ΗΠΑ: Δύο ανήλικες νεκρές από σφαίρες σε λύκειο

• 

Δύο ανήλικα κορίτσια, ηλικίας 15 ετών, σκοτώθηκαν την Παρασκευή από πυροβολισμούς σε λύκειο στην Αριζόνα, σύμφωνα με την τοπική αστυνομία. Οι αρχές επισημαίνουν ότι πρόκειται για «μεμονωμένο περιστατικό».
Τα δύο θύματα εντοπίστηκαν η μία κοντά στην άλλη κι ένα όπλο βρέθηκε σε κοντινή απόσταση από τις σορούς, σύμφωνα με την αστυνομία. Αμφότερα τα δύο κορίτσια τραυματίστηκαν θανάσιμα από σφαίρες. Αδιευκρίνιστα παραμένουν τα αίτια της τραγωδίας στο Λύκειο Ιντιπέντενς. Αστυνομικοί περικύκλωσαν το συγκρότημα αμέσως μετά το περιστατικό που σημειώθηκε σε προαύλιο χώρο εντός του λυκείου.

ΚΕΡΚΥΡΑ-Πολύμορφες δράσεις

Πολύμορφες δράσεις ανέπτυξαν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στην Κέρκυρα την

Παρασκευή 12 Φλεβάρη στα πλαίσια στήριξης των κινητοποιήσεων των αγροτών

και εν όψη του μεγάλου πανελλαδικού συλλαλητηρίου στην Αθήνα. Ένα πούλμαν

από την Κέρκυρα συμμετέχει στην πανελλαδική κινητοποίηση μαζί με χιλιάδες

αγρότες από όλη την Ελλάδα αλλά και χιλιάδες εργαζόμενους που τους

συμπαραστέκονται ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ.

Οι εργαζόμενοι στο πλευρό των αγροτών απαιτούν την απόσυρση του

αντιασφαλιστικού σχέδιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Το σχέδιο αυτό αφορά

όλους τους εργαζόμενους, τους μικρομεσαίους αγρότες, τους

αυτοαπασχολούμενους, τους μικροεπαγγελματίες. Η συμμαχία όλων αυτών είναι

που θα δώσει την απάντηση, τη λύση, στο δρόμο της ανατροπής.

Το πρωί της παρασκευής οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ ανάρτησαν ένα μεγάλο

πανό στο κέντρο της πόλης και συγκεκριμένα στον κόμβο της πλατείας ΣΑΡΟΚΟ, ενώ

μοιράστηκαν ανακοινώσεις, έγιναν εξορμήσεις σε χώρους δουλειάς και συζητήσεις

με δεκάδες εργαζομένους.

Το απόγευμα πραγματοποιήθηκε δυναμικό συλλαλητήριο στους κεντρικούς

δρόμους της πόλης όπου ακούστηκαν συνθήματα στήριξης των αγώνων των

αγροτών και καλέσματα στη δράση και τη συμμετοχή στον σκληρό αγώνα που

απαιτείται για την αναχαίτιση και την ανατροπή της πολιτικής που εφαρμόζει η

κυβέρνησης ως ο καλύτερο συνεχιστής των προηγούμενων.

Αν η κυβέρνηση τολμήσει να φέρει το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο στη

Βουλή απαντάμε με 48ωρη Πανελλαδική - Πανεργατική Απεργία που πρέπει να

είναι ακόμη μεγαλύτερη από την προηγούμενη. Η απεργία είναι όπλο στα χέρια

μας.

13/02/2016 

Τσιατσιαλίατς

 Τσιατσιαλίατς

Γκλιν-γκλον: μα δεν το ακούς κι εσύ σύντροφε;
Μην είναι τα τιμαλφή που παίρνουν από τους πρόσφυγες ως ενέχυρο για την είσοδό τους στην πολιτισμένη Ευρώπη;
Μην είναι ο ήχος από τα δις ευρώ που πρέπει να περικοπούν από τις συντάξεις;
Μα όχι σύντροφε, είναι ο ήχος της κατσαρόλας και του κινήματος που πάει να ρίξει την αριστερή μας κυβέρνηση. Δεν είδες που τα γράφει ο Καρτερός; Είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνεις το επίδικο, το διακύβευμα κι άλλα τέτοια αμφιθεατρικά;
Κι εγώ αναρωτιέμαι από πότε ο Σύριζα είναι ενάντια στα κινήματα της κατσαρόλας και αν θυμάμαι λάθος ότι τα υποστήριζε στο Αργεντινάσο, με τα ελικόπτερα (να δεις που ούτε με τους αγανακτισμένους θα ήταν, εγώ θυμάμαι λάθος). Βρε ΟΥΣΤ.

Όλα τα σκυλιά στην πίστα.
Και δεν εννοώ προφανώς τους Κρητικούς αγρότες, που πήγαν το βράδυ στα κλαρίνα, αλλά τα λυσσασμένα του διαδικτύου, που χύνουν το δηλητήριό τους από οθόνης και γίνονται ρεζίλι των σκυλιών με τη γραφικότητά τους.

Το Μακελειό του Χίου (όπως λέμε "η καταστροφή της Χίου") είδε τις κόκκινες σημαίες του Συνδικάτου Οικοδόμων και τους βάφτισε μπολσεβίκους που αμαυρώνουν το συλλαλητήριο!
Αλλά το θέμα δεν είναι αυτό. Το πρόβλημα είναι πως οι Συριζαίοι δεν κάνουν ούτε για μενσεβίκοι

Το έγκυρο Newsit του Ευαγγελάτου έγραψε ότι οι πρώτες εντάσεις στο Σύνταγμα την Παρασκευή ξεκίνησαν μετά την ομιλία του Κουτσούμπα. Κανονικά, θα έψαχνα να βρω ποια μπορεί να ήταν η μυστική φράση-κλειδί του ΓΓ που έδωσε το σύνθημα για την επίθεση (πχ η Παπαρήγα η καλή). Έλα όμως που δεν υπήρχε καμία απολύτως ομιλία Κουτσούμπα! Και μένεις εσύ τώρα με την απορία για το συντάκτη αν είναι φτηνός προβοκάτορας ή αγνός βλαξ, που δεν μπορεί να ξεχωρίσει τις δηλώσεις από μια ομιλία και αναπαράγει ότι πετύχει σε διαδικτυακές χαβούζες.

Και μιας και το έφερε ο λόγος για αυτές. Μία γνωστή τέτοια τερμάτισε τη λογική εγκαλώντας το ΚΚΕ πως δεν αρθρώνει ξεκάθαρο λόγο στους αγρότες, δεν προωθεί τη δική του πολιτική πρόταση κι άλλα τινά παρόμοια, που αν τα έκανε θα ούρλιαζαν για σεχταρισμό, μαξιμαλισμό και δε συμμαζεύεται. Το ζήτημα δεν είναι δεξιά ή αριστερά, μετωπικά ή πιο σφιχτά. Το ζήτημα είναι "οι άλλοι όπως βαδίζουν, εμείς ανάποδα" για να φαίνεται πως κάνουμε κριτική, ακόμα κι αν αυτή λέει πως θα έπρεπε -ξέρω 'γω- να μπει ως άμεσος στόχος η κολεκτιβοποίηση.

Ο κόσμος
Καταρχάς, όλα τα λεφτά ήταν στην προσυγκέντρωση στην πλατεία Βάθη, με φόντο το καλοκαιρινό Υπουργείο και τους τζαμάδες που έριχναν εκείνη την ώρα στο δρόμο θρύψαλλα κι υπολείμματα από τα παράθυρα του κτιρίου, για να τα αντικαταστήσουν με καινούρια.

Κατά τα άλλα.
Δεν είναι κάτι καινούριο, αλλά είναι πάντα εντυπωσιακό να βλέπεις τις προσυγκεντρώσεις να "σπάνε" στα δύο και να ανεβαίνουν παράλληλα, από Σταδίου και Πανεπιστημίου, προς το Σύνταγμα, λες και έκαναν άμιλλα. Το οποίο Σύνταγμα γέμισε περιμετρικά, ενώ υπήρχε κι ένα μικρό βάθος στην Αμαλίας προς την Ακρόπολη.

Ας σημειωθεί πάντως ότι δεν μπορούν να μπουν ως μέτρο σύγκρισης προηγούμενα πανελλαδικά συλλαλητήρια. Αφενός γιατί ο χρόνος οργάνωσης και προετοιμασίας ήταν ελάχιστος κι η κινητοποίηση σχετικά χαλαρή (μπορεί να κρατάμε δυνάμεις για κάτι αντίστοιχο το επόμενο διάστημα). Αφετέρου γιατί όλη σχεδόν η Βόρεια Ελλάδα έμεινε στη βάση της, για να πάει σήμερα στην εκδήλωση για τη μάχη της Φλώρινας.

Φιλική συμμετοχή είχαν δυνάμεις του εξωκοινοβουλίου, που ωστόσο δεν κινητοποίησαν ούτε την οργανωτική τους. Ενώ ο Redfly έλεγε πως στην Πάτρα δεν έχουν τέτοια χάλια και πως εδώ με τόσα πανό, σε λίγο θα πρέπει να προσλάβουν άτομα για να τα κρατάνε.

Τα συνθήματα

Μια σχετικά καλή διασκευή που άκουσα από τη Σπουδάζουσα (δεν ξέρω όμως ποιος το έβγαλε)
Χωρίς εσένα δε γίνεται σπορά
Αγρότη μπορείς χωρίς τον τσιφλικά

Κι επίσης
Τώρα με τα πόδια, μετά με τα τρακτέρ
Αν δε δικαιωθούμε, θα γίνει Κιλελέρ

Παρεμπιπτόντως, κάποια κυβερνητικά εξυπνοπούλια στο τουίτερ απορούσαν με τη μορφή του Μαρίνου Αντύπα σε κάποια αγροτικά λάβαρα και διασκέδαζαν την άγνοιά τους με Σεφερλίδικα σχόλια του στιλ: σε ποιο μαγαζί τραγουδάει.
Το θέμα είναι πως στην προσπάθεια και με το ζήλο τους να ανακαλύψουν φασίστες και χρυσαυγίτικο δάχτυλο στις αγροτικές κινητοποιήσεις γίνονται χειρότεροι από τους νεοναζί.

Η Καρδιτσιώτικη νότα
Από την ομιλία του Μπούτα κράτησα μια ξώφαλτση αναφορά στα τρία-τέσσερα μπλόκα σε όλη τη χώρα, που κουράστηκαν και απείχαν, αλλά δεν τους κακίζουμε. Και προφανώς την καρδιτσιώτικη προφορά: υπουδουχή, μνημόνιου και πολλά άλλα.
Το καλύτερο όμως το είδα σε μια πλακέτα, που έδωσε και τον τίτλο του σημερινού κειμένου.
Τσιατσιαλίατς λέμε. Και σοσιαλίατς, μπορώ να σου πω.

Η στάση των ΜΜΕ
Τα οποία (υπερ)κάλυψαν το διήμερο σε βαθμό γραφικότητας, αν συνεκτιμήσει κανείς πως έκαναν γαργάρα διάφορες αντίστοιχες κινητοποιήσεις τα προηγούμενα χρόνια.
Από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα ήταν ένα αφιέρωμα της Καθημερινής στον Μπούτα κι ένα τηλεοπτικό ρεπορτάζ στο δελτίο ειδήσεων του Σταρ για τις κατσούνες, τα σαρίκια και την αντίστοιχη ορολογία των Κρητικών (και όχι μόνο) αγροτών.

Απόηχος κι απολογισμός
Την πρώτη μέρα ο ενθουσιασμός ήταν διάχυτος κι υπήρχε μια γενικότερη αίσθηση πως η επανάσταση θα έχει βαριά, βλάχικη προφορά, θα μυρίζει κατσικίσιο γάλα (για τον Οβελίξ) και Θεσσαλία αντί για τη μούχλα των πόλεων, θα έχει τους χυμούς και τα χρώματα της φύσης, και αγροτικές πολιτοφυλακές να παίρνουν στο κυνήγι τα ΜΑΤ.

Τη δεύτερη μέρα σε κάποιους σφους φώλιαζε ένας προβληματισμός για τη συνέχεια και για το αν χρειαζόταν/μπορούσε να γίνει κάτι παραπάνω, πιο δυναμικό, λιγότερο συμβατικό, για να μη φύγουν κι οι αγρότες απογοητευμένοι, με άδεια χέρια. Με άλλα λόγια, είναι ζήτημα αν αυτή η κορύφωση σηματοδοτεί την αρχή του τέλους -όπως υπολογίζει η κυβέρνηση- ή αν οι αγρότες θα κρατήσουν ανοιχτό το μέτωπο, για να κλιμακώσουν τον αγώνα τους.

Η ΔΦΑ ηττήθηκε κατά κράτος αυτό το διήμερο, αλλά ποντάρει για τη ρελάνς στο χρόνο και την κούραση των αγροτών, που θα πρέπει να επιστρέψουν στα χωράφια τους σε λίγες μέρες. Αλλά αυτά που έχουν γίνει δεν είναι λίγα και πρέπει να τα δούμε στην πραγματική τους διάσταση. Ο κόσμος αυτός δεν είναι όλος δικός μας, ούτε καν στο μπλόκο της Νίκαιας, για να μας ακολουθήσει μέχρι τέλους. Και η ΠΑΣΥ δεν είχε καν δικούς τους ανθρώπους σε όλα τα μπλόκα που συντονίστηκαν και κατέβηκαν στην Αθήνα. Παρόλα αυτά κατάφερε να τραβήξει τη συντριπτική πλειοψηφία, να τη συσπειρώσει σε αγωνιστική γραμμή, μακριά από συνδιαλλαγές και συμβιβασμούς, να σπάσει αυτή αντιδραστικά προπύργια, αντί να σπάσουν αυτά το αρραγές αγωνιστικό μέτωπο.

Όλα αυτά δεν είναι λίγα κι αποτελούν πολύτιμη παρακαταθήκη, ακόμα και αν δε συνέβαινε τίποτα άλλο. Αλλά κανείς δεν πρέπει να προεξοφλήσει πως θα ξεθυμάνει ο αγώνα και ότι οι αγρότες θα αρχίσουν να τα μαζεύουν. Η μαγιά μπήκε και το παιχνίδι παίζεται ακόμα...

