Οι εργασιακές γαλέρες των πολυεθνικών στην Κίνα(video)

 Οι εργασιακές γαλέρες των πολυεθνικών στην Κίνα(video)

Το βίντεο και η περιγραφή που θα δείτε και θα ακούσετε δεν είναι είναι μυθοπλασία εμπνευσμένη από την «Μητρόπολη» του Φριτς Λανγκ ή τους «Μοντέρνους Καιρούς» του Τσάρλι Τσάπλιν. Είναι ένα κομμάτι πραγματικότητας, μια τετράλεπτη «κατάβαση» στην αληθινή ζωή για την συντριπτική πλειοψηφία της εργατικής τάξης της Κίνας. Η οποία δουλεύει με όρους «γαλέρας», κυριολεκτικά, σε γιγαντιαία εργοστάσια, όπου κατασκευάζονται προϊόντα από διάσημες μάρκες, μεγάλω πολυεθνικών.

Η Κίνα έχει δημιουργήσει εδώ και χρόνια τις περίφημες «ειδικές οικονομικές ζώνες» – σαν αυτές που οι κυβερνήσεις «ονειρεύονται» και για την Ελλάδα στο όνομα της ανάπτυξης (των ιδιοκτητών τους) – πραγματικά «στρατόπεδα εργασίας», στα οποία δεν ισχύει η κρατική εργασιακή νομοθεσία, αλλά η συμφωνία του πελάτη, δηλαδή της εκάστοτε πολυεθνικής, με το κινεζικό κράτος. Μέσα εκεί, εκατομμύρια εργάτες καρασκευάζουν με πάμφθηνο εργασιακό κόστος για την πολυεθνική, τα προϊόντα που πωλούνται πανάκριβα στις αγορές της Δύσης. Οπως, στην προκειμένη περίπτωση, το iphone.

Ενας μεταπτυχιακός φοιτητής αμερικανικού πανεπιστημίου αποφάσισε, στο πλάισιο μιας εργασίας του να δουλέψει σε εργοστάσιο στην Κίνα, το οποίο κατασκευάζει τα iPhone κινητά της εταιρείας Apple.

Ο Dejian Zeng πέρασε έξι βδομάδες ως εργάτης στο εργοστάσιο στην Κίνα, που συνεργάζεται με την Apple και κατασκευάζει τα γνωστά και πανάκριβα κινητά τηλέφωνα iPhones. Ο ίδιος μετέφερε σε βίντεο την εμπειρία του.

Το ωράριο της βάρδιας είναι 10 με 12 ώρες δουλειάς, με μονάχα ένα μικρό διάλειμμα και αυτό υπό το βλέμμα των προϊστάμενων οι οποίοι φωνάζουν και απειλούν συνεχώς. Ολα αυτά για όχι περισσότερα από 450 δολάρια το μήνα. Επιπλέον, οι εργάτες μένουν σε μικρά δωμάτια, όπου στοιβάζονται μέχρι και 8 άτομα μαζί.

Εχουν μόνο μία μέρα ξεκούρασης. Το φαγητό είναι το φθηνότερο δυνατό και η «διασκέδασή» τους περιορίζεται σε ηλεκτρονικά παιχνίδια. Η ηλικιακή γκάμα της μεγάλης πλειοψηφίας τους είναι από 18 έως 35 ετών.

Ο φοιτητής λέει ότι λίγοι μπορούν να αντέξουν πάνω από κάποιες βδομάδες στα εργοστάσια αυτά τους εξαντλητικούς ρυθμούς δουλειάς.

Δεν πρόκειται για κάποιου είδους «μανιφέστου». Δεν είναι μια πλήρης δημοσιογραφική έρευνα. Δεν καταλήγει σε συμπεράσματα.

Απλά «σηκώνει» λίγο την «κουρτίνα» για να δει τί γίνεται πίσω από την σκηνή.

Καμιά φορά, ακόμη κι αυτό, είναι μια καλή αρχή…

toperiodiko

 Ταξική Πτέρυγα

28-4-1943: Γιορτή της Λευτεριάς στο Καρπενήσι!

"Αντάρτης, κλέφτης, παλικάρι, πάντα είν΄ο ίδιος ο λαός" 

Η 28η Απρίλη 1943 αποτελεί μία σημαντική ημέρα-ορόσημο για τη μαχόμενη Ευρυτανία αλλά και για τη χώρα μας γενικότερα. Οι Ιταλοί κατακτητές, μην αντέχοντας άλλο τα αποφασιστικά νικηφόρα χτυπήματα του Αντάρτικου και την εδραίωση του ΕΛΑΣ στον ευρύτερο ευρυτανικό χώρο, εγκαταλείπουν ντροπιασμένοι  το Καρπενήσι και αποσύρονται για ασφάλεια στην κεντρική διοίκηση τής «Άλμπα Τζούλια» στη Λαμία.

 Μέσα σε ελάχιστους μήνες από την επίσημη κήρυξη του Ένοπλου Αγώνα (Δομνίστα Ευρυτανίας 7 Ιούνη 1944) ο θρυλικός ΕΛΑΣ επιτυγχάνει σημαντικές νίκες στα περήφανα βουνά μας (μάχες Μικρού Χωριού, Κρίκελλου, Χρύσως) και έτσι οι κοκορόφτεροι φασίστες του Μουσολίνι, μετά από τις αλλεπάλληλες ήττες που υπέστησαν, αποχωρούν με σκυμμένο το κεφάλι.

Από εκεί που ξεκίνησαν όλα, από την ανταρτογέννα Ευρυτανία, από εκεί θα φυσήξει το νέο ελπιδοφόρο αγέρι της Λευτεριάς για όλη τη σκλαβωμένη Ελλάδα! Η μικρή ορεινή πατρίδα απολαμβάνει, δίχως πια το βραχνά της ιταλικής κατοχής, την πρώτη Ελεύθερη Άνοιξη!

"Με το ντουφέκι μου στον ώμο... της Λευτεριάς ανοίγω δρόμο"

Ήταν ανήμερα του Πάσχα, Κυριακή 28 Απριλίου του 1943, όταν ο τόπος μας ξεβρόμισε από την ιταλική φασιστική πανούκλα. Όμως μια βδομάδα πρωτύτερα -την Κυριακή των Βαΐων- είχαμε τα… προεόρτια, καθώς ο ΕΛΑΣ της Ευρυτανίας είχε φροντίσει να εξευτελίσει εντελώς τον εχθρό, στα μάτια του ντόπιου πληθυσμού, με μία απίστευτη «κίνηση ματ»! Τι συνέβη; Οι Αντάρτες αιχμαλώτισαν κάποιους Ιταλούς στρατιώτες, και αφού τους αφόπλισαν, κατόπιν τους αμόλησαν δίχως στολές παρά μόνο… με τα σώβρακα (!) μέσα στην κεντρική πλατεία του Καρπενησίου προκαλώντας τα γέλια και τη χλεύη των Ευρυτάνων που δεν έβλεπαν πλέον την ώρα να ξεκουμπιστούν τα καθάρματα που για καιρό λυμαίνονταν τον τόπο αφού μαζί με τους αλητοδωσίλογους συνεργάτες τους λήστευαν, έκαιγαν, βασάνιζαν και δολοφονούσαν το λαό.

