Υποτιμούν τη νοημοσύνη των νέων

Αρκετές δόσεις της γνωστής λογικής της «ατομικής ευθύνης» στην πιο εκφυλισμένη μορφή της, αλλά και υποκρισίας, περιλάμβανε η ενημέρωση της κυβέρνησης για το μέτρο της προπληρωμένης κάρτας ύψους 150 ευρώ (freedom pass) για κάθε νέο και νέα, 18-25 ετών, που εμβολιάζεται. Ο πρωθυπουργός και οι αρμόδιοι υπουργοί, θυμίζοντας και λίγο τους θείους που έρχονται στα οικογενειακά τραπέζια «να κάτσουν εδώ με τη νεολαία», κάλεσαν τους νέους και τις νέες να... «τσιμπήσουν την ευκαιρία και να τσιμπηθούν» με το εμβόλιο, για να πάρουν τη συγκεκριμένη παροχή.

Ενα τόσο σοβαρό ζήτημα που αφορά τη δημόσια υγεία και το κοινωνικό σύνολο, όπως είναι αυτό του εμβολιασμού, αντιμετωπίζεται με «δωράκια» και όρους «ανταποδοτικότητας». Πάλι καλά να λέμε, βέβαια, που δεν αντέγραψαν επακριβώς τις σάπιες πρακτικές που ακολουθούνται στις αγαπημένες τους ΗΠΑ, όπου ανάλογα με την Πολιτεία, τάζουν σε όποιον εμβολιαστεί από μπέργκερ με τηγανιτές πατάτες μέχρι «μπάφους».

Αλλο που δεν ήθελαν οι κάθε λογής «ψεκασμένοι», που περιμένουν στη γωνία, για να πουν ότι «αφού δωροδοκούν τον κόσμο για να εμβολιαστεί, κάτι κακό συμβαίνει με το εμβόλιο». Αυτούς ενισχύει για μία ακόμα φορά η κυβέρνηση, όπως έκανε και με τις ασάφειες και τις παλινωδίες σχετικά με το εμβόλιο της «AstraZeneca», με την ανεπαρκή παρακολούθηση των εμβολιασμένων και διερεύνηση των ελάχιστων περιστατικών σοβαρών παρενεργειών κ.λπ.

* * *

Ο πρωθυπουργός εμφανίστηκε ιδιαίτερα ευαίσθητος απέναντι στους νέους που, όπως είπε, είναι από αυτούς που επηρεάστηκαν περισσότερο τον ενάμιση χρόνο της πανδημίας. Φαίνεται ότι στην κυβέρνηση υποτιμούν τη νοημοσύνη και την αξιοπρέπεια των νέων ανθρώπων και αυτό - όπως θα έπρεπε ήδη να έχουν αντιληφθεί - δεν θα τους βγει σε καλό. Γιατί δεν υπάρχει μαθητής και φοιτητής που να μην ξέρει ποιος ευθύνεται για την ταλαιπωρία της τηλεκπαίδευσης, για το γεγονός ότι τα πανεπιστήμια έμειναν κλειστά για μεγαλύτερο διάστημα από οτιδήποτε άλλο.

Γιατί κανείς δεν ξέχασε πώς αντιμετώπισε η κυβέρνηση τους αγώνες και τις διεκδικήσεις των μαθητών που ζητούσαν να μη στοιβάζονται 25 άτομα σε αίθουσες - κλουβιά, των φοιτητών που ζητούσαν να ανοίξουν με ασφάλεια οι σχολές, αντί να δίνονται 30 εκατομμύρια ευρώ για τη σύσταση πανεπιστημιακής αστυνομίας. Γιατί μόνο οργή μπορεί να προκαλέσει σε έναν νέο εργαζόμενο να παριστάνει ότι τον ευεργετεί με προπληρωμένες κάρτες η κυβέρνηση που πριν λίγες μέρες ψήφισε να μην πληρώνεται τις υπερωρίες του.

Φυσικά όλοι θυμούνται την κυβέρνηση και τους παπαγάλους της να στοχοποιούν την «ανεύθυνη νεολαία» ως υπεύθυνη για τους θανάτους από την πανδημία, την ώρα που η ίδια δεν έπαιρνε κανένα από τα απαραίτητα μέτρα προστασίας της υγείας, δεν επίτασσε τον ιδιωτικό τομέα, ενώ στην ίδια λογική συνεχίζει και τώρα.

* * *

Ολοι μπορούν να καταλάβουν, επίσης, ότι δεν έπιασε την κυβέρνηση ξαφνικά καμία αγωνία για την κάλυψη των αναγκών τους στις διακοπές και την ψυχαγωγία (που έτσι κι αλλιώς δεν καλύπτονται με 150 ευρώ...). Στην ουσία πρόκειται για μια έμμεση επιδότηση των επιχειρήσεων στον Τουρισμό, στον Πολιτισμό και τις Μεταφορές, όπως άλλωστε ανέφερε και ο πρωθυπουργός, που έκανε λόγο για «πρόσθετους πόρους σε κλάδους» και για «ενέργεια με πολλούς ευνοημένους» που «στηρίζει την αγορά».

Για να μην τα πολυλογούμε: Οι νέοι και οι νέες και εμβόλιο θα κάνουν για να προστατεύσουν τον εαυτό τους και τους μεγαλύτερους και συγχωροχάρτι στην εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης δεν πρόκειται να δώσουν. Ας προσπαθήσουν περισσότερο την επόμενη φορά...