To NATO έφτασε! – KILLERS GO HOME!

  To NATO έφτασε! – KILLERS GO HOME!

Τα πρώτα ΝΑΤΟϊκά πλοία έφτασαν στο Αιγαίο. Αυτό έγινε γνωστό μετά από ανάρτηση στο twitter από το καναδικό ναυτικό το οποίο ανακοίνωσε ότι από χθες ξεκίνησε περιπολίες στην περιοχή.

Η εξέλιξη αυτή σημαίνει πως με αφορμή το προσφυγικό βρισκόμαστε προ των πυλών μιας defacto εμπλοκής στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς που έχουν επίκεντρο την Συρία.

Είναι προφανές,πως με βάση αυτή την εξέλιξη προχωράει καταρχήν μια νέου τύπου «γκριζοποίηση»του Αιγαίου, ενώ με πρόσχημα το δόγμα της «ασύμμετρης απειλής» σχεδιάζονται να επιβληθούν έκτατα μέτρα στον ελληνικό λαό.

Ταυτόχρονα βέβαια σχεδιάζεται μια κατασταλτικού τύπου επιχείρηση που θα έχει ως θύματα χιλιάδες πρόσφυγες που θα προσπαθήσουν να ταξιδέψουν από την θάλασσα.

Σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις το καλωσόρισμα στις ΝΑΤΟϊκές φρεγάτες το έχει κάνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μιας και οι περιπολίες στο Αιγαίο πραγματοποιούνται μετά από σύμφωνη γνώμη και της Ελλάδας.

Η απόφαση πάρθηκε με συμμετοχή της Γερμανίας, της Τουρκίας και της Ελλάδας, ενώ επικεφαλής των επιχειρήσεων φαίνεται πως θα είναι οι Γερμανοί!

Δεν χρειάζεται να τονίσουμε το μέγεθος των ευθυνών της ελληνικής κυβέρνησης, αφού γίνεται εμφανές πως η κυβέρνηση δίνει τα διαπιστευτήρια της,απεμπολώντας όλα τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας.


Η επιχείρηση στο Αιγαίο

Αυτά που ανακοινώθηκαν μιλούν για μια στρατιωτικού τύπου επιχείρηση που αναλαμβάνει ο ναυτικός στόλος του ΝΑΤΟ με στόχο την «αποστολή παρακολούθησης στο Αιγαίο Πέλαγος».

Αντικείμενο είναι να υπάρξει «μία καθαρή οπτική της κατάστασης στις τουρκικές ακτές όπου ανθούν, όπως αναφέρεται, οι δραστηριότητες των διακινητών προσφύγων και μεταναστών»

Τα ΝΑΤΟϊκά πλοία θα εντοπίζουν το ίχνος (συντεταγμένες του πλοίου των διακινητών) και άμεσα θα ειδοποιούν ή την τουρκική ακτοφυλακή ή την FRONTEX και το σκάφος θα επιστρέφει στην Τουρκία. Σε περίπτωση που περάσει τη μέση γραμμή και έρθει προς Ελλάδα τότε το Λιμενικό Σώμα – Ελληνική Ακτοφυλακή θα επιστρέφει τη βάρκα στο ΝΑΤΟϊκό πλοίο και αυτό στην Τουρκία.

Το ανησυχητικό είναι πως με βάση τον σχεδιασμό που παρουσιάζεται παραπάνω, οι ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις θα επαναπροωθούν τους πρόσφυγες (με ότι αυτό συνεπάγεται) πίσω στη χώρα όπου το αντιδραστικό καθεστώς Ερντογάν όχι μόνο δεν σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά συνεχίζει τον πόλεμο κατά των Κούρδων, βομβαρδίζοντας τα χωριά και τις πόλεις τους.

Αυτές οι δραστηριότητες συνεπώς είναι και ο λόγος που τα σχέδια στο Αιγαίο μυρίζουν αίμα.

Εκτός των άλλων εγείρονται πολλά ερωτηματικά, σχετικά με τα επιχειρησιακά σχέδια που ετοιμάζονται, διότι η εμπλοκή του ΝΑΤΟ σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι αποτελεί στοιχείο ανθρωπιστικής βοήθειας.

Τους είχαν αφήσει να πεθάνουν από την πείνα!

Για να κατανοήσουμε το μέγεθος της επικινδυνότητας των παραπάνω πρωτοβουλιών για την ζωή και την σωματική ακεραιότητα των προσφύγων, ας επαναφέρουμε μια παλαιότερη είδηση που ήρθε στην επιφάνεια με τον πόλεμο στη Λιβύη το 2011.

Η εφημερίδα Guardian κατά την περίοδο της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στη Λιβύη αποκάλυψε ένα περιστατικό που συνέβη ανοιχτά της περιοχής της Λαμπεντούζα.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ναυτικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ, είχαν εντοπίσει ένα πλοιάριο γεμάτο με πρόσφυγες και μετανάστες μεταξύ Λιβύης και Λαμπεντούζα με τους επιβάτες να βρίσκονται για μέρες χωρίς τροφή και νερό.

Ωστόσο οι «ανθρωπιστές» του ΝΑΤΟ δεν έκαναν καμιά προσπάθεια να τους σώσουν, αλλά αντίθετα τους άφησαν να πεθάνουν από την πείνα και την δίψα!

Ας δούμε όμως αναλυτικά την ιστορία:

Τον Μάρτιο του 2011 ένα μικρό σκάφος ταξίδευε για πάνω από 16 μέρες κάτω από πολύ δύσκολες καιρικές συνθήκες, ενώ επιβάτες του ήταν πρόσφυγες και μετανάστες. Περίπου 180 μίλια βορειοδυτικά της Λιβύης το μικρό σκάφος άρχισε να χάνει καύσιμα.

Οι μετανάστες επιχείρησαν να επικοινωνήσουν μέσω του δορυφορικού τηλεφώνου για να καλέσουν σε βοήθεια.

Μετά από ελάχιστη ώρα ένα στρατιωτικό ελικόπτερο εμφανίστηκε πάνω από τη βάρκα.

Οι πιλότοι, ενημέρωσαντους επιβάτες ότι θα πρέπει να κρατήσουν τη θέση τους έως ότου ένα πλοίο διάσωσης έρθει για βοήθεια.

Το ελικόπτερο πέταξε μακριά, αλλά το σκάφος διάσωσης δεν ήρθε ποτέ!

Να σημειωθεί πως γύρω στις 29 ή 30 Μαρτίου το πλοίο με ελάχιστα πλέον καύσιμα βρέθηκε δίπλα σε ΝATOϊκό αεροπλανοφόρο, με τις μαρτυρίες να μιλούν πως ήταν τόσο κοντά ώστε ήταν απίθανο να μην το δουν οι ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις.

Ο απολογισμός της εγκληματικής πράξης των ΝΑΤΟϊκών ήταν 61 νεκροί μετανάστες ανάμεσα τους γυναίκες και παιδιά.

Η έρευνα της Guardian για την υπόθεση του σκάφους των 72 μεταναστών έδειξε ότι μετέφερε 47 Αιθίοπες, επτά Νιγηριανούς, επτά υπηκόους της Ερυθραίας, έξι Γκανέζους και πέντε Σουδανούς μετανάστες. Είκοσι ήταν γυναίκες και δύο μικρά παιδιά, ένα εκ των οποίων ήταν μόλις ενός έτους.

Αυτό το περιστατικό εις βάρος των μεταναστών είναι χαρακτηριστικό για το τι ετοιμάζεται να συμβεί από εδώ και πέρα.

Άλλωστε δεν υπάρχει αμφιβολία πως αυτοί που είναι υπεύθυνοι για τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, για τους βομβαρδισμούς των αμάχων, την επανασχεδίαση συνόρων, αυτοί που οδηγούν εκατομμύρια ανθρώπων στο θάνατο και την προσφυγιά, δεν είναι ούτε φίλοι ούτε εταίροι. Είναι οι φονιάδες των λαών!

Υ.Γ : Η είδηση πάντως της ΝΑΤΟϊκής απόβασης στο Αιγαίο, ξύπνησε εκτός των άλλων και μαύρες μνήμες. Έτσι, θυμηθήκαμε τα όσα ζήσαμε 17 χρόνια πριν, που οι μακελάρηδες του ΝΑΤΟ βρέθηκαν πάλι στη γειτονιά μας. Τότε δηλαδή που οι Αμερικάνοι και Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές βομβαρδίσανε και διαμέλισαν την Γιουγκοσλαβία.

Πηγή: Ημεροδρόμος

Μεγάλη εκδήλωση της ΚΝΕ στις 20 Φλεβάρη

Μεγάλη εκδήλωση της ΚΝΕ στις 20 Φλεβάρη

Με αφορμή τη συμπλήρωση 40 χρόνων από το 1ο Συνέδριο της ΚΝΕ

Πλατύ κάλεσμα στη νεολαία απευθύνει το ΚΣ της ΚΝΕ για να συμμετάσχει στη μεγάλη πολιτική - πολιτιστική εκδήλωση που διοργανώνει με αφορμή τα 40 χρόνια από το 1ο Συνέδριο της ΚΝΕ.
Η εκδήλωση θα γίνει το Σάββατο 20 Φλεβάρη, στις 7 μ.μ., στο κλειστό γήπεδο του Σπόρτιγκ (σταθμός ΗΣΑΠ «Αγιος Ελευθέριος»), όπου ακριβώς είχε γίνει και το 1ο Συνέδριο της ΚΝΕ, και θα μιλήσει ο Γραμματέας του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ, Νίκος Αμπατιέλος.
Στο κάλεσμά της προς τους νέους και τις νέες για την εκδήλωση, η ΚΝΕ τονίζει:
«Ερχόμαστε από πολύ μακριά...
Φέτος συμπληρώνονται 40 χρόνια από το 1ο Συνέδριο της ΚΝΕ, που πραγματοποιήθηκε στις 18 - 22 Φλεβάρη 1976. Η ΚΝΕ βέβαια ιδρύθηκε πιο πριν, το 1968, μέσα στα δύσκολα χρόνια της δικτατορίας. Σε συνθήκες παρανομίας και διώξεων έδρασε ανυποχώρητα για τα συμφέροντα της νεολαίας, πρωτοστάτησε στην αντιδικτατορική πάλη και στον ξεσηκωμό του λαού και της νεολαίας. Συνεχιστής της ΟΚΝΕ (Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας), της πρώτης οργάνωσης νεολαίας του ΚΚΕ, που έδρασε στα χρόνια του Μεσοπολέμου μέχρι το 1943. "Κληρονόμος" των μαχητικών παραδόσεων της ΕΠΟΝ (Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων) που έδρασε την περίοδο της Κατοχής και της Αντίστασης, και της Δημοκρατικής Νεολαίας, νεολαίας του ΔΣΕ (Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας) που η δράση του αποτελεί την κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης τον 20ό αιώνα. "Κληρονόμος" της αγωνιστικής δράσης των νεολαίων κομμουνιστών κάτω από άλλες συνθήκες, σε μαζικές πολιτικές οργανώσεις, όπως η Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη (ΔΝΛ).
Το 1ο Συνέδριο επιβεβαίωσε πανηγυρικά την απόφαση του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ του ΚΚΕ για την ίδρυσή της. Η ΚΝΕ είναι η επαναστατική οργάνωση νεολαίας του ΚΚΕ. Μέχρι σήμερα έχει καθοριστική συμβολή στην ανάπτυξη της πάλης της νεολαίας, αποτελεί το πιο πρωτοπόρο τμήμα της.
Τραβάμε πολύ μακριά...
Με αισιοδοξία βαδίζουμε στα 50χρονα της ΚΝΕ και στα 100χρονα του ΚΚΕ, που συμπληρώνονται το 2018.
Παλεύουμε γι' αυτό που σήμερα μπορεί να φαντάζει αδύνατο! Για μία κοινωνία χωρίς κρίσεις, ανεργία, πολέμους και προσφυγιά. Για την κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας, της ζωής με σύγχρονα δικαιώματα, για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.
Είναι όμως δυνατό και αναγκαίο!
Η τεράστια ανάπτυξη της τεχνολογίας, της επιστήμης και της ίδιας της ανθρώπινης εργασίας μπορεί να εξασφαλίσει μία καλύτερη ζωή για το λαό και για τους νέους!
Παλεύουμε για την επαναστατική ανατροπή του καπιταλισμού. Για την κοινωνία που ο λαός, με την πραγματική εξουσία στα χέρια του, θα σχεδιάζει την οικονομία με σκοπό την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του λαού και της νεολαίας. Ετσι μπορεί η νεολαία να απολαμβάνει τη δουλειά, τη μόρφωση, τη ζωή που σήμερα της στερούν. Θα συμμετέχει η ίδια δραστήρια στην άσκηση της νέας εξουσίας, που καμιά σχέση δεν έχει με το σημερινό σάπιο και διεφθαρμένο σύστημα και τα κόμματα που το υπηρετούν.
Ελα μαζί μας! Οργανώσου στην ΚΝΕ!».

    

Στο σημερινό 4σέλιδο «Νεολαία» μπορούμε να βρούμε:
-- Μεγάλη εκδήλωση του ΚΣ της ΚΝΕ στις 20 Φλεβάρη, με αφορμή τη συμπλήρωση 40 χρόνων από το 1ο Συνέδριο της Οργάνωσης που έγινε το Φλεβάρη του 1976.
-- Ρεπορτάζ από εκδηλώσεις της ΚΝΕ και πείρα από την προετοιμασία τους.
-- Συνέντευξη με τους Γιώργο Κεφάλα, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Σπουδαστών Δημοσίων ΙΕΚ και Νίκο Δήμο, απόφοιτο ΕΠΑΣ ΟΑΕΔ, για την κατάσταση στην Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση.

