22 Οκτ 2019

«Joker» (2019) του Τοντ Φίλιπς



Το «Joker» αναμένεται να είναι το επόμενο μεγάλο blockbuster και ήδη στην Αμερική έχουν προκληθεί αντιδράσεις πριν καν προβληθεί. Σύμφωνα με τον αμερικανικό Τύπο, η ταινία ανοίγει το φλέγον για την αμερικανική κοινωνία ζήτημα της οπλοκατοχής και της χρηματοδότησης πολιτικών εκστρατειών από τη ΝRA (Εθνική Ενωση Οπλων).
Το «Joker» εγκαινιάζει μια νέα εποχή στο εμπορικό σινεμά. Αν και είναι ταινία βασισμένη σε ήρωα των κόμικς, στέκεται αυτόνομα. Αυτό αναμένεται να ανοίξει μια καινούργια σελίδα στον «πόλεμο» εκατομμυρίων δολαρίων μεταξύ των δύο μεγαλύτερων εταιρειών κόμικς διεθνώς, DC και «Marvel».
Ενα ψυχολογικό θρίλερ με κοινωνιολογικές προεκτάσεις. O Τζόκερ, o γνωστός κακός από τις ταινίες του Μπάτμαν, έχει επιτέλους όνομα: Είναι ο Αρθουρ Φλεκ, ένας άνθρωπος κακοποιημένος στην παιδική του ηλικία, με σοβαρές ψυχικές διαταραχές, που ανήκει στα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα. Εργάζεται ως κλόουν για να βγάλει τα προς το ζην και να συντηρήσει την επίσης άρρωστη μητέρα του. Οι δυο τους ζουν σε ένα μικρό διαμέρισμα σε μια φτωχή γειτονιά της Γκόθαμ. Ο Αρθουρ ανεβαίνει τον Γολγοθά του αβοήθητος, είναι κοινωνικά περιθωριοποιημένος, και αποτελεί τον εύκολο στόχο χλευασμού των πάντων, από τους συναδέλφους του μέχρι τους περαστικούς στο δρόμο. Ακόμα και η δομή όπου παίρνει τα φάρμακά του κλείνει, στο όνομα των περικοπών του κράτους. Μέχρι τη μέρα που ένας συνάδελφός του του δίνει ένα όπλο. Εκείνος αρχικά φοβάται, αλλά στην επόμενη απρόκλητη επίθεση που δέχεται, και όντας μόλις απολυμένος από τη δουλειά του, χρησιμοποιεί το όπλο και τότε η «νέμεση» βρίσκει την αρχή του νήματος. Η ταυτότητα των θυμάτων, χωρίς να το γνωρίζει ο ίδιος, δεν είναι τυχαία. Πρόκειται για τρεις επιφανείς πολίτες της Γκόθαμ, η κοινωνική θέση των οποίων αποτελεί αφορμή για να ξεκινήσει η κατακραυγή των ΜΜΕ ενάντια στον άγνωστο μέχρι εκείνη τη στιγμή κλόουν - δολοφόνο. Η δήλωση του άρχοντα της πόλης Τόμας Γουέιν ότι βλέπει εκείνους που δεν κατάφεραν κάτι στη ζωή τους σαν κλόουν ξεσηκώνει τους περιθωριοποιημένους της Γκόθαμ, που ταυτίζονται με τον κλόουν - δολοφόνο, κι έτσι μια κοινωνική αναταραχή πρωτοφανής στα χρονικά, κάτι σαν εξέγερση, ξεσπάει... Φτωχοί εναντίον πλουσίων.
Σεναριακά και σκηνοθετικά πρόκειται για ένα σφιχτοδεμένο θρίλερ εξαιρετικά καλογυρισμένο, που ξεφεύγει από το μύθο του Μπάτμαν και σε κρατάει μέχρι το τέλος. Είναι επηρεασμένο από τις ταινίες του Μάρτιν Σκορτσέζε και εκτυλίσσεται το 1981, αλλά οι αναφορές του αντικατοπτρίζουν ένα μεγάλο μέρος των κοινωνικών ανισοτήτων στην Αμερική τού σήμερα. Ανεργία, φτώχεια, ανασφάλεια, ανυπαρξία κοινωνικής φροντίδας, βία σε κάθε πτυχή της ζωής, κυρίαρχα ΜΜΕ που υπνωτίζουν και χλευάζουν τους αδύναμους, κράτος που εξυπηρετεί τα επιχειρηματικά συμφέροντα, με μια λέξη: Καπιταλισμός. Η ταινία προσπαθεί να αντιστρέψει τη μέχρι τώρα αφήγηση του κακού Τζόκερ, ανασκευάζοντας τον ήρωα. Μας δείχνει έναν αδύναμο και άρρωστο άνθρωπο, που ζητάει προσοχή και αποδοχή, έναν άνθρωπο που δεν θα αισθάνεται αόρατος για τους γύρω του, όπως εκείνοι θέλουν να τον θεωρούν.
Ο Τζόκερ σε προβληματίζει, δεν τελειώνει με τους τίτλους τέλους, τόσο που σε κάνει να αναρωτιέσαι αν ο καπιταλισμός σού δείχνει την παρακμή του για να σε κάνει να τη συνηθίσεις. Το ασυγκράτητο γέλιο του Χοακίν Φίνιξ είναι τόσο βαθιά πικρό που είναι κυριολεκτικά σπαραγμός, η συγκλονιστική του ερμηνεία είναι ίσως το μεγαλύτερο ατού της ταινίας.

Αμερικανικά ναι, «εθνικά» όχι



    Ας υποθέσουμε ότι όσοι χειροκρότησαν την ανανέωση της ελληνοαμερικανικής συμφωνίας παραμονής και επέκτασης των στρατιωτικών βάσεων των ΗΠΑ στην Ελλάδα, όσοι λάτρεψαν τον κ. Πομπέο κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα εκθειάζοντας την «ομπρέλα ασφαλείας» που (δήθεν) διασφαλίζει στην πατρίδα μας η σχέση της με τις ΗΠΑ, δεν έχουν… αντιληφθεί τι υφίστανται άλλοι… αγαπημένοι των ΗΠΑ. Π.χ. οι Κούρδοι.