ΕΛΑΣίτες στο αδούλωτο  Βελούχι

Ο «καπετάν-Λευτεριάς» (Τάσος Παπαδάκης) με μικρή δύναμη και σε συνεννόηση με Φθιώτες αντάρτες επιχειρεί να πλήξει τους αποχωρούντες Ιταλούς με ενέδρα στο δρόμο Καρπενησίου/Λαμίας. Όμως λόγω κάποιου κακού συντονισμού των ανταρτών, οι Ιταλοί πραγματοποιούν ελιγμό και κατορθώνουν να ξεφύγουν και να τρυπώσουν εντέλει στη Λαμία… ως λαγοί βεβαίως-βεβαίως! (το γεγονός αυτό θα προκαλέσει μετέπειτα τη δυσφορία του Άρη).

"Πέτα πολέμα με καρδιά - ω ΕΛΑΣ!" 

Λίγες μέρες αργότερα επιστρέφει στην πολυαγαπημένη του Ευρυτανία και ο Άρης Βελουχιώτης (μετά από ένα διάστημα απουσίας καθώς βρισκόταν σε επιχειρήσεις σε άλλες περιοχές της Στερεάς Ελλάδας).

Τότε το Καρπενήσι θα ζήσει μεγαλειώδεις επικές στιγμές όταν ο Πρωτοκαπετάνιος της Λαϊκής Αντίστασης θα μπει θριαμβευτής στην απελευθερωμένη πόλη μας αντάμα με τον Ευρυτάνα «καπετάν-Ερμή» (Βασίλη Πριόβολο), το Χρυσιώτη, το Θάνο, το Νάκο Μπελή, τον Περικλή, τον Παπακουμπούρα, τον Λευτεριά και πολλά ακόμη παλικάρια του Αγώνα από τα Αρχηγεία Ευρυτανίας, Φθιώτιδας και Δομοκού. Ο Άρης με τον Ερμή θα μιλήσουν από τον εξώστη του Επαρχείου Καρπενησίου μπροστά σε μία απίστευτη λαοθάλασσα που τους αποθεώνει συνεχώς με ζητωκραυγές και συνθήματα! 

Ο Άρης με τον Ερμή

Ακολουθεί τρικούβερτο γλέντι στην ιστορική πλατεία του Μάρκου Μπότσαρη! Θα είναι ένα ανεπανάληπτο ενωτικό λαϊκό πανηγύρι -πραγματική γιορτή της λευτεριάς- που θα αφήσει εποχή! Είναι εκείνη η πολυπόθητη ώρα της φτωχολογιάς που λαχταρά να απολαύσει τους καρπούς του αιματηρού αγώνα της και να ξεσπαθώσει αφήνοντας ξοπίσω όσα την πίκραναν και την ταλαιπώρησαν τα προηγούμενα μαύρα χρόνια! Ναι, εδώ επάνω στα βουνά του Άρη δεν υφίσταται πλέον σκλαβιά! 

Όλοι χαίρονται ολόψυχα το πρώτο σκίρτημα της λευτεριάς: Νέοι, γέροι και παιδιά κατηφορίζουν συνεχώς απ’ όλα τα σοκάκια της πόλης για την πλατεία, ενώ και πολλοί ακόμη συρρέουν από τα χωριά προς το Καρπενήσι! Το κρασί και το τσίπουρο ρέουν άφθονα, τα ψητά στριφογυρνάνε στις σούβλες, τα βιολιά και τα κλαρίνα έχουν την τιμητική τους! Το κέφι ανάβει, ο ενθουσιασμός κορυφώνεται! Και οι πάντα εκδηλωτικοί Ευρυτάνες παρέα με τους αντάρτες του ΕΛΑΣ πίνουν, χορεύουν και γλεντάνε κάτω από τα πλατάνια της πλατείας, με γνήσια παραδοσιακά τραγούδια και λεβέντικους αντάρτικους παιάνες, γιορτάζοντας έτσι σαν μια γροθιά αυτή την τόσο ξεχωριστή ημέρα που σηματοδοτεί τα πρώτα ορατά αποτελέσματα της Νίκης του Ένοπλου Λαού εναντίον της βάρβαρης φασιστικής κατοχής.

"Λευτεριά πανώρια κόρη κατεβαίνει από τα όρη κι ο λαός την αγκαλιάζει και χορεύει και γιορτάζει..."

Για όλα τα επόμενα χρόνια η Ευρυτανία θα αποτελέσει το λίκνο του Αντιστασιακού Κινήματος. Εκεί θα εδρεύουν -και επισήμως πλέον- για μεγάλο διάστημα τα ανώτατα κλιμάκια του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ, του ΚΚΕ και των συναφών οργανώσεων της λαϊκής πάλης! 

Ο ανυπότακτος τόπος μας θα ακολουθήσει την παλιά ηρωική παράδοση των Κατσαντωναίων και των Καραϊσκάκηδων με το θρυλικό, πλέον, ΕΑΜ και τον Ελληνικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό του, τον ηρωικό ΕΛΑΣ!

Τα γράμματα και οι τέχνες θα γνωρίσουν πρωτοφανή άνθηση! Σχολεία, παιδικοί σταθμοί, θεατρικές σκηνές, χορωδίες, εκθέσεις φωτογραφίας και ζωγραφικής, βιβλιοθήκες, εφημερίδες, καθώς και η μαζική συμμετοχή του κόσμου στις αυτοδιοικητικές συνελεύσεις, θα δώσουν το στίγμα της νέας πολιτιστικής Λαοκρατικής Αναγέννησης! 

Παιδική χορωδία στο Εαμοελασίτικο Καρπενήσι

Στην Ελεύθερη Ευρυτανία, μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο από την εκδίωξη των ιταλών κατακτητών, θα συγκροτηθεί η περίφημη Κυβέρνηση του Βουνού (Βίνιανη 10 Μαρτίου 1944) ενώ θα πραγματωθεί και η αλησμόνητη Εθνοσυνέλευση της Αντίστασης (Κορυσχάδες 14-27 Μάη 1944)

Μπάντα του ΕΛΑΣ στις Κορυσχάδες Ευρυτανίας

"Δουλειά, χαρά και μόρφωση
να το ιδανικό μας!
και θέλουμε στον τόπο μας,
Ελλάδα μας,
αφέντη το λαό μας!"

"Ευρυτάνας ιχνηλάτης"

Διαδικτυακός Ψεκασμός

Πως αναγνωρίζουμε ένα ψεκασμένο άρθρο μονάχα από τον τίτλο! (Α' Μέρος)

Ξεκινώ μια προσπάθεια να καταδείξω πως λειτουργεί ο διαδικτυακός μηχανισμός της παραπληροφόρησης και της διασποράς ψεκασμένων και φασιστικών ειδήσεων, που από το 2008, και μετά το ξέσπασμα της κρίσης στις ΗΠΑ, έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις.

Ο σκοπός των εμπνευστών αυτών των άρθρων δεν είναι πάντα προφανής. Αυτό που προσπαθούν να πετύχουν πέρα από την εσκεμμένη παραπληροφόρηση είναι η δημιουργία κλίματος ενάντια σε ανθρώπους ή και ομάδες που είναι διαχρονικά στοχευμένες από τους φασίστες.

Τα εύκολα θύματα του συστήματος παρουσιάζονται ως θύτες: Οι μετανάστες, κυρίως οι μουσουλμάνοι, οι πρόσφυγες και φυσικά οι κομμουνιστικές πανανθρώπινες ιδέες. 

