Ζητείται ταξική συνείδηση

Ζητείται ταξική συνείδηση

Την Τζωρτζίνα Ράινχαρτ μάλλον δεν την γνωρίζετε. Σας διαβεβαιώ, όμως, ότι η εν λόγω κυρία σίογυρα δεν πολυστενοχωριέται για την άγνοιά σας, μιας και πρόκειται για τον πλουσιώτερο άνθρωπο στην Αυστραλία που φιγουράρει στην 36η θέση τής περίφημης λίστας Forbes ως η 4η πλουσιώτερη γυναίκα τού πλανήτη.

Πώς και μου θυμήθηκε σήμερα η κυρία Ράινχαρτ; Εμ, αφήνει το διαδίκτυο άνθρωπο ν' αγιάσει; Ψάξε το ένα και σκάλισε το άλλο, έπεσα σ' ένα παλιό δημοσίευμα (5/9/2012) της Daily Mail, με τίτλο: "Η πλουσιώτερη γυναίκα τού κόσμου καλεί τους αυστραλούς να δεχτούν μείωση των μισθών τους επειδή οι αφρικανοί εργάτες είναι πρόθυμοι να κερδίζουν μόνο 2 δολλάρια την ημέρα". Ε, δεν ήθελα πολύ για να συνεχίσω διαβάζοντας όλο το άρθρο.

Επειδή κάποιοι μπορεί να μπερδεύτηκαν, μια απαραίτητη εξήγηση: στην λίστα Forbes εκείνης της χρονιάς, η Ράινχαρτ ήταν όντως η πλουσιώτερη γυναίκα του κόσμου αλλά μέσα στο 2012 την ξεπέρασαν η Λιλιάν Μπετανκούρ, η Κρίστυ Γουώλτον και η Άλις Γουώλτον. Φαίνεται πως αυτή η "υποχώρηση" εκνεύρισε την αυστραλέζα "βασίλισσα των ορυχείων" και είπε όσα είπε. Ας δούμε τι είπε ακριβώς:

Πρώτα-πρώτα, απείλησε -εμμέσως πλην σαφώς- τους συμπατριώτες της πως, αν δεν δεχτούν μείωση των αποδοχών τους, θα τους διώξει και θα φέρει εργάτες από την Αφρική: "Οι επιχειρήσεις είναι υποχρεωμένες να κοιτάξουν σε άλλες χώρες καθώς η τιμή τής αυστραλιανής εργασίας είναι πολύ υψηλή". Ακούγεται πρωτοφανές αλλά είναι απόλυτα κατανοητό, αν σκεφτούμε την ιδιαιτερότητα των επιχειρήσεων της Ράινχαρτ. Ορυχεία έχει η γυναίκα, δεν μπορεί να τα πάρει και να τα πάει στην Ταϊβάν, όπως κάνουν αυτοί που φτιάχνουν π.χ. ρούχα. Οπότε, λογικά σκεπτόμενη, αφού δεν μπορεί να πάει τις επιχειρήσεις της εκεί που υπάρχουν φτηνοί εργαζόμενοι, θα κουβαλήσει τους φτηνούς εργαζόμενους στον τόπο της.

Κατόπιν, αποδεικνύοντας ότι το κεφάλαιο είναι παντού το ίδιο, διατύπωσε στα αγγλικά όσα ακριβώς διατυπώνει ο ΣΕΒ στα ελληνικά. Κατηγόρησε, δηλαδή, "την κυβερνητική πολιτική, την υψηλή φορολογία των επιχειρήσεων, την γραφειοκρατία και τους υψηλούς μισθούς" για τις χαμηλές επιδόσεις τής οικονομίας.

Τέλος, δεν παρέλειψε να δώσει και τις απαραίτητες συμβουλές, τόσο προς την ηγεσία τής χώρας όσο και προς τους απλούς συμπατριώτες της: "Η Αυστραλία γίνεται πράγματι πολύ ακριβή και τελείως μη ανταγωνιστική όσον αφορά τις εξαγωγές. Επί πλέον, οι αφρικανοί θέλουν να δουλέψουν και είναι πρόθυμοι να το κάνουν για 2 δολλάρια μεροκάματο. Αυτά τα στοιχεία με κάνουν να αναρωτιέμαι για το μέλλον αυτής της χώρας (...) Οι αυστραλοί πρέπει να ξοδεύουν λιγώτερο χρόνο για κάπνισμα, για ποτό ή με τις παρέες τους και περισσότερο χρόνο δουλεύοντας (...)".


Αυτά είπε η κυρία Ράινχαρτ και, μεταξύ μας, καλά έκανε και τα είπε. Και γιατί να μη τα πει, δηλαδή; Ποιόν θα φοβηθεί; Σε μια χώρα που δεν υπήρχε πριν διακόσια χρόνια και σχεδιάστηκε ως τόπος εξορίας κακοποιών (κάτι σαν ανοιχτή φυλακή), δεν υπάρχει -και δεν υπήρξε ποτέ- οργανωμένο εργατικό κίνημα. Ποιός θα αντιδράσει; Το πολύ-πολύ να πεταχτεί κανένας πολιτικός και να ψελλίσει μερικά "ναι μεν, αλλά" για ψηφοθηρικούς λόγους.

Στο σημείο αυτό δεν μπορώ να μην αναφέρω μια ανατριχιαστική -κατά την γνώμη μου- έρευνα τηςPew Research με τίτλο "Ναι, οι πλούσιοι είναι διαφορετικοί". Σύμφωνα με την εν λόγω έρευνα, το 43% των ερωτώμενων θεωρούν ότι οι πλούσιοι είναι πιο έξυπνοι από τους φτωχούς, εκτίμηση με την οποία διαφωνεί το 8% ενώ οι υπόλοιποι δεν έχουν γνώμη. Επίσης, το 42% εκτιμά ότι οι πλούσιοι δουλεύουν πιο σκληρά από τους φτωχούς, ενώ το 24% πιστεύει το αντίθετο. Και στα δυο ερωτήματα δεν έχουν γνώμη 34%-50% των ερωτώμενων.

Γιατί χαρακτήρισα την παραπάνω έρευνα ως ανατριχιαστική; Διότι, σύμφωνα με την δική μου ερμηνεία, η έρευνα πιστοποιεί ότι οι ερωτηθέντες δεν έχουν συνείδηση της κατάστασής τους σε ποσοστό 34%-50%. Επειδή λίγο-πολύ όλοι γνωρίζουν και πόσο έξυπνοι αλλά και πόσο εργατικοί είναι, η αδυναμία να απαντήσουν οφείλεται αποκλειστικά στην αδυναμία να κατατάξουν τους εαυτούς τους στους πλούσιους ή στους φτωχούς. Με απλά λόγια, σε αναλογία 1 στους 3 μέχρι και 1 στους 2, οι ερωτώμενοι δεν έχουν καθόλου ταξική συνείδηση ενώ και οι περισσότεροι από τους υπόλοιπους έχουν ταξική συνείδηση εσφαλμένη.


Τελειώνω. Σε μια αλλοτριωμένη κοινωνία, όπου τα μισά -ή και περισσότερα- μέλη της δεν έχουν ταξική συνείδηση, μπορούν άνετα να ευδοκιμούν παράσιτα τύπου Ράινχαρτ. Ας πάψουμε πια να αναζητούμε τους εχθρούς του λαού. Όσο δεν αναπτύσσουμε σωστή ταξική συνείδηση θα είμαστε εχθροί του εαυτού μας.


Υστερόγραφο ως κερασάκι: Όπως συμβαίνει με όλους τους πλούσιους, η κυρία Ράινχαρτ φημίζεται για το...φιλανθρωπικό της έργο (!). Όπως μας πληροφορεί το Business Review Weekly, σ' αυτό το έργο περιλαμβάνονται και...επισκέψεις σε ορφανοτροφεία τής Καμπότζης (!!!). Νομίζω ότι είναι προφανές το τι θα κάνει η κυρία Ράινχαρτ όσα λεφτά εξοικονομήσει από ενδεχόμενη μείωση των ημερομισθίων στα 2 δολλάρια. Τυχερά τα ορφανά τής Καμπότζης!

