Ο ρατσισμός στον καπιταλισμό

 Ο ρατσισμός στον καπιταλισμό

«Σαν ένας μακρόσυρτος, φρικιαστικός κεραυνός, προάγγελος κυκλώνων που σκοτεινιάζουν τον ουρανό και τσακίζουν τις πόλεις, το αιφνίδιο μαντάτο αντήχησε σε όλη την Καραϊβική, ξεσηκώνοντας κραυγές, ανάβοντας τους δαυλούς της πυρκαγιάς: δημοσιεύτηκε ο νόμος της 30ης φλορεάλ έτους Χ (Μάης του 1802) που επανέφερε τη δουλεία στις γαλλικές αποικίες της Αμερικής. Ακύρωνε το διάταγμα της 16ης πλυβιόζ έτους II (Φλεβάρης 1794), πούχε καταργήσει τη δουλεία. Μια απέραντη αγαλλίαση ξέσπασε στους κατέχοντες, μεγαλοϊδιοκτήτες φυτειών, που ενημερώθηκαν γρηγορα για όσα τους ενδιέφεραν, αφού τα μαντάτα πετούσαν πάνω από τα καράβια. Πληροφορήθηκαν ότι θα ετίθετο πάλι σε ισχύ το προεπαναστατικό αποικιοκρατικό καθεστώς, πράγμα που θα τους επέτρεπε να ξεμπερδεύουν μια και καλή με τα ανθρωπιστικά φληναφήματα αυτής της βρωμοεπανάστασης. Παντού, στη Γουαδελούπη, στη Δομίνικα, στη Μαρί-Γκαλάντ η αναγγελία του μηνύματος συνοδεύτηκε από μπαταρίες, κανονιοβολισμούς και φωταγωγίες ενώ χιλιάδες ελεύθεροι πολίτες, απελευθερωμένοι δούλοι, οδηγούνταν με τον βούρδουλα στα παλιά τους παραπήγματα, ξυλοκοπούμενοι άγρια. Οι πρώην Λευκοί Άρχοντες όρμησαν μέσα από τους αγρούς, με αγέλες κυνηγόσκυλων σε αναζήτηση των παλιών τους δούλων που παρέδιδαν αλυσοδεμένους στους επιστάτες τους. Αυτό το άτακτο κυνήγι δημιούργησε τέτοιο φόβο για ενδεχόμενη σύγχυση σε ορισμένους απελεύθερους της προεπαναστατικής περιόδου, της Μοναρχίας, μικρομπακάληδες, μικροκαλλιεργητές, που συγκέντρωσαν τα υπάρχοντα τους με σκοπό να διαφύγουν στο Παρίσι. Εμποδίστηκαν όμως έγκαιρα από νέο διάταγμα της 5ης μεσιντόρ (Ιούνης) που απαγόρευε την είσοδο στη Γαλλία κάθε έγχρωμου. Ο Βοναπάρτης εκτιμούσε ότι η μητρόπολη είχε υπεραρκετούς νέγρους και φοβόντουσαν ότι ο μεγάλος αριθμός τους θα μετέδιδε στο ευρωπαϊκό αίμα "αυτήν την απόχρωση πούχε διαδοθεί στην Ισπανία μετά την εισβολή των Αράβων"».

Αλέχο Καρπεντιέ, Ο Αιώνας των φώτων

Το πολιτικό οικοδόμημα που έκτισε ο καπιταλισμός και που χρησιμοποίησε ως δούρειο ίππο για να συσπειρώσει γύρω του ευρύτερες λαϊκές μάζες ειδικά στα πρώτα του χρόνια ήταν η αστική δημοκρατία

Η Γαλλική επανάσταση διακήρυττε την ισονομία, την ισοπολιτεία, την κατάργηση της δουλείας και την μετατροπή άμεσα των δούλων σε ελεύθερους πολίτες. Οι διακηρύξεις αυτές ειδικά στα πρώτα χρόνια μετά την εμφάνιση του διαφωτισμού και της Γαλλικής επανάστασης φάνταζαν εξαιρετικά πρωτοποριακές και έτυχαν ευρύτατης αποδοχής, ειδικά αυτά από τα φτωχά λαϊκά στρώματα της φεουδαρχίας όπως τους δούλους και τους δουλοπάροικους.

Η αλήθεια είναι πως ο καπιταλισμός ως οικονομικό σύστημα δεν είχε ανάγκη τους δούλους και το δουλοκτητικό σύστημα . Είχε επινοήσει μέσα από τους δικούς του νόμους λειτουργίας και μέσα από τις εσωτερικές του ζυμώσεις μια μηχανή παραγωγής πολύ πιο αποδοτική και πολύ πιο φτηνή από τον δούλο και το δουλοπάροικο, είχε επινοήσει τον εργάτη.

Ο εργάτης, σε αντίθεση με τον δούλο, στην αστική δημοκρατία δεν είναι μέρος της ιδιοκτησίας κάποιου αφεντικού, δεν τον έχει εξαγοράσει κάποιος εξ ολοκλήρου, είναι ελεύθερος πολίτης ο οποίος μπορεί ελεύθερα και κατόπιν συμφωνίας να πουλήσει την εργατική του δύναμη σε μια τιμή που θα συμφωνήσει ‘’ελεύθερα’’ με τον εργοδότη του.

