Ισραηλινός Στρατός: Εκπαιδεύοντας δολοφόνους

Ισραηλινός Στρατός: Εκπαιδεύοντας δολοφόνους (των Γεράσιμου Χολέβα – Σταμάτη Ρήγα)

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΧΟΛΕΒΑΣ - ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΡΗΓΑΣ 

Μετά την φετινή «μεγάλη πορεία της Επιστροφής» οι Παλαιστίνιοι μέτρησαν τουλάχιστον από 137 νεκρούς (από τις 30 Μαρτίου). Ο ισραηλινός στρατός συνεχίζει να δολοφονεί και όταν δεν το κάνει αντιμετωπίζει τους Παλαιστινίους επιλέγει άλλους τρόπους εξόντωσης: κατεδαφίσεις σπιτιών, ξεθεμελιώσεις χωριών, βίαιη καταστολή από την αστυνομία και τον στρατό.

 Ανάμεσα στους 137 νεκρούς ήταν  η Ραζάν Αλ Ναζάρ, 21 χρονών. Δολοφονήθηκε ενώ φορούσε τη λευκή στολή των παλαιστινιακών υπηρεσιών πρώτων βοηθειών. Της τρύπησαν το στήθος με μια σφαίρα, ανατολικά της Χαν Γιουνές, στο νότιο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας. Οι Ισραηλινοί ανακοίνωσαν ότι δεν δολοφονήθηκε «σκοπίμως»… 

Η Ραζάν είναι μόνο ένα από τα πολλά παραδείγματα δολοφονιών που έχει διαπράξει ο ισραηλινός στρατός. Δολοφονίες που δεν …δικαιολογούνται ούτε σε έναν πόλεμο όπου οι δύο αντίπαλοι έχουν στοιχειωδώς ανάλογο οπλισμό. Ο ισραηλινός στρατός έχει δολοφονήσει παιδιά, εφήβους, ακόμα και βρέφη. 

Παράλληλα, οι στρατιώτες του κινηματογραφούν τα «κατορθώματα» τους και οι αρχές τους δίνουν και εύσημα για τις πράξεις τους. Θυμίζουμε δύο πρόσφατα παραδείγματα που οι πιο επίσημοι εκπρόσωποι του ισραηλινού κράτους έδωσαν συγχαρητήρια στο στρατό τους: 

• Ο ισραηλινός στρατός επιβεβαίωσε την αυθεντικότητα βίντεο που κινηματογραφούσαν ελεύθεροι σκοπευτές ενώ παράλληλα στόχευαν και πυροβολούσαν Παλαιστινίους, πανηγυρίζοντας. Οι διάλογοι των ανδρών του ισραηλινού στρατού δεν μπορούν να κρύψουν με ποιον τρόπο είναι «εκπαιδευμένοι».  Συζητάνε για τον ποιον θα πυροβολήσουν …καταλήγοντας «όχι αυτόν με το ροζ» αλλά τον «άλλον με το μπλε». Ο υπουργό Άμυνας,  Αβίγκντορ Λίμπερμαν, σχολίασε το γεγονός ως εξής: «Ο ελεύθερος σκοπευτής θα πρέπει να παρασημοφορηθεί και αυτός που τράβηξε το βίντεο να υποβαθμιστεί»… Δείτε το βίντεο:

• «Μπράβο στους στρατιώτες μας», δήλωσε ο ίδιος ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Μπενιαμίν Νετανιάχου, επιβραβεύοντας το στρατό και υποστηρίζοντας: «Το Ισραήλ αντιδρά με σθεναρό τρόπο και αποφασιστικότητα για να προστατεύσει την εθνική του κυριαρχία και την ασφάλεια των πολιτών του». Είχε προηγηθεί η ματωμένη Παρασκευή της 30ης Μάρτη που ήταν η πιο αιματηρή ημέρα μετά τον πόλεμο του 2014 που έκανε το Ισραήλ στους Παλαιστίνιους. 

Για όποιον δεν εθελοτυφλεί (ή έχει συμφέρον να εθελοτυφλεί) η βαρβαρότητα του ισραηλινού στρατού και της αστυνομίας είναι δεδομένη. Μπορεί να εξηγηθεί ακόμα κι όταν φαίνεται «εξωπραγματική». Αρκεί να αναζητήσουμε ορισμένα στοιχεία για τον τρόπο που διαμορφώνει τους αξιωματικούς, τους στρατιώτες και τους ελεύθερους σκοπευτές ο ισραηλινός στρατός. 
Πάμε λίγα χρόνια πίσω, όταν – και τότε – ο ισραηλινός στρατός έκανε την ίδια «δουλειά»: Δολοφονούσε Παλαιστίνιους. 

Έγκυος Παλαιστίνια στην απεικόνιση στόχου με το σλόγκαν: με μια βολή δύο νεκροί

Ο Uri Blau είναι ένας δημοσιογράφος της Ισραηλινής εφημερίδας Haaretz, ο οποίος το 2009 αποκάλυψε ότι ομάδες στρατιωτών του ισραηλινού στρατού παράγγελναν και φορούσαν κοντομάνικα μπλουζάκια με τρομακτικά συνθήματα:

• Ένα απεικόνιζε μία έγκυο Παλαιστίνια με ένα στόχο και το σλόγκαν «one shot, two kills», δηλαδή με μία βολή δύο νεκροί.
• Ένα άλλο μπλουζάκι απεικόνιζε ένα παιδί με ένα στόχο επάνω του και το σλόγκαν «the smaller, the harder», δηλαδή όσο πιο μικρόσωμος τόσο πιο δύσκολος (ο στόχος) [1],
• Ένα ακόμη απεικόνιζε μία Παλαιστίνια μάνα να κλαίει πάνω από το παιδί της και η λεζάντα έγραφε: «καλύτερα να χρησιμοποιούσες durex».

Στο σκάνδαλο που ξέσπασε αποκαλύφθηκε ότι τις περισσότερες φορές ήταν πρωτοβουλία των στρατιωτών να φτιάξουν τις μπλούζες, ωστόσο οι ανώτεροί τους είχαν γνώση και είχαν εγκρίνει την επιλογή του σλόγκαν.

 Καμαρώστε την κοπελιά!

Λίγο έπειτα από το γεγονός αυτό η Eden Aberjil το 2010 πόσταρε φωτογραφίες στο facebook από τη θητεία της στον ισραηλινό στρατό, που μόλις είχε λήξει, που απεικόνιζαν την ίδια –μπροστά σε Παλαιστίνιους κρατούμενους που ήταν δεμένοι πισθάγκωνα και με δεμένα μάτια–, να χαμογελάει στην κάμερα και να στέλνει φιλάκια στους κρατούμενους [2].

Ο τίτλος του ποστ ήταν «η καλύτερη περίοδος στη ζωή μου», ενώ στη συνέχεια λέει αστειευόμενη: 

«άραγε, λες να έχει λογαριασμό στο facebook; (εννοώντας τον Παλαιστίνιο κρατούμενο) κανονικά, θα έπρεπε να τον κάνω tag».

Τα δύο παραδείγματα είναι χαρακτηριστικά της ψυχολογίας και της αντιμετώπισης των ισραηλινών στρατιωτών προς τους Παλαιστινίους. Φυσικά, το υπουργείο Ἀμυνας του Ισραήλ αντέδρασε και έβγαλε ανακοινώσεις, στις οποίες ανέφερε ότι αυτές οι πρακτικές δεν εκφράζουν τις στρατιωτικές δυνάμεις του Ισραήλ κ.τ.λ.

Και να ήταν μόνο τα μπλουζάκια…

Στην ισραηλινή κοινωνία η θητεία είναι καθολική για άντρες και γυναίκες, σε αντίθεση με άλλες κοινωνίες, όπως η αμερικάνικη, που ο στρατός είναι μόνιμα μισθοφορικός. Αυτό σημαίνει ότι στο Ισραήλ, η επιθετική αντίληψη εναντίον των Αράβων, δεν είναι προϊόν ενός μιλιταρισμού που πηγάζει από επαγγελματίες (όπως στις ΗΠΑ), αλλά είναι αντίληψη που διαχέεται στην κοινωνία.

Στην περίπτωση των φωτογραφιών με βασανιστήρια στις φυλακές Abu Graib το σκάνδαλο ήταν σημαντικό, αφού ο στρατός στις ΗΠΑ είναι επαγγελματικός, αυτός όμως ήταν ο λόγος που η μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού δεν είχε αντίληψη της «κουλτούρας» βασανιστηρίων των ενόπλων δυνάμεων.

Η προσπάθεια των ισραηλινών αρχών να συμπεριφερθούν «σκληρά» στην Aberjil ή στους στρατιώτες που φορούσαν τα εν λόγω μπλουζάκια, προσεγγίζουν το γκροτέσκο (δηλαδή, τον συνδυασμό τρομακτικού και γελοίου). Όλα αυτά τα γεγονότα συνέβησαν την εποχή της επιχείρησης Castle Lead, όπου 1400 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν, εκ των οποίων εκατοντάδες παιδιά. Οι Ισραηλινοί είχαν εντολές να εκτελούν ό,τι κινείται σε συγκεκριμένους χώρους ακόμη και αν ο παραβάτης είναι εμφανώς άοπλος.

Είναι εξαιρετικά αστείο (και ταυτόχρονα τραγικό) οι στρατιώτες να έχουν εντολές να διεξάγουν επιθέσεις, καταστροφές, δολοφονίες , βομβαρδισμούς νοσοκομείων κ.ο.κ., και ξαφνικά αυτό για το οποίο ακούνε κριτική είναι η… πολιτιστική διάσταση, δηλαδή, το γεγονός ότι πόσταραν κάτι ή φόρεσαν ένα μπλουζάκι.

Στην ταινία του Κόπολα «Αποκάλυψη Τώρα», ο συνταγματάρχης Κουρτζ λέει: 

«Εκπαιδεύουμε τους νέους μας να ρίχνουν φωτιά από τον ουρανό πάνω σε ανθρώπους, αλλά ο διοικητής τους δεν τους επιτρέπει να γράψουν τη λέξη fuck στα αεροπλάνα τους, επειδή είναι άσεμνη» [3]!!!

***

[1] https://www.haaretz.com/1.5090720

[2] https://www.huffingtonpost.com/2010/08/16/eden-abergil-facebook-pic_n_683816.html

[3] We train young men to drop fire on people, but their commanders won’t allow them to write «fuck» on their airplanes because it’s obscene!

*Το σκίτσο είναι του Βραζιλιάνου σκιτσογράφου Κάρλος Λατούφ.

