Το επιτελικό κράτος γεννά σαν κουνέλα εξοπλισμό για την ΕΛ.ΑΣ.

 

Η Ελληνική Αστυνομία μας παρουσιάζει με περηφάνια τις νέες μοτοσικλέτες που έρχονται να ενισχύσουν τον στόλο της και το έργο της στην καταστολή και την επιβολή του δόγματος “Νόμος και Τάξη”.

Το τελευταίο διάστημα τα ΜΜΕ δεν προλαβαίνουν να αντιγράφουν τα δελτία τύπου της ΕΛ.ΑΣ. για τις συνεχόμενες ενισχύσεις της ΕΛ.ΑΣ. Μες στον Μάη είδαμε διάφορα “ρεπορτάζ” για τις 16 νέες Suzuki V-Strom που ενισχύουν το στόλο της αστυνομικής διεύθυνσης Θεσσαλίας μέσω ΕΣΠΑ, ενώ όλα αυτά έρχονται μόλις μερικούς μήνες μετά την υλοποίηση ενός από τα μεγαλύτερα εξοπλιστικά προγράμματα μες στο 2020, κατά το οποίο παραδόθηκαν πάνω από 1.500 νέα οχήματα στις αστυνομικές δυνάμεις.

Το ίδιο χρονικό διάστημα, με το ξέσπασμα της πανδημίας, ο πρωθυπουργός δήλωνε πως η κυβέρνηση δεν μπορεί να γεννήσει λεωφορεία και συρμούς μετρό. Προφανώς όμως οι αναπαραγωγικές ικανότητες των οχημάτων αλλάζουν θεαματικά όταν μιλάμε για αστυνομικό εξοπλισμό, πιάνοντας ρυθμούς κουνέλας.

Τα σχετικά “ρεπορτάζ” συνοδεύονται από την εκτίμηση για την επιχειρησιακή αναβάθμιση των δυνάμεων της ΕΛ.ΑΣ. Αυτό που δε σημειώνουν είναι πως οι μοτοσικλέτες χρησιμοποιούνται κατά κύριο λόγο από δυνάμεις όπως η Ομάδα ΔΙΑΣ, που έχουν στο ενεργητικό τους μια σειρά περιστατικά ωμής καταστολής και αυθαιρεσιών εις βάρος απλών πολιτών. Για να έχουμε ένα μέτρο τι ακριβώς αναβαθμίζεται…

«Ωριμη»... στάση

 

 

Τα κριτήρια με τα οποία η Ελλάδα θα πρέπει να αντιμετωπίσει την αναζωπύρωση της κατοχικής βίας σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού θέτουν τα αστικά επιτελεία, επικροτώντας την «ώριμη και ισορροπημένη» στάση της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων. Σημειώνουν μάλιστα με αρθρογραφία στον Τύπο ότι οι εποχές που η Ελλάδα αντιδρούσε με το «θυμικό» έχουν περάσει ανεπιστρεπτί και ότι το ζητούμενο σήμερα είναι να επιβεβαιώνει με κάθε αφορμή το ρόλο της ως μέλους του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, αλλά και ως πόλου σταθερότητας στην περιοχή. Το υπονοούμενο είναι σαφές: Οι εποχές που ζούμε δεν επιτρέπουν ούτε λόγια συμπάθειας προς τους Παλαιστινίους, πολύ περισσότερο την έκφραση αλληλεγγύης από τον λαό, που καταδικάζει διαχρονικά την κατοχή και τα εγκλήματα του κράτους - δολοφόνου του Ισραήλ.

Τώρα που οι ανταγωνισμοί οξύνονται και τα στρατόπεδα βρίσκονται σε διάταξη μάχης, τώρα που οι σχέσεις της Ελλάδας με το Ισραήλ έχουν απογειωθεί με αμερικανοΝΑΤΟική ομπρέλα, τώρα που Κίνα και Ρωσία επιχειρούν ακόμα μεγαλύτερο «μπάσιμο» στην περιοχή, τώρα που η ελληνική αστική τάξη τα δίνει όλα για όλα για να αναβαθμίσει τον ρόλο της στον σχεδιασμό των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ για τη Μέση Ανατολή, δεν ενδείκνυται τίποτα άλλο, πέρα από την έκφραση της ανεπιφύλακτης στήριξης στο «δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα» και ευχολόγια για αυτοσυγκράτηση «απ' όλες τις πλευρές». Ο λαός δεν θα τους κάνει τη χάρη. Το νέο έγκλημα σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού και η πολιτική εμπλοκής της Ελλάδας στα βρώμικα ευρωατλαντικά σχέδια θα πάρουν απάντηση με τις αντιιμπεριαλιστικές κινητοποιήσεις που κλιμακώνονται την Κυριακή και τις επόμενες μέρες.