Αυτή η διαδικασία της ελεύθερης αγοραπωλησίας της εργατικής δύναμης αν την επεξεργαστούμε καλύτερα θα διαπιστώσουμε πως πιθανός ωφελεί παρά ζημιώνει τον εργοδότη. Στο δουλοκτητικό σύστημα ο εργοδότης αγόραζε εξ ολοκλήρου τους δούλους όπως αγόραζε πχ τα μουλάρια, τα βόδια, τις καμήλες κτλ επενδύοντας ένα αρχικό ποσό. Αυτή την επένδυση, δηλαδή την αγορά δούλων, την έκανε με σκοπό να αξιοποιήσει την εργατική τους δύναμη. Δηλαδή αγόραζε όλον τον άνθρωπο μόνο και μόνο για να αξιοποιήσει την ικανότητα του να εργαστεί. Μαζί όμως με την εργατική του δύναμη αγόραζε και το κόστος συντήρησης του, αγόραζε και τη φυσική του φθορά και διάφορα άλλα πράγματα που όχι μόνο δεν του ήταν χρήσιμα αλλά ζημιογόνα τουλάχιστον από οικονομικής πλευράς. Με τον διαφωτισμό λοιπόν, την κατάργηση της δουλείας, και την μετατροπή του δούλου σε εργάτη ο εργοδότης πλέον μπορούσε να αγοράσει από τον ελεύθερο πλέον εργάτη ακριβός αυτό που χρειαζόταν και μόνο αυτό. Μπορούσε να αγοράσει την εργατική του δύναμη.

 Έτσι λοιπόν και ο εργοδότης ήταν ικανοποιημένος διότι μπορούσε να αντλήσει από τους εργάτες αυτό ακριβώς που χρειαζόταν, δηλαδή την εργατική τους δύναμη αλλά και οι εργάτες ήταν ικανοποιημένοι διότι πλέον νόμισαν πως θα ήταν ελεύθεροι πολίτες.

Ιστορικά όμως αποδείχτηκε πως το πολιτικό αυτό οικοδόμημα που λέγεται αστική δημοκρατία κατάφερε σε εντυπωσιακά πολύ μικρό χρόνο να γιγαντώσει την εξουσία των αφεντικών πάνω στην παραγωγική βάση. Πλέον τα σύγχρονα αφεντικά, οι αστοί,  εξουσιάζουν τα πάντα και οι εργάτες πιο πολύ, ειδικά στις μέρες μας, μοιάζουν ως σύγχρονοι δούλοι παρά ως ελεύθεροι πολίτες. Όποιος αμφιβάλει περί αυτού δεν έχει παρά να επισκεφτεί  τα μεγάλα εργοστάσια και να δει εάν ο τρόπος λειτουργίας τους εμπεριέχει έστω κάποιο ίχνος δημοκρατικής λειτουργίας. Η δημοκρατία στις αστικές κοινωνίες ήταν και θα είναι πάντα μια αφηρημένη έννοια διότι ο κεφαλαιοκρατικός τρόπος παραγωγής είναι βαθιά ολοκληρωτικός και όταν σε ένα σύστημα δεν χωράει η δημοκρατία στην παραγωγική του βάση τότε και αυτό δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να είναι δημοκρατικό.

Πολλές φορές το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα από τα πρώτα του στάδια, κατά καιρούς, καταπατούσε και αυτές τις ψεύτικες διακηρύξεις του και καταργούσε την ίδια την αστική δημοκρατία την οποία αντικαθιστούσε με δικτατορίες. Ένα χαρακτηριστικό σύγχρονο παράδειγμα κατάργησης της αστικής δημοκρατίας και επανεμφάνισης της δουλείας ήταν η ναζιστική Γερμανία. Εκεί πιο ξεκάθαρα από ποτέ  αναπτύχθηκαν ρατσιστικές θεωρίες οι οποίες χώριζαν τους ανθρώπους σε ανώτερες και κατώτερες φυλές. Οι ανώτερες διατηρούσαν τα ψεύτικα δικαιώματα της αστικής δημοκρατίας ενώ οι κατώτερες τα έχαναν και αυτά και έμπαιναν σε ένα καθεστώς δουλείας.

Το φαινόμενο αυτό του ρατσισμού που αναπτύχθηκε στην φασιστική Γερμανία εκ πρώτης όψεως θα μπορούσε να πει κανείς πως αντιβαίνοντας τους κανόνες της αστικής δημοκρατίας, αντιβαίνει και τους κανόνες του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής.

Αυτό και προφανώς δεν ισχύει αλλά αντιθέτως ισχύει το αντίθετο. Οι ρατσιστικές θεωρίες του ναζισμού όχι μόνο δεν έρχονται σε κάποια αντίθεση με τον κεφαλαιοκρατικό τρόπο παραγωγής αλλά αντιθέτως σε περιόδους οικονομικής κρίσης έρχονται να του δώσουν πνοή και να τον στηρίξουν ξεζουμίζοντας έως θανάτου τους εργάτες.

Όταν με το πρόσχημα της φυλετικής κατωτερότητας καταργείς ακόμα και το δικαίωμα ύπαρξης από έναν άνθρωπο ουσιαστικά αυτό που καταφέρεις είναι να τον βάλεις να δουλέψει το μέγιστο δυνατό με το ελάχιστο δυνατό κόστος. Οι αιχμάλωτοι των Γερμανών κατά τον Β παγκόσμιο πόλεμο ήταν οι πιο καλοί εργάτες για τους Γερμανούς βιομηχάνους διότι εργάζονταν το μέγιστο δυνατό χωρίς να απαιτούν αμοιβή και όταν πλέον αυτοί πέθαιναν κάτω από ακραίες συνθήκες, εύκολα μπορούσες να του αντικαταστήσεις από καινούργιους αιχμαλώτους.

Έτσι λοιπόν εν μέσω μιας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης οι ρατσιστικές και οι φασιστικές θεωρίες υπήρξαν πολύτιμες στη διάσωση του καπιταλισμού ως συστήματος.

