Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ ψήφισαν περίπου το 50% των άρθρων του νομοσχεδίου

 

Αν οι αριθμοί λένε την αλήθεια, τότε η κυβέρνηση και ο Κωστής Χατζηδάκης έχουν λόγους να χαμογελούν μετά την ολοκλήρωση της ονομαστικής ψηφοφορίας για το εργασιακό νομοσχέδιο.

Κι αυτό γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ και το Kίνημα Aλλαγής ψήφισαν περίπου το 50% των άρθρων του νομοσχεδίου το οποίο είχαν χαρακτηρίσει με πύρινες ομιλίες αντιδραστικό, νεοφιλελεύθερο, μεσαιωνικό, ολετήρα και είχαν ζητήσει την απόσυρσή του.

Πιο αναλυτικά από τα 128 άρθρα του νομοσχεδίου ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε "ναι" σε 56 άρθρα, "όχι" σε 56 και παρών σε 17 άρθρα. Από την πλευρά τους οι βουλευτές του ΚΙΝΑΛ ψήφισαν "ναι" σε 74 άρθρα του νομοσχεδίου, το ΚΚΕ καταψήφισε τόσο επί της αρχής όσο και επί του συνόλου των άρθρων το νομοσχέδιο, το ΜέΡΑ 25 του Γιάννη Βαρουφάκη υπερψήφισε έξι άρθρα, ενώ η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου έδωσε θετική ψήφο σε 21 άρθρα.

Πάντως τη θετική ψήφο που έδωσαν ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ σε 56 και πλέον άρθρα που συγκέντρωσαν πάνω από 250 ψήφους, την ερμήνευσαν ως υπερψήφιση διεθνών οδηγιών για την εργασιακή ασφάλεια και την αντιμετώπιση της βίας στους χώρους δουλειάς.

Επί της αρχής το νομοσχέδιο ψηφίστηκε από τους 158 βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, ενώ 42 άρθρα από τα 128 εγκρίθηκαν μόνο με την κυβερνητική πλειοψηφία.

Τα προκλητικά "παρών" του ΣΥΡΙΖΑ

Η θετική ψήφος που έδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ σε 56 άρθρα αλλά και τα "όχι" και τα "παρών" στα υπόλοιπα άρθρα προκάλεσαν την αντίδραση του Κωστή Χατζηδάκη και του Υπουργείου Εργασίας, καθώς σε
ανακοίνωση γίνεται λόγος για "πολιτική υποκρισία" και "ρεσιτάλ πολιτικής τρικυμίας".

Συγκεκριμένα το Υπουργείο Εργασίας αναφέρει ότι "ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα στην πολιτική του σύγχυση καταψήφισε το άρθρο 55 που κατοχυρώνει το 8ωρο.

Ακόμα ότι καταψήφισε τις διατάξεις της Επιθεώρησης Εργασίας, περιλαμβανομένων των άρθρων 122 και 123 που προβλέπουν ευκολότερη διαδικασία επιβολής κυρώσεων και
έκδοση διαταγής πληρωμής, ενώ:

• Ψήφισε ΠΑΡΩΝ στο άρθρο 14 που προβλέπει τη δυνατότητα να διεκδικεί, σε περίπτωση βίας ή παρενόχλησης, τα δικαιώματά του μέσω της συνδικαλιστικής τους οργάνωσης.
• Ψήφισε ΠΑΡΩΝ στο άρθρο 31 που ορίζει τα νέα "ευέλικτα" ωράρια, μολονότι προέρχεται από την Οδηγία 1158/2019 που οι ίδιοι υπέγραψαν.
• Ψήφισε ΠΑΡΩΝ στα άρθρο 37 και 45 που ορίζουν την άδεια φροντίδας τέκνου και την άδεια για μονογονεϊκές οικογένειες.
• Ψήφισε ΠΑΡΩΝ στο άρθρο 56 που περιορίζει τη δυνατότητα των εργοδοτών να καταστρατηγούν το διάλειμμα για να επεκτείνουν αυθαίρετα το ωράριο των εργαζομένων.
• Ψήφισε ΠΑΡΩΝ στο άρθρο 70 που προβλέπει τη δυνατότητατων παρόχων υπηρεσιών delivery να συνδικαλίζονται.
• Ψήφισε ΠΑΡΩΝ στο άρθρο 85 που απαγορεύει τη χρηματοδότηση συνδικαλιστικών οργανώσεων από τους εργοδότες και πολιτικά κόμματα".

Μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου ο κ. Χατζηδάκης σε δηλώσεις του έξω από τη Βουλή έκανε λόγο για αποκαλυπτήρια του ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή ότι 56 άρθρα του νομοσχεδίου συγκέντρωσαν πάνω από 200 θετικές ψήφους:

"Η ονομαστική ψηφοφορία που προκαλέσαμε, έκανε τα αποκαλυπτήρια της αντιπολίτευσης και ιδιαίτερα του ΣΥΡΙΖΑ. Συγκεκριμένα, ο ΣΥΡΙΖΑ υπερψήφισε σχεδόν τα μισά άρθρα αυτού του "τρισκατάρατου" νομοσχεδίου. Αποκλειστικά από τους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας υπερψηφίστηκαν μόλις 42 από τα 128 άρθρα ενώ τα υπόλοιπα 86 άρθρα υπερψηφίστηκαν και από βουλευτές της αντιπολίτευσης. 56 άρθρα συγκέντρωσαν πάνω
από 200 ψήφους. Υπογραμμίζοντας την πολιτική του σύγχυση, ο ΣΥΡΙΖΑ καταψήφισε το άρθρο 55 που κατοχυρώνει το 8ωρο". 

