Η Χαμάς δεν απήγαγε και δεν σκότωσε τους 3 Ισραηλινούς εφήβους.

Posted by Sylvia

Η αλήθεια ως γνωστόν, είναι το πρώτο θύμα του πολέμου, και ο ισραηλινός πόλεμος στη Γάζα δεν αποτελεί εξαίρεση. Χθες ο Jon Donnison του BBC τράβηξε το χαλί κάτω από πρόσχημα της ισραηλινής κυβέρνησης για την επίθεση στη Γάζα με μια σειρά από tweets, σχετικά με μια συνομιλία που είχε με τον Ισραηλινό εκπρόσωπο της αστυνομίας Μίκι Ρόζενφελντ για την απαγωγή και τη δολοφονία των τριών Ισραηλινών έφηβοι στη Δυτική Όχθη τον Ιούνιο.

Τα αγόρια δεν σκοτώθηκαν από την Χαμάς, ο Rosenfeld είπε στον Donnison, όπως ανέφερε στο Twitter:

           Jon Donnison        ✔ @JonDonnison Follow

Israeli police MickeyRosenfeld tells me men who killed 3 Israeli teens def lone cell, hamas affiliated but not operating under leadership1/2

2:28 PM - 25 Jul 2014

- "Ο εκπρόσωπος της ισραηλινής αστυνομίας Mickey Rosenfeld μου είπε, ότι οι άνδρες που σκότωσαν τους 3 ισραηλινούς έφηβους, μπορεί να είναι συνδεδεμένοι με την Χαμάς, αλλά δεν ενεργούν κάτω από τις διαταγές της ηγεσίας της Χαμάς.
14:28 - 25 του Ιουλίου 2014 "

Jon Donnison        ✔ @JonDonnison Follow

Seems to contradict the line from Netanyahu government. 2/2

2:29 PM - 25 Jul 2014

- "Φαίνεται όσα λέει να έρχονται σε αντίθεση με τη γραμμή της κυβέρνησης του Νετανιάχου. 2/2
14:29 - 25 του Ιουλίου 2014 "
Jon Donnison        ✔ @JonDonnison Follow

Israeli police spokes Mickey Rosenfeld also said if kidnapping had been ordered by Hamas leadership, they'd have known about it in advance.

6:56 PM - 25 Jul 2014

- "Ο εκπρόσωπος της ισραηλινής αστυνομίας Mickey Rosenfeld είπε επίσης, ότι αν η απαγωγή είχε διαταχθεί από την ηγεσία της Χαμάς, θα μπορούσαν να το γνωρίζουν αυτό εκ των προτέρων. "
Jon Donnison        ✔ @JonDonnison Follow

Mickey Rosenfeld said lone cells much harder to track. Said they would find whoever was now protecting the two suspects.

6:57 PM - 25 Jul 2014

- "Ο Mickey Rosenfeld είπε, ότι οι αυτόνομοι πυρήνες είναι πολύ πιο δύσκολο να εντοπιστούν. Δήλωσε ότι θα βρουν όποιον προστατεύει τους δύο υπόπτους. "
Jon Donnison        ✔ @JonDonnison Follow

When this is over, there remain a lot of unanswered questions about kidnapping and killing of three Israeli teenagers. #gaza #israel #hamas

-"Όταν αυτό τελειώσει, θα εξακολουθούν να υπάρχουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα σχετικά με την απαγωγή και τη δολοφονία των τριών Ισραηλινών εφήβων."

 Υπάρχουν επίσης βασικές ενδείξεις, ότι οι δράστες της απαγωγής πιθανόν να σχετιζόνται με άτομο που ζει στην Τουρκία.
Αυτή η εκδοχή των γεγονότων είναι τόσο σημαντική, επειδή ό, τι αποτέλεσαν τα όπλα μαζικής καταστροφής στον πόλεμο του Ιράκ – ένα αμφίβολο πρόσχημα – αποτέλεσαν και οι τρεις έφηβοι στην επίθεση στη Γάζα.
Ας επανεξετάσουμε τα όσα έγιναν:

Οι τρεις έφηβοι είχαν απαχθεί στις 12 Ιουνίου. Την ίδια ημέρα οι ισραηλινές αρχές έλαβαν ένα απελπισμένο τηλεφώνημα από ένα από τα αγόρια, κατά την διάρκεια του οποίου ακούστηκαν πυροβολισμοί. Η υπόθεση ότι τα αγόρια ήταν νεκρά, αποτελούσε σχεδόν δεδομένο, όταν οι ισραηλινές αρχές βρήκαν το αυτοκίνητο με το οποίο πραγματοποιήθηκε η απαγωγή και με αποδείξεις ότι είχαν πυροβοληθεί.
Οι πληροφορίες σχετικά με τους πυροβολισμούς σε αυτό το απελπισμένο τελευταίο τηλεφώνημα ήταν ευρέως γνωστή στα μέσα ενημέρωσης, αλλά όπως αναφέρθηκε, η ισραηλινή κυβέρνηση εξέδωσε μία διαταγή, να μην δημοσιευτούν αυτά τα γεγονότα αυτά.
Και κατά τη διάρκεια των τελευταίων δυόμιση εβδομάδων του Ιουνίου, οι Ισραηλινοί ξεκίνησαν εκτεταμένες επιδρομές σε όλη τη Δυτική Όχθη, περικυκλώνοντας την Χεβρώνα, δήθεν για να βρουν τα αγόρια. Υπήρξαν αντίποινα εναντίον των Παλαιστινίων από εποίκους, επιθέσεις, δολοφονίες. Αλλά το επίκεντρο των επιδρομών ήταν το ξερίζωμα των πυρήνων της Χαμάς και η σύλληψή τους. Στην πραγματικότητα, ο σκοπός των επιδρομών φάνηκε να είναι η διάλυση της πρόσφατης κυβέρνησης εθνικής ενότητας μεταξύ της Χαμάς και της Φατάχ, στην οποία το Ισραήλ έχει αντιταχθεί σθεναρά.

Τα σώματα των αγοριών βρέθηκαν στις 30 Ιουνίου, σε ένα ρηχό τάφο στη Δυτική Όχθη και πάλι οι θάνατοι έγιναν αντικείμενο εκμετάλλευσης για να τιμωρήσουν τη Χαμάς. Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου είπε στη συνέχεια, «η Χαμάς είναι υπεύθυνη ... η Χαμάς θα πληρώσει».

Από τις 16 Ιουνίου, η Χαμάς αύξησε την εκτόξευση ρουκετών στο Ισραήλ ως απάντηση στην καταστολή στη Δυτική Όχθη. Το Ισραήλ επέκτεινε τις επιθέσεις του στη Γάζα με την διεξαγωγή 6 αεροπορικών επιδρομών.

Στις 7 Ιουλίου, οκτώ ημέρες αφού βρέθηκαν τα σώματα των εφήβων, το Ισραήλ εξαπέλυσε την Επιχείρηση Protective Edge, και έχει σκοτώσει μέχρι τώρα πάνω από 1000 ανθρώπους στη Γάζα, οι περισσότεροι εκ των οποίων άμαχοι.

Όπως και στην περίπτωση των όπλων μαζικής καταστροφής, πολλοί παρατηρητές και δημοσιογράφοι ποτέ δεν πίστεψαν την ισραηλινή ιστορία. Εμείς δεν το κάναμε.
Η Annie Robbins είχε συγκεντρώσει αναφορές και μαρτυρίες από τις ισραηλινές αρχές, που πίστευαν ότι μία αυτόνομη φατρία της Χαμάς ήταν υπεύθυνη για τις δολοφονίες, εβδομάδες πριν τα tweets του Donnison . Στις 16 Ιουνίου είχα αναφέρει την άρνηση της Χαμάς, ότι εμπλέκεται στην απαγωγή, καλώντας τους ισραηλινούς ισχυρισμούς "ηλίθιους".

Τώρα η δήλωση του Rosenfeld διαδίδεται σε όλο τον κόσμο.

Ο Joseph Dana σταθερά παρακολουθούσε όλη την αποκάλυψη : «Η Χαμάς δεν απήγαγε τους 3 ισραηλινούς εφήβους, αυτό το κομμάτι και πολλά άλλα θα χρειάζονταν, λοιπόν μια διόρθωση στον Τύπο των ΗΠΑ»
Το ίδιο και ο Ayman Mohyeldin: "Αυτό θα ήταν μια σφοδρή αποκάλυψη για το Ισραήλ, που κατηγόρησε τη Χαμάς αποκλειστικά για να δικαιολογήσει την έναρξη των επιθέσεων στη Γάζα "

Και το New York Magazine είναι ακόμη πιο κυνικό σε αυτό το θέμα από ό, τι είμαστε εμείς. Από την ιστορία της Katie Zavadski’s story, αποδεικνύεται, ότι η Χαμάς τελικά δεν απήγαγε και σκοτώσε τους 3 ισραηλινούς : «Επαναλαμβανόμενες ασυνέπειες στις ισραηλινές περιγραφές της κατάστασης έχουν προκαλέσει συζήτησεις, για το αν το Ισραήλ ήθελε να προκαλέσει τη Χαμάς σε μια αντιπαράθεση. Αναφέρεται επίσης ότι οι ισραηλινές αρχές γνώριζαν, ότι τα αγόρια ήταν νεκρά αμέσως αφού εξαφανίστηκαν, αλλά ήθελαν να διατηρήσουν την αισιοδοξία των πολιτών σχετικά με την ασφαλή επιστροφή τους, για να ενισχύσουν και να κερδίσουν την υποστήριξη της εβραϊκής διασποράς.»

Όπως είπε ο Donnison, μπορούμε μόνο να ελπίζουμε ότι το πρόσχημα των τριών εφήβων επανεξετάζεται σε γενικές γραμμές, όχι μόνο στην ισραηλινή και την παλαιστινιακή δημόσια ζωή, αλλά και στα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης. Δεν είναι σαφώς η πρώτη φορά που χρησιμοποιείται μια ψεύτικη ιστορία για την απειλούμενη ασφάλεια, για να δικαιολογήσει την ισραηλινή βία, Το μόνο καλό νέο είναι ότι πολλοί στη Δύση, βλέπουν τώρα την τακτική αυτή και αρχίζουν να αμφισβητούν την ειλικρίνεια των πηγών της ισραηλινής κυβέρνησης.
(πηγές :http://mondoweiss.net/2014/07/killed-turning-onslaught.html
http://nymag.com/daily/intelligencer/2014/07/hamas-didnt-kidnap-the-israeli-teens-after-all.html)
(μετάφραση, επιμέλεια : Sylvia)

Άγρια δολοφονία μητέρας και βρέφους στο Ντόνετσκ απ' τις φασιστικές ουκρανικές δυνάμεις

 Άγρια δολοφονία μητέρας και βρέφους στο Ντόνετσκ απ' τις φασιστικές ουκρανικές δυνάμεις

Η Κριστίνα θα γίνονταν τον προσεχή Σεπτέμβρη 24 ετών. Μαζί με τη δέκα μόλις μηνών κόρη της δολοφονήθηκε άγρια από τις φασιστικές δυνάμεις της κυβέρνησης του Κιέβου. Περίπου 30 άτομα σκοτώθηκαν σε άλλο ένα μακελειό που προκάλεσε η κυβέρνηση των νεοναζί της Ουκρανίας, αυτή τη φορά στην πόλη Γκορλόφκα της επαρχίας Ντόνετσκ στα ανατολικά της χώρας. 

Προσοχή: Ακολουθεί σκληρή σκηνή διαμελισμένου πτώματος.

Πάνω: Η σκηνή της τραγωδίας μετά την επίθεση των ουκρανών Ναζί.
Κάτω: Παλιότερες ευτυχισμένες στιγμές της Κριστίνα με την κόρη της, που είχε "ανεβάσει"
στα social media.

Σύμφωνα με πληροφορίες που μετέδωσε το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων ITAR-TASS, πύραυλοι που εκτοξεύθηκαν από μονάδες του ουκρανικού στρατού έπληξαν σημεία του κέντρου της Γκορλόφκα, τραυματίζοντας δεκάδες ανθρώπους και προκαλώντας ανυπολόγιστες καταστροφές. Όπως ανέφεραν πληροφορίες, το πυροβολικό των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων χτύπησε κατοικημένες περιοχές και στην πόλη Ντεμπάλτσεβο, περίπου 75 χιλιόμετρα από το Ντόνετσκ, καταστρέφοντας ένα νοσοκομείο και πολλαπλές κατοικίες. 