Σήμερα λοιπόν που βιώνουμε μια καινούργια οικονομική κρίση δεν είναι καθόλου τυχαίο που αναδύεται εκ νέου η φασιστική βρώμα. Αναδύεται ως μια ακραία πολιτική έκφραση ενός ακραίου συστήματος που προσπαθεί να επιβιώσει δολοφονώντας εργάτες

Φυσικό και επόμενο είναι να μην ελπίζουμε πως αυτή την διαδικασία εκφασισμού θα την αναστείλουν οι αστοί. Η αστική τάξη, σήμερα ειδικά, την επιδιώκει διότι ο φασισμός με τις ρατσιστικές του θεωρίες δεν είναι άλλο από ένα κέλυφος που προσπαθεί να προστατέψει το καπιταλιστικό σύστημα.

Άρα λοιπόν αφού η αστική τάξη και οι πολιτικοί της εκφραστές δεν πολεμούν τον φασισμό αλλά αντίθετα είναι αυτή ο φασισμός, η μόνη δύναμη που πραγματικά μένει να αντιπαρατεθεί είναι το παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα.

Πολλοί θα πουν όμως πως το παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα σήμερα δεν υπάρχει. Εγώ πάντως βλέπω αυτό το αγριοχόρταρο να ξεπηδά μέσα  στην παγωνιά τη μια στην Ελλάδα, την άλλη στην Τουρκία. Χθες στην Ιταλία, αύριο κάπου αλλού, να ξεπηδά κάτω από αντιξοότητες και να στέλνει ένα μήνυμα ελπίδας για μια άλλη κοινωνία που δεν θα υπάρχει, μίσος, θάνατος και εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Να δημιουργήσουμε μια πραγματική, ισχυρή λαϊκή συμμαχία, μια ισχυρή λαϊκή αντιπολίτευση

Να δημιουργήσουμε μια πραγματική, ισχυρή λαϊκή συμμαχία, μια ισχυρή λαϊκή αντιπολίτευση

MotionTeam

Στη συνεστίαση που διοργάνωσε η Τομεακή Επιτροπή Λιβαδειάς του ΚΚΕ, στο πλαίσιο του εορτασμού των 95 χρόνων του ΚΚΕ, μίλησε χτες ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Σήμερα παρουσιάζουμε αποσπάσματα από την ομιλία του.
Με τα μάτια στραμμένα στις κάλπες που θα στηθούν το Μάη, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκουν να στερήσουν από το λαό μας τη δυνατότητα να σκεφτεί, να συζητήσει γιατί φτάσαμε ως εδώ, ποιος φταίει, αλλά κυρίως να προβληματιστεί τι πρέπει να γίνει και πώς θα τα καταφέρουμε, ποια είναι η πραγματική φιλολαϊκή διέξοδος.
Θέλουν να κρύψουν ότι η ανάπτυξη που λέει η ΝΔ, με ή χωρίς πρωτογενές πλεόνασμα, θα πατήσει πάνω στα αποκαΐδια των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων που έχει σαρώσει ο τυφώνας των αντιλαϊκών νόμων για τα εργασιακά, τις συντάξεις, την Υγεία, την Παιδεία, τους φόρους, τις απολύσεις, την ακρίβεια. Πάνω σ' αυτά - που θα παραμείνουν και θα ενισχυθούν - θα έρθει να πατήσει και η περίφημη ανάκαμψη.
Θέλουν να κρύψουν ότι η κυβέρνηση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ έχει υλοποιήσει πολλές από τις απαιτήσεις των καπιταλιστών για μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, του μισθού και του μεροκάματου, για δημιουργία νέων πεδίων κερδοφορίας, με ένταση της εμπορευματοποίησης όπως στην Παιδεία, στην Υγεία και έχει όλη την καλή διάθεση να συνεχίσει και με άλλες, όπως η μείωση της φορολογίας μόνο των μεγάλων επιχειρήσεων που πρόσφατα υποσχέθηκε ο Σαμαράς στο Ελληνογερμανικό Επιμελητήριο.

Θέλουν να κρύψουν ότι τα περί «παραγωγικής ανασυγκρότησης» του ΣΥΡΙΖΑ, στήριξης της «υγιούς» δήθεν «επιχειρηματικότητας», είναι στην πραγματικότητα ολόπλευρη στήριξη του συστήματος που σήμερα βιώνει μια από τις μεγαλύτερες οικονομικές κρίσεις του και αγκομαχά για να περάσει στη φάση της ανάκαμψης.
Θέλουν να κρύψουν ότι τα περί επαναδιαπραγμάτευσης και νέου χρηματοδοτικού προγράμματος, με ή χωρίς μνημόνιο, που λέει η ΝΔ ή τα περί «κουρέματος» του χρέους - που τώρα μόλις ο ΣΥΡΙΖΑ ανακάλυψε ότι στο μεγαλύτερο μέρος του δεν είναι επαχθές - είναι οι δύο διαφορετικές όψεις του ίδιου κάλπικου νομίσματος. Είναι συνταγές, μοντέλα που αντανακλούν και τα ιδιαίτερα συμφέροντα διαφόρων τμημάτων του κεφαλαίου, όπου η κυβέρνηση υπηρετεί τους μεν, η αξιωματική αντιπολίτευση τους δε.

