Η ΝΑΤΟϊκή φάλαγγα υποχώρησε μπροστά στην αποφασιστικότητα των κομμουνιστών

 (VIDEO - ΦΩΤΟ)

Με όπισθεν οι ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις γύρω στις 7 το απόγευμα της Παρασκευής αποχώρησαν από το σημείο όπου είχαν μπλοκαριστεί από τις δυνάμεις των ΚΚΕ και ΚΝΕ στα διόδια Πολυμύλου Κοζάνης, στην Εγνατία Οδό.
Κυρίαρχα τα συνθήματα: «Ούτε γη, ούτε νερό, στους φονιάδες των λαών», «NATO killers go home», «οι ιμπεριαλιστές την γη ξαναμοιράζουν, με των λαών το αίμα τα σύνορα χαράζουν», που φώναζαν συνεχώς οι διαδηλωτές παρά την τρομοκρατία, τις απειλές και τις αστυνομικές δυνάμεις που παρατάχθηκαν νωρίτερα στο χώρο. (Δείτε εδώ βίντεο).
«Πετύχαμε μία πρώτη νίκη, το ΝΑΤΟικό άγημα, από αλβανικά στρατιωτικά αυτοκίνητα, υποχώρησε μπροστά στην αποφασιστικότητα των κομμουνιστών, παρά τις εντολές της κυβέρνησης και την προετοιμασία των αστυνομικών δυνάμεων ακόμα και να χτυπήσουν». Αυτό δήλωσε ο Σωτήρης Ζαριανόπουλος ευρωβουλευτής του ΚΚΕ καλώντας το λαό σε ετοιμότητα και επαγρύπνηση, στο τέλος της κινητοποίησης. «Ο λαός μαζί με τους κομμουνιστές να μην τους αφήσει σε χλωρό κλαρί», επισήμανε χαρακτηριστικά.
Επίσης, κατήγγειλε τη «συγκυβέρνηση που και αυτή έδωσε το έδαφος της χώρας μας για να περάσουν οι δολοφόνοι, εμπλέκοντας ακόμα περισσότερο το λαό μας και βάζοντας σε κινδύνους για παραπέρα εμπλοκή σε πιο γενικευμένες συρράξεις». (Δείτε βίντεο πάνω). 

1 / 6

Οι δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ από τη Δυτική Μακεδονία και την Βέροια, έστησαν «φραγμό» στη ΝΑΤΟϊκή δύναμη από την Αλβανία που κινείτο επί ελληνικού εδάφους, προκειμένου να ενταχθεί στις συνολικές δυνάμεις, που θα πάρουν μέρος στη ΝΑΤΟϊκή άσκηση «Noble Jump» στη Ρουμανία.
Η κινητοποίηση ξεκίνησε νωρίς το μεσημέρι, στα διόδια Πολυμύλου Κοζάνης, στην Εγνατία Οδό, όπου οι διαδηλωτές με ανθρώπινη αλυσίδα μπλόκαραν τη διέλευση σε 20 οχήματα και 2 λεωφορεία της ΝΑΤΟϊκής δύναμης από την Αλβανία, απαιτώντας να γυρίσουν στο αλβανικό έδαφος.
Η ΝΑΤΟϊκή άσκηση στην οποία συμμετέχει και η Ελλάδα, στόχο έχει τη δημιουργία δύναμης ικανής να επέμβει όπου κριθεί αναγκαίο, δηλαδή σε βάρος των λαών. Για την υλοποίησή της η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ παρέχει κάθε είδους διευκολύνσεις και υπηρεσίες στις ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις, που διέρχονται από τη Βόρεια Ελλάδα, ακόμα και με τη συνδρομή Ελλήνων φαντάρων, παιδιών του λαού.
Το ΚΚΕ καλεί το λαό να παλέψει για να φύγει η χώρα από το ΝΑΤΟ, να απεμπλακεί από τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, να κλείσουν όλες οι ΝΑΤΟϊκές βάσεις, να επιστρέψουν τα ελληνικά στρατεύματα από αποστολές εκτός συνόρων. Να απαιτήσει «ούτε γη ούτε νερό στους φονιάδες των λαών».

1 / 6

Είπε ο γάιδαρος τον πετεινό καπιτάλα

Αναδημοσίευση από την Κατιούσα

H “φρουρά-ααα, φρουρά-ααα” της Βουλής μπορεί να αργεί ακόμα, αλλά η αλλαγή φρουράς στα τζάκια και το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι εδώ, κι ας μην είναι ακριβώς “ενωμένη-δυνατή”, σαν το ΠΑΣΟΚ, παρά μόνο στο (όλοι) ΜΕΓΚΑ -που θυμίζει ΠΑΣΟΚ- κι ενάντια στον “εχθρό λαό” και όχι στον ΠΑΟΚ ή τη Θεσσαλονίκη, όπως είπε χτες ο Ιβάν ο πονηρός…

Ο Σαββίδης μπαίνει στο Μέγκα, ο Μαρινάκης παίρνει το ΔΟΛ -που θυμίζει ΠΑΣΟΚ και Μέγκα- κι ο Τσουκαλάς ετοιμάζεται να πάρει εκπομπή μαζί με το Γιώργο Μίνο, ενώ ο Μαρινάκης συνεργάζεται και με τον Αλαφούζο, που είχε στήσει μια προσωρινή λυκοφιλία (τη λες και λυκοσυμμαχία) με το Σαββίδη και το Μελισσανίδη, που όμως την γκρέμισαν στο πρώτο φάλτσο σφύριγμα… Τέσσερις ΠΑΕ, μία πολιτική. Και μπόλικοι καβγάδες μεταξύ τους που θυμίζουν το “είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα” κατά το καπιτάλα (αγάπη γλυκιά μου) –> κεφαλαιοκράτη. Και ψάξε βρες τώρα ποιοι είναι οι γάιδαροι που μαλώνουν σε ξένο αχυρώνα (το ποδόσφαιρο) και τις δικές μας πλάτες και ποιοι μαλώνουν σαν τα κοκόρια για το ποιος θα κάνει κουμάντο στο κοτέτσι της Σούπερ-Λιγκ και όχι μόνο.

Όπως ο δικομματισμός και τα δεκανίκια του (πέντε, οκτώ, δέκα κόμματα, μία πολιτική) στήνουν εντυπωσιακούς θεατρινίστικους καβγάδες στο παλκοσένικο της Βουλής, για να εγκλωβίσουν θεατές και ψηφοφόρους, έτσι και οι “ανθρώποι του ποδοσφαίρου” (ο τόνος στην παραλήγουσα, όπως στο “πολέμοι”) σηκώνουν τη λευκή σημαία (που δείχνει αγνότητα, όχι υποχώρηση) της εξυγίανσης ενάντια στο κατεστημένο των άλλων -δηλαδή τους ανταγωνιστές τους- που αυτοί όμως θα το γκρεμίσουν. Φτηνό όπιο για τους λαούς που θαυμάζουν την προεδράρα -που τα λέει έξω απ’ τα δόντια- και στρατεύονται για τα συμφέροντα της: να σκοτώνονται οι οπαδοί για τ’ αφέντη το φαΐ.

Γιατί να δώσουμε μόνο τον ΟΠΑΠ στο Μελισσανίδη και να μην του χτίσουμε κι ένα γήπεδο;

Γιατί να πάρει μόνο το λιμάνι-κι ό,τι άλλο ακίνητο ή μάλλον ό,τι κινείται πάνω από τα Τέμπη- ο Σαββίδης;

Γιατί να μην πάρει το λιμάνι του Πειραιά -όπου έχει και το Δήμο- ο Μαρινάκης, όπως ο Σαββίδης;
Γιατί να μείνει ο Αλαφούζος μόνο με την τηλεοπτική άδεια και να μείνουν οι υπόλοιποι χωρίς (μεγάλο) κανάλι ή ένα συγκρότημα να τους στηρίζει;

-Ναι αλλά ο Σαββίδης είπε τα καλύτερα για τον Τσίπρα, που του θυμίζει -λέει- τον Πούτιν -πάλι καλά, εδώ άλλοι την πάτησαν και τον είχαν περάσει για… Λένιν της εποχής μας, εδώ θα τα χαλάσουμε τώρα;- ενώ ο Μαρινάκης έδειξε τη βαθιά του συγκίνηση για το θάνατο του επίτιμου, με το αποχαιρετιστήριο σχόλιό του, και μπορεί να στηρίζει τη ΝΔ, όπως κι ο Αλαφούζος, αλλά παίζει σε όλα τα ταμπλό, όπως ο Μελισσανίδης. Είδες λοιπόν τι χάσμα διαφορών τους χωρίζει;

Κάποιοι σοκαρίστηκαν γιατί στο χτεσινό τηλεοπτικό του διάγγελμα, ο Σαββίδης είπε πως έχει τη δύναμη να στείλει το διαιτητή του ΠΑΟΚ-ΑΕΚ (του πρωταθλήματος, όχι του Κυπέλλου) στη σύνταξη. Σε επόμενο διάγγελμα θα ανακοινώσει και το ύψος -ή τη μείωση- της σύνταξης.
Πραγματικό σοκ! Αφοδεύουν οι αρκούδες στο δάσος -κι οι κότες στο κοτέτσι; Λες και οι μεγαλοκαπιταλιστές δεν κάνουν την ίδια ακριβώς διαδικασία με το πολιτικό υπαλληλικό τους προσωπικό -μέχρι αυτό να χάσει την αξία χρήσης του για το σύστημα και να πεταχτεί στη γωνία, σαν στυμμένη λεμονόκουπα- και θα κολλούσαν στους διαιτητές.

