Την Κυριακή 9 Δεκέμβρη στο «Ριζοσπάστη» οι Θέσεις της ΚΕ για το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ Δημοσίευση: Τρί, 04/12/2012 - 17:03

Την Κυριακή 9 Δεκέμβρη στο «Ριζοσπάστη» οι Θέσεις της ΚΕ για το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ

Δημοσίευση: Τρί, 04/12/2012 - 17:03

pdf

email

Print

Την Κυριακή 9 Δεκέμβρη στο «Ριζοσπάστη» θα δημοσιευτούν οι Θέσεις της ΚΕ για το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ, όπως ανακοίνωσε η Κεντρική Επιτροπή του Κόμματος.

Αναλυτικά, ολόκληρη η ανακοίνωση της ΚΕ σημειώνει τα εξής:

«Η Κεντρική Επιτροπή ανακοινώνει ότι στον "Κυριακάτικο Ριζοσπάστη" της 9ης Δεκεμβρίου θα δημοσιευτούν οι Θέσεις της ΚΕ για το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ, που θα πραγματοποιηθεί από τις 11 έως τις 14 Απριλίου 2013. Οι Θέσεις περιλαμβάνουν την Έκθεση δράσης της ΚΕ από το 18ο έως το 19ο Συνέδριο και τα νέα καθήκοντα του Κόμματος έως το 20ο Συνέδριο, το Πρόγραμμα και το Καταστατικό του ΚΚΕ».

Ολλανδία συλληψη μελών του PKK.

 Ολλανδία μελών του PKK. 








 Στη σύλληψη 55 ανθρώπων προχώρησε η ολλανδική αστυνομία με την κατηγορία πως είναι μέλη του Εργατικού Κόμματος Κουρδιστάν (PKK). Σύμφωνα με την εισαγγελία, οι συλλήψεις πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια εφόδου της αστυνομίας σε χώρο, όπου πραγματοποιούνταν μυστική συνάντηση μελών του PKK. 


 To PKK, το οποίο μάχεται από το 1984 για ένα αυτόνομο ανεξάρτητο Κουρδιστάν αναγνωρίζεται ως τρομοκρατική οργάνωση από την Τουρκία, τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Στην Ολλανδία έχει τεθεί εκτός νόμου από το 2007.

 Σύμφωνα με τις πληροφορίες, μια ομάδα μελών του PKK συμμετείχε σε μια συνάντηση σε δημόσιο πάρκο στο Έλεμεϊτ, ένα χωριό στη νοτιοδυτική Ολλανδία, στις έξι το πρωί όταν περίπου 150 αστυνομικοί έκαναν την έφοδο, ενεργώντας έπειτα από ειδοποίηση που έλαβε η υπηρεσία πληροφοριών, σύμφωνα με την ανακοίνωση της εισαγγελίας, η οποία προσθέτει πως οι συναντήσεις των μελών της κουρδικής οργάνωσης είχαν αρχίσει την Παρασκευή κι αναμενόταν να διαρκέσουν μια εβδομάδα, ανέφερε η ανακοίνωση της εισαγγελίας. 



Πηγή: tvxs.gr 

 Αναρτήθηκε από Praxis red  

Μια παλιά παλιά, πολύ παλιά ραπτομηχανή

Μια παλιά παλιά, πολύ παλιά ραπτομηχανή 


Σούρουπο σκοτεινό, μπλε σούρουπο και σύννεφα βιολετιά, μακριά πολύ μακριά στον ουρανό! Σιωπηλό το δωμάτιο και κάθε απειροελάχιστη κίνηση δημιουργεί άπειρους κύκλους μέσα στο πέλαγος της μοναξιάς και της θλίψης που πλημμυρίζει την ατμόσφαιρα! Στο κρεβάτι ακίνητη σκέφτεται κι αναθυμάται και είναι όλα εξαιρετικά τακτοποιημένα στη μνήμη της χωρίς να ξεφεύγει το παραμικρό από μια ολόκληρη ζωή!

Το πάπλωμα λευκό αψεγάδιαστο, τα σεντόνια λευκά με κομψό λεπτό κέντημα στις δυο άκρες, το προσκεφάλι λευκό με μια λεπτή μυρωδιά λεμονιού! Λευκή ρόμπα ακουμπισμένη με προσοχή στην καρυδένια καρέκλα και λευκές ζεστές παντούφλες ξεκουράζονται απαλά κοιτάζοντας προς τα πάνω τη λεπτή γυναίκα που με μισόκλειστα μάτια ανασαίνει ελαφρά και με κάποια δυσκολία! Τα πάντα είναι στη θέση τους, το κάθε τι τακτοποιημένο και ακίνητο δίχως ίχνος σκόνης ή παραμέλησης! Τα χεριά της λεπτά με μακριά δάχτυλα δεμένα σαν σε έκκληση ή παράκληση ή προσευχή! 

Απέναντί της πάνω σε ένα χαμηλό τραπεζάκι μπαμπού με περίεργους κόμπους, αναπαύεται μια υπεροχή ραπτομηχανή! Καλογυαλισμένη και με μια λευκή κουβαρίστρα περασμένη κανονικότατα στη βελόνα, μοιάζει έτοιμη να γαζώσει ένα κομμάτι κροκί δαντέλα και να το ενώσει με το λευκό σατινένιο ύφασμα που φτάνει μέχρι το πάτωμα!

Η γυναίκα χαμογελάει, την κοιτάζει και της γνέφει με συμπάθεια, με στοργή, με αγάπη! Συντροφιά της και μοναδική της δύναμη εδώ και πάρα πολλά χρόνια, πέρασαν οι δυο τους μάχες και αντάρες, τρικυμίες και φουρτούνες!

Κοπελίτσα χαριτωμένη, μαυριδερή με δυο τεράστια μάτια και ασθενική κράση, με ένα μολύβι άπειρες φορές ξυσμένο και ξαναξυσμένο, ζωγράφιζε πάνω σε χαρτιά λευκά, λεπτά ή περισσότερο χοντρά, κοίταζε και παρατηρούσε με προσοχή οτιδήποτε μπορούσε να τη βοηθήσει σε έμπνευση και μετά με μύριους τρόπους που σκαρφιζότανε, πέρναγε τα σχέδιά της σε όποιο ύφασμα έπεφτε στα χέρια της!

Ξήλωνε και έβγαζε κλωστές από παλιά ρούχα, τις ίσιωνε και μετά με αυτές άρχιζε να κεντάει τα σχέδια που μόλις είχε αποτυπώσει! Πεταλούδες, πουλιά, ήλιους, φασιανούς, αγριόπαπιες, έρωτες, νύμφες, κυνηγούς, ελάφια, υπάρξεις αιθέριες να παίζουν μπάλα ή στεφάνι, νερά να τρέχουν, νερά να στέκουν ακίνητα σκεπασμένα με νούφαρα, έφτιαχνε φιόγκους και έπαιζε με τις κορδέλες σχεδιάζοντας και στολίζοντας ακόμη και το πιο ευτελές κομμάτι δημιουργώντας η μελαχρινή λεπτή κοπελίτσα καλλιτεχνήματα!

Τι και τι δεν έφτιαχνε! Γιρλάντες με χαρτί, με τριαντάφυλλα και μαργαρίτες, κουβερτούλες και σεντονάκια με κουβαράκια και σκοινάκια για όλα τα μωρά που γεννιόνταν στην ταπεινή γειτονιά και πάντα ήσυχη και διακριτική καταπιανότανε με ό,τι δύσκολο και περίτεχνο της ζητούσες! Ετρωγε πολύ λίγο και ήτανε πάντα αδιάθετη και χλωμή και έβηχε συχνά χωρίς όμως να παραπονιέται ποτέ!