    Ας υποθέσουμε, επίσης, ότι λόγω του ήχου από τα χειροκροτήματά τους προς τον κ. Πομπέο δεν άκουσαν πως -ακριβώς εκείνες τις ώρες που ήταν εδώ ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών- η Τουρκία παραβίασε την ΑΟΖ της Κύπρου.

    Πώς να υποθέσουμε, όμως, πως δεν γνωρίζουν ότι:

  • Η Ελλάδα στο ΝΑΤΟ ήταν όταν συνέβαιναν τα Σεπτεμβριανά του ’55 στην Κωνσταντινούπολη.
  • Η Ελλάδα πιστή σύμμαχος των ΗΠΑ ήταν όταν ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Γεώργιος Παπανδρέου άκουγε το ’65 τον Αμερικανό Πρόεδρο Τζόνσον να του λέει στον Λευκό Οίκο «έχω γραμμένο το Σύνταγμά σας στα…».
  • Η Ελλάδα πιστή σύμμαχος των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ ήταν όταν η Ελλάδα εισερχόταν -με τη δική τους «ιατρική» φροντίδα- στον επταετή «γύψο» το ’67.
  • Η Ελλάδα στο ΝΑΤΟ ήταν και σύμμαχος των ΗΠΑ όταν το ’74 ο «Αττίλας» έμπαινε -και παραμένει- στην Κύπρο.
  • Η Ελλάδα του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ είναι που είδε τα Ιμια του 1996 να καταλήγουν έναν χρόνο αργότερα στην αμερικανο-νατοϊκή συμφωνία της Μαδρίτης για τα «νόμιμα και ζωτικά συμφέροντα» της Τουρκίας στο Αιγαίο.
  
  Συμπέρασμα: Μόνο όποιος δεν θέλει να δει «δεν βλέπει». Και στην πολιτική εκείνοι που συνήθως παριστάνουν ότι «δεν βλέπουν» είναι όσοι πιάνονται επ’ αυτοφώρω να βαφτίζουν «εθνικά» τα δικά τους, τα στενά, ιδιοτελή, ταξικά συμφέροντα.

Πηγή: Εφημερίδα Real News 20/10/2019

Ο Μπογδάνος ξαναχτυπά: Απειλεί και προαναγγέλλει άρση ανωνυμίας στο διαδίκτυο!

Δεν πέρασε καιρός από την άθλια, χαφιέδικου τύπου δημοσιοποίηση προσωπικών στοιχείων διαδηλωτή και ο- γνωστός και μη εξαιρετέος- βουλευτής της ΝΔ Κ. Μπογδάνος «ξαναχτυπά» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Συνεχίζοντας να ακολουθεί μεθόδους που θυμίζουν άλλες εποχές, ο βουλευτής έβγαλε στη φόρα τα στοιχεία του ατόμου – υπαλλήλου του Υπουργείου Πολιτισμού- που κατήγγειλε στην αστυνομία την παρακολούθηση της ταινίας «Τζόκερ» στον κινηματογράφο «ΑΕΛΛΩ» από ανήλικους. 
Μία χρήστης του Twitter που συνέστησε στο Μπογδάνο «να βάλει κουκούλα», έλαβε μια απάντηση που μόνο ως απειλή μπορεί να εκληφθεί: «Κουκούλα φοράς εσύ και το ανώνυμο ακάουντ σου. Έννοια σου όμως. Η ρύθμιση αυτού του πεδίου με αυτόματες άρσεις ανωνυμίας είναι θέμα χρόνου».
bogdanos tweet
Ακολούθησαν δεκάδες σχόλια, που στην πλειοψηφία τους αποδοκίμασαν τις χαφιέδικες πρακτικές που ακολουθεί ο βουλευτής.
Το ερώτημα, ωστόσο, που τίθεται είναι το εξής: Ξέρει κάτι ο Μπογδάνος για ενδεχόμενη πρόθεση της κυβέρνησης να νομοθετήσει υπέρ της «αυτόματης άρσης ανωνυμίας» στο διαδίκτυο; 
Σε κάθε περίπτωση, ο χώρος του διαδικτύου (όπως και άλλα μέσα, η τηλεόραση, το ραδιόφωνο, οι εφημερίδες κλπ.) κυριαρχείται και ελέγχεται σήμερα από μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους.  Η φαινομενική ανωνυμία που προσφέρει γίνεται κι’ αυτή, πολλές φορές, αντικείμενο εκμετάλλευσης των αστικών μηχανισμών ενάντια στο οργανωμένο εργατικό-λαϊκό κίνημα. Αυτό το γνωρίζουν οι «Μπογδάνοι» και όλοι όσοι υπηρετούν το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα.