Αλλά τα μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά που πέφτουν πάνω στην εργατιά δεν είναι οι ρέφερι κι οι βοηθοί τους. Είναι αυτοί που λυμαίνονται το χώρο του ποδοσφαίρου και τις ζωές μας συνολικά, αυτοί που τους προσλαμβάνουν και τους συνταξιοδοτούν κατά βούληση. Και το ζητούμενο είναι πότε θα σταματήσουμε την καμένη από χέρι τακτική “γκολ αυτοί, σέντρα εμείς” για να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Και να μην κάνουμε απλώς ένα ζάπινγκ στα τζάκια και τα συμφέροντα (από το ΣΚΑΪ στο Μέγκα και τούμπαλιν), μια απλή αλλαγή φρουράς, αλλά να αλλάξουμε το ίδιο το έργο και να το γράψουμε μόνοι μας, σύμφωνα με το δικό μας σενάριο…

Στα κεραμίδια οι κομμουνιστές για τον μίστερ Μιγιάκι των Σκουριών

        

Στα κεραμίδια έχουν ανέβει και φωνάζουν οι κομμουνιστές καταδικάζοντας την απόφαση του σεβαστού μας δικαστηρίου το οποίο με τη σειρά του καταδίκασε έναν 77χρονο, διότι όταν ήταν 73χρονος εξολόθρευσε μόνος του μια διμοιρία των ΜΑΤ! Φωνάζουν οι κομμουνισταί ότι η καταδίκη του μπάρμπα ήταν άδικη και επικαλούνται την ηλικία του! Όμως αυτός ο μπάρμπας δεν ήταν ένας οποιοσδήποτε μπάρμπας! Ήταν ο Έλληνας μίστερ Μιγιάκι! Μάλιστα οι πληροφορίες λένε ότι αυτός εκπαίδευσε τον Ντάνιελ Σαν κι όχι ο μίστερ Μιγιάκι, όπως παραπλανητικά παρουσιάζεται στην ταινία «καράτε κιντ»!

Ο 77χρονος μπάρμπας είναι ένας νίντζα, ένας αληθινός σαμουράι, εκπαιδευμένος στην Ιαπωνία. Ο μπαρμπά νίντζα αφού ξυλοκόπησε βάναυσα την διμοιρία των ΜΑΤ κατόπιν μεθόδευσε την αθώωσή του παραμένοντας για ημέρες στο νοσοκομείο και λαμβάνοντας γνωμάτευση που έλεγε ότι δάρθηκε από τα ειρηνόφιλα και αγαπησιάρικα ΜΑΤ με αποτέλεσμα να έχει:

1) Εγκεφαλική Διάσειση
2) Οίδημα και εκχύμωση βλεφάρων άμφω
3) Τραυματικό υπόσφαγμα άμφω
4) Τραυματική απόπτωση ενδοθηλίου κερατοειδούς χιτώνος
5) Εκ του βυθού του οφθαλμού
α) δεξιός οφθαλμός περιθηλιαία φλογοειδής αιμορραγία στη 12η ώρα
β) οίδημα στην ωχρά κηλίδα και
γ) υποαμφιβληστροειδής αιμορραγία στην 6η ώρα

Ευτυχώς το σεβαστό δικαστήριο δεν παρασύρθηκε από την σκευωρία που ετοίμασε ο γερο κομμουνιστής νίντζα και έριξε τον πέλεκυ της δικαιοσύνης στο κεφάλι του. Το σεβαστό δικαστήριο αντιλήφθηκε ότι όλα αυτά που έγραφε η γνωμάτευση γι’ αυτόν ήταν αυτά τα οποία υπέστησαν οι αποστρεφόμενοι τη βία άντρες των ΜΑΤ, οι οποίοι ξυλοκοπήθηκαν βάναυσα από τον συμμορίτη μπαρμπα νίντζα! Βέβαια η ποινή δεν μας άρεσε γιατί κατά τη γνώμη μας ήταν μικρή. 12 μήνες και αυτοί με αναστολή στον συμμορίτη! Αίσχος! Κάποτε θα τον στέλναμε στο απόσπασμα! Τέλος πάντων! Ήταν μια ηθική δικαίωση για τους ανυποψίαστους άνδρες των ΜΑΤ που εδάρησαν από τον μίστερ Μιγιάκι!

Παρά την μικρή ποινή που εισέπραξε ο κομμουνιστοσυμμορίτης μπαρμπα νίντζα θα ήταν απρέπεια να μην ευχαριστήσουμε την κυβέρνηση της Αριστεράς που συνεχίζει το θεάρεστο έργο της κυβέρνησης των Σαμαροβενιζέλων διώκοντας τους αγωνιστές στις Σκουριές και σε ολόκληρη την Ελλάδα! Εμείς είχαμε εμπιστοσύνη στο τι θα κάνει η καλή αριστερή κυβέρνηση και ποτέ δεν είχαμε αμφιβολίες ότι θα σταματήσει τις διώξεις αγωνιστών και θα «βάλει χέρι» στις πολυεθνικές και άλλες τέτοιες βλακείες! Εύγε στην κυβέρνηση για την καταδίκη του μπαρμπα νίντζα, αλλά πάνω απ’ όλα εύγε που κατάφερε να κοροϊδέψει τον κόσμο στις πλατείες, στις Σκουριές, στις πόλεις και τα χωριά, στους κάμπους και τα λαγκάδια, που κατάφερε έστω και προσωρινά να περνάει το ένα αντιλαϊκό μέτρο πίσω από το άλλο χωρίς ν’ ανοίγει μύτη! Ιδιαίτερα συγχαρητήρια της πρέπουν επίσης γιατί ρίχνει την ευθύνη της καταδικαστικής απόφασης σε βάρος του μπαρμπα νίντζα στην δικαιοσύνη και υπάρχουν ακόμα αφελείς που την πιστεύουν!

Κρίμα για τα ΜΑΤ που δεν ήταν η Αριστερά κυβέρνηση όταν τα ΜΑΤ κόντεψαν να σκοτώσουν από το ξύλο τον Κύπριο φοιτητή και μετά είπαν ότι χτύπησε στη ζαρντινιέρα! Εάν ήταν κυβέρνηση η Αριστερά θα έλεγε ότι ο Κύπριος ήταν ο εκπαιδευμένος από τον μίστερ Μιγιάκι, Ντάνιελ Σαν, που εξολόθρευσε δύο διμοιρίες των ΜΑΤ! Για να μην πούμε ότι η κυβέρνηση της Αριστεράς θα έλεγε πως και η ζαρντινιέρα ήταν νίντζα και σε συνεργασία με τον Κύπριο νίντζα φοιτητή εξολόθρευσαν δύο διμοιρίες των ΜΑΤ!

Άξιος ο μισθός της Αριστεράς!

Οράτιος Μενιππίδης

Μπλόκο στους ΝΑΤΟϊκούς – Killers Go Home

Οι κομμουνιστές μπλόκαραν στον Πολύμυλο Κοζάνης τις Νατοϊκές δυνάμεις που διέρχονταν από τη χώρα μας για να πάρουν μέρος στη νατοϊκή άσκηση Noble Jump. Σε εξέλιξη η κινητοποίηση, παρά τις πιέσεις και τις απειλές των αστυνομικών δυνάμεων.

Κατιούσα

Μπλόκο στη διέλευση ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων, που διέρχονται από τη χώρα μας για να πάρουν μέρος στη στρατιωτική άσκηση “Noble Jump”, έχουν βάλει εδώ και λίγες ώρες μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ από τις οργανώσεις της Δυτικής Μακεδονίας, επί της Εγνατίας Οδού στο ύψος των διοδίων του Πολυμύλου Κοζάνης. Τι εστί “Noble Jump” (ή αλλιώς ευγενές πήδημα) μπορείτε να το διαβάσετε εδώ. Όσο για τις νωπές τραγικές μνήμες που σκαλίζει προκλητικά η παρουσία Νατοϊκών στρατιωτικών δυνάμεων στη γειτονιά μας, νομίζουμε πως δε χρειάζονται κάποιο ιδιαίτερο σχόλιο.

Οι κομμουνιστές έστησαν ανθρώπινη αλυσίδα, αποκλείοντας είκοσι οχήματα και δύο λεωφορεία της ΝΑΤΟϊκής δύναμης κι απαιτώντας την επιστροφή τους στην Αλβανία από όπου ξεκίνησαν. Φωνάζουν αντι-ιμπεριαλιστικά συνθήματα ενάντια στους νατοϊκούς φονιάδες των λαών, και παραμένουν ανυποχώρητοι στη θέση τους, παρά τις απειλητικές πιέσεις των αστυνομικών δυνάμεων και την παρουσία της Εισαγγελέα Πρωτοδικών Κοζάνης, που ήρθε για να “διασφαλίσει την τάξη” και τη σωματική ακεραιότητα των διερχόμενων οδηγών… Είναι χαρακτηριστικό πως οι διαδηλωτές εφοδιάζονται με τρόφιμα, για να σπάσουν την πείνα, δείχνοντας την πρόθεσή τους να παραμείνουν αρκετές ώρες στο σημείο της κινητοποίησης.

Σημειωτέον πως εδώ και λίγη ώρα τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ έχουν ανοίξει τα διόδια του Πολυμύλου, αφήνοντας τα ΙΧ αυτοκίνητα να διέρχονται ελεύθερα, χωρίς να πληρώνουν το σχετικό χαράτσι. Στο σημείο της κινητοποίησης παρευρίσκονται ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Σωτήρης Ζαριανόπουλος, κι ο βουλευτής του ΚΚΕ, Σάκης Βαρδαλής. Στη σχετική δήλωσή του, ο Σ. Ζαριανόπουλος να πάρει μαζικά μέρος στην κινητοποίηση, για να στείλει τα νατοϊκά στρατεύματα από εκεί που ήρθαν.

Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, οι αστυνομικές δυνάμεις φοράνε τον εξοπλισμό τους και δείχνουν πως ετοιμάζονται να επέμβουν για να χτυπήσουν τους διαδηλωτές και να τους διαλύσουν. Η “Κατιούσα” βρίσκεται επί ποδός πολέμου και θα σας ενημερώσει σχετικά με κάθε νεότερη εξέλιξη.

Η "προστασία της πατρίδας" και ολίγα περί δημοκρατίας

Την περασμένη Κυριακή, ο Ελεύθερος Τύπος δημοσίευσε μια συνέντευξη του Ευάγγελου Βενιζέλου. Την προσοχή μου τράβηξε η πρώτη ερώτηση του δημοσιογράφου "Ο τρόμος επέστρεψε στη χώρα με την επίθεση κατά του κ. Λουκά Παπαδήμου. Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο στόχος των δραστών και πόσο κινδυνεύουν, τελικά, η Δημοκρατία και οι θεσμοί από τέτοιου είδους ενέργειες;". Ωραία, φυτευτή και προβοκατόρικη ερώτηση, οπότε συνέχισα διαβάζοντας την απάντηση και υπογραμμίζοντας μερικά σημεία της:

Η Δημοκρατία χρειάζεται επαγρύπνηση. Τίποτα δεν είναι δεδομένο αν δεν το υπερασπίζεσαι. Η τρομοκρατία επιβιώνει σε λανθάνουσα κατάσταση και αναζητά νέες μορφές έκφρασης, επειδή -μεταξύ άλλων- καλλιεργείται ένα κλίμα ενθάρρυνσης ή ανοχής προς τη βία, το κοινωνικό και πολιτικό μίσος, τον κοινωνικό και εθνικό διχασμό. Είναι καθήκον της Πολιτείας, των πολιτικών δυνάμεων και, τελικά, των ίδιων των πολιτών να σπάσουν οριστικά το φαύλο αυτό κύκλο με ξεκάθαρες θέσεις. 
Η επίθεση κατά του Λουκά Παπαδήμου είναι όχι συμβολική αλλά αιματηρή, δολοφονική επίθεση κατά του πρωθυπουργού μιας κυβέρνησης υψηλής εθνικής υπευθυνότητας που αγωνίστηκε να προστατεύσει την πατρίδα από την απόλυτη καταστροφή. Ως αντιπρόεδρος και υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Παπαδήμου δικαιούμαι να πω ότι της ακραίας βίας μιας τρομοκρατικής πράξης προηγήθηκε η συσσωρευμένη συμβολική αλλά και υλική βία του «αντιμνημονιακού» μίσους που πήρε τη μορφή του κατασκευασμένου μίσους κατά των προσώπων που σήκωσαν το βάρος της εθνικής προσπάθειας.

Μάλιστα. Κλασσικός Βενιζέλος, χωρίς καμμιά έκπληξη. Η δημοκρατία που κινδυνεύει, η πολιτεία και οι πολίτες που οφείλουν να την υπερασπιστούν, εμείς οι υπεύθυνοι που προστατεύσαμε την Ελλάδα κι οι άλλοι ανεύθυνοι που μας μισούν επειδή... Επειδή; Ο Βενιζέλος δεν συμπληρώνει ποτέ αυτό το "επειδή", προφανώς επειδή θεωρεί πως δεν υπάρχει λογική εξήγηση. Εμείς κάναμε το καθήκον μας απέναντι στην πατρίδα και οι άλλοι μας μισούν άνευ λόγου.

Εν πάση περιπτώσει, δεν έχω καμμιά διάθεση να σας χαλάσω την Παρασκευή (και, μάλιστα, εν όψει τριημέρου) αναλύοντας βενιζέλειες ρήσεις. Το μόνο που θέλω είναι να κάνω δυο παρατηρήσεις:

Θεσσαλονίκη, 23/4/1941: Ο Γεώργιος Τσολάκογλου (στο μέσον, με τα γυαλιά) υπογράφει το τρίτο και οριστικό
πρωτόκολλο παράδοσης της Ελλάδας (τα δυο προηγούμενα ακυρώθηκαν επειδή δεν συμμετείχε η Ιταλία).
Αριστερά, ο γερμανός στρατηγός Άλφρεντ Γιοντλ. Δεξιά ο ιταλός στρατηγός Αλμπέρτο Φερρέρο

(Α) Η "προστασία της πατρίδας από την απόλυτη καταστροφή" αποτελεί το μόνιμο και σταθερό καταφύγιο των συμβιβασμένων. Στα "Απομνημονεύματά" του, ο στρατηγός Γεώργιος Τσολάκογλου αιτιολογεί την απόφασή του να συνθηκολογήσει με τους γερμανούς, χρησιμοποιώντας το ίδιο καταφύγιο. Παρ' ότι δεν χωρεί σύγκριση των δυο ανδρών (ο Τσολάκογλου έχει και τίτλους τιμής να επιδείξει), ιδού τα σχετικά αποσπάσματα (*):

(...) ευρέθην αντιμέτωπος Ιστορικού διλήμματος:
Ή να αφήσω να συνεχισθή ο αγών και να γίνη ολοκαύτωμα
Ή υπείκων εις τα παρακλήσεις όλων των ηγητόρων του Στρατού ν' αναλάβω την πρωτοβουλίαν της συνθηκολογήσεως. (...)
Η πρώτη λύσις ήτο ευκολωτέρα δι' εμέ ως μη βαρύνουσα με ευθύνας (...) Επροτίμησα να βαδίσω τον ανηφορικόν δρόμον του μαρτυρίου διά να έχω ήρεμον την συνείδησίν μου και να αισθάνωμαι την υπερηφάνειαν ότι:
- έσωσα τους συμπολεμιστάς μου
- έσωσα την τιμήν των όπλων
- συνεμερίσθην τον πόνον των στρατιωτών μου παραμένων κοντά των (...)
ΕΤΟΛΜΗΣΑ (...)
Μέχρι σήμερον δεν μετενόησα διά το τόλμημά μου. Τουναντίον αισθάνομαι υπερηφάνειαν (...)

(Β) Τα περί δημοκρατίας που είναι πολύτιμη και χρειάζεται προστασία και επαγρύπνηση από όλους μας, δεν θα τα σχολιάσω εγώ. Θα δώσω τον λόγο στον θείο Βλαδίμηρο, που τα λέει καλύτερα (**) κι εγώ θα περιοριστώ στις υπογραμμίσεις:

Η άνοδος του επαναστατικού κινήματος του προλεταριάτου σε όλες τις χώρες προκάλεσε τις σπασμωδικές και άκαρπες προσπάθειες της αστικής τάξης και των πρακτόρων της μέσα στις εργατικές οργανώσεις για να βρουν ιδεολογικά-πολιτικά επιχειρήματα με σκοπό την υπεράσπιση των κυριαρχίας των εκμεταλλευτών. Ανάμεσα σ’ αυτά τα επιχειρήματα ξεχωριστή θέση κατέχει η καταδίκη της δικτατορίας και η υπεράσπιση της δημοκρατίας. (...)
Το επιχείρημα αυτό παίζει κυρίως με τις έννοιες «δημοκρατία γενικά» και «δικτατορία γενικά», χωρίς να βάζει το ζήτημα για ποια τάξη πρόκειται. Μια τέτια τοποθέτηση του ζητήματος, εξωταξική ή υπερταξική, δήθεν παλλαϊκή, αποτελεί καθαρό εμπαιγμό της βασικής διδασκαλίας του σοσιαλισμού, δηλαδή της διδασκαλίας για την ταξική πάλη, την οποία παραδέχονται στα λόγια, μα ξεχνούν στην πράξη οι σοσιαλιστές που πέρασαν με το μέρος της αστικής τάξης. Γιατί σε καμιά πολιτισμένη καπιταλιστική χώρα δεν υπάρχει «δημοκρατία γενικά», αλλά υπάρχει μόνο η αστική δημοκρατία, και δεν πρόκειται για τη «δικτατορία γενικά», αλλά τη δικτατορία της καταπιεζόμενης τάξης, δηλ. του προλεταριάτου, πάνω στους καταπιεστές και εκμεταλλευτές, δηλ. πάνω στην αστική τάξη, με σκοπό την κατανίκηση της αντίστασης που προβάλλουν οι εκμεταλλευτές στην πάλη για την κυριαρχία τους.
Η ιστορία διδάσκει ότι καμιά καταπιεζόμενη τάξη δεν έφθασε ποτέ στην κυριαρχία και δεν μπορούσε να φτάσει στην κυριαρχία χωρίς να περάσει μια περίοδο δικτατορίας, δηλ. κατάκτησης της πολιτικής εξουσίας και βίαιης καταστολής της αντίστασης που πρόβαλλαν πάντα οι εκμεταλλευτές, αντίστασης απεγνωσμένης, λυσσαλέας, που δεν σταματούσε μπροστά σε κανένα έγκλημα. Η αστική τάξη, που την κυριαρχία της υποστηρίζουν τώρα οι σοσιαλιστές, οι οποίοι μιλούν ενάντια στη «δικτατορία γενικά» και που κόβονται για τη «δημοκρατία γενικά» κατάκτησε την εξουσία στις προηγμένες χώρες ύστερα από μια σειρά από εξεγέρσεις, εμφυλίους πολέμους, βίαιη καταστολή των βασιλιάδων, των φεουδαρχών, των δουλοκτητών και των προσπαθειών παλινόρθωσής τους. Χιλιάδες και εκατομμύρια φορές οι σοσιαλιστές όλων των χωρών στα βιβλία και στις μπροσούρες τους, στις αποφάσεις των συνεδρίων τους, στους προπαγανδιστικούς τους λόγους, έχουν εξηγήσει στο λαό τον ταξικό χαρακτήρα αυτών των επαναστάσεων, αυτής της αστικής δικτατορίας. Γι’ αυτό η σημερινή υπεράσπιση της αστικής δημοκρατίας με λογοκοπίες για τη «δημοκρατία γενικά» και τα σημερινά ουρλιαχτά και ξεφωνητά ενάντια στη δικτατορία του προλεταριάτου, που παρουσιάζονται σαν ξεφωνητά για τη «δικτατορία γενικά», αποτελούν ανοικτή προδοσία του σοσιαλισμού, έμπρακτο πέρασμα με το μέρος της αστικής τάξης, άρνηση στο προλεταριάτο του δικαιώματος να επιτελέσει τη δική του προλεταριακή επανάσταση (...)
Όλοι οι σοσιαλιστές, εξηγώντας το ταξικό χαρακτήρα του αστικού πολιτισμού, της αστικής δημοκρατίας, του αστικού κοινοβουλευτισμού, έκφραζαν την ιδέα που διατυπώθηκε με τη μεγαλύτερη επιστημονική ακρίβεια από τον Μαρξ και τον Ένγκελς, την ιδέα ότι η πιο δημοκρατική αστική δημοκρατία δεν είναι τίποτε άλλο, παρά μια μηχανή για την καταστολή της εργατικής τάξης από την αστική τάξη, της μάζας των εργαζομένων από μια χούφτα καπιταλιστές (...)