Σφαγή χωρίς τέλος στη Γάζα - Δεκάδες νεκροί από επιθέσεις του Ισραήλ σε νοσοκομείο και παιδική χαρά

Σφαγή χωρίς τέλος στη Γάζα - Δεκάδες νεκροί από επιθέσεις του Ισραήλ σε νοσοκομείο και παιδική χαρά

Φωτογραφία από palinfo.com

Νέα μαζική σφαγή προκάλεσαν οι δολοφονικοί βομβαρδισμοί του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας. 
Δεκάδες είναι οι νεκροί από τις επιθέσεις που σημειώθηκαν το απόγευμα της Δευτέρας, πρώτη μέρα της γιορτής του Έιντ αλ-Φιντρ (που σηματοδοτεί το τέλος του Ραμαζανιού) στις εγκαταστάσεις του κεντρικού νοσοκομείου της Γάζας και σε παιδική χαρά προσφυγικού καταυλισμού. Τουλάχιστον δέκα παιδιά έχασαν τη ζωή τους στις δύο επιθέσεις, σύμφωνα με νοσοκομειακές παλαιστινιακές πηγές. Ο στρατός του Ισραήλ ισχυρίστηκε ότι οι επιθέσεις οφείλονται σε ρουκέτες Παλαιστινίων ενόπλων που δεν βρήκαν το στόχο τους και αρνήθηκε ότι ευθύνεται για τα πλήγματα.
Οι νέοι θάνατοι αυξάνουν σε πάνω από 1.050 τον αριθμό των Παλαιστίνιων που έχουν χάσει τη ζωή τους από την 8η Ιούλη και την έναρξη των αεροπορικών επιδρομών, την οποία ακολούθησε η έναρξη χερσαίων επιχειρήσεων των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων στη Γάζα. Περίπου 6.200 ακόμη Παλαιστίνιοι έχουν τραυματιστεί, σύμφωνα με τις παλαιστινιακές υπηρεσίες άμεσης βοήθειας.
Προκαλεί ο Νετανιάχου
Ενισχυμένος από τη στήριξη των δυτικών ιμπεριαλιστών, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου συνεχίζει να προκαλεί. Σήμερα επέκρινε την έκκληση που απηύθυνε το πρωί της Δευτέρας το Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για την άμεση κήρυξη μιας ανθρωπιστικής εκεχειρίας στη Γάζα, σημειώνοντας ότι παραμελεί την ασφάλεια του Ισραήλ. Η χθεσινή ανακοίνωση από το Συμβούλιο «σχετίζεται με τις ανάγκες μιας δολοφονικής τρομοκρατικής ομάδας που επιτίθεται εναντίον των Ισραηλινών πολιτών και δεν έχει καμία απάντηση για τις ανάγκες ασφαλείας του Ισραήλ» είπε ο ίδιος στο Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Μπαν Γκι Μουν, όπως ανέφερε το πρωθυπουργικό του γραφείο.
Ο ΟΗΕ εξισώνει θύτη με θύμα
Από την πλευρά του, ο ΓΓ του ΟΗΕ συνέχισε να εξισώνει προκλητικά θύτη με θύμα, υποστηρίζοντας ότι το εμπόδιο για τον τερματισμό των εχθροπραξιών μεταξύ του Ισραήλ και των μαχητών της Χαμάς και των Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας είναι η «πολιτική θέληση».
«Είναι ζήτημα πολιτικής θέλησης. Πρέπει να επιδείξουν τον ανθρωπισμό τους ως ηγέτες, τόσο οι Ισραηλινοί όσο και οι Παλαιστίνιοι» είπε ο Μπαν σε δημοσιογράφους.
Γιατί αυτοί οι ηγέτες κάνουν τους πολίτες τους να σκοτώνονται από άλλους; «Δεν είναι υπεύθυνο», είναι «ηθικά λάθος», υποστήριξε, αναπαράγοντας τη θεωρία της «σύγκρουσης δύο πλευρών» και όχι την πραγματικότητα που λέει ότι οι Παλαιστίνιοι παλεύουν για να αποκτήσουν τη δική τους πατρίδα και το Ισραήλ τους το αρνείται.

Ουκρανία: Μαίνεται η αιματηρή επιχείρηση του Κιέβου - Ξεπέρασαν τους 1.100 οι νεκροί

Ουκρανία: Μαίνεται η αιματηρή επιχείρηση του Κιέβου - Ξεπέρασαν τους 1.100 οι νεκροί

Η στρατιωτική επιχείριση εμποδίζει τις έρευνες για την κατάρριψη του μαλαισιανού αεροπλάνου

Φωτό ΑΡ

Αμείωτη συνεχίζεται η αιματηρή στρατιωτική επιχείρηση του ουκρανικού στρατού κατά των κατοίκων των νοτιοανατολικών περιοχών, εμποδίζοντας ουσιαστικά τη διεξαγωγή των ερευνών για την αποκάλυψη του υπαιτίου για την κατάρριψη του μαλαισιανού Μπόινγκ στις 17 Ιούλη.
Σήμερα, το Κίεβο ανακοίνωσε ότι έθεσε υπό τον έλεγχό του το σημείο της συντριβής του Μπόινγκ των Malaysia Airlines, ενώ οι βομβαρδισμοί συνεχίστηκαν και σε άλλες πόλεις. Σύμφωνα με έκθεση του ΟΗΕ, 1.129 άνθρωποι (ανάμεσά τους πολλοί άμαχοι) έχουν σκοτωθεί και 3.442 έχουν τραυματισθεί από τα μέσα του Απρίλη, από την έναρξη της αιματηρής επιχείρησης της αντιδραστικής εξουσίας του Κιέβου.
Η αιματηρή επιχείριση του Κιέβου εμποδίζει τις έρευνες
Οι ουκρανικές δυνάμεις ανακοίνωσαν σήμερα ότι εισήλθαν σε πολλές πόλεις που τελούσαν υπό τον έλεγχο των ένοπλων ομάδων αυτοάμυνας και οι οποίες βρίσκονται κοντά στο σημείο της συντριβής του Μπόινγκ των Malaysia Airlines, ενώ ανέκτησαν τον έλεγχο ενός στρατηγικής σημασίας λόφου που βρίσκεται σε κοντινό σημείο. «Οι Ουκρανοί έχουν καταλάβει ένα τμήμα της περιοχής της συντριβής» παραδέχθηκε ο Βλαντίμιρ Αντιουφέγεφ, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης της αυτοανακηρυχθείσας «Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ».
Η στρατιωτική επιχείρηση του Κιέβου ανάγκασε τους διεθνείς ειδικούς να εγκαταλείψουν τα σχέδιά τους (για δεύτερη συνεχόμενη ημέρα) να μεταβούν στο σημείο όπου καταρρίφθηκε το αεροσκάφος των μαλαισιανών αερογραμμών, προκειμένου να διεξάγουν έρευνες, όπως δήλωσαν αξιωματούχοι και ρωσόφωνοι πολιτοφύλακες. Νωρίτερα σήμερα, οι ολλανδικές αρχές είχαν επιβεβαιώσει ότι οι ιατροδικαστές και αστυνομικοί από την Ολλανδία και την Αυστραλία που ήθελαν να μεταβούν στο σημείο της συντριβής είχαν αναγκαστεί να επιστρέψουν καθώς ακούγονταν «εκρήξεις» σε κοντινό σημείο.
«Ισχυρή έκρηξη» στο μαλαισιανό αεροπλάνο
Η εξέταση των μαύρων κουτιών του Μπόινγκ των μαλαισιανών αερογραμμών που καταρρίφθηκε στην ανατολική Ουκρανία, αποκάλυψε μια «αποσυμπίεση» που οφείλεται σε μια «ισχυρή έκρηξη» την οποία προκάλεσε ένας πύραυλος, ανακοίνωσε σήμερα το Εθνικό Συμβούλιο Ασφάλειας και Άμυνας της Ουκρανίας.
Εκπρόσωπος Τύπου του Συμβουλίου εξήγησε ότι η πληροφορία αυτή προέρχεται από ειδικούς που ανέλυσαν τους καταγραφείς από το αεροσκάφος που καταρρίφθηκε στην ανατολική Ουκρανία τη 17η Ιούλη.
Διπλωματικά παζάρια
Χτες ο Κέρι, σε τηλεφωνική συνδιάλεξή του με τον Λαβρόφ, κάλεσε τη Ρωσία «να σταματήσει την αποστολή βαρέων όπλων, τις ρίψεις ρουκετών και τα πυρά πυροβολικού (...) στην Ουκρανία και να αρχίσει να συμβάλει σε μια αποκλιμάκωση της σύγκρουσης», όπως ανέφερε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Ο Ρώσος υπ. Εξωτερικών από την πλευρά του διέψευσε τις αμερικανικές αιτιάσεις και «απαίτησε από τον Κέρι να διατάξει τους υποτελείς του να σταματήσουν να εμποδίζουν πλέον τον ΟΑΣΕ να επιτελεί το έργο του» μέσω των παρατηρητών του, σύμφωνα με ανακοίνωση του ρωσικού υπουργείου.
Εξάλλου, ο Λαβρόφ, σχολιάζοντας τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Ρωσία από τις ΗΠΑ και την ΕΕ για την ουκρανική κρίση, δήλωσε σήμερα ότι η Μόσχα δε θα προχωρήσει σε αντίποινα, ούτε θα αντιδράσει «υστερικά» ως απάντηση.

H «μεταπολίτευση» και το… αυγό του φιδιού!

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ • 28 Ιουλιου 2014, 17:50 • Αποψεις Προβολες 75

