Το Εργατικό Κέντρο Κέρκυρας για το εργασιακό νομοσχέδιο Χατζηδάκη

 

Ανακοίνωση του Εργατικού Κέντρου Κέρκυρας σχετικά με το ν/σ Χατζηδάκη.

Αναλυτικά:

Παρουσιάστηκε το νέο εργασιακό νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας με την Κυβέρνηση και τον αρμόδιο Υπουργό, κ. Χατζηδάκη να προσπαθούν να μας πείσουν ότι αυτό το Νομοσχέδιο στο σύνολό του είναι προς όφελος των εργαζομένων.
Κύριοι της Κυβέρνησης, δεν μπορείτε να πείσετε κανέναν, ούτε καν τους εαυτούς σας.
Στο μεγαλύτερο μέρος του νομοσχεδίου υπάρχουν διατάξεις οι οποίες θα πλήξουν σε ανεπανόρθωτο βαθμό δικαιώματα των εργαζομένων τα οποία κατακτήθηκαν με αγώνες και αίμα.
Συγκεκριμένα:
1) Η θέσπιση ατομικών συμβάσεων για την διευθέτηση του χρόνου εργασίας πέραν από το 8ωρο είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα καταστήσει τους εργαζόμενους έρμαια των ορέξεων των εργοδοτών. Χωρίς την προστασία των συλλογικών συμβάσεων, θα αναγκάζονται να υποκύπτουν σε εκβιασμούς για υπερωριακή απασχόληση, χωρίς εξασφαλισμένη ανταπόδοση της υπερωριακής εργασίας σε άλλο χρόνο και πάντα υπό το φάσμα της ανεργίας, τα ποσοστά της οποίας είναι πολύ παραπάνω από ό,τι αναφέρουν οι επίσημοι δείκτες. Επίσης, αναπόφευκτα θα επέλθει μείωση μισθών, καθώς πολλοί συνάδελφοι εργαζόμενοι που αποδέχονταν στο παρελθόν την υπερωριακή απασχόληση για να αυξάνουν τις χαμηλές αποδοχές τους, θα απολέσουν πλέον αυτήν την ανταμοιβή.
2) Η αύξηση των υπερωριών από 96 και 120 σε 150 ώρες, με μειωμένο ποσοστό προσαύξησης ωρομισθίου, δεν βοηθά στην καταπολέμηση της ανεργίας, καθώς δεν θα προσλαμβάνονται εργαζόμενοι, αφού οι επιχειρηματίες θα χρησιμοποιούν τους ίδιους εργαζόμενους παραπάνω ώρες.
3) Η μη επαναπρόσληψη του καταχρηστικά απολυμένου εργαζόμενου και η απόλυσή του με αποζημίωση 3 έως 24 μισθών, ανάλογα με την οικονομική κατάσταση της επιχείρησης έπειτα από δικαστική απόφαση, προσβάλλει το αίσθημα δικαιοσύνης και είναι βέβαιο ότι ανοίγει διάπλατα τον δρόμο για παράνομες και καταχρηστικές απολύσεις. Ποιος πραγματικά πιστεύει ότι οι επιχειρήσεις που απολύουν με αυτόν τον τρόπο τους εργαζόμενους, δεν θα μειώσουν εικονικά τα πραγματικά τους έσοδα, ώστε να καταβάλλουν την ελάχιστη αποζημίωση…
4) Συντελείται άμεση και έμμεση επίθεση στο δικαίωμα των συλλογικών οργάνων και των συνδικάτων για προκήρυξη απεργίας, δεδομένου ότι θα πρέπει, βάσει των προβλέψεων του Νομοσχεδίου, να λαμβάνουν μέρους στην απόφαση για την απεργιακή προκήρυξη και μη μέλη των σωματείων(!) τα οποία φυσικά θα δύνανται να καθορίζουν την πραγματοποίησή της απεργίας σε περιπτώσεις οριακών πλειοψηφιών. Επίσης, ποινικοποιείται η δυνατότητα περιφρούρησης της απεργίας και η εφαρμογή των δημοκρατικών διαδικασιών της, καθώς αυτόματα ακυρώνεται η εκάστοτε απεργία σε ενδεχόμενη παρεμπόδιση απεργοσπαστών. Αποτελεί προσβολή για τα δημοκρατικά εκλεγμένα συνδικάτα των εργαζομένων να νομολογείται η δυνατότητα υπερίσχυσης μιας ενδεχόμενης μειοψηφικής απεργοσπαστικής πλευράς έναντι της νόμιμης πλειοψηφίας.
5) Το όπλο της απεργίας (ακόμα και αν ξεπεραστεί ο σκόπελος που αναφέραμε αμέσως πριν) ενάντια σε αντεργατικές πολιτικές οποιασδήποτε κυβέρνησης αδρανοποιείται επί της ουσίας, καθώς σε πολλούς εργασιακούς τομείς θα είναι υποχρεωτική η παρουσία του 33% των εργαζομένων.
6) Η προστασία των συνδικαλιστικών στελεχών μειώνεται στο ελάχιστο, αφού καταργείται η Επιτροπή Προστασίας Συνδικαλιστικών Στελεχών, η οποία αποφαίνεται για την αντιπροσωπευτικότητα των σωματείων και των ομοσπονδιών που έχουν δικαίωμα υπογραφής συλλογικής σύμβασης εργασίας.
7) Προβλέπεται η μετατροπή του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (Σ.ΕΠ.Ε.) σε ανεξάρτητη Αρχή. Εάν, όμως, κάτι τέτοιο δεν συνοδευτεί από ενίσχυση με ελεγκτικό προσωπικό αλλά και από τη συμμετοχή εκπροσώπων συνδικαλιστικών φορέων, τότε αυτή η Αρχή θα καταστεί ένας φορέας χωρίς ουσιαστικές αρμοδιότητες και χωρίς δυνατότητα ελέγχου, παρέμβασης και επιβολής της εργατικής νομοθεσίας.
Αποτελεί βεβαιότητα ότι, αν δεν αποσυρθούν όλες οι άκρως αντεργατικές διατάξεις του Νόμου, οι εργαζόμενοι στην Κέρκυρα και σε όλη τη χώρα θα αντιδράσουν με αγώνες και κινητοποιήσεις. Οι εργαζόμενοι δεν θα γίνουν ξανά πειραματόζωα σε πολιτικές που αναπόδραστα θα φέρουν φτώχεια, εκμετάλλευση, ανεργία, ανασφαλή εργασία και μη αμειβόμενη υπερεργασία.
8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ανάπαυση, 8 ώρες ελεύθερος χρόνος. ΔΕΝ τα διαπραγματευόμαστε.

