Μοναδική λαϊκή αντιπολίτευση το ΚΚΕ – Γράφει ο Νίκος Μόττας

Από nikos

Γράφει ο Νίκος Μόττας //

Το αποτέλεσμα των εκλογών ήταν, λίγο ως πολύ, αναμενόμενο. Ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού επί πέντε χρόνια διέσυρε και συκοφάντησε την έννοια της Αριστεράς, αφού εφάρμοσε μια βαθύτατα αντιλαϊκή πολιτική, αντικαθίσταται στην κυβερνητική εξουσία από τη Νέα Δημοκρατία.

Πρόκειται για την γνωστή κυβερνητική εναλλαγή, για το γνωστό δίπολο, που όμως δεν επιφέρει καμία πραγματική αλλαγή πολιτικής για το λαό. Όπως ο ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε συνεχιστής των αντιλαϊκών πολιτικών των προηγούμενων κυβερνήσεων, έτσι και η ΝΔ έρχεται να «πατήσει» στα πεπραγμένα της κυβέρνησης Τσίπρα.

Μέσα σε ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες το ΚΚΕ έδωσε τη μάχη, κόντρα στο ρεύμα της μοιρολατρίας, των εκβιαστικών διλημμάτων και των αυταπατών που καλλιέργησαν ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ και άλλες δυνάμεις.

Αποδείχθηκε, για άλλη μια φορά στη πράξη, ότι το αστικό πολιτικό σύστημα έχει τη δυνατότητα να αναμορφώνεται, να εξαφανίζει από το προσκήνιο δυνάμεις (βλέπε Ποτάμι, Χρυσή Αυγή, Εν. Κεντρώων, ΑΝΕΛ) και ταυτόχρονα να αναδεικνύει άλλες (ΜεΡΑ25, Ελληνική Λύση).

Στο πλαίσιο αυτό, αποδεικνύεται η ανθεκτικότητα και σταθερότητα του ΚΚΕ, η οποία οφείλεται στις βαθιές, ακατάλυτες ρίζες που έχει στην εργατική τάξη και το λαό. Ρίζες που έχουν ιστορία 101 ετών, γεμάτα ανυποχώρητους αγώνες και ηρωϊκές θυσίες.

Όσοι επιχειρούν, βασιζόμενοι στο εκλογικό αποτέλεσμα, να καλλιεργήσουν κλίμα απογοήτευσης και παραίτησης από τον αγώνα, οφείλουν να θυμούνται πως σκοπός της συμμετοχής των κομμουνιστών στις αστικές εκλογές και το αστικό κοινοβούλιο είναι η αξιοποίηση τους για τις ανάγκες της προπαγάνδας και της ζύμωσης ενάντια στην εξουσία του κεφαλαίου, των κυβερνήσεων και των κομμάτων του.

Για τους κομμουνιστές είναι ξεκάθαρη η διδαχή του Λένιν, σε καμία περίπτωση να μην παραιτούνται (εκτός από ειδικές περιπτώσεις, ως εξαίρεση) από τη χρησιμοποίηση του κοινοβουλευτισμού και όλων των «ελευθεριών» της αστικής δημοκρατίας, να μην παραιτούνται από τις μεταρρυθμίσεις, αλλά ταυτόχρονα να τις θεωρούν μόνο σαν ένα συμπληρωματικό αποτέλεσμα της επαναστατικής ταξικής πάλης του προλεταριάτου (Β.Ι.Λένιν, «Για τα καθήκοντα της 3ης Διεθνούς»).

