ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ & ΔΙΑΠΟΝΤΙΩΝ ΝΗΣΩΝ ΜΠΟΡΜΠΟΤΗ ΓΙΑΝΝΗ ΤΟ HOME PORT ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΘΡΕΦΤΑΚΙΑ ΣΤΟΥΣ ΙΘΑΓΕΝΕΙΣ…

Ένας από τους κεντρικούς «πυλώνες ανάπτυξης» που προτείνει η υποψήφια για τον Δήμο Κερκυραίων, κ. Υδραίου, αφορά την τουριστική οικονομία του νησιού μας και ιδιαιτέρως τη μετατροπή του λιμένος Κέρκυρας σε home port. Δίχως να εξηγεί στους Κερκυραίους τις αλλαγές που θα επιφέρει στη ζωή τους μια τέτοια εξέλιξη, η κ. Υδραίου παρουσιάζει το home port σαν μέρος της δικής της, ανεξάρτητης πολιτικής πρότασης για την ανάπτυξη της τοπικής κοινωνίας και οικονομίας. Συγχρόνως παραθέτει, χωρίς καμία επεξήγηση, τα αποτελέσματα της πρότασής της με τα πιο αισιόδοξα χρώματα για την οικονομική ανάκαμψη των μικρών επιχειρηματιών της πόλης μας.

Ωστόσο, τα γεγονότα τη διαψεύδουν αποκαλύπτοντας ότι πίσω από το σύνθημα της παράταξής της «Νέα Αρχή, Νέα Δήμαρχος» κρύβονται «Παλιές ιδέες, παλιά συμφέροντα».

Η απόφαση να μετατραπεί το λιμάνι της Κέρκυρας σε λιμάνι αφετηρίας και λήξης κρουαζιέρας (home port) είναι μια απόφαση ειλημμένη εδώ και χρόνια από τις πολυεθνικές εταιρείες, που διαχειρίζονται παγκοσμίως τον κλάδο της κρουαζιέρας. Ήδη, από το 2017 έχουν εμφανιστεί δημοσιεύματα στον τύπο, όπου μεγάλες εταιρίες, όπως η TUI και η Costa, συζητούν με τη διοίκηση του ΟΛΚΕ τον τρόπο με τον οποίο θα καταφέρουν να μετατρέψουν το λιμάνι σε home port. Συνεπώς, η πρόταση του συνδυασμού της κ. Υδραίου δεν είναι τίποτα περισσότερο από το πέρασμα της απαίτησης των ναυτιλιακών επιχειρήσεων στην τοπική κοινωνία και την τοπική πολιτική σκηνή. Η παράταξη της κ. Υδραίου, όπως και οι άλλες παρατάξεις που λειτουργούν σαν τοποτηρητές ξενοδοχειακών και πολυεθνικών επιχειρήσεων,  δέχεται εντολές από τα μεγάλα εφοπλιστικά συμφέροντα και τις παρουσιάζει σαν πολιτικές πρωτοβουλίες που θα λειτουργήσουν προς το συμφέρον της τοπικής οικονομίας. Τόσο στενά είναι συνδεδεμένη η παράταξή της με αυτά τα συμφέροντα, που στην επίσημη ιστοσελίδα της υπάρχει βίντεο υποστήριξης του Προέδρου της Ένωσης Εφοπλιστών Κρουαζιέρας, κ. Θεόδωρου Κόντε. Το βασικό επιχείρημα της κ. Υδραίου είναι, ότι η ανάπτυξη του λιμανιού προς αυτή την κατεύθυνση θα τονώσει τους τομείς του εμπορίου, των μεταφορών (ταξί, τουριστικών λεωφορείων κτλ), των ξενοδοχείων, της εστίασης κτλ. Ωστόσο, αυτά που επικαλείται δεν ισχύουν.

Η τόνωση της τοπικής οικονομίας είναι το μόνιμο αφήγημα. Από την κεντρική κυβέρνηση, μέχρι το πιο απομακρυσμένο πλοκάμι της, την τοπική διοίκηση, η δικαιολογία που επιστρατεύεται για κάθε αλλαγή προς το χειρότερο είναι, ότι θα αυξήσει τον τζίρο στη μικρή επιχείρηση, το οικογενειακό εστιατόριο, το ταξί, το μικρομάγαζο του ντόπιου που παλεύει χρόνια τώρα να επιβιώσει. Ωστόσο, αυτό δεν συμβαίνει ποτέ. Ειδικά στη συγκεκριμένη περίπτωση, η πολυεθνική εταιρεία που έχει το κρουαζιερόπλοιο φροντίζει, πριν ακόμα βγει ο πελάτης από το καράβι, να του έχει πουλήσει την εκδρομή που θα πάει μόλις φτάσει στο λιμάνι. Ο ιδιοκτήτης του μικρού λεωφορείου ή του ταξί, που περιμένει να πάρει κόσμο για να τον πάει μια εκδρομή, βρίσκεται αντιμέτωπος με τις συμφωνίες που έχει, ήδη, κάνει η εταιρεία του καραβιού με άλλες συνεργαζόμενες εταιρίες, πολλές από τις οποίες είναι θυγατρικές της. Το αποτέλεσμα είναι ο πελάτης να πηγαίνει κατευθείαν στο λεωφορείο που έχει κλείσει με τη μορφή «πακέτου» από την ώρα που έχει αγοράσει την κρουαζιέρα στον τόπο του.

Το μικρό τουριστικό μαγαζί, που περιμένει να πουλήσει το σουβενίρ ή το μπουκάλι το νερό, θα δει (εάν δει) ελάχιστη αλλαγή στον τζίρο του, αφού οι περισσότεροι πελάτες κινούνται με τα λεωφορεία μέχρι το κέντρο της πόλης, ενώ πολλοί είναι αυτοί που δεν κατεβαίνουν καθόλου απ’ αυτά. Η Κέρκυρα το έζησε έντονα αυτό κατά την περσινή τουριστική περίοδο, με όλα τα προβλήματα που επέφερε η κυκλοφορία διώροφων λεωφορείων στο κέντρο της πόλης, χωρίς να δει αύξηση του τζίρου στις τοπικές επιχειρήσεις.

Το εστιατόριο ή το μικρό τοπικό ξενοδοχείο μάταια περιμένει αύξηση διανυκτερεύσεων από την παραμονή περισσότερων ημερών των πελατών στο νησί. Στα home ports οι ταξιδιώτες αγοράζουν συχνά πακέτα διαμονής, είτε πριν την έναρξη της κρουαζιέρας τους είτε μετά τη λήξη της, αλλά οι πολυεθνικές εταιρείες ξενοδοχείων και κρουαζιερόπλοιων, που συχνά ανήκουν στον ίδιο επιχειρησιακό όμιλο, κάνουν από νωρίς τις δικές τους συμφωνίες και πουλάνε τη διαμονή «πακέτο», συνήθως σε «all inclusive». Συνεπώς, η μικρή τοπική επιχειρηματικότητα δεν έχει περιθώρια ανάπτυξης στο πελατολόγιο των κρουαζιερόπλοιων, αφού όλες οι υπηρεσίες, από το transfer μέχρι τη διαμονή και τη διατροφή στο νησί, προωθούνται στους πελάτες πολύ πριν εκείνοι αποβιβαστούν στο λιμάνι μας.

Όσο για το επιχείρημα ότι η συντήρηση, ο ανεφοδιασμός και η διαχείριση των λιμένων κρουαζιέρας θα δώσει νέα πνοή στις τοπικές επιχειρήσεις των σχετικών κλάδων, μάλλον θα πρέπει κανείς να το κοιτάξει λίγο πιο προσεκτικά. Η διεθνής εμπειρία δείχνει, ότι οι εξειδικευμένες εταιρείες που αναλαμβάνουν αυτές τις υπηρεσίες, συνήθως, ανήκουν στις ίδιες τις εταιρείες κρουαζιέρας, που στοχεύουν στην καθετοποίηση της παραγωγικής τους διαδικασίας. Για παράδειγμα η Carnival Corp κατασκευάζει και θα διαχειρίζεται τον 7^ο τερματικό σταθμό του λιμανιού της Βαρκελώνης, ενώ υπάρχουν πολυεθνικές εταιρείες που διαχειρίζονται πολλά λιμάνια διεθνώς, όπως η τουρκικών συμφερόντων Global Port Holdings που διαχειρίζεται λιμάνια κρουαζιέρας στην Ισπανία, στην Τουρκία, στην Ιταλία, στην Κροατία μέχρι και στη Σιγκαπούρη. Αυτή η λύση προτείνεται διεθνώς, αφήνοντας εκτός οικονομικής δραστηριότητας τις τοπικές επιχειρήσεις σε κάθε λιμάνι.