Nα αφήσετε «τα κομμουνιστικά μανιφέστα και να πάτε να δουλέψετε όπως όλοι μας»!

 

                 

Η κυβέρνηση επιλέγει τον «σωστό» υπουργό, τον Άδ. Γεωργιάδη, για να επιβάλλει τη δουλειά τις Κυριακές στο εμπόριο - Δεν θα περάσει

• 
  
  

 «Θέλω να συμβουλέψω τον εμπορικό σύλλογο της Πάτρας να αφήσει τα κομμουνιστικά μανιφέστα που άκουσα προηγουμένως και να πάτε να δουλέψετε όπως όλοι μας». Τα παραπάνω τα είπε ο κύριος Άδωνις Γεωργιάδης, ζητώντας από τους εμπόρους (προφανώς και τους εργαζόμενους) να δουλεύουνε και τις Κυριακές, επειδή έτσι… διατάζει η κυβέρνηση! 

H αθλιότητα Γεωργιάδη εκφράστηκε σε διάλογο που είχε στο κανάλι OPEN, με τον Ειδικός Γραμματέας Εμπορικού Συλλόγου Πάτρας Τ. Νικολακόπουλο, ο οποίος αναφέρθηκε σε κάλεσμα του συλλόγου να μην ανοίξουν τα καταστήματα την Κυριακή.

