Αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννούν οι κότες

Παναγιώτης Κολέλης

«Ο θόρυβος δεν αποδεικνύει τίποτα. Συχνά, η κότα που έκανε απλά ένα αβγό κακαρίζει λες και έχει γεννήσει έναν αστεροειδή», έχει πει ο σπουδαίος αμερικανός συγγραφέας, Μαρκ Τουαίην. Αυτή η φράση αποτελεί την καλύτερη εισαγωγή για να αναφερθώ στα «κακαρίσματα» που ακούγονται με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου του Γιώργου Αγγελόπουλου, με τίτλο «Ντάνος: Μια αφήγηση στην Αυγή Σαββίδου». «Κακαρίσματα» ετερόκλητα, που από τη μία μεριά είναι καλοπροαίρετα από ανθρώπους που βρίσκουν ένα πάτημα να ασκήσουν για πολλοστή φορά κριτική στα κακώς κείμενα ή να διακωμωδήσουν τη γενικότερη κατάσταση στην κοινωνία μας, και από την άλλη μεριά ζηλόφθονα από ανθρώπους που θα ήθελαν να βρίσκονται στη θέση του Ντάνου, που κατηγορούν το βιβλίο του αλλά το διαβάζουν κρυφά τα βράδια πριν κοιμηθούν ή κοιτούν τις ουρές στην επίσημη παρουσίασή του και σκάνε από το κακό τους. Αλλά ας τα πάρουμε όλα με τη σειρά.

Ας αρχίσουμε πρώτα απ’ όλα με τον ίδιο τον συγγραφέα (;), που δήλωσε πρόσφατα πως έχει διαβάσει όλα κι όλα οχτώ βιβλία. Ειλικρινής, αν μη τι άλλο…

Ο Ντάνος έγινε γνωστός από το Survivor, το οποίο κέρδισε κιόλας. Παρουσιάστηκε ως ο ντόμπρος, ο τσαμπουκάς, ο μάγκας, ο τύπος που δεν μασάει, ο μαχητής, ο εραστής που θα ήθελαν όλες οι γυναίκες. Δεν γίνεται να μην θυμόσαστε το πάθος με το οποίο κέρδιζε τα αγωνίσματα και πηδούσε – το πιάσατε το υπονοούμενο, ε; – τα εμπόδια. Μπορεί να θυμάστε, ακόμα, και τη στιγμή που ο Ντάνος, σε έναν διαγωνισμό τραγουδιού, επέλεξε να τραγουδήσει τη «μπαλάντα του Κυρ-Μέντιου από τον Σφακιανάκη». Έτσι είπε. Φαίνεται πως ανάμεσα στα οχτώ βιβλία που έχει διαβάσει δεν περιλαμβανόταν η ποιητική συλλογή «Τα Ποιητικά» (1956) του Κώστα Βάρναλη που εμπεριέχει το ποίημα «Η μπαλάντα του κυρ Μέντιου», που έγινε βέβαια ευρέως γνωστό από τη μουσική μεταφορά του, σε μελοποίηση Λουκά Θάνου και ερμηνεία του Νίκου Ξυλούρη.

«Οι άσχημες κριτικές είναι το αντίθετο από τις καλές κριτικές», δήλωσε, επίσης, ο Ντάνος μιλώντας για το βιβλίο του σε τηλεοπτική εκπομπή. Ίσως αυτό που να εννοούσε να είναι πως προτιμά μία κακή κριτική από καθόλου κριτική. Και ίσως αυτό το καθόλου, που ισοδυναμεί για κάποιους με ανυποληψία και ανυπαρξία, εφόσον δεν μιλάνε γι’ αυτούς ή δεν παίρνουν, ούτε καν βρε αδερφέ, ένα τριπλάσιο αριθμό σε likes στο facebook ή στο instagram, να είναι αυτό που τους ενοχλεί. Να ταυτίζουν τον θόρυβο που κάνει ο Ντάνος με τον θόρυβο που θα ήθελαν να κάνουν αυτοί για να βρεθούν στο προσκήνιο και να κερδίσουν λίγα λεπτά δημοσιότητας.

Πρόκειται γι’ αυτούς που θα «πέθαιναν» να βρίσκονται στη θέση του Ντάνου. Μπορεί να τους βρείτε να καμώνονται τους μετρημένους, τους μορφωμένους, ακόμα και τους αυτοδημιούργητους και τους επιτυχημένους. Δεν ξέρω… Έχουν πολλά προσωπεία, που τα αλλάζουν κατά καιρούς, έτσι όπως τους συμφέρει. Σίγουρα πάντως θα τους ακούσετε να λένε εκφράσεις του τύπου «μνημόνια μέχρι να δύσει ο ήλιος» ή «με αυτό τον κόσμο πώς να αλλάξουν τα πράγματα στην κοινωνία;» κ.τ.λ. Σας διαβεβαιώνω πως είναι όλοι τους υποκριτές, που λατρεύουν να παριστάνουν πως μισούν οτιδήποτε πάει πίσω αυτή την κοινωνία, αλλά να μην κουνούν ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι για ν’ αλλάξει κάτι. Κομφορμιστές όσο δεν πάει, με απολιτίκ ματιά στα πράγματα, που δε διστάζουν να μετατρέπουν τον καθωσπρεπισμό τους σε εθελοδουλία και αντίστροφα.

Για να τελειώνουμε, λοιπόν: δεν έχω κανένα πρόβλημα με το παλικάρι. Να είναι υγιής και να συνεχίσει να γράφει, να παίζει σε σίριαλ, να πηδάει εμπόδια και να κάνει τέλος πάντων αυτό που θέλει, από τη στιγμή μάλιστα που ο κόσμος το επικροτεί. Με αυτούς που έχω πρόβλημα είναι με όλους αυτούς του χειροκροτητές του σάπιου συστήματος που φτιάχνουν πρότυπα σαν τον Ντάνο, προτιμώντας να αφήνουν σπουδαίους επιστήμονες στην αφάνεια. Σου λένε, μάλιστα, σαν δικαιολογία πως «αυτό θέλει ο κόσμος». Όχι, αγαπητοί… Δεν θέλει αυτό ο κόσμος. Αυτό θέλετε εσείς για να κρατήσετε καθηλωμένο τον κόσμο.

Και για να συνειδητοποιήσετε πως η κατηφόρα αυτού του συστήματος δεν έχει τελειωμό, σκεφτείτε μόνο πως πριν μερικά χρόνια – πριν την κρίση και τα μνημόνια – δημιουργούσε είδωλα που ήταν τραγουδιστές, ηθοποιοί ή αθλητές, ενώ σήμερα λατρεύει και αποθεώνει παίκτες από ριάλιτι. Σημείο των καιρών κι αυτή η έκπτωση. Όπως κι όλα τα υπόλοιπα…

Υ.Γ: Όσοι βιαστούν να ισχυριστούν πως «ναι, αλλά ο Ντάνος αποφάσισε μέρος των εσόδων από το βιβλίο του να δοθεί για φιλανθρωπικούς σκοπούς», ας σκεφτούν πως θα ήθελαν να λειτουργεί εν γένει μία κοινωνία. Με φιλανθρωπίες και με ελεημοσύνες από επιχειρηματίες που προσπαθούν να δείξουν τάχα μου πως είναι δίπλα στην κοινωνία ή με την αλληλεγγύη; Να θυμάστε αυτό που έλεγε ο ουρουγουανός συγγραφέας, Εντουάρντο Γκαλεάνο: «Δεν πιστευτώ στην φιλανθρωπία. Πιστεύω στην αλληλεγγύη. Η φιλανθρωπία είναι κατακόρυφη. Πηγαίνει από πάνω προς τα κάτω. Η αλληλεγγύη είναι οριζόντια. Σέβεται τον άλλον. Έχω πολλά να μάθω από άλλους ανθρώπους».

Η iskra και οι λαφαζανιές της (Μια οφειλόμενη απάντηση)

Από iraklis3

Γράφει ο Στέλιος Κανάκης //

Αφού διάβασε άρθρο μου, σχετικό με λαφαζανιές η iskra, πέρασε στην επίθεση θαρρώντας πως αν πιαστεί από τα μαλλιά της θα σηκωθεί ψηλότερα. Με αποκαλεί δε «λιβελογράφο».

