24 Ιουν 2018

Προετοιμάζεται ένταση της καταστολής και των ελέγχων



Φωτό αρχείουΦωτό αρχείου
Πηγή: Associated Press
Έκτακτη, «ειδική» Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ πραγματοποιείται σήμερα, Κυριακή 24 Ιούνη τις Βρυξέλλες, στις 3 το μεσημέρι (τοπική ώρα) για το Μεταναστευτικό, για την προώθηση ακόμα πιο αντιδραστικών μέτρων με σκοπό τη διαχείριση των προσφυγικών κυμάτων.
Σύμφωνα με το σχέδιο που διέρρευσε, αναζητούνται «ευρωπαϊκές λύσεις» στην πολιτική ασύλου και την αντιμετώπιση της «μεταναστευτικής κρίσης». Τα νέα βάρβαρα μέτρα που σχεδιάζονται προβλέπουν ένταση της καταστολής κατά των προσφύγων και τη συγκέντρωσή τους στα κράτη πρώτης υποδοχής (όπως η Ελλάδα).
Πιο συγκεκριμένα, γίνεται λόγος για έναν ευέλικτο κοινό μηχανισμό επιστροφής(προσφύγων) στα εσωτερικά σύνορα, αυστηρούς ελέγχους σε σταθμούς τρένων, λεωφορείων και στα αεροδρόμια. Επίσης, οι αιτούντες άσυλο θα απειλούνται με τιμωρία εάν δεν παραμείνουν στη χώρα της πρώτης εγγραφής τους και θα πρέπει να λαμβάνουν κοινωνική βοήθεια μόνο στη χώρα της ΕΕ η οποία είναι υπεύθυνη γι' αυτούς. Τα συμμετέχοντα κράτη της ΕΕ προτίθενται να εγκαταστήσουν κοινά αστυνομικά κέντρα και να εξελίξουν την υπηρεσία προστασίας των συνόρων FRONTEX σε αστυνομία των συνόρων της ΕΕ.
Η ίδια η Σύνοδος πάντως είναι ενδεικτική και των αντιθέσεων ανάμεσα στα κράτη της ΕΕ, δηλαδή ανάμεσα στους υπεύθυνους για τον ξεριζωμό χιλιάδων ανθρώπων. Το σχέδιο που διέρρευσε προκάλεσε την αντίδραση του Ιταλού πρωθυπουργού Τζουζέπε Κόντε σε ό,τι αφορά το ζήτημα της επιστροφής αιτούντων άσυλο στις χώρες πρώτης υποδοχής. Φέρεται μάλιστα να απείλησε με μη συμμετοχή στη Σύνοδο και τελικά θα παραβρεθεί μετά από τηλεφωνική συνομιλία με τη Γερμανίδα καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ. Ο Ματέο Σαλβίνι, υπουργός Εσωτερικών, αντιπρόεδρος της ιταλικής κυβέρνησης και επικεφαλής της αντιδραστικής «Λέγκας», επέκρινε την Ισπανία και τη Γαλλία ότι δεν έχουν τηρήσει τις υποσχέσεις τους για υποδοχή προσφύγων.
Επίσης, την Πέμπτη, συναντήθηκαν στη Βουδαπέστη οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων των τεσσάρων χωρών Βίσεγκραντ (V4), με τον αυστριακό καγκελάριο Σεμπάστιαν Κουρτς, με βασικό θέμα την αντιμετώπιση της μετανάστευσης, ενόψει της αυστριακής προεδρίας στην ΕΕ από 1η Ιούλη. Οι ηγέτες αυτοί αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στη Σύνοδο της Κυριακής. Πρόκειται για κυβερνήσεις που πρώτες σηκώνουν το ζήτημα της έντασης της καταστολής επικαλούμενες τη δήθεν προστασία από την ισλαμική τρομοκρατία. Ακόμα, επιδιώκουν να γίνεται το ξεδιάλεγμα των μεταναστών, όπως και η επεξεργασία των αιτήσεων ασύλου για τους πρόσφυγες, έξω από τα σύνορα της ΕΕ.
Τέτοιες προτάσεις δεν αποτελούν «εξαιρέσεις», αφού περιλαμβάνονται στους σχεδιασμούς της ΕΕ. Άλλωστε, στο τραπέζι έχουν πέσει πιθανές «λύσεις» με δημιουργία «κέντρων συγκέντρωσης» σε χώρες όπως η Αλγερία, η Αίγυπτος, η Λιβύη, το Μαρόκο, ο Νίγηρας, η Τυνησία, αλλά και η Αλβανία, η ΠΓΔΜ και η Σερβία στα Βαλκάνια, όπου θα γίνεται το ξεσκαρτάρισμα των προσφύγων - μεταναστών.
Το ενδεχόμενο να οργανωθούν στην Αλβανία κέντρα κράτησης αιτούντων άσυλο προς χώρες της ΕΕ, όπου θα εξετάζονται τα αιτήματά τους, συντηρεί ρεπορτάζ της «Ντόιτσε Βέλε» (Deutsche Welle). Ο εκπρόσωπος της αυστριακής κυβέρνησης Πέτερ Λαούνσκι-Τίφενχαλ, δήλωσε στη DW ότι υπάρχουν διαπραγματεύσεις για τέτοια κέντρα με την Αλβανία και άλλες χώρες. Επίσημα η αλβανική κυβέρνηση δεν επιβεβαιώνει τις διαπραγματεύσεις, ωστόσο δημοσιεύματα τις συνδέουν με το παζάρι που είναι σε εξέλιξη, για επιτάχυνση της ένταξης της χώρας στην ΕΕ.

ΔΙΑΘΛΑΣΜΕΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ






Η νομιμοποίηση και η συγκατάθεση είναι το κλειδί  για την πολιτική σταθερότητα κι επομένως η αιτία της επιβίωσης και επιτυχίας ενός καθεστώτος. Οι πεποιθήσεις και οι αξίες των ανθρώπων καθορίζουν τόσο τη στάση τους απέναντι στην πολιτική διαδικασία όσο και την άποψή τους για το καθεστώς στο οποίο ζουν και κατά συνέπεια για το αν το θεωρούν δίκαιο ή νόμιμο. Κι  επειδή μεγάλο μέρος της πολιτικής διαμορφώνεται από τις ιδέες, αξίες και αντιλήψεις σχετικά με το πώς πρέπει να οργανώνεται η κοινωνία και από τις προσδοκίες, τις ελπίδες και τους φόβους μας απέναντι στην κυρίαρχη εξουσία, γι’ αυτό εστιάζεται το ενδιαφέρον στο εποικοδόμημα που εκφράζει και κατοχυρώνει τις οικονομικές σχέσεις στη δοσμένη κοινωνία.
 