Πώς η Δύση κατασκευάζει «αντιπολιτευτικά κινήματα»

Πώς η Δύση κατασκευάζει «αντιπολιτευτικά κινήματα»

Από την Αίγυπτο στην Ουκρανία, στην τουρκοσυριακή μεθόριο, στην Κούβα και στην Ταϊλάνδη
Κυβερνητικά κτίρια καταστρέφονται και λεηλατούνται.

Συμβαίνει στο Κίεβο και στην Μπανγκόκ. Και στις δυο πόλεις οι κυβερνήσεις εμφανίζονται φοβισμένες να επέμβουν δραστικά.

Τι συμβαίνει; Γίνονται οι δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο «μη σχετικές», καθώς τα δυτικά καθεστώτα δημιουργούν και υποστηρίζουν φονικά «αντιπολιτευτικά κινήματα» με στόχο την αποσταθεροποίηση των κρατών που δεν ευθυγραμμίζονται με την επιθυμία τους για πλήρη ηγεμονία στον πλανήτη;

(…) H ρητορική ποικίλλει αλλά επί της ουσίας οι «διαδηλωτές» απαιτούν τη διάλυση εύθραυστων δημοκρατιών. Οι πιο πολλοί βρίσκονται στο μισθολόγιο των ανώτερων κοινωνικών τάξεων.

Στην Ταϊλάνδη κάποιοι είναι εγκληματίες που προσλαμβάνονται με περίπου 15 δολάρια την ημέρα.(…). Φεύγοντας από την Μπανγκόκ αεροπορικώς σκεφτόμουν ότι πολλά από τα μέρη για τα οποία γράφω έχουν τελευταία παρόμοια μοίρα με την Ταϊλάνδη. Δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις, προοδευτικές ή μη, ανά την υφήλιο δέχονται σοβαρές επιθέσεις από ένοπλους εγκληματίες, συμμορίτες και αντικοινωνικά στοιχεία, ακόμη και τρομοκράτες και στη Δύση τούς αποκαλούν «διαδηλωτές».

Το είδα και στην τουρκοσυριακή μεθόριο. Ακουσα ιστορίες από τους ντόπιους στη Χατάι, όπου η τοπική αστυνομία και ισλαμιστές συμμορίτες με σταμάτησαν εμποδίζοντάς με να δουλέψω στο ντοκιμαντέρ μου. Αυτό έγινε όταν προσπάθησα να φωτογραφίσω έναν από τους«προσφυγικούς καταυλισμούς» της περιοχής που κατασκεύασε το ΝΑΤΟ για τους αντάρτες στη Συρία για να εκπαιδεύονται και να εξοπλίζονται. Η επαρχία της Χατάι έχει κατακλυστεί από τζιχαντιστές από τη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ που χαϊδεύονται από ΗΠΑ, ΕΕ και Τουρκία με χρήμα, υποστήριξη και όπλα. Παιδιά από τα μεθοριακά χωριά μου περιέγραψαν επιδρομές αυτών των αντι-Ασαντ «επαναστατών», κλοπές τους και φόνους.

Εκεί όπως και στην Κων/πολη, όπου εργάστηκα με την προοδευτική τουρκική διανόηση, άκουγα συνεχώς ότι η αντισυριακή «αντιπολίτευση» πρέπει να εκπαιδευτεί και να χρηματοδοτηθεί από τη Δύση και την Τουρκία ως μέλος του ΝΑΤΟ για να σκορπίσει το θάνατο και την καταστροφή (…). Αντί να σταματήσει να υποστηρίζει ρατσιστές, φανατικούς και ακραία βάρβαρους της Αλ Κάιντα ως «συριακή αντιπολίτευση», η Ουάσινγκτον επιμένει να δαιμονοποιεί τη συριακή κυβέρνηση και να απειλεί ξανά και με στρατιωτική δράση (…).

Σε ιδεολογικό επίπεδο, τα ιδιωτικά ΜΜΕ ανταγωνίζονται έντονα ποιος θα είναι πιο υποτακτικός προς τα δυτικά συμφέροντα. Παραστρατιωτικοί και τα πιο αντιδραστικά φεουδαρχικά στοιχεία, ακόμη και φασιστικές δυνάμεις ανά τον κόσμο (δέστε την Ουκρανία για παράδειγμα) επανέρχονται δυναμικά επωφελούμενοι αυτή τη μόδα υποστήριξης από τη Δύση. Ολα αυτά συμβαίνουν σε διαφορετικές εκφάνσεις και με ποικίλα επίπεδα βαρβαρότητας στην Ταϊλάνδη, στην Κίνα, στην Αίγυπτο, στη Συρία, στην Ουκρανία, στη Βενεζουέλα, στη Βολιβία, στη Βραζιλία και σε πολλά μέρη του κόσμου (…).

Η διαδικασία και οι τακτικές είναι παντού σχεδόν οι ίδιες: Πληρωμένα από τη Δύση ΜΜΕ ή άμεσα, δυτικά ΜΜΕ απαξιούν δημοφιλείς εκλεγμένες κυβερνήσεις. Μετά δημιουργούνται «σκάνδαλα». Σχεδιάζονται τα χρώματα των νεοφανών κινημάτων «αντιπολίτευσης».

Επιλέγονται συμμορίτες και πληρώνονται.Εντέλει φονικά όπλα «ως εκ θαύματος» εμφανίζονται στους «χώρους διαμαρτυρίας» (…). Ολα αυτά δεν είναι καινούργια φυσικά. Ομως στο παρελθόν γίνονταν με έναν πιο συγκεκαλυμμένο τρόπο. Σήμερα όλα γίνονται ανοικτά. Ισως να γίνεται και σκόπιμαγια να μην τολμά κανένας να αντιστέκεται ή έστω να ονειρεύεται κάτι τέτοιο.

Η επανάσταση στην Αίγυπτο έχει εκτροχιαστεί, καταστραφεί και βάρβαρα πνιγεί στο αίμα. Δεν έχει απομείνει τίποτα από τη λεγόμενη «Αραβική Ανοιξη». Απλά μια ξεκάθαρη προειδοποίηση: «Μην το δοκιμάσετε ξανά γιατί αλλιώς… (…)!

Αυτό που βίωσα στην Αίγυπτο με πάγωσε. Εμοιαζε με το πραξικόπημα του 1973 στη Χιλή (μια χώρα που θεωρώ δεύτερο ή τρίτο μου σπίτι). Ή θα μπορούσε να έμοιαζε με τα βασανιστήρια και τους φόνους κατά του λαού στο Μπαχρέιν. Με την Ινδονησία του 1965-66. Ακόμη και με την υποτιθέμενη «κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης». Με την κατάρριψη αεροσκαφών με πολίτες επιβάτες, όπως το κουβανικό αεροπλάνο που έριξαν οι πράκτορες της CIA. Οπως ήταν οι βομβαρδισμοί σε Ιράκ, Λιβύη, Αφγανιστάν, Καμπότζη, Βιετνάμ και Λάος. Οπως ήταν η πλήρης καταστροφή χωρών, όπως η Νικαράγουα, η Γρενάδα, ο Παναμάς και η Δομικανική Δημοκρατία. Οπως ήταν τα δέκα εκατομμύρια νεκρών στο Κονγκό στο βωμό των φυσικών πόρων και ενάντια στον αντι-ιμπεριαλισμό ενός μεγάλου ηγέτη, όπως ο Πατρίς Λουμούμπα (…).

Επιστρέφοντας στην Ουκρανία πρέπει να πούμε ότι δεν είναι φρέσκο θύμα των τακτικών αποσταθερο-
ποίησης της ΕΕ που είναι πλέον τόσο αρρωστημένα άπληστη που δεν μπορεί να συγκρατηθεί.Τρέχουν τα σάλια της φαντασιωμένη τα τεράστια ενεργειακά αποθέματα της Ουκρανίας. Τρέμει με χαρά ονειρευόμενη τα φθηνά εργατικά χέρια. Το ευρωπαϊκό κεφάλαιο θέλει να μπει στην Ουκρανία με όλα τα μέσα. Με προσοχή, όμως, έτσι ώστε να μην επιτραπεί στις ορδές των Ουκρανών να μπουν πλήρως σ' αυτό το ιερό ρατσιστικό φρούριο της ΕΕ.