Σε πολλές από τις αναλύσεις που γίνονται για τα υψηλά ποσοστά της ναζιστικής  «Χρυσής Αυγής»  λείπει μια παράμετρος , η οποία όμως είναι πολύ σημαντική: Η  αύξηση των  ποσοστών της ακροδεξιάς δεν είναι  κεραυνός εν αιθρία. Μπορεί η κρίση να οδήγησε στη διόγκωση του χώρου όμως η «μαγιά» των ακροδεξιών υπήρχε από τις πρώτες κι όλας μέρες της μεταπολίτευσης.
Αξίζει να θυμηθούμε ότι μόλις τρία χρόνια μετά την πτώση της Χούντας στις εκλογές του 1977 η Εθνική Παράταξη με επικεφαλής τον «αποστάτη» του 1965,  Στέφανο Στεφανόπουλο,  παίρνει 349.988 ψήφους (6,82%) και εκλέγει 5 βουλευτές. Και μπορεί να μην ξαναεμφανίστηκε σε επόμενες εκλογές,  αλλά ο χώρος υπήρχε έστω και απορροφημένος κατά το μεγαλύτερο μέρος του  από τη «Νέα Δημοκρατία»,  παρά τις προσπάθειες του Παπαδόπουλου για τη συγκρότηση ενός νέου φορέα,  της ΕΠΕΝ ( Εθνική Πολιτική Ένωσις ),  που στις ευρωεκλογές του 1984 πήρε 2,29%.
Με ψηφοφόρους «εγκλωβισμένους» στη Νέα Δημοκρατία,  ο χώρος δεν παύει να κάνει αισθητή την παρουσία του με τη νεολαία του,  της οποίας πρώτος αρχηγός ήταν ο σημερινός φύρερ της Χρυσής Αυγής Νίκος Μιχαλολιάκος με διάδοχό του τον σημερινό υπουργό Υγείας Μάκη Βορίδη. Δεν πρέπει ακόμη να ξεχνάμε ότι:
- Πρώτον: Υπάρχει μια ιστορική συνέχεια που βαστάει ακόμη από τα χρόνια της γερμανικής Κατοχής. Χιλιάδες ήταν αυτοί που συνεργάστηκαν με τους κατακτητές, πολέμησαν το αντιστασιακό κίνημα με τα Τάγματα Ασφαλείας και τις άλλες προδοτικές οργανώσεις για να νομιμοποιηθούν στη συνέχεια από το σκληρό αντικομμουνιστικό καθεστώς της μετεμφυλιακής Ελλάδας. Παιδιά τους και εγγόνια τους είναι πολλοί από τους  σημερινούς υποστηρικτές του Μιχαλολιάκου και της παρέας του.
- Δεύτερον: Ο  χώρος αυτός διατηρούσε πάντα στενούς δεσμούς με αυτό που ονομάζουμε «βαθύ κράτος» ( κύκλους των Ενόπλων Δυνάμεων, Σώματα Ασφαλείας, Εκκλησία). Δεν ξεπήδησαν έτσι ξαφνικά από το πουθενά οι δύο απόστρατοι στρατηγοί (από τους τρεις ευρωβουλευτές της ΧΑ) , ο ένας μάλιστα πρώην διοικητής των Ειδικών Δυνάμεων του Στρατού. Ούτε είναι μόνο «φρούτα»  της σημερινής εποχής  επεισόδια,  όπως αυτό το πρόσφατο με τις φιλοφασιστικές εκδηλώσεις  δοκίμων αξιωματικών της ΕΛΑΣ,  ή τα επεισόδια στη Σχολή Ευελπίδων. Υπάρχει  μια συνέχεια που κρατάει από το πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια. Η πτώση της Χούντας δεν σήμανε και την αυτόματη προσχώρηση μεγάλου μέρους του Σώματος των αξιωματικών στο νέο καθεστώς . Σημαντικοί πυρήνες χουντικών αξιωματικών προσπάθησαν να αντιδράσουν ακόμη και δυναμικά. Στις 24 Φεβρουαρίου 1975 εκδηλώνεται αυτό που έμεινε στην ιστορία με την απαξιωτική φράση «πραξικόπημα της πιτζάμας». Χουντικοί αξιωματικοί με επικεφαλής τον υποστράτηγο Παπαδάκη ,συμμαθητή του Ιωαννίδη,   ταξίαρχο Ντερτιλή , τον ταξίαρχο Μανιάτη που οργάνωσε το πραξικόπημα στην Κύπρο, τον γνωστό Μπόλαρη κ.α. κινήθηκαν  όχι για να ανατρέψουν την κυβέρνηση (οι συνθήκες και οι συσχετισμοί δεν το επέτρεπαν) αλλά για να διαπραγματευθούν μια γενική αμνηστεία  για τα μικρά και μεγάλα εγκλήματα της Χούντας.
-Τρίτον:  Ο «εγκλωβισμός» των ακροδεξιών ψηφοφόρων στη Νέα Δημοκρατία σήμαινε και την διατήρηση ανοιχτών διαύλων επικοινωνίας μεταξύ στελεχών του κόμματος με τον ακροδεξιό χώρο. Το επεισόδιο με τον Μπαλτάκο είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου. Στη δεκαετία του ’80 θα βρούμε  και στελέχη του χουντικού μηχανισμού στους κόλπους του ΠΑΣΟΚ. Μια απλή παραβολή των καταλόγων των κοινοβουλευτικών ομάδων του με καταλόγους διορισθέντων από τη Χούντα σε θέσεις ευθύνης αρκεί για να αποδείξει του λόγου το αληθές.
-Τέταρτον:  Η ναζιστική βία δεν είναι φαινόμενο μόνο των ημερών μας. Ποιός μπορεί να ξεχάσει το κύμα βομβιστικών επιθέσεων στη δεκαετία του ’70 με δράστες όχι μόνο στελέχη ακροδεξιών οργανώσεων αλλά και αξιωματικούς του Στρατού. Τον Ιούνιο του 1976 σημειώνεται σειρά βομβιστικών επιθέσεων στον Αρειο Πάγο , τα γραφεία του ΚΚΕ,  και  αριστερά βιβλιοπωλεία που αποδίδονται σε ομάδες της ακροαριστεράς. Το Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς στην κηδεία του στελέχους της ασφάλειας της Χούντας Μάλλιου που βαρυνόταν για βασανισμούς κρατουμένων  και τον  δολοφόνησε η 17 Νοέμβρη, ακροδεξιοί κακοποιουν δημοσιογράφους και διαδηλώνουν υπέρ της δικτατορίας στο κέντρο της Αθήνας , μπροστά στα απαθή βλέματα των αστυνομικών.Καθυστερημένα ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης Δ. Σταμάτης ζητάει την σύλληψη του χουντικού υφυπουργού Γ. Γεωργαλά ο οποίος στον επικήδειό του ζήτησε : «Οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος. Φωτιά και τσεκούρι». Μεταξύ των συλληγθέντων για τα επεισόδια ήταν  και ο νεαρός τότε πρώην έφεδρος αξιωματικός των αλεξιπτωτιστών Νίκος Μιχαλολιάκος .Το 1977 ακροδεξιοί κάνουν έντονη την παρουσία τους με βομβιστικές επιθέσεις . -Στις 30 Μαίου συλλαμβάνεται ο ανθυπίλαρχος Αθ. Διαμαντής για την επίθεση με χειροβομβίδα σε ελληνοβουλγαρικό βιβλιοπωλείο στην οδό Ασκληπιού και στις 3 Ιουνίου η «Ελληνική Ναζιστική Οργάνωσις Κένταυρος» αναλαμβάνει την ευθύνη για την επίθεση στο σπίτι του ανακριτή Δ. Γυφτάκη που ερευνά  τις βομβιστικές επιθέσεις των ακροδεξιών.  Τον Μάρτιο του 1978 βόμβα μεγάλης ισχύος εκρήγνυται στον κινηματογράφο «Έλλη» της οδού Ακαδημίας όπου προβάλεται η σοβιετική ταινία «Ουράνιο Τόξο». Δεκαοκτώ άτομα τραυματίζονται εκ των οποίων τα 3 σοβαρά. Οι οργανώσεις της αντιπολίτευσης καταγγέλουν ότι η Αστυνομία ψάχνει τους ενόχους με έρευνες στα σπίτια μελών. οργανώσεων της Αριστεράς!
Στις 11 Μαίου εκδίδεται η απόφαση για τα επεισόδια στην κηδεία του Μάλιου.Οι νεοφασίστες Αρ. Καλέντζης, Ν. Σιμωνετάτος, Αθ. Σταθόπουλος, Α. Γερονικόλος και ο αστυφύλακας Β. Μητρόπουλος καταδικάζονται για τους τραυματισμούς δημοσιογράφων . Ο Γεωργαλάς και άλλοι 16 ακροδεξιοί απαλλάσονται.

Στις 22 Ιουλίου τοποθετούνται δώδεκα ωρολογιακές βόμβες στην Αθήνα και τον Πειραιά.Λίγες μέρες μετά η αστυνομία ανακοινώνει την εξάρθρωση νεοφασιστικής οργάνωσης. Εννέα άτομα παραπέμπονται στον εισαγγελέα.:Ν. Μιχαλολιάκος, Αλ. Μαριούκλας, Δ. Παπουτσάς, Γ. Ηλιόπουλος,  Λογγίνος Παξινόπουλος,  Αχ. Παγώνης,  Αθ. Καρακατσάνης , Θ. Μάρης, Ι. Γιαννακόπουλος. Τελικά σε δίκη θα παραπεμφθούν μόνο για παράνομη κατοχή, κατασκευή και παράδοση  εκρηκτικών οι : Ν. Μιχαλολιάκος, Γ. Ηλιόπουλος , Δ. Παπουτσάς και Αλ. Μαριούκλας.
Στις 17 Ιανουαρίου του 1979 το Τριμελές Εφετείο Αθηνών καταδικάζει τους Ν. Μιχαλολιάκο και Αλ.Μαριούκλα σε φυλάκιση 13 και 10 μηνών αντίστοιχα για κατοχή εκρηκτικών υλών.

Λίγα εικοσιτετράωρα μετά,  στις 22 Ιανουαρίου,  ανακοινώνεται επίσημα ότι εξαρθρώθηκε  νεοναζιστική οργάνωση που ευθύνεται για τις εκρήξεις δεκάδων βομβών στην Αττική κατά την διετία 1977-1978. Αποκλύπτεται ότι τα μέλη της είχαν διασυνδέσεις με εν ενεργεία και απόστρατους αξιωματικούς του Στρατού και των Σωμάτων Ασφαλείας. Οι συλληφθέντες είναι οι :Χρ. Τζαβέλας, λοχαγός,  Γ.Γεωργιάδης ανθυπολοχαγός,  Ανδρέας Πετρόπουλος υπολοχαγός ε.α., Ιωάννης Κουρκουλάκος γιατρός,  Δημήτρης Κουντάνης υπάλληλος της αμερικανικής  Βάσης,Κώστας Κόλλιας επαγγελματίας, Σαράντος Σαραντάκος ιδιωτικός ντεντέκτιβ, Εμμανουήλ Σιδέρης έμπορος και Μιχαήλ Λάμπρου στρατιώτης. Στην ίδια ομάδα ανήκουν και οι ήδη επικηρυγμένοι  Νίκος Παναγόπουλος και Απόστολος Πρωτοπαπάς και ο καταζητούμενος Λογγίνος Παξινόπουλος. Στη δίκη που θα γίνει τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς επιβάλλονται ποινές από ισόβια κάθειρξη μέχρι δέκα μήνες φυλάκιση.Οι βαρύτερες ποινές επιβάλλονται στους Απ. Πρωτοπαπά (ισόβια), Ι. Κουρκουλάκο (18 χρόνια) και Χρ. Τζαβέλα.

-Πέμπτον: Βούτυρο στο ψωμί των ακροδεξιών αποτέλεσαν θέματα όπως το «Μακεδονικό»  εκεί στις αρχές της δεκαετίας ’90, το μεταναστευτικό με πρώτη εκδήλωση το κύμα των αλβανών προσφύγων κι αυτό στις αρχές της δεκαετίας  του ’90 ( «δεν θα γίνεις έλληνας ποτέ» κραύγαζαν οι ακροδεξιοί στις επιθέσεις τους κατά των μεταναστών) . Θέματα που έβαλαν στην ατζέντα τους τα περισσότερα κόμματα ( στο «Μακεδονικό» όλα πλην του ΚΚΕ) υιοθετώντας θέσεις των ακροδεξιών. Να θυμηθούμε τα μεγάλα συλλαλητήρια για την Μακεδονία , τις αθλιότητες για τους «γυφτοσκοπιανούς» το ρόλο της ιδιωτικής τηλεόρασης που στο κυνήγι της τηλεθέασης , έκανε την τρίχα τριχιά συμβάλλοντας στην καλλιέργεια ρατσιστικών αισθημάτων και ξενοφοβίας σ” ένα λαό που μέχρι τότε διακρινόταν για τα αισθήματα φιλίας απέναντι σε άλλους λαούς; Ή να ξεχάσουμε το ρόλο της Εκκλησίας και τα συλλαλητήρια για τις ταυτότητες και τον τονισμό του κινδύνου α «απώλειας  της ελληνοχριστανικής μας ταυτότητας»;

-Έκτον: Το ίδιο το αστικό σύστημα και τα δυό μεγαλύτερα (τότε) κόμματα το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ έβαλαν  τους  ρατσιστές  και τους ακροδεξιούς στο κέντρο της πολιτικής σκηνής. Ποιος κατέστησε το ακροδεξιό και ρατσιστικό ΛΑΟΣ του Γιώργου Καρατζαφέρη ρυθμιστή της πολιτικής ζωής;  Ποιος τους έβαλε στην κυβέρνηση «ξεπλένοντάς» τους; Άνοιξαν την πόρτα στον Καρατζαφέρη ( στέλεχος για χρόνια της ΝΔ , σπλάχνο από τα σπλάχνα της) για να περάσει στη συνέχεια ο Μιχαλολιάκος. Απλά πράγματα.

- Έβδομον : Επί χρόνια ισχυροί κύκλοι του κεφαλαίου ( κυρίως του εφοπλιστικού)  χρηματοδοτούσαν τη Χρυσή Αυγή) κι αυτή τους εξυπηρετούσε αναλόγως ως δύναμη κρούσης σε ευαίσθητες περιοχές όπως είναι η ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη στο Πέραμα. Όλοι το γνώριζαν. Όλοι ήξεραν και τα ονόματα γνωστών, γνωστότατων επιχειρηματιών που άνοιγαν ευχαρίστως το πορτοφόλι τους στους ναζιστές. Και παρ” όλα αυτά έκαναν τα στραβά μάτια. Και έπρεπε να φτάσουμε στη δολοφονία του Παύλου Φύσσα για να ληφθούν ορισμένα μέτρα.