               Οι πολιτικοί λοιπόν των αστικών κομμάτων  στις αστικές δημοκρατίες  δίνουν την ψευδαίσθηση ότι παρέχονται οι δυνατότητες για τη διακίνηση των ιδεών, ότι η διεκδίκηση κοινωνικών δικαιωμάτων καθίσταται ευχερέστερη με τους κανόνες της αστικής δημοκρατίας, ότι επιτρέπεται η ανάπτυξη πολιτικών και κοινωνικών αντιθέσεων, ότι δίνεται η δυνατότητα ικανοποίησης των αναγκών της μεγάλης πλειοψηφίας, εν ολίγοις πως στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας αν δεν αίρεται η πάλη των τάξεων τουλάχιστον αμβλύνεται σε σημαντικό βαθμό. Μόνο που τελικά αυτές οι αντιθέσεις και πολυφωνίες καταλήγουν σε αντιπαράθεση με κενές ουσίας φραστικές επιδείξεις και η πραγματοποίηση  υποσχέσεων  μετατίθεται στο μέλλον. Όπως συμβαίνει οκτώ χρόνια τώρα  μνημονιακής πολιτικής, που  επαναλαμβάνονται τα ίδια επιχειρήματα για την αναγκαιότητά της έχοντας αναλάβει οι αστοί πολιτικοί τον επικοινωνιακό ρόλο να πείσουν και να αποσπάσουν τη συναίνεση και των λαϊκών στρωμάτων. 
 
               Έχοντας πλήξει η πολιτική λιτότητας κυρίως τους  εργαζόμενους μισθωτούς  και μεγάλο μέρος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, η απόσπαση αν όχι της συναίνεσης τουλάχιστον της ανοχής τους εξασφαλίστηκε λιγότερο με τη χρήση του καταπιεστικού μηχανισμού του κράτους για καταστολή κάθε διεκδικητικού αγώνα και περισσότερο με την πιο εκλεπτυσμένη μέθοδο της ιδεολογικοπολιτικής μας παραπλάνησης. Σ’ αυτήν την μέθοδο περιλαμβάνεται η προσπάθεια να εγχαραχθεί σε ευρύτερες μάζες  λαού η αντίληψη ότι για όλα τα δεινά, για την ανεργία, φτώχεια κλπ. φταίει το κράτος που παρεμβαίνει στην οικονομία, που κάνει μεγάλες δαπάνες για να διατηρηθεί το πελατειακό σύστημα. Είναι που η κυρίαρχη πολιτική ενστερνίζεται  την τωρινή  επικρατούσα αντίληψη πως για να διορθωθεί η οικονομία  η ιδιωτική επιχείρηση και οι αγορές πρέπει να λειτουργούν καλύτερα για το σύνολο της κοινωνίας και γι’ αυτό δεν πρέπει να  υπάρχει κρατικός έλεγχος ή παρέμβαση σ’ αυτές.
 
               Από τη μεγάλη ύφεση του 1929 φαίνεται πως στην προσπάθεια να ελεγχθεί η αστάθεια του καπιταλισμού με τις κυκλικές οικονομικές του διακυμάνσεις οι επιλογές της κυρίαρχης εξουσίας περιορίζονται σε μια μετατόπιση μεταξύ ιδιωτικών και κρατικών μορφών διαχείρισης του καπιταλισμού. Κι αν και  εξυμνούνται οι ελεύθερες αγορές και η ιδιωτική επιχείρηση ως εγγυητές της ευημερίας καταδικάζονται όμως στην φτώχεια μεγάλα τμήματα των εργαζομένων, γιατί ακριβώς τράπεζες και επιχειρήσεις παίρνουν δισεκατομμύρια χρημάτων, υπό τη μορφή κρατικών οικονομικών διασώσεων που χρηματοδοτούνται από τη φορολογία των πολιτών. 
 
               Βέβαια, στα διάφορα οικονομικά προβλήματα του καπιταλισμού δεν υπάρχει ένα ευρύ φάσμα πιθανών οικονομικών λύσεων, γιατί ποτέ προτάσεις και λύσεις που αλλάζουν έστω και στο ελάχιστο το υπάρχον σύστημα ούτε συζητούνται ούτε προτείνονται. Η διάλυση μάλιστα της ΕΣΣΔ χρησιμοποιείται ως αποδεικτικό στοιχείο της ανωτερότητας  του καπιταλισμού ως αποτελεσματικού οικονομικού συστήματος –χωρίς όμως ν’ αναφέρεται ποιος επωφελείται απ’ αυτό. Η θριαμβολογία λοιπόν  για τον καπιταλισμό  αγνοεί ή απορρίπτει άλλα οικονομικά συστήματα και η μόνη διαφωνία έγκειται για το πόσο καλύτερα μπορεί να γίνει η  διαχείριση του τεράστιου κόστους της επαναλαμβανόμενης αστάθειας του καπιταλισμού, φορτώνοντας το μεγάλο βάρος της κρίσης στους εργαζόμενους και μόνο. Οι επιλογές για τη διάσωση  του καπιταλισμού κάθε φορά περιορίζονται στα οικονομικά της κεϊνσιανής ή φιλελεύθερης οικονομικής σκέψης, προκρίνοντας γι’ αυτή είτε τους μηχανισμούς του αστικού κρατικού οικονομικού  παρεμβατισμού είτε την ιδιωτική επιχείρηση και την ελεύθερη αγορά. Αυτό που πρωτίστως ενδιαφέρει είναι να μην περιορίζονται τα κέρδη, ανεξάρτητα από τις ολέθριες επιπτώσεις στις ζωές των εργαζομένων που γίνονται αντικείμενο ενδιαφέροντος μόνο στο βαθμό που η ύπαρξη και η δράση τους γίνεται προβληματική για τον καπιταλισμό. 
 
               Στα καθ’ ημάς λοιπόν, οι κριτικές της αστικής  αντιπολίτευσης, οι πανηγυρισμοί της κυβέρνησης για την έξοδο από τα μνημόνια, άλλο στόχο δεν έχουν παρά η κυρίαρχη οικονομική πολιτική να περνά χωρίς ιδιαίτερες εντάσεις, αναταραχές ή διαταραχές της κοινωνικής γαλήνης. Επιδιώκεται να καλλιεργηθεί από την κυβέρνηση  η ψευδής εντύπωση της κατάκτησης  μιας κανονικότητας που οδηγεί στην ευημερία και από την αντιπολίτευση πως είναι αυτή που μπορεί να την εξασφαλίσει. 
 
