Μια «σημειολογία» των αμερικανικών εκλογών.

 

Με το που άρχισε να διαφαίνεται η «ήττα» του Τραμπ, διάφοροι ψεκασμένοι και όχι μόνο στην Αμερική, ξεκίνησαν μιαν αρκετά κατανοητή υστερία για «νοθείες», «σημεία και τέρατα» κλπ. στις αμερικανικές εκλογές.
Το μόνο σίγουρο, πέρα από τις τερατολογίες των "ψεκασμένων" του Τραμπ, είναι πως η αμερικανική δημοκρατία δεν είναι και ...υπόδειγμα ( χα,χα!) αστικής δημοκρατίας.
Ενα αποστεωμένο και απαρχαιωμένο πλειοψηφικό σύστημα εκλεκτόρων για την ανάδειξη του προέδρου, κατάλοιπο μιας εποχής, που η συγκοινωνία στην αχανή χώρα γινόταν με ...άλογα! Που είχε αναδείξει τον Τραμπ το 2016, παρόλο, που δεν πλειοψήφησε τότε.

Τότε οι "ψεκασμένοι" αναλυτές δεν συγκινήθηκαν να κάνουν "ανατριχιαστικές" αναλύσεις. Αλλά ούτε και κανάς άλλος από τους "Δημοκρατικούς", την πολιτική παράταξη των δουλοκτητών του Νότου και της Κου-Κλουξ-Κλαν, μην ξεχνάμε.
Η Αμερική είναι ένας βόθρος από σκατά.
Οπλοφορία, θρησκοληψία, γκαγκστερισμός, υποκριτικός πουριτανισμός δίπλα-δίπλα με την πορνογραφία, ρατσισμός, αμοραλισμός του κερατά, ανισότητες χωρίς όρια και όλα να έχουν μια τιμή.
Αυτό είναι το περίφημο "Αμερικανικό Ονειρο": Η ιδεολογία της "ευκαιρίας στην κονόμα" στην απόλυτη μορφή της, χωρίς άλλους κανόνες και αναστολές.
Αυτή η "κοινωνία" (ο θεός να την κάνει), αυτό το "σύστημα" ("καουμπόϊκο" το λέγαμε πιτσιρικάδες...) έχει φτάσει στα όρια της εσωτερικής του συμφόρησης, κι αυτά, που βλέπουμε τώρα είναι τα συμπτώματα.
Η κόντρα Μπάϊντεν-Τραμπ είναι εμφανώς εσωτερική κόντρα αμερικανών κεφαλαιοκρατών.

Ο Τραμπ εκφράζει παραδοσιακούς κεφαλαιοκράτες, που στην φάση αυτή έχουν υπερφαλαγγιστεί από τους κεφαλαιοκράτες των "νέων τεχνολογιών/νέας οικονομίας" και τους αχαλίνωτους παρασιτικού κερδοσκόπους του χρηματοπιστωτικού, νεόπλουτους και εξαιρετικά αλαζόνες/επιθετικούς. Ολα αυτά τα πρώην "τσογλάνια", Στηβ Τζομπς, Μπίλυ Γκέϊτς, (κάποιος έχει ήδη αποδημήσει), Ζούκερμπεργκ, Μπέζος, μαζί και οι τζογαδόροι χρηματιστές Warren Buffet κλπ. γίνανε μεγαλοδισεκατομμυριούχοι μέσα σε λίγα χρόνια, ορισμένοι από το τίποτε - η τέλεια ενσάρκωση του "αμερικανικού ονείρου". Που τρώει αυτούς, που το γέννησαν, την αμερικανική παραδοσιακή αστική τάξη, που νοιώθει να παραγκωνίζεται από αυτούς ενώ ταυτόχρονα εξουθενώνεται από την Κρίση. Το "rust-State", η Πενσυλβάνια της χρεοκοπημένης αμερικανικής βιομηχανίας και "προπύργιο" των Δημοκρατικών από το 1988, έδωσε τη νίκη στον Τράμπ το 2016 και φέτος χρειάστηκε να επιστρατευτούν τα "δέντρα" της "επιστολικής ψήφου" για να ..επανέλθει στην "κανονικότητα"!
Γενικά, νομίζω, πως αυτή η κυρίαρχη μερίδα του Κεφαλαίου στην Αμερική "ανέχτηκε" το 2016 τον "ψεκασμένο λαϊκιστή" μικροδισεκατομμυριούχο Τραμπ, μάλλον για να εκτονώσει προσωρινά την λαϊκή δυσαρέσκεια από την Καπιταλιστική Κρίση, να ανοίξει τα "jobs" δίνοντας κίνητρα για επαναπατρισμούς κεφαλαίων, ξεθάβοντας τον Προστατευτισμό κλπ., δηλαδή "βάζοντας νερό στο κρασί" και θέτοντας σε προσωρινή αναστολή, ίσως και ρίσκο, τα μεγάλα κέρδη και τις ευρύτερες στρατηγικές του κυρίαρχου αμερικανικού κεφαλαίου αλλά και του παγκοσμίου Καπιταλισμού.