    

Το 1ο Συνέδριο της ΚΝΕ

Η αφίσα του 1ου Συνεδρίου της ΚΝΕ

Το 1ο Συνέδριο της ΚΝΕ έγινε στις 18, 19, 20 και 21 Φλεβάρη του 1976 και οι εργασίες του έλαβαν χώρα στο γήπεδο του Σπόρτιγκ.
Η ίδρυση της ΚΝΕ το 1968, με απόφαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ήρθε να καλύψει το κενό που υπήρχε από την πολύχρονη απουσία οργάνωσης νεολαίας του ΚΚΕ. Στα επτάμισι περίπου χρόνια που μεσολάβησαν από την ίδρυση της ΚΝΕ έως το 1ο της Συνέδριο, η Οργάνωση είχε αναπτύξει πλούσια δράση και είχε βάλει τη σφραγίδα της στην αγωνιστική διαπαιδαγώγηση και στους αγώνες της νεολαίας. Η πλούσια αυτή πείρα έγινε αντικείμενο συζήτησης τόσο στην προσυνεδριακή διαδικασία όσο και στο ίδιο το Συνέδριο. Η προσυνεδριακή δουλειά κράτησε 6 μήνες και μέσα από αυτή τη διαδικασία αναδείχτηκε ο προβληματισμός και η πείρα όλων των Οργανώσεων, συζητήθηκαν οι θέσεις του ΚΣ, ενώ η ΚΝΕ απέκτησε εκλεγμένα καθοδηγητικά όργανα σε όλη την κλίμακα από τα Γραφεία των ΟΒ έως τα Συμβούλια των Οργανώσεων Περιοχών.
Τις εργασίες του Συνεδρίου παρακολούθησαν αντιπρόσωποι από πάνω από 20 ξένες Οργανώσεις απ' όλο τον κόσμο, πολλοί από τους οποίους απηύθυναν και χαιρετισμό από το βήμα του Συνεδρίου, ενώ πολλές άλλες Οργανώσεις έστειλαν χαιρετιστήρια μηνύματα. Επίσης, μια σειρά αντιπρόσωποι, με αφορμή την παρουσία τους στη χώρα μας, έδωσαν και συνέντευξη Τύπου για τις εξελίξεις στις χώρες τους.
Η εναρκτήρια εκδήλωση του Συνεδρίου έγινε μέσα σε κλίμα ενθουσιασμού το απόγευμα της Τετάρτης 18 Φλεβάρη 1976. Το Σπόρτιγκ δονούταν από τα συνθήματα, μικρά παιδιά μοίραζαν γαρίφαλα στους προσκεκλημένους, ενώ στην έναρξη τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή προς τιμήν των χιλιάδων ηρώων που έπεσαν στις επάλξεις του αγώνα. Στην έναρξη παρευρέθηκε πολυπληθής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Α' Γραμματέα Χαρίλαο Φλωράκη, κι ακόμα πλήθος ανθρώπων των γραμμάτων και των τεχνών, με εξέχουσα τη μορφή του μεγάλου κομμουνιστή ποιητή Γ. Ρίτσου, πρεσβευτές ξένων χωρών, δήμαρχοι, εκπρόσωποι εργατικών σωματείων, εκπρόσωποι πολιτικών νεολαιών και μαζικών φορέων.

Από τη μεγάλη συγκέντρωση για το κλείσιμο του Συνεδρίου στον Πανιώνιο

Το Συνέδριο διαμόρφωσε και ψήφισε την Προγραμματική Διακήρυξη της ΚΝΕ και το Καταστατικό της. Επίσης, ψήφισε τις Αποφάσεις: «Για την πολιτική κατάσταση και τα καθήκοντα της ΚΝΕ», «Για μια μαζική και γερή ΚΝΕ πρωτοπόρα στους αγώνες της νεολαίας», «Για ένα ενωμένο, μαζικό, αντιιμπεριαλιστικό - δημοκρατικό κίνημα της νέας γενιάς», «Για ένα πλατύ πολιτιστικό κίνημα της νέας γενιάς». Παράλληλα, ψήφισε μια σειρά χαιρετιστήρια προς την ΚΕ του ΚΚΕ, προς την ελληνική προσφυγική νεολαία, προς τους νέους μετανάστες, προς το λαό και τη νεολαία της Κύπρου, προς τη νεολαία και το λαό της Χιλής κ.ά. Το Συνέδριο ολοκλήρωσε τις εργασίες του με την εκλογή νέου Κεντρικού Συμβουλίου.
Την Κυριακή 22 Φλεβάρη του 1976, το πρωί, έγινε μεγάλη συγκέντρωση στο γήπεδο του Πανιωνίου, προς τιμήν του 1ου Συνεδρίου. Πλήθος κόσμου από κάθε γωνιά της Αττικής πλημμύρισε το γήπεδο, όπου αντήχησε το σάλπισμα του 1ου Συνεδρίου: «Εμπρός για μια πιο γερή και πιο μαζική ΚΝΕ, ριζωμένη βαθιά, παντού όπου ζει, δουλεύει, μορφώνεται η νέα γενιά». Ακολούθησαν χαιρετισμοί, απαγγελίες ποιημάτων και τραγούδια που ξεσήκωσαν τον κόσμο.

    

«Δεξαμενή παραγωγής τσάμπα εργατών»

Από κινητοποίηση του Συλλόγου Σπουδαστών Δημοσίων ΙΕΚ

Στο τέταρτο και τελευταίο μέρος του αφιερώματος για την Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση, ο «Ριζοσπάστης» συνομιλεί με τους Γιώργο Κεφάλα, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Σπουδαστών Δημοσίων ΙΕΚ και Νίκο Δήμο, απόφοιτο ΕΠΑΣ ΟΑΕΔ, για την πραγματική κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι σπουδαστές σε δημόσια ΙΕΚ και τις Επαγγελματικές Σχολές του ΟΑΕΔ.
-- Να ξεκινήσουμε με δυο λόγια για την κατάσταση σε ΙΕΚ και στις ΕΠΑΣ του ΟΑΕΔ.
Γ. Κεφάλας: Στα ΙΕΚ αυτή τη στιγμή υπάρχουν οξυμένα προβλήματα. Εχει να κάνει και με το γεγονός ότι άνοιξαν με μεγάλη καθυστέρηση, ζήτημα για το οποίο ο Σύλλογος κινητοποιήθηκε. Υπάρχει λοιπόν το θέμα της αναπλήρωσης, με το εξάμηνο που έχει παραταθεί μέχρι το Μάρτη, οπότε και θα ξεκινήσει το δεύτερο που θα τελειώσει γύρω στον Ιούλιο. Αυτό αποτελεί πρόβλημα για παιδιά που σπουδάζουν σε επισιτιστικά κυρίως επαγγέλματα, γιατί επί της ουσίας όλοι αυτοί περιμένουν το καλοκαίρι να φύγουν για πρακτική, που τώρα μάλλον τη χάνουν. Επιπλέον, κάποιες σχολές, όπως για παράδειγμα το Τμήμα Νοσηλευτικής στον Αγιο Δημήτριο, έχουν πάρει άλλα μέτρα, π.χ. μαθήματα το Σάββατο που τα βαφτίζουν «σεμινάρια», ενώ όποιο από τα παιδιά δεν πηγαίνει, παίρνει και απουσίες δύο ημερών. Εχουν κινητοποιηθεί βέβαια οι σπουδαστές, μέχρι στιγμής απέχουν. Επιπλέον, βλέπουμε τμήματα τα οποία τουλάχιστον στα χαρτιά είναι «σαραντάρια», με τις Διευθύνσεις να το δικαιολογούν λέγοντας ότι υπολογίζουν ότι κάποιοι δε θα έρθουν στο εξάμηνο.

Οι Γιώργος Κεφάλας και Νίκος Δήμος μιλούν στο «Ρ» για την κατάσταση στα Δημόσια ΙΕΚ και τις ΕΠΑΣ του ΟΑΕΔ

Ν. Δήμος: Και στις ΕΠΑΣ υπάρχουν αντίστοιχα προβλήματα, ακόμα πιο οξυμένα φέτος λόγω υποχρηματοδότησης. Προβλήματα υλικοτεχνικής υποδομής, κατεστραμμένα εργαστήρια, εργαστήρια με πετρελαιοκινητήρες στους οποίους δεν υπάρχει πετρέλαιο και εκεί γίνεται βασικό μάθημα στους μηχανικούς αυτοκινήτων, στους ηλεκτρολόγους καλώδια από τρίτο - τέταρτο χέρι, με άσχετα χρώματα, ουσιαστικά επικίνδυνα για την ασφάλεια των σπουδαστών. Υπάρχουν επιπλέον μαθήματα που καταργούνται τελείως και διαχρονικά προβλήματα όπως π.χ. τα πάσο που δεν δίνονται εδώ και τέσσερα χρόνια.
-- Για πόσο κόσμο μιλάμε και σε τι ειδικότητες και κλάδους συγκεντρώνονται;
Ν.Δ.: Στους ΟΑΕΔ είναι περίπου 4.500 σπουδαστές στην Αττική, λειτουργούν 11 σχολές. Οι περισσότερες είναι στον κλάδο των Κατασκευών, στη Βιομηχανία, κυρίως στον κλάδο του Μετάλλου. Και μετά στον κλάδο της Υγείας, βρεφονηπιοκόμοι. Ωστόσο, περιμένουμε στο μέλλον να αρχίσουν να μπαίνουν επαγγέλματα κι από άλλους κλάδους.
Γ.Κ.: Οι σπουδαστές στα ΙΕΚ συγκεντρώνονται πλέον κατά βάση στους κλάδους της Υγείας και των Τηλεπικοινωνιών. Τα περισσότερα ΙΕΚ έχουν τουλάχιστον από μια σχετική ειδικότητα. Επίσης, στον Επισιτισμό υπάρχουν κάποιες ειδικότητες, αν και δεν είναι τόσο ραγδαία η αύξηση όση είναι στους άλλους κλάδους. Βλέπουμε μια δραστική μείωση χρόνο με το χρόνο αντικειμένων που έχουν να κάνουν με την οικοδομή, τεχνικά επαγγέλματα και τα λοιπά. Χαρακτηριστικά, ας πούμε, πέρσι το Σεπτέμβρη δεν υπήρχε καμία ειδικότητα τεχνίτη εσωτερικών ηλεκτρικών εγκαταστάσεων.

«Ο επιχειρηματίας ουσιαστικά δεν πληρώνει τίποτα»

-- Ποια είναι η κατάσταση με την πρακτική και τη μαθητεία;
Ν.Δ.: Υπάρχει μερίδα μαθητών που κάθε χρόνο δεν παίρνει πρακτική, παρ' ότι στις ΕΠΑΣ είναι υποχρεωτικές και τα περισσότερα παιδιά ουσιαστικά πηγαίνουν στον ΟΑΕΔ επειδή υπάρχει η πρακτική, ως βοήθημα ας πούμε. Αλλά και το 90% περίπου των σπουδαστών που δουλεύει, δουλεύει σε δουλειά άσχετη με το αντικείμενο σπουδών. Παίρνει ο εκάστοτε εργοδότης, βλέπει σε ποιες θέσεις εργασίας έχει κενά, παίρνει από μια ειδικότητα δέκα και μπορεί να τους βάλει και τους δέκα σε διαφορετική θέση. Εχουμε παράδειγμα σπουδαστή - ηλεκτρονικού - που τον είχαν φέρει στο νοσοκομείο και έγραφε φάρμακα στους ασθενείς, γιατί δεν είχαν αντίστοιχη θέση!
Γ.Κ.: Είναι βασικό ζήτημα που προβληματίζει το κομμάτι της πρακτικής, που πλέον έχει ενταχθεί ως πέμπτο εξάμηνο, για την «αναβάθμιση», όπως λέγεται, των ΙΕΚ. Οι σπουδαστές θα κληθούν να συμπληρώσουν 960 ώρες χωρίς να παίρνουν φράγκο, γιατί η αμοιβή είναι προαιρετική, «δύναται», όπως περιγράφει και το ΦΕΚ. Ακόμα και τα εισιτήρια για το πηγαινέλα τα βάζουν από την τσέπη τους. Επιπλέον, έχουμε και το περσινό παράδειγμα σε μεγάλο ιδιωτικό ΙΕΚ, όπου έφτασαν τα παιδιά στο 4ο εξάμηνο, είχαν υπογράψει μια συμφωνία πριν θεσμοθετηθεί το 5ο εξάμηνο και βγήκε μια ωραία μέρα η Διεύθυνση και τους λέει «παιδιά, δώστε και 960 ευρώ επιπλέον». Βέβαια, το πήραν πίσω γιατί έγινε χαμός, αλλά αυτό το «πλήρωνε για να δουλέψεις» το μαθαίνουν από νωρίς.
-- Σε σχέση με αυτό, η κυβέρνηση λέει ότι βασικός της στόχος είναι η επίλυση αυτών των προβλημάτων και η γενίκευση της μαθητείας.
Γ.Κ.: Οταν είχαμε κάνει τις κινητοποιήσεις στο υπουργείο, με την αντιπροσωπεία που είχαμε συναντηθεί τότε, μας είχαν πει ότι θα αλλάξουν τα πράγματα από το Γενάρη, θα πάρουν δραστικά μέτρα. Την ίδια στιγμή που μας έλεγαν αυτά, στη Σιβιτανίδειο είχαμε καταγγελίες ότι ζητούσαν ένα 10ευρο το μήνα από την τσέπη τους, για να βάζουν για την Ασφάλισή τους. Δεν ήταν ξεκάθαρο αν θα τα βάζει ο εργοδότης ή η Γενική Γραμματεία, οπότε για να μην τα βάζει ο εργοδότης, τους λέγαν πληρώστε εσείς.
Μιλάνε για αναβάθμιση του θεσμού της μαθητείας και είναι σε φάση που φτιάχνουν τα γραφεία διασύνδεσης με τις επιχειρήσεις. Ουσιαστικά, το γεγονός αυτό δείχνει το ρόλο του θεσμού της μαθητείας και των σχολών, ότι είναι φτιαγμένες για να μισοκαταρτίζονται τα παιδιά και να βγαίνουν γρήγορα στην αγορά εργασίας. Να βγαίνουν απόφοιτοι που από την «κούνια» τους - το 20% περίπου είναι ανήλικοι - μαθαίνουν να δουλεύουν με 280-300 ευρώ, στα ΙΕΚ δουλεύουν τσάμπα, να βγαίνουν έξω και να παρακαλάνε και να είναι ευχαριστημένοι άμα βρίσκουν μια δουλίτσα. Γι' αυτό και σε αρκετό κόσμο συναντάς κι εδώ το χαμήλωμα των απαιτήσεων. Και νομίζω ότι αυτό είναι το πιο σημαντικό. Είμαστε μια δεξαμενή παραγωγής τσάμπα εργατών. Αυτός είναι ο βασικός τους ρόλος.
-- Ομως οι κυβερνήσεις, όπως και η ΕΕ, παρουσιάζουν τη μαθητεία ως «πρότυπο», γιατί λένε κερδίζει και ο εργοδότης που βρίσκει τους εργαζόμενους που έχει ανάγκη, αλλά και ο σπουδαστής που πληρώνεται και πιθανόν και να τον κρατήσουν στη δουλειά.
Ν.Δ.: Αυτό που μας λένε και οι καθηγητές. Οτι άμα είσαι καλός στη δουλειά που κάνεις και δεν μιλάς και πολύ, πιθανόν να έχεις και ένα λαμπρό μέλλον. Οτι επειδή εσύ θα έχεις δουλέψει δυο χρόνια, θα έχεις μάθει πάνω στην πρακτική τα βασικά που σου χρειάζονται, είναι πιο εύκολο βγαίνοντας να βρεις δουλειά. Ταυτόχρονα, μπαίνει και το μάθημα της υποταγής από τους καθηγητές, ότι αν δεν κινητοποιείσαι για τις συνθήκες στις οποίες δουλεύεις, δεν ζητάς από τον εργοδότη σου παραπάνω, τότε θα βρεις μια δουλειά ή πιθανόν να γίνεις ΕΒΕ. Ιδιαίτερα στα επαγγέλματα της οικοδομής, ψυκτικούς, υδραυλικούς, ηλεκτρολόγους, μπαίνει πολύ αυτό το ζήτημα. Υπάρχει και ένα κείμενο του ΟΑΕΔ, ο οποίος καμαρώνει. Λέει ότι οι μισοί περίπου απόφοιτοι εργάζονται, αλλά δε λέει ότι το 60% είναι άνεργοι.
Γ.Κ.: Γενικά, εμείς ως Σύλλογος έχουμε κάνει μια σημαντική προσπάθεια να αναδείξουμε ότι ο εργοδότης, ειδικά στα ΙΕΚ, δεν πληρώνει τίποτα. Γιατί πλέον και το κομμάτι της Ασφάλισης της πρακτικής το καλύπτει η Γενική Γραμματεία Διά Βίου Μάθησης. Για ένα ένσημο που δεν είναι ούτε συντάξιμο, ούτε καλύπτει πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για το σπουδαστή, αφορά μόνο την περίπτωση ατυχήματος στο χώρο εργασίας. Εχουμε αναδείξει ότι όχι απλά κερδίζει εις βάρος του σπουδαστή, αλλά πραγματικά τον έχει σαν ένα «σύγχρονο σκλάβο». Και γενικότερα με τη νομοθεσία αυτή, η οποία μας έχει στα ΙΕΚ χωρίς βιβλία, με ένα πρόγραμμα σπουδών τόσο ευέλικτο που να μπορεί ανά πάσα στιγμή να αναπροσαρμόζεται με βάση τις ανάγκες τις δικές τους, των εργοδοτών.