Ο βαθύτερος στόχος όμως είναι άλλος κι αρκετά πιο επικίνδυνος: 

Η δηλητηρίαση της λογικής των προοδευτικών, και κυρίως των νέων, ανθρώπων ενισχύοντας τα ανθρωποφαγικά αντανακλαστικά τους κι η μαζική υιοθέτηση φασιστικών κι εθνικιστικών επιχειρημάτων, κάνοντας την προπαγάνδα του συστήματος και των φασιστών πιο εύκολη και ταυτόχρονα ολοένα και πιο δύσκολη την αντιμετώπιση και τη συσπείρωση του λαού σε ταξικό προσανατολισμό.

 Κι εδώ ισχύει το ΑΞΙΩΜΑ: 

“Όσο μεγαλύτερο το ψέμα, τόσο πιο πιστευτό γίνεται!”

Μέσα από τις ίδιες ιστοσελίδες, που μπορεί να είναι ακόμα και αθλητικές, εμφανίζονται πολλές φορές άρθρα καθαρά πολιτικού χαρακτήρα, που έχουν ως στόχο να συσκοτίσουν τις αιτίες της δομικής κρίσης του παγκόσμιου καπιταλισμού, παρουσιάζοντας ως φταίχτες τους πολιτικούς γενικά, τους 300 της βουλής, τα λαμόγια, τους δημόσιους υπαλλήλους, τους μικρομαγαζάτορες, τους μετανάστες κτλ κτλ.  

Γενικά τέτοιου είδους άρθρα έχουν σαν πυρήνα την διαστρεβλωμένη αιτία της παγκόσμιας κρίσης, που παρουσιάζεται όχι ως δομικό φαινόμενο του συστήματος, που επαναλαμβάνεται μάλιστα κάθε 20-30 χρόνια, αλλά σαν κάτι το τοπικό, σαν κάτι το ιδιαίτερο, σαν μια συνωμοσία κάποιων σκοτεινών και αόρατων “κέντρων”, που πίσω τους κρύβονται οι ξένοι, οι “σιωνιστές”, οι εβραίοι, οι προδότες του “έθνους”, οι κομμουνιστές κτλ, και που όλοι αυτοί συνεργάζονται με οργανώσεις με εντελώς αποκρυφιστικό τρόπο λειτουργίας, έχοντας ως στόχο να πλήξουν μόνο τους Έλληνες και τον ελληνικό και χριστιανικό “πολιτισμό” γενικότερα.

Τέτοια άρθρα βρίθουν από “αποκαλύψεις”, που είτε είναι εντελώς ψευδείς κι είναι δύσκολο για κάποιον με λίγες γνώσεις να διασταυρώσει, είτε είναι κατασκευασμένες ειδήσεις ή δηλώσεις, που πάλι πρέπει να αφιερώσεις πολύτιμο χρόνο για να αποδείξεις την παντελή αναξιοπιστία τους.

Κάθε τέτοιο άρθρο διαπνέεται από την γκεμπελική προπαγάνδα 

“Πες, πες, πες, στο τέλος κάτι θα μείνει”.

Η μαζική και συντονισμένη διάδοση -από συγκεκριμένες σελίδες- τέτοιων άρθρων ή “ειδήσεων” -χωρίς καμιά απολύτως εξακρίβωση- δεν είναι ούτε τυχαία, ούτε ασυνείδητη ή “ερασιτεχνική”. Γίνεται κατά συρροή κι εξακολούθηση, σχεδόν πάντα από τα ίδια σάιτ, πού μάλιστα χαίρουν ευρείας αποδοχής.

Δεκάδες “δημοσιογραφικές” ιστοσελίδες αναλαμβάνουν ως εργολαβία το έργο αυτό, που τις πιο πολλές φορές έχει φασιστική ή κρυφο-φασιστική πηγή κι η οποία πρέπει οπωσδήποτε, για ευνόητους λόγους να αποκρυφτεί.

Το “παράδοξο” εμφανίζεται όταν τέτοιες ειδήσεις αναπαράγονται και από αρκετά σάιτ που έχουν αντιφασιστικό προφίλ, αλλά αυτό δείχνει πως λειτουργούν σαν δούρειος ίππος, σαν φερετζές, για να περνάνε τα μηνύματα πιο εύκολα και πιο στοχευμένα.

Με το που θα εμφανιστεί για πρώτη φορά ένα τέτοιο άρθρο, το πολύ μέσα σε δύο ώρες δεκάδες τέτοια σάιτ θα την αναπαράξουν, δίνοντας το καθένα ως αρχική πηγή το άλλο κι έτσι δεν φαίνεται πουθενά η πραγματική(φασιστική) προέλευση.

Μέσα σε 12 ώρες μεγάλα ειδησεογραφικά μέσα αναπαράγουν αυτούσια την είδηση χωρίς κανέναν έλεγχο, καμιά διασταύρωση και πάντα τα άρθρα αυτά εμφανίζονται ανώνυμα! 

Μετά τη βρώμικη δουλειά της περαιτέρω διάδοσης αναλαμβάνουν οι “ψεκασμένοι” χρήστες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (facebook κυρίως αλλά και tweeter) και φτάνει η αναπαραγωγή να γίνεται ακόμα και από τα αθώα-θύματα της κρυφο-φασιστικής προπαγάνδας.

Ο μηχανισμός είναι πολύ συγκεκριμένος και πατάει σχεδόν πάντα σε κάποιον από τους παρακάτω άξονες:

• Σε θεωρίες συνωμοσίας
• Στην Αρχαιολατρεία-Αρχαιοπληξία
  
• Στους ήρωες του 1821
• Στην ελληνική “ανωτερότητα”
• Σε “προφητείες”
• Στο θρησκευτικό φανατισμό
• Στην “αγάπη” προς την “πατρίδα”
• Στα συναισθήματα οργής και απογοήτευσης που διακατέχουν το λαό και περισσότερο τους μικροαστούς

Ακόμα ένα χαρακτηριστικό τέτοιων ψεκασμένων ειδήσεων είναι η υπερπροβολή της Ρωσίας (ξανθό γένος), του Πούτιν (εμφανίζεται πάντα ως σύμμαχος και προστάτης των ορθόδοξων λαών), του Αγίου Όρους (ειδικά οι μονές που είναι ρωσικής επιρροής) και τώρα τελευταία και του Τράμπ.

Η φρασεολογία των ψεκασμένων τίτλων είναι επίσης χαρακτηριστική κι έχει καταντήσει λίγο έως πολύ τετριμμένη.

Τίτλοι ειδήσεων με λέξεις ή φράσεις όπως: 

“ΣΟΚ”, “ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ”, “Θα τρίβετε τα μάτια σας”, “Δείτε τώρα”, “Έκτακτη είδηση”, “Συμβαίνει τώρα”, “Φρίκη” και άλλες παρόμοιες φράσεις παραπέμπουν περισσότερο στην περιέργεια και στο κουτσομπολιό παρά στη λογική των αναγνωστών.

Τις περισσότερες φορές η μασκαρεμένη “είδηση”, είτε είναι απλά υπερβολική, είτε πλήρως παραπλανητική. Κι έχει ως κύριο σκοπό το γρήγορο κέρδος της σελίδας από διαφημίσεις, από την απότομη αύξηση της επισκεψιμότητας, μέσω της εκβίασης των αναγνωστών να κάνουν κλικ (click farming). Αυτός ο τρόπος προβολής είναι σχετικά ακίνδυνος, αλλά μας κοστίζει χρόνο και δεν προσφέρει καμιά ουσιαστική πληροφορία!

