Ας ξαναβάψουμε γαλάζια τη θάλασσα

Φέτος ας αλλάξουμε τουλάχιστον το χρώμα της θάλασσας

Την χρονιά που μας έρχεται, ας αλλάξουμε τουλάχιστον τούτο, ας ξαναβάψουμε γαλάζια τη θάλασσα, να καθρεφτίζει τις ποικίλες αποχρώσεις τ’ ουρανού, απ’ το βαθύ μπλε της νύχτας, το μουντό γκρι της συννεφιάς ως το αχνογάλανο της αυγής. Ας μην την αφήσουμε να ξαναβαφτεί κόκκινη απ’ το αίμα ναυτικών κι επιβατών. Μέρες γιορτής ας μην τις ξαναζήσουμε ως μέρες πένθους κι αγωνίας, σαν αυτές που πέρασαν εκατοντάδες οικογένειες τα τελευταία εικοσιτετράωρα με το ναυάγιο του Norman Atlantic αλλά και με τη περιπέτεια του Blue Sky και εκατοντάδων μεταναστών. Γεγονότα που αποτυπώνουν για άλλη μια φορά το βάρβαρο και σκληρό πρόσωπο του καπιταλισμού.

Χώρα του Ποσειδώνα και του Αη Νικόλα

Η πατρίδα μας χώρα θαλασσινή απ’ την προϊστορία ακόμη, με χιλιόμετρα ακτών, με εκατοντάδες λιμάνια και λιμανάκια με πανέμορφα μικρά και μεγαλύτερα νησιά, γνώρισε τους δρόμους και τους κινδύνους της θάλασσας από τα αρχαία χρόνια. Χώρα του Ποσειδώνα και του Αη Νικόλα, περιγράφει με το έπος της Οδύσσειας τη μεγαλειώδη προσπάθεια του ανθρώπου να κατακτήσει τα πέλαγα. Ο  ελληνικός λαός ανέπτυξε τη Ναυτιλία και τη Ναυπηγική τέχνη από την αρχαιότητα μέχρι και τις μέρες μας. Ο εργαζόμενος λαός των νησιωτικών και παράκτιων περιοχών χρησιμοποίησε τεχνικές και ναυτικά όργανα για να δαμάσει τη θάλασσα και συσσώρευσε γνώση και εμπειρία. Με την εξέλιξη της τεχνολογίας τα πλοία γίνονταν όλο και μεγαλύτερα, γρηγορότερα και πιο ασφαλή.

Η ασφάλεια στη θάλασσα

 Τα προηγούμενα χρόνια κάτω από την πίεση του εργατικού λαϊκού κινήματος, με τους αγώνες των ναυτιλλομένων και όλου του λαού θεσπίστηκαν νόμοι για την ασφάλεια στη θάλασσα. Νόμοι που έχουν σκοπό να εξασφαλίσουν την ασφάλεια των επιβατών και να μειώσουν τους κινδύνους των ναυτικών. Νόμοι που μόνιμα καταπατούν οι εφοπλιστές προσπαθώντας να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο ανθρώπινες ζωές. Τα μέτρα ασφαλείας για τα πλοία είναι δύο ειδών, αυτά που σχετίζονται με την καταλληλότητα του πλοίου να ταξιδεύει (παλαιότητα, συντήρηση, σηματοδότηση, επάρκεια σωστικών μέσων) και εκείνα που έχουν να κάνουν με τον αριθμό και τη σύνθεση του πληρώματος.

Η άρση του καμποτάζ εγκληματική για ναυτικούς και νησιώτες

Οι κάτοικοι των νησιωτικών περιοχών περισσότερο από κάθε άλλον, ενδιαφέρονται για την ασφάλεια της Ακτοπλοΐας. Ένα από τα μέτρα ασφαλείας που αφορά τις θαλάσσιες μεταφορές είναι το καμποτάζ, δηλαδή το αποκλειστικό δικαίωμα κάθε χώρας της εκτέλεσης εσωτερικών μεταφορών από πλοία της ίδιας της χώρας, με ορισμένο αριθμό ντόπιων ναυτικών. Έτσι εξασφαλίζεται κάποιος έλεγχος στα μέτρα ασφαλείας, αλλά και στη σύνθεση του πληρώματος, που πρέπει να μιλάει στην πλειοψηφία του την επίσημη γλώσσα της χώρας, ώστε σε περίπτωση ατυχήματος να μπορεί αποτελεσματικά να καθοδηγήσει τους επιβάτες και να εκκενώσει το πλοίο.
Σήμερα στο όνομα του ανταγωνισμού και του κέρδους, μια σειρά από νόμοι που αφορούσαν την ασφάλεια στη θάλασσα παίρνονται πίσω. Αυτό δεν πρέπει να μας ξενίζει, η ανθρώπινη ζωή στον καπιταλισμό είναι πολύ «φθηνή» και θυσιάζεται στο βωμό του κέρδους.
Με οδηγό λοιπόν τις επιταγές της ΕΕ και τις απαιτήσεις και του ντόπιου εφοπλιστικού κεφαλαίου πραγματοποιήθηκε άρση του καμποτάζ. Με αυτό το τρόπο τίθεται σε κίνδυνο η ασφάλεια των θαλασσίων μεταφορών, είτε αφορούν κρουαζιέρες είτε αφορούν τακτικά δρομολόγια και πορθμεία, επιδεινώνονται οι εργασιακές συνθήκες στα πλοία, πλήττεται η απασχόληση των ελλήνων ναυτικών, και εντείνεται η εκμετάλλευση των αλλοδαπών.


Μια αλήθεια που πληρώνουμε με αίμα
Με τα πρόσφατα ναυτικά ατυχήματα, γίνεται για άλλη μια φορά φανερό ότι όσο κίνητρο της Οικονομίας θα είναι το κέρδος των εφοπλιστών, τόσο δεν θα παίρνονται τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας, τόσο δεν θα υπάρχει η απαραίτητη σε αριθμό και ειδικότητες σύνθεση προσωπικού. Γιατί αυτά κοστίζουν στο εφοπλιστικό κεφάλαιο ντόπιο και ξένο. Η Unione Sindacale di Base (USB – Συνδικάτα Βάσης) της Ιταλίας συνυπογράφει την ανακοίνωση που εξέδωσαν τα ελληνικά ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», που σημειώνουν ανάμεσα σε άλλα: «… το κυνηγητό του κέρδους των εφοπλιστών δε συμβιβάζεται με τη λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων για την προστασία της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα. Όπως έχει αποκαλυφθεί, πίσω από τα τραγικά ναυάγια, πυρκαγιές κ.ά. βρίσκονται σοβαρές παραλείψεις της αξιοπλοΐας των πλοίων, με οδυνηρές συνέπειες για τους επιβάτες και τους ναυτεργάτες …». Αυτές τις μέρες πολλοί ρίχνουν κροκοδείλια δάκρυα, για τα θύματα, είναι οι ίδιοι όμως που κατακεραύνωναν τους ναυτικούς, τα σωματεία τους, το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ που τους συμπαραστεκόταν όταν διεκδικούσαν με κινητοποιήσεις ασφάλεια στη θάλασσα. Για να είναι ασφαλής η Ακτοπλοΐα, για να τηρούνται οι προστατευτικοί νόμοι, για να έχουν δουλειά όχι μόνο οι έλληνες ναυτικοί, αλλά και ολόκληρος ο κλάδος της Ναυπηγικής βιομηχανίας που σήμερα μαραζώνει, ένας τρόπος υπάρχει.
Να δυναμώσει το εργατικό λαϊκό κίνημα. Τα ναυτεργατικά αλλά και τα άλλα εργατικά σωματεία, οι σύλλογοι των ΕΒΕ, των αγροτών, της νεολαίας να μαζικοποιηθούν, να βάλουν στο επίκεντρο της πάλης την προστασία της ανθρώπινης ζωής, την ασφάλεια στις μεταφορές, να βάλουν την σφραγίδα τους στις εξελίξεις για την πιστή εφαρμογή των κανόνων υγιεινής και  ασφάλειας σε όλους τους χώρους εργασίας.
Η κοινωνικοποίηση των μεταφορών, στο πλαίσιο της Λαϊκής Εξουσίας

Η μόνη φιλολαϊκή πολιτική, που θα βγάζει τη χώρα από την κρίση, είναι η πολιτική της ρήξης και της σύγκρουσης με το κεφάλαιο. Αυτοί που τη ζωή μας την θεωρούν φτηνό εμπόρευμα, και ευθύνονται για το φόρο αίματος που πληρώνουμε σε ναυάγια και εργατικά ατυχήματα, για να αυγαταίνουν οι λογαριασμοί τους στην Ελβετία, αυτοί είναι οι μόνοι που περισσεύουν. Ο εργαζόμενος λαός με το εργατικό και λαϊκό κίνημα πρέπει να ανασυντάξει τις δυνάμεις του και ν’ αντεπιτεθεί. Η κοινωνικοποίηση των μεταφορών και των άλλων μονοπωλιακών ομίλων, στο πλαίσιο της Λαϊκής Εξουσίας και Οικονομίας, με αποχώρηση από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, με μονομερή διαγραφή του χρέους, είναι η μόνη αναγκαία και ρεαλιστική λύση.

Ισχυρό όπλο στα χέρια του λαού αποτελεί η οργάνωση του αγώνα, η Κοινωνική Συμμαχία των λαϊκών στρωμάτων, που πρέπει να εκφραστεί και εκλογικά με την υπερψήφιση των ψηφοδελτίων του ΚΚΕ, του μόνου κόμματος που λέει την Αλήθεια, που δεν τάζει «λαγούς και πετραχήλια» που είναι με συνέπεια στην πρώτη γραμμή του αγώνα, και στα λιμάνια και στα εργοστάσια και στα πολυκαταστήματα και στα ξενοδοχεία.            

(  Σκέμπρη Τζένη
Μέλος της Τ.Ε. Κέρκυρας του Κ.Κ.Ε. )

Τι κυβέρνηση θέλουν οι Κομμουνιστές

Προεκλογικός καμβάς

 Προεκλογικός καμβάς

Ουσιαστικά η προεκλογική περίοδος ξεκίνησε αυτό το σαββατοκύριακο, μόλις τρεις εβδομάδες πριν τις 25 γενάρη. Δεν αμφιβάλλω πως σε αυτές τις είκοσι μέρες προλαβαίνουν να γίνουν και να δούμε τα πάντα –συμπεριλαμβανομένου του γκοτζίλα και του σεναρίου του ίντερβιου, με τον κιμ να πατά το κουμπί της καταστροφής. Αλλά ενισχύεται μια γενικότερη αίσθηση πως η νδ (και το πολιτικό σύστημα εν γένει) έχει επιλέξει μια ελεγχόμενη ήττα της, σκεπτόμενη την επόμενη ημέρα (με ντόρα, βορίδη ή όποιον άλλο), χωρίς να οδηγήσει στο αποκορύφωμα την πόλωση. Αυτό θα γίνει κυρίως σε μια πιθανή δεύτερη εκλογική αναμέτρηση, στο καπάκι, που θα μπορούσε να έχει ως κοινό κεντρικό σύνθημα: «θα σας εξαφανίσωμεν», άσχετα αν δε θα το καταφέρουν τελικά. Παράλληλα όμως βλέπω ολοένα περισσότερους να πιστεύουν για διάφορους λόγους πως η ιστορία θα λήξει από την πρώτη κυριακή και θα σχηματιστεί πάση θυσία κυβέρνηση, είτε με το σύριζα αυτοδύναμο, είτε χωρίς –που είναι και το πιθανότερο σενάριο, κατά τη γνώμη μου, αυτή τη στιγμή.

Στη δεξιά –όπως μπαίνουμε- πλευρά του αστικού πολιτικού φάσματος, τα κουκιά είναι μετρημένα κι οι ανακατατάξεις λιγοστές. Οι ανελ χαροπαλεύουν γύρω –και βασικά κάτω- από το όριο του 3%. Η νδ έχει συγκεκριμένο ταβάνι, που δεν είναι ιδιαίτερα υψηλό. Και τα χρυσαύγουλα εμφανίζονται με ψαλιδισμένη δυναμική, αν και ποτέ δεν ξέρεις με τον υπέροχο μέσο ψηφοφόρο. Υπό άλλες συνθήκες, θα μπορούσε να κάνει την έκπληξη ο δούρειος ίππος, που είναι σύμπραξη τζήμερου, χατζημαρκάκη, πειρατών και λοιπών αντιδραστικών δυνάμεων (μόνο ο μάνος που πήγε στο ποτάμι τους ξέφυγε), και κινείται στον ευρύτερο φιλελφασιστικό χώρο. Και θα κολλούσε να λέγεται και «δούρειος γύψος» αλλά ούτως ή άλλως φαίνεται να έχει χάσει μάλλον το τρένο.

Τα πιο ωραία γίνονται όμως στο υπόλοιπο κομμάτι του φάσματος, από κεντροαριστερά και δώθε. Καταρχάς στον χώρο των ποικιλώνυμων γενόσημων πασόκ, που εξακολουθούν να αναπαράγονται σαν αμοιβάδες. Τελευταία απόπειρα το κιδησό του γιωργάκη, που οδήγησε πολλούς να μοιραστούν την ίδια σκέψη και να ανασαίνουν τον ίδιο πόθο: να σπάσει δηλ σε δύο ίσα κομμάτια το 5-6% που θα έπαιρνε μόνο του το ενιαίο πασόκ και να μείνουν έξω αμφότερα, με 2,9 και 2,8% αντίστοιχα.