Ό,τι δεν κατάφερε ο πόλεμος το κάνει η “ανάπτυξή τους” – Για τις δημογραφικές προοπτικές στην Ελλάδα

Κατιούσα

Κάποτε η υπογεννητικότητα ή μάλλον, για την ακρίβεια, τα χαμηλά ποσοστά γεννήσεων θεωρούνταν σημάδι ευημερίας για τις δυτικές κοινωνίες. Το ένστικτο της επιβίωσης και της αναπαραγωγής υποχωρούσε, σε αντίθεση με το φτωχό Τρίτο Κόσμο, όπου τα πολλά παιδιά ήταν ένα είδος ασφαλιστικού για τα γεράματα -τα τρέφεις και τα μεγαλώνεις, για να σε θρέψουν και να σε γιατροπορεύσουν- και ένα είδος… “επένδυσης” (με όρους κέρδους και καπιταλιστικής οικονομίας), στη λογική “κάνεις πολλά, για να ζήσουν κάποια”.
Οι τελευταίες έρευνες της ΕΛΣΤΑΤ έδειξαν πως ο πληθυσμός της Ελλάδας μειώθηκε από την απογραφή του 11′ περίπου κατά 300 χιλιάδες και πως το 2080 θα προσεγγίζει τα 7,2 εκατομμύρια, που σημαίνει μια δραματική μείωση 3 και πλέον εκατομμυρίων ψυχών. Ένα ταξίδι στο χρόνο, που αντί για 70 χρόνια μπροστά, μας πηγαίνει 70 χρόνια πίσω.
Από μια άποψη, δε χρειαζόμαστε άλλη μαρτυρία για το αναπτυξιακό σαξές στόρι της Ελλάδας. Ο πληθυσμός μειώνεται, άρα η χώρα αναπτύσσεται και επεκτείνεται σε όλα τα σημεία του ορίζοντα -όπου φεύγουν οι Έλληνες, για να βρουν καλύτερη τύχη. Ή με άλλα λόγια, η εγχείριση πέτυχε, ο ασθενής απεβίωσε.
Κι αν σας πουν πως ο πληθυσμός μας γερνάει και ανεβαίνει ο μέσος όρος του πάνω από τα σαράντα, σκεφτείτε θετικά πως ανεβαίνει το μέσο προσδόκιμο ζωής, οπότε είναι μια ευκαιρία να αυξηθούν τα όρια συνταξιοδότησης και να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα, ώστε να ξεκάνουμε κι αυτούς που έχουν απομείνει στον τόπο μας (η αλλαγή θα είναι μικρή, θα φύγει απλά το “μας” και η πρόθεση στην αρχή, και έτσι θα μείνουν στον τόπο, δουλεύοντας ως τα βαθιά γεράματα).
Όσα δεν είχε καταφέρει ο πόλεμος στη δημογραφική εξέλιξη της χώρας, το έκανε η ειρήνη τους, που τη βαφτίζουν ανάπτυξη, ιδίως τώρα που μας καλούν να είμαστε αισιόδοξοι, γιατί βγαίνουμε από την κρίση και τα μνημόνια, και επιστρέφουμε στην… κανονικότητα.
Τα πράγματα όμως είναι απλά, όσο δύσκολο κι αν είναι για κάποιους να πουν τα αυτονόητα.
Όταν δεν μπορείς να κάνεις δική σου οικογένεια και υπάρχουν πολλά ζευγάρια που χωρίζουν για αυτό το λόγο…
Όταν δεν μπορείς να αφήσεις το πατρικό σου σπίτι κι αναγκάζεσαι να μείνεις με τους γονείς σου, μετά τα τριάντα…
Όταν υποχρεώνεσαι να φύγεις στο εξωτερικό, αφήνοντας πίσω φίλους και συγγενείς, για να αναζητήσεις καλύτερη επαγγελματική τύχη, και δεν αποτελεί την πρώτη, αυθόρμητη επιλογή σου…
Όταν δεν μπορείς να θρέψεις καλά-καλά τον εαυτό σου και το σκέφτεσαι διπλά και τριπλά να φέρεις στον κόσμο ένα παιδί…
Τότε δεν υπάρχει ποιότητα ζωής, ούτε ανάπτυξη που να μας αφορά και να μας ευεργετεί με τους καρπούς της.
Όταν βλέπεις να γίνεται πράξη το νόημα του στίχου “μα τι όνειρα θα ‘κανες σε έναν τόπο που δε σε λυπάται…”, το πρόβλημα δεν ξεκινά από τον τόπο -που έχουμε συνηθίσει να αποκαλούμε ευλογημένο- αλλά από τις αρχές που τον διευθύνουν και την τάξη που βρίσκεται στην εξουσία.
Με άλλα λόγια, όλα αυτά δεν είναι σπορά της τύχης και του κακού μας ριζικού. Δεν έτυχαν, “πέτυχαν” και έχουν συγκεκριμένες αιτίες.
Κι αν ακούσετε κάποιον “αιληνόψυχο” να σας λέει για το οργανωμένο σχέδιο που υπάρχει για να μας αφελληνίσουν και να μας κάνουν μειοψηφία στη χώρα μας, ρίξτε του μια μούντζα και στείλτε του να δει τα αποτελέσματα με τις δημογραφικές έρευνες της ΕΛΣΤΑΤ.
Εκτός πια κι αν είναι κάποιο δικό μας οργανωμένο σχέδιο να καταλάβουμε κάποιες άλλες χώρες του δυτικού κόσμου, κάνοντας τους εκεί ντόπιους μειοψηφία…

Οι αθέατες πλευρές του Μουντιάλ

      

Στο περιθώριο των όσων συμβαίνουν στη διοργάνωση του Μουντιάλ της Ρωσίας, η μεταγραφή του Πορτογάλου διεθνή Κριστιάνο Ρονάλντο από τη Ρεάλ Μαδρίτης στη Γιουβέντους είναι ένα από τα θέματα που απασχολεί τα ποδοσφαιρικά δρώμενα. Αν και μέχρι τώρα δεν υπάρχει τίποτα επίσημο, οι φήμες θέλουν τη συμφωνία «κλεισμένη» και μάλιστα αντί ενός ποσού που φτάνει τα 150 εκατ. ευρώ! Το ενδιαφέρον είναι ότι λόγω του …υψηλού κόστους και προκειμένου η Γιουβέντους να αποφύγει τα μπλεξίματα με τον «οικονομικό κανονισμό» της UEFA, υπάρχει η φημολογία ότι τα χρήματα θα δοθούν από τη γνωστή αυτοκινητοβιομηχανία «FIAT» (με τη μορφή χορηγού), ιδιοκτησίας της οικογένειας Ανιέλι που κατέχει τη Γιουβέντους. Φυσικά, τα εκατομμύρια που ζαλίζουν και τα οποία ετοιμάζεται να διαθέσει ο βιομήχανος στα πόδια του Ρονάλντο, δεν τα βγάζει με τον ιδρώτα του… Γι’ αυτό και η συγκεκριμένη φημολογία έχει προκαλέσει αντιδράσεις στους εργαζόμενους της αυτοκινητοβιομηχανίας, οι οποίοι τα τελευταία χρόνια όχι μόνο δεν έχουν δει την παραμικρή αύξηση στο μισθό τους, αλλά σε κάποια εργοστάσια της εταιρείας, όπως στο Πομιλιάνο, εφαρμόζεται η εκ περιτροπής εργασία, με μόλις 11 ή 12 μέρες δουλειά το μήνα! Αυτό σημαίνει «ανταγωνιστικότητα της επιχείρησης» και κάπως έτσι βγαίνουν τα τεράστια κέρδη, από τα οποία οι βιομήχανοι χρηματοδοτούν και άλλες δράσεις τους, πάντα σύμφωνα με τα «μπίζνες πλανς» τους… Σχέδια που στους πολλούς που παράγουν τον πλούτο, φορτώνουν τη μιζέρια, τη φτώχεια και την ανασφάλεια και στους ελάχιστους την απίστευτη χλιδή, αποκαλύπτοντας παράλληλα τον παρασιτισμό του καπιταλισμού σε όλη του την έκταση.

Ξόδεψε τα πάντα για να πάει την ανθρωπότητα μπροστά!

«Όλα τα χρήματά μου επενδύθηκαν σε πειράματα για ανακαλύψεις που επιτρέπουν στην ανθρωπότητα να έχει λίγο ευκολότερη ζωή»

Το όνειρο του Νίκολα Τέσλα για δωρεάν ενέργεια προς όλους!

Σαν σήμερα, στις 10 Ιουλίου του 1856, γεννήθηκε ένας από τους πιο σημαντικούς εφευρέτες της σύγχρονης εποχής, που το όνομά του έγινε μύθος και που ο θρύλος του φτάνει μέχρι τα όρια της… μεταφυσικής.

Ο λόγος για τον αμερικανό – σερβικής καταγωγής – Νίκολα Τέσλα, που εφηύρε – μεταξύ άλλων – το πηνίο Τέσλα και το εναλλασσόμενο ηλεκτρικό ρεύμα (AC).

Ο Τέσλα ήρθε στη ζωή κατά την διάρκεια μιας νυχτερινής καταιγίδας (τυχαίο;) και τα παιδικά του χρόνια σημαδεύτηκαν από έντονους εφιάλτες.

Μεγάλωσε σε ένα κροατικό χωριό της τότε Αυστρο-Ουγγρικής Αυτοκρατορίας κι ο πατέρας του, ορθόδοξος ιερέας, είχε βαλθεί να κάνει παπά και τον γιο του.

Όμως ο Νίκολα ήθελε να αντιληφθεί πως λειτουργούσε ο κόσμος γύρω του, να κατανοήσει σε βάθος τους φυσικούς νόμους κι οι εξηγήσεις που του πρόσφεραν οι θρησκευτικές δοξασίες ήταν λογικό να μην καλύπτουν ένα πνεύμα τόσο ανήσυχο όσο το δικό του.¹

Έτσι, ο πατέρας του, απρόθυμα αναγκάστηκε να δεχτεί την επιλογή του γιου του να ακολουθήσει σπουδές στην μηχανική.

Μετανάστευση στην Αμερική κι ο Τόμας Έντισον

Αφού τελειώσε τις σπουδές του, σε ηλικία 28 ετών και χάνοντας για λίγο κάποιες υποτροφίες, μετανάστευσε στην Αμερική βρίσκοντας δουλειά μαζί με τον Thomas Edison (εφευρέτη μεταξύ άλλων και του ηλεκτρικού λαμπτήρα), σχεδιάζοντας γεννήτριες Συνεχούς Ρεύματος (DC).

Κατά την διάρκεια τη συνεργασίας τους, ο Τέσλα είχε γράψει για τον Thomas Edison:

«[…] Πειραματιζόμασταν μέρα και νύχτα, και οι αργίες δεν αποτελούσαν εξαίρεση. […] Δεν είχε κανένα χόμπι, δεν ενδιαφερόταν για κανένα σπορ ή οποιαδήποτε διασκέδαση και ζούσε σε σε πλήρη παραβίαση των πιο στοιχειωδών κανόνων υγιεινής.