Τον "χρησιμοποίησαν" με λίγα λόγια, σαν προσωρινό ελιγμό, και τώρα τον μαζεύουν. Κι όχι τόσο εύκολα, όσο τον αμόλυσαν προ τετραετίας, όπως βλέπουμε.
Μάλλον έχουν διδαχτεί από το πάθημα των γερμανών κεφαλαιοκρατών με τον Χίτλερ, στο Β' ΠΠ.
Αλλά στο μεταξύ, ανοίξανε τον ασκό του Αιόλου, γιατί ο Τραμπ απέκτησε λαϊκή βάση σε ένα αντιδραστικό-συντηρητικό "κίνημα" με πολλά μισοφασιστικά χαρακτηριστικά, που μοιάζει πολύ, τηρουμένων των αμερικανικών αναλογιών, με τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά, "αγανακτισμένοι", "πλατείες", «μακεδονομάχοι» σε μας εδώ, κλπ., πολύ χαρακτηριστικό της εποχής μας. Και χρειάστηκαν να κάνουν πολλές "ζαβολιές" από την μαζικοποίηση της επιστολικής ψήφου μέχρι την πλήρη κυριαρχία τους στην "ενημέρωση", δίνοντας τροφή και στους αντιδραστικού τερατολόγους του Τραμπ.
Θέλω να πω με όλα αυτά στους συμπατριώτες μου, να μην στηρίζουν φρούδες ελπίδες στον "δημοκρατικό" Μπάϊντεν, όσο και αν ακολουθεί μια λιγότερο προκλητική αισθητική από τον άξεστο Τραμπ. Ιδια σκατά και οι δύο είναι, χειρότερες μέρες έρχονται για μας, για την Πατρίδα μας και τα παιδιά μας. Οπως το ίδιο χειρότερες θα ήταν κι αν κέρδιζε ο Τραμπ.
Η πολιτική του αμερικανικού κράτους δεν είναι της επιλογής των όποιων προσώπων.
Οποιος και να βγεί θα παίρνει γραμμή από την Wall-Street, και τους δείκτες της.
Το αξιοσημείωτο για το εργατικό κίνημα, είναι η διαφαινομένη «παγκοσμιότητα» του Τραμπισμού και η αναλογίες της με το φασιστικό «κίνημα» του Μεσοπολέμου και της Βαϊμάρης.
Ελπίζουμε οι εμπειρίες των Λαών και η γνώση του εργατικού κινήματος να βάλουν φραγμό σε μιαν ανάλογη εξέλιξη. Και αυτός ο φραγμός θα είναι σίγουρα η απαρχή της επαναστροφής της Ιστορίας σε θετική κατεύθυνση, μετά το πισωγύρισμα, που σηματοδότησε η κατάλυση της ΕΣΣΔ το ’86-’91.