Φυσικά, η ΕΕ δεν μπορεί να κάνει αυτά που κάνει ελεύθερα σε χώρες, όπως το Κονγκό. Δεν μπορεί απλά να πληρώσει χώρες-δορυφόρους, όπως η Ρουάντα και η Ουγκάντα να λεηλατήσουν τη χώρα και να δολοφονήσουν όσους αντιστέκονται. Η Ευρώπη, ξανά και ξανά για αιώνες απέδειξε την ικανότητά της να μακελεύει ολόκληρα έθνη χωρίς το παραμικρό ίχνος ελέους και ηθικής (…). Το τι έκανε η ΕΕ στη Λιβύη είναι ξεκάθαρο.

Οποιος ισχυρίζεται ότι οι ΗΠΑ λειτουργούν από μόνες τους, απλά δεν βλέπουν τα συμφέροντα και τις δράσεις των παλιών και των νέων σφετεριστώντης Αφρικής, της Ασίας, της Λατινικής Αμερικής, της Μέσης Ανατολής και της Ωκεανίας. Η Γαλλία για παράδειγμα για πολλοστή φορά λειτουργεί ως πρωτοπόρος νεοαποικιστής εγκληματίας, ειδικότερα στην Αφρική.

Ομως η Ουκρανία είναι «ακριβώς εκεί», στα γεωγραφικά σύνορα της ίδιας της ΕΕ. Πρέπει να αποσταθεροποιηθεί αλλά όλα πρέπει να μοιάζουν «πολύ νόμιμα». «Επανάσταση», «εξέγερση λαϊκή». Μ' αυτό τον τρόπο τακτοποιούνται τα πράγματα «εν τάξει» από την ΕΕ.

Πρόσφατα προωθήθηκε μια περίεργη συμφωνία, όπου οι ευρωενωσιακές επιχειρήσεις θα μπορούσαν να εισέλθουν στην Ουκρανία για να καθαρίσουν τους ενεργειακούς της πόρους. Ομως, η συμφωνία δεν επέτρεπε καν στους Ουκρανούς να δουλέψουν εντός της ΕΕ. Η ουκρανική κυβέρνηση λογικά απέρριψε τη συμφωνία. Και τότε ξαφνικά συμμορίτες εμφανίστηκαν στους δρόμους του Κιέβου εξοπλισμένοι με ρόπαλα, ακόμη και με όπλα. Αρχισαν τις καταστροφές απαιτώντας να παραιτηθεί η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση. Αυτές οι ομάδες εγκληματιών συμπεριλαμβάνουν πάρα πολλούς νεοναζί, αντισημιτιστές και κοινούς εγκληματίες. Οπως οι «πορτοκαλί» προκάτοχοί τους έχουν κατασκευαστεί και προσεχτικά καμουφλαριστεί προτού «σερβιριστούν» προς την υφήλιο (…).

Η Δύση, επίσης, φτιάχνει και ταΐζει «εξεγερμένους» και «αντιπολι-
τευομένους» ενάντια στις κυβερνήσεις σε Βενεζουέλα, Βολιβία, Κούβα, Εκουαδόρ και Βραζιλία. Στη Βενεζουέλα οι ΗΠΑ χρηματοδότησαν ένα αποτυχημένο πραξικόπημα το 2002 και πληρώνουν άμεσα εκατοντάδες ΜΚΟ και ΜΜΕμε στόχο την ανατροπή της επαναστατικής διαδικασίας από μια εκλεγμένη κυβέρνηση. Στην Κούβα ο λαός αυτού του περήφανου ανθρωπιστικού έθνους υποφέρει για δεκαετίες. Βιώνουν αυτό που μόνο ως τρομοκρατία μπορεί να περιγραφεί. ΗΠΑ και Δύση έχουν χρηματοδοτήσεις εισβολές, τρομοκρατικές επιθέσεις ακόμη και προσπάθειες κλιματικών αλλαγών για καταστροφή των σοδειών. Ο όποιος Κουβανός «αντιφρονών», οόποιος αλήτης πάρει τα όπλα κατά του κουβανικού συστήματος άμεσα παίρνει υποστήριξη και χρηματοδότηση από τις ΗΠΑ. Και, όμως, ακόμη και τα δυτικά ΜΜΕ κάνοντας κρυφές δημοσκοπήσεις στην Κούβα παραδέχονται ότι η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών υποστηρίζει το σύστημά τους. Αλλά αυτό απλά εξοργίζει τη Δύση ακόμη περισσότερο. Ο κουβανικός λαός πληρώνει βαρύ τίμημα για την ελευθερία του, την περηφάνια του και την ανεξαρτησία του.

Υπάρχουν πολλά άλλα παραδείγματα πώς δημιουργούνται «αντιπολιτεύσεις» και χάος ενάντια σε «μη δημοφιλείς» (στα μάτια της Δύσης) κυβερνήσεις. Τα ίδια βιώνει η δημοφιλής κυβέρνηση του Εβο Μοράλες στη Βολιβία γιατί είναι πολύ σοσιαλιστική και πολύ υπέρ των ιθαγενών. (…)

Αυτό που βιώνει σήμερα η υφήλιος μπορεί να περιγραφεί ως το «νέο κύμα» της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας. Υπό τον περήφανο κάτοχο του Νόμπελ Ειρήνης, Μπαράκ Ομπάμα και των στενών συμμάχων του (Ευρωπαίων νεοαποικιστών συμπεριλαμβανομένων των ξεπουλημένων σοσιαλδημοκρατών και του φασίστα πρωθυπουργού της Ιαπωνίας) ο κόσμος γίνεται ένα εξαιρετικά επικίνδυνο μέρος για να ζεις. Η βιβλική αντίληψη του «όποιος δεν είναι μαζί μου είναι εναντίον μου» παίρνει νέο νόημα (…).

Η πλειοψηφία της Νοτίου Αμερικής είναι ελεύθερη και ενωμένη ενάντια στον ιμπεριαλισμό και δύσκολα μπορεί να νικηθεί. Εδώ όντως κανείς δεν παραδίνεται! Ο υπόλοιπος κόσμος είναι ακόμη πολύ ευάλωτος. Η Δύση συνεχώς φτιάχνει και μετά υποστηρίζει αντιδραστικές δυνάμεις. Είτε φασιστικές, είτε φεουδαρχικές, είτε θρησκευτικές. Οσο πιο φοβισμένοι είναι οι λαοί τόσο πιο εύκολα ελέγχονται. Ο φεουδαρχισμός, η θρησκευτική αντίδραση και οι σκληρές ακροδεξιές δικτατορίες υπηρετούν τέλεια τόσο το φονταμενταλισμό της αγοράς που έχει ο ιμπεριαλισμός όσο και την προσπάθειά του να ελέγξει πλήρως τον πλανήτη (…).

Αυτό που κάνει σήμερα στον κόσμο η Δύση με την υποδαύλιση συγκρούσεων, την υποστήριξη εγκληματιών και τρομοκρατών και με τη θυσία εκατομμυρίων ανθρώπων στο βωμό των κεφαλαιοκρατικών συμφερόντων, δεν είναι κάτι καινούργιο υπό τον ήλιο.Ονομάζεται απλά φασισμός. Και ο φασισμός ήρθε και ηττήθηκε στο παρελθόν. Και αυτό θα γίνει ξανά. Θα ηττηθεί γιατί είναι λάθος. Γιατί είναι ενάντια στη φυσική εξέλιξη του ανθρώπινου είδους. Γιατί οι λαοί αρχίζουν να κατανοούν τις δομές του δυτικού φασισμού που επιχειρεί να κυβερνήσει όλο τον κόσμο, λες κι είναι ο 18ος αιώνας και όχι ο 21ος αιώνας. Ο φασισμός δεν πρέπει ποτέ ξανά να τύχει ανοχής.

Tου Andre Vltchek από το Counterpunch. Μετάφραση: Νικόλας Νικόλα

εφ. Χαραυγή

Πηγή: Disdaimona

Όχι άλλη αγάπη!

 Όχι άλλη αγάπη!