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία, πως εάν δεν είχε παντρευτεί αργότερα μια γυναίκα εξαιρετικής ευφυίας, που έκανε σκοπό της ζωής της να τον διατηρήσει στη ζωή, αυτός θα είχε πεθάνει πολλά χρόνια νωρίτερα ως απόρροια καθαρής παραμέλησης».²

Πολλοί λένε πως ο Τέσλα ήταν λαμπρός επιστήμονας αλλά κι εξίσου κακός επιχειρηματίας, απρόθυμος να δει την εμπορική αξία που έκρυβαν οι ιδέες του.

Το όνειρο του Τέσλα δεν ήταν να βγάλει χρήματα από τις ανακαλύψεις του αλλά να προσφέρει στον κόσμο εφευρέσεις που θα τον πήγαιναν λίγο πιο μπροστά.

Ο Thomas Edison αντιθέτως ήταν λιγότερο οραματιστής και περισσότερο πρακτικός έχοντας στο μυαλό του το πως θα βγάλει χρήματα από τις εφευρέσεις του.

Έτσι συχνά υπήρχαν συγκρούσεις ανάμεσά τους σε θέματα μεθόδων αλλά και ιδεολογίας. Αυτός ήταν κι ο λόγος που ανάγκασαν τον Τέσλα να παραιτηθεί από την εταιρεία του Έντισον και να κυνηγήσει το δικό του όνειρο:

Την κατασκευή της Επαγωγικής Γεννήτριας Εναλλασσόμενου Ρεύματος.

Η δημιουργικότητα του Tesla απελευθερώθηκε στο νέο εργαστήριο που ίδρυσε, όπου πειραματίστηκε με πρώιμη τεχνολογία ακτίνων Χ, ηλεκτρικό συντονισμό, λαμπτήρες τόξου κ.α.

Eργάστηκε και πειραματίστηκε για να  βρει τρόπους ώστε να προσφέρει δωρεάν (!) ηλεκτρική ενέργεια προς όλους και μάλιστα ασύρματα (!) δηλαδή χωρίς να απαιτούνται ούτε καλώδια μεταφοράς.

Οι μετακινήσεις του σε Κολοράντο Σπριγκς και εν συνεχεία σε Νέα Υόρκη συνέπεσαν με σπουδαία επιστημονικά επιτεύγματα, όπως η πρόοδος στην επιστήμη των στροβίλων, η εγκατάσταση του πρώτου υδροηλεκτρικού σταθμού στους καταρράκτες του Νιαγάρα κ.α.

Όπως κάθε ιδιοφυία που σέβεται τον εαυτό της ήταν αρκετά εκκεντρικός και εξέφραζε τις απόψεις του δίχως να υπολογίζει το κόστος, σε μια εποχή που – όπως και σήμερα – οι περισσότεροι σιωπούν και δεν παίρνουν θέση στα γεγονότα.

Εξαιρετικός ήταν κι ο τρόπος που αντιλαμβανόταν τον άνθρωπο και τις κοινωνικές σχέσεις:

«Μπορεί κανείς να αμφιβάλλει σήμερα πως όλα τα εκατομμύρια των ατόμων κι όλοι οι αμέτρητοι τύποι και χαρακτήρες των ανθρώπων αποτελούν μια ενιαία οντότητα, μια μονάδα;

Αν κι είμαστε ελεύθεροι να σκεφτόμαστε και να ενεργούμε, κρατιόμαστε μαζί, όπως τα αστέρια στο στερέωμα, με δεσμούς αδιαχώριστους. Αυτοί οι δεσμοί δεν μπορούν να γίνουν αντιληπτοί, αλλά μπορούμε να τους αισθανόμαστε».³

Οι ιδέες του σχετικά με το πεπρωμένο, το μέλλον της ανθρωπότητας και την παγκόσμια ειρήνη ήταν καθοριστικές και σημάδεψαν τις μελέτες και τα πειράματά του.

Ασκούσε οξεία κριτική στις θεωρίες άλλων επιστημόνων για τα Μαγνητικά Πεδία – ακόμα και στην πρωτοεμφανιζόμενη τότε θεωρία της Σχετικότητας του Άϊνστάιν – την οποία θεωρούσε ως «μια τουφεκιά με υποβόσκοντα λάθη».

Στο απόγειό του οι διαλέξεις που έδινε ήταν εκπληκτικές, γεμάτες ευλγωτία κι επιδεξιότητα, σαν να έδινε παράσταση, παρά τον πόλεμο που δεχόταν κυρίως από εταιρείες γιατί οι ανακαλύψεις κι οι στόχοι του για δωρεάν ενέργεια απειλούσαν τα κέρδη τους.

Για την εργασία των επιστημόνων χαρακτηριστικά έλεγε:

«Ο επιστήμονας δεν επιδιώκει άμεσο αποτέλεσμα. Δεν περιμένει ότι οι προηγμένες ιδέες του θα υιοθετηθούν γρήγορα κι εύκολα. Η δουλειά του μοιάζει με αυτή του φυτευτή – για το μέλλον. Το καθήκον του είναι να θέσει τα θεμέλια σε αυτούς που πρόκειται να έρθουν και να δείξει τον δρόμο. Ζει, εργάζεται κι ελπίζει».⁴

Ο Τέσλα στο εργαστήριό του στο Κολοράντο

Έζησε σε μια σειρά ξενοδοχείων του Μανχάταν, ταϊζοντας πουλιά από το παράθυρο και ανέπτυξε μια ειδική σχέση με ένα τραυματισμένο λευκό, θηλυκό περιστέρι, που αγαπούσε πολύ.

«Όπως ένας άντρας αγαπά μια γυναίκα, και με αγάπησε κι εκείνη. Όσο την είχα, υπήρχε ένας σκοπός στη ζωή μου».

Σύντομα ανέπτυξε μια ψυχαναγκαστική διαταραχή η οποία εξελίχτηκε σε εμμονή  – μεταξύ άλλων – στο να αποφεύγει τους γιατρούς και τον …αριθμό 3!

Η απογοήτευση από την γενικότερη κατάσταση που αντιμετώπιζε στις ΗΠΑ (κυρίως από τις συκοφαντίες εναντίον του από τον Έντισον που είχε θησαυρίσει επάνω και στην δική του πλάτη) αλλά και την διεθνή κατάσταση με την άνοδο του φασισμού και τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν άργησε να φανεί.

Οι προσπάθειες να φτιάξει ένα υπερ-όπλο το οποίο θα έβαζε τέλος στον Πόλεμο, την θρυλική «Ακτίνα Θανάτου» απέβησαν άκαρπες, παρά τους ισχυρισμούς του για το αντίθετο.

Έκανε πολλά πειράματα με τα μαγνητικά και βαρυτικά πεδία, και πολλοί λένε πως ένας μικρός σεισμός που χτύπησε τοπικά την Νέα Υόρκη, ήταν αποτέλεσμα δικών του δοκιμών.

Δεν παντρεύτηκε ποτέ. Πέθανε πάμφτωχος σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου, στις 7 Ιανουαρίου του 1943 (ακόμα δεν είχε κριθεί η Μάχη του Στάλινγκραντ κι η μοίρα του Β’ Π.Π.) σε ηλικία 86 ετών.

Μια καμαριέρα βρήκε το πτώμα του δύο μέρες μετά αφού στην πόρτα του δωματίου του είχε κρεμάσει την ταμπέλα:

«Μην ενοχλείτε!»

Η κηδεία του έγινε στον Καθεδρικό ναό του Αγ. Ιωάννη στο Μανχάταν. Οι στάχτες του τοποθετήθηκαν σε μια χρυσή σφαίρα, (ήταν το αγαπημένο του γεωμετρικό σχήμα) κι εκτίθενται σε μουσείο στη Σερβία.

Η παρακαταθήκη του Τέσλα – Αμέτρητα διπλώματα ευρεσιτεχνίας

Ο ακριβής αριθμός των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας που κατέχει ο Tesla αμφισβητείται, καθώς ορισμένα παραμένουν άγνωστα.

Ο Τέσλα δεν έδειχνε καμιά βιασύνη να δημοσιεύει τις ανακαλύψεις του με αποτέλεσμα άλλοι επιστήμονες να τον προλαβαίνουν και να κατοχυρώνουν πνευματικά δικαιώματα, αν κι ερχόντουσαν φανερά δεύτεροι.

Για αυτό το θέμα φανερά ενοχλημένος έλεγε:

«Δεν με ενδιαφέρει που μου κλέψαν τις ιδέες, νοιάζομαι που δεν έχουν καμιά δικιά τους!»

Πιστεύεται ότι είναι υπεύθυνος για τουλάχιστον 300 εφευρέσεις (πολλές σχετικές μεταξύ τους), πέρα ​​από τις αμέτρητες μη κατοχυρωμένες με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας ιδέες που ανέπτυξε κατά τη διάρκεια της καριέρας του.

Σήμερα όλοι συμφωνούν πως οι εφευρέσεις του άλλαξαν την πορεία της επιστήμης.

Το παγκόσμιο ηλεκτρικό δίκτυο εναλλασσόμενου ρεύματος
είναι η απόδειξη της επιτυχίας του

Η πιο σημαντική ιδέα του Tesla, το Εναλλασσόμενο Ρεύμα (AC), ήταν η απάντηση του Τέσλα στο Συνεχές Ρεύμα (DC) του Έντισον.

Ενώ οι σταθμοί παραγωγής Συνεχούς Ρεύματος στέλνουν ρεύμα προς μία κατεύθυνση σε ευθεία γραμμή, το Εναλλασσόμενο Ρεύμα αλλάζει φορά κατεύθυνσης πολλές φορές το δευτερόλεπτο (50 φορές ανά sec – 50 Hz) κι έχει δυνατότητες υψηλότερης τάσης.

Έτσι οι γραμμές DC ηλεκτρικής ενέργειας του Edison που διέσχιζαν τις ακτές του Ατλαντικού ήταν μικρές κι αδύναμες, ενώ με τη χρήση AC η μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας γινόταν σε μακρινές αποστάσεις και με μικρότερες απώλειες, γιαυτό κι υιοθετήθηκε παγκοσμίως.

Αρκετές δεκάδες διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας του Tesla σχετίζονταν με την επιστήμη εναλλασσόμενου ρεύματος.

Το πηνίο Tesla

Από τότε που πήρε το όνομα του εφευρέτη της, αυτή η εντυπωσιακή συσκευή μετατρέπει την ενέργεια σε φορτία εξαιρετικά υψηλής τάσης, δημιουργώντας ισχυρά ηλεκτρικά πεδία ικανά να παράγουν εντυπωσιακά ηλεκτρικά τόξα κι αστραπές.