ΣΕΧΤΑΡ ο ΤΡΟΜΕΡΟΣ 

“Ακούω τον ήχο της νίκης, άγγελοι έρχονται από την Αφρική” – Σε παράκρουση η “πνευματική σύμβουλος” του Τραμπ

 

 (VIDEO)

Κατιούσα

Οι αγωνιώδεις εκλογές στις ΗΠΑ έχουν και στιγμές comic relief, καθώς το επιτελείο Τραμπ επιστρατεύει τα μεγάλα μέσα προκειμένου να γυρίσει την παρτίδα σε ό,τι αφορά τις επιστολικές ψήφους και να διασφαλίσει άλλη μια τετραετία στο Λευκό Οίκο.

Τα αμερικάνικα ίντερνετς έχουν πέσει με βίντεο της τηλεευαγγελίστριας και “πνευματικής συμβούλου” του Ντόναλντ Τραμπ, Πόλα Γουάιτ -Κέιν, που προσευχήθηκε δημόσια χθες Τετάρτη προκειμένου να παραμείνει ο νυν πρόεδρος στην εξουσία. Η πάστορας, που είχε συμμετάσχει και στην ορκωμοσία του Τραμπ το 2017, με κινήσεις τινάγματος θερμομέτρου υδραργύρου, κάλεσε τους πιστούς οπαδούς του προέδρου να “ακούσουν τον ήχο της νίκης”, διαβεβαιώνοντάς τους πως έρχονται “αγγελικές ενισχύσεις” από την Αφρική και τη Νότια Αμερική. “Οι άγγελοι έρχονται εδώ στο όνομα του Ιησού από την Αφρική”, διαβεβαίωσε η Γουάιτ, προσθέτοντας σε έκσταση πως “Ακούω τον ήχο της νίκης. Ο Κύριος λέει πως τελείωσε. Γιατί ακούω, νίκη, νίκη, νίκη!”

Όσο σκληρά όμως και να το προσπαθεί η Πόλα, είναι απλά αδύνατον να φτάσει στα ύψη μιας Κίμπερλ Γκίλφοϊλ κι είναι απορίας άξιο γιατί ένα τέτοιο βαρύ πυροβολικό δεν έχει μπει ακόμα στη μάχη αυτές τις κρίσιμες ώρες:

 

Οκτώβρης ’93 – “Προσβλητικό” και “ακατάλληλο” έκρινε το Youtube το τραγούδι για την τελευταία μάχη των Σοβιέτ

 

Κατιούσα

Συνεχίζεται το μπαράζ λογοκρισίας του Youtube σε τραγούδια με περιεχόμενο μη αρεστό στην πλατφόρμα. Μετά τις ποικιλόμορφες προσπάθειες φίμωσης τραγουδιών με ριζοσπαστικό, αντικαπιταλιστικό, αντιφασιστικό περιεχόμενο, ήρθε η σειρά του Μιχάλη Κάτσαρη να δει το τραγούδι του “Οκτώβρης ’93” να χαρακτηρίζεται ως “προσβλητικό” και “ακατάλληλο” για κάποια είδη κοινού.

Το τραγούδι αναφέρεται στην τελευταία μάχη των Σοβιέτ τον Οκτώβρη του ’93 και τη μάχη που έδωσαν χιλιάδες άνθρωποι υπερασπιζόμενοι όσα είχαν χάσει με την καπιταλιστική παλινόρθωση. Αυτό όμως φαίνεται πως ενόχλησε κάποιους χρήστες του μέσου, το οποίο με τη σειρά του πρόθυμα έσπευσε να ανταποκριθεί στις “ευαισθησίες” τους. Γιατί αν δεν καλοπιάσεις τον ακροδεξιό που ενοχλείται με τις κόκκινες σημαίες, ποιον θα καλοπιάσεις;

Οι δημιουργοί του τραγουδιού, Μιχάλης Κάτσαρης (μουσική, ερμηνεία) και Πέτρος Σκυθιώτης (στίχοι) προχώρησαν στην εξής δήλωση.