Ας ξαναδούμε, λοιπόν, τα κατά iskra «χονδροειδή ψεύδη» :

Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης αποπειράθηκε ατυχώς να διασπάσει το ΚΚΕ και επιτυχώς βρέθηκε απ’ έξω και μάλιστα κακήν-κακώς.

Έξω απ’ τη ΓΑΔΑ στις 25/2/19 ο Π. Λαφαζάνης μεταξύ άλλων ηρωικών δήλωσε αυτολεξεί στους δημοσιογράφους:

«…Ούτε στα πιο εφιαλτικά μου όνειρα δεν περίμενα ότι ο Τσίπρας όχι μόνο θα πρόδιδε τις δεσμεύσεις αλλά θα ήθελε να μας πάει και φυλακή…»

Αυτό ακριβώς ανάφερα κι εγώ στο άρθρο μου. Τουτέστιν ο Λαφαζάνης εξαπατήθηκε από τον Τσίπρα. Επί το λαϊκότερο, πιάστηκε κορόιδο.

Να θυμίσουμε εδώ πως από το 2008 ο Λαφαζάνης συμμετείχε στα ανώτατα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ συγχρωτισμένος στενά και στηρίζοντας τον Τσίπρα.

Αργότερα βοήθησε να γίνει πρωθυπουργός και στην κυβέρνησή του πήρε υπουργείο μεσοτοιχία με τους ακροδεξιούς των ΑΝΕΛ.

Αναφέρθηκα στη στάση του Λαφαζάνη και του κόμματός του στην υπερψήφιση της Συνθήκης του Μάαστριχτ (ΣτΜ).

Ο Λαφαζάνης ήταν στην Πολιτική Γραμματεία του Συνασπισμού όταν το κόμμα του υπερψήφισε μαζί με όλα τα αστικά κόμματα τη Συμφωνία του Μάαστριχτ. Αποδέχτηκε το γεγονός και συνέχιζε να παραμένει εκεί. Στήριξε την ΕΕ και την ΟΝΕ καθώς και το νομοθετικό πλαίσιο που καθορίζει τις τύχες μας σήμερα. Ο Λαφαζάνης τότε δεν διαχώρισε τη θέση του και μη μου πείτε πως πειθάρχησε στον ανύπαρκτο “δημοκρατικό συγκεντρωτισμό” του Συνασπισμού ή υπερέβην την γενική του αδυναμία προς κάθε συγκεντρωτισμό και… συγκέντρωση.

Το 1996, για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα ο Π. Λαφαζάνης το ‘ριξε στις… λαφαζανιές. Υποστήριζε ότι στο Συνασπισμό αποφάσισαν να υπογράψουν κριτικά (!!!) τη Συνθήκη του Μάστριχτ – εδώ σας διαψεύδει πανηγυρικά, για να μη διαλυθεί η ΕΕ σ’ εκείνη τη δύσκολη συγκυρία που διαλυόταν η Ανατολική Ευρώπη. Τέτοιο δράμα ταλάνιζε τον Παναγιώτη!

Προσπαθήστε κ.κ. της iskra να μας εξηγήσετε τι σημαίνει αυτό το «κριτικά», σε τι μειώνει τη σημασία υπερψήφισης και αποδοχής της ΣτΜ και την κάψα του “Παναγιώτη” σας όσον αφορά την ύπαρξη και την… αρτιμέλεια της ΕΕ.

Αργότερα, και καθ’ όσον ο ΣΥΡΙΖΑ «έβλεπε» εξουσία και ήθελε να ψαρέψει σε θολά νερά «αριστερές ψήφους» το γύρισε σε, άλλο ο Συνασπισμός άλλο ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η συνέχεια του Συνασπισμού με άλλο όνομα και ο Λαφαζάνης ο ίδιος κι απαράλλακτος.

Κατά τον ρουν των γεγονότων και με τη λαφαζανική αντίληψη περί… παραγραφής των πολιτικών ακροβατισμών του και σφυρίζοντας αδιάφορα, προέβαλε το ακαταμάχητο επιχείρημα ότι έχουν περάσει χρόνια από την ψήφιση της ΣτΜ και κακώς το ΚΚΕ επισήμανε τη συνευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ σε ό,τι απέρρεε από αυτή.

Θα μου πείτε αυτός είναι ο Λαφαζάνης κι ανάλογες οι λαφαζανιές του. Αλλά ας συνεχίσω:

Στη μαύρη συγκέντρωση της Θεσσαλονίκης το 1992 ο Κύρκος είχε δηλώσει: «Όλοι πλην Λακεδαιμονίων». Δεν είπε και πλην Λαφαζάνη. Και πράγματι ήταν “όλοι” εκεί. Είτε φυσικώς είτε στηρίζοντας το μαύρο εθνικιστικό μέτωπο. Μήπως υπάρχει κάποια καταγεγραμμένη αντίθεση του Λαφαζάνη ως προς το εθνικιστικό συλλαλητήριο και μου διαφεύγει; Προς διευκόλυνσή σας σάς θυμίζω το πρωτοσέλιδο της τότε ΑΥΓΗΣ. Επί τη ευκαιρία αυτό το «εθνική πατριωτική αντίληψη» του Λαφαζάνη που επισείσατε το βρίσκω άκρως αποκαλυπτικό. Δεν γνωρίζω αν ο “εθνικο-πατριώτης” Λαφαζάνης ανέβηκε στη Θεσσαλονίκη τότε και αν πορεύτηκε με τους παπάδες και τους ακροδεξιούς που εναγκαλιστήκατε, αλλά το κόμμα του (σας), στο οποίο ο ίδιος ήταν στην Πολιτική Γραμματεία, το έκανε και μάλιστα έβγαζε και γλώσσα αυθάδικη απέναντι σ’ όσους διαφωνούσαν.

Μήπως κατά την γνωστή του τακτική εξαπατήθηκε ο “Παναγιώτης” σας ή να ισχύσει κι εδώ το «πέρασαν τόσα χρόνια, αυτά θα θυμόμαστε;»

Όπως δεν «γνώριζε» (έτσι τουλάχιστον δηλώσατε – άρα εξαπατήθηκε) και όταν συνεντευξιάστηκε στο κανάλι του Πλεύρη ή όταν συνεργαζόταν με την ακροδεξιά των ΑΝΕΛ;

Αν όλα αυτά δεν είναι καιροσκοπισμός (=πολιτική απάτη) τότε – αλίμονο, θα πρόκειται για ανοησία.

Προσωπικά κύριοι της iskra δεν διακατέχομαι από κανένα «φόβο και πανικό» και απορώ πως διαπιστώσατε κάτι τέτοιο. Απεναντίας διασκεδάζω με τις κίτρινες ενδυματολογικές προτιμήσεις του Π. Λαφαζάνη, τις αναρριχητικές του ικανότητες και τις κατά καιρούς λαφαζανιές του, αλλά ουδόλως με εντυπωσιάζει η πολιτική του αντίληψη στην οποία εντοπίζω πρόβλημα και μάλιστα σοβαρό.

Ένα άλλο πρόβλημα είναι το δικό σας. Για κάποιο λόγο δεν κατανοείτε το αυτονόητο. Το κάθε κείμενο που γράφω απηχεί τις προσωπικές μου και μόνο απόψεις για τις οποίες φέρω ακέραια την ευθύνη. Ουδείς άλλος! Κι όσο για τις «παραφυάδες» το βρήκα εξόχως σύνηχο με τις… καταβολάδες που ως μέθοδος πολλαπλασιασμού σας ή απόκτησης εκτοπίσματος, κρίνεται και αυτή αναποτελεσματική.