Τα πηνία Tesla είχαν πολύ πρακτικές εφαρμογές στην ασύρματη ραδιοφωνική τεχνολογία και σε ορισμένες ιατρικές συσκευές.

Ο πραγματικός πατέρας του ραδιοφώνου

Ο Tesla πειραματιζόταν με τα ραδιοκύματα ήδη από το 1892, παρουσιάζοντας ένα σκάφος ελεγχόμενο με ραδιοκύματα το 1898 σε μια ηλεκτρική έκθεση στο Madison Square Garden της Νέας Υόρκης.

Με την επέκταση της τεχνολογίας, κατοχύρωσε πάνω από δώδεκα ιδέες σχετικά με την ραδιοεπικοινωνία, πρτού ο Ιταλός εφευρέτης Guglielmo Marconi ξεπεράσει τον οικονομικά ασταθή Tesla κι ολοκλήηρώσει την πρώτη διατλαντική εκπομπή ραδιοφώνου (μεταδόθηκε κώδικας Morse από την Αγγλία στο Καναδικό νησί Newfoundland) πατώντας πάνω στις ανακαλύψεις του Tesla.

Η μάχη για αναγνώριση μεταξύ Marconi και Tesla διεξήχθη για πολλές δεκαετίες και μόλις προσφάτως το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ ανακάλεσε τελικά μερικά από τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας που είχε κατοχυρώσει ο Marconi το 1943, αποκαθιστώντας τον Tesla ως πατέρα του ραδιοφώνου, τουλάχιστον νόμιμα.

 Ο Τέσλα σήμερα

Ο «αρχιτέκτονας προϊόντων» της εταιρείας Tesla ΑΕ, και δισεκατομμυριούχος Elon Musk, έδωσε στο πασίγνωστο πανάκριβο υβριδικό ηλεκτροκίνητο αυτοκίνητο το όνομα του ανθρώπου έκανε πράξη το εξής:

«Τα χρήματα δεν έχουν τόση αξία όση τους έχουν προσδώσει οι άνθρωποι. Όλα τα χρήματά μου έχουν επενδυθεί σε πειράματα με τα οποία έχω κάνει νέες ανακαλύψεις που επιτρέπουν στην ανθρωπότητα να έχει λίγο ευκολότερη ζωή».⁵

Η καταπληκτική ταινία «The Prestige» έχει στο φόντο της τον Νίκολα Τέσλα, (David Bowie) ενώ το το κύριο θέμα της είναι η θανάσιμη κόντρα δύο μάγων, προτείνεται σε όποιον δεν την έχει δει… ή την έχει δει μονάχα μια φορά…

Γιατί για αυτό το έργο είναι σίγουρo πως μία φορά δεν είναι ποτέ αρκετή.

Σημειώσεις:

[1]. «Nikola Tesla», Wikipedia.
[2]. «Thomas Edison Facts», Today I Found Out.
[3]. Nikola Tesla: «My Inventions: And Other Writings», Penguin Books, 2011, σελ. 66.
[4]. Άρθρο με τίτλο: «Radio Power Will Revolutionize the World», Modern Mechanics and Inventions, Ιούλιος 1934.
[5]. Dragislav L. Petković, «A Visit to Nikola Tesla»,  Politika, Απρίλιος 1927.

Μικροπολιτικοί, κατόπιν υποδείξεως, βρυχηθμοί….

Γιώργος Μαργαρίτης

Πραγματικά η Ελλάδα έχει και προβλήματα που ανάγονται στη σφαίρα της διπλωματίας. Αυτή την εποχή έχει το μοναδικό ίσως προνόμιο να κρατούνται μέλη των ενόπλων της δυνάμεων ως αιχμάλωτοι σε γειτονική χώρα. Κρατούνται κάτω από παράξενο καθεστώς καθότι διανύουμε εποχή ειρήνης και ουδεμία πολεμική πράξη συνέβη ώστε να προκαλέσει την αιχμαλωσία τους. Η χώρα που κρατά τους αιχμαλώτους, όπως μας διαβεβαιώνουν οι εθνικοί ταγοί από το ύψος του μεγάρου Μαξίμου και των συναφών κτιρίων κυβερνητικής εξουσίας, είναι «φίλη και σύμμαχος» όπως πιστοποιείται και από τα κιτάπια του ΝΑΤΟ στο οποίο και οι δύο χώρες ανήκουν.
Η πολιτική που έχει επιλεγεί από τους ημέτερους κυβερνητικούς ταγούς για την  αντιμετώπιση ενός τόσο ασυνήθιστου προβλήματος έχει ένα και μόνο ένα βασικό στόχο: να μην διαταράξει τη μεγάλη αγία συμμαχία του ΝΑΤΟ και να μην δημιουργήσει τις παραμικρές αναταράξεις στην γαλήνη των ΗΠΑ και των εταίρων της. Όλοι οι τελευταίοι είναι απασχολημένοι με την προετοιμασία νέων πολέμων, είτε προς την μεριά της Ρωσίας, είτε προς την αντίστοιχη της Μέσης Ανατολής και, όπως υποθέτουν στην Αθήνα, θα ήταν αχάριστο να ενοχληθεί η Ιερή Συμμαχία σε καιρούς εντατικών προετοιμασιών της όποιας νέας σταυροφορίας.
Έτσι λοιπόν η τύχη των δύο αιχμαλώτων στρατιωτικών έχει αφεθεί στην καλή θέληση της πολιτικής ηγεσίας της γείτονος και, για την ακρίβεια, στην καλή θέληση του απολυταρχικού ηγεμόνα της, όπως αυτή διαμορφώνεται πριν ή μετά τις εκλογές. Ο τελευταίος τοποθετεί το ζήτημα στην παράλληλη πραγματικότητα που κινείται το καθεστώς του και ζητά ανταλλαγές αιχμαλώτων, εκεί όπου μόνο αυτός κρατά αιχμαλώτους!
Κάτω από τον αστερισμό του «μην ενοχλείτε» τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, η ελληνική κυβέρνηση πεισματικά αρνείται να  πάρει το οποιοδήποτε υποστηρικτικό του αιτήματος για άμεση απελευθέρωση των αιχμαλώτων μέτρο. Αποφεύγει να πράξει ακόμα και τα πιο απλά: τη μη συμμετοχή σε κάποια εκδήλωση ή σε κάποια άσκηση του ΝΑΤΟ, λόγου χάρη, ως διαμαρτυρία για την κατάσταση. Οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας μας εξακολουθούν να συνευρίσκονται και να ασκούνται από κοινού με τη χώρα που κρατά τους αιχμαλώτους.
Φυσικά αποκλείεται και το όποιο προχωρημένο μέτρο διαμαρτυρίας: η απέλαση, λόγου χάρη, Τούρκων διπλωματών ή έστω η απέλαση μερικών από τους πολυάριθμους Τούρκους αξιωματικούς που γυροφέρνουν την χώρα μας ως μέλη των στρατηγείων και των άλλων υπηρεσιών του ΝΑΤΟ.
Βρισκόμαστε λοιπόν στην παράδοξη και ασυνήθιστη στη διπλωματική πρακτική κατάσταση όπου η κυβέρνηση της χώρας που δέχτηκε την προσβολή και το πλήγμα να πρωτοστατεί –από την πρώτη στιγμή που συνέβη η σύλληψη των αιχμαλώτων- στην υποβάθμιση και στην διπλωματική, πολιτική απαξίωση του γεγονότος. Συνήθως γίνεται το ανάποδο, αλλά στην τρικυμία εν κρανίω που βρίσκονται οι ένοικοι του μεγάρου Μαξίμου, το «ανάποδο» δύσκολα μπορεί να προσδιοριστεί!
Αντίθετα η ελληνική κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ παρουσιάζεται εξαιρετικά επιθετική απέναντι σε άλλους «εχθρούς» που δολίως επιβουλεύονται τη χώρα μας. Η είδηση για την απέλαση Ρώσων διπλωματών και την απαγόρευση εισόδου στη χώρα δύο άλλων ήρθε στο φως την ίδια ώρα που ξεκινούσε η σύσκεψη κορυφής του ΝΑΤΟ όπου μεταξύ άλλων η ελληνική πλευρά θα κατέθετε την επιστολή-πρόσκληση για ένταξη της πΓΔΜ στον οργανισμό αυτό.
Η αιτιολόγηση του μέτρου έδειχνε να απευθύνεται τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό. Οι εν λόγω διπλωμάτες κατηγορήθηκαν από τον κο Τζανακόπουλο ότι μετείχαν σε εκδηλώσεις ενάντια στην πρόσφατη συμφωνία Τσίπρα-Ζάεφ. Πρόκειται για σαφή υπαινιγμό ότι οι εκδηλώσεις αυτές υποκινούνται, κατευθύνονται ή έστω υποστηρίζονται από ξένες προς την Ελλάδα δυνάμεις. Αυτόματα λοιπόν, όσοι διαμαρτύρονται ενάντια στην συμφωνία γίνονται «όργανα ξένων συμφερόντων» ή και «πράκτορες ξένης δύναμης». Ομολογούμε, η κυβέρνηση της «αριστεροακροδεξιάς» στα καλύτερά της.
Οι προς το εξωτερικό «αιτιολογήσεις» των απελάσεων δεν στερούνται επίσης ενδιαφέροντος. Τα επιχειρήματα είναι ασαφή και ελάχιστα τεκμηριωμένα (ως και χρηματισμό δημοσίων προσώπων περιλαμβάνουν) πλην όμως ομοιάζουν καταπληκτικά (copy paste είναι, νομίζω, η έκφραση στα ελληνικά) με ανάλογα «επιχειρήματα» με βάση τα οποία απελάθηκαν στο πρόσφατο παρελθόν Ρώσοι διπλωμάτες από τις ΗΠΑ και άλλα «δυτικά» κράτη. Με τον τρόπο αυτό η ελληνική κυβέρνηση ευθυγραμμίζεται με την κοινή νατοϊκή επιθετική πολιτική απέναντι στη Ρωσία.
Η δε συγκυρία του συμβάντος, σε καιρούς  όπου το ΝΑΤΟ φαίνεται να αναδιατάσσει τις δυνάμεις του από τα Βαλκάνια ως τη Βαλτική απέναντι στη Ρωσία είναι καθόλα ενδιαφέρουσα.
Στην ίδια όμως συγκυρία και στιγμή ήρθαν οι δηλώσεις του Επιτρόπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης αρμόδιου για ζητήματα διεύρυνσης του οργανισμού, κου Γιοχάνες Χαν, ότι οι επικείμενες διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας, περιλαμβάνουν και την «επαναχάραξη» των μεταξύ των δύο χωρών συνόρων. Ο Επίτροπος φαινόταν να αντιλαμβάνεται πλήρως τη σημασία των όσων έλεγε καθότι, συμπλήρωσε, χρειάζεται να αναμορφωθούν όχι μόνο οι κυβερνήσεις (αυτό στην περίπτωση του «αριστεροακροδεξιού» μορφώματος που κυβερνά τη χώρα μας επετεύχθη με τον πιο απόλυτο τρόπο) αλλά και οι λαοί: «Πρέπει να υπάρξουν αλλαγές στη νοοτροπία για να υπάρξει πραγματική πρόοδος στην πορεία προς την Ευρώπη». Δήλωσε με νόημα.
Μετά τα παραπάνω θεωρείται κάτι περισσότερο από βέβαιο ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα προβεί πάραυτα σε απέλαση αξιωματούχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οπωσδήποτε θα απαγορεύσει την είσοδο του κου Χαν στη χώρα.
Μα δεν είπαμε ότι είμαστε ευαίσθητοι σε ζητήματα που άπτονται της εθνικής κυριαρχίας και επικράτειας;

"Στης Χούντας το αλισβερίσι... Λεύτερο ήταν το χασίσι "

Προϊόντα κάνναβης στα καταστήματα «Lidl» της Ελβετίας. Η μεγάλη αλυσίδα σούπερ μάρκετ στηρίχτηκε σε παράμετρο του νόμου που είχε ψηφιστεί το 2011.