Ο sugar daddy ζει και βασιλεύει στην Σουηδία

Γράφει ο Πάνος Αλεπλιώτης // 
Πριν 1,5 χρόνο περίπου αναρτήσαμε στο ΑΤΕΧΝΩΣ την ανοιχτά προκλητική και ντροπιαστική διαφήμιση που καλούσε ανοιχτά τις Σουηδέζες φοιτήτριες που δεν μπορούν να πάρουν φοιτητικό δάνειο να αποκτήσουν έναν sugardaddy να τις χρηματοδοτήσει.
Από τότε οι αγγελίες έχουν πολλαπλασιαστεί. Με την διαφορά πως τώρα υπάρχουν πολλές αγγελίες νεαρών κοριτσιών που ψάχνουν μόνες τους sugardaddy χωρίς απαραίτητα να ανήκουν σε κυκλώματα πορνείας. 
Τι απήχηση έχουν όμως οι διαφημίσεις του sugardaddy στην Σουηδία;
Η Σουηδική τηλεόραση δημιούργησε ένα ψεύτικο προφίλ 18χρονης φοιτήτριας  σε επαρχιακή πόλη της Σουηδίας, που καλούσε ώριμους κυρίους να αναλάβουν την χρηματοδότηση της έναντι ανταλλαγμάτων. 
Σε 12 ώρες 30 κύριοι απάντησαν στην αγγελία και πρότειναν σεξουαλική επαφή με αντάλλαγμα χρήματα, ταξίδια και άλλες υπηρεσίες.. 
Ένας από αυτούς, 50άρης, που άνοιξε συζήτηση με την ψεύτικη “φοιτήτρια” της έλεγε στα μηνύματά του,που κρατήθηκαν από τους ρεπόρτερ της τηλεόρασης, πως ψάχνει κάποιο καινούργιο ενδιαφέρον στην ζωή του. 
Πως η οικογένεια του το ξέρει πως ψάχνει ένα “sugarbabe”. Της έδωσε και το τηλέφωνό του για να κανονίσουν τα ραντεβού αφού της πρότεινε να βρίσκονται 2 φορές τον μήνα. 
Τα ίχνη του χάθηκαν μόλις επικοινώνησε μαζί του η ρεπόρτερ της τηλεόρασης με την αληθινή της ιδιότητα.
Ο sugardaddy ζει και βασιλεύει ήταν το συμπέρασμα της Σουηδικής τηλεόρασης και οι αγγελίες των νεαρών κοριτσιών που ψάχνουν για ώριμους κυρίους έχουν πολλαπλασιαστεί. 
Να συμπληρώσουμε πως η πορνεία δεν απαγορεύεται στην Σουηδία. Απαγορεύεται η αγορά σεξ. Τιμωρείται ο πελάτης και όχι η εκδιδόμενη. Έτσι δεν υπάρχει νόμος που να απαγορεύει τις αγγελίες προσφοράς παρά μόνο της ζήτησης. 
Είναι πρόσφατη η απόφαση Εφετείου της πόλης Ουψάλα που πιστεύει πως τα χρήματα που κατασχέθηκαν μετά από την σύλληψη δύο μαστρωπών που προωθούσαν μια εκδιδόμενη γυναίκα ανήκουν στην γυναίκα και πρέπει να της επιστραφούν. 
Σ’αυτή την κοινωνία καλούνται τα παιδιά μας να ζήσουν βάζοντας αγγελίες για να πουλήσουν το κορμί τους σε πρόθυμους sugardaddy. Κιας λέγεται Σουηδία κιας πλασάρεται προς μίμηση. 

«Διαλειτουργικότητα» ΝΑΤΟ στη Ν.Α. Ευρώπη – εμπλοκή στα Βαλκάνια

Aποτελεί πλέον την αιχμή δόρατος  του ΝΑΤΟ με στόχο να γίνει το βασικό γρανάζι συντονισμού του επιθετικού πολιτικοστρατιωτικού οργανισμού σ’ όλο τον κόσμο.
Ο όρος «διαλειτουργικότητα» (Interoperability) που βασικά είχε να κάνει μέχρι σήμερα με τις τεχνικές, διαδικασίες και συστηματικές ενέργειες ελέγχου κοινά (αλλά διακρατικά – διαπεριφερειακά) χρησιμοποιούμενων προϊόντων ή υπηρεσιών σε κάποια  περιοχή καθώς και με το επανασχεδιασμό και εξακρίβωση της αποτελεσματικότητας του ισχύοντος master plan εμφανίζεται τελευταία  -με ειδική επισήμανση στην ατζέντα του ΝΑΤΟ με άρθρα επί άρθρων των απανταχού ακροβολισμένων «σοφών» του γερακιών του πολέμου.
Και αυτά παράλληλα με στοχευμένους ελέγχους: πχ. -στα καθ’ ημάς, στις 16 Οκτώβρη επισκέφτηκε τη Σούδα η ίδια η διοικήτρια του 6ου Στόλου των ΗΠΑ, αντιναύαρχος Λίζα Φρανκέτι,  ο οποίος με έδρα τη Νάπολη περιπολεί σε Ευρώπη και Αφρική, επιθεωρώντας μια σειρά χώρους όπως το παράρτημα της Διοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων Ευρώπης (Special Operations Command Europe – SOCEUR, καταδρομείς, με χώρο ευθύνης όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο, από τη Γροιλανδία μέχρι τη Ρωσία), αλλά και τη μελλοντική μονάδα logistics του κρηπιδώματος Κ-14, στα πλαίσια ενός ακόμη fort-to-port
Τον περασμένο Ιούλη είχαμε το επίσημο άνοιγμα της BSF [(the) Baltic Security Foundation], ενός ακόμη «μη κερδοσκοπικού» οργανισμού, που έχει -λένε στόχο (sic!!) «να προωθήσει την περιφερειακή άμυνα και ασφάλεια της Βαλτικής» και «να ευαισθητοποιήσει τους συμμάχους σχετικά με την κατάσταση ασφαλείας» της.
Defender Europe
Η BSF είναι μόνο ένα από τα πολλά παραδείγματα του τρόπου με τον οποίο τα τρία αυτά κράτη συντονίζονται σε επιθετική βάση (μαζί με την Πολωνία είχαν «το πλέον υψηλό προφίλ στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και της Ευρώπης για τα τελευταία χρόνια».
Αυτά και όσα περιληπτικά αναφέρουμε παρακάτω περιλαμβάνονται σε άρθρο με τίτλο «Interoperability in the South-East: NATO’s Involvement in the Balkans»

Κατά τους ΝΑΤΟϊκούς, «λόγω της ρωσικής επιθετικότητας, οι Βαλτικές χώρες, με μεγάλους εθνοτικούς ρωσικούς πληθυσμούς, ανησυχούν για την αλλοτριωτική συμπεριφορά της Ρωσίας».
Στη διάσκεψη κορυφής της Βαρσοβίας το 2016, τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ συμφώνησαν να εφοδιάσουν με ένα πολυεθνικό τάγμα το καθένα από τα τρία κράτη της Βαλτικής και την Πολωνία.
Εκτός αυτού, το ΝΑΤΟ ήδη διεξάγει σε σταθερή βάση αποστολή εναέριας αστυνόμευσης στη Βαλτική από το 2004 και η Ευρώπη «μοιράζεται την ευθύνη» ενισχύοντας την αεροπορική άμυνα της εκεί περιοχής, παρέχοντας αεριωθούμενα αεροσκάφη σε εκ περιτροπής βάση.
Δεδομένου ότι σχεδόν όλα τα ευρωπαϊκά κράτη συμμετέχουν στην άμυνα της Βαλτικής, φροντίζουν να συντηρούν το μύθο «Πούτιν + Ρωσία “ante portas”» ώστε οι περισσότεροι ευρωπαίοι πολίτες να έχουν γενική αντίληψη ότι οι χώρες της Βαλτικής είναι περιοχή που κινδυνεύει και ότι οι χώρες τους συμβάλλουν στη διατήρηση της εδαφικής ακεραιότητας αυτών των συναφών χωρών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.