               Μέσα από τα ΜΜΕ, τον επικοινωνιακό λόγο των αστικών κομμάτων, συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης, κυκλοφορούν μηνύματα για την αναπόδραστη αναγκαιότητα των μνημονίων και γενικά της πολιτικής της λιτότητας και συγκεκριμενοποιείται η νοοτροπία αυτή που εκφράζει το πνεύμα της κυρίαρχης πολιτικής. Αυτής που μέσα στη …μεγαθυμία της, με τις διαφορετικές φωνές της,  αποδέχεται την ύπαρξη και λειτουργία του κόμματος  της εργατικής τάξης εκδηλώνοντας όμως την ιδιαίτερη ανησυχία της για την υποχώρηση της  επαναστατικότητάς του. Κι έτσι,  επειδή σε μεγάλο μέρος των εργαζομένων φαίνεται η ηττοπάθεια ή και η ευπιστία να επηρεάζει ανασταλτικά την αγωνιστική κινητοποίησή του  όλη η ευθύνη γι’ αυτό χρεώνεται στο ΚΚΕ και όλη την κριτική και την απαξίωση, εξ αριστερών και δεξιών,  συγκεντρώνει το ΚΚΕ που δεν καταφέρνει να γίνει πειστικό προτείνοντας λύσεις και μάλιστα στα ήδη διαμορφωμένα πλαίσια της οικονομικοπολιτικής κατάστασης. Μ’ αυτόν τον τρόπο, με μια διαθλασμένη και υπόγεια διάχυση της κυρίαρχης πολιτικής αυτή εδραιώνεται. Διαγράφεται  το ζήτημα  του ταξικού χαρακτήρα  του αγώνα, του συσχετισμού των ταξικών δυνάμεων και του ιδεολογικού, αναγκαστικά αντικαπιταλιστικού, προσανατολισμού του. Στην ουσία,  απαξιώνοντας το κόμμα της εργατικής τάξης για τα πιο απίθανα ζητήματα οι όποιες κινητοποιήσεις και οι διεκδικήσεις να παραμένουν τυφλές, χωρίς συνολική θετική διατύπωση, χωρίς τις αναγκαίες προϋποθέσεις που εξασφαλίζουν τη συνοχή και την προοπτική των κοινωνικών αγώνων.
 
Παρόλ’ αυτά οι κινητοποιήσεις πρέπει να είναι συνεχείς, γιατί, εκτός των άλλων,  σε κάθε κινητοποίηση βρίσκεται μια λανθάνουσα δυναμική που αποδεσμεύει δυνατότητες των κοινωνικών δυνάμεων οι οποίες  μπορούν να αλλάξουν αυτά τα πλαίσια.  
 

Χυδαίο αντικομμουνισμό κι απειλές εκτόξευσε η Ρ. Δούρου (vid)

Στην παρέμβαση Σωματείων και Φορέων για το κλείσιμο της χωματερής στη Φυλή

Με αντικομμουνισμό και επίθεση στο λαϊκό κίνημα απάντησε η περιφερειάρχης Αττικής Ρένα Δούρου στο δίκαιο αίτημα των Σωματείων και φορέων της Δυτικής Αττικής και της Δυτικής Αθήνας, για το οριστικό κλείσιμο της χωματερής στη Φυλή, στη διάρκεια της παρέμβασης που έκαναν στη σημερινή συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου για το θέμα.
Χυδαίο αντικομμουνισμό κι απειλές εκτόξευσε η Ρ. ΔούρουΟπως προκλητικά ισχυρίστηκε, το ΚΚΕ που συμπληρώνει 100 χρόνια, δεν έχει μία θέση για τη διαχείριση των απορριμμάτων!
«Δεν έχετε το ανάστημα να πιάνετε στο στόμα σας το ΚΚΕ. Δεν βλέπετε τη θέση του Κόμματος, επειδή δεν βολεύει τα αφεντικά σας»,
ανταπάντησε στην περιφερειάρχη Αττικής ο Γιάννης Μανουσογιαννάκης περιφερειακός σύμβουλος του ΚΚΕ με το ψηφοδέλτιο της «Λαϊκής Συσπείρωσης».
Κάτω από την πίεση του κόσμου η Ρένα Δούρου, αποκάλυψε το σχεδιασμό της Περιφέρειας να χωροθετηθούν έξι σημεία στην Αττική, συμπεριλαμβανομένου του Γραμματικού, (δείτε τι έλεγε η ίδια πριν 3 χρόνια) του παλιού λατομείου Μουσαμά (δίπλα στο θέατρο Πέτρας) και άλλων τεσσάρων,
ενώ ξεκαθάρισε ότι κανονικά θα συνεχιστεί η λειτουργία της χωματερής στη Φυλή, παρά την αντίθεση κατοίκων και φορέων και τις δικές της προεκλογικές υποσχέσεις.
Μάλιστα, έφθασε στο σημείο να δηλώσει απροκάλυπτα ότι σε ενδεχόμενες νέες κινητοποιήσεις θα είναι απέναντι από το λαϊκό – εργατικό κίνημα ξεκαθαρίζοντας την αποφασιστικότητά της να προχωρήσει στις χωροθετήσεις.

Καμαρώστε την


Αποδεικνύεται έτσι ότι η πλειοψηφία της Περιφέρειας προχωρά στη χωροθέτηση ΧΥΤΥ σε συγκεκριμένες περιοχές, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου στον τομέα των απορριμμάτων,
απορρίπτοντας επιδεικτικά τα αιτήματα και τις προτάσεις του λαϊκού – εργατικού κινήματος, που διεκδικεί την αναβάθμιση της ζωής των λαϊκών οικογενειών στη Δυτική Αττική.
Από νωρίς το μεσημέρι, κάτοικοι και φορείς της περιοχής έκαναν δυναμική παρέμβαση στη σημερινή συνεδρίαση, όπου κατήγγειλαν τη στάση της περιφέρειας για το θέμα της χωματερής,
αλλά και την πολιτική που επιβάλει στα λαϊκά στρώματα να ζουν στην ανεργία, τη φτώχεια, σε γειτονιές αθωράκιστες από πλημμύρες, σεισμούς και πυρκαγιές, με τεράστιες ελλείψεις σε βασικές υποδομές.

Παρεμβάσεις εκπροσώπων Σωματείων και φορέων

Συγκεκριμένα, ο Θοδωρής Χαμαλίδης, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων ΟΤΑ Φυλής, αναφέρθηκε στον κοινό αγώνα των κατοίκων Γραμματικού – Φυλής με αίτημα να κλείσουν οι χωματερές.
Κατήγγειλε τον εμπαιγμό των κατοίκων, που κρατά από το 1965, ενώ σημείωσε πως από το 2014, οπότε και κλήθηκαν οι δήμοι να κάνουν τα σχέδια διαχείρισης απορριμάτων,
«Φτάσαμε σήμερα να υπάρχει μία μείωση 4% στα σκουπίδια, αλλά να έχουν φτάσει και στα 49€ τα ανταποδοτικά τέλη που πληρώνει ο δημότης».