Αν κι ο πρωθυπουργός του μνημονίου, γαπ, εξακολουθεί να είναι πιο συμπαθής από τον υπερφίαλο βενιζέλο και δεν αποκλείεται τελικά να τον ξεπεράσει στις εκλογές, χάρη στη γνήσια ρανταπλανίσια ηλιθιότητα που αποπνέει στα πλήθη, όταν καλείται να μιλήσει εκτός κειμένου. Όπως προχτες δηλ, στην παρουσίαση του νέου πολιτικού προϊόντος, όπου σε κάποια στιγμή κάποιος.. «σύντροφος» -ή μήπως συντρόφισσα;- δεν άντεξε το πάθος που ξεχείλιζε κι έχασε τις αισθήσεις του, με το νταβραντισμένο κοινό να χειροκροτεί την αντίδραση και τα υπέροχα ελληνικά του αρχηγού του: ααα… λιποθύμησε.. αα.. κάποιος βοήθεια...

Κάψε το σενάριο.

Το βασικό ερώτημα είναι βέβαια αν ο γαπ τη φυλούσε απλώς στο βενιζέλο και τώρα τον εκδικείται ή αν καταφέρνει έτσι να ψαλιδίζει τον εκλογικό αέρα του σύριζα και να του κλέβει συμμάχους –σαν τον μπόλαρη και κάποιους πρώην συνδικαλιστές της πασκε. Ενώ ο σύριζα, που έχει κι αυτός τα δικά του εσωτερικά –καθώς βαδίζουν όλοι μαζί μονιασμένοι προς την εξουσία- καταλαβαίνει πολύ καλά πως η πολυσυλλεκτικότητα έχει συγκεκριμένα ανώτερα όρια ωφελιμότητας (χίλιοι καλοί μνημονιακοί χωράνε κι ένας κουβέλης περισσεύει). Κι ότι δεν κερδίζει απαραίτητα μαζεύοντας κάθε χρεοκοπημένο ρετάλι της παλιάς σοσιαλδημοκρατίας –που ούτως ή άλλως την έχει ξεζουμίσει εκλογικά

Η δημαρ εν τω μεταξύ, λίγο πριν το κύκνειο άσμα της, εξελίσσεται σε εκείνο το είδος της πολιτικής γλίτσας, που κάποτε ήταν η συγκολλητική ουσία για κάθε κυβερνητικό σχήμα, αλλά έχει περάσει η μπογιά της και σήμερα τη βλέπουν όλοι χωρίς χρηστική αξία, ως αυτό που είναι: σκέτη γλίτσα. Και έτσι ο κυρ-φώτης κινδυνεύει να μείνει στο βυθό της θάλασσας, χωρίς να αναδυθεί καν στον αφρό. Κι ή που θα βγει μετεκλογικά πρόεδρος της δημοκρατίας και θα βολευτεί με δόξες και τιμές, ή που θα μείνει ρέστος στα αζήτητα και θα είναι τον κλαίνε οι ρέγκες.

Τις επόμενες μέρες, αυτό που θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον θα είναι το παζάρι με τους υποψήφιους για τη συμπλήρωση των ψηφοδελτίων του σύριζα. Μου παίρνεις ραχήλ, μου δίνεις υπουργείο. Σου δίνω λαπαβίτσα και τον ανταλλάσσω με την τζάκρη. Σου κόβω τον κουβέλη, αλλά περνάς βουδούρη. Και πάει λέγοντας και παζαρεύοντας. Κι έτσι όλοι μένουν ευχαριστημένοι, ενώ η βάση βαυκαλίζεται πως μετράει ο λόγος της, αφού κόπηκαν τουλάχιστον οι πιο κραυγαλέες δεξιές υποψηφιότητες. Αν και, όπως φαίνεται τελικά, δεν καταπίνουν όλοι αμάσητο το κουτόχορτο που τους ταΐζει η ηγεσία τους.

Πέρα από όλα τα άλλα, το διαρκές συνέδριο του σύριζα είχε στο φόντο το εύγλωττο σύνθημα: το μέλλον ξεκίνησε. Που όπως έχουμε πει είναι αυτούσιο σύνθημα του σημιτικού πασόκ. Μπορεί οι λέξεις να φθείρονται από την ανούσια κι υπερβολική προεκλογική χρήση τους, όμως εδώ είναι πολύ προσεκτικά (και καθόλου τυχαία) επιλεγμένες, με ασυναγώνιστες σημειολογικές προεκτάσεις. Εκτός κι αν το σύνθημα επιλέχτηκε απλά για να πάρει κόσμο από το ποτάμι του δηλωμένο σημιτάνθρωπου σταύρου θεοδωράκη.

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν κι οι διεργασίες στο εξωκοινοβούλιο, που προσπαθώντας να αποκρούσει τον εκλογικό οδοστρωτήρα του σύριζα, μοιάζει με τη σκηνή όπου το κογιότ βάζει μια ομπρελίτσα παγωτού, για να προφυλαχτεί από τους βράχους που έρχονται κατά πάνω του. Η πλειοψηφία όμως κατά βάθος ξέρει τι κάνει, έχοντας κι αυτή το νου της στην επόμενη μέρα και τις διασπάσεις της δυσαρεστημένης βάσης του σύριζα.

Είναι πολύ γλαφυρά όσα σημειώνει αυτοκριτικά στη στήλη διαλόγου, σε μια προσωπική του δήλωση, ένα μέλος της ανταρσυα, που διαφωνεί με την επιχειρούμενη εκλογική συμπόρευση:

Προκαλεί ερωτηματικά η επιλογή της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να προχωρήσει κατ΄ αρχάς σε σιωπηρή αποδοχή μιας απαράδεκτης τακτικής εκ μέρους των ΑΡΑΝ και ΑΡΑΣ που πατούσαν επί μήνες σε δυο βάρκες και συνομιλούσαν με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ως ΠΑΜΕΣ και συζητούσαν και συνδιαμόρφωναν την πολιτική γραμμή του Μετώπου στην ΚΣΕ ως συνιστώσες της. Μιλάμε για πολιτική σχιζοφρένεια που θα πρέπει να είναι αντικείμενο έρευνας ιατρικής ειδικότητας.

Κι ύστερα ξεφυλλίζεις το πριν και βλέπεις να κριτικάρει για δεύτερη σερί κυριακή το συνέδριο της κνε, αναμασώντας τις γνωστές αιχμές για το κόμμα-φρούριο και την οργάνωση που χάνει την αυτοτέλειά της και γίνεται παράρτημα του κόμματος. Αυτό το τελευταίο περί αυτοτέλειας έχει μείνει φετίχ από το 89’ (και την περιβόητη «ανταρσία της κνε»), μόνο που η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα κι ελάχιστοι δείχνουν αντίστοιχα αντανακλαστικά μπροστά στο «κοινό πόρισμα» (τηρουμένων των αναλογιών) με τον αλαβάνο σε ρόλο εαρ και της εκλογικής άνοιξης που έρχεται.

Όσο για το κόμμα-φρούριο, υποθέτω πως έρχεται σε αντίθεση με το ρεύμα-ξέφραγο αμπέλι. Το οποίο ωστόσο θυμάται το δημοκρατικό συγκεντρωτισμό του κνίτικου παρελθόντος του (πάντα στις δεξιές στροφές του) και υπερψηφίζει ενιαία παντού, στις τοπικές της ανταρσυα, την εκλογική συμπόρευση με τον αλέκο, που θα επικυρωθεί και τυπικά, παρά την αντι-εισήγηση που κατεβάζουν το σεκ και η οκδε σπάρτακος. (Κοίτα να δεις οι τροτσκιστές…)

Αλλά για αυτά θα μιλήσουμε πιθανότατα και αύριο..

Ασε τη ζωη που κανεις,κοιτα τη ζωη που χανεις

Μπροστά στην κάλπη…

Της Κάλι Καρά

Χιλιάδες οι γυναίκες της λαϊκής οικογένειας που θα σταθούν σε λίγες μέρες μπροστά στην κάλπη με ένα μάτσο ψηφοδέλτια στο χέρι.

Νέες, συνταξιούχες, άνεργες, απλήρωτες, απολυμένες, γυναίκες της μερικής απασχόλησης και της μερικής ζωής, εμποροϋπάλληλοι, σπουδάστριες, φοιτήτριες, γυναίκες του μικρομάγαζου και της φτωχής αγροτιάς, μικρομάνες με παιδιά εκτός βρεφονηπιακών σταθμών, απολυμένες λόγω εγκυμοσύνης, γυναίκες ΑμΕΑ ή με παιδιά ΑμΕΑ, κ.ά.

Μέσα σ' αυτό το μάτσο, άλλοι θα τις καλούν με κάλπικη αισιοδοξία, να τους ψηφίσουν, για να συνεχίσει η χώρα, στο όνομα της δήθεν σταθερότητας και ομαλότητας, μέσα στο βάρβαρο και ασφυκτικό πλαίσιο της ΕΕ, με ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, με μηχανισμούς μόνιμης εποπτείας, με μνημόνια διαρκείας.

Άλλοι που συμμετέχουν στο διπολικό παιχνίδι, ζητούν τη ψήφο τους, με ένα ξεδιάντροπο εμπόριο ελπίδας, ποντάροντας στην αγανάκτηση από τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν, τις εφησυχάζουν, τις αποπροσανατολίζουν, καλλιεργούν ψευδαισθήσεις ότι όταν θα φύγουν αυτοί που κυβερνούν και στη θέση τους έρθουν οι νεόκοποι «σωτήρες» με απείραχτα τα μονοπώλια, με καπιταλιστική ανάκαμψη και υγιή επιχειρηματικότητα, με αδιαπραγμάτευτη την παραμονή της χώρας μέσα στις λυκοσυμμαχίες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

Υπάρχουν και οι άλλοι που ζητούν τη ψήφο τους, είναι οι πρόθυμοι -κόμματα και σχήματα μιας χρήσης- που θα συνδράμουν ως μπαλαντέρ στο σχηματισμό της όποιας αστικής κυβέρνησης στο όνομα της πολιτικής σταθερότητας!

Η αμείλικτη πραγματικότητα, όμως, βεβαιώνει πως κάτω από αυτές τα συνθήκες και το 2015 θα είναι μαύρο και άραχνο γι'αυτές, αφού το κεφάλαιο, τα μονοπώλια, εγχώρια και ξένα, που κρατούν τα κλειδιά της οικονομίας, δηλαδή την πραγματική εξουσία, θα απαιτούν και στη φάση τη όποιας ισχνής ανάκαμψης πιο φτηνή και υποταγμένη εργατική δύναμη, με τις γυναίκες της λαϊκής οικογένειας να αποτελούν το πιο κερδοφόρο καύσιμο στην κερδοφορία τους.

Η «ελπίδα» για ψίχουλα αντί για δικαιώματα, η ανεργία μέσα στο ενάμισι εκατομμύριο των ανέργων οι γυναίκες της λαϊκής οικογένειας θα κρατούν την πρωτιά, με το 56,6% της ανεργίας στις νέες γυναίκες, θα είναι εδώ. Οι συντάξεις πείνας, οι ανασφάλιστες από τα λουκέτα, η εντεινόμενη φτώχεια των αγροτών, η φοροληστεία που δεν απασχολούν τους επίδοξους κυβερνήτες, θα είναι εδώ.

Ανεξάρτητα από τον τρόπο διαπραγματεύσεων, τα νέα αντιλαϊκά μέτρα, η πλήρης διάλυση του κοινωνικού ασφαλιστικού συστήματος, η νέα μείωση στους μισθούς και στις συντάξεις και στο λαϊκό εισόδημα, θα είναι εδώ.

Οι γυναίκες της λαϊκής οικογένειας που δεν συμβιβάζονται με τη μιζέρια και την ηττοπάθεια, που απορρίπτουν τον «φόβο» και το «εμπόριο ελπίδας» να πετάξουν στο καλάθι που είναι μπροστά τους το μάτσο των ψηφοδελτίων, κρατώντας το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ που θα ρίξουν στην κάλπη, γιατί η επόμενη μέρα χρειάζεται δυνατό ΚΚΕ! Δυνατή Λαϊκή Αντιπολίτευση, Συμμαχία και πάλη για την ανατροπή!

Μόνο με δυνατό ΚΚΕ ανοίγει ο δρόμος για τη μοναδική λύση υπέρ του λαού, των γυναικών και των παιδιών του, τη μονομερή και ολοσχερή διαγραφή του χρέους, την αποδέσμευση από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, με την εργατική τάξη, τον λαό στην εξουσία, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, μέσα στην οποία οι γυναίκες θα βρουν την ισότιμη θέση τους.

Το ΚΚΕ που με συνέπεια και ανυπολόγιστες θυσίες για 100 χρόνια, στέκεται σταθερά, δίνοντας όλες του τις δυνάμεις για τα δικαιώματα των εργαζομένων, των γυναικών της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, αποτελεί τη μόνη εγγύηση για μια επόμενη ελπιδοφόρα μέρα. 

Βίαιη επίθεση των αστυνομικών δυνάμεων εναντίον συνδικαλιστών και εργαζομένων στα Διόδια Ακτίου

 Βίαιη επίθεση των αστυνομικών δυνάμεων εναντίον συνδικαλιστών και εργαζομένων στα Διόδια Ακτίου

Με νέο συλλαλητήριο την Πέμπτη 8 Γενάρη στις 2 μ.μ. στο χώρο των διοδίων της υποθαλάσσιας ζεύξης στο Άκτιο, απαντούν οι εργαζόμενοι στον αυταρχισμό και την τρομοκρατία, επειδή διεκδικούν το δικαίωμα στη δουλειά. Με «ψηλά το κεφάλι» και «όπλο» την αλληλεγγύη που εκδηλώνεται από άλλους εργαζόμενους, το ΕΚ Λευκάδας - Βόνιτσας, σωματεία και φορείς της ευρύτερης περιοχής, δηλώνουν αποφασισμένοι να κλιμακώσουν τον αγώνα τους.
Παράλληλα στέλνουν μήνυμα ότι ο αυταρχισμός, όπως αυτός που εκδηλώθηκε την Δευτέρα 5 Γενάρη το μεσημέρι, με την απρόκλητη επίθεση των αστυνομικών δυνάμεων σε βάρος τους, δεν πρόκειται να τους πτοήσουν. Επίθεση που έγινε εναντίον συνδικαλιστών και εργαζομένων της εταιρείας που αντιστέκονται στις απολύσεις τους, έτσι ώστε να τοποθετήσει για λογαριασμό της εργοδοσίας τους νέους - φθηνότερους εργαζόμενους στη δουλειά στη θέση των παλαιότερων. 