Πηγή: The toc

Ο γυναικοκτόνος είναι Έλληνας, εντάξει φασιστόμουτρα;

 

Για μία ακόμη φορά, ένα αποτρόπαιο έγκλημα, μια στυγερή δολοφονία που συγκλόνισε ολόκληρη την Ελλάδα, χρησιμοποιήθηκε εργαλειακά από τους γνωστούς – άγνωστους ως όχημα για να εξαπολύσουν το ρατσιστικό τους δηλητήριο και να εκφράσουν το ξενοφοβικό τους μίσος.

Προτού καλά καλά στεγνώσει το αίμα της αδικοχαμένης Καρολάιν, εκείνοι είχαν ήδη βρει και αναγνωρίσει τους δράστες. ΑΛΛΟΔΑΠΟΙ, αυτή ήταν η λέξη γύρω από την οποία ενώθηκαν δημοσιογραφίσκοι της πλάκας, ακροδεξιά «μπουμπούκια» και υπέρμαχοι του τριπτύχου «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια».

Πρόκειται για τους ίδιους τύπους που οργανώνουν συνέδρια για την γονιμότητα και καμώνονται πως νοιάζονται για το δημογραφικό πρόβλημα, αλλά στην πραγματικότητα φοβούνται να κοιτάξουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη για να μην έρθουν αντιμέτωποι με τις ευθύνες τους.

Γιατί όταν δεν πυροδοτούν τα χέρια του δράστη, του προσφέρουν άλλοθι για τα εγκλήματά του, αναπαράγοντας στερεότυπα και προκαταλήψεις για τους «καλούς» Έλληνες και τους «κακούς» μετανάστες ή για τις γυναίκες που «τα θέλουν και τα παθαίνουν» και που δεν «μπορούν να χωρίζουν τους άνδρες τους και να διαλύουν την οικογένειά τους». Για τις γυναίκες που απαγορεύεται να έχουν δικαίωμα στην επιλογή, στον έρωτα και στη ζωή, αλλά γεννιούνται με μία μόνο υποχρέωση: να υπομένουν.

Για τις γυναίκες που δεν μπορούν να φύγουν από μια αρρωστημένη σχέση, επειδή θα στιγματιστούν ως αποτυχημένες. Αν μάλιστα έχουν περάσει τα τριάντα, θα βρεθούν στο κοινωνικό περιθώριο. Γιατί δεν θα προλάβουν να κάνουν παιδιά, οπότε καλύτερα να τεκνοποιήσουν με κάποιον που τις κακοποιεί, αλλά μπορεί να αποδειχθεί καλός πατέρας – έτσι δεν είναι κ. Λοβέρδο; – παρά να αντιμετωπίζονται σε όλη την υπόλοιπη ζωή τους με την ταμπέλα της «μη ολοκληρωμένης» και «λειψής» γυναίκας.

Ένας Έλληνας χριστιανός, με χρήματα και καλή δουλειά, δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει γυναικοκτόνος. Να, όμως, που μπόρεσε. Και δεν είναι ο πρώτος, ούτε θα είναι ο τελευταίος, όσο συνεχίζουμε ως κοινωνία να ανεχόμαστε και να συνηθίζουμε τα τέρατα, για να ικανοποιήσουμε το αφήγημα της ελληνικής ανωτερότητας, του καλού ελληνικού DNA και της «Αγίας» ελληνικής οικογένειας.

«…η Ελλάδα είναι μια κοινωνία που είχε πολλών αιώνων παράδοση στον σεβασμό της ανθρώπινης ζωής. Αυτή η έξαρση που παρουσιάζεται τον τελευταίο καιρό, νομίζω ότι οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην εισροή πληθυσμών που δεν ασπάζονται τις ίδιες αξίες με τον Έλληνα, δεν έχουν την ίδια εκπαίδευση δηλαδή», είχε δηλώσει η πρόεδρος της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδας και αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Άννα Ζαΐρη, με αφορμή τη δολοφονία της Καρολάιν.

Πιστεύουμε ακράδαντα πως οι αξίες δεν έχουν να κάνουν με την εθνικότητα. Ωστόσο, σε μια προσπάθεια να ακολουθήσουμε το συλλογισμό της κα. Ζαΐρη, αν οι αξίες του Έλληνα είναι αυτές, τότε ναι, η εισροή πληθυσμών με διαφορετικές αξίες μπορεί και να αποβεί σωτήρια. Όχι μόνο για τις γυναίκες, αλλά για όλους μας.

ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ και ΦΕΡΕΝΤΖΕΔΕΣ

 

Διατείνονται οι Συριζαίοι (που τους πιάσαν με την γίδα στην πλάτη) ότι το νομοσχέδιο ΕΚΤΡΩΜΑ εχει και κάποιες "φιλοεργατικές " διατάξεις και άρθρα τα οποία ΚΑΙ ΨΗΦΙΣΑΝ ακριβώς  γι αυτό ...που είναι "φιλοεργατικά".Και αντι να ψάξουν τρύπα να κρυφτούν εγκαλούν και κατακεραυνώνουν το ...ΚΚΕ που ήταν κάθετα αντίθετο και καταψήφισε στο σύνολο του ΕΚΤΡΩΜΑ .