Όταν το ανέκδοτο γίνεται ιστορία – Ο Μπέρια, η Σπαρτάκ Μόσχας και οι πίπες του Στάλιν στο Gazzetta

Κατιούσα

Έχουμε ξαναγράψει από εδώ ότι είναι δύσκολο να ψάξει κανείς για το Λαβρέντι Μπέρια χωρίς να πέσει πάνω σε ιστορίες για βιασμούς παρθένων και θυσίες βρεφών κάτω από την πανσέληνο. Σύμφωνα με συντάκτη του gazzetta.gr, που με τη σειρά του επιμελήθηκε κείμενο βασισμένο σε ξένες ιστοσελίδες, χωρίς να μπει στον κόπο να δώσει ενεργό λινκ σε αυτές, ο ηγέτης της NKVD, όταν δεν έσφαζε τον κοσμάκη, ο Λαβρέντι έκανε τα πάντα για την ομάδα του, Ντιναμό Μόσχας (την οποία στο κείμενο ο συντάκτης μπερδεύει με την Ντιναμό Τιφλίδας, στην οποία κάποτε είχε αγωνιστεί ο Μπέρια), εκδικούμενος όποιον τολμούσε να της πάρει την πρωτοκαθεδρία, ιδίως τον ιδρυτή της μεγάλης αντιπάλου της, Σπαρτάκ Μόσχας, τον Νικολάι Σταρόστιν και τα αδέρφια του.
Ένα στοιχείο θα ήταν αρκετό για να καταλάβει κανείς την εγκυρότητα και τη σοβαρότητα του άρθρου, καθώς ούτε λίγο ούτε πολύ, το κείμενο, για να μας αποδείξει το “σταλινικό κλίμα τρόμου” της εποχής, αναφέρει ως ιστορικό γεγονός ένα πασίγνωστο ανέκδοτο, αυτό για την πίπα του Στάλιν. Θαυμάστε ιστορική έρευνα και επιστημονική βιβλιογραφία:

Κάποτε ο Στάλιν δέχτηκε στο γραφείο του μια αντιπροσωπεία βιομηχανικών εργατών από τα Ουράλια. Μόλις έφυγαν έψαχνε την πίπα του για να καπνίσει, την οποία όμως δεν έβρισκε πουθενά. Φωνάζει τον Μπέρια και του λέει: «Λαβρέντι, ήταν εδώ οι εργάτες από τα Ουράλια, μόλις έφυγαν και δεν μπορώ να βρω την πίπα μου». Ο Μπέρια αμέσως τρέχει πίσω από την αντιπροσωπεία. Ο Στάλιν ψαχουλεύει λίγο ακόμα στο γραφείο του, ανοίγει ένα συρτάρι, σηκώνει κάτι χαρτιά και βρίσκει από κάτω την πίπα. Παίρνει τηλέφωνο. «Λαβρέντι, άκυρο, τη βρήκα τελικά την πίπα. Στο συρτάρι ήταν», με τον Μπέρια να απαντάει: «Α ναι; Γιατί εδώ έχουν ήδη όλοι ομολογήσει».

Κάπου εδώ θα αρκούσε να σταματήσουμε την προσπάθεια “αποδόμησης”, αλλά η διασκέδαση μόλις ξεκινάει. Ας πάρουμε το αριστούργημα από την αρχή:

Ο διαιτητής μόλις είχε σφυρίξει την λήξη. Οι ποδοσφαιριστές της Σπαρτάκ Μόσχας πανηγύριζαν σαν μικρά παιδιά. Κόντρα σε όλες τις πιθανότητες είχαν επικρατήσει της Ντιναμό Τιφλίδος με 3-2 στον ημιτελικό του ρωσικού Κυπέλλου. Δεν είναι μικρό πράγμα να κερδίζεις παρότι ουσιαστικά ήσουν χαμένος πριν την έναρξη του αγώνα. Στις εξέδρες του γηπέδου ο Νικολάι Σταρόστιν, ένα από τα ιδρυτικά στελέχη της Σπαρτάκ, δέχεται τα συγχαρητήρια των γύρω του.
Δεν χαίρονται όλοι όμως, αφού λίγο πιο κάτω ένας κοντός κύριος με γυαλιά, τον κοίταζε με ένα βλέμμα που θα έκανε ακόμα και τον Ηλιο να παγώσει. Ξαφνικά η καρδιά του Σταρόστιν άρχισε να χτυπά τρελά κι ένας κόμπος να δένει το στομάχι του. Ο άνθρωπος με το δολοφονικό βλέμμα ήταν ο Λαβρέντι Πάβλοβιτς Μπέρια, ο αρχηγός της διαβόητης μυστικής υπηρεσίας NKVD (μετέπειτα KGB), ο δήμιος του Στάλιν, και ο Σταρόστιν μόλις είχε συνειδητοποιήσει πως θα έπρεπε να ετοιμαστεί για ένα ταξίδι με έναν όχι και τόσο ειδυλλιακό προορισμό, από τον οποίο συνήθως δεν επέστρεφες ποτέ.

Αν η Χρυσηίδα Δημουλίδου αποφάσιζε να γράψει πολιτικό μυθιστόρημα, δε θα το ξεκινούσε καλύτερα. Ποια ήταν λοιπόν η υπόθεση; Προσπερνάμε ότι σε όλο το κείμενο, όπου λέει για ματς Ντιναμό – Σπαρτάκ εννοεί Ντιναμό Μόσχας, κι όχι Τιφλίδας όπως είπαμε. Η Τιφλίδα μάλλον του κόλλησε από τον ισχυρισμό του Νικολάι Σταρόστιν, πως είχε έρθει προσωπικά στα νιάτα του αντιμέτωπος με το Γεωργιανό Μπέρια ως μέσο στην ομάδα της πρωτεύουσας της καυκασιανής αυτής σοβιετικής δημοκρατίας. Κατά το Σταρόστιν από τότε είχαν τεθεί τα θεμέλια της αντιζηλίας του με τον μετέπειτα αρχηγό των σοβιετικών μυστικών υπηρεσιών. Σύμφωνα πάντα με την αφήγηση του Σταρόστιν, ο Μπέρια δεν μπορούσε με τίποτε να χωνέψει τη νίκη της Σπαρτάκ επί της Ντιναμό στον ημιτελικό του ρωσικού κυπέλλου (που λογικά δε θα λεγόταν έτσι, αλλά αυτό έχει ελάχιστη σημασία), διατάσσοντας να επαναληφθεί το παιχνίδι, κι ενώ ήδη είχε γίνει ο τελικός με νικήτρια τη Σπαρτάκ. Νωρίτερα είχε απορριφθεί προσφυγεί της Ντιναμό κατά του γκολ του Προτάσοφ, είναι λοιπόν λογικό να υποθέσει κανείς πως η ομάδα εξάντλησε ό,τι μέσα της έδιναν οι σοβιετικοί κανονισμοί ποδοσφαίρου μήπως καταφέρει να αλλάξει το αποτέλεσμα. Σύμφωνα με το κείμενο όμως, αφού ο Μπέρια ούτε και τότε πέτυχε το στόχο του (γιατί μπορεί να ήταν αιμοσταγής τύρρανος, αλλά αντί να απειλήσει με γκούλαγκ τους παίχτες της Σπαρτάκ ή να τους δωροδοκήσει, περίμενε απλά να χάσουν από μόνοι τους), τουλάχιστον φρόντισε να κάνει το Σταρόστιν να πληρώσει ακριβά την αναίδεια της ομάδας του:

  Είναι το τελειωτικό χτύπημα για τον Μπέρια ο οποίος αποχωρεί από το γήπεδο γεμάτος οργή. Ετσι, αποφασίζει να εκδώσει ένταλμα σύλληψης για τον Νικολάι. Μάλιστα, αναλαμβάνει ο ίδιος την ανάκριση, αφού του άρεσε να «σπάει» τον άνθρωπο που είχε απέναντι του. Οι ανακρίσεις αυτές έχουν μείνει στην ιστορία ως: «πίνοντας καφέ με τον Μπέρια» για τον τρόπο με τον οποίο πάντα κατάφερνε να αποσπάσει ομολογία.