«Αυτή την πόλη λοιπόν την αγάπησα, την έβαλα στην καρδιά μου, και αποφάσισα με όλες μου τις δυνάμεις πραγματικά όλα όσα αποκόμισα από αυτήν μου την πορεία, να τα δώσω στην πόλη που αγαπώ...Τι εννοώ με αυτό, εννοώ ότι όπως ξέρετε είμαι βουλευτής, ήμουν υπουργός, έχω εμπειρία, αυτήν την εμπειρία θέλω να την καταθέσω πραγματικά στην γειτονιά μου, θέλω να την καταθέσω στην πόλη μου, θέλω να δώσω την ψυχή μου για να αλλάξει η Αθήνα, γιατί πιστεύω πραγματικά ότι αυτή η Αθήνα δεν είναι η πόλη που μας αξίζει. Είναι μια πόλη η οποία δίνει την δυνατότητα αν θέλετε να την αγαπήσει κανείς αλλά όχι να την πάρει σφιχτά στην αγκαλιά, να την ερωτευτεί».

Αυτά δήλωσε ο Άρης Σπηλιωτόπουλος, βουλευτής της ΝΔ και υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας με τη ΝΔ σε πρωινή εκπομπή.

Και εμείς κάνουμε τον εξής συλλογισμό...

- Δηλαδή αν δεν μας αγαπούσε, τι άλλο κακό θα μπορούσε να μας είχε κάνει;

- Δηλαδή όλα αυτά τα χρόνια που ψηφίζει νόμους που ισοπεδώνουν τα δικαιώματα του λαού, που εφαρμόζονται και στον δήμο της Αθήνας όπως ελαστικές μορφές εργασίας, απολύσεις, φόροι, χαράτσια, περικοπές των δαπανών σε Υγεία - Παιδεία, με κλείσιμο νοσοκομείων, ιατρείων, συγχώνευσεις σχολείων, μας δείχνει την αγάπη του;

Για όλη αυτήν την αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ που εφαρμόζουν οι Δήμοι και οι Περιφέρειες, ως μακρύ χέρι του κράτους και της κυβέρνησης, αυτός δεν έχει καμιά σχέση;

Ή, μήπως στην «παραζάλη του έρωτα» έχει χάσει τα λόγια του και δεν ξέρει τι λέει;

Ξέρει πολύ καλά τι λέει και τι κάνει. Θέλει να υφαρπάξει την ψήφο του λαού.

Να τον ξεγελάσει τάχα πως άλλο ο Δήμος και άλλο η Κυβέρνηση.

Πως στο Δήμο ψηφίζουμε πρόσωπα που θα μας λύσουν τα άλλα προβλήματα, τα τοπικά.

Όμως δεν είναι αποκομμένη η πολιτική της ΕΕ, της εκάστοτε Κυβέρνησης, από την πολιτική που ακολουθείται στην Τοπική Διοίκηση. Και ο κ. Σπηλιωτόπουλος έχει μεγάλες ευθύνες. Όσο και αν το παίζει αθώα περιστερά.

Αυτήν την πολιτική που έχει στηρίξει όλα αυτά τα χρόνια σαν βουλευτής και υπουργός της ΝΔ, αυτήν θα υλοποιήσει και σαν βγει δήμαρχος.

Αυτό ξέρει να κάνει και αυτό θα συνεχίσει να κάνει...

Ψήφος σε τέτοιους υποψηφίους σημαίνει ψήφος υπεράσπισης αυτής της πολιτικής και όχι σύγκρουση με αυτήν προς το συμφέρον των εργαζομένων.

Θα αξιοποιήσει πράγματι την εμπειρία του (για την οποία κορδώνεται) για να τσακίσει κι από αυτό το πόστο το λαό.

Και όλα αυτά επειδή μας ...αγαπάει.

Αν αυτή είναι η αγάπη σου, τότε την «κατάρα σου να έχουμε»...

πηγη: 902

Πιασ’ το ευρώ και κούρευ'το

 Πιασ’ το ευρώ και κούρευ'το

Προσπαθώντας μες στη βδομάδα να καταλάβω σφε αναγνώστη τι ακριβώς γίνεται στον εκλογικό αρραβώνα αλαβάνου-ανταρσύα, ένιωσα λίγο σαν το γερο-δάσκαλο που χάνει τον μπούσουλα και νιώθει να τον προσπερνούν οι εξελίξεις στο γνωστικό του αντικείμενο. Έναν χώρο νόμιζα και εγώ πως κατέχω λίγο καλύτερα, πάει κι αυτός, έχει γίνει σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες, με οριζόντιες και κάθετες δομές κι ανάκατους ορισμούς που αλληλοαναιρούνται.

Τι ακριβώς έχει γίνει; Έλα ντε. Πήγαν να τα βρουν, αλλά τελικά έχασαν τα ευρώ και τα πασχάλια. Βγήκαν διάφορα συνθετικά κείμενα, αλλά τελικά ψηφίστηκαν δύο διαφορετικά από κάθε πλευρά. Κάποιοι λένε πως τα δύο κείμενα μοιάζουν σα δυο σταγόνες νερό κι άλλοι πως έχουν μεγάλες και ουσιαστικές διαφορές –αλλά όχι αγεφύρωτες. Άλλοι κρύβουν «οπορτουνιστικά» τις υπαρκτές διαφορές κάτω από το χαλάκι της μετωπικής συμπόρευσης και άλλοι τις γιγαντώνουν «σεχταριστικά» για να κρυφτούν –χρησιμοποιώ λίγο σχηματικά τους όρους, γι’ αυτό και μπαίνουν σε εισαγωγικά. Κάποιοι κάνουν στοχευμένες διαρροές στο μικρο-αστικό τύπο (αυγή, εφημερίδα των συντακτών) κι οι άλλοι τους κατηγορούν, όχι για τις διαρροές αυτές καθαυτές, αλλά επειδή αυτές ήταν επιλεκτικές. Χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη βρίσκει κι από όλα τα θαλασσινά μ’ αρέσουνε τα φρίσκις.

Θέλεις να κάνεις πολιτική κριτική στον εκκολαπτόμενο νέο φορέα και δυσκολεύεσαι να βρεις σε ποια βάση και σε ποια ακριβώς θέση θα την ασκήσεις. Συναισθηματικά κλίνω προς εκείνο το κομμάτι του ναρ που αντιστέκεται και αρνείται να συμμαχήσει σε ένα εκλογικό μίνιμουμ κατά του ευρώ με έναν πολιτικό αριβίστα σαν τον αλαβάνο. Κι απ’ την άλλη η λογική μου λέει «αφού πάνω-κάτω τα ίδια λεν, γιατί δεν ενώνονται επιτέλους»; Έτσι κι αλλιώς θεωρώ πολύ δύσκολο να μην κλειδώσει μελλοντικά η συμμαχία αυτή, ακόμα κι αν δεν ευδοκιμήσει εν όψει των ευρωεκλογών.

Θες ακόμα να κρατήσεις κάποιο επίπεδο, ξεφεύγοντας από το πολιτικό χαβαλέ, αλλά δυσκολεύεσαι να προσεγγίσεις διαφορετικά το ζήτημα. Εδώ το ‘χουν ρίξει στην πλάκα μεταξύ τους και τα ίδια τα μέλη της ανταρσύα, βλέποντας αυτή την κατάσταση. Αντιγράφω από το –πάντοτε ενημερωμένο σε θέματα εξωκοινοβουλίου- ιστολόγιο του χαρίδημου.