Ο Δημήτρης Τσιουμπρής, δημοτικός σύμβουλος Φυλής με το ψηφοδέλτιο της «Λαϊκής Συσπείρωσης», κατήγγειλε την υποκρισία της πλειοψηφίας της περιφερειακής αρχής, που προεκλογικά υποσχόταν το κλείσιμο της χωματερής και τις δηλώσεις της υποψήφιας -τότε- Περιφερειάρχη Ρένας Δούρου ότι θα γίνει δημότης Φυλής σε μια προσπάθεια να «ψαρέψει» ψήφους, όπως και η φιέστα της ορκωμοσίας της στα Άνω Λιόσια.

Ο Χάρης Κωστόπουλος, από την Ένωση Γονέων Φυλής, επεσήμανε μεταξύ άλλων ότι:
«Δεν βρισκόμαστε εδώ για να ακούσουμε διαπιστώσεις, συμπόνιες και υποσχέσεις για το μέλλον, ζητούμε οριστική λύση στο καρκίνωμα της χωματερής».
Το πρόβλημα, σημείωσε, δεν είναι τεχνικό, αλλά πολιτικό και αναφέρθηκε στην πρόσφατη κινητοποίηση 40 και πλέον φορέων που αγκάλιασαν τον αγώνα για το κλείσιμο της χωματερής.

Στη συνέχεια, οι συγκεντρωμένοι κάτοικοι και φορείς αποχώρησαν από τη διαδικασία, ανακοινώνοντας την κλιμάκωση των κινητοποιήσεών τους στις 5 Ιούλη, στις 7 το απόγευμα, με συγκέντρωση στην Ομόνοια και πορεία στο υπουργείο Εσωτερικών ενώ σε ανακοίνωσή τους κατήγγειλαν την προκλητική στάση της πλειοψηφίας της Περιφέρειας.

Η τοποθέτηση της «Λαϊκής Συσπείρωσης»

«Ζητήσαμε, οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι του ΚΚΕ, εκλεγμένοι με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», να γίνει συζήτηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο, όχι μόνο γιατί έκλεισε άρον-άρον από τις 11 Ιούνη, μέχρι και χθες, για 10 μέρες ο ΧΥΤΑ και γέμισαν οι δρόμοι και οι γειτονιές της Αττικής με σκουπίδια μέσα στο κατακαλόκαιρο, με όλες τις συνέπειες που είναι κατανοητές, αλλά γιατί αυτό είναι πολύ πιθανό, αν δεν είναι σίγουρο, ότι θα επαναληφθεί πολύ γρήγορα.