«Ακατάλληλο ή προσβλητικό για κάποια είδη κοινού» χαρακτηρίστηκε από το Youtube το περιεχόμενο του τραγουδιού μας «Οκτώβρης ‘93» που αναφέρεται στην τελευταία αντίσταση του σοβιετικού λαού στην αντεπανάσταση και την ανατροπή της Ε.Σ.Σ.Δ.

Αυτό πρακτικά σημαίνει απαγόρευση ή ελάχιστη πρόσβαση σε αυτό το τραγούδι, αφού 1) προειδοποιείται ο χρήστης πως πρόκειται να παρακολουθήσει «ακατάλληλο ή προσβλητικό περιεχόμενο» και δεν μπορεί να το κάνει αν δεν συνδεθεί και δηλώσει πως «επιθυμεί να συνεχίσει», 2) το τραγούδι δεν μπορεί ποτέ να εμφανιστεί στα προτεινόμενα, δηλαδή σε ακροατές που δεν το ξέρουν ήδη ώστε να το αναζητήσουν μόνοι τους.

Εδώ βρίσκονται οι αιτίες για τις οποίες ένα βίντεο μπορεί να θεωρηθεί από το Youtube ως «ακατάλληλο περιεχόμενο»: για άσεμνη γλώσσα και βωμολοχίες, για γυμνό και σεξουαλικό περιεχόμενο, για προβολή ναρκωτικών κ.λπ. Ως άτομα και οι δυο μας που δεν παρακολουθούν τις τάσεις και τα δημοφιλή βίντεο του Youtube επιβεβαιώνουμε πως αυτά τα περιεχόμενα δεν υπάρχουν πουθενά στην πλατφόρμα. Προφανώς γελάμε.

Μια που το τραγούδι μας δεν έχει τέτοια περιεχόμενα αναρωτιόμαστε σε ποια κατηγορία «ακατάλληλου περιεχομένου» εμπίπτει. Η μόνη κατηγορία στην οποία μπορεί να εμπίμπτει είναι η εξής: «ένα βίντεο που περιλαμβάνει ενήλικες οι οποίοι συμμετέχουν σε επικίνδυνες δραστηριότητες, τις οποίες θα μπορούσαν πολύ εύκολα να μιμηθούν ανήλικοι». Ναι, το δεχόμαστε. Πράγματι τα γεγονότα αυτά ήταν μια επικίνδυνη αγωνιστική δραστηριότητα για τον σοβιετικό λαό την οποία η νεολαία μπορεί να μιμηθεί στις μέρες μας.

Να σημειωθεί πως αυτή δεν είναι η πρώτη λογοκρισία που δέχεται το κομμάτι. Αρχικά, είχε αποκλειστεί από την σελίδα «Μιχάλης Κάτσαρης» και από το αντίστοιχο προφίλ στο Facebook, όπως και όλα τα αναρτημένα τραγούδια για περίπου 3 μέρες (κατά την διάρκεια της διεξαγωγής των εκλογών στις Η.Π.Α., γεγονός μπορεί και τυχαίο), ενώ μετά ευτυχώς επανήλθαν.

Εντύπωση μας προκαλεί το γεγονός πως αυτή η λογοκρισία συνέβη την χρονική στιγμή που το τραγούδι ξεπέρασε μόλις τα 1.000 views· ενώ ήταν εντελώς «ακίνδυνο» δηλαδή, την ώρα που ανάλογες λογοκρισίες έχουν συμβεί κυρίως σε δημοφιλή κομμάτια. Επίσης, τα βίντεο, αποσπάσματα των οποίων συνθέσαμε για να μοντάρουμε το βίντεο του τραγουδιού «Οκτώβρης ‘93», δεν είναι «ακατάλληλο περιεχόμενο». Άρα, κάτι άλλο παίζει: το περιεχόμενο του ίδιου του τραγουδιού.  Μάλλον δεν είναι, δηλαδή, τόσο ακίνδυνο το 2020 να αναφέρεσαι στο πώς ανατράπηκε η Ε.Σ.Σ.Δ., στον σοβιετικό λαό που την ζήτησε πίσω δύο χρόνια μετά και αιματοκυλίστηκε από την ανερχόμενη ρωσική αστική τάξη και ολιγαρχία. Μάλλον αυτός είναι ο πραγματικά μη αρεστός λόγος του 2020, ο λόγος που οφείλει να αναζητά η κάθε πρωτοπορία στην εποχή της.