Οι ναζιστές λοιπόν ήταν εδώ και πολλά χρόνια δίπλα μας. Απλώς οι αστοί και τα κόμματά τους έκαναν πως δεν τους έβλεπαν. Γιατί τους βολευε να υπάρχει ένας ισχυρός και σκληρός βραχίονας που θα αναλάμβανε τη βρώμικη δουλεία. Αυτή που έκανε και ο ιδεολογικός τους πρόγονος ο Χίτλερ.

Ν.Μόττας- Γάζα: Αυτός είναι ο Ιμπεριαλισμός, ηλίθιε!

 Ν.Μόττας- Γάζα: Αυτός είναι ο Ιμπεριαλισμός, ηλίθιε!

Γράφει ο Νίκος Μόττας*.
*υποψήφιος Διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας.

Μέχρι και την στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές (26/7/2014):

- Περισσότεροι απο 1000 νεκροί (εξ αυτών τουλάχιστον 500 παιδιά και γυναίκες).
- 117.000 παλαιστίνοι έχουν εγκαταλείψει τις εστίες τους.
- Περισσότεροι από 1 εκατομμύριο άνθρωποι δεν έχουν καθόλου, ή έχουν ελάχιστη πρόσβαση σε νερό.
- 90 σχολεία και 18 κέντρα νοσοκομ. περίθαλψης έχουν καταστραφεί.
- 2.655 κατοικίες έχουν καταστραφεί ολοσχερώς.
- “Δεν υπάρχει κυριολεκτικά κανένα ασφαλές μέρος για άμαχο πληθυσμό στη Γάζα” - δηλώσεις εκπροσώπου του Γραφείου Ανθρωπιστικών Ζητημάτων του ΟΗΕ.

1. Στη Λωρίδα της Γάζας συντελούνται από την ισραηλινή κυβέρνηση εγκλήματα πολέμου. Πρόκειται για μια απάνθρωπη θηριωδία που συγκρίνεται με την αντίστοιχη των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων το 2008-2009. Να θυμήσουμε πως η διάρκειας 3 εβδομάδων τότε επίθεση του Ισραήλ (Επιχείρηση «Συμπαγές Μολύβι») είχε αφήσει πίσω τις περί τους 1500 νεκρούς, 900 εκ των οποίων ήταν άμαχος πληθυσμός. Ο παλαιστινιακός λαός πληρώνει για μια ακόμη φορά τεράστιο φόρο αίματος έχοντας απέναντι του μια πλήρως εξοπλισμένη, πανίσχυρη στρατιωτική μηχανή η οποία μετατρέπει τη Λωρίδα της Γάζας σε νεκροταφείο αμάχων.

Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση Νετανιάχου κατηγορεί τη Χαμάς ότι κρύβεται πίσω από «ανθρώπινες ασπίδες», επιχειρώντας να ρίξει το φταίξιμο στους... ίδιους τους παλαιστίνιους για τις τεράστιες απώλειες αμάχων. Είναι όμως ακριβώς η ισραηλινή κυβέρνηση που κρύβεται πίσω απ' τη Χαμάς, δικαιολογώντας την σφαγή στη Γάζα ως «απάντηση» στις προκλήσεις της ισλαμιστικής οργάνωσης.

Η πραγματικότητα μιλάει απο μόνη της: η ισραηλινή επιθετικότητα αφήνει πίσω της περισσότερους απο 1000 νεκρούς μακελεύοντας ολόκληρες οικογένειες και βομβαρδίζοντας ακόμη και νοσοκομεία, την ίδια στιγμή που το Ισραήλ μετρά 2 απώλειες πολιτών από ρίψη ρουκετών.

Η δολοφονική δράση, λοιπόν, της ισραηλινής κυβέρνησης πέραν του προφανούς θηριώδους-απάνθρωπου χαρακτήρα της, έρχεται σε αντίθεση με διατάξεις του ίδιου του Διεθνούς Δικαίου. Σύμφωνα με το άρθρο 52, του 1ου συμπληρωματικού Πρωτοκόλλου της Τέταρτης Σύμβασης της Γενεύης (1949) «[...] οι στρατιωτικοί στόχοι πρέπει να περιορίζονται σε ότι από την φύση, θέση, σκοπό ή χρήση έχουν αποτελεσματική συμβολή σε στρατιωτικές επιχειρήσεις...».

Για την κυβέρνηση του Ισραήλ όμως, που στο πρόσωπο κάθε παλαιστινίου, οποιασδήποτε ηλικίας, βλέπει έναν εν δυνάμει «τρομοκράτη», το διεθνές δίκαιο αποτελεί ψιλά γράμματα.

2. Αναδεικνύεται για άλλη μια φορά το Παλαιστινιακό ζήτημα ως ζήτημα κατοχής και καταπίεσης ενός ολόκληρου λαού. Να θυμήσουμε ότι το Ισραήλ συνεχίζει να κατέχει παλαιστινιακά εδάφη από το 1967 (όταν τα κατέλαβε κατά τον πόλεμο των έξι ημερών) ενώ αυξάνεται ο αριθμός των ισραηλινών εποίκων και διατηρείται το «Τείχος» της ντροπής στη Δυτική Όχθη. Την ίδια ακριβώς στιγμή παραμένει άλυτο το θέμα των παλαιστινίων προσφύγων οι οποίοι παραμένουν ουσιαστικά εγκλωβισμένοι σε Γάζα και Δυτική Όχθη. Εκ του αποτελέσματος, αποδεικνύεται ότι προηγούμενες συμφωνίες που είχαν διαφημιστεί από ιμπεριαλιστικά κέντρα ως «επιτυχίες» της διπλωματίας των ΗΠΑ (Όσλο 1993, Καμπ Ντέϊβιντ 2000, «Οδικός Χάρτης», Σύνοδος Ανάπολις 2007 κλπ.) δεν έδιναν ουσιαστική λύση στο ζήτημα της ύπαρξης ενός ανεξάρτητου, κυρίαρχου και βιώσιμου παλαιστινιακού κράτους.

3. Η ουσία του προβλήματος, το εμπόδιο δηλαδή για την δημιουργία ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους, βρίσκεται στους ενδοιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς που μένονται στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Ανταγωνισμοί κύριων (ΗΠΑ, ΕΕ, Ρωσία) αλλά και περιφερειακών (Τουρκία, Αίγυπτος κλπ.) ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για την κερδοφόρα αξιοποίηση πλουτοπαραγωγικών πηγών και σύναψη συμφωνιών που θα μεγαλοποιούν τα κέρδη μονοπωλιακών ομίλων. Αξίζει να θυμήσουμε ότι εκπρόσωπος του λεγόμενου «Κουαρτέτου» (ΟΗΕ, ΕΕ, ΗΠΑ και Ρωσία) για την προώθηση των διαπραγματεύσεων μεταξύ Ισραήλ-Παλαιστίνης έχει αναλάβει από το 2002 ένας εξέχων πολιτικός εκπρόσωπος της βρετανικής αστικής τάξης, ο τέως πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ. Το γραφείο του Μπλερ, σε συνεργασία με ομάδα διεθνών συμβούλων, έχει αναλάβει εδώ και ένα χρόνο την εκπόνηση μελέτης με την ονομασία «Οικονομική πρωτοβουλία για την Παλαιστίνη» (Iniative for the Palestinian Economy). Πρόκειται για προτάσεις που ταυτίζονται με το σχέδιο ανάπτυξης της παλαιστινιακής οικονομίας ύψους 4 δισ. δολαρίων που πρότεινε στο περσινό Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ ο ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Τζων Κέρι.

Οι προτάσεις αυτές περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων:

1. Την κατασκευή 40.000 διαμερισμάτων. 2. Την εξαγωγή εμπορευμάτων της Λωρίδας της Γάζας προς Ισραήλ και Δυτική Όχθη. 3. Προώθηση τουριστικών πακέτων αράβων και ξένων τουριστών στην Παλαιστίνη. 4. Δημιουργία εργοστασίου τσιμέντου. 5. Ανάπτυξη του κερδοφόρου τομέα φυσικού αερίου της Γάζας.

Πρόκειται για «μπιζνες». στις οποίες ενδιαφέρονται να αναμειχθούν αμερικανικά, ευρωπαϊκά, ισραηλινά και ρωσικά μονοπώλια καθώς και τμήματα των αστικών τάξεων γειτονικών αραβικών χωρών. Να ένα μικρό παράδειγμα του πλέγματος των μονοπωλιακών συμφερόντων στην περιοχή: Ο μονοπωλιακός όμιλος, παλαιστινιακών συμφερόντων, «Consolidated Contractors Company» (εδρεύει στην Αθήνα), έχει αγοράσει το κοίτασμα του φυσικού αερίου στη θάλασσα της Γάζας μαζί με την «British Gas». Το σχετικό συμβόλαιο δίνει στην «Consolidated Contractors Company» το ποσοστό 30% των κερδών, ενώ στην «British Gas» δίνει 60% και στην Παλαιστινιακή Αρχή 10%. Το συμβόλαιο υπογράφτηκε το 1999, διαρκεί 25 χρόνια και δε φαίνεται να έχει ακυρωθεί. Για το παραπάνω σχέδιο, εκφράστηκαν κριτικές από τμήματα της αστικής τάξης της Παλαιστίνης και εμμέσως από την ΠΑ που διαθέτει δεσμούς και συμμαχικές σχέσεις με τις μοναρχίες του Κόλπου («Ριζοσπάστης», 31 Γενάρη 2014).

Η συνεχιζόμενη κατοχή, επομένως, παλαιστινιακών εδαφών από το Ισραήλ, δε μπορεί να αναλύεται ξεχωριστά από την οικονομική πραγματικότητα στην ευρύτερη περιοχή και χωρίς να λαμβάνονται υπ' όψιν οι ενδοιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσονται άλλωστε και οι εξελίξεις της λεγόμενης «αραβικής άνοιξης» των προηγούμενων ετών, με την ανατροπή καθεστώτων σε μια σειρά χώρες της Μέσης Ανατολής και την πρόσφατη προσπάθεια αποσταθεροποίησης της Συρίας.

Σημ: Εξαιρετικά ενδιαφέρουσες πληροφορίες για τις ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις στην ευρύτερη περιοχή είχε δώσει ο «Ριζοσπάστης» με το ειδικό ένθετο για το σχέδιο «Μεγάλη Μέση Ανατολή» (7/10/2012).

4. Η βαρβαρότητα της ισραηλινής κυβέρνησης απέναντι στους Παλαιστινίους της Γάζας εξυπηρετεί δύο επιπρόσθετους σκοπούς: Πρώτον, να σταθεροποιήσει μέσω της συσπείρωσης τους συσχετισμούς στην κυβέρνηση συνασπισμού του Νετανιάχου (αποτελείται από το κυβερνών κόμμα «Λικούντ», το ακροδεξιό «Γισραέλ Μπεϊτέϊνου» του Άβιγκντορ Λίμπερμαν, το φιλελεύθερο «Γές Ατίντ», το εθνικιστικό «Εβραϊκό Σπίτι» και το κεντρώο «Χατνουά» της Τζίπι Λίβνι). Πρόκειται για μια συμμαχία αστικών κομμάτων που εκφράζουν ισχυρότατα συμφέροντα της ισραηλινής αστικής τάξης η οποία επιθυμεί να συνεχιστούν και να επεκταθούν οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις σε τομείς της ισραηλινής οικονομίας. Δεύτερον, η σφαγή στη Γάζα (η οποία παρουσιάζεται από την κυβέρνηση ως «αυτοάμυνα» απέναντι στη Χαμάς) επιχειρεί και ως ένα σημαντικό σημείο το πετυχαίνει να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη, τα λαϊκά-εργατικά στρώματα της χώρας από τα κοινωνικά προβλήματα της αντιλαϊκής πολιτικής Νετανιάχου.

Ετήσια έκθεση (Central Buraeu of Statistics) που δημοσιεύθηκε το 2013 έδειξε ότι περισσότεροι από 1.7 εκατομμύρια ισραηλινοί ζουνε κάτω απ' το όριο της φτώχειας, ποσοστό που αυξάνεται κατακόρυφα σε περιοχές αραβόφωνων ισραηλινών. Στην ίδια έκθεση αναφέρεται ότι το ποσοστό των οικογενειών που ζουν κάτω απ' το όριο της φτώχειας παρουσίασε αύξηση 7% σε σχέση με πριν μια δεκαετία. Αυτά τα στοιχεία προστίθενται στην πιο πρόσφατη έρευνα (2014) του ΟΑΣΕ σύμφωνα με την οποία το ποσοστό φτώχειας στο Ισραήλ αγγίζει το 20,9%, είναι δηλαδή σχεδόν διπλάσιο του μέσου όρου των χωρών του ΟΑΣΕ (11,3%). Ταυτόχρονα, η ανεργία στη χώρα μεταξύ των ετών 2007-2013 παρουσίασε αύξηση κατά 8% («Jerusalem Post», 18/3/2014).