 

Η κυβέρνηση, βγάζοντας μπροστά τον «σωστό» υπουργό, επιδιώκει να επιβάλλει τη δουλειά τις Κυριακές. 

 

Τα περί «κομμουνιστικών μανιφέστων του υπουργού Αναπτύξεως, μετά το 3.50:

 

Κάιρι Ίρβινγκ: “Μη με ρωτάτε για το παιχνίδι. Αν είσαι άνθρωπος, στηρίζεις την αντιπολεμική προσπάθεια…”

 

Η κανονική περίοδος στο ΝΒΑ ολοκληρώθηκε, σε λίγες μέρες αρχίζουν τα πλέι-οφ, αλλά το μπάσκετ δεν είναι το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο. Και ο Κάιρι Ίρβινγκ μπορεί να είναι αντιφατικός, αλλά πολλές φορές λέει τα πράγματα με το όνομά τους, όπως έκανε μετά τον αγώνα της ομάδας του, των Μπρούκλιν Νετς, με τους Σικάγο Μπουλς.

”Δεν θα σας πω ψέματα, γίνονται πολλά στον κόσμο και το μπάσκετ δεν είναι ένα από τα σημαντικά. Γίνονται πολλά στην άλλη άκρη του κόσμου. Δεν είναι μόνο στην Παλαιστίνη, δεν είναι μόνο στο Ισραήλ. Είναι σε όλο τον κόσμο και το αισθάνομαι.

Υπάρχει ακόμα δουλεία, στέρηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Συμπονώ όλες τις φυλές και κουλτούρες, αλλά πολλοί άνθρωποι διαχωρίζονται με βάση την θρησκεία, το χρώμα του δέρματος, το τι πιστεύουν, είναι απλά λυπηρό.

Ζητώ συγνώμη αν δεν επικεντρώνομαι στις ερωτήσεις σας. Απλά γίνονται πολλά στον κόσμο για να μιλάω απλά για μπάσκετ. Είμαι πάντα επικεντρωμένος εκεί, αλλά γίνονται πολλά για να μην τα αναφέρουμε. Επομένως, αν θέλετε να με ρωτήσετε για το παιχνίδι, δεν με ενδιαφέρει. Το μόνο που με ενδιαφέρει είναι ότι όλοι τελειώσαμε υγιείς και θα πάμε σπίτι στις οικογένειές μας.

Δεν με ενδιαφέρει σε ποια πλευρά είσαι. Αν είσαι άνθρωπος, τότε πρέπει να στηρίζεις την αντιπολεμική προσπάθεια. Υπάρχουν άνθρωποι που χάνουν τις ζωές τους, τα παιδιά τους, τα μωρά τους και εκεί επικεντρώνομαι”

“Σεξιστική η τοιχογραφία του Μπελογιάννη, αποτυπώνει το πρότυπο του ισχυρού άντρα…” – Αντικομμουνισμός και γελοιότητα, μια σχέση πάθους

 

Όταν ο αντικομμουνισμός συναντά νομοτελειακά τη γελοιότητα, συμβαίνουν γεγονότα σαν κι αυτό που καταγγέλλει η ανακοίνωση της ΤΟ της ΚΝΕ στο Πολυτεχνείο του ΑΠΘ.

«Στην πρόσφατη εκδήλωση της ΦΙΛ.ΙΣ, με θέμα “Οικοφεμινισμός, φύλο & χώρος” έγινε μια απαράδεκτη αναφορά στην  τοιχογραφία που με πρωτοβουλία της ΚΝΕ κοσμεί τον χώρο του Πολυτεχνείου στην μνήμη του Νίκου Μπελογιάννη ως… ακόμη μια ”ένδειξη σεξισμού στο αστικό πανεπιστήμιο”.

