13 Αυγ 2017

Εδώ οι καλοί δούλοι… άλλος για την γαλέρα μας!

        


Εδώ οι καλοί δούλοι! Άλλος για την γαλέρα μας! Όποιον πάρεις εκατό! Αυτός ο δούλος κυρά μου είναι πιο φθηνός, κάνει μόλις πενήντα! Μ’ εκείνον τον δούλο κύριέ μου παίρνεις και έναν δούλο δώρο! Διαλιέχτε! Εδώ οι καλοί δούλοι! Δεν πουλάμε! Χαρίζουμε λέμε! Πω πω πω πω τί πράμα έχω σήμερα! Κοιτάξτε το πράμα μου πώς σαλεύει! Πω πω πω πω τί δούλους έχω εγώ! Όποιος πάρει θα θέλει να ξαναπάρει! Πάρε καλέ κυρία, τί κοιτάς;! Οι δούλοι μου είναι φρεσκότατοι, μυρίζουν θάλασσα!
Ο υπουργός Οικονομίας, Δημήτρης Παπαδημητρίου, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Documento» είπε «(…) οι επενδυτές έχουν παρατηρήσει ότι υπάρχουν ευκαιρίες, ότι η χώρα έχει αποκτήσει πολιτική και οικονομική σταθερότητα, υλοποιούνται οι μεταρρυθμίσεις, ότι το ενδεχόμενο του Grexit έχει εξαλειφθεί και ότι διαθέτουμε εργατικό δυναμικό το οποίο είναι οικονομικά προσιτό και εξειδικευμένο», όπως πρόσθεσε χωρίς περιστροφές. Ο Δ. Παπαδημητρίου σημείωσε  ότι έχει επιτευχθεί φιλεπενδυτικό κλίμα και υποστηρίζει ότι για το 2017 οι επενδύσεις έχουν τριπλασιαστεί.
Η Αριστερά που θα γλίτωνε τον κόσμο από την ταλαιπωρία, που θα έσκιζε τα μνημόνια και που θα καταργούσε τους αντιλαϊκούς νόμους διαφημίζει ότι έχει δημιουργήσει σύγχρονους σκλάβους, κατάλληλους για την προσέγγιση επενδύσεων! Η Αριστερά που έγινε κυβέρνηση, τάζοντας στους εργαζόμενους να τους δώσει πίσω τα δικαιώματα και τους μισθούς που τους στέρησαν οι προηγούμενοι, τώρα διαφημίζει την γαλέρα που έχει δημιουργήσει! Την ίδια ώρα που η Αριστερά του απόπατου πανηγυρίζει για τις συνθήκες δουλείας που δημιούργησε, τελαλεί τα προνόμια τα προνόμια που δίνει ο νέος αναπτυξιακός νόμος στους επιχειρηματικούς ομίλους όπως δραστικές φοροελαφρύνσεις, διοχέτευση δωρεάν κρατικού χρήματος, επιδοτήσεις του «μισθολογικού κόστους» για τις όποιες νέες θέσεις εργασίας, ενώ το επόμενο διάστημα αναμένονται και νέα «καθεστώτα ενίσχυσης» των επενδυτών.
Ο Δ. Παπαδημητρίου στην ίδια συνέντευξή του στάθηκε ιδιαίτερα στα επενδυτικά σχέδια του νέου αναπτυξιακού νόμου υποστηρίζοντας ότι μέχρι τώρα έχουν υποβληθεί 802 αιτήματα για επενδύσεις ύψους 2,2 δισ. ευρώ. Πρόσθεσε ότι «το φθινόπωρο θα ξεκινήσει η αξιολόγηση και των επενδυτικών σχεδίων του νέου αναπτυξιακού, που σημαίνει επιτάχυνση περισσότερων επενδύσεων». Σύμφωνα με τον Δ. Παπαδημητρίου, ανάμεσα στα αιτήματα των επενδυτών είναι η δημιουργία εμπορικού κέντρου στην Αττική ενώ μεγάλο είναι το ενδιαφέρον για τις ανανεώσιμες πηγές Ενέργειας. Ο υπουργός έκανε ιδιαίτερη αναφορά στη δημιουργία της «Αναπτυξιακής Τράπεζας» που προβλέπεται από τη συμφωνία του Γιούρογκρουπ για το κλείσιμο της δεύτερης «αξιολόγησης». Όπως είπε ανάμεσα σε άλλα, η τράπεζα αυτή θα αξιολογεί το πιστωτικό προφίλ των δανειοληπτών, προκειμένου να δίνονται χαμηλότοκα δάνεια και έφερε σαν παράδειγμα τις «καινοτόμες επιχειρήσεις».
Ακούγοντας κανείς τους Συριζαίους δυόμιση χρόνια μετά την άνοδό τους στην διακυβέρνηση του τόπου και δύο χρόνια μετά το κάλπικο δημοψήφισμα του 2015, δεν μπορεί να μην σκέφτεται ότι χρειάζεται ψυχίατρο και ψυχοφάρμακα, αφού τα επιτεύγματα για τα οποία πανηγυρίζουν σήμερα οι Συριζαίοι είναι ακριβώς εκείνα από τα οποία υπόσχονταν ότι θα μας απαλλάξουν! Ίσως γι’ αυτό βιάζονται να νομιμοποιήσουν τα μαλακά ναρκωτικά! Για να μαστουρώνουμε και να πιστεύουμε ότι αυτοί μας υπόσχονταν να μας κάνουν σκλάβους για να έρθουν επενδυτές κι εμείς καταλαβαίναμε ότι μας υπόσχονταν πως δεν θα επενδύσουν το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας και των εγγονών μας στις αγορές!
Πρώτη φορά αριστερά κι ο λόγος της ίσος με μια βρωμερή κλανιά!

Σηναφοτσίρας

Μην τους ακούτε… είναι απατεώνες υπάλληλοι των τοκογλύφων!

        

Κάποια τηλεφωνήματα, κοστίζουν ακριβά…
– Παρακαλώ.
– Η κυρία Μαρία;
– Ναι η ίδια. Ποιος είναι;!
– Σας τηλεφωνώ γιατί ο γιος σας χρωστάει στην τράπεζα. Θα του πάρουν το σπίτι και θα τον βάλουν στη φυλακή!
Σας λέει ψέματα!
– Μπορούμε όμως να βοηθήσουμε τον γιο σας για να μην χάσει το σπίτι του και για να μην πάει στη φυλακή, αρκεί να ψηφίσετε την Αριστερά!
Μην τον πιστέψετε!
– Μπορώ να περάσω από το σπίτι σας σε μία ώρα να πάρω την ψήφο σας.
Είναι απάτη!
Κάποιοι τηλεφωνούν για να σας εξαπατήσουν, να αποσπάσουν την ψήφο σας…
Προσποιούνται τους Αριστερούς.
Πολλές φορές προσποιούνται ότι είναι Ριζοσπάστες Αριστεροί. Μην τους πιστέψετε. Ενημερώστε αμέσως τον μπόγια να τους μαζέψει!

Ζήκος

Κραυγή βοήθειας από εργαζόμενο σε ετικέτα φορέματος!

Έκπληκτη έμεινε μία γυναίκα από την Ουαλία, όταν αντιλήφθηκε ένα σοκαριστικό μήνυμα στην ετικέτα ενός καινούριου φορέματος που αγόρασε από γνωστή αλυσίδα καταστημάτων...


«Αναγκασμένοι να δουλεύουμε εξαντλητικά ωράρια», αναγραφόταν στο χειρόγραφο σημείωμα που ήταν ραμμένο πάνω στο φλοράλ φόρεμα αξίας 10 λιρών!




 «Ήθελα να ελέγξω τις οδηγίες πλυσίματος και δεν πίστευα στα μάτια μου. Ήταν ραμμένο στο χέρι μαζί με τις συνηθισμένες ετικέτες», ανέφερε η Ρεμπέκα, η οποία όχι μόνο δεν πρόκειται να ξαναγοράσει ρούχα από το συγκεκριμένο κατάστημα υπό το φόβο ότι θα μπορούσαν να είναι αποτέλεσμα εργατικής εκμετάλλευσης, αλλά κάλεσε τους υπεύθυνους για εξηγήσεις.




 Μετά από 15 λεπτά αναμονής τής έκλεισαν το τηλέφωνο.




«Είναι πρωτοφανές περιστατικό. Θα θέλαμε ο πελάτης να μας επιστρέψει το φόρεμα ώστε να εξετάσουμε την υπόθεση», τόνισε από την πλευρά του εκπρόσωπος της αλυσίδας καταστημάτων, η οποία έχει γίνει γνωστή λόγω των χαμηλών τιμών της, ωστόσο έχει κατηγορηθεί πολλές φορές από ακτιβιστές που υποστηρίζουν ότι εκμεταλλεύεται φθηνά χέρια εργασίας στο εξωτερικό.




 Ειδικότερα μετά την κατάρρευση ενός εργοστασίου της (του Rana Plaza) το 2013, που στοίχισε τη ζωή σε 1100 άτομα. «Με έκανε να σκεφτώ πώς δημιουργείται τελικά η φθηνή μόδα», καταλήγει η Rebecca. 

Καρνάβαλοι και κανίβαλοι στον τελευταίο αγώνα του Μπολτ!