Μπορεί την περασμένη Κυριακή να ψήφισε απόφαση για τη ‘Μετωπική Συμπόρευση’ τόσο το Πανελλαδικό Συντονιστικό Όργανο της Ανταρσύα,

Απόφαση της συνεδρίασης του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑστις 16/2

όσο και η Πανελλαδική Συνέλευση του Σχεδίου Β’

Ανακοίνωση για την Πανελλαδική Συνέλευση τουΣχεδίου Β’

όμως το ενδεχόμενο συνεργασίας μάλλον απομακρύνθηκε, αφού τα δυο όργανα συζήτησαν &ψήφισαν διαφορετικά κείμενα.. με συνέπεια η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να βγάλει αυτό το κείμενο τη Δευτέρα

Μια οφειλόμενη απάντηση

Και το Σχέδιο-Β χθες το ακόλουθο

Το ΣχέδιοΒ δεν πρόκειται να συμπράξει ώστε να γίνει η αριστερά το δέντρο που πληγώνουμε –σε σχέση με…

(σημείωση.. το γεγονός πως δεν ξέρουν ή δεν ενδιαφέρονται να μάθουν πως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν έχει συνιστώσες αλλά οργανώσεις, δείχνει ίσως πόσο πολύ πιστεύουν τη συμπόρευση)

Παράλληλα η ΚΟ Ανασύνταξη πήρε κι αυτή θέση (με βάση το κείμενο που ψήφισε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και όχι αυτό που ψήφισε το Σχέδιο Β) τόσο για τη Συμπόρευση όσο και για τις επερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις

[2014-2-16] Ανακοίνωση της Π.Ε. της κ.ο. ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ για τη Συμπόρευση

[2014-2-16] Απόφαση της Π.Ε. της κ.ο.ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ

Διαβάστε ακόμα:

Βρείτε τις διαφορές και κερδίστε… μια μετωπική συμπόρευση (ΑΡ.Α.Σ)

Το Σχέδιο Β και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Επιμένουμε Αντικαπιταλιστικά

Του Πάνου Γκαργκάνα

Να μη «διαδικτυοποιηθεί» η αριστερή πολιτική

του Κίμωνα Γαστεράτου

Να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων

Παναγιώτης Σωρτήρης μέλος της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Για μια συζήτηση που πρέπει να γίνει πολιτικά και συντροφικά

Των Αντώνη Δραγανίγου (ΠΕ ΝΑΡ), Γιάννη Μπαλάση (ΚΣ νΚΑ)

Και μετά δείτε και το Life of Brian…

Εξίσου εύγλωττος είναι κι ο τίτλος της ανάρτησης: χαμένοι στη μετάφραση.

Ας δούμε πώς σχολιάζει τα τεκταινόμενα κι ένα άλλο αξιόλογο ιστολόγιο του χώρου, η αριστερή αντεπίθεση, που συνιστά ως μουσική υπόκρουση ένα επίκαιρο τραγούδι των κατσιμιχαίων.

Το Σχέδιο Β και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ: η συνέχεια στις εξελίξεις για τη μετωπική συμπόρευση!

Συμπόρευσης συνέχεια:

Ξανά τα ίδια, τα ίδια απ’ την αρχή!

Για μια συζήτηση που πρέπει να γίνει πολιτικά και συντροφικά

Άρθρο των Αντώνη Δραγανίγου, μέλος του Γραφείο της Π.Ε. του ΝΑΡ και της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και Γιάννη Μπαλάση, μέλους του Γραφείου του Κ.Σ. της νΚΑ και της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (διαβάστε εδώ)

Βρείτετις διαφορές και κερδίστε… μια μετωπική συμπόρευση Ανακοίνωση της ΑΡΑΣ (διαβάστε εδώ)

Επιμένοντας στη μετωπική συμπόρευση

Νέο Κείμενο και κάλεσμα 22 στελεχών της Αριστεράς για τη συγκρότηση της μετωπικής συμπόρευσης (διαβάστε εδώ)

ΑΡΑΝ για τη Μετωπική συμπόρευση: Να αναλάβουμε τις ευθύνες μας απέναντι στον κόσμο του αγώνα και της Αριστεράς (διαβάστε εδώ)

Διαβάστε ακόμα:

Αυγή: Ναυαγεί η συμπόρευση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με τον Αλ. Αλαβάνο (διαβάστε εδώ)

Ριζοσπάστης: ΑΝΤΑΡΣΥΑ – «ΣΧΕΔΙΟ Β» Νόθος αντικαπιταλισμός (διαβάστε εδώ)

Εφημερίδα των Συντακτών: Σοβαρά εμπόδια στη συνεργασία (διαβάστε εδώ)

Και όσο θα διαβάζετε ακούστε:

Υπενθυμίζουμε τους στίχους αυτού του ωραίου τραγουδιού

(κάθε συνειρμός είναι απλά τυχαίος)

Τα φέραμε από δω τα φέραμε από κει
άντε ξανά τα ίδια τα ίδια απ’ την αρχή
τα φέραμε από δω τα φέραμε από κει
εγώ ξανά στο τίποτα στο γενικά εσύ, στο γενικά

Νύχτες δίχως όνομα νύχτες χωρίς σκοπό
χαμένοι από χέρι χαμένοι και οι δυο
ανόητες αγάπες ανόητα φιλιά
λόγια λόγια λόγια λόγια ψεύτικα

Τώρα τι να σου πω τι να μου πεις κι εμένα
έτσι όπως παίξαμε κι οι δυο με ζάρια πειραγμένα
τα φέραμε από δω τα φέραμε από κει
εγώ ξανά στο τίποτα στο γενικά εσύ στο γενικά

Νύχτες δίχως όνομα νύχτες χωρίς σκοπό
χαμένοι από χέρι χαμένοι και οι δυο
ανόητες αγάπες ανόητα φιλιά
λόγια λόγια λόγια λόγια ψεύτικα

Όποιος έχει υπομονή και όρεξη να διαβάσει υλικό, μπορεί να ακολουθήσει τους προτεινόμενους συνδέσμους και να προσπαθήσει να βγάλει μια άκρη. Προσωπικά πάντως συνιστώ ανεπιφύλακτα την ανακοίνωση της αρας, οργάνωσης που συμμετέχει στην ανταρσύα, η οποία κινείται χωρίς υπερβολή στα όρια του τρολαρίσματος και βασικά του αυτοσαρκασμού. Κάνει κι αυτή έμμεση αναφορά στην ταινία των μόντι πάιθονς (αλλά με τον ελληνικό της τίτλο), συνεχίζει σε κάποια φάση με γαλλικά και εγχειρίδια χρήσεων και χειρισμών (mode d’ emploi) και το γυρίζει στο κλείσιμο στα μαθηματικά με την επίλυση της εξίσωσης: Χ= 1+1

Ενδιάμεσα παίρνει τα δύο κείμενα, τα συγκρίνει σημείο προς σημείο και σχολιάζει τις αλλαγές. Πχ «προστέθηκε αυτό», «αφαιρέθηκε το άλλο», «επαναδιατυπώθηκε καλύτερα ένα σημείο», «η παρένθεση αντικαταστάθηκε από δευτερεύουσα αναφορική πρόταση». Και σε κάποια σημεία, το ρίχνουν μάλλον κι αυτοί στην ελαφρά ειρωνεία –προς τους υπεύθυνους για το μη κλείσιμο της εκλογικής συμφωνίας.
Πχ «μην ψάχνετε άδικα, είναι το ίδιο»

Ή «εκτός του ότι έχει μπει μια τελεία (κρίσιμη, δε λέμε) κατά τα λοιπά είναι το ίδιο».
Και ο αρχικός τίτλος της ανακοίνωσης παραπέμπει σε διαγωνισμό: βρείτε τις διαφορές και κερδίστε… μια μετωπική συμπόρευση

Μετά από αυτά, δεν ξέρω αν «η αριστερά είναι το δέντρο που πληγώνουμε», όπως σχολίασε το σχέδιο β’, σίγουρα όμως το έργο αυτό εκτός από λυρικές μελό φράσεις, έχει κι αρκετές κωμικές σκηνές και πρωταγωνιστές με καλή αίσθηση του χιούμορ.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Ι.Ν. για την συνεδρίαση του Π.Σ. Ι.Ν τις 23-2-2014 στο Αργοστόλι

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Ι.Ν.

για την συνεδρίαση του Π.Σ. Ι.Ν τις 23-2-2014 στο Αργοστόλι

Σε πλυντήριο των ευθυνών κυβέρνησης και Περιφερειακής Αρχής για την αδυναμία

τους μέχρι σήμερα να ανταποκριθούν στα μεγάλα προβλήματα που δημιούργησαν οι

σεισμοί στην Κεφαλονιά, εξελίχθηκε το πρόσφατο Περιφερειακό Συμβούλιο (Π.Σ.),

που έγινε με θέμα: «ενημέρωση για τους σεισμούς στο Ληξούρι».