ΣΣ |>
Και ενώ μελετάγαμε τα της BSF και τα σχετικά με την προώθηση της περιφερειακή άμυνας, ασφάλειας κλπ. εμφανίζεται σε «αναδυόμενο παράθυρο»…
«Σε περίπτωση που χάσατε το προηγούμενο σχετικά με τη Ρωσική απειλή στη Βαλτική Θάλασσα, μη διστάσετε να ακολουθήσετε αυτόν τον σύνδεσμο»

Interoperability NATO’s
Και συνεχίζει το άρθρο, που έχει τίτλο «Η εμπλοκή ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια» –προφανώς τα παραπάνω αποτελούν «συνειρμικές αναφορές»

Οι χώρες της Βαλτικής δεν είναι η μόνη περιοχή της Ευρώπης που αισθάνθηκαν άβολα από τη ρωσική προσάρτηση της Κριμαίας, όμως ούτε οι Βαλτικές είναι η μόνη περιοχή στην οποία το ΝΑΤΟ ανταποκρίθηκε στις προσκλήσεις για αυξημένη συνεργασία, κατάρτιση και προοδευτική παρουσία.
Η περιοχή της Μαύρης Θάλασσας / Βαλκανίων έχει σημειώσει σημαντική αύξηση των δραστηριοτήτων του ΝΑΤΟ, αλλά αυτή η περιοχή της Ευρώπης δεν έχει τραβήξει την ίδια προσοχή που έχουν οι Βαλτικές χώρες.
Σε αντίθεση με την «ενισχυμένη προοπτική» (ΣΣ |> eFP) που εφαρμόζει το ΝΑΤΟ στις Βαλτικές χώρες, που έχει να κάνει με τις τέσσερις προαναφερθείσες πολυεθνικές ομάδες μάχης, η παρουσία του ΝΑΤΟ στα νοτιοανατολικά της Συμμαχίας χαρακτηρίζεται μόνο ως «προσαρμοσμένη Προσωρινή Παρουσία» (tFP -βλ και εδώ). Ο επιδιωκόμενος στόχος του ΝΑΤΟ σχετικά με το tFP είναι να επιτρέψει «καλύτερη διαλειτουργικότητα μεταξύ των συμμάχων και να παράσχει ένα ισχυρό μήνυμα υποστήριξης στην περιφερειακή ασφάλεια, ένα ορατό σημάδι αλληλεγγύης και κοινών προσπαθειών και συμβάλλει σε μια ισορροπημένη και ισχυρή στάση αποτροπής και άμυνας του ΝΑΤΟ».

Μια πολυεθνική ταξιαρχία επίσης δημιουργήθηκε στη Ρουμανία, αλλά σε αντίθεση με το σχέδιο eFP, δεν είναι ξένη χώρα που είναι υπεύθυνη για τη μάχη, αλλά η ίδια η Ρουμανία.
Τούτου λεχθέντος, η περιοχή της Μαύρης Θάλασσας / Βαλκανίων είναι ζωτικής σημασίας για το ΝΑΤΟ, και εκτός από τις μικρές δραστηριότητες του ΝΑΤΟ στη Ρουμανία, η περιοχή έχει δει τα τελευταία χρόνια πολυάριθμες πολυεθνικές ασκήσεις.
Σχετικά με το παραπάνω, αρκεί απλά να δούμε το πρόγραμμα εκπαίδευσης του αμερικανικού στρατού. Οι Ηνωμένες Πολιτείες ανέλαβαν το μερίδιο της ευθύνης για την οικοδόμηση σχέσεων και τη βελτίωση της διαλειτουργικότητας στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας / Βαλκανίων και μόνο τους μήνες Μάιο και Ιούνιο συμμετείχαν σε όχι λιγότερες από 9 πολυεθνικές ασκήσεις κατάρτισης. Τρεις από αυτές τις ασκήσεις αφορούσαν σημαντικό αριθμό δυνάμεων.
Για να δώσουμε μια εικόνα της δραστηριότητας αυτή τη στιγμή στα νοτιοανατολικά της Ευρώπης, αρκεί απλώς να δούμε τις στρατιωτικές ασκήσεις που πραγματοποιούνται.
Κατά τη διάρκεια της σύντομης χρονικής περιόδου του 2ου 15ήμερου του Ιουνίου, οι ΗΠΑ διεξήγαγαν μια πολυεθνική αεροπορική άσκηση διάρκειας 12 ημερών με την επωνυμία Swift Response, η οποία έλαβε χώρα στη Βουλγαρία, την Κροατία και τη Ρουμανία, και περιλάμβανε περισσότερους από 7.000 στρατιώτες από 8 έθνη του ΝΑΤΟ.
Μια ακόμη μεγαλύτερη άσκηση 21 ημερών με το όνομα Sabre Guardian 2019, η οποία επικαλύφθηκε με το Swift Response, διεξήχθη από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Ρουμανία και πραγματοποιήθηκε σε ρουμανικό, ουγγρικό και βουλγαρικό έδαφος.
Αυτή η άσκηση περιλάμβανε 8.000 στελέχη από 11 κράτη του ΝΑΤΟ και τρεις μη ΝΑΤΟϊκές χώρες της περιοχής.
Και τέλος, μια τρίτη άσκηση, το Strike Back 2019, επικαλύφθηκε επίσης με τις άλλες δύο και διεξήχθη από τον βουλγαρικό στρατό και περιλάμβανε συμμετοχή αμερικανικών, βρετανικών, αλβανικών και ελληνικών δυνάμεων.

