Ούτε Σκύλλα, ούτε Χάρυβδη: Μόνη λύση για το λαό η πρόταση του ΚΚΕ

Από Οικοδόμος

Γράφει ο Νίκος Μόττας //

Με την πρόταση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για δημοψήφισμα, ο λαός καλείται να επιλέξει ανάμεσα στην Σκύλλα και τη Χάρυβδη. Καλείται να επιλέξει ανάμεσα σε ένα «ναι» στον αντιλαϊκό αρμαγεδώνα των προτάσεων ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ και σε ένα κάλπικο «όχι». Μόνο που αυτό το «όχι», το οποίο η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ προπαγανδίζουν, αποτελεί την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Αποτελεί το προκάλυμμα ενός «ναι» στο μνημόνιο της κυβέρνησης – ενός μνημονίου 48+8 σελίδων αντιλαϊκών μέτρων ύψους 9 δις ευρώ.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και ο πρωθυπουργός αποκρύπτουν συνειδητά από το λαό την αλήθεια: Ότι και το «ναι» και το «όχι» στο δημοψήφισμα ουσιαστικά εγκλωβίζουν το λαό στα δεσμά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στα δεσμά, με απλά λόγια, μιας συμμαχίας λύκων που ούτε αλλάζει, ούτε βελτιώνεται. Μιας λυκοσυμμαχίας των καπιταλιστών που συνθλίβει στις συμπληγάδες των μονοπωλιακών συμφερόντων τα λαϊκά συμφέροντα.
Σε τι διαφέρει λοιπόν το μνημόνιο των ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ με το μνημόνιο της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ; Διαφέρει όσο η Σκύλλα απ” τη Χάρυβδη. Ας δούμε λίγο αναλυτικότερα:

• Και η πρόταση των δανειστών και η πρόταση της συγκυβέρνησης συμφωνούν στο 13% ΦΠΑ για τρόφιμα, ξενοδοχεία, νερό και ρεύμα, στο 6% για τα φάρμακα και στο 23% για όλα τα υπόλοιπα.
• Και η πρόταση των δανειστών και η πρόταση της συγκυβέρνησης συμφωνούν στην κατάργηση του χαμηλού φόρου καυσίμων για τους αγρότες.
• Και η πρόταση των δανειστών και η πρόταση της συγκυβέρνησης συμφωνούν στην σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ (Επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης Συνταξιούχων).
• Και η πρόταση των δανειστών και η πρόταση της συγκυβέρνησης συμφωνούν στην αύξηση των ορίων ηλικίας στα 67 έτη έως το 2022.
• Και η πρόταση των δανειστών και η πρόταση της συγκυβέρνησης συμφωνούν στην επιβολή πέναλτι ύψους 16% στις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις.
• Και η πρόταση των δανειστών και η πρόταση της συγκυβέρνησης συμφωνούν στην αύξηση εισφορών της τάξης του 3,5% στις επικουρικές συντάξεις.
• Και η πρόταση των δανειστών και η πρόταση της συγκυβέρνησης συμφωνούν στην ιδιωτικοποίηση (στο ξεπούλημα δηλαδή στο ιδιωτικό κεφάλαιο) λιμανιών και αεροδρομίων.

Τι μας λέει λοιπόν η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και ο κ.Τσίπρας; Πως θέλουν μια νέα λαϊκή εντολή για να πάνε να διαπραγματευτούν την σφαγή του λαού με τους θεσμούς (Τρόϊκα) που σήμερα καταγγέλουν ως αναξιόπιστους! Πως θέλουν μια νέα λαϊκή εντολή για να διαπραγματευτούν τις μικρολεπτομέρειες μιας «έντιμης συμφωνίας» (ενός νέου μνημονίου-καρμανιόλα δηλαδή) μιάς και στα βασικά τα έχουν βρει.
Ο λαός δεν πρέπει να πατήσει την μπανανόφλουδα που του πετάει ο κ.Τσίπρας, ούτε να πέσει στην παγίδα της τρομοϋστερίας των υπόλοιπων αστικών κομμάτων (ΝΔ, Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ κλπ.) που στηρίζουν με τα μπούνια τον αντιλαϊκό ευρωμονόδρομο.
Μοναδική λύση για τα λαϊκά συμφέροντα είναι η πρόταση του ΚΚΕ.
Μοναδική λύση για το λαό είναι να ρίξει στην κάλπη την πρόταση του ΚΚΕ:
“ΌΧΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ.
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ.
ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ ΑΠ¨Ο ΤΗΝ ΕΕ, ΜΕ ΤΟ ΛΑΟ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ”.
Αυτή είναι η μοναδική διέξοδος για το λαό. Να βροντοφωνάξει ότι δεν διάλεγει κανένα μνημόνιο, ούτε αυτό των δανειστών, ούτε αυτό της κυβέρνησης. Να βροντοφωνάξει ότι μονόδρομος δεν είναι η Ε.Ε. αλλά η ρήξη με την ΕΕ, η ρήξη με το Κεφάλαιο και την εξουσία τους.
Κανένας φόβος, λοιπόν και καμία υποταγή. Με το ΚΚΕ για την ανατροπή.