Ο ίδιος ο τίτλος μπήκε και χρησιμοποιήθηκε έντεχνα από την πλειοψηφία και την

Περιφερειακή Αρχή ως πρόσχημα, για να μην παρθεί καμιά απόφαση για τα αναγκαία

μέτρα για τους σεισμοπαθείς Κεφαλλονίτες (αποζημιώσεις, αποκατάσταση κατοικιών

και υποδομών, στέγαση, σίτιση, νερό κ.ά. ). Μετά από δώδεκα ώρες συνεδρίασης

του Π.Σ η πλειοψηφία απάντησε στην Λαϊκή Συσπείρωση ότι, «δεν χρειάζεται να

πάρουμε καμιά απόφαση αφού το θέμα συζήτησης ήταν απλά η ενημέρωση…» (!!!).

Απέρριψε έτσι το αίτημα της Λαϊκής Συσπείρωσης να τεθεί προς ψήφιση το πλαίσιο

αιτημάτων που διαμορφώθηκε όλο το τελευταίο διάστημα από την Επιτροπή Αγώνα

Φορέων Κεφαλονιάς και αφορά το σύνολο των διεκδικήσεων και των αναγκών

των σεισμοπλήκτων. Με την παραπάνω αποκαλυπτική δήλωση η Περιφερειακή

Αρχή «έκλεισε τον κύκλο» των Π. Συμβουλίων για τους σεισμούς στην Κεφαλονιά ,

ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ!!!

Η Λαϊκή Συσπείρωση καταγγέλλει στο λαό και την νεολαία του νησιού την άθλια

μεθόδευση της Περιφερειακής Αρχής και προσωπικά του Περιφερειάρχη, με την

ιδιαίτερη συμβολή του θεματικού Αντιπεριφερειάρχη (Ανεξάρτητοι Έλληνες), να

δώσει όλα τα προσχήματα στο υπουργείο παιδείας ώστε να ρυθμίσει το θέμα της

εισαγωγής των μαθητών της Γ΄ Λυκείου, των πανελλαδικών εξετάσεων της Α΄

Λυκείου αλλά και των ρυθμίσεων για τις υπόλοιπες τάξεις σε δημοτικά – γυμνάσια

- λύκεια, όχι παίρνοντας υπόψη τα δεδομένα που δημιούργησαν οι σεισμοί στους

μαθητές (τεράστια ψυχολογική επιβάρυνση, απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης,

απώλεια μαθημάτων τέσσερις εβδομάδες κ.ά.), αλλά με την συνήθη πραχτική που

σε ανάλογες περιπτώσεις εφαρμόζει δηλαδή με την παραπέρα εντατικοποίηση

των μαθημάτων.. Αξιοποιώντας την βοήθεια κυβερνητικών τοπικών μηχανισμών

και παραγόντων (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) καθώς και την θέση του ΣΥΡΙΖΑ περί απλής

αναπλήρωσης (!!!), όπως εκφράστηκε προ ημερών με την κ. Βουλευτή, απέρριψε

την συγκροτημένη πρόταση που κατέθεσαν Ενώσεις και Σύλλογοι Γονέων, μαθητές,

η ΕΛΜΕ-ΚΙ, το Εργατικό Κέντρο και η Λαϊκή Συσπείρωση κ.ά.

• Να ρυθμιστεί άμεσα ότι οι μαθητές της Γ΄ Λυκείου, από την Κεφαλονιά και την

Ιθάκη, δεν θα δώσουν πανελλαδικές και θα εισαχθούν με ειδικό καθεστώς (πχ

ποσόστωση) στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.

• Να ακυρωθεί η διαδικασία έναρξης εξέτασης των μαθητών της Α΄ Λυκείου στο

Νομό με τράπεζα θεμάτων.

• Να ρυθμιστεί η διαδικασία προαγωγής των μαθητών δημοτικών, γυμνασίων και

λυκείων στο Νομό, με συγκεκριμένες διευκολύνσεις, βάσει της πραγματικότητας

που έχει διαμορφωθεί, χωρίς παράταση του διδακτικού έτους και χωρίς περικοπή

των πασχαλινών διακοπών.

Απέρριψε επίσης την πρόταση της Λαϊκής Συσπείρωσης, να προβλεφθούν στην

Παλική η άμεση και ασφαλής επαναλειτουργία του Γυμνάσιου Ληξουρίου που

σήμερα δεν κάνει μάθημα καθόλου, επιπλέον αίθουσες στις οποίες οι μαθητές

που έχασαν τα σπίτια τους να μπορούν να διαβάζουν, επίταξη ξενοδοχείων για

τη στέγαση των άστεγων μαθητών και των οικογενειών τους, δωρεάν πρωινό –

μεσημεριανό και βραδινό γεύμα για όλους τους μαθητές στην Παλική και για

όλους τους μαθητές των σχολείων του Νομού, άρση της διαθεσιμότητας για τους

εκπαιδευτικούς στην Κεφαλονιά, πραγματοποίηση ουσιαστικών ελέγχων από

αρμόδιες επιτροπές του ΟΣΚ και πιστοποιητικά καταλληλότητας για όλα τα σχολεία.

Η Λαϊκή Συσπείρωση επίσης τονίζει ότι μέχρι σήμερα οι ευθύνες Περιφερειακής

Αρχής και Κυβέρνησης για τα δύο μεγάλα προβλήματα του «Χάρακα» και του

χωριού Αθέρα ( αντιμετωπίζει κίνδυνο κατολίσθησης μεγάλων βράχων μέσα στο

χωριό) είναι τεράστιες και ζητά να δοθούν άμεσα λύσεις.

Η Λαϊκή Συσπείρωση θεωρεί ότι η άρνηση της Π. Αρχής να ανταποκριθεί

στα παραπάνω αιτήματα αποκαλύπτει ότι είναι προκεχωρημένο φυλάκιο της

κυβερνητικής πολιτικής και της ΕΕ στην Κεφαλονιά και τα Ιόνια Νησιά γενικότερα,

που δεκάρα δεν δίνουν για τις λαϊκές ανάγκες ιδιαίτερα για την αντισεισμική

θωράκιση και προστασία. Καλεί το λαό να βγάλει τα απαραίτητα συμπεράσματα και

να οργανώσει την πάλη του για να δώσει ένα μακροχρόνιο αγώνα για τις επιπτώσεις

που δημιούργησαν οι σεισμοί και που σε μεγάλο βαθμό αυτές διαμορφώθηκαν κάτω

από την χρόνια εγκατάλειψη και υποβάθμιση που επέβαλλε η αντιλαϊκή πολιτική

των προηγούμενων κυβερνήσεων και της ΕΕ. Η αλλαγή συσχετισμού δύναμης

στις επερχόμενες εκλογές με το ψηφοδέλτιο της Λαϊκής Συσπείρωσης είναι η

καλύτερη εγγύηση για να αντεπιτεθεί ο λαός, με μια δυναμική λαϊκή αντιπολίτευση,

που θα διεκδικήσει τα δικά του αιτήματα, τις δικές του ανάγκες και όχι αυτές της

ανταγωνιστικότητας και του κεφαλαίου που η περιφερειακή πλειοψηφία αλλά και οι

άλλες όμορες δυνάμεις της ΕΕ στηρίζουν και προωθούν.

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 27 ΦΛΕΒΑΡΗ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ

ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΓΩΝΑ.

Κέρκυρα 25-2-2014 

ΠΑΜΕ ΚΕΡΚΥΡΑΣ Συναυλια αλληλεγγυης στη ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ

Πέμπτη 27 Φβεβάρη και ώρα 7:30μ.μ
στο Δημοτικό Θέατρο

Τα υλικά και τρόφιμα που χρειάζονται άμεσα

1η Κατηγορία:
Οινόπνευμα λευκό, πάνες για ανθρώπους μεγάλης ηλικίας, πάνες για παιδιά, υποσέντονα μιας χρήσης, χαρτί υγείας, χλωρίνες, γάζες άκοπες, φυσιολογικούς ορούς 1.000 ml, Betadin solution, Betadin scrable και γάντια μιας χρήσης μέγεθος small.

2η Κατηγορία:
Τρόφιμα: Γάλα εβαπορέ, φρυγανιές, άνθος αραβοσίτου βανίλια, κομπόστες, ζάχαρη και ντοματοπολτός.

3η Κατηγορία: Νερό και διάφορα είδη πρώτης ανάγκης: Πλαστικά ποτήρια, πιρούνια, κουβέρτες, κλινοσκεπάσματα και ράντζα.