Μια μέρα έλειψε ένα ολόκληρο πρωινό και γύρισε στο μεγάλο σπίτι με ένα βαρύ κουτί που το κουβαλούσε με πολλή δυσκολία! Το άνοιξε και με πολλή προσοχή, ακούμπησε σε μια γωνία στο στρογγυλό τραπέζι με τα πέντε πόδια μια ραπτομηχανή!

Πήγαν όλοι κοντά της κι εκείνη με κινήσεις σίγουρες, πέρασε με ένα δαιδαλώδη τρόπο μια κατακόκκινη κλωστή, άπλωσε ένα καταπράσινο γυαλιστερό ύφασμα και σε χρόνο μηδέν γυρίζοντας απαλά τη ρόδα έφτιαξε ένα τεράστιο μπουκέτο κατακόκκινα γαρίφαλα που θα 'λεγες ότι σου μίλαγαν, άλλαξε την κλωστή, έβαλε μια κατακίτρινη κλωστή και κάτω κάτω σχεδίασε το όνομά της, ΦΑΝΗ!

Την άλλη ήμερα ένας λεπτός κύριος έφερε δυο μεγάλα πακέτα με ρούχα εσώρουχα κομμένα προσεκτικά σε διάφορα χρώματα από φινετσάτα υφάσματα! Kάθισε στην καρέκλα της και άρχισε να ράβει! Τι όμορφα που γίνονταν Θεέ μου, τι εκπληκτικά! Κάθονταν όλες κοντά της και την παρακολουθούσαν τι διαφορετικά σχέδια, τι δύσκολες γραμμές, τι λεπτά κοψίματα φιλτιρέ, αζούρ, πασέ και μύρια άλλα κεντίδια χωρίς να κουράζεται καθόλου!

Αρχισε να βγάζει τα πρώτα της χρήματα, έτρεξε στη γωνία και γύρισε με τα χεριά γεμάτα καρύδια, ζάχαρη, σταφίδες, δυο γυάλινα βάζα με μαστίχα Χίου και δυο κουτιά με κλωστές «φαραώ» που είχαν όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου. Εφτιαξαν τσάι μαύρο και ήπιαν όλες τους με κουλουράκια από κανέλα!

Το Σάββατο που ξημέρωσε τα μάτια της έλαμπαν αλλιώτικα, έλουσε τα μαύρα στιλπνά μαλλιά της και φόρεσε ένα απλό κιτρινάκι φόρεμα που έπεφτε πάνω της σαν χλαμύδα, το ρόπτρο χτύπησε και στην ξύλινη διπλή πόρτα στέκονταν ένας όμορφος άντρας, την πήρε απαλά από το χέρι και χάθηκαν στη γωνία του δρόμου! Τον αγαπούσε και πώς τον αγαπούσε! Πήγαιναν παντού μαζί, άρχισε να τραγουδάει και να χαμογελάει πιο συχνά, τώρα τα κεντίδια της πέταγαν σαν πουλιά από τα χέρια της, τα έβλεπες κεντημένα και νόμιζες ότι θα τιτιβίσουν. 

Ολη την εβδομάδα δούλευε ακούραστα. Στο σπίτι τώρα ήτανε όλα πιο πλούσια, πιο χαρούμενα και σιγά σιγά πιο πολύς κόσμος άρχισε να μαζεύεται, πιο ζωηρός, πιο φασαριόζικος. Τραγούδια όμορφα και δυνατά ακούγονταν στο σπίτι, έμαθαν σκάκι και βιβλία πολλά που μίλαγαν για Ειρήνη και όμορφη ζωή για όλους, στοιβάζονταν σε όλες τις άδειες γωνίες!

Εκδρομή με τον Ελληνοσοβιετικό, πορεία για την Πρωτομαγιά, συμπαράσταση στους απεργούς στο λιμάνι, μοίρασμα εφημερίδας, κόψιμο πίτας στον Ελληνοκουβανικό, συναυλία για τους απεργούς οικοδόμους, Λυρική, Ηρώδειο, Θεοδωράκης, Πορεία Ειρήνης με τον Γρήγορη Λαμπράκη, και τραγούδια, τραγούδια αλλιώτικα, επαναστατικά: «Μαύρα μαλλιά, μαλλιά κοράκου χρώμα, τ' ανέμιζε ο αγέρας στα ζερβά, θα σ' αγαπώ σαν πάντοτε και τώρα, η δόλια μου η καρδιά στενάζει και πονά»! 

Παντρεύτηκαν, ήτανε όμορφοι και ερωτευμένοι, είχαν φίλους πολλούς και συντρόφους αγαπημένους, και ξαφνικά τα πάντα σκοτείνιασαν. «Δικτατορία». Τον πήραν μακριά σε άγρια νησιά και τόπους άγνωστους, τον έψαχνε παντού, τον ζήταγε, στην κοιλιά της ο καρπός του έρωτά τους, γεννήθηκε το παιδί τους, εκείνος μακριά, εκείνη στη μηχανή της να ράβει, να ράβει, να γαζώνει, να κεντάει πουκάμισα, παντελόνια, σακάκια, φορέματα, μια δραχμή το κομμάτι. 

Ο,τι χρήματα έβγαζε τα έφτιαχνε πακέτα και τα 'στελνε μακριά. Ταξίδεψε με το παιδί της και τον βρήκε μέσα στα συρματοπλέγματα, το παιδί δεν ήξερε, πήγε να παίξει με τους χωροφύλακες, μην πας εκεί, δεν επιτρέπεται, θέλω να πετάξω χαλίκια στη θάλασσα, όχι δεν επιτρέπεται. 

Γύρισαν πίσω, εκείνος έμεινε πίσω, διάβαζε, μελετούσε, τους έγραφε πως όλα τά 'σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά. Εκείνη στη μηχανή της, το κεφάλι της σκυμμένο συνέχεια. Οι πλάτες της γυρτές, τα σχέδια ήταν χλωμά ,δεν ήταν χαρούμενα. Νύχτωνε και ξημέρωνε πάνω στη μηχανή της. Πέρασαν τα χρόνια και μια μέρα έμαθε ότι γυρίζει. Πήγε στο λιμάνι με το παιδί της. 

Ηρθε με τους τελευταίους. Αγκαλιάστηκαν οι τρεις τους και πήραν το δρόμο για το σπίτι. Ξάπλωσαν στο μεγάλο κρεβάτι και κοιτάζονταν, την άλλη ημέρα εκείνος έψαξε για δουλειά. Αρχισε να δουλεύει σκληρά, ήτανε κουρασμένος, όμως είχε τους δυο τους κι είχε κουράγιο πολύ. Εκείνη έραβε πολύ πολύ, ατελείωτα, το παιδί μεγάλωνε, το στείλαν στο σχολείο, το έμαθαν να ζωγραφίζει, του δίδασκαν μουσική κι εκείνος αρρώστησε βαριά. 