...και λιγο χιουμορ

Η πρόταση του ΚΚΕ για το δημοψήφισμα: Διαδώστε την, τυπώστε την, ρίξτε την στην κάλπη!

Η πρόταση του ΚΚΕ για το δημοψήφισμα: Διαδώστε την, τυπώστε την, ρίξτε την στην κάλπη!

Διαδώστε, τυπώστε και ρίξτε στην κάλπη του δημοψηφίσματος την Κυριακή 5 Ιούλη την πρόταση του ΚΚΕ (Εκτυπώστε την πρόταση εδώ). 

Το ΚΚΕ καλεί το λαό στο δημοψήφισμα της Κυριακής να μην επιλέξει ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη. Να σηκώσει το ανάστημά του και να εκφράσει στο δημοψήφισμα την αντίθεσή του στην ΕΕ και τα μνημόνια διαρκείας της. 

Ούτε η πρόταση των ΕΕ - ΔΝΤ - ΕΚΤ, ούτε η κυβερνητική πρόταση των 47 + 8 συμπληρωματικών σελίδων διορθώνονται γιατί είναι γεμάτες βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα. Το κάλπικο «όχι» που προτείνει η κυβέρνηση είναι ένα μεγάλο «ναι» στο μνημόνιο ΣΥΡΙΖΑ, είναι «ναι» στην κλιμάκωση της επίθεσης σε βάρος του λαού. 

Το ΚΚΕ καλεί το λαό να μη διαλέξει νέο μνημόνιο. Να «ακυρώσει» αυτό το δίλημμα, «ρίχνοντας» στην κάλπη την πρόταση του ΚΚΕ:

Όχι στην πρόταση των ΕΕ - ΔΝΤ - ΕΚΤ.

Όχι στην πρόταση της κυβέρνησης.

Αποδέσμευση από την ΕΕ, 

με το λαό στην εξουσία. 

Πίσω από τις λέξεις...

 Πίσω από τις λέξεις...

...έρχεται ο αλέξης κι η κυβέρνησή του, με τη συνέχεια των μνημονίων και το τρίτο το μακρύτερο.

Πίσω από τα παχιά λόγια για δημοκρατία, λαϊκή κυριαρχία κι εθνική περηφάνια, έρχονται ο εμπαιγμός με το δίλημμα «μνημόνιο ή μνημόνιο», η αδικαιολόγητη άρνηση να προστεθούν τα ερωτήματα που πρότεινε το κκε για μνημονιακές συμφωνίες και εε, το σχέδιο για νατοϊκή βάση στην κάρπαθο.

Πίσω από τους βερμπαλισμούς για τους φορείς της τρόικας, που είχαν την ευκαιρία να γίνουν θεσμοί, αλλά την έχασαν, κρύβεται η υποταγή της κυβέρνησης στον ευρωμονόδρομο και το γλείψιμο της μπότας που τους/μας κλωτσά.

Κύριοι του σύριζα, είστε κάθε λέξη του αστικού συντάγματος που προστατεύει τα ιερά και τα όσια του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και υπερασπίζεται την εξουσία των εκμεταλλευτών.

Είστε κάθε ξεπουλημένη υπόσχεση της 3^ης σεπτέμβρη και κάθε «ΘΑ» της αλλαγής, αλλά ακόμα πιο πίσω κι από τις φραστικές διακηρύξεις του «παλιού, καλού πασόκ».