Ωστόσο οι εργαζόμενοι δεν το έβαλαν κάτω, παρέμειναν στο χώρο, φωνάζοντας συνθήματα κατά της αντιλαϊκής πολιτικής και του αυταρχισμού, ενώ στο πλευρό τους βρέθηκε αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Νίκο Μωραΐτη, το ΕΚ Λευκάδας, ταξικά σωματεία και φορείς της ευρύτερης περιοχής. Οι αστυνομικές δυνάμεις με την επίθεση που εξαπέλυσαν έβαλαν για δουλειά τους νέους εργαζόμενους και μάλιστα τους περιφρούρησαν, ενώ κλειστά παρέμειναν και τα δυο ρεύματα κυκλοφορίας στη σήραγγα.
Τη βίαιη επίθεση που δέχτηκαν οι εργαζόμενοι των διοδίων καταγγέλλει με ανακοίνωσή της η Γραμματεία Πρέβεζας του ΠΑΜΕ. Όπως σημειώνει: «Χαιρετίζουμε την αντοχή και την αποφασιστικότητα που δείχνουν οι εργαζόμενοι των διοδίων και τους εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας. Ο αγώνας μπορεί και πρέπει να συνεχιστεί με όλες τις μορφές. Παράλληλα καλούμε τους εργαζόμενους της περιοχής να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα για το ποιος είναι δίπλα τους στους καθημερινούς αγώνες και να απομονώσουν την πλειοψηφία του Εργατικού Κέντρου Πρέβεζας που ήταν άφαντη όλο αυτό το διάστημα».
Για ακόμη μια φορά η εργοδοσία χρησιμοποιεί την αστυνομία, προκειμένου να κάμψει τον αγώνα των εργαζoμένων. Από την Δευτέρα το πρωί, άνδρες της Αστυνομίας έκαναν την εμφάνισή τους στα διόδια του Ακτίου, δίνοντας διορία στους απεργούς, μέχρι τις 14.30, προκειμένου να αποχωρήσουν, έτσι ώστε να εγκατασταθούν οι νεοπροσληφθέντες εργαζόμενοι.
Οι εργαζόμενοι των διοδίων, απεργούν προκειμένου να ματαιώσουν τα σχέδια της εργοδοσίας να προχωρήσει στην υλοποίηση των απολύσεών τους και στη θέση τους να προσλάβει άλλους φθηνότερους εργαζόμενους κάτω των 25 ετών που οι συμβάσεις τους προβλέπουν μειωμένους μισθούς και ψαλιδισμένα δικαιώματα.
Σύμφωνα με την αστυνομία, η εταιρεία «ΑΤΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ», που έχει αναλάβει από το νέο χρόνο την εκμετάλλευση των διοδίων, έχει καταθέσει μήνυση εις βάρος των απεργών για παρακώλυση συγκοινωνιών.
Από την πλευρά τους οι απεργοί, μετά και από την Γενική Συνέλευση που πραγματοποίησαν δηλώνουν αποφασισμένοι να παραμείνουν έξω από τους θαλάμους των διοδίων, διεκδικώντας την επαναπρόσληψη των 5 απολυμένων συναδέλφων τους, τεχνικών που είχαν απολυθεί την 31η Οκτώβρη, την καταβολή των δεδουλευμένων τους, την μετατροπή των συμβάσεων τους σε αορίστου χρόνου καθώς και τη συνέχιση της εργασίας τους το 2015.

Συνδέσεις Ειδήσεων: 

Άκτιο: Στο χώρο των διοδίων παραμένουν και σήμερα οι εργαζόμενοι

Πρωτοχρονιά στα διόδια Ακτίου έκαναν οι εργαζόμενοι διεκδικώντας τα δικαιώματά τους (ΦΩΤΟ)

Νέα 24ωρη απεργία σήμερα Τετάρτη των εργαζομένων στα διόδια Ακτίου (VIDEO - ΦΩΤΟ)

902

Μαρία Σπυράκη, θάλασσα στη Λάρισα και σιδηρόδρομος στην Κρήτη…

 Μαρία Σπυράκη, θάλασσα στη Λάρισα και σιδηρόδρομος στην Κρήτη…

Νίκος Μπογιόπουλος στον eniko

  Η κυρία Σπυράκη διαθέτει όλο εκείνο το απαιτούμενο θράσος που αρμόζει στην ιδιότητά της: Εκπρόσωπος της ΝΔ. Απόδειξη ότι στις δημόσιες εμφανίσεις της μας καλεί, εν είδει απειλής,  να «φανταστούμε» τι σημαίνει να βρίσκεται μια χώρα σε χρεοκοπία.
    Αλλά γιατί να «φανταστούμε». Δεν χρειάζεται να «φανταστούμε». Αρκεί που δουλεύουν οι βασικές μας αισθήσεις. Όταν έχεις μάτια και βλέπεις τη δυστυχία, όταν έχεις αυτιά και ακούς τις οιμωγές, όταν διαθέτεις όσφρηση και μυρίζεις τη σαπίλα, η φαντασία περιττεύει.
    Η φαντασία χρειάζεται μόνο σε κάποιους σαν την κυρία Σπυράκη. Στους χώρους που κινούνται και με εκείνους που συναγελάζονται είναι φυσικό. Που να ξέρουν οι «καημένοι» για τα εκατομμύρια ανθρωπάκια που είναι εντοιχισμένα στα ανά την επικράτεια δυαράκια και τριάρια, που κάθονται δυο – δυο και τρεις – τρεις γύρω από μια σόμπα υγραερίου για να ζεσταθούν;
    Που να ξέρει η κυρία Σπυράκη για τα 6 εκατομμύρια που ζουν υπό το ζόφο του αποκλεισμού και της φτώχειας. Για ένα λαό που είναι «ο πιο δυστυχισμένος» (ο ΟΟΣΑ της κυρίας Σπυράκη τα λέει αυτά…). Για τα 700.000 υποσιτισμένα παιδιά. Και για τους γέροντες που αλλάζουν μόνοι τους τη δοσολογία των φαρμάκων τους γιατί δεν έχουν λεφτά να πάρουν τα φάρμακα, όπως τους είπε ο γιατρός. Έτσι τα κατάφερε η πολιτική που εκπροσωπεί η κυρία Σπυράκη.     
    Αλλά η κυρία Σπυράκη μας απειλεί ότι θα χρεοκοπήσουμε. Και θέλει να θέσει σε κίνηση τη «φαντασία» μας. Δεν χρειάζεται να κουράζεστε κυρία Σπυράκη. Έχουμε μπόλικη φαντασία. Τόση ώστε να μπορούμε να φανταστούμε απίθανα πράγματα.
    Μπορούμε, για παράδειγμα, να φανταστούμε μέχρι και αντικειμενικούς και χαριτόβρυτους δημοσιογράφους που τις πληροφορίες που είχαν για αερομεταφερόμενες αποστολές χρημάτων στην Ελλάδα τις έκρυβαν κάτω από το μαξιλάρι τους.
    Να φανταστούμε – μέχρι εκεί φτάνει η φαντασία μας – ότι οι συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι έπεφταν (μαζί με τις πληροφορίες) στο μαξιλάρι τους, κι από αντικειμενικοί και ακομμάτιστοι δημοσιογράφοι που ήταν το βράδυ, το πρωί ξυπνούσαν πολιτικά στελέχη εκείνων των κομμάτων που σήμερα μας απειλούν ότι θα χάσουμε τις…. καταθέσεις.
    Ποιες καταθέσεις; Τις ανύπαρκτες καταθέσεις, αφού εκείνα τα κόμματα που μας απειλούν ότι θα τις χάσουμε, φρόντισαν και μας τις βούτηξαν!
    Όχι, δηλαδή, αλλά για να καταλάβετε πόση πολλή φαντασία διαθέτουμε κυρία Σπυράκη…

   

Ο πρωθυπουργός πήγε προχτές στη Θεσσαλία. Είπε πολλά και σπουδαία. Μεταξύ των οποίων και τούτα: Πρώτον, ότι θα αναβαθμιστεί ο… σιδηρόδρομος. Και δεύτερον ότι θα αξιοποιηθούν τα νερά του Αχελώου! Ωχ, μανούλα μου!
    Οι άνθρωποι είναι απίθανοι! Γεννήθηκα, μεγάλωσα και γέρασα να τους ακούω να τάζουν την… εκτροπή του Αχελώου! Η εκτροπή του Αχελώου! Το πιο σύντομο ανέκδοτο του πολιτικού μαυρογιαλουρισμού της μεταπολίτευσης. Από εκεί τους θυμάμαι να έχουν ξεκινήσει από το 1974 και εκεί κατέληξαν πάλι το 2014!
    Εδώ κοντεύει να «λυθεί» το Κυπριακό (που λέει ο λόγος), κοντεύει να «λυθεί» το Μεσανατολικό (που λέει ο λόγος), αποκατέστησαν διπλωματικές σχέσεις η Κούβα με τους Αμερικάνους, κι αυτοί μου τάζουν ακόμα μπουρμπουλήθρες στον Αχελώο!
    Εδώ κάηκε το σύμπαν, δεν αφήσανε όρθιο τίποτα και αυτοί μου τάζουν…. σιδηρόδρομο! Στη χώρα που από την Αθήνα και κάτω τρένο γιοκ, που το καταργήσανε, που το διαλύσανε, που το καταστρέψανε, αυτοί πάνε στη Θεσσαλία των ξωμάχων και τάζουν… αναβαθμισμένο σιδηρόδρομο.
    Άντε, με το καλό τότε, εκτός από τα νερά του Αχελώου και τον σιδηρόδρομο στα Τρίκαλα, με τις ευχές μας να φέρετε και «θάλασσα στη Λάρισα και σιδηρόδρομο στην Κρήτη», που λέει κι ο Περίδης…

Α, ναι πιάσανε και τον Ξηρό. Με ξανθές ανταύγειες. Έκανε ποδηλατάδα στην Ανάβυσσο. Τυχαίνουν αυτά σε περιόδους εκλογών. Παλαιόθεν. Αν θυμάμαι καλά σε κάποια προεκλογική περίοδο ήταν που είχαν πιάσει και τον Ρωχάμη.  
    Τυχαίνουν αυτά σε συνθήκες πολιτικής (κατά την δική τους αντίληψη) «ανακατωσούρας»:  Όταν η χώρα βρισκόταν υπό την μετεκλογική επήρεια των ευρωεκλογών, τον Ιούλη του 2014, πιάσανε το Μαζιώτη. Όταν είχαμε την ψήφο εμπιστοσύνης, τον Οκτώβρη του 2014, μας ανακοίνωσαν ότι απετράπη ένα μεγάλο, όπως μας είπαν, «τρομοκρατικό χτύπημα». Βεβαίως υπάρχουν και ατυχίες. Όπως για παράδειγμα η εν μέσω ψηφοφοριών για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας επίθεση με καλάσνικοφ στην Ισραηλινή πρεσβεία.   
    Αλλά να που τώρα επανήλθε το καλό «μουντ» και εν μέσω προεκλογικής περιόδου πιάσανε τον Ξηρό - που τον είχαν εντοπίσει κάτι μήνες πριν.
    Να τα βλέπει αυτά η κυρία Βούλτεψη. Που δεν ήθελε εκλογές. Φαίνεται, όμως, ότι οι εκλογές αν μη τι άλλο κάνουν καλό στην «ασφάλειά μας». Κάπως τυχαίνει εκεί λίγο πριν, λίγο μετά τις εκλογές, να συλλαμβάνονται Ξηροί και χλωροί.
    Ποιο είναι το συμπέρασμα; Μα να ακούσουμε την τύχη μας. Και να κάνουμε εκλογές! Τρεις φορές το χρόνο. Με αυτόν τον ρυθμό μπορεί στο τέλος να πιάσουνε και τον Ζορό…  
    Παρεμπιπτόντως, και με αφορμή τη σύλληψη του Ξηρού, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης δήλωσε περήφανος που υπηρετεί στο συγκεκριμένο υπουργείο. Τούτο, όπως εξήγησε, τον κάνει περήφανο διότι προΐσταται πολιτικά αυτής της Αστυνομίας.
    Αλλά αν του αρέσει να περηφανεύεται για την Αστυνομία – η ίδια είναι – που επιτίθεται ακόμα και σε ανάπηρους, εμάς μας περισσεύει…

  
  Ο κ.Τσίπρας στην ομιλία του στο διαρκές συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ανάμεσα στα άλλα είπε και ότι πέραν της κατάργησης του Μνημονίου στην Ελλάδα μια κυβέρνηση του κόμματός του θα σηματοδοτήσει την αρχή του τέλους των Μνημονίων σε όλη την… Ευρωπαϊκή Ιστορία. Ταπεινός ο στόχος και συγκρατημένη η προεκλογική υπόσχεση, δεν λέμε…
    Γιατί, όμως, να μην ξεκινήσουμε από κάτι εξόχως… «μεγαλεπήβολο». Όπως, για παράδειγμα, την κατάργηση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας, εδώ, στην Ελλάδα.
    Διότι βεβαίως ο κ.Τσίπρας αναφέρθηκε στους πλειστηριασμούς, αλλά το είπε ως εξής: «Αναστέλλουμε – είπε – τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας. Δεν θα αφήσουμε τις τράπεζες να ακουμπήσουν την πρώτη κατοικία της μεσαίας τάξης και των εργαζόμενων. Τέλεια και παύλα!».
    Μόνο που αυτό το «και παύλα» όταν μπαίνει δίπλα στην «τελεία», δεν συνηθίζεται μπαίνει σε προτάσεις που ξεκινούν με το «αναστέλλω». Μπαίνει – μόνο τότε έχει νόημα η «παύλα» -  σε προτάσεις που ξεκινούν με το «καταργώ». Αλλά εδώ, στο θέμα των πλειστηριασμών, δεν επιλέχτηκε το «καταργώ» από τον κ.Τσίπρα. Το «αναστέλλω» επιλέχτηκε...