Αν το επιτρέψουμε δεν απέχει πολύ η εποχή που οι αγοραστές, και στη χώρα μας, θα πηγαίνουν στο σούπερ μάρκετ -όχι μόνο στο «Lidl»- και θα προμηθεύονται μαριχουάνα από τα ράφια με κάθε νομιμότητα.

Η αστική τάξη προσπαθεί σε κάθε εποχή, ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης και πολέμων, να πλασάρει τα ναρκωτικά για να δημιουργήσει υποταγμένη συνείδηση και στάση ζωής στους εργαζόμενους και κυρίως στη νεολαία.

Η συνταγή δοκιμασμένη! Από τους ναζί ακόμη, στο πώς η χρήση ναρκωτικών (χάπι D-XI) στο Γ' Ράιχ καθόρισε την πορεία του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου (σύμφωνα με τις αποκαλύψεις Γερμανού συγγραφέα). Στην Αργεντινή της κρίσης, διαδόθηκε το «πάκο» (ναρκωτικό που διαδόθηκε στις φτωχογειτονιές), στην Ολλανδία η αποποινικοποίηση της κάνναβης άρχισε να εφαρμόζεται όταν στη χώρα φούντωνε το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, στην Πορτογαλία η αποποινικοποίηση της κάνναβης ξεκίνησε όταν άρχισαν να γίνονται αισθητά τα σημάδια της καπιταλιστικής κρίσης, στις ΗΠΑ το κίνημα κατά του πολέμου του Βιετνάμ μετατράπηκε σε κίνημα των «χίπις» με τη διάδοση της μαριχουάνας.

Στη χώρα μας, εδώ και δεκαετίες προσπαθούν με όλα τα μέσα τα κόμματα εξουσίας, οι λεγόμενοι «προοδευτικοί» φωστήρες και τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου να νομιμοποιήσουν την χρήση των ναρκωτικών, το διαχωρισμό τους σε «μαλακά - σκληρά », ιδιαίτερα του χασίς, κάτι που δεν πέρασε έως τώρα, μπροστά στην αγωνιστική αντίσταση του λαϊκού κινήματος.

Από το 1992 γινόμαστε δέκτες ενός «βομβαρδισμού» από προτάσεις, νόμους, εκθέσεις και δηλώσεις και ναρκω-φεστιβάλ (υπό την αιγίδα του Δήμου της Αθήνας). Όλα εντάσσονται σε ένα πλαίσιο δημιουργίας κλίματος αποπροσανατολισμού και σύγχυσης που γίνεται από τα κόμματα του ευρωμονόδρομου με απώτερο στόχο την υλοποίηση της «αντιναρκωτικής» πολιτικής της ΕΕ της οποίας ο κεντρικός άξονας είναι «να μάθουμε να ζούμε με τα ναρκωτικά» τα οποία έχουν γίνει εφιάλτης για τους γονείς που μεγαλώνουν παιδιά.

Διαχρονική πολιτική επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ να παλεύει για τον διαχωρισμό των ναρκωτικών σε «σκληρά και μαλακά» και για την απελευθέρωσή τους, χωρίς να ξεχνάμε ότι το 1992, 5 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ (Παπανδρέου, Λαλιώτης, Κατσανέβας, Λιάνης, Μπένος) και 2 του ΣΥΝ (Κωνσταντόπουλος και Κουβέλης), Αδρακτάς και Τατούλης της ΝΔ ότι κατέθεσαν κοινή πρόταση νόμου στη Βουλή για τον διαχωρισμό των ναρκωτικών.

Προηγήθηκαν οι 46 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που ζητούσαν τη φαρμακευτική κάνναβη από τον Σεπτέμβρη του 2017 με Ερώτηση που κατέθεσαν στη Βουλή, με το επιχείρημα ότι η καλλιέργεια της ινδικής κάνναβης για ιατρική χρήση μπορεί να συμβάλει θετικά στην αναζωογόνηση της αγροτικής οικονομίας και μεταποίησης, στην ενίσχυση των εξαγωγών και την ανακούφιση των ασφαλιστικών ταμείων που υφίστανται επιβάρυνση από τα ακριβά φάρμακα.

Και να σήμερα που η «αριστερή» κυβέρνηση βρήκε τον «Δούρειο Ίππο» με τον οποίο θα προωθήσει τον διαχρονικό της στόχο, να νομιμοποιήσει τη χρήση των ναρκωτικών (όχι με το διαχωρισμό σε «μαλακά - σκληρά»), αλλά μέσω της «φαρμακευτικής» κάνναβης, βάζοντας μπροστά τους ασθενείς με σοβαρά, χρόνια νοσήματα οι οποίοι έρχονται αντιμέτωποι με τις τεράστιες ελλείψεις στο σύστημα Υγείας, αφού προηγήθηκαν η κλωστική κάνναβη, οι μπλούζες και τα παντελονάκια.

Με τις ψήφους των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝΕΛ, της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και του Ποταμιού ψηφίστηκε στην Ολομέλεια της Βουλής το νομοσχέδιο για τη «φαρμακευτική κάνναβη», που στρώνει το δρόμο στους «επενδυτές» για την παραγωγή κάνναβης. Το σχέδιο νόμου έχει τον τίτλο «Διατάξεις για την παραγωγή τελικών προϊόντων φαρμακευτικής κάνναβης», ενώ η συζήτησή του πλαισιώθηκε από διάφορες «φωνές» και «λαγούς» που τάχθηκαν υπέρ της απελευθέρωσης της κάνναβης για όλες τις χρήσεις.

Δεν έλειψε και ο «λαγός» Γ. Παπανδρέου στην ακρόαση των φορέων, ο οποίος εμφανίστηκε ως ντίλερ επιχειρηματικών συμφερόντων.

Προκλητικά επικαλούνται την ενίσχυση της αγροτικής οικονομίας, την ανακούφιση των ασφαλιστικών ταμείων όταν η πολιτική τους είναι εκείνη που αβαντάρει με όλα τα μέσα την ενίσχυση των μονοπωλιακών ομίλων του αγροτοδιατροφικού συμπλέγματος ξεκληρίζοντας στρατιές αγροτών, ξεπαστρεύει τα ασφαλιστικά ταμεία, πριμοδοτεί την άνευ όρων εμπορευματοποίηση του φαρμάκου.

Κρύβουν τα μεγαθήρια, από την Κίνα και το Ισραήλ, μέχρι τη Δανία και βάλε, που περιμένουν στη γωνία προσδοκώντας να επενδύσουν στην Ελλάδα για την παραγωγή κάνναβης, εξαιτίας των άριστων κλιματολογικών συνθηκών, του φτηνού εργατικού δυναμικού και των εργασιακών σχέσεων - ζούγκλα που διαθέτει η χώρα. 

Γιατί, άραγε, δεν προχωρούν σε κρατικές επενδύσεις, αφού θέλουν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα των ασθενών, που με προϋποθέσεις μπορούν να συζητηθούν; Απλά γιατί η πολιτική τους, υπηρετώντας τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, από τη μια, δίνει διέξοδο και μεγάλο κέρδος σε λιμνάζοντα κεφάλαια και, από την άλλη, με ιατρικοφανές περιτύλιγμα στρώνει το έδαφος για τη συνολική αποποινικοποίηση της κάνναβης, διαχρονική θέση του ΣΥΡΙΖΑ και των προγόνων του.

Σήμερα, μέσα στη λαίλαπα της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης οι επίδοξοι «σωτήρες» του ΣΥΡΙΖΑ που μας έβγαλαν από τα μνημόνια και θα μας χαντακώσουν στη «μεταμνημονιακή» εποχή και τη «δίκαιη ανάπτυξη» βρήκαν και το θαυματουργό φάρμακο, το τσιγαριλίκι, σαν αντίδοτο της φτώχειας και απαραίτητο συστατικό της «κοινωνικής συνοχής και της μαστουρωμένης νεολαίας, δηλαδή τη σιγή νεκροταφείου που τόσο θα την έχουν ανάγκη όσο θα δυναμώνει το ταξικό εργατικό κίνημα και θα αυγατίζει η Κοινωνική Συμμαχία, με δυνατό ΚΚΕ.