Είστε κάθε λέξη των ελευθεριών του μάαστριχτ και της φυλακής των λαών στα δεσμά του χρέους και των ελλειμάτων διαρκείας.

Είστε κάθε λέξη του μνημονίου που θα έσκιζε η κυβέρνησή σας και των εφαρμοστικών του νόμων, που θα καταργούνταν σε ένα μόλις άρθρο.

Είστε κάθε «ναι σε όλα» που ειπώθηκε, για να τα περάσει, και η ένοχη σιωπή στις προτάσεις των κομμουνιστών για την κατάργησή τους.

Είστε κάθε μισόλογο που καλλιεργεί αυταπάτες για εύκολες κι ανώδυνες λύσεις, χωρίς ρήξη και σύγκρουση με το ασφυκτικό πλαίσιο που πνίγει ελευθερίες κι εργατικές κατακτήσεις χρόνων.

Κάθε δημιουργική ασάφεια του βαρουφάκη και κάθε σωβινιστικό λογύδριο του καμμένου.

Κάθε λέξη με ιστορικό φορτίο, που χρησιμοποιείτε για να την αδειάσετε και να την πετάξετε στον κάδο της ιστορίας, μαζί με τα παλιά συνθήματα που ξεχάστηκαν.

Είστε το ακριβώς αντίθετο από την ελπίδα που ευαγγελίζεστε.

Είστε κάθε λέξη των ψεύτικων εκβιαστικών διλημμάτων που βάζετε στο λαό, γιατί το «όχι» σας και το «ναι» μοιάζουν σα δύο σταγόνες νερό.

Είστε το πασόκ, μέχρι την τελευταία του σταγόνα. Και τα σταγονίδια της σοσιαλδημοκρατίας, που ξόφλησε ιστορικά και νεκραναστήθηκε, για να επιστρέψει από το παράθυρο.

Είστε όλο λόγια και τηγανίτα τίποτα.

Κι η απάντηση του ελληνικού λαού στα διλήμματά σας δεν μπορεί παρά να είναι ένα κατηγορηματικό κι απερίφραστο «όχι» σε παλιά και νέα μνημόνια.

για το δημοψήφισμα: “ΌXI” και ξανά “ΌXI” και πάλι “OXI”!

 για το δημοψήφισμα: “ΌXI” και ξανά “ΌXI” και πάλι “OXI”!

Ερώτηση 1^η: Μόλις πριν από 5 μήνες δόθηκε μια καθαρή λαϊκή εντολή: Να μπει τέλος στη λιτότητα, να καταργηθούν τα Μνημόνια. Γιατί λοιπόν χρειάζεται δημοψήφισμα η Κυβέρνηση για να εφαρμόσει μια λαϊκή εντολή η οποία της έχει δοθεί ήδη με τις εκλογές και μάλιστα ξεκάθαρα; Εκτός εάν το δημοψήφισμα γίνεται για άλλο λόγο. Αλλά για ποιόν;

    Ερώτηση 2^η: Ο κ. Τσίπρας λέει ότι είναι άλλο πράγμα να έχεις την κυβέρνηση και είναι άλλο πράγμα να έχεις την εξουσία. Σωστά. Η κυβέρνηση επίσης καταγγέλλει ότι στο εσωτερικό της χώρας πολιτικοί της αντίπαλοι, μιντιακά συγκροτήματα κ.λπ. δρουν με όρους «πέμπτης φάλαγγας» και σαν «εσωτερική τρόικα». Γιατί λοιπόν η Κυβέρνηση δίνει περιθώριο κινήσεων σε αυτή την «πέμπτη φάλαγγα»; Γιατί, αντί να εφαρμόσει την πολιτική της κατάργησης των Μνημονίων για την οποία ψηφίστηκε στις εκλογές επιτρέπει σε αυτήν την «πέμπτη φάλαγγα» - όπως η ίδια την χαρακτηρίζει - να μετατρέψει τις απειλές, την κινδυνολογία, τους εκβιασμούς σε σκηνικό απόλυτης τρομοκράτησης του λαού με κίνδυνο την υφαρπαγή του «ναι» από λαϊκά στρώματα;