Ο πρακτικός αποκλεισμός των τοπικών επιχειρήσεων από τις μεγάλες πολυεθνικές αποτελεί ουσιαστικό κίνδυνο για κάθε αυτοαπασχολούμενο, μικρό επαγγελματία του κλάδου του τουρισμού. Πολλοί είναι εκείνοι που ακούγοντας τις βαρύγδουπες υποσχέσεις των υποψηφίων οργανώνουν τα επόμενα οικονομικά τους βήματα, επιδιώκοντας να κερδίσουν μια μικρή μερίδα από τη δραστηριότητα των μεγάλων. Ωστόσο, ενώ οι ίδιοι παλεύουν με δάνεια και υποχρεώσεις, οι συνεργασίες μεταξύ των πολυεθνικών ομίλων υψώνουν τοίχος απέναντι τους, δημιουργώντας συνθήκες ανταγωνισμού στις οποίες είναι αδύνατον να ανταπεξέλθουν. Αυτοαπασχολούμενοι και οικογενειακές επιχειρήσεις κινδυνεύουν να εξαφανιστούν από την επέλαση των μεγάλων πολυεθνικών ομίλων.  

Η εμπειρία από την αξιοποίηση του λιμανιού της Κέρκυρας, ως home port, από την TUI μία φορά την εβδομάδα επιβεβαιώνει τα παραπάνω στοιχεία και τις εκτιμήσεις που παραθέτουμε.

Στην πραγματικότητα, η ανάπτυξη που επικαλούνται οι εντολοδόχοι πολιτικοί συνδυασμοί του μεγάλου κεφαλαίου είναι μια ανάπτυξη, που ευνοεί το ίδιο το κεφάλαιο, είτε εφοπλιστικό, είτε πετρελαϊκό. Είναι μια ανάπτυξη που προϋποθέτει την πώληση και του λιμανιού σε ιδιώτες, μετά από όλα όσα έχουν πουληθεί τα τελευταία χρόνια. Είναι μια ανάπτυξη που φέρνει οικονομικές επιβαρύνσεις στον ντόπιο πληθυσμό, ο οποίος θα χρεωθεί το κόστος της κατασκευής νέων υποδομών, αφού στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας», ούτε τέλη για τις εφοπλιστικές εταιρείες θα χρεωθούν, ούτε οι ντόπιοι επαγγελματίες θα ανασάνουν.

Γι’ αυτό αυτή η ανάπτυξη είναι δική τους, όχι δική μας. Εμείς σας καλούμε να υπερασπιστούμε τη δική μας ανάπτυξη, αυτή που θα διασφαλίσει τη δική μας ζωή και όχι τα κέρδη μερικών. Τα συμφέροντα των πολυεθνικών εταιρειών, όχι μόνο δεν είναι ίδια με τα δικά μας, αλλά είναι εχθρικά απέναντι στον μικρό, τοπικό επιχειρηματία, στον εργαζόμενο της Κέρκυρας. Οι μεγάλοι όμιλοι υποστηρίζουν τους δικούς τους υποψήφιους και τα συμφέροντά τους. Εμείς, μέσα από τη Λαϊκή Συσπείρωση, υπερασπιζόμαστε τα δικά μας, τον τόπο μας, τη θάλασσά μας, τη ζωή μας.

«Λάθος» το δώρο Χριστουγέννων προς τους εργαζόμενους, σύμφωνα με τον Κ. Μητσοτάκη! Από nikos

Την άποψη ότι το επίδομα (δώρο) Χριστουγέννων αποτελεί «λάθος» που δεν θα πρέπει να παρέχεται στους εργαζόμενους εξέφρασε ο πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης κατά τη διάρκεια ομιλίας του στην Κύπρο.

Στην προσπάθεια του να αποδείξει στο κεφάλαιο ότι είναι καλύτερος εφαρμοστής της αντιλαϊκής πολιτικής από τον κ. Τσίπρα, ο πρόεδρος της ΝΔ χαρακτήρισε «λάθος του παρελθόντος» το δικαίωμα τον εργαζομένων στο χριστουγεννιάτικο επίδομα!

«Δεν θέλω μια κοινωνία η οποία στηρίζεται στα δώρα των Χριστουγέννων. Οι νέοι Έλληνες δε θα έπρεπε να περιμένουν το δώρο των Χριστουγέννων στο τέλος της χρονιάς», σημείωσε ο κ. Μητσοτάκης. Πρόσθεσε δε πως «αντί για παροχές, θέλω να εστιάσουμε στη δημιουργία ευκαιριών».

Ασφαλώς, ο πρόεδρος της ΝΔ ουδέποτε χαρακτήρισε «λάθος» τις εκατοντάδες φοροελαφρύνσεις των εφοπλιστών και των μεγαλοβιομηχάνων, τις ρυθμίσεις για τις εργοδοτικές εισφορές και όλο το νομικό οπλοστάσιο που προστατεύει το κεφάλαιο και οδηγεί στη μιζέρια τους εργαζόμενους.

Οι δηλώσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ συναγωνίζονται στο ποιος είναι ικανότερος εφαρμοστής των αντιλαϊκών-αντεργατικών πολιτικών κατευθύνσεων του μεγάλου κεφαλαίου και της ΕΕ.

Το δώρο Χριστουγέννων – που πολλοί εργοδότες αποφεύγουν να καταβάλουν ή το καθυστερούν- αποτελεί κατάκτηση και αναφαίρετο δικαίωμα των εργαζομένων. Το εργατικό-λαϊκό κίνημα θα υπερασπιστεί τις κατακτήσεις του απέναντι σε κάθε κυβέρνηση-υπηρέτη του κεφαλαίου, είτε αυτή είναι του ΣΥΡΙΖΑ, είτε της Νέας Δημοκρατίας.

Κατιούσα

Μπορεί να μην υπάρχουν χρήματα για επαρκή κι αποτελεσματικά αλεξικέραυνα ή για ανελκυστήρες ΑμΕΑ, όταν θέλουν όμως να ελέγξουν τους υπαλλήλους τους, βρίσκουν τα χρήματα για υπερσύγχρονες συσκευές καταγραφής δαχτυλικών αποτυπωμάτων, όπως στην περίπτωση της Εφορείας Αρχαιοτήτων Χίου. Η υπηρεσία προχώρησε στην τοποθέτηση του μηχανήματος για τον έλεγχο της εισόδου και της εξόδου των εργαζόμενων στο Αρχαιολογικό και το Βυζαντινό Μουσείο του νησιού, προσβάλλοντας την προσωπικότητα των εργαζόμενων και παραβιάζοντας κατάφωρα κάθε εργατική νομοθεσία.
Η Εκτελεστική Γραμματεία του ΝΤ Χίου της ΑΔΕΔΥ καταγγέλλει το γεγονός κι αναφέρει σε σχετική ανακοίνωση τα εξής:

«Η συλλογή προσωπικών δεδομένων είναι παράνομη και καταχρηστική. Η καταγραφή των δακτυλικών αποτυπωμάτων συνιστούν προσβολή της προσωπικότητας, δεν εξυπηρετούν κανένα σκοπό της εργασιακή σύμβασης, δε σχετίζονται με την άσκηση του διευθυντικού δικαιώματος και παραβιάζουν τα άρθρα 2 και 3 του Συντάγματος, ζητήματα που οφείλει η κάθε διοίκηση να προστατεύει και όχι να καταπατά.
Επίσης δεν εφαρμόζεται σε καμιά υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού καθώς και στον υπόλοιπο δημόσιο τομέα αφού ο έλεγχος μπορεί να πραγματοποιηθεί επαρκώς και με αλλά εναλλακτικά μέσα.
Ενημερώνουμε τους υπαλλήλους του Υπουργείου Πολιτισμού της Εφορείας Αρχαιοτήτων Χίου και όλους τους δημοσίους υπαλλήλους ότι το Διοικητικό Δικαστήριο επικύρωσε την απόφαση του Επιτρόπου της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων ότι «η συλλογή και επεξεργασία βιομετρικών δεδομένων με μοναδικό σκοπό τον έλεγχο του ωραρίου εργασίας των υπαλλήλων αντιβαίνει στην αρχή της αναλογικότητας, παραβιάζει τα προβλεπόμενα στο άρθρο 4 Ν.138(Ι)/2001, καθώς και ότι η εν λόγω μέθοδος είναι αποδεκτή μόνο όταν εξυπηρετεί σκοπούς αντεγκληματικής πολιτικής των διωκτικών αρχών και ενδεχομένως να δικαιολογείται η χρησιμοποίησή της σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις ή σε χώρους υψίστης ασφαλείας».
Η ΕΓ του ΝΤ Χίου της ΑΔΕΔΥ καταδικάζει την ενέργεια αυτή, απαιτεί την άμεση απόσυρση της συσκευής καταγραφής δακτυλικών αποτυπωμάτων και καλεί τους υπαλλήλους να αρνηθούν την οποιαδήποτε χρήση της. Παράλληλα απευθύνεται προς την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, την ΑΔΕΔΥ, το ΥΠΠΟ ώστε να ενημερωθούν και να πάρουν θέση προκειμένου να προασπίσουν την αξιοπρέπεια των εργαζομένων.
Επισημαίνει ότι προφανώς χρήματα υπάρχουν όταν πρόκειται για την προμήθεια και εγκατάσταση των συσκευών καταγραφής δακτυλικών αποτυπωμάτων για τον «έλεγχο» των εργαζομένων αλλά δεν υπάρχουν για την επισκευή και λειτουργία του ασανσέρ που χρησιμοποιείται για την επίσκεψη των ΑΜΕΑ και βρίσκεται στο αύλειο χώρο του Μουσείου, ούτε για την επισκευή και λειτουργία της βόρειας συρόμενης πόρτας που υποχρεώνονται οι φύλακες να ανεβοκατεβαίνουν όταν επιβάλλεται η χρήση της από τα υπηρεσιακά οχήματα , ούτε για την στεγανοποίηση του Μουσείου που όταν βρέχει «στάζει» μέσα στην αίθουσα, ούτε για τις επισκευές των κολονών που πλέον σε σημεία τους τα σίδερα είναι εμφανή δημιουργώντας προβλήματα στατικότητας του κτιρίου.
Η ΕΓ του ΝΤ Χίου της ΑΔΕΔΥ προασπίζει την αξιοπρέπεια των εργαζομένων και στέκεται σθεναρά απέναντι σε όλους και σε όλα που θέλουν τους εργαζόμενους να εργάζονται σε συνθήκες γαλέρας!!».

2η Διεθνής Αποστολή Αλληλεγγύης στο λαό και τη νεολαία της Βενεζουέλας

(ΦΩΤΟ)

 

Οι αντιπροσωπείες της 2ης Διεθνούς Αποστολής Αλληλεγγύης στη Βενεζουέλα στο κέντρο του Καράκας

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε από τις 12 έως τις 14 Απρίλη, στο Καράκας της Βενεζουέλας, η 2η Διεθνής Αποστολή Αλληλεγγύης στην Μπολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας, από το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης (ΠΣΕ) και την Παγκόσμια Ομοσπονδία Δημοκρατικών Νεολαιών(ΠΟΔΝ), με τη συμμετοχή 67 οργανώσεων και κινημάτων από 45 χώρες από όλες τις ηπείρους, μεταξύ αυτών και αντιπροσωπείας της ΚΝΕ, που εκπροσωπήθηκε από τον Νίκο Λεοντίδη, μέλος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων του ΚΣ.

Από την πλευρά της Βενεζουέλας τις εκδηλώσεις φιλοξένησαν η Κομμουνιστική Νεολαία Βενεζουέλας (JCV) και η Επιτροπή για τη Διεθνή Αλληλεγγύη (COSI) με ένα πλούσιο πρόγραμμα επισκέψεων και συναντήσεων με φορείς και θεσμούς της χώρας. Στην κεντρική εκδήλωση μίλησαν οι πρόεδροι της ΠΟΔΝ και του ΠΣΕ, Ιάκωβος Τοφαρής και Σοκόρο Γκόμες, αντίστοιχα, και από τη Βενεζουέλα η ΓΓ της Κομμουνιστικής Νεολαίας, Ανόι Ρόσας, και ο πρόεδρος της COSI, Καρόλους Βίμερ.


Στην εναρκτήρια ομιλία της η Α. Ρόσας τόνισε μεταξύ άλλων: «Η αλληλεγγύη, όπως την καταλαβαίνουμε οι επαναστάτες, δεν μοιάζει στο στιλ της θρησκευτικής φιλανθρωπίας, της φιλανθρωπίας των κυριών της αστικής τάξης ή των απλών επιστολικών δηλώσεων κενού περιεχομένου, αλλά είναι η μαχητική αλληλεγγύη που βασίζεται σε αρχές, συνδέει τον προλεταριακό διεθνισμό σε κοινούς στόχους του αγώνα.

Οι επεμβατικές, πολεμικές και εκμεταλλευτικές προθέσεις του ιμπεριαλισμού είναι παγκόσμιες, γι' αυτό και η αντίσταση και η αλληλεγγύη των λαών πρέπει να είναι παγκόσμιες. Η ανθρωπότητα δεν έχει σύνορα σε αυτόν τον αγώνα για την επιβίωσή της και για το δικαίωμά της να επιλέγει τη μορφή της οργάνωσης και της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης.

Η συνεπής εφαρμογή της ολοκληρωμένης έννοιας της αλληλεγγύης, του διεθνισμού, είναι μία από τις εγγυήσεις για την ουσιαστική επίτευξη της νίκης των λαών ενάντια στον ιμπεριαλισμό και την κοινωνική καθυστέρηση, για να φτιάξουμε και να γράψουμε τη δική μας ιστορία».

Το ψήφισμα αλληλεγγύης της εκδήλωσης παρουσίασε ο Ηρακλής Τσαβδαρίδης, εκτελεστικός γραμματέας του ΠΣΕ, στο οποίο μεταξύ άλλων αναφέρει:

«Απορρίπτουμε κατηγορηματικά την ολοένα αυξανόμενη απειλή για την ειρήνη στη Βενεζουέλα και τη Λατινική Αμερική, η οποία εκφράζεται με τις επαναλαμβανόμενες δηλώσεις της αμερικανικής κυβέρνησης, σύμφωνα με τις οποίες όλες οι επιλογές βρίσκονται στο τραπέζι σε σχέση με τη Βενεζουέλα, συμπεριλαμβανομένης της στρατιωτικής επιλογής. Καταγγέλλουμε τις ΗΠΑ ως τον κύριο υποστηρικτή των πολέμων στον κόσμο και ως την κυριότερη ιμπεριαλιστική δύναμη, οι οποίες μαζί με τους συμμάχους τους στο ΝΑΤΟ προσπαθούν σήμερα να εμπλέξουν τη Βενεζουέλα σε έναν ιμπεριαλιστικό πόλεμο που θα οδηγήσει μόνο σε ταλαιπωρία το λαό της. Καταδικάζουμε με έμφαση τις μεθοδεύσεις που επιχειρούν στην περιοχή οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ενωση, οι οποίες χρησιμοποιούν ως όργανά τους τον Οργανισμό Αμερικανικών Κρατών και την "ομάδα χωρών της Lima" με στόχο τη νομιμοποίηση των παρεμβάσεων και την αποσταθεροποίηση στη Βενεζουέλα».

Στη διάρκεια της διεθνούς αποστολής, πραγματοποιήθηκε ανοιχτή συνάντηση του ΚΚ Βενεζουέλας με όλους τους συμμετέχοντες, όπου αφού το ΚΚΒ ευχαρίστησε για την εκφρασμένη διεθνιστική αλληλεγγύη, το μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΒ Γιουλ Γιαμπούρ τόνισε πως «στη Βενεζουέλα βρίσκεται σε κρίση ο καπιταλισμός που σε συνδυασμό με τον οικονομικό πόλεμο της ολιγαρχίας και τις διεθνείς κυρώσεις από πλευράς ΗΠΑ και ΕΕ, επιδιώκεται να στραγγαλιστεί ο λαός ώστε να βάλουν χέρι στον πλούτο της χώρας και τον έλεγχο της περιοχής. Το ΚΚΒ παλεύει και απαιτεί βαθιές αλλαγές που θα αλλάξουν τη ρότα της χώρας σε επαναστατική κατεύθυνση, με τσάκισμα των προνομίων του κεφαλαίου και εργατικό έλεγχο και εξουσία (...) Οι οργανώσεις νεολαίας του κόσμου, οι δυνάμεις της ειρήνης και της αλληλεγγύης αναγνωρίζουμε τον αγώνα του λαού στη Βενεζουέλα, χαιρετίζουμε την αντίστασή του, ταυτόχρονα υπογραμμίζουμε τη δέσμευσή μας να υπερασπιστούμε σταθερά την ειρήνη και να απορρίψουμε τον πόλεμο στη Βενεζουέλα».