Άλλωστε, η ιστορία των ταξικών κοινωνιών δείχνει ότι οι μεγάλες κοινωνικές κατακτήσεις – που τα αστικά κοινοβούλια αναγκάστηκαν να εγκρίνουν – επιτεύχθηκαν στους δρόμους, στις φάμπρικες, στα συνδικάτα, εκεί όπου πάλλεται η καρδιά του ταξικού αγώνα. Η ίδια η ιστορία μαρτυρεί ότι όσο κι’ αν η άρχουσα τάξη βελτιώσει και «αναβαθμίσει» τα μέσα για την καθυπόταξη των λαϊκών συνειδήσεων, εντούτοις δε μπορεί να σταματήσει τους εργατικούς-λαϊκούς αγώνες. Η ταξική πάλη δεν καταργείται και κανείς δε μπορεί να ανατρέψει την κίνηση της ιστορίας προς τα εμπρος.

Οι εκλογές, λοιπόν, τελείωσαν. Το ΚΚΕ, όμως, θα συνεχίσει να δίνει μάχες μέσα και έξω από το κοινοβούλιο, ακόμη πιο δυνατά, ακόμη πιο αποφασιστικά. Διότι αποτελεί τη μοναδική λαϊκή αντιπολίτευση, το μοναδικό αποκούμπι του λαού.

Διότι, εν τέλει, η ιστορική αποστολή του ΚΚΕ δεν αρχίζει ούτε τελειώνει στις έδρες του αστικού κοινοβουλίου, αλλά πάει πολύ μακριά. Στην πάλη για ν’αλλάξει αυτός ο κόσμος. Και θ’αλλάξει.

Οι ναζιστικές κότες βρήκαν τον εαυτό τους μετά την πανωλεθρία και βγάζουν όλο το μίσος τους για τους κομμουνιστές

Από iraklis3

Δεν είχαμε καμία αμφιβολία για το ποιον και τις ιδέες ενός εκάστου ξεχωριστά των χρυσαυγιτών, είτε αυτών που ήταν στη Βουλή είτε αυτών που τους πλαισίωναν. Είναι όμως πως το τελευταίο διάστημα και ειδικά μετά την κότα τον Μπαρμπαούση και το γνωστό παραλήρημα στη Βουλή, έκαναν προσπάθεια να κρύψουν την ταυτότητα και τη φύση τους. Μαζί με τις εκλογές έβλεπαν να πλησιάζει και η δίκη στο τέλος της.
Μετά την εκλογική πανωλεθρία αυτοαποκαλύπτονται χύνοντας μίσος για αυτούς που φοβούνται και μισούν, τους κομμουνιστές.
Ο μεν φυρερίσκος στις δηλώσεις του απειλεί ότι θα μετρηθεί με τους μπολσεβίκους στους δρόμους και τις γειτονιές, ο δε Παναγιώταρος, να σπέρνει μίσος για του κομμουνιστές και να περηφανεύεται για το Γράμμο και το Βίτσι, ανιστόρητος όντας.

Το Γράμμο και το Βίτσι όπου οι Βαν Φλίτηδες και τα ντόπια τσιράκια τους (πρόγονοι των χρυσαυγιτών) βρήκαν το μάστορά τους από τους λιγότερους, ελλιπώς εξοπλισμένους και με πολλές ελλείψεις μαχητές του ΔΣΕ. Αναγκάστηκαν να χρησιμοποιήσουν ότι πιο εξελιγμένο είχαν και να ρίξουν έμπειρα στελέχη τους για να νικήσουν το ΔΣΕ.
Αυτοί είναι όμως, πάντα με τις πλάτες άλλων. Αρχικά των ναζί Γερμανών, μετά των Αμερικανών την περίοδο του εμφυλίου και της Χούντας και σήμερα με τις πλάτες μερίδας εφοπλιστών και του κεφαλαίου, στους οποίους προσέφεραν ουκ ολίγες υπηρεσίες όσο ήταν στη Βουλή.
Τώρα καθώς θα πάρουν το δρόμο για τη φυλακή, οι φονιάδες του Παύλου Φύσσα και των μεροκαματιάρηδων μεταναστών, θα έχουν χρόνο να ξαναδιαβάσουν ιστορία. Δεν τρέφουμε όμως την αυταπάτη, ότι θα καταλάβουν τι διαβάζουν.
Όσο για τις μάνες, η μάνα του Φύσσα, η μάνα του Σεχζάντ, οι μάνες των χιλιάδων κομμουνιστών που μαρτύρησαν στα ξερονήσια και στήθηκαν στο εκτελεστικό απόσπασμα, είναι περήφανες για τα παιδιά τους, και τα παιδιά για τις μάνες τους.
Αντιθέτως, μείναν στην ιστορία «Τα κορίτσια που ‘χαν πρώτα Γερμανούς / τώρα έχουν Εγγλεζάκια με κοντά παντελονάκια / κι από πίσω ένα σύνταγμα Ινδούς».