Τι μέτρα, τι προετοιμασία, υπήρξε όλο το προηγούμενο διάστημα ή ακόμα και τώρα από την κυβέρνηση για να αποτραπούν παιχνίδια πανικού όπως αυτά με τις τράπεζες, τα βενζινάδικα, τα σούπερ μάρκετ; Και τελικά αυτή η τακτική τι ενισχύει; Είναι ή δεν είναι εργαλείο στα χέρια εκείνων που σπρώχνουν ανθρώπους στο «ναι» με κίνδυνο αυτό να υπερισχύσει δίνοντας τη δυνατότητα στους δυνάστες εντός και εκτός των τειχών να λένε ότι ο ελληνικός λαός «θέλει Μνημόνια» (!) και καλλιεργώντας στο εσωτερικό της χώρας τη λογική του «σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω», υπονομεύοντας για μακρύ διάστημα το αίτημα μιας άλλης προοπτικής για τον τόπο;

    Ερώτηση 3^η: Πριν τις εκλογές, ο κ. Τσίπρας ισχυριζόταν ότι στις διαπραγματεύσεις που θα έκανε με τους εταίρους ως πρωθυπουργός, εκείνοι θα κάμπτονταν ή ότι εάν δεν κάμπτονταν εκείνος σε κάθε περίπτωση θα εφάρμοζε το πρόγραμμά του. Τίποτα από όλα αυτά δεν επαληθεύτηκε. Ο κ. Τσίπρας μας λέει ότι και μετά το δημοψήφισμα, πάλι με τους ίδιους «εταίρους, φίλους» και «θεσμούς» θα πάει να διαπραγματευτεί. Εάν και πάλι του πουν «όχι», εκείνος αυτή τη φορά τι θα κάνει; Αυτό δεν μας το απαντάει…

    Ερώτηση 4^η: Ο κ. Τσίπρας, όχι μόνον δεν απαντάει τι θα κάνει αν οι εκβιαστές, οι γκάγκστερ, οι τοκογλύφοι, παραμείνουν εκβιαστές, γκάγκστερ και τοκογλύφοι, αλλά προεξοφλεί κιόλας ότι το «όχι» στο δημοψήφισμα δεν συνιστά αποχώρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Προεξοφλεί ότι το «όχι» στο δημοψήφισμα θα συνιστά παραμονή στο τραπέζι για «ειλικρινή» και «έντιμη», όπως συνεχίζει να λέει, συμφωνία με τους «εταίρους». Ότι το «όχι» που επιδιώκει δεν είναι απόφαση ρήξης με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Προεξοφλεί δηλαδή ότι το «όχι» που ζητά από τον ελληνικό λαό, το ζητά για να διατηρήσει τον ελληνικό λαό στην αρένα των εκβιαστών, των γκάγκστερ και των τοκογλύφων! Αλλά αυτό το «όχι», όπως δηλώνει ότι θα το ερμηνεύσει ο κ. Τσίπρας, σε τι διαφέρει στρατηγικά από το «ναι»;

    Ερώτηση 5^η: Ο κ. Τσίπρας δήλωσε στη Βουλή το Σάββατο ότι το Μνημόνιο είναι μια τραγωδία που πρέπει να τελειώσει. Αλήθεια: Η υπογραφή του κ.Τσίπρα κάτω από τη συμφωνία της 20^ης Φεβρουαρίου που παρέτεινε το Μνημόνιο, η υπογραφή του κάτω από τις «47 σελίδες», η υπογραφή του κάτω από τις επόμενες «10 σελίδες», είναι αντιμνημονιακές; Έτσι ισχυρίζεται ψευδώς ο κ. Τσίπρας. Αλλά τότε, μπροστά σε ένα τέτοιο θεόρατο ψέμα, είναι μεμψίμοιρο και κακόπιστο να υποθέσει κανείς ότι το «όχι» που ζητάει εναντίον του «Μνημονίου των θεσμών», ο κ.Τσίπρας το θέλει για να λειτουργήσει ως δούρειος ίππος για το «ναι» στα «Μνημόνια των 47 + 10 σελίδων»;