Η καρδιά του ράγισε. Νοσοκομεία, εγχειρήσεις, το ξεπέρασαν, λαβωμένοι βαριά. Δούλευε εκείνος στα γιαπιά κι εκείνη με τη μηχανή της. Σιγά - σιγά γινότανε όλο και πιο ασθενική όλο και πιο κουρασμένη. Συνέχιζε να φτιάχνει σχέδια. Ταξίδεψε στη Μόσχα, ήτανε τ' όνειρο της. Εφερε συντρόφους καινούργιους, τους γνώρισε σε όλους, την αγαπούσαν όλοι.

Εφερε σαμοβάρι και κούκλες: η Ιρινα, ο Στεπάν, ο Ιγκόρ, η Αναστάζια. Τα χρόνια πέρναγαν, έτρεχε παντού. Με τις γυναίκες, με τους ανέργους, με τους πεινασμένους, πάλευε για καλύτερα σχολεία, για να μην απολύσουν τους εργάτες από τις φάμπρικες, για ψωμί, για δουλιά, για δικαιοσύνη. 

Το φαγητό τους λιγοστό, τα βιβλία τους άπειρα, η αγάπη τους τεράστια. Τα μάτια της αδυνάτισαν, η αντοχή της στέρεψε. Ενα πρωινό έκατσε στη ραπτομηχανή της και κέντησε ένα υπέροχο λευκό περιστέρι με ολάνοιχτα φτερά να πετάει και στο μαύρο του ράμφος να κρατάει τρία κατακόκκινα γαρίφαλα. Ητανε το τελευταίο της σχέδιο, ξάπλωσε στο καρυδένιο της κρεβάτι και με ένα βουβό λυγμό αλλά και με χαμόγελο αποχαιρέτησε τους δυο της αγαπημένους!

Ολοι όσοι την είχαν γνωρίσει, την αποχαιρέτησαν, της τραγούδησαν όμορφα τραγούδια, της επανάστασης και της λευτεριάς και την ακούμπησαν απαλά στο χώμα!

Καληνύχτα συντρόφισσα Φανή! 

Από την Μαρούσκα Χατζηγιάννη
http://www.gioukalili.gr/
 Αναρτήθηκε από oikodomos

Η πρόταση του ΚΚΕ για το φορολογικό

     Η πρόταση του ΚΚΕ για το φορολογικό

Το ΚΚΕ, με αλλεπάλληλες παρεμβάσεις του, έχει καταγγείλει τη φορολεηλασία που υφίστανται οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα, αλλά δε μένει μόνο σε αυτό. Διατυπώνει συγκεκριμένες προτάσεις, η υλοποίηση των οποίων μπορεί να συμβάλει στην ανακούφιση των λαϊκών νοικοκυριών.

Στο σχέδιο νόμου, μάλιστα, για την κατάργηση των μνημονίων, του μεσοπρόθεσμου και των εφαρμοστικών τους νόμων, που το ΚΚΕ πρόσφατα κατέθεσε στη Βουλή, προβλέπεται:

- Κατάργηση των αντιλαϊκών φορολογικών μέτρων.

- Αύξηση του αφορολόγητου ορίου για το ζευγάρι 40.000 ευρώ το χρόνο και 5.000 για κάθε παιδί για όλους τους μισθωτούς, αυτοαπασχολούμενους, αγρότες.

- Αναδρομική κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης και του τέλους επιτηδεύματος στο εισόδημα μέχρι 40.000 για το ζευγάρι και 5.000 για κάθε παιδί, καθώς και του ΕΕΤΗΔΕ για την κύρια και την πρώτη εξοχική κατοικία.

- Αναγνώριση των λογιστικών βιβλίων ως μοναδικής πηγής προσδιορισμού εισοδήματος των επαγγελματοβιοτεχνών.

- Κατάργηση περαίωσης και κάθε είδους αντικειμενικών κριτηρίων. Αύξηση του ορίου προσωποκράτησης για χρέη στο Δημόσιο και ειδικά για τους αυτοαπασχολούμενους που έχουν κλείσει την επιχείρησή τους και δεν έχουν άλλα εισοδήματα.

- Πάγωμα των χρεών χωρίς προσαυξήσεις.

- Κατάργηση των έμμεσων φόρων, ΦΠΑ και ΕΦΚ, στο πετρέλαιο θέρμανσης και αγροτικής κίνησης, στα αγροτικά εφόδια, στα είδη διατροφής, εκπαίδευσης, Υγείας και στα οικιακά τιμολόγια ενέργειας, ύδρευσης και τηλεπικοινωνίας. Κατάργηση των φόρων και τελών για δήμο και ΕΡΤ.

- Απαγόρευση διά νόμου κάθε πλειστηριασμού κύριας και δευτερεύουσας κατοικίας και αγροτικής εκμετάλλευσης με σημερινά αντικειμενικά κριτήρια αξίας μέχρι 300.000 ευρώ και μέχρι 150 τ.μ. για τη λαϊκή τετραμελή οικογένεια.

- Φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου με συντελεστή 45% σε διανεμόμενα και αδιανέμητα κέρδη.

- Κατάργηση του ειδικού φορολογικού καθεστώτος που ισχύει για τους εφοπλιστές.

Τα νέα χαράτσια και οι νέες φορολογικές θηλιές που φέρνει η συγκυβέρνηση στους εργαζόμενους, τους φτωχούς επαγγελματοβιοτέχνες και αγρότες, για να δώσει νέες φοροαπαλλαγές στις μεγάλες επιχειρήσεις, δεν είναι προσωρινά. Η φοροεπιδρομή κατά των λαϊκών στρωμάτων είναι βασική πλευρά της αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζεται σε όλες τις χώρες της ΕΕ.

Οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα πρέπει να απαντήσουν με οργανωμένη  αντεπίθεση για ριζικές αλλαγές στην οικονομία και την εξουσία.

Η ΝΕ Κέρκυρας του ΚΚΕ

04 Δεκεμβρίου 2012

Συνεχίζεται η σκανδαλώδης αστυνομική βία κατά των μεταναστών

Συνεχίζεται η σκανδαλώδης αστυνομική βία κατά των μεταναστών 

Διαρκείς οι καταγγελίες για σαδιστικά περιστατικά από «εκπροσώπους του νόμου»
Παρά τις διαβεβαιώσεις των αρμοδίων ότι τα περιστατικά αστυνομικής βίας εναντίον των μεταναστών που ζουν στη Ελλάδα έχουν μπει στο «μικροσκόπιο» της ΕΛ.ΑΣ. και διερευνώνται, τα περιστατικά αυτά συνεχίζονται με αμείωτους ρυθμούς κάνοντας τη ζωή κόλαση για πολλούς μετανάστες, οι οποίοι εκτός από τη βία των φασιστών έχουν να αντιμετωπίσουν και τη βία των αστυνομικών.

Όπως κατήγγειλαν, τη Δευτέρα, σε συνέντευξη Τύπου που διοργάνωσε η Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στον Ρατσισμό μετανάστες από την Αίγυπτο, το Πακιστάν και το Αφγανιστάν οι περιπτώσεις αστυνομικής βίας όχι μόνο δεν έχουν σταματήσει, αλλά έχουν ενταθεί τον τελευταίο καιρό. Μάλιστα, όπως τόνισε ο εκπρόσωπος της Κίνησης κ. Πέτρος Κωνσταντίνου, παρά τις αλλεπάλληλες καταγγελίες δεν έχει μέχρι στιγμής τιμωρηθεί ούτε ένας αστυνομικός.