Πού πάτε ρε με 5%! ......Α ρε Λένιν, πού είσαι να τους δεις..."

Εκλογική εκπροσώπηση του κόμματος των Μπολσεβίκων (Ρωσικό Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα), 1906-1917

Πρώτη Ντούμα (Απρίλης-Ιούλης 1906): Αποχή από τις εκλογές. Έδρες: Μενσεβίκοι: 18, Προοδευτικοί: 27, Εργατιστές: 136, Καντέτοι: 179, Οκτωβριστές: 17, μη Ρωσικές Εθνικές ομάδες: 121, Εθνικιστές: 60, Δεξιοί: 8. Σύνολο εκπροσώπων: 566.

Δεύτερη Ντούμα (Φλεβάρης-Ιούνης 1907): Συμμετοχή. Έδρες: Μενσεβίκοι και Μπολσεβίκοι μαζί: 47, Εσέροι: 37, Εργατιστές: 104, Προοδευτικοί: 28, Καντέτοι: 92, Οκτωβριστές: 42, Εθνικιστές: 93, Δεξιοί: 10. Σύνολο εκπροσώπων: 453.

Τρίτη Ντούμα (1907-1912): Συμμετοχή.  Έδρες: Μπολσεβίκοι: 19, Εργατιστές: 13, Προοδευτικοί: 28, Καντέτοι: 52, μη Ρωσικές Εθνικές ομάδες: 26, Οκτωβριστές: 154, Εθνικιστές: 26, Δεξιοί: 147. Σύνολο εκπροσώπων: 465.

Τέταρτη Ντούμα (1912-1917): Συμμετοχή. Έδρες: Μπολσεβίκοι: 15, Εργατιστές:10, Προοδευτικοί: 41, Καντέτοι: 57, μη Ρωσικές Εθνικές ομάδες: 21, Κεντρώοι: 33, Οκτωβριστές: 95, Εθνικιστές: 22, Δεξιοί: 154. Σύνολο εκπροσώπων: 448.

Πηγή

Σχόλιον αριστερού πολιτικού εξπέρ σε όλα, της σχολής Αλέφαντου: Καλά, στην περίοδο από την επανάσταση του 1905 ως αυτή του 1917 δώδεκα χρόνια αργότερα, αυτοί οι άχρηστοι οι Μπολσεβίκοι δεν κατάφεραν ποτέ να φτάσουν τις 50 έδρες, το 10% να πούμε; Και το '17 ήταν με 15 έδρες στις 448;!!! Μα, τι διάολο, πότε περιμένανε να κερδίσουν τις εκλογές αφού δεν τα κατάφεραν ούτε πριν τον Οκτώβρη του '17 που γινε κοτζάμ επανάσταση; Καλά ρε, πότε περιμέναν να κάνουν επανάσταση με 15 έδρες; Στη δευτέρα παρουσία; Αφού δε σε θέλει ρε ο λαός ρε! Κι αυτός ο Λένιν, χειρότερος απ' τον Μαϊλη ρε φίλε! Παλτό εντελώς! Έπρεπε να τον είχαν πετάξει και αντικαταστήσει με τον Κερένσκι! Μάθετε μπαλίτσα απ' τους άρχοντες ρε!