        


Τελικός της σκυταλοδρομίας των 4X100 μέτρων των ανδρών και ο Μπολτ παίρνει την σκυτάλη της ομάδας της Τζαμάικα για να τρέξει τα τελευταία 100 μέτρα, αλλά στα πρώτα μέτρα παθαίνει κράμπα και πέφτει.
Πρώτη τερματίζει η ομάδα της Μεγάλης Βρετανίας, δεύτερη η ομάδα των ΗΠΑ και τρίτη η ομάδα της Ιαπωνίας κάνοντας την έκπληξη. Ο μεγαλύτερος σπρίντερ όλων των εποχών σωριασμένος στο έδαφος, ενώ οι σπρίντερς της ομάδας της Τζαμάικα των 4X100 μέτρων σπεύδουν να δούνε τι συνέβη.
Οι Εγγλέζοι, οι Αμερικάνοι, οι Ιάπωνες αθλητές ζώνονται τις σημαίες των χωρών τους και πανηγυρίζουν για την νίκη τους περνώντας και ξαναπερνώντας δίπλα από τον κάτοχο του παγκοσμίου ρεκόρ στα 100, στα 200 και στα των 4X100 μέτρα, περνούν δίπλα από τον Γιουσέιν Μπολτ χωρίς όχι να του μιλήσουν, αλλά χωρίς ούτε να τον κοιτάξουν. Ο άνθρωπος με τα 17 χρυσά μετάλλια σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα και Ολυμπιακούς Αγώνες, ο θρύλος των σπριντ που έτρεχε τον τελευταίο αγώνα της καριέρας του είναι ξαπλωμένος στο ταρντάν του σταδίου και οι συναθλητές του από τις υπόλοιπες ομάδες, που συμμετείχαν στον τελικό της σκυταλοδρομίας των 4X100 μέτρων, ούτε που τον πλησιάζουν!
Θα περίμενε κανείς όλοι όσοι συμμετείχαν στον τελικό της σκυταλοδρομίας των 4X100 μέτρων να σηκώσουν στους ώμους τον Μπολτ, να κάνουν τον γύρο του σταδίου και έτσι σηκωμένο στα χέρια να τον βγάλουν από τον στίβο! Αντί γι’ αυτό τραυματιοφορείς πλησιάζουν τον Μπολτ με αναπηρικό καροτσάκι για να τον βγάλουν από τον αγωνιστικό χώρο. Ο Μπολτ αρνείται να κάτσει στο καροτσάκι και αποχωρεί από τον στίβο, στον οποίο έγραψε τ’ όνομά του με χρυσά γράμματα, κουτσαίνοντας. Δίπλα του συνεχίζουν να τρέχουν αθλητές που πανηγυρίζουν, χωρίς να δίνουν καμία σημασία στο ότι δίπλα τους περνάει κουτσαίνοντας ο μεγαλύτερος σπρίντερ όλων των εποχών. Εκεί λίγο πριν μπει στην στοά για τα αποδυτήρια ο Μπολτ κι ενώ οι Εγγλέζοι στην κερκίδα παραληρούν για την νίκη της ομάδας τους, ένα χέρι απλώνεται από την κερκίδα προς το μέρος του Μπολτ για να τον χαιρετήσει κι εκείνος ανταποδίδει! Δεν ξέρουμε αν ήταν Εγγλέζος αυτός που χαιρέτησε τον Μπολτ, αλλά ήταν σίγουρα ο μόνος φίλαθλος που μπορέσαμε να δούμε χθες στο στάδιο!
Αθλητισμός καρναβάλων και κανιβάλων, εμπορευματοποιημένος αθλητισμός που ο καλύτερος σπρίντερ όλων των εποχών έφευγε τραυματισμένος στον τελευταίο του αγώνα, αλλά οι πολιτισμένοι Εγγλέζοι θαμώνες του Κολοσσαίου επευφημούσαν τους νικητές και οι νικητές καμάρωναν τις δάφνες τους!

Αιμίλιος Θεοφανίδης

Αίμα, τιμή, Τραμπ νεοναζί…

        


Οι Αμερικανοί νεοναζί παίρνουν πίσω την χώρα τους από του ξένους. Όπως δήλωσε ο αρχηγός της Κου Κλουξ Κλαν: «παίρνουμε τη χώρα μας πίσω. Υλοποιούμε τις υποσχέσεις του Ντόναλντ Τραμπ. Για αυτό τον πιστέψαμε, για αυτό τον ψηφίσαμε…»
Κατά τα επεισόδια που προκάλεσαν οι νεοναζί οπαδοί του Τραμπ σκοτώθηκαν τρία άτομα! Ο νεοναζί πρόεδρος των ΗΠΑ δήλωσε ότι εμπλέκονται πολλοί στα επεισόδια που οδήγησαν στον θάνατο τριών ανθρώπων, σε μια προσπάθεια να φορτώσει το έγκλημα της Ναζιστικής Οργάνωσης Κου Κλουξ Κλαν στα θύματα!
Ο τραμπούκος κοκκινομάλλης ναζιστής, την ώρα που απειλεί ότι θα επέμβει σε Βόρεια Κορέα και Βενεζουέλα, βάζει τα τάγματα εφόδου του να επέμβουν στις ίδιες τις Ηνωμένες Πολιτείες για να πάρουν πίσω την χώρα τους από τους ξένους! Όταν λέει βέβαια ο κοκκινομάλλης βαψομαλλιάς ότι θα πάρει πίσω την Αμερική δεν αντιλαμβανόμαστε τι ακριβώς εννοεί, αλλά πηγαίνει το μυαλό μας ότι θα την πάρει πίσω από τους Ινδιάνους οι οποίοι κατέκλισαν τις ΗΠΑ και προσπαθούν να εκτοπίσουν τους λευκούς!
Ευτυχώς υπάρχουν άξιοι ναζιστές ηγέτες και μάλιστα πλανητάρχες οι οποίοι δίνουν κάλυψη στην δράση των νεοναζί και στις δολοφονίες που διαπράττουν και δεν τους ταλαιπωρούν σέρνοντάς τους σε δίκες γιατί καθάρισαν τον τόπο από μετανάστες και αντιφασίστες!
Οι δηλώσεις του ηγέτη της Κου Κλουξ Κλαν όπως και αυτές του νεοναζί Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών για τα επεισόδια των νεοναζί που στοίχισαν την ζωή σε τρεις ανθρώπους μας κάνουν να φωνάξουμε με περηφάνια: «Αίμα, τιμή, Τραμπ νεοναζί» αφού και ο αρχηγός της Κου Κλουξ Κλαν και ο πρόεδρος των ΗΠΑ μόνο αυτό δεν φώναξαν ανάμεσα στα άλλα φασιστικά που είπαν!

Ραφαήλ Βασιλειάδης

Οι Εσκιμώοι εκκενώνουν την Γροιλανδία!

      


Τεράστια ανθρωπιστική κρίση σε εξέλιξη καθώς κατά κύματα εγκαταλείπουν οι Εσκιμώοι την Γροιλανδία τις τελευταίες ώρες παίρνοντας μαζί τους ότι μπορούν να σώσουν από τα υπάρχοντά τους, ενώ ζητούν την παρέμβαση του ΟΗΕ προκειμένου να σωθεί ο πολιτισμός και ο τόπος τους. Αίσθηση προκαλεί το γεγονός ότι όλοι οι Εσκιμώοι που εγκαταλείπουν την Γροιλανδία κατευθύνονται στην Ουάσιγκτον!
Ο πανικός με τον οποίο οι Εσκιμώοι εγκαταλείπουν την Γροιλανδία θεωρήθηκε στην αρχή ότι οφειλόταν σε φήμες για αποκόλληση τεράστιου παγόβουνου, για λιώσιμο των πάγων και για απότομη αύξηση της στάθμης των υδάτων. Οι πληροφορίες αυτές αποδείχτηκαν αβάσιμες καθώς άλλος είναι ο λόγος που οι Εσκιμώοι εγκαταλείπουν την Γροιλανδία.
Οι Εσκιμώοι πληροφορήθηκαν την δήλωση του Τραμπ για την πρόθεσή του να βομβαρδίσει την Βενεζουέλα και εγκαταλείπουν πανικόβλητοι τον τόπο τους καθώς δεν θεωρούν απίθανο οι Αμερικάνοι να μπερδέψουν την Γροιλανδία με την Βενεζουέλα! Η επιμονή των Εσκιμώων της Γροιλανδίας να κατευθυνθούν συγκεκριμένα στην Ουάσιγκτον οφείλεται στην πεποίθησή τους ότι μόνο εκεί θα είναι ασφαλείς, αφού είναι το μόνο μέρος που γνωρίζει σίγουρα ο Τραμπ την θέση του στον χάρτη! Οι Εσκιμώοι πιστεύουν ότι ακόμα και στην Νέα Υόρκη δεν θα ήταν ασφαλείς αφού δεν είναι απίθανο να την μπερδέψει ο Τραμπ με την Βενεζουέλα!
Οι πιθανότητες να γλιτώσει η Γροιλανδία τον βομβαρδισμό από τους Αμερικάνους είναι πολύ μικρές, αφού οι Αμερικανοί γνωρίζουν την θέση της Βενεζουέλας στο χάρτη όσο γνωρίζουν και την θέση της Κορέας!

Οράτιος Μενιππίδης

στο αεροδρόμιο της Fraport «Ιωάννης Καποδίστριας»





Συντάκτης: Κώστας Ζαφειρόπουλος

«Ο γιατρός στο αεροδρόμιο μαζί με το ΕΚΑΒ έφτασε 12 λεπτά μετά το περιστατικό. Αν είχε φτάσει στα πρώτα 4-5 λεπτά, πιθανώς η πορεία του ασθενούς να ήταν διαφορετική». Τα λόγια ανήκουν σε υπάλληλο του ΕΚΑΒ της Κέρκυρας.