Πρώτος πήρε τον λόγο ο αιγυπτιακής καταγωγής Ουαλίντ Τελέμπ η περίπτωση του οποίου είχε προκαλέσει σοκ όταν έγινε γνωστό στις αρχές Νοεμβρίου ότι ο εργοδότης του, ιδιοκτήτης φούρνου στη Σαλαμίνα, τον είχε αλυσοδέσει και φυλακίσει ενώ τον βασάνιζε παρέα με τρία άλλα άτομα.

«Την προηγούμενη εβδομάδα πήγα στο Αστυνομικό Τμήμα Σαλαμίνας για να ρωτήσω για την πορεία της υπόθεσης. Εκεί οι αστυνομικοί με σκαιότατο τρόπο με πληροφόρησαν ότι έχω τρεις ημέρες διορία για να φύγω από την Ελλάδα», είπε ο Ουαλίντ. «Τότε επικοινώνησα με τη δικηγόρο μου η οποία με πληροφόρησε ότι δεν μπορεί να κάνει και πολλά πράγματα. Η πρεσβεία της Αιγύπτου μου είπε το ίδιο. Στα χέρια του πρώην εργοδότη μου και των συνεργατών του έζησα τις πιο φριχτές στιγμές της ζωής μου και τώρα μου λένε ότι δεν θα μπορώ να είμαι καν παρών στο δικαστήριο που θα δικαστούν. 

Είναι αυτό δικαιοσύνη; Ο φούρναρης είναι ελεύθερος, ο φούρνος λειτουργεί κανονικά κι εγώ είμαι υπό διωγμό» υπογράμμισε και κατέληξε λέγοντας ότι ζει μέσα σε ένα καθεστώς τρόμου καθώς, όπως κατήγγειλε, ο φούρναρης τον απειλεί ότι αν δεν αποσύρει τη μήνυση θα βάλει ανθρώπους να τον χτυπήσουν.

Στη συνέχεια πήρε τον λόγο ο Αλσάν Οσμάν από το Πακιστάν ο οποίος κατήγγειλε ότι στις 28 Νοεμβρίου πήγε να επισκεφθεί γνωστούς του που κρατούνται στο στρατόπεδο φιλοξενίας μεταναστών στην Κόρινθο. Στην είσοδο χρειάστηκε να αφήσει ορισμένα από τα προσωπικά του αντικείμενα, ανάμεσα στα οποία και το κινητό του τηλέφωνο. «Όταν φεύγοντας ζήτησα το τηλέφωνό μου ο αστυνομικός μου είπε ότι είμαι τρελός και ότι δεν είχα δώσει κανένα τηλέφωνο. Όταν επέμεινα άρχισαν να με βρίζουν. Κάποια στιγμή εμφανίστηκε κάποιος ανώτερος και ζήτησε να μάθει τι έγινε. Όταν του εξήγησα μου είπε ότι λέω ψέματα και όταν επέμεινα άρχισαν και δύο μαζί να με βρίζουν και να με χαστουκίζουν. Μάλιστα ο ένας εξ αυτών με απείλησε ότι αν δεν έφευγα θα έσκιζε την απόφαση αναστολής απέλασης που μου έχουν δώσει μέχρι να εκδικαστεί η αίτηση ασύλου που έχω κάνει. Φοβήθηκα και έφυγα, χωρίς το τηλέφωνό μου», είπε.

Την ίδια ημέρα ο Αχμάντ Μορεντί αφγανικής καταγωγής βρισκόταν στην Αχαρνών παρέα με τον συμπατριώτη του Αφσαλίντ Τεμόρ και προσπαθούσαν να βάλουν εμπρός στο αυτοκίνητο του πρώτου που παρουσίαζε μηχανικό πρόβλημα. «Εγώ έχω πάρει άδεια ασύλου από την Ελλάδα και ζω και εργάζομαι στην Σπάρτη. Στην Αθήνα ήρθα για να ανανεώσω το διαβατήριό μου και για κακή μου τύχη το αυτοκίνητο με άφησε στην Αχαρνών. Όση ώρα προσπαθούσα να το κάνω να ξεκινήσει εμφανίστηκαν τέσσερις μοτοσικλέτες της ομάδας Δίας και αφού έψαξαν το αυτοκίνητο στη συνέχεια μας πέρασαν χειροπέδες και μας οδήγησαν στο Αστυνομικό Τμήμα του Αγ. Παντελεήμονα» λέει ο κ. Μορεντί.   

Στη συνέχεια όπως καταγγέλλει ο κ. Τεμόρ οι αστυνομικοί άρχισαν να τους κατηγορούν ότι τα έγγραφά τους ήταν πλαστά και όταν το αρνήθηκαν άρχισαν να τους χαστουκίζουν. Ο κ. Τεμόρ είπε τότε ότι αν συνέχιζαν θα έκανε μήνυση και τότε άρχισαν να τον χτυπάνε ακόμα πιο πολύ, ενώ του έλεγαν να ζητήσει συγγνώμη. «Άλλοι χτυπούσαν και άλλοι γελούσαν. Όταν τελικά ζήτησα συγγνώμη μου είπανε ότι είμαι καλό παιδί και ότι μπορούσα να φύγω».

«Μ' αρέσει η Ελλάδα. Είναι η χώρα μου».

Κατόπιν πήραν τον λόγο δύο παιδιά που έριξαν φως στον τρόπο που οι άμεσα ενδιαφερόμενοι αντιμετωπίζουν τις σχεδιαζόμενες αλλαγές στον νόμο περί ιθαγένειας.  Ο 13χρονος Αντελ Νταρούν που έχει γεννηθεί και έχει μεγαλώσει στην Ελλάδα από γονείς αιγυπτιακής καταγωγής είπε : «Είμαι 13 χρονών κι έχω πάει στην Αίγυπτο μόνο μία φορά. Η χώρα μου είναι η Ελλάδα και την αγαπάω. Θέλω να σπουδάσω εδώ και να ασχοληθώ με το ποδόσφαιρο. Οι φίλοι μου είναι έλληνες και έτσι αισθάνομαι κι εγώ. Όμως τώρα μου λένε ότι η Ελλάδα δεν με θέλει, ότι δεν θεωρεί ότι είμαι Έλληνας».

Δίπλα του κάθεται η 8χρονη Αμίνα που έχει γεννηθεί και αυτή στην Ελλάδα, από Αιγύπτιο πατέρα και Ουκρανή μητέρα. «Εδώ είναι η χώρα μου. Εδώ γεννήθηκα. Μ' αρέσει η Ελλάδα και θέλω να μείνω και να μεγαλώσω εδώ» λέει με την παιδική απλότητα που δεν γνωρίζει από πολιτικά τερτίπια για ιθαγένειες κλπ.


tovima.gr

Θέλουν αφοπλισμό του κινήματος

Θέλουν αφοπλισμό του κινήματος

«...Αποφεύγει τις συγκλίσεις και τις συνεργασίες απορρίπτοντας και την υπαρκτή προοπτική κυριαρχίας των θέσεών του σε ευρύτερα κοινωνικά στρώματα και σε στελέχη άλλων προοδευτικών κομμάτων... κανένας δεν πρέπει να λησμονεί ότι ο εργατικός συλλογικός πολιτισμός και οι κατακτήσεις του λαού, για τις οποίες πρωτίστως το μαρτυρικό ΚΚΕ αγωνίστηκε... είναι το κύριο εφαλτήριο... των νέων αποτελεσματικότερων αγώνων του Λαϊκού Κινήματος. Επομένως το αίτημα της προστασίας τους υπερβαίνει κατά πολύ τις προσεγγίσεις της συγκυρίας, ή έστω την επαλήθευση σε κεντρικές ιδεολογικές επιλογές. Ετσι έχουμε την πρωτόγνωρη αντίφαση, αφενός μεν να επαληθεύεται σε όλα τα κεντρικά ιδεολογικά ζητήματα, αφετέρου δε να έχει καταστραφεί η κοινωνία και οι κατακτήσεις του λαού, στις οποίες αυτό πρωτοστάτησε. Εντιμο, διαχρονικά συνεπές, επιλέγει τη θαλπωρή του μοναχικού δρόμου, χωρίς όμως το Εργατικό κίνημα, που δεν μπορεί να ξεπηδήσει από μιά διαλυμένη κοινωνία», (Αλ. Μητρόπουλος, «Αυγή», 1/12/2012).