Όσο εντύπωση και αν προκαλεί, η τοποθέτηση που πραγματοποιήθηκε από μέλος ΔΕΠ του Ιδρύματος στην εκδήλωση αφορούσε την ανάδειξη της τοιχογραφίας ως ”σεξιστικής” επειδή αποτυπώνει το “πρότυπο του ισχυρού άνδρα”!! Φαίνεται ότι ο αντικομμουνισμός τυφλώνει σε σημείο αυτογελοιοποίησης! Η αλήθεια είναι ότι είχαμε ακούσει πολλά ως τώρα για τον κομμουνιστή ήρωα Μπελογιάννη αλλά το τελευταίο ξεπερνά και την πιο αρρωστημένη φαντασία!

Αν και η ιστορία μπορεί να “μιλήσει από μόνη της” ας μπούμε στον κόπο για ορισμένα σχόλια.

Η προσπάθεια σύνδεσης της ιστορικής φιγούρας του Νίκου Μπελογιάννη, ενός ανθρώπου που δεν δίστασε στιγμή μπροστά στην υπεράσπιση των ιδεών του με σεξιστικές συμπεριφορές βολεύει μόνο εκείνους που ανέκαθεν πολεμούσαν τα ιδανικά που πρέσβευε, που μέσα από την λάσπη και τα ψέματα προσπαθούν να κατασυκοφαντήσουν το ΚΚΕ και τις θέσεις του.

Παρά τις όποιες προσπάθειες που στόχο έχουν να αποκόψουν νέους ανθρώπους από το δρόμο της οργάνωσης και του αγώνα για μια καλύτερη κοινωνία στο μπόι των ανθρώπων, ο Νίκος Μπελογιάννης συμβολίζει το ύψιστο πρότυπο ανθρώπου που οι εξορίες και οι φύλακες δεν τον λύγισαν στιγμή από την πάλη για την απελευθέρωση της κοινωνίας από τα δεσμά της εκμετάλλευσης.

Η κοινωνία για την οποία πάλευε ο Νίκος Μπελογιάννης, όπως και τα μέλη της ΚΝΕ και του ΚΚΕ είναι η μόνη κοινωνία στην οποία μπορεί να εξασφαλισθεί η ισοτιμία μεταξύ ανδρών και γυναικών, να καταργηθούν οι καταναγκασμοί και η εκμετάλλευση που η καπιταλιστική κοινωνία γεννά.

Η κοινωνία αυτή ιστορικά είναι η πρώτη που πρόσφερε πραγματικές ελευθερίες στην γυναίκα, της έδωσε δικαίωμα ψήφου την στιγμή που για τα αστικά ανεπτυγμένα κράτη ήταν κάτι μακρινό. Σίγουρα η κοινωνία αυτή έθεσε τις βάσεις για μια ισοτιμία ανάμεσα στα δυο φύλα, ολότελα διαφορετικής από αυτήν που φαντάζεται το σημερινό σύστημα, η ΕΕ και οι πρόθυμοι απολογητές του όπως διάφορες ΜΚΟ που δρουν μέσα στα πανεπιστήμια με ”προοδευτική” σημαία.

Ο Μπελογιάννης ήταν μέλος του ΚΚΕ, που από την πρώτη στιγμή της ίδρυσης του έθεσε ως βασική αρχή του τον αγώνα για την πραγματική χειραφέτηση της γυναίκας. Έτσι εξηγείται πως η πρώτη φορά που οι γυναίκες συμμετείχαν στις εκλογές δεν ήταν στα μέσα της δεκαετίας του 50 όπως η αστική ιστορική βιβλιογραφία αναφέρει αλλά την δεκαετία του ’40 στην ελεύθερη από το ΔΣΕ Ελλάδα.

Στον αγώνα για την απελευθέρωση των ανθρώπων από τα καπιταλιστικά δεσμά οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες ήταν πάντα μπροστά. Δώσανε νεκρούς, εκτοπισμένους στα ξερονήσια, στις φυλακές, αλύγιστους της ταξικής πάλης.