  
  Φυσικά υπάρχουν και ευχάριστες ειδήσεις. Δυο είναι εκείνες που μας έκαναν να χαρούμε περισσότερο.
    Πρώτη: Ο Σταύρος Θεοδωράκης ανακοίνωσε την κοινή κάθοδο του «Ποταμιού» με τη «Δράση», δηλαδή με το κόμμα - νεοφιλελεύθερο Νιαγάρα του Στέφανου Μάνου. Θυμίζουμε ότι ο κ.Θεοδωράκης είναι – κατά δήλωσή του – «αριστερός»…
    Δεύτερη: Ανακοινώθηκε η γέννηση «νέου» κόμματος, το οποίο εκτός από  τη σωτηρία εκείνο που – βασικά – επαγγέλλεται είναι η ανατροπή του κατεστημένου! Ιδρυτής του ένας άνθρωπος νέος, άφθαρτος, αδοκίμαστος και φέρελπις πολιτικός, πού ούτε υπουργός υπήρξε εδώ και 40 χρόνια, ούτε εκρίθη ποτέ ως πρωθυπουργός, που ουδέποτε ανήκε σε αυτό που αποκαλούμε «οικογενειοκρατία», που ουδεμία σχέση έχει με τα σόγια που κυβερνούν την Ελλάδα εδώ και 70 χρόνια.
    Ναι λοιπόν! Ο Γιώργος Παπανδρέου (σσ: αυτός είναι ο νέος, άφθαρτος, αδοκίμαστος και φέρελπις πολιτικός) άφησε στον Βενιζέλο το «ΠΑΣΟΚ 1» και έφτιαξε το «ΠΑΣΟΚ “Καστελόριζο” 2»…
    Και που είναι η ευχάριστη είδηση, θα πείτε. Τι το ευχάριστο έχει από την 3^η Σεπτέμβρη 1974 (ίδρυση του ΠΑΣΟΚ)  να φτάνεις στην 3^η Μάη 2010 (ψήφιση του Μνημονίου) κι από εκεί στην 3^η Γενάρη 2015 (ίδρυση του «ΠΑΣΟΚ “Καστελόριζο” 2»);
    Μα τι πιο ευτυχές από το γεγονός ότι παρότι που στον τόπο αυτό οι εκάστοτε «σωτήρες» παραλαμβάνουν και παραδίδουν ο ένας στον άλλον «καμένη γη», εντούτοις το έδαφος παραμένει πάντα εύφορο για να φύεται η φαιά πορτοκαλέα;   

Δεν είναι Ιφιγένεια η Αριστερά, για να την κάνει θυσία ο ΣΥΡΙΖΑ

 Δεν είναι Ιφιγένεια η Αριστερά, για να την κάνει θυσία ο ΣΥΡΙΖΑ

 
Του Τάκη Βαρελά
Ήμουν, δεν θα ήμουν 18χρονος, τότε, κάπου εκεί, στα 1980 με 1981.
Παραμονές εκλογών.
Τότε που το ΠΑΣΟΚ, έκλεινε σε όλους τους τόνους: «Στις 18 σοσιαλισμό!»
Αναρωτήθηκα και εγώ, νέο μέλος της ΚΝΕ, τότε.
Βρε, μήπως; είναι στραβός ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε!
Δεν σας κρύβω, παιδί τότε, ταλαντεύθηκα! Φοβήθηκα! Και λέω μήπως;
Άλλωστε, παλιοί «αριστεροί» είχαν μεταλλαχθεί, είχαν ήδη ενσωματωθεί στο ΠΑΣΟΚ εκείνης της εποχής.
Από παντού: Πυρ ομαδόν, προς το ΚΚΕ.
«Φοβάστε να μας ψηφίσετε! Θα κάνουμε κυβέρνηση μαζί…
Φοβάστε να μας στηρίξετε, για να φύγει η επάρατος δεξιά, που σας κυνήγησε..»
Άλλοι πάλι έλεγαν: «Αύριο θα συνεργαστούμε ….και εμείς για κει που πάτε και σεις, πάμε… για το σοσιαλισμό, αλλά τώρα, είναι ευκαιρία. Να φύγουν αυτοί… και μετά βλέπουμε… Τι φοβάστε;»
Κουβέντα, πραγματικό πλευροκόπημα του ΚΚΕ, που έπιανε τόπο, ιδιαίτερα σε αριστερούς κυνηγημένους, κατατρεγμένους από τους κατά τόπους νταήδες των αστικών κυβερνήσεων.
Πλευροκόπημα σε απλούς ανθρώπους, που τη βία του εκμεταλλευτικού συστήματος την ένοιωσαν στο πετσί τους, γιατί τους άφηναν χωρίς δουλειά, με πεινασμένα και αγράμματα παιδιά, με συγγενείς εξόριστους, αριστεροί και κομμουνιστές, δακτυλοδεικτούμενοι, «μιάσματα» !!
Τηρουμένων των αναλογιών, το έργο επαναλαμβάνεται, με ακριβώς τον ίδιο στόχο, αλλά σε μεγαλύτερο βάθος.
Παρά τις δυσκολίες, αυτό το ΚΚΕ και αυτή η αριστερά, στάθηκε και στέκεται όρθια όχι από φόβο αλλά αξιακή υπερηφάνεια για το περί δικαίου αίσθημα και όχι μόνο.
Αυτοί οι αριστεροί, μπορεί να μην μπήκαν, μπορεί να μην στρατεύθηκαν στο ΚΚΕ, αλλά γνώριζαν και γνωρίζουν, ότι πηγή και αιμοδότης όλων των κοινωνικών και πολιτικών αγώνων του λαού μας, μικρών και μεγάλων, ήταν το ΚΚΕ και οι κομμουνιστές.
Εδώ βρίσκεται το μεγάλο βάθος και η αξία της πολιτικής του ΚΚΕ.
Εδώ, σε αυτήν την πολιτική, αναγνωρίζουν τα χαρακτηριστικά τους, οι πραγματικοί αριστεροί!

Ως συμπορευόμενοι με το ΚΚΕ

Σύντροφοι και συναγωνιστές.

Απείθαρχοι και ανυπότακτοι!

Απαιτητικοί και ρομαντικοί.

Αντιστέκονται στο άδικο και παλεύουν για το δίκαιο.

Δεν είναι κομμουνιστές, αλλά είναι με τους κομμουνιστές.

Δεν είναι ποτέ με τον αντίπαλο.

Οι πραγματικοί αριστεροί, ακούν πρώτα τι λέει το ΚΚΕ.

Αυτοί οι αριστεροί, δεν ακολουθούν τρύπια σημαία.

Δεν αντικαθιστούν αξίες όπως: «η ψυχή μου να βγει, εγώ, θα παλεύω να καταργήσω την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, γιατί εκεί είναι η μήτρα του κακού και στο ΚΚΕ η θέση μου.
Οι πραγματικοί αριστεροί δεν έχουν καμία όρεξη να γεμίσουν τις καρέκλες του αστικού κράτους υπηρετώντας τα συμφέροντα των δυναστών τους!
Αν πάλι, τα χρόνια κάποιων δήθεν αριστερών δεν τους φτάνουν για να γυαλίσουν τα παπούτσια της αστικής τάξης, αυτό είναι προσωπική τους και μόνο υπόθεση.
Οι πραγματικοί ριζοσπάστες αριστεροί, κάνουν καλοπροαίρετη κριτική στο ΚΚΕ και είναι πάντα στο πλευρό του, με όρους συμπόρευσης.
Όσοι πάλι πραγματικά πονούν την ριζοσπαστική αριστερά, δεν την φοβίζουν, δεν την τρομοκρατούν, δεν την λεηλατούν, ούτε την εκπορνεύουν στην αστική διαχείριση.
Τα κόμματα που μιλούν κατ' όνομα για την αριστερά των αγώνων, στέλνουν λαό και αριστερά στο λάκκο των λεόντων της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, του ΔΝΤ και των μονοπωλίων και μάλιστα ως εργαλείο διαχείρισης, κυβέρνησης, βάλτε ό,τι άλλο θέλετε να πετσοκόψει τους λαούς, αλλάζοντας κυβερνητική βάρδια στο σφυροκόπημα των κατακτήσεων του λαού.
Δεν είναι Ιφιγένεια η Αριστερά, για να την κάνει θυσία ο ΣΥΡΙΖΑ και το κάθε απόκομμα, για να φυσήξει ούριος άνεμος για τα κέρδη της πλουτοκρατίας, αφήνοντας πίσω ένα λαό λυμασμένο.
Κάθε αριστερός έχει και μνήμη και κρίση. Πιστεύω ότι μπορεί να διακρίνει την παγίδα, πριν να είναι αργά.
Ο αφοπλισμός της Αριστεράς περνά μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ και την διακυβέρνησή του.
Αύριο, θα σπρώξουν το λαό να χρεώσει τα δεινά που θα του φορτώσουν, στην ανικανότητα της αριστεράς και το ΚΚΕ.
Θέλουν να τελειώνουν και με τα πιο ριζοσπαστικά τμήματα του λαού και με το ΚΚΕ.
Δεν νοείται κανείς αριστερός, μα και κανείς φυσιολογικός άνθρωπος, να μην φοβάται.
Άλλωστε μια παροιμία λέει «Του φοβισμένου η μάνα, δεν έκλαψε ποτέ!».
Έσπειραν λοιπόν τον ΣΥΡΙΖΑ και τώρα σπέρνουν και άλλους φόβους, αλλιώς δεν εξηγείται το άρθρο του κ. Καρτερού στην Αυγή της Κυριακής 04.01.2014.
Βεβαίως, έχει να φοβάται η εργατική τάξη και πόσο μάλλον οι πραγματικοί αριστεροί, κ. Καρτερέ, και το περιγράφετε πάρα πολύ σωστά!
Περιγράφεται έξοχα και διαφωτιστικά όσα βλέπετε και όχι όσα ακούτε, στην πολιτική, στη στάση και τη συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ.
«….η Αριστερά ….Συνεχώς φοβόταν μήπως ξεφύγει από τον σωστό δρόμο, μήπως διαφθαρεί, μήπως την βάλουν στο χέρι, μήπως δεν είναι όσο πρέπει αλύγιστη, όσο πρέπει ορθόδοξη, όσο πρέπει ηθική, όσο πρέπει παρθένα, όσο πρέπει πιστή -στις αρχές».
«Μπαρουτοκαπνισμένοι αγωνιστές που μεταλλάχτηκαν σε οπορτουνιστές, λεγκαλιστές, σεχταριστές, βολεψάκηδες, καριερίστες, μιζέριες, διαγράφτηκαν και καταδιώχτηκαν με τη βοήθεια αυτού του φόβου».
«…Μήπως συμβιβαζόμαστε; Μήπως μας διαφθείρουν οι πιθανοί σύμμαχοι; Μήπως μας χαλάσει η εξουσία; Μήπως μας έχει ήδη χαλάσει; Μήπως χάνουμε τον ριζοσπαστισμό μας; Μήπως αλλάζουμε; Μήπως; Μήπως;».
«….Υπάρχουν βέβαια κι εκείνοι που έχουν καταργήσει ακόμα και το μήπως, κι έχουν καταλήξει προ πολλού στην ετυμηγορία τους: ΠΑΣΟΚ -της παρακμής μάλιστα- και πολύ μας πάει. Παραθέτουν και στοιχεία. Τη συνάντηση με τον τάδε, το ραντεβού με τον δείνα, τον τάδε σύμμαχο, τον δείνα συνεργαζόμενο, την τάδε φράση, τη δείνα ρήση».
Αναρωτιέστε κ. Καρτερέ, «μήπως;». Έτσι είναι, έτσι είστε!
Εδώ είστε έτοιμοι από σήμερα να φωνάξετε, στις 25 Γενάρη «ο αγώνας τώρα δικαιώνεται !!!».
Η πραγματική λαϊκή εξουσία δεν είναι αρπαχτή, όρος της πιο κυνικής έκφρασης, της λέξης ευκαιρία = opportunity.
Η πραγματική λαϊκή εξουσία χτίζεται με όρους ταξικούς πρώτα, με ρίζες, αρχές στην κοινωνική συμμαχία και βάθος που δεν θα επιτρέπει επιστροφές στο εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα.
Δυνατός λαός, ισχυρό το ΚΚΕ, όλα τα μπορεί!
Και στον αγώνα αυτό, για τους αριστερούς και τους κομμουνιστές ο φόβος και αγώνας είναι μέρος της πάλης, δεν είναι κάτι ξένο.
Βέβαια, εσείς, κ. Καρτερέ, την δουλειά σας κάνετε, επαγγελματίας είστε, πάντα ξέρατε, άλλωστε, πετάξατε και τη σκούφια σας…. Και πάμε για άλλα!
Τώρα, τι τα θέλετε αυτά, τα «μήπως;» για τον  ΣΥΡΙΖΑ.
Στα μέρη μου λένε: «Χωριό που φαίνεται, κολαούζο δεν θέλει».
“902.gr 