    Ερώτηση 6^η: Είπε ο κ. Τσίπρας στη Βουλή ότι στα προτεινόμενα Μνημόνια των «47 + 10 σελίδων» που φέρουν τη δική υπογραφή, τα βάρη επιμερίζονται με κριτήριο τη δικαιοσύνη! Αλλά αν είναι δικαιοσύνη ο ΕΝΦΙΑ τουλάχιστον μέχρι το 2016, οι νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων, οι νέοι φόροι 2 δις. ευρώ μέσω ΦΠΑ, το ξεπούλημα αεροδρομίων, λιμανιών, δρόμων, επιχειρήσεων και ολόκληρων περιοχών (Ελληνικό), τότε αυτό λέει ή δεν λέει κάτι για τη γενική κατεύθυνση της κυβερνητικής πολιτικής; Λέει ή δεν λέει κάτι για την πορεία της κυβερνητικής πολιτικής και μετά από ένα δημοψήφισμα όπου θα έχει εγκριθεί αυτή η «δίκαιη» και «αντιμνημονιακή» - τάχα - πολιτική;    

    Ερώτηση 7^η: Ακόμα και τώρα, και μάλιστα στο όνομα της Αριστεράς, ο κ. Τσίπρας μιλάει για τις «ιδρυτικές αξίες» της ΕΕ και για το «κοινό ευρωπαϊκό μας σπίτι». Λες και δεν υπήρξε ποτέ η ΕΔΑ που μάλλον δεν θα ήταν και τόσο Αριστερή όσο ο ΣΥΡΙΖΑ και γι’ αυτό ενδεχομένως ό,τι σήμερα ο κ. Τσίπρας το εμφανίζει σαν  «δημοκρατικό κεκτημένο της Ευρώπης», η ΕΔΑ το χαρακτήριζε (από την πρώτη στιγμή της ίδρυσης της ΕΟΚ) ως λάκκο των λεόντων. Λες και οι «μεγάλοι ευρωπαϊστές ηγέτες» στους οποίους υποκλίνεται ο κ. Τσίπρας δεν είναι αυτοί που δημιούργησαν τα «λευκά κελιά» στις χώρες τους ή που μετέτρεπαν τον Μάη του ‘68 σε παρέλαση τεθωρακισμένων στους δρόμους του Παρισιού. Λες και δεν υπήρξε ποτέ το Μάαστριχτ και η σιδερένια μπότα του γερμανού τραπεζίτη. Λες και δεν υπήρξε ποτέ το ευρώ ως μεταμφιεσμένο μάρκο. Λες και δεν υπήρξε ποτέ ο βομβαρδισμός και η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Λες και δεν υπάρχει η τωρινή συνεργασία της ΕΕ με τους ναζί και τους φασίστες της Ουκρανίας. Λες και τα 30 εκατ. ανέργων και τα 100 εκατ. φτωχών της ΕΕ έχουν προκύψει «κατά λάθος» και δεν είναι απότοκο των πραγματικών «ιδρυτικών αξιών» του μεγάλου κεφαλαίου της Ευρώπης. Αλλά να που ο κ. Τσίπρας για να πουλήσει φύκια με μεταξωτές κορδέλες όσον αφορά τον χαρακτήρα της ΕΕ προσθέτει στο τέλος κι ένα «όχι». Σε τι διαφέρουν τα δικά του φύκια από τα φύκια των άλλων με το «ναι»;

    Ερώτηση 8^η: Τρεις μόλις μέρες πριν από την εξαγγελία του δημοψηφίσματος που έχει συνδυαστεί με πολλά «λεβεντοκοτρωνέικα» και «εθνικοκυριαρχικά» από τον κ. Τσίπρα, ο κ. Βαρουφάκης ομολόγησε ότι η κυβέρνηση πρότεινε στο Eurogroup τη λειτουργία ενός αυτοματοποιημένου μηχανισμού που θα κόβει δαπάνες, δηλαδή μισθούς και συντάξεις, εάν δεν εκτελείται σωστά ο προϋπολογισμός, λέγοντας ότι ο μηχανισμός αυτός θα ενεργεί και θα αποφασίζει στα πλαίσια των ευρωπαϊκών κανόνων ανεξάρτητα και πάνω από την όποια εκλεγμένη ελληνική κυβέρνηση! Αυτή η «λεβεντιά» συνιστά «ναι» ή «όχι»;