Όταν όμως οι παραπάνω εκφράσεις συνδυαστούν με μια από τις παρακάτω φράσεις ή λέξεις τότε η “είδηση” είναι 100% από κρυφο-φασιστική εώς ανοιχτά φασιστική πηγή και μάλιστα χωρίς καμιά απολύτως εξαίρεση.

ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ: 

Σε άρθρα, βίντεο και εικόνες που χρησιμοποιούν τις παρακάτω λέξεις ή φράσεις:

• Νέα Τάξη Πραγμάτων (για Καπιταλισμό και ιμπεριαλισμό ούτε λόγος)
• Έθνος (για αστική ή εργατική τάξη ούτε λόγος)
• Έλληνες ή Ελληνική Φυλή (παντελής απουσία ταξικού διαχωρισμού και πάντα σε αντιπαράθεση με τους ξένους)
• Δείτε το πριν το κατεβάσουν! (αλήθεια πότε είδατε κάτι και μετά κατέβηκε;)
• Να γιατί! (εξήγηση από τις “σχολές” Λιακόπουλου, Βελόπουλου και Πλεύρη)
• Λάθρο ή Λαθρομετανάστες (αυτομάτως χτυπά το θύμα)
• Κατάλαβες τώρα γιατί; (με μεγάλη δόση αλαζονείας)
• Ισλαμοφασισμός (προσπάθεια να κρύψουν την φασιστική ιδεολογία των συντακτών)
• Κατοχική κυβέρνηση
  
• Δοσίλογη κυβέρνηση
• Πουλημένοι
• Μεταπολίτευση
• Ξεπουλάνε την Πατρίδα
• Προδότες του έθνους (γενικά και αόριστα, πάλι χωρίς ταξικό διαχωρισμό)
• Αφύπνιση ή Ξυπνάτε (μιλούν σαν πεφωτισμένοι)
• Συνέλληνες (Μια λέξη πραγματικά βγαλμένη στα χρόνια της κρίσης, για γέλια)
• Πατριώτη (πάντα σε αντιπαράθεση με τους “προδότες”)

Τέτοιες ιστοσελίδες είναι δεκάδες κι εδώ θα αναφέρω μονάχα τις πολύ “βαριές” περιπτώσεις από την δική μου εμπειρία (σε παρένθεση οι ιδιοκτήτες ή οι διευθυντές): 

Makeleio.gr (Στέφανος Χίος)

protothema.gr (Θ. Αναστασιάδης)
Newsit.gr (Ν. Ευαγγελάτος)
parapolitika.gr (B. Μαρινάκης)
zoogla.gr (Μ. Τριανταφυλλόπουλος)
Newsbomb.gr (Δ. Γιαννακόπουλος)
palo.grkwloxaneio.gr
parakato.gr
katoxika.gr

hellas-now.gr
kalimeraellada.gr
pronews.gr
veteranos.gr
orthodoxia.gr
freepen.gr
Βήμα Ορθοδοξίας
olympia.gr
fimes.gr
Deiteto.gr
Αετός Αποκάλυψης
Sygklonistiko.grΞυπνάτε ρε
Press.gr
Hellasforce.com κι άλλα...

Αθλητικά σάιτ όπως:

Gazetta.gr (Ροδόλφος Οντόνι)
Sport-fm.gr (Γ. Αλαφούζος)
Sport24.gr (Π. Διαμαντόπουλος) κι άλλα...

Βέβαια στο διαδίκτυο υπάρχουν και κάποια -δυστυχώς όμως ελάχιστες- ιστοσελίδες οι οποίες ασχολούνται αποκλειστικά με την επαλήθευση ή την κατάρριψη των ψεκασμένων ειδήσεων με το πιο γνωστό από αυτά είναι το “ελληνικές απάτες” ellinikahoaxes.gr

Σαν υπεύθυνοι χρήστες του διαδικτύου λοιπόν, είναι σίγουρα καλύτερο να αναπαράγουμε ειδήσεις για τις οποίες είμαστε απολύτως βέβαιοι για την ισχύ τους και τις έχουμε διασταυρώσει. Αποφεύγουμε να κοινοποιήσουμε μια είδηση που αποσκοπεί μόνο στο να διεγείρει τα ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ μας σε βάρος της αλήθειας και της λογικής.

Με τον τρόπο αυτό προστατεύουμε τις επαφές μας, αλλά και αξιοπιστία μας. Καλύτερα λοιπόν είναι να μειώσουμε την ποσότητα των κοινοποιήσεων και να αρχίσουμε να δίνουμε μεγαλύτερη έμφαση στην ποιότητα. Με αυτό τον τρόπο βάζουμε ένα σοβαρό εμπόδιο στην φασιστική ιδεολογική διασπορά και πάμε ένα βήμα μπρος την υπόθεση της ενημέρωσης των φίλων μας.

Κι όταν διαπιστώσουμε ότι μια ιστοσελίδα παραπλανεί συστηματικά τους αναγνώστες της, η ΜΟΝΗ τιμωρία που επιβάλλεται και την πονά πραγματικά, είναι η δημόσια καταγγελία της κι η οριστική διακοπή της επισκεψιμότητας. 

Μόνο έτσι θα περάσουμε το μήνυμα στους διαχειριστές της ότι δεν πρέπει να μας βλέπουν ως πρόβατα, που μας πουλάνε σανό, αλλά ως σκεπτόμενοι άνθρωποι που αξίζουμε κάθε σεβασμό.

Δημήτρης Χονδρός
Εκπαιδευτικός
Μηχανικός Πληροφορικής

Εκεί που έχω ταξιδέψει εγώ

 Εκεί που έχω ταξιδέψει εγώ

Οι Παναθηναϊκοί έχουν ένα σύνθημα με τον τίτλο της ανάρτησης, υπονοώντας τις μεγάλες πορείες της ομάδας τους στην Ευρώπη και τα ταξίδια που τους έχει "χαρίσει" (σε εισαγωγικά το ρήμα, εκτός κι αν είστε από τους μετακινούμενους υπαλλήλους-οπαδούς του εκάστοτε αφεντικού). Ούτε στο πιο τρελό τους όνειρο δε θα μπορούσαν να σκεφτούν ωστόσο το χουνέρι του Τράκη στους παίκτες του μπασκετικού ΠΑΟ και την οδική επιστροφή με ΚΤΕΛ από την πόλη, μετά την ήττα από τη Φενέρ.

Πάλι καλά που δεν έχασαν από τη Μακάμπι στο Τελ Αβίβ -στην τελευταία αγωνιστική της κανονικής διάρκειας- για να περάσει το πούλμαν μέσα από όλες τις εμπόλεμες περιοχές (Συρία, Κουρδιστάν και Λίβανος). Ή να χρειαστεί να γυρίσουν κολυμπώντας, όπως είχε πει πριν από ένα μεγάλο διπλό στην Πόρτο, το 95', ο Ρότσα.

Ο Γιαννακόπουλος φλέρταρε για κάποιο διάστημα με χαρακτηριστικά της... "εθνικής αστικής τάξης", στηρίζοντας κατά σειρά Τσίπρα, Τραμπ, Λεπέν και βασικά μέτρα προστατευτισμού για την ελληνική οικονομία και τους φαρμακοβιομήχανους. Αλλά στην πράξη δεν κατάφερε ποτέ να ξεφύγει από αυτό που η 17Ν έλεγε στις προκηρύξεις της "λούμπεν αστική τάξη".