Της Κάλι Καρά απο το 902

Για «αναδιάρθρωση των συνόρων» Ελλάδας - Αλβανίας μιλά ο Γ. Χαν

Ερωτήματα προκαλεί η αναφορά του επίτροπου για τη Διεύρυνση της ΕΕ, Γιοχάνες Χαν, σε «αναδιάρθρωση συνόρων» που θα επέλθει με τη συμφωνία Ελλάδας - Αλβανίας.
Μιλώντας σε εκδήλωση της δεξαμενής σκέψης «Chatham House», που πραγματοποιήθηκε στο περιθώριο της Συνόδου για τα Δ. Βαλκάνια στο Λονδίνο, με θέμα το μέλλον των Βαλκανίων την επόμενη δεκαετία, ο Γ. Χαν ανέφερε χαρακτηριστικά: «Χρειαζόμαστε ηγεσία στην περιοχή. Και έχουμε δει τέτοια ηγεσία, για παράδειγμα στις διαπραγματεύσεις για το ζήτημα της ονομασίας (της ΠΓΔΜ), ή στην περίπτωση που υπάρξει συμφωνία μεταξύ Αλβανίας και Ελλάδας, γιατί εκεί αφορά την αναδιάρθρωση των συνόρων και αυτό πάντα είναι σημαντικό για τους πολίτες», ανέφερε, για να συμπληρώσει πως «άρα χρειαζόμαστε ηγεσία που να καταλαβαίνει ότι πρέπει να υπάρξουν αλλαγές στις κοινωνίες». «Πρέπει να υπάρξουν αλλαγές στη νοοτροπία για να υπάρξει πραγματική πρόοδος στην πορεία προς την Ευρώπη», κατέληξε ο Ευρωπαίος επίτροπος.
Μετά τις αντιδράσεις που, όπως αναμενόταν, προκάλεσαν οι δηλώσεις του Ευρωπαίου επίτροπου, εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έσπευσε να προχωρήσει σε διευκρινίσεις, λέγοντας ότι ο επίτροπος «σε καμία περίπτωση δεν αναφέρθηκε σε αλλαγή συνόρων Ελλάδας και Αλβανίας». Παράλληλα, κυβέρνηση και ΝΔ επιδόθηκαν εκ νέου σε αποπροσανατολιστικό γαϊτανάκι δηλώσεων, κρύβοντας το ευρωατλαντικό περιεχόμενο των δρομολογούμενων «διευθετήσεων» και με την Αλβανία, όπως πιο πριν με την ΠΓΔΜ.

Αισιόδοξος για το «έγγραφο στρατηγικής συνεργασίας» ο Ράμα

Υπενθυμίζεται ότι την Τρίτη, στο περιθώριο της Συνόδου για τα Δ. Βαλκάνια, ο Αλέξης Τσίπρας είχε συνάντηση με τον Αλβανό ομόλογό του, Εντι Ράμα, χωρίς να γίνουν περισσότερα γνωστά κι ενώ κυβερνητικά στελέχη, όπως και ο ίδιος ο ΥΠΕΞ, με δηλώσεις τους όλο το προηγούμενο διάστημα επιβεβαιώνουν ότι βρίσκονται στην τελική ευθεία για να «διευθετήσουν» με τη γείτονα ζητήματα όπως αυτό των θαλάσσιων ζωνών που αφορούν στην εκμετάλλευση του πλουτοπαραγωγικού πλούτου της περιοχής που έλκει και διεθνή ενεργειακά και άλλα μονοπώλια, ως κομμάτι των ευρύτερων ευρωατλαντικών σχεδίων για την περιοχή.
Την ίδια στιγμή, βεβαίως, μια σειρά δημοσιεύματα και πληροφορίες φέρονται πιο επιφυλακτικά για την πορεία της συμφωνίας, μιλώντας ακόμα και για σχετικό «πάγωμά» της.
Εξάλλου, χτες ο Αλβανός πρωθυπουργός Εντι Ράμα, μιλώντας στο Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, εξέφρασε τη βεβαιότητά του ότι Ελλάδα και Αλβανία «θα ολοκληρώσουν τη συμφωνία τους με ένα νέο έγγραφο στρατηγικής συνεργασίας». Οπως είπε ο Αλβανός πρωθυπουργός, «αντιμετωπίζουμε τη δύσκολη αλλά απόλυτα αναγκαία διαδικασία επίλυσης προβλημάτων μεταξύ μας, της Αλβανίας και της Ελλάδας. Το πιο σημαντικό πράγμα είναι να χρησιμοποιήσουμε τα όποια προβλήματα όχι μόνο για να τα λύσουμε, αλλά για να μετατρέψουμε τη λύση σε νέο επίπεδο συνεργασίας και σύμπραξης».
Παράλληλα, ο πρωθυπουργός της Αλβανίας έσπευσε να χαιρετίσει και την ευρωατλαντικής κοπής συμφωνία Ελλάδας - ΠΓΔΜ που λειτουργεί ως «μπούσουλας» και για τις υπόλοιπες ευρωατλαντικές «διευθετήσεις» στην περιοχή, λέγοντας ότι «αυτή είναι μια καλή στιγμή για να επαινέσουμε ορισμένα αποτελέσματα, πρώτιστα και κυρίως το μεγάλο επίτευγμα της Ελλάδας και της Βόρειας Μακεδονίας, χάρη στην πολύ θαρραλέα και γενναία ηγεσία, και με όραμα, του Αλέξη και του Ζόραν, που επίσης ανέλαβαν το δικό τους μερίδιο ρίσκου για να επιβεβαιώσουν κάτι που δεν ήταν εύκολο, αλλά έδειξαν επίσης πως όπου υπάρχει θέληση υπάρχει και τρόπος».

Στο «σφυρί» οι Θερμοπύλες!

Το έγκλημα της εκποίησης του αρχαιολογικού χώρου και των ιαματικών λουτρών αναδεικνύει με Ερώτηση στη Βουλή το ΚΚΕ

Το έγκλημα της εκποίησης του αρχαιολογικού χώρου και των ιαματικών πηγών της περιοχής Θερμοπυλών - Καλλιδρόμου αναδεικνύουν, με Ερώτηση που κατέθεσαν στη Βουλή προς τους υπουργούς Πολιτισμού και Περιβάλλοντος και Ενέργειας, οι βουλευτές του ΚΚΕ Γ. Γκιόκας και Θ. Παφίλης.
Το κείμενο της Ερώτησης που κατέθεσε το ΚΚΕ, έχει ως εξής:
«Ενα έγκλημα μεθοδεύεται το τελευταίο διάστημα από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, σε συνεργασία με τη δημοτική και περιφερειακή διοίκηση Λαμίας και Στερεάς Ελλάδας αντίστοιχα και αφορά την πώληση, μέσω του ΤΑΙΠΕΔ, του αρχαιολογικού χώρου και των ιαματικών πηγών της περιοχής Θερμοπυλών - Καλλιδρόμου.
Συγκεκριμένα, το παραπάνω ακίνητο μεταβιβάστηκε το 2013 στην εταιρεία ΤΑΙΠΕΔ ΑΕ και σήμερα, μέσω διαγωνιστικής διαδικασίας, προωθείται η πώλησή του, στο πλαίσιο συνολικότερης επένδυσης που αφορά τη λουτρόπουλη Καμένων Βούρλων, την ιαματική πηγή Κονιαβίτη και την ιαματική πηγή Θερμοπυλών.
Ιδιαίτερα στην περίπτωση της ιαματικής πηγής Θερμοπυλών, προκειμένου να πραγματοποιηθεί η επένδυση και να αλλάξουν οι χρήσεις γης και οι όροι δόμησης, μεθοδεύεται ο κατακερματισμός του αρχαιολογικού χώρου του κειμένου ακινήτου και η δόμησή του σε τμήματα που κανονικά χρήζουν απολύτου προστασίας, με δεδομένο ότι αποτελεί τον εμβληματικό αρχαιολογικό χώρο της ιστορικής μάχης των Θερμοπυλών.

Είναι χαρακτηριστικές, άλλωστε, οι συναντήσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, με την παρουσία εκπροσώπων του δήμου Λαμιέων, του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, της τοπικής Εφορείας Αρχαιοτήτων και του ΤΑΙΠΕΔ ΑΕ.
Η παραπάνω εξέλιξη αποδεικνύει το πώς εννοεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ συνολικά την "ανάπτυξη" και την "αξιοποίηση" της δημόσιας περιουσίας: Παράδοση σημαντικών αρχαιολογικών χώρων, ιστορικών τόπων και ιαματικών πηγών σε μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, αφού πρώτα, διαχρονικά, όλες οι κυβερνήσεις συνειδητά τα απαξίωσαν και τα στέρησαν από τον ελληνικό λαό.
Στον τομέα του ιαματικού τουρισμού, που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για τις ανάγκες του ελληνικού λαού, δεδομένης της θεραπευτικής ιδιότητας των ιαματικών πηγών, καραδοκούν μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι. Είναι ενδεικτική η σχετική Ημερίδα που οργανώθηκε πρόσφατα από το "Enterprise Greece" και το υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης, με την υποστήριξη του ΤΑΙΠΕΔ και της γερμανικής πρεσβείας στην Αθήνα και σχετίζεται και με τη συγκεκριμένη επένδυση στη Φθιώτιδα.
Ολα αυτά θα έχουν ως αποτέλεσμα να θυσιαστεί το πολιτιστικό και φυσικό περιβάλλον της περιοχής, στο βωμό των κερδών των διαφόρων επενδυτών. Για αυτόν το λόγο, άλλωστε, από το 2013, που ξεκίνησε η συγκεκριμένη διαδικασία, υπήρξαν αντιδράσεις κατοίκων και μαζικών φορέων, με τη συμμετοχή τότε και εκπροσώπων του ΣΥΡΙΖΑ, που σήμερα πρωτοστατούν στην πραγματοποίηση της εκποίησης.
Με βάση τα παραπάνω, ερωτώνται οι κ. υπουργοί:
-- Τι μέτρα θα πάρουν προκειμένου να μην εκποιηθεί και να διασφαλιστεί ότι θα παραμείνει αδόμητος στο σύνολό του ο αρχαιολογικός χώρος των Θερμοπυλών και να μην προχωρήσει ο κατακερματισμός της προστασίας του.
-- Τι μέτρα θα πάρουν προκειμένου να μην προχωρήσει η εκποίηση των ιαματικών πηγών της περιοχής και να αξιοποιηθούν από το Δημόσιο, με κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος».