    Δημοψήφισμα λοιπόν. Ο λόγος στον λαό, λοιπόν. Ναι, δημοψήφισμα. Αλλά σε ποιό ερώτημα; Σε ένα ερώτημα που το υπονομευμένο «όχι» του θα αξιοποιηθεί ως το αμπαλάζ του υποτελούς, του ραγιάδικου «ναι»; Σε ένα δημοψήφισμα που όσα αντιδραστικά εμπεριέχει το «ναι» του εισάγονται από την πίσω πόρτα με το περιτύλιγμα του «όχι»;

    Ο λόγος στο λαό, λοιπόν. Ναι, αλλά τι είδους ελευθερία λόγου είναι αυτή όταν το δικαίωμα του λαού να μιλήσει καθορίζεται με βάση τα όρια και τις συντεταγμένες του Άννα και του Καϊάφα; 

    Τι δημοψήφισμα; Εκεί που το «ναι» ισοδυναμεί με τον Αρμαγεδδώνα του «Μνημονίου των θεσμών» και εκεί που το «όχι» ισοδυναμεί με το τσουνάμι του «Μνημονίου των 47 + 10 σελίδων»;

    Τι δημοψήφισμα; Εκεί που το «ναι» στην εξαθλίωση, την καταστροφή, την εξάρτηση συναντιέται σε ένα σικέ γήπεδο διαπραγμάτευσης με το «όχι» της τάχα μου «δημιουργικής ασάφειας» και με τους επαίσχυντους, αντιλαϊκούς – και ανέντιμους – συμβιβασμούς;

    Δημοψήφισμα λοιπόν. Αλλά αφού το κάνουν που το κάνουν και χωρίς αυταπάτες για το πώς επιδιώκουν να διαμορφώσουν την «ελεύθερη βούληση» των ψηφοφόρων, χωρίς αυταπάτες ότι οι μεν θέλουν το «ναι» για να επιβάλλουν το «όχι» στα δικαιώματα του λαού, και οι δε θέλουν ένα «όχι» για να συνεχίσουν να λένε «ναι» στην καταστρατήγηση των δικαιωμάτων του λαού, ας το αξιοποιήσουμε. 

    Πώς; Ακόμα κι αν η δημοκρατία τους είναι τόσο δημοκρατική ώστε να θεωρεί…άκυρο ό,τι αρνείται τόσο τη Σκύλλα όσο και τη Χάρυβδη, ακόμα κι αν θεωρούν ότι είναι… άκυρο να διαλέγεις άλλο δρόμο από εκείνον που περνά μέσα από τις Συμπληγάδες, έχει μεγάλη σημασία να καταγραφεί με τρόπο ανόθευτο, πολιτικά έγκυρο και μετρήσιμο στην κάλπη το μόνο ουσιαστικό, ελπιδοφόρο και εξεργετικό «Όχι» που υπάρχει:

    «Όχι στην ΕΕ- αποδέσμευση τώρα» από τον «λάκκο των λεόντων»! 

    Ένα «Όχι» που κανείς δεν θα μπορεί τη Δευτέρα να το μακιγιάρει όπως θέλει. Ένα «Όχι» που θα κατατεθεί στους αγώνες του λαού και δεν θα επιδέχεται καμίας «ασάφειας».   

    «Όχι και ξανά Όχι και πάλι Όχι», λοιπόν! «Όχι σε όλα τα Μνημόνια»! «Όχι και στις υπογραφές – Όχι και στις διαπραγματεύσεις Μνημονίων»! «Όχι στον λάκκο των λεόντων»! «Όχι στα δεσμά της ΕΕ»! Αποδέσμευση! Τώρα!