«Πλαστελίνη» για τις ανάγκες των επιχειρηματιών

-- Υπάρχει επιπλέον το επιχείρημα ότι οι σχολές δεν είναι αρκετά συνδεδεμένες με τις επιχειρήσεις.
Ν.Δ.: Υπάρχει άμεση διασύνδεση με την αγορά εργασίας και τους επιχειρηματίες. Ερχονται στις σχολές και ζητάνε κόσμο, ανάλογα με τις ανάγκες τους, για να κάνουν πρακτική. Μοιράζουν κάρτες από επιχειρηματίες στους σπουδαστές και λένε «σε αυτόν να πας όταν τελειώσεις». Δουλεύουν γι' αυτούς επί της ουσίας. Στους ΟΑΕΔ έχουμε περιπτώσεις που έρχονται επιχειρήσεις μέσα στις σχολές, βλέπουν, κρίνουν, παίρνουν συνεντεύξεις μέσα στις σχολές από σπουδαστές. Εχουμε ακόμα περιπτώσεις να μπαίνουν στελέχη που προωθούν διάφορα, ψάχνουν αυριανούς αγοραστές. Και ενώ καλοδέχονται τις εταιρείες, όταν προσπαθούμε να μπουν τα σωματεία μέσα στις σχολές, για να κάνουν περιοδείες, να ενημερώσουν τους συναδέλφους, τότε μιλάνε για «εξωσχολικούς». Επομένως, είναι ολοφάνερο ποιον εχθρεύονται και από την άλλη ποιον θέλουν μέσα στις σχολές.
Γ.Κ.: Νομίζω ότι και στα ΙΕΚ γίνεται μια αντίστοιχη προσπάθεια. Υπάρχουν π.χ. καθηγητές οι οποίοι δεν μπαίνουν για να βάλουν στο βιογραφικό τους ότι «δούλεψα σε ΙΕΚ», αλλά γιατί έχουν σχέση με επιχειρήσεις και μέσα από εκεί βρίσκουν κόσμο. Επιπλέον, μπαίνει ως ζήτημα η επίθεση στη συνείδηση των νέων παιδιών για την ιδιωτική πρωτοβουλία. Π.χ. η Γκράβα, ως σχολικό συγκρότημα το οποίο στεγάζει ένα τέτοιο ΙΕΚ, ήταν μέσα στα σχέδια της εργοδοσίας. Συγκεκριμένα, έχει γίνει μια δωρεά στα ΕΠΑΛ από το Ιδρυμα «Νιάρχος», έχουν εγκαταστήσει ένα σύστημα με κεραίες το οποίο το παρουσιάζουν στους σπουδαστές σαν κάτι πολύ καινοτόμο κ.τ.λ.
-- Ενα άλλο επιχείρημα υπέρ του θεσμού της μαθητείας είναι ότι συνδυάζει θεωρία και πράξη πάνω σε ένα αντικείμενο. Κατά πόσο ισχύει αυτό;
Γ.Κ.: Στην Πληροφορική, μας έλεγαν ότι οι ώρες της θεωρίας με τις ώρες των εργαστηρίων είναι μισές - μισές και στο επόμενο εξάμηνο η αναλογία πήγε ας πούμε 2 ώρες η θεωρία και 22 ώρες η πρακτική. Μιλάμε για τέτοια νούμερα και το δούλευαν αυτό το πράγμα από την αρχή. «Εσείς που ήρθατε εδώ δεν παίρνετε τα γράμματα», «δεν σας έκοβε το μυαλό». Ως Σύλλογος κάναμε προσπάθεια να το σπάσουμε αυτό. Και ότι δεν παίρναμε τα γράμματα, αλλά και ότι ήρθαμε να σπουδάσουμε εδώ, δε σημαίνει ότι σταματήσαμε να απαιτούμε να μορφωθούμε, να γίνουμε ολοκληρωμένοι άνθρωποι. Από εκεί και πέρα, εφόσον έχει στρωθεί το έδαφος, ο άλλος πηγαίνοντας στη δουλειά έχει μάθει ήδη ότι «δεν είμαι και πολύ έξυπνος», να είμαι ήσυχος - πρώτα και κύρια αυτό - ό,τι μου ζητάει ο εργοδότης να το κάνω. Μην κοροϊδευόμαστε κιόλας. Δεν περνάει και κανένας από τα ΙΕΚ να δει τι κάνει ο σπουδαστής στο χώρο δουλειάς. Για παράδειγμα, ο μάγειρας θα φτιάξει το φαγητό που πρέπει, αλλά κατά βάση θα αναλάβει τη λάντζα. `Η ο φούρναρης θα ψήσει και κανα ψωμί, αλλά κατά βάση θα αναλάβει το καθάρισμα, την προθέρμανση κ.ο.κ. Αρα κι εκεί το τι μαθαίνει ο άλλος στην εργασία, είναι πάρα πολύ σχετικό.
-- Τι κομμάτι του κόσμου που τελειώνει τις σχολές επανακαταρτίζεται;
Γ.Κ.: Νομίζω σε κάποιες ειδικότητες, στην Πληροφορική για παράδειγμα, είναι πιο έντονο το φαινόμενο. Γιατί εκεί ο σπουδαστής πέρα από τα πολύ βασικά πράγματα που θα μάθει, μαθαίνει να δουλεύει 2-3 προγράμματα που σε πέντε χρόνια βέβαια μπορεί στην πράξη να μη δουλεύουν πουθενά. Ως Σύλλογος, έχουμε δεχτεί μεμονωμένες καταγγελίες ότι εργοδότες ζήτησαν από σπουδαστές π.χ. Γραφιστικής να ξαναπεράσουν από κύκλο ΙΕΚ. Εχει να κάνει δηλαδή σ' ένα βαθμό και με το επάγγελμα, αλλά όσο εξελίσσονται τα πράγματα, γίνεται ακόμα πιο έντονο και φανερό και σε άλλους κλάδους.
Υπάρχει, όμως, ένας «πολυπλόκαμος οργανισμός» ο οποίος από πολλές μεριές καλλιεργεί αυτή τη λογική. Για παράδειγμα, παλιοί σπουδαστές της Γκράβας είχαν έρθει να ζητήσουν την αναλυτική τους βαθμολογία, η οποία δεν παίζει κανένα ρόλο, γιατί στο τέλος στο πτυχίο δεν έχεις συνολική βαθμολογία αλλά τις συνολικές ώρες κατάρτισης. Εκαναν την πρακτική τους μέσω ενός ευρωπαϊκού προγράμματος, στη Σικελία. Μας τους παίνευαν οι καθηγητές. Τους ρώτησα και μου είπαν: «εγώ πάω εκεί με την προοπτική ότι μπορεί 5 πράγματα να τα γνωρίσω καλύτερα, μετά να βρω μια δουλειά στην Ελλάδα. Πηγαίνοντας βέβαια εκεί, τα λεφτά που θα λαμβάνω δε θα μου φτάνουν ούτε να επιβιώσω σε ένα ελάχιστο επίπεδο».
Ολοι οι σπουδαστές, ανεξάρτητα αν το παραδέχονται ή όχι, ξέρουν ότι θα επανακαταρτιστούν. Μπορεί να σου λέει «θα κυνηγήσω τα σεμινάρια». Και μιλάμε για σεμινάρια δωρεάν ή επί πληρωμή, σεμινάρια που κάνουν οι ίδιες οι επιχειρήσεις κ.λπ. Και αυτό σε ένα βαθμό νομίζω ότι καλλιεργείται από τις ίδιες τις σχολές, αυτό το «κυνήγι της γνώσης» όπως το βαφτίζουν. Οπως τους συμφέρει κάθε φορά. Μια τους σπουδαστές τους ονομάζουν καταρτιζόμενους, «μη ενταγμένους στην τυπική εκπαίδευση» κι όχι σπουδαστές, άρα παιδιά που δε δικαιούνται βιβλίο και από την άλλη τους λένε «να κυνηγάτε τη γνώση», που γνώση βαφτίζουν τις 5 δεξιότητες από εκεί και άλλες 5 από εδώ.