Τέσσερις παίκτες του ΠΑΟ αρνήθηκαν να πειθαρχήσουν στο καψόνι και γύρισαν μόνοι τους με αεροπλάνο στην Αθήνα. Είναι βαρύς ο τίτλος του "αντάρτη" για να τους βαφτίσουμε τέτοιους -πχ όπως κάτι τοπικούς υποψήφιους του δικομματισμού, που κατέβαιναν χωρίς το επίσημο χρίσμα- αλλά στις μέρες μας χρειάζεται να επιβραβεύουμε και τα αυτονόητα. Σε άλλες εποχές βέβαια είναι ζήτημα αν θα τολμούσε κάτι τέτοιο ο Τράκης, απέναντι σε προσωπικότητες όπως ο Ράτζα, ο Ομπράντοβιτς (που τον απέκλεισε) κι ο Γιασικεβίτσιους (που φημολογείται ότι μπορεί να έρθει).

Στην τετράδα της ανταρσίας είναι τρεις Αμερικάνοι -που έχουν συμβόλαιο ως το καλοκαίρι και μπορούν να βρουν εύκολα ένα άλλο στο εξωτερικό- κι ένας μόνο Έλληνας, ο Φώτσης, που πάτησε τα 36 και τους γράφει όλους στα τρία κύπελλα Ευρωλίγκας που έχει πάρει, ενώ μπορεί να έχει κάτι από την τρέλα του κολλητού του, του Λάζαρου.

Κάποιοι μπορεί να περίμεναν περισσότερα από τον Παππά και να είχαν μεγαλύτερες απαιτήσεις. Αλλά αφενός του έχει βγει το όνομα και προσέχει, αφετέρου αν τελειώσει από τους πράσινους, του μένει μόνο το εξωτερικό. Και τέλος πάντων ποτέ κανείς δεν είπε ότι ο Παππάς έχει ολοκληρωμένη συνείδηση επαναστάτη ή ότι είναι κάτι παραπάνω από απλός οπαδός-συνεργαζόμενος με το κόμμα.

Το οποίο είναι το μόνο που έχει μεγάλες πορείες και πραγματικούς αντάρτες. Και θα κολλούσε και σε αυτό ο τίτλος της ανάρτησης, αν σκεφτεί κανείς τι έχει γίνει τα τελευταία χρόνια. Πχ τις πρόσφατες εκδηλώσεις για τα 70χρονα του ΔΣΕ, το "γεωγραφικό-ταξιδιωτικό" βιβλιαράκι στα χνάρια του ΔΣΕ, τα προσκυνήματα στη Μακρόνησο, τις εκδρομές (μεταξύ άλλων και στη Γαύδο), τις περιηγήσεις στο βουνό, τα διήμερα της οργάνωσης, τις διαδηλώσεις στα σύνορα το 99', με τους βομβαρδισμούς, κοκ..

Χτες, βγήκε και το ζευγάρι για τον τελικό του κυπέλλου στο ποδόσφαιρο. Μάχη δικεφάλων για πρώτη φορά από το 1983 (στα πρώτα χρόνια της αλλαγής). Και μάχη Σαββίδη-Μελισσανίδη, για πρώτη φορά στη "νέα εποχή", όπου φαίνεται να αλλάζουν τα κόζια -γι' αυτό ίσως πήραν και κάποια διαιτητικά σπόρια- κι οι δυο τους μονομαχούν για τον έλεγχο της διάδοχης κατάστασης στην ΕΠΟ. Κι αν κάποιος οπαδός δυσκολεύεται να καταλάβει τον όρο "λυκοσυμμαχία" και του πέφτουν πολλές οι συλλαβές, μπορεί να το καταλάβει από την μπάλα και την πρόσκαιρη "φιλία" των δύο προέδρων-καπιταλιστών.

Σήμερα στη Βουλή, η κυβέρνηση της ΔΦΑ κατέθεσε φωτογραφική ρύθμιση που χαρίζει χρέη στο Σαββίδη και κριτικάρει την αντιπολίτευση γιατί κατηγορεί όσους δεν έχουν προσκυνήσει τη δική της διαπλοκή. Νέα τζάκια, παλιά τζάκια, υγιής επιχειρηματικότητα, και δικομματικός καβγάς, ποιος από τους δύο υπηρετεί καλύτερα την αστική τάξη. Αλλά η μεγάλη διαφορά και το ηθικό πλεονέκτημα της ΔΦΑ είναι ότι δεν παίρνει μίζες. Απλώς χαρίζει χρέη, ξεπουλάει τη δημόσια περιουσία και μοιράζει δουλειές και κρατικό χρήμα, χωρίς διακρίσεις κι ιδεοληψίες. Αυτό είναι αριστερό σήμερα...

Χτες επίσης, κάποιοι μπράβοι του Μελισσανίδη, μεταμφιεσμένοι σε οπαδούς (αν και αυτά τα δύο τα χωρίζει, πολλές φορές, τυπική απόσταση) επιχείρησαν να δημιουργήσουν ένταση, σκηνικά και κλίμα τρομοκρατίας στα πέριξ (και μπορεί να είχαν περάσει και στα ενδότερα, αν δεν είχαν βρει αντίσταση) μιας εκδήλωσης του εξωκοινοβουλίου και των αυτοδιοικητικών κινήσεων της Ανταρσυα. Ξεκάθαρη

Όσοι δεν καταλαβαίνουν πόσο καταστροφικό είναι να μπλέκουν την αγάπη τους για την ομάδα με τα συμφέροντα και την τσέπη του προέδρου της, γίνονται ουσιαστικά συνυπεύθυνοι στις τραμπούκικες επιθέσεις των κολαούζων τους.
Από την άλλη, όσοι δυσκολεύονται να καταλάβουν τι σημαίνει οπορτουνισμός, πατάω σε δυο βάρκες κτλ, μπορούν να δουν πχ τη μεσοβέζικη στάση του Βασιλόπουλου, που θέλει να τους κρατήσει όλους ευχαριστημένους -αν και μόνο με αυτό το σκεπτικό δεν εκλέχτηκε.

-Εν τω μεταξύ, στη γειτονική ΠΓΔΜ το φιτίλι ανάβει και τα σύννεφα συσσωρεύονται πλέον σε απόσταση βολής. Αλλά -εντάξει μωρέ τώρα- δε συντρέχει ακόμα σοβαρός λόγος ανησυχίας. Μακριά από εμάς, κι ας είναι και δίπλα μας.
Άσε που φαντάζομαι το δικό μας αριστεροχώρι σε αντίστοιχη περίπτωση εφόδου στο κοινοβούλιο, να ενθουσιάζεται με το "νέο και ελπιδοφόρο" που δεν πρέπει να το σνομπάρουμε, να προσπαθεί να μπολιάσει το αυθόρμητο, κοκ.

-Σε αυτόν το σύνδεσμο, μπορείτε να δείτε την ανακοίνωση της ΚΕ του Κόμματος των Λαών της Ισπανίας, που ενημερώνει για την ύπαρξη φράξιας στο κόμμα και τη διαγραφή μιας σειράς στελεχών του, που αποτελούσαν σχεδόν το 1/3 της παλιάς Κεντρικής Επιτροπής. Ανάμεσα στα τρία ονόματα των νεολαίων πρέπει να είναι και μια (πρώην) σφισσα, που βρέθηκε πολύ πρόσφατα στην Ελλάδα, στα πλαίσια διάφορων εκδηλώσεων.