Οφείλεται στο γεγονός ότι ο ΧΥΤΑ στη Φυλή είναι προ πολλού υπερκορεσμένος και εξαιτίας αυτού του γεγονότος αναγκάζονται να ρίχνουν σκουπίδια πάνω στα άλλα, πριν αυτά προλάβουν να πάρουν το φυσιολογικό αργό ρυθμό καθίζησης (να καθίσουν) και αυτό προκαλεί την αστάθεια που δημιούργησε το ρήγμα και που επεκτάθηκε με τις βροχές των προηγούμενων ημερών.
Εδώ θέλουμε να επισημάνουμε, πέρα από όλα τα άλλα προβλήματα, που θα αναφερθούμε σε αυτά και τον πολύ μεγάλο κίνδυνο για τους εργαζομένους στον ΧΥΤΑ, αλλά και τους εργαζόμενους των δήμων που πηγαίνουν να αδειάσουν τα απορριμματοφόρα και να τονίσουμε την ανάγκη να παρθούν όλα τα μέτρα για την προστασία τους, που προέχει έναντι όλων των άλλων.
Το αναφέρουμε και το τονίζουμε, γιατί η πίεση, που αντικειμενικά δημιουργείται εξαιτίας της συσσώρευσης χιλιάδων τόνων σκουπιδιών στις γειτονιές της Αττικής μέσα στο καλοκαίρι, να ανοίξει όπως-όπως η χωματερή, θα βάλει σε δεύτερη θέση τα μέτρα για την προστασία και την ασφάλεια των εργαζομένων στο ΧΥΤΑ και στην καθαριότητα των δήμων.
Επισημαίνουμε, επίσης, την υπερεντατικοποίηση που θα υποστούν τις επόμενες μέρες οι -έτσι κι αλλιώς λιγότεροι από τις ανάγκες- εργαζόμενοι στους δήμους, για να μαζευτούν τα σκουπίδια από τους δρόμους και εδώ έρχονται να αναδειχθούν για μια ακόμα φορά οι τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, αλλά και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που δεν προσλαμβάνουν το αναγκαίο προσωπικό στους δήμους.
Η πολύ άσχημη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, αναδεικνύει τις εγκληματικές ευθύνες και των προηγούμενων κυβερνήσεων και διοικήσεων στην περιφέρεια και τον ΕΣΔΝΑ, αλλά και της σημερινής κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και της ομογάλακτης διοίκησης της περιφέρειας,
Χυδαίο αντικομμουνισμό κι απειλές εκτόξευσε η Ρ. Δούρουπου η κα Δούρου είχε κάνει σημαία το κλείσιμο της χωματερής και τώρα όχι μόνο δεν έχει δρομολογήσει το κλείσιμό της και την απομάκρυνση του αποτεφρωτήρα των μολυσματικών σε άλλη περιοχή, αλλά όλα δείχνουν ότι σχεδιάζουν την παραμονή και τη δημιουργία και άλλων κυττάρων, που θα τα φέρουν ως αναγκαίο μέτρο, δεδομένου ότι δεν θα έχουν δρομολογήσει λύση.
Το ότι η χωματερή στη Φυλή εδώ και δεκαετίες μολύνει την περιοχή και βλάπτει πολύ σοβαρά την υγεία όλων αυτών που ζουν ή εργάζονται στη Δυτική Αθήνα και το Θριάσιο, είναι γνωστό.
Πρόσφατα, μάλιστα, είδαν το φως της δημοσιότητας στοιχεία από έρευνα του «Δημόκριτου», που αναφέρει ότι στην περιοχή εντοπίστηκε ολικό και εξασθενές χρώμιο, ουσία ιδιαίτερα επιβλαβής, καρκινογόνα.
Είναι, επίσης, γνωστά τα στοιχεία ότι στην τελευταία 15ετία το ποσοστό των θανάτων από νεοπλασίες στην περιοχή αυξήθηκε κατά 31,7%, έναντι 10,1% στην υπόλοιπη Αττική.
Θα γνωρίζετε ασφαλώς και τις καταγγελίες των κατοίκων και φορέων της περιοχής ότι τα αποτελέσματα ανάλογης έρευνας, ο Δήμος Φυλής τα κρατά για τον εαυτό του, σαν να αφορούν τον ίδιο και όχι τους εργαζόμενους, τους κατοίκους της περιοχής.
Όλα αυτά αποτελούν ένα επιπλέον λόγο ότι ο ΧΥΤΑ της Φυλής έπρεπε να έχει κλείσει και κάθε μέρα που παραμένει σε λειτουργία, δεν προσθέτει, αλλά πολλαπλασιάζει τις αρνητικές επιπτώσεις στην περιοχή και τους κατοίκους.
– Και δεν φτάνουν όλα αυτά, αλλά τελευταία η διοίκηση του ΕΣΔΝΑ αποφάσισε και την αύξηση κατά 5€ ανά τόνο των απορριμμάτων, που θα φορτωθεί στις πλάτες του λαού της Αττικής μέσα από τα δημοτικά τέλη.
– Τι είναι όμως αυτό που εμποδίζει τις προηγούμενες και τη σημερινή κυβέρνηση και τις διοικήσεις της περιφέρειας από το να δρομολογήσουν και να έχουν λύσει αυτό το πολύ σοβαρό πρόβλημα;
Είναι το γεγονός ότι τα σκουπίδια είναι χρυσός για τους επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται σ’ αυτόν τον τομέα και ότι οι κυβερνήσεις και οι διοικήσεις στην περιφέρεια είναι πιστές και στις κατευθύνσεις της ΕΕ, που αντιμετωπίζει τη διαχείριση των απορριμμάτων ως πεδίο κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, έρχονται να υπηρετήσουν αυτά τα συμφέροντα.
Γι’ αυτό, οι μέθοδοι που προωθούν, οι λύσεις που προτείνουν έχουν στόχο πώς θα αποκτήσουν το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος οι επιχειρηματίες, ανεξάρτητα αν αυτό είναι σε βάρος των εργαζομένων των κατοίκων και του περιβάλλοντος.
– Δημιουργούν αδιέξοδα για να έρθει ως μόνη λύση η ανάθεση στις εταιρείες και η επιλογή της όποιας μεθόδου αυτοί κρίνουν ότι είναι πιο κερδοφόρα γι’ αυτούς.
– Δυσκολεύονται και υπάρχουν αντιδράσεις, τις περισσότερες φορές δικαιολογημένες, στη χωροθέτηση νέων ΧΥΤΑ όχι μόνο γιατί κανείς δεν εμπιστεύεται ότι δεν θα το κάνετε «Φυλή», αλλά κυρίως γιατί η γη είναι εμπόρευμα και η χωροθέτηση ΧΥΤΑ θα ρίξει την τιμή της.
– Το ΚΚΕ και η «Λαϊκή Συσπείρωση» δεν θυμήθηκαν, όπως αρκετοί άλλοι, το πρόβλημα σήμερα, στην όξυνσή του και μετά να ξεχάσουν και πολύ περισσότερο δεν ήμασταν θιασώτες αυτής της πολιτικής, αλλά πάντα την αντιπαλεύαμε.
Χυδαίο αντικομμουνισμό κι απειλές εκτόξευσε η Ρ. ΔούρουΔιαχρονικά στηρίζουμε τους αγώνες του λαού και των φορέων της περιοχής και συνολικότερα, για το οριστικό κλείσιμο του ΧΥΤΑ στη Φυλή.
Έχουμε καταθέσει και άλλες φορές και το επαναλαμβάνουμε και σήμερα:
  • Να κλείσει άμεσα ο ΧΥΤΑ Φυλής. Να αποκατασταθούν ο χώρος και η ευρύτερη περιοχή, να μετεγκατασταθεί σε ασφαλή θέση ο αποτεφρωτήρας, να απαγορευθεί κάθε νέα δραστηριότητα διαχείρισης αποβλήτων στην ευρύτερη περιοχή, να εκπονηθεί ολοκληρωμένη επιδημιολογική μελέτη, χωρίς άλλες καθυστερήσεις.
  • Καμία σκέψη για δημιουργία ΧΥΤΥ στα παλαιά λατομεία Μουσαμά και Μελατάνι. Η εξεύρεση νέων χώρων να αποτελέσει μέρος ενός συνολικού σχεδιασμού διαχείρισης απορριμμάτων, να γίνει με ευθύνη της κυβέρνησης και με κριτήριο την ποιότητα ζωής του λαού. Δεν πρέπει να αποκλείεται η αναζήτηση χώρου και σε εκτός Αττικής περιοχές, στο πλαίσιο μιας διαπεριφερειακής συνεργασίας.
  • Να μπει τέρμα στην ιδιωτικοποίηση της λειτουργίας του συνόλου σχεδόν των εγκαταστάσεων του ΕΔΣΝΑ. Να καταργηθεί κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα στον τομέα της διαχείρισης των απορριμμάτων.
  • Να σταματήσουν τώρα τα έργα για το ΧΥΤΑ Γραμματικού. Να αξιοποιηθεί ο χώρος των εγκαταστάσεων προς όφελος των κατοίκων της περιοχής και να καλυφθούν ανάγκες άθλησης και ψυχαγωγίας.
  • Όχι στην καύση των απορριμμάτων.
  • Όχι στη μετατόπιση των βαρών στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων μέσα από τα ανταποδοτικά τέλη και με οποιονδήποτε άλλο τρόπο. Να πληρώσει το κεφάλαιο με πρόσθετη φορολογία. Αυτό το ελάχιστο πλαίσιο έπρεπε να είχε ικανοποιηθεί χθες, να γίνει σήμερα χωρίς καμία αναβολή.
Πρέπει, όμως, να ξέρουμε όλοι ότι:
Η ρίζα του προβλήματος στο ΧΥΤΑ Φυλής και στο Γραμματικό βρίσκεται στο ότι η διαχείριση των απορριμμάτων στην κοινωνία μας, δεν γίνεται με κριτήριο τις ανάγκες της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας, αλλά υποτάσσεται στα κέρδη μεγάλων επιχειρήσεων.
Τα σκουπίδια είναι «χρυσός» για τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, την ίδια στιγμή που η χωροθέτηση κατάλληλων χώρων προσκρούει στο γεγονός ότι η γη είναι εμπόρευμα.
Χυδαίο αντικομμουνισμό κι απειλές εκτόξευσε η Ρ. ΔούρουΓι’ αυτό η λαϊκή πρωτοβουλία και δράση πρέπει να βάλει στο στόχαστρο τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, που αδιαφορεί για το περιβάλλον και τις λαϊκές ανάγκες.
Προϋπόθεση για την οριστική λύση του ζητήματος είναι ένας άλλος δρόμος ανάπτυξης σε όφελος του λαού.
Για να υπάρξει ουσιαστική, μόνιμη και φιλολαϊκή λύση, είναι αναγκαίο να αντιμετωπιστούν οι αιτίες που γεννούν και οξύνουν το σύνολο των σημερινών προβλημάτων.
Μόνο έτσι μπορούν να διαμορφωθούν στέρεες προϋποθέσεις για την ανάπτυξη της χώρας προς το συμφέρον της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, αυτών που δημιουργούν τον κοινωνικό πλούτο.
Μια τέτοια λύση μπορεί να εξασφαλιστεί με έναν επιστημονικά διαμορφωμένο κεντρικό σχεδιασμό, ο οποίος μέσω ενός ενιαίου κρατικού φορέα κατασκευών θα υλοποιεί φιλολαϊκά έργα και στον τομέα της διαχείρισης των απορριμμάτων.
Η υλοποίηση ενός τέτοιου σχεδίου προϋποθέτει την απαλλαγή της κοινωνίας από τα εμπόδια και τις στρεβλώσεις που προκαλεί η υποταγή της παραγωγής στο νόμο του κέρδους.