O 44χρονος Νίκος Χαλικιάς εργαζόταν στο αεροδρόμιο της Fraport «Ιωάννης Καποδίστριας», στην εργολαβική εταιρεία Swissport, ως μάρσαλερ.

Ετσι ονομάζονται οι εργαζόμενοι στην πίστα του αεροδρομίου οι οποίοι επικοινωνούν οπτικά μέσω διαφόρων σημάτων με τους πιλότους των αεροσκαφών ώστε να τους κατευθύνουν, δουλεύοντας χειμώνα-καλοκαίρι εκτεθειμένοι σε δύσκολες καιρικές συνθήκες. Πέθανε ξαφνικά τα ξημερώματα της προηγούμενης Τρίτης στον χώρο της εργασίας του.

Ο θάνατός του οφείλεται σε παθολογικά αίτια, ανακοπή καρδιάς. Μπορεί το θλιβερό περιστατικό να μην κατατάσσεται ευθέως στα εργατικά ατυχήματα, ωστόσο φέρνει στην επιφάνεια μια καλά κρυμμένη αλήθεια: τις σκληρές συνθήκες εργασίας στις «ειδικές οικονομικές ζώνες» των περισσότερων ιδιωτικοποιημένων αεροδρομίων της χώρας.

Ενας γιατρός και αυτός αποσπασμένος

Aεροδρόμιο Κέρκυρας
Στο αεροδρόμιο υπάρχει μόνο ένας γιατρός και αυτός αποσπασμένος από το Κέντρο Υγείας.

«Είναι δυνατόν ένα αεροδρόμιο που εξυπηρετεί 3 εκατομμύρια επιβάτες τον χρόνο να μην έχει σε μόνιμη βάση έναν γιατρό στο αεροδρόμιο; Συνεχώς βλέπουμε συναδέλφους δίπλα μας να παθαίνουν ηλίαση, να λιποθυμούν, να πέφτουν κάτω από την υπερκόπωση.

»Δεν υπάρχει aircondition στους περισσότερους χώρους του αεροδρομίου, συνεχώς είναι χαλασμένος ο κλιματισμός ειδικά στα λεωφορεία που μεταφέρουν τουρίστες, πολίτες και εργαζόμενους στα αεροσκάφη», δηλώνει στην «Εφ.Συν.» ο Γιώργος Μαυρωνάς, πρόεδρος των εργαζομένων στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας του αεροδρομίου της Κέρκυρας.

Ο 44χρονος Χαλικιάς είχε μόλις τελειώσει τη βάρδια του, ένιωσε έντονη δυσφορία και έχασε τις αισθήσεις του. Λίγη ώρα νωρίτερα είχε λιποθυμήσει μια άλλη καθαρίστρια μέσα σε ένα αεροσκάφος.

Ο καύσωνας ήταν αφόρητος καθώς στην πίστα αναπτύσσονται θερμοκρασίες που μπορεί να φτάσουν ακόμα και τους 45 βαθμούς Κελσίου.

Οι προσπάθειες των εργαζομένων αλλά και του γιατρού δεν έφτασαν ώστε να τον επαναφέρουν.

Μεταφέρθηκε με το ΕΚΑΒ στο νοσοκομείο της Κέρκυρας όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του. Ενας θάνατος που σόκαρε τους εργαζόμενους αλλά δεν στάθηκε αρκετός ώστε να σπάσει την ομερτά που φαίνεται να υπάρχει.

«Οι περισσότεροι συνάδελφοί μας φοβούνται να μιλήσουν για όσα ζουν. Η Fraport για κάποιους ήρθε ως Μεσσίας και για άλλους ως διάολος. Ολοι πάντως ξέρουν πως υπάρχει ουρά ανέργων που περιμένει για μια δουλειά και διστάζουν να μιλήσουν δημοσίως», εξηγεί ο Μαυρωνάς.

«Επικρατούν συνθήκες βαρβαρότητας, ειδικά στους εργαζόμενους στις εταιρείες handling [σσ. επίγεια εξυπηρέτηση] του αεροδρομίου τα τελευταία χρόνια. Οι ευθύνες της Fraport είναι τεράστιες, αλλά το πρόβλημα προϋπήρχε της ιδιωτικοποίησης και οι εργαζόμενοι το καταγγέλλουμε εδώ και καιρό. Δεν μπορεί η Πολιτεία να επιτρέπει σε εργοδοτικά συμφέροντα να κάνουν ό,τι θέλουν στο αεροδρόμιο», λέει ο Γ. Μαυρωνάς, που υπογραμμίζει πως η Fraport δεν έχει κάνει τίποτα από όσα υποσχέθηκε για τον εξωραϊσμό της κατάστασης.

O ίδιος προσθέτει: «Η εταιρεία επικαλείται ότι ανέλαβε τη διαχείριση στις αρχές Απριλίου και λόγω της τουριστικής σεζόν δεν μπορούσε να προβεί σε αλλαγές. Ομως η αλήθεια είναι πως είχε συμφωνήσει από τον προηγούμενο Νοέμβρη και πως μέχρι τον επόμενο Οκτώβρη, που λένε ότι θα ξεκινήσουν κάποια έργα, θα έχει ήδη εξοικονομήσει πολλές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ».

Συνθήκες «ασφυξίας» όμως επικρατούν και στο αεροδρόμιο της Ρόδου «Διαγόρας» (επίσης της Fraport) όπου μέσα στον Ιούλιο δεν λειτουργούσαν και εκεί τα κλιματιστικά στις αίθουσες αναμονής και παραλαβής αποσκευών.

Ανάλογες συνθήκες εργασίας είχε αποκαλύψει η «Εφ.Συν» τον περασμένο Νοέμβριο (24.11.2016, «Εργαζόμενοι με ημερομηνία λήξης - Εργολαβικοί στο «Ελ. Βενιζέλος») στην εταιρεία Goldair στο αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος».

«Αφωνο» και το Εργατικό Κέντρο

Τέσσερις μέρες μετά τον θάνατο του εργαζόμενου της Swissport στο αεροδρόμιο της Κέρκυρας, ούτε μία ανακοίνωση δεν έχει υπάρξει τόσο από τη Fraport όσο και από το Εργατικό Κέντρο της Κέρκυρας.

Οσο για την εταιρεία Swissport, ο υπεύθυνος επικοινωνίας και δημοσίων σχέσεων δήλωσε στην εφημερίδα «Η Κέρκυρα σήμερα»: «Δεν θεωρούμε το γεγονός άξιο να το σχολιάσουμε».

efsyn.gr

Είναι τόσο απλό


Μια μελέτη σύγχρονων αμερικανών συγγραφέων, με σχετικά καλές θέσεις για τη Σοβιετική Ένωση, έφερε το χαρακτηριστικό τίτλο Socialism Betrayed. Δηλαδή προδομένος σοσιαλισμός, που ωστόσο υπήρξε προτού προδοθεί, σε αντίθεση με όσους λένε πχ πως προδόθηκε κάτι που δεν υπήρξε ποτέ.

Καλή (;) ώρα όπως ο Τρότσκι, που δεν κάνει λόγο για σοσιαλισμό, αλλά για προδομένη επανάσταση, που θα έπρεπε να είναι διαρκής κι εξαγόμενη, αλλά προδόθηκε στα κλειστά σύνορα του σοσιαλισμού σε μία μόνο χώρα, που ήταν το ένα έκτο του κόσμου, αλλά δεν ήταν αρκετό.

Αυτή ήταν μια βασική, στερεότυπη κατηγορία, μετά την αντεπανάσταση, στην κριτική του κόμματος ενάντια στην Περεστρόικα και τον Γκόρμπι που ηγήθηκε της διαδικασίας της παλινόρθωσης, με απατηλά συνθήματα για περισσότερο σοσιαλισμό. Έλεγαν δηλαδή πως το κόμμα αντιμετωπίζει τα γεγονότα κάπως απλοϊκά, σα μια συνωμοσία, και τα ερμηνεύει σαν καρπό της προδοσίας ενός πράκτορα της CIA, χωρίς να βλέπει τις εσωτερικές αιτίες, τη χρεοκοπία και την κατάρρευση του σοβιετικού μοντέλου. Λες και η ανατροπή δεν είναι ταξικός (άρα κι εσωτερικός) αλλά γεωγραφικός όρος. Και η αντεπανάσταση έρχεται μόνο απέξω (παραγγελιά, όπως η επαναστατική συνείδηση για την εργατική τάξη).

Παρόμοια κριτική έγινε και σε πιο πρόσφατες κομματικές επεξεργασίες πχ για τον κομβικό ρόλο του εικοστού συνεδρίου του ΚΚΣΕ, γιατί -λέει- το θέμα δεν είναι να αναλύσουμε την ιστορία με όρους ηθικής, καλοί-κακοί, συνεπείς-οπορτουνιστές, αλλά υλιστικά, να βρούμε τους αντικειμενικούς παράγοντες που την καθορίζουν και την ερμηνεύουν.

Σε αυτήν τη συλλογιστική, υπάρχουν πολλά παρακλάδια, πχ πολιτικός ή οικονομικός αναγωγισμός, που απολυτοποιούν τη μία ή την άλλη πλευρά, αλλά δε θα μας απασχολήσουν αναλυτικά σε αυτή τη φάση.