Ανάμεσα σε αυτούς ο Νίκος Μπελογιάννης, η Σωτηρία Βασιλακοπούλου, η Ηλέκτρα Αποστόλου και άλλοι πολλοί. Όλες αυτές και όλοι αυτοί ένιωθαν όντως ”ισχυροί άντρες” και ισχυρές γυναίκες γιατί ήξεραν ότι είχαν πίσω τους έναν ολόκληρο λαό, ότι πάλευαν για μια δίκαιη υπόθεση!

Φανταζόμαστε ότι όλα αυτά τα γνώριζε η εν λόγω καθηγήτρια, ωστόσο, η τοποθέτηση της είναι ένα καλό παράδειγμα για το πώς στο όνομα του δήθεν ”προοδευτισμού” μπορεί να περνά το πιο αντιδραστικό περιεχόμενο μέχρι και ο ακραίος αντικομμουνισμός.

Την ενημερώνουμε επίσης ότι σύντομα δίπλα στον Μπελογιάννη τους τοίχους του ΑΠΘ θα κοσμεί και η ηρωική Ηλέκτρα και η Μίρκα Γκίνοβα και άλλοι ήρωες και ηρωίδες του λαού μας!

Αυτά για να επικρατήσει η αλήθεια κόντρα στον ώμο αντικομμουνισμό, κόντρα στην λάσπη και τον δήθεν προοδευτισμό!

Αυτά διότι συχνά λέγονται ψέματα που ντρέπονται και τα ίδια, µιας και δεν ντρέπονται τα στόµατα που τα ’λεγαν».

Υβριδικά μοντέλα

...

Το ξεχαρβάλωμα των εργασιακών σχέσεων, τα άστατα και ακανόνιστα ωράρια - λάστιχο, η μονιμοποίηση της τηλεργασίας, αλλά και η εναλλαγή τηλεργασίας και εργασίας από το χώρο δουλειάς, ανάλογα με το συμφέρον της κάθε επιχείρησης ή κλάδου, απασχολούν τους εργαζόμενους σε όλο τον κόσμο. Η καθιέρωση της εξ αποστάσεως εργασίας αποτελούσε γεγονός σε πολλές χώρες και πριν από την πανδημία, ωστόσο, με όχημα αυτήν, όχι μόνο ήρθε για να μείνει, αλλά ανοίγει και μια συζήτηση στους κόλπους του κεφαλαίου για τους τρόπους γενίκευσης της αξιοποίησής της.

Υβριδικό μοντέλο εργασίας το ονομάζουν στη Μεγ. Βρετανία: Λίγο τηλεργασία, λίγο εργασία από το γραφείο ή από τα λεγόμενα hubs, δηλαδή επιχειρηματικούς κόμβους, διαμορφωμένους (επιπλωμένους, με τηλεφωνικές και διαδικτυακές συνδέσεις κ.λπ.) ως χώρους εργασίας προς ενοικίαση με ευέλικτο τρόπο για πολλούς και διαφορετικούς εργαζόμενους, πολλών και διαφορετικών επιχειρήσεων ή αυτοαπασχολούμενους.

Ο Daniel Pinto της «JP Morgan» σημειώνει: «Επιστροφή στο γραφείο για το 100% των υπαλλήλων και για το 100% του χρόνου έχει μηδέν πιθανότητες. Επίσης, το να δουλεύουν όλοι από το σπίτι, όλο τον χρόνο, έχει μηδέν πιθανότητες».