Επενδύσεις προς όφελος ποιου;

Επενδύσεις προς όφελος ποιου;

Την περασμένη βδομάδα, ο Αντ. Σαμαράς συναντήθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου με τον πρόεδρο της διοίκησης της «Lidl Ελλάς» Γκ. Κροέλ, προκειμένου να τον ευχαριστήσει για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και για τη στήριξη των εξαγωγών μέσω της προώθησης ελληνικών, κύρια αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπου δραστηριοποιείται η «Lidl». Την ίδια μέρα, εγκαινιάστηκε στα Καλύβια Αττικής το νέο κέντρο διανομής της πολυεθνικής. Στα εγκαίνια παραβρέθηκε ο υπουργός Ανάπτυξης Κ. Χατζηδάκης, ο οποίος χρησιμοποίησε το παράδειγμα των επενδύσεων που κάνει η «Lidl», για να πείσει ότι «οι προσπάθειες όλων μας, πιάνουν τόπο (...) Αποδεικνύουμε πως εκτός από την Ελλάδα της κρίσης, υπάρχει και η Ελλάδα της ελπίδας που προχωρεί προς την ανάκαμψη και την ανάπτυξη». Το νέο επενδυτικό πρόγραμμα της «Lidl Ελλάς», για το οποίο επιχαίρει η κυβέρνηση, είναι συνολικού ύψους 130 εκατ. ευρώ για το 2014. Προβλέπει την κατασκευή και λειτουργία δύο νέων αποθηκευτικών χώρων, ένα στα Καλύβια, έκτασης περίπου 50.000 τ.μ. και ένα στη Σίνδο, έκτασης 60.000 τ.μ. Οι εγκαταστάσεις της Σίνδου θα αποτελούν τη μεγαλύτερη αποθηκευτική εγκατάσταση της εταιρείας πανευρωπαϊκά, που θα λειτουργεί ως κέντρο προμήθειας των καταστημάτων λιανικής στη Β. Ελλάδα και ως «κρίκος» στα σχέδια της γερμανικής πολυεθνικής για παραπέρα διείσδυση στις χώρες των Βαλκανίων, όπου δραστηριοποιείται ήδη. Σύμφωνα με τον υπουργό Ανάπτυξης, το επενδυτικό πρόγραμμα της «Lidl» θα δημιουργήσει 250 νέες θέσεις εργασίας.

Καταρχήν, ακόμα και αυτές οι 250 θέσεις εργασίας, είναι σταγόνα στον Ωκεανό των 1,5 εκατ. ανέργων, γέννημα - θρέμμα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, που πολλαπλασιάστηκαν με την κρίση. Από αυτήν τη σκοπιά, τα πανηγύρια της κυβέρνησης είναι προκλητικά. Πολλές από αυτές τις θέσεις αφορούν στην κατασκευή των δύο αποθηκευτικών εγκαταστάσεων και άρα είναι προσωρινές. Αλλά και αυτές που τελικά θα δημιουργηθούν, δεν πρόκειται να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες όσων προσληφθούν, αφού συνολικά στο Εμπόριο, αλλά και στη συγκεκριμένη πολυεθνική, η ημιαπασχόληση και τα χαμηλά μεροκάματα -στα όρια όσων προβλέπουν οι αντεργατικοί νόμοι της κυβέρνησης- κάνουν θραύση. Υπάρχει, όμως, άλλη μία πλευρά: Ο νέος αποθηκευτικός χώρος στα Καλύβια θα αντικαταστήσει τον προϋπάρχοντα της Θήβας, όπου απασχολούνταν μέχρι πρόσφατα 100 εργαζόμενοι, πολλοί από αυτούς «τετραωρίτες». Σήμερα, βρίσκονται στον «αέρα», αφού η εταιρεία τους προτείνει είτε να ταξιδεύουν κάθε μέρα μέχρι τα Καλύβια (!), είτε να παραιτηθούν με αυξημένη αποζημίωση! Επιπλέον, όπως καταγγέλλει το πανελλαδικό σωματείο των εργαζόμενων στην πολυεθνική, η εταιρεία προετοιμάζει το έδαφος για μαζικές απολύσεις παλαιών εργαζομένων, προκειμένου να προσλάβει νέους και φτηνότερους, με 586 ευρώ μεικτά το μήνα.

Οσο για τις επευφημίες Σαμαρά ότι η πολυεθνική στηρίζει τις εξαγωγές μέσω της προώθησης ελληνικών προϊόντων σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αναφέρονται στην προσπάθεια της «Lidl» να ενισχύσει τη θέση στο εγχώριο λιανεμπόριο τροφίμων - ποτών και να επεκτείνει τις δραστηριότητές της στον τομέα του χονδρεμπορίου. Στην πραγματικότητα, η «Lidl» ενδιαφέρεται για τυποποιημένα προϊόντα, τα οποία παράγονται από καθετοποιημένες μονάδες, που ξεκινούν από την παραγωγή των πρώτων υλών και καταλήγουν στη συσκευασία και την εμπορία του τελικού προϊόντος. Είναι φανερό ότι από τα σχέδια της πολυεθνικής δεν πρόκειται να ωφεληθούν οι φτωχοί και μεσαίοι αγρότες, αλλά μια μικρή μερίδα αγροτοκαπιταλιστών ή βιομηχανιών, που ούτως ή άλλως παίρνουν σε εξευτελιστικές τιμές τα αγροτικά προϊόντα από τους παραγωγούς τους. Ολα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με την προσπάθεια της εταιρείας να καταστήσει την Ελλάδα «βάση» για παραπέρα επέκταση στα Βαλκάνια, εξηγούν την απόφασή της να επενδύσει μέρος από τα υπερκέρδη της σε νέες υποδομές. Μόνο που από τις επενδύσεις αυτές δεν έχουν να κερδίσουν οι εργαζόμενοι. Πολλοί από αυτούς θα χάσουν τη δουλειά τους, άλλοι θα προσληφθούν με ακόμα χειρότερες εργασιακές σχέσεις και θα αποτελέσουν μοχλό πίεσης για να χαμηλώσει κι άλλο ο πήχης για όλους τους εργαζόμενους στην εταιρεία. Στη γενίκευσή του, το συγκεκριμένο παράδειγμα, είναι καθρέφτης της ανάπτυξης που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ, που βλέπει κι αυτός τα «υγιή» μονοπώλια και τις επενδύσεις τους σαν μοχλό για την «παραγωγική ανασυγκρότηση» της χώρας...

Οι «εγκληματογόνες ιδεολογίες» και ο καπιταλισμός

Οι «εγκληματογόνες ιδεολογίες» και ο καπιταλισμός

Στην προχτεσινή εκπομπή «Ενικός» το στέλεχος της ΝΔ Φαήλος Κρανιδιώτης μίλησε για τις «εγκληματογόνες ιδεολογίες», που σύμφωνα με τον ίδιο είναι ο ναζισμός και ο κομμουνισμός, αναπαράγοντας έτσι τη θεωρία των δύο άκρων. Για να τεκμηριώσει, μάλιστα, τη θέση του ότι το ένα άκρο γεννάει το άλλο δήλωσε ότι το νεοναζιστικό «Σβόμποντα» στην Ουκρανία καθώς και άλλες φασιστικού τύπου οργανώσεις που έπαιξαν ρόλο στα τελευταία γεγονότα δεν εκφράζουν τίποτα άλλο από «το μίσος των Ουκρανών για τον Στάλιν που σκότωσε 11 εκατομμύρια». Την ίδια στιγμή, βέβαια, στη συγκεκριμένη εκπομπή ο Κρανιδιώτης χρησιμοποίησε όλα τα επιχειρήματα της Χρυσής Αυγής ενάντια στους μετανάστες.
Θυμίζουμε ότι η ΝΔ είχε επιχειρήσει να εμφανίσει τη χρυσαυγίτικη επίθεση στο Πέραμα στα στελέχη - συνδικαλιστές του ΚΚΕ ως σύγκρουση των δύο άκρων, επιχείρηση που δεν της βγήκε καθώς στο μεταξύ ήρθε η δολοφονία Φύσσα. Τότε ήταν που φούντωσε και πάλι η θεωρία των δύο άκρων συνοδευόμενη από εκατέρωθεν διακηρύξεις «ενάντια στη βία απ' όπου κι αν προέρχεται».
Βεβαίως, η ΕΕ είχε αναγορεύσει σε επίσημη πολιτική της την εξίσωση «του μαύρου με τον κόκκινο ολοκληρωτισμό», εδώ και πάρα πολλά χρόνια, ενισχύοντας την αναθεώρηση της Ιστορίας ειδικά στα πρώην σοσιαλιστικά κράτη και ιδιαίτερα στις Βαλτικές χώρες, όπου οι πολιτικοί απόγονοι των ναζί βρίσκονται σήμερα σε κυβερνητικές θέσεις σε ορισμένες από αυτές. Το ίδιο βλέπουμε να συμβαίνει και σήμερα στην Ουκρανία με την πολιτική - τουλάχιστον - στήριξη, από την πλευρά της ΕΕ και των ΗΠΑ, φασιστικών δυνάμεων κρούσης.