Τα αιτήματα των σπουδαστών, η θετική πείρα και οι δυσκολίες

-- Απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα, ποια είναι τα βασικά αιτήματα και η προσπάθεια που κάνουν οι Σύλλογοι και τα 7μελή των σπουδαστών;
Ν.Δ.: Στις σχολές υπάρχουν αντιπρόσωποι, τα 7μελή που εκλέγονται κάθε χρόνο. Κάνουμε μια προσπάθεια συσπείρωσης γύρω από μια συντονιστική επιτροπή, των 7μελών, των αντιπροσώπων, αλλά και όλων των σπουδαστών που έχουν διάθεση να διεκδικήσουν. Τα βασικά αιτήματα αφορούν την πρακτική και τους όρους της, δηλαδή να δουλεύουν όλοι πάνω στο αντικείμενο σπουδών, να έχουν πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και όχι μόνο σε περίπτωση ατυχήματος, να εξισωθεί ο μισθός με το μισθό του ανειδίκευτου εργάτη και όχι το 70% που είναι τώρα. Επίσης, για τις σχολές να πληρώσει τώρα το κράτος για την αναβάθμιση των υποδομών, να γίνουν όλα τα μαθήματα που δε γίνονται λόγω της υποχρηματοδότησης, να δοθεί πάσο στους σπουδαστές, ζήτημα πάρα πολύ σημαντικό για τους σπουδαστές που κάνουν τουλάχιστον 4 μετακινήσεις τη μέρα και έχουμε πολλές καταγγελίες στην επιτροπή που έχουμε φτιάξει, ότι μαζεύονται πάρα πολλές κλήσεις επειδή τα παιδιά δεν έχουν να πληρώσουν, έχουμε κάνει και γύρω από αυτό το ζήτημα κινητοποιήσεις. Και βάζουμε και το ζήτημα να μην πληρώνει κανένας σπουδαστής για τις στολές, αφού σε ειδικότητες όπως είναι η Μαγειρική, στα επαγγέλματα Υγείας, είναι υποχρεωτικό να αγοράσουν, αλλιώς τρώνε απουσίες και συνολικά τα εργαλεία που καλούμαστε να πληρώσουμε και πολλά από αυτά είναι ακριβά, π.χ. πρέσες κ.τ.λ., που προφανώς τα παιδιά δεν έχουν να πληρώσουν και γι' αυτό έρχονται και σ' αυτές τις σχολές. Βάζουμε και το ζήτημα να δίνεται επίδομα σίτισης και στέγασης σε όλους όσους το δικαιούνται, γιατί αυτή τη στιγμή μπαίνει ηλικιακό όριο τα 21 και σε όσους είναι από την επαρχία, επειδή ακριβώς, όπως λέμε, η πείνα δεν κοιτάει ηλικία ή τόπο καταγωγής και από το επίδομα των 280 ευρώ που παίρνουμε, πρέπει να συντηρηθούν οικογένειες, έχουμε γονείς ανέργους, έχουμε μικρά αδέρφια και πρέπει να ταϊστούν. Σε σχέση με το περιεχόμενο, να έχουμε μια ολοκληρωμένη γνώση του αντικειμένου, να μη βγαίνουμε μισοκαταρτισμένοι. Και το ζήτημα των καθηγητών, να σταματήσουν να είναι ωρομίσθιοι, γιατί κι αυτούς ουσιαστικά τους εμπαίζουν και να φέρουν εξειδικευμένο προσωπικό, μόνιμο, να σταματήσει αυτό που είναι τώρα «θεσμός», να αργούν να έρθουν ένα και ενάμιση μήνα στις σχολές.
Δ.Κ.: Για εμάς είναι πολύ βασικό να καταργηθούν τα δίδακτρα, γιατί για παράδειγμα στη Σιβιτανίδειο υπάρχουν ακόμα δίδακτρα. Αρα καμία σκέψη για δίδακτρα, αυτοχρηματοδότηση σχολών κ.τ.λ. Οσον αφορά το ζήτημα της μετακίνησης, που αλλού δε δίνεται καθόλου πάσο και όπου δίνεται υπάρχει ηλικιακό όριο, 23 χρονών. Επίσης, το πάσο καλύπτει μόνο αστικές συγκοινωνίες, ενώ παιδιά π.χ. στον Πειραιά ή π.χ. στη ΣΤΕ στην Ανάβυσσο που λειτουργεί με κανονισμό ΙΕΚ, έρχονται από Αίγινα ή με το ΚΤΕΛ και πληρώνουν ολόκληρο εισιτήριο, περπατάνε ένα 40λεπτο με τα πόδια από την τελευταία στάση του λεωφορείου, βάζουν πούλμαν που δίνουν 80 ευρώ το μήνα κ.ο.κ. Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους όσους δεν έχουν, να καλύπτεται π.χ. ο σπουδαστής που οι γονείς του είναι άνεργοι, να έχει πρόσβαση σε όλες τις δομές Υγείας - Πρόνοιας. Να υπάρχουν βιβλία στις σχολές και πρακτική η οποία να αμείβεται με βάση τη σύμβαση.
Επιπλέον, ως Σύλλογος έχουμε κάνει προσπάθεια με όσους κάνουν πρακτική, έχουμε επαφή από τα μητρώα μας κι έχουμε ανοίξει το ζήτημα να γραφτούν στο σωματείο τους, αν υπάρχει κάποια απεργιακή κινητοποίηση, κάποια κινητοποίηση στον κλάδο, ότι πρέπει να μπουν και αυτοί μπροστά, να διεκδικήσουν. Γενικά, η πείρα από την προσπάθεια με τα σωματεία, με περιοδείες, με μια προσπάθεια να γραφτούν οι σπουδαστές στα σωματεία ή να έρθουν σε επαφή με Επιτροπές Νέων, ως επί το πλείστον ήταν θετική. Ενα κομμάτι από αυτά τα παιδιά μπόρεσε να ενταχθεί, είτε να δει ότι αυτό είναι πρόβλημα, ότι η κατάσταση έχει πραγματικά ταξική διάσταση. Είναι δύσκολο, παρ' όλα αυτά χρόνο με το χρόνο και ο Σύλλογος επιδιώκει να βελτιώνει αυτή τη δουλειά, να μην πετάει κανέναν και να κάνει μια σημαντική προσπάθεια με τα σωματεία, αυτούς να τους εντάξει στο κίνημα.
-- Τι εμπόδια υπάρχουν σε αυτή την προσπάθεια;
Ν.Δ.: Υπάρχει έντονα το αίσθημα του φόβου. Ενώ λες στο συμμαθητή ότι δεν έχει να χάσει τίποτα, ο άλλος έχει στο μυαλό του ότι «αν κάτσω καλά, μπορεί να με κρατήσει μετά», «αν δε με κρατήσει αυτός, μπορεί να μου δώσει καμιά συστατική επιστολή να πάω να βρω κάπου δουλειά». Σε αυτό βασικό ρόλο παίζουν και καθηγητές, Διευθύνσεις, η εργοδοσία. Π.χ. φέτος είχαμε ένα παράδειγμα σε ΟΑΕΔ, με έναν ανήλικο σπουδαστή που δεν είχε για τη στολή και ο διευθυντής τον πήρε τηλέφωνο στο σπίτι και του είχε πει «μην τολμήσεις να το κάνεις θέμα», «μην ξεσηκώνεις και τους άλλους». `Η αντίστοιχα πέρυσι, στο Κρατικό Νοσοκομείο της Νίκαιας, όπου σε πανελλαδική απεργία είχαν απεργήσει όλες οι πρακτικάριες, ο διευθυντής τις απείλησε ότι θα έχουν κυρώσεις αν το ξανακάνουν. Σε αυτή την κατεύθυνση δρουν και άλλες δυνάμεις π.χ. στον Πειραιά, σε Ρέντη και Μοσχάτο, που προσπαθούν να παρέμβουν δυνάμεις της ΧΑ, οι οποίοι σε οποιαδήποτε προσπάθεια των σπουδαστών να διεκδικήσουν, να σηκώσουν κεφάλι, πετάγονται, κάνουν ευθεία επίθεση σε σπουδαστές, π.χ. στις ΓΣ όταν προσπαθούμε να αναδείξουμε ζητήματα, μας λένε «και τι θες τώρα εσύ;», «εδώ είναι ΟΑΕΔ, μη ζητάς τέτοια πράγματα».
Γ.Κ.: Μια άλλη πλευρά αφορά και το φαινόμενο της τοξικοεξάρτησης που είναι έντονο. Εμείς έχουμε κάνει ως Σύλλογος προσπάθεια να ανοίξουμε αυτό το ζήτημα. Θυμάμαι, ας πούμε, χαρακτηριστικά στην Γκράβα που υπήρχαν τότε πολλά ζητήματα με τη θέρμανση και είχαμε κάνει μια κινητοποίηση στη Διεύθυνση, μου έλεγε ένας σπουδαστής «ρε Κεφάλα, άστα αυτά τώρα. Τριφυλλάκι, τριφυλλάκι, θα περάσει η χρονιά και φέτος». Κι αυτό είναι το μεγάλο ζήτημα, ότι ο άλλος μπαίνει σε αυτό το τριπάκι ότι δε χρειάζεται διεκδίκηση.

    

Γνωριμία με την ιστορική αλήθεια και τη σημασία της μάχης του Στάλινγκραντ

«Μάθε την αλήθεια. Ο Κόκκινος Στρατός τσάκισε το φασισμό. Εμπνεόμαστε - Διδασκόμαστε - Συνεχίζουμε. Το μέλλον μας είναι ο Σοσιαλισμός». Με αυτό το σύνθημα, πλήθος νέων της Δυτικής Αθήνας γέμισαν ασφυκτικά το απόγευμα της Κυριακής την αίθουσα εκδηλώσεων του Δημαρχείου Ιλίου, για να τιμήσουν τη μάχη του Στάλινγκραντ, με αφορμή τη συμπλήρωση 73 χρόνων από τη λήξη της με τη νίκη του σοβιετικού στρατού κατά των ναζί, που καθόρισε τη συνολικότερη πορεία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Η Περιφερειακή Οργάνωση Δυτικού Τομέα της ΚΝΕ διοργάνωσε αυτή την εκδήλωση - αφιέρωμα στην ηρωική μάχη του σοβιετικού λαού, με κορμό την παρουσίαση του βιβλίου «Μέρες και Νύχτες στις φλόγες του Στάλινγκραντ» του Κονσταντίν Μιχάιλοβιτς Σιμόνοφ, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή». Προετοιμάζοντας την εκδήλωση, η Οργάνωση σχεδίασε τη διάδοση και διακίνηση του βιβλίου, ώστε αυτό να διαβαστεί από πολλά μέλη της ΚΝΕ, να τα προβληματίσει και να τα εμπνεύσει.
Την παρουσίαση του βιβλίου έκανε στην εκδήλωση ο Αρης Πλωμαρίτης, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ, που στην ομιλία του μεταξύ άλλων τόνισε:
«Το σύνθημα που αποφάσισε το ΚΣ της ΚΝΕ να κρατήσει σαν οδηγό για την επαναστατική μας δράση στο σήμερα, παλεύοντας στο πλευρό του Κόμματος και των στόχων που έχει θέσει ενόψει των 100 χρόνων ζωής, για την παραπέρα ισχυροποίησή του, δεν είναι τυχαίο: "Μαθαίνουμε την αλήθεια - Παλεύουμε γι' αυτή". Γιατί, σύντροφοι και συντρόφισσες, μαθαίνουμε το παρελθόν για να κατακτήσουμε το μέλλον. Γνωρίζουμε την ιστορία του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς, προκειμένου να διδαχτούμε και να γίνουμε πιο ικανοί στην ανάπτυξη του εργατικού κινήματος, στη θεωρία και στην πράξη, για την κατάκτηση της κοινωνικής απελευθέρωσης, την απαλλαγή από την εκμετάλλευση του κεφαλαίου, από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.

Είναι χρέος κάθε κομμουνιστή, κάθε προοδευτικού ανθρώπου - και ιδιαίτερα οι νέοι εκπαιδευτικοί, οι ιστορικοί - να αποκρούσουν αποφασιστικά την παραχάραξη της Ιστορίας.
Ειδικότερα σήμερα, που και μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές επιχειρείται ακόμα πιο αποφασιστικά και ξεδιάντροπα από τα αστικά επιτελεία, όπως της ΕΕ, τη σημερινή κυβέρνηση, κ.ά. μηχανισμούς του αστικού κράτους, να αναθεωρήσουν τα πιο σημαντικά ιστορικά γεγονότα που σχετίζονται με τον 20ό αιώνα, όπως αυτά που έχουν να κάνουν με το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ή την πρώτη προσπάθεια σοσιαλιστικής οικοδόμησης.
Ιδιαίτερα σήμερα, που οι παππούδες μας που πολέμησαν τους ναζί και τους ντόπιους συνεργάτες τους, τους πρόγονους της Χρυσής Αυγής, φεύγουν από τη ζωή, είναι ανάγκη εμείς οι νέοι κομμουνιστές να μάθουμε οι ίδιοι πρώτα απ' όλα, αλλά και να φέρουμε σε επαφή με την αλήθεια όλα τα εργατόπαιδα με τα οποία συναναστρεφόμαστε καθημερινά.
Είναι χρέος να αντιπαρατεθούμε στη συκοφαντική ταύτιση του φασισμού με τον κομμουνισμό. Στην ταύτιση του Στάλιν, που ηγήθηκε του αντιφασιστικού αγώνα και της Νίκης, με τον Χίτλερ, που ηγήθηκε της σφαγής της ανθρωπότητας, με πολλά εκατομμύρια νεκρούς και τραυματίες, με κατεστραμμένες πόλεις και χωριά».
Ο Α. Πλωμαρίτης μίλησε ακόμη για το χαρακτήρα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και τη σημασία της μάχης του Στάλινγκραντ, ενώ η εκδήλωση πλαισιώθηκε ακόμα από έκθεση φωτογραφιών και ιστορικών κειμένων, καθώς και από βίντεο που προβλήθηκε με αποσπάσματα από τη σειρά ντοκιμαντέρ «Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα», ενώ η ΠΟ Δυτικού Τομέα της ΚΝΕ ανακοίνωσε ότι θα πάρει κι άλλες αντίστοιχες πρωτοβουλίες το επόμενο διάστημα.
Να σημειωθεί, επίσης, ότι μέλη και φίλοι της ΚΝΕ που συμμετείχαν στην εκδήλωση συγκέντρωσαν 600 ευρώ προς τιμήν των μαχητών του Στάλινγκραντ και τα προσέφεραν στο τελευταίο «κλείσιμο» της Οικονομικής Εξόρμησης του ΚΚΕ.

    

«Μέρες μαθητικής δημιουργίας» στην Ανατολική και Δυτική Θεσσαλονίκη

Εκδηλώσεις με τίτλο «Μέρες μαθητικής δημιουργίας» πραγματοποιήθηκαν το περασμένο Σάββατο στην Ανατολική και Δυτική Θεσσαλονίκη απ' τις μαθητικές Οργανώσεις της ΚΝΕ.
Το πρόγραμμα ήταν πλούσιο και στις δύο εκδηλώσεις και περιλάμβανε εκθέσεις φωτογραφίας εμπνευσμένες από το Προσφυγικό, σκίτσα, μουσικά αφιερώματα, τραγούδια από μαθητικά συγκροτήματα, αφιέρωμα στον κομμουνιστή ποιητή Γ. Ρίτσο και άλλα πολλά που επιμελήθηκαν μαθητές των σχολείων της περιοχής. Υπήρχε, ακόμη, έκθεση φωτογραφίας από το 27ο Σχολείο Θεσσαλονίκης, βασισμένη σε ένα ιστορικό κτίριο της πόλης, τη Βίλα Μπιάνκα, ενώ λειτούργησε επίσης εργαστήρι ζωγραφικής και πάγκος με φιγούρες φτιαγμένες από πλαστελίνη.
Οπως δήλωσε χαρακτηριστικά η Ξανθή Πλίτση, μέλος του ΤΣ Δυτικής Θεσσαλονίκης της ΚΝΕ: «Υπάρχουν πολλά εμπόδια σήμερα για ένα νέο προκειμένου να ακολουθήσει τις κλίσεις του. Οποιος μαθητής θέλει να ασχοληθεί με ένα μουσικό όργανο, με το χορό, το θέατρο, πρέπει να πληρώσει μια περιουσία. Ωστόσο, αποτελεί ανάγκη της νεολαίας και πρέπει να την διεκδικήσουμε».