 Ν.Μπογιόπουλος

Το «όχι» που συμφέρει το λαό

Το «όχι» που συμφέρει το λαό

Στο δημοψήφισμα της Κυριακής 5 Ιούλη, ο λαός δεν πρέπει να συρθεί να επιλέξει ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη, δηλαδή ανάμεσα στην πρόταση ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ για συμφωνία και την πρόταση των 47+8 σελίδων της κυβέρνησης. Και τα δύο ισοδυναμούν με νέο αντιλαϊκό μνημόνιο. Φέρνουν νέα αντιλαϊκά μέτρα, που προστίθενται στα προηγούμενα.
Πραγματικό συμφέρον του λαού είναι να σηκώσει το ανάστημά του. Να εκφράσει με όλα τα μέσα και τους τρόπους την αντίθεσή του στην ΕΕ και τα μνημόνια διαρκείας, ψηφίζοντας στην κάλπη την πρόταση του ΚΚΕ: «Οχι στην πρόταση των ΕΕ - ΔΝΤ - ΕΚΤ. Οχι στην πρόταση της κυβέρνησης. Αποδέσμευση από την ΕΕ, με το λαό στην εξουσία».
Η άρνηση της κυβερνητικής πλειοψηφίας ακόμα και να συζητήσει στη Βουλή την πρόταση του ΚΚΕ για το περιεχόμενο των ερωτημάτων, που θα τεθούν στο δημοψήφισμα, επιβεβαιώνει ότι στόχος της είναι να νομιμοποιήσει, μέσα από αυτό, το δικό της μνημόνιο, έναντι αυτού που προτείνουν οι ιμπεριαλιστικοί «θεσμοί», ή ένα άλλο μνημόνιο, προϊόν συμβιβασμού της τελευταίας ώρας.
Αυτό που δεν λέει η κυβέρνηση, όπως και τα κόμματα που καλούν σε υπερψήφιση της πρότασης των ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ, είναι ότι είτε με «ναι», είτε με «όχι» στο ερώτημα που διαμορφώθηκε τελικά για το δημοψήφισμα, ο λαός βάζει από μόνος του το κεφάλι κάτω από τη λεπίδα, ανεξάρτητα αν τελικά θα του το κόψει η γκιλοτίνα της ελληνικής πρότασης, ή η λαιμητόμος των ιμπεριαλιστικών οργανισμών.
Η κυβέρνηση εμφανίζεται να λέει «όχι» στην πρόταση της τρόικας, η οποία όμως είναι κατά 80% ίδια με τη δική της.
Η πρόταση της κυβέρνησης διατηρεί τους αντιλαϊκούς νόμους των προηγούμενων μνημονίων, επαναλαμβάνει βασικές διακηρύξεις της συμφωνίας της 20ής Φλεβάρη, που αποτέλεσε βάση για τις διαπραγματεύσεις από εκεί και πέρα, και προβλέπει νέα μέτρα σε βάρος του λαού, ύψους 7,9 δισ. ευρώ.
Από αυτήν τη σκοπιά, είναι πρόκληση ο πρωθυπουργός να κομπάζει από το βήμα της Βουλής ότι η κυβέρνησή του δεν έφερε ένα νέο μνημόνιο. Επέκταση του μνημονίου ήταν η συμφωνία της 20ής Φλεβάρη, νέο μνημόνιο 47 σελίδων έχει υπογράψει ο ίδιος και το έχει στείλει στους εταίρους του για έγκριση. Αλλωστε, στελέχη της διαβεβαιώνουν ότι ακόμα και τώρα οι επαφές με τους «θεσμούς» συνεχίζονται στο παρασκήνιο, προκειμένου να υπάρξει συμφωνία πριν φτάσουμε στο δημοψήφισμα.
Αν υπάρξει συμφωνία, αυτή θα είναι κάτι ανάμεσα στο κείμενο των 47+8 σελίδων και την πρόταση των ιμπεριαλιστικών «θεσμών». Δηλαδή, ένα καραμπινάτο νέο μνημόνιο. Ομως, νέα αντιλαϊκά μέτρα θα έρθουν και χωρίς συμφωνία, γιατί και αυτή η κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, είναι δεσμευμένη στις απαιτήσεις του κεφαλαίου που απαιτεί να στηριχτεί η ανάκαμψη των κερδών του.
Το ερώτημα του δημοψηφίσματος είναι έτσι διατυπωμένο, ώστε κάθε απάντηση να οδηγεί και σε ένα νέο μνημόνιο.
Θα το επιτρέψει ο λαός; Το ΚΚΕ λέει όχι και τον καλεί να βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις. Να δείξει ότι κυβέρνηση και ιμπεριαλιστικοί θεσμοί δεν μπορούν να τον εκβιάσουν, να τον τρομοκρατήσουν, να τον κοροϊδέψουν.
Το ΚΚΕ θα αξιοποιήσει το δημοψήφισμα, για να ενημερώσει το λαό για τις θέσεις του και την πραγματική διέξοδο που προτείνει.
Θα παλέψει για να εκφραστεί μαζικά στην κάλπη το μόνο γνήσιο «όχι» που συμφέρει το λαό.