Πρωταγωνιστές

Πρωτοσέλιδο έκανε χτες η «Αυγή» την επίσκεψη Ζάεφ στην Ελλάδα, «υπενθυμίζοντας» στην κυβέρνηση ότι έχει κάποιες εκκρεμότητες να διευθετήσει, ώστε η Συμφωνία των Πρεσπών να τεθεί σε πλήρη ισχύ, όπως έχει άλλωστε δεσμευθεί ότι θα κάνει. Το ενδιαφέρον όμως βρίσκεται σε μια συνέντευξη που έδωσε ο Ζάεφ σε κυριακάτικη εφημερίδα, με αφορμή την επίσκεψή του στην Ελλάδα. Εκεί, σε κάθε του απάντηση, εκφράζει την ικανοποίησή του επειδή με τη Συμφωνία των Πρεσπών άνοιξε ο δρόμος για να ενταχθεί η χώρα στις ευρωατλαντικές δομές, επιβεβαιώνοντας ότι αυτός ήταν ο βασικός σκοπός της. Λέει συγκεκριμένα: «Το ανοιχτό ζήτημα (...) ήταν ο λόγος του αποκλεισμού από την επίτευξη των στρατηγικών μας στόχων για ένταξη στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Η διαμάχη ήταν το βαρίδι που κρατούσε τη Δημοκρατία της Μακεδονίας πίσω. Τώρα υπάρχουμε χωρίς βαρίδια (...) Με τη συμφωνία καταργήσαμε το τελευταίο εμπόδιο για την ένταξη στο ΝΑΤΟ και γίναμε το 30ό μέλος της Συμμαχίας. Το κέρδος μας είναι ανεκτίμητο (...) Ξεκλειδώσαμε επίσης την έναρξη της διαδικασίας ενταξιακής διαπραγμάτευσης στην ΕΕ και περιμένουμε τώρα την πρώτη διακυβερνητική σύνοδο με τις Βρυξέλλες που θα σηματοδοτήσει την έναρξη της ενταξιακής διαπραγμάτευσης ανά κεφάλαιο». Από το πρωτοσέλιδό της, λοιπόν, η «Αυγή» εκπέμπει το μήνυμα προς κάθε «ενδιαφερόμενο» μέσα κι έξω από τη χώρα ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κράτησε ψηλά τη σημαία του ευρωατλαντικού σχεδιασμού στην περιοχή, ανοίγοντας το δρόμο για την ένταξη της σημερινής Β. Μακεδονίας σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, πριν παραδώσει τη σκυτάλη στη ΝΔ, που δεσμεύεται για την «πλήρη εφαρμογή» της Συμφωνίας και το κλείσιμο των όποιων εκκρεμοτήτων.

Ενθουσιασμός

Το «ελληνικό σχέδιο» για τη συμμετοχή στο Ταμείο Ανάκαμψης είναι «ένα καλό σχέδιο», αλλά «το κλειδί είναι η υλοποίησή του», είπε χτες στη συνάντηση με τον πρωθυπουργό ο επικεφαλής του ESM, Κλ. Ρέγκλινγκ, εξάροντας τις μεταρρυθμίσεις που σχεδιάζει η κυβέρνηση, επισημαίνοντας ταυτόχρονα την ανάγκη να υλοποιηθούν μέχρι κεραίας. Την ίδια ακριβώς μέρα παρουσιαζόταν το νομοσχέδιο - τερατούργημα για τα Εργασιακά, πράγμα που δικαιολογεί τον ενθουσιασμό του Ρέγκλινγκ για την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να κερδίσει «με το σπαθί της» τα δισ. ευρώ του Ταμείου Ανάκαμψης, που προορίζει για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Οι δηλώσεις του Ευρωπαίου αξιωματούχου και ενός από τους «κλειδοκράτορες» του νέου ταμείου επιβεβαιώνουν ότι οι ανατροπές στα Εργασιακά δεν αποτελούν μόνο προαπαιτούμενο για την εκταμίευση των χρημάτων για το κεφάλαιο, αλλά συμπεριλαμβάνονται και σε εκείνες τις μεταρρυθμίσεις που καθιστούν το σχέδιο «καλό», αρκεί να υλοποιηθούν, όπως είπε ο Ρέγκλινγκ. Με άλλα λόγια, δυο κουβέντες του επικεφαλής του ESM ήταν αρκετές για να επαληθεύσουν ότι το σχέδιο της κυβέρνησης ισοδυναμεί με ένα ακόμα μνημόνιο, με αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις - προαπαιτούμενα των εκταμιεύσεων, που σε κάθε περίπτωση πληρώνει ο λαός.