Μπορεί αν έχετε ήδη ανατριχιάσει σύγκορμοι, το μόνο προβληματάκι στην υπόθεση είναι πως ο ημιτελικός έγινε το 1939, ενώ τα αδέρφια Σταρόστιν συνελήφθησαν μεσούντος του πολέμου, το 1942. Ας πούμε όμως ότι ο Μπέρια ήταν απλά μνησίκακος και αποφάσισε πως η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο. Υποτίθεται βέβαια, πάντα σύμφωνα με το κείμενο, πως ο Μπέρια ήδη πριν από το ’39 έψαχνε ενοχοποιητικά στοιχεία για το Σταρόστιν και μάλιστα τα είχε ήδη βρει:

Ο Μπέρια έδωσε εντολή για την εύρεση και συλλογή στοιχείων που θα του έδιναν την δικαιολογία για την σύλληψή τους. Εκείνο το διάστημα υπήρχαν έντονες φήμες περί παρέκκλισης από τα κομμουνιστικά ήθη του κόμματος και της Σοβιετικής Ένωσης της αποστολής της Σπαρτάκ όταν είχε λάβει μέρος σε αγώνες στο Παρίσι το 1937, ενώ και ο δυτικός και ιμπεριαλιστικός τρόπος ζωής του Νικολάι Σταρόστιν με το έντονο lifestyle και την διείσδυσή του στα σαλόνια της υψηλής κοινωνίας της Μόσχας δεν μπορούσε να περάσει απαρατήρητο από τη NKVD. Η εύρεση ενοχοποιητικών στοιχείων είχε αγγίξει και το αγωνιστικό τμήματα της ομάδας, και το γεγονός πως η Σπαρτάκ είχε υιοθετήσει και αγωνιζόταν με το διάσημο τακτικό σύστημα WM του Χέρμπερτ Τσάπμαν της Άρσεναλ, ένα σύστημα δυτικό και ξένο για την Σοβιετική Ένωση ήταν κάποια από τα στοιχεία που είχαν εμπλουτίσει τον φάκελο του προέδρου της Σπαρτάκ. Το θέμα πλέον είχε γίνει προσωπικό για τον ηγέτη της NKVD ο οποίος δεν άντεχε να βλέπει την δημοφιλία που απολάμβανε ο Νικολάι Σταρόστιν από τους Μοσχοβίτες.

Εδώ ο συντάκτης έχει βάλει προφανώς τις δικές του πινελιές στις αφηγήσεις του ίδιου του Σταρόστιν, που υποτίθεται πως αρχικά συνελήφθη για συνωμοσία κατά της ζωής του Στάλιν, ενώ αργότερα καταδικάστηκε σε 10 χρόνια στη Σιβηρία για “επαίνους στον αστικό αθλητισμό και απόπειρα εισαγωγής αστικών ηθών στο σοβιετικό αθλητισμό. Η μικρή λεπτομέρεια που ποτέ δεν αφήνουμε να χαλάσει μια όμορφη αντισοβιετική ιστορία, είναι πως το 2003 δημοσιεύτηκαν τα πρακτικά της δίκης ( ο Νικολάι Σταρόστιν είχε πεθάνει το 1996). Εκεί αποδεικνύεται ότι η καταδίκη δεν αφορούσε πολιτικά αδικήματα, αλλά εγκλήματα του κοινού ποινικού δικαίου. Συγκεκριμένα, ο Σταρόστιν και τα αδέρφια του καταδικάστηκαν για κλοπές από καταστήματα αθλητικών ειδών, τα οποία είχαν οριστεί να επιβλέπουν και στη συνέχεια τα μεταπωλούσαν στη μαύρη αγορά. Ο Νικολάι Σταρόστιν επίσης καταδικάστηκε για δωροδοκία ενός στρατιωτικού επιτρόπου στη Μόσχα, ώστε να μη στρατολογηθούν στην πρώτη γραμμή υπάλληλοι υπεύθυνοι για τη διανομή τροφίμων, με αντάλλαγμα ο ίδιος να λάβει δεκάδες κιλά βούτυρο και κρέας από τους ίδιους. Κάπου εκεί τελειώνει η ιστορία του ηρωικού αντισταλινικού αντιφρονούντα, ο οποίος εξάλλου πέρασε με αρκετά χαλαρούς όρους την ποινή του, προπονώντας ομάδες στα στρατόπεδα κράτησης (γιατί τόσο απάνθρωπα ήταν τα πράγματα, που έβαζαν τους τρόφιμους να παίζουν και αθλήματα) και διατηρώντας καλές σχέσεις με το γιο του Στάλιν, Βασίλι, που τον βοήθησε σε διάφορες περιστάσεις.
Το πόνημα κλείνει ευφάνταστα όπως άρχισε, μιλώντας για υπονόμευση της ΤΣΣΚΑ από τον Μπέρια, γιατί ζήλευε που δεν είχε πάρει παράσημα για τη δράση του στο Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, ενώ στο τέλος, μετά το θάνατο του Στάλιν, ο μοχθηρός συμπατριώτης του συνελήφθη από κάποιον “στρατάρχη Ζούρκοφ”, το οποίο ελπίζουμε να είναι απλά ένα από τα πολλά για επαγγελματική σελίδα τυπογραφικά και ορθογραφικά λάθη, αν και μετά από αυτά που είδαν τα ματάκια μας δεν είμαστε και τόσο σίγουροι.

Στη Νιγηρία γιατί δεν πάει ανθρωπιστική βοήθεια;

27-02-2019

Όλα στη Νιγηρία κινούνται όμορφα και καλά. Έχουν «δημοκρατία», αφού η κυβέρνηση ανήκει στις εταιρείες πετρελαίου. Έχουν «ανοιχτή οικονομία» αφού όλο το πετρέλαιο το ελέγχουν Αμερικάνικες εταιρείες. Άρα δε συντρέχει κανένας λόγος ανησυχίας. Ούτε “ανθρωπιστική”, ούτε “βοήθεια” λοιπόν. Αν κάνουν να κουνηθούν όμως, τότε «μπορεί» να χρειαστεί.

Μάνος Δούκας

 

Στη Νιγηρία, την χώρα που έχει τους περισσότερους φτωχούς κι εξαθλιωμένους παγκοσμίως, γιατί δεν πάει “ανθρωπιστική βοήθεια”, σαν αυτή που πάει στη Βενεζουέλα; Φτώχεια έχει κι αυτή. Πετρέλαιο έχει κι αυτή. Γιατί λοιπόν;
Απλό: Γιατί εκεί δεν χρειάζεται. Εκεί είναι ήδη αφεντικά η Shell, η Mobil κι η Texaco…

Η ΝΙΓΗΡΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΟ ΦΤΩΧΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΠΙΟ ΠΛΟΥΣΙΑ ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΥΠΟΣΑΧΑΡΙΑΣ ΑΦΡΙΚΗΣ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ. ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟ;

Η Νιγηρία είναι η μεγαλύτερη χώρα της Αφρικής, με πληθυσμό σχεδόν 200 εκατομμύρια. Πάνω από το 60% του πληθυσμού παλεύει να επιβιώσει με λιγότερο από ένα δολάριο τη μέρα. Αυτοί που βιώνουν την ακραία φτώχεια, φτάνουν τα 85.000.000.

Κάθε λεπτό έξι άνθρωποι γίνονται ακραία φτωχοί. Γι’ αυτό και μ’ αυτόν το ρυθμό, τον περασμένο Ιούνη, η Νιγηρία έγινε η πιο φτωχή χώρα παγκοσμίως. Δηλαδή έχει τον μεγαλύτερο απόλυτο αριθμό φτωχών. Την πρωτιά την πήρε από την Ινδία, που όμως έχει σχεδόν δέκα φορές μεγαλύτερο πληθυσμό.

Ανεργία (επίσημη) πάνω από το 23% και ανεργία των νέων πάνω από 40%. Το προσδόκιμο ζωής βρίσκεται ακόμη στα 54 έτη. Στο εσωτερικό της χώρας, κοντά στις πετρελαιοπηγές, το προσδόκιμο φτάνει μόλις στα 42 χρόνια.



Εκτός σχολικού συστήματος μένουν κάθε χρόνο πολλά εκατομμύρια παιδιά. Η εγκληματικότητα και υψηλό ποσοστό μόλυνσης με τον ιό του ΕΪΤΖ, συμπληρώνουν το σκηνικό. Πολλά εκατομμύρια άνθρωποι καταλήγουν εξαθλιωμένοι, άστεγοι, χωρίς κανένα μέλλον, εύκολα θύματα της μετανάστευσης προς τη Δύση, που τροφοδοτεί τα διεθνή κυκλώματα διακίνησης ανθρώπων και μαστροπείας.

Πρόσφατα η κυβέρνηση έδωσε επίδομα φτώχειας 14 δολαρίων τον μήνα, σε ένα εκατομμύριο ανθρώπους μόνο. Αλλά ταυτόχρονα υποτίμησε το νόμισμα κι οδήγησε σε αύξηση των τιμών.