Ένα πρώτο βασικό συμπέρασμα είναι πως σε πρώτη φάση οφείλουμε να καταλάβουμε τα γεγονότα, αντί να εκφέρουμε αξιολογικές κρίσεις. Η προδοσία από μόνη της δε μας λέει πολλά, αν πρώτα δεν καταλάβουμε τους παράγοντες που κατέστησαν εφικτή την επικράτησή της και το σημείο όπου οι όποιες καλές προθέσεις έστριψαν λάθος, και οι λανθασμένες επιλογές (που αντιμετώπιζαν υπαρκτά προβλήματα) κατέληξαν σε μια πορεία χρόνου να ενισχύουν τη συνειδητή αντεπαναστατική δράση.

Το δεύτερο κι εξίσου σημαντικό: ποιος λέει πως δεν το κάνουμε ήδη;
Είναι αυτονόητο πως η κριτική στην Περεστρόικα πχ δεν αφορά τη μοχθηρία και τις σατανικές ικανότητες του Γκόρμπι, αλλά τις κοινωνικές δυνάμεις που εκπροσωπούσε κι ανέρχονταν δυναμικά στο προσκήνιο, διεκδικώντας να ανατρέψουν το σοσιαλισμό. Το αυτό ισχύει και για το Νικήτα, σε άλλη φάση και με άλλη μορφή.

Το ίδιο κάνει κι η μελέτη Socialism Betrayed, που εξετάζει το σημαίνοντα ρόλο της σκιώδους (μαύρης, παρα-)οικονομίας στο προτσές της ανατροπής. Το ίδιο επιχειρεί από τη δική του σκοπιά κι ο Τρότσκι στην Προδομένη Επανάσταση, ερμηνεύοντας το "σταλινικό Θερμιδώρ" ως έκφραση της νίκης της γραφειοκρατίας και κάποιων προνομιούχων στρωμάτων της σοβιετικής κοινωνίας, που δεν είχαν συμφέρον να συνεχίσει η επανάσταση, για να στερεώσουν την εξουσία τους.

Δε λέω ότι με πείθει ή ότι έχει δίκιο. Αλλά κι αυτός καταλαβαίνει πως οφείλει (να προσπαθήσει) να δώσει μια συνολική ερμηνεία. Ισχύει ωστόσο πως πολύ συχνά αυτοί που μας κατηγορούν για απλοϊκές, συνωμοσιολογικές αντιλήψεις, κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια, κι είναι αυτοί που κατεξοχήν αναφέρονται σε προδοσία, ψάχνοντας απλά το χρονικό σημείο στο οποίο συντελέστηκε.

Αλλά υπάρχει και κάτι ακόμα. Η αποστασία είναι μια χαρά πολιτικός όρος-χαρακτηρισμός, που περιγράφει αντικειμενικά μια κατάσταση, χωρίς να μπλέκει με μεταφυσικές ηθικολογικές κρίσεις, "το καλό και το κακό". Και δυστυχώς, αποστάτες δεν έχει μόνο η αστική τάξη, αλλά και το κομμουνιστικό κίνημα. Κι αυτό έχει μια βαθύτερη -συγκεκριμένη κάθε φορά- ερμηνεία, που γενικά έχει να κάνει με την (οικονομική και ιδεολογική) επίδραση της αστικής τάξης στο κίνημα και την υποχώρηση μπροστά στις δυσκολίες και τα πισωγυρίσματα της ταξικής πάλης. Ο οπορτουνισμός καταλήγει στην προδοσία της τάξης μας, αλλά είναι κατεξοχήν πολιτική κατηγορία.

Υπάρχει και κάτι άλλο, που αφορά άμεσα τη συνείδηση των στελεχών της πρωτοπορίας, χωρίς να τα ερμηνεύει όλα ιδεαλιστικά, βάση αυτού.
Ο Τσε πχ αρνούνταν πεισματικά να έχει το παραμικρό προνόμιο που απέρρεε από τη θέση του και "καταδίκαζε" τον εαυτό του σε σπαρτιατική λιτότητα, εφόσον αυτό ήταν που μπορούσε να δώσει στο λαό το σοσιαλιστικό κράτος. Ο Βλαδίμηρος από την άλλη, λέγεται πως όταν τον ρώτησαν γιατί στο τρένο ταξιδεύει στην πρώτη θέση, τους είπε πολύ σωστά πως ο δικός μας στόχος δεν είναι να καταργήσουμε την πρώτη, αλλά την τρίτη θέση.

Δεν επιχειρώ να αντιπαραθέσω τον ένα στον άλλο, αλλά να εκφράσω μια σκέψη λίγο απλοϊκά και χοντροκομμένα -για να γίνει κατανοητό- για να καταδείξω κάτι.
Οι ανισότητες στο σοσιαλισμό δε στοιχειοθετούν προφανώς ταξική διαστρωμάτωση της κοινωνίας, όχι με την έννοια που γίνεται αυτό σε μια αστική κοινωνία τουλάχιστον, κι εκμεταλλευτικές σχέσεις. Αποτελούν όμως μια σοβαρή αντίθεση, που αν δεν την προσέξουμε, μπορεί να εξελιχτεί σε ανταγωνιστική. Ο εξισωτισμός -ειδικά στις πιο... "ισοπεδωτικές" εκδοχές του- δε δίνει λύση στο πρόβλημα, ούτε εξουδετερώνει τον κίνδυνο.

Από την άλλη όμως, αν διασφαλίζαμε πως τα στελέχη του κόμματος και του κρατικού μηχανισμού, αυτοί που αποτελούν σημαντικά γρανάζια της οικοδόμησης και της οργανωμένης συνειδητής πρωτοπορίας, δεν έχουν το παραμικρό παράπλευρο όφελος από την πολιτική τους δραστηριότητα ή μια διευθυντική θέση που μπορεί να αναλάβουν, θα ήταν άραγε τόσο εύκολο να εκδηλωθεί και να επικρατήσει μια αντεπανάσταση από τα πάνω;

Τίποτα δεν είναι απλό φυσικά. Αλλά και το να λες πως κάτι δεν είναι απλό, δεν είναι τελικά τόσο απλό και χρειάζεται πάντα να σκεφτόμαστε αν και γιατί αναιρείται ο βασικός πυρήνας. Στην τελική αν όλοι είναι "καλοί", δε θα φτάναμε ποτέ στην προδοσία. Και ναι δεν είναι τόσο απλό, αλλά μήπως είναι; Τόσο απλό, σαν τον κομμουνισμό, που είναι απλός και κατανοητός (όπως λέει ο Μπρεχτ στο σχετικό εγκώμιο)...