Οι ελπίδες του λαού θα διαψευστούν με κυβερνήσεις είτε με κορμό ΝΔ είτε με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ

Μια όποια κυβέρνηση σήμερα, είτε με κορμό τη ΝΔ είτε με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, για μια ακόμα φορά θα διαψεύσει τις ελπίδες του λαού, γιατί τελικά θα συνεχίσει στην ίδια αντιλαϊκή ρότα, αυτή της ΕΕ και του ίδιου δρόμου ανάπτυξης που μας έφερε σε αυτό το χάλι. Μήπως δεν τα έχουμε ξαναζήσει;
Τα ίδια -χρόνια τώρα- προεκλογικά δεν έλεγαν πότε το ΠΑΣΟΚ πότε η ΝΔ;
Μήπως θα δοκιμάσουμε κάτι καινούργιο, όπως λένε διάφορα παπαγαλάκια του ΣΥΡΙΖΑ;
Μήπως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει δοκιμαστεί;
-- Πρωτοκλασάτα στελέχη του δεν ήταν δήμαρχοι, αντιδήμαρχοι, αντιπεριφερειάρχες, γενικοί γραμματείς υπουργείων σε κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, ανά την Ελλάδα;
-- Μήπως στις τάξεις του δεν έχει σήμερα μια σειρά γνωστά λαμόγια, του πάλαι ποτέ παλιού ΠΑΣΟΚ, που συμμετείχαν στο μεγάλο φαγοπότι, διαχειρίστηκαν κονδύλια, έφαγαν και κάποιοι συνεχίζουν να τρώνε;
-- Μήπως δεν τους ξέρετε όλους έναν - έναν και εδώ στη Βοιωτία;
-- Δεν ήταν όλοι αυτοί πρωτοκλασάτα στελέχη συνδικαλιστικά, σε Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες, στη ΓΣΕΕ, στην ΑΔΕΔΥ, που μαζί με τους άλλους ξεπούλησαν αγώνες, συνεργάστηκαν με μεγαλοβιομήχανους, για να τσακίσουν το κίνημα και να μαζεύουν ζεστό χρήμα στις καταθέσεις τους από αυτήν την εξαγορά και το συμβιβασμό με την εργοδοσία, όπως έδειξαν και τα πρόσφατα «πόθεν έσχες» στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων;
-- Δεν ξέρετε ότι είναι γνωστοί γυρολόγοι πολλοί από αυτούς που σήμερα βρίσκονται στον ΣΥΡΙΖΑ, ότι έχουν περάσει σχεδόν από όλα τα κόμματα και τους συνδυασμούς, από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΝ, και τώρα κοτσάρονται ως υποψήφιοι βουλευτές, ή υποψήφιοι δήμαρχοι, δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι του ΣΥΡΙΖΑ;
-- Τι δηλαδή, ξαφνικά τώρα, είδαν το φως το αληθινόν; Αλλαξαν σαν άνθρωποι; Εγιναν ξαφνικά αγνοί και συνεπείς αγωνιστές;
Και, φυσικά, δε λέμε για τους απλούς ανθρώπους που τους ακολουθούν ή τους ψηφίζουν, αλλά για τις ηγεσίες τους, για τα στελέχη τους, τοπικά και κεντρικά. Οι όποιες εξαιρέσεις είναι μόνο για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Εμείς λέμε καθαρά: Ο λαός μας, η νεολαία δεν χρειάζονται κάθε φορά να δοκιμάζουν κάποιους, για τους οποίους έχουν επιφύλαξη από την αρχή, τους ξέρουν σαν καιροσκόπους, που από την αρχή φοβούνται ότι δε θα τηρήσουν ούτε στο ελάχιστο αυτά που λένε προεκλογικά για να υφαρπάξουν την ψήφο του λαού.