Εχουν απύθμενο θράσος !!!

Μάλιστα παραθέτουν και κόπιες απο τους τίτλους κάποιων άρθρων στο διαδίκτυο σαν άλλοθι για το ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΟΥΣ .Ετσι όμως το κάνουν ακόμα χειρότερο γιατί αποδεικνύονται και ΑΣΧΕΤΟΙ απο την πραγματική αγορά εργασίας και το τι συμβαίνει σ αυτήν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ .

Γιατί κάνουν πως δεν ξέρουν οτι κανείς εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα δεν θα τολμήσει ποτέ να  απαιτήσει να γίνουν πράξη οι ευνοικές αυτές διατάξεις, γιατι γνωρίζει καλά οτι αύριο μεθαύριο το αφεντικό θα του την φυλάει σε ανείποπτο χρόνο ,γιατι κανένα αφεντικό δεν κρατάει εναν τοσο ΑΠΑΙΤΗΤΙΚΟ εργαζόμενο στη δούλεψη του ....Κι αυτο το γνωρίζει καλά ο νομοθέτης κι ακριβώς γι αυτό πέταξε μέσα στο νομοθέτημα και κάποια άρθρα θεωρητικά  φιλοεργατικά για "λαγούς" και σαν κράχτες ....για να το κάνει πιο εύπεπτο στο πόπολο !!! 

Αυτά λοιπόν είναι τα φούμαρα που πουλάει ο ΣΥΡΙΖΑ στο λαο οτι και καλά θα καταργήσει το ΕΚΤΡΩΜΑ οταν γίνει κυβέρνηση !! Εξ άλλου δεν είμαστε μακρυά πολύ απο τα δικά του πεπραγμένα  σαν κυβέρνηση .Τοτε που επέβαλε στους μηχανοδηγούς του ΟΣΕ 9ημερη εργασία και στους νοσοκομειακούς γιατρούς 12ωρο .

Τοτε που καταργούσε την Κυριακάτικη αργία 

Κι όπως πολύ εύστοχα απάντησε κάποιος σε ενα Συριζαίο που τα έλεγε  αυτά :"Οταν σου φέρνουν ένα πιάτο που έχει μέσα ως κύριο υλικό σκατά 

και έχει και μερικές ελιές, μανιτάρια και πιπεριές, εσύ πιάνεις 

και τρως τις πιπεριές, τα μανιτάρια και τις ελιές, παρότι είναι μέσα στα σκατά? 

ΔΙΟΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΣΟΥ"

                                                  

                     ΑΣ  ΑΦΗΣΟΥΝ ΛΟΙΠΟΝ ΤΑ ΤΕΡΤΙΠΙΑ 

                                Ο ΛΑΟΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕ 

                ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΑΝΕ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ και ΑΠΛΑ ΨΑΧΝΟΥΝ ΦΥΛΛΟ ΣΥΚΗΣ 