ΣΣ |>
Αν και μόνο στη “Strike Back 2019” αναφέρεται ρητά στη χώρα μας, η Ελλάδα -με τον ένα ή άλλο τρόπο συμμετείχε ενεργά και στις τρεις παραπάνω ΝΑΤΟϊκές επιχειρήσεις
Αυτές οι τρεις ασκήσεις που αφορούσαν το ΝΑΤΟ συνοδεύονταν επίσης από μια άσκηση που πραγματοποιήθηκε ταυτόχρονα στη γειτονική Σερβία, την «Slavic Brotherhood 2019», στην οποία συμμετείχαν 600 επίλεκτοι Σέρβοι, Ρώσοι και Λευκορώσοι στρατιώτες (η Σερβία είναι μία από τις λίγες πρώην-σοβιετικές χώρες στην Ευρώπη που εξακολουθούν να δραστηριοποιούνται σ’ αυτή την κατεύθυνση)
Παρόλο που η Σερβία είναι μία από τις λίγες μη μετασοβιετικές χώρες στην Ευρώπη που εξακολουθεί να συμμετέχει ενεργά στις ρωσικές ασκήσεις και αγοράζει ρωσικό στρατιωτικό εξοπλισμό, είναι επίσης μέλος του Προγράμματος Σύμπραξης για την Ειρήνη του ΝΑΤΟ και τείνει να εργάζεται περισσότερο με εταίρους του ΝΑΤΟ παρά με τη Ρωσία συνολικά.
Ως εκ τούτου, η Σερβία είναι επίσης πολύ δραστήρια στην περιοχή όσον αφορά την πολυεθνική κατάρτιση για την αύξηση της διαλειτουργικότητας και προσθέτει μια ιδιαίτερη δυναμική στην περιοχή φιλοξενώντας και συμμετέχοντας στην εκπαίδευση τόσο με ρωσικές όσο και με αμερικανικές δυνάμεις. Αυτό είναι ένα ακόμη παράδειγμα που δείχνει πόσο δυναμική και ενεργή είναι η περιοχή όσον αφορά την αύξηση της διαλειτουργικότητας μέσω της κατάρτισης.

Λαμβάνοντας υπόψη τη γεωγραφική κλίμακα αυτών των ασκήσεων και το ύψος των εμπλεκομένων χωρών και προσωπικού και χωρίς καν να αναφερθούν οι ναυτικές επιχειρήσεις στη Μαύρη Θάλασσα, είναι εύκολο να δούμε ότι η περιοχή του Ευξείνου Πόντου / Βαλκανίων έχει μεγάλη σημασία για το ΝΑΤΟ και όχι μόνο, αλλά συχνά παραβλέπονται από τα μέσα ενημέρωσης στη Δύση.
Ο σημερινός υψηλός ρυθμός στρατιωτικής συνεργασίας φαίνεται ότι θα συνεχιστεί σε αυτήν την περιοχή και με την πάροδο του χρόνου αυτό θα αυξήσει σημαντικά τη στρατιωτική διαλειτουργικότητα και τους δεσμούς των χωρών αυτής της περιοχής και των συμμάχων τους σε όλη την Ευρώπη και τις ΗΠΑ

Εννιά χρόνια μετά




  Πηγή: Associated Press

Εννιά χρόνια συμπληρώνονται από την έναρξη του πολέμου στη Συρία, που έχει προκαλέσει χιλιάδες νεκρούς, ακόμα περισσότερους σακατεμένους, ανεκτίμητες καταστροφές και το μεγαλύτερο προσφυγικό κύμα μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Στον καταιγισμό των σημερινών εξελίξεων και των ανταγωνισμών για την «επόμενη μέρα», κανείς δεν πρέπει να ξεχνάει ότι το φιτίλι του πολέμου στη Συρία άναψε το 2011 με τη λεγόμενη «Αραβική Ανοιξη», που υποδαύλισαν ΗΠΑ και ΕΕ σε χώρες της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, προωθώντας ένα συνολικότερο σχέδιο υπονόμευσης κυβερνήσεων και καθεστώτων της περιοχής για να διασφαλίσουν τα δικά τους συμφέροντα και να περιορίσουν την επιρροή των ανταγωνιστών τους, κυρίως της Ρωσίας και της Κίνας.


Μέσα σε λίγους μήνες από την έναρξη των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων στη Συρία, που προβάλλονταν ως «αγώνας για τη δημοκρατία και την ελευθερία», όπως προηγουμένως στην Αίγυπτο, στη Λιβύη, στην Τυνησία και αλλού, η αντιπαράθεση με την κυβέρνηση Ασαντ πήρε ένοπλη μορφή, από τμήματα της αντιπολίτευσης που χρηματοδότησαν και στήριξαν οι ΗΠΑ, πετρελαιομοναρχίες του Κόλπου και κράτη της ΕΕ.

Πολιτική έκφραση αυτής της κίνησης για την ανατροπή της κυβέρνησης Ασαντ ήταν το «Συριακό Εθνικό Συμβούλιο», που ιδρύθηκε στην Κωνσταντινούπολη τον Οκτώβρη του 2011 και μέσα σε λίγο διάστημα αναγνωρίστηκε από τις ΗΠΑ, την Τουρκία, τη Βρετανία, τη Γαλλία, τη Σαουδική Αραβία και άλλα κράτη ως νόμιμος εκπρόσωπος της Συρίας.

Την ίδια περίοδο, η Σαουδική Αραβία και οι χώρες του Κόλπου ανακοίνωσαν τη στήριξη και την οικονομική ενίσχυση του «Ελεύθερου Συριακού Στρατού», που μαζί με άλλες στρατιωτικές και παραστρατιωτικές ομάδες αποτέλεσε την «αιχμή του δόρατος» στη λεγόμενη «συριακή επανάσταση», όπως ονομάστηκε η ανοιχτή ιμπεριαλιστική επέμβαση, με πρωτεργάτη τις ΗΠΑ, στη Συρία.

Τα ανταγωνιστικά συμφέροντα στο μέτωπο της αντιπολίτευσης και η προσωρινή στρατιωτική επικράτηση της κυβέρνησης Ασαντ έφεραν στο προσκήνιο το «Ισλαμικό Κράτος». Οι στενές σχέσεις των ΗΠΑ αλλά και της Τουρκίας με τη δολοφονική αυτή μηχανή, που έδρασε σε Ιράκ και Συρία, είναι καταγεγραμμένες και αδιαμφισβήτητες.