Βαφτίζει τα εγκλήματα του Ισραήλ σε βάρος των Παλαιστινίων «αυτοάμυνα»!

 

 

 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Δεν έχει τέλος η κατρακύλα από την πολιτική της εμπλοκής και την «αναβάθμιση» των σχέσεων με το κράτος - δολοφόνο

Aλλοθι στα εγκλήματα που γίνονται σε βάρος ενός ολόκληρου λαού, ενώ διεκδικεί τα στοιχειώδη δικαιώματά του και μια ελεύθερη πατρίδα, δίνει η κυβέρνηση της ΝΔ, συνεχίζοντας κυνικά την επικίνδυνη πολιτική που ακολούθησαν όλες οι κυβερνήσεις διαδοχικά, με τελευταία αυτήν του ΣΥΡΙΖΑ, για «αναβάθμιση» της συνεργασίας με το Ισραήλ, στο πλαίσιο και των αμερικανοΝΑΤΟικών σχεδιασμών στην περιοχή.

Συγκεκριμένα, το ελληνικό ΥΠΕΞ, σε ανακοίνωση που εξέδωσε αργά - σχεδόν μεσάνυχτα - προχτές, για τις εξελίξεις στη Μ. Ανατολή, ανακοίνωση που θα ζήλευε... και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, δεν βρήκε να πει ούτε λέξη για τις φονικές αεροπορικές επιδρομές του Ισραήλ, που έχουν προκαλέσει δεκάδες νεκρούς Παλαιστινίους, αναφέροντας μόνο - ως ευχολόγιο - ότι η «κλιμάκωση της βίας τόσο στα Ιεροσόλυμα όσο και στην Γάζα θα πρέπει να σταματήσει».

Πηγαίνοντας, μάλιστα, ένα βήμα παραπέρα από τη λογική των «ίσων αποστάσεων», που εξισώνει το θύτη με το θύμα, τόνισε ότι «η Ελλάδα εκφράζει την έντονη ανησυχία της για τις πρόσφατες πυραυλικές επιθέσεις εναντίον αμάχου πληθυσμού στο Ισραήλ, οι οποίες είναι καταδικαστέες και καλεί για τον άμεσο τερματισμό τους».

Ταυτόχρονα, αποσιωπώντας πλήρως τους ισραηλινούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς, τους εποικισμούς και τα άλλα εγκλήματα του ισραηλινού κράτους, έσπευσε να αναγνωρίσει «το δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα», ουσιαστικά το «δικαίωμα» στη σφαγή του Παλαιστινιακού λαού και στην κατοχή των εδαφών του, υπογραμμίζοντας την ανάγκη «όπως όλες οι πλευρές προβούν σε ενέργειες που θα οδηγήσουν σε άμεση αποκλιμάκωση».

Καταλήγοντας, επανέλαβε ότι η Ελλάδα παραμένει στη θέση ότι «η επίλυση της διένεξης μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων στη βάση της λύσης των δύο κρατών αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για τη συνολική ειρήνη και σταθερότητα στην περιοχή», άλλη μια ευχή κενή περιεχομένου όσο δεν συνοδεύεται από την αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους από τη χώρα μας, αξιοποιώντας την ομόφωνη απόφαση της Βουλής το 2015.