Αναρτήθηκε από ΛΑΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ 

Αρρωστημένα «ευρωπαϊκά κεκτημένα» Εκτός από τις γελοιότητες ότι με τον νόμο για τη διευθέτηση οι εργαζόμενοι θα «αποφασίζουν» πότε και πόσο θέλουν να δουλέψουν, θα είναι «ελεύθεροι» να πάνε για ελιές και ταξίδια αναψυχής, υπάρχουν και τα αρρωστημένα επιχειρήματα της κυβέρνησης. Οπως αυτό που ξεστόμισε ο βουλευτής της ΝΔ Κ. Κυρανάκης στη Βουλή: Η κυβέρνηση της ΝΔ δίνει «επιτέλους» δυνατότητα σε κάποιον που έχει «θέμα υγείας» να «δουλέψει περισσότερο ένα χρονικό διάστημα και λιγότερο ένα άλλο»! Δεν ανήκει όμως όλη η «δόξα» στον Κυρανάκη. Πρόκειται για αυτές ακριβώς τις «βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές», για τα περιβόητα «ευρωπαϊκά κεκτημένα» που δοξάζει τόσο η κυβέρνηση της ΝΔ, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα, ο τελευταίος ως κυβέρνηση όχι μόνο εφάρμοσε μέρη της ευρωπαϊκής Οδηγίας για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και νόμους προηγούμενων κυβερνήσεων, όχι μόνο «φύτεψε» στην Ελλάδα τη «διευθέτηση» και με «ατομική συμφωνία» (νόμος 4498/2017) για το ωράριο των νοσοκομειακών γιατρών και θέσπισε τις 32 Κυριακές το χρόνο δουλειά στο Εμπόριο, αλλά χειροκροτούσε και αντίστοιχες ΣΣΕ σε ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Γερμανία. * * * Αξίζει να θυμηθεί κανείς τη ΣΣΕ που υπέγραψε το 2018 το συνδικάτο Μετάλλου - Ηλεκτρονικής (IG Metall) για εκατομμύρια εργαζόμενους στη Γερμανία, πανηγυρίζοντας για τον «αυτοπροσδιορισμό του ωραρίου εργασίας» και λέγοντας πως «η ευελιξία δεν είναι πια προνόμιο μόνο του εργοδότη»! Αυτή η ΣΣΕ είχε κάνει μεγάλο «ντόρο» στην Ελλάδα. Τότε πανηγύριζαν - εκτός από τους γερμανικούς επιχειρηματικούς ομίλους και τη γερμανική κυβέρνηση - η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και σύσσωμος ο αστικός Τύπος («Καθημερινή» κ.ά.). Οι εργαζόμενοι που αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα υγείας, που έχουν μικρά παιδιά, ή φροντίζουν ηλικιωμένους μπορούν από το 2019 «να μειώσουν το ωράριο εργασίας τους έως και 28 ώρες τη βδομάδα (από 35) για τουλάχιστον 6 και το πολύ έως 24 μήνες», με μείωση των αποδοχών τους, προβλέπει η ΣΣΕ. Ταυτόχρονα, οι εργοδότες θα μπορούν να αυξήσουν το ωράριο εργασίας έως και 40 ώρες τη βδομάδα, για όσους εργαζόμενους το ...επιθυμούν. Επίσης, από το 2020 οι εργαζόμενοι έχουν το ...«δικαίωμα», αντί για ένα επίδομα στο 27,9% ενός μηνιαίου μισθού, να πάρουν 8 μέρες άδεια. * * * Ποια είναι η ουσία της συμφωνίας; Αφού το καπιταλιστικό κράτος μειώνει τις παροχές και τις κοινωνικές δαπάνες για να είναι πιο ανταγωνιστικό και να δίνει περισσότερα στους επιχειρηματικούς ομίλους για επενδύσεις κ.λπ., αφού δεν υπάρχουν επαρκείς και δωρεάν δημόσιες δομές για χρόνια πάσχοντες, μικρά παιδιά, φροντίδα ηλικιωμένων κ.λπ., αυτό το καθήκον και το κόστος το φορτώνονται οι εργαζόμενοι. Εχουν κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας; Αντί για επίδομα, ειδικές άδειες και μειωμένη εργασία - που κοστίζει στο κράτος και τους επιχειρηματίες - θα δουλεύουν λιγότερο, θα πληρώνονται λιγότερο. Εχει κάποιος πρόβλημα υγείας και χρειάζεται 8 μέρες άδεια επιπλέον; Δεν θα πάρει το επίδομα. Εχουν παιδιά και ηλικιωμένους να φροντίσουν; Πάλι καλούνται να ζήσουν με λιγότερα, δουλεύοντας λιγότερες ώρες. Παράλληλα, όσοι απελπισμένοι έχουν ανάγκη περισσότερα λεφτά, θα δουλεύουν έως και 40 ώρες τη βδομάδα (τυπικά) και ας έχουν προβλήματα υγείας, μικρά παιδιά ή άρρωστους ηλικιωμένους... Μάλιστα η ΣΣΕ της IG Metall - πρότυπο εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού στην Ευρώπη - ήρθε σε μια χρονική στιγμή, όπου εκπρόσωποι των γερμανικών επιχειρηματικών ομίλων απαιτούσαν να προετοιμαστεί η αγορά εργασίας και το εργατικό δυναμικό για τις αλλαγές που φέρνει η «νέα τεχνολογική επανάσταση και η ψηφιοποίηση». Λίγους μήνες πριν, στην κυβερνητική συμφωνία που είχαν καταλήξει Χριστιανοδημοκράτες/ Χριστιανοκοινωνιστές και Σοσιαλδημοκράτες, αναφερόταν πως στην εποχή της ψηφιοποίησης είναι κρίσιμη η «συναινετική ευελιξία» των εργαζομένων. Στην ατζέντα παραμένει το πάγιο αίτημα του γερμανικού κεφαλαίου για «τερματισμό της άκαμπτης 8ωρης εργάσιμης μέρας» και η καθιέρωση ενός μέγιστου εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας στις 48 ώρες, όπως και η μείωση των ωρών ανάπαυσης μεταξύ των βαρδιών, από 11 σε 9 ώρες. * * * Πέρα από ...ευρωπαϊκή συνέπεια πρέπει να αναγνωρίσουμε και τον ρεαλισμό της κυβέρνησης ΝΔ: Οταν δουλεύει κανείς σερί επί μέρες 10ωρα, κάποια στιγμή θα πέσει ξερός. Και τότε αντί για αναρρωτική, που κι αυτή κοστίζει στην εργοδοσία, ίσως πάρει τα «ρεπό» που μάζεψε από τη διευθέτηση. Οσο για τον ΣΥΡΙΖΑ... Μπορεί να νομίζει ότι «βολεύεται», λέγοντας πως ο νόμος Χατζηδάκη είναι μια ακόμη «νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία της ΝΔ», μια εξυπηρέτηση σε «ελίτ εργοδοτών - κολλητών» και παριστάνοντας πως «σοκάρεται». Εχει όμως λερωμένη τη φωλιά του με τους νόμους της διευθέτησης και της ευελιξίας που κι ο ίδιος ψήφισε, αλλά κυρίως με την προσήλωση στις «βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές», που όπως δείχνει και το παράδειγμα της Γερμανίας, ανεξάρτητα από κυβέρνηση, καταδικάζουν εκατομμύρια εργαζόμενους σε συνθήκες σύγχρονης σκλαβιάς.

Αρρωστημένα «ευρωπαϊκά κεκτημένα»

Εκτός από τις γελοιότητες ότι με τον νόμο για τη διευθέτηση οι εργαζόμενοι θα «αποφασίζουν» πότε και πόσο θέλουν να δουλέψουν, θα είναι «ελεύθεροι» να πάνε για ελιές και ταξίδια αναψυχής, υπάρχουν και τα αρρωστημένα επιχειρήματα της κυβέρνησης. Οπως αυτό που ξεστόμισε ο βουλευτής της ΝΔ Κ. Κυρανάκης στη Βουλή: Η κυβέρνηση της ΝΔ δίνει «επιτέλους» δυνατότητα σε κάποιον που έχει «θέμα υγείας» να «δουλέψει περισσότερο ένα χρονικό διάστημα και λιγότερο ένα άλλο»!