Άποψη του προεδρείου του ιδρυτικού συνεδρίου της Τρίτης Διεθνούς, με τον Λένιν όρθιο.
Διακρίνονται επίσης (από αριστερά): Γκούσταβ Κλίνγκερ, Χιούγκο Εμπερλέιν, Φριτς Πλάττεν.

---------------------------------------------
(*) Γεωργίου Κ.Σ. Τσολάκογλου, αντιστρατήγου, "Απομνημονεύματα", έκδοση Ακροπόλεως, 1959, σελίδες 130-133. Τα κεφαλαία στο "ΕΤΟΛΜΗΣΑ" είναι του Τσολάκογλου.
(**) Β.Ι. Λένιν, "Θέσεις και εισήγηση για την αστική δημοκρατία και τη δικτατορία του προλεταριάτου". Εκφωνήθηκε στις 4/3/1919, κατά το ιδρυτικό συνέδριο της Τρίτης Διεθνούς. Η αντιγραφή έγινε από το: Β.Ι. Λένιν "Απάντα", τόμος 37, σελίδες 491-492.

Θεσσαλονίκη: “Μπλόκο” σε αυτοκινητοπομπή του ΝΑΤΟ από μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ

   

Από herko

“Μπλόκο” σε αυτοκινητοπομπή του ΝΑΤΟ έκαναν στελέχη και μέλη του ΚΚΕ στα διόδια του Πολυμύλου Κοζάνης. Όπως ανακοίνωσε η Κομματική Οργάνωση Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, η δύναμη προέρχεται από την Αλβανία και κινείται σε ελληνικό έδαφος προκειμένου να λάβει μέρος στην άσκηση του ΝΑΤΟ “Noble Jump”.

Η πομπή, που αποτελείται από είκοσι οχήματα και δυο λεωφορεία, ακινητοποιήθηκε με οχήματα και ανθρώπινες αλυσίδες περίπου στις δύο το μεσημέρι, στο σημείο των διοδίων Πολυμύλου ωστόσο, όπως διευκρίνισε στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Σωτήρης Ζαριανόπουλος, η κίνηση των υπολοίπων διερχόμενων οχημάτων διεξάγεται κανονικά. Παρών στην κινητοποίηση είναι επίσης ο βουλευτής Σάκης Βαρδαλής.
“Δεν επιτρέπουμε να περάσουν μόνο τα στρατιωτικά αλβανικά οχήματα τα οποία συμμετέχουν στην άσκηση. Επεισόδια δεν υπήρξαν. Θα μείνουμε εδώ μέχρι τα στρατιωτικά οχήματα να γυρίσουν πίσω” σημείωσε ο κ. Ζαριανόπουλος.
Τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, έχουν παράλληλα, ανοίξει τα διόδια του Πολυμύλου.

Μια φωτογραφία=Χιλιάδες Δολοφονίες

Νίκος Βουρτσάνης:

23 Μαΐου

Οι ΗΠΑ πουλάνε όπλα στη Σ. Αραβία,

 η Σ. Αραβία εξοπλίζει τον ISIS (βρετανική έκθεση Conflict Armamant Research), 

o ISIS δολοφονεί αθώους πολίτες της Δύσης, 

οι ΗΠΑ (κι όχι μόνο) κλαίνε σπαρακτικά για το θάνατο των αθώων.....

Ακίνδυνος Αλβανός ΟΠΛΑ Θεσσαλονίκης

Παραθέτουμε αποσπάσματα της απολογίας που έδωσε στους στρατοδίκες μια εμβληματική μορφή του κομμουνιστικού κινήματος, το στέλεχος της ΟΠΛΑ Θεσσαλονίκης, Ακίνδυνος Αλβανός. (το συνωμοτικό του όνομα ήταν «Γιώργης»).

Ο Α. Αλβανός ήταν 38 ετών, και καταγόταν από την Αγία Παρασκευή Μυτιλήνης. Εργάτης λατομείου, μετέπειτα (το 1945) Νομάρχης Βέροιας. Μέλος του ΚΚΕ από το 1932. Φυλακισμένος στην Ακροναυπλία, δραπέτευσε στα 1943. Τομεάρχης στον Ανατολικό Τομέα, ενώ υπήρξε η «ψυχή» της ΟΠΛΑ Θεσσαλονίκης.

Μέσα από την «απολογία» του –που ουσιαστικά ήταν μια καταγγελία του μονορχοφασιστικού καθεστώτος και των ξένων προστατών του- ξεδιπλώνετε όλη η πολιτική κατάσταση της εποχής.

Αποσπάσματα, λοιπόν απ’ την κατάθεση του Ακίνδυνου Αλαβανού: 
  

Πρόεδρος: Κατηγορούμενε, γνωρίζεις την κατηγορία σου. Τι απολογείσαι;

Κατηγορούμενος: «Είμαι από το χωριό Αγία Παρασκευή Μυτιλήνης. Το 1932 οργανώθηκα στο ΚΚΕ γιατί είναι κόμμα της εργατικής τάξης. Είμαι εργάτης και συλλογικά ανήκω σ’ αυτό. Από τότε που οργανώθηκα στο κόμμα, με την καθοδήγησή του, πάλεψα για την εξυπηρέτηση του εργαζόμενου λαού και για ζητήματα του χωριού, κυρίως για τους ακτήμονες. Σαν πρόεδρος του Συνεταιρισμού ακτημόνων, πάλεψα να πάρω τα τσιφλίκια, τα ανταλλάξιμα. Η δουλειά μου αυτή χαρακτηρίστηκε αναρχική και εκτοπίστηκα ένα χρόνο στη Σύκινο. Πάλεψα επίσης ενάντια στους φόρους και τους φοροεισπράκτορες που έρχονται και πανικοβάλουν τον κόσμο. Παλέψαμε για την αναστολή των ενταλμάτων, για να τα πληρώσουν οι αγρότες όταν θα έχουν συγκομιδή.

Η αναστολή πέτυχε, αλλά εγώ φυλακίστηκα επτά μήνες για αντίσταση κατά της αρχής. Οι δυο φυλακίσεις μου δεν προήλθαν από την προσπάθειά μου να ευνοήσω το άτομό μου, αλλά γιατί πάλευα για την καλυτέρευση της ζωής της τάξης που υπηρετεί το συμφέρον του λαού, γιατί έτσι θα βελτίωνα και το ατομικό μου συμφέρον.

Την 4η Αυγούστου περνώ όλα τα βασανιστήρια της Ασφάλειας και κλείνομαι στο κάτεργο της Ακροναυπλίας, στην Ελληνική Βαστίλη. Με έκλεισαν μέσα επ’ άριστον, έως ότου κάνω δήλωση.
Κάθισα επτά χρόνια. Δεν αναγνώρισα την κυβέρνηση. Δεν αποκήρυξα τον κομμουνισμό, γιατί πίστευα και πιστεύω ότι μονάχα μ’ αυτόν θα ζήσει ο λαός την καλυτέρευση της ζωής που περιμένει. 
Μέσα στην Ακροναυπλία ήμασταν αρκετοί κομμουνιστές, περίπου χίλιοι. Όμως, απ’ όσους πέρασαν, μόνο εξακόσιοι επιβίωσαν. Οι άλλοι πέθαναν από φυματίωση και άλλες αρρώστιες.

Όταν μας χτύπησε ο Ιταλικός φασισμός, και εισέβαλαν στην πατρίδα μας, ζητήσαμε από την κυβέρνηση να μας βγάλει για να πολεμήσουμε. Κάναμε υπόμνημα όλοι οι φυλακισμένοι γι’ αυτό το σκοπό. Αντί γι’ αυτό, ενίσχυσαν τη φρουρά και μας φύλαγαν ακόμη πιο σίγουρα.

Στο μέτωπο πολέμησαν δυο αδέλφια μου. Ο ένας σκοτώθηκε.