Γι’ αυτό και θεωρούμε αυτή την λογοκρισία επιβράβευση κι επιβεβαίωση πως κάνουμε κάτι που έχει κάτι να πει ως περιεχόμενο στο σήμερα. Ευχαριστούμε για την στήριξη τους μεν, για την συνωμοσία της σιωπής τους δε.

Μιχάλης Κάτσαρης – Πέτρος Σκυθιώτης

Βίαιη επίθεση “αρνητών του lockdown” σε φωτορεπόρτερ και καμεραμάν – Καταγγελία της ΕΦΕ

 

Κατιούσα

Καταγγελία της Ένωσης Φωτορεπόρτερ Ελλάδας:

Μετά την συγκέντρωση διαμαρτυρίας των “αρνητών του lockdown” στη Θεσσαλονίκη, η  οποία και κατέληξε σε μικρής διάρκειας επεισόδια με τις αστυνομικές δυνάμεις,  φωτορεπόρτερ δέχθηκε πισώπλατη επίθεση από διαμαρτυρόμενο. Ευτυχώς ο φωτορεπόρτερ  κατάφερε να αντιδράσει με αποτέλεσμα, η γροθιά του διαμαρτυρόμενου να τον βρει στο πλάι  του κεφαλιού και όχι στο κέντρο.  

Λίγα λεπτά πριν, εθεάθη στο έδαφος καμεραμάν τον οποίο οι αρνητές τον χτύπησαν με  κλωτσιές.  

Η πλειοψηφία των συγκεντρωμένων ήταν μέλη ακροδεξιών οργανώσεων της Θεσσαλονίκης  (ή τουλάχιστον η οργάνωσή της συγκέντρωσης), οι οποίοι κρύβονται κάθε φορά πίσω από  κάποια άρνηση που βρίσκει κοινό (κατά της συμφωνίας Πρεσπών, κατά της μάσκας, κατά του  lockdown κοκ). Επικαλούνται την ελευθερία της έκφρασης αλλά χτυπούν συστηματικά τους  αγγελιοφόρους της ελευθερίας αυτής, τους εργαζόμενους των ΜΜΕ.  

Το Προεδρείο της ΕΦΕ  

Τεχνοφασισμός !!!!

 

 Ο εκκωφαντικός κρότος που ακούμε μέσα μας δεν είναι μόνο ο ήχος του φόβου μας για τον κορωνοϊό, δεν είναι η αγωνία του θανάτου μας από ίωση, είναι κάτι πολύ πιο θλιβερό και ανήμερο, είναι τα συντρίμμια του παλιού γνωστού κόσμου μας που σωριάζει τα ερείπιά του και τις ζωές μας μέσα σ αυτόν, είναι το πένθος κι ο θρήνος μας πως τίποτε δε θα είναι πια το ίδιο .

Γιατί ζωή δεν είναι μόνο τα όσα ζούμε αλλά κυρίως και τα όσα θυμόμαστε .

Ζωή είναι οι κατά κράτος μνήμες μας, τα χαράγματά μας, τα σημάδια μας .

Και οι κάποιας ηλικίας, οι άνθρωποι του παλιού κόσμου, οι "παλιάνθρωποι" τρόπον τινά έχουμε μνήμες ασύμβατες με το νέο κόσμο που γεννιέται και επιβάλλεται από τη νέα τάξη πραγμάτων .

Δεν έχουμε παιδικά χρόνια με μνήμες σ ένα διαμέρισμα, εσώκλειστοι με το κινητό στο χέρι, με ηλεκτρονική επικοινωνία, με σέξτινγκ, με πληκτρολόγια, με φαστ φουντ, με οθόνες, κοντρόλς και κωδικούς .