* * *

Με αιτιολογία αντίστοιχη με εκείνη της ελληνικής κυβέρνησης, δηλαδή ότι θα επιτρέψουν στον εργαζόμενο να έχει ...μεγαλύτερο έλεγχο στη ζωή του, ...ευελιξία, ...συνδυασμό επαγγελματικών με τις οικογενειακές υποχρεώσεις, ...μείωση του κόστους μετακίνησης, επιχειρήσεις στη Μεγ. Βρετανία κλείνουν γραφεία και προκρίνουν το υβριδικό μοντέλο. Ετσι, η «Nationwide» θα «επιτρέψει» σε 13.000 εργαζόμενους να «διαλέξουν» μοντέλο εργασίας, ενώ ήδη έχει κλείσει 3 γραφεία όπου στεγάζονταν 3.000 υπάλληλοι. Στο ίδιο μοτίβο και η BP, ανακοίνωσε στους υπαλλήλους που εργάζονταν σε γραφείο ότι μπορούν να εργάζονται από το σπίτι δυο φορές τη βδομάδα. Στο ίδιο πνεύμα, η Bank of Ireland θα εφαρμόσει ένα υβριδικό μοντέλο εγκαθιστώντας «κόμβους», όπου οι εργαζόμενοι θα μπορούν να χρησιμοποιούν γραφεία και να συμμετέχουν σε συσκέψεις. Μάλιστα, όπως καταγράφεται σε ρεπορτάζ του BBC, η τράπεζα ήδη πριν από την πανδημία εξέταζε την αλλαγή του «παραδοσιακού μοντέλου εργασίας στο γραφείο». Τα μεγάλα γραφεία θα παραμείνουν, αλλά με διαφορετικό ρόλο, με επανασχεδιασμό ώστε να διευκολύνουν τις συσκέψεις. Οι τράπεζες HSBC και Lloyds αναζητούν αντίστοιχες λύσεις, ενώ και η «British Airways» επεξεργάζεται την πώληση των τεράστιων εγκαταστάσεων όπου βρίσκεται η έδρα της στο αεροδρόμιο του Χίθροου, ως ένα βήμα για να προχωρήσει σε πιο ευέλικτες σχέσεις για περίπου 2.000 υπαλλήλους.

* * *

Το υβριδικό μοντέλο προκρίνεται για να αντιμετωπίσει και προβληματισμούς της εργοδοσίας. Για παράδειγμα, εκπρόσωπος της «Barclays» εκτιμά πως «παρόλο που όλοι αναγνωρίζουν ότι υπάρχουν θετικά στην απομακρυσμένη εργασία, όπως η μεγαλύτερη ευελιξία για τους εργαζόμενους και το μικρότερο κόστος για τους εργοδότες, ανησυχούν επίσης για τις επιπτώσεις που έχει η απομακρυσμένη εργασία στην εμπιστοσύνη, στην ένταξη των νέων εργαζομένων και τη συνεργασία μεταξύ των υπαλλήλων».

Εντονότερα αποτυπώνεται στον κλάδο των χρηματοοικονομικών. Εκπρόσωπος της επενδυτικής τράπεζας VSA Capital είπε στο BBC ότι «ο κόσμος που εργάζεται από το σπίτι δεν συνειδητοποιεί ότι σταδιακά γίνεται όλο και πιο αργός» και επισημαίνει πως «στις χρηματοοικονομικές υπηρεσίες χρειάζεται να συζητάς ιδέες και να συζητάς το τι συμβαίνει. Εκείνοι που δουλεύουν από το σπίτι χάνουν πάρα πολύ μεγάλο μέρος της δραστηριότητας στο γραφείο, γιατί δεν έχουμε χρόνο να τους το πούμε». Ο Jamie Dimon της «JP Morgan» είχε σημειώσει από τον περασμένο Σεπτέμβρη ότι η εργασία από το σπίτι έχει αρνητικές επιπτώσεις στην παραγωγικότητα, ενώ ο David Solomon της Goldman Sachs σημειώνει πως παρόλο που η εταιρεία λειτούργησε την προηγούμενη περίοδο με 10% του προσωπικού στο χώρο εργασίας και παρόλο που αυτά τα μέτρα συνέβαλαν σε εκτίναξη της ψηφιοποίησης κ.λπ., «ανησυχεί» για τη νέα φουρνιά εργαζομένων - περίπου 3.000 - οι οποίοι δεν λαμβάνουν την «απευθείας καθοδήγηση» που απαιτείται.