Προϋποθέτει την κοινωνική ιδιοκτησία στη γη και στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, ώστε στο επίκεντρο να βρίσκονται οι ανθρώπινες ανάγκες και η προστασία του περιβάλλοντος».

H GUE, οι «ιστορικές συμφωνίες» και οι βολικές εξαφανίσεις...



Πρόσφατα στο Ευρωκοινοβούλιο συζητήθηκε η Εκθεση για τις σχέσεις ΕΕ και ΝΑΤΟ, έκθεση επικίνδυνη για τους λαούς, που παραθέτει τις εντεινόμενες πολεμικές προετοιμασίες των δύο ιμπεριαλιστικών συμμαχιών. Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ αποκάλυψε το αντιδραστικό περιεχόμενο της Εκθεσης, καταψηφίζοντάς την. Τοποθετήθηκε και η πολιτική ομάδα της «Αριστεράς» στο Ευρωκοινοβούλιο, η GUE/NGL, στην οποία μετέχει και ο ΣΥΡΙΖΑ, υπερασπιζόμενη τη γραμμή αθώωσης του ιμπεριαλιστικού χαρακτήρα της ΕΕ αλλά και την αποπροσανατολιστική θέση περί διάλυσης του ΝΑΤΟ.
Πρόκειται βέβαια για πάγιες θέσεις του ευρωπαϊκού και διεθνούς οπορτουνισμού, που συμπλέει στρατηγικά με την παλιά και τη νεόκοπη σοσιαλδημοκρατία, αλλά η τοποθέτηση αυτή έχει τη δική της σημασία.
Στρατηγικός υποστηρικτής της ΕΕ
Η GUE/NGL επιδίδεται διαχρονικά και συστηματικά στο «ξέπλυμα» της Ευρωένωσης των μονοπωλίων, αποτελώντας το κατάλληλο «αμορτισέρ» για να απορροφούνται οι κραδασμοί από τη λαϊκή δυσαρέσκεια, σε όσες βέβαια από τις εργατικές - λαϊκές δυνάμεις ακόμα επιδρά. Η GUE/NGL στηρίζει την ΕΕ και της ασκεί κάθε τόσο ...εποικοδομητική κριτική, γιατί αυτή ...δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες της για τη διαχείριση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Από την όποια ανώδυνη κριτική της, καθόλου τυχαία, απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά στον ίδιο τον αμετάκλητο χαρακτήρα της ΕΕ ως διακρατικής ένωσης του κεφαλαίου. Γιατί αυτές οι δυνάμεις έχουν αναλάβει εργολαβικά να χύνουν το δηλητήριο ότι η ΕΕ μπορεί τάχα να αλλάξει και αίφνης να υπερασπίζεται τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων.
Ισχυρίζονται ότι είναι ο «αρνητικός συσχετισμός δυνάμεων» στο εσωτερικό της ΕΕ που αποτελεί το εμπόδιο. Ομως οι δυνάμεις της GUE είναι μέρος του αρνητικού συσχετισμού, γιατί όχι μόνο αθωώνουν το καπιταλιστικό σύστημα και τον ευρωμονόδρομο, αλλά και αναλαμβάνουν ενεργό ρόλο στην προώθηση της αντεργατικής πολιτικής, με τα κόμματα - μέλη της GUE είτε να συμμετέχουν στην καπιταλιστική διαχείριση είτε να προαλείφονται γι' αυτήν, προκειμένου να πάρουν το «δαχτυλίδι» από την αστική τάξη των χωρών τους.
Η ΕΕ δεν έχει υποστεί κάποια «διαστρέβλωση των αρχών συγκρότησής της» από κάποια «νεοφιλελεύθερα δόγματα», όπως η GUE/NGL και τα κόμματά της ισχυρίζονται. Αυτή ήταν και αυτή είναι από τη στιγμή της ίδρυσής της μέχρι και σήμερα η ΕΕ, μια ένωση υπεράσπισης των συμφερόντων του κεφαλαίου, κι αυτό δεν μπορεί να αλλάξει. Αυτό για το οποίο πασχίζουν αυτές οι δυνάμεις είναι να συμβιβαστούν οι εργαζόμενοι με τον σημερινό αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων στον οποίο ανήκουν η ΕΕ, οι ιδρυτικές «αρχές» μέχρι κι όλο το μεδούλι της, που ουδέποτε ...παραστράτισαν από την υπεράσπιση των συμφερόντων των μονοπωλίων. Στόχος, για τον οποίο δουλεύει και η GUE, είναι οι εργαζόμενοι να αποδεχθούν την ΕΕ ως κάτι αναλλοίωτο, ή που μπορεί να αλλάξει φιλολαϊκά στα διπλωματικά τραπέζια των διαπραγματεύσεων της λυκοσυμμαχίας και των άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Στο διά ταύτα, δηλαδή, η πάγια σοσιαλδημοκρατική αντίληψη ότι μπορεί ο καπιταλισμός να μεταρρυθμιστεί φιλολαϊκά, θέση που επιχειρεί την ωραιοποίηση ενός αποδεδειγμένα από πολλά χρόνια αντιπάλου των εργαζομένων, καλλιεργεί συγχύσεις και φυσικά ουδέποτε επιβεβαιώθηκε ιστορικά...
Η εξαπάτηση του συνθήματος περί «διάλυσης του ΝΑΤΟ»
Στην ίδια Εκθεση, η GUE και οι ευρωβουλευτές της επανέλαβαν το σύνθημα για «διάλυση του ΝΑΤΟ». Με αυτήν την τοποθέτηση η GUE πετυχαίνει «με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια». Και «ξεπλένει» την ΕΕ, για την οποία η θέση της επιφυλάσσει το μερεμέτισμά της, ενώ για το ΝΑΤΟ, πίσω από τη συνθηματολογία περί διάλυσής του, στοχεύει να υπονομεύσει τη γραμμή της πάλης κάθε λαού για αποδέσμευση της χώρας του από την ιμπεριαλιστική πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ.
Για το ποιο σύνθημα πραγματικά εξυπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα και την πάλη για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος και ποιο αποτελεί τη μάσκα του κάθε επίδοξου διαχειριστή του συστήματος, ας αφήσουμε καλύτερα να μιλήσουν τα «άπλυτα» που έβγαλε στη φόρα πριν από μερικά χρόνια το «Wikileaks» για τον Γκρέγκορ Γκίζι, τότε πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της γερμανικής «Die Linke» (μέλους της GUE και του λεγόμενου Κόμματος της Αριστεράς - ΚΕΑ) και vυν πρόεδρο του ΚΕΑ. Γράφει λοιπόν «ο Αμερικανός πρέσβης στη Γερμανία, σε τηλεγράφημά του», που μεταβιβάζει στην Ουάσιγκτον, ότι σε συνάντησή του με τον Γκίζι ο τελευταίος τον καθησύχασε σχετικά με το αίτημα που προβάλλει αυτό το κόμμα περί «διάλυσης του ΝΑΤΟ».