Δεν ανήκει όμως όλη η «δόξα» στον Κυρανάκη. Πρόκειται για αυτές ακριβώς τις «βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές», για τα περιβόητα «ευρωπαϊκά κεκτημένα» που δοξάζει τόσο η κυβέρνηση της ΝΔ, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα, ο τελευταίος ως κυβέρνηση όχι μόνο εφάρμοσε μέρη της ευρωπαϊκής Οδηγίας για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και νόμους προηγούμενων κυβερνήσεων, όχι μόνο «φύτεψε» στην Ελλάδα τη «διευθέτηση» και με «ατομική συμφωνία» (νόμος 4498/2017) για το ωράριο των νοσοκομειακών γιατρών και θέσπισε τις 32 Κυριακές το χρόνο δουλειά στο Εμπόριο, αλλά χειροκροτούσε και αντίστοιχες ΣΣΕ σε ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Γερμανία.

* * *

Αξίζει να θυμηθεί κανείς τη ΣΣΕ που υπέγραψε το 2018 το συνδικάτο Μετάλλου - Ηλεκτρονικής (IG Metall) για εκατομμύρια εργαζόμενους στη Γερμανία, πανηγυρίζοντας για τον «αυτοπροσδιορισμό του ωραρίου εργασίας» και λέγοντας πως «η ευελιξία δεν είναι πια προνόμιο μόνο του εργοδότη»! Αυτή η ΣΣΕ είχε κάνει μεγάλο «ντόρο» στην Ελλάδα. Τότε πανηγύριζαν - εκτός από τους γερμανικούς επιχειρηματικούς ομίλους και τη γερμανική κυβέρνηση - η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και σύσσωμος ο αστικός Τύπος («Καθημερινή» κ.ά.).

Οι εργαζόμενοι που αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα υγείας, που έχουν μικρά παιδιά, ή φροντίζουν ηλικιωμένους μπορούν από το 2019 «να μειώσουν το ωράριο εργασίας τους έως και 28 ώρες τη βδομάδα (από 35) για τουλάχιστον 6 και το πολύ έως 24 μήνες», με μείωση των αποδοχών τους, προβλέπει η ΣΣΕ. Ταυτόχρονα, οι εργοδότες θα μπορούν να αυξήσουν το ωράριο εργασίας έως και 40 ώρες τη βδομάδα, για όσους εργαζόμενους το ...επιθυμούν. Επίσης, από το 2020 οι εργαζόμενοι έχουν το ...«δικαίωμα», αντί για ένα επίδομα στο 27,9% ενός μηνιαίου μισθού, να πάρουν 8 μέρες άδεια.

* * *

Ποια είναι η ουσία της συμφωνίας; Αφού το καπιταλιστικό κράτος μειώνει τις παροχές και τις κοινωνικές δαπάνες για να είναι πιο ανταγωνιστικό και να δίνει περισσότερα στους επιχειρηματικούς ομίλους για επενδύσεις κ.λπ., αφού δεν υπάρχουν επαρκείς και δωρεάν δημόσιες δομές για χρόνια πάσχοντες, μικρά παιδιά, φροντίδα ηλικιωμένων κ.λπ., αυτό το καθήκον και το κόστος το φορτώνονται οι εργαζόμενοι. Εχουν κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας; Αντί για επίδομα, ειδικές άδειες και μειωμένη εργασία - που κοστίζει στο κράτος και τους επιχειρηματίες - θα δουλεύουν λιγότερο, θα πληρώνονται λιγότερο. Εχει κάποιος πρόβλημα υγείας και χρειάζεται 8 μέρες άδεια επιπλέον; Δεν θα πάρει το επίδομα. Εχουν παιδιά και ηλικιωμένους να φροντίσουν; Πάλι καλούνται να ζήσουν με λιγότερα, δουλεύοντας λιγότερες ώρες. Παράλληλα, όσοι απελπισμένοι έχουν ανάγκη περισσότερα λεφτά, θα δουλεύουν έως και 40 ώρες τη βδομάδα (τυπικά) και ας έχουν προβλήματα υγείας, μικρά παιδιά ή άρρωστους ηλικιωμένους...

Μάλιστα η ΣΣΕ της IG Metall - πρότυπο εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού στην Ευρώπη - ήρθε σε μια χρονική στιγμή, όπου εκπρόσωποι των γερμανικών επιχειρηματικών ομίλων απαιτούσαν να προετοιμαστεί η αγορά εργασίας και το εργατικό δυναμικό για τις αλλαγές που φέρνει η «νέα τεχνολογική επανάσταση και η ψηφιοποίηση». Λίγους μήνες πριν, στην κυβερνητική συμφωνία που είχαν καταλήξει Χριστιανοδημοκράτες/ Χριστιανοκοινωνιστές και Σοσιαλδημοκράτες, αναφερόταν πως στην εποχή της ψηφιοποίησης είναι κρίσιμη η «συναινετική ευελιξία» των εργαζομένων. Στην ατζέντα παραμένει το πάγιο αίτημα του γερμανικού κεφαλαίου για «τερματισμό της άκαμπτης 8ωρης εργάσιμης μέρας» και η καθιέρωση ενός μέγιστου εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας στις 48 ώρες, όπως και η μείωση των ωρών ανάπαυσης μεταξύ των βαρδιών, από 11 σε 9 ώρες.