Η ενεργότερη εμπλοκή της Ρωσίας, με πρόσκληση του Ασαντ, στις στρατιωτικές επιχειρήσεις και η αναβάθμιση των Κούρδων της Βόρειας Συρίας στο σχεδιασμό των ΗΠΑ τάραξαν τις ισορροπίες και προκάλεσαν αναδιατάξεις στα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα, με κυριότερη τη συνεργασία της Τουρκίας με τη Ρωσία και το Ιράν.
Η εξέλιξη αυτή προκάλεσε την ενεργότερη εμπλοκή του ΝΑΤΟ στον πόλεμο της Συρίας, χωρίς να έχουν όλα τα μέλη του την ίδια στάση απέναντι στη Ρωσία ή τα συμφέροντά τους να ταυτίζονται απόλυτα με αυτά των ΗΠΑ. Τελικά, η στρατιωτική ήττα του «Ισλαμικού Κράτους» έθεσε στο τραπέζι το ζήτημα της «επόμενης μέρας» και όξυνε παραπέρα τους ανταγωνισμούς, καθώς η Ρωσία ισχυροποίησε το ρόλο της στην περιοχή και ταυτόχρονα μπήκε «σφήνα» στις σχέσεις της Τουρκίας με ΗΠΑ - ΝΑΤΟ.

Είναι επομένως φανερό ότι το πραγματικό υπόβαθρο του πολέμου στη Συρία ήταν και παραμένει η προσπάθεια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ να ανακόψουν την αυξανόμενη επιρροή της Ρωσίας και της Κίνας στην περιοχή, στο πλαίσιο του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού για τον διαμοιρασμό σφαιρών επιρροής, πηγών και δρόμων Ενέργειας. Γι' αυτό σχεδίασαν και οργάνωσαν την ανοιχτή επέμβαση, με το μανδύα του «εκδημοκρατισμού» και με ερείσματα σε αστικές δυνάμεις της Συρίας που είχαν συμφέρον από μια τέτοια εξέλιξη.

Αυτόν τον βρώμικο σχεδιασμό, που στρέφεται ενάντια στο δικαίωμα κάθε λαού να επιλέγει ο ίδιος την κυβέρνηση και το καθεστώς της χώρας του, να ορίζει ο ίδιος το μέλλον του, συνέδραμαν όλες οι ελληνικές αστικές πολιτικές δυνάμεις, ανάμεσά τους και ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος εκθείαζε την «αραβική άνοιξη» και μιλούσε για «επανάσταση», θολώνοντας τη «μεγάλη εικόνα» των ιμπεριαλιστικών σχεδίων και ανταγωνισμών.

Κι όχι μόνο αυτό, αλλά ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ από κυβερνητικές θέσεις διέθεσαν στο ΝΑΤΟ υποδομές στη χώρα μας για στρατιωτικές επιχειρήσεις σε βάρος του συριακού λαού.

Σήμερα, εννιά χρόνια μετά, η εικόνα αυτή προβάλλει πιο καθαρά και επιβάλλει να δυναμώσει η πάλη του λαού ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για την απεμπλοκή της χώρας από τους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, που βάζουν μπουρλότο στη γειτονιά μας και καθιστούν το λαό μαγνήτη κινδύνων.

Αναδημοσίευση από τη στήλη «Η Άποψή μας» του «Ριζοσπάστη», Τρίτη 22 Οκτώβρη 2019. 

902.gr 

Ναζιστορουφιάνοι, ναζιστόκοτες και ναζιστογελοιότητα

Οι σημερινές απολογίες στη δίκη της ναζιστικής Χρυσής Αυγής (Παναγιώταρος – Μπαρμπαρούσης) είχαν απ’ όλα: Θρασυδειλία, «δεν θυμάμαι» και «δεν ξέρω», δηλωμένη αγάπη για τον Χίτλερ και δόσιμο κανονικό με το δάχτυλο, μήπως και γλιτώσουν τα τομάρια τους.   
Συγκεκριμένα, ο Ηλίας Παναγιώταρος «έδωσε» τα μέλη της τοπικών της Νίκαιας και του Περάματος. 
Όπως εύστοχα παρουσιάζεται στο jailgoldendawn.com 
«σε απάντηση της απολογίας Μίχου που μίλησε για απουσία διαγραφών μετά τις επιθέσεις στους Αιγύπτιους αλιεργάτες και τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, ο Παναγιώταρος ισχυρίστηκε σήμερα ότι, την επομένη της δολοφονίας (δηλαδή στις 18/9/2013), με εντολή αρχηγού, παύτηκαν όλα τα εμπλεκόμενα άτομα της Νίκαιας, απολύθηκαν ο Γ. Πατέλης και ο Ι. Καζαντζόγλου και έκλεισαν τα γραφεία της Νίκαιας: “Μέχρι το απόγευμα είχαμε μάθει τα πάντα… Ούτε σε απολογία κλήθηκαν, ούτε εξηγήσεις έδωσαν… Με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς συνεδρίαση του Πειθαρχικού Συμβουλίου, ο Αρχηγός αποφάσισε… Γραφεία; Κλείσιμο. Υπεύθυνος; Δρόμο!”. Το ίδιο ισχυρίστηκε ο Παναγιώταρος ότι συνέβη και με την επίθεση στο ΠΑΜΕ: “Ήταν μια συμπλοκή, στην οποία υπήρχαν μηνύσεις εκατέρωθεν… Άκρως καταδικαστέο γεγονός, είπε το Πολιτικό Συμβούλιο… Μετά από 1-2 μέρες, παύτηκαν από τα γραφεία οι 2 που ενεπλάκησαν…”.
Πρόκειται για απόλυτο άδειασμα των κατηγορούμενων πυρηναρχών Νίκαιας Πατέλη και Περάματος Πανταζή, από τους οποίους πλέον η Χρυσή Αυγή αποστασιοποιείται πλήρως. Πατέλης και Πανταζής κινδυνεύουν πλέον με ποινές πολύχρονης κάθειρξης, αφού πέραν της αποδεικτικής διαδικασίας εγκαταλείπονται πλέον και από την ηγεσία, η οποία τους “δείχνει” ως υπεύθυνους τέλεσης των εγκληματικών πράξεων.
Ο άλλος, ο Κωνσταντίνος Μπαρμπαρούσης,ήταν η ναζιστόκοτα που γνωρίζει το πανελλήνιο. Μάλιστα, από την απολογία του φάνηκε πόσο προσχηματική ήταν η «διαγραφή» του από τον Μιχαλολιάκο, μετά τις δηλώσεις του στη Βουλή όταν φώναζε να αναλάβει ο στρατός. Είναι το ίδιο πρόσωπο που μετά το γύρισε στις «ατάκτως και αυθορμήτως ατελείς λεκτικές υπερβολές», υποστηρίζοντας ότι όταν έλεγε «τα κεφάλια σας στις Πρέσπες» εννοούσε «προσέχετε μην κάνετε κανένα λάθος στις Πρέσπες»!
Δείτε πώς απάντησε για το περιστατικό στο δικαστήριο:  
Πρ: Κάποια στιγμή αποχωρήσατε;
Μπαρμπ: Όταν έγινε το περιστατικό μέσα στη Βουλή, αυτό που με κατηγορήσανε ότι κοίταξα να κάνω πραξικόπημα και εκεί διαγράφηκα, δεν αποχώρησα. Μετά, όταν δεν πήγα φυλακή και το θεωρώ ακόμα τελείως γελοίο να κατηγορείται ένας βουλευτής ότι πάει να κάνει πραξικόπημα από το βήμα της Βουλής, μετά με ξανακάλεσε ο κ. Μιχαλολιάκος και εγώ δέχτηκα.
Όσο για τη σχέση του Μπαρμπαρούση με τον Χίτλερ αυτή είναι κάπως «ιδιαίτερη» ακόμα και για ναζιστή. Διαβάστε και δείτε τη ναζιστογελοιότητα σε όλη της βλακεία και την αηδία μαζί (οι διάλογοι είναι από την καταγραφή του Golden Dawn Watch):
Πρ: Σε οποιαδήποτε εκδήλωση, ομιλία μέχρι σήμερα είδατε σε χώρους ή ακούσατε ή είδατε σύμβολα ναζιστικά που να παραπέμπουν στην ναζιστική Γερμανία;
Μπαρμπ: Αν μιλάμε για τον μαίανδρο ή το γαμμάδιο ή σβάστικα που χρησιμοποίησε ο Χίτλερ, τη χρησιμοποίησε μεν, δεν είναι ναζιστικό. Αν πάμε από το Περού μέχρι την Ιαπωνία βλέπουμε παντού, στη Βουλή περπατάμε πάνω στις σβάστικες.
Πρ: Στη Βουλή πατάτε πάνω σε σβάστικες;
[Μουρμουρητά από την υπεράσπιση.]
Πρ: Αφήστε τον, τα λέει μόνος του.