Τουρλουμπουκι- Το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ και οι χρήσιμοι ηλίθιοι της αριστεράς

 Το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ και οι χρήσιμοι ηλίθιοι της αριστεράς

Ψυχρολουσία μεγατόνων επιφύλαξαν οι σύνεδροι του «Εκτακτου Διαρκούς Συνεδρίου» του ΣΥΡΙΖΑ στον Αλέξη Τσίπρα και τα μέλη της ηγετικής ομάδας το βράδυ του Σαββάτου.
Νωρίτερα όμως η ηγεσία του κόμματος είχε επιφυλάξει την χειρότερη έκπληξη στους απλούς συνέδρους: τους κάλεσαν άρον άρον στην Αθήνα προκειμένου να χρησιμοποιηθούν ως το «όπλο» στην φαρέτρα του Προέδρου εναντίον όσων αντιδρούν στις πολύχρωμες μεταγραφές στα ψηφοδέλτια του κόμματος! Το «όπλο» όμως γύρισε μπούμερανγκ…

Με εκφράσεις όπως «δεν είμαστε μέλη-ρεζέρβα» και «αισθανόμαστε βαθύτατα προσβεβλημένοι» περίπου 20 σύνεδροι «κάρφωσαν» -κατά τον Μανόλη Αναγνωστάκη- με τις λέξεις τους απευθείας τον Αλέξη Τσίπρα και την ηγετική ομάδα του κόμματος, μην πιστεύοντας και οι ίδιοι αυτό που τους συνέβη. Ότι δηλαδή κλήθηκαν να παραστούν σε ένα Εκτακτο Διαρκές Συνέδριο το οποίο τελικά… δεν έγινε γιατί οι εσωκομματικές «πτέρυγες» του ΣΥΡΙΖΑ κατέληξαν σε συμφωνία επί των ψηφοδελτίων νωρίτερα στην Κεντρική Επιτροπή! Κι ενώ οι μισοί παρευρισκόμενοι είχαν ήδη ξεκινήσει να αποχωρούν , ξαφνικά ο ένας μετά τον άλλο σύνεδροι ζητούσαν με θάρρος τον λόγο και αφού έδιναν το όνομά τους στον Πρόεδρο του Εκτακτου Διαρκούς Συνεδρίου, Νίκο Βούτση, έπαιρναν το μικρόφωνο. Λεπτομέρεια: οι εν λόγω σύνεδροι προέρχονται από την λεγόμενη «Προεδρική» ομάδα, δηλαδή στο Ιδρυτικό Συνέδριο του 2013 στήριξαν Αλέξη Τσίπρα χωρίς να είναι ενταγμένοι σε κάποια τάση ή συνιστώσα. Εξ οικείων τα βέλη…Την αρχή έκανε ο Αλκης Ρήγος...

«Εμείς τι είμαστε σύντροφοι; Είμαστε σύνεδροι ρεζέρβα; Γιατί ήρθαμε εδώ σήμερα; Για να χειροκροτήσουμε; Εγώ χειροκροτητής δεν υπήρξα ποτέ στην ζωή μου. Νοιώθουμε χρησιμοποιημένοι από το ίδιο μας το κόμμα» είπε ο Δημήτρης, ο πρώτος μετά τον Αλκη Ρήγο Ομιλητής, ομιλητής, ενώ μια άλλη σύνεδρος η κ. Κουτσούκου υπογράμμισε πόσο «προσβεβλημένη» και αιφνιδασμένη νοιώθει από την διαδικασία. Σύνεδρος από τη νεολαία σε υψηλότατους τόνους γύρισε και είπε προς το Προεδρείο: «δηλαδή αυτά κάνουμε τώρα, αυτά θα κάνουμε και αύριο ως κυβέρνηση; (μάγος είσαι;) Θα αποφασίζει ο αριστερός υπουργός Παιδείας, θα του δίνουμε δυο-τρία σημεία κι εμείς και έτσι θα κυβερνήσουμε; Εμείς δεν το θέλουμε αυτό, εμείς είμαστε διαφορετικοί, σ εμάς σημασία έχει να λειτουργεί η δημοκρατία στην βάση, όχι να κάνουμε ότι κάνανε και οι άλλοι που κοροϊδεύαμε τόσα χρόνια». (τα ίδια και χειρότερα)


Το πυροβολητό δεν είχε τέλος για τον κ. Τσίπρα ο οποίος αμήχανος και προβληματισμένος παρακολουθούσε την αναπάντεχη τροπή –μετά από εντυπωσιακή έναρξη- που πήρε η συγκέντρωση των συνέδρων στο Τάε Κβο Ντο. «Το τρίτο από τα συνθήματά μας το καταπατήσαμε ήδη» έλεγε ένας άλλος Σύνεδρος εκείνη την ώρα στο μικρόφωνο δείχνονταν την λέξη «Δημοκρατία» που ήταν γραμμένη ακριβώς πίσω του με γιγαντιαία γράμματα επάνω στην σκηνή... (καλά αυτός πρέπει να έχει πολιτικά αντανακλαστικά ραν-ταν-πλαν μιλάμε. Τώρα το έπιασε το υπονοούμενο)

«Εάν βάλουμε έστω κι (άλλο) ένα λαμόγιο στα ψηφοδέλτιά μας το έχουμε χάσει το παιγνίδι», επισήμανε λίγα λεπτά μετά μια άλλη σύνεδρος. Η διαμαρτυρία των συνέδρων δεν σταμάτησε όμως εκεί. Υπήρξαν και ονόματα. «Σύντροφοι κάνω έκκληση. Μην διαλύσετε την Οργάνωσή μας των Τρικάλων. Γιατί αν βάλετε τον Οικονόμου, όπως ακούγεται, θα διαλυθούμε».

Η Σύνεδρος από τον Πύργο προειδοποίησε να μην μπει στα ψηφοδέλτια του κόμματος «ο Δημητρουλόπουλος». Ενώ άλλος σύνεδρος σε υψηλότατους τόνους ρώτησε από μικροφώνου τον Αλέξη Τσίπρα «γιατί χρειάζεται να ψάξουμε σε άλλους χώρους για συνδικαλιστές» (γιατί η Α.Π. δεν έβρισκε ούτε την ψήφο της και ο μηχανισμός της ήταν για τα μπάζα). Και δεν έμεινε μόνο στο ερώτημα. Είπε και ονόματα. «Γιατί να βάλουμε τον Δριβάλα και τον Μπαλασόπουλο; Αυτούς που έβριζαν το ΜΕΤΑ; Γιατί;» (γιατί αυτοί λειτουργούν τον μηχανισμό για τον οποίο είπαμε πριν). Ενας ακόμη περιέγραφε με πόση δυσκολία έφτασε από τις Κυκλάδες για να παραστεί στο Εκτακτο Διαρκές Συνέδριο, ενώ από κάτω κι άλλοι εμβρόντητοι σύνεδροι έλεγαν πως δεν περίμεναν ποτέ να τους επιφυλάξει 'τέτοια εξευτελιστική μεταχείριση το ίδιο τους το κόμμα'...Σύνεδρος από την περιφέρεια τα έψαλλε στην ηγεσία λέγοντας πως «σύντροφοι αν χάσουμε τους αγρότες, την χάσαμε την μάχη, αυτή την ώρα ο Σαμαράς μιλάει στην Λάρισα και τάζει κι εμείς τι κάνουμε» (δεν τάζουμε τίποτε;) ...Κι ένας σύνεδρος απ την Κρήτη τους συγκίνησε όλους οταν είπε πως ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να δικαιώσει τους αγώνες του Σουκατζίδη, και του Μπελογιάννη και του Λαμπράκη. ( διαλύοντας το κομμα των δύο πρώτων και σκυλεύοντας τους αγώνες του τρίτου)


Η ώρα είχε πάει λίγο πριν τα μεσάνυχτα. Η ατμόσφαιρα στο Ταε Κβο Ντο δεν θύμιζε σε τίποτα το κομματικό πανηγυρικό κλίμα στις 8. Ηταν σαν να είχαν υποστεί όλοι ένα ομαδικό ice bucket challenge ακούγοντας άλλον σύνεδρο να εκλιπαρεί σχεδόν την ηγεσία λέγοντας 'μην μας στερήσετε το κέφι για τον αγώνα που έχουμε μπροστά μας (μην σας κάνουμε άκεφα κυβέρνηση τους απατεώνες όπως οι ίδιοι σας καταγγέλουμε) ...εμείς είμαστε ο ΣΥΡΙΖΑ των μελών, όχι των μηχανισμών...

Στην πρώτη σειρά ο Αλέξης Τσίπρας, ο Πάνος Σκουρλέτης και ο Νίκος Παππάς άκουγαν, μίλαγαν και έγραφαν στο κινητό. Στο προεδρείο μια άλλη τριάδα οι Νίκος Βούτσης, Γιάννης Μπαλάφας και Κώστας Πουλάκης υπέμειναν στωικά. (κοινώς τους έγραφαν στα παλιά τους τα παπούτσια) Ακουσαν και την συντρόφισσα Σίσσυ Βωβού η οποία τους επισήμανε πως «ξεχάστηκε η σημασία των γυναικών στον αγώνα και το Κίνημα, κι ας έχουμε το μωβ της ισότητας των φύλων και των δικαιωμάτων στην σημαία μας. Και γιατί σύντροφοι παρατηρώ πως στην Αυγή, μια εφημερίδα που διαβάζω, τώρα τελευταία γράφουν και προβάλλονται κυρίως άντρες;». (το φύλο δηλαδή είναι το πρόβλημα και όχι η πολιτική.  Μάλλον για αυτό δεν θα είχε πρόβήμα με την Τζακρή) Η ίδια πρότεινε στα ψηφοδέλτια, να εκπροσωπούνται κατά 40% «όλα τα φύλα»(-πόσα είναι δηλαδή τα "όλα";).

Ενας άλλος Σύνεδρος μπήκε στο «ψητό» των Προγραμματικών. Και εγκάλεσε την ηγεσία «γιατί φοβάται να πει ευθέως πως εμείς θα δώσουμε χαρτιά σε κάθε παιδί μετανάστη που γεννιέται εδώ; Πως θα ανοίξουμε αμέσως όλα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών; (γιατί δεν πρόκειται να το κάνετε ίσως;)».

Οι απλοί και μάλιστα Προεδρικοί (αυτό το "προεδρικοί" από τον καιρό του Αντρέα είχα να το ακούσω) σύνεδροι του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τα μεσάνυχτα κονιορτοποίησαν την συμφωνία αρχής για τα ψηφοδέλτια που είχε αποφασίσει νωρίτερα η Κεντρική Επιτροπή του κόμματος –με την αποχή της «Αριστερής Πλατφόρμας» του Παναγιώτη Λαφαζάνη- και απαίτησαν οι υποψήφιοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να περάσουν από τις καταστατικές διαδικασίες (δηλαδή οπωσδήποτε έγκριση από τις Νομαρχιακές Επιτροπές σε ποσοστό 70% των 423 υποψηφίων). Και γύρισαν την πλάτη στην λίστα με τους 50 «άγνωστους προς το παρόν», εκλεκτούς της ηγεσίας για τους οποίους «χρησιμοποιήθηκαν» ως «όπλο στο τραπέζι» στην περίπτωση που η πλευρά Λαφαζάνη επέμενε να κατεβάσει τροπολογία στην Κεντρική Επιτροπή.
Γύρω στις 11:30 το βράδυ ανέβηκε στην έδρα ο Γραμματέας του κόμματος κ. Δημήτρης Βίτσας και ζήτησε συγνώμη απ τους Συνέδρους... (Μετά θα κάνει πάλι ότι γουστάρει ο Τσίπρας και η παρέα του...)

Πηγή: iefimerida 

Λάβετε θέσεις

Λάβετε θέσεις

Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές μία προσωρινή «καλοκαιρία» έσπαζε κάπως την παγωνιά, που σ' ορισμένα τμήματα της χώρας άγγιζε τους μείον 16 βαθμούς Κελσίου. Από σήμερα ένα νέο ψυχρό κύμα κατεβάζει ξανά τα χιόνια στα πεδινά. Και αυτό που είναι χαρά για τα παιδιά, γίνεται τρόμος για τις οικογένειες που δεν έχουν θέρμανση, οικογένειες που συγκροτούν ένα από τα παράδοξα αυτής της προεκλογικής περιόδου, όπου χίλια δυο λέγονται αλλά λέξη για την παγωνιά στα σπίτια.

Το παιχνίδι λέγεται «πέτα την μπάλα στην εξέδρα». Οπως με τους νεκρούς του ναυαγίου, που η κυβέρνηση επέλεξε να μιλά μόνο για τους Ελληνες ώστε να παρουσιάζει μικρότερο αριθμό, έτσι και στην κεντρική πολιτική σκηνή τόσα λέγονται για τα «μεγάλα» αλλά λέξη για τις αναπληρώσεις στο εισόδημα, λέξη για την επαναφορά δικαιωμάτων που καταργήθηκαν σε μια νύχτα. Ο διαγωνισμός των αστικών πολιτικών δυνάμεων γίνεται γύρω από την έννοια του μικρότερου κακού, με την προεκλογική καμπάνια τους να εστιάζεται, κατά κύριο λόγο, στα μεσαίου εισοδήματος κοινωνικά στρώματα, προς τα οποία υπόσχονται ένα «συν-πλην» στους φόρους τους, ανάλογα με την περίπτωση. Την ίδια ώρα σταθερή παραμένει η στόχευση: Να διατηρηθεί ακέραιο το οικοδόμημα των μέτρων που εξασφαλίζουν ανταγωνιστικότητα στο κεφάλαιο, δηλαδή τα μέτρα που κάνουν όλο και πιο φτηνή την εργατική δύναμη, αυξάνουν τα ποσοστά κέρδους του κεφαλαίου.
Απέναντι σ' αυτήν την πραγματικότητα τα δύσκολα είναι για την εργατική τάξη. Που επιβάλλεται και με την ψήφο της να ενισχύσει τη δύναμή της και για την άμυνα και για την αντεπίθεση.