πηγ

Χαιρετίσματα στην εξουσία ;;;

Δύσκολη και σκληρή η ζήση των ορεσίβιων ηρώων της καθημερινής βιοπάλης - εκείνης της αθέατης μάχης της ζωής που εξελίσσεται μακριά από το τουριστικό "lifestyle", χαμένης, στην καλύτερη των περιπτώσεων, στα "ψιλά γράμματα" του ταξιδιωτικού χάρτη.  

Εδώ οι άνθρωποι δοκιμάζουν σκληρά τις αντοχές τους. Ανέκαθεν... προεκλογικά και μετεκλογικά! Λησμονημένοι ακρίτες στην ξεχασμένη ορεινή Ελλάδα, κρατάνε παλικαρίσια σ' έναν όμορφο αν και σκληροτράχηλο τόπο που όμως τον αγαπούν αληθινά κι εξακολουθούν να μοχθούν σ' αυτόν, και ας τους εγκατέλειψε το... φιλεύσπλαχνο αστικό κράτος το οποίο ασφαλώς και δεν διαθέτει ουδεμία "κοινωνική συνείδηση", ούτε καν ένοχη, αφού υπερσυγκεντρώνοντας, μέσα σε ανθρωποκτόνες μπετουπόλεις, δραστηριότητες, κεφάλαια και ανθρώπινο δυναμικό προς εκμετάλλευση, για χάρη πάντα των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων που υπηρετεί, κατόρθωσε να απονεκρώσει την επαρχία και ιδιαίτερα τις ορεινές "ασύμφορες ζώνες της άγονης γραμμής"! Σ' αυτές αντί για δρόμους, σχολεία, ιατρικές υπηρεσίες και στήριξη των μικρών παραγωγών, επιφυλάσσει... ανεμογεννήτριες και περιβαλλοντική καταστροφή, ως την τελική τους ερημοποίηση!

Βέβαια, αυτοί που χρόνια τώρα δρασκελίζουν επίμονα μνήμες και βουνοκορφές και βαστούν ζωντανό ετούτο τον τόπο, ξέρουν κι ας μην μιλούν πολύ! 

Στη φωτογραφία μας, ο άγνωστος συμπατριώτης των Αγράφων ανηφορίζει ευθυτενής τα γκρεμίδια, μαζί με το κοπάδι του, στέλνοντας από ψηλά κι έναν απροσδιόριστο χαιρετισμό.

Χαιρετίσματα -άραγε- στην εξουσία ;;;

"Ευρυτάνας ιχνηλάτης"