Είμαστε παιδιά που παίξαμε στο χώμα, στην αλάνα, στην αυλή, που πήγαμε σχολείο και με 40 παιδιά στην τάξη και όχι με τηλεκπαίδευση, που ερωτευτήκαμε με οσμή και αφή και όχι με καρδούλες και λάικ, που σηκώσαμε μπαϊράκι και γροθιές σε πολιτικές και συστήματά εξουσίας, που έχουμε νιώσει τον παλμό στις φλέβες μας, το θυμό, την οργή για την αδικία, το όνειρο ενός ομορφότερου κόσμου .

Που αισθανθήκαμε το μεγαλείο του ωραίου, του αληθινού, το μεράκι της παρέας στο ταβερνάκι, το δάκρυ συγκίνησης στο σινεμά, το δέος ενός πυκνού δάσους και μιας γάργαρης θάλασσας, την ταραχή από ένα τρυφερό τραγούδι, το χορό ενός γλεντιού, το ξημέρωμα στους δρόμους .

Έχουμε μνήμη όλων αυτών και την γνώση πως όλα όσα θυμόμαστε και έχουμε για μπούσουλα ζωης τα χάνουμε ανεπιστρεπτί .

Τηλεργασία, τηλεκπαίδευση, τηλεδιάσκεψη, σκάιπ, βιντεοκλήση, μέσσεντζερ, Νετφλιξ, χαζή επικοινωνία, αποβλακωμένοι άνθρωποι, ρηχά και επιφανειακά νταραβέρια .

Ψυχαγωγία ον-λάιν, efood, email, eshop, ebanking .

Εν τέλει eόντα, ψυχρόαιμοι, κυνικοί, άχαροι, στεγνοί, ημιρομποτοποιημένοι, καλωδιωμένοι άνθρωποι σε μια ψευδαίσθηση ζωής μέσα από οθόνες, εμότικονς, επιβεβαιώσεις κωδικών πως δεν είμαστε ρομπότς αλλά e κάτι που μοιάζει με ρομπότ .

Η πανδημία αυτή κάποτε θα τελειώσει, όμως ο φόβος της μεταδοτικής ασθένειας θά χει ριζώσει και θα επανέρχεται σ ενδεχόμενο κίνδυνο άλλου ιού αλλά και χωρίς αυτόν, μην πίνεις, μην καπνίζεις, μην ξενυχτάς, μην αντιδράς, μην παθιάζεσαι γίνεσαι φανατικός, μείνε κουλ στέι σέιφ, μείνε μόνος και σε απόσταση ασφαλείας και στο μεταξύ οι νέες γενιές θα μεταλλαχθούν σε υγιεινιστές αποστειρωμένους σ ένα πλήρως απάνθρωπο κι ανασφαλές εργασιακό περιβάλλον, με ακρωτηριασμένα συναισθήματα, με κλονισμένους ψυχισμούς, με τέλεια άγνοια αληθινής ζωής, αρρωστημένες υπάρξεις που θα λένε πως ζουν αλλά απλά θα υπάρχουν και θα πιάνουν τζάμπα τον τόπο, χωρίς κριτικό πνεύμα, χωρίς αντιδράσεις, χωρίς μνήμη ζωής σε κάποιον χι έντονο ιστορικό χρόνο .

Αυτό είναι η ουσία και η ιδεολογική ταξική τοποθέτηση στην πανδημία .

Διότι πανδημίες η ανθρωπότητα πέρασε πολλές .

Όμως αυτή είναι η πρώτη που έχει κατεξοχήν ιδεολογικό πρόσημο και οδηγεί ντουγρού στο νέο κόσμο του τεχνοφασισμού που θα στελεχώσει ο μετάνθρωπος, το άβουλο προσαρμόσιμο παντού και αποξενωμένο απ τα ανθρώπινα, "ανθρώπινο" ον που πρέπει να απέχει μνήμης πιχί πορεία Πολυτεχνείου και οιασδήποτε αντίστασης κι εναντίωσης στο ιερό γράμμα του νόμου της ανήθικης εξουσίας .