Ισχυρό ΚΚΕ για ισχυρή λαϊκή συμμαχία

Απλώνουμε το χέρι σε όσους μάς έχουν γνωρίσει χρόνια τώρα, σταθερούς στο μετερίζι του λαού μας, στην αγάπη μας για την πατρίδα, για το λαό μας, στην αλληλεγγύη για τον άνθρωπο που καταπιέζεται, που υποφέρει, πρωτομάχοι στους αγώνες και στην καθημερινή πάλη για επιβίωση, με αγάπη και φιλία για όλους τους λαούς του κόσμου, γνήσιοι διεθνιστές.
Σήμερα, άμεσα, η προοπτική με ελπίδα για το λαό βρίσκεται στην αναγέννηση μιας μεγάλης λαϊκής συμμαχίας που θα παλέψει για να αδρανοποιηθούν οι αντιλαϊκοί νόμοι, θα συμβάλει στον αγώνα για να αναχαιτιστεί η αντιλαϊκή επίθεση, τα απανωτά αντιλαϊκά μέτρα, για να ανοίξει ο μόνος δρόμος που μπορεί να διασφαλίσει την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.
Πρέπει να δημιουργήσουμε όλοι μαζί αυτό που λείπει: Μια πραγματική ισχυρή λαϊκή συμμαχία, μια ισχυρή λαϊκή αντιπολίτευση. Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο με ισχυρό ΚΚΕ.
Μόνο έτσι θα ανοίξει και ο δρόμος για την εξουσία του λαού. Το ΚΚΕ θα δώσει το «παρών» του, με το λαό πρωταγωνιστή των εξελίξεων, σε μια λαϊκή διακυβέρνηση που θα κάνει τον πλούτο που παράγουμε κοινωνική ιδιοκτησία, θα αποδεσμεύσει τη χώρα από τα δεσμά της ΕΕ, θα διαγράψει μονομερώς το χρέος.
Οσο αδύνατο είναι το ΚΚΕ τόσο χειρότερα γίνονται τα πράγματα για το λαό. Αδυνάτισε πέρσι εκλογικά το ΚΚΕ και ήδη ο λαός μας, η νεολαία το έχουν πληρώσει αυτό. Χειροτέρεψε η κατάσταση σε όλα τα επίπεδα, αδυνάτισε το κίνημα, οι αγώνες. Δυνάμωσε πολύ ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αδυνάτισε ο λαός, το κίνημα.
Σήμερα, μπορούμε όλοι να αξιοποιήσουμε τη μεγάλη πείρα μας. Γι' αυτό χρειάζεται ισχυρό ΚΚΕ: Για να δυναμώσει αυτή η προοπτική, η ελπίδα.
Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ παντού στην Ευρωβουλή, στη Βουλή, στους δήμους και τις περιφέρειες, στα σωματεία, στους τόπους δουλειάς, στις γειτονιές είναι εγγύηση για ισχυρή αντιπαράθεση απέναντι σε κάθε αντιλαϊκή κυβέρνηση, στην πολιτική της ΕΕ, των μονοπωλίων.
Το ΚΚΕ είναι εγγύηση γιατί παλεύει με επίκεντρο τα μεγάλα και οξυμένα προβλήματα, δεν κουράζεται, αντέχει.
Παρά τον αρνητικό συσχετισμό δύναμης, παλεύει με πίστη στη δύναμη της εργατικής τάξης, για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος.
Παλεύει για την αύξηση των μισθών και των συντάξεων, τις Συλλογικές Συμβάσεις, τα εργατικά, λαϊκά δικαιώματα.
Στέκεται στο πλευρό της αγροτιάς, για να μη χάσουν το σπίτι τους, το βιος τους από τις τράπεζες, τους μεγαλέμπορους και τους βιομήχανους αγροτικών εφοδίων.
Στέκεται στο πλευρό των αυτοαπασχολούμενων, κατά των μονοπωλίων που τους συντρίβουν, κατά της αισχροκέρδειας των τραπεζών και της σκληρής φορολογίας.
Διεκδικεί το δικαίωμα στην αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Εκπαίδευση, Υγεία - Πρόνοια, σε φθηνά και ποιοτικά είδη λαϊκής κατανάλωσης, δωρεάν πολιτιστικές και αθλητικές υποδομές.
Παλεύει ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, για την ενίσχυση των στεγνών προγραμμάτων, για την προστασία των νέων, τη χειραφέτηση και ισοτιμία της γυναίκας, για την προστασία των ανέργων, τη μετακίνηση - στέγαση - σίτιση των μαθητών, σπουδαστών, φοιτητών, τις άμεσες ανάγκες των νέων ζευγαριών.
Διεκδικεί αντισεισμικά - αντιπλημμυρικά, αντιπυρικά έργα, δημόσια έργα υποδομών που ανοίγουν δουλειές, βελτιώνουν τις συνθήκες ζωής, την ισόρροπη παρέμβαση του ανθρώπου στο περιβάλλον.
Το ΚΚΕ είναι εγγύηση γιατί, δίνει μάχες στη Βουλή και το Ευρωκοινοβούλιο, έχει καταθέσει σημαντικές προτάσεις νόμων για ανακούφιση των λαϊκών νοικοκυριών που φυσικά καταψηφίζονται από τα κόμματα του κεφαλαίου, αντιτάσσεται στα αντιλαϊκά μέτρα, ενημερώνει τους εργαζόμενους, είναι η δική τους φωνή.
Για να μην επιτρέψουμε να περάσει καμιά κατάσχεση λαϊκής κατοικίας, κανένας πλειστηριασμός. Για να υπερασπίσουμε το δικαίωμα στην κατοικία, σε αυτό που κατέκτησε ο λαός μας δεκαετίες τώρα με κόπους και βάσανα.
Για να μην υπάρξει κανένας φόρος για το σπίτι της λαϊκής οικογένειας, την αγροικία, την παραθεριστική κατοικία. Να καταργηθούν όλα τα χαράτσια και οι φόροι για τη φτωχολογιά.
Να μειωθούν άμεσα, όπως προβλέπει η πρόταση νόμου του ΚΚΕ για τους πλειστηριασμούς και τους φόρους, όλα τα χρέη των λαϊκών οικογενειών, είτε αφορούν στεγαστικά, καταναλωτικά δάνεια ή κάρτες.
Να σταματήσει η κοροϊδία με το ηλεκτρικό ρεύμα και τη θέρμανση. Αμεση ανακούφιση στα λαϊκά νοικοκυριά μπορεί να δώσει μόνο η δραστική μείωση των τιμολογίων της ΔΕΗ, η μείωση για άνεργους, χαμηλόμισθους, χαμηλοσυνταξιούχους, η κατάργηση όλων των φόρων και των χαρατσιών στα τιμολόγια καθώς και η απαγόρευση της διακοπής της παροχής ηλεκτρικού ρεύματος και η επανασύνδεσή της στις λαϊκές οικογένειες που δεν μπορούν να πληρώσουν, όπως απαιτεί το ΚΚΕ με τροπολογία που κατέθεσε στη Βουλή.
Να καταργηθούν οι φόροι στο πετρέλαιο θέρμανσης, προκειμένου ο λαός να μην παγώνει.
Να απαλλαγούν οι άνεργοι από φόρους, χαράτσια, οφειλές, χρέη, από τα πανάκριβα εισιτήρια στις αστικές και υπεραστικές συγκοινωνίες, από πληρωμές σε νοσοκομειακές μονάδες, έστω κι αν είναι ανασφάλιστοι και τόσα άλλα που προβλέπουν οι προτάσεις νόμου που κατέθεσε στη Βουλή το ΚΚΕ.
Να μη μείνει κανένας μόνος του σε αυτήν την κρίση, σε αυτήν τη λαίλαπα.
Το ΚΚΕ είναι εγγύηση για την ενίσχυση της Λαϊκής Συμμαχίας που θα αγκαλιάσει τη λαϊκή πλειοψηφία που είναι εργάτες, άνεργοι αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες, νέοι και γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων, που θα ανοίγει το δρόμο για την οικονομία προς όφελος του λαού, με το λαό στην εξουσία.