Το σκηνικό ολοκληρώνεται με την ύπαρξη και δράση της “Μπόκο Χαράμ”, της όχι απλώς ακραίας αλλά… ακρότατης οργάνωσης τζιχαντιστών.

ΣΥΝΕΧΕΙΣ ΕΚΛΗΣΕΙΣ ΟΗΕ ΚΑΙ UNICEF ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ…

Δραματικές εκκλήσεις κάνει ο ΟΗΕ συνέχεια, σχεδόν κάθε χρόνο, για ανθρωπιστική κρίση και λιμό σ’ αυτή τη μεγάλη χώρα της Αφρικής.

Το φθινόπωρο του 2016 η UNISEF προειδοποιούσε ότι 75.000 παιδιά κινδυνεύουν να πεθάνουν από την πείνα στην Νιγηρία μέσα στον επόμενο χρόνο, εάν η χώρα δεν λάβει ανθρωπιστική βοήθεια. Ενώ διέβλεπε ότι 400.000 παιδιά κάτω των πέντε ετών θα υποφέρουν από σοβαρό και οξύ υποσιτισμό και πάνω από 4 εκατομμύρια άνθρωποι αντιμετωπίζουν σοβαρές ελλείψεις τροφίμων.

Την άνοιξη του 2017 προειδοποιούσε πάλι ο ΟΗΕ, για τη “χειρότερη πείνα μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο”. Για επικείμενο λιμό σε 20 εκατομμύρια ανθρώπους στη Νιγηρία, το Ν. Σουδάν, την Υεμένη και τη Σομαλία. Για τη Νιγηρία ανέφερε ότι κινδυνεύουν 5 εκατομμύρια άνθρωποι.

ΚΙ ΟΜΩΣ: Η ΝΙΓΗΡΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΟ ΠΛΟΥΣΙΑ ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ

Η Νιγηρία είναι η μεγαλύτερη οικονομία της υποσαχάριας Αφρικής. Διαθέτει τεράστιο ορυκτό πλούτο. Καταρχάς διαθέτει σημαντικά κοιτάσματα πετρελαίου και είναι η πρώτη στην παραγωγή «μαύρου χρυσού» από τις χώρες της Αφρικής κι η 8η μεγαλύτερη εξαγωγέας πετρελαίου στον κόσμο. Παράγει 2.200.000 βαρέλια την ημέρα (το 2,62% της παγκόσμιας παραγωγής).

Έχει κι άλλους φυσικούς πόρους, όπως αχανείς εύφορες εκτάσεις που θα μπορούσαν να θρέψουν δεκαπλάσιους πληθυσμούς. Διαθέτει επίσης μεγάλα ποτάμια (Νίγηρας κ.ά.) που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για την ανέγερση υδροηλεκτρικών σταθμών παραγωγής Ενέργειας, καλύπτοντας επαρκώς τις τεράστιες ενεργειακές ανάγκες της χώρας.

“ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ ΤΗΣ ΑΦΘΟΝΙΑΣ”

Γιατί λοιπόν σε μια χώρα που είναι η 12η παραγωγός πετρελαίου παγκοσμίως κι ο 8ος εξαγωγός, που έχει εισπράξει πάνω από 400 δισ. δολάρια, σε 30 χρόνια, το κατά κεφαλήν εισόδημα του λαού είναι 1 δολάριο τη μέρα;

Γιατί σε μια χώρα που παράγει πάνω από 2 εκατ. Βαρέλια πετρέλαιο τη μέρα, γίνεται εισαγωγή καυσίμων και σχηματίζονται ουρές στα πρατήρια;

Οι αστοί οικονομολόγοι μπορεί να παριστάνουν ότι δυσκολεύονται να το ερμηνεύσουν και να πλασάρουν νέες λέξεις και έννοιες σαν τον τίτλο της παραγράφου. Αλλά για ένα μαρξιστή (κι ας μην είναι οικονομολόγος) οι σκέψεις είναι πιο απλές και οι αιτίες πιο προβλέψιμες.



Σ’ αυτή τη χώρα το 1% του πληθυσμού, κατέχει το 99% του πλούτου. Αυτή η ελίτ κι η κυβέρνησή της, πλουτίζει μέσω της «βιομηχανίας» του πετρελαίου (το 85% των εσόδων της χώρας είναι από το πετρέλαιο), με αποτέλεσμα να μην ασχολείται κανείς και να έχουν παραμελήσει τον τομέα της γεωργίας, τη βιομηχανική παραγωγή και την παιδεία. Τα έργα υποδομών περιορίζονται σε τομείς της οικονομίας που ευνοούν τα συμφέροντα των λίγων και εκλεκτών (μεγαλογαιοκτήμονες, επιχειρηματίες στο χώρο της Ενέργειας κ.ά.) που στηρίζουν τον εκάστοτε Πρόεδρο. Οι αστικές κυβερνήσεις, αδιαφορούν και δεν εκσυγχρονίζουν ούτε καν τα τέσσερα παλιά διυλιστήρια που υπολειτουργούν εδώ και χρόνια. Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε ακόμα την απίστευτη διαφθορά, τις τεράστιες κλοπές (από 5% έως και 30% της παραγωγής), το λαθρεμπόριο πετρελαίου, κλπ.

Και βέβαια πάνω από όλα αυτά (σαν το χέρι που κουνά τις μαριονέττες) όλη η παραγωγή και εμπορία του πετρελαίου της Νιγηρίας βρίσκεται ολοκληρωτικά στα χέρια πέντε ξένων μονοπωλίων: «Shell», «Mobil», «Chevron», «Texaco», «Agip». Το τι κάνουν εκεί, από το να ελέγχουν τον πρόεδρο και την κυβέρνηση, μέχρι να δολοφονούν ηγέτες φυλών που αντιστέκονται (όπως έχουν κατηγορηθεί), μόλυνση και καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος (25 χιλιάδες τόνοι πετρελαίου διαρρέουν κάθε χρόνο στο περιβάλλον από εκατοντάδες ατυχήματα), δηλητηρίαση του νερού από τη μόλυνση κλπ, δεν χρειάζεται μεγάλη φαντασία για να το αντιληφθεί κανείς.

ΕΠΟΜΕΝΩΣ;

Επομένως όλα στη Νιγηρία κινούνται όμορφα και καλά. Έχουν «δημοκρατία», αφού η κυβέρνηση ανήκει στις εταιρείες πετρελαίου. Έχουν «ανοιχτή οικονομία» αφού όλο το πετρέλαιο το ελέγχουν Αμερικάνικες εταιρείες. Άρα δε συντρέχει κανένας λόγος ανησυχίας. Ούτε “ανθρωπιστική”, ούτε “βοήθεια” λοιπόν. Αν κάνουν να κουνηθούν όμως, τότε «μπορεί» να χρειαστεί.

ΠΗΓΕΣ

Bloomberg BBC tvxs Ριζοσπάστης

http://www.katiousa.gr 

Λαϊκή Συσπείρωση: Οι ανακαλύψεις και το όραμα της υποψήφιας με τη ΝΔ κας. Κράτσα

Η Λαϊκή Συσπείρωση της Αλ. Μπαλού σε ανακοίνωσή της και με αφορμή την παρουσίαση της υποψηφίας της ΝΔ στην Κεφαλονιά,  καυτηριάζει τις θέσεις της για «τις επενδύσεις του Εμίρη του Κατάρ» ανάμεσα στα άλλα.

Η ανακοίνωση της ΛΑΣΥ είναι η ακόλουθη:
Η κυρία Κράτσα, υποψήφια Περιφερειάρχης Ιονίων νησιών με την ΝΔ, στην πρόσφατη εκδήλωση της παρουσίασης της υποψηφιότητάς της στην Κεφαλονιά,  εντόπισε τα «μεγάλα» και «ζωτικά» προβλήματα του συγκεκριμένου νομού και των Ιονίων Νησιών συνολικότερα. Αυτά είναι «….η προώθηση της καινοτομίας, η προσαρμοστικότητα και οι επενδύσεις στις νέες τεχνολογίες… η βαριά φορολογία που έβαλε φρένο σε μεγάλες επενδυτικές δυνατότητες (;), η χαμηλή θέση της Περιφέρειας στην ανταγωνιστικότητα του τουρισμού, η διάβρωση των ακτών, η ενίσχυση της εξωστρέφειας κ.α.»
Η κυρία Κράτσα αφού ανακάλυψε ξαφνικά να «..Νιώθει ότι οφείλει στα Επτάνησα…» δεσμεύτηκε να «…τα οδηγήσει στην εξωστρέφεια και σε ευρωπαϊκούς δρόμους…», ενώ εμφαντικά δήλωσε ότι επενδύσεις όπως αυτή του Εμίρη Αλ Θάνι από το Κατάρ που ναυάγησε, δεν θα την άφηνε να πάει χαμένη.
Ως Λαϊκή Συσπείρωση μέχρι σήμερα και με βάση τα βάσανα που βιώνει ο λαός των νησιών μας και ιδιαίτερα η σεισμόπληκτη Κεφαλονιά, είχαμε την εντύπωση ότι τα βασικά προβλήματά του ήταν οι τραγικές συνθήκες και η μεγάλη έλλειψη προσωπικού στις βασικές υποδομές και υπηρεσίες υγείας, παιδείας, πρόνοιας, τα ερείπια και οι διαλυμένες σεισμόπληκτες υποδομές (δημόσια κτίρια, δρόμοι, εργατικές κατοικίες κ.α.), τα ανύπαρκτα έργα αντισεισμικής, αντιπυρικής και  αντιπλημμυρικής προστασίας και ασφάλειας, οι υποβαθμισμένες υπηρεσίες και υποδομές στον αθλητισμό- πολιτισμό, οι προβληματικές και πανάκριβες ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, τα τσακισμένα δικαιώματα και οι εξανεμισμένες αμοιβές των εργαζομένων, οι εργασιακές σχέσεις γαλέρας που βιώνουν, η ενεργειακή φτώχεια και η δυσβάσταχτη κρατική και δημοτική φορολογία που τους έχει επιβληθεί, με το μενού να περιλαμβάνει ακόμη και για ελάχιστα ποσά πλειστηριασμούς και κατασχέσεις, κ.α.
Το γεγονός ότι όλα τα παραπάνω προβλήματα  και προτεραιότητες δεν εντάσσονται στην ατζέντα της κ. Κράτσα, καταδεικνύει εκκωφαντικά για ποια «ανάπτυξη» μιλάει και ποιος πραγματικά την ενδιαφέρει. Την ενδιαφέρει η ανάπτυξη των εμίρηδων, των μεγάλων ενεργειακών κολοσσών που έχουν βάλει πόδι στην περιοχή, των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων στον τουρισμό, στα απορρίμματα στο νερό κ.α., που μέσα από τους όρους του ανταγωνισμού που θα τους εξασφαλίσει η  κ. Κράτσα θα συνθλίψουν κάθε λαϊκή ανάγκη στις μυλόπετρες της κερδοφορίας τους.  Το «όραμα» της κ. Κράτσα είναι  η επιτομή του προγράμματος της Ν.Δ. που την εξειδικεύει περιφερειακά και αποτελεί στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου και της Ε.Ε. Με αυτήν την έννοια η «…τεράστια προστιθέμενη αξία στα Επτάνησα…» που θα δώσει η κ. Κράτσα κατά τον Βουλευτή της Ν.Δ. κ. Κεφαλογιάννη, παίρνει συγκεκριμένο περιεχόμενο, που είναι η θυσία των λαϊκών αναγκών για τα κέρδη των λίγων και χορτάτων. Τίποτα καινούργιο λοιπόν δεν έρχεται να προσθέσει. Στις ίδιες ράγες πορεύτηκαν η προηγούμενη περιφερειακή αρχή της ΝΔ και η σημερινή του ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΕ. Παρά τις επιμέρους διαφορές τους ενώνονται στο κύριο, στην υπηρέτηση πρώτα των συμφερόντων των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και για το λαό τα περισσεύματα. Για αυτό και οι αντιπαραθέσεις τους είναι αποπροσανατολιστικές  και έχουν να κάνουν με τη διεκδίκηση της διαχειριστικής καρέκλας.
Ο λαός όταν ακούει από τους τοπικούς εκπροσώπους των κυβερνήσεων που ευθύνονται για όλα τα δεινά που του έχουν συσσωρεύσει ότι θα «..δώσουνε στα Επτάνησα την χαμένη τους υπερηφάνεια…» πρέπει να τους τιμωρήσει.
Να τραβήξει το δικό του δρόμο, αυτόν της διεκδίκησης των αποκλειστικά δικών του αναγκών που θυσιάζονται για τα «υπερήφανα» κέρδη της πλουτοκρατίας. Η απάντηση να είναι μια. Ισχυρό λαϊκό κίνημα, ισχυρή η Λαϊκή Συσπείρωση για ισχυρή Λαϊκή αντιπολίτευση για να είναι τελικά ισχυρός ο λαός και οι εργαζόμενοι απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση που δέχονται.

---

Επικό τρολάρισμα με «ανθρωπιστικό» φορτίο κοκαΐνης!

 (vid)

Κολομβιανός τρολάρει Γκουαϊδό και ΗΠΑ, αυτοανακηρύσσεται «πρόεδρος» δεσμευόμενος ότι θα διώξει τις αμερικανικές βάσεις απ’ τη χώρα και υπόσχεται την κατεπείγον αποστολή «ανθρωπιστικής βοήθειας» ναρκωτικών προς τις ΗΠΑ!

Μπορεί η Κολομβία να πρωτοστατεί μεταξύ των χωρών της Λατινικής Αμερικής στην προώθηση του πραξικοπήματος του Χουάν Γκουαϊδό με τη στήριξη των ΗΠΑ, ο λαός της όμως δεν ευθυγραμμίζεται με αυτά τα κελεύσματα και εκφράζει την αντίθεσή του με τους πιο πρωτότυπους τρόπους.

Ο Κολομβιανός Αλεχάντρο Μουνιόθ, αποφάσισε να «μιμηθεί» το παράδειγμα του ηγέτης της αντιπολίτευσης της Βενεζουέλας, και να αυτοανακηρυχθεί και ο ίδιος «μεταβατικός» πρόεδρος της χώρας του.

Ο νέος πρόεδρος προχώρησε άμεσα σε εξαγγελίες προς το λαό, όπως τη διασφάλιση της ειρήνης και την απομάκρυνση των εννέα βάσεων των ΗΠΑ που υπάρχουν στο έδαφος της Κολομβίας.

Στη συνέχεια, ο Μουνιός υποσχέθηκε πως θα στείλει ένα επείγον «ανθρωπιστικό» φορτίο με … ναρκωτικά στις ΗΠΑ, αφού η χώρα έχει τη μεγαλύτερη κατά κεφαλήν κατανάλωση ναρκωτικών στον κόσμο.

Δεσμεύτηκε πως θα υπάρξει και άλλη ανθρωπιστική βοήθεια στο μέλλον, αλλά και σύναψη οριστικής ειρήνης, ώστε τα παιδιά τους να μην είναι πια θύματα πολέμου, εισβάλλοντας μετά σε σούπερ μάρκετ και σχολεία πυροβολώντας.

Σε κάποιο από τα βίντεο μάλιστα, ο νέος πρόεδρος προσπαθεί να πείσει κι έναν μέλος των σωμάτων ασφαλείας που παρίσταται, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία.

Το μόνο που ξεχωρίζει την τρολιά του Μουνιός από την αυτοανακήρυξη του ίδιου του Γκουαϊδό, είναι πως ο πρώτος δε διαθέτει αναγνώριση από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της,

ούτε μια πολεμική και προπαγανδιστική μηχανή έτοιμη να τον επιβάλλει στις συνειδήσεις των συμπατριωτών του και της διεθνούς κοινής γνώμης.

Το ζήτημα είναι πότε θα αποφασίσουν οι λαοί, τόσο στη Λατινική Αμερική, όσο και στον υπόλοιπο κόσμο, να αυτοανακηρυχθούν πρωταγωνιστές της ζωής και της μοίρας τους, στέλνοντας στον κάλαθο των αχρήστων τους ιμπεριαλιστές και τις μαριονέτες τους.