Το ενημερωτικό σημείωμα δεν αναφέρει διευκρινιστικές λεπτομέρειες για τη φύση και την πολιτική βάση της φράξιας. Όπως και να έχει, δεν είναι ευχάριστη εξέλιξη σε ένα σχετικά μικρό και αδύναμο κόμμα να υπάρχουν τέτοιες περιπέτειες και πισωγυρίσματα. Αν και σε αυτές τις περιπτώσεις, ισχύει το "κάθε εμπόδιο για καλό".

-Την προσεχή Κυριακή, στις 22.15 η ΕΡΤ-2 προβάλλει το ντοκιμαντέρ "Ludlow - Οι Έλληνες στους πολέμους του Άνθρακα" για την εργατική κινητοποίηση στα κολαστήρια των ορυχείων Ροκφέλερ στο Κολοράντο, την αιματηρή καταστολή της και τη θυσία του Λούη Τίκα (Ηλία Σπαντιδάκη) που συνέδεσε το όνομά του με αυτόν τον αγώνα. Συγκεκριμένα η ταινία...

...αφηγείται την ιστορία Ελλήνων μεταναστών, οι οποίοι στις αρχές του περασμένου αιώνα βρέθηκαν στο Κολοράντο να δουλεύουν κάτω από απάνθρωπες συνθήκες στα ορυχεία του Ροκφέλερ και που μαζί με χιλιάδες άλλους μετανάστες ξεσηκώθηκαν, μετά τη Σφαγή του Λάντλοου, καταφεύγοντας στα όπλα για να υπερασπιστούν τη ζωή τους και το δίκιο τους.

Ο Πόλεμος του Άνθρακα στο Κολοράντο είναι μια ιστορία ξεχασμένη, φυλαγμένη ωστόσο στη μνήμη των παιδιών και των εγγονών τους που μας τη μεταφέρουν με συγκίνηση και υπερηφάνεια για τους παππούδες τους και με θυμό για τις αδικίες που αντιμετωπίσανε.

Η ιστορία συμπληρώνεται από συνεντεύξεις με ιστορικούς και συγγραφείς, τεκμηριώνεται με σπάνιο αρχειακό υλικό και ξαναζωντανεύει με βίντεο και φωτογραφίες της απεργίας και τις εξαιρετικές επιλογές τραγουδιών και μουσικής.

Η παραγωγή είναι της μη κερδοσκοπικής εταιρίας Απόστολος Μπερδεμπές, που είχε αναλάβει και το πολύ αξιόλογο -παρά κάποιες επιμέρους πολιτικές ενστάσεις που μπορεί να έχει κανείς- ντοκιμαντέρ "Ταξισυνειδησία". Σε κάθε περίπτωση, αξίζει να το παρακολουθήσετε, αν δεν το έχετε δει ήδη.

Υγ: αξίζει να διαβάσετε επίσης αυτήν την επιστολή εργαζόμενου, με αφορμή την πρόσφατη διαφημιστική καμπάνια της αλυσίδας Σούπερ-Μάρκετ Βασιλόπουλος.

Μαχητική παρέμβαση Λαφαζάνη στο Ειρηνοδικείο κατά των πλειστηριασμών!

Μαχητική παρέμβαση πραγματοποίησε χθες ο Παναγιώτης Λαφαζάνης μαζί με την Λαϊκή Ενότητα στο Ειρηνοδικείο της Αθήνας αποτρέποντας πλειστηριασμούς λαϊκών κατοικιών. Ο κύριος Λαφαζάνης μαζί με τους υπόλοιπους διαδηλωτές πήραν στην κυριολεξία στο κυνήγι κοράκια συμβολαιογράφους που θέλησαν να αρπάξουν την λαϊκή κατοικία. Ευτυχώς στα Ειρηνοδικεία κάθε Τετάρτη τρέχουν πραγματικοί αγωνιστές σαν τον Παναγιώτη Λαφαζάνη και δεν επιτρέπουν να γίνονται πλειστηριασμοί.

Τα τηλεοπτικά κανάλια της διαπλοκής δεν μπόρεσαν χθες να αποσιωπήσουν την δράση του Παναγιώτη Λαφαζάνη και αναγκάστηκαν όλα να μεταδώσουν εικόνες από την αγωνιστική του στάση που μαζί με την αγωνιστική στάση των υπόλοιπων μελών της Λαϊκής Ενότητας, έσωσαν και χθες τη λαϊκή κατοικία.

Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης δεν είναι όμως κάποιος που εμφανίστηκε χθες. Είναι ένας άνθρωπος με μακρά αγωνιστική ιστορία και αξίζει κάποιος να τον εμπιστευτεί για να δώσει τέλος στους πλειστηριασμούς και να βγάλει την χώρα από το τέλμα. Δεν θα κάνουμε αναφορά στο μακρινό αγωνιστικό παρελθόν του Παναγιώτη Λαφαζάνη, αλλά στο πρόσφατο.

Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης με τους συναγωνιστές του στις 20 Φλεβάρη του 2015, ένα μόλις μήνα μετά την εκλογή τους στην διακυβέρνηση, υπέγραψαν με την τρόικα την επέκταση του 2^ου μνημονίου με ότι αυτό συνεπαγόταν, αντί να σκίσουν τα μνημόνια όπως είχαν τάξει! Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης και οι συναγωνιστές του εκτός του ότι υπέγραψαν την επέκταση του 2^ου μνημονίου επέμεναν να μας δουλεύουν μαζί με τον Τσίπρα κατάμουτρα και να μας λένε ότι δεν υπέγραψαν κάτι τέτοιο! Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης και οι συναγωνιστές του κατήγγελλαν όποιον τολμούσε να καταγγείλει την κυβέρνηση Τσίπρα για την επέκταση του 2^ου μνημονίου, ως προβοκάτορα!

Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης και οι συναγωνιστές του, στη συζήτηση στο Κοινοβούλιο για την ερώτηση που θα τεθεί στο δημοψήφισμα δημιούργησαν ένα δημοψήφισμα με εκείνα τα περίφημα ερωτήματα που πάνω – κάτω έλεγαν «ΟΧΙ στα μνημόνια των Ευρωπαίων» και «ΝΑΙ στα μνημόνια των Συριζαίων». Στην παρέμβαση του ΚΚΕ που ζήτησε να τεθεί ξεκάθαρα το ζήτημα στο δημοψήφισμα έτσι ώστε ο λαός να μπορεί να αρνηθεί και τα μνημόνια των Ευρωπαίων και τα μνημόνια των Συριζαίων, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης και οι συναγωνιστές του κατήγγειλαν τότε μέσω του πρωθυπουργού τους Αλέξη Τσίπρα το ΚΚΕ για μικροπολιτικά παιχνίδια και επέμειναν σ’ ένα δημοψήφισμα της πλάκας που έλεγε «ΟΧΙ στα μνημόνια των Ευρωπαίων» και «ΝΑΙ στα μνημόνια των Συριζαίων»!

Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης και οι συναγωνιστές του μαζί με τον πρωθυπουργό τους οδήγησαν τον Ελληνικό λαό σ’ ένα δημοψήφισμα στο οποίο τον ρωτούσαν αν θέλει μνημόνια, λίγους μήνες μετά την εκλογή τους από τον Ελληνικό λαό με σαφή εντολή να σκίσουν τα μνημόνια! Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης μαζί με τους συναγωνιστές του κατήγγελλε τότε το ΚΚΕ και όποιον κατηγορούσε το δημοψήφισμα ως στημένο κι από πριν ξεπουλημένο αφού όποιο και να ήταν το αποτέλεσμα ο ΣΥΡΙΖΑ θα υπέγραφε μνημόνια! Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης και οι συναγωνιστές του μαζί με τον πρωθυπουργό τους έσυραν τον λαό στο δημοψήφισμα με κλειστές τράπεζες και με χίλιους δυο εκβιασμούς να κρέμονται πάνω από το κεφάλι του!