Εδώ πρέπει να τονίσω και το ανοιχτό γράμμα του αρχηγού Νίκου Ζαχαριάδη, που καλούσε τον ελληνικό λαό, τους κομμουνιστές και κάθε σπίτι, να γίνει φρούριο για να διώξουν τον εισβολέα. Και αυτό είναι κάτι που χαρακτηρίζει τους κομμουνιστές. Αναγνωρίσαμε την κυβέρνηση, παρόλο που μας είχε μέσα. Θέλαμε να πολεμήσουμε για την πατρίδα. Αυτό το τονίζω, γιατί δείχνει τον πατριωτισμό των κομμουνιστών και για να δείξω ότι δεν ήμασταν όπως θέλουν να μας χαρακτηρίζουν.

 Η φρουρά έρχεται σε επαφή με τους πρώτους Γερμανούς αλεξιπτωτιστές που ήρθαν, με σκοπό να μας παραδίνει έναν-έναν. 
Μας φύλαγαν χωροφύλακες, παρά τους βομβαρδισμούς που γίνονταν στο λιμάνι. Οι βομβαρδισμοί ήταν συχνοί επειδή έφευγαν από κει τα Αγγλικά πλοία. Παρέδωσαν στους Γερμανούς δυο χιλιάδες κομμουνιστές στις φυλακές, στα ξερονήσια και στα στρατόπεδα και τον αρχηγό μας, Νίκο Ζαχαριάδη, από την Ασφάλεια. Όταν ήρθαν και άλλα στρατεύματα και οι Ιταλοί οχύρωσαν το μέρος, επειδή ήταν λιμάνι και για να μην κάνουν αποβίβαση οι Εγγλέζοι, διέλυσαν το στρατόπεδο κι εμάς, που ήμασταν μέσα στα οχυρά, μας έστειλαν όλους σε άλλα στρατόπεδα. Μάλιστα έβγαλαν άτομα από τα στρατόπεδα και τα τουφέκισαν, γιατί έγιναν σαμποτάζ από το ΕΑΜ σε ένα εργοστάσιο.

Εμένα μαζί με άλλους μας μετέφεραν στη «Σωτηρία», σε ένα ξεχωριστό μέρος που είχαν κάνει σαν φυλακή και μας φύλαγαν εκεί. Δε βγαίναμε καθόλου. Αυτή η δουλειά γίνεται το 1943. Κάθισα εκεί δυο μήνες και με τη βοήθεια του Εφεδρικού ΕΛΑΣ Αθηνών, δραπετεύσαμε και φύγαμε, καθείς για εκεί που τον καλούσε το καθήκον.
Εγώ μαζί με άλλους, τράβηξα για τη Μακεδονία και ανέβηκα στην ελεύθερη Ελλάδα. Οργάνωσα το νοσοκομείο ανταρτών στο χωριό Αβδέλλες και από κει πέρασα στη Βέροια, στο Γιδά, στη Νάουσα, κλπ.

Εδώ πρέπει να τονίσω πως σ’ αυτή την περίοδο, με την εισβολή των κατακτητών, παρουσιάζεται κατάσταση πανικού και ο λαός δεν ξέρει από ποιον να ζητήσει συμβολή, τι πρέπει να κάνει. Η κυβέρνηση με το βασιλιά και την ακολουθία της, τραβάνε για το Κάιρο. Άλλοι πλουτοκράτες κοιτάνε να γλιτώσουν. Άλλη μερίδα έχει μια παθητικότητα και δίνει μια απογοήτευση στο λαό. Άλλη μερίδα είναι φασιστική, όπως η 5η φάλαγγα που πρόδωσε και το στρατ».

Πρόεδρος: Να περιοριστείς στις κατηγορίες σου. Αυτά δεν ενδιαφέρουν την υπόθεση.

Κατηγορούμενος: Εννοώ τον Τσολάκογλου. Η κατάσταση εξελίσσεται έτσι, ώστε οι κομμουνιστές και τα άλλα μικρά κόμματα, που αποτελούνται από γνήσιους πατριώτες, να δίνουν θάρρος στο λαό, για την επίθεση και την απελευθέρωση του τόπου. Έχουμε ένα σωρό αγώνες να απαριθμήσουμε.

Εδώ, δυστυχώς, όταν ακούσουν ότι κάποιος είναι ΕΑΜίτης, φτάνει για να τον χαρακτηρίσουν δεν ξέρω κι εγώ πως. Και από τους συγκατηγορούμενούς μου, παρατήρησα ότι ντρέπονται και φοβούνται να το πουν. Το ΕΑΜ δεν ήταν κόμμα. Ήταν εθνικός συνασπισμός. Και συγκέντρωνε κόσμο από όλα τα στρώματα του λαού, από τον εργάτη, αγρότη, βιοτέχνη, επιστήμονα, μέχρι τον κληρικό. Και είδαμε στο Εθνικό Συμβούλιο πως αντιπροσωπευόταν.

Εκτός από το ΕΑΜ, υπήρχε και το μαχητικό μέρος του, ο ΕΛΑΣ. Εδώ κατηγορήθηκε ο ΕΛΑΣ ότι δεν πολέμησε, αλλά ότι έριξε μόνο μερικές πιστολιές. Αυτό είναι ντροπή για το κίνημα Εθνικής Αντίστασης της Ελλάδας, που φημίζεται στο εξωτερικό».

Πρόεδρος: Τι σχέση έχουν όλα αυτά με την κατηγορία σου;

Κατηγορούμενος: Παρέλειψα να απαντήσω στο μάρτυρα Σκουλαρίκη και να του πω ότι η κυβέρνηση, φεύγοντας από δω, είχε δώσει εντολή να κρύψουν τους φακέλους των κομμουνιστών. 
Όχι μόνο δεν έγινε αυτό, αλλά επιπλέον τους παρέδωσαν στους Γερμανούς και εδώ έχουν τη φωτογραφία μου στην Ασφάλεια. 
Το 1943 έρχομαι στη Μακεδονία. Ο κάμπος του Γιδά ήταν η μόνη περιφέρεια που είχε απ’ όλες τις παρατάξεις. Και όλα τα στρατεύματα των κατακτητών περνούσαν από κει, όταν έπρεπε να κινηθούν στα μετόπισθεν. Δεν είναι μικρό πράγμα ότι η περιφέρεια της Βέροιας βαστά όλη τη Μακεδονία. Και όπως τη βαστά, μπορεί να αντιμετωπίσει όποιον περάσει και όποιον θέλει να τραβήξει παραπέρα. Γι’ αυτό και η περιφέρεια είχε μεγάλη σημασία. Σ’ αυτήν πήγα κι εγώ. Θα σας πω τη δράση μου εκεί.

Στην Κρύα Βρύση ήταν ο Πούλος, ο οποίος εξορμούσε σ’ όλο τον κάμπο και λεηλατούσε τα πάντα. 
Ήταν και ο Μιχάλ-Αγάς που έκανε το ίδιο. Ήταν από την άλλη μεριά και ο Κισσά –Μπαζάκ, που έκανε την ίδια δουλειά, όπως η Π.Α.Ο, που διαλύθηκε.

Ειδικότερα για τους κομμουνιστές έχει μιλήσει ο ίδιος ο Τσόρτσιλ. Μίλησε για το ελληνικό μικρό, πατριωτικό κομμουνιστικό κόμμα. Φυσικά, τώρα το αρνούνται. Παρουσιάζουν τα πράγματα όποτε θέλουν έτσι και όποτε θέλουν αλλιώς. Όπως τον ΕΛΑΣ, ο οποίος πήρε συγχαρητήρια από το αρχηγείο της Μέσης Ανατολής και έδωσε ένα σωρό μάχες με τους Γερμανούς. Στο τέλος είπαν ότι έγινε κομματικός αγώνας. Μετά την απελευθέρωση δε θα πούμε για την Εθνική Κυβέρνηση.

Πρόεδρος: Αυτά δε μας ενδιαφέρουν.

Κατηγορούμενος: Ωστόσο πρέπει να ξέρετε ότι φαγώθηκαν όλα τα ψώνια στο Λίβανο και κατέβηκε η αντιπροσωπεία της ΠΕΑ που έκανε το κίνημα της Εθνικής Αντίστασης και τα υπουργεία περιορίστηκαν σε επτά μόνο. Παρ’ όλα αυτά, εμείς, με τον πατριωτισμό μας, που δε θέλαμε να γίνει εμφύλιος πόλεμος, δεχτήκαμε με επτά υπουργεία να γίνει Εθνική Κυβέρνηση, για να περάσουμε ομαλά στην πολιτική ζωή, χωρίς αιματοχυσία. Είναι γνωστά τα γεγονότα του Δεκέμβρη. Δεν ήμασταν εμείς που τα προκαλέσαμε.

Πρόεδρος: Κάνεις απολογία δική σου ή του ΕΑΜ;

Κατηγορούμενος: Είπατε πολλές περικοκλάδες, γι’ αυτό απαντώ. Η κατηγορία προέρχεται ύστερα από μια κατάσταση που δημιουργήθηκε και θα πρέπει να την αναλύσω.

Πρόεδρος: Δεν χρειάζεται ανάλυση. Τα είπε ο Παπαγεωργίου.

Κατηγορούμενος: Ο Παπαγεωργίου τα είπε για τον εαυτό του. Εγώ δυο λόγια θα πω για το ζήτημα της μεταδεκεμβριανής κατάστασης.

Από τους ΕΛΑΣίτες και τους ΕΑΜίτες είχαμε μέχρι τις εκλογές 1.500 σκοτωμένους, από κρατικά και παρακρατικά όργανα, δέκα επτά χιλιάδες (17.000) φυλακισμένους και κάπου εκατό χιλιάδες σκόρπιους εδώ κι εκεί.
Κι όλα αυτά ενώ η Βάρκιζα έλεγε ότι θα κατέβουμε σε πολιτικό αγώνα και ότι δεν έπρεπε να χτυπιόμαστε εδώ. Αυτό όμως δεν έγινε. Οι κυβερνήσεις δεν μπόρεσαν να κάνουν τίποτε άλλο, παρά να κατευθύνουν την κατάσταση πιο αποφασιστικά για να χτυπήσουν την αριστερά. Μέχρι τότε άφηναν τις συμμορίες να δρουν ανενόχλητες. Έγιναν νόθες εκλογές....