Επικό τρολάρισμα με «ανθρωπιστικό» φορτίο κοκαΐνης

Πηγή: Κατιούσα

“Ο αγώνας είναι τάξη εναντίον τάξης” – Παρέμβαση των Νέων Κομμουνιστών της Λυών στο πλευρό των απεργών της Bayer

Κατιούσα

To μήνυμα πως η ταξική πάλη είναι ζωντανή και παρούσα έστειλαν το Σάββατο μέλη της Κομμουνιστικής Νεολαίας Λυών, συμπαραστεκόμενοι στους απεργούς του φαρμακευτικού κολοσού Bayer στη Βιλφράνς. Οι εργαζόμενοι πραγματοποίησαν περιφρούρηση έξω από το εργοστάσιο, με την εργοδοσία να απαντά καταθέτοντας μηνύσεις ενάντια στους συνδικαλιστές της CGT με στόχο το σπάσιμο της περιφρούρησης.
Σε ανακοίνωσή της η Κομμουνιστική Νεολαία συνέκρινε την πρακτική της γερμανικής εταιρείας με εκείνη των ναζί που έστελναν τα τάγματα εφόδου κατά απεργών τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’30. Καταλήγουν με συνθήματα που δηλώνουν την αποφασιστικότητά τους να συνεχίσουν τον αγώνα:
Ενάντια στη συνδικαλιστική καταπίεση και τη δικτατορία των μονοπωλίων: Συνεχίζουμε τη μάχη!
Ο αγώνας είναι τάξη εναντίον τάξης!

Ένας εργάτης απαντά στον πρόεδρο του ΣΕΒ: Ανιστόρητη ουτοπία είναι να πιστεύει ότι ο εργάτης θα μείνει στα ψίχουλα και τα πράγματα θα μείνουν ως έχουν

Κατιούσα

Μπορεί στους Ιδιωτικούς Υπαλλήλους, οι μπράβοι και οι εργοδότες να μην επέτρεψαν τη διεξαγωγή ενός καθαρού, δημοκρατικού Συνεδρίου με πραγματικούς εργάτες-αντιπροσώπους, όπου δε γίνεται αυτό όμως, όπου δεν μπορούν να παρέμβουν για να αλλοιώσουν το συσχετισμό και να ματαιώσουν τα Συνέδρια, βλέπουν την εργατική τάξη να τους γυρνάει την πλάτη.
Την περασμένη Κυριακή ολοκλήρωσε τις εργασίες του στη Χαλκίδα το 30ό Συνέδριο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργατοτεχνιτών και Υπαλλήλων Γάλακτος Τροφίμων και Ποτών, εκλέγοντας αντιπροσώπους για τη ΓΣΕΕ -εν όψει του Συνεδρίου της Ομοσπονδίας το Μάρτη. Η ΔΑΣ εξέλεξε 14 από τα 15 μέλη της διοίκησης, αυξάνοντας τους αντιπροσώπους της από 93 σε 133. Οι “Δημοκρατικές Δυνάμεις” της ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ ενωμένες, έβγαλαν μόλις 1 έδρα και 9 αντιπροσώπους (από 12). Η ΔΑΣ εξέλεξε και τους 4 αντιπροσώπους για το Συνέδριο της ΓΣΕΕ.

Μια χαρακτηριστική γεύση από τις εργασίες του Συνεδρίου μπορεί να πάρει κανείς με ένα απόσπασμα από την ομιλία του Βασίλη Παπαγεωργίου, μέλους της απεργχόμενης διοίκησης, που απαντά στον πρόεδρο του ΣΕΒ, δηλαδή στον πραγματικό ταξικό εχθρό και όχι το πολιτικό του προσωπικό, σχολιάζοντας τι είναι ουτοπικό και τι όχι.

Ο πρόεδρος του ΣΕΒ, ο Φέσσας, είχε πει ότι οποιαδήποτε επιστροφή στο καθεστώς των εργασιακών ρυθμίσεων που ίσχυε πριν από την κρίση, αποτελεί ανιστόρητη ουτοπία. Εμείς οι εργαζόμενοι με το συνέδριο αυτό, λέμε στο Φέσσα και την τάξη του: ανιστόρητη ουτοπία είναι να πιστεύει ότι θα μείνουν τα πράγματα ως έχουν και ότι ο εργαζόμενος, ο παραγωγός όλου του πλούτο, ο πρωταγωνιστής της κοινωνικής ζωής, θα μείνει στη φτώχια, στα ψίχουλα, και ότι οι βιομήχανοι, τα παράσιτα, οι κηφήνες θα ζούνε στα λούσα.
Αυτό θα το αλλάξουμε, θέλουνε δε θέλουνε, η κοινωνική εξέλιξη δεν πρόκειται να κάνει πίσω. Κι όσο πιο γρήγορα το αντιληφθούν και οι εργαζόμενοι, τόσο το καλύτερο για όλους μας.

ΤΕ Εύβοιας του ΚΚΕ: Ανακοίνωση για το αντικομμουνιστικό παραλήρημα του Τζήμερου σε σύναξη στη Χαλκίδα

Από iraklis3

Σε ανακοίνωσή της η Τομεακή Επιτροπή Εύβοιας του ΚΚΕ για το αντικομμουνιστικό παραλήρημα του Τζήμερου σε σύναξη στη Χαλκίδα αναφέρει:
«Για άλλη μια φορά ο Θάνος Τζήμερος, πρόεδρος του μορφώματος “Δημιουργία Ξανά”, εκτόξευσε τον αντικομμουνιστικό του οχετό απέναντι στο ΚΚΕ, από την ομιλία του στη σύναξη συγγενών και φίλων την Κυριακή το βράδυ στη Χαλκίδα.
Είναι φανερό ότι μπροστά στη δυναμική συσπείρωσης και συστράτευσης με το ΚΚΕ εργαζομένων, λαϊκών ανθρώπων, οι εχθροί του εργαζόμενου λαού ενοχλούνται.
Με καταμερισμένους ρόλους η μεγαλοεργοδοσία έχει ξαμολύσει τους ανθρώπους της για να ανακόψουν αυτήν τη δυναμική.
Σε αυτή την επιχείρηση έχει περίοπτη θέση ο Τζήμερος, γνωστός αντικομμουνιστής, εχθρός των αγώνων του λαού, σε διατεταγμένη υπηρεσία κατ’ επανάληψη να προκαλεί, να δημιουργεί επεισόδια εκφράζοντας το μίσος του απέναντι στο εργατικό – λαϊκό κίνημα. Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τη θρασύδειλη και τραμπούκικη συμπεριφορά του σε συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Αττικής, ο οποίος, αφού πρώτα έσκισε αφίσες που καλούσαν τους εργαζόμενους σε απεργία, στη συνέχεια προπηλάκισε και χτύπησε την Αλεξάνδρα Μπαλού, περιφερειακή σύμβουλο της “Λαϊκής Συσπείρωσης” και στέλεχος του ΚΚΕ.
Τώρα ήρθε στη Χαλκίδα για να μιλήσει για παθογένειες της χώρας που οδήγησαν στην κρίση και στα μνημόνια. Παθογένεια χαρακτηρίζει το δικαίωμα των απόμαχων της δουλειάς να έχουν μια αξιοπρεπή σύνταξη. Παθογένεια χαρακτηρίζει να έχει ο εργαζόμενος λαός ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι του, το δικό του σπίτι, χωρίς να αναγκάζεται να το χρυσοπληρώνει σε τράπεζες και ΕΝΦΙΑ. Αναπαράγει όλη την αντιδραστική σαβούρα του συστήματος της εκμετάλλευσης που φορτώνει στο λαό τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης και της ανάπτυξης που προϋποθέτει τσακισμένα τα λαϊκά δικαιώματα για να κερδοφορούν οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι.
Γι’ αυτό επιτίθεται στο ΚΚΕ με τα περί “θεσμικής ανομίας που διακρίνει τη χώρα και μήτρα της είναι το ΚΚΕ”! Γιατί αυτό που υπηρετεί είναι όλο το αντεργατικό – αντιλαϊκό θεσμικό πλαίσιο που έχουν φροντίσει για λογαριασμό του κεφαλαίου να νομοθετήσουν και υλοποιήσουν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ χθες, του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα που το επεκτείνει παρά τις φανφάρες περί “επιστροφής στην κανονικότητα”.
Το επιβεβαιώνει άλλωστε και το ακροατήριο που του έστησαν στελέχη της ΝΔ, με πρώτο και καλύτερο τον πρόεδρο της ΝΟΔΕ Εύβοιας.
Επιτίθεται στο ΚΚΕ γιατί από θέσεις αρχής το ΚΚΕ υπερασπίζεται τα λαϊκά συμφέροντα, γιατί αμφισβητεί το νόμο της ζούγκλας, αμφισβητεί τη θυσία των σύγχρονων αναγκών του λαού για να κερδοφορούν οι λίγοι.
Καλούμε τους εργαζόμενους, το λαό της περιοχής, να απομονώσει όσους προσπαθούν είτε με ωμό είτε με εκλεπτυσμένο αντικομμουνισμό, να επιτεθούν στο ΚΚΕ. Υπάρχει πείρα ότι ο αντικομμουνισμός είναι προπομπός για ένταση της επίθεσης στα εργατικά – λαϊκά δικαιώματα.
Δεν θα τους περάσει! Η συμπόρευση με το ΚΚΕ θα εκφραστεί ακόμα πιο δυναμικά και μαζικά στους καθημερινούς αγώνες και στις εκλογές.
Οι άνθρωποι του μόχθου έχουν επιλογή: Να ενισχύσουν το ΚΚΕ παντού! Για να δυναμώσει η διεκδίκηση, η λαϊκή πάλη με οδηγό τις σύγχρονες ανάγκες, για να βαδίσουμε ακόμα περισσότεροι το μοναδικό φιλολαϊκό δρόμο που συμφέρει τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία στην κατεύθυνση ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής και των πολιτικών της εκφραστών.
Να απομονώσουν κάθε λογής Τζήμερους, να γκρεμίσουν από την 3η θέση τη ναζιστική εγκληματική συμμορία της Χρυσής Αυγής».