«Βαθιά απογοητευμένοι» οι Παλαιστίνιοι από τη δήλωση του ΥΠΕΞ

Σε απάντησή του στην κατάπτυστη δήλωση του ελληνικού ΥΠΕΞ για το νέο μακελειό του Ισραήλ σε βάρος των Παλαιστινίων, ο Παλαιστίνιος πρέσβης σημειώνει:

«Είμαστε προβληματισμένοι και βαθιά απογοητευμένοι από τις τελευταίες δηλώσεις του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών σχετικά με τις πρόσφατες επιθέσεις εναντίον του Παλαιστινιακού άμαχου λαού.

Περιμέναμε από την Ελλάδα, "το λίκνο της δημοκρατίας", μια υποστηρικτική δήλωση του υπουργείου Εξωτερικών της, για τους Παλαιστινίους που διαμαρτύρονταν ειρηνικά ενάντια στις απειλές εξόντωσης και τις συνεχείς επιθέσεις των ένοπλων αποίκων στην Ιερουσαλήμ καθ' όλη τη Μεγάλη Βδομάδα του Πάσχα και τον Μήνα του Ραμαζανιού καθώς και στις ισραηλινές απόπειρες εθνοκάθαρσης εναντίον των Παλαιστινίων κατοίκων της γειτονιάς Sheikh Jarrah στην Ανατολική Ιερουσαλήμ και τις βάναυσες επιθέσεις εναντίον του λαού μας στη Γάζα.

Ο λαός μας αντιστέκεται στη βίαιη ισραηλινή κατοχή ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που έκανε ο ελληνικός λαός στη μακρά Ιστορία του, σύμφωνα με το διεθνές και ανθρωπιστικό δίκαιο.

Ας είμαστε σαφείς: Το Ισραήλ δεν υπερασπίζεται τον εαυτό του, αλλά υπερασπίζεται την αποικιακή επεκτατική κατοχή του. Εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας στον αδελφό ελληνικό λαό που στέκεται πάντα δίπλα μας υπερασπιζόμενος τις αρχές της ελευθερίας, της αυτοδιάθεσης και της δημοκρατίας».

* Το σκιτσο του Πάνου Ζάχαρη 

....

 

Οι μεταβολές στα παλαιστινιακά εδάφη (με πράσινο χρώμα) από το 1917 (Διακήρυξη Μπάλφουρ) μέχρι σήμερα, ως αποτέλεσμα της κατοχής από τον ισραηλινό στρατό, των καταστροφών των παλαιστινιακών οικισμών και χωριών και την πολιτική της εθνοκάθαρσης της Παλαιστίνης.

Αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό - Να τερματιστεί η ισραηλινή σφαγή και κατοχή

Αντιπροσωπεία του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Γ. Μαρίνο συναντήθηκε με τον πρέσβη της Παλαιστίνης

Αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Γιώργο Μαρίνο, μέλος του ΠΓ της ΚΕ και βουλευτή του ΚΚΕ, επισκέφτηκε την παλαιστινιακή πρεσβεία στην Αθήνα και συναντήθηκε με τον πρέσβη Μαρουάν Τουμπάσι.

Κατά τη διάρκεια της συνάντησης ο πρέσβης ενημέρωσε την αντιπροσωπεία του ΚΚΕ για τις δολοφονικές επιθέσεις του Ισραήλ και τον αγώνα του Παλαιστινιακού λαού.

Ο Γιώργος Μαρίνος καταδίκασε τη σφαγή του Παλαιστινιακού λαού από το ισραηλινό κατοχικό κράτος και εξέφρασε την αλληλεγγύη του ΚΚΕ στο λαό της Παλαιστίνης.

Κατήγγειλε τη στάση των ΗΠΑ και της ΕΕ, που στηρίζουν το Ισραήλ και προσπαθούν να ταυτίσουν τον «θύτη» με το «θύμα» και ανέδειξε τις μεγάλες ευθύνες της κυβέρνησης της ΝΔ, αλλά και των προηγούμενων ελληνικών κυβερνήσεων, οι οποίες αναβάθμισαν όλα αυτά τα χρόνια τις σχέσεις με το ισραηλινό κράτος και δεν υλοποίησαν την ομόφωνη απόφαση της Βουλής του Δεκέμβρη του 2015, για αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους.