Αμείλικτη πραγματικότητα

Ηδη, αμέσως μετά την αναγγελία του χρόνου των εκλογών, ο πρωθυπουργός, Αντ. Σαμαράς, στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του, δήλωσε πολύ αισιόδοξος για το 2015 και βέβαιος ότι «η πατρίδα μας έχει μπει σε ανοδική πορεία, την οποία όλο και περισσότεροι, πολύ σύντομα, θα τη νιώθουν προσωπικά». Μόνο κάτι οικογένειες αγνοουμένων του ναυαγίου δε μετέχουν στο πανηγύρι που καλεί ο πρωθυπουργός και ίσως ο συνήθης γκρινιάρης Βρούτσης γιατί, λέει, δεν πρόλαβε να εφαρμόσει όλες τις αλλαγές που προωθούσε στα εργασιακά.
Κόντρα στην κάλπικη αισιοδοξία του πρωθυπουργού, αμείλικτη η πραγματικότητα βεβαιώνει πως, κάτω απ' αυτές τις συνθήκες, και το 2015 θα είναι μαύρο κι άραχνο για τα λαϊκά στρώματα, που έχουν πλέον συσσωρεύσει μπόλικη εμπειρία από λόγια πλάνα και πράξεις βαθιά αντιλαϊκές. Οι τσακισμένοι μισθοί, οι μειωμένες συντάξεις, η άγρια φορολογία, ο παράδεισος της ΕΕ που αποδείχτηκε κόλαση, όλα είναι κριτήρια και ψήφου.
Αυτή η συσσωρευμένη εμπειρία είναι και πλεονέκτημα που μπορεί να οδηγήσει σε απόφαση για να αλλάξουν τα πράγματα. Είναι μια ευκαιρία για τους εργαζόμενους να ζυγίσουν και μπροστά στις εκλογές όλα τα δεδομένα: Από τη μια, όλους εκείνους που στο όνομα του λαού εφάρμοσαν αντιλαϊκές πολιτικές. Από την άλλη, το ΚΚΕ, τη μόνη σταθερή δύναμη που αντιπάλεψε αυτές τις πολιτικές και εγγυάται την ισχυρή εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση και την επόμενη μέρα.
Στον εκβιασμό ότι τώρα χρειάζεται να ψηφιστεί κυβέρνηση, ο αντίλογος είναι πως και όλες τις προηγούμενες φορές κυβέρνηση ψηφίστηκε, και μάλιστα στο όνομα του μικρότερου κακού, αλλά η επομένη των εκλογών έφερνε πάντα περισσότερα δεινά για το λαό. Το μόνο καινούργιο που μπορεί να προκύψει από την εκλογική διαδικασία είναι να ενισχυθεί η προοπτική να πάρει ο λαός τις εξελίξεις στα χέρια του απέναντι σ' όποια κυβέρνηση και αν προκύψει. Και αυτή η ενεργή συμμετοχή του ίδιου του λαού είναι προϋπόθεση για να υπάρξουν πράγματι ανατροπές.
Η αστική τάξη βλέπει ήδη την επόμενη μέρα, οργανώνει την πολιτική ζωή έτσι που να προκύπτουν οι αναγκαίες για τη δική της εξουσία συμμαχίες. Μένει να δουν και οι εργάτες τη δική τους επόμενη μέρα, να οργανώσουν από σήμερα τη δική τους Λαϊκή Συμμαχία.

Το δίλημμα για την επόμενη μέρα

Σ' αυτήν την κατεύθυνση το κάλεσμα του ΚΚΕ τονίζει ότι ο λαός πρέπει να σκεφτεί τι χρειάζεται την επόμενη μέρα. Οποια και αν είναι η κυβέρνηση, όποια και αν είναι η σχέση εποπτείας με τους δανειστές και την ΕΕ. Χρειάζεται κυβερνήσεις που, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, αποδέχονται ένα ασφυκτικό και βάρβαρο για το λαό πλαίσιο; Δηλαδή το πλαίσιο της ΕΕ, που περιέχει συγκεκριμένα δεδομένα, ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, μηχανισμούς μόνιμης εποπτείας, μνημόνια διαρκείας; `Η αντίθετα χρειάζεται μια δύναμη η οποία θα είναι εγγύηση στο πλευρό του, δίπλα του και για να βάλουμε φρένο στα όποια αντιλαϊκά μέτρα έρχονται αλλά, κυρίως, για να ανοίξουμε ένα διαφορετικό δρόμο προοπτικής έξω από αυτούς τους μονόδρομους;
Για την εργατική τάξη πρέπει να 'ναι καθαρό ότι και στις εκλογές εκφράζεται αυτούσια σε πολιτικό επίπεδο η ταξική αντιπαράθεση. Από τη μια, τα κόμματα που σε όλες τις παραλλαγές τους, παρόλες τις διαφορές, διαφωνίες και συγκρούσεις τους, ανταγωνίζονται για το ποιος είναι καλύτερος στην υλοποίηση των πολιτικών υπέρ του κεφαλαίου, των πολιτικών της ΕΕ, που διεκδικούν το χρίσμα απ' το κεφάλαιο ως επίδοξοι κυβερνήτες. Απ' την άλλη, το ΚΚΕ, που παλεύει ενάντια στη στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ, που καλεί τους εργαζόμενους να μη ματώσουν άλλο για τα μονοπώλια, που δίνει όλες του τις δυνάμεις για την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, τη συγκρότηση της Λαϊκής Συμμαχίας, που παλεύει για ανάκτηση των απωλειών των εργαζομένων από την κρίση, που ανοίγει το δρόμο για την προοπτική οι εργαζόμενοι να ζουν χωρίς αφεντικά.
Στη συστηματική προσπάθεια που κάνουν, μέσα από κοκορομαχίες, τα κόμματα του σύγχρονου αστικού διπολισμού να κρύψουν την ουσία της ταξικής αντιπαράθεσης ώστε να βγει ενισχυμένη η πολιτική της ανταγωνιστικότητας με όποιο μείγμα διαχείρισης, το λαϊκό κίνημα έχει καθήκον να αντιτάξει τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων, να δείξει ότι αυτές δε χωράνε στο πλαίσιο μιας πολιτικής που, σε όποια παραλλαγή της, υπηρετεί αποκλειστικά και μόνο τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Εχουν δεσμευτεί

Στην εξελισσόμενη πολιτική αντιπαράθεση οι διεθνείς ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί παίρνουν ήδη μέρος: Οι μέχρι τώρα παρεμβάσεις τους επικεντρώνουν στο κυρίαρχο, στρατηγικού χαρακτήρα, ζήτημα, την κλιμάκωση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων στην Ελλάδα, ανεξάρτητα από την όποια «νέα» κυβέρνηση. Παρά τις μεταξύ τους κόντρες γύρω από τη «διαχείριση» του ελληνικού κρατικού χρέους, συμπλέουν στη στρατηγική κατεύθυνση των «δεσμεύσεων» που έχουν αναληφθεί στο πλαίσιο της ίδιας της ΕΕ, των μνημονίων διαρκείας που θα ισχύουν και για την «επόμενη μέρα», ανεξάρτητα από τη μορφή της χρηματοδοτικής στήριξης και των δανειακών συμβάσεων. Χαρακτηριστική η δήλωση Σόιμπλε: «Οι νέες εκλογές δεν αλλάζουν τις συμφωνίες που έχουμε πετύχει με την ελληνική κυβέρνηση. Οποιαδήποτε νέα κυβέρνηση θα πρέπει να τηρήσει τις συμφωνίες που έχει συνάψει η προκάτοχός της».

Σ' έναν μονόδρομο κινούνται

Από την πλευρά τους, τα κόμματα που μετέχουν στο σημερινό κυβερνητικό σχήμα, τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ, με εκβιαστικά και τρομοκρατικά διλήμματα, στο όνομα της δήθεν σταθερότητας και ομαλότητας, έχουν στόχο να αποσπάσουν τη λαϊκή συναίνεση για κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης. Η επόμενη μέρα που υπόσχονται δε θα είναι απαλλαγμένη από τη φτώχεια, την ανεργία για την πλειοψηφία της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων. Από κοντά και ο ΣΥΡΙΖΑ, συμμετέχοντας στο διπολικό παιχνίδι, εφησυχάζει και αποπροσανατολίζει το λαό ότι δήθεν με μια άλλη διαπραγμάτευση η επόμενη μέρα μπορεί να είναι διαφορετική για το λαό. Παρά τις διαφορές τους για το μείγμα διαχείρισης, όλοι αυτοί κινούνται μέσα στα δεσμά της ΕΕ, του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης που φέρνει κέρδη και προνόμια στους λίγους, φτώχεια και ανεργία στους πολλούς. Καλλιεργούν ψεύτικες προσδοκίες ότι με την επιστροφή στην όποια καπιταλιστική ανάκαμψη μπορεί να ανακάμψει και το λαϊκό εισόδημα, τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα.

Γιατί ισχυρό ΚΚΕ

Απέναντί τους στέκεται σταθερά το ΚΚΕ, δίνοντας όλες του τις δυνάμεις για να ξεπεράσει ο λαός τις δυσκολίες, τα εκβιαστικά διλήμματα αλλά και τις αυταπάτες, ώστε να γίνει τη νέα χρονιά ένα σημαντικό βήμα αγωνιστικής παρουσίας, Λαϊκής Συμμαχίας, δυναμικής αντιπολίτευσης, ενίσχυσης της πάλης για συνολική ανατροπή. Να γίνει ο ίδιος ο λαός πρωταγωνιστής στις εξελίξεις, ώστε να ξημερώσει μια καλύτερη μέρα με πραγματική ευημερία για το λαό και τα παιδιά του.
Αυτό ακριβώς θα σημάνει ένα πιο ισχυρό ΚΚΕ για να μπορεί ο λαός να αντιτάξει τα δικά του όπλα. Και αυτά τα όπλα είναι ο αγώνας, η συμμαχία του για να διεκδικήσει τις σύγχρονες ανάγκες που θυσιάζονται στο βωμό της επιβίωσης ενός σάπιου συστήματος, είναι η μη αναγνώριση του χρέους, γιατί δεν το δημιούργησε ο ίδιος, είναι το αίτημα για ολοσχερή και μονομερή διαγραφή του, να το πληρώσουν αυτοί που το δημιούργησαν. Είναι ο στόχος για αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ενωση, για κοινωνικοποίηση του πλούτου, για να μπορεί να πάρει ο λαός στα χέρια του τις παραγωγικές και αναπτυξιακές δυνατότητες που έχει η χώρα. Αυτά είναι τα όπλα του λαού, αυτό το δρόμο προτείνει το ΚΚΕ και γι' αυτό και το δυνάμωμά του και στις εκλογές μπορεί να βάλει εμπόδια στη σημερινή πολιτική, να διεκδικήσει μέτρα ανακούφισης για τη λαϊκή οικογένεια που υποφέρει, πάνω απ' όλα να ανοίξει το δρόμο για μία ριζικά διαφορετική προοπτική. Σ' αυτόν τον αγώνα δρόμου πορευόμαστε, γι' αυτόν τον αγώνα ισχύει για όλους μας το «λάβετε θέσεις»...

Η ασφάλεια στη θάλασσα θυσία στο βωμό του κέρδους

Η ασφάλεια στη θάλασσα θυσία στο βωμό του κέρδους

Επιβάτες του «Norman Atlantic» στο κατάστρωμα περιμένουν τα συνεργεία διάσωσης

Από το ξημέρωμα της Κυριακής 28 Δεκέμβρη, που ξέσπασε η πυρκαγιά στο «Norman Atlantic», 32 ναυτικά μίλια βορειοδυτικά των Οθωνών, μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, πολλά από τα ερωτηματικά για τα αίτια και τη διαχείριση του πολύνεκρου ναυτικού ατυχήματος παρέμεναν αναπάντητα. Είναι χαρακτηριστικό ότι, μια βδομάδα μετά το συμβάν, ακόμα δεν υπάρχει μια επίσημη και οριστική ανακοίνωση για το πόσοι ήταν οι επιβαίνοντες στο πλοίο, για το πόσοι και ποιοι είναι οι νεκροί, για το πόσοι είναι οι αγνοούμενοι.
Αντ' αυτού, οι ελληνικές αρχές «πετάνε το μπαλάκι» των ευθυνών για το μπάχαλο στις ιταλικές και όλοι μαζί απλώνουν ένα πέπλο προστασίας στην πλοιοκτήτρια εταιρεία και την «ΑΝΕΚ» που είχε ναυλώσει το πλοίο. Η τελευταία, μάλιστα, είχε το θράσος να εκδώσει πέντε διαφορετικές λίστες μέχρι την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, προσαρμόζοντας κάθε φορά τον αριθμό των επιβατών στα ευρήματα της μακάβριας έρευνας για την ανεύρεση νεκρών και αγνοούμενων!
Σύμφωνα με όσα είχαν ανακοινωθεί μέχρι το βράδυ της Παρασκευής, οι νεκροί ήταν 10 και οι αγνοούμενοι «τουλάχιστον 18». Από τους νεκρούς, οι δυο ήταν Ελληνες και από τους αγνοούμενους οι 10. Οπως ανακοίνωσε η «ΑΝΕΚ» την περασμένη Τετάρτη, στο πλοίο επέβαιναν 474 άτομα. Από τους επιβαίνοντες, οι 56 ήταν οι ναυτεργάτες του πληρώματος (33 Ελληνες), που διασώθηκαν όλοι. Η τελευταία καταμέτρηση ανέβαζε τους διασωθέντες στους 427. Από αυτούς, οι 236 είναι Ελληνες.
Το «Norman Atlantic» ρυμουλκήθηκε την Παρασκευή έξω από το Μπρίντεζι και την ίδια μέρα ανακοινώθηκε ότι βρέθηκε και το WTR («μαύρο κουτί»). Από την εξέτασή του αναμένεται να διευκρινιστεί από πού και πότε ξεκίνησε η πυρκαγιά, αν λειτούργησαν τα συστήματα πυρόσβεσης, ποιοι ήταν οι χειρισμοί που έγιναν και πολλά ακόμα για το πλοίο που βρέθηκε να ταξιδεύει μεσοπέλαγα με σφοδρή θαλασσοταραχή, με σοβαρές παρατηρήσεις από το Λιμεναρχείο της Πάτρας, που αφορούν τα μέτρα προστασίας της ανθρώπινης ζωής (υδατοστεγείς θύρες, πόρτες πυρασφάλειας, σχέδιο διαχείρισης επιβατών κ.ά.) και με οργανική σύνθεση σε επίπεδα ασφαλείας, δηλαδή πολύ λιγότερη από τις πραγματικές ανάγκες του πλοίου.