Οι συμμετέχοντες στη διεθνή αποστολή πήραν μέρος σε μεγάλη ανοιχτή εκδήλωση με τον Πρόεδρο της Βενεζουέλας, Νικολάς Μαδούρο, στο Προεδρικό Μέγαρο Μιραφλόρες, ο οποίος ευχαρίστησε τους καλεσμένους για την αλληλεγγύη τους, καταδικάζοντας τη συντονισμένη ιμπεριαλιστική επιχείρηση και τις απειλές ακόμη και για στρατιωτική επέμβαση στη χώρα, υπογραμμίζοντας πως η κυβέρνηση, ο λαός και ο στρατός, ενωμένοι, θα αποκρούσουν κάθε προσπάθεια αποσταθεροποίησης που στόχο έχει τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου στον κόσμο.

Ακόμα, οι οργανώσεις νεολαίας είχαν την ευκαιρία να συναντηθούν με πολυμελή αντιπροσωπεία της ΚΕ και του ΠΓ του Κομμουνιστικού Κόμματος της Βενεζουέλας, όπως και με τον ΓΓ της ΚΕ, Οσκαρ Φιγκέρα, και να εκφράσουν από κοντά την αλληλεγγύη τους.

Στο Καράκας επίσης πραγματοποιήθηκε στις 11 Απρίλη η Περιφερειακή Συνάντηση της Αμερικανικής Ηπείρου του ΠΣΕ, στην οποία πήραν μέρος τα αντιιμπεριαλιστικά κινήματα από Κούβα, Βραζιλία, Κολομβία, Μεξικό, Αργεντινή, Δομινικανή Δημοκρατία, ΗΠΑ, Καναδά και Βενεζουέλα, όπου τιμήθηκε και η 70ή επέτειος ίδρυσης του ΠΣΕ, ενώ συζητήθηκαν η κατάσταση στην περιοχή και ο σχεδιασμός δράσης της επόμενης περιόδου, όπου ξεχωρίζει η 6η Διεθνής Συνάντηση κατά των ξένων στρατιωτικών βάσεων στην κουβανική επαρχία του Γκουαντάναμο από 4 έως 6 Μάη.

902gr 

Αντιφασίστες;

Υπάρχουν πάρα πολλοί που απεχθάνονται τον φασισμό, πιστεύοντας ότι πρόκειται για εκτροπή από την κανονικότητα, μια ξαφνική και απροσδόκητη "ασθένεια" της "υγιούς" αστικής δημοκρατίας που κατά τη γνώμη τους απεχθάνεται τέτοιες εκτροπές. Έτσι προσπαθούν να πολεμήσουν τα συμπτώματα, δηλ. την πρακτική του φασισμού, χωρίς να καταλαβαίνουν την αιτία της "ασθένειας".
Όμως ο ρόλος του φασισμού είναι η προστασία του συστήματος(της αστικής οικονομίας και εξουσίας, δηλ. της αστικής δημοκρατίας) από το θυμό του λαού που έτσι κι αλλιώς αργά ή γρηγορα εμφανίζεται όταν κάποια σοβαρη κρίση του συστήματος απαιτήσει μια μεγάλη επίθεση ενάντια στο λαό που οδηγεί αναγκαστικά σε φτώχεια, ανέχεια, δυστυχία καταπίεση ή πόλεμο.

Ο ρόλος του φασισμού είναι η σκληρή και έξω από τα όρια προστασία του συστήματος από οποιαδήποτε σκέψη, ανησυχία ή σχέδιο ανατροπής του από το λαό, που πάντα μέσα του με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αναπνέει το όραμα μιας δικής του εξουσίας.
Ο φασισμός είναι το τελευταίο αποκούμπι του συστήματος όταν θεωρηθεί ότι αυτό
κινδυνεύει, είναι ο δολοφόνος μπράβος του που πετάει τη χαμογελαστή μάσκα και αρχίζει να σκοτώνει για λογαριασμό του αφεντικού.

Ο Αντιφασισμός λοιπόν, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ ΜΗΝ ΈΧΕΙ ΜΈΣΑ ΤΟΥ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ αυτού του συστήματος που ποντάρει δημοκρατία όσο προηγείται στο σκορ και ελέγχει την εξέλιξη του παιχνιδιού, αλλά κρατάει το φασισμό έτοιμο στον πάγκο και τον ρίχνει στο γήπεδο όταν χρειαστεί το δολοφονικό του χέρι.

Ενα παράδειγμα φασιστικής πρακτικής που όμως υλοποιήθηκε από κοινοβουλευτικές "δημοκρατικές" κυβερνήσεις είναι η Μακρόνησος και οι  άλλοι τόποι μαρτυρίου.

Ποιοί όμως πέρασαν από τα βράχια τους, βασανίστηκαν ή έχασαν τη ζωή τους εκεί;

Μα στη συντριπτική πλειοψηφία οι κομμουνιστές και όσοι στάθηκαν στο πλάι τους στη μεταπολεμική σύγκρουση όταν απειλήθηκε και αμφισβητήθηκε η αστική εξουσία.

Όσοι πάλεψαν δηλαδη για έναν άλλο κόσμο, για το όραμα μιας άλλης δικαιοσύνης έξω από τα όρια του αστικού συστήματος και της οικονομίας του, δηλαδή όσοι έδωσαν τη μάχη για την εξουσία του λαού.

Ποιοι ανέχθηκαν ή και συμμετείχαν στην "κάθαρση" των αγωνιστών κομμουνιστών που τσακίστηκαν στα "αναμορφωτήρια" της Μακρονήσου και των άλλων τόπων εξορίας;

Μα όλα τα "δημοκρατικά" κόμματα, της τότε δεξιάς και της τότε σοσιαλδημοκρατίας(π.χ. Γεώργιος Παπανδρέου) που χωρίς περιστροφές και με μια φωνή στάθηκαν απέναντι και πολέμησαν τους κομμουνιστές αλλά και  το όραμα για έναν άλλο πιο δίκαιο κόσμο που απειλούσε τον κόσμο που αυτοί εκπροσωπούσαν, δηλ. τον κόσμο των αφεντικών τους. Αυτοί δηλαδή που στα λόγια και τότε και στη συνέχεια θεωρούσαν τους εαυτούς τους "αντιφασίστες", "δημοκράτες"(γενικά και αόριστα) και πολιτικούς που εκπροσωπούσαν δήθεν το λαό, τον οποίο λαό όμως δεν δίσταζαν καθόλου να δολοφονούν στα Μακρονήσια της εποχής.

Φαίνεται λοιπόν και απο το παράδειγμα των τόπων εξοριας, πως οι φασιστικές συμπεριφορές και πρακτικές αποτελούσαν μέρος μιας φυσιολογικής συμπεριφοράς μιας εξουσίας που είχε απειληθεί και έδειχνε τα δόντια της και το πραγματικό της πρόσωπο σε όσους την αμφισβήτησα έμπρακτα. Φαίνεται ακόμα πόσο κάλπικος και υποκριτικός μπορεί να ειναι ο "αντιφασισμός" κάποιων που όχι μόνο δεν συντονίζονται στη συχνότητα του οράματος για έναν άλλο πραγματικά δίκαιο κόσμο αλλά αντίθετα γίνονται το ακριβώς αντίθετο από αυτό που υποστηρίζουν στα λόγια όταν το απαιτήσουν οι συνθήκες και κυρίως όταν το απαιτήσουν αυτοί που εκπροσωπούν.

Το συμπέρασμα επομένως είναι ένα και απλό:
Αντιφασίστες   που είναι ταυτόχρονα και πιστοί στρατιώτες στην υπηρεσία αυτού του συστήματος που δεν διστάζει καθόλου να δολοφονήσει όποιους το αμφισβητήσουν στην πράξη δεν υπάρχουν.