Πρόεδρος: Ψήφισε το 5% και απείχε το 95%. Τα ξέρουμε όλα αυτά.

 Κατηγορούμενος: Και από τότε άρχισαν να χρησιμοποιούν καινούργια μέσα και αναρχίες και έφτασαν μέχρι τα στρατοδικεία. Φυσικά υπήρχε και η τρομοκρατία. Τα κρατικά όργανα άρχισαν ξυλοδαρμούς, ακόμα και λυντζάρισμα. Εδώ στη Θεσσαλονίκη, όπως ανέφερε με όλη του την ειλικρίνεια κάποιος συγκατηγορούμενός μου από ένα χωριό, το Χαρμάνκιοϊ (Κορδελιό), κατέβαιναν οι τραμπούκοι και τους έκαναν πολλά. Δε ρώτησες, όμως κύριε πρόεδρε. Τι έκανε σ’ αυτούς η αρχή; Τους τιμώρησε; Από εδώ βγαίνει ότι έπρεπε ο λαός να αμυνθεί απ’ τα εγκληματικά μέτρα που έπαιρναν τα κρατικά και τα παρακρατικά όργανα. Εμείς, επειδή στη Βάρκιζα είχαμε υπογράψει να μην κατέβουμε σε ένοπλο αγώνα, απαγορεύσαμε σε όλους να πιάσουν όπλα. Σαν παράδειγμα σας αναφέρω τον Βελουχιώτη. Τον είχε αποκηρύξει το κόμμα γιατί δε δέχτηκε τη συμφωνία της Βάρκιζας.
Επομένως, ο λαός έπρεπε να υπερασπίσει τον εαυτό του με το μαζικό του όγκο. Έγινε ζήτημα να χτυπηθούν οπωσδήποτε οι τραμπούκοι με τα μέσα αυτά. Έπρεπε να αυτοαμυνθεί ο λαός.

Εδώ στη Θεσσαλονίκη δημιουργήθηκε η πλατειά ή Μαζική Λαϊκή Αυτοάμυνα, που είχε δυο σκοπούς. Ο ένας ήταν να διαφωτιστεί ο κόσμος για το πως να αμυνθεί και ο άλλος, να ορμήσουν με ξύλα και με πέτρες να χτυπήσουν τους τραμπούκους. Η οργάνωση δεν είχε στρατό. Κάθε σπίτι, κάθε συνοικία, κάθε τετράγωνο, θα έπρεπε να αμυνθεί. Και αυτή τη δουλειά την ανέλαβα εγώ....

Ο Ακίνδυνος Αλβανός μαζί με 46 συντρόφους του δικάστηκε σε θανατο. 

Απ' το βιβλίο του Τάσου Κατσαρού αντιγράφουμε:

Στις 17 Οκτωβρίου 1947, στις 6:40 το πρωί, εκτελέστηκαν πίσω από το Γεντί Κουλέ οι πρώτοι δέκα, οι θεωρούμενοι ως πιο επικίνδυνοι – ανάμεσά τους ο Αλβανός και ο Παπαγεωργίου.

Ο Αλβανός, με αντάρτικα τραγούδια, εμψύχωνε τους υπόλοιπους. Σε λίγο ακολούθησαν και οι άλλοι. (…) ο επικεφαλής του αποσπάσματος, υπίλαρχος Γκίλας, ο οποίος (…) άρχισε να τους ειρωνεύεται, λέγοντάς τους: «εκεί που θα πάτε, καλή αντάμωση» και διάφορα τέτοια λόγια. Τότε ο Αλβανός αιφνιδιαστικά του επιτίθεται και τον χτυπάει στο μάτι με τις χειροπέδες. Οι εφημερίδες της εποχής ανέφεραν ότι «ατάραχος ο Έλλην Αξιωματικός, χωρίς να δείξει ότι θυμώνει, προχώρησε για να συνεχίσει το έργο του». Η αλήθεια, όμως, βρίσκεται στο γεγονός ότι τον Αξιωματικό τον πήγαν βιαστικά στο νοσοκομείο γιατί έχασε το μάτι του. Τουλάχιστον αυτό, το βεβαιώνουν άνθρωποι που είδαν αργότερα τον Γκίλα.

Στον τόπο της εκτέλεσης αρνήθηκαν όλοι να κοινωνήσουν, μέσω του Αλβανού, ο οποίος έδιωξε περήφανα τον παπά, λέγοντάς του ότι άφεση αμαρτιών έχουν ανάγκη οι πραγματικοί εγκληματίες του λαού, που μάλιστα τυχαίνει να είναι πολύ «καλοί χριστιανοί», οι τότε συνεργάτες των Γερμανών, οι σημερινοί συνεργάτες των Άγγλων και σίγουρα αυτοί που τραβούν τη σκανδάλη τη στιγμή αυτή, για να απονείμουν δικαιοσύνη «χριστιανικού τύπου». Προέτρεψε, λοιπόν, το παπά να πάει σ’ αυτούς.

απο το istorika-ntokoumenta

Ο καπιταλισμός γεννάει τον πόλεμο και την προσφυγιά

Ελληνες και μετανάστες εργαζόμενοι συμμετείχαν στην εκδήλωση της ΤΟ Μενιδίου - Φυλής του ΚΚΕ

Καθημερινές είναι οι πρωτοβουλίες των Οργανώσεων του Κόμματος με θέμα τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, τις αιτίες που τον γεννούν και την οργάνωση της λαϊκής πάλης ενάντια στην εμπλοκή της χώρας σε επεμβάσεις.
Οι εκδηλώσεις αυτές δεν γίνονται απλά για να μάθει ο λαός πώς εξελίσσονται οι αντιθέσεις ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη. Κυρίως αναδεικνύονται οι ευθύνες της ελληνικής αστικής τάξης, αφού στο όνομα της γεωστρατηγικής της αναβάθμισης η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ εμπλέκει όλο και πιο βαθιά τη χώρα στους επικίνδυνους ανταγωνισμούς. Επίσης, ότι η πάλη ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο συνδέεται άμεσα με την πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού, του συστήματος που οδηγεί σε αιματοκύλισμα τους λαούς.
Στο πλαίσιο αυτής της κομματικής δραστηριότητας ήταν ενταγμένη και η εκδήλωση της ΤΕ Μενιδίου - Φυλής την Κυριακή 28/5, με θέμα: «Ο καπιταλισμός γεννάει κρίσεις - πολέμους - προσφυγιά. Παλεύουμε για την ανατροπή του». Στην εκδήλωση μίλησε ο Γιώργος Τάτσης, μέλος του Γραφείου της ΠΕ Δυτικής Αθήνας και Γραμματέας της ΤΕ Μενιδίου - Φυλής του ΚΚΕ.
Ξεχωριστό στοιχείο ήταν η παρουσία μεταναστών εργατών, που, διωγμένοι από τις πατρίδες τους λόγω της φτώχειας και των πολέμων, μένουν στο Μενίδι και εργάζονται σε εργοστάσια της περιοχής.

Μουσικό αφιέρωμα στην προσφυγιά και στην πάλη ενάντια στις επεμβάσεις

Από το μουσικό αφιέρωμα

Την εκδήλωση «έντυσε» με τον καλύτερο τρόπο το Μουσικό Συγκρότημα της ΤΟ Δυτικών Συνοικιών του ΚΚΕ, που είχε ετοιμάσει ένα αφιέρωμα στην προσφυγιά και τους αγώνες του λαού μας αλλά και των λαών όλου του κόσμου που βιώνουν τις συνέπειες των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Πρόκειται για μια ακόμα επιτυχημένη προσπάθεια του Μουσικού Συγκροτήματος, που συγκίνησε και ενέπνευσε τους συγκεντρωμένους.
Με ρεπερτόριο από τη δημοτική παράδοση, το λαϊκό τραγούδι, την επαναστατική ποίηση του Γιάννη Ρίτσου και του Κώστα Βάρναλη, με κείμενα του Μπέρτολτ Μπρεχτ και του Ναζίμ Χικμέτ καθώς και δημιουργίες συνθετών όπως του Μίκη Θεοδωράκη, του Χρήστου Λεοντή, του Γιάννη Μαρκόπουλου και άλλων προέκυψε τελικά ένα ιδιαίτερα διδακτικό και πρωτότυπο «μάθημα» Ιστορίας. Στο επίκεντρο βρέθηκαν οι αιτίες των πολέμων, οι αντιθέσεις ανάμεσα σε αστικές τάξεις που οξύνονται μπροστά στο κυνήγι του κέρδους και της αναζήτησης νέων αγορών μετατρέποντας τους εργαζόμενους σε «κρέας» για τα κανόνια των εκμεταλλευτών τους.
Τα αποσπάσματα από το έργο του Μπρεχτ «Οι ιστορίες του κ. Κόυνερ» και τη συγκεκριμένη παραβολή «Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι...» συνδέθηκαν με επαναστατικά τραγούδια και την ανάγκη η εργατική τάξη να χειραφετηθεί, να στρατευτεί με την πρωτοπορία της, το Κομμουνιστικό Κόμμα, για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Κοινές οι αιτίες των πολέμων, της φτώχειας και της εξαθλίωσης