* * *

Πιο ωμά το εξηγεί η πρόεδρος της «Global Workplace Analytics», Kate Lister: Οι μάνατζερ δεν εμπιστεύονται να έχουν τους εργαζόμενους «λυτούς». Ιδιαίτερα στους κλάδους της επενδυτικής, που είναι προσανατολισμένοι σε μετρήσιμα στοιχεία.

Σύμφωνα με ρεπορτάζ του BBC, επιχειρήσεις τεχνολογίας προκρίνουν με ενθουσιασμό τη δουλειά από το σπίτι, δίνοντας στους εργαζόμενους τη «δυνατότητα» να εργάζονται από το σπίτι σε μόνιμη βάση. Εξάλλου, σε εταιρείες αυτού του κλάδου η δουλειά εξ αποστάσεως ήταν «κανονικότητα» πολύ πριν από την πανδημία. Για παράδειγμα, στη «Dell», ήδη το 25% των υπαλλήλων της εργαζόταν απομακρυσμένα πριν από την πανδημία.

Το «Facebook» υπολογίζει την επαναλειτουργία των γραφείων του με το 50% των εργαζομένων έως τον Σεπτέμβρη τουλάχιστον. Μάλιστα, έχει δηλώσει ότι το μισό του προσωπικό θα μπορούσε να δουλεύει εξ αποστάσεως για πέντε - δέκα χρόνια. Αλλά ο γίγαντας των social media επίσης έχει αφήσει να εννοηθεί ότι οι εργαζόμενοι που δουλεύουν εξ αποστάσεως μπορεί να έχουν μικρότερες απολαβές, ανάλογα με το μέρος όπου εργάζονται και όχι με βάση τους μισθούς στη Σίλικον Βάλεϊ...

* * *

Βεβαίως, οι τεχνολογικοί κολοσσοί έχουν κι άλλους λόγους να πανηγυρίζουν για την εξ αποστάσεως εργασία, καθώς σε αντίθεση με άλλους κλάδους, η έντονη υποστήριξη της τηλεργασίας τούς βοηθάει να πωλούν τα ίδια τα προϊόντα τους.

Είναι πάντως χαρακτηριστικό ότι σε έρευνα του BBC, 43 από τους 50 εργοδότες που ρωτήθηκαν, δήλωσαν ότι θα εφαρμόσουν ένα μείγμα εργασίας και από το σπίτι και από το γραφείο, προκρίνοντας την εργασία από το σπίτι για δυο - τρεις μέρες τη βδομάδα. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι 50 επιχειρήσεις που συμμετείχαν στην έρευνα απασχολούν 1,1 εκατ. εργαζόμενους στη Μεγ. Βρετανία.

(Με πληροφορίες από bbc.co.uk - Αναδημοσιεύεται από το portal του «902.gr»)

Περί «υπευθυνότητας»

«Εκεί που μας χρωστούσαν, μας πήραν και το βόδι». Η παροιμία πάει γάντι στην κυβέρνηση της ΝΔ, που συνεχίζει να κουνάει το δάχτυλο στον λαό, καθιστώντας τον «υπεύθυνο» για ό,τι συμβεί το επόμενο διάστημα σχετικά με την πανδημία και την πορεία της οικονομίας, λέγοντας με θράσος ότι «ελευθερία δεν σημαίνει ανευθυνότητα»!

Ποιος τα λέει αυτά; Η κυβέρνηση, που με «υπευθυνότητα» βάζει ένα χρόνο τώρα στην ίδια ζυγαριά την υγεία του λαού με τα κέρδη και τα συμφέροντα του κεφαλαίου, φροντίζοντας ανελλιπώς για τα δεύτερα.

Που αρνείται να πάρει μέτρα ουσιαστικής θωράκισης του συστήματος Υγείας και να επιτάξει τον ιδιωτικό τομέα χωρίς καμιά αποζημίωση, την ώρα που ασθενείς πεθαίνουν διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ.