Πηγαίνοντας ένα βήμα πιο πέρα θα πούμε ότι ο πραγματικός αντιφασισμός δεν μπορεί παρά να ταυτίζεται με την πραγματική Δημοκρατία δηλαδή την πραγματική και ολοκληρωμένη εξουσία του λαού. Δεν μπορεί επομένως παρά να στέκεται στο πλάι του λαού σε κάθε σύγκρουση ανάμεσα στις δυο αντιμαχόμενες πλευρές στην εξέλιξη της ταξικής πάλης , δηλ. ανάμεσα στην πλευρά των εξουσιαστών και την πλευρά των εξουσιαζόμενων. και βέβαια δε μπορεί παρά να στέκεται  ολοκληρωτικά και χωρις ερωτηματικά στο πλευρο των "απο κάτω" όταν έρχεται η στιγμή της τελικής σύγκρουσης που   έχει ως διακύβευμα την ίδια την εξουσία.

ΔΕΛΤΊΟ ΤΥΠΟΥ

Τη Δευτέρα 22/04/2019 στις 7:30 μ.μ. η Λαϊκή Συσπείρωση Νότιας Κέρκυρας  θα πραγματοποιήσει εκδήλωση στην Αίθουσα Λόγου και Τέχνης του Γυμνασίου Λευκίμμης με θέμα «Διαχείριση Απορριμμάτων προς όφελος του λαού – η πρόταση μας» με ομιλητή το Γιώργο Κουλούρη υποψήφιο δήμαρχο Νότιας Κέρκυρας.

Στη συνέχεια θα ακολουθήσει παρουσίαση των υποψηφίων της Λαϊκής Συσπείρωσης.

Κέρκυρα 20/4/2019

ΕΡΕΥΝΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗΣ ΕΝΟΣ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΑΙΝΙΓΜΑΤΟΣ

Πώς κύτταρα με το ίδιο DNA έχουν πολύ διαφορετική λειτουργία μέσα στον οργανισμό

Αν μεγεθύναμε το ανθρώπινο γονιδίωμα κατά ένα εκατομμύριο φορές, τότε κάθε μόριο DNA (χρωμόσωμα) θα είχε πλάτος όσο ένα νουντλ και αν βάζαμε και τα 46 ανθρώπινα χρωμοσώματα το ένα δίπλα στο άλλο, το μήκος τους θα έφτανε τα 1.900 χιλιόμετρα, όμως διπλωμένα θα χωρούσαν μέσα σε ένα σπίτι (πυρήνας). Συνολικά τα 46 χρωμοσώματα περιέχουν δύο σύνολα από περίπου 20.000 γονίδια. Κάθε γονίδιο κωδικοποιεί τις οδηγίες ώστε το κύτταρο να κατασκευάσει μια συγκεκριμένη πρωτεΐνη. Στην κλίμακα μεγέθυνσης ενός εκατομμυρίου, το γονίδιο έχει το μήκος ενός αυτοκινήτου.
Ενα ερώτημα που προκύπτει εύκολα σε επιστήμονες και μη είναι πώς γίνεται το γονιδίωμα - αντίθετα με τα ...νουντλς - να μην καταλήγει να κουβαριαστεί άσχημα, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να λειτουργήσει και να δώσει τις απαραίτητες γενετικές πληροφορίες για τη λειτουργία του κυττάρου. Το 2014, μια ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον Ερεζ Λίμπερμαν Εϊντεν του πανεπιστημίου Ράις ανακάλυψε ένα κομμάτι της απάντησης στο ερώτημα αυτό, ενισχύοντας τη συνειδητοποίηση ότι η δομή του γονιδιώματος μέσα στον πυρήνα κάθε άλλο παρά τυχαία είναι. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι το ανθρώπινο γονιδίωμα διπλώνει έτσι που να σχηματίζει περίπου 10.000 βρόχους. Αυτοί οι βρόχοι ακολουθούν έναν απλό κώδικα, που κι αυτός είναι κρυμμένος μέσα στην ίδια την ακολουθία του γονιδιώματος. Μάλιστα, οι θηλιές αυτές αποδείχτηκε ότι είναι αρχαίες δομές. Πολλές υπάρχουν στα ποντίκια, αποδεικνύοντας ότι μοιραζόμαστε κοινή κληρονομιά από ένα αρχέγονο προγονικό είδος, που έζησε πριν από 60 εκατομμύρια χρόνια. Αυτή η επιμονή στο χρόνο των βρόχων DNA δείχνει ότι πρέπει να είναι σημαντικοί για την επιβίωση.

Ρυθμιστές

Οι βρόχοι δείχνουν να βοηθούν στον έλεγχο της δραστηριότητας των γονιδίων. Ολα τα κύτταρα ενός οργανισμού έχουν τα ίδια γονίδια, αλλά αν τα μοτίβα δραστηριότητάς τους δεν διέφεραν, τότε κανένας ανώτερος πολυκύτταρος οργανισμός δεν θα μπορούσε να υπάρξει: Ενα καρδιακό κύτταρο δεν θα διέφερε σε τίποτα από ένα εγκεφαλικό ή ένα μυικό. Οι ιστοί δεν θα μπορούσαν να διαφοροποιηθούν, για να επιτελέσουν τη λειτουργία τους, δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν τα όργανα. Πώς αυτά τα διαφορετικά μοτίβα δραστηριότητας ενορχηστρώνονται παραμένει αίνιγμα. Οι βρόχοι φαίνεται τώρα ότι είναι ένας από τους ελεγκτές των μοτίβων, ένας μαέστρος της γενετικής ορχήστρας, που επηρεάζει το πότε συγκεκριμένα γονίδια γίνονται αρκετά ενεργά, ώστε να επηρεάζουν καθοριστικά τη λειτουργία του κυττάρου. Οι βρόχοι το πετυχαίνουν αυτό φέρνοντας το γονίδιο, που βρίσκεται στο ένα άκρο τους, κοντά σε τμήμα DNA, που ονομάζεται ενισχυτής, λόγω της αυξημένης έκφρασης του γονιδίου την οποία προκαλεί. Οταν σχηματιστεί πλήρως ο βρόχος, ο ενισχυτής καταλήγει να βρίσκεται στο άλλο άκρο της θηλιάς, δηλαδή δίπλα στο γονίδιο.
Η δουλειά των ερευνητών της ομάδας του Εϊντεν στηρίχτηκε σε προηγούμενες ανακαλύψεις πολλών άλλων επιστημόνων. Το 1993 η Κ. Κάλεν είχε εφεύρει τη μέθοδο NLA, για να σχηματίσει την τρισδιάστατη εικόνα των χρωμοσωμάτων, μέθοδο που αργότερα βελτίωσαν μαζί με τον Εϊντεν τρεις επιστήμονες του MIT. Τελικά, προχωρώντας η έρευνα παραπέρα, από το 2012 και μετά εντοπίστηκαν οι 10.000 βρόχοι στα ανθρώπινα χρωμοσώματα, αλλά και ο μηχανισμός σχηματισμού τους. Διαπιστώθηκε ότι η πρωτεΐνη CTCF, μια πρωτεΐνη που στο μόριό της περιέχει άτομα ψευδαργύρου και μπορεί να προσδένεται ισχυρά πάνω στο DNA, το κάνει μόνο σε σημεία του γενετικού μορίου, όπου υπάρχουν συγκεκριμένα μοτίβα σύνδεσης (συγκεκριμένες ακολουθίες από περίπου 20 βάσεις). Ο προσανατολισμός αυτών των μοτίβων είναι τυχαίος: 50% κοιτούν προς τη μια άκρη του DNA και 50% προς την άλλη. Ομως οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι στα σημεία αγκίστρωσης των βρόχων, τα μοτίβα σύνδεσης της CTCF έβλεπαν πάντα το ένα προς το άλλο, δηλαδή προς τη μεριά του βρόχου.