Η ανακάλυψη αντίφασης στο ΚΚΕ, είναι σκόπιμη, για να συγκαλύψουν ότι μαζί με το ΠΑΣΟΚ και ενίοτε με δυνάμεις της ΝΔ στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, σε ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, σε συνδικάτα και Ομοσπονδίες, αλλά και σε άλλα τμήματα του κινήματος, έβαζαν και βάζουν πλάτη για να είναι σήμερα το κίνημα αφοπλισμένο, απροετοίμαστο, να αντιμετωπίσει τον πόλεμο του κεφαλαίου. Μαζί πήγαιναν στους κοινωνικούς διαλόγους, μαζί ξεσήκωναν την αντιΚΚΕ και αντιΠΑΜΕ επίθεση. Μαζί έβαζαν ζήτημα πάλης για ενίσχυση της «πραγματικής οικονομίας», δηλαδή των βιομηχάνων, της ανταγωνιστικότητας. Εχουν τεράστια ευθύνη στην καταστροφή εργατικών κατακτήσεων. Τώρα όλος ο συρφετός των Κολλάδων της ΠΑΣΚΕ στο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται. Δεν τους έπιασε ο πόνος για την ανάπτυξη ενός εργατικού λαϊκού κινήματος για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων. Η πανελλαδική συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη αποφασίσει τη στρατηγική τους. Ανατροπή της κυβέρνησης, κυβέρνηση της αριστεράς, έξοδος από την κρίση εντός της Ευρωζώνης και της ΕΕ. Δηλαδή σε όφελος του κεφαλαίου. Ο αντιμερκελισμός δεν είναι αντιμονοπωλιακή διέξοδος. Αναζητούν συμμάχους στις αστικές κυβερνήσεις του ευρωπαϊκού Νότου, στον Ομπάμα κλπ. Αυτή η γραμμή υπονομεύει την αναγκαιότητα της αντιμονοπωλιακής, αντικαπιταλιστικής πάλης, της ρήξης με την εξουσία του κεφαλαίου, την αποδέσμευση από την ΕΕ. Επιδιώκει να ενισχύεται ο ένας πόλος διαχείρισης του καπιταλισμού ενάντια στον άλλο, στο όνομα, της εδώ και τώρα ανακούφισης του λαού από τη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική και να υποτάσσεται ο λαός και στους δύο. Προβάλλουν ως διέξοδο την αναγκαιότητα ενίσχυσης των μεγαλοεπιχειρηματιών, στο όνομα αντιμετώπισης της ανεργίας, αύξησης των μισθών, λες και το κεφάλαιο μπορεί να κερδοφορεί αυξάνοντας τους μισθούς και προσλαμβάνοντας ανέργους.

***

Οι ύμνοι στο ΚΚΕ στοχεύουν να περάσουν στις λαϊκές συνειδήσεις ότι χρειάζεται ένα κίνημα στήριξης σε μια κυβέρνηση για τη διαχείριση του καπιταλισμού και ότι εγγύηση γι' αυτό είναι το ΚΚΕ! Θέλουν το ΚΚΕ και στο κίνημα να στηρίζει πολιτική διαχείρισης! Θέλουν αφοπλισμό του κινήματος.

Αλλά γιατί χρειάζεται συνεργασία του ΚΚΕ με το ΣΥΡΙΖΑ για να επιδράσει το ΚΚΕ σε στελέχη άλλων κομμάτων και ευρύτερων κοινωνικών στρωμάτων; Μήπως δεν είναι γνωστές οι θέσεις και η στρατηγική κάθε κόμματος; Μήπως δε γίνεται καθημερινά πολιτικοϊδεολογική αντιπαράθεση και μέσα στο κίνημα; Αλλωστε το κίνημα έχει όργανα και οργανώσεις. Διαμορφώνει θέσεις, διεκδικήσεις, στόχους πάλης, συγκεκριμένο πολιτικό προσανατολισμό. Τα στελέχη κάθε πολιτικής δύναμης δρουν μέσα στο εργατικό, λαϊκό κίνημα, στα όργανα και τις οργανώσεις του. Οι οργανώσεις του αποφασίζουν με μαζικές διαδικασίες, γενικές συνελεύσεις των μελών τους, πλαίσιο πάλης, μορφές πάλης. Επομένως δε χρειάζεται συνεργασία πολιτικών δυνάμεων για να αναπτυχθεί το κίνημα και να διαμορφώσει θέσεις και πολιτική. Βεβαίως οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ συνεργάζονται σε συνδικάτα με ΠΑΣΚΕ, αλλά και με ΔΑΚΕ, που σημαίνει ότι έχουν τη δυνατότητα, επειδή αυτές οι δυνάμεις, ανεξάρτητα από τις υπαρκτές διαφορές τους, αλλά με δεδομένο ότι τα κόμματά τους έχουν διαχειριστική στρατηγική, να διαμορφώνουν κοινά πλαίσια.

***

Πώς να συνεργαστεί το ΚΚΕ με το ΣΥΡΙΖΑ όταν το μεν ΚΚΕ βάζει ως ζήτημα στρατηγικής για το κίνημα ότι η πάλη για τα άμεσα πιεστικά προβλήματα πρέπει να κατευθύνεται στην εναντίωση στα μονοπώλια, στο κεφάλαιο και τα κόμματά του, τις κυβερνήσεις του, ενάντια στην εξουσία του κεφαλαίου και στην ΕΕ, ο δε ΣΥΡΙΖΑ υπέρ τους; Με δεδομένο ότι δεν μπορεί να υπάρξει διέξοδος ωφέλιμη για το κεφάλαιο και τους εργαζόμενους μαζί. Τι κοινό μπορεί να υπάρξει ανάμεσα στο ΚΚΕ που θέτει ζήτημα μονομερούς διαγραφής του χρέους, αποδέσμευσης από την ΕΕ και κοινωνικοποίησης των μονοπωλίων με το ΣΥΡΙΖΑ που έχει ως στρατηγική την πληρωμή μέρους του χρέους, την ενσωμάτωση της Ελλάδας στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη και την ενίσχυση των μεγαλοεπιχειρηματιών ως διέξοδο από την κρίση; Ποιους κοινούς στόχους πάλης στο κίνημα μπορούν να διαμορφώσουν οι δυνάμεις του ΚΚΕ μαζί με άλλους ριζοσπάστες, που παλεύουν π.χ. να μη μειωθούν οι μισθοί, αλλά και να επανέλθουν οι κατώτατοι στα προηγούμενα επίπεδα διεκδικώντας ταυτόχρονα και αυξήσεις για κάλυψη των απωλειών από τα προηγούμενα χρόνια, με δυνάμεις που βάζουν πλάτη για μειώσεις μισθών, όπως έγινε σε πολλές συμβάσεις (Ξενοδοχοϋπάλληλοι, Ιδιωτικοί υπάλληλοι κ.λπ.) με τη συμβολή και των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ; Αλλωστε έχουν ομολογήσει ότι και η δική τους πολιτική χρειάζεται θυσίες, (Γ. Δραγασάκης στην «Ημερησία»).

Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει ένα κίνημα υποταγμένο στη στήριξη μιας κυβέρνησης, με τα μονοπώλια να έχουν την οικονομία και την εξουσία στα χέρια τους. Το ΚΚΕ καλεί το λαό με το κίνημά του να τους ανατρέψει.

Να είμαστε πανέτοιμοι για την ώρα που θα μιλήσει ο λαός

Να είμαστε πανέτοιμοι για την ώρα που θα μιλήσει ο λαός

Αποσπάσματα από την ομιλία του Τηλέμαχου Δημουλά, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

Ιδιαίτερα μαζική ήταν και φέτος η εκδήλωση της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ στο Γοργοπόταμο. Στο βήμα ο Τ. Δημουλάς

Στην ομιλία του ο Τηλέμαχος Δημουλάς είπε μεταξύ άλλων:

«Θα αδικούσαμε αυτό το σπουδαίο γεγονός (σ.σ. της ανατίναξης της Γέφυρας στο Γοργοπόταμο), αν περιορίζαμε τη σημασία του στο ρόλο που έπαιξε, ως στρατιωτικό σαμποτάζ, στην καθυστέρηση του εφοδιασμού του γερμανικού στρατού. Το μήνυμα και η συμβολή του εκείνη την εποχή ήταν πολύ ευρύτερο.

Είχε ισχυρή απήχηση και συμβολή στην πάλη του ελληνικού λαού. Τον γέμισε δύναμη, τόλμη και αισιοδοξία ότι μπορεί να τα βάλει με τον πανίσχυρο κατακτητή, σ' εκείνες τις δύσκολες συνθήκες. Ανέβασε το αγωνιστικό φρόνημα του λαού. Επιτάχυνε την ανάπτυξη της ένοπλης δράσης του θρυλικού ΕΛΑΣ. Κατά συνέπεια, μιλάμε για μια λαμπρή σελίδα στην πλούσια αντιστασιακή δράση του λαού μας, που φέρει πάνω της ανεξίτηλη τη σφραγίδα του ΚΚΕ. Και όσο και αν προσπαθούν να διαστρεβλώσουν και να παραχαράξουν την ιστορία αυτή, δεν μπορούν να σβήσουν από τις σελίδες της τα αντικειμενικά γεγονότα.

Την πραγματικότητα που λέει ότι: Το ΚΚΕ ήταν που ηγήθηκε του μεγάλου έπους της Εθνικής Αντίστασης και της απελευθέρωσης του λαού μας από τη γερμανική ιμπεριαλιστική υποδούλωση και κατοχή. Ηταν ο νους και η καρδιά του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ, που αγκάλιασε και στήριξε ολόπλευρα ο λαός. Το ΚΚΕ ήταν που πρωτοστάτησε σ' όλες τις μεγάλες στιγμές της Ιστορίας του λαού μας, χωρίς να υπολογίζει κόπους και θυσίες, την ίδια στιγμή που η άρχουσα τάξη έβαζε πάνω απ' όλα τα δικά της συμφέροντα.

Αυτό το δρόμο, της αντίστασης, επέλεξε το ΚΚΕ και σε άλλες συνθήκες. Στα χρόνια που ακολούθησαν την ήττα του ΔΣΕ, στα χρόνια της δικτατορίας του 1967 - 1974, στα κατοπινά χρόνια. Αυτό το δρόμο επιλέγει το ΚΚΕ και σήμερα, που ο λαός μας βιώνει μια από τις πιο μεγάλες καπιταλιστικές κρίσεις στην ιστορία, σε μια περίοδο όπου οι καπιταλιστές, η αστική τάξη της χώρας, τα μονοπώλια, επιδιώκουν, για το δικό τους κέρδος, να γονατίσουν το λαό μας, σε μια περίοδο όπου φαίνεται πιο καθαρά ο ρόλος της EE, των άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών, ζητήματα για τα οποία χρόνια τώρα προειδοποιεί το ΚΚΕ.

Δύο πόλοι στην ίδια ρότα

Σήμερα στην Ελλάδα διαμορφώνονται δύο πολιτικοί πόλοι, της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ. Και οι δύο επαγγέλλονται μια πολιτική που συνολικά είναι υπέρ του κεφαλαίου και όχι υπέρ του λαού. Οι διαφορές τους δεν έχουν καμία ουσιαστική αξία, είναι δευτερεύουσες και αφορούν στο μείγμα της βάρβαρης πολιτικής.

Τα δύο μείγματα πολιτικής που υπηρετούν, εκφράζουν συμφέροντα διαφορετικών τμημάτων του κεφαλαίου. Σ' αυτό διαφέρουν μεταξύ τους. Κατά συνέπεια, όποια μορφή διαχείρισης και αν εφαρμοστεί, είτε της σημερινής συγκυβέρνησης της ΝΔ, είτε του ΣΥΡΙΖΑ, σημαίνει νέα βάσανα για το λαό και κέρδη για το κεφάλαιο. Δεν πρόκειται να φέρει αλλαγή της θέσης του λαού.

Εμείς πιστεύουμε ότι ό λαός έχει τη δύναμη να χειραφετηθεί από τέτοιες παγίδες και διλήμματα και μπορεί να το κάνει, φτάνει να εμπιστευτεί την πείρα του, την ίδια του τη ζωή. Δε χωράνε αυταπάτες: Με μονοπώλια και ΕΕ δεν μπορεί να υπάρξει λύση υπέρ του λαού.

Ολες τις εκδοχές αστικής διαχείρισης οποιαδήποτε αστική κυβέρνηση και αν τις προωθήσει, είτε με πυρήνα ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, είτε το ΣΥΡΙΖΑ - με ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ - Ανεξάρτητους Ελληνες, ο λαός οφείλει να τις παλέψει για να τις ανατρέψει, γιατί βρίσκονται στην ίδια στρατηγική γραμμή, υπηρετούν πολιτικές που είναι εντός των καπιταλιστικών, ευρωενωσιακών τειχών, φέρνουν κι άλλα βάρβαρα μέτρα για το λαό.

Η επιλογή για το λαό είναι μία: Ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, λαϊκή συμμαχία, αντεπίθεση με γραμμή αμφισβήτησης της εξουσίας των μονοπωλίων. Τα χειρότερα δεν μπορείς να τα ματαιώσεις παθητικά, με ευχές ή μέσω κοινοβουλίου, χωρίς οργανωμένο το λαό.

Χρειάζεται να διαμορφωθεί ένα πανίσχυρο κίνημα που να φοβίζει τον πολιτικό και ταξικό αντίπαλο. Κίνημα, βέβαια, τέτοιο που μπορεί να φοβίσει και να αποσπάσει κάποιες κατακτήσεις, είναι αυτό που διεκδικεί την εξουσία ανοίγοντας μέτωπα πάλης παντού και με τα άμεσα καθημερινά προβλήματα. Είναι το κίνημα που παλεύει για να καταργήσει τα μονοπώλια και να φέρει το λαό στην εξουσία.