(Αναδημοσιεύεται από το site του «Οδηγητή»)

Γόρδιος δεσμός

Σε αντίθεση με τις προηγούμενες μεγαλοστομίες τους περί «μεγάλων και διατηρήσιμων» ρυθμών ανάπτυξης, η Τράπεζα της Ελλάδας και το υπουργείο Οικονομικών προβλέπουν τώρα μικρότερους ρυθμούς ανάπτυξης, στους οποίους θα συνεχίσουν να επιδρούν και οι επιπτώσεις από τις μεταλλάξεις του κορονοϊού.

Οι εξελίξεις αυτές επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις και τις προβλέψεις του ΚΚΕ για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, που βυθίστηκε σε νέα κρίση το 2020, αμέσως μετά την προηγούμενη, σχεδόν δεκαετή. Στο χρόνο και στο βάθος αυτής της κρίσης η πανδημία επιδρά καταλυτικά.

Τόσο καιρό η κυβέρνηση περνάει κατά δεκάδες τα αντιλαϊκά μέτρα στο όνομα της ανάκαμψης της οικονομίας και ταΐζει με τα δυο χέρια τους επιχειρηματικούς ομίλους, με τον ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα να ζητάνε «περισσότερα και νωρίτερα». Ολοι μαζί υπόσχονται καλύτερες μέρες στον λαό μετά την πανδημία, ερίζοντας για το ποιος μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης για την «πράσινη» και την «ψηφιακή» οικονομία.

Το παραμύθι τους, όμως, ξεφτίζει ολοένα και περισσότερο για τον λαό, με τα αστικά επιτελεία να ομολογούν πλέον ανοιχτά στις εκθέσεις τους αυτό που «ο κόσμος έχει τούμπανο κι αυτοί κρυφό καμάρι»: Οτι έρχονται λουκέτα και ανεργία και ότι τα ελλείμματα, τα κρατικά χρέη και το ιδιωτικό χρέος, που «φουσκώνουν» εξαιτίας των μέτρων στήριξης των επιχειρήσεων, μετατρέπονται ξανά σε μεγάλο βραχνά, προετοιμάζοντας τους εργαζόμενους, τους χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους της πόλης και βιοπαλαιστές του χωριού ότι έρχεται «σοκ και δέος» και ότι θα πληρώσουν μέχρι τέλους τις κρατικές και άλλες ενισχύσεις που δόθηκαν στο κεφάλαιο.

Οτι, σε τελική ανάλυση, την προσπάθεια στήριξης της ανάκαμψης θα την πληρώσουν οι εργαζόμενοι. Γι' αυτό και η «πρεμούρα» της κυβέρνησης να περάσει με καταιγιστικούς ρυθμούς - καλοκαιριάτικα - αντιλαϊκά μέτρα, από το νόμο - έκτρωμα για την εκτίναξη της εκμετάλλευσης και τη νέα επίθεση στην Ασφάλιση, έως την ενεργοποίηση του νέου πτωχευτικού που σηματοδοτεί πογκρόμ για αυτοαπασχολούμενους και λαϊκά σπίτια. Ολα αυτά αποτελούν προϋπόθεση για να θωρακιστούν η καπιταλιστική κερδοφορία, η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου.

Αυτά άλλωστε γράφονται «με το νι και με το σίγμα» τόσο στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, που συζητιέται αυτές τις μέρες στη Βουλή και προβλέπει ξανά ματωμένα πλεονάσματα σε βάθος δεκαετιών στις πλάτες του λαού, όσο και στο περιβόητο «Σχέδιο Ανάκαμψης», με τις εκατοντάδες αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις να προστίθενται στο λογαριασμό των δισ. που θα πληρώσει ο λαός για να στηριχτεί το άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας.

Σε αυτό το «ευαγγέλιο» του «νέου πράσινου ντιλ» και του Ταμείου Ανάκαμψης έχουν το χέρι τους και όλα τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, με πρώτο τον ΣΥΡΙΖΑ, που κάνουν ό,τι μπορούν για να διασφαλίσουν από το δικό τους μετερίζι τη συναίνεση του λαού στα «αναπτυξιακά οράματα» του κεφαλαίου.

Τον «γόρδιο δεσμό» για τον λαό και τις ανάγκες του, όμως, καμία αστική συνταγή και «γιατροσόφι» για τη θωράκιση των καπιταλιστικών κερδών δεν μπορεί να τον λύσει: Κάθε «φάρμακο» κερδοφορίας είναι «φαρμάκι» για τον λαό και τις ανάγκες του. Το απέδειξε η διαχείριση της προηγούμενης κρίσης με περικοπές και μνημόνια, το απέδειξε όμως κι αυτή που ακολούθησε, όπου τα μέτρα επεκτατικής διαχείρισης φορτώνονται ξανά, από άλλο δρόμο, στην πλάτη του λαού, ενώ κοινός παρονομαστής παραμένει η πολιτική μείωσης της τιμής της εργατικής δύναμης.

Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πρόβλημα να υπερασπιστεί το 3ο μνημόνιο που ψήφισε μαζί με ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, στο όνομα της ανάκαμψης από την προηγούμενη κρίση, ούτε η ΝΔ να υιοθετήσει νεοκεϊνσιανές συνταγές για τη διαχείριση αυτής που ακολούθησε.

Τον κόμπο μπορεί να τον κόψει μόνο το δυνάμωμα της οργάνωσης σε κάθε χώρο δουλειάς και γειτονιά, η κοινωνική συμμαχία εργαζομένων, βιοπαλαιστών αγροτών, αυτοαπασχολούμενων της πόλης, η αποφασιστική εργατική - λαϊκή πάλη απέναντι στο κεφάλαιο, στην κυβέρνηση, στα κόμματά του.