5. Η σφαγή στη Γάζα αναδεικνύει τη μέγιστη υποκρισία ΗΠΑ-ΕΕ, η προσπάθεια των οποίων να εξισώσουν θύμα και θύτη αποτελεί συμβολή στο έγκλημα που συντελείται. Οι προσχηματικές δηλώσεις περί «δικαιώματος του Ισραήλ στην αυτοάμυνα» αποτελούν ουσιαστικά το πράσινο φως για ένα ακόμη μακελειό ενάντια στον παλαιστινιακό λαό. Η πολιτική της ΕΕ και της ελληνικής συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ περί «ίσων αποστάσεων» συνοδεύεται από αναβάθμιση των σχέσεων με το κράτος του Ισραήλ, με κοινές στρατιωτικές ασκήσεις και ποικιλόμορφες πολιτικο-οικονομικές συνεργασίες. Η ΕΕ αποδεικνύει για άλλη μια φορά τον βαθιά αντιδραστικό, ιμπεριαλιστικό της χαρακτήρα, ως ένωση προώθησης μονοπωλιακών συμφερόντων. Είναι αυτή, η ίδια ΕΕ-συνένοχος σε εγκληματικούς πολέμους, για την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ σκορπά ψευδεπίγραφες αυταπάτες πως δήθεν μπορεί να «μετασχηματίστεί», να «αλλάξει».

Είναι, λοιπόν, αισχρό ψέμα ότι η ΕΕ έχει «σοβαρό έλλειμμα εξωτερικής πολιτικής» (βλ. Ρ. Δούρου, «Έθνος», 20/2/2014), όπως ισχυρίζονται κύκλοι του ΣΥΡΙΖΑ. Η ΕΕ έχει εξωτερική πολιτική: είναι η πολιτική που ταυτίζει το βιαστή με το θύμα του, που προωθεί απαράδεκτα ψηφίσματα περί ίσων αποστάσεων στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, που πρωτοστατεί μαζί με ΗΠΑ και ΝΑΤΟ στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στη Μέση Ανατολή.

Η εξωτερική πολιτική της ΕΕ, των ΗΠΑ και των συμμάχων τους αντικατοπτρίζεται στα διαμελισμένα και απανθρακωμένα πτώματα των παιδιών της Γάζας. Η μυρωδιά του θανάτου και της καμμένης σάρκας που κυριαρχεί αυτές τις μέρες στους δρόμους της Γάζας – αυτός ειναι ο Ιμπεριαλισμός.

Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια...

 Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια...

Η μικρή ελληνική κοινότητα ήταν από καιρό ανάστατη. Κάποιοι, στο καφενείο την ώρα του καφέ, άλλο θέμα στις κουβέντες τους δεν είχαν. Προεξάρχων του χορού ο Καζαντζίδης ο Σταμάτης.

- Ορίστε, σας έφτιαξα και τον κατάλογο! Ετσι για να μη νομίσετε ότι λέω αρλούμπες. Και να 'χετε υπόψη ότι σημειώνω μόνο τους Ελληνες. Στο κιτάπι μου δεν υπάρχει ούτε ένας ξένος εργάτης, ούτε ένας ντόπιος, μόνο οι δικοί μας, τα πατριωτάκια μας. Και το κακό τέλος δεν έχει. Θα μάθατε, πιστεύω. Στα μέσα του Δεκέμβρη πέθανε η Αντωνία. Δεν πρόλαβε να γίνει ούτε σαράντα χρονώ. Παραμονή Χριστούγεννα θάψανε τη Θάλεια, μόλις είχε κλείσει τα πενήντα τρία. Κάποιους άλλους, γυναίκες και άντρες, δεν τους αναφέρω, είναι από τη διπλανή πόλη και όλοι δεν τους ξέρετε. Οσο για κείνους που είναι άρρωστοι, τίποτα δε λέω. Μόνο τον Αποστόλη μνημονεύω, τα μάθατε τα μαντάτα του. Υπογραφές μαζεύει. Ναι μωρέ, τι να πει κανείς... 

Αγανακτισμένος και ανήσυχος ο Σταμάτης σκάλιζε ένα μάτσο χαρτιά που γέμιζαν μπροστά του το τραπέζι. Η στατιστική του ήταν πραγματικά ανατριχιαστική. Απειροι εργαζόμενοι, μεταξύ τους πολλοί νέοι, είχαν πρόσφατα ασθενήσει και αρκετοί ήδη είχαν φύγει από τη ζωή. Οι μετανάστες στη μικρή μας πόλη ήταν άναυδοι. Ακούγοντάς τον, θυμήθηκα τη συνάντησή μου με τον Πέτρο στο πλουμιστό πανηγύρι του περασμένου Σαββάτου. Με δάκρυα στα μάτια και στη φωνή, είχε πασχίσει να μου περιγράψει ό,τι αποτύπωσε στην ψυχή του η τραγωδία των περασμένων ημερών.

- Να σου πω την καθαρή αλήθεια, είχε αρχίσει ο Πέτρος, τρόμος και παγωμάρα με άρπαξε αμέσως μόλις μπήκα στην εκκλησιά και άκουσα το θρήνο. Αμάν, λύθηκα! Η καημένη η Μαρίκα ούτε σαράντα πέντε χρονώ δεν έγινε. Τι σου είναι ο άνθρωπος! Ενα τίποτα. Την έβλεπα μπροστά μου και δεν πίστευα στα μάτια μου. Και τι όμορφη! Κούκλα, αδερφέ μου, ποτέ της δεν είχε τέτοια ομορφιά. Αμέσως το είπα. Να δεις που θα πάρει μαζί της κι άλλον. Και να, πάει και η Αλεξάντρα. Εκεί ν' ακούσεις δράμα! Εκλαψα, Φάνη μου, ναι, μα το Θεό! Να θέλουν οι νοσοκόμες το κρεβάτι, στα γρήγορα οι δικοί της - της πεθαμένης - να ψάχνουν να βρουν παπά. Από τους δικούς μας, τους ορθόδοξους, ο ένας να λείπει, ο άλλος πάει, γέρασε, αδύνατο να τρέχει στης επαρχίας την άλλη άκρη. Βρήκαν έναν καθολικό και κάτι διάβασε στα γερμανικά. Μετά την κατέβασαν στο ψυγείο την Αλεξάντρα... Ναι, σου λέω, να κλαις... Αμέ το άλλο, στης Μαρίκας το ξόδι. Τι να του πεις εκείνου του παπά. Ποιος διάολος τον έβαλε, Θε μου συχώρα με, να πιάσει την κουβέντα για περιουσίες. Καλό πράμα - λέει - η περιουσία, έστω κι αν όλα εδώ μένουνε. Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια. Ναι, ξέρω τι σκέφτεσαι. Ποιος τα προσέχει αυτά... Αλλος έχει τον πόνο του, άλλος δεν τα καταλαβαίνει... Και ξέρεις ε, θυμήθηκα και τον πατέρα της Μαρίκας, το Γιώργαρο τον Αράπη, Θεός σχωρέστον..! Εναν καφέ δεν έπινε, και τη δεκάρα τη μάζευε ο καρμίρης! Μασούρια τις είχε τις λίρες! Ρε τι σου είναι ο άνθρωπος... Και την ώρα που πέθαινε, που έβγαινε η ψυχή του, τον ρωτάγανε τα παιδιά του. Πού έχεις της τράπεζας τα βιβλιάρια... Εκείνος πού! Λέξη δεν ήθελε να πει. Τέτοιο πράμα δε ματάκουσα. Ομως η κόρη του, η Μαρίκα, ήτανε καλή η άμοιρη. Να την αναπαύσει ο Θεός, πατριώτη. Και πού 'σαι, μάστορα. 

Είδες του Σταμάτη το κατάστιχο; Εργοστάσιο - εργοστάσιο έχει σημειώσει τα θύματα, απτάιλο - απτάιλο... Πώς το λέμε αυτό στα ελληνικά... Τμήμα - τμήμα! Οι πιο πολλές αρρώστιες εκεί που γίνεται λακίρεν, το βάψιμο μωρέ! Μηχανές θέλεις, αυτοκίνητα θέλεις... Το λακίρεν να το πάρει ο διάολος! Εκεί την πάτησε και η γυναίκα μου, τα ξέρεις κι εκείνης τα βάσανα... Ομως ελπίζουμε, φίλε, ελπίζουμε... Τι άλλο να κάνουμε... Η συναδέλφισσά της η Ιταλίδα από την ίδια αρρώστια πέθανε, μικρή, μωρομάνα... Πού να τα πεις ετούτα, ποιος από τους απέξω μπορεί να τα φανταστεί... Αίμα έχουν τα λεφτά μας, μα ποιος τα σκέφτεται αυτά, όταν είναι έξω από το χορό! Αλλά πάλι, θα μου πεις, και ποιος είναι έξω από το χορό... Κανένας! Ποιανού είναι σίγουρη τη σήμερον ημέρα η δουλιά... Αλλο δεν ακούω μόνο κλεισίματα εργοστασίων! Πέντε εκατομμύρια οι άνεργοι στη Γερμανία! Αμέ το καινούργιο; 

Θέσεις - λέει - εργασίας του ενός ευρώ! Ακούς; Ακούω να λες! Ενα ευρώ την ώρα, φίλε, κι έτσι πάει και της ανεργίας ο δείχτης πιο κάτω! Και όταν βλέπω τους απολυμένους έξω από τα εργοστάσια, τι να σου πω! Πιάνεται η ψυχή μου! Ασε τους εργατοπατέρες που τόσες φορές με τα αφεντικά τα κάνανε πλακάκια και τώρα τάχατες φωνάζουνε. Μωρέ, κατά πώς πάει, όλοι θα βγούμε στην ανεργία λέω εγώ... Ομως κάτι άλλο ήθελα να σου πω. Οσο έχω τη θέση μου, έχει ο Γιαραμπής... Κι όταν τη χάσω, τότε βλέπουμε. Αλλά μη νομίζεις πως είμαι και κορόιδο, κάτι σκαμπάζω κι εγώ. Να δουλεύουμε, λέει, πιο πολύ, να παίρνουμε πιο λίγα λεφτά για να εξασφαλίσει ο εργοδότης τις θέσεις μας. Ετσι κάναμε, κι αυτός μετακομίζει, λέει, ξέρω και 'γω πού! Στου διαόλου τη μάνα! Τι θέλουν λοιπόν, είπα στον κάπο μου, γιατί μας δουλεύουν τα αφεντικά. 

Αρχισε τα γέλια εκείνος, πλάκα του κάνω, μου είπε. Ακόμα τους πιστεύεις; Τότε χάθηκες, είσαι κομμένος από χέρι. Σκάσε και σκάβε ή κάνε επανάσταση. Τα 'παιξα. Μόνος μου θα την κάνω, μάστορα; Είναι άτιμη φάρα ο κάπος μου, ό,τι και να του πεις, πάντα θα σου το στρίψει... Δε μου λες, Πέτρο, πότε ψήφισες για τελευταία φορά; με ρωτάει. Ξέρω κι εγώ, πάνε καμιά δεκαριά χρόνια... Και ποιον ψήφισες; Αστα, του λέω εγώ. Και κείνος με κοπανάει. Πετράκη, μια φορά στα τέσσερα χρόνια σε ρωτάνε τι θέλεις. Ναι ή όχι; Και συ ή δε λες τίποτα ή ψηφίζεις αυτόνε που σου τάζει λαγούς με πετραχήλια, που σε κοροϊδεύει, δηλαδή. Μετά έρχεσαι εδώ και μου πρήζεις τα συκώτια με την γκρίνια. Τα λέω καλά; Ετσι δεν κάνεις; Πάψε λοιπόν! Και ποιον να ψηφίσω, ρε μάγκα μου; του λέω εγώ. 