Αποκαλυπτικό της «ανάπτυξης» που οραματίζεται η κυβέρνηση

Η συγκεκριμένη περιοχή βρίσκεται ψηλά στη λίστα των επικείμενων ιδιωτικοποιήσεων από το ΤΑΙΠΕΔ, μαζί με τις ιαματικές πηγές και το «Ξενία» της Κύθνου - ο διαγωνισμός της οποίας θα επαναπροκηρυχθεί καθώς ο προηγούμενος κηρύχθηκε άγονος - η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη και μέσα στο επόμενο διάστημα αναμένεται να υπάρξει επίσημη έναρξη του διαγωνισμού από πλευράς ΤΑΙΠΕΔ.
Οι πηγές στην περιοχή της Υπάτης βρίσκονται σε απόσταση 18 χλμ. από τη Λαμία και 230 χλμ. από την Αθήνα, είναι εντός δασωμένης περιοχής στον κάμπο του Σπερχειού και στην έκταση περιλαμβάνονται κέντρο υδροθεραπείας, ξενοδοχείο, εστιατόριο, κατάστημα και άλλα κτίρια, που αναγέρθηκαν σε μία έκταση 868.000 τ.μ. Στα Καμένα Βούρλα το συγκρότημα περιλαμβάνει παλαιά ξενοδοχεία και ένα κέντρο υδροθεραπείας συνολικής επιφάνειας 16.610 τ.μ. σε έκταση γης 554 206 τ.μ. και του Κονιαβίτη περιλαμβάνει επίσης κτίρια συνολικής επιφάνειας 1.510 τ.μ. σε έκταση γης άνω των 1.000 στρ.
Τέλος, στις Θερμοπύλες το συγκρότημα περιλαμβάνει κέντρο υδροθεραπείας, δύο παλαιά και ξεπερασμένα ξενοδοχεία, ένα κτίριο που στεγάζεται η διοίκηση και ένα εκκλησάκι, σε έκταση γης 785.398 τ.μ.
Πρόκειται δηλαδή για ιαματικές πηγές και ακίνητα εντός περιοχών ιδιαίτερου ιστορικού ενδιαφέροντος και φυσικού κάλλους, που θα έπρεπε να τυγχάνουν απόλυτης προστασίας, και σε κοντινές αποστάσεις από άλλους τουριστικούς προορισμούς όπως οι Δελφοί, τα Χιονοδρομικά Κέντρα Παρνασσού και Καρπενησίου, γεγονός που τους προσδίδει ακόμη μεγαλύτερη αξία.
Οι σημαντικές αυτές εγκαταστάσεις - που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για τις ανάγκες του ελληνικού λαού - αφού πρώτα αφέθηκαν σε αχρηστία από διαδοχικές κυβερνήσεις, τώρα στο πλαίσιο της ανάπτυξης που έχει στο επίκεντρό της τα κέρδη του κεφαλαίου και το άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας, προσφέρονται ως ένα ιδιαίτερα ακριβό «φιλέτο» στους επιχειρηματικούς ομίλους, που σπεύδουν να αξιοποιήσουν το «φιλικό επενδυτικό περιβάλλον» που διαμορφώνει η σημερινή κυβέρνηση, σε συνέχεια φυσικά των προηγούμενων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι σε σχετική επενδυτική ημερίδα για τον ιαματικό τουρισμό στην Ελλάδα, που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα τον περασμένο Φλεβάρη από το υπουργείο Ανάπτυξης, σε συνεργασία με τη γερμανική πρεσβεία, ο Γερμανός πρέσβης Jens Plotner εξέφρασε και το επενδυτικό ενδιαφέρον γερμανικών εταιρειών για τον συγκεκριμένο τομέα τουρισμού, ενώ εξήρε τις νομοθετικές παρεμβάσεις που έχουν επιτευχθεί τα τελευταία χρόνια για τη διευκόλυνση τέτοιου είδους επενδύσεων.
Από το βήμα του ίδιου συνεδρίου, η υπουργός Τουρισμού Ελ. Κουντουρά παρουσίαζε όλες τις κυβερνητικές παρεμβάσεις στη νομοθεσία για την επιτάχυνση των επενδύσεων ιαματικού τουρισμού στην Ελλάδα, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι επιλύθηκαν προβλήματα δεκαετιών που εμπόδιζαν τέτοιου τύπου επενδύσεις. Εδωσε, μάλιστα, το σήμα στους υποψήφιους επενδυτές, σημειώνοντας ότι εκτός από τις περιοχές της Φθιώτιδας και της Κύθνου, υπάρχουν ακόμη 110 ιαματικές πηγές σε ολόκληρη τη χώρα που θα μπορούσαν επίσης να προσελκύσουν επενδυτικά κεφάλαια.

Τζούφια τα πυροτεχνήματα

«Παράθυρο για τις συντάξεις από τον Μοσκοβισί»: Αυτό είναι το νέο προπαγανδιστικό πυροτέχνημα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προκειμένου να ρίξει στάχτη στα μάτια των χιλιάδων συνταξιούχων που θα δουν νέες μειώσεις από το 2019. Ομως, ακόμα και αυτό το κυβερνητικό πυροτέχνημα είναι από μόνο του ...τζούφιο, διότι οι δηλώσεις Μοσκοβισί που επικαλείται η κυβέρνηση είναι αρκετά σαφείς: «Η Ελλάδα αποκτά την ευελιξία» να εφαρμόζει όπως νομίζει τα συμφωνηθέντα μνημόνια. Δηλαδή, «ένα το κρατούμενο» η συμφωνία και για να καταργηθεί η «προσωπική διαφορά» και για να εξανεμιστεί το ΕΚΑΣ. Στην ίδια συνέντευξη - την οποία το Μαξίμου διαβάζει ως «διάσωση συντάξεων» - ο Μοσκοβισί, ερωτηθείς σχετικά, ξεκαθαρίζει ότι «δεν είναι η σωστή στιγμή να το συζητήσουμε». Και ότι τώρα το «συνετό» είναι η ελληνική κυβέρνηση να μη συζητά για «αλλαγές», αλλά να «συνεχίσει τη μεταρρυθμιστική προσπάθεια», δηλαδή τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις. «Ανθρακες ο θησαυρός» λοιπόν, παρά τους πηχυαίους προπαγανδιστικούς τίτλους με τους οποίους ντύνουν τα κυβερνητικά ΜΜΕ τις δηλώσεις στελεχών της ΕΕ. Αλλωστε, την ίδια ώρα που η κυβέρνηση βλέπει «διάσωση συντάξεων», καταψηφίζει την τροπολογία του ΚΚΕ στη Βουλή, με την οποία θα ακυρώνονταν οι ήδη αποφασισμένες μειώσεις. Οπότε η κοροϊδία γίνεται πια ανοιχτή πρόκληση στους χαμηλοσυνταξιούχους...

«Σχολικός εκφοβισμός»: Σοβαρό θέμα όπου δεν χωράνε «σπέκουλες»

Ο τραγικός θάνατος του 14χρονου μαθητή που οδηγήθηκε στην αυτοκτονία, είναι ένα συμβάν που αναμφισβήτητα πέρα από τη θλίψη προκαλεί και μεγάλο προβληματισμό, ιδιαίτερα σε γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικούς. Το ερώτημα, ποιοι είναι οι παράγοντες που οδήγησαν ένα νέο παιδί σε μια τέτοια πράξη απελπισίας, είναι προφανώς μεγάλο και αναπάντητο. Και βέβαια, σωστά η προσοχή στρέφεται και στους κοινωνικούς παράγοντες που σπρώχνουν σε τέτοιες ενέργειες. Από την αρχή της, αυτή η υπόθεση συνδέθηκε, σύμφωνα με το δημοσιογραφικό ρεπορτάζ, με το ζήτημα του bullying ή αλλιώς του «Σχολικού Εκφοβισμού». Ενα πρόβλημα που πράγματι αποτελεί κοινωνικό φαινόμενο και το όποιο έχει βαθιές αιτίες και για αυτό μια ατομική διαχείριση του προβλήματος - όπως αυτή προβάλλεται από την επίσημη αστική αντίληψη - δεν φτάνει. Το βασικό περιεχόμενο στις περισσότερες «αντι-bullying» καμπάνιες είναι - για να το πούμε λίγο σχηματικά - ότι υπάρχουν οι «νταήδες» και οι «ευαίσθητοι» και η όλη αντιμετώπιση περιορίζεται στο να εκπαιδεύσουμε και τους δύο μέσα από μηχανισμούς συμπεριφοράς, ώστε οι μεν να ελέγχουν την επιθετικότητά τους και οι δε τους φόβους τους. Αυτό όμως δεν είναι αρκετό. Οι βαθύτερες κοινωνικές αιτίες που διαμορφώνουν παιδιά επιθετικά και φοβισμένα μένουν στο απυρόβλητο. Πολύ περισσότερο που η επιστήμη της Ψυχολογίας αναγνωρίζει τους στενούς δεσμούς ανάμεσα στην επιθετικότητα και τον φόβο. Δεν είναι επίσης μυστικό ότι το πρόβλημα του bullying αξιοποιήθηκε και αξιοποιείται για να ανοίξει μια συζήτηση που ξεπερνά τα όρια της αντιμετώπισης του προβλήματος και που προσπαθεί να κατηγοριοποιήσει ως αντικοινωνική και βίαιη συμπεριφορά ακόμα και αγωνιστικές δραστηριότητες μέσα στα σχολεία.

***

Ο θάνατος όμως ενός νέου είναι πολύ σοβαρό ζήτημα για να γίνεται αντικείμενο σπέκουλας. Αυτό δεν το απέφυγε ο αρθρογράφος της «Καθημερινής» Π. Μανδραβέλης, ο οποίος, με βρώμικο τρόπο, κόβει και ράβει αποσπάσματα από τις κατά καιρούς τοποθετήσεις στελεχών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ για το bullying, προκειμένου να δείξει ότι και στο ζήτημα του bullying οι κομμουνιστές ξεμπερδεύουν και αδιαφορούν, αφού είναι σύμφυτο με τον καπιταλισμό ή, ακόμα χειρότερα, το αντιμετωπίζουν ως «κόλπο του συστήματος».
Ισως ο αρθρογράφος της «Καθημερινής» «έχει τη μύγα» και θίχτηκε από την αναφορά ενός άρθρου στελέχους της ΚΝΕ για εξοικείωση γονέων και μαθητών με τον χαφιεδισμό, το οποίο είναι ένα πραγματικό ζήτημα και προωθείται άλλοτε φανερά άλλοτε πιο κρυφά και με διάφορες μορφές. Αλλωστε, ο «διαδικτυακός χαφιεδισμός» είναι ένα πρόβλημα που έχει αποκαλυφθεί περίτρανα, με τις ίδιες τις εξελίξεις στο «Facebook», για τις οποίες έχουν γράψει όλοι, και η δική του εφημερίδα. Το θέμα του είναι άλλο: Να διαστρεβλώσει την άποψη του ΚΚΕ.
Ομως, αν ήθελε να ασχοληθεί σοβαρά με το τι λέει το ΚΚΕ για το ζήτημα του bullying, θα μελετούσε ή έστω θα διάβαζε τα υλικά της Ημερίδας του ΚΣ της ΚΝΕ με θέμα: «Σχολικός Εκφοβισμός: Μύθοι και πραγματικότητα», που πραγματοποιήθηκε το Μάρτη του 2015.
Στην εισηγητική ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ανάμεσα στα άλλα, τέθηκαν τα εξής:
«Τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα εν μέσω της κρίσης, μεγάλωσαν συνολικά τα προβλήματα και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι λαϊκές οικογένειες. Μεγάλωσαν τα άγχη, τα οικονομικά βάρη και η ανασφάλεια και αυτό είχε και έχει αντανάκλαση και στα παιδιά. Δεν θα ήταν υπερβολικό να πούμε ότι τα παιδιά είναι τα μεγάλα θύματα της κρίσης και των αδιεξόδων ενός συστήματος που αναγνωρίζει σαν μοναδικό θεό του το κέρδος.
Χρειάζεται σίγουρα μελέτη και παραπέρα ψάξιμο των επιπτώσεων αυτής της κατάστασης στις στάσεις και τη συμπεριφορά των νέων.
Οι παραβατικές συμπεριφορές και τα "φαινόμενα σχολικού εκφοβισμού", που εντοπίζουν και μια σειρά έρευνες - με όλα τα ερωτηματικά φυσικά που έχουμε όσον αφορά στην πλήρη επιστημονική εγκυρότητά τους - οι νέες μορφές που παίρνουν αυτές οι συμπεριφορές, όπως ο διαδικτυακός εκφοβισμός, χρειάζεται οπωσδήποτε να μελετηθούν καλύτερα».