Διπλοί δακτύλιοι

Μέχρι τότε, η καθιερωμένη άποψη για τον σχηματισμό των βρόχων ήταν ότι προκύπτουν από διάχυση πάνω στο μόριο του DNA δύο πρωτεϊνών σταθεροποίησης που σχηματίζονται στα άκρα του και σταδιακά μετακινούνται πάνω του μέχρι που λόγω της φυσικής τρομώδους κίνησης του DNA να βρεθούν η μια κοντά στην άλλη και να συνδεθούν, δημιουργώντας μεταξύ τους μια θηλιά DNA. Ομως αυτή η θεωρία δεν εξηγούσε γιατί πάντα τα μοτίβα σύνδεσης CTCF είχαν αυτήν την κατεύθυνση στις άκρες της θηλιάς. Η παραπέρα μελέτη του ζητήματος οδήγησε στην ανακάλυψη ότι ο μηχανισμός σχηματισμού τους είναι ανάλογος με τον μηχανισμό που έχουν τα σακίδια πλάτης για να αλλάζουμε το μήκος των λουριών. Στην ουσία πρόκειται για δύο συνενωμένους δακτυλίους, με το λουρί να μπαίνει μέσα από τον πρώτο, να βγαίνει μέσα από τον δεύτερο και να σταματάει όταν συναντήσει κάποιο εξογκωμένο (διπλωμένο) σημείο του λουριού. Στην περίπτωση του DNA, το ρόλο του διπλού δακτυλίου παίζει η πρωτεΐνη συνεκτίνη και του εξογκώματος το μόριο CTCF που έχει προσδεθεί σε ένα μοτίβο σύνδεσης CTCF.
Αν οι θηλιές σχηματίζονταν μέσω διάχυσης, τότε θα μπορούσαν να μετατρέψουν τα μόρια DNA σε γόρδιους δεσμούς, που θα εμπόδιζαν τη λειτουργία τους, αλλά και την κυτταρική διαίρεση. Αντίθετα, ο μηχανισμός με τα μοτίβα σύνδεσης CTCF και τη συνεκτίνη δεν προκαλεί κόμπους και μπερδέματα, όπως δεν μπερδεύονται και δεν κάνουν κόμπους τα λουριά των σακιδίων πλάτης. Πειράματα κοψίματος του DNA στα μοτίβα σύνδεσης CTCF οδηγούσαν πάντα σε κατάργηση της θηλιάς, ενώ η αντιστροφή των μοτίβων οδηγούσε στην εξάλειψη της θηλιάς και την εμφάνισή της στην άλλη πλευρά, καθώς τώρα το μοτίβο αντίκριζε κάποιο άλλο μακρινό μοτίβο σύνδεσης CTCF μέσα στο DNA. Οι ερευνητές μπορούσαν πια να φτιάχνουν ή να αφαιρούν θηλιές κατά βούληση.
Καθώς οι επιστήμονες συνεχίζουν να διερευνούν τους βρόχους DNA, αναμένουν όχι μόνο να καταλάβουν καλύτερα τη ρύθμιση της λειτουργίας των γονιδίων, αλλά και να βρουν στοιχεία για το πώς εμφανίζονται ορισμένες ασθένειες ή σύνδρομα γενετικής προέλευσης. Για παράδειγμα, η τροποποίηση ενός και μόνο μοτίβου σύνδεσης CTCF στα ποντίκια έχει αποτέλεσμα να αναπτύξουν μη κανονικό αριθμό δακτύλων στα άκρα τους. Ανθρωποι που έχουν την ίδια μετάλλαξη, δεν έχουν 5 δάκτυλα. Επίσης, το σπάσιμο ορισμένων μοτίβων σύνδεσης CTCF σε ποντίκια με μορφή καρκίνου, οδήγησε σε επιβράδυνση της ανάπτυξης του όγκου κατά 40%.

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγή: «Scientific American»

Ξαναδιαβάζοντας τον «Μεγάλο Ανήφορο» του Νίκου Κυτόπουλου Το έπος της ΕΑΜικής Αντίστασης στον Εβρο

Ο Νίκος Κυτόπουλος

«Σκύψε απάνω στο μεγάλο ανοιχτό βιβλίο της ζωής του λαού να γίνεις σοφός. Μάθε να βρεις το δρόμο της καρδιάς του να γίνεις δυνατός»
Ο Μεγάλος Ανήφορος του Νίκου Κυτόπουλου εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1957 στο Βουκουρέστι κι επανεκδόθηκε το 1977 και το 1983. Είναι το πρώτο μέρος μιας τριλογίας, που απαρτίζεται ακόμη από τα έργα Η δοκιμασία (1982) και Ασβηστη ελπίδα (1998) και αναφέρεται στα γεγονότα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, της Κατοχής, της Εθνικής Αντίστασης, της λευκής τρομοκρατίας και του αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού στον νομό Εβρου. Αποτελεί έναν λεπτομερή πίνακα της ζωής στην περιοχή αυτή, που, μολονότι δεν διαφέρει πολύ από της υπόλοιπης ελληνικής επαρχίας, έχει σημαντικές ιδιαιτερότητες: Μεγάλη απόσταση από τα κέντρα λήψης των αποφάσεων, ιδιαίτερο καθεστώς κατοχής από Βούλγαρους και Γερμανούς και γειτνίαση με Βουλγαρία και Τουρκία, στοιχεία που καθόρισαν τις συνθήκες δράσης του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ και του Δημοκρατικού Στρατού.
Ο Νίκος Κυτόπουλος (1916 - 2011), αγωνιστής του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ και του Δημοκρατικού Στρατού και λογοτέχνης με πλούσιο έργο, πρωτότυπο και μεταφραστικό, πρόσφυγας σε μικρή ηλικία από το Σοχούμι του Καυκάσου στο χωριό Μελία της Αλεξανδρούπολης, γνώρισε καλά την περιοχή ως δάσκαλος κι έπειτα ως αντάρτης του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ. Με γλαφυρή πένα και βαθιά συνείδηση του ρόλου του ως καλλιτέχνη, παρουσιάζει έντεχνα τα βιώματά του από τον τόπο, τη ζωή και τους πολυποίκιλους αγώνες των ανθρώπων.