Παίρνοντας το λόγο ο Γ. Τάτσης ανέφερε, μεταξύ άλλων:
Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος δεν είναι φυσικό φαινόμενο, έχει αίτια που τον γεννούν και είναι το σύστημα της εκμετάλλευσης, ο καπιταλισμός.
Ορισμένοι καλοθελητές στην προσπάθειά τους να αθωώσουν τον καπιταλισμό εμφανίζουν ότι ο πόλεμος είναι αποτέλεσμα ορισμένων στρεβλώσεων στην εφαρμογή του συστήματος ή ακόμα ότι είναι αποτέλεσμα ορισμένων φιλόδοξων και μανιακών ηγετών, αποκρύπτοντας την αλήθεια, ότι δηλαδή από πίσω είναι μονοπωλιακοί όμιλοι που κυνηγάνε το κέρδος και όταν δεν μπορούν να το εξασφαλίσουν σε συνθήκες ιμπεριαλιστικής ειρήνης με μειώσεις σε μισθούς, σε μεροκάματα, με τσάκισμα των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων το επιδιώκουν με τον πόλεμο.
Ως τμήμα αυτού του πολέμου και της όξυνσης αυτών των ανταγωνισμών πρέπει να κατανοούνται τα διάφορα τρομοκρατικά χτυπήματα, ο πόλεμος στον «κυβερνοχώρο», στον τομέα της πληροφορικής, τα διάφορα δίκτυα ισλαμικής τρομοκρατίας. Είναι καινούριες μορφές διεξαγωγής του πολέμου ανάμεσα στα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη, τις περιφερειακές δυνάμεις.
Οι Ελληνες και οι μετανάστες εργάτες είναι αυτοί που πληρώνουν, είναι αυτοί που ματώνουν απ' τις πολιτικές της ιμπεριαλιστικής ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
Αυτοί που αρπάζουν το ψωμί απ' το τραπέζι του Ελληνα και μετανάστη εργαζόμενου, είναι οι ίδιοι που ξεσπιτώνουν και σπρώχνουν στην προσφυγιά χιλιάδες ανθρώπους, γυναίκες, γέρους, παιδιά, στην Αφρική, στη Συρία, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στην Ουκρανία, στα Βαλκάνια.
Πίσω απ' τις ανθρώπινες τραγωδίες, τις μαζικές σφαγές, το δουλεμπόριο, την άγρια εκμετάλλευση με την καταπάτηση των πιο στοιχειωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων, βρίσκεται η ακόρεστη δίψα των καπιταλιστών για όλο και μεγαλύτερο κέρδος.
Σε αυτήν την πορεία, που ακολουθούν οι ξεκληρισμένοι πρόσφυγες, πέφτουν από την κόλαση του ιμπεριαλιστικού πολέμου στη ζούγκλα της ιμπεριαλιστικής ειρήνης, της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και βαρβαρότητας.
Στις χώρες που πάνε, βιώνουν, μαζί με τους ντόπιους εργάτες, όπως της Ελλάδας, της Ιταλίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, τις συνέπειες μιας πολιτικής που μπροστά στο κέρδος δεν υπολογίζει τίποτα.

Εχθροί του εργατικού κινήματος οι φασίστες

Είναι τα θύματα της εργοδοτικής τρομοκρατίας, της φασιστικής τρομοκρατίας και βίας.
Δεν είναι τυχαίες οι δολοφονικές επιθέσεις και το μίσος των τραμπούκων χρυσαυγιτών κατά πρωτοπόρων συνδικαλιστών στους χώρους δουλειάς, κατά των μεταναστών εδώ στο Μενίδι και σε όλη την Ελλάδα.
Εκφράζουν το μίσος και το φόβο των εκμεταλλευτών και του συστήματος που τους γέννησε μήπως οι εργάτες ενωμένοι σηκώσουν κεφάλι.
Οι φασίστες της Χρυσής Αυγής είναι φανατικοί εχθροί ενός ρωμαλέου εργατικού κινήματος που θα βάλει στόχο το ξερίζωμα του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος, του καπιταλισμού.
Γι' αυτό και απεχθάνονται την ταξική ενότητα και βάζουν έντεχνους διαχωρισμούς ανάμεσα στους εργάτες, όπως το χρώμα του δέρματος, τη θρησκεία, τον τόπο καταγωγής.
Λες και έχουν να χωρίσουν τίποτα μεταξύ τους ο Ελληνας και ο ξένος εργάτης του ΦΡΕΣΚΟΥΛΗ, της ΛΥΧΝΙΑΣ, της DONPOLL και των υπόλοιπων εργοστασίων της περιοχής.
Ο καπιταλισμός αξιοποιεί τους πρόσφυγες και τους μετανάστες για να ρίχνει τα μεροκάματα των ντόπιων εργατών, για να περιορίζει εργατικά δικαιώματα και ελευθερίες, για να προκαλεί περισσότερα προβλήματα στην ενότητα της εργατικής τάξης, για να την ποτίζει με το ρατσιστικό και εθνικιστικό δηλητήριο.
Τους εργοδότες δεν τους ενδιαφέρει αν ο σκλάβος τους είναι Ελληνας, Σύρος, Αφγανός, Ρώσος, μαύρος ή άσπρος, χριστιανός ή μουσουλμάνος. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να τους βγάζει πολλά κέρδη, και ξέρουν ότι όσο οι εργάτες θα τσακώνονται μεταξύ τους, τόσο αυτοί θα τη βγάζουν λάδι και θα την περνάνε μπέικα με τον ιδρώτα και τη δουλειά των άλλων. Και οι μετανάστες εργοδότες με τον ίδιο απάνθρωπο τρόπο εκμεταλλεύονται τους συμπατριώτες τους.

Αγώνας με στόχο την ανατροπή του καπιταλισμού

Γι' αυτό ο αγώνας για την αντιμετώπιση του Προσφυγικού - Μεταναστευτικού είναι αγώνας ενάντια στον πόλεμο, στον καπιταλισμό. Πρέπει να οδηγεί στο να πάρουν οι εργάτες από τα χέρια των καπιταλιστών τα εργοστάσια, τις τράπεζες, τα καράβια, τα μέσα μεταφοράς, τον ορυκτό πλούτο, τα πετρέλαια και να τα βάλουν να δουλέψουν σχεδιασμένα για την εξυπηρέτηση των δικών τους αναγκών.
Πρέπει να στοχεύει στην ανατροπή του καπιταλισμού, στο σοσιαλισμό, όπου όλοι οι εργαζόμενοι, άσχετα από εθνικότητα και χρώμα, θα έχουν μόνιμη και σταθερή δουλειά, δωρεάν Υγεία, Παιδεία, Πολιτισμό, θα έχουν ελεύθερο χρόνο, θα ψυχαγωγούνται και θα μορφώνονται, θα ζουν ειρηνικά όπως γινόταν στην ΕΣΣΔ και σε άλλες χώρες όπου υπήρξε σοσιαλισμός (...)
Γι' αυτό παλεύει το ΚΚΕ, για την ανατροπή της εξουσίας της αστικής τάξης, για να έρθει η εργατική τάξη στην εξουσία. Αυτό καλούμε να κάνουν από κοινού Ελληνες και μετανάστες στην Ελλάδα, αυτό καλούμε να κάνουν και οι Ελληνες που είναι μετανάστες σε διάφορες χώρες. Να οργανωθούν και να παλέψουν με τους εργάτες της χώρας που έχουν μεταναστεύσει, ενάντια στον κοινό εχθρό που είναι ο καπιταλισμός.

«Ασφάλεια», αντιθέσεις, κίνδυνοι

«Ασφάλεια», αντιθέσεις, κίνδυνοι

Εντείνεται η συζήτηση στην ΕΕ για το λεγόμενο «νέο δόγμα ασφάλειας», που αντανακλά προβληματισμούς για το πώς θα κατοχυρωθεί ένα ασφαλές περιβάλλον στο εσωτερικό της Ευρωένωσης και παγκόσμια, αναγκαίο για τη λειτουργία και κερδοφορία των επιχειρηματικών της ομίλων. Μάλιστα, η σχετική συζήτηση αναθερμάνθηκε μετά την πρόσφατη Σύνοδο του G7 στη Σικελία, στον απόηχο και της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, λίγες μέρες νωρίτερα.
Και οι δυο Σύνοδοι επιβεβαίωσαν τις κλιμακούμενες αντιθέσεις ανάμεσα στις ισχυρότερες καπιταλιστικές οικονομίες του πλανήτη, με τις ΗΠΑ να ανοίγουν ολοένα και περισσότερα μέτωπα απέναντι στους ανταγωνιστές τους, ιδιαίτερα απέναντι στη Γερμανία.
Θέλοντας να διασφαλίσει τα συμφέροντα των αμερικανικών μονοπωλίων στον παγκόσμιο ανταγωνισμό που οξύνεται, η κυβέρνηση Τραμπ επιδιώκει επαναδιαπραγμάτευση προηγούμενων διακρατικών και πολυμερών συμφωνιών, γεγονός που προκαλεί «αναταράξεις» στις σχέσεις της με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και κράτη, που αντανακλώνται και στις σχέσεις εντός ΝΑΤΟ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η στάση των ΗΠΑ απέναντι στη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα, που προκαλεί καινούργιες εντάσεις με Κίνα και Γερμανία.
Θυμίζουμε επίσης ότι ο ίδιος ο Τραμπ, στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, καταφέρθηκε ανοικτά εναντίον 23 (ανάμεσά τους και οι Γερμανία, Γαλλία) από τα 28 κράτη - μέλη της λυκοσυμμαχίας, επειδή δεν τηρούν τη ΝΑΤΟική «νόρμα» να διαθέτουν το 2% του ΑΕΠ τους για στρατιωτικές δαπάνες. Η όλη αντιπαράθεση οδήγησε την Γερμανίδα καγκελάριο, Αγκελα Μέρκελ, να δηλώσει ότι οι Ευρωπαίοι πρέπει να προχωρήσουν με τις δικές τους δυνάμεις, χωρίς να περιμένουν τη στήριξη άλλων, εστιάζοντας στα ζητήματα της ασφάλειας.