***

Σημείωνε επίσης: «Θεωρούμε ότι είναι απαραίτητο, βασικά, να κατανοηθούν καλά οι συνθήκες, το έδαφος μέσα στο οποίο γεννιούνται και αναπαράγονται. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε αυτά τα φαινόμενα να τα κατανοήσουμε και κατά συνέπεια να τα αντιμετωπίσουμε.
Το ερώτημα είναι αν μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά το όποιο πραγματικό πρόβλημα υπάρχει, μέσω μιας γενίκευσης, που επιχειρείται πολλές φορές μέσα και από ασαφείς ορισμούς.
(...)
Οι αιτίες του προβλήματος, κατά τη γνώμη μας, πρέπει να αναζητηθούν μέσα στην κοινωνία. Μέσα στο ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα που, από την ίδια τη φύση του, καλλιεργεί τον ανταγωνισμό, την κοινωνική βαρβαρότητα. Καλλιεργεί τις "αξίες" της εκμεταλλεύτριας τάξης, την αντίληψη "ο θάνατός σου η ζωή μου".
Αυτό που ακούει συνήθως, σχεδόν από παντού, ο μαθητής, ο σπουδαστής, ο φοιτητής, είναι ότι πρέπει "να κοιτάει την πάρτη του", να βρει έναν τρόπο να βολευτεί ο ίδιος και να μη νοιάζεται για το τι κάνουν οι άλλοι.
Πολύ περισσότερο, να μην ασχολείται με αγώνες, διεκδικήσεις, συλλογική οργάνωση, αφού όλα αυτά θεωρούνται "ξεπερασμένα", "χωρίς κανένα όφελος".
(...)
Δεν μπορεί κανείς να πέφτει από τα σύννεφα όταν αυτές οι "αξίες" ενός σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος, ενός σάπιου και διεφθαρμένου αστικού κράτους και η στάση ζωής που καλλιεργείται κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, παίρνουν τη μορφή μιας επιθετικής, παραβατικής συμπεριφοράς.
Συνεπώς, η αντιμετώπιση του συγκεκριμένου προβλήματος δεν μπορεί παρά να βρίσκεται στην αναζήτηση των ακριβώς αντίθετων, ριζικά διαφορετικών αξιών από αυτές που μας προβάλλουν και ταυτόχρονα τις νομοθετούν.
Ενώ το σχολείο είναι συλλογικός χώρος, σήμερα δεν λειτουργεί έτσι. Στη θέση του ανταγωνισμού πρέπει να μπαίνουν η ομαδικότητα, η αλληλοβοήθεια, η αλληλεγγύη, να γνωρίζουμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μαθητές, τα παιδιά μας, σε κάθε σχολείο και γειτονιά.
Στη θέση του ατομισμού να μπει η συλλογικότητα. Στη θέση της αδιαφορίας για το τι συμβαίνει γύρω μας, να μπει η οργανωμένη διεκδίκηση.
Στη θέση της καλλιέργειας κλίματος γενικής απειλής μαθητών από μαθητές να μπαίνει το σύνθημα: "Ενας για όλους και όλοι για έναν", "μαζί είμαστε πιο δυνατοί"».

***

Συμπέρασμα: Για το ΚΚΕ και την ΚΝΕ η μελέτη ενός σύγχρονου κοινωνικού ζητήματος - με οδυνηρές πολλές φορές συνέπειες - είναι σοβαρό και απαιτητικό καθήκον, προϋποθέτει την αντικειμενική προσέγγιση μιας σειράς προβληματισμών που θέτουν οι επιστήμονες, γύρω από τον ορισμό του, τον χαρακτήρα του, τις αιτίες του. Ενα πράγμα σίγουρα δεν είναι για μας: Φτηνό τέχνασμα δημιουργίας εντυπώσεων.

Ο... Κουταλιανός

Τον... Κουταλιανό καμώνεται τις μέρες αυτές η κυβέρνηση, για να αποδείξει τάχα τις «μάχες» που δίνει για να ανακουφίσει τα εργατικά - λαϊκά στρώματα από την πολιτική υπέρ του κεφαλαίου, που η ίδια εφαρμόζει και έχει δεσμευτεί να συνεχίσει τα επόμενα χρόνια.
Στο πλαίσιο αυτό επιχειρεί να αξιοποιήσει δηλώσεις από ΣΕΒ και ΝΔ - ότι ακόμα και οι διακηρύξεις για ενδεχόμενη μη εφαρμογή της περικοπής των συντάξεων που έχει ψηφίσει η κυβέρνηση από τις αρχές του 2019 θα διαταράξουν την «εμπιστοσύνη των αγορών» - για να τονώσει τις κάλπικες διαχωριστικές γραμμές περί «συντήρησης» και «προόδου».
Μάλιστα ο πρωθυπουργός τη Δευτέρα πήγε το «αφήγημα» ένα βήμα παραπέρα, ξεσκονίζοντας από το βήμα της γενικής συνέλευσης των βιομηχάνων της βόρειας Ελλάδας το παραμύθι των «καλών και υπεύθυνων» επιχειρηματιών και εκείνων όπως του ΣΕΒ, που δρουν με «πολιτικά κίνητρα» και υπονομεύουν έτσι την «εθνική προσπάθεια» της ανάκαμψης.
Η κοροϊδία και η απάτη, με βασικό στόχο - πέρα από τις όποιες επιχειρηματικές κόντρες και τις κυβερνητικές «συγκλίσεις» με τη μία ή την άλλη πλευρά - τον εγκλωβισμό του λαού, βγάζουν μάτι.
Δεν πάνε άλλωστε ούτε 15 μέρες καλά καλά απ' όταν ο πρόεδρος του ΣΕΒ έδινε από το βήμα της συνέλευσης του Συνδέσμου τα συγχαρητήριά του στην κυβέρνηση και προσωπικά στον πρωθυπουργό για την πρόσφατη απόφαση του Γιούρογκρουπ, που καταγράφει «με το νι και με το σίγμα» τις δεσμεύσεις της κυβέρνησης για τη συνέχιση της αντιλαϊκής επίθεσης για πολλά χρόνια ακόμα.
Ο δε πρωθυπουργός επαναλάμβανε ότι δεν πρόκειται να υπάρξει κανένα «πισωγύρισμα» από τον αντιλαϊκό «οίστρο», δεσμευόταν για νέες φοροαπαλλαγές και εισφοροαπαλλαγές, ζεστό χρήμα και κάθε είδους διευκολύνσεις, όπως ακριβώς και στη Θεσσαλονίκη, λέγοντας ότι «οι μεταρρυθμίσεις είναι σαν το ποδήλατο» και γι' αυτό δεν θα σταματήσει να ζητάει από το λαό να κάνει πετάλι.
Εξίσου αποκαλυπτικά ήταν και τα όσα είπαν από το ίδιο βήμα οι «καλοί και υπεύθυνοι» βιομήχανοι της Β. Ελλάδας, επιβεβαιώνοντας ότι οι θέσεις τους ταυτίζονται με αυτές του ΣΕΒ και άλλων εργοδοτικών οργανώσεων, όπως και ότι ενιαία είναι η στρατηγική και οι στόχοι του κεφαλαίου.
Ο πρόεδρος του ΣΒΒΕ ζήτησε «το όποιο δημοσιονομικό περιθώριο δημιουργηθεί εφεξής να αξιοποιείται κατά προτεραιότητα στην ελάφρυνση των φορολογικών βαρών των επιχειρήσεων», καθώς και να μειωθεί «το λειτουργικό κόστος των επιχειρήσεων, με έμφαση σε ενεργειακό κόστος, φόρους, τέλη, εισφορές», επαναλαμβάνοντας δηλαδή τις πάγιες απαιτήσεις και του ΣΕΒ, με την κυβέρνηση να έχει δεσμευτεί για την παραπέρα προώθηση των εν λόγω και άλλων «μεταρρυθμίσεων».
Παράλληλα, ζητούσε να αξιοποιηθεί η «στρατηγική γεωγραφική θέση της Θεσσαλονίκης, για την ανάδειξη ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων για τις επιχειρήσεις όλης της χώρας, τόσο σε επίπεδο υπηρεσιών logistics όσο και σε επίπεδο ενεργειακό και ενεργειακών υποδομών γενικότερα», με τον πρωθυπουργό να καλεί τους ομίλους να αξιοποιήσουν τις «ευκαιρίες» που τους ανοίγουν οι σχεδιασμοί ΕΕ - ΝΑΤΟ, τους οποίους προωθεί στα Βαλκάνια, όπως η συμφωνία με την ΠΓΔΜ.
Αλλά και στο ζήτημα των συντάξεων, το οποίο κάνει «σημαία», η κυβέρνηση συνδέει ακόμα και την όποια προσωρινή αναβολή των περικοπών που η ίδια έχει ψηφίσει - αν και όποτε αποφασιστεί - με τις αντιλαϊκές της «επιδόσεις», την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου και την απόδοση των αντιασφαλιστικών της μέτρων, όπως δηλαδή κάνει και ο ΣΕΒ.
Εξάλλου, την ίδια μέρα που η κυβέρνηση ξεδίπλωνε την αστεία αυτή προπαγάνδα περί «συμφερόντων που την πολεμάνε», απέρριπτε ασυζητητί τις τροπολογίες που κατέθεσε το ΚΚΕ στη Βουλή για να μην περικοπούν οι συντάξεις, να επανέλθουν οι συντάξεις χηρείας καθώς και ο μειωμένος ΦΠΑ για όλα τα νησιά του Αιγαίου.
Η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από τις εν λόγω «παραστάσεις». Κυβέρνηση, κεφάλαιο, ιμπεριαλιστικοί θεσμοί έχουν ενιαίο μέτωπο απέναντί τους. Οι εργαζόμενοι, ο λαός, είναι ώρα να δυναμώσουν τη δική τους συμμαχία, χωρίς αναμονή και αυταπάτες, να οργανώσουν τον αγώνα τους ενάντια στο κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις και τα κόμματά του, για την ανάκτηση των απωλειών και την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.