Στη δίνη ευρύτερων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών



Ο Τραμπ εξαπολύει τις πυρηνικές απειλές κατά της ΛΔ Κορέας
Copyright 2017 The Associated
Ο Τραμπ εξαπολύει τις πυρηνικές απειλές κατά της ΛΔ Κορέας
«Είναι παράξενο που η Βόρεια Κορέα προκαλεί τόσα προβλήματα. Δεν είναι ακριβώς αυτό που θα αποκαλούσε κανείς υπερδύναμη. Η οικονομία της είναι μόλις το 1/5 σε μέγεθος από αυτήν της γειτονικής της Νότιας Κορέας. Οι Αμερικανοί ξοδεύουν δύο φορές το ΑΕΠ της Βόρειας Κορέας μόνο για να φροντίσουν τα οικόσιτα ζώα τους...», υποστήριζε χαρακτηριστικά άρθρο του βρετανικού περιοδικού «The Economist» στο τελευταίο του τεύχος, με τον τίτλο «Πώς να αποφύγετε πυρηνικό πόλεμο με τη Βόρεια Κορέα».
Εννοείται πως ο αρθρογράφος «λιθοβόλησε», ακολούθως, το καθεστώς της ΛΔ Κορέας, χαρακτηρίζοντάς το «μικρή οπισθοδρομική δικτατορία που κατάφερε να αρπάξει την προσοχή όλου του κόσμου, ακόμη και του Αμερικανού Προέδρου, με την ακραία πυρηνική της διπλωματία». Οι αναλύσεις περί «ανισόρροπων ηγετών» που ετοιμάζονται να αιματοκυλίσουν τον κόσμο είναι ένα δείγμα τυπικής «απλοποίησης» της κατάστασης στην Κορεατική Χερσόνησο, η οποία είναι σαφώς πολύ πιο σύνθετη και σχετίζεται με την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, που επιχειρούν να κρύψουν τα διεθνή και εγχώρια αστικά ΜΜΕ μέσα από αυτές.
Το πρόσχημα της ΛΔ Κορέας...
Η νέα ένταση στην Κορεατική Χερσόνησο λειτουργεί κυρίως ως πρόσχημα που αξιοποιούν οι ΗΠΑ στον ανταγωνισμό τους με άλλες ισχυρές δυνάμεις της περιοχής, όπως η Κίνα και η Ρωσία. Σχετίζεται, δηλαδή, με το «παιχνίδι» ευρύτερων ανταγωνισμών στη μεγάλη σκακιέρα της Ευρασίας και του Ειρηνικού Ωκεανού και με τις μεγαλύτερες κόντρες δυνάμεων σε διάφορα ταμπλό, με κυρίαρχες τις συγκρούσεις διαφόρων μονοπωλίων για τον έλεγχο ή το ξαναμοίρασμα αγορών, ενεργειακών πηγών, νευραλγικών εμπορικών δρόμων κ.ά.
Με άλλα λόγια, πίσω από την εμπρηστική ρητορική του Αμερικανού Προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ, έναντι της ΛΔ Κορέας (π.χ. δηλώσεις περί «φωτιάς και οργής», «στρατιωτικές επιλογές που είναι σε ετοιμότητα, κλειδωμένες και οπλισμένες» κ.ά.) κρύβεται ο οξυμένος ανταγωνισμός μονοπωλίων μεταξύ ΗΠΑ, Κίνας, Ρωσίας, Ινδίας, Πακιστάν, Ιράν, Ιαπωνίας, Ν. Κορέας σε νευραλγικές ζώνες που «ακουμπούν» περιοχές σύγκρουσης συμφερόντων τους.
Δεν είναι άσχετο, για παράδειγμα, το γεγονός πως η όξυνση της έντασης στην Κορεατική Χερσόνησο, που άρχισε να κλιμακώνεται ιδιαίτερα μετά τις νέες κυρώσεις που ψήφισε, το Σάββατο 5 Αυγούστου, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ (με στόχο τον περιορισμό του 1/3 των εξαγωγών της ΛΔ Κορέας που αποφέρουν έσοδα 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων ετησίως), ξεδιπλώνεται παράλληλα με την ένταση στις σχέσεις ΗΠΑ - Κίνας. Οι σινο-αμερικανικοί ανταγωνισμοί αφορούν διάφορα επίπεδα διαπάλης, όπως π.χ. τα «τεράστια εμπορικά πλεονάσματα της Κίνας» σε βάρος των ΗΠΑ, για τα οποία διαμαρτύρεται, με κάθε αφορμή, ο Πρόεδρος Τραμπ. Αφορά τις μεγάλες μπίζνες και το άνοιγμα των «Νέων Δρόμων του Μεταξιού», στο πλαίσιο της κινεζικής πολιτικής «Μία Ζώνη, Ενας Δρόμος», που θίγουν αμερικανικά συμφέροντα. Σχετίζεται με τις μπίζνες που κλείνουν, για παράδειγμα, κινεζικά, ινδικά, ρωσικά, τουρκικά, μαλαισιανά μονοπώλια ακόμη και σε χώρες της Αφρικής, την οποία οι ιμπεριαλιστές σε ΗΠΑ και Δυτική Ευρώπη θεωρούσαν ως πρότινος «δικό τους χωράφι». Αφορούν πολύ περισσότερο τους ανταγωνισμούς των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή της Ασίας, όπως δείχνουν οι δυσκολίες τους να διαχειριστούν και να συνεχίσουν την κατοχή του Αφγανιστάν, σε μία περίοδο κατά την οποία, όπως ομολογούν οι ίδιοι οι Αμερικανοί, δεν μπορούν να νικήσουν τον πόλεμο ούτε, όμως, έχουν την πολυτέλεια να τον χάσουν.
Είναι ενδιαφέρον το γεγονός πως την ώρα που η Κίνα απευθύνει εκκλήσεις σε ΗΠΑ και ΛΔ Κορέας να επιλύσουν «ειρηνικά» τις διαφορές τους, δηλώνοντας πως η ίδια θα κρατήσει στάση «ουδετερότητας», εντείνει την κόντρα της με την Ινδία στη διαφιλονικούμενη περιοχή Ντόκλαμ των Ιμαλαΐων, που φαίνεται ιδιαίτερης στρατηγικής σημασίας μακροπρόθεσμα στην περίπτωση μίας μελλοντικής διμερούς κρίσης ή ακόμη και σύρραξης.
Το πολύπλευρο παζλ των ανταγωνισμών
Την ώρα που αστικές κυβερνήσεις ψηφίζουν τις κυρώσεις στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ κατά της ΛΔ Κορέας, εντείνονται και οι ανταγωνισμοί Ινδίας - Πακιστάν - Κίνας - Ιράν με διάφορες αφορμές. Οπως π.χ. με τις επενδύσεις 500.000.000 δολαρίων που έχει προγραμματίσει η Ινδία για την ανάπτυξη διαδρόμου μεταφορών στο νοτιοανατολικό λιμάνι του Ιράν, Τσαμπαχάρ, που θίγει όμως τα συμφέροντα του γειτονικού Πακιστάν με επίκεντρο το στρατηγικό του λιμάνι Γκουαντάρ, το οποίο εκσυγχρονίζεται από κινεζικά μονοπώλια.
Δεν θα πρέπει, εννοείται, να ξεχνάμε το πολυσύνθετο παιχνίδι εντάσεων και διεκδικήσεων που στήνεται τα τελευταία χρόνια στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, στον άξονα του οξυμένου σινο-αμερικανικού ανταγωνισμού, στη Θάλασσα της Ανατολικής Κίνας και στη Θάλασσα της Ιαπωνίας, όπου υπάρχουν μεθοριακές διαφορές μεταξύ Κίνας - Ιαπωνίας - Βιετνάμ - Μαλαισίας - Φιλιππίνων - Ταϊβάν, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού μονοπωλίων για την εκμετάλλευση νέων, αξιοποιήσιμων υποθαλάσσιων κοιτασμάτων Ενέργειας και τον έλεγχο των δρόμων μεταφοράς.
Από το κάδρο δεν λείπουν βεβαίως οι ανταγωνισμοί Ρωσίας - ΗΠΑ (που αντικατοπτρίζονται εμφανώς σε συρράξεις της Ανατολικής Μεσογείου και δη στον πόλεμο της Συρίας) ή στην Ουκρανία και Ρωσίας - Ιαπωνίας, με αφορμή π.χ. το καθεστώς στις Κουρίλες Νήσους, παρά τους γύρους συναντήσεων που πραγματοποιούνται κατά διαστήματα ανάμεσα στις κυβερνήσεις του Ιάπωνα πρωθυπουργού, Σίνζο Αμπε, και του Ρώσου Προέδρου, Βλαντιμίρ Πούτιν.
Ρόλο στις κόντρες και στους ανταγωνισμούς στην ευρύτερη περιοχή της Ασίας διεκδικούν βεβαίως και ιμπεριαλιστές της ΕΕ καθώς τα μονοπώλιά τους επιχειρούν να αξιοποιήσουν κάθε κρίση για την προώθηση των συμφερόντων τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε αντίθεση με άλλους ηγέτες χωρών της ΕΕ που κράτησαν χαμηλούς τόνους ή «σιγήν ιχθύος» αναφορικά με την όξυνση της έντασης στην Κορεατική Χερσόνησο, η Γερμανίδα καγκελάριος, Αγκελα Μέρκελ, έσπευσε προχτές να εκφράσει την πλήρη αντίθεσή της σε ενδεχόμενη «στρατιωτική λύση» στη ΛΔ Κορέας.
Με φόντο αυτό το ρευστό περιβάλλον, η ένταση, ενδεχομένως παράλληλα με παζάρια για «διάλογο» και εξεύρεση «διπλωματικής λύσης», αναμένεται να συνεχιστεί. Το θερμόμετρο, ωστόσο, δεν αποκλείεται να χτυπήσει πάλι «κόκκινο» τις μέρες μεταξύ 21 - 31 Αυγούστου, οπότε αναμένεται να πραγματοποιηθούν τα μεγάλα ετήσια γυμνάσια των ΗΠΑ - Νότιας Κορέας «Ulchi-Freedom Guardian» με την κινητοποίηση 40.000 στρατιωτικών και χιλιάδων πλοίων και αεροσκαφών, που θα επιδοθούν σε άλλη μια επίδειξη ισχύος.
Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης καταγγέλλει τα ιμπεριαλιστικά σχέδια
Μπροστά σε όλα αυτά, το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης (ΠΣΕ) με ανακοίνωσή του στις 9 Αυγούστου εξέφρασε σοβαρή ανησυχία για τις νέες κυρώσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ κατά της ΛΔ Κορέας. Στέκεται αλληλέγγυο με τον κορεατικό λαό και το δικαίωμά του «να αποφασίζει το μέλλον μόνος του, χωρίς ξένες παρεμβάσεις». Συγκεκριμένα, σημειώνει: «Το ΠΣΕ είναι υπέρ της κατάργησης όλων των πυρηνικών σε όλον τον κόσμο, αλλά δεν δεχόμαστε τη μονόπλευρη και εκλεκτική προπαγάνδα ενάντια στο "πυρηνικό πρόγραμμα" της ΛΔ Κορέας. Υποστηρίζουμε και απαιτούμε την ειρηνική διευθέτηση των διαφορών ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη ΛΔ Κορέας και την αντικατάσταση της συμφωνίας εκεχειρίας του 1953 με συμφωνία ειρήνης που θα καταληχθεί και από τις δύο πλευρές.
Ιστορικά είμαστε αντίθετοι με την επιβολή κυρώσεων κατά της ΛΔ Κορέας γιατί βλάπτουν το λαό και είναι μορφή επιθετικότητας και προετοιμασίας στρατιωτικής επέμβασης, όπως στις περιπτώσεις του Ιράκ και της Λιβύης».
Και καταλήγει: «Επιβεβαιώνουμε τη στήριξή μας στην πάλη του κορεατικού λαού ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, στην υπεράσπιση της ακεραιότητας, για την αποστρατιωτικοποίηση και την αποπυρηνικοποίηση της περιοχής και την ανεξάρτητη και ειρηνική επανένωση της Κορέας».

Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ

Η περίπλοκη πραγματικότητα της διαδικασίας αδυνατίσματος





Γύρω στα 600 εκατομμύρια, ή το 13% του παγκόσμιου πληθυσμού ήταν υπέρβαροι ή παχύσαρκοι το 2014, ποσοστό διπλάσιο σε σχέση με το 1980. Στην Ελλάδα το ποσοστό παχυσαρκίας στο σύνολο του πληθυσμού, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΟΣΑ, είναι 20%, ενώ 7 ενήλικες στους 10 είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι. Πολύ ψηλότερα από το μέσο ευρωπαϊκό όρο και ακόμη περισσότερο από τον παγκόσμιο βρίσκεται το ποσοστό της παιδικής παχυσαρκίας στη χώρα μας. Αν και τα τελευταία χρόνια διαφαίνεται κάποια σταθεροποίηση των ποσοστών παχυσαρκίας, αυτό δε συμβαίνει σε όλες τις χώρες, όπως π.χ. στις ΗΠΑ, όπου αναμένεται ότι το 2030 οι μισοί Αμερικανοί θα είναι παχύσαρκοι.

Αν οι φαντασιόπληκτες δίαιτες των περιοδικών, της τηλεόρασης και του διαδικτύου, αλλά και μόνη η δύναμη θέλησης ήταν κατάλληλες και επαρκείς λύσεις, τότε θα έπρεπε να υπήρχε βελτίωση, όχι χειροτέρευση. Ομως, όπως υπογραμμίζουν οι ερευνήτριες διατροφολόγοι Σ. Ρόμπερτς και Σ. Κρούπα Ντας, της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ταφτς των ΗΠΑ, η παχυσαρκία είναι πολύ περίπλοκη για να μπορεί να λυθεί μόνο με γρήγορες λύσεις. Η κατανόηση του γιατί τρώμε ό,τι τρώμε, πώς το σώμα ελέγχει το βάρος και η ανακάλυψη των καλύτερων τρόπων για να μπορέσουν οι άνθρωποι να αλλάξουν ανθυγιεινές συνήθειες δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Προηγούμενη ερευνητική δουλειά τους έδειξε ότι ανάμεσα στη διατροφή και την άσκηση, που είναι και οι δύο απαραίτητες για την απώλεια και διατήρηση του χαμηλότερου βάρους με υγιεινό τρόπο, πρωτεύουσα βαρύτητα έχει η διατροφή. Οπως πολλοί επιστήμονες υποψιάζονταν και τώρα πια έχει αποδειχτεί, το τι τρως και το πόσο τρως παίζουν σημαντικά μεγαλύτερο ρόλο στο αν θα χάσεις περιττό βάρος. Μπορεί μάλιστα να τρως λιγότερο αλλά με διαφορετική σύνθεση τροφών και να μη χάνεις βάρος ή ακόμη και να παχαίνεις. Η καπιταλιστική κρίση, που χτυπά ανελέητα τα λαϊκά στρώματα, μπορεί μεν να οδηγεί σε σημαντική μείωση της κατανάλωσης τροφίμων, αλλά αυτό δε σημαίνει αυτόματη μείωση της παχυσαρκίας στον πληθυσμό, καθώς τα φθηνότερα τρόφιμα είναι συχνά λιγότερο κατάλληλα για διατήρηση του κανονικού βάρους.
Η Ρόμπερτς και η Κρούπα Ντας, συνεχίζοντας την έρευνά τους, έδειξαν πως κάποιοι άνθρωποι χάνουν βάρος πιο εύκολα τρώγοντας ορισμένες τροφές συγκριτικά με άλλους. Χωρίς να αλλάζει η ουσία, δηλαδή κατάλληλη μείωση των θερμίδων και ταυτόχρονα περισσότερη άσκηση, η προσέγγιση του κανονικού βάρους ιδανικά γίνεται με εξατομικευμένο πρόγραμμα διατροφής.
Αιτία πολλών δεινών
Η παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης των σημαντικότερων από τις μη μεταδιδόμενες ασθένειες, συμπεριλαμβανομένων του διαβήτη τύπου 2, των καρδιαγγειακών παθήσεων, του άσθματος, της οστεοαρθρίτιδας, των εγκεφαλικών και διαφόρων τύπων καρκίνου, μειώνοντας το προσδόκιμο ζωής του παχύσαρκου έως και κατά 14 χρόνια. Αλλά το υπερβάλλον βάρος επιδρά και στην ικανότητα του οργανισμού να αντιμετωπίζει τις λοιμώξεις, να κάνει καλό και βαθύ ύπνο και να έχει καλή υγεία σε μεγάλη ηλικία. Και βέβαια μειώνει την αντοχή (λαχάνιασμα, πιο γρήγορη κόπωση) και ιδιαίτερα στους νέους μπορεί να ασκεί και ψυχολογική πίεση.
Πόση ενέργεια χρειάζεται το ανθρώπινο σώμα για να διατηρηθεί επιτελώντας τις εσωτερικές λειτουργίες του; Για να χρησιμοποιήσει την ενέργεια που παίρνει από τις τροφές, οι τροφές πρέπει να διασπαστούν, να μεταβολιστούν, ώστε να μετατραπούν στην απλή μορφή καυσίμου που χρησιμοποιεί ο οργανισμός, το αντίστοιχο της βενζίνης για τα αυτοκίνητα. Το καύσιμο αυτό καίγεται με τη βοήθεια του οξυγόνου και όσο πλεονάζει αποθηκεύεται στο συκώτι ως γλυκογόνο (μορφή υδατάνθρακα) και λίπος. Οταν δεν υπάρχει άλλος χώρος στο συκώτι, τότε το πλεόνασμα μετακινείται σε κύτταρα λίπους σε άλλα σημεία στο σώμα. Παραπροϊόντα του μεταβολισμού είναι το διοξείδιο του άνθρακα, που εκπνέουμε και άλλα υλικά που απομακρύνονται με τα ούρα και τα κόπρανα. Η διαδικασία του μεταβολισμού γίνεται με διαφορετικό βαθμό αποτελεσματικότητας σε κάθε άνθρωπο και διαφορετικό βαθμό στον ίδιο άνθρωπο ανάλογα με τις συνθήκες.
Πειράματα έδειξαν ότι ο άνθρωπος δεν χρειάζεται πάρα πολλές θερμίδες για να παραμείνει υγιής και δραστήριος. Οποιοδήποτε πλεόνασμα θερμίδων καταλήγει σύντομα σε αύξηση βάρους, όπως συμβαίνει σε όλα τα πρωτεύοντα θηλαστικά. Ενας ενήλικος καυκάσιος άντρας χρειάζεται γύρω στις 2.500 θερμίδες τη μέρα για να διατηρήσει το βάρος του, ενώ μια ενήλικη γυναίκα της ίδιας φυλής γύρω στις 2.000 (αυτό συμβαίνει επειδή οι άντρες έχουν συνήθως μεγαλύτερο σώμα και μεγαλύτερη μυική μάζα). Το ύψος των θερμίδων είναι διαφορετικό για άλλες φυλές με κατά μέσο όρο λιγότερο ογκώδη κατασκευή, π.χ. για Ασιάτες. Γι' αυτό σε χώρες όπως η Ιαπωνία και η Κίνα, ο Δείκτης Μάζας Σώματος (το πηλίκο του βάρους σε κιλά προς το τετράγωνο του ύψους σε μέτρα) πάνω από τον οποίο το άτομο θεωρείται υπέρβαρο ή παχύσαρκο είναι πιο χαμηλός.
Βασικός μεταβολικός ρυθμός
Το πόσο κινητικά δραστήρια ζωή διεξάγει κανείς, λίγο επηρεάζει το ποσό των καθημερινά αναγκαίων θερμίδων. Αποδείχτηκε ότι ακόμη και κυνηγοί - τροφοσυλλέκτες της Τανζανίας δε χρειάζονται πάνω από 2.650 θερμίδες τη μέρα και οι γυναίκες τους που είναι αρκετά πιο μικροκαμωμένες 1.900 θερμίδες. Ακόμη και οι Γιακούτ, οι Εσκιμώοι κάτοικοι της Σιβηρίας δεν έχουν ανάγκη για περισσότερες από 3.100 θερμίδες και οι γυναίκες τους 2.300, ενώ τα αντίστοιχα ποσά για τους κατοίκους των Ανδεων είναι 2.650 και 2.340. Η υπέρβαση των απαραίτητων θερμίδων κατά 50 έως 100 τη μέρα, το ισοδύναμο ενός ή δυο μπισκότων, μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση του βάρους κατά 3 κιλά μέσα σε ένα χρόνο κι αν αυτό συνεχιστεί, κατά 10 έως 30 κιλά σε μια δεκαετία.
Για τη διατήρηση του σωστού βάρους δεν είναι αρκετό να τρώει κανείς απλώς τον απαραίτητο αριθμό θερμίδων. Κάθε τροφή είναι ένα μείγμα σε διαφορετική αναλογία από πρωτεΐνες, υδατάνθρακες και λίπη, αλλά και μη αφομοιώσιμα υλικά, όπως οι ίνες. Αποδεικνύεται ότι οι φυσικές ιδιότητες και η χημική σύνθεση μιας τροφής επηρεάζουν, σε μεγαλύτερο βαθμό απ' ό,τι εκτιμούσαν παλιότερα οι ερευνητές, την ικανότητα του οργανισμού να αφομοιώσει τις θερμίδες που περιέχει. Για παράδειγμα, ο οργανισμός δεν μπορεί να αφομοιώσει όλες τις θερμίδες που έχουν τα ωμά αμύγδαλα, αλλά μπορεί να μεταβολίσει το σύνολο των θερμίδων στο βούτυρο από αμύγδαλα. Τα δημητριακά ολικής άλεσης και γενικά τα δημητριακά που περιέχουν σημαντικό ποσοστό ινών, επίσης χωνεύονται λιγότερο αποτελεσματικά. Οπως έδειξαν πειραματικές μετρήσεις, ένα μέρος από τις θερμίδες που εμπεριέχουν τέτοιες τροφές αποβάλλεται με τα υλικά των κοπράνων, ενώ ένα άλλο μέρος καταναλώνεται στη διαδικασία της πιο δύσκολης πέψης αυτών των τροφών. Αρα, τουλάχιστον γι' αυτά τα είδη τροφής, οι αναγραφόμενες θερμίδες στις συσκευασίες τους δεν είναι απόλυτος οδηγός.
Ο παράγοντας άσκηση
Αποδείχτηκε ότι η άσκηση, αν και απαραίτητη για να παραμένουν η καρδιά, ο εγκέφαλος, τα οστά και άλλα όργανα και ιστοί του σώματος σε καλή κατάσταση, δεν καταναλώνει πάνω από το ένα τρίτο των θερμίδων που το σώμα απορροφά από τις τροφές. Ο βασικός μεταβολισμός του οργανισμού, δηλαδή η ενέργεια που χρειάζεται για να διατηρηθεί σε ηρεμία (π.χ. κατά τη διάρκεια του ύπνου), απαιτεί τα υπόλοιπα δύο τρίτα. Οργανο με τη μεγαλύτερη ανάγκη ενέργειας είναι ο εγκέφαλος και ακολουθούν η καρδιά, τα νεφρά και οι λείοι μύες του πεπτικού, όχι οι σκελετικοί μύες. Παρ' όλα αυτά η άσκηση για ενδυνάμωση, που επιφέρει αύξηση της μυικής μάζας, μπορεί να αυξήσει σε μέτριο βαθμό το βασικό μεταβολισμό. Και βέβαια, οι μεταβολικές ανάγκες μειώνονται με την ηλικία.
Ερευνα με μέλη μεγάλων οικογενειών έδειξε ότι διορθώνοντας για όλους τους άλλους παράγοντες (φύλο, ηλικία κ.τ.λ.) υπήρχε διαφοροποίηση έως και 500 θερμίδων από άτομο σε άτομο της ίδιας οικογενειακής καταγωγής. Σα να μην έφταναν όλοι αυτοί οι διαφοροποιητικοί παράγοντες γύρω από το θέμα απώλειας περιττού βάρους και διατήρησης του κανονικού, η διαδικασία της βιολογικής εξέλιξης, μέσα από τη φυσική επιλογή, έβαλε μια επιπλέον περιπλοκή. Εξελικτικά ευνοούνται εκείνα τα άτομα που κάνουν πιο αποδοτική χρήση των ενεργειακών τους πηγών. Ετσι, όταν αρχίσει κανείς να χάνει περιττό βάρος, ο μεταβολικός του ρυθμός πέφτει συγκριτικά πιο γρήγορα, με αποτέλεσμα να γίνεται όλο και πιο δύσκολο να χάσει κι άλλο βάρος. Οταν σταθεροποιήσει το βάρος του σε χαμηλότερο επίπεδο, η άσκηση μπορεί να βοηθήσει στη διατήρηση αυτού του επιπέδου, αντισταθμίζοντας τις μειωμένες ενεργειακές ανάγκες του μικρότερου πια σώματός του.
Σημαντικότατος είναι ο παράγοντας εγκέφαλος, η αίσθηση της πείνας και της λιγούρας για γλυκό, αλμυρό ή κάτι άλλο. Δοκιμές με διάφορα είδη τροφής έδειξαν ότι γεύματα με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη (δηλαδή εκείνα που δεν ανεβάζουν απότομα τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα), πλούσια σε πρωτεΐνες και ίνες, χορταίνουν καλύτερα και για περισσότερο. Εκείνοι που έτρωγαν πρωινό με υψηλό γλυκαιμικό δείκτη έπαιρναν από τα υπόλοιπα γεύματα 29% περισσότερες θερμίδες σε σύγκριση με εκείνους που έπαιρναν ίδιας θερμιδικής αξίας πρωινό με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη.
Φυσικά, η όποια προσπάθεια για απώλεια περιττού βάρους, ειδικά για τα κορίτσια και τις νέες κοπέλες, πρέπει να γίνεται με τρόπο που να αποφεύγεται το πέρασμα στο άλλο άκρο, η απόκτηση ψυχολογίας νευρικής ανορεξίας.