Η υπόθεση του βιβλίου

Κέντρο της δράσης αποτελεί το χωριό Μελίκη, μικρό χωριό με κατοίκους πρόσφυγες από τον Πόντο και την Ανατολική Θράκη και Σαρακατσάνους. Ολοι οι ήρωες του έργου, όπως κι ο πρωταγωνιστής, ο Δημήτρης Τσαλίκης, είναι απλοί άνθρωποι του λαού, χωρικοί, γεωργοί, κτηνοτρόφοι, ένας υπάλληλος, ένας δάσκαλος, πολιτικοί κρατούμενοι στις φυλακές κι από την άλλη άνθρωποι της εξουσίας, αστυνόμοι και χωροφύλακες, μεγαλέμποροι και δοσίλογοι συνεργάτες των κατακτητών, που επιπλέουν σε όλες τις πολιτικές εξελίξεις, μεγαλοαστοί και μαγαζάτορες.
Στην αρχή, γνωρίζουμε τη σκληρή δουλειά των ανθρώπων στα καπνοχώραφα και, κυρίως, την άγρια εκμετάλλευσή τους από τους εμπόρους, που κατορθώνουν πάντα να επιβάλλουν τις τιμές που επιθυμούν. Κάποιοι αγρότες προσπαθούν να τους αντιμετωπίσουν συνασπισμένοι αλλά χωρίς επιτυχία και σε μια τέτοια προσπάθεια ο βασικός ήρωας οδηγείται στη φυλακή κατηγορούμενος για απόπειρα δολοφονίας και εκβιασμό. Σ' αυτήν θα έρθει σε επαφή με πολιτικούς κρατούμενους της μεταξικής δικτατορίας, που αποτελούν τους δεύτερους κατηχητές του μετά από τον δάσκαλο του χωριού, ο οποίος έχει ήδη φυλακιστεί για τις ιδέες του. Με την έναρξη του πολέμου βλέπει από κοντά την άρνηση των αρχών να επιτρέψουν στους κομμουνιστές να πολεμήσουν, διότι θεωρούνται «άκρως επικίνδυνοι διά την δημοσίαν ασφάλειαν».
Με τον ερχομό των Γερμανών στην Αλεξανδρούπολη, ο Δημήτρης απελευθερώνεται, ενώ στον Εβρο επικρατεί το χάος. Γράφει πολύ χαρακτηριστικά ο Κυτόπουλος για το νομό και την πρωτεύουσά του πως ήταν «ένα τόσο δα κλουβί ανάμεσα Τουρκιάς και Βουλγαρίας, που το κρατούσαν οι γερμανοί. Κι εδώ στην "Ουδετέρα" όπως την λέγαν, ερχόταν και σταλίζαν και σταυρώνουνταν κάθε λογής ανθρώποι και κόσμος. [...] μαυραγορίτες με την Τουρκία και τη Βουλγαρία, μαυραγορίτες με τα νησιά [...] πρόσφυγες από τη Βουλγάρικη ζώνη [...] πράχτορες της Οχράνα, γερμανοί κατάσκοποι, άνθρωποι του Προξενείου, [...] άνθρωποι που οργάνωναν το φευγιό αντίκρα, που ξέραν τα [...] τα περάσματα στον Εβρο, ύποπτοι "πατριώτες" που περνούσαν τους αφελείς πέρα και μαζί με τους τούρκους τους ξεκάναν για να τους ληστέψουν, κατάσκοποι με τριπλές υπηρεσίες». Κι όμως. Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες θεριεύει και το αντάρτικο του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ. «Τινάζουνταν στον αέρα γέφυρες, σιδηροδρομικές γραμμές, χαλνούσαν δημοσιές, τηλεφωνικές γραμμές. Ο ΕΛΑΣ έδινε ολούθε το παρών».
Παράλληλα, αναπτύσσονται και τα σκοτεινά σχέδια της αντίδρασης. Ο μεγαλέμπορος Μουρτζούκος, συνεργάτης των Γερμανών και των Βουλγάρων αλλά και των Αγγλων και του ελληνικού προξενείου της Αδριανούπολης, βάζει κατασκόπους στο αντάρτικο, στρατολογεί προδότες, εξοπλίζει συμμορίες, προετοιμάζει επιδρομές Γερμανών στα χωριά. Ο στόχος του για τους αγωνιστές σαφής, όπως και η αναφορά του στον εγκληματία Αντών-Τσαούς: «Αυτούς πρέπει να τους τσαλαπατήσουμε σαν τα σκουλήκια. Ούτε κουρνιαχτός τους πρέπει να μείνει... [...] Θα τους κάνουμε μια νύχτα όπως τους έκανε ο Αντών-Τσαούς στην Ανατολική Μακεδονία», δηλαδή και με «σμπαράλιασμα από τα μέσα. Θα τους στήνουμε τρικλοποδιές και παγίδες για να ξεσηκώσουμε τον κόσμο ενάντιά τους. [...] Να βουίζουν και τα κλαδιά πως ετούτοι δω δεν είναι παρά ληστές, πλιατσικολόγοι και δολοφόνοι».
Δυστυχώς, τα σχέδιά του βοηθούν και κάποια λάθη του καθοδηγητή του ΕΑΜ, που παρασύρεται από τον εγωισμό του κι εμπιστεύεται τους κόλακες απορρίπτοντας την κριτική των γνήσιων αγωνιστών. Ο συγγραφέας δεν διστάζει να δείξει κι αυτές τις αδυναμίες του κινήματος, που γρήγορα διορθώνονται με την αποπομπή του συγκεκριμένου ανθρώπου και την τοποθέτηση του δασκάλου Φάνη, που αποτελεί ηρωικό πρότυπο αγωνιστή.
Ακολουθεί δεύτερη σύλληψη του ήρωα, από τους Γερμανούς, και κλείσιμό του στις φυλακές του Διδυμοτείχου, απ' όπου απελευθερώνεται με την επίθεση του ΕΛΑΣ και την απελευθέρωση της πόλης. Παρακολουθούμε παράλληλα τους αγώνες και τα σαμποτάζ των ΕΛΑΣιτών στο νομό, τις εκτελέσεις αγωνιστών αλλά και το ακατάβλητο φρόνημά τους, την εμψύχωσή τους από τις νίκες των Σοβιετικών στη Ρωσία, τη σταδιακή συνειδητοποίηση των απλών ανθρώπων του χωριού: Παιδιά, νέοι, γυναίκες, μετατρέπονται σε μαχητές της λευτεριάς και του Κομμουνιστικού Κόμματος μέσα από την καθημερινή πάλη, την αντιμετώπιση των δυσκολιών, το πάθος τους για τη δικαιοσύνη, την ελπίδα ενός καινούργιου καλύτερου κόσμου.
Οι Συμφωνίες Λιβάνου, Καζέρτας και Βάρκιζας, με τη θλιβερή σκηνή παράδοσης των όπλων, αποτελούν ερεθίσματα για ακόμη βαθύτερη συνειδητοποίηση του κόσμου αλλά και κριτική των λαθών, στοιχείο που αποκαλύπτεται στις κομματικές και λαϊκές συγκεντρώσεις. Η λευκή τρομοκρατία, με συμβολικό πρόλογο το αιματοκύλισμα του κόσμου ήδη στην υποδοχή των Αγγλων στην πόλη, οι νυχτερινές επιδρομές των παρακρατικών συμμοριών, που ληστεύουν, βιάζουν, δέρνουν, συλλαμβάνουν και σκοτώνουν, και κατόπιν της ίδιας της αστυνομίας και της χωροφυλακής, αποκαλύπτουν την αδυναμία ειρηνικής αντιμετώπισης των βιαιοτήτων. Οι άνθρωποι ζητούν όπλα για αυτοάμυνα ή καταφεύγουν φυγόδικοι στο βουνό. Ετσι ξεκινά, ουσιαστικά, το καινούργιο αντάρτικο, «ένας μεγάλος ανήφορος, ένας ατέλειωτος ανήφορος γεμάτος αγκομαχητά, που στρίβει και χάνεται μέσα σε σκοτεινά κι αξεδιάλυτα σύννεφα».

Ο «Μεγάλος Ανήφορος» δεν είναι ιστορικό μυθιστόρημα

Είναι ένα έργο για τον αγώνα των ανθρώπων στις πιο συγκλονιστικές στιγμές της πρόσφατης Ιστορίας μας, με όλα τα εχέγγυα της αυθεντικότητας, της πιστότητας και του σεβασμού στην ιστορική αλήθεια. Δίνει μια ζωντανή εικόνα της εποχής για όσους γνωρίζουν την Ιστορία της περιοχής αλλά αποτελεί και πολύτιμο οδηγό για όσους την αγνοούν.
Είναι αναμφισβήτητη η λογοτεχνική αξία του έργου. Αριστουργηματικές είναι οι περιγραφές της φύσης και των ασχολιών των ανθρώπων και αξιοπαρατήρητος ο τρόπος με τον οποίο ψυχογραφούνται οι ήρωες, ζωντανοί και ποτέ μονοδιάστατοι, με τις θετικές και τις αρνητικές πλευρές τους, τη σταδιακή συνειδητοποίησή τους σύμφωνα με τις καταστάσεις και τις ανάγκες, τους προβληματισμούς τους, δοσμένα όλα με ειλικρίνεια και βαθιά γνώση του ανθρώπου.
Το έργο προβάλλει τις μεγάλες αξίες της αδερφοσύνης, της ειρήνης, της πανανθρώπινης φιλίας, μιλώντας για τον Αρμένη αγωνιστή, τους Βούλγαρους αντάρτες που πολεμούν μαζί με τους Ελληνες, το ξεκλήρισμα των Εβραίων του Διδυμοτείχου, την ανθρωπιά απέναντι στον αιχμάλωτο Γερμανό. Συμβολική τέμνουσα των γεγονότων αποτελεί ο έρωτας δύο νέων, που αναβάλλουν διαρκώς τον γάμο τους περιμένοντας καλύτερες μέρες και τη λευτεριά.
Η γραμμική αφηγηματική πορεία διακόπτεται έντεχνα από σύντομες αναδρομές που αποκαλύπτουν το παρελθόν των ηρώων κι αποκρυπτογραφούν τη συμπεριφορά τους. Η αφήγηση, δραματική αλλά καθόλου μελοδραματική, διανθίζεται με το πηγαίο χιούμορ του λαού, προβάλλοντας παράλληλα την ομορφιά της φύσης και τη χαρά της ζωής πλάι στον αγώνα των ανθρώπων, το γλέντι πλάι στο μοιρολόι. Η γλώσσα, λιτή και απλή, διατηρεί όλη τη ζωντάνια της λαϊκής λαλιάς, με εσωτερικό μονόλογο και διαλόγους αντιπροσωπευτικούς των χαρακτήρων και των καταστάσεων.
Ενα έργο γεμάτο μηνύματα και αξίες για τον σύγχρονο αναγνώστη. Ειδικά στην εποχή μας και απέναντι στις προσπάθειες διαστρέβλωσης της Ιστορίας της Αντίστασης.

