτικά μέτρα θα ληφθούν εξαρτάται από την ανάλυση κόστους-οφέλους με κριτήριο την κερδοφορία του κεφαλαίου. Ο σχεδιασμός γίνεται άναρχα από κάθε καπιταλιστική επιχείρηση. Ουσιαστικός κρατικός έλεγχος δεν υπάρχει.
Οι ίδιοι οι κανονισμοί ασφαλείας είναι πιο χαλαροί.

Στα χέρια του κεφαλαίου για παράδειγμα, ακόμη και η εγκατάσταση αιολικών πάρκων οδηγεί συχνά σε υπερβολική κατάληψη δασικής γης, έλλειψη μέριμνας για δαπάνη αντιμετώπισης κατολισθήσεων, γίνεται κίνητρο εμπρησμών, υπάρχουν κίνδυνοι για τη δημόσια υγεία από εναέρια και υπόγεια δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας, κίνδυνοι πυρκαγιάς, διαταραχή της υδρολογικής ισορροπίας υπόγειων και των επιφανειακών υδάτων κ.λπ.
Επίσης, στα κριτήρια για την επιλογή της μιας ή της άλλης τεχνολογίας πρέπει να εντάσσεται το σύνολο των αναγκών. Πρέπει για παράδειγμα να λαμβάνεται υπόψη και η ανάγκη μείωσης της ενεργειακής εξάρτησης, η αξιοποίηση εγχώριων πηγών για κάθε χώρα κ.λπ. Όχι να διαλέγουμε ποια ανάγκη θα θυσιάσουμε για το κέρδος. Δεν είναι τυχαίο ότι στις σοσιαλιστικές χώρες υπήρχε κάλυψη των ενεργειακών αναγκών για τα λαϊκά νοικοκυριά στους -20°C.
Στο πλαίσιο του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης όπου ο σχεδιασμός της παραγωγής και η λειτουργία των εγκαταστάσεων πραγματοποιείται με κριτήριο την κερδοφορία του κεφαλαίου, η αξιοποίηση κάθε μορφής ενέργειας δεν μπορεί να εξασφαλίσει την προστασία εργαζομένων, κατοίκων και περιβάλλοντος. Μόνο στον σοσιαλισμό, όπου κριτήριο της ανάπτυξης είναι η ικανοποίηση του συνόλου των κοινωνικών αναγκών μπορεί να υπάρξει λαϊκή ευημερία και να αξιοποιηθεί η τεχνολογική και επιστημονική πρόοδος για την ασφάλεια και την υγεία του πληθυσμού και την προστασία του περιβάλλοντος.
Γι αυτό και το δίλημμα «ναι ή όχι στην πυρηνική ενέργεια» είναι πλασματικό. Η παραγωγή πυρηνικής ενέργειας στην Ελλάδα στις σημερινές κοινωνικό-πολιτικές συνθήκες όπου κυριαρχεί το κίνητρο του καπιταλιστικού κέρδους, δεν μπορεί να αξιοποιήσει ολοκληρωμένα προς όφελος του λαϊκού συμφέροντος τους ακόλουθους παράγοντες:
  • Τις εγχώριες πηγές (νερό, λιγνίτης, αιολική ενέργεια, κοιτάσματα πετρελαίου).
  • Τις τεχνικές προϋποθέσεις διασφάλισης της μέγιστης δυνατής ασφάλειας και προστασίας της υγείας εργαζομένων και πληθυσμού καθώς και του περιβάλλοντος (κατάλληλη χωροθέτηση, μέγεθος ισχύος του σταθμού, τεχνολογία τελευταίας γενιάς, συστήματα ασφαλείας, ασφαλής λειτουργία και συντήρηση κ.λπ.)
  • Αμοιβαία επωφελείς διεθνείς συμφωνίες που θα περιλαμβάνουν μεταφορά τεχνογνωσίας.
Στο πλαίσιο της απελευθερωμένης αγοράς ενέργειας του μονοπωλιακού ανταγωνισμού και των ιμπεριαλιστικών πολέμων, η παραγωγή πυρηνικής ενέργειας (όπως και η εισαγωγή υλών ενέργειας, τεχνολογίας ή η εξαγωγή αποβλήτων), κατά κανόνα γίνεται με όρους δυσμενείς για τη δημόσια ασφάλεια και τη λαϊκή κατανάλωση.
Αντίστοιχα πλασματικό είναι και το δίλημμα «ναι ή όχι στην εξόρυξη υδρογονανθράκων».
Η χρήση πυρηνικής τεχνολογίας στην Ελλάδα, η εξόρυξη υδρογονανθράκων και γενικότερα κάθε μορφή ενεργειακής τεχνολογίας, θα πρέπει να κριθεί μέσα σε ένα συνολικό κρατικό σχεδιασμό παραγωγής ενέργειας προς όφελος των λαϊκών αναγκών.
Η ασφαλής αξιοποίηση κάθε μορφής ενέργειας με γνώμονα την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών (μείωση ενεργειακής εξάρτησης, φθηνή λαϊκή κατανάλωση, προστασία περιβάλλοντος, εργασιακή και δημόσια υγεία και ασφάλεια κ.λπ.) μπορεί να διασφαλιστεί μόνο στο πλαίσιο της κοινωνικής ιδιοκτησίας ολόκληρου του τομέα ενέργειας, του επιστημονικού κεντρικού σχεδιασμού, της εργατικής εξουσίας.

Εύη Γεωργιάδου τα «Τσερνομπίλ» του καπιταλισμού, πίσω απο το μύθο της «πράσινης ανάπτυξης»

TOP READ