Δίνουμε την εκλογική μάχη ενιαία

Για όλους αυτούς τους λόγους, έχει πρωταρχική σημασία στη δύσκολη διπλή εκλογική μάχη αυτή των ευρωεκλογών και των εκλογών για τη δημοτική και περιφερειακή διοίκηση, τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ να βγουν ενισχυμένα, ισχυρά!
Μια μάχη που θα τη δώσουμε ενιαία, σαν ένας άνθρωπος, χέρι - χέρι, όλοι μαζί, από όποια θέση ταχθούμε ο καθένας. Γιατί ενιαία είναι η αντιλαϊκή πολιτική που διαπερνά όλους τους μηχανισμούς από το Ευρωκοινοβούλιο μέχρι τους δήμους και τις περιφέρειες.
Το ΚΚΕ θα βρεθεί στην πρώτη γραμμή της πάλης για την πλήρη κρατική χρηματοδότηση που να καλύπτει το σύνολο των αναγκών των περιφερειών και των δήμων, στηρίζοντας τις προτάσεις των συνδυασμών της «Λαϊκής Συσπείρωσης», με σήμα κατατεθέν το γαρύφαλλο του αγώνα μας.
Για να μη συρρικνωθούν και καταργηθούν δομές και υπηρεσίες, όπως παιδικοί σταθμοί, ΚΑΠΗ, αθλητικά, πολιτιστικά κέντρα, κέντρα πρόληψης, μονάδες απεξάρτησης, αλλά αντίθετα να ενισχυθούν και να διευρυνθούν.
Θα παλέψουμε για δραστική μείωση, με στόχο την κατάργηση των ανταποδοτικών τελών. Αξιοποίηση των όποιων κοινοτικών κονδυλίων χορηγούνται σήμερα για σύγχρονες κτιριακές κοινωνικές εγκαταστάσεις, που να καλύπτουν όλο το φάσμα των προνοιακών, λαϊκών πολιτιστικών, αθλητικών αναγκών.
Απευθυνόμαστε σε όσους μπορούν σήμερα να καταλάβουν καλύτερα ότι ο λαός μας είναι αυτός που ζημιώθηκε από τη μείωση της εκλογικής δύναμης του ΚΚΕ τον Ιούνη του 2012, ότι ο λαός μας πληρώνει ακριβά τη στήριξη που πρόσφερε στα κόμματα του κεφαλαίου και του ευρωμονόδρομου.
Απευθυνόμαστε σε όλους αυτούς που τώρα έχουν την πείρα για να μην επιτρέψουν να τους ξεγελάσουν για μια ακόμα φορά με τα διλήμματα, τη λογική του «μικρότερου κακού», που τελικά κάθε φορά γίνεται σκαλοπάτι για το μεγαλύτερο κακό.
Απευθυνόμαστε σε όλους αυτούς που τώρα ξέρουν ότι τα προηγούμενα χρόνια η ΕΕ έπαιρνε αντιλαϊκές αποφάσεις που υπέγραψαν όλες οι κυβερνήσεις των κρατών-μελών, κεντροδεξιές ή κεντροαριστερές, με τη συμμετοχή και κομμάτων που ανήκουν στο «Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς», όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ισχυρό ΚΚΕ σημαίνει τιμωρία όλων όσοι με ψέματα και τρομοκρατία προσπαθούν να πείσουν ότι μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή ανάπτυξη για τον ελληνικό λαό και τους άλλους λαούς της Ευρώπης μέσα στην ΕΕ.

Μετά την κωλοτούμπα Σταθάκη, τα ταχυδακτυλουργικά του Στάθη

Μετά την κωλοτούμπα Σταθάκη, τα ταχυδακτυλουργικά του Στάθη

Ο,τι και να γράψει ο Στάθης δεν ξαφνιάζει. Με το χτεσινό του πόνημα στο enikos.gr επιχείρησε να μετατρέψει τη νέα κωλοτούμπα του ΣΥΡΙΖΑ σε επιχείρημα υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ και εναντίον του ΚΚΕ!

Αναφερόμαστε, φυσικά, στις δηλώσεις Σταθάκη περί χρέους και 5% επάχθειας.
Με αφορμή, λοιπόν, τον Σταθάκη γράφει ο Στάθης: «Ομως, ουδέν κακόν αμιγές καλού. Ο σ. Σταθάκης ... ενίσχυσε και το 5% του ποσοστού του ΚΚΕ. Δεν θα έλεγα ότι έδωσε το φιλί της ζωής στα επιχειρήματα Κουτσούμπα εναντίον της αξιοπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όσο να 'ναι ενίσχυσε τις αμφιβολίες για αυτήν την αξιοπιστία κάποιων εξ εκείνων των αριστερών που αμφιταλαντεύονται ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ ... Ακόμα κι αν τοποθετήσεις όπως αυτή του σ. Σταθάκη ενισχύουν το ΚΚΕ, μια τέτοια πίεση απ' τα αριστερά του ο ΣΥΡΙΖΑ τη χρειάζεται. Μάλιστα, αν αυτή η πίεση ήταν σε συμπαράταξη των δύο δυνάμεων καθώς και άλλων δυνάμεων της Αριστεράς, θα ήταν ευχής έργο για τον λαό και συμφορά για τους διαπλεκομενοδιεφθαρμένους Δυνατούς. Πού όμως τέτοια τύχη; Αλλά ακόμα κι έτσι, ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται αυτήν την πίεση απ' τ' αριστερά του, έστω την όχι κατά συμπαράταξιν, αλλά την κατ' αντίθεσιν. Αρκεί αυτή η αντίθεση να μη συμπίπτει με τη δεξιά, ούτε να "βγαίνει απ' τα δεξιά", όπως όταν ισχυρίζεται ότι τίποτα δεν μπορεί να γίνει, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σκορπά αυταπάτες ... Διότι έτσι ο λαός απογοητεύεται ...
Παραλογισμοί που οδηγούν στα έσχατα, όπως όταν ορισμένοι κατηγορούν τον λαό γιατί εγκαταλείπει ποταμηδόν τον δικομματικό μονοκομματισμό κι έρχεται στην Αριστερά, χωρίς να πηγαίνει αριστερότερα. Συμπαθάτε με, σύντροφοι, αλλά τίποτα δεξιότερο απ' αυτήν την κριτική. Εν πρώτοις τίποτα δεν εμποδίζει τον λαό να πάει αύριο αριστερότερα ... και δεύτερον: γιατί αύριο κι όχι σήμερα; Αύριο θα είναι αργά για όσα πρέπει να σωθούν τώρα. Και, τέλος, η διαδικασία για να αναταχθεί το παρόν, μάλιστα απ' τον ίδιο τον λαό, είναι ακριβώς εκείνη που θα τον μάθει να έχει το αύριο στα χέρια του...».