Ο Ελληνικός λαός ψήφισε τελικά «ΟΧΙ» παρά τους εκβιασμούς! Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης και οι συναγωνιστές του δεν έριξαν την κυβέρνηση που από το ίδιο βράδυ άρχισε διαπραγματεύσεις για να υπογράψει το 3^ομνημόνιο! Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης δεν έριξε τον πρωθυπουργό του που λίγο αργότερα μετέτρεψε το «ΟΧΙ» σε «ΝΑΙ»!

Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης και οι συναγωνιστές του συναίνεσαν να ανοίξει η Βουλή παραμονές Δεκαπενταύγουστου του 2015 για να ψηφιστεί το 3^ομνημόνιο! Αφού ο Παναγιώτης Λαφαζάνης άνοιξε και την Βουλή μαζί με τον Αλέξη Τσίπρα, κατόπιν μαζί με τους συνοδοιπόρους του έκανε τον τζάμπα μάγκα, αφού το μνημόνιο θα ψήφιζε και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και το ΠΟΤΑΜΙ κι έτσι δεν χρειαζόταν η δική του συνδρομή. Έτσι ο Παναγιώτης Λαφαζάνης άρχισε να παριστάνει τον αντιφρονούντα!

Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης και οι συναγωνιστές του δεν αποχώρησαν από την κυβέρνηση της Αριστεράς ούτε μετά την ψήφιση του 3^ου μνημονίου, αλλά αποχώρησαν όταν ο αρχηγός τους προκήρυξε τις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015, γιατί πήραν πρέφα ότι δεν πρόκειται να τους έχει στις βουλευτικές λίστες! Τους την έφερε μάλλον γιατί αυτό ζήτησαν οι θεσμοί, ενώ ο Παναγιώτης Λαφαζάνης αποδείχτηκε συνεπής στην υπηρέτηση των μνημονίων.

Ίσως πάλι ο Παναγιώτης Λαφαζάνης και οι συναγωνιστές του να μην μπήκαν στις βουλευτικές λίστες του ΣΥΡΙΖΑ του Σεπτέμβρη του 2015 γιατί το σύστημα έβλεπε μακριά! Εάν ο Παναγιώτης και τα υπόλοιπα παλικάρια της Λαϊκής Ενότητας έμπαιναν στις λίστες του ΣΥΡΙΖΑ τώρα ποιον θα προέβαλαν τα κανάλια ως επαναστάτη κατά των πλειστηριασμών;! Ποιος θα αγωνιζόταν στα δικαστήρια κατά των πλειστηριασμών και μάλιστα χωρίς κανένας να τον κυνηγάει με τις λεμονόκουπες, γιατί αγωνίζεται εναντίον μιας κατάστασης που δημιούργησε και ο ίδιος;!

Εμείς συμβουλεύουμε ανεπιφύλακτα να ρίξετε στις επερχόμενες εκλογές (μυρίζουν αφού ο Παναγιώτης βγήκε παγανιά) Παναγιώτη δαγκωτό! Είναι σαν να βλέπουμε μπροστά μας το μέλλον! Τον Παναγιώτη πρωθυπουργό να μας λέει ότι «χωρίς μνημόνια γρανάζι δεν γυρνά» και να ζητάει νέες ανθρωποθυσίες καθώς ένας καινούργιος Λαφαζάνης που θα φύγει από τον Λαφαζάνη θα αγωνίζεται στα ειρηνοδικεία κατά των κατασχέσεων που θα κάνει ο Λαφαζάνης! Ο Τσίπρας, ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας τότε, θα δηλώνει ακόμα πως δεν συμφωνεί με το μνημόνια και θα βγάζει έρπη στο άκουσμά τους!

Καλή λευτεριά!

Νάβις

Νέα σελίδα... ίδιο έργο

Νέα σελίδα... ίδιο έργο

Για σελίδα που «αλλάζει» μιλάνε τα κυβερνητικά στελέχη όλο και πιο συχνά, όσο έρχεται και πιο κοντά το κλείσιμο της δεύτερης «αξιολόγησης» του τρίτου μνημονίου, που, σύμφωνα με την κυβερνητική επιχειρηματολογία, μπορεί να στείλει στους επιχειρηματικούς ομίλους τα «κατάλληλα μηνύματα», που δεν είναι άλλα απ' το ότι οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και το τσάκισμα της εργατικής τάξης προχωράνε και θα προχωράνε για πολλά ακόμα χρόνια, μαζί με μια σειρά από «διευκολύνσεις» και ζεστό χρήμα, που είναι εδώ και τους περιμένουν «με ανοιχτές αγκάλες», ιδιαίτερα αν «ξεκλειδώσει» η συμμετοχή στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ.
Από την άποψη αυτή, η «νέα σελίδα», για την οποία μιλάει η κυβέρνηση, δεν αποτελεί τίποτα παραπάνω από την επόμενη σελίδα στο έργο «ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας με τσάκισμα του λαού». Οι ρόλοι του έργου αυτού είναι γνωστοί και οι ίδιοι, ανεξάρτητα από τη φάση που βρίσκεται η καπιταλιστική οικονομία: Ο λαός πρέπει να «ματώνει» και η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης να «αγριεύει», ως προϋπόθεση για να ξαναπάρουν την ανηφόρα τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.
Οι προχτεσινές εκτιμήσεις - προαναγγελίες του ΙΟΒΕ ότι τις επενδύσεις και τη δημιουργία θέσεων εργασίας «θα ευνοήσουν οι επερχόμενες αλλαγές στο ρυθμιστικό πλαίσιο της αγοράς εργασίας», η δρομολόγηση δηλαδή της πλήρους απελευθέρωσης των ομαδικών απολύσεων, οι νέες ανατροπές στον συνδικαλιστικό νόμο, τα νέα χτυπήματα στην κυριακάτικη αργία, αποτυπώνουν γλαφυρά αυτήν την πραγματικότητα. Το ίδιο και οι εκτιμήσεις - που προστίθενται και σε αντίστοιχες του ΣΕΒ, του ΔΝΤ κ.ο.κ - ότι η καπιταλιστική ανάκαμψη αναμένεται να μειώσει οριακά την ανεργία, βασικά μέσω των γνωστών προγραμμάτων «απασχόλησης», χωρίς δικαιώματα και με ημερομηνία λήξης.
Οι αιχμές των νέων μέτρων και των «επικαιροποιημένων μνημονίων» που υπογράφονται αυτές τις μέρες δεν αφήνουν, εξάλλου, περιθώρια αυταπατών. Η παραπέρα μείωση του αφορολόγητου, η ένταση της φοροληστείας μέσα και από το «σαφάρι» των κατασχέσεων, το νέο χτύπημα στις συντάξεις με το κόψιμο της προσωπικής διαφοράς, η νέα περικοπή δαπανών, οι «αυτόματοι κόφτες» εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, αποτελούν πλάι σε όλα τα προηγούμενα αντιλαϊκά μέτρα την «εγγυητική επιστολή» της κυβέρνησης ότι τα πλεονάσματα και η αποπληρωμή των κρατικών χρεών είναι δεδομένα για τα πολλά επόμενα χρόνια.
Ταυτόχρονα, η νέα αυτή «πίστα», για την οποία μιλάνε οι υπουργοί, στην οποία περνάει με «αστερίσκους» η καπιταλιστική οικονομία, απαιτεί, όπως είπε και ο πρωθυπουργός στην πρόσφατη συνέντευξή του, αντιμετώπιση των κρίσιμων ζητημάτων για το κεφάλαιο «με άλλους όρους». Απαιτεί ζεστό χρήμα και στήριξη στους κλάδους που ιεραρχούνται, για τα οποία μίλησε στους τραπεζίτες προ ημερών ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας για το κεφάλαιο και ένταση των ιδιωτικοποιήσεων (βλ. π.χ. ΟΛΘ, αεροδρόμια, ΔΕΗ), ακόμα μεγαλύτερη εμπλοκή στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ΕΕ - ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην περιοχή, για τον στόχο της μετατροπής της Ελλάδας σε «ενεργειακό και διαμετακομιστικό κόμβο».
Η «σελίδα που γυρίζει» στην καπιταλιστική οικονομία αξιοποιείται από την κυβέρνηση και ως «χαρτί» για να ανακατέψει τη σούπα του αστικού πολιτικού συστήματος, καλώντας όλα τα αστικά κόμματα να τοποθετηθούν και να συστρατευτούν με βάση τα «νέα δεδομένα», πατώντας άλλωστε πάνω στην κοινή στρατηγική τους σύμπλευση.
Η «νέα σελίδα» του κεφαλαίου γράφει το ίδιο σενάριο για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, αυτόν του θύματος. Η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, με την πάλη και τη συμμαχία τους, μπορούν να γίνουν πρωταγωνιστές των εξελίξεων, στέλνοντας στα σκουπίδια τα σενάρια του κεφαλαίου. Οι Πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις, η προετοιμασία και η μαχητική οργάνωση της πανεργατικής γενικής απεργίας μπορούν να γίνουν βήμα κλιμάκωσης στην κατεύθυνση αυτή.