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγή: «Scientific American»

Επίδειξη δύναμης των πολυεθνικών με τζίρο ... ενός ΑΕΠ





Πέραν του πακτωλού των εκατομμυρίων, αρκετό παρασκήνιο συνόδευσε τη μεταγραφή του Νεϊμάρ από την Μπαρτσελόνα στην Παρί Σεν Ζερμέν
Associated Press
Πέραν του πακτωλού των εκατομμυρίων, αρκετό παρασκήνιο συνόδευσε τη μεταγραφή του Νεϊμάρ από την Μπαρτσελόνα στην Παρί Σεν Ζερμέν
Hταν το καλοκαίρι του 1997, όταν η μεταγραφή του Βραζιλιάνου Ρονάλντο από την Μπαρτσελόνα στην Ιντερ, για το ποσό των 21 εκατ. ευρώ περίπου, είχε «ταράξει τα νερά» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και σε οικονομικό επίπεδο. Η μεταγραφή του παίκτη με το παρατσούκλι «φαινόμενο» είχε σπάσει κάθε προηγούμενο ρεκόρ μέχρι τότε, και θεωρήθηκε η ακριβότερη στην ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Ωστόσο, μετά από 20 χρόνια πλέον, στον κόσμο του εμπορευματοποιημένου ποδοσφαίρου, μια μεταγραφή κοντά στο συγκεκριμένο ποσό ή και λίγο περισσότερο μάλλον κατατάσσεται στη λογική της «κλειστής κάνουλας» από τους διοικούντες κάποιας ομάδας παρά στο ότι «έσπασε τους κουμπαράδες». Το τελευταίο παράδειγμα, με τη «μετακόμιση» του Βραζιλιάνου Νεϊμάρ από την Μπαρτσελόνα στην Παρί Σεν Ζερμέν, και αφού προηγουμένως η δεύτερη χρειάστηκε να πληρώσει την αστρονομική ρήτρα των 220 εκατ. ευρώ (συν τα χρήματα για τα υπόλοιπα του συμβολαίου) που υπήρχε ως όρος στο συμβόλαιο για αποδέσμευση, δείχνει ξεκάθαρα το πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα.
Στο σημερινό ποδοσφαιρικό οικοδόμημα, κομμένο και ραμμένο στις λογικές του καπιταλιστικού συστήματος, που λειτουργεί ως πρόσφορο έδαφος για τα παιχνίδια κέρδους των πολυεθνικών και των επιχειρηματικών ομίλων, ή ακόμα και ως βιτρίνα για γενικότερες κόντρες που φτάνουν μέχρι και γεωπολιτικές αντιπαλότητες, η «μάχη» είναι αδυσώπητη. Από την άλλη, τέτοιου είδους κινήσεις παίζουν πάντα ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο και στον τομέα της χειραγώγησης της μάζας των οπαδών και η χρησιμότητα που έχει αυτή για τα σχέδια των πολυεθνικών για το κέρδος.

Μόλις ένα χρόνο κράτησαν τα «πρωτεία» της μεταγραφής του Πογκμπά στη λίστα με τις πλέον ακριβοπληρωμένες στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο
Associated Press
Μόλις ένα χρόνο κράτησαν τα «πρωτεία» της μεταγραφής του Πογκμπά στη λίστα με τις πλέον ακριβοπληρωμένες στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο
Και είναι κυριολεκτικά πρόκληση, την ίδια στιγμή που λαοί σε όλη την Ευρώπη βιώνουν μία άνευ προηγουμένου επίθεση στα δικαιώματά τους, σε συνθήκες καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, ακόμα και το άκουσμα τέτοιων ειδήσεων. Αυτός ο «χορός» των δισ. που έχει στηθεί από μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους και στο ποδόσφαιρο, και που μπορεί να αφορά από «ξέπλυμα» μέχρι επενδύσεις που θα φέρουν πολλαπλάσια κέρδη, απλά αποδεικνύει τη σαπίλα ενός συστήματος που καταδικάζει εκατομμύρια ανθρώπους στη φτώχεια και την ανέχεια, ενώ μια χούφτα καπιταλιστές δαπανούν ποσά που αγγίζουν ακόμα και τα ΑΕΠ κάποιων χωρών για την αγορά ενός ποδοσφαιριστή.
Τα «πετροδόλαρα» και το πολιτικό παρασκήνιο
Αν πριν από τέσσερα χρόνια η μεταγραφή του Ουαλού Γκάρεθ Μπέιλ από την Τότεναμ στη Ρεάλ Μαδρίτης, με ένα ποσό λίγο κάτω από τα 100 εκατ. ευρώ (92,5 εκατ.), αποτέλεσε την αρχή για την εκτόξευση των ποσών για τη μεταγραφή ενός παίκτη, και η περσινή του Πογκμπά από τη Γιουβέντους στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (110 εκατ.) καθιέρωσε στα ύψη τον «πήχη», η φετινή του Νεϊμάρ έκανε τα πράγματα να «ξεφύγουν» για τα καλά. Το συνολικό ύψους της μεταγραφής θα ξεπεράσει τα 370 εκατ. ευρώ, ένα ποσό προκλητικό αλλά ταυτόχρονα χαρακτηριστικό των διαστάσεων που έχει πάρει η εμπορευματοποίηση του αθλητισμού. Συγκεκριμένα, η Παρί Σεν Ζερμέν κατέβαλε εμμέσως τη ρήτρα ύψους 222 εκατ. ευρώ στην Μπαρτσελόνα, προκειμένου να αποφύγει το σκόπελο του «οικονομικού fair play» της UEFA (ο ίδιος ο Νεϊμάρ «πλήρωσε» τη ρήτρα), και στη συνέχεια πρόσφερε στον Βραζιλιάνο ποδοσφαιριστή πενταετές συμβόλαιο μέχρι το καλοκαίρι του 2022, με ετήσιο μισθό 30 εκατ. ευρώ, χωρίς τα μπόνους.
Ωστόσο, πέραν του οικονομικού μεγέθους της μεταγραφής και της αίσθησης που προκάλεσε, αρκετά είναι αυτά που συνόδευσαν την εν λόγω κίνηση και είχαν να κάνουν με τα όσα κρύβονται στην πίσω όψη της «βιτρίνας». Ιδιαίτερα μάλιστα με βάση το γεγονός ότι η Παρί είναι η μία από τις δύο ομάδες της Ευρώπης που συνδέονται άμεσα διοικητικά, όχι απλά με μια πολυεθνική, αλλά με κυβέρνηση μιας χώρας, όπως είναι το Κατάρ, αφού οι ιδιοκτήτες της συνδέονται στενά με την οικογένεια που κυβερνάει το Κατάρ (η άλλη είναι η Σίτι με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα). Ετσι, δεν ήταν λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι σε διεθνές επίπεδο η συγκεκριμένη κίνηση έχει να κάνει και με τη λογική της επίδειξης δύναμης της συγκεκριμένης χώρας, σε μια περίοδο που δέχεται την πολιτική επίθεση από αντίπαλη συμμαχία αραβικών χωρών. Μάλιστα, ακόμα και από πλευράς Μπαρτσελόνα, εξαρχής του ενδιαφέροντος της Παρί για αποπληρωμή της ρήτρας, εξαπολύθηκαν κατηγορίες, με τον καταλανικό σύλλογο να ισχυρίζεται πως οι ιδιοκτήτες της Παρί από το Κατάρ χρηματοδότησαν τη μεταγραφή, χωρίς να χρησιμοποιούν χρήματα από τα έσοδα του συλλόγου. Κάτι που έρχεται σε αντίθεση με τους ισχύοντες κανονισμούς: Οι ομάδες επιτρέπεται να ξοδεύουν ανάλογα με τα έσοδά τους.