Ψάχνουν νεκρούς στο κουφάρι

Παράλληλα, συνεχίζονται οι έρευνες πάνω στο πλοίο για να εντοπιστεί αν υπάρχουν νεκροί. Οδηγοί που διασώθηκαν έχουν αναφέρει ότι συνάδελφοί τους είχαν κοιμηθεί μέσα στα αυτοκίνητά τους στο γκαράζ του πλοίου, ενώ άλλες μαρτυρίες κάνουν λόγο ότι στο πλοίο υπήρχαν κρυμμένοι μετανάστες και πρόσφυγες. Να τι δήλωσε μια από τους επιβάτες του «Norman Atlantic» που σώθηκε και επέστρεψε στην Ελλάδα το βράδυ της Δευτέρας:
«Τουλάχιστον τρεις συνάδελφοί μου είναι νεκροί διότι κοιμόντουσαν μέσα στα αυτοκίνητά τους. Το καράβι που ταξιδεύαμε ήταν άθλιο και το γνωρίζαμε, ήταν εν γνώσει μας. Δεν ήταν μηχανικά σωστό και παρόλα αυτά το βγάλαν για να κάνει ταξίδι. Οι άνθρωποι κοιμηθήκαν μέσα, όπως κι εγώ προσωπικά σκέφτηκα κάποια στιγμή επειδή ήταν άθλια η καμπίνα μέσα, πολύ βρώμικη, να αφήσω τα πράγματά μου μόνο για ένα μπάνιο και να κατέβω κάτω να κοιμηθώ μέσα στο αυτοκίνητό μου. Τους επέτρεπαν, με τη μόνη διαφορά ότι ήταν υπ' ευθύνη τους γιατί σφραγίζουν οι πόρτες στα αμπάρια όταν μπαίνουν τα αυτοκίνητα μέσα. Παρόλα αυτά, πήραν το ρίσκο και πήγανε μέσα. Εγκλωβίστηκαν και δεν μπορούσαν να φύγουν».
Από την πρώτη ώρα του ναυτικού ατυχήματος, τα ταξικά ναυτεργατικά σωματεία διατύπωσαν μια σειρά ερωτήματα και αποκάλυψαν ότι στις 19 Δεκέμβρη το πλοίο είχε ελεγχθεί από το Λιμεναρχείο της Πάτρας και είχε αποπλεύσει με παρατηρήσεις για ελλείψεις σε σημεία που συνδέονται με την πυρασφάλεια και την αντιμετώπιση συμβάντων έκτακτης ανάγκης.
Ανάμεσα σε άλλα, τα σωματεία έθεταν ζήτημα καθυστερημένης αντίδρασης στην πυρκαγιά, που ξεκίνησε στις 4.10 π.μ., σύμφωνα με την επίσημη ενημέρωση, αλλά κανείς επιβάτης δεν ενημερώθηκε. Το γιατί, δεν έχει απαντηθεί ακόμα. Να τι έλεγε μια από τις πολλές μαρτυρίες των διασωθέντων: «Εγώ ήμουν μέσα στην καμπίνα μου και κοιμόμουν και δε μας ειδοποίησε κανείς. Μπήκε ο καπνός μέσα στην καμπίνα μου και θα καιγόμουν ζωντανή. Δεν υπήρχε ειδοποίηση από πουθενά».
Μιλώντας στο διαδικτυακό ραδιόφωνο του «902.gr», λίγες μέρες μετά το ατύχημα, ο Θ. Ευαγγελάκης, Α' Γραμματέας ΠΕΜΕΝ, σημείωσε: «Απ' ό,τι φαίνεται και από δηλώσεις επιβαινόντων, δεν ακούστηκε τίποτα. Εδώ έπρεπε να λειτουργήσουν συγκεκριμένοι συναγερμοί που έχουν να κάνουν με την πυρόσβεση, θα έπρεπε να τεθεί κατευθείαν άγημα πυρόσβεσης από το πλήρωμα, το οποίο θα έπρεπε και αυτό να έχει περάσει συγκεκριμένες επιθεωρήσεις και να πάρει συγκεκριμένα μέτρα και να δράσει ανάλογα με το πού βρίσκεται η φωτιά. Γιατί γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ότι κάθε λεπτό που περνάει σε εκδήλωση πυρκαγιάς εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους με τραγικές συνέπειες».

Ανεπάρκειες και σοβαρές ελλείψεις

Τα σωματεία έθεταν, επίσης, ερωτήματα για την επάρκεια του πλοίου σε σωστικά μέσα. Ενας από τους διασωθέντες δήλωσε στα ΜΜΕ: «Οι σωστικές λέμβοι από τη μια την πλευρά καήκαν, δεν μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε τίποτα. Από την άλλη την πλευρά οι μισές κοπήκαν, φύγαν και οι μόνες ήταν δύο σωστικές λέμβοι οι οποίες πήραν 10 - 20 άτομα και φύγαν».
Η ίδια μαρτυρία, επαληθεύει την καθυστερημένη επέμβαση των σωστικών συνεργείων, ενώ ιταλικά ψαράδικα είχαν καταφέρει να προσεγγίσουν το πλοίο από τις πρώτες ώρες του ατυχήματος: «Δεν υπήρχε βοήθεια από πουθενά. Ημασταν από τις 5.30 έξω στο κατάστρωμα και ήρθε βοήθεια μετά τις 11-12 η ώρα και το μόνο που κάναν ήταν να μας κοιτάζουν γύρω γύρω. Είχε πάρα πολύ αέρα και δεν μπορούσαν να μας πλευρίσουν να μας βοηθήσουν και ήμασταν αβοήθητοι μέχρι τη νύχτα. Ξεκίνησαν και μας παίρναν με τα ελικόπτερα έναν έναν, η δικιά τους προσπάθεια ήταν πάρα πολύ μεγάλη αλλά και η ταλαιπωρία μας επίσης».
Να σημειωθεί ότι η πρώτη επικοινωνία του πλοίου με το θάλαμο επιχειρήσεων στην Ελλάδα έγινε στις 7.03 π.μ., δηλαδή τρεις σχεδόν ώρες μετά την εκδήλωση της φωτιάς. Το ίδιο το υπουργείο είχε ειδοποιηθεί τηλεφωνικά από επιβάτη από τις 5.40 π.μ. Τι έκαναν όλες αυτές τις ώρες οι αρμόδιες ελληνικές αρχές; Τι έκανε η διαχειρίστρια εταιρεία «ΑΝΕΚ»; Γιατί δε βρέθηκε έγκαιρα δίπλα στο πλοίο ρυμουλκό ανοιχτής θαλάσσης; Τι εντολές είχε το πλήρωμα, στο οποίο τώρα πάνε να φορτώσουν όλες τις καθυστερήσεις και τις παραλείψεις;
Ο Θ. Ευαγγελάκης σημείωσε σχετικά στον «902.gr»: «Το τρίπτυχο που κυριαρχεί κάθε φορά σε τραγικά ναυάγια και πυρκαγιές "ο θεός - ο καιρός - ο κακός ο ναυτικός". Το θεό τον απαλλάξανε, τον καιρό τον επικαλούνται, στο δια ταύτα εκεί που θα καταλήξουν θα είναι στον κακό ναυτικό. Και θα βγάλουν από τη μέση το ποιοι είναι οι υπεύθυνοι. Και δεν είναι άλλοι από τους εφοπλιστές και την κυβέρνηση, για το τι μέτρα έπρεπε να είχαν παρθεί και το πώς έπρεπε να ενεργήσουν και σε αυτό το περιστατικό».
Σχετικό με όλα τα παραπάνω είναι και το ζήτημα των οργανικών συνθέσεων, για το οποίο ο Θ. Ευαγγελάκης είπε: «Και εδώ μπαίνει πάλι το ζήτημα κατά πόσο οι οργανικές συνθέσεις ανταποκρίνονται στις ανάγκες των πλοίων. Ο υπουργός, Μ. Βαρβιτσιώτης, πέρσι έχει βγάλει υπουργικές αποφάσεις για τα πλοία της Πάτρας, τα υπό ελληνική σημαία και δίνει το δικαίωμα στον εφοπλιστή να καθορίζει τον αριθμό των ναυτικών στο πλοίο. Κριτήριό τους είναι μόνο το κέρδος. Και σ' αυτό θυσιάζουν τα πάντα».
Το δια ταύτα: Στο βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου, οι εφοπλιστές και το κράτος τους δε διστάζουν και την ανθρώπινη ζωή να βάλουν σε κίνδυνο και και την ασφάλεια στη θάλασσα να υπονομεύουν...

Οι εξελίξεις στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες επιβεβαιώνουν τις θέσεις του ΚΚΕ

Οι εξελίξεις στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες επιβεβαιώνουν τις θέσεις του ΚΚΕ

Από την επιχείρηση διάσωσης με εναέρια μέσα

Οι εξελίξεις στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες αποτελούν μέρος των γενικότερων εξελίξεων, που χαρακτηρίζονται από την ένταση της επιθετικότητας του κεφαλαίου, των αστικών κυβερνήσεων, της ΕΕ και των άλλων ευρωκομμάτων ενάντια στα δικαιώματα, στις κατακτήσεις της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της κερδοφορίας των μονοπωλίων.
Οι «τυμπανοκρουσίες» του πρωθυπουργού και του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, όπως και η αναπαραγωγή τους από τον υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας, για «ισχυρή ναυτιλία» - «ισχυρή Ελλάδα», αφορούν τους εφοπλιστές, τους βιομηχάνους, τους τραπεζίτες, όλους αυτούς που αυξάνουν τα κέρδη τους.
Ωστόσο, οι ισχυρισμοί αυτοί δεν στέκουν πλέον ούτε σ' ένα απλό ...φύσημα! Γιατί; Μα επειδή οι ίδιοι ήταν που έλεγαν πως με την ένταξη της Ελλάδας στον «σκληρό πυρήνα» της ΕΕ, στην Ευρωζώνη, θα μπούμε στο «απάνεμο λιμάνι», στο οποίο δε θα έχουμε τίποτα να φοβόμαστε από «φουρτούνες» στην παγκόσμια οικονομία.
Σήμερα, που η ανεργία έφτασε στο 26,5% με τα επίσημα στοιχεία και στο 50% στους νέους, που η καπιταλιστική κρίση χτυπά τις κοινωνικές κατακτήσεις και η κυβέρνηση, η ΕΕ, το ΔΝΤ, οι καπιταλιστές ρίχνουν τα βάρη τους στις πλάτες των εργαζομένων, μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε το μέγεθος του συνειδητού ψέματος που είπαν στο λαό.

Το κουφάρι του «Norman Atlantic» «καπνίζει» μεσοπέλαγα της Αδριατικής

Τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν το τελευταίο διάστημα, με τη ναυτική τραγωδία του Ε/Γ-Ο/Γ «NORMAN ATLANTIC», ανέδειξαν για μια ακόμη φορά ότι, όποιο «νήμα» και αν πιάσουμε αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής, καταλήγουμε ότι ο δρόμος της καπιταλιστικής ανάπτυξης, που έχει για κίνητρο τα κέρδη των εφοπλιστών, των βιομηχάνων, του μεγάλου κεφαλαίου, γεννάει νέα προβλήματα, οδηγεί στην όξυνση των προβλημάτων των εργαζομένων, χειροτερεύει την κατάστασή τους.
Το ΚΚΕ και το ταξικό εργατικό κίνημα αντιτάχθηκαν από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 στην «κοινή ναυτιλιακή πολιτική» και τον Κανονισμό 3577/92 της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την «απελευθέρωση» των εσωτερικών θαλάσσιων συγκοινωνιών. Εγκαιρα επισημάναμε ότι η κατάργηση του «Cabotage» (καμποτάζ) της ακτοπλοΐας θα προκαλέσει αρνητικές συνέπειες σε βάρος της εξυπηρέτησης των νησιών και των δικαιωμάτων των ναυτεργατών. Η αρνητική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις μας.