Αντιλαϊκά διλήμματα «αλά γαλλικά»

Αντιλαϊκά διλήμματα «αλά γαλλικά»

Στις 7 Μάη πραγματοποιείται στη Γαλλία ο β' γύρος των προεδρικών εκλογών, με αντίπαλους τον φιλελεύθερο Εμανουέλ Μακρόν και την εθνικίστρια Μαρίν Λεπέν. Παρά το γεγονός ότι και οι δύο μιλάνε εξ ονόματος των λαϊκών συμφερόντων, το πραγματικό διακύβευμα της μεταξύ τους αντιπαράθεσης είναι το ποιος, ποιο σχέδιο και με ποιες συμμαχίες μπορεί καλύτερα να υπηρετήσει τα γενικά συμφέροντα του γαλλικού κεφαλαίου, στη φάση που βρίσκεται σήμερα η καπιταλιστική οικονομία στη Γαλλία, στην ΕΕ και παγκόσμια. Αυτό φάνηκε ανάγλυφα από την επίσκεψη των δύο την περασμένη Τετάρτη στο εργοστάσιο της αμερικανικής πολυεθνικής ηλεκτρικών ειδών «Whirlpool», το οποίο αναμένεται να μεταφερθεί στην Πολωνία προς αναζήτηση φτηνότερων εργατικών χεριών, με τους 300 εργαζόμενους να βρίσκονται σε απεργιακή κινητοποίηση. Η Λεπέν φωτογραφήθηκε με τους απεργούς και υποσχέθηκε «σωτηρία με κρατική παρέμβαση», ενώ απείλησε με δασμούς έως και 35% σε προϊόντα που εισάγονται στη γαλλική αγορά από εργοστάσια που έχουν μεταφερθεί στο εξωτερικό. Υποσχέθηκε δηλαδή να αυξήσει τα μέτρα προστατευτισμού της γαλλικής οικονομίας έναντι των ανταγωνιστών της, πρόταση που συνάδει με το γενικότερο πρόγραμμα του Εθνικού Μετώπου για έξοδο από το ευρώ.

***

Ο Μακρόν, από την άλλη, έπαιξε το «χαρτί» του «ρεαλισμού» και των «λύσεων» που θα έρθουν τάχα για τους εργάτες από την «ανάκαμψη της Γαλλίας» και την αναβάθμιση του ρόλου της ως κράτους - μέλους μιας περισσότερο «ομοσπονδιοποιημένης» ΕΕ. Η συζήτηση που έχει ανοίξει σχετικά με το πώς θα βοηθήσει στη δυναμική ανάκαμψη των καπιταλιστικών οικονομιών ο «προστατευτισμός της εθνικής παραγωγής ή εμβάθυνση της διεθνοποίησης» εντείνεται σε όλες τις χώρες της ΕΕ (π.χ. Βρετανία με Βrexit) και εκφράζεται με άνοδο του αστικού ρεύματος του ευρωσκεπτικισμού, με «δεξιό» ή «αριστερό» πρόσημο (άλλωστε και ο «αριστερός» Μελανσόν κινήθηκε στην ίδια γραμμή). Ομως έχει συσσωρευτεί σημαντική πείρα, που αποδεικνύει ότι όποια απάντηση και αν δοθεί σε αυτό το δίλημμα είναι δεδομένη η επίθεση στους εργαζόμενους. Πολύ περισσότερο στη σημερινή περίοδο των δυσκολιών στην καπιταλιστική ανάπτυξη και της όξυνσης του ανταγωνισμού ανάμεσα στα μονοπώλια που επιδιώκουν το μέγιστο κέδρος, όπως δείχνει και η περίπτωση του εργοστασίου όπου βρέθηκαν Λεπέν και Μακρόν.

***

Η περίπτωση της Γαλλίας αναδεικνύει επίσης πλευρές της ανασύνθεσης του πολιτικού σκηνικού, με στόχο να προκύψουν εναλλακτικές λύσεις στην αστική διαχείριση. Στη θέση του παλιού δικομματικού συστήματος Γκολικών - Σοσιαλιστών που υποχωρούν, αναδύονται και δυναμώνουν «νέα» σχήματα, όπως αυτό του «κεντρώου» Μακρόν ή της ακροδεξιάς Λεπέν, αξιοποιώντας την εργατική - λαϊκή δυσαρέσκεια, χύνοντας στις λαϊκές συνειδήσεις το δηλητήριο του εθνικισμού και του ρατσισμού. Πρόκειται δηλαδή για νέα «δόκανα» που στήνονται για να ανανεωθεί η λαϊκή στήριξη στη δοσμένη αντιλαϊκή πολιτική, η στράτευση του λαού στους στόχους και στα συμφέροντα του κεφαλαίου. Είναι βέβαιο επίσης ότι η ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού μ' αυτά τα χαρακτηριστικά γίνεται ευκολότερη για το κεφάλαιο από το γεγονός ότι στην Γαλλία, εδώ και πολλά χρόνια, λείπει ένα Κομμουνιστικό Κόμμα με επαναστατική στρατηγική, επαληθεύοντας τη σημασία που έχει για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα να παρακολουθούν και να ερμηνεύουν με ταξικό κριτήριο τις διεργασίες και τις αντιθέσεις στο εσωτερικό της αστικής τάξης, να διαχωρίζονται από τους σχεδιασμούς, τα συμφέροντα και τις διάφορες εκδοχές της αστικής πολιτικής, οργανωμένα να παλεύουν για την ενίσχυση της ταξικής πάλης, στην κατεύθυνση της ανατροπής της εξουσίας του κεφαλαίου.