* * *

Πέρα από ...ευρωπαϊκή συνέπεια πρέπει να αναγνωρίσουμε και τον ρεαλισμό της κυβέρνησης ΝΔ: Οταν δουλεύει κανείς σερί επί μέρες 10ωρα, κάποια στιγμή θα πέσει ξερός. Και τότε αντί για αναρρωτική, που κι αυτή κοστίζει στην εργοδοσία, ίσως πάρει τα «ρεπό» που μάζεψε από τη διευθέτηση.

Οσο για τον ΣΥΡΙΖΑ... Μπορεί να νομίζει ότι «βολεύεται», λέγοντας πως ο νόμος Χατζηδάκη είναι μια ακόμη «νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία της ΝΔ», μια εξυπηρέτηση σε «ελίτ εργοδοτών - κολλητών» και παριστάνοντας πως «σοκάρεται». Εχει όμως λερωμένη τη φωλιά του με τους νόμους της διευθέτησης και της ευελιξίας που κι ο ίδιος ψήφισε, αλλά κυρίως με την προσήλωση στις «βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές», που όπως δείχνει και το παράδειγμα της Γερμανίας, ανεξάρτητα από κυβέρνηση, καταδικάζουν εκατομμύρια εργαζόμενους σε συνθήκες σύγχρονης σκλαβιάς.

Εκτός από τις γελοιότητες ότι με τον νόμο για τη διευθέτηση οι εργαζόμενοι θα «αποφασίζουν» πότε και πόσο θέλουν να δουλέψουν, θα είναι «ελεύθεροι» να πάνε για ελιές και ταξίδια αναψυχής, υπάρχουν και τα αρρωστημένα επιχειρήματα της κυβέρνησης. Οπως αυτό που ξεστόμισε ο βουλευτής της ΝΔ Κ. Κυρανάκης στη Βουλή: Η κυβέρνηση της ΝΔ δίνει «επιτέλους» δυνατότητα σε κάποιον που έχει «θέμα υγείας» να «δουλέψει περισσότερο ένα χρονικό διάστημα και λιγότερο ένα άλλο»!

Δεν ανήκει όμως όλη η «δόξα» στον Κυρανάκη. Πρόκειται για αυτές ακριβώς τις «βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές», για τα περιβόητα «ευρωπαϊκά κεκτημένα» που δοξάζει τόσο η κυβέρνηση της ΝΔ, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα, ο τελευταίος ως κυβέρνηση όχι μόνο εφάρμοσε μέρη της ευρωπαϊκής Οδηγίας για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και νόμους προηγούμενων κυβερνήσεων, όχι μόνο «φύτεψε» στην Ελλάδα τη «διευθέτηση» και με «ατομική συμφωνία» (νόμος 4498/2017) για το ωράριο των νοσοκομειακών γιατρών και θέσπισε τις 32 Κυριακές το χρόνο δουλειά στο Εμπόριο, αλλά χειροκροτούσε και αντίστοιχες ΣΣΕ σε ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Γερμανία.

* * *

Αξίζει να θυμηθεί κανείς τη ΣΣΕ που υπέγραψε το 2018 το συνδικάτο Μετάλλου - Ηλεκτρονικής (IG Metall) για εκατομμύρια εργαζόμενους στη Γερμανία, πανηγυρίζοντας για τον «αυτοπροσδιορισμό του ωραρίου εργασίας» και λέγοντας πως «η ευελιξία δεν είναι πια προνόμιο μόνο του εργοδότη»! Αυτή η ΣΣΕ είχε κάνει μεγάλο «ντόρο» στην Ελλάδα. Τότε πανηγύριζαν - εκτός από τους γερμανικούς επιχειρηματικούς ομίλους και τη γερμανική κυβέρνηση - η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και σύσσωμος ο αστικός Τύπος («Καθημερινή» κ.ά.).

Οι εργαζόμενοι που αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα υγείας, που έχουν μικρά παιδιά, ή φροντίζουν ηλικιωμένους μπορούν από το 2019 «να μειώσουν το ωράριο εργασίας τους έως και 28 ώρες τη βδομάδα (από 35) για τουλάχιστον 6 και το πολύ έως 24 μήνες», με μείωση των αποδοχών τους, προβλέπει η ΣΣΕ. Ταυτόχρονα, οι εργοδότες θα μπορούν να αυξήσουν το ωράριο εργασίας έως και 40 ώρες τη βδομάδα, για όσους εργαζόμενους το ...επιθυμούν. Επίσης, από το 2020 οι εργαζόμενοι έχουν το ...«δικαίωμα», αντί για ένα επίδομα στο 27,9% ενός μηνιαίου μισθού, να πάρουν 8 μέρες άδεια.