Ο Στάθης περιέγραψε πολύ καλά - ξέρει αυτός - πώς θα ήθελε η αστική τάξη να είναι το ΚΚΕ:

Να μπορεί να ασκεί κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ μόνο ως αριστερή συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, όχι απαραίτητα εντός αλλά ακόμα και εκτός ΣΥΡΙΖΑ. Θα ήταν λέει ευχής έργο το ΚΚΕ να αναμηρυκάζει τη «ΣΥΡΙΖΑίικη διαχείριση» με «ΚΚΕδικη προφορά» έτσι βλέπετε θα χειραγωγείται καλύτερα ο λαός. Να συμπληρώνει «αριστερότερα» του Λαφαζάνη τις απόχες ώστε να μη δραπετεύει στο ριζοσπαστισμό ούτε μία συνείδηση εργάτη, αγρότη, νέου...
Μάλιστα, ο Στάθης κουνάει το δάχτυλο στο ΚΚΕ, «να προσέχει» την κριτική που ασκεί στον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί κριτική του ασκεί και η δεξιά, άρα το «ΚΚΕ ταυτίζεται με τη δεξιά» - ράβδος εν γωνία άρα βρέχει ή πας μη ΣΥΡΙΖΑ βάρβαρος - και ο λαός απογοητεύεται. Γνωστά άλλωστε αυτά από το ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του 1980...
Ενα ΚΚΕ σκιά του εαυτού του. Ευτυχώς δεν είναι όμως έτσι...

Το ΚΚΕ έχει υποχρέωση να ασκεί όχι κριτική αλλά να πολεμάει κάθε δύναμη αστικής διαχείρισης όπως ο ΣΥΡΙΖΑ. Πολύ περισσότερο όταν αυτή η δύναμη προέρχεται από αποστάτες του κομμουνιστικού κινήματος και πλασάρει τη γραμμή διαχείρισης του καπιταλισμού ως φιλολαϊκή. Οταν, δηλαδή, πρόκειται για δυνάμεις που υπόσχονται στο σύστημα: «Εμπιστευτείτε μας, εμείς θα διαχειριστούμε καλύτερα την κρίση, θα στηρίξουμε την καπιταλιστική ανάκαμψη αλλά θα μπορέσουμε καλύτερα από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ να χειραγωγήσουμε να στρατεύσουμε τους εργαζόμενους στην πολιτική του κεφαλαίου».

Η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ δεν είναι μια «στάση» πιο πέρα «αριστερότερα» στον ίδιο δρόμο με τον ΣΥΡΙΖΑ. Δε βρίσκεται στο δρόμο της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Αλλά είναι αφετηρία για τον αντίθετο ακριβώς δρόμο, της ανάπτυξης υπέρ του λαού, που προϋποθέτει την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, τη διαγραφή όλου του χρέους, την αποδέσμευση από την ΕΕ με το λαό στην εξουσία.

Δούλοι στον 21ο αιώνα οι εργαζόμενοι σε προγράμματα «Κοινωφελούς Εργασίας»

Δούλοι στον 21ο αιώνα οι εργαζόμενοι σε προγράμματα «Κοινωφελούς Εργασίας»