    

Προετοιμάζοντας το διήμερο μαθητικής δημιουργίας στην Πάτρα

Στην τελική ευθεία βρίσκονται οι μαθητικές Οργανώσεις της Πάτρας για το διήμερο μαθητικής δημιουργίας, που θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 12 και το Σάββατο 13 Φλεβάρη στην αίθουσα «Αίγλη».

Μέσα από την πρωτοβουλία αυτή, επιδιώκεται οι μαθητές να εκφράσουν τους προβληματισμούς τους, να αναδείξουν ότι δεν συμβιβάζονται με την τέχνη - εμπόρευμα, ότι η πρόσβαση στον πολιτισμό είναι αναπόσπαστο δικαίωμα για κάθε νεολαίο. Η ανταπόκριση στο κάλεσμα της ΚΝΕ είναι μεγάλη. Ηδη από την αρχή της προετοιμασίας, στα σχολεία κυριάρχησε η συζήτηση, ο προβληματισμός, αναδείχθηκε η ανάγκη για τη δημιουργία χώρων κατάλληλων να φιλοξενούν τη δημιουργικότητά τους, να τους φέρνουν σε επαφή με όλες τις μορφές της τέχνης.

Τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ, από την πρώτη στιγμή, προσπάθησαν να το κάνουν γνωστό στα σχολεία της πόλης. Φτιάχτηκαν πανό, τρικάκια μέσα στα σχολεία, λεγόταν από στόμα σε στόμα - με όλους τους τρόπους να γίνει το «μεγάλο γεγονός» για τους μαθητές. Πολλές ήταν και οι ομάδες, τα μουσικά σχήματα που φτιάχτηκαν μπροστά και στο 2ήμερο, όπως για παράδειγμα η θεατρική ομάδα του Λαϊκού Φροντιστηρίου του ΜΑΣ και τα μουσικά σχήματα από τα 4ο ΓΕΛ, 3ο ΓΕΛ, 1ο ΓΕΛ, 10ο Γυμνάσιο. Αντίστοιχα, μαθήτριες από το 2ο ΓΕΛ θα κάνουν επίδειξη ρυθμικής γυμναστικής.

Ξεχωριστό κομμάτι ήταν η επαφή με τους πολιτιστικούς συλλόγους της πόλης. Μέλη και φίλοι της ΚΝΕ απευθύνθηκαν στην ομάδα/ σύλλογο που συμμετέχουν, έκαναν κάλεσμα, για να παρουσιάσουν τη δουλειά τους στους υπόλοιπους μαθητές της Πάτρας. Η συμμετοχή του παιδικού τμήματος του Χορευτικού του Παμμικρασιατικού Συλλόγου Πατρών και δύο τμημάτων του Χορευτικού του Δήμου, είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα.

Μέχρι στιγμής το πρόγραμμα του 2ημέρου περιλαμβάνει μουσικά συγκροτήματα, θεατρικές ομάδες, έκθεση ζωγραφικής και φωτογραφίας, γκράφιτι, χορευτικά σύνολα, επίδειξη ρυθμικής γυμναστικής. Ταυτόχρονα, θα λειτουργήσουν και εργαστήρια φωτογραφίας και μουσικής, όπου τα παιδιά θα έρθουν πιο ζωντανά σε επαφή με τις μορφές αυτές και θα γνωρίσουν καινούρια πράγματα.

Οι μέρες που απομένουν είναι μετρημένες. Δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις, τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ, για την επιτυχία του διημέρου. Περισσότεροι μαθητές να έρθουν σε επαφή με την ΚΝΕ, να γνωρίσουν την πραγματική διέξοδο από την κατάσταση που βιώνουμε σήμερα, να παλέψουν για τη ζωή και το μέλλον που τους αξίζει.

Θανάσης ΜΕΛΑΣ
Γραμματέας της Τομεακής Οργάνωσης Μαθητών Πάτρας της ΚΝΕ

Κλιμακώνουμε τον αγώνα, δυναμώνουμε την εργατική - λαϊκή πάλη

Κλιμακώνουμε τον αγώνα, δυναμώνουμε την εργατική - λαϊκή πάλη

Με αιχμή το αντιασφαλιστικό σχέδιο της κυβέρνησης, μετά τη γενική απεργία στις 4 Φλεβάρη, διαμορφώνονται τώρα καλύτερες προϋποθέσεις για κλιμάκωση των εργατικών - λαϊκών αγώνων.
Τα μέτρα που παίρνονται, στο όνομα της καπιταλιστικής ανάκαμψης, πλήττουν το σύνολο των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, δημιουργώντας έδαφος να μπουν στον αγώνα ευρύτερες λαϊκές δυνάμεις, μέσα στο γενικότερο κλίμα δυσαρέσκειας, απογοήτευσης και διάψευσης των προσδοκιών που έτρεφαν για την πολιτική της συγκυβέρνησης.
Παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης να ελιχθεί απέναντι στους αγώνες και να κουράσει, οι κινητοποιήσεις έχουν διάρκεια, παίρνοντας υπόψη ότι το περιεχόμενο της νέας αντιασφαλιστικής μεταρρύθμισης συζητιέται από τον περασμένο Οκτώβρη, ενώ η κυβέρνηση ανανέωσε τη θητεία της με εκλογές μόλις πριν από τέσσερις μήνες.
Από το Νοέμβρη, έχουν γίνει τρεις πανεργατικές απεργίες, με μαζικότερη τη γενική απεργία στις 4 Φλεβάρη. Σε κλάδους, όπως οι ναυτεργάτες, έχουν γίνει από το Γενάρη 10 μέρες απεργία. Τα σωματεία προετοιμάζονται ήδη για νέα 48ωρη πανελλαδική πανεργατική απεργία, αν η κυβέρνηση αποφασίσει να φέρει το Ασφαλιστικό στη Βουλή παρά τη γενική κατακραυγή.
Οι αγρότες, ύστερα από ένα δίμηνο εντατικής προετοιμασίας, βρίσκονται σχεδόν 25 μέρες στα μπλόκα, ενώ κινητικότητα και διαθέσεις εξακολουθούν να υπάρχουν σε στρώματα όπως οι μισθωτοί και ελευθεροεπαγγελματίες επιστήμονες, που είναι πιο ευάλωτα σε ελιγμούς της κυβέρνησης.

Σκληρή ταξική μάχη η απεργία

Η γενική απεργία στις 4 Φλεβάρη ήταν μια σκληρή ταξική μάχη, που σφραγίστηκε από τα μεγάλα απεργιακά συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ. Εδωσε αποφασιστική απάντηση στα αντιασφαλιστικά σχέδια της κυβέρνησης και ταυτόχρονα σηματοδότησε τον πρωταγωνιστικό ρόλο των εργαζομένων στην κινητοποίηση ευρύτερων λαϊκών δυνάμεων που βρίσκεται σε εξέλιξη.
Η συμβολή των κομμουνιστών και άλλων πρωτοπόρων εργατών, που δρουν μέσα από τα ταξικά συνδικάτα, στην οργάνωση και στην επιτυχία της απεργίας αναγνωρίζεται πλατιά. Εγκαιρα εντοπίστηκε το Ασφαλιστικό σαν «κρίκος» που μπορεί να πυροδοτήσει γενικευμένες λαϊκές αντιδράσεις, να κινητοποιήσει και να συσπειρώσει νέες δυνάμεις, να ανοίξει τη συζήτηση για την ταξική βάση του ζητήματος και το ποιος πρέπει να πληρώσει.
Τα ταξικά συνδικάτα έριξαν, από την πρώτη ώρα, το σύνθημα «να αποσυρθεί το νομοσχέδιο», όταν η συνδικαλιστική πλειοψηφία της ΓΣΕΕ έβγαζε ανακοινώσεις, για να διαμαρτυρηθεί ότι η κυβέρνηση δεν την κάλεσε σε «κοινωνικό διάλογο» και ότι συζητάει μόνο με την εργοδοσία.
Αλλες δυνάμεις ζητούσαν «βελτιώσεις» και εξαιρέσεις με συντεχνιακή λογική και γι' αυτό το σκοπό συγκρότησαν «κοινές ομάδες εργασίας» με την κυβέρνηση, πίσω από την πλάτη των εργαζομένων. Τώρα, το αίτημα να αποσυρθεί το νομοσχέδιο έχει γίνει κυρίαρχο, εκφράζει τις διαθέσεις της πλειοψηφίας αυτών που βρίσκονται στο δρόμο.

Στενά περιθώρια για ελιγμούς

Κυρίαρχη είναι και η στάση άρνησης απέναντι στις εκκλήσεις της κυβέρνησης για διάλογο, δυσκολεύοντας την προσπάθεια των επιτελείων της να ανοίξουν ρήγματα, αξιοποιώντας δυνάμεις που δρουν στο κίνημα. Ταυτόχρονα, οι «βελτιωτικές» προτάσεις που καταθέτει η κυβέρνηση σαν «τυράκι στη φάκα», για να ξεκινήσει ο διάλογος, δεν αλλάζουν σε τίποτα τις συνέπειες που θα έχει η αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση για τα φτωχά - λαϊκά στρώματα, σε συνδυασμό με άλλα, παλιά και νέα αντιλαϊκά μέτρα.
Είναι κι αυτό μια απόδειξη για τα περιθώρια που έχει μια κυβέρνηση της αστικής διαχείρισης στη σημερινή φάση ανάπτυξης του καπιταλισμού, να ελιχθεί στην υλοποίηση μέτρων στρατηγικής σημασίας για την καπιταλιστική ανάκαμψη, που είναι στόχος και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων.
Στην περίπτωση μάλιστα των αγροτών, όλες οι προτάσεις της κυβέρνησης αφορούν στην ελάφρυνση των βαρών για τους «κατά κύριο επάγγελμα αγρότες» και όχι, βέβαια, για τη μικρομεσαία αγροτιά, που αν εφαρμοστεί το νέο Ασφαλιστικό, μαζί με το Φορολογικό, είναι βέβαιο ότι δεν έχει μέλλον τα αμέσως επόμενα χρόνια.
Από αυτήν τη σκοπιά, ο αγώνας που δίνει στα μπλόκα για την απόσυρση του Ασφαλιστικού και των φορολογικών μέτρων, όπως και για τη μείωση του κόστους παραγωγής, είναι στην κυριολεξία αγώνας επιβίωσης.
Επομένως, και η στάση κάθε δύναμης απέναντι στο διάλογο είναι κριτήριο για τα συμφέροντα που υπηρετεί. Αντικειμενικό συμφέρον συνδιαλλαγής με την κυβέρνηση έχουν τώρα μόνο τα ανώτερα στρώματα των αυτοαπασχολούμενων και των αγροτών, τα συμφέροντα των οποίων θίγονται, βέβαια, από τα μέτρα της κυβέρνησης, όμως βρίσκονται πιο κοντά στην αστική τάξη και έχουν περιθώρια να αναπληρώσουν τις απώλειες, καταλαμβάνοντας το έδαφος που αφήνει η παραπέρα καταστροφή των φτωχότερων λαϊκών στρωμάτων.

Να κατοχυρωθούν τα βήματα που έγιναν

Μπροστά υπάρχει τώρα το καθήκον να οργανωθεί η κλιμάκωση, νέες δυνάμεις να τραβηχτούν στη μάχη. Ταυτόχρονα, όμως, χρειάζεται συστηματικά και σχεδιασμένα να κατοχυρώνονται τα βήματα που γίνονται στην οργάνωση της εργατικής τάξης, στην απόσπαση δυνάμεων από την επιρροή του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, στο βάθεμα της συμπόρευσης και της συμμαχίας με τα άλλα λαϊκά στρώματα, σε γραμμή αντιπαράθεσης με τη στρατηγική του κεφαλαίου, με τα μονοπώλια και την εξουσία τους, τον πραγματικό αντίπαλο.
Εχει μεγάλη σημασία να κατοχυρώνει η εργατική τάξη και στην πράξη τον πρωτοπόρο ρόλο της όταν κινητοποιούνται ευρύτερες λαϊκές δυνάμεις, με μεγάλη διαστρωμάτωση και αντιφατική συνείδηση, όπου κυριαρχεί το μικροαστικό στοιχείο, η ανυπομονησία, ο συντεχνιασμός.
Στις κινητοποιήσεις που έγιναν την περίοδο 2010 - 2012, με τους «αγανακτισμένους» και τις πλατείες, που αγκαλιάστηκαν θερμά από όλα τα αστικά κόμματα της τότε αντιπολίτευσης, από τη Χρυσή Αυγή, ακόμα και από ομάδες που αυτοαποκαλούνται «αντικαπιταλιστικές» κυριάρχησαν οι διαθέσεις μικροαστικών δυνάμεων.
Το αποτέλεσμα είναι σήμερα γνωστό. Στις πλατείες κυριάρχησαν ρηχά αντιμνημονιακά συνθήματα και σαν διέξοδος προβλήθηκε η κυβερνητική εναλλαγή, που στη συνέχεια έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση και για να ψηφίσει μαζί με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι το 3ο μνημόνιο.
Το γεγονός ότι η λαϊκή δυσαρέσκεια εκφράζεται τώρα με μεγαλύτερη συμμετοχή των εργαζομένων στην απεργία και με οργανωμένη δράση μέσα από τα συνδικάτα διαμορφώνει καλύτερες προοπτικές για το κίνημα, με δεδομένη βέβαια τη διαπάλη στο εσωτερικό του για το ποια γραμμή πάλης θα επικρατήσει.