«Το επικίνδυνο» - του είπε ο Γκίζι - «θα ήταν το αίτημα της αποδέσμευσης της Γερμανίας από το ΝΑΤΟ, και όχι γενικά το αίτημα της διάλυσης. Αυτό έτσι κι αλλιώς δεν γίνεται, αφού για τη διάλυση του Οργανισμού θα πρέπει να υπάρξει συγκατάθεση των ΗΠΑ, της Γαλλίας και της Μεγάλης Βρετανίας, και κάτι τέτοιο δεν είναι ρεαλιστικό». Ωμή παραδοχή δηλαδή ότι το σύνθημα της GUE και του ΚΕΑ για διάλυση του ΝΑΤΟ δεν είναι τίποτε άλλο από εξαπάτηση και επιχείρηση ουτοπικής χειραγώγησης λαϊκών δυνάμεων που θέλουν να το αντιπαλέψουν. Πρόκειται για θέση αποδοχής και αθώωσης του ΝΑΤΟ, μέχρι να 'ρθει ...κάπου, κάπως, κάποτε, η μέρα της διάλυσής του... Αποτελεί εμπόδιο στο να προσανατολιστεί κάθε λαός στον αγώνα ενάντια στην αστική τάξη της χώρας του και τις συμμαχίες της, για την ανατροπή και αποδέσμευση της κάθε χώρας από αυτές.
«Ιστορικές στιγμές»
Γι' αυτό άλλωστε η GUE «καρφώνεται» σε κάθε ευκαιρία, γιατί η ευρωΝΑΤΟική λαγνεία της δεν κρύβεται. Πώς αλλιώς να σχολιάσει κανείς την αντίδραση της GUE/NGL στη συμφωνία των κυβερνήσεων Ελλάδας και ΠΓΔΜ διά στόματος προέδρου της, Γερμανίδας Γκάμπι Τσίμερ, ευρωβουλευτή της «Die Linke», που «εκφράζει την ικανοποίησή της για την επίτευξη συμφωνίας που έδωσε τέλος σε μια μακροχρόνια διαμάχη», κάνοντας λόγο για μια «ιστορική στιγμή»... Η Γκ. Τσίμερ σημειώνει ότι με τη συμφωνία «αποδεικνύεται πως η αμοιβαία κατανόηση, η φιλική συνύπαρξη - συνεργασία και ο ρεαλισμός νικούν τον εθνικισμό, την εθνική και πολιτική εχθρότητα». Πρόκειται για δήλωση - μνημείο ευρωΝΑΤΟφροσύνης και σε κάθε περίπτωση για μια βολικότατη για το κεφάλαιο «εξαφάνιση» των επικίνδυνων σχεδιασμών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στην περιοχή, της βαθύτερης εμπλοκής της Ελλάδας και συνολικά των Βαλκανίων στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.
Η GUE πανηγυρίζει και θεωρεί ότι ζούμε «ιστορικές στιγμές», διότι ο κύβος ερρίφθη για την ένταξη της ΠΓΔΜ στην ΕΕ (που δήθεν της κάνει κριτική) και στο ΝΑΤΟ (το οποίο θέλει να ...διαλύσει).
Τονίζει επίσης η πρόεδρος της GUE ότι «η συμφωνία μπορεί να ενισχύσει τις διμερείς σχέσεις και να ανοίξει νέους ορίζοντες συνεργασίας στα Βαλκάνια, να ενισχύσει τις συνέργειες σε όλα τα επίπεδα και να βελτιώσει τη σταθερότητα και την ευημερία για τους λαούς της περιοχής». «Σταθερότητα» λοιπόν και «ευημερία» η εδραίωση της παρουσίας του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στα Βαλκάνια, κατά την GUE, όπως και κατά τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλ. Τσίπρα.
Προφανώς, έτσι «διαβάζουν» τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, όπως και τα σμπαραλιασμένα σύνορα, τους εθνικισμούς, τους αλυτρωτισμούς, τα κράτη - προτεκτοράτα όπως το Κόσσοβο, τις αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις σαν αυτές της Σούδας ή της Μποντ Στιλ, όλα αυτά δηλαδή που αξιοποιούν ΕΕ, ΝΑΤΟ και ΗΠΑ στα Βαλκάνια για να περάσουν τα δικά τους σχέδια, στον ανταγωνισμό με τα αντίστοιχα της Ρωσίας ή της Κίνας. Ολα αυτά που δρομολογούνται, με στήριγμα και αγκωνάρι την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που σε «αντάξια» συνέχεια των προηγούμενων, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αποτελεί σημαιοφόρο της πολύ επικίνδυνης για τους λαούς επιχείρησής τους.
Από όλα τα παραπάνω, αβίαστα μπορεί κάθε εργαζόμενος να αντιληφθεί γιατί το ΚΚΕ αποχώρησε εδώ και χρόνια από την GUE, αποκαλύπτοντας τον επιζήμιο ρόλο και αποστολή της στον εξωραϊσμό και τη στήριξη της ΕΕ, στην εξαπάτηση και τον αποπροσανατολισμό του λαού για το ΝΑΤΟ, και αναδεικνύοντας την ανάγκη να δυναμώσει η εργατική - λαϊκή πάλη, να συγκροτηθεί ισχυρή Κοινωνική Συμμαχία, για αποδέσμευση από τις λυκοσυμμαχίες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, με εργατική εξουσία.
Το ΚΚΕ συνεχίζει ακούραστα τις προσπάθειές του για την ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος, την ενίσχυση της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Πρωτοβουλίας των 29 Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων στην Ευρώπη, την ανάπτυξη της ταξικής πάλης ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ενωση, στο ΝΑΤΟ, στα κόμματα και τη στρατηγική τους, που είναι ο κορμός της πολιτικής υπεράσπισης των συμφερόντων του κεφαλαίου. Σε αυτόν το δρόμο συνεχίζουμε...