Αναρτήθηκε από ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ

Κάποια παρατράγουδα στο κοινοβουλευτικό χώμα, πολλά ακόμα στον αγώνα

Κατιούσα

Ένα από τα στοιχήματα κάθε βουλευτικής αναμέτρησης είναι και ποιους άριστους επέλεξε να σταυρώσει ελληνικός λαός. Όταν από τη βουλή έχει περάσει ένας Γιώργος Ανατολάκης, ο πήχυς μπαίνει σε δυσθεώρητα ύψη, αλλά δεν το βάζουμε κάτω. Αυτή τη φορά, η σουργελοσύνη κυμάνθηκε σε κανονικά για την εποχή επίπεδα, αφού για κάθε δυνατό παρατράγουδο, έμεινε έξω άλλο, κρατώντας ισοσκελισμένο τον προϋπολογισμό της φαιδρότητας.
Στα δυναμικά new entries αναμφίβολα ξεχωρίζουν οι είσοδοι Μπάμπη Παπαδημητρίου, Κωνσταντίνου Μπογδάνου και Γιάννη Λοβέρδου. Η φαλακρή γοητεία του νεοφιλελευθερισμού, σε συνδυασμό με την πηγαία ποιητική φλέβα στη δεύτερη περίπτωση, φαίνεται πως γοήτευσαν τους γαλάζιους ψηφοφόρους. Το ίδιο και η κρυστάλλινη ευφυία του Γιάννη Λοβέρδου, που φήμες τον θέλουν να γίνεται δεκτός στη ΜΕΝΣΑ άμα τη εμφανίσει, χωρίς να δώσει καν το τεστ. Ο γίγας των ΜΜΕ και της πολιτικής που διακρίνεται στο ταλέντο του να ξεχωρίζει το βόλεϊ από το τρόλεϊ, μπαίνει στη βουλή κι εκτοπίζει έναν παλιό αγαπημένο κωμικό, το Τζέρι Γιακουμάτο, σκορπίζοντας θλίψη στους απανταχού θαυμαστές του και στους συντελεστές της Ελληνοφρένειας. Ο νεοδημοκρατικός λαός δεν μπορούσε παρά να επιβραβεύσει και την καταδρομική πρωινή επιχείρηση του Θάνου Πλεύρη στην Πλατεία Εξαρχείων, δίνοντας του την 3η θέση στην Α’ Αθηνών, καθιστώντας πιθανή την έγερση χάλκινου ανδριάντα προς τιμήν του στον τόπο της ηρωικής του πράξης. Δυνατά ονόματα συσσωρεύονται και στο Νότιο τομέα, πλην του Μπάμπη εννοούμε, ανάμεσά τους ο αιώνιος δαπίτης Κυρανάκης, που θα μοιράζει επιδόματα βάσει DNA, η – το “μαλλί πώς είναι” Σοφία Βούλτεψη και ένας από τους γυρολόγους του Ποταμιού, ο Χάρης Θεοχάρης. Στην ίδια περιφέρεια όμως η σάτιρα μετράει βαριές απώλειες, αφού ο Ψαριανός δεν καταφέρνει να εκλεγεί με το κόμμα της καρδιάς του, ενώ εκτός μένει και η Χαϊμαδή Λιβανίου, γνωστή για τις τηλεμαχίες με το σύγχρονο Σεβάχ Τέρενς Κουίκ, που επίσης αντιμετώπισε την αχαριστία του συριζαϊκού λαού, και για τις 500 λαϊκές που έχει επισκεφτεί, ρεκόρ που δεν άγγιξε ούτε ο Κίμωνας ο Κουλούρης τα παλιά καλά πασοκικά χρόνια. Απερίσπαστος να περιθάλψει και την υπόλοιπη μισή Αθήνα μένει για μια ακόμα τετραετία και ο Πέτρος Τατσόπουλος. Αντίθετα, κρατά την έδρα του, ο πρώην ΠΑΣΟΚ, πρώην ΔΗΜΑΡ και νυν ΝΔ Βασίλης Οικονόμου. Από τον χώρο των “παραδοσιακών” σελέμπριτις, η Νόνη Δούνια στην Α’ Πειραιά έρχεται να δώσει ένα άρωμα από τα αγαπημένα – λέμε τώρα – 90ς.