Δεν πρέπει να μας απογοητεύει η σημερινή στάση ευρύτερων λαϊκών μαζών, όπου, παρά τη δυσαρέσκεια, την οργή, επικρατεί φόβος, αυταπάτη, διστακτικότητα να μπουν μαζικά στον αγώνα, να επιλέξουν πολιτικά την πρόταση του ΚΚΕ. Χρειάζεται υπομονετική δουλειά, σταθερό μέτωπο, καμία υποχώρηση, ταξική αδιαλλαξία, ιδιαίτερα σε συνθήκες που ακόμα δεν έχουν κλονιστεί οι αστικοί θεσμοί, οι μηχανισμοί συνολικά επιβολής της θέλησης της αστικής τάξης.

Το κίνημα να βάλει τη σφραγίδα του

Η πείρα τόσων χρόνων ζωής και δράσης του ΚΚΕ και η Ιστορία μάς δίδαξαν ότι σε συνθήκες γενικευμένης καπιταλιστικής πολιτικής κρίσης, πολύ περισσότερο όταν υπάρχει εμπλοκή σε ιμπεριαλιστικό πόλεμο, το Κομμουνιστικό Κόμμα πρέπει να δρα αταλάντευτα, ώστε να οδηγήσει με σχέδιο την εργατική τάξη, τον εξεγερμένο λαό σε σύγκρουση με την αστική εξουσία, για τη νίκη του λαού.

Θα έρθει η στιγμή που θα μιλήσει ο λαός. Θα ορθώσει το ανάστημά του. Θα αντισταθεί στον καπιταλισμό και τους νεροκουβαλητές του. Βεβαίως, ακριβή πρόβλεψη για το πότε δεν μπορούμε να κάνουμε αλλά είμαστε σίγουροι ότι θα 'ρθει αυτή η στιγμή. Το ΚΚΕ οφείλει να είναι πανέτοιμο, για την ενότητα της εργατικής τάξης, τη συμπαράταξή της μαζικά με το ΚΚΕ, τη συμμαχία και τη συσπείρωση τμημάτων αυτοαπασχολούμενων και φτωχών αγροτών στο επαναστατικό εργατικό - λαϊκό μέτωπο για την εξουσία.

Διέξοδος από την κρίση σε όφελος της εργατικής τάξης, των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων, μπορεί να έρθει μόνο με αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερή διαγραφή του χρέους και κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, που απαιτεί λαϊκή εξουσία και οικονομία, η οποία μπορεί να διασφαλίσει την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών που συνεχώς διευρύνονται.

Σε αυτήν τη γραμμή ρήξης και ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων πρέπει να ανασυνταχθεί και να βαδίσει το λαϊκό κίνημα, για να βάλει τη σφραγίδα του την κατάλληλη στιγμή».

Η καταβόθρα των μονοπωλίων

Η καταβόθρα των μονοπωλίων

Ομοβροντία από ασήκωτους φόρους και χαράτσια ενάντια σε μισθωτούς, συνταξιούχους, αυτοαπασχολούμενους και φτωχομεσαίους αγρότες έχει ετοιμάσει για να ξεφουρνίσει, το αμέσως προσεχές διάστημα, η συγκυβέρνηση στο πλαίσιο του νέου φορολογικού νόμου.

Πέτρα πάνω στην πέτρα δεν πρόκειται να αφήσουν προκειμένου να ανακάμψουν τα μονοπώλια και οι ισχυροί επιχειρηματικοί όμιλοι. Στη βίαιη συγκέντρωση και απαλλοτρίωση του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου αποσκοπεί η βαρβαρότητα που κλιμακώνουν μέσα από το «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο», την κατεύθυνση που έρχονται να θωρακίσουν με τα νέα φορολογικά φιρμάνια, που πολύ σύντομα, μαζί με όλα τα προηγούμενα «πακέτα», σκοπεύουν να τα κάνουν νόμο του κράτους των καπιταλιστών. Οι «από πάνω», με κεντρικό και καλοδουλεμένο στρατηγικό σχεδιασμό, βαράνε στο ψαχνό, για να διαμορφώσουν φτηνότερους, περισσότερο ευέλικτους τους εργάτες, παίρνουν πίσω όλα όσα το εργατικό κίνημα κατέκτησε τις περασμένες δεκαετίες.

Η ληστεία του λαϊκού εισοδήματος, αυτού που έχει απομείνει από τις προηγούμενες παρεμβάσεις τους, συνεχίζεται με μέτρα όπως η κατάργηση του ήδη διαλυμένου αφορολόγητου ορίου, μαζί με την εξαφάνιση του αφορολόγητου για τα προστατευόμενα παιδιά της λαϊκής οικογένειας, την κατάργηση ολόκληρης της γκάμας των «ελαφρύνσεων» που ακόμη τρεμόπαιζαν στα πόδια τους (δαπάνες για νοίκια, φροντιστήρια παιδιών, δάνεια α' κατοικίας κ.ά.).

Στη συγκέντρωση γης και περιουσίας σε ολοένα και λιγότερα χέρια αποσκοπεί και ο «ενιαίος φόρος ακινήτων», τον οποίο θα ξεφουρνίσουν σε επόμενο νομοσχέδιο. Με το συγκεκριμένο έρχονται όχι μόνο να απογειώσουν σε νέα ύψη όλα τα προηγούμενα χαράτσια, αλλά και να τα επεκτείνουν σε κάθε σπιθαμή γης, σε αγροτεμάχια, εκτός σχεδίου περιοχές, κάθε είδους εκτάσεις, ακόμη και αμελητέας αξίας.

Ο στρατηγικός σχεδιασμός του κεφαλαίου γίνεται θηλιά γύρω από τους αυτοαπασχολούμενους και τους μικροεπαγγελματίες. Στο 26% διαμορφώνουν το νέο φορολογικό συντελεστή, τον οποίο και θα υπολογίζουν από το πρώτο ευρώ του εισοδήματος! Είναι απόλυτα φανερό το γεγονός ότι δείχνουν την πόρτα της οριστικής εξόδου από το πεδίο της «ανταγωνιστικότητας». Ο προσφερόμενος ζωτικός χώρος σε κλάδους και τομείς της οικονομίας, που ακόμη χαρακτηρίζονται από τη σχετική διασπορά της δραστηριότητας, συγκεντρώνεται στα χέρια ισχυρών ομίλων και επιχειρήσεων. Η πάλαι ποτέ λεγόμενη «ραχοκοκαλιά της οικονομίας», με το οποίο οι ίδιοι κάποτε χάιδευαν τα αυτιά των ψηφοφόρων τους, έχει πεταχτεί οριστικά στο καλάθι με τα άχρηστα...

Η εγκληματική στρατηγική του κεφαλαίου βαράει στο ψαχνό και τα συμφέροντα φτωχών αγροτών. Τα νέα μέτρα κινούνται με κατεύθυνση το γενικευμένο αποχαρακτηρισμό των «κατά κύριο επάγγελμα αγροτών», τους οποίους και εξομοιώνουν με τις επιχειρήσεις και τους αυτοαπασχολούμενους. Στο 13% μπαίνει ο φόρος από το πρώτο ευρώ «καθαρού εισοδήματος», όπως αυτό θα προκύπτει μετά την κατάργηση του σημερινού καθεστώτος με βάση τα τεκμήρια που ισχύουν για τα γεωργικά εισοδήματα, ανάλογα με το είδος της καλλιέργειας. Η επίθεση στο αγροτικό εισόδημα κλιμακώνεται και με άλλα μέτρα, όπως τη διόγκωση των ειδικών φόρων στο αγροτικό πετρέλαιο.