Η επίθεση θα κλιμακωθεί

Σε κάθε περίπτωση, το σταμάτημα της παραγωγής σε περισσότερους μεγάλους χώρους δουλειάς στην τελευταία γενική απεργία και η συμμετοχή στις απεργιακές συγκεντρώσεις δεκάδων χιλιάδων μικρομεσαίων αγροτών, ελευθεροεπαγγελματιών και επιστημόνων, δεν περνούν απαρατήρητα από την κυβέρνηση και τους επιχειρηματικούς ομίλους, που θα κλιμακώσουν με όλα τα μέσα την επίθεση, για να μην τεθεί σε κίνδυνο η έγκαιρη ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων που υπηρετούν την καπιταλιστική ανάκαμψη.
Αυτό, βέβαια, δεν αναιρεί τους μεταξύ τους ανταγωνισμούς, αλλά και τη δυσαρέσκεια μερίδων του κεφαλαίου για τη διαχείριση που ασκεί η σημερινή κυβέρνηση.
Η τελευταία απεργιακή κινητοποίηση έδειξε πιο πειστικά ότι στους κλάδους και τους χώρους δουλειάς που δρα μια Ομοσπονδία, ένα Συνδικάτο, ακόμα και ένας πυρήνας συνδικαλιστών του ταξικού κινήματος, βελτιώνονται οι προϋποθέσεις να πετύχει η απεργία.
Η μάχη της απεργίας σε όλους τους κλάδους άφησε σημαντική παρακαταθήκη, τόσο στον τρόπο οργάνωσης της δουλειάς από τα κάτω, όσο και σε νέες εγγραφές στα σωματεία, καινούριες δυνάμεις στον αγώνα, νέες Επιτροπές Αγώνα και άλλα, που διαμορφώνουν καλύτερους όρους για την πορεία ανασύνταξης του εργατικού κινήματος.
Με αφορμή τη γενική απεργία, αναδείχτηκε επίσης η δύναμη που κρύβει η κοινωνική συμμαχία, η συμπόρευση της εργατικής τάξης με τα άλλα λαϊκά στρώματα του χωριού και της πόλης. Δεν αρκεί όμως η εκατέρωθεν έκφραση της αλληλεγγύης. Χρειάζεται μέσα από κάθε μάχη να βαθαίνει ο χαρακτήρας της σαν λαϊκή συμμαχία που θα βάζει στο στόχαστρο τον πραγματικό κοινό αντίπαλο: Το κεφάλαιο, τα μονοπώλια, την ΕΕ, την εξουσία τους.

Προϋποθέσεις για μεγαλύτερη συσπείρωση

Η μαζικότερη, σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο, είσοδος στους αγώνες ευρύτερων λαϊκών δυνάμεων δεν διασφαλίζει από μόνη της ότι οι αγώνες θα έχουν συνέχεια και διάρκεια. Πολύ περισσότερο, δεν αναιρεί το γεγονός ότι το επίπεδο της οργάνωσης της εργατικής τάξης και της ανάπτυξης του κινήματος είναι πολύ πίσω από τις πραγματικές ανάγκες και βέβαια αναντίστοιχο με την επίθεση που δέχεται ο λαός από το κεφάλαιο, την ΕΕ και τις κυβερνήσεις τους.
Η αγανάκτηση που συσσωρεύεται και ο θυμός δεν είναι δεδομένο ότι θα πάρουν το χαρακτήρα της γενικευμένης αντίδρασης στην αντιλαϊκή πολιτική, ότι δεν θα πιάσουν τόπο οι ελιγμοί, η τρομοκρατία, ότι θα οδηγηθούν σε ριζοσπαστική κατεύθυνση. Σε πολύ μεγάλο τμήμα των εργαζομένων συνεχίζουν να κυριαρχούν διαθέσεις συμβιβασμού, απογοήτευσης, έλλειψης πίστης στην οργανωμένη πάλη. Γι' αυτό έχει σημασία, από τον αγώνα που βρίσκεται μπροστά μας να βγαίνουν συμπεράσματα, να κατοχυρώνονται μικρά αλλά σταθερά βήματα, χωρίς ωραιοποίηση, αλλά και χωρίς υποτίμηση.
Τις μέρες που έρχονται, κυβέρνηση και μεγαλοεργοδοσία θα επιχειρήσουν με ακόμα μεγαλύτερη ένταση να χειραγωγήσουν και να ενσωματώσουν τις λαϊκές αντιδράσεις. Θα αξιοποιήσουν γι' αυτό κάθε μέσο, ακόμα και την καταστολή. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση ανοίγει όλη την ατζέντα των ανατροπών που υπηρετούν το κεφάλαιο, ανάμεσά τους την αλλαγή προς το χειρότερο του συνδικαλιστικού νόμου, παραπέρα ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, την πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων και άλλα.
Καμιά τέτοια προσπάθεια δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη. Ούτε λεπτό δεν πρέπει να νιώσει η κυβέρνηση το γήπεδο άδειο για να φορτώσει με νέα μέτρα τις πλάτες των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, προωθώντας το στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης και της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων, που δε συμβιβάζεται με τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα και συνθλίβει τις σύγχρονες ανάγκες.
Σήμερα, υπάρχουν δυνατότητες περισσότερα σωματεία και συνδικαλιστές να συσπειρωθούν στην ταξική γραμμή, να συμπορευτούν με τις ταξικές δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα, διατηρώντας τις όποιες διαφορές τους. Αυτό επιβεβαιώνει και η μαζική σύσκεψη που συγκάλεσαν την Πέμπτη οκτώ Ομοσπονδίες εργαζομένων και συνταξιούχων, για τον απολογισμό της γενικής απεργίας και την κλιμάκωση του αγώνα με αιχμή το Ασφαλιστικό. Η καλύτερη αξιοποίηση αυτής της δυνατότητας, με σχέδιο κατά κλάδο, περιοχή και σωματείο, μπορεί πραγματικά να δώσει ώθηση στο κίνημα το επόμενο διάστημα.

Για το «παράλληλο πρόγραμμα» της κυβέρνησης στην Υγεία

Για το «παράλληλο πρόγραμμα» της κυβέρνησης στην Υγεία

Το «παράλληλο πρόγραμμα» προβλέπει τη λειτουργία του νοσοκομείου Σαντορίνης, που είναι τάχα «δημόσιο», αλλά λειτουργεί από Ανώνυμη Εταιρεία, με κριτήρια «κόστους - οφέλους», «βιωσιμότητας» και με ελάχιστη κρατική χρηματοδότηση

Η κυβέρνηση, με το νομοσχέδιο, που περιλαμβάνει πολλά άρθρα για την Υγεία και το ονομάζει για προπαγανδιστικούς λόγους «παράλληλο πρόγραμμα», επιχειρεί να περάσει την αντίληψη ότι «παράλληλα» με τα αντιλαϊκά μέτρα - οδοστρωτήρα υλοποίησης του 3ου μνημονίου, προωθεί τώρα και μέτρα που αντισταθμίζουν τις αρνητικές επιπτώσεις του. Ισχυρίζεται ότι αυτό αποτελεί απόδειξη της διαφορετικής της πολιτικής από τις προηγούμενες κυβερνήσεις.
Η τοποθέτηση του υπουργού Υγείας είναι χαρακτηριστική: «Η κοινωνία έχει ανάγκη μια αίσθηση ανακούφισης, γιατί είναι ζορισμένη και δυσφορεί απέναντι στα μέτρα λιτότητας που εμπεριέχονται στη συμφωνία με τους δανειστές».
Αυτή είναι η επιδίωξη της κυβέρνησης: Να δημιουργήσει την αίσθηση στα λαϊκά στρώματα και όχι να θεσμοθετήσει για να λειτουργούν κοινωνικές και υγειονομικές υπηρεσίες δημόσιες και δωρεάν για όλους. Να έχουν την αίσθηση ότι έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και νοσηλεία, ότι στο κλειστό ιατρείο του Κέντρου Υγείας ή του ΠΕΔΥ υπάρχει γιατρός κι ας υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις και κενά.

Κάνουν το μαύρο - άσπρο

Ας δούμε πιο συγκεκριμένα ένα δείγμα των «παράλληλων» μέτρων όπου η κυβέρνηση κάνει το μαύρο - άσπρο.
Παράλληλα με τα μέτρα στήριξης της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων σε περίοδο οικονομικής κρίσης και την αυξανόμενη ανεργία, δίνει στους ανασφάλιστους «το δικαίωμα να πληρώσουν» όπως και οι ασφαλισμένοι, για να έχουν κανένα φάρμακο ή όταν φτάσουν στο «απροχώρητο» να μπουν στο νοσοκομείο για να μην πεθάνουν στο δρόμο. Το πού θα βρουν χρήματα να πληρώσουν οι άφραγκοι και καταχρεωμένοι ανασφάλιστοι, δεν απασχολεί.
Παράλληλα με τη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης των δημόσιων νοσοκομείων που οδηγεί στις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό, εξοπλισμό, σε κλειστά κρεβάτια χειρουργείου και Μονάδων Εντατικής Θεραπείας, «προσφέρει» τη δήθεν διαφάνεια στις μακροχρόνιες λίστες αναμονής για χειρουργείο, που μακραίνουν λόγω της παραπάνω πολιτικής.
Παράλληλα με την παντελή έλλειψη γιατρών στις απομακρυσμένες περιοχές, στα νησιά κ.λπ., «επιτρέπει» στους δήμους να δίνουν συσσίτιο και κανένα «πουρμπουάρ» στους γιατρούς, ως δέλεαρ για να καλύψουν τις περιοχές αυτές.
Η κυβέρνηση προβάλλει ότι το νομοσχέδιο έχει ένα «αδιαμφισβήτητο θετικό κοινωνικό πρόσημο». Δε λέει, όμως, για ποιον. Το θετικό πρόσημο δεν είναι υπέρ του λαού, αλλά υπέρ του κεφαλαίου, γι' αυτό επιχειρείται και με αυτά τα μέτρα να μην επιβαρύνονται το κεφάλαιο και το κράτος του.
Επίσης, παρουσιάζει την υγειονομική κάλυψη των ανασφάλιστων ως «άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων». Ομως, την κοινωνική ανισότητα δεν την προσδιορίζει ανάμεσα στο κεφάλαιο και τους εργαζόμενους, εκεί που πραγματικά υπάρχει και συνεχώς διευρύνεται. Εκφραση της κοινωνικής ανισότητας είναι και τα εκατομμύρια των ανασφάλιστων, αλλά και των ασφαλισμένων που συνεχώς αυξάνουν τις πληρωμές τους για υπηρεσίες Υγείας.
Τα μέτρα της κυβέρνησης δεν αμβλύνουν αυτήν την ανισότητα, αλλά κινούνται στην πεπατημένη των προηγούμενων. Αφήνουν στο απυρόβλητο το κεφάλαιο και ενοποιούν προς τα κάτω, στο ελάχιστο, τις παροχές Υγείας για όλους. Ακόμα και αυτά τα ψίχουλα των 100 εκατ. ευρώ για ένα χρόνο, για την κάλυψη των 2,5 εκατομμυρίων ανασφάλιστων, η κυβέρνηση τα ονομάζει «καθολική κάλυψη σε ενισχυμένη δημόσια περίθαλψη», ενώ δε θα δίνονται από τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά «φορτώνονται» στον ΕΟΠΥΥ, δηλαδή στα λεηλατημένα από το κράτος και το κεφάλαιο ασφαλιστικά ταμεία.

Δημόσιος τομέας με κριτήρια «κόστους - οφέλους»

Η κυβέρνηση επαναφέρει ως αιτία των προβλημάτων στην Υγεία το «νεοφιλελεύθερο» μοντέλο, αφού με αυτό, όπως ισχυρίζεται, «υπήρχε συνεχής συρρίκνωση της δημόσιας περίθαλψης και του κοινωνικού κράτους». Ετσι, επιχειρεί να συσκοτίσει ότι η όποια πολιτική διαχείρισης της καπιταλιστικής οικονομίας, την οποία και η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ υπηρετεί, για το λαό έχει τον ίδιο αντιλαϊκό χαρακτήρα και αποτέλεσμα.
Διότι λαϊκά δικαιώματα και ανάγκες από τη μια και ανάπτυξη με επιχειρηματικούς ομίλους από την άλλη, είναι σε πλήρη διάσταση και δεν μπορεί να λέγεται «κοινωνικό κράτος». Στον καπιταλισμό, η πρόληψη, η θεραπεία και η αποκατάσταση της υγείας των εργαζομένων και των οικογενειών τους αποτελεί για το κεφάλαιο και το κράτος του «κόστος» και εμπόδιο της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του, το οποίο πρέπει να κρατιέται όσο γίνεται σε χαμηλά επίπεδα. Ολα αυτά υπηρετεί στο ακέραιο και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όπως όλα τα αστικά κόμματα σε όλα τα κράτη στην ΕΕ - και όχι μόνο - με μνημόνια ή όχι, με ευρώ ή όχι.
«Η σταδιακή ανάπτυξη και ενίσχυση του δημόσιου τομέα» που προβάλλει η κυβέρνηση, γίνεται με τα κριτήρια της επιχειρηματικότητας των δημόσιων Μονάδων Υγείας και της εμπορευματοποίησης των εργασιών τους, όπως κάνει με το νοσοκομείο στη Σαντορίνη, που είναι τάχα «δημόσιο», αλλά λειτουργεί από Ανώνυμη Εταιρεία.
Με κριτήρια «κόστους - οφέλους», «βιωσιμότητας» και με ελάχιστη κρατική χρηματοδότηση, προβλέπεται να μπορεί να λειτουργεί με τα έσοδα από την πώληση των εργασιών του προς τα ασφαλιστικά ταμεία και τους ασθενείς απευθείας ή με πληρωμή μέσω τοπικής φορολογίας (αύξηση εισιτηρίου στο τελεφερίκ της Σαντορίνης). Γι' αυτό, ακόμα και οι ελάχιστες «προσλήψεις» που γίνονται σε όλα τα νοσοκομεία είναι κυρίως επικουρικοί, με «μπλοκάκι» κ.λπ., που πληρώνονται από τον προϋπολογισμό των νοσοκομείων, προκειμένου να μην επιβαρύνεται ο κρατικός προϋπολογισμός.
Αυτό το δημόσιο - επιχειρηματικό σύστημα, με την πολύμορφη στήριξη του ιδιωτικού τομέα, προωθεί η κυβέρνηση και ας πασχίζει με προπαγανδιστικά τερτίπια περί «παράλληλου» - δήθεν φιλολαϊκού - «προγράμματος» να πείσει τα λαϊκά στρώματα για το αντίθετο.
«Εχουν γνώση οι φύλακες», αποκτούν και στην πορεία μεγαλύτερη γνώση και εμπειρία με τη συμμετοχή τους στους ταξικούς αγώνες του εργατικού - ριζοσπαστικού λαϊκού κινήματος. Εμείς λέμε ότι «κοινωνικό κράτος» μπορεί να είναι μόνο το λαϊκό κράτος, με λαϊκή εξουσία, γιατί μόνο τότε μπορεί και η Υγεία να αποτελεί καθολικό και δωρεάν κοινωνικό δικαίωμα και αγαθό.