Μπαρμπ: Παντού είναι, στα πατώματα, στα μάρμαρα, παντού. Οπότε εγώ δε θα το αφήσω στον Χίτλερ. Αν τους πειράζουν οι ναζιστοφάγοι να αφαιρέσουν τις λαμπαδηδρομίες που χρησιμοποιήθηκαν το ’36 στο Βερολίνο αλλά τα αντίντας και τα νάικ δεν τους ενοχλούν. Οι σβάστικες τους ενοχλούν…
Πρ: Ο τρόπος του χαιρετισμού;
Μπαρμπ: Εγώ αν βρω ένα συχωριανό μου, σηκώνω το χέρι και τον χαιρετώ, αν χαιρετήσω έτσι ή έτσι πάει να πει ότι είμαι από τη Μύκονο εγώ; αυτός ο χαιρετισμός που χρησιμοποίησε ο Χίτλερ θεωρώ ότι είναι ο μόνος τρόπος για να χαιρετήσεις κάποιον απέναντί σου.
Πρ: Γιατί αυτός είναι ο μόνος σωστός χαιρετισμός;
Μπαρμπ: Ε, άμα είναι αυτός ο τρόπος που χαιρετούσε και ο Χίτλερ, τι να κάνουμε;
Πρ: Δηλαδή ο μόνος τρόπος να χαιρετήσετε κάποιον απέναντί σας είναι αυτός που χαιρετούσε ο Χίτλερ;
Μπαρμπ: Μα είναι ο καλύτερος χαιρετισμός που υπάρχει και θα σας το εξηγήσω υπάρχει αυτό που λέμε «όλα δεξιά», ο χαιρετισμός που είναι πάντοτε δεξιά, ο Αχιλλέας όταν τον βάφτισε η μάνα του, αντί να τον βουτήξει όλο μέσα του άφησε κάτω αριστερά ένα αρνητικό σημείο, εγώ δεν χαρίζω τίποτα από την ιστορία της Ελλάδος, ούτε στον Χίτλερ, ούτε στον Τσώρτσιλ, ούτε στον Στάλιν.
Πρ: Δηλαδή εσείς λέτε ότι ο Χίτλερ εμπνεύστηκε από εμάς;
Μπαρμπ: Πιθανώς. Και είναι και στον στρατό. Ο αξιωματικός όταν είναι με το G3A4 χαιρετάει έτσι, με τα σκόπευτρα […] μιλάμε για τη σημαία […] το έχουν δαιμονοποιήσει επειδή το χρησιμοποίησε ο Χίτλερ. Όπως σας είπα όμως, […] δεν τους ενοχλούσε
Πρ: Μόνο και μόνο λέτε που έχει δαιμονοποιηθεί από τον Χίτλερ, δε θα σας έκανε να πείτε να μην χρησιμοποιήσετε;
Μπαρμπ: Όχι, γιατί δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Εμένα μου αρέσει. Είναι και καλή ενέργεια.
Πρ: Είναι και καλή ενέργεια. Μάλιστα.

Στις 23 Οκτώβρη έχουμε κάθε λόγο να απεργήσουμε!