Στο έτερο στρατόπεδο, καθότι ηττημένο, λογικό είναι να έχουμε κυρίως – ηρωικώς – πεσόντες. Από τις μεγαλύτερες απώλειες εκείνες της επιστήμονος της ΝΑΣΑ Αυλωνίτου, του Γ. Κυρίτση που μπορεί να αφιερωθεί πλέον ολοκληρωτικά στο διαδίκτυο, και της Ράνιας Σβίγγου. Thankyounext είπαν οι Συριζαίοι και στην Κατερίνα Παπακώστα, που έχει αποδείξει όμως και στο παρελθόν πως λίγο μόνο καιρό ξαποσταίνει. Οι ΑΝΕΛ εκπροσωπούνται μετά θάνατον πανάξια με την εκλογή του Κώστα Ζουράρι και τον Παπαχριστόπουλο, ενώ το παλιό ΠΑΣΟΚ το ορθόδοξο μένει κραταιό, μείον τον Κουρουμπλή, αλλά με είσοδο του Ραγκούση και Μωραΐτη, για ισχυρή αντιδεξιά αντιπολίτευση. Από τον παλιό ΣΥΡΙΖΑ, ξεχωρίζει η τεράστια επιτυχία του “αν δεν πουλήσουμε εμείς όπλα στη Σαουδική Αραβία, θα το κάνει κάποιος άλλος” Κώστα Ζαχαριάδη, του οποίου η συγκινητική εκστρατεία με φωτογραφίες μαζώξεων στα σόσιαλ απέδωσε καρπούς μετά από τόσα χρόνια και μπράβο του. Δικαίωση επιτέλους και για την παλαίμαχο Ραλλία Χρηστίδου, που μεταξύ μας μέχρι αποδείξεως του εναντίου διεκδικεί και τα πρωτεία της σοβαρότητας σε συγκριτικά με τους προαναφερθέντες.
Το ΚΙΝΑΛ επέμεινε σε παραδοσιακές σημιτικές αξίες με βασικά πουλέν Καμίνη και κατά τα φαινόμενα και την επανακάμψασα στη βουλή αρχετυπική πασπίτισα Νάντια Γιαννακοπούλου.
Για την Ελληνική Λύση δεν έχουμε να πούμε και πολλά προς το παρόν, από τη μια πιστεύουμε ότι μπορούν να αναδειχθούν σε ικανά παρατράγουδα, από την άλλη με τα “λίγο ναζιστικά” των ακολούθων του τηλεχριστέμπορα μας κόβεται το γέλιο εν τη γενέσει έτσι κι αλλιώς.
Το βάρος λοιπόν για την αναπλήρωση του θιάσου Λεβέντη στη βουλή μοιάζει να πέφτει στο Μέρα25, όπου εκτός από τον σταρ πρόεδρο και τους Σακοράφα-Γρηγοριάδη, επικράτησε το αλάνθαστο κριτήριο της αλφαβητικής σειράς στην εκλογή των υποψηφίων, αποδεικνύοντας το βαθύ ρίζωμα του κόμματος στην κοινωνία και τα κινήματα. Χάρη σε αυτό, αλλά και στην προϋπηρεσία του ως ευρωβουλευτής στο πλευρό του ΓΑΠ, μπαίνει στη βουλή και ο Κρίτων Αρσένης, για μια πράσινη ανάγνωση μαρξισμού – φιλελευθερισμού που θα τσακίσει κόκαλα.
Αυτά, κι αν ξεχάσαμε ή χάσαμε κάτι από τις τελευταίες εξελίξεις, με το μπαρδόν, ήταν δυνατό το ρόστερ και δεν ξέραμε τι να πρωτοδιαλέξουμε.