Του Γιώργου ΝΑΝΟΥ*
* Ο Γ. Νάνος είναι μέλος της ΚΕΟΕ, υπεύθυνος του Τμήματος Υγείας - Πρόνοιας της ΚΕ του ΚΚΕ

ΒΑΡΥΤΙΚΑ ΚΥΜΑΤΑ Νότες του κοσμικού πενταγράμμου

ΒΑΡΥΤΙΚΑ ΚΥΜΑΤΑ

Νότες του κοσμικού πενταγράμμου

Απεικόνιση της καμπύλωσης του χωροχρόνου γύρω από τη Γη και η κίνηση της Σελήνης.

Την Πέμπτη, 11 Φλεβάρη, η ερευνητική ομάδα του πειράματος LIGO στις ΗΠΑ ανακοίνωσε την πρώτη ανίχνευση βαρυτικών κυμάτων. Αναμφισβήτητα, πρόκειται για μία από τις σημαντικότερες επιστημονικές ανακαλύψεις των τελευταίων εκατό ετών. Τι είναι όμως τα βαρυτικά κύματα και γιατί είναι τόσο σημαντικά;
Χώρος και χρόνος: Δύο έννοιες που, στην καθημερινότητά μας, θεωρούνται απόλυτες, αυθύπαρκτες, αμετάβλητες. Ο χώρος γύρω μας - οι αποστάσεις, τα σχήματα - δεν αλλάζει, ενώ ο χρόνος κυλάει πάντα με τον ίδιο ρυθμό. Το 1905, με την Ειδική Θεωρία της Σχετικότητας, ο Αλμπερτ Αϊνστάιν ήρε αυτήν την άποψη. Ο χώρος και ο χρόνος όχι μόνο είναι έννοιες σχετικές, αλλά και αλληλένδετες. Ενας παρατηρητής που κινείται με σταθερή ταχύτητα στον χωροχρόνο μετράει αποστάσεις και χρονικά διαστήματα διαφορετικά από έναν ακίνητο. Αυτές οι διαφορές είναι αμελητέες για μικρές ταχύτητες, αλλά αισθητές για ταχύτητες που πλησιάζουν αυτήν του φωτός. Το 1916, η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας (ΓΘΣ) συμπεριέλαβε στην παραπάνω εικόνα και επιταχυνόμενους παρατηρητές, των οποίων δηλαδή η ταχύτητα δεν παραμένει σταθερή. Αυτή η γενίκευση εξήγησε τη φύση της βαρύτητας, δηλαδή της ελκτικής δύναμης που ασκείται ανάμεσα σε δύο σώματα, καθότι, σύμφωνα με τη ΓΘΣ, η βαρύτητα είναι φαινόμενο ισοδύναμο με την επιτάχυνση. Ο Αϊνστάιν έδειξε ότι η βαρύτητα δεν είναι τίποτα άλλο παρά η καμπύλωση του χωροχρόνου γύρω από ένα σώμα, όπως ένα τεντωμένο σεντόνι καμπυλώνεται, αν τοποθετήσουμε ένα αντικείμενο μεγάλης μάζας στο κέντρο του. Ετσι, όταν ένα σώμα «πέφτει» στο βαρυτικό πεδίο ενός μεγαλύτερου σώματος (π.χ. ένα αντικείμενο που πέφτει στο έδαφος ή η περιφορά της Σελήνης γύρω από τη Γη), δε δέχεται κάποια δύναμη, αλλά απλώς ακολουθεί την τροχιά που του υπαγορεύει ο καμπυλωμένος χώρος.

Τα βαρυτικά κύματα αποτελούν κυμάνσεις του χωροχρόνου. Απεικόνιση βαρυτικών κυμάτων από ένα ζεύγος αστέρων νετρονίων.

Η ΓΘΣ αποτέλεσε επανάσταση για τη Φυσική. Οχι μόνο έδωσε απαντήσεις σε προβλήματα που δεν μπορούσαν να αντιμετωπιστούν με τους νόμους του Νεύτωνα, αλλά προέβλεψε και μια σειρά από φαινόμενα, όπως η καμπύλωση της τροχιάς του φωτός κοντά σε ισχυρά βαρυτικά πεδία. Μέχρι πρότινος, όλες οι προβλέψεις της ΓΘΣ είχαν επαληθευτεί εκτός από μία: Τα βαρυτικά κύματα.
Στη σχετικιστική της περιγραφή, η βαρύτητα αποτελεί ένα δυναμικό, και όχι στατικό, φαινόμενο. Ενα σώμα το οποίο κινείται - για παράδειγμα η Γη γύρω από τον Ηλιο - μεταβάλλει την καμπυλότητα του χώρου. Η μεταβολή αυτή πρέπει με κάποιον τρόπο να γίνει αισθητή και στο χώρο γύρω από το κινούμενο σώμα. Ετσι, με τον ίδιο τρόπο που η μεταβολή του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου διαδίδεται με τη μορφή ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων, το μεταβαλλόμενο βαρυτικό πεδίο έχει ως αποτέλεσμα την εκπομπή βαρυτικών κυμάτων. Τα βαρυτικά κύματα, λοιπόν, συνιστούν κυμάνσεις του ίδιου του χωροχρόνου (Εικόνα 2) και μεταφέρουν την πληροφορία της αλλαγής του βαρυτικού πεδίου ενός συστήματος.
Εκατό ολόκληρα χρόνια μετά την πρόβλεψή τους, τα βαρυτικά κύματα έκαναν πρόσφατα για πρώτη φορά την εμφάνισή τους στον ανιχνευτή LIGO στις ΗΠΑ. Ο λόγος για τον οποίο η ανίχνευσή τους ήρθε με τόσο μεγάλη καθυστέρηση συνίσταται στο ότι τα βαρυτικά κύματα είναι πολύ ασθενή. Παρότι συγκρατεί εμάς πάνω στη Γη και τη Γη γύρω από τον Ηλιο, η βαρύτητα αποτελεί την πιο ασθενή αλληλεπίδραση στη φύση. Ετσι, ακόμα και οι μεγαλύτερες αλλαγές στο βαρυτικό πεδίο δε γίνονται εύκολα αντιληπτές.

Ο ανιχνευτής βαρυτικών κυμάτων LIGO, στην πολιτεία της Λουιζιάνα των ΗΠΑ. Ενας «δίδυμος» ανιχνευτής βρίσκεται στην πολιτεία της Ουάσιγκτον.

Η διέλευση ενός βαρυτικού κύματος προκαλεί μικροσκοπικές μεταβολές στην απόσταση ανάμεσα σε δύο σημεία του χώρου. Χαρακτηριστικά, για ένα αρκετά ισχυρό βαρυτικό κύμα, αυτές οι μεταβολές είναι της τάξης του 0,00000000000000000001%! Η απόσταση Γης - Ηλιου θα άλλαζε, εξαιτίας της διέλευσης ενός τέτοιου κύματος, κατά μόλις ένα εκατομμυριοστό του χιλιοστού! Γίνεται εύκολα κατανοητό, λοιπόν, ότι η μέτρηση τόσο μικρών μεταβολών απαιτεί τεράστια ακρίβεια. Οι σύγχρονοι ανιχνευτές βαρυτικών κυμάτων χρησιμοποιούν ακτίνες λέιζερ, οι οποίες διαδίδονται εντός δύο βραχιόνων, ίσου μήκους, σε σχήμα «Γ». Εάν διέλθει ένα βαρυτικό κύμα, το μήκος των βραχιόνων αλλάζει, με αποτέλεσμα οι δύο ακτίνες να μη διανύουν πλέον την ίδια απόσταση. Εκμεταλλευόμενοι μια τεχνική που ονομάζεται συμβολομετρία, οι επιστήμονες μπορούν να μετρήσουν αυτήν τη διαφορά κι έτσι να «δουν» το βαρυτικό κύμα. Δεδομένου ότι το μήκος των βραχιόνων του ανιχνευτή LIGO είναι τέσσερα χιλιόμετρα, οι μεταβολές που απαιτείται να μετρηθούν είναι έως και χίλιες φορές μικρότερες από το μέγεθος του πρωτονίου, του συστατικού σωματιδίου του ατομικού πυρήνα!
Οι βασικότερες πηγές βαρυτικών κυμάτων συμπεριλαμβάνουν ίσως τα πιο συναρπαστικά αντικείμενα στο σύμπαν: Τις μαύρες τρύπες και τους αστέρες νετρονίων. Πρόκειται για υπέρπυκνες συγκεντρώσεις ύλης, με τεράστια βαρυτικά πεδία, οι οποίες αποτελούν υπολείμματα αστέρων που έχουν εξαντλήσει τα καύσιμά τους. Η μελέτη των ιδιοτήτων αυτών των σωμάτων συνιστά ιδιαίτερη πρόκληση. Στους μεν αστέρες νετρονίων συναντάμε την ύλη κάτω από ακραίες συνθήκες που δεν μπορούν να αναπαραχθούν σε επίγεια πειράματα, στις δε μαύρες τρύπες οι πυκνότητες είναι τόσο μεγάλες που ούτε το ίδιο το φως μπορεί να διαφύγει από το βαρυτικό τους πεδίο, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει καμία πληροφορία για το εσωτερικό τους.
Ορισμένες φορές, τα αντικείμενα αυτά σχηματίζουν ζεύγη, όπου το ένα περιφέρεται ταχύτατα γύρω από το άλλο, διαταράσσοντας έντονα το βαρυτικό πεδίο και παράγοντας βαρυτικά κύματα (Εικόνα 2). Ενα τέτοιο σήμα εγκαινίασε τον ανιχνευτή LIGO στις 14 του Σεπτέμβρη 2015. Δύο μαύρες τρύπες, με μάζες 36 και 29 φορές μεγαλύτερες από τη μάζα του Ηλιου αντίστοιχα, παρατηρήθηκαν σε απόσταση ενός δισεκατομμυρίου ετών φωτός να περιφέρονται η μία γύρω από την άλλη με συχνότητα 17 περιφορών ανά δευτερόλεπτο. Λόγω της εκπομπής βαρυτικών κυμάτων, η τροχιά του διπλού συστήματος φθίνει, με αποτέλεσμα οι μαύρες τρύπες να πλησιάζουν μεταξύ τους και να περιφέρονται ακόμα πιο γρήγορα (75 περιφορές το δευτερόλεπτο). Τελικά, και αφού αναπτύξουν ταχύτητες κοντά στο μισό της ταχύτητας του φωτός, συγκρούονται και σχηματίζουν μία μεγαλύτερη μαύρη τρύπα, με μάζα 62 φορές μεγαλύτερη από του Ηλιου. Η διαφορά του αθροίσματος των αρχικών μαζών (36+29=65) από την τελική ισούται με την Ενέργεια που εκπέμφθηκε από το συγκεκριμένο σύστημα με τη μορφή βαρυτικών κυμάτων. Σε μόλις δύο δέκατα του δευτερολέπτου, το σύστημα αυτό εξέπεμψε όση Ενέργεια διαθέτουν τρεις Ηλιοι, τη στιγμή που ο Ηλιος μας, στη διάρκειας δισεκατομμυρίων ετών ζωή του, καταναλώνει ένα ελάχιστο ποσοστό της Ενέργειάς του! Η μαύρη τρύπα που προκύπτει μετά τη σύγκρουση του ζεύγους βρίσκεται αρχικά σε μια διαταραγμένη κατάσταση, στη διάρκεια της οποίας ταλαντώνεται έντονα σε χαρακτηριστική συχνότητα, μέχρι τελικά να ισορροπήσει. Η παρατήρηση αυτής της ταλάντωσης αποδεικνύει περίτρανα την ύπαρξη αυτών των εξωτικών σωμάτων, καθώς η συχνότητα αυτή προβλέπεται από τη θεωρία και είναι χαρακτηριστική για τις μαύρες τρύπες. Το φαινόμενο αυτό, που ονομάζεται «κουδούνισμα» (ringing), δεν αποτελεί φυσικά προνόμιο των μαύρων τρυπών, καθώς όλα τα αντικείμενα στη φύση διαθέτουν χαρακτηριστικές συχνότητες ταλάντωσης - για παράδειγμα ο ήχος μιας καμπάνας.
«Ακούγοντας» τους παλμούς του χώρου ανοίγουμε ένα νέο παράθυρο στο σύμπαν. Μέχρι τώρα, οι αστρονόμοι συνέλεγαν πληροφορίες μόνο μέσω της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, δηλαδή του φωτός. Πλέον, και όσο η ευαισθησία των ανιχνευτών θα βελτιώνεται ολοένα και περισσότερο, θα έχουμε πρόσβαση και σε ηλεκτρομαγνητικά «σκοτεινές» περιοχές του ουρανού. Μαύρες τρύπες και αστέρες νετρονίων περιμένουν να φανερώσουν τα μυστικά τους!
Η παρατήρηση της συγχώνευσης ενός ζεύγους μαύρων τρυπών σηματοδοτεί την αρχή μιας νέας εποχής για την αστρονομία. Μιας εποχής, στην οποία ηλεκτρομαγνητική και βαρυτική ακτινοβολία, το φως και το τραγούδι του σύμπαντος, συνεισφέρουν από κοινού στην περαιτέρω κατανόηση αυτού του απέραντου κόσμου, όπου οι επιστήμονες, ως άλλοι ποιητές, «αγρυπνούν με το βλέμμα τους ίσο κι αθόλωτο για να μετρούν τις φρικιάσεις του φωτός και τους παλμούς του σύμπαντος» (Γιάννης Ρίτσος, «Το τραγούδι της αδελφής μου»).

Παντελής ΠΝΙΓΟΥΡΑΣ
Υποψήφιος διδάκτορας Φυσικής, Πανεπιστήμιο του Tubingen, Γερμανία