87% των νοσούντων προέρχονται από εσωτερικούς χώρους μάς είπαν .

Και καταδίωξαν τις πλατείες, τη θάλασσα, την εκδρομή, την υπαίθρια αγορά, το θερινό σινεμά, το αρχαίο θέατρο, τη βόλτα, τη συναυλία .

Έκλεισαν ανοιχτά κολυμβητήρια, όργανα γυμναστικής σε δημοτικά άλση .

Απαγόρευσαν το ψάρεμα .

Μας έκλεισαν σε εσωτερικούς χώρους με παρέα την τηλεόραση και τον υπολογιστή .

Η μικρή επιχείρηση τέλειωσε .

Θα γίνουν όλα τραστ, πολυκαταστήματα, εταιρικά, σέντερς, κλινικές, καμία επαφή προσωπική με δικηγόρο, γιατρό, έμπορο κλπ

Το τραγούδι όπως το ξέραμε, η μελωδία, ο στίχος

δεν μπορεί να επιβιώσει, η ηλεκτρονική μουσική είναι πιο συμβατή στο μοντέλο τους .

Στη Θεσσαλονίκη πρόστιμο 500€ σε μουσικό του δρόμου για μη χρήση μάσκας, κατάληψη πεζοδρομίου, ακατάλληλο έντυπο μετακίνησης .

Καταστολή και πρόστιμα αδρά σ έναν κόσμο φτωχοποιημένο που φέρνει βόλτα τη ζωή με δόση, ρύθμιση, έκπτωση, προσφορά .

Ενώ οι κυβερνώντες ζουν με φρενίτιδα το μεγάλο φαγοπότι, τον μεγάλο περίπατο, βιτρίνες και υπέρκομψους μεταμοντέρνους στολισμούς υπέρογκων ποσών .

Καμία μα καμία κίνηση καταστολής του ιου .

Χρήματα μόνο για καταστολή και για προπαγάνδα .

Ένας ολοκληρωτισμός πρωτοφανής, ασύλληπτος .

Όλα αυτά λοιπόν δεν είναι ιδεολογικά ; είναι για την υγειά μας ;

Όσο υπαρκτός είναι ο ιος, άλλο τόσο υπαρκτός είναι και ο προ των πυλών τέλειος αφοπλισμός του ιδεολογικού μας οπλοστάσιου .

Ο κίνδυνος και ο θάνατος είναι διπλής ταυτόχρονης ανάγνωσης .

Εμείς λοιπόν οι της μνήμης στο νέο κόσμο τους είμαστε γραφικοί και απροσάρμοστοι, αχρείαστοι, περιττοί .

Τροχοπέδες στις στρατηγικές τους .

Οι τρελοί του χωριού .

Τους νέους και τους τρελούς θα στιγματίσουν και θα στοχοποιήσουν .

Τους αντιδρώντες ζώντες .

Ποτέ δεν χτυπούν στα πόδια .

Στο μυαλό είναι ο στόχος .

Το νου σας ε !

Και έπεται το Σώπα, μη μιλάς !

Θά ρθει κι αυτό οσονούπω .

Η συνέχεια στις οθόνες σας .

Μείνετε "ενεργοί" και αναμείνατε στο ακουστικό σας!

Συγγνώμη είμαι παλαιάς κοπής, στο πληκτρολόγιό σας ήθελα να πω .

Μα να ξέρετε τα όσα ζούμε δεν είναι εικονική πραγματικότητα, ούτε ασκήσεις επί χάρτου, ούτε προσομοίωση .

Είναι πραγματικά πυρά .

Πιο πραγματικά δεν γίνεται .

Σας φιλώ .

(νοερώς)

Αριστέα Σερεμέτη

(χειρούργος οδοντίατρος)