Στέλιος ΦΩΚΟΣ

ΚΑΤΑΡ - ΜΟΥΝΤΙΑΛ 2022 Οι πειραματισμοί της FIFA και τα αιματοβαμμένα έργα

Associated Press

Στη σκιά των δεκάδων θανάτων εργατών στα έργα του Κατάρ, για τη FIFA προέχουν οι πειραματισμοί για τα κέρδη

Η απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της Παγκόσμιας Συνομοσπονδίας Ποδοσφαίρου (FIFA) για αύξηση του αριθμού των ομάδων στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2022 στο Κατάρ, από 32 σε 48, έφερε για μία ακόμα φορά πρόωρα στο προσκήνιο την εν λόγω διοργάνωση. Θυμίζουμε ότι η κατασκευή των έργων υποδομής για το τουρνουά έχει κοστίσει μέχρι τώρα τη ζωή σε δεκάδες εργάτες, στην πλειοψηφία τους μετανάστες, ενώ συνολικά αντιμετωπίζουν άθλιες συνθήκες εργασίας με ελλιπή μέτρα ασφάλειας, πίεση για τα χρονοδιαγράμματα και απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης, που θυμίζουν σκλαβιά.
Παρ' όλα αυτά, δεν έχει υπάρξει καμία ουσιαστική συνέπεια για τους διοργανωτές, ενώ πέρα από κάποιες βελτιώσεις - μετά και από τον διεθνή αντίκτυπο - η κατάσταση παραμένει λίγο πολύ ίδια. Ειδικοί, μάλιστα, εξέφρασαν φόβους για περαιτέρω επιδείνωση των συνθηκών όσο πλησιάζουν οι ημερομηνίες παράδοσης των έργων και ανάλογα αναμένεται να αυξηθεί η πίεση.
Οσο για τη FIFA, αν και διοργανώτρια αρχή του Μουντιάλ, δεν ασχολήθηκε ποτέ με το θέμα πέρα από ορισμένες ανακοινώσεις, μέσα από τις οποίες περιορίστηκε να πετάξει το μπαλάκι στη διοργανώτρια χώρα του Κατάρ... Η διοργάνωση έχει στιγματιστεί από τους θανάτους των εργατών και από το σκάνδαλο χρηματισμού παραγόντων της FIFA προκειμένου να μεροληπτήσουν υπέρ της υποψηφιότητας του Κατάρ, παρ' όλα αυτά όμως η Συνομοσπονδία παραμένει προσηλωμένη στο στόχο της αποκόμισης όσο γίνεται μεγαλύτερου κέρδους από το Μουντιάλ 2022, προχωρώντας μάλιστα και σε νέους πειραματισμούς στη γενικότερη δομή των Παγκοσμίων Κυπέλλων σε σχέση με ό,τι γνωρίζαμε μέχρι τώρα.
Αποδεικνύεται έτσι για άλλη μια φορά ότι στον εμπορευματοποιημένο αθλητισμό και ιδίως στις κορυφαίες διοργανώσεις του, όπως το Μουντιάλ και οι Ολυμπιακοί Αγώνες, τα κέρδη είναι πάνω απ' όλα - ακόμα και από την ανθρώπινη ζωή.

Αύξηση ομάδων... και κερδών

Τα χρόνια που μεσολάβησαν από την ανάληψη της διοργάνωσης από το Κατάρ και κάτω από τη διεθνή κατακραυγή με βάση τα όσα αποκαλύπτονταν, διακινήθηκαν σενάρια μέχρι και για αλλαγή διοργανώτριας χώρας. Οχι μόνο δεν επιβεβαιώθηκαν, αλλά η FIFA βρήκε την ευκαιρία να επισπεύσει τα «σχέδια επί χάρτου» που εξέταζε τα τελευταία χρόνια στην κατεύθυνση της αποκατάστασης της κερδοφορίας της, που τα τελευταία χρόνια δέχτηκε ισχυρό πλήγμα εξαιτίας των αποκαλύψεων για τα σκάνδαλα διαφθοράς.
Στην κατάσταση αυτή πρέπει να συνυπολογιστεί και το γεγονός ότι πέρυσι στη Ρωσία, στο πλαίσιο του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού της με ΗΠΑ και ΕΕ, η διοργάνωση του Μουντιάλ δεν απέφερε τα αναμενόμενα κέρδη, καθώς μια σειρά από πολυεθνικές έκλεισαν την πόρτα της FIFA στις προτάσεις για χορηγίες.
Την τελευταία διετία και ενόψει του Μουντιάλ του Κατάρ, η FIFA βρέθηκε μπροστά σε παρόμοια κατάσταση, με την επιβολή εμπάργκο στο Κατάρ από επτά αραβικές χώρες με μπροστάρισσα τη Σαουδική Αραβία. Για να προλάβει λοιπόν πιθανή επανάληψη καταστάσεων ανάλογων με το Μουντιάλ της Ρωσίας, η FIFA βρήκε τη λύση στο σχέδιο αναδιοργάνωσης του Μουντιάλ - με την αύξηση των ομάδων από 32 σε 48 και αλλαγές στο σύστημα διεξαγωγής. Οι αλλαγές είχαν προγραμματιστεί να πρωτοεφαρμοστούν το 2026, στη διοργάνωση που έχουν αναλάβει από κοινού οι ΗΠΑ, ο Καναδάς και το Μεξικό, απ' ό,τι φαίνεται όμως, για λόγους ...ανωτέρας βίας (βλ. κέρδη), επισπεύδεται.
Η προ καιρού πρόταση του προέδρου της FIFA, Τζιάνι Ινφαντίνο, για εφαρμογή του νέου συστήματος διεξαγωγής από το 2022, αρχικά περιοριζόταν στη σφαίρα της σεναριολογίας, όσο περνούσε ο καιρός όμως κέρδιζε έδαφος και εντέλει τέθηκε επίσημα προς συζήτηση στην Εκτελεστική Επιτροπή της FIFA, η οποία αποτελεί το αρμόδιο όργανο της Συνομοσπονδίας για τη λήψη αποφάσεων σε ό,τι έχει να κάνει με αλλαγές σε κανονισμούς, διοργανώσεις κ.ο.κ.

Ο κύβος ερρίφθη

Λίγες μέρες πριν από τη συνεδρίαση της Επιτροπής, διεθνή δημοσιεύματα προϊδέαζαν ότι «ο κύβος ερρίφθη» και ότι οι πειραματισμοί της FIFA θα γίνουν αρκετά πρόωρα πράξη. Αυτό επισημοποιήθηκε τελικά την Παρασκευή 16/3, με την Επιτροπή να ανακοινώνει τις αλλαγές. Την ίδια στιγμή, η Συνομοσπονδία φέρεται να έχει προχωρήσει και το ζήτημα με την ανάθεση στο Ομάν και στο Κουβέιτ ρόλου συνδιοργανωτή της τελικής φάσης μαζί με το Κατάρ.
Μ' αυτά και μ' αυτά, η FIFA κρίνεται ότι βγαίνει πολλαπλά κερδισμένη: Αφενός εξασφαλίζει διπλωματική ηρεμία ενόψει της τελικής φάσης του Μουντιάλ 2022 (εφόσον ευοδωθεί η προσπάθεια συνδιοργάνωσης), αφετέρου της ανοίγεται διάπλατα ο δρόμος για την προσέλκυση νέων χορηγιών (πολυεθνικές από την Ασία και τον αραβικό κόσμο) και αποφεύγονται δυσκολίες ανάλογες με τη ρωσική περίπτωση.
Καθόλου τυχαία άλλωστε, ο Ινφαντίνο λίγο καιρό πριν την επίσημη ανακοίνωση είχε αφήσει να εννοηθεί ότι σε περίπτωση αύξησης του αριθμού των ομάδων η Ασία θα ήταν από τις πλέον κερδισμένες όσον αφορά τις συμμετοχές. Παράλληλα, η εφαρμογή του πειράματος τέσσερα χρόνια νωρίτερα δίνει στη FIFA την ευκαιρία για μια «γενική δοκιμή» προκειμένου να ετοιμαστεί καλύτερα για την επόμενη διοργάνωση, του 2026, στην οποία καταπώς φαίνεται η Συνομοσπονδία ποντάρει την υλική και ηθική ανάκαμψή της.