Ο Γ. Μαρίνος τόνισε ότι το ΚΚΕ καλεί τον ελληνικό λαό να συνεχίσει πιο ενεργά να εκφράζει την αλληλεγγύη του στον Παλαιστινιακό λαό και να απαιτήσει μαζικά:

-- Τον τερματισμό της ισραηλινής σφαγής και κατοχής.

-- Την άμεση απελευθέρωση όλων των Παλαιστίνιων και άλλων πολιτικών κρατουμένων στις ισραηλινές φυλακές.

-- Τη δημιουργία ενιαίου ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, στα σύνορα του 1967, με τον λαό νοικοκύρη στον τόπο του.

-- Το δικαίωμα επιστροφής όλων των Παλαιστίνιων προσφύγων στις εστίες τους, με βάση τις σχετικές Αποφάσεις του ΟΗΕ.

-- Την άμεση αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτος από την ελληνική κυβέρνηση.

Αναρτήθηκε από Γκαγκάριν

Στο στόχαστρο η συλλογική οργάνωση και πάλη

Καθόλου τυχαία, σε ένα νομοσχέδιο - τερατούργημα όπως αυτό που παρουσίασε την Τετάρτη η κυβέρνηση, που στόχος του είναι να απογειώσει την εκμετάλλευση, να δώσει επιπλέον όπλα στην εργοδοσία και να νομιμοποιήσει την εργασιακή ζούγκλα, περιέχονται και διατάξεις αναθεώρησης του συνδικαλιστικού νόμου, που βάλλουν ευθέως κατά των συνδικαλιστικών ελευθεριών.

Γιατί πώς θα εφαρμοστεί η 10ωρη εργασία χωρίς πρόσθετη αμοιβή, αν δεν χτυπηθεί η συλλογική διεκδίκηση; Πώς θα σαρωθεί η κυριακάτικη αργία, αν δεν συνδυαστεί με νέα εμπόδια στην κήρυξη απεργίας; Πώς θα απελευθερωθούν ακόμα περισσότερο οι απολύσεις, αν δεν μπουν τα συνδικάτα στον «γύψο»;

Αυτά είναι που «συνιστά» εδώ και χρόνια η εργοδοσία, αυτά είναι που εφαρμόζουν σοσιαλδημοκρατικές και φιλελεύθερες κυβερνήσεις σε όλες τις χώρες της ΕΕ χρόνια τώρα, μετατρέποντας τα σωματεία σε «κοινωνικούς εταίρους», πλήρως ενσωματωμένα στην υπόθεση της «κοινωνικής συνοχής», για να μη διαταράσσεται η κερδοφορία του κεφαλαίου.

* * *

Για να υπηρετηθούν όλα τα παραπάνω δεν αρκούν οι μέχρι τώρα απεργοκτόνοι νόμοι, με τους οποίους κηρύσσονταν παράνομες και καταχρηστικές η συντριπτική πλειοψηφία των απεργιών. Δεν έφτανε ο νόμος του ΣΥΡΙΖΑ που ψηφίστηκε «με χέρια και με πόδια» από τη ΝΔ για αυξημένη απαρτία στην κήρυξη απεργίας, ούτε ο νόμος για τον περιορισμό των διαδηλώσεων. Δεν αρκούσε στην εργοδοσία η κατοχύρωση της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, ούτε οι νόμοι θωράκισης του κατασταλτικού πλαισίου, π.χ. με τη μετατροπή σε «ιδιώνυμο αδίκημα» των κινητοποιήσεων ενάντια στους πλειστηριασμούς από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Σε αυτό το έδαφος, το συγκεκριμένο αντεργατικό νομοσχέδιο έρχεται να δέσει με νέα «λουριά» το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, με διατάξεις όπως οι παρακάτω:

• Πρώτον, πλήττεται ο πυρήνας του απεργιακού δικαιώματος μέσα από την επιβολή της «ελάχιστης εγγυημένης υπηρεσίας» κατά το 1/3 για κλάδους «κοινής ωφέλειας», σε μέρα απεργίας. Ετσι, καταργείται εντελώς το απεργιακό δικαίωμα για ορισμένα τμήματα τέτοιων επιχειρήσεων, π.χ. στις Μεταφορές. Είναι χαρακτηριστικό ότι για να κινηθεί έστω και ένας συρμός του Μετρό (πόσο μάλλον το 33%), για να σηκωθεί έστω και ένα αεροπλάνο ή για να ταξιδέψει ένα πλοίο, απαιτείται να είναι στα πόστα του το σύνολο του προσωπικού σε μέρα απεργίας. Στόχος είναι να μετατραπεί η απεργία σε μια συμβολική πράξη, για να προστατεύεται η κερδοφορία των επιχειρήσεων, να μειώνεται η πίεση που μπορεί να ασκήσει η εργατική τάξη στην εργοδοσία. Ετσι, διά νόμου πλέον κατοχυρώνεται η απεργοσπασία.
• Δεύτερον, στο υπάρχον αντιδραστικό πλαίσιο, προκειμένου ένα σωματείο να «λειτουργεί νόμιμα», να υπογράφει ΣΣΕ ή να μπορεί να πάρει απόφαση για απεργία, προστίθενται με το νομοσχέδιο οι εξής όροι: Εγγραφή στα μητρώα της κυβέρνησης, όπως και σε μια σειρά βιβλία και στοιχεία, που πρέπει να είναι διαθέσιμα ψηφιακά, σαν να πρόκειται για επιχείρηση. Τροποποίηση του καταστατικού κάθε σωματείου, ώστε να προβλέπεται η δυνατότητα ηλεκτρονικής ψηφοφορίας. Υποχρεωτική δυνατότητα ηλεκτρονικής - εξ αποστάσεως ψηφοφορίας για την εκλογή ΔΣ ή για την απόφαση για απεργία, στρώνοντας το έδαφος της νομιμοποίησης των πολυποίκιλων εκβιασμών από την εργοδοσία και τους εργατοπατέρες. Το ηλεκτρονικό φακέλωμα έρχεται να «μπετονάρει» ακόμα περισσότερο αυτήν τη δυνατότητα, ώστε η εργοδοσία να μπορεί να έχει καλύτερη εικόνα για τις προτιμήσεις των εργαζομένων.
• Τρίτον, η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο απαγορεύει την απεργιακή φρουρά, την υπεράσπιση δηλαδή του αγώνα τους από τους ίδιους τους απεργούς, επικαλούμενη το «δικαίωμα στην εργασία» τη μέρα της απεργίας.
• Τέταρτον, επιτρέπει στους εργοδότες, ακόμα και με μια συκοφαντική και ανυπόστατη μήνυση απέναντι σε έναν συνδικαλιστή ή οποιονδήποτε εργαζόμενο, αυτός να απολύεται. Και δίνει τη «δυνατότητα», ακόμα κι αν δικαιωθεί δικαστικά, να παίρνει μια αποζημίωση επιπλέον, αντί η εργοδοσία να αναγκαστεί να τον επαναπροσλάβει.
• Πέμπτον, καταργούνται μια σειρά διατάξεις προστασίας των συνδικαλιστών, προφανώς όσων επιμένουν να πηγαίνουν κόντρα στην κυβέρνηση και την εργοδοσία, καθώς προβλέπεται ότι «η απόλυση συνδικαλιστή θα επιτρέπεται για σπουδαίο λόγο». Επιπλέον, καταργείται η Επιτροπή Προστασίας Συνδικαλιστικών Στελεχών, στην οποία συμμετείχαν και δικαστικοί και έκρινε μέχρι τώρα τη νομιμότητα απολύσεων συνδικαλιστών.

* * *

Με όλα τα παραπάνω γίνεται σαφές ότι αν ψηφιστεί ο νόμος, οι εργαζόμενοι θα χρειάζεται να αντιμετωπίσουν ακόμα περισσότερα εμπόδια για να οργανώσουν την πάλη τους, για να ασκήσουν το απεργιακό τους δικαίωμα. Αλλά ακόμα κι αν ξεπεραστεί ο φόβος του ηλεκτρονικού φακελώματος, ακόμα κι αν τα σωματεία «καταφέρουν» να λειτουργήσουν «νόμιμα» μέσα από όλες αυτές τις διατάξεις στραγγαλισμού τους, ακόμα κι αν καταφέρουν να προκηρύξουν απεργία, ο νόμος θα επιβάλει σε χιλιάδες εργαζόμενους να πάνε για δουλειά, στο όνομα της «ελάχιστης εγγυημένης υπηρεσίας».