Ο λαός πρέπει να αποτινάξει τις αυταπάτες. Με τα μονοπώλια να αλωνίζουν στο επίπεδο της οικονομίας και της παραγωγής καμία «φιλολαϊκή» διέξοδος δεν μπορεί να υπάρξει. Από τη δική μας την πλευρά μοναδική λύση είναι η πάλη για να αναχαιτίσουμε τα βάρβαρα μέτρα, η ρήξη και η ανατροπή, με λαϊκή εξουσία, χωρίς τα μονοπώλια, τους καπιταλιστές και τις κρίσεις τους.

Καμιά σωτηρία εξ ουρανού

Καμιά σωτηρία εξ ουρανού

Καλά πάνε! Οσο η εργατική τάξη παραμένει στο περίμενε του επόμενου σωτήρα οι φόροι αυξάνονται. Ηδη μιλάνε για 45% φορολόγηση ενός εισοδήματος που ήδη είναι μισό. Να δεις που στο τέλος θα αποδειχθεί ότι οι παππούδες με τα 600 ευρώ σύνταξη ανήκουν στους προνομιούχους αυτής της ζωής.

Καλά πάνε! Με το 31% του πληθυσμού να είναι και επίσημα στο όριο της φτώχειας, και με την πρόβλεψη για σκαρφάλωμα της ανεργίας στο 26%, γίνεται φανερό ότι η εφαρμοζόμενη πολιτική είναι μια εξαιρετικά επιτυχημένη πολιτική για τα συμφέροντα της τάξης που εκφράζει.

Καλά πάνε! Τα μέτρα για τη μείωση της τιμής πώλησης της εργατικής δύναμης είναι ήδη νόμος του κράτους. Και δε μένει άλλο παρά η εφαρμογή τους καθώς, όπως έχουν διακηρύξει ξανά και ξανά οι εφημερίδες της αστικής τάξης, η δημοκρατία κινδυνεύει όταν δεν εφαρμόζονται οι νόμοι.

Καλά πάνε! Αυτοί που τσακίζουν το λαό διατηρούν ακόμα την πολυτέλεια να εμφανίζονται παράλληλα και ως ψυχοπονιάρηδες και να μιλάνε περί λάθους που κάπου έγινε στην εφαρμογή της πολιτικής την οποία ήδη έχουν χειροκροτήσει.

Πάνε καλά γιατί ακόμα δεν ορθώνεται απέναντί τους ένα κίνημα ικανό να τους σαρώσει.

Πάνε καλά γιατί ακόμα είναι πολύς ο κόσμος έξω από τα συνδικάτα. Είναι πολλοί αυτοί που διατηρούν στην ηγεσία των συνδικάτων αυτούς που με άλλο ρούχο μέσα στη Βουλή αποφασίζουν το τσάκισμα των εργατών.

***

Είναι όλα θέμα συσχετισμών. Που πρέπει να αλλάξουν. Που επιβάλλεται να αλλάξουν. Και δεν μπορεί να γίνει βήμα μπροστά αν δεν αλλάξουν.

Η χτεσινή προκήρυξη του ΠΑΜΕ για το πώς πρέπει να δοθούν οι αγώνες που είναι μπροστά τα λέει όλα. Δεν πέρασε ούτε λέξη της στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης. Υπάρχει όμως στο πόρταλ «902.gr», φτάνει και έτσι εκεί που πρέπει να φτάσει.

***

Στην εφαρμογή της πολιτικής που από κοινού σχεδιάζουν και εκτελούν τα όργανα της ΕΕ και η ντόπια κυβέρνηση δεν υπάρχουν λάθη. Εκφράζεται πεντακάθαρη η απόφαση του κεφαλαίου για το τσάκισμα των εργατών, όπως πεντακάθαρες παραμένουν και οι δηλώσεις καθενός που ισχυρίζεται ότι διαφωνεί με το μείγμα. Ηδη ο και σοσιαλδημοκράτης κατά δήλωσή του Α. Λοβέρδος ζητά να συνεχιστεί η εφαρμογή αυτής της πολιτικής. Ενώ ο ιδεολογικά ομογάλακτός του Αλ. Τσίπρας έδωσε ήδη τα πρώτα δείγματα από την εφαρμογή της δικής του δήλωσης ότι δε θα δώσει διαπιστευτήρια στο σύστημα. Προς απόδειξη, με απόφαση της συνδιάσκεψης διορίστηκε μέλος της ΚΕ του νέου κόμματος ως και ο Ραυτόπουλος της εποχής που η ΓΣΕΕ χειροκροτούσε τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου της τότε κυβέρνησης Α. Παπανδρέου. Και για όσους συνέδρους δεν το εμπέδωσαν η «Εφημερίδα των συντακτών» το ξεκαθαρίζει: Στο αναπαλαιωμένο πολιτικό σύστημα δεν έχουν θέση μειοψηφικές απόψεις περί εξόδου από την Ευρωζώνη και σύγκρουσης με την ΕΕ.

***

Οι άνθρωποι έχουν ξεφύγει για τα καλά, πολύ πριν αρχίσουν και να το δηλώνουν. Το αποτέλεσμα εκφράζεται και στην πολύ σοβαρά διατυπωμένη διακήρυξη ότι το φάντασμα πάνω από την Ευρώπη είναι ο ΣΥΡΙΖΑ!

Δεν πρόκειται για μικρομεγαλισμό. Είναι το μοιραίο αποτέλεσμα μιας στρατηγικής που έχει βάλει απέναντι το εργατικό κίνημα και επιχειρεί να εδραιώσει μια νέα αυταπάτη που όμοιά της ούτε οι ακραίοι νεοφιλελεύθεροι δεν έχουν ισχυριστεί: Οτι και οι καπιταλιστές θα βγούνε από την κρίση τους και οι εργάτες θα σωθούν.

***

Απέναντι στην επιδίωξη να συμφιλιωθούν οι εργάτες με τους εκμεταλλευτές τους και να περιμένουν τη σωτηρία εξ ουρανού, η απάντηση μπορεί να δοθεί μόνο από το ίδιο το ταξικό εργατικό - λαϊκό κίνημα, με οργάνωση της πάλης έτσι που να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα της όλο και πιο βαθιάς πλέον ταξικής διαίρεσης. Η μάχη για τις συλλογικές συμβάσεις αναδεικνύεται σε κρίσιμη. Δεν αφορά μόνο την επιβίωση, αλλά την αξίωση των εργατών να ανοίγονται δρόμοι για τη βελτίωση συνολικά της θέσης τους. Σ' αυτή την προοπτική η πάλη για την κατάργηση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων είναι προϋπόθεση για να αντιμετωπιστεί η επίθεση. Η ανασύνταξη του κινήματος επίσης προϋπόθεση για να δοθεί η μάχη.

Απέναντι στο νέο εργατοπατερισμό που κάνει ήδη την εμφάνισή του με εκείνους που στο όνομα του ρεαλισμού υπογράφουν συμβάσεις για μείωση μισθών, απαιτείται να ορθωθεί ένα ταξικό κίνημα που θα πράττει έτσι που πράγματι να χτυπιέται η εξουσία των μονοπωλίων.