Για το εκλογικό αποτέλεσμα της 7ης Ιουλίου

Το αποτέλεσμα της κάλπης της 7ης Ιούλη 2019 είναι αρνητικό για τον τόπο και τον λαό, ο οποίος στην πλειοψηφία του εγκλωβίστηκε στον μνημονιακό νεοδικομματισμό.

Η Νέα Δημοκρατία, με μεγάλο χορηγό και σπόνσορα την αντιλαϊκή πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ που λειτούργησε σαν «πλυντήριο» της πολιτικής της, επανέρχεται κυβερνητικά αυτοδύναμη για να εκφράσει και να προωθήσει με μεγαλύτερη ένταση και τραχύτητα τα συμφέροντα της ντόπιας και ξένης ολιγαρχίας εις βάρος των συμφερόντων των εργαζομένων. Η ΝΔ με «εφόδιο» τη δική της σφραγίδα στα μνημόνια, με έντονα τα ακροδεξιά χαρακτηριστικά στο εσωτερικό της και με ένα ποσοστό που προσεγγίζει το 40%, θα επιχειρήσει να θέσει άμεσα σε εφαρμογή το αντιδραστικό πρόγραμμα της σε κάθε τομέα, με αυταρχισμό και με το σύνθημα «νόμος και τάξη». Πίσω από τα «ωραία λόγια» με τα οποία υποδέχτηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης το αποτέλεσμα και τις υποσχέσεις για «κυβέρνηση όλων των Ελλήνων» κρύβεται ο «οδοστρωτήρας» της λιτότητας, του ξεπουλήματος και του εργασιακού μεσαίωνα, που σημαίνει ότι άμεσα οι εργαζόμενοι πρέπει να συγκροτήσουν τα κοινωνικά και πολιτικά τους οδοφράγματα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού έφερε σε πέρας επί 4,5 χρόνια τη βρώμικη δουλειά του «δεν υπάρχει εναλλακτική», εφάρμοσε σκληρή μνημονιακή πολιτική και ανακηρύχτηκε σε σημαιοφόρο του ευρωατλαντισμού, θα συνεχίσει πλέον την ίδια τακτική από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης επιδιώκοντας το σύνηθες, όπως επαναβεβαιώθηκε και από τις δηλώσεις του προέδρου του και απερχόμενου πρωθυπουργού Αλ.Τσίπρα: Να παραστήσει την τάχα μου «αριστερή» δύναμη, αυτή τη φορά στο πλαίσιο μια κούφιας αντιπολίτευσης στην οποία θα επιδοθεί ως ο κύριος εκπρόσωπος της σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα.

Στα – λίγα – θετικά της εκλογικής διαδικασίας που ανέδειξε μια Βουλή όπου το 95% των εδράνων της να καταλαμβάνονται από μνημονιακά, αντιδραστικά και φασιστικά κόμματα, είναι πως οι ναζί της Χρυσής Αυγής συνετρίβησαν εκλογικά.

Ο λαός, 6 χρόνια μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα και 4 χρόνια μετά την – συνεχιζόμενη – δίκη της Χρυσής Αυγής, ήταν αυτός που πήρε την υπόθεση στα χέρια του, ήταν αυτός που με την ψήφο του δίκασε και καταδίκασε τους ναζί εγκληματίες. Σε κάθε περίπτωση, τόσο τα εκλογικά υπολείμματα των ναζιστών, όσο και η παρουσία στη Βουλή της ακροδεξιάς και της φασιστικής φαιδρότητας εκπροσωπούμενη από το κόμμα Βελόπουλου, δηλώνει ότι ο αγώνας ενάντια στον φασισμό όχι μόνο δεν τελείωσε, αλλά συνεχίζεται με αμείωτη ένταση. 

Πηγή: Ημεροδρόμος

Εκτός Βουλής οι απόγονοι των ταγματασφαλιτών της κατοχής

        

08-07-2019

Από τα θετικά του εκλογικού αποτελέσματος είναι ότι τελικά τους νεοναζί τους ξέκανε ο λαός, όπως είχε ξεκάνει και τους προγόνους τους, αφού δεν ήθελαν να τους ξεκάνουν η Δικαιοσύνη και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Ένα από τα θετικά του εκλογικού αποτελέσματος είναι ότι οι απόγονοι των ταγματασφαλιτών, των δοσιλόγων, των γερμανοτσολιάδων στάλθηκαν από τον Ελληνικό λαό στο γέρο διάολο. Οι αλήτες, που οι πρόγονοί τους αιματοκύλησαν τον Ελληνικό λαό, δεν εκπροσωπούνται πλέον στη Βουλή. Οι αλήτες, που σήκωσαν μαχαίρι και δολοφόνησαν κόσμο τον 21^ο αιώνα, από αύριο θα γυρίσουν πάλι στις τρύπες τους μαζί με τους ποντικούς. Οι αλήτες, που έχουν χαραγμένο επάνω τους τον αγκυλωτό σταυρό, από αύριο θα ξαναγυρίζουν στην αφάνεια. Το στάλσιμο στον διάολο αυτών των αληταράδων ήταν ένα από τα θετικά του εκλογικού αποτελέσματος.

Ποστ

Πρόταση εξουσίας του ΚΚΕ