Η στρατηγική της έντασης της εκμετάλλευσης και της θωράκισης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων, της πιο φθηνής και «ευέλικτης» δουλειάς, απαιτεί ο κάθε εργαζόμενος να είναι ξεμοναχιασμένος απέναντι στην εργοδοσία. Αυτή η στρατηγική επιβάλλει να είναι «ατομική υπόθεση» το ωράριο, το ύψος του μισθού, η άδεια, η τηλεργασία και οι όροι της κ.ο.κ. Γι' αυτό στοχοποιούνται από όλες τις κυβερνήσεις οι μαζικές διαδικασίες, η συλλογική δράση και οι συνδικαλιστικές ελευθερίες.

Το «πολεμικό ανακοινωθέν» της κυβέρνησης παίρνει ήδη μαζική μαχητική απάντηση από τα συνδικάτα σε όλη τη χώρα. Η πάλη για την κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων, των μέτρων που έχουν βάλει τη θηλιά στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, η διεκδίκηση των σύγχρονων δικαιωμάτων των εργαζομένων, θα κλιμακωθεί ενάντια στην κυβέρνηση, στην εργοδοσία και στα κόμματά της, που νομίζουν ότι θα περάσουν «άβρεχτοι» το έγκλημα που ετοιμάζουν!

Η «εξίσωση» της πανδημίας

Ολοένα και περισσότερα επιστημονικά δεδομένα έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι η θανατηφόρα πανδημία που βρίσκεται σε εξέλιξη δεν ήταν «κεραυνός εν αιθρία». Οτι ο ιός που την προκάλεσε δεν ήταν ούτε «άγνωστος», ούτε «αόρατος», όπως θέλουν να τον παρουσιάσουν τα κράτη και οι κυβερνήσεις, για να δικαιολογήσουν την εγκληματική πολιτική τους στη διαχείριση της πανδημίας.

Οτι αν είχαν παρθεί έγκαιρα και προληπτικά όλα τα αναγκαία μέτρα, αν είχαν αξιοποιηθεί όλες οι δυνατότητες που δίνει σήμερα η εξέλιξη της τεχνολογίας και της επιστήμης, αν ο κρατικός μηχανισμός είχε για προτεραιότητα την προστασία του λαού και όχι των καπιταλιστικών κερδών, τα πράγματα θα ήταν τελείως διαφορετικά σήμερα για τα λαϊκά στρώματα που υποφέρουν από την πανδημία, έναν και πλέον χρόνο από το παγκόσμιο ξέσπασμά της.

Στο συμπέρασμα αυτό συνηγορούν και ορισμένα βασικά στοιχεία από την πρόσφατη έκθεση - ανασκόπηση που συντάχθηκε στο πλαίσιο επιτροπής του ΠΟΥ.

Ο ΠΟΥ σίγουρα προσπαθεί να συσκοτίσει τις δικές του ευθύνες, ως ένας διεθνής Οργανισμός που κινείται στο πλαίσιο που ορίζουν μεγάλα μονοπωλιακά και ιμπεριαλιστικά συμφέροντα. Γι' αυτό άλλωστε η έκθεση δεν θα μπορούσε να αναδεικνύει τις βαθύτερες αιτίες που κρύβονται πίσω από διαπιστώσεις όπως ότι οι κυβερνήσεις «δεν ήταν προετοιμασμένες για πανδημία». Ούτε βέβαια εξηγεί γιατί υπήρξαν «μυριάδες αποτυχίες, κενά και καθυστερήσεις».

Ωστόσο, η έκθεση, που καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «η κατάσταση όπου βρισκόμαστε σήμερα θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί», δηλαδή ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν, θα μπορούσαν να είχαν σωθεί, έχει στοιχεία χρήσιμα για συμπεράσματα.

Πρώτα απ' όλα ότι η σημερινή πανδημία δεν ήταν μια «πρωτόγνωρη κατάσταση», ούτε οφείλεται σε έναν «αόρατο» και «ύπουλο» εχθρό. Αντίθετα, υπήρχαν πολλές επιστημονικές επισημάνσεις και συστάσεις για προηγούμενες κρίσεις υγείας, όμως «παραμένουν σκονισμένες στα υπόγεια του ΟΗΕ και στα ράφια των κυβερνήσεων», όπως καταγράφει και η έκθεση του ΠΟΥ.