***

Χρειάζεται, ωστόσο, να επισημάνουμε ότι η συζήτηση δεν είναι καινούργια, όσο κι αν εντείνεται τώρα, κάτω από το βάρος των εξελίξεων που τροφοδότησαν το Brexit και η εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ. Οι «προβληματισμοί» και τα σχέδια της Γερμανίας για την αναμόρφωση του δικού της δόγματος ασφάλειας, συνδεδεμένο με την Κοινή Πολιτική Αμυνας και Ασφάλειας της ΕΕ και βέβαια με το ΝΑΤΟ, καταγράφονται στη «Λευκή Βίβλο για την Ασφάλεια», που συνέταξε η κυβέρνηση Μέρκελ και δημοσιοποιήθηκε πριν από ένα χρόνο περίπου, όταν δεν είχαν γίνει ακόμα οι αμερικανικές εκλογές και σχεδόν ταυτόχρονα με το δημοψήφισμα στη Βρετανία για την παραμονή ή όχι στην ΕΕ.
Στο κείμενο αυτό, η Γερμανία συνδέει άμεσα τη διασφάλιση των συμφερόντων της παγκοσμίως με την ενίσχυση του στρατιωτικού της ρόλου διεθνώς, μέσω και της στενότερης συνεργασίας με άλλα κράτη - μέλη της ΕΕ στον τομέα της Αμυνας, όπου επίσης αναπτύσσεται ανάλογος προβληματισμός.
Σε κάθε περίπτωση, η κλιμάκωση του ανταγωνισμού και οι ανακατατάξεις στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα στα χρόνια της κρίσης, τα πολεμικά μέτωπα από την Ουκρανία μέχρι τη Βόρεια Αφρική και η αναδιάταξη συμμαχιών στα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα, οι φυγόκεντρες τάσεις στο εσωτερικό της ΕΕ, αποτελούν παράγοντες που αυξάνουν τις «ανησυχίες» και τις αναζητήσεις της Γερμανίας για την ασφάλεια τη δική της και εξ αντανακλάσεως της ΕΕ.
Οπως γραφόταν χαρακτηριστικά στον πρόλογο της γερμανικής «Λευκής Βίβλου», «ο κόσμος του 2016 είναι αναστατωμένος (...) Η ειρήνη και η σταθερότητα δεν είναι κάτι δεδομένο, ακόμα και για την Ευρώπη. Σε αυτήν την αλλαγμένη κατάσταση, η αποστολή της ομοσπονδιακής κυβέρνησης είναι να επαναπροσδιορίσει τα ενδιαφέροντα, τις προτεραιότητες και τους σκοπούς της πολιτικής ασφάλειας της χώρας μας (...) Το οικονομικό και πολιτικό βάρος της Γερμανίας σημαίνει ότι είναι καθήκον μας να αναλάβουμε ευθύνες για την ασφάλεια της Ευρώπης, σε συνεργασία με τους ευρωπαϊκούς και υπερατλαντικούς εταίρους μας...».
Υπό αυτό το πρίσμα πρέπει να δούμε και την ενίσχυση της τάσης για αναβάθμιση του Ευρωστρατού και για αναβάθμιση των στρατιωτικών σωμάτων της ΕΕ με τη συγκρότηση «Ευρωπαϊκής Αμυντικής Ενωσης».

***

Βέβαια, η δυνατότητα διαμόρφωσης «κοινής πολιτικής ασφάλειας» των κρατών της ΕΕ εξαρτάται από το βαθμό συνοχής και την πορεία των αντιθέσεων στο εσωτερικό της ίδιας της ΕΕ, που δεν εκδηλώνεται μόνο σε οικονομικό επίπεδο. Σε κάθε περίπτωση, κανένα από τα σενάρια που βρίσκονται σήμερα στο τραπέζι δεν πρόκειται να ωφελήσει το λαό, που βρίσκεται αντιμέτωπος με νέους μεγάλους κινδύνους, εξαιτίας της έντασης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.
Αυτό ισχύει στο ακέραιο και για την Ελλάδα, η οποία, με ευθύνη της κυβέρνησης, δεν λείπει από κανένα μέτωπο που ανοίγουν οι ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και από καμιά διεργασία στο εσωτερικό τους, διεκδικώντας μάλιστα αναβάθμιση του ρόλου της, γεγονός που αυξάνει τους κινδύνους εμπλοκής του λαού σε ανεξέλεγκτες «περιπέτειες».

Εστίες αγώνα

Εστίες αγώνα

Αμέσως μετά την πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 17 Μάη και τις κινητοποιήσεις που αναπτύχθηκαν πριν και μετά από αυτή, τα ταξικά συνδικάτα συνεχίζουν να δουλεύουν με σχέδιο για την οργάνωση της εργατικής τάξης, πρωτοστατώντας και στηρίζοντας εστίες αντίστασης και διεκδίκησης σε κλάδους και χώρους δουλειάς.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο αγώνας των συμβασιούχων στους ΟΤΑ, όπου πρωτοστατούν ταξικά συνδικάτα και Επιτροπές Αγώνα σε όλη τη χώρα. Ο αγώνας αυτός βάζει στο επίκεντρο το αίτημα για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, δίνοντας απάντηση στην πολιτική της κυβέρνησης, που προσπαθεί με ελιγμούς να εκτονώσει τη δίκαιη αγανάκτηση για την επικείμενη απόλυση χιλιάδων εργαζομένων με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, οι οποίες ανανεώθηκαν μόνο για το 2017 και τώρα αμφισβητούνται από την απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Δεκάδες Επιτροπές Αγώνα συμβασιούχων στους ΟΤΑ συνέταξαν πρόταση νόμου για την άμεση μετατροπή όλων των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου, καλώντας όλα τα κόμματα, πλην Χρυσής Αυγής, να πάρουν θέση στο δίκαιο αίτημά τους.
Την ίδια ώρα, οι συνταξιουχικές οργανώσεις δεν έχουν σταματήσει λεπτό να δίνουν τη μάχη για το Ασφαλιστικό και τις συντάξεις, ενάντια στην πολιτική του κεφαλαίου και των κομμάτων του, συμμετέχοντας παράλληλα στις κινητοποιήσεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος. Μέσα στον Ιούνη, οι συνεργαζόμενες συνταξιουχικές ομοσπονδίες οργανώνουν τρεις μεγάλες συγκεντρώσεις σε Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Κρήτη.
Σε κινητοποιήσεις βρίσκονται οι εργαζόμενοι και σε μια σειρά άλλους χώρους δουλειάς, ενάντια στην επιθετικότητα της εργοδοσίας, που εκφράζεται με απολύσεις, απληρωσιά και άλλα αντεργατικά μέτρα.
Ενδεικτικά, οι εργάτες της «Frigoglass» στην Πάτρα απήργησαν προχτές με μεγάλη επιτυχία. Με οργανωτή το επιχειρησιακό τους σωματείο και με τη στήριξη των κλαδικών Συνδικάτων Μετάλλου Αχαΐας και Αττικής, κλιμακώνουν τον αγώνα ενάντια στο μέτρο της εκ περιτροπής εργασίας που επέβαλε η εργοδοσία, τρεις μέρες τη βδομάδα, μέχρι και το ερχόμενο Νοέμβρη.
Οι οικοδόμοι στα έργα ανακαίνισης του «Αστέρα Βουλιαγμένης» πέτυχαν να πληρωθούν τα δεδουλευμένα δύο μηνών, κάνοντας επίσχεση εργασίας. Είχε προηγηθεί παρέμβαση του Συνδικάτου Οικοδόμων, Γενική Συνέλευση και συγκρότηση εργοταξιακής επιτροπής, που αναλαμβάνει πλέον την οργάνωση του αγώνα και για άλλα ζητήματα στο εργοτάξιο.
Αυτές οι αγωνιστικές εστίες, και πολλές ακόμα που αναπτύσσονται σε όλη τη χώρα, επαληθεύουν τη σημασία που έχει να δυναμώσει η οργάνωση της πάλης από τα κάτω, με συμμετοχή των ίδιων των εργαζομένων, μέσα από μαζικές συλλογικές διαδικασίες, σε κατεύθυνση σύγκρουσης με την εργοδοσία και με την πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντά της.
Ο συντονισμός και η στήριξη αυτών των κινητοποιήσεων, σε επίπεδο κλάδου και ευρύτερα, μπορούν να πολλαπλασιάσουν τη δύναμη του αγώνα, να αποτελέσουν μήνυμα για την εργοδοσία στο σύνολό της, να δημιουργήσουν καλύτερες προϋποθέσεις κλιμάκωσης και κοινής δράσης με τους εργαζόμενους σε άλλους κλάδους και χώρους δουλειάς.
Το ζητούμενο είναι μέσα από κάθε μικρή και μεγάλη μάχη να δυναμώνει η οργάνωση των εργαζομένων και ο ταξικός προσανατολισμός της πάλης τους, να γίνονται βήματα στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος και στο δυνάμωμα της Κοινωνικής Συμμαχίας. Να αναδεικνύεται η σημασία της πάλης για την ανάκτηση των απωλειών και τη δημιουργία όρων για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, να αναδεικνύεται η ανάγκη η πάλη να παίρνει ευρύτερα χαρακτηριστικά, να βάζει στο στόχαστρο συνολικά το κεφάλαιο και την εξουσία του.