***

Η διατύπωση της σχετικής θεωρίας βασίζεται σε μια αυθαιρεσία: Ορίζει ως αυτονόητη την ύπαρξη ιδεολογιών έξω και πέρα από την κοινωνική - οικονομική βάση, προσπαθεί μάλιστα να αναζητήσει και κοινά στοιχεία, γι' αυτό άλλωστε και τα περί ολοκληρωτισμού. Η σύγχυση που προκαλούν αυτές οι θεωρήσεις εξυπηρετεί ανάγκες του συστήματος: Να κρυφτεί η πραγματική αντίθεση, το γεγονός ότι υπάρχουν κοινωνικές δυνάμεις με εκ διαμέτρου αντίθετα ταξικά συμφέροντα. Να κρύψει ότι υπάρχει μια πραγματική διαφορά κι αυτή αφορά στην κατοχή των μέσων παραγωγής από μια κοινωνική μειοψηφία που της επιτρέπει να εκμεταλλεύεται την κοινωνική πλειοψηφία. Να διαμορφώσει επίσης το αίσθημα της απειλής της τάξης και της ασφάλειας από «ακροκινούμενες ομάδες», που δεν διστάζουν να σύρουν τη χώρα στην άβυσσο και την καταστροφή στο όνομα των «εγκληματογόνων» ιδεολογιών τους. Σ' αυτό το έδαφος μπορούν στη συνέχεια να μιλάνε για εφαρμογή της «νομιμότητας» και μάλιστα συμφωνώντας όλοι τους στο ότι το κράτος έχει το μονοπώλιο της βίας «για την εφαρμογή των νόμων» (Κρανιδιώτης στην ίδια εκπομπή). Των νόμων που το αστικό κράτος καθορίζει για να εδραιώσει την κυριαρχία της τάξης που υπηρετεί. Να συσκοτισθεί το γεγονός ότι οι φασιστικές - ναζιστικές οργανώσεις είναι γέννημα - θρέμμα της αστικής πολιτικής και ιδεολογίας, ότι ο εθνικισμός, ο ρατσισμός, ο αντικομμουνισμός, το μίσος στο εργατικό κίνημα δεν είναι δα και δικές τους αποκλειστικότητες. Να κρυφθούν οι οργανικές διασυνδέσεις αυτών των δυνάμεων με το κεφάλαιο, τους μηχανισμούς του αστικού κράτους αλλά και διεθνείς ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Να ταυτιστεί η δράση των κομμουνιστών για την οργάνωση της ταξικής πάλης των εργαζομένων με τη δράση δυνάμεων που, όπως αποδείχθηκε άλλωστε και με το ρόλο που διαδραμάτισαν στο Πέραμα, στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη και αλλού, είναι μπράβοι του κεφαλαίου. Θυμίζουμε άλλωστε ότι τα επιχειρήματα που πρόβαλλαν ενάντια στα ταξικά σωματεία της Ζώνης για να δικαιολογήσουν την τραμπούκικη δράση τους δεν ήταν δικά τους, τα είχαν διατυπώσει πολλά χρόνια πριν η εργοδοσία, οι συνδικαλιστικές δυνάμεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, δημοτικές αρχές, ακόμα και συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ.

***

Ξέρουν ότι η Χρυσή Αυγή είναι αστικό κόμμα, δύναμη υπεράσπισης του καπιταλισμού, ότι παρά τις διαφορές τους βρίσκονται στο ίδιο μετερίζι. Οχι επειδή, όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ υιοθετεί «ακροδεξιά ατζέντα» ή ότι έχει κάνει ακροδεξιά στροφή αλλά γιατί η Χρυσή Αυγή είναι αναγκαία για τον καπιταλισμό. Είδαμε άλλωστε στην Ουκρανία την πρακτική αξιοποίηση τέτοιων δυνάμεων στις ενδοαστικές αντιθέσεις στην υπόθαλψη του εθνικιστικού μίσους, στα ενδοϊμπεριαλιστικά παιχνίδια. Θυμίζουμε ότι την άνοδο των ναζί στην κυβέρνηση στη Γερμανία στήριξαν ή ανέχτηκαν στην πραγματικότητα όλα τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, ακόμα και οι σοσιαλδημοκράτες, γιατί αυτό επέβαλλαν οι ανάγκες του γερμανικού καπιταλισμού στις συνθήκες των αρχών της δεκαετίας του 1930. Οτι μόνο οι κομμουνιστές οργάνωσαν τον αγώνα εναντίον τους μέχρι τέλους.
Ετσι και σήμερα το ΚΚΕ πρωτοστατεί στην πάλη ενάντια στη ΧΑ, πάλη που δε διαχωρίζεται από την πάλη ενάντια στο κεφάλαιο, στα μονοπώλια, δε διαχωρίζεται από την πάλη για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, της Λαϊκής Συμμαχίας σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση. Γι' αυτόν το λόγο η ενίσχυση του ΚΚΕ σήμερα αποτελεί τη μοναδική ουσιαστική απάντηση στη Χρυσή Αυγή.

Ιδού ποιος κλείνει τα εργοστάσια

Ιδού ποιος κλείνει τα εργοστάσια

Για χρόνια οι κομμουνιστές και οι ταξικές δυνάμεις στο εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα διατρανώνουν τη θέση ότι τα εργοστάσια δεν τα κλείνουν οι εργατικοί αγώνες. Οτι τα βαθύτερα αίτια πίσω από κάθε επιχείρηση που κλείνει είναι το κυνήγι για το μεγαλύτερο κέρδος, η αναρχία στην καπιταλιστική παραγωγή, που είναι σύμφυτη ιδιότητα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και οδηγεί στην κρίση, ο ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός, που πάντα καταλήγει σε βάρος των εργαζομένων. Και από αυτήν τη βασική θέση καλούν τους εργάτες να μην εγκλωβίζονται στους εσωτερικούς ανταγωνισμούς των καπιταλιστών, να μη στηρίζουν το αφεντικό της επιχείρησής τους ή τ' αφεντικά του κλάδου τους κόντρα σ' αφεντικά άλλων επιχειρήσεων ή κλάδων, όπως, π.χ., οι βιομηχανίες μετάλλου κόντρα στις βιομηχανίες Ενέργειας, αλλά να χαράσσουν τους αγώνες τους με βάση τα δικά τους ταξικά συμφέροντα κόντρα στους καπιταλιστές. Γιατί τα γράφουμε όλα αυτά; Διότι σε κυριακάτικη εφημερίδα, ο πρώην επικεφαλής της ΔΕΗ και αντιπρόεδρος του ΙΟΒΕ, παρεμβαίνοντας στο ζήτημα του κόστους της Ενέργειας για τη βιομηχανία και τη «διένεξη» που έχει ξεσπάσει γράφει: «... Αποτελεσματική αναδιάρθρωση σημαίνει, μεταξύ άλλων, ότι επιχειρήσεις που δεν προσθέτουν αλλά αφαιρούν αξία από την οικονομία, ανεξάρτητα από το πόσο σημαντικές υπήρξαν στο παρελθόν, πρέπει ή να αλλάξουν και να δραστηριοποιηθούν σε άλλους τομείς ή να κλείσουν...». Τα σχόλια περιττεύουν...