Ααα, σαν πολλά τα ζητάς. Νιονιό δεν έχεις; Βάλτα κάτω και σκέψου τα. Δεν ακούς τι σου λένε απ' όλες τις μπάντες; Είσαι ελεύθερος, έχεις δημοκρατία, δικαίωμα ψήφου. Μη ρωτάς, λοιπόν, ποιον να ψηφίσεις, γιατί θα ...χάσω πάσαν ιδέα! Πρόσεξε, φίλε! Εχω στο χωριό μου στην Ελλάδα μερικά γελάδια... Να τα στείλω κι αυτά να ψηφίσουν; Κι εκείνα έτσι θα μου 'λεγαν, αν είχαν φωνή. Ποιον να ψηφίσουμε, Αργύρη; Είσαι πολίτης, πατριώτη; Στην Ελλάδα γεννήθηκε η πολιτική. Τι μου τσαμπουνάς ότι εμείς κρατάμε από τον Αριστοτέλη και κοκορεύεσαι. Ενημερώσου, ψάξε. Ή εννοείς τον Αριστοτέλη τον Ωνάση. Αλλος είν' αυτός, μην μπερδεύεσαι και μην παραπονιέσαι. Βάλε το μυαλουδάκι σου κάτω, την απλή λογική που λέμε, και μετά έλα να κουβεντιάσουμε...

Σε πήρα μονότερμα, Φάνη μου, συγνώμη. Από τους θανάτους των συναδέλφων στο εργοστάσιο άρχισα, στην ανεργία πήγα και τώρα σου βγήκα με την πολιτική. Τα μπέρδεψα ή μήπως όλα το ίδιο είναι, «ένα και το αυτό» που έλεγε και ο δάσκαλος στο χωριό. Ξέρω κι εγώ, μπορεί σε καμιά δόση να κάτσω και να τα σκαλίσω, να τα σκεφτώ... Και κάπου να φτάσω, κάτι να χτίσω και πάνω του να σταθώ. Για το καλό μου και για τον κόσμο και για κείνα τα παιδιά μου, να πάρει η ευχή, που έχουνε χάσει τον μπούσουλα και δεν καταλαβαίνουνε πού πάνε... Πού ξέρεις, κάτι μπορεί να βρω, μια πόρτα ν' ανοίξω, ναι αδερφέ μου, και να ξεστραβωθώ. Ευχήσου μου τώρα. Τέσσερα χρόνια περάσανε από τότε που αρρώστησε η κυρά. Το λακίρεν την έφαγε, μα πάλεψε, βοήθησε κι ο Θεός. Τι λες, βρε αδερφέ; Θα τελειώσουνε κάποτε τα βάσανα μας;

Λίζα Κοντομίχαλου

Ριζοσπάστης, 7 Μάη 2006

Γ. Δρουσιώτης-Το βάπτισμα στον ΕΛΑΣ

 Γ. Δρουσιώτης-Το βάπτισμα στον ΕΛΑΣ

Ο Γιάννης Δρουσιώτης, πρώτος αριστερά, από την εκδήλωση της Κ.Ο ΚΚΕ Κύπρου για τον Β' Τόμο του Δοκιμίου Ιστορίας

Φθάνουμε νύχτα στους λόφους έξω από το Λιτόχωρο. Πού είναι οι αντάρτες, ο σύνδεσμός μας δεν ξέρει φυσικά, είναι κι αυτό συνωμοτικό. Θα στείλουν άλλο να μας οδηγήσει στ’ άγια των αγίων, στα παλικάρια της λευτεριάς.

«Μην το κουνήσετε απ’ εδώ», μας λέει αυστηρότατα. «Μην κοιμηθείτε, όχι, όχι. Θα παγώσετε. Μπορεί και να σας πιάσουν οι Γερμανοί». Αυτό το τελευταίο ήταν ωραίο ψέμα. Το καταλάβαμε κατόπιν, γιατί οι Γερμανοί, ναι, κυκλώνανε κάποιο χωριό τη νύχτα, όμως, δεν βγαίναν στο βουνό νυχτιάτικα. Αλλά, πώς να μην κλείσουν τα μάτια μας; Αδύνατον, αδύνατον. Αρχίζουμε τις γροθιές, στους ώμους, στο στήθος, στα χέρια, ο ένας στον άλλο συνέχεια. Σχεδόν μάταια. Πάλι μας αρπάζει ο ύπνος-θηρίο, έστω για δευτερόλεπτα, μαζί κι όνειρα αμέτρητα, στιγμιαία, απανωτά, να κόβονται στη μέση από τις γροθιές

κι άλλα νέα να έρχονται ανάμεσα σε κουβέντες σαν κι αυτή:



«…Αν έλθουν, πόσους θα σκοτώσουμε με το μαχαίρι μας;»

Κι οι δυο είχαμε ένα κοινό μαχαίρι.

«…Εσύ μόνος, τουλάχιστον δύο τους καταφέρνεις…», μου λέει.

Αφού λογαριάζαμε τους εαυτούς μας κιόλας αντάρτες, είχαμε αποκτήσει και υπερφυσικές δυνάμεις!

Ξεπροβάλλει, επιτέλους, μεσ’ το σκοτάδι ο νέος σύνδεσμος, αυτός δεν είναι πια όνειρο. Ανηφορίζουμε για καμιά ώρα. Ε, λοιπόν, θα το πιστέψετε;Από ψόφιοι, ράκη, τώρα περπατάμε ανάλαφρα. Έχουμε πάρει κιόλας το πρώτο βάπτισμα. Έγινε το θαύμα; Κι οι υπνάκοι κάτι κάνανε. Σταματούμε σε μια πεισταριά, όπως λένε εκεί τις ξέβαθες σπηλιές στις πλαγιές των λόφων,όπου βρίσκουν καταφύγιο τα κοπάδια όταν βρέχει. Ανάβουμε μικρή φωτιά.

Περιμένουμε. Πλησιάζει η ώρα. Μόλις έχω καιρό να σκεφτώ κάτι για τα καρφιά των παπουτσιών μου. Ξέρετε από καρφιά που σου τρυπούν τις πατούσες. Κάτι πρέπει να κάνω επιτέλους. Δεν έχω χαρτόνι για πάτους. Βρίσκω όμως φωτογραφίες στο πορτοφόλι μου. Με τύψεις τις απλώνω μέσα στα παπούτσια
μου. Πόσο άσκεφτα τις κουβαλούσα μαζί μου! Αν σε πιάσουν δίνουν την ευκαιρία στους ανακριτές για περισσότερες ερωτήσεις και βασανιστήρια. Φυσικά, απ’ εδώ και μπρος, η αντιπαράθεση είναι ξεκάθαρη. Ο αντάρτης είναι αποφασισμένος, ζωντανός να μην πέσει στα χέρια τους. Οι γέφυρες με τα παλιά κόβονται, όπως λιώσανε σε λίγο οι φωτογραφίες μέσα στα παπούτσια μου. Η καμπή έχει αλλάξει δέρμα και κάνει φτερά. Πετά. Ίσως και προς το τέλος. Από ψηλά δεξιά μας μόλις ακούγεται ποδοβολητό. Πλησιάζει, δυναμώνει. Το μονοπάτι περνά ξυστά την πεισταριά. Σχεδόν αμέσως, να, ο πρώτος άνδρας, ο δεύτερος, ο τρίτος, καμιά δωδεκαριά, ο ένας πίσω στον άλλο. Σε λίγους μήνες αυτή η μαγιά θα γίνει το 50ο Σύνταγμα!

Ο καπετάνιος βαδίζει πρώτος, είναι ο Παύλος. Κάτι ψιθυρίζει στον σύνδεσμο, μας κάνει νόημα, μπαίνουμε κι εμείς στην αλυσίδα που γλιστρά στο φιδωτό μονοπάτι. Ένας αντάρτης, ίσως περίεργος, πλησιάζει, κάνει κάποια ερώτηση κι αμέσως ξαναμπαίνει στη γραμμή. Θυμάστε μικροί όταν περπατούσατε πλάι σε μεγάλους πόσο σπουδαία νιώθατε; Ε, λοιπόν, τώρα χίλιες φορές τόσο. Πετούμε. Μπροστά, πίσω μας, η λεβεντιά, η κλεφτουριά,κι εμείς ανάμεσά τους. Τουφέκια, φυσεκλίκια σταυρωτά στα στήθη, πιστόλια, μαχαίρια στις ζώνες. Είναι τα όνειρα που βλέπαμε τις νύχτες στον ταραγμένο ύπνο μας πριν ξεκινήσουμε; Ξεπεταχτήκανε από τις σελίδες των αναγνωστικών εκείνοι οι αρματολοί με τ’ αετίσια μάτια; Αξίζει, αξίζει χίλιες φορές να γεννηθείς.

Φθάνουμε σε πυκνό ορμάνι. Σταματούμε. Ξεκρεμάζουν μερικοί από το πλευρό τους μικρό τσεκούρι, με σβέλτες κινήσεις χουπ, χουπ κόβουν θάμνους και να, η φλόγα της επανάστασης αγριεύει. Η φωτιά μεγαλώνει, ψηλώνει, απλώνει. Τα φύλλα χλωρά, δοσμένα κι αυτά στη θυσία, πετούν σπίθες και κάνουν εκείνο το φλογάτο κροτάλισμα που σε γεμίζει ζέστη και σκέψη. Ο καπετάν Παύλος μιλά: «… Καλωσορίζω τους γραμματισμένους νέους αντάρτες, τους φοιτητές. Τους χρειαζόμαστε. Μαζί στον αγώνα, στη λευτεριά ή στον θάνατο...»

Φουντώνει η φωτιά, φουντώνουν τα θούρια. Πατούμε σ’ ένα κομματάκι, σ’ ένα νησάκι λευτεριάς, σε μια μικρή Ελεύθερη Ελλάδα! Μαζί μας έχουμε και τους 12 Θεούς του Ολύμπου, όχι τους μισούς, όπως ο Αγαμέμνων. Είναι λίγο πιο πάνω, οι δώδεκα. Ίσως τώρα να τραγουδούν κι αυτοί μαζί μας κι ας δείχνουν ότι κοιμούνται αιώνες.

Πέστε μου, υπάρχει πουλί ή όργανο να παραβγαίνει την ανδρική φωνή; Εκείνες τις στιγμές τα παλικάρια από το Λιτόχωρο, φημισμένα για τα τραγούδια τους, πύρωναν την ψυχή μας η οποία έκαιγε και με τη δική της φλόγα και γινότανε έτοιμη.

Λημεριάζουμε λίγο πιο πέρα. Βλέπουμε πως ετοιμάζουνε το γιατάκι τους, στρώνοντας κλαριά θάμνων. Κάνουμε κι εμείς το ίδιο. Όμως, το μαλακό ακόμα σώμα μας δεν βολεύεται με κανένα τρόπο. Όποια θέση κι αν πάρουμε, κάποιο κλαράκι ενοχλεί. Για προσκέφαλο μια πέτρα! Όταν την αυγή δόθηκε η διαταγή να μετακινηθούμε και ζητήσαμε να πλύνουμε τα πρόσωπα στο μικρό ρεύμα, στον Ουρλιάη, πεντέξι λεπτά μακριά, ξέσπασε γέλιο και φιλικά πειράγματα. «Απ’ εδώ και μπρος θα πλενόσαστε αλλιώτικα.» Και πού να ήξεραν ότι ξεκινώντας είχαμε πάρει μαζί μας και πιτζάμες!

Το βράδυ στο νέο λημέρι, διαλέγουμε ένα άλλο όνομα. Όλοι είχαν ψευδώνυμα. Ο Παρίσης γίνεται Λεωνίδας, κι εγώ Νίκος Μαυρίδης, αυτό ταιριάζει με το μελαχρινό μου χρώμα και περνώ έτσι για πρόσφυγας από τη Μικρασία. Η νέα ζωή έχει αρχίσει.

Από το "Η άνοιξη ήλθε με τα τανκς", Επετηρίδα της Κυπριακής Εταιρείας Ιστορικών Σπουδών, Τόμος Θ', Λευκωσία, 2010.