Που εναποθέτει την ανάσχεση της πανδημίας αποκλειστικά στην «αυτοδιάγνωση» και στον αναγκαίο εμβολιασμό, ο οποίος, εκτός του ότι απέχει πολύ από το να καταστεί μαζικός, δεν μπορεί να υποκαταστήσει τα αναγκαία μέτρα προστασίας και θωράκισης του δημόσιου συστήματος Υγείας με ευθύνη του κράτους.

Που ανάγει σε πανάκεια την «αυτοδιάγνωση», ανοίγει τα σχολεία όπως τα έκλεισε, χωρίς μέτρα, συνεχίζει να στοιβάζει τον κόσμο στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και να σφυρίζει αδιάφορα για το ξεσάλωμα της εργοδοσίας στους χώρους δουλειάς.

Η πρόκληση γίνεται ακόμα μεγαλύτερη τώρα, καθώς ζητάει από το λαό «να κρατήσει την ανάσα» του για να μην κινδυνεύσουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου στον Τουρισμό, τον οποίο και φέτος ανοίγει με τα ίδια κριτήρια, της προστασίας δηλαδή της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων του κλάδου, των αερομεταφορών και των εφοπλιστών.

Αυτοί είναι που «ανοίγουν πανιά» - όπως λέει το προπαγανδιστικό της σύνθημα - την ώρα που οι εργαζόμενοι στον Τουρισμό, μετά από ένα χρόνο που έμειναν στον «αέρα», βρίσκονται αντιμέτωποι με εκβιασμούς, πιέσεις και το «γνωστό» αντεργατικό πλαίσιο, ενισχυμένο παραπέρα με τα μέτρα της πανδημίας, που ήρθαν για να μείνουν.

Αυτοί είναι που βλέπουν στον ύπνο και στον ξύπνιο τους αφίξεις, κρατήσεις, τουριστικό συνάλλαγμα, έσοδα και κέρδη, όταν οι διακοπές, η ξεκούραση και η αναψυχή για τη συντριπτική πλειοψηφία των λαϊκών νοικοκυριών είναι «όνειρο θερινής νυκτός».

Αυτοί είναι που επιβάλλουν τα υγειονομικά πρωτόκολλα - λάστιχο στις αφίξεις και στη διαμονή, την ώρα που στα νησιά και στους άλλους τουριστικούς προορισμούς οι σμπαραλιασμένες δομές Υγείας δεν καλύπτουν ούτε στο ελάχιστο τις ανάγκες των μόνιμων κατοίκων, ειδικά μετά από ένα χρόνο πανδημίας, που αφήνει τα νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας σε χειρότερη κατάσταση από πέρυσι.

Η κυβέρνηση μιλάει καθησυχαστικά για «λελογισμένο» άνοιγμα και συκοφαντεί ως «παράλογες» τις δίκαιες διεκδικήσεις για ουσιαστικά μέτρα προστασίας τουριστών και κατοίκων, για δουλειά και εισόδημα για όλους τους εργαζόμενους στον Τουρισμό, για σύγχρονα δικαιώματα και όχι συνθήκες γαλέρας, που επιδεινώθηκαν ακόμα περισσότερο την περίοδο της πανδημίας.

Ομως, «υπεύθυνη στάση» για το λαό δεν είναι να σημάνει «σιωπητήριο» στους αγώνες για την υγεία, τα δικαιώματα και τις ανάγκες του, για να έχει το κεφάλαιο το «ελεύθερο» να κερδοφορεί στις πλάτες των εργαζομένων, να θυσιάζει την υγεία, ακόμα και τη ζωή τους.

Το πραγματικά υπεύθυνο είναι ο αγώνας αυτός για την υγεία, την ασφάλεια, τις σύγχρονες ανάγκες να δυναμώσει τώρα ακόμα περισσότερο, βάζοντας στο στόχαστρο την «πηγή» του προβλήματος, την κερδοφορία του κεφαλαίου, που υπηρετούν με την πολιτική τους η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα.