ΝΑ ΖΕΙΣ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ: Στην Ελλάδα όνειρο, στο Σοσιαλισμό κατάχτηση

ΝΑ ΖΕΙΣ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ: Στην Ελλάδα όνειρο, στο Σοσιαλισμό κατάχτηση 



Δουλειά, σπίτι (ζεστό το χειμώνα), παιδικοί σταθμοί, σχολείο, γιατροί, μόρφωση, πολιτισμός, συγκοινωνίες, διακοπές, κοινωνική ασφάλιση, ασφάλεια, άθληση, γάμος, μητρότητα, με τρεις λέξεις: ΖΩΗ, ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ. Στην καπιταλιστική Ελλάδα προνόμιο των οικονομικά ισχυρών. Στο Σοσιαλισμό αυτονόητη κατάχτηση των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, από πολλές δεκαετίες πριν. Όλα τα πραγματικά και αδιαμφισβήτητα γεγονότα και καταστάσεις που περιγράφονται στην διήγηση που ακολουθεί, αποδεικνύουν... πόσο «ανέφικτη» και «ουτοπική» είναι η κοινωνία για την οποία παλεύουν οι κομμουνιστές. Σε όλους όσους «ρωτούν» ή ρωτούν, «σε ποιο μέρος του κόσμου εφαρμόζεται σήμερα το μοντέλο που υπερασπίζεστε», απαντάμε: Με πυξίδα τις καταχτήσεις του Σοσιαλισμού παλεύουμε με όλες μας τις δυνάμεις για να γίνει η Ελλάδα σημείο αναφοράς στους λαούς όλου του κόσμου, για τη νίκη των εργαζομένων και την ευημερία του λαού της και όχι για τον αριθμό των δισεκατομμυριούχων  κηφήνων της. (Οικοδόμος).

Τριαντάχρονη εμπειρία από τη σοσιαλιστική Τσεχοσλοβακία 

Θα αρχίσω από το 9τάξιο σχολείο, που πήγα στα τέλη της δεκαετίας του πενήντα. Το μεσημέρι τρώγαμε στο σχολείο πλήρες μεσημεριανό γεύμα, μετά διαβάζαμε τα μαθήματά μας για την επόμενη ημέρα και συμμετείχαμε σε διάφορες δραστηριότητες (τέχνες - αθλητισμός - φυσικό περιβάλλον), ανάλογα με τα προσωπικά μας ενδιαφέροντα, πάντα με την παρουσία και συμβολή εκπαιδευτικού, μέχρι να γυρίσουν οι γονείς μας από τη δουλειά. Όλα αυτά σε καθαρό, ζεστό, υγιεινό και ασφαλές περιβάλλον σχολικών κτηρίων και εγκαταστάσεων με τακτική συντήρηση και άμεσες επισκευές, εάν αυτό ήταν αναγκαίο.

Τα φροντιστήρια υπήρχαν στο σχολείο μόνο για τους αδύναμους μαθητές και βεβαίως δωρεάν. Είχαμε εργαστήριο χημείας και φυσικής, εργαστήριο για διάφορες μικρο-κατασκευές, κήπο για μαθήματα κηπουρικής και μαγειρείο για μαθήματα μαγειρικής. Κάθε σχολείο είχε το δικό του γήπεδο και κλειστό γυμναστήριο με όλα τα όργανα γυμναστικής. Αυτές οι εγκαταστάσεις ανταποκρίνονταν σε πολύ αυστηρές απαιτήσεις και προδιαγραφές για την ασφάλεια της μαθητικής και εκπαιδευτικής κοινότητας και προσέφεραν τις καλύτερες συνθήκες για το εκπαιδευτικό έργο στους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές.

Δύο φορές το μήνα πηγαίναμε να παρακολουθήσουμε θέατρο, συναυλίες σε κάποιο μέγαρο μουσικής ή σε κινηματογράφο, στα πλαίσια της σχολικής μας εκπαίδευσης. Όλα αυτά ήταν πάντα δωρεάν. Παράλληλα, στις αρχές της σχολικής χρονιάς οι καθηγητές της μουσικής, του αθλητισμού και άλλων ειδικοτήτων έκαναν επιλογή ανάλογα με την ιδιαίτερη κλίση του κάθε παιδιού και επέλεγαν τα παιδιά με ιδιαίτερα ταλέντα και τα προωθούσαν, με τη σύμφωνη γνώμη των γονιών τους, για μετασχολική και δωρεάν εξειδίκευση. Στο σχολείο, στα πλαίσια της προληπτικής ιατρικής, δύο φορές το χρόνο μας εξέταζαν οι γιατροί όλων των ειδικοτήτων και μας έκαναν εκεί και τα απαραίτητα εμβόλια. Στα βουνά υπήρχαν δημόσια θεραπευτήρια για υπέρβαρα ή αδύνατα παιδιά όπου πήγαιναν το καλοκαίρι και εκεί για δύο μήνες ακολουθούσαν μια ειδική διατροφική θεραπεία και σωματική άσκηση. Χρήση αυτών των θεραπευτηρίων, για διάφορες παθήσεις και για ανάρρωση, κάνανε και οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι. Υπήρχαν και οι λεγόμενες λουτροπόλεις με ιαματικά νερά, με ξενοδοχειακές μονάδες, για τις διάφορες θεραπείες και φυσικοθεραπείες του λαού της Τσεχοσλοβακίας. Αυτή τη φροντίδα απολάμβαναν τα παιδιά σε όλα τα επίπεδα της εκπαιδευτικής και φοιτητικής διαδικασίας.

Παντρεύτηκα όταν ήμουν 21 χρόνων. Εγώ εργαζόμενη και ο άντρας μου δευτεροετής φοιτητής του πολυτεχνείου. Μετά από ένα χρόνο κάναμε το παιδί μας. Πήρα ένα χρόνο άδεια τοκετού με πλήρεις αποδοχές, αργότερα το έκαναν τρία χρόνια, με τα τελευταία δύο χρόνια με αποδοχές 70% του μισθού. Όταν τελείωσε η άδεια, γύρισα στον ίδιο χώρο και την ίδια θέση της εργασίας. Ο άνδρας μου, παντρεμένος φοιτητής και με παιδί, έπαιρνε επίδομα αντίστοιχο του βασικού μισθού ενός εργαζομένου. Μόλις γέννησα, δύο φορές την εβδομάδα ερχότανε μια νοσοκόμα στο σπίτι μας, να ζυγίσει το παιδί και να με βοηθήσει στο θηλασμό, στο μπάνιο και στη φροντίδα του. Γάλα, βρεφικές τροφές και πάνες ήταν δωρεάν. Και οι τρεις μας είχαμε δικαίωμα να τρώμε στις φοιτητικές εστίες, δωρεάν, το μεσημέρι και το βράδυ. Το παιδί μας, μόλις κάναμε την αίτηση, πήγε σε παιδικό σταθμό. Στον παιδικό σταθμό παρείχαν ακόμα και τα ρούχα του παιδιού, τρία γεύματα την ημέρα και φροντίδα από εξειδικευμένο προσωπικό με τακτικές επισκέψεις παιδιάτρου. Σε περίπτωση ασθένειας του παιδιού, η μητέρα έπαιρνε άδεια από την εργασία της 8 ημέρες με πλήρεις αποδοχές και τις υπόλοιπες ημέρες το 80% των αποδοχών. Η προληπτική ιατρική ήταν πολύ αναπτυγμένη. Για όλες τις ειδικότητες. Με επιστολή στο σπίτι, με προγραμματισμένο ραντεβού και με επίπληξη εάν δεν ανταποκρινόσουν στο κάλεσμα. Ειδικά στην περίπτωση των παιδιών.

Το Κράτος μας έδωσε σπίτι που πληρώναμε με επιταγή 8% του μισθού μας. Αυτή η επιταγή κάλυπτε το νοίκι, το ρεύμα, το νερό και φυσικό αέριο. Ολο το εικοσιτετράωρο είχαμε ζεστό νερό και το χειμώνα θέρμανση. Οι εταιρείες και τα εργοστάσια είχαν και αυτά μαγειρεία. Μέσα στο οχτάωρο της εργασίας είχες μισή ώρα για κολατσιό και μια ώρα για το μεσημεριανό σου. Όλες οι εταιρείες και τα εργοστάσια είχαν τα δικά τους εξοχικά καταλύματα στα βουνά, σε χιονοδρομικά κέντρα για τις χειμερινές διακοπές και σε μεγάλες λίμνες και στα ποτάμια για τα καλοκαίρια. Στις άλλες χώρες της πρώην Ανατολικής Ευρώπης που είχαν θάλασσα υπήρχαν ξενοδοχειακές μονάδες όπου κάνανε τις διακοπές τους και εργαζόμενοι της Τσεχοσλοβακίας. Ο εργαζόμενος πλήρωνε μόνο ένα μέρος της διατροφής του και της μεταφοράς του. Τη διαμονή και το υπόλοιπο κόστος κάλυπτε το ασφαλιστικό του ταμείο. Οι γυναίκες δικαιούνταν σύνταξή στα 55 και οι άνδρες στα 60.

Δεν είχαμε όλοι αυτοκίνητα γιατί δεν μας ήταν και τόσο απαραίτητα. Είχαμε πολύ καλές και πυκνές αστικές και υπεραστικές συγκοινωνίες, τραμ, μετρό, τρένα, αεροπλάνα κλπ. Την ημέρα κάθε τρία λεπτά και τη νύχτα τουλάχιστον κάθε μια ώρα υπήρχαν δρομολόγια των αστικών μέσων μεταφοράς. Ποτέ δεν χρειάστηκα ταξί, ήταν μόνο για τους τουρίστες.

Δεν είχα νοιώσει ποτέ το άγχος και την ανασφάλεια, διότι δεν ήξερα, μάλλον δεν ξέραμε τι θα πει η ΑΝΕΡΓΙΑ ή απλήρωτη εργασία, τι θα πει εκμετάλλευση, τι θα πει να κρυώνεις, να μην έχεις σωστή ή καθόλου ιατρική περίθαλψη και σωστή Παιδεία. Εγώ που τα είχα τα θεωρούσα τότε όλα αυτονόητα. Σήμερα βλέπω ότι δεν ήταν. Θα έπρεπε να τα υπερασπιστούμε και να μην επιτρέψουμε στην Αντεπανάσταση να νικήσει και να ισοπεδώσει όλα τα δικαιώματα των εργαζομένων και όλες τις κατακτήσεις του Σοσιαλισμού.

Ζώντας στην Ελλάδα, τα τελευταία 30 χρόνια, είδα και την καπιταλιστική ανάπτυξη και τώρα την καπιταλιστική κρίση. Γνώρισα τι θα πει ανεργία, ανασφάλεια, φτώχεια. Σήμερα ξεθεμελιώνουν και τα τελευταία εργατικά δικαιώματα, τις άδειες μητρότητας, το επίδομα τοκετού, τη συνταξιοδότηση, για να διαφυλάξουν την κερδοφορία του κεφαλαίου. Μόνη ελπίδα για το λαό, η δημιουργία Λαϊκής Συμμαχίας για Σοσιαλιστική Λαϊκή Οικονομία και Εξουσία, με αποδέσμευση από ΕΕ και ΝΑΤΟ, για ειρήνη και προκοπή του λαού.

Όσο ζω δε θα ξεχάσω το Σοσιαλισμό και θα παλεύω γι' αυτήν την κοινωνία...!!

Χρυσούλα Σλάβικ – Κέρκυρα 

Πηγή: Ριζοσπάστης
 Αναρτήθηκε από oikodomos

15 χρόνια από το θάνατο του Κωνσταντίνου Καραμανλή

15 χρόνια από το θάνατο του Κωνσταντίνου Καραμανλή 
Με αφορμή τα 15 έτη από το θάνατο του Κωνσταντίνου Καραμανλή το ίδρυμα "Κωνσταντίνος Καραμανλής" παρουσιάζει σήμερα ειδικό αφιέρωμα στον πρώην πρωθυπουργό και πρόεδρο της δημοκρατίας. Η εκδήλωση θα λάβει χώρα στο μέγαρο μουσικής.

Στην προσοχή μας υπέπεσε το γεγονός ότι στην εκδήλωση μνήμης θα συμμετέχει και ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ με τον επικεφαλής του Αλέξη Τσίπρα να εκφωνεί λόγο για τον Κ. Καραμανλή. 

Συγκεκριμένα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ σχολίασε την παρουσία του στην εκδήλωση ως εξής:  «Ο πολιτικός πολιτισμός της Αριστεράς επιβάλλει σεβασμό προς τους πολιτικούς μας αντιπάλους. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για ένα πρόσωπο, όπως ο Κ. Καραμανλής που, αντίθετα με την προδικτατορική περίοδο, μετά τη Χούντα διαδραμάτισε σημαίνοντα ρόλο στην εμπέδωση των δημοκρατικών θεσμών. Αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι η Αριστερά ιστορικά βρέθηκε απέναντί του με διαφορετικές προτάσεις και θέσεις».

Σε μια εποχή κατάφωρης διαστρέβλωσης της ιστορικής πραγματικότητας διερωτόμαστε τα παρακάτω:

Θα αναφερθεί ο πρόεδρος της "κυβερνώσας αριστεράς" στην θητεία του Κ. Καραμανλή ως Υπουργός Εργασίας από το 1946 έως το 1950. Στην περίοδο κατά την οποία ο Εμφύλιος Πόλεμος μαίνονταν στη χώρα, όπου συνδικαλιστικά στελέχη του Εργατικού ΕΑΜ, της ΟΕΝΟ και της ΓΣΕΕ δολοφονούνταν, βασανίζονταν και φυλακίζονταν για τη συνδικαλιστική τους δράση; Σε μια περίοδο που το ιερό δικαίωμα της απεργίας είχε τεθεί υπό απαγόρευση, που η λογοκρισία της Ασφάλειας επικρατούσε σε όλη τη δημόσια ζωή;
Θα αναφερθεί ο Αλέξης Τσίπρας στον εξοπλισμό πολιτών με ορισμένα εθνικιστικά φρονήματα από όλη την ύπαιθρο το 1948 στα πλαίσια του νομοσχεδίου Πρόνοια-Εργασία;
Θα αναφερθεί ο Αλέξης Τσίπρας στην θητεία του Κ. Καραμανλή στο Υπουργείο Αμύνης το 1950, περίοδο που η Μακρόνησος λειτουργούσε κανονικά, τα βασανιστήρια και οι αυτοκτονίες συνεχίζονταν στο νησί- Νταχάου καθώς και σε ολόκληρη την ύπαιθρο;
Γνωρίζει ο Αλέξης Τσίπρας ότι κατά την πρώτη περίοδο πρωθυπουργίας του Κ. Καραμανλή, η Παιδεία υποχρηματοδοτούνταν συστηματικά ενώ προίκα δίνονταν στη πριγκίπισσα Σοφία για το γάμο της; Ότι το φοιτητικό κίνημα κυνηγήθηκε από την Καραμανλοκίνητη ΕΡΕΝ και την παρακρατική ΕΚΟΦ;
Γνωρίζει ο Αλέξης Τσίπρας ότι στελέχη της ΕΡΕ επί Καραμανλή και στενοί του συνεργάτες υπήρξαν συνεργάτες των Γερμανών επί Κατοχής  (Δημήτριος (Τάκος) Μακρής, ο Κωνσταντίνος Μανιαδάκης, Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος) και στελέχη του προδικτατορικού ΙΔΕΑ (Σόλων Γκίκας); 
Θα αναφερθεί ο κύριος Τσίπρας στις εκλογές βίας και νοθείας του 1958 και του 1961;
Τέλος, γνωρίζει ο Αλέξης Τσίπρας για το τεράστιο έγκλημα που έγινε επί Κωνσταντίνου Καραμανλή στην πόλη της Αθήνας; Γνωρίζει για την κατεδάφιση χιλιάδων υπέροχων νεοκλασσικών και την ανέγερση τερατουργημάτων; 

Χωρίς να έχουμε αυταπάτες ως προς το τι θα ακουστεί απόψε δια στόματος Τσίπρα, τονίζουμε σήμερα την ιστορική αλήθεια του ζητήματος καθώς και το γεγονός ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται εκεί (κατά τη γνώμη μας) για τη συλλογή ψηφαλακίων. Αυτό είναι το σημερινό αίσχος της αυτοαποκαλούμενης "κυβερνώσας αριστεράς" που ανέβηκε στο 23% με το προεκλογικό σύνθημα "ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΕΠΟΝ ο δρόμος των λαών" χωρίς να ντρέπεται έστω και λίγο για το γεγονός ότι στους κόλπους του βρίσκονται στελέχη της ΕΠΟΝ του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ...



 Αναρτήθηκε από Oberon  

ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΤΗΣ ΜΑΣΤΟΥΡΑΣ

ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΤΗΣ ΜΑΣΤΟΥΡΑΣ

Πολλαπλά τα οφέλη τής μαστούρας για τους καπιταλιστές, τον καπιταλισμό, τους βαστάζους του και τους ρουφιάνους του.

Της μαστούρας των παιδιών τής λαϊκής οικογένειας βεβαίως-βεβαίως…

Μη φανταστείτε δε, ότι αναφέρομαι στα άμεσα χρηματικά κέρδη μόνο.

Αυτά άλλωστε είναι καραμπινάτα και δεν κρύβονται με τίποτα.

Αναφέρομαι και σ’ εκείνα που προκύπτουν με όχημα τη μαστούρα.

Κι αυτά είναι πολλαπλάσια μεγαλύτερα και σε πολλά επίπεδα.

Για σκεφτείτε μοναχά, όλοι οι δύστυχοι νέοι, ή και μεγαλύτεροι, που βρίσκονται πιασμένοι στα δίχτυα των ναρκωτικών ουσιών,

να διεκδικούσαν ζωή με δικαιώματα…

Φανταστείτε να βγαίναν μονομιάς απ’ το περιθώριο που τους έχει καταδικάσει ο καπιταλισμός…

Στην πρώτη γραμμή για την ανατροπή του θα έμπαιναν!

Επικίνδυνα πράματα όμως αυτά για τον καπιταλισμό, τους καπιταλιστές, τους διαχειριστές των καπιταλιστικών κερδών και τους φανερούς ή κρυφούς ρουφιάνους τους…

Κάλιο λοιπόν να τους κρατήσουν στη μαστούρα, τη …νόμιμη βεβαίως-βεβαίως…

Τα παιδιά και τα εγγόνια των λαϊκών στρωμάτων καταδικάζουν! Το καταλαβαίνετε; Τι θα κάνετε-κάνουμε λοιπόν;

Θα κάτσετε-κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια;;;

Ορίστε. Διαβάστε, ενημερωθείτε, πώς νομοθετούν τον κοινωνικό και βιολογικό θάνατο της νεολαίας. Όλα ΕΔΩ, χωρίς υπεκφυγές και φιοριτούρες. 

Επικίνδυνες οι μεθοδεύσεις της κυβέρνησης με το επίδομα τοκετού

Επικίνδυνες οι μεθοδεύσεις της κυβέρνησης με το επίδομα τοκετού

Ουσιαστικά η κυβέρνηση εκβιάζει τις γυναίκες να μην απευθύνονται σε δημόσια νοσοκομεία και αδιαφορεί για τους κινδύνους που εγκυμονεί για τις γυναίκες και τα παιδιά ο τοκετός στο σπίτι

Τη χαριστική βολή στο επίδομα τοκετού έδωσε ο νέος κανονισμός του ΕΟΠΥΥ που τέθηκε σε εφαρμογή τον περασμένο Δεκέμβρη. Πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα από τον προηγούμενο κανονισμό, που περιόριζε το επίδομα στις γυναίκες που γεννούσαν σε ιδιωτικά, μη συμβεβλημένα με τον οργανισμό μαιευτήρια και το στερούσε από όλες τις υπόλοιπες. Εδώ και τρεις μήνες ο κανονισμός ορίζει πως το επίδομα των 900 ευρώ δικαιούνται μόνο οι γυναίκες που γεννούν στο σπίτι! Να σταματήσει ο κύριος Σαλμάς να λέει ψέματα στις γυναίκες ότι η περικοπή του επιδόματος τοκετού δήθεν έγινε γιατί τώρα ο ΕΟΠΥΥ καλύπτει τα έξοδα τοκετού. Η αλήθεια είναι ότι πριν τον ΕΟΠΥΥ τα ασφαλιστικά ταμεία χορηγούσαν επίδομα τοκετού που υπερκάλυπτε το κόστος του τοκετού στο δημόσιο. Για παράδειγμα, στο δημόσιο μαιευτήριο πλήρωναν για τις 4 μέρες - τις επιπλέον πλήρωνε το ταμείο - 308 ευρώ και το επίδομα τοκετού που χορηγούσε το ΙΚΑ και ο ΟΠΑΔ ήταν 1.006 ευρώ.

Ας γνωρίζουν οι γυναίκες της λαϊκής οικογένειας ότι εκεί οδηγεί τις ίδιες και τα παιδιά τους η "εξοικονόμηση πόρων" την οποία με περηφάνια παρουσίασαν προχτές η κυβέρνηση και το υπουργείο Υγείας: Σε ακόμα μεγαλύτερες περικοπές στις παροχές Υγείας, στις εξετάσεις, στους γιατρούς και στα φάρμακα που έχουν ανάγκη. Ανάμεσα σε άλλα, περικοπές στις φυσικοθεραπείες, στη μεταφορά των νεφροπαθών, στην αγορά γυαλιών οράσεως και κολάρων για τον αυχένα. Όσον αφορά τα επιδόματα τοκετού, το υπουργείο Υγείας εκτιμά πως από τον περιορισμό τους θα εξασφαλίσει 15 εκατ. ευρώ το 2013.

Η Γραμματεία Κέρκυρας του ΠΑΜΕ καλεί τις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων, τα ζευγάρια που αποθαρρύνονται να δημιουργήσουν τη δική τους οικογένεια, τις νέες γυναίκες και τις οικογένειές τους που πασχίζουν -πολλές φορές μάταια- να καλύψουν το κόστος του προγεννητικού ελέγχου, της εγκυμοσύνης και του τοκετού, να καταδικάσουν τις μεθοδεύσεις και το άσχημο παιχνίδι που παίζει στις πλάτες τους η κυβέρνηση με το επίδομα τοκετού. Τον Οκτώβριο του 2011, το επίδομα αξιοποιήθηκε για να ενισχυθούν με αυτό τα ιδιωτικά μαιευτήρια, αφού οι δικαιούχοι περιορίστηκαν στις γυναίκες που γεννούσαν σε αυτά και το ποσό του επιδόματος κατέληγε στα ταμεία τους. Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί το επίδομα των 900 ευρώ για να πριμοδοτήσει τον τοκετό στο σπίτι, αφού μόνο σε αυτές τις περιπτώσεις το χορηγεί. Εκβιάζει τις γυναίκες, που με δεδομένη τη δεινή οικονομική τους θέση βλέπουν στο ποσό του επιδόματος μια μικρή έστω ανάσα, να μην απευθύνονται στα δημόσια μαιευτήρια για τον τοκετό προκειμένου να δικαιούνται την είσπραξή του. Αδιαφορεί για τους κινδύνους που συνεπάγεται για τη μητέρα και το παιδί ο τοκετός στο σπίτι, στις συνθήκες όπου δεν υπάρχει ασθενοφόρο σε ετοιμότητα, σύνδεση με το νοσοκομείο και το γιατρό για να αντιμετωπιστούν πιθανές επιπλοκές, λιγότερο ή περισσότερο σοβαρές. Τη στιγμή που τα δημόσια νοσοκομεία ασφυκτιούν από τις ελλείψεις, τα κενά και την υποχρηματοδότηση, το επίδομα τοκετού χρησιμοποιείται σαν «δόλωμα» για να παγιδεύσει τις γυναίκες να γεννήσουν έξω από αυτά.

Η Γραμματεία Κέρκυρας του ΠΑΜΕ διεκδικεί επίδομα τοκετού για όλες τις γυναίκες, εργαζόμενες στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, αυτοαπασχολούμενες, αγρότισσες, άνεργες ή ανασφάλιστες, ύψους 1.000 ευρώ για ένα παιδί, 2.000 και 3.000 ευρώ για δίδυμη και τρίδυμη κύηση, με δαπάνη από τον κρατικό προϋπολογισμό. Στις σημερινές συνθήκες της άγριας επίθεσης στη ζωή των εργαζομένων, το επίδομα τοκετού πρέπει να αποτελεί μία ελάχιστη ενίσχυση για να αντιμετωπιστεί ένα μέρος των εξόδων που συνεπάγεται η πρόσθεση ενός νέου μέλους στη λαϊκή, στη μονογονεϊκή, στην πολύτεκνη οικογένεια. Η μετατροπή του επιδόματος τοκετού σε μέσο πίεσης προς τις φτωχές γυναίκες και τα νέα ζευγάρια που υποφέρουν από την ανεργία και τη φτώχεια να γεννήσουν σήμερα το παιδί τους στις συνθήκες που γεννούσαν πριν δεκαετίες οι γιαγιάδες τους και να υποστούν τους κινδύνους που αυτό συνεπάγεται, για να "ανταμειφθούν" με λίγες εκατοντάδες ευρώ πρέπει να πάρει απάντηση: Η λαϊκή οικογένεια και οι γυναίκες που ανήκουν σε αυτή μπορούν να ικανοποιήσουν τις σύγχρονες ανάγκες τους αν βγάλουν από τη μέση τα μονοπώλια και τα κόμματα που τα υπηρετούν.

ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΕΡΚΥΡΑΪΚΟ ΛΑΟ ΝΑ ΔΕΙΞΕΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥΣ ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 8 ΜΑΡΤΗ ΣΤΙΣ 6 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΙΩΡΓΑΚΗ

Η Γραμματεία Κέρκυρας του ΠΑΜΕ

Κέρκυρα, 6 Μαρτίου 2013

Ανατριχιαστικό βίντεο: Υποψήφιος της Χρυσής Αυγής δηλώνει ότι θα "κάνουν σαπούνια τους αλλοδαπούς"

Ανατριχιαστικό βίντεο: Υποψήφιος της Χρυσής Αυγής δηλώνει ότι θα "κάνουν σαπούνια τους αλλοδαπούς"

Συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ για τη δράση της Χρυσής Αυγής. Απειλές σε αλλοδαπούς on camera και δηλώσεις σοκ για φούρνους και σαπούνια (Vids)

Τη συμπεριφορά στελεχών της Χρυσής Αυγής σε μετανάστες στους δρόμους της Αθήνας κατέγραψε με την κάμερά του ο κινηματογραφιστής Κωνσταντίνος Γεωργούσης.

Το βίντεο παρουσίασε το κανάλι Channel4, σημειώνοντας ότι από τότε που η Χρυσή Αυγή μπήκε στο κοινοβούλιο και αύξησε τα ποσοστά της, έχει καταφέρει να προωθήσει ακροδεξιά ατζέντα σε θέματα όπως το μεταναστευτικό ή την εκπαίδευση.

Ο κ. Γεωργούσης πέρασε ένα μήνα με την οργάνωση, κατά την προεκλογική περίοδο, μαζεύοντας υλικό για το ντοκιμαντέρ του.

Στο βίντεο παρακολουθούμε το στέλεχος της Χρυσής Αυγής, Α. Πλωμαρίτη και υποψήφιος βουλευτής στην Α' Αθηνών, να μοιράζει ψηφοδέλτια στο δρόμο της Αθήνας βρίζοντας και απειλώντας αλλοδαπούς.

"Εσύ τι είσαι Έλληνας;" ρωτά έναν αλλοδαπό και στη συνέχεια τον καλεί να φύγει από μπροστά του.

"Κάθεται και με κοιτάει ο λεχρίτης" συνεχίζει ο Πλωμαρίτης.

Το στέλεχος της Χρυσής Αυγής, υποστηρίζει ότι το πρόβλημα της Ελλάδας θα λυθεί "όταν φύγουν οι λαθρομετανάστες" και δηλώνει στην κάμερα ότι "είμαστε έτοιμοι να ανοίξουμε τους φούρνους" και να "κάνουν τους μετανάστες σαπούνια".

Στη συνέχεια μιλάνε για τα μαλλιά και τα δόντια των μεταναστών, τα οποία -όπως λένε γελώντας- θα τα πουλήσουν, όπως και τα δόντια των αριστερών.

Εκείνη τη στιγμή περνούσε μια οικογένεια από το Μπαγκλαντές, τους οποίους ειρωνικά καλεί να ποζάρουν στην κάμερα, λέγοντας "εμείς τους αγαπάμε τους ξένους. Πέσατε στη Χρυσή Αυγή. Τη γλυτώσατε στο μη".

Ο Πλωμαρίτης σε άλλο σημείο του βίντεο (05:25) λέει κοιτώντας έναν αλλοδαπό: "Τελείωσε το πανηγύρι. Αν είναι μελαψοί θα τους ασπρίσουμε. Και μετά θα τους ασπρίσουμε στις κλωτσιές".

Γεωργούσης: "Με σόκαρε η εχθρότητα των μελών της Χρυσής Αυγής"

Μιλώντας για το πώς έζησε από κοντά τη δράση των στελεχών του κόμματος σημείωσε ότι τον τρόμαξε η συμπεριφορά τους και οι ιδέες τους.

"Ήμουν τρομοκρατημένος, που τα μέλη του κόμματος εξέφραζαν με περηφάνια τις ακραίες ιδέες τους και μάλιστα δημόσια. Με σόκαρε η εχθρότητα με την οποία αντιμετώπιζαν τους μετανάστες στο δρόμο".

Σημειώνει ακόμα ότι δεν είχαν πρόβλημα να τους καταγράφει, καθώς αυτή είναι η συμπεριφορά τους καθημερινά και δεν ντρέπονται, ούτε θέλουν να την κρύψουν.

http://news247.gr

Η προσφορά της σοσιαλιστικής κοινωνίας στη ζωή της εργαζόμενης γυναίκας

Η προσφορά της σοσιαλιστικής κοινωνίας στη ζωή της εργαζόμενης γυναίκας

Τριαντάχρονη εμπειρία από τη σοσιαλιστική Τσεχοσλοβακία. Θα αρχίσω από το 9τάξιο σχολείο, που πήγα στα τέλη της δεκαετίας του πενήντα. Το μεσημέρι τρώγαμε στο σχολείο πλήρες μεσημεριανό γεύμα, μετά διαβάζαμε τα μαθήματά μας για την επόμενη ημέρα και συμμετείχαμε σε διάφορες δραστηριότητες (τέχνες - αθλητισμός - φυσικό περιβάλλον), ανάλογα με τα προσωπικά μας ενδιαφέροντα, πάντα με την παρουσία και συμβολή εκπαιδευτικού, μέχρι να γυρίσουν οι γονείς μας από τη δουλειά. Ολα αυτά σε καθαρό, ζεστό, υγιεινό και ασφαλές περιβάλλον σχολικών κτηρίων και εγκαταστάσεων με τακτική συντήρηση και άμεσες επισκευές, εάν αυτό ήταν αναγκαίο.

Τα φροντιστήρια υπήρχαν στο σχολείο μόνο για τους αδύναμους μαθητές και βεβαίως δωρεάν. Είχαμε εργαστήριο χημείας και φυσικής, εργαστήριο για διάφορες μικρο-κατασκευές, κήπο για μαθήματα κηπουρικής και μαγειρείο για μαθήματα μαγειρικής. Κάθε σχολείο είχε το δικό του γήπεδο και κλειστό γυμναστήριο με όλα τα όργανα γυμναστικής. Αυτές οι εγκαταστάσεις ανταποκρίνονταν σε πολύ αυστηρές απαιτήσεις και προδιαγραφές για την ασφάλεια της μαθητικής και εκπαιδευτικής κοινότητας και προσέφεραν τις καλύτερες συνθήκες για το εκπαιδευτικό έργο στους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές.

Δύο φορές το μήνα πηγαίναμε να παρακολουθήσουμε θέατρο, συναυλίες σε κάποιο μέγαρο μουσικής ή σε κινηματογράφο, στα πλαίσια της σχολικής μας εκπαίδευσης. Ολα αυτά ήταν πάντα δωρεάν. Παράλληλα, στις αρχές της σχολικής χρονιάς οι καθηγητές της μουσικής, του αθλητισμού και άλλων ειδικοτήτων έκαναν επιλογή ανάλογα με την ιδιαίτερη κλίση του κάθε παιδιού και επέλεγαν τα παιδιά με ιδιαίτερα ταλέντα και τα προωθούσαν, με τη σύμφωνη γνώμη των γονιών τους, για μετασχολική και δωρεάν εξειδίκευση. Στο σχολείο, στα πλαίσια της προληπτικής ιατρικής, δύο φορές το χρόνο μας εξέταζαν οι γιατροί όλων των ειδικοτήτων και μας έκαναν εκεί και τα απαραίτητα εμβόλια. Στα βουνά υπήρχαν δημόσια θεραπευτήρια για υπέρβαρα ή αδύνατα παιδιά όπου πήγαιναν το καλοκαίρι και εκεί για δύο μήνες ακολουθούσαν μια ειδική διατροφική θεραπεία και σωματική άσκηση. Χρήση αυτών των θεραπευτηρίων, για διάφορες παθήσεις και για ανάρρωση, κάνανε και οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι. Υπήρχαν και οι λεγόμενες λουτροπόλεις με ιαματικά νερά, με ξενοδοχειακές μονάδες, για τις διάφορες θεραπείες και φυσικοθεραπείες του λαού της Τσεχοσλοβακίας. Αυτή τη φροντίδα απολάμβαναν τα παιδιά σε όλα τα επίπεδα της εκπαιδευτικής και φοιτητικής διαδικασίας.

***

Παντρεύτηκα όταν ήμουν 21 χρόνων. Εγώ εργαζόμενη και ο άντρας μου δευτεροετής φοιτητής του πολυτεχνείου. Μετά από ένα χρόνο κάναμε το παιδί μας. Πήρα ένα χρόνο άδεια τοκετού με πλήρεις αποδοχές, αργότερα το έκαναν τρία χρόνια, με τα τελευταία δύο χρόνια με αποδοχές 70% του μισθού. Οταν τελείωσε η άδεια, γύρισα στον ίδιο χώρο και την ίδια θέση της εργασίας. Ο άνδρας μου, παντρεμένος φοιτητής και με παιδί, έπαιρνε επίδομα αντίστοιχο του βασικού μισθού ενός εργαζομένου. Μόλις γέννησα, δύο φορές την εβδομάδα ερχότανε μια νοσοκόμα στο σπίτι μας, να ζυγίσει το παιδί και να με βοηθήσει στο θηλασμό, στο μπάνιο και στη φροντίδα του. Γάλα, βρεφικές τροφές και πάνες ήταν δωρεάν. Και οι τρεις μας είχαμε δικαίωμα να τρώμε στις φοιτητικές εστίες, δωρεάν, το μεσημέρι και το βράδυ. Το παιδί μας, μόλις κάναμε την αίτηση, πήγε σε παιδικό σταθμό. Στον παιδικό σταθμό παρείχαν ακόμα και τα ρούχα του παιδιού, τρία γεύματα την ημέρα και φροντίδα από εξειδικευμένο προσωπικό με τακτικές επισκέψεις παιδιάτρου. Σε περίπτωση ασθένειας του παιδιού, η μητέρα έπαιρνε άδεια από την εργασία της 8 ημέρες με πλήρεις αποδοχές και τις υπόλοιπες ημέρες το 80% των αποδοχών. Η προληπτική ιατρική ήταν πολύ αναπτυγμένη. Για όλες τις ειδικότητες. Με επιστολή στο σπίτι, με προγραμματισμένο ραντεβού και με επίπληξη εάν δεν ανταποκρινόσουν στο κάλεσμα. Ειδικά στην περίπτωση των παιδιών.

Το Κράτος μας έδωσε σπίτι που πληρώναμε με επιταγή 8% του μισθού μας. Αυτή η επιταγή κάλυπτε το νοίκι, το ρεύμα, το νερό και φυσικό αέριο. Ολο το εικοσιτετράωρο είχαμε ζεστό νερό και το χειμώνα θέρμανση. Οι εταιρείες και τα εργοστάσια είχαν και αυτά μαγειρεία. Μέσα στο οχτάωρο της εργασίας είχες μισή ώρα για κολατσιό και μια ώρα για το μεσημεριανό σου. Ολες οι εταιρείες και τα εργοστάσια είχαν τα δικά τους εξοχικά καταλύματα στα βουνά, σε χιονοδρομικά κέντρα για τις χειμερινές διακοπές και σε μεγάλες λίμνες και στα ποτάμια για τα καλοκαίρια. Στις άλλες χώρες της πρώην Ανατολικής Ευρώπης που είχαν θάλασσα υπήρχαν ξενοδοχειακές μονάδες όπου κάνανε τις διακοπές τους και εργαζόμενοι της Τσεχοσλοβακίας. Ο εργαζόμενος πλήρωνε μόνο ένα μέρος της διατροφής του και της μεταφοράς του. Τη διαμονή και το υπόλοιπο κόστος κάλυπτε το ασφαλιστικό του ταμείο. Οι γυναίκες δικαιούνταν σύνταξή στα 55 και οι άνδρες στα 60.

Δεν είχαμε όλοι αυτοκίνητα γιατί δεν μας ήταν και τόσο απαραίτητα. Είχαμε πολύ καλές και πυκνές αστικές και υπεραστικές συγκοινωνίες, τραμ, μετρό, τρένα, αεροπλάνα κλπ. Την ημέρα κάθε τρία λεπτά και τη νύχτα τουλάχιστον κάθε μια ώρα υπήρχαν δρομολόγια των αστικών μέσων μεταφοράς. Ποτέ δεν χρειάστηκα ταξί, ήταν μόνο για τους τουρίστες.

***

Δεν είχα νοιώσει ποτέ το άγχος και την ανασφάλεια, διότι δεν ήξερα, μάλλον δεν ξέραμε τι θα πει η ΑΝΕΡΓΙΑ ή απλήρωτη εργασία, τι θα πει εκμετάλλευση, τι θα πει να κρυώνεις, να μην έχεις σωστή ή καθόλου ιατρική περίθαλψη και σωστή Παιδεία. Εγώ που τα είχα τα θεωρούσα τότε όλα αυτονόητα. Σήμερα βλέπω ότι δεν ήταν. Θα έπρεπε να τα υπερασπιστούμε και να μην επιτρέψουμε στην Αντεπανάσταση να νικήσει και να ισοπεδώσει όλα τα δικαιώματα των εργαζομένων και όλες τις κατακτήσεις του Σοσιαλισμού.

Ζώντας στην Ελλάδα, τα τελευταία 30 χρόνια, είδα και την καπιταλιστική ανάπτυξη και τώρα την καπιταλιστική κρίση. Γνώρισα τι θα πει ανεργία, ανασφάλεια, φτώχεια. Σήμερα ξεθεμελιώνουν και τα τελευταία εργατικά δικαιώματα, τις άδειες μητρότητας, το επίδομα τοκετού, τη συνταξιοδότηση, για να διαφυλάξουν την κερδοφορία του κεφαλαίου. Μόνη ελπίδα για το λαό, η δημιουργία Λαϊκής Συμμαχίας για Σοσιαλιστική Λαϊκή Οικονομία και Εξουσία, με αποδέσμευση από ΕΕ και ΝΑΤΟ, για ειρήνη και προκοπή του λαού.

Οσο ζω δε θα ξεχάσω το Σοσιαλισμό και θα παλεύω γι' αυτήν την κοινωνία...!!

Χρυσούλα ΣΛΑΒΙΚ

Τι δείχνει το παράδειγμα της «Philip Morris»;

Τι δείχνει το παράδειγμα της «Philip Morris»;

-- Τι συνέπειες έχει για εργαζόμενους, φτωχούς αγρότες και μικρούς ΕΒΕ το μεγάλωμα της μονοπώλησης στην επεξεργασία και εμπορία καπνού;

Το παράδειγμα με τη «Philip Morris» ανοίγει συνολικά το ζήτημα των συνεπειών που υφίστανται από τα μονοπώλια εργαζόμενοι, φτωχοί αγρότες και μικροί ΕΒΕ. Δείχνει γιατί αυτά τα κοινωνικά στρώματα έχουν αντικειμενικό συμφέρον να συμμαχήσουν με την εργατική τάξη ενάντια στα μονοπώλια και την πολιτική που τα υπηρετεί. Η «Philip Morris» υπέγραψε την προηγούμενη βδομάδα συμφωνία με την κυβέρνηση για την απορρόφηση του 50% της ελληνικής παραγωγής καπνών στην επόμενη τριετία. Το μονοπώλιο ισχυροποιεί την παρουσία του και καθίσταται βασικός παίχτης στην αγορά, επεξεργασία και διακίνηση καπνικών προϊόντων.

Τι σημαίνει αυτό για τους αγρότες; Η πολυεθνική εμφανίζεται ότι θα αγοράζει το 50% της παραγωγής καπνού. Αλλά πρόκειται μόνο για την αγορά καπνών ανατολικού τύπου (μπασμά και Κατερίνης), που η παραγωγή τους αγγίζει πλέον τους 23.000 τόνους, όταν το 2005 ήταν 60.000 τόνοι. Η «Philip Morris» αγόραζε όλα τα προηγούμενα χρόνια καπνά μπασμά και Κατερίνης μέσω των εγχώριων μεσαζόντων, σε τιμές ληστρικές για τους παραγωγούς, που κυμαίνονται από 3,5 έως 4 ευρώ το κιλό. Τα τελευταία τρία χρόνια, αγόρασε ποσότητες γύρω στους 30.000 τόνους. Με τη νέα συμφωνία, θα αγοράζει ποσότητες κατά 20% αυξημένες, δηλαδή άλλους 6.000 χιλιάδες τόνους, ή 2.000 τόνους περίπου κατ' έτος. Και αυτό εμφανίζεται ως μέγιστη κυβερνητική επιτυχία και σωτηρία τάχα για τους καπνοκαλλιεργητές που έχουν απομείνει! Ομως, το ερώτημα που σκόπιμα παραμένει αναπάντητο από την κυβέρνηση και την πολυεθνική, είναι σε τι τιμές θα αγοραστούν τα καπνά μετά την υπογραφή της συμφωνίας. Πολύ περισσότερο που πλέον η τιμή του καπνού διαμορφώνεται ελεύθερα στο εμπόριο και δεν επιδοτείται, με αποτέλεσμα, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, η καλλιέργεια να είναι ασύμφορη για τους μικρούς αγρότες. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος για τον οποίο το 2005, πριν την εφαρμογή της νέας ΚΑΠ και την αποδέσμευση των επιδοτήσεων, η παραγωγή καπνού στην Ελλάδα ήταν 110.000 τόνοι και το 2006, πρώτη χρονιά εφαρμογής της νέας ΚΑΠ, έπεσε στους 23.000 τόνους. Το 2005, ο αριθμός των καπνοπαραγωγών ήταν 56.000 και πλέον είναι γύρω στις 13.500. Επίσης, από τις 40 καπνεμπορικές επιχειρήσεις που υπήρχαν πριν το 2006, έχουν μείνει πλέον 5. Η πλειοψηφία τους λειτουργεί και ως μεσάζων της «Philip Morris», διαμορφώνοντας για λογαριασμό της πολυεθνικής τις τιμές στην αγορά.

Τι σημαίνει για τους εργάτες; Η «Philip Morris International» (PMI) εξαγόρασε το 2003 την «Παπαστράτος». Σήμερα, απασχολεί περί τα 800 άτομα στην παραγωγή και στη διοίκηση, παράγοντας τα Marlboro και τις τοπικές, ανάμεσα σε άλλες, μάρκες Assos, President και Old Navy. Το Μάη του 2009, εγκαινίασε το νέο της εργοστάσιο στον Ασπρόπυργο, επένδυση που σύμφωνα με την ίδια έφτασε τα 100 εκ. ευρώ. Από τότε που η πολυεθνική εξαγόρασε την «Παπαστράτος» μέχρι και σήμερα, αποψίλωσε σταδιακά τα εργασιακά δικαιώματα. Από το 2005 έχει επιβάλει ατομικές συμβάσεις, καταργώντας επιδόματα, πολυετίες και ό,τι άλλο είχε απομείνει στους εργαζόμενους. Επιπρόσθετα, οι υποχρεωτικές άδειες και οι ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι είναι πλέον καθεστώς. Η μετεγκατάσταση το 2008 του εργοστασίου από τον Πειραιά στον Ασπρόπυργο, η οποία «θα ωφελούσε πολλαπλώς την Ελλάδα», όπως έλεγαν τότε, στοίχισε στους εργαζόμενους του εργοστασίου 300 απολύσεις, ενώ συνολικά τα λαϊκά στρώματα πλήρωσαν - με βάση τον αναπτυξιακό νόμο - πάνω από το 30% της «επένδυσης», αφού πήρε κρατική επιδότηση.

Τι σημαίνει για τους μικρούς ΕΒΕ; Η «Philip Morris» ετοιμάζεται τον Ιούνη να σταματήσει τη συνεργασία με τα πρατήρια καπνοβιομηχανικών προϊόντων των νομών Αττικής (και στον Πειραιά), Αχαΐας και Θεσσαλονίκης. Από τα 110 πρατήρια, με τα οποία συνεργάζεται έως τώρα η πολυεθνική, θα περιοριστεί σε πέντε χονδρεμπόρους. Η διακίνηση θα απαιτεί στο εξής πληρωμές τοις μετρητοίς, ενώ μέχρι σήμερα οι χονδρέμποροι αγόραζαν με πίστωση από τις βιομηχανίες και πωλούσαν με πίστωση στη λιανική. Η έλλειψη ρευστότητας θα οδηγήσει στην επιβίωση των ισχυρών, γι' αυτό και εκτιμάται ότι θα υπάρξει κύμα «λουκέτων» και στη χονδρική και στη λιανική. Εκατοντάδες εργαζόμενοι σ' αυτές τις επιχειρήσεις θα μείνουν στο δρόμο. Εκτιμάται, μάλιστα, ότι και οι άλλες βιομηχανίες (Καρέλιας), αλλά και οι πολυεθνικές που εισάγουν τα προϊόντα τους (BAT, JTI, Imperial) θα ακολουθήσουν αργά ή γρήγορα στον ίδιο δρόμο. Οπως καταγγέλλουν οι πρατηριούχοι, πολλοί από αυτούς θα χάσουν τις περιουσίες τους, καθώς υπάρχουν εγγυητικές προς την Παπαστράτος που θα πληρωθούν από τις τράπεζες, ενώ τα εκατομμύρια ευρώ των πιστώσεων των πρατηρίων προς τα περίπτερα δεν είναι δυνατόν να εισπραχτούν από τους ήδη εξαθλιωμένους περιπτεράδες. Σε ό,τι αφορά τα περίπτερα, με το σύστημα προκαταβολικών πληρωμών που θα επιβάλει η πολυεθνική, για να παραδοθούν τα τσιγάρα, ούτε ένα στα πέντε δε θα καταφέρει να αντέξει, αν αναλογιστεί κανείς ότι τα 12.000 περίπτερα που λειτουργούν σήμερα, οφείλουν το 60% του τζίρου τους στα προϊόντα καπνού. Ο τζίρος θα συνεχίσει να συγκεντρώνεται ολοένα και περισσότερο στα σούπερ μάρκετ. Ηδη, τα τελευταία χρόνια υπολογίζεται ότι 5.000 περίπτερα και ψιλικατζίδικα έχουν βάλει λουκέτο.

«... από την κορυφή ως τα νύχια στο αίμα και στη βρωμιά... »

«... από την κορυφή ως τα νύχια στο αίμα και στη βρωμιά... »

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας και με βάση το κριτήριο ότι φτωχός στον κόσμο θεωρείται όποιος ζει με 1,25 δολάρια τη μέρα, το 2011 οι φτωχοί του πλανήτη ξεπερνούσαν τα 1,2 δισεκατομμύρια ανθρώπους.

Αν το κριτήριο αυξηθεί στα 2 δολάρια τη μέρα, τότε η φτώχεια έχει ρουφήξει στη δίνη της πάνω από το μισό πληθυσμό της Γης...

Ενδεικτικό των ρυθμών φτωχοποίησης του παγκόσμιου πληθυσμού είναι ότι μόνο μέσα σε ένα εξάμηνο, την περίοδο Ιούνης - Δεκέμβρης 2010, στους ανθρώπους που βρέθηκαν κάτω από το όριο της ακραίας φτώχειας προστέθηκαν άλλα 44 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο.

Τι σημαίνει φτώχεια καταγράφεται στις διεθνείς μελέτες:

Ηδη προ κρίσης και σύμφωνα με τα δεδομένα του 2004, κάθε χρόνο 18 εκατομμύρια άνθρωποι, δηλαδή 50.000 άνθρωποι τη μέρα, πεθαίνουν από αιτίες σχετιζόμενες με τη φτώχεια («Φτώχεια: Mια Παγκόσμια Μάστιγαhttp://thesecretrealtruth.blogspot.com»).

Ειδικά στην ΕΕ, όπως αναφέρει η προ μηνός έκθεση της Eurostat, το ένα τέταρτο του πληθυσμού των κρατών - μελών της, δηλαδή 120 εκατομμύρια άνθρωποι, τελούσε το 2011 υπό την απειλή της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Ειδικότερα στην Ελλάδα το φάσμα της φτώχειας αντιμετωπίζει το 31% του πληθυσμού που ζει με 491 ευρώ το μήνα. Αν κάποιος στη χώρα μας, όμως, ζει με 492 ευρώ το μήνα, δεν θεωρείται φτωχός...

*

Πάμε τώρα να δούμε τι παράγει η φτώχεια.

Πολύ φυσικά θα σκεφτεί κανείς ότι η φτώχεια τι άλλο μπορεί να παράγει εκτός από δυστυχία, εξαθλίωση, μιζέρια και θάνατο. Σωστά. Αλλά αυτή είναι η μια πλευρά. Γιατί στον κόσμο των μονοπωλίων, στον κόσμο των τραπεζιτών, στον κόσμο του Ομπάμα, της Μέρκελ και (γιατί όχι;) των Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη,

η φτώχεια παράγει κάτι ακόμα:

Παράγει πλούτο. Ασύλληπτο πλούτο! Η φτώχεια παράγει... υπερδισεκατομμυριούχους!

*

Χτες, δόθηκε από το «Forbes» η φετινή «λίστα των δισεκατομμυριούχων». Εχει ενδιαφέρον να παρακολουθήσει κανείς την εξέλιξη της σχετικής λίστας από την έναρξη της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και μετά. Θα διαπιστώσει ότι:

• Το 2008, προ κρίσης δηλαδή, οι δισεκατομμυριούχοι του πλανήτη, κατά τη «λίστα Forbes», αριθμούσαν τους 793 και η συνολική περιουσία τους ανερχόταν στα 2,4 τρισεκατομμύρια δολάρια.
• Το 2010 ο αριθμός τους έφτασε τους 1.011.
• Το 2011 οι δισεκατομμυριούχοι ανήλθαν στους 1.216.
• Και σήμερα, όπως ανακοίνωσε χτες το «Forbes», οι υπερδισεκατομμυριούχοι του πλανήτη ανέρχονται πια στους 1.426, με τη συνολική τους περιουσία να έχει εκτιναχτεί στα 5,4 τρισεκατομμύρια δολάρια.

*

Αυτό που προκύπτει από τα προηγούμενα είναι ότι στον κόσμο τους, στον κόσμο των κεφαλαιοκρατών, από τη στιγμή που ξέσπασε η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση, συμβαίνουν τα εξής:

α) Την ίδια περίοδο κατά την οποία έχει διπλασιαστεί ο αριθμός των δισεκατομμυρίων φτωχών, έχει παράλληλα διπλασιαστεί και ο αριθμός μιας χούφτας δισεκατομμυριούχων Κροίσων, που από 793 ανήλθαν στους 1.426...

β) Την ίδια περίοδο που το μέγεθος και η «ποιότητα» της φτώχειας που ταλανίζει δισεκατομμύρια ανθρώπους του πλανήτη πήραν απροσδιόριστες διαστάσεις, το μέγεθος της περιουσίας των δισεκατομμυριούχων του πλανήτη... υπερδιπλασιάστηκε και από 2,4 τρισ. δολάρια ανήλθε στα 5,4 τρισ. δολάρια...

γ) Στις ΗΠΑ, όπου ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν με συσσίτια ανήλθε στα 50 εκατομμύρια και που οι φάκελοι κατασχέσεων και οι πλειστηριασμοί κατοικιών μόνο μέχρι το 2010 ξεπέρασαν τα 10 εκατομμύρια, οι δισεκατομμυριούχοι από 359 που ήταν το 2008 ανήλθαν στους 442...

δ) Στην Ευρώπη των μνημονίων και της λιτότητας, εδώ που οι άνεργοι ξεπερνούν τα 26 εκατομμύρια, δηλαδή έχουν αυξηθεί κατά 10 εκατομμύρια από το 2008, την ίδια περίοδο οι δισεκατομμυριούχοι από 196 το 2008 τώρα μετρήθηκαν στους 366...

ε) Στον κόσμο της καπιταλιστικής θηριωδίας και μέσα στα χρόνια της κρίσης, στα χέρια αυτών των 1.426 «Κροίσων» του διεθνούς επιχειρηματικού «τζετ σετ» και της «φιλανθρωπίας» συγκεντρώθηκαν τόσα πλούτη που ισούνται σχεδόν με το ΑΕΠ της Κίνας των 1,5 δισεκατομμυρίων ανθρώπων, που ισούνται με το ΑΕΠ της Ιαπωνίας, που ισούνται με τα ΑΕΠ της Γερμανίας και της Γαλλίας μαζί, που ισούνται με τα ΑΕΠ της Βραζιλίας, της Ρωσίας και της Ινδίας μαζί, που ξεπερνούν δύο και τρεις φορές το ΑΕΠ της Αυστραλίας, του Καναδά, της Ισπανίας και το ΑΕΠ όλων μαζί των χωρών της Αφρικής...

*

Ε, λοιπόν, αυτός ο κόσμος των δισεκατομμυρίων φτωχών από τη μια, και των 1.426 δισεκατομμυριούχων κεφαλαιοκρατών με τα 5,4 τρισ. δολάρια «κομπόδεμα» από την άλλη, δεν «διορθώνεται», δεν «βελτιώνεται», δεν «διαχειρίζεται», δεν «θεραπεύεται».

Αυτός ο κόσμος, ο κόσμος όπου

«το κεφάλαιο γεννιέται βουτηγμένο από την κορυφή ως τα νύχια στο αίμα και στη βρωμιά στάζοντας αίμα απ' όλους τους πόρους» (Καρλ Μαρξ «Κεφάλαιο», τόμος Α', σελίδα 785),

η μόνη «θεραπεία» που μπορεί να πάρει είναι η ανατροπή και η συντριβή του καπιταλισμού.

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