Παραδίδει δάση και δασικές εκτάσεις στο μεγάλο κεφάλαιο

Παραδίδει δάση και δασικές εκτάσεις στο μεγάλο κεφάλαιο

ICON

Με κεντρικό στοιχείο την πλήρη ανατροπή στις χρήσεις γης σε δάση και δασικά συστήματα, εγκρίθηκε κατά πλειοψηφία στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής το νομοσχέδιο για τα δάση, που κατέθεσε η κυβέρνηση και με το οποίο προωθεί αποφασιστικά την εμπορευματοποίηση των δασών προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου, σχεδόν για κάθε χρήση και διευκολύνει την υλοποίηση μιας σειράς επενδυτικών σχεδίων μονοπωλιακών ομίλων σε βάρος των λαϊκών αναγκών.
Το νομοσχέδιο, όπως εκτίμησε το ΚΚΕ, «υπηρετεί τον αστικό σχεδιασμό για την καπιταλιστική ανάπτυξη του επόμενου διαστήματος και τους κλάδους που η άρχουσα τάξη προκρίνει ως κλάδους προτεραιότητας».
Με το νέο δασικό νομοσχέδιο επιτρέπονται πρακτικά όλες οι επεμβάσεις που ενδιαφέρουν τους μονοπωλιακούς ομίλους στα δασικά οικοσυστήματα, εθνικούς δρυμούς, προστατευόμενες περιοχές, συμπεριλαμβανομένων και παράκτιων, εξασφαλίζεται η «ελευθερία» της επιχειρηματικής δραστηριότητας των τουριστικών, βιομηχανικών, κατασκευαστικών και μεταλλευτικών ομίλων. Επιτρέπει τη χωροθέτηση, μέσα σε δάση, μιας μεγάλης κατηγορίας χρήσεων, από δεξαμενές καυσίμων και εγκαταστάσεις διαχείρισης απορριμμάτων, μέχρι μεγάλες τουριστικές μονάδες σε παράκτιες περιοχές της χώρας. Δίνει τη δυνατότητα εγκατάστασης ακόμα και βιομηχανικών μονάδων και επιχειρηματικών πάρκων μέσα στα δάση.

Eurokinissi

Πρακτικά, διευκολύνει τους μονοπωλιακούς ομίλους να προχωρήσουν με μεγάλη ταχύτητα τα επενδυτικά τους σχέδια για το επόμενο διάστημα, εξασφαλίζοντας φτηνή γη, χωρίς να υπολογίζει τις επιπτώσεις στις τοπικές οικονομίες, που συχνά βασίζονται στα δάση, τις επιπτώσεις στην υγεία του πληθυσμού, την ανάγκη λαϊκής αναψυχής.
Συγχρόνως, το νομοσχέδιο νομιμοποιεί παράνομες εκχερσώσεις, αγοραπωλησίες, κατατμήσεις, καταπατήσεις, αλλαγές χρήσης και αναγνωρίζει ανύπαρκτα δικαιώματα ιδιοκτησίας.
Το δασικό νομοσχέδιο αποτελεί την οργανική συνέχεια των προηγούμενων νόμων και της γενικότερης αστικής πολιτικής, που αντιμετωπίζει τα δασικά οικοσυστήματα, τη γη γενικότερα, αποκλειστικά ως πεδίο κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων. Ο αποχαρακτηρισμός μεγάλων εκτάσεων, η υποβάθμιση των επιπέδων προστασίας του δάσους, οι εξαιρέσεις για την προώθηση έργων μέσα στα δάση συνθέτουν την εξέλιξη της δασικής πολιτικής το τελευταίο διάστημα. Στη βάση αυτής της μέχρι σήμερα πολιτικής, δεκάδες επενδυτικά σχέδια των ομίλων σε ολόκληρη τη χώρα εγκαθίστανται σε δάση και προχωράνε στον αποχαρακτηρισμό τους σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων, από τα μεταλλεία Χαλκιδικής και τα σκουπίδια της Κερατέας, μέχρι τις ΑΠΕ στη Χίο που χωροθετούνται στα πρόσφατα καμένα δάση της Χίου.
Το προς ψήφιση νομοσχέδιο εντάσσεται στη γενικότερη αστική πολιτική θωράκισης της ανταγωνιστικότητας. Η άρση των περιορισμών χρήσης γης και οι ιδιωτικοποιήσεις αυξάνουν την κερδοφορία των επενδύσεων και δημιουργούν νέα πεδία τοποθέτησης των υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων των ομίλων.
Η πολιτική αυτή για τα δάση και τη γη, κρίκος της οποίας είναι και το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, είναι πολιτική απαραίτητη για τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλιακών ομίλων. Για το λόγο αυτό συμπυκνώνεται σε κατευθύνσεις, σε οδηγίες, γενικότερα στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, για τα δάση, για τη γη και τις χρήσεις της, που εφαρμόζεται σε ολόκληρη την ΕΕ.
Με ανακοίνωσή του το ΚΚΕ σημείωσε ότι: «Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να μείνουν παρατηρητές σ' αυτήν την κατάσταση. Μαζικά, οργανωμένα, μέσα απ' τα συνδικάτα τους, τις Λαϊκές Επιτροπές, να αξιοποιήσουν την πάλη για ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής στα δάση και στις χρήσεις γης προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου, για κατάργηση του συνόλου των αντιδασικών νόμων και των οδηγιών της ΕΕ και απόσυρση του νομοσχεδίου, για απαγόρευση της επιχειρηματικής δραστηριότητας των μονοπωλιακών ομίλων σε δάση, αιγιαλούς και ελεύθερους χώρους.
Να οργανώσουν την αντεπίθεσή τους για ένα ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, όπου η γη, τα δάση, τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία και αναπτύσσονται με επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο που θα αξιοποιήσει το σύνολο των παραγωγικών δυνάμεων προς όφελος των λαϊκών αναγκών. Σε έναν τέτοιο, ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, όπου κίνητρο της παραγωγής δε θα είναι το κέρδος αλλά η ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, η κοινωνική αξιοποίηση των δασών μπορεί να λειτουργήσει προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων, εξασφαλίζοντας στόχους αντικρουόμενους στις σημερινές συνθήκες: Προώθηση απαραίτητων οικονομικών δραστηριοτήτων και προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας Υγείας, ισόρροπη ανάπτυξη περιοχών, προστασία τοπικών οικονομιών, ισόμετρη ανάπτυξη κλάδων της οικονομίας, ικανοποίηση των αναγκών του λαού».

Κάθε άρθρο και μια παραχώρηση

Στην κατ' άρθρο συζήτηση του νομοσχεδίου ο βουλευτής του ΚΚΕ Νίκος Μωραΐτης έδειξε συγκεκριμένα πώς βήμα βήμα το νομοσχέδιο στρέφεται ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα για να ευνοήσει την κερδοφορία των καπιταλιστών.
Με το Α' Κεφάλαιο του νομοσχεδίου η πολεοδόμηση δίνεται στο κεφάλαιο και ως σχεδιασμός και ως εμπόρευμα. Οι επιχειρηματικοί όμιλοι αναλαμβάνουν την πολεοδόμηση, με στόχο και σκοπό την κερδοφορία τους και θα ωφεληθούν από τις διατάξεις αυτές μέσω χωροθέτησης περιοχών, της ανταλλαγής της γης (άρθρα 7, 8) την ένταξη σ' αυτή τη διαδικασία και των οικοδομικών συνεταιρισμών (άρθρα 10-15), χρησιμοποιώντας ως μια από τις διεξόδους τους μικρούς φθίνοντες ή εγκαταλειμμένους οικισμούς (αρθ. 16-19, 23), με τεράστιες οικονομικές επιπτώσεις (αρθ. 21, 24), με αποτέλεσμα τη συγκέντρωση της γης σε λίγα χέρια.
Τα άρθρα στο Κεφάλαιο Β' αποτελούν φωτογραφικές διατάξεις, εξαιρέσεις και παρεκκλίσεις από διατάξεις ή νόμους (αρθ. 28, εδ. 1, 5, 10, 11, 13, 16, 17, 21, 22, 24), που νομιμοποιούν ήδη διαμορφωμένες καταστάσεις υπέρ του τουριστικού κυρίως κεφαλαίου και των λεγομένων στρατηγικών επενδύσεων, ενώ διευρύνονται χρήσεις που ενδιαφέρουν τους ομίλους όπως στην Παιδεία (αρθ. 30).
Στο Κεφάλαιο Γ' περιέχεται ο πυρήνας του νομοσχεδίου που αφορά στη δασική νομοθεσία.
Με τις ρυθμίσεις του κεφαλαίου αυτού:

• Παραδίδονται τα δασικά οικοσυστήματα στους επιχειρηματικούς ομίλους, διευρύνοντας τις κατηγορίες επιτρεπόμενων επεμβάσεων, εντείνοντας την εμπορευματοποίηση ιδιαίτερα στο τουριστικό (διεύρυνση μορφών και χώρου δραστηριοποίησης - σύνθετα τουριστικά καταλύματα), επιχειρήσεις διαχείρισης απορριμμάτων, υδροηλεκτρικές επιχειρήσεις, ΑΠΕ - Ανεμογεννήτριες, βιομηχανικό γενικά και κατασκευαστικό κεφάλαιο (αρθ. 36).
• Με το άρθρο 36 (51) «βιομηχανικές εγκαταστάσεις» (3), η πρόβλεψη για δημιουργία όλων των τύπων των επιχειρηματικών πάρκων του αρθ. 41 του Ν. 3982/2011, αποκαλύπτεται χαρακτηριστικά η κυβερνητική πολιτική για την επιτάχυνση εισόδου των μονοπωλιακών ομίλων κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας, ανεξάρτητα ακόμα και από το επίπεδο όχλησης.
• Εξασφαλίζονται οι προϋποθέσεις για ανάπτυξη επιχειρηματικών ομίλων στον τομέα της κτηνοτροφίας, σε βάρος της μέχρι σήμερα παραγωγικής μορφής με τους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους, σε συνδυασμό με την ΚΑΠ και τις ενισχύσεις που συνδέονται με τις βοσκήσιμες - χορτολιβαδικές εκτάσεις (αρθ. 36, 47Α).
• Παραχωρείται το δικαίωμα επενδύσεων ουσιαστικά χωρίς δαπάνες στη γη, αφού θα παραχωρούνται και δεν θα είναι υποχρεωμένοι να αγοράζουν (γιατί να αγοράζουν άλλωστε), ακόμη και σε προστατευμένες περιοχές (αρθ. 36).
• Επιτρέπεται η εκχέρσωση δασικών για γεωργική εκμετάλλευση μετά από μελέτη βιωσιμότητας σε ομάδες παραγωγών ή φυσικά πρόσωπα και σε γεωργικούς συνεταιρισμούς, διευκολύνοντας την καπιταλιστική ανάπτυξη στην αγροτική παραγωγή σε βάρος των δασικών οικοσυστημάτων (αρθ. 36, 47).
• Νομιμοποιούνται όλες οι προ του έτους 1975 (εμφύλιος, δικτατορία) παράνομες εκχερσώσεις, αγοραπωλησίες, κατατμήσεις (προσθέτει και «φωτογραφικές» περιπτώσεις) και αλλαγές χρήσης δασών και δασικών εκτάσεων, αναγνωρίζει δικαιώματα ιδιοκτησίας καταπατήσεων, με παράλληλη κατάργηση των δικαιωμάτων του Δημοσίου στις εκτάσεις αυτές, αφού δεν θα ισχύει το μαχητό υπέρ του Δημοσίου τεκμήριο κυριότητας (αρθ. 36, αρθ. 37).
• Αποδίδεται κυριότητα σε διακατεχόμενα δάση, απεμπολώντας τα δικαιώματα του Δημοσίου απέναντι σε διεκδικητές που τα διακατέχουν, στα κληροτεμάχια μετά το 1975 και διανομές, τα οποία πλέον δεν θα υπάγονται στη δασική νομοθεσία (αρθ. 43).
• Καταργεί την υποχρεωτική κήρυξη αναδασωτέων δασών και δασικών εκτάσεων που έχουν καταστραφεί από πυρκαγιά ή άλλη αιτία (π.χ. εκχέρσωση) πριν την πυρκαγιά στο όνομα του δήθεν δημοσίου συμφέροντος. Ενώ η άρση του αναδασωτέου μιας δασικής έκτασης ή δάσους γίνεται στο όνομα της εκπλήρωσης του σκοπού, αλλά ουσιαστικά γιατί η άρση «απελευθερώνει από τη δέσμευση» που έχει μια έκταση από το αν χαρακτηρισθεί δάσος ή δασική που ήταν δεσμευτική ως προς το χαρακτήρα, καθώς και από τη δυνατότητα αλλαγής ιδιοκτησίας που δεν μπορεί να γίνει όταν μια έκταση είναι αναδασωτέα (αρθ. 35).
• Οι επεμβάσεις που προβλέπονται μπορούν να γίνουν και σε αναδασωτέες εκτάσεις χωρίς να αρθεί η κήρυξή τους ως αναδασωτέες (αρθ. 36, 46.2).
• Στο πλαίσιο των ρυθμίσεων του Κεφαλαίου Α' για τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς νομιμοποιεί επεκτάσεις οικισμών πριν του 1923 ανεξάρτητα της νομιμότητάς τους (αρθ. 36, 60).
• Με υπουργική απόφαση (!) θα καθορίζεται η αξία ενός δασικού οικοσυστήματος για παραχώρηση ή ανταλλαγή (αρθ. 42).
• Παρατείνεται η παράνομη λειτουργία χιονοδρομικών κέντρων και λατομικών - μεταλλευτικών επιχειρήσεων χωρίς άδεια από 2-3 χρόνια, ενώ το τίμημα της εκμετάλλευσης αυτών θα αφορά την επιφανειακή επέμβαση και όχι την υπόγεια εξόρυξη. Οταν, δε, κριθεί ότι η αποκατάσταση των εκτάσεων που εξορύχτηκαν είναι «δύσκολη», δεν υποχρεούνται να την αποκαταστήσουν και προτείνεται άλλη πιο «εύκολη» (βλέπε πιο οικονομική) αρθ. 36 (52, 56).
• Η αλλαγή της σύνθεσης των Επιτροπών Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων με την εισαγωγή ιδιωτών και την με αμοιβή λειτουργία ανά υπόθεση θα οδηγήσει σε αποφάσεις αμφισβητούμενης νομιμότητας (αρθ. 33).
• Τα ασφυκτικά χρονικά περιθώρια για τις διαδικασίες χαρακτηρισμού και ενστάσεων, έχοντας υπόψη τις τεράστιες ελλείψεις σε επιστημονικό προσωπικό (δασολόγοι) στη Δασική Υπηρεσία, ουσιαστικά οδηγούν στην πράξη σε απώλεια κρατικής περιουσίας δασών και δασικών εκτάσεων (αρθ. 34).
• Παραχωρούνται για επιχειρηματική δραστηριότητα ακόμη και κτίρια της Δασικής Υπηρεσίας που λόγω της συρρίκνωσής της δεν χρησιμοποιεί, ενώ είναι αναγκαία για τη λειτουργία της (αρθ. 44).