Τα 21 εκατομμύρια ευρώ που στοίχισε η μεταγραφή του Ρονάλντο στην Ιντερ πριν από 20 χρόνια μοιάζουν πλέον ...ψίχουλα στο μεταγραφικό παζάρι
Associated Press
Τα 21 εκατομμύρια ευρώ που στοίχισε η μεταγραφή του Ρονάλντο στην Ιντερ πριν από 20 χρόνια μοιάζουν πλέον ...ψίχουλα στο μεταγραφικό παζάρι
Σημειώνεται ότι το Κατάρ έχει βρεθεί τα τελευταία χρόνια και στο επίκεντρο των κατηγοριών με αφορμή την ανάληψη του Μουντιάλ 2022. Οι κατηγορίες για εμπλοκή σε σκάνδαλο χρηματισμού παραγόντων της FIFA για να ψηφίσουν την υποψηφιότητά του, αλλά και εκείνες που αφορούν το θάνατο δεκάδων εργατών εξαιτίας των απάνθρωπων συνθηκών εργασίας που επικρατούν στα έργα υποδομής, έφεραν σε «άβολη» θέση τη χώρα. Και σε μια στιγμή μάλιστα που το Κατάρ, όπως έχει γίνει εμφανές, έχει εντάξει τα τελευταία χρόνια τον αθλητικό τομέα στο τεράστιο παγκόσμιο επενδυτικό χαρτοφυλάκιό του.
Ανεξέλεγκτος «χορός» των δισ.
Πέρα από την αίσθηση που προκαλούν τα όσα συμβαίνουν σε περιπτώσεις όπως οι μεταγραφές των Νεϊμάρ, Μπέιλ, Πογκμπά, Σουάρεζ, που συγκαταλέγονται στην ακριβότερη πρώτη δεκάδα όλων των εποχών στις μετακινήσεις παικτών, ανάλογη αίσθηση προκαλεί και το τι επικρατεί στη γενικότερη «εικόνα». Εδώ και μια δεκαετία πια, ο τομέας των μεταγραφών, με βάση τα όσα εξελίσσονται κυρίως στο καθιερωμένο καλοκαιρινό «αλισβερίσι», θεωρείται από τους πλέον προσοδοφόρους τομείς της ποδοσφαιρικής βιομηχανίας. Του λόγου το αληθές αποδεικνύουν τα στοιχεία που δημοσιοποίησε πριν από λίγους μήνες το σύστημα παρακολούθησης μεταγραφών της FIFA (TMS) και αφορούν τον τζίρο από τις αγοραπωλησίες παικτών σε παγκόσμιο επίπεδο για το ημερολογιακό έτος 2016. Αυτός άγγιξε το αστρονομικό ποσό των 4,8 δισ. δολαρίων (4,5 δισ. ευρώ). Το συγκεκριμένο ποσό είναι αυξημένο κατά 14,3% σε σχέση με το αντίστοιχο του 2015 και αποτελεί ρεκόρ στην ιστορία του αθλήματος. Σε γενικότερο επίπεδο υπολογίζεται ότι από το 1995 έως την περσινή σεζόν, το καλοκαίρι του 2016, η αύξηση του τζίρου για τις μεταγραφές έχει φτάσει στο 800%. Ενδεικτικά είναι και τα μέχρι τώρα στοιχεία για τη φετινή μεταγραφική σεζόν, η οποία τυπικά ολοκληρώνεται στις 31 Αυγούστου (συν ένα 10ήμερο για τους ελεύθερους παίκτες). Συγκεκριμένα, μόλις στις πρώτες 15 μέρες της μεταγραφικής περιόδου, που ξεκίνησε τυπικά την 1η Ιούλη, και φυσικά πριν τη μεταγραφή Νεϊμάρ, είχαν δαπανηθεί κοντά στα 300 εκατ. ευρώ.

Εκτεταμένα επεισόδια σε συγκέντρωση ακροδεξιών νεοναζιστικών οργανώσεων

Σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης κήρυξε την πόλη Σάρλοτσβιλ ο κυβερνήτης της Πολιτείας, μετά τα έντονα επεισόδια που ξέσπασαν ανάμεσα σε μέλη ακροδεξιών, φασιστικών οργανώσεων και ακτιβιστές αντιρατσιστές, αλλά και την επέμβαση των δυνάμεων καταστολής.
Ακροδεξιές οργανώσεις, μεταξύ αυτών η Κου Κλουξ Κλαν και ομάδες νεοναζιστών, είχαν προγραμματίσει συγκέντρωση ενάντια στο σχέδιο της δημοτικής αρχής του Σάρλοτσβιλ να ξηλωθεί από το πάρκο της πόλης το άγαλμα ενός στρατηγού υπέρμαχου της δουλείας. Μάλιστα, μέλη παραστρατιωτικών οργανώσεων εμφανίστηκαν με στρατιωτική περιβολή, κρατώντας ημιαυτόματες καραμπίνες, καθώς η οπλοκατοχή επιτρέπεται από τον νόμο στην πολιτεία της Βιρτζίνιας.
Οι δυνάμεις καταστολής έκαναν εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων, καθώς τα επεισόδια εντάθηκαν πριν από την προγραμματισμένη έναρξη της εκδήλωσης. Συμπλοκές, εκτοξεύσεις αντικειμένων, χτυπήματα με γκλομπ συνέθεταν το σκηνικό, όπως μετέδωσε μια δημοσιογράφος του Γαλλικού Πρακτορείου από το σημείο. Ο κυβερνήτης της Πολιτείας κήρυξε την περιοχή σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και η αστυνομία αποφάσισε την απαγόρευση της συγκέντρωσης και την εκκένωση του πάρκου όπου θα γινόταν.
Τουλάχιστον ένα άτομο έχασε τη ζωή του και αρκετά ακόμη τραυματίστηκαν όταν όχημα έπεσε πάνω σε ομάδα διαδηλωτών. Μέχρι στιγμής, δεν έχει γίνει γνωστός ο αριθμός των τραυματιών. Σε ερασιτεχνικό βίντεο που δημοσιεύθηκε σε ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης, διακρίνεται ένα αυτοκίνητο σκούρου χρώματος να προσκρούει με ταχύτητα στο πίσω μέρος ενός άλλου αυτοκινήτου, με τα δύο οχήματα να παρασύρουν ένα ακόμη αυτοκίνητο και αρκετούς διαδηλωτές. Κατόπιν, το σκούρο όχημα έκανε όπισθεν, πέφτοντας εκ νέου πάνω στο συγκεντρωμένο πλήθος.
Ο κυβερνήτης της Βιρτζίνιας, που ανήκει στο Δημοκρατικό Κόμμα, Τέρι Μακόλιφ  είχε απηύθυνε χθες έκκληση προς τους κατοίκους να μην προσέλθουν σε αυτή τη συγκέντρωση. «Πολλοί άνθρωποι αναμένονται (το Σάββατο) στο Σάρλοτσβιλ θέλοντας να εκφράσουν ιδέες που πολλοί άνθρωποι, περιλαμβανομένου εμού, θεωρούν απαίσιες. Εφόσον το κάνουν ειρηνικά, είναι δικαίωμά τους» είχε αναφέρει.
(Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ- AFP)

TOP READ