* * *

Ποια είναι η ουσία της συμφωνίας; Αφού το καπιταλιστικό κράτος μειώνει τις παροχές και τις κοινωνικές δαπάνες για να είναι πιο ανταγωνιστικό και να δίνει περισσότερα στους επιχειρηματικούς ομίλους για επενδύσεις κ.λπ., αφού δεν υπάρχουν επαρκείς και δωρεάν δημόσιες δομές για χρόνια πάσχοντες, μικρά παιδιά, φροντίδα ηλικιωμένων κ.λπ., αυτό το καθήκον και το κόστος το φορτώνονται οι εργαζόμενοι. Εχουν κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας; Αντί για επίδομα, ειδικές άδειες και μειωμένη εργασία - που κοστίζει στο κράτος και τους επιχειρηματίες - θα δουλεύουν λιγότερο, θα πληρώνονται λιγότερο. Εχει κάποιος πρόβλημα υγείας και χρειάζεται 8 μέρες άδεια επιπλέον; Δεν θα πάρει το επίδομα. Εχουν παιδιά και ηλικιωμένους να φροντίσουν; Πάλι καλούνται να ζήσουν με λιγότερα, δουλεύοντας λιγότερες ώρες. Παράλληλα, όσοι απελπισμένοι έχουν ανάγκη περισσότερα λεφτά, θα δουλεύουν έως και 40 ώρες τη βδομάδα (τυπικά) και ας έχουν προβλήματα υγείας, μικρά παιδιά ή άρρωστους ηλικιωμένους...

Μάλιστα η ΣΣΕ της IG Metall - πρότυπο εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού στην Ευρώπη - ήρθε σε μια χρονική στιγμή, όπου εκπρόσωποι των γερμανικών επιχειρηματικών ομίλων απαιτούσαν να προετοιμαστεί η αγορά εργασίας και το εργατικό δυναμικό για τις αλλαγές που φέρνει η «νέα τεχνολογική επανάσταση και η ψηφιοποίηση». Λίγους μήνες πριν, στην κυβερνητική συμφωνία που είχαν καταλήξει Χριστιανοδημοκράτες/ Χριστιανοκοινωνιστές και Σοσιαλδημοκράτες, αναφερόταν πως στην εποχή της ψηφιοποίησης είναι κρίσιμη η «συναινετική ευελιξία» των εργαζομένων. Στην ατζέντα παραμένει το πάγιο αίτημα του γερμανικού κεφαλαίου για «τερματισμό της άκαμπτης 8ωρης εργάσιμης μέρας» και η καθιέρωση ενός μέγιστου εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας στις 48 ώρες, όπως και η μείωση των ωρών ανάπαυσης μεταξύ των βαρδιών, από 11 σε 9 ώρες.

* * *

Πέρα από ...ευρωπαϊκή συνέπεια πρέπει να αναγνωρίσουμε και τον ρεαλισμό της κυβέρνησης ΝΔ: Οταν δουλεύει κανείς σερί επί μέρες 10ωρα, κάποια στιγμή θα πέσει ξερός. Και τότε αντί για αναρρωτική, που κι αυτή κοστίζει στην εργοδοσία, ίσως πάρει τα «ρεπό» που μάζεψε από τη διευθέτηση.

Οσο για τον ΣΥΡΙΖΑ... Μπορεί να νομίζει ότι «βολεύεται», λέγοντας πως ο νόμος Χατζηδάκη είναι μια ακόμη «νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία της ΝΔ», μια εξυπηρέτηση σε «ελίτ εργοδοτών - κολλητών» και παριστάνοντας πως «σοκάρεται». Εχει όμως λερωμένη τη φωλιά του με τους νόμους της διευθέτησης και της ευελιξίας που κι ο ίδιος ψήφισε, αλλά κυρίως με την προσήλωση στις «βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές», που όπως δείχνει και το παράδειγμα της Γερμανίας, ανεξάρτητα από κυβέρνηση, καταδικάζουν εκατομμύρια εργαζόμενους σε συνθήκες σύγχρονης σκλαβιάς.

Δύο κόσμοι

Τόσο η αντιπαράθεση στη Βουλή για το αντεργατικό νομοσχέδιο όσο και η ταξική αναμέτρηση έξω από τη Βουλή, στους χώρους δουλειάς, στην απεργία, στα συλλαλητήρια και στις άλλες κινητοποιήσεις των συνδικάτων, αποκάλυψαν τους δύο κόσμους που είναι σε διαρκή σύγκρουση.

Από τη μία λοιπόν βρίσκονται: Η κυβέρνηση και οι επιχειρηματικοί όμιλοι με τους αντεργατικούς - αντιλαϊκούς νόμους, όπως το τελευταίο τερατούργημα, κομμένους και ραμμένους στα μέτρα της ανταγωνιστικότητας και αύξησης της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Το ψέμα και η διαστρέβλωση για να εμφανιστεί ως «δικαίωμα» του εργαζόμενου να δουλεύει τζάμπα υπερωρίες, να ξεπατώνεται στη δουλειά και να είναι ακόμα πιο φθηνός και «ευέλικτος», για να παρουσιάζονται ως «σύγχρονα» και «καινοτόμα» τα απολιθώματα που γυρίζουν τους εργαζόμενους δεκαετίες πίσω.

Η προπαγάνδα ξεπλύματος της στρατηγικής του κεφαλαίου από όλα τα αστικά κόμματα και τα επιτελεία τους. Είτε από την κυβέρνηση που παρουσίαζε το νομοσχέδιο σαν «εισιτήριο» στη «νέα εποχή για όλους», είτε από τον ΣΥΡΙΖΑ, που το παρουσίαζε σαν «εξαίρεση» από το «ευρωπαϊκό κεκτημένο», σαν «χατίρι» σε μερικούς επιχειρηματίες. Και όλοι μαζί να χτυπάνε παλαμάκια στο «σούπερ μνημόνιο» - Ταμείο Ανάκαμψης, που έχει ως προαπαιτούμενα νομοσχέδια σαν αυτό που ψηφίστηκε προχτές.