Επιτρέπονται τα πάντα και τζάμπα

Με την τακτική του «η τώρα ή ποτέ» η κυβέρνηση δεν κρύβει λόγια στο νομοθετικό έργο της όσον αφορά τα ταξικά συμφέροντα για τα οποία νομοθετεί. Το νομοσχέδιο για τα δάση είναι χαρακτηριστικό.
Αναφέρει στο άρθρο 32: «Σκοπός του παρόντος νόμου είναι ο καθορισμός των συγκεκριμένων μέτρων προστασίας για τη διατήρηση, ανάπτυξη και βελτίωση των δασών, των δασικών εκτάσεων και των δημοσίων χορτολιβαδικών και βραχωδών εκτάσεων, σύμφωνα με την αρχή της αειφορίας και σε συνάρτηση με το ιδιαίτερο νομικό καθεστώς που διέπει την ιδιοκτησία και την εκμετάλλευση αυτών, όπως και ο προσδιορισμός κατά περίπτωση των όρων και προϋποθέσεων υπό τις οποίες οι προστατευτέες εκτάσεις μπορεί στο πλαίσιο της βιώσιμης ανάπτυξης να μεταβάλλουν την κατά προορισμό χρήση τους ή να εξυπηρετούν και άλλες χρήσεις, για λόγους επιβαλλόμενους από το δημόσιο συμφέρον».
Δηλαδή, στο όνομα της «Βιωσιμης αναπτυξης», η κυβέρνηση εναρμονίζει και τη νομοθεσία για τα δάση με τη γενικότερη πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, της ενίσχυσης της κερδοφορίας του κεφαλαίου στο πλαίσιο της στρατηγικής της ΕΕ της προσαρμογής των δασών στους νόμους της καπιταλιστικής αγοράς, της λεγόμενης «πράσινης» ανάπτυξης, των οδηγιών για τα δασικά συστήματα και το 7ο πρόγραμμα περιβαλλοντικής δράσης. Με λίγα λόγια, η γη στα δάση αλλάζει χρήση για να βρουν διέξοδο κερδοφορίας συσσωρευμένα κεφάλαια.
Το άρθρο 36, που από το ΚΚΕ χαρακτηρίστηκε και πυρήνας του σχετικού νομοσχεδίου, αναφέρει ρητά ποιες είναι οι «Επιτρεπτές επεμβάσεις σε δάση, δασικές εκτάσεις σε αναδασωτέες και στις δημόσιες εκτάσεις»:
- Επενδύσεις στρατηγικού χαρακτήρα του ν. 3894/2010, επιχειρηματικά πάρκα (Ε.Π.), άρθρο 41 ν. 3982/2011 (δηλαδή σχεδόν όλες οι κατηγορίες επιχειρηματικών δραστηριοτήτων), και ακολουθεί μια λίστα επιχειρηματικής και άλλης δραστηριότητας που δεν αφήνει έξω από τα δάση σχεδόν τίποτα.
Επιτρέπονται:
- Σύνθετα τουριστικά καταλύματα, τουριστικές εγκαταστάσεις, οικοδόμηση - «αναζωογόνηση» οικισμών, εκτάσεις οικοδομικών συνεταιρισμών.
- Υδροηλεκτρικοί σταθμοί, ταμιευτήρες, εγκαταστάσεις άντλησης για αποθήκευση Ενέργειας, δίκτυα μεταφοράς και διανομής φυσικού αερίου και πετρελαϊκών προϊόντων, δεξαμενές αποθήκευσης πετρελαιοειδών με τους αναγκαίους αγωγούς, δίκτυα μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής Ενέργειας, υποσταθμοί και κάθε τεχνικό έργο υποδομής και εγκατάστασης σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής Ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας ή μονάδες Συμπαραγωγής Ηλεκτρισμού και Θερμότητας με χρήση Α.Π.Ε., τους υποσταθμούς και τα συνοδά έργα τους, σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής από συμβατικά καύσιμα, χερσαίες εγκαταστάσεις άντλησης υδρογονανθράκων.
- Λιμάνια και υδατοδρομεία, αεροδρόμια.
- Τεχνητές λίμνες, φράγματα, τηλεπικοινωνιακά δίκτυα, έργα ύδρευσης και αποχέτευσης, κέντρα επεξεργασίας λυμάτων, συστήματα διαχείρισης, χώροι αποθήκευσης και επεξεργασίας στερεών και υγρών αποβλήτων, έργα συλλογής, αποθήκευσης και μεταφοράς υδάτων για αρδευτικούς ή υδρευτικούς σκοπούς, αγωγοί ύδρευσης - αποχέτευσης, εργοστάσια άντλησης και εμφιάλωσης νερού.
- Εκπαιδευτήρια, νοσοκομεία, θεραπευτήρια και εγκαταστάσεις των Περιφερειακών Συστημάτων Υγείας και Πρόνοιας (Πε.ΣΥ.Π).
- Εκχέρσωση δασών για γεωργική ή δενδροκομική καλλιέργεια, μονάδες μεταποίησης γεωργικών προϊόντων, μόνιμες μεγάλες κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις, ξυλοβιομηχανίες, τυροκομικές μονάδες, επεξεργασίας γάλακτος, οινοποιείων, αποσταγματοποιείων, ποτοποιείων, εμφιαλωτηρίων, ελαιοτριβείων, σφαγείων και χερσαίων εγκαταστάσεων μονάδων υδατοκαλλιέργειας.
- Εκμετάλλευση μεταλλείων και λατομείων.
- Αθλητικές εγκαταστάσεις, εκπαιδευτικά κτίρια, ναοί και παντός είδους μονές, μετόχια ή ησυχαστήρια.
- Σωφρονιστικά καταστήματα, εγκαταστάσεις των Σωμάτων Ασφαλείας, έρευνα και σκαπτικές εργασίες για ανεύρεση θησαυρού.
Μετά απ' όλα αυτά, σαν κερασάκι προσφέρεται η απαγόρευση για εγκαταστάσεις εκμετάλλευσης ηλιακής Ενέργειας από φωτοβολταϊκούς σταθμούς σε δάση και αναδασωτέες εκτάσεις, όπου εύκολα μπορεί κάποιος να αναγνωρίσει σ' αυτήν την «απαγόρευση» το μοίρασμα της αγοράς (φωτοβολταϊκά στους κάμπους, ανεμογενήτριες στα βουνά).
Ο σχετικός σχεδιασμός αποκτά και «κοινωνικό προφίλ», με πρόβλεψη για προσωρινή εγκατάσταση και διαμονή στις δασικές εκτάσεις πληγέντων από φυσικές καταστροφές. Δηλαδή εντάσσει σε νόμο για την εκμετάλλευση των δασών και το σχεδιασμό πολιτικής προστασίας, κάτι που ίσως προαναγγέλλει είσοδο του ιδιωτικού κεφαλαίου και σ' αυτήν την κατεξοχήν κρατική αρμοδιότητα.
Αυτά είναι τα νέα πεδία που στοχεύουν στην κερδοφόρα διέξοδο των συσσωρευμένων κεφαλαίων των μονοπωλιακών ομίλων, μέσα από τη διασφάλιση νέων επενδυτικών πεδίων, την άρση περιορισμών στη χρήση γης προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου, την επιτάχυνση της συγκέντρωσης γης και τεχνικών έργων.
Το πλέον σημαντικό σ' αυτήν την επιχείρηση αλλαγής των χρήσεων γης είναι ότι πλέον η δημόσια γη προσφέρεται απόλυτα τζάμπα στους καπιταλιστές. Οπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, δε χρειάζεται να έχει κυριότητα της έκτασης για να υλοποιηθεί η επένδυση, αφού: «...Απαγορεύεται η κατά κυριότητα παραχώρηση δασών, δασικών εκτάσεων ή δημόσιες εκτάσεις» αλλά «όπου στην κείμενη νομοθεσία απαιτείται τίτλος κυριότητας για την πραγματοποίηση της επέμβασης, αρκεί η έγκριση επέμβασης».
Ποιος μονοπωλιακός όμιλος θα δώσει χρήματα για να αγοράσει γη, αφού με μια απλή έγκριση επέμβασης μπορεί να υλοποιήσει την επένδυσή του με πολύ λιγότερα χρήματα;

Χωρίς αποκατάσταση η καταστροφή από τα μεταλεία

Με το νέο νόμο η καταστροφή θα παραμένει καταστροφή

Ειδική μέριμνα περιλαμβάνει το νομοσχέδιο και για τις λατομικές εταιρίες:
Στα μεταλλεία - λατομία που υποχρεούνται να αποκαταστήσουν το δασικό οικοσύστημα που κατέστρεψαν, αν εκτιμηθεί από τη Δασική Υπηρεσία ότι η αποκατάσταση του φυσικού τοπίου και της δασικής βλάστησης των εκτάσεων είναι ιδιαίτερα δυσχερής, επιβάλλει στον υπόχρεο προς αποκατάσταση να αναδασώσει, μετά από υπόδειξή της, άλλες εκτάσεις.
Δηλαδή, αν έχει μεγάλο κόστος η αποκατάσταση, για να μη χρεωθεί ο επιχειρηματικός όμιλος, θα του προταθεί άλλη περιοχή για πιο οικονομική αποκατάσταση. Για να γίνει κατανοητή αυτή η ρύθμιση αρκεί μια βόλτα στα αλπικά τμήματα της Γκιώνας. Εκεί οι μεταλλευτικές μετέτρεψαν σε κρανίου τόπο τα αλπικά τμήματα του βουνού, όταν αντί να πάρουν το μετάλλευμα μέσα από στοές επέλεξαν τα ανοιχτά ορύγματα. Τώρα έρχεται η κυβέρνηση και τους λέει "ο γέγονε", δε χρειάζεται να αποκαταστήσεις τα ανοιχτά ορύγματα, πάρε ένα λιβάδι έξω από την Καλοσκοπή ή τις Καρούτες και φύτεψε μερικές ακακίες ως ισοζύγιο αποκατάστασης.

και η εταιρία θα προσθέτει μερικά δέντρα σε άλλη δασική έκταση