Περί αξιοπρέπειας και περηφάνιας...

Περί αξιοπρέπειας και περηφάνιας...

Να κάνει μια επιλογή αξιοπρέπειας κάλεσε το λαό ο πρωθυπουργός. Ωραίο ακούγεται. Για να δούμε, λοιπόν, πόση δόση αξιοπρέπειας περιέχεται στο κυβερνητικό σχέδιο - μνημόνιο των 47+8 σελίδων, που αρνείται να βάλει στην κρίση του λαού η κυβέρνηση.

Αξιοπρέπεια είναι να 'χει δουλειά το ζευγάρι, με κανονικό μισθό και πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Η πρόταση της κυβέρνησης προβλέπει διατήρηση των αντεργατικών - αντιλαϊκών νόμων, υπόσχεται μοίρασμα της ανεργίας και «έξυπνες ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις, συνταγές του ΟΟΣΑ και βεβαίως με βάση το τι θέλει η εργοδοσία.
Αξιοπρέπεια σημαίνει κοινωνικές δημόσιες - δωρεάν παροχές Υγείας, Πρόνοιας, Παιδείας. Τα πλεονάσματα του προϋπολογισμού και οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί που υπόσχεται το κυβερνητικό σχέδιο, σημαίνουν κι άλλες περικοπές στις δαπάνες, οδηγούν σε αναξιοπρεπή ζωή.
Αξιοπρέπεια δεν είναι να μοιράζονται μια - επιδοτούμενη στο αφεντικό - θέση εργασίας δύο και τρία παιδιά, δουλεύοντας τρίωρα, με αμοιβή μικρότερη κι από χαρτζιλίκι. Οι ύμνοι στην ανταγωνιστικότητα που περιέχονται στο κυβερνητικό σχέδιο, αυξάνουν τη μερική και επισφαλή απασχόληση, οδηγούν, επίσης, σε αναξιοπρεπή ζωή.
Αξιοπρέπεια είναι να εξασφαλίζεται το δικαίωμα στην κατοικία. Αξιοπρέπεια δεν είναι να πληρώνεις νοίκι στο σπίτι σου, όπως συμβαίνει με τον ΕΝΦΙΑ, που διατηρείται.
Αξιοπρέπεια είναι να εξασφαλίζεται η πρόσβαση σε φτηνά ποιοτικά προϊόντα. Αξιοπρέπεια δεν είναι η αύξηση των συντελεστών ΦΠΑ, η νέα φορομπηξία.
Αξιοπρέπεια είναι να μπορείς να κάνεις σαν άνθρωπος διακοπές κι όχι να δουλεύει το παιδί σου με 300 ευρώ στο ξενοδοχείο και την ίδια στιγμή να ενισχύονται οι μεγαλοξενοδόχοι και οι μονοπωλιακοί όμιλοι στον κλάδο του τουρισμού, όπως προτείνει το κυβερνητικό πακέτο.

Μιλάει και για περηφάνια, επίσης, ο πρωθυπουργός. Περήφανος είναι ένας λαός, που η χώρα του δε δηλώνει την ετοιμότητά της να πάρει μέρος σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους, δεν εκπαιδεύει το στρατό για ιμπεριαλιστικές αποστολές.

Περήφανος είναι ένας λαός, που η χώρα του δε δηλώνει ετοιμότητα να φιλοξενήσει και νέες ΝΑΤΟικές βάσεις και στρατηγεία στο έδαφός της, δεν παίρνει μέρος σε ιμπεριαλιστικές συμμαχίες με το Ισραήλ, που ματώνει την Παλαιστίνη.
Περήφανος δεν είναι ένας λαός, που η κυβέρνησή του «αποθεώνει» την ηγετική ιμπεριαλιστική δύναμη στον πλανήτη, τις ΗΠΑ.
Περήφανος είναι ένας λαός, που η χώρα του δεν παίζει παιχνίδια στις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και ανταγωνισμούς, εμπλέκοντάς τον σε επικίνδυνες εξελίξεις.
Περήφανος εντέλει είναι ένας λαός χωρίς αφέντη, κυρίαρχος πραγματικά, αυτεξούσιος ουσιαστικά.
Καμιά απ' αυτές τις περηφάνιες δεν υπάρχουν στην πολιτική που ασκεί η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.