Από την άλλη βρίσκονται οι χιλιάδες εργαζόμενοι που ξέρουν πως όση χρυσόσκονη κι αν βάλουν οι απολογητές του κεφαλαίου στο έκτρωμα, η πραγματικότητα δεν αλλάζει. Ειδικά οι πιο νέοι σε ηλικία, που διαπιστώνουν ότι όσα μέχρι σήμερα βιώνουν σε ένα σωρό κλάδους με τη δουλειά - λάστιχο δεν αποτελούν «εξαίρεση» αλλά κανονικότητα, νομιμοποιούνται και γενικεύονται.

Από τη μία βρίσκονται όσοι μέχρι και την τελευταία στιγμή έριχναν νερό στον μύλο της κυβερνητικής προπαγάνδας, ότι τάχα το νομοσχέδιο έχει και «θετικές πλευρές». Που καλούσαν την εργατική τάξη να κάνει «υπομονή», όπως έκαναν οι εργατοπατέρες της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ, οι οποίοι όχι μόνο βιάζονταν να «χαρτογραφήσουν» τα «φιλεργατικά σημεία» του νομοσχεδίου, αλλά προσπαθούσαν να καθυστερήσουν και τις απεργιακές κινητοποιήσεις, να αποσυντονίσουν το απεργιακό μέτωπο.

Μια προσπάθεια που κορυφώθηκε στην ίδια την ψηφοφορία του νομοσχεδίου, με τον ΣΥΡΙΖΑ να σηκώνει «λευκή σημαία» στη «μητέρα των μαχών» και να ψηφίζει τελικά σχεδόν τα μισά άρθρα του νομοσχεδίου, είτε αυτά αφορούσαν διακηρύξεις κενές περιεχομένου είτε ουσιαστικές πλευρές των αντεργατικών ρυθμίσεων.

Από την άλλη βρίσκονται οι εργαζόμενοι, που έδωσαν μια παλικαρίσια μάχη σε όλους τους κλάδους και τους χώρους δουλειάς, στέλνοντας στα σκουπίδια το νομοσχέδιο από το πρώτο μέχρι το τελευταίο άρθρο. Που με την πολύμηνη κινητοποίηση και την καλή προετοιμασία έκαναν στην άκρη τις τρικλοποδιές, επέβαλαν τις απεργιακές αποφάσεις τους στις 26 Νοέμβρη, στις 6 Μάη και στις 10 Ιούνη, με κορύφωση την προχτεσινή απεργία, εκφράζοντας την καθολική απόρριψη του νομοσχεδίου.

Από τη μία βρίσκονται τα καλοπληρωμένα παπαγαλάκια της κυβέρνησης και της εργοδοσίας, που πέφτοντας πιο χαμηλά κι από τον γνώριμο γι' αυτούς πάτο χυδαιολογούν εδώ και μήνες σε βάρος του εργατικού κινήματος, παρουσιάζουν τις απεργιακές κινητοποιήσεις ως εγκληματικές πράξεις, κηρύττουν ως «αρετή» την παραίτηση από δικαιώματα και κατακτήσεις και ως «ανομία» τη διεκδίκηση των εργαζομένων σύμφωνα με τις ανάγκες τους.

Ολοι εκείνοι που καλούν τους εργαζόμενους να πουν «περασμένα - ξεχασμένα» όσα τους ξήλωσαν οι κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια, και τα οποία αποτελούν βάση για το πρόσφατο αλλά και για τα επόμενα αντεργατικά νομοσχέδια. Οσοι έλεγαν μέχρι και την τελευταία στιγμή στους εργαζόμενους να κάνουν πίσω, είτε γιατί η απεργία θα είναι έτσι κι αλλιώς «αποτυχημένη», είτε γιατί το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να περιμένουν μια κυβερνητική εναλλαγή, όπως έκαναν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, συμπληρώνοντας βέβαια ότι δημιουργούνται «τετελεσμένα» που «δένουν τα χέρια» μιας επόμενης κυβέρνησης.

Από την άλλη βρίσκονται οι επιθετικές διεκδικήσεις εκατοντάδων συνδικαλιστικών οργανώσεων, η απαίτηση να πάει στα τσακίδια όχι μόνο το νομοσχέδιο αλλά και όλο το αντεργατικό νομικό οπλοστάσιο που λύνει τα χέρια της εργοδοσίας, η διεκδίκηση σταθερού και μειωμένου ημερήσιου εργάσιμου χρόνου, Συλλογικών Συμβάσεων, αυξήσεων στους μισθούς κ.ο.κ.

Ο κόσμος τους και ο κόσμος μας, λοιπόν. Το σάπιο «χθες» και τα κηρύγματα στην εργατική τάξη να ζει χειρότερα από τους προγόνους της, ενώ η επιστήμη και η τεχνική κάνουν άλματα. Και το ελπιδοφόρο «αύριο» που μπορεί να γεννηθεί μέσα από τους εργατικούς - λαϊκούς αγώνες. Εκεί που οι κομμουνιστές, οι ριζοσπάστες αγωνιστές καταθέτουν όλες τους τις δυνάμεις, για να ανασυνταχθεί το εργατικό κίνημα και να περάσει στην αντεπίθεση. Γιατί ο κόσμος των αναγκών των εργαζομένων δεν μπορεί να χωρέσει στον «στενό κορσέ» των επιχειρηματικών ομίλων, των