Διασφάλιση εργασίας με πλήρη δικαιώματα ζήτησαν οι εκλεγμένοι σύμβουλοι του ΚΚΕ

Με τις απαράδεκτες εργασιακές σχέσεις των εργαζομένων 5μηνης απασχόλησης που δουλεύουν στην Περιφέρεια Αττικής μέσω των προγραμμάτων Κοινωφελούς Εργασίας, ασχολήθηκε προχτές το Περιφερειακό Συμβούλιο.
Το θέμα έφεραν προς συζήτηση οι εκλεγμένοι σύμβουλοι του ΚΚΕ με το ψηφοδέλτιο της «Λαϊκής Συσπείρωσης», τονίζοντας πως οι περισσότεροι εργαζόμενοι χρησιμοποιούνται για να καλύπτουν κενά των διαθεσιμοτήτων σε εκπαίδευση, ασφαλιστικά ταμεία, φύλαξη σχολείων αποδεικνύοντας πως οι διαθεσιμότητες και οι απολύσεις δεν έγιναν γιατί υπήρχε πλεονάζον προσωπικό. Επίσης, επεσήμαναν πως τα προγράμματα αυτά «χρησιμοποιούνται σαν όχημα για να χτυπηθεί η σταθερή εργασία, η δουλειά με συγκροτημένα δικαιώματα, για να μειωθεί η τιμή της εργατικής δύναμης. Ξεκινούν από το δημόσιο τομέα και επεκτείνονται στον ιδιωτικό, για να αυξηθεί η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων».
Κατήγγειλαν, ωστόσο, πως η κυβέρνηση «επιχειρεί να αφαιρέσει από τους εργαζόμενους αυτούς και άλλα βασικά εργασιακά δικαιώματα, όπως να πληρώνονται στο τέλος του μήνα, να έχουν άδεια, ασθένεια από την πρώτη μέρα, να εργάζονται με τις απαραίτητες συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας. Κυβέρνηση, εργοδοσία, στελέχη του ΟΑΕΔ έφτασαν στο σημείο να απειλούν τους εργαζόμενους ότι δεν έχουν το δικαίωμα στην απεργία, στην οργάνωση του αγώνα για την ίδια τους τη ζωή». Μάλιστα, όπως υπογράμμισαν, η Περιφέρεια Αττικής, προωθώντας τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, «αξιοποιώντας το κατάπτυστο αυτό αντεργατικό πλαίσιο, έφτασε στο σημείο με έγγραφο της Διεύθυνσης Ανθρώπινου Δυναμικού να αφαιρεί το δικαίωμα στην άδεια, στην ασθένεια, στην κύηση, στην επίσημη αργία».
Ετσι, ζήτησαν να σταματήσει η καταπάτηση στοιχειωδών εργατικών δικαιωμάτων (άδεια, άδεια λόγω ασθένειας, κύησης κ.λπ.), να καταβάλλεται κάθε μήνα ο μισθός και όχι στο τέλος του προγράμματος, να έχουν πλήρη ασφαλιστική κάλυψη από την πρώτη μέρα δουλειάς και να τους καταβληθούν τα χρήματα που τους οφείλονται. Παράλληλα, ξεκαθάρισαν πως βρίσκονται δίπλα στους εργαζόμενους και τους κάλεσαν να οργανώσουν τον αγώνα τους για δουλειά με πλήρη μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
Από την πλευρά τους, σύμβουλοι των παρατάξεων που πρόσκεινται στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ έμειναν στην επιφάνεια του προβλήματος, τονίζοντας αφ' ενός πως είναι δίπλα στους εργαζόμενους, αφ' ετέρου όμως είπαν πως για όλα αυτά δεν φταίει η Περιφέρεια Αττικής αλλά το υπουργείο Εργασίας και ο ΟΑΕΔ, αφού είναι δικά του προγράμματα.
Γι' αυτές τις τοποθετήσεις, ο σύμβουλος του ΚΚΕ Γιάννης Μανουσογιαννάκης, είπε πως είναι πρόκληση και ειρωνεία «αυτός που έχει στηρίξει αυτήν την πολιτική, αυτό το σύστημα να λέει ότι φταίει ο διαχειριστής. Είναι φιλότιμη η προσπάθεια να δικαιολογήσετε τα αδικαιολόγητα. Για το ίδιο το πρόγραμμα δε συζητάτε». Σχετικά με το αν είναι νόμιμο να κοπεί στους εργαζόμενους η άδεια, ρώτησε τους συμβούλους: «Δηλαδή αν ήταν νόμιμο, θα το αποδεχόμασταν; Αυτό είναι το θέμα; Οσο για τα όσα "τάζει" ο ΣΥΡΙΖΑ και οι σύμβουλοι της παράταξης με την οποία εκπροσωπείται στο Περιφερειακό Συμβούλιο, ο Γ. Μανουσογιαννάκης είπε πως «αυτό μου θυμίζει προηγούμενα χρόνια, όταν, για παράδειγμα, το ΠΑΣΟΚ ήταν στην αντιπολίτευση. Ελεγε "ψηφίστε εμένα και θα έρθω να σας τα κάνω όλα μέλι γάλα". Το "μέλι γάλα" το τρώτε τώρα. Πριν 5-6 χρόνια διεκδικούσαν το ρόλο του στελέχους στο συγκεκριμένο κόμμα. Τώρα που μπατάρανε τα πράγματα, δεν τον διεκδικούν. Το ρόλο αυτό, τον διεκδικούν τώρα με τον ΣΥΡΙΖΑ. Η ιστορία επαναλαμβάνεται με άλλους πρωταγωνιστές».
Κάλεσε τους εργαζόμενους να βγάλουν τα συμπεράσματά τους, πως «τους δουλεύουν ψιλό γαζί» και να καταλάβουν πως «αν περιμένουν πως θα ψηφίσουν κάποιον σωτήρα, την έχουν "πατήσει". Ξεκαθαρίζουμε ένα πράγμα. Σωτήρες δεν υπάρχουν. Οι ίδιοι να οργανώσουν την πάλη τους και μέσα από τα σπλάχνα τους να βγάλουν τους εκπροσώπους τους, αυτούς που θα επιλέξουν οι ίδιοι και που θα δώσουν λύση στα προβλήματα».
Τέλος, οι σύμβουλοι του ΚΚΕ έφεραν στο Περιφερειακό Συμβούλιο τα προβλήματα που προέκυψαν από την καθίζηση εδάφους στο Μεσαγρό Αίγινας στα τέλη του περασμένου Δεκέμβρη. Οπως τόνισαν, τόσο ο δρόμος όσο και σπίτια της περιοχής υπέστησαν ρωγμές μετά από βλάβη στο κεντρικό δίκτυο ύδρευσης καθώς η δεξαμενή που κατασκευάστηκε πριν από 55 χρόνια, είναι κακοσυντηρημένη και σε άθλια κατάσταση. Ζήτησαν να αποζημιωθούν άμεσα οι κάτοικοι για τις ζημιές που υπέστησαν τα σπίτια τους, να γίνει στατικός έλεγχος για την καταλληλότητα των σπιτιών της περιοχή και να ανακατασκευαστεί ή να γίνει σε άλλο μέρος η δεξαμενή και το δίκτυο με χρηματοδότηση από την Περιφέρεια.

    

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

25/1/2014

 -- Δούλοι στον 21ο αιώνα οι εργαζόμενοι σε προγράμματα «Κοινωφελούς Εργασίας»

21/1/2014

 -- Δράση με επίκεντρο την «κοινωφελή εργασία»

31/10/2013

 -- Τσακίζει δικαιώματα με όπλο τους ανέργους

16/11/2012

 -- Ολοι έχουν δικαίωμα στη δουλειά!

3/11/2012

 -- Δε συζητά καν για δικαιώματα των εργαζομένων

Σελίδα 15