Οι βασικές εξελίξεις στον κλάδο

Σύμφωνα με τα στοιχεία των ναυτιλιακών επιχειρήσεων για το 9μηνο του 2014, προκύπτουν τα παρακάτω:

• Oι τέσσερις εισηγμένες ακτοπλοϊκές επιχειρήσεις του κλάδου -«Minoan Lines», «ΑΝΕΚ», «Attica Group» («Blue Star» και «Super Fast ferries») και «Ναυτιλιακή Εταιρεία Λέσβου» («ΝΕΛ»)- εμφανίζουν αθροιστικά τραπεζικό δανεισμό (εάν συνυπολογιστούν οι συνολικές υποχρεώσεις προς προμηθευτές κλπ.) 1,150 δισ. ευρώ.
• Η συνολική αξία του στόλου των τεσσάρων ακτοπλοϊκών ομίλων ανέρχεται στα 1,362 δισ. ευρώ (δε συνυπολογίζεται η αξία του στόλου της «Hellenic Seways», η οποία δεν είναι εισηγμένη στο Χρηματιστήριο Αθηνών).
• Οι τρεις πρώτες εταιρείες εμφανίζουν θετικό αποτέλεσμα στο 9μηνο του 2014 σε επίπεδο EBITDA, ενώ η «NEΛ» καταγράφει ζημίες. Η μείωση του δανεισμού είναι εμφανής σε σχέση με το 2013 και έχει χρηματοδοτηθεί από τη μείωση της τιμής του καυσίμου - πετρελαίου, τις πωλήσεις πλοίων, τον παροπλισμό συμβατικών και ταχύπλοων σκαφών, τη μείωση των οργανικών συνθέσεων και τη δραστική μείωση των αποδοχών των ναυτεργατών.
• Η «Minoan Lines», με αξία πλοίων 387 εκ. ευρώ, έχει δάνεια 221 εκατομμύρια, ανήκει σε ποσοστό άνω του 90% στον όμιλο «Grimaldi» και κατέχει μερίδια που πλησιάζουν το 50% στις γραμμές της Αδριατικής. Ακόμα υψηλότερα είναι τα μερίδιά της στη γραμμή Ηράκλειο - Πειραιάς. Οι εργαζόμενοι στις εταιρείες του ομίλου το Σεπτέμβρη του 2014 ήταν 417 άτομα, έναντι 386 το Σεπτέμβρη του 2013.
• Η «Attica Group», με αξία πλοίων της τάξης των 612 εκ. ευρώ, εμφανίζει τραπεζικές υποχρεώσεις ύψους 309 εκατομμυρίων. Οι εργαζόμενοι στις εταιρείες του ομίλου το Σεπτέμβρη 2014 ήταν 1.108, έναντι 1.141 το Σεπτέμβρη του 2013.
• Η «ΑΝΕΚ», με στόλο αξίας 295 εκ. ευρώ, έχει τραπεζικές υποχρεώσεις 275 εκ. Το Σεπτέμβρη του 2014 αποφασίστηκε η διεύρυνση της κοινοπραξίας «ΑΝΕΚ - Superfast» για την εκτέλεση συνδυασμένων δρομολογίων στις διεθνείς γραμμές της Αδριατικής και στις ακτοπλοϊκές γραμμές της Κρήτης. Οι εργαζόμενοι στις εταιρείες του ομίλου το Σεπτέμβρη του 2014 ανέρχονταν σε 984, έναντι 936 το Σεπτέμβρη του 2013.
• Η «ΝΕΛ», με στόλο που αποτιμάται στα 68,5 εκ., εμφανίζει -μετά τη δραστική απομείωση του δανεισμού της δια της δικαστικής οδού- τραπεζικές υποχρεώσεις 32,4 εκ. ευρώ. Οι εργαζόμενοι στη ΝΕΛ ήταν 455 τον Σεπτέμβρη του 2014, έναντι 517 τον Σεπτέμβρη του 2013.
• Οι συνολικές υποχρεώσεις της «Minoan Lines» ανέρχονται στα 317 εκ. ευρώ, της «ΑΝΕΚ» στα 373 εκ., της «Attica» στα 378 εκ. και της «NEΛ» στα 83 εκ. ευρώ
• Οπως προκύπτει από τα στοιχεία, η κατάργηση του «Cabotage» και η όξυνση του ανταγωνισμού έδωσαν ώθηση στη συγκεντροποίηση του κεφαλαίου και στη δημιουργία μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων που έχουν στα χέρια τους μεγάλο μέρος των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών.
• Η Τράπεζα Πειραιώς ελέγχει την κατάσταση στις ακτοπλοϊκές εταιρείες («ΑΝΕΚ», «Hellenic Seaways», «Ναυτιλιακή Εταιρεία Λέσβου») μέσω ποσοστών που διατηρεί στα μετοχικά τους κεφάλαια και των δανείων τους, δρομολογώντας σημαντικές εξελίξεις στον κλάδο της ακτοπλοΐας.
• Οι τρεις επιχειρηματικοί όμιλοι (Τράπεζα Πειραιώς, «Sea Star Capital» και όμιλος «Grimaldi»), που έχουν μερίδια σε αυτές τις πέντε μεγαλύτερες ναυτιλιακές εταιρείες, ελέγχουν το 90% των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών.
• Οι ακτοπλοϊκοί όμιλοι «Minoan Lines», «ANEK», «Attica Group», «Hellenic Seaways» και η «Ναυτιλιακή Εταιρεία Λέσβου», διαχειρίζονταν 57 πλοία το 2014, έναντι 89 το 2011 και 125 το 2001.
• Σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία, οι θέσεις εργασίας στην ελληνική ακτοπλοΐα το 2014 ανέρχονται σε 5.000 περίπου, καταγράφοντας μείωση κατά 50% την περίοδο 2001 - 2014.
• Το αστικό κράτος επιδότησε τους εφοπλιστές της ακτοπλοΐας με κρατικές επιδοτήσεις για τις «άγονες γραμμές» ύψους 70 εκ. ευρώ το 2014, εκτινάσσοντας το συνολικό ποσό στο 1 δισ. ευρώ για την περίοδο 2002 - 2014
• Οι εφοπλιστές από το 1997 μέχρι το 2014 άντλησαν μέσω των δημόσιων εγγραφών το τεράστιο ποσό των 1,34 δισ. ευρώ.
• Η εφοπλιστική επιθετικότητα χειροτέρευσε τη συγκοινωνιακή εξυπηρέτηση των νησιών -αυξήσεις φωτιά στις τιμές των εισιτηρίων και των οχημάτων και δραστική μείωση της συχνότητας των δρομολογίων των πλοίων- περιορίζοντας δραματικά την πρόσβαση στις θαλάσσιες συγκοινωνίες για τη λαϊκή οικογένεια, τους νησιώτες εργαζόμενους, τους φτωχούς αγρότες και τους αυτοαπασχολούμενους.
• Χειροτέρευσε η κατάσταση των ναυτεργατών και γενικότερα των εργαζομένων στον κλάδο -μαζικές απολύσεις, δραματικές περικοπές στους μισθούς, μείωση των οργανικών συνθέσεων των πλοίων και εντατικοποίηση της δουλειάς, καταστολή, πολιτική επιστράτευση, διώξεις ενάντια σε απεργούς ναυτεργάτες.
• Καταστροφική για το ΝΑΤ και τα άλλα ασφαλιστικά ταμεία των ναυτεργατών είναι η πολιτική των κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, που κατοχυρώνει τις εισφοροαπαλλαγές των εφοπλιστών, με τη παραγραφή δισεκατομμυρίων ευρώ. Επί της ουσίας, η κρατική ενίσχυση του ΝΑΤ, που ξεπερνά τα 17 δισ. ευρώ την περίοδο 1985 - 2014, συνιστά έμμεση μορφή χρηματοδότησης των εφοπλιστών και στοιχείο έντασης της επίθεσης, με δραματικές περικοπές στις συντάξεις και στην παροχή υπηρεσιών υγείας και πρόνοιας.
• Παραμένει το πρόβλημα των υπερήλικων και υποσυντήρητων Ε/Γ - Ο/Γ άνω των 35 χρόνων, με μεγάλους κινδύνους για την προστασία της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα. Με τροπολογία που ψήφισε η κυβέρνηση (άρθρο 82 του ν. 4316/2014 - ΦΕΚ 270Α/24/12.2014) κατ' απαίτηση των εφοπλιστών, τα σαπιοκάραβα άνω των 35 χρόνων, αν και δεν έκαναν τις απαραίτητες μετασκευές που θέτει η Σύμβαση της Στοκχόλμης, θα συνεχίσουν να ταξιδεύουν, παρότι παραβιάζουν κατάφωρα και αυτούς ακόμα τους ανεπαρκείς κανόνες αξιοπλοΐας, θέτοντας σε αυξημένους κινδύνους τη ζωή επιβατών και ναυτεργατών. Η πρόσφατη πυρκαγιά στο Ε/Γ - Ο/Γ πλοίο «NORMAN ATLANTIC» επιβεβαιώνει για μια ακόμη φορά ότι το κυνηγητό του κέρδους των εφοπλιστών δε συμβιβάζεται με τη λήψη των αναγκαίων μέτρων για την προστασία της ζωής των επιβατών και των ναυτεργατών.

Η έκθεση του ΙΟΒΕ

Προπομπός επιτάχυνσης των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες -είτε με κυβέρνηση με κορμό τη ΝΔ είτε με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ και τους συμμάχους τους, τα άλλα αστικά και οπορτουνιστικά κόμματα- αποτελούν οι προτάσεις του ΙΟΒΕ «για τη βιωσιμότητα και ανάπτυξη της ελληνικής ακτοπλοΐας», για την ενίσχυση δηλαδή της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων.
Στο πλαίσιο αυτό, προτείνονται τα εξής:

• Επανασχεδιασμός του ακτοπλοϊκού συστήματος, με κριτήριο την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, της κερδοφορίας των ακτοπλοϊκών επιχειρηματικών ομίλων.
• Μείωση κόστους λειτουργίας των πλοίων, μέσω της επιδότησης των ασφαλιστικών εισφορών, την παραπέρα μείωση της οργανικής σύνθεσης των πλοίων, την κατάργηση της ελληνομάθειας, για την αντικατάσταση των ναυτεργατών με φτηνότερους, χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και ασφάλιση.
• Μείωση του χρόνου υποχρεωτικής δρομολόγησης των πλοίων στις τακτικές γραμμές και εφαρμογή των ελαστικών μορφών απασχόλησης, «εκ περιτροπής» εργασίας για τους ναυτεργάτες, με επίδομα ανεργίας 290 ευρώ, ζωή με ψίχουλα.
• Κατάργηση του καθεστώτος υποχρεωτικών εκπτώσεων στα εισιτήρια σε κατηγορίες επιβατών όπως συνταξιούχοι, ΑΜΕΑ, φοιτητές κ.ά.
• Επανεξέταση του συστήματος αποζημίωσης παροχής δημόσιας υπηρεσίας σε όλα τα μέσα μεταφοράς (ακτοπλοΐα, αερομεταφορές κλπ.), αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης των επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται στις μεταφορές.

Με αυτά τα μέτρα υπάρχει κίνδυνος να μείνουν πολλά νησιά του Αιγαίου απομονωμένα για το μεγαλύτερο διάστημα του έτους.

Ακόμα πιο ισχυρό ΚΚΕ

Οι ναυτεργάτες, γενικότερα η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα που βιώνουν τις σκληρές συνέπειες του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και της αντιλαϊκής πολιτικής, επιβάλλεται να δυναμώσουν το ταξικό τους κριτήριο, να στηρίξουν την πολιτική πρόταση εξουσίας του ΚΚΕ, που αντιστοιχεί στα δικά τους συμφέροντα.
Η πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ υπηρετεί τα συμφέροντα των εφοπλιστών, των βιομηχάνων, των τραπεζών, των μονοπωλίων που βρίσκονται στην εξουσία. Αυτοί βρίσκονται πίσω από τα βάσανα που βιώνει η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα.
Οι ναυτεργάτες, η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα έχουν πλούσια πείρα και μπορούν να διακρίνουν την ταξική ουσία του ΣΥΡΙΖΑ. Το κόμμα αυτό υποστηρίζει ότι είναι αδιαπραγμάτευτη η θέση Ελλάδας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, προσπαθεί μεθοδικά να παγιδεύσει τους εργαζόμενους στη διαχείριση του εκμεταλλευτικού συστήματος, καλλιεργώντας τη «λογική» της αποδοχής του μικρότερου κακού.
Ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, το πλαίσιο που οδήγησε στη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, στην απελευθέρωση των εσωτερικών θαλάσσιων μεταφορών, των λιμανιών και των ναυπηγείων κ.ά. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σοσιαλδημοκρατικό κόμμα και, παρά τις επιμέρους διαφορές του με τη ΝΔ, η πολιτική του πρόταση δε συνιστά φιλολαϊκή διέξοδο.
Το ΚΚΕ είναι δύναμη δοκιμασμένη στους αγώνες, στο πλευρό των ναυτεργατών και των νησιωτών. Δεν έχει δεσμεύσεις στους εφοπλιστές και στις άλλες μερίδες του κεφαλαίου, παλεύει για την ανατροπή της εξουσίας τους, γι' αυτό είναι η μόνη δύναμη που μπορεί με συνέπεια να υπερασπιστεί τα λαϊκά συμφέροντα.
Η ενίσχυσή του στις εκλογές της 25ης Γενάρη θα δώσει πολλαπλάσια δύναμη στο κίνημα, ώστε από καλύτερες θέσεις να απαντήσει στην επίθεση των εφοπλιστών και συνολικά του κεφαλαίου, να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των ναυτεργατών και των νησιωτών, την προστασία της ζωής και την ασφάλεια στη θάλασσα. Να ανοίξει ο δρόμος για να πάρει ο λαός την εξουσία και την οικονομία στα χέρια του.

Του Γιώργου ΤΟΥΣΣΑ*
* Ο Γ. Τούσσας είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