ΟΧΙ ΣΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΧΩΡΩΝ ΧΡΗΣΗΣ ΟΥΣΙΩΝ

ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΚΕΡΚΥΡΑΣ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

 

         

 

 

 

ΟΧΙ ΣΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΧΩΡΩΝ ΧΡΗΣΗΣ ΟΥΣΙΩΝ ΚΑΙ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗΣ ΑΠΟ ΙΔΙΩΤΕΣ

   Το παράρτημα Κέρκυρας του Εθνικού Συμβουλίου κατά των Ναρκωτικών (ΕΣΥΝ) καταγγέλλει το νέο επεισόδιο της εφαρμοζόμενης εδώ και δεκαετίες εγκληματικής πολιτικής στο ζήτημα των ναρκωτικών. Η κυβέρνηση με το πρόσχημα της προφύλαξης των τοξικοεξαρτημένων από λοιμώξεις και την προστασία της δημόσιας υγείας, προχωράει στο απάνθρωπο μέτρο της δημιουργίας «χώρων εποπτευόμενης χρήσης ναρκωτικών ουσιών» (shooting rooms=χώροι να τρυπιέσαι) καθώς και στη θεσμοθέτηση της δυνατότητας υλοποίησης προγραμμάτων απεξάρτησης από ιδιώτες, ΜΚΟ κλπ. Με τις επιλογές αυτές:

Ø  Καταδικάζει τους χρήστες στη διά βίου υποκατάσταση, μέσα σε χώρους εποπτευόμενης χρήσης (ΧΕΧ), μέχρι το θάνατό τους και τους αποτρέπουν από τη διεκδίκηση μιας άλλης πορείας στη ζωή τους, οριστικής απεξάρτησης, απαλλαγής από τα ναρκωτικά!

Ø  Εξυπηρετεί οικονομικά συμφέροντα ιδιωτών και ΜΚΟ ώστε να κερδίζουν με τις επενδύσεις τους και σε αυτόν τον τομέα! 

Ø  Οδηγεί στην αύξηση της χρήση της ηρωίνης, στην αποθάρρυνση της ένταξής των χρηστών σε πρόγραμμα θεραπείας και στο να ενισχυθούν τοπικά νέες "πιάτσες"! Για όλα αυτά η εμπειρία από την εφαρμογή αντίστοιχων πολιτικών είναι αποκαλυπτική!

ΕΞΑΡΤΗΣΗ … ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΝΤΙΛΑΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ!

   Η κατάσταση αυτή βέβαια δεν είναι καθόλου τυχαία. Συμβαδίζει με την πολιτική επιλογή που έχει υιοθετηθεί και η οποία υποστηρίζει τη διαχείρισης του προβλήματος των ναρκωτικών μέσα από την ενίσχυση προγραμμάτων χορήγησης υποκατάστατων. Συμβαδίζει δηλαδή με τα λογική της συμβίωσης με το πρόβλημα μέσα από τη λεγόμενη προσπάθεια «μείωσης της βλάβης» και με την ανάπτυξη βέβαια και της σχετικής επιχειρηματικότητας!

   Έτσι μετά την υποχρηματοδότηση της πρόληψης (π.χ. ΔΗΜΟΠ «ΝΙΚΟΣ ΜΩΡΟΣ» στο νησί μας) και των προγραμμάτων απεξάρτησης, την στελεχική αποδυνάμωση των δομών τους, τη μη δημιουργία νέων ή τη μη αναγνώριση και θεσμοθέτησή υπαρχόντων (βλέπε «ΔΙΑΠΛΟΥΣ» στην Κέρκυρα), τη σταδιακή προώθηση της αποποινικοποίησης των ναρκωτικών ουσιών (νόμος για τη θεραπευτική κάνναβη) και την σταθερή ενίσχυση των προγραμμάτων χορήγησης ουσιών τώρα έρχονται να ιδιωτικοποιήσουν την απεξάρτηση και να δημιουργήσουν χώρους χρήσης ουσιών!

ΟΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΥΤΗΣ!

   Η κυβέρνηση με τα μέτρα αυτά έρχεται να ολοκληρώσει μια (ακόμη) βρώμικη αποστολή, που συζητιέται εδώ και 15 χρόνια και οι προηγούμενες κυβερνήσεις δεν είχαν τολμήσει να την υλοποιήσουν. Ωστόσο στο έργο της αυτό δεν είμαι μόνη αφού έχει την υποστήριξη της ΝΔ, του ΚΙΝΑΛ, της ΕΝΩΣΗΣ ΚΕΝΤΡΩΩΝ ακόμη και της φασιστικής ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Έχει ακόμη τη στήριξη και των υποψηφίων δημάρχων Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ και του ΚΙΝΑΛ.

               

ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ Ο ΑΓΩΝΑΣ!

    Το παράρτημα Κέρκυρας του ΕΣΥΝ θεωρεί ότι είναι μονόδρομος η αγωνιστική αντιμετώπιση των απάνθρωπων τελευταίων μέτρων από τη νεολαία και τους μαζικούς κοινωνικούς φορείς. Δεν πρέπει να υπάρξει κανένας συμβιβασμός και καμία υποχώρηση στο θανατηφόρο και καταστροφικό δρόμο που ακολουθείται όλο και πιο έντονα!

·        Καταγγέλλουμε τους εγκληματικούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης για δημιουργία χώρων ελεγχόμενης χρήσης ουσιών, χώρων ζωντανών νεκρών!

·        Παλεύουμε για μια κοινωνία ελεύθερη από όλα τα ναρκωτικά και όχι με νομιμοποιημένα τα ναρκωτικά υπό κρατική επίβλεψη και εποπτεία!

·        Διεκδικούμε ολόκληρη ζωή για τη νεολαία μας, με ικανοποιημένες τις ανάγκες της και τα δικαιώματά της!

·        Διεκδικούμε ενίσχυση και επέκταση των δημόσιων δωρεάν κρατικών δομών, πρόληψης, θεραπείας και επανένταξης, για την τοξικοεξάρτηση, με κρατική χρηματοδότηση και προσλήψεις μόνιμου προσωπικού.

·        Παλεύουμε για την ενίσχυση των δομών που λειτουργούν στο νησί μας («ΔΙΑΠΛΟΥΣ», ΔΗΜΟΠ «ΝΙΚΟΣ ΜΩΡΟΣ», ΟΚΑΝΑ).

      Κέρκυρα 25-2-2019

              ο πρόεδρος                               η γραμματέας

           Κώστας Ρούσσινος                              Έφη Κάντα