Η προστασία όμως της ανθρώπινης ζωής και υγείας με έγκαιρα, ολόπλευρα και ουσιαστικά μέτρα «κοστίζει» για τους επιχειρηματικούς ομίλους και τα καπιταλιστικά κράτη. `Η «προστατεύεται» μόνο στο βαθμό που αποφέρει κέρδος, συμβάλλει στη «σταθερότητα», στο βαθμό που «συμφέρει» σε σχέση με το πόσο «κοστίζει».

Σε αυτή την εξίσωση το αποτέλεσμα - μέχρι σήμερα - είναι τουλάχιστον 3,3 εκατ. νεκροί. Μόνο από την πανδημία, χωρίς να υπολογίζονται τα θύματα από άλλες αιτίες εξαιτίας της κατάρρευσης των δημόσιων συστημάτων Υγείας.

Είναι ενδεικτικό ότι για το ξέσπασμα πανδημιών υπήρχαν εδώ και πολλά χρόνια προειδοποιήσεις επιστημόνων, ενώ οι έρευνες για την καλύτερη κατανόηση των κορονοϊών και για επιτάχυνση της ανάπτυξης εμβολίων σταμάτησαν πριν λίγα χρόνια, επειδή οι φαρμακευτικοί όμιλοι και τα καπιταλιστικά κράτη δεν έβλεπαν άμεσο και εξασφαλισμένο κέρδος.

Αντίστοιχες προειδοποιήσεις για μελλοντικές πανδημίες, που θεωρούνται βέβαιες, υπάρχουν και σήμερα. Ωστόσο, τα ισχυρότερα καπιταλιστικά κράτη επιλέγουν να επενδύσουν σε μεγάλες μονάδες παραγωγής εμβολίων, όπου δηλαδή προβλέπεται το μέγιστο κέρδος για τις φαρμακευτικές εταιρείες και θεωρείται «στρατηγικός» τομέας «ασφαλείας» και δεν δίνουν δεκάρα για να ενισχυθούν τα δημόσια συστήματα Υγείας, να ενισχυθεί η πρόληψη.

Ακόμη όμως και μετά την επίσημη ανακήρυξη της παγκόσμιας πανδημίας τον Γενάρη του 2020, οι κυβερνήσεις όχι μόνο δεν φρόντισαν να λάβουν έγκαιρα τα αναγκαία προληπτικά μέτρα για να σταματήσουν την εξάπλωση του SARS-Cov-2, όχι μόνο δεν έδωσαν γενναία χρηματοδότηση για θωράκιση των νοσοκομείων και της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, αλλά αντίθετα φάνηκε παντού ποιες ήταν οι συνειδητές πολιτικές που ακολουθήθηκαν.

Τα συστήματα Υγείας ακόμη και των πιο αναπτυγμένων καπιταλιστικών κρατών κατέρρευσαν και τα νεκροταφεία δεν προλάβαιναν να θάβουν νεκρούς. Το διάστημα που μεσολάβησε πριν το «δεύτερο κύμα» δεν αξιοποιήθηκε για την προστασία της δημόσιας υγείας. Εναν χρόνο μετά, ήταν σαν να μην πέρασε μια μέρα.

Η επιχειρηματική δραστηριότητα στην Υγεία, η υποχρηματοδότηση των δημόσιων υπηρεσιών Υγείας, η λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων σαν «επιχειρήσεις», η παραγωγή εμβολίων και φαρμάκων με σκοπό το κέρδος και ο γεωπολιτικός ανταγωνισμός έδειξαν «τα δόντια τους» και κατά τη διάρκεια της πανδημίας με τραγικές συνέπειες για τους λαούς.

Το δίδαγμα της πανδημίας είναι ταυτόχρονα και οδηγός για δράση: Οσο η ανθρώπινη ζωή αξιολογείται είτε σαν «κόστος», είτε σαν πηγή «κέρδους», όσο τον κόσμο «κινούν» η επιδίωξη του μέγιστου κέρδους και οι γεωπολιτικοί ανταγωνισμοί, τα θύματα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής θα εξακολουθήσουν να είναι ανυπολόγιστα.