To facebook «ενοχλείται» και από τον Ελύτη…





To facebook «ενοχλείται» και από τον Ελύτη…

Αναδημοσιεύουμε την καταγγελία από την ιστοσελίδα dioti.gr:


Διαβάστε το άρθρο που μπλοκαρίστηκε από το facebook: Αντώνη Δημητρίου: Η ροδιά που ξεφωνίζει την καινούργια ελπίδα που ανατελει.
Αντώνη Δημητρίου: Η ροδιά που ξεφωνίζει την καινούργια ελπίδα που ανατελει:
Ξεχειλίζει από χαρά και αισιοδοξία το ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη. Γίνεται ένα χειμαρρώδες λυρικό παραλήρημα, ένας ύμνος στις αρχέγονες δυνάμεις της ζωής, σ΄ αυτές, που λέει ο ποιητής ότι “ανοίγουν τα φτερά στο στήθος των πραγμάτων, στο στήθος των βαθιών ονείρων”.



Σ΄ αυτές, που κάνουν τον κόσμο να υπάρχει και να κινείται. Και είναι: το φως, που διαλύει τα σκοτάδια και γεννά την καινούργια μέρα, η ερωτική ορμή και το μεθυστικό πάθος, η μαγεία των αισθήσεων, η ομορφιά που βρίσκεται παντού, φτάνει να μπορείς να τη δεις, η ελπίδα που ανατέλλει και η πίστη για το καινούργιο που έρχεται.

Η ροδιά, σύμβολο γονιμότητας και εύθραυστης ομορφιάς, εκφράζει την κατάφαση σε ό,τι πιο ουσιαστικό και ευεργετικά αναζωογονητικό υπάρχει.. Μας ανοίγει τα μάτια για να ψάξουμε και να βρούμε μέσα στην πραγματική ζωή και μιαν άλλη, που ίσως να είναι πιο πραγματική κι από την πραγματική, καθώς συναντά και επικοινωνεί με τα βαθύτερα και γνησιότερα στρώματα της ύπαρξής μας.

Η τρελή ροδιά “ με μιαν ανάσα ”γεμίζει με φως τα πανέρια των κοριτσιών, που κοιμούνται κι ονειρεύονται πως ολόγυμνα θερίζουν τα βοτάνια της αγάπης, μεταμορφώνει τα ονόματά τους σε ευφρόσυνους κελαηδισμούς, καλπάζει ξέφρενα γεμίζοντας με ελπίδα και αισιοδοξία τη μέρα, που ανατέλλει μέσα σε μια πανδαισία χρωμάτων, χαιρετά τα καράβια που αφήνουν τις στεριές για να ταξιδέψουν σε μακρινές ακρογιαλιές. Η ροδιά, αυτή που παίζει, αυτή που οργίζεται, αυτή που ξελογιάζει με σκηνικό την πρωταπριλιά και τα τζιτζίκια του δεκαπενταύγουστου, γίνεται το μυστικό ρεύμα της ζωής που αγκαλιά με τον έρωτα, την άνοιξη και το καλοκαίρι ανοίγει την ψυχή διάπλατα, εξουδετερώνει τους φόβους και τους δισταγμούς, ανανεώνει και μεταμορφώνει, ελευθερώνει από τα δεσμά του στείρου λογικού, δίνει διέξοδο στο όνειρο, στη φαντασία, στις πιο απόκρυφες επιθυμίες.

Το λυρικό ερωτηματικό “πέστε μου είναι η τρελή ροδιά” γίνεται ένα μουσικό μοτίβο, που σε κάθε στροφή επανέρχεται συνεχώς, για να μας κάνει με ενθουσιασμό παιδικό να απαντάμε με βεβαιότητα το “ναι”. Μέσα από μεθυστικής ομορφιάς εικόνες, που εναλλάσσονται με ταχύτητα ονειρική, γίνεται στο πανέμορφο αυτό ποίημα μια πραγματική αναδημιουργία του κόσμου μέσα από την κατάργηση των φυσικών νόμων.

Η λογική της ποίησης, γράφει ο Σεφέρης, δεν είναι η λογική των μαθηματικών ή του θεωρήματος της γεωμετρίας, που λέει ότι ο συντομότερος δρόμος ανάμεσα σε δυο σημεία είναι η ευθεία. Γιατί στην τέχνη δε μας ενδιαφέρει ο δρόμος ο συντομότερος. Μπορεί να γυρεύουμε κάποτε και τον μακρύτερο, φτάνει να είναι ο σωστός. Και σωστός είναι αυτός, που χωρίς να είναι απαραίτητο να υπακούει στους νόμους της λογικής, είναι ικανός να γεμίζει “ τους θαλάμους της ψυχής ” με ομορφιά, με ανατέλλοντες ήλιους, και κυρίως με τις δυνάμεις εκείνες, που θέλουν και μπορούν να αντιμάχονται τη συννεφιά του κόσμου.

Η τρελή ροδιά, που ανήκει στην τελευταία ενότητα της συλλογής “Προσανατολισμοί” με τίτλο “ Η θητεία του καλοκαιριού”, θεωρείται το ωριμότερο ποίημά της και κατά τη γνώμη των ειδικών αποτελεί την καλύτερη εισαγωγή για να γνωριστεί κάποιος με την ποίηση του Ελύτη και την υπερρεαλιστική γραφή, την οποία ο ποιητής ακολουθεί στις δύο πρώτες του συλλογές “Προσανατολισμοί” και “Ήλιος ο πρώτος. 

***
Διαβάστε, επίσης, εδώ το αντιφασιστικό άρθρο που μπλόκαρε το facebook για μια εβδομάδα (από τις 7 έως τις 14 Ιουνίου), όπως αναφέρει η ιστοσελίδα σε σχετική καταγγελία της εδώ.  

TOP READ