Στις 23 Οκτώβρη οι γιατροί των νοσοκομείων, των Κέντρων Υγείας, έχουμε κάθε λόγο να απεργήσουμε και να δώσουμε μαζικό «παρών» στις πανυγειονομικές συγκεντρώσεις, μαζί με όλους τους εργαζόμενους στα δημόσια νοσοκομεία.
Εχουν λόγο να απεργήσουν οι 1.100 συνάδελφοι επικουρικοί, τους οποίους η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και οι προηγούμενες, δεν μονιμοποιεί, γιατί πρέπει δήθεν να αποδείξουν «αν αξίζουν, αν έχουν τα κατάλληλα προσόντα» για να είναι μόνιμοι. Οχι αν μπορούν να δουλεύουν σαν γιατροί. Αυτό τους το αναγνωρίζουν. Μόνο που τους καταδικάζουν να εργάζονται χρόνια ολόκληρα σε καθεστώς ομηρίας, ανασφάλειας και αβεβαιότητας, με τη δαμόκλειο σπάθη της απόλυσης να κρέμεται πάνω τους, πολλές φορές απλήρωτοι για μήνες.
* * *
Εχουν λόγο να απεργήσουν οι 215 συνάδελφοί μας που η κυβέρνηση της ΝΔ, με πρόσχημα την «αξιοκρατία», επικαλούμενη αόριστα «παρατυπίες που έγιναν στη διαδικασία των κρίσεων», «θυσιάζει» στο βωμό μιας αποπροσανατολιστικής δικομματικής αντιπαράθεσης και αρνείται να διορίσει, κατηγορώντας τους ανερυθρίαστα, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι «παίρνουν τη θέση κάποιου άλλου ικανότερου».
Τι και αν οι συνάδελφοι περίμεναν στωικά από τον Απρίλη του 2018 να «κριθούν» αν είναι «άξιοι» να διοριστούν στο δημόσιο σύστημα Υγείας; Τι και αν η πολυαναμενόμενη κρίση ήρθε 17 μήνες μετά; Τι και αν στην πράξη το έχουν αποδείξει αμέτρητες φορές, γιατρεύοντας ασθενείς, σώζοντας ζωές;
Εχουμε κάθε λόγο να απεργήσουμε γιατί τη στιγμή που οι δημόσιες μονάδες Υγείας στενάζουν από τις χιλιάδες ελλείψεις, τη στιγμή που χιλιάδες νέοι συνάδελφοι φεύγουν στο εξωτερικό, αντί να στελεχώσουν τα νοσοκομεία με νέους επιστήμονες μόνιμους γιατρούς, σχεδιάζουν να αυξήσουν το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης στα 69.
* * *
Εχουμε κάθε λόγο να απεργήσουμε όλοι εμείς που θέλουμε να ζούμε με αξιοπρέπεια από το μισθό μας και να ασκούμε την Ιατρική με επιστημονικά κριτήρια. Ολοι εμείς που αρνούμαστε το εισόδημά μας και η επιστημονική μας εξέλιξη να γίνεται σε βάρος των ασθενών μας. Που αρνούμαστε να εφαρμόζουμε τους κόφτες των DRG που καθιέρωσε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ πιλοτικά σε 18 νοσοκομεία και η κυβέρνηση της ΝΔ σχεδιάζει να επεκτείνει σε όλα τα νοσοκομεία το αργότερο μέχρι τον Μάη. Που δεν δεχόμαστε να στερούμε από τους αρρώστους μας αναγκαία φάρμακα και εξετάσεις, για να «κοστίζει» λιγότερο στο δημόσιο νοσοκομείο - επιχείρηση ο ασθενής - πελάτης.
Εχουμε κάθε λόγο να απεργήσουμε όλοι εμείς, που στο δίλημμα, νοσοκομεία επανδρωμένα με μόνιμο προσωπικό, με αποκλειστική πλήρη και επαρκή χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό με σκοπό την παροχή υψηλού επιπέδου, σύγχρονων απολύτως δωρεάν υπηρεσιών Υγείας, αντίστοιχες με τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας, ή νοσοκομεία «αυτοτελείς επιχειρηματικές μονάδες», που θα λειτουργούν με μηδαμινή κρατική χρηματοδότηση, ελάχιστο μόνιμο προσωπικό, ελαστικά εργαζόμενους και θα παρέχουν υπηρεσίες Υγείας ανάλογα με την τσέπη του ασθενούς, διαλέγουμε το πρώτο.
* * *
Στις 23 Οκτώβρη απεργούμε. Για να κόψουμε τη φόρα στην κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία πατώντας στο έδαφος που της έστρωσε ο ΣΥΡΙΖΑ, ενισχύει και επεκτείνει την επιχειρηματική, ανταποδοτική λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων. Σχεδιάζει την είσοδο ιδιωτών γιατρών, την ανάθεση σε ιδιώτες της εγκατάστασης, λειτουργίας και συντήρησης του εξοπλισμού των νοσοκομείων, τη σύναψη συμβολαίων με ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες.
Ας μην ψάχνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης για την υλοποίηση των «ανθυγιεινών μεταρρυθμίσεων» υποστηρικτές στους νοσοκομειακούς γιατρούς. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε ενάντια στην πολιτική που υλοποιείται διαχρονικά από όλες τις κυβερνήσεις. Ενάντια στην πολιτική που αντιμετωπίζει την Υγεία του λαού σαν κόστος για το κεφάλαιο και το κράτος του και ταυτόχρονα χρυσωρυχείο για τους μεγαλοεπιχειρηματίες.
Αυτό φαίνεται να το γνωρίζει πολύ καλά ο Βασίλης Κικίλιας, ο οποίος, ενώ αρνείται επί μήνες να συναντήσει την Ομοσπονδία των νοσοκομειακών γιατρών, έσπευσε να τα πει με την ηγεσία του ΠΙΣ για να ακούσει τις προτάσεις της για το δημόσιο σύστημα Υγείας. Λες και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας δεν γνωρίζει το κυβερνητικό πρόγραμμα για την Υγεία. Μπορεί κάλλιστα ο πρωθυπουργός να επικαλείται τη σύμφωνη γνώμη της ηγεσίας του ΠΙΣ. Είναι δοκιμασμένοι σύμμαχοι των εκάστοτε κυβερνήσεων. Τη δική μας την έγκριση δεν την έχει. Οι νοσοκομειακοί γιατροί συνένοχοι στο έγκλημα δεν θα γίνουμε.
* * *
Στις 23 Οκτώβρη απεργούμε διεκδικώντας λύσεις στα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε γιατροί, υγειονομικοί, ασθενείς. Διεκδικούμε σύγχρονα μισθολογικά εργασιακά και επιστημονικά δικαιώματα.
Οι πολύμορφες πρωτοβουλίες και αγωνιστικές δράσεις του προηγούμενου διαστήματος, εντός και εκτός των νοσοκομείων, τα σωματεία των εργαζομένων που οργανώνουν τον αγώνα, χωρίς αναμονή και αυταπάτες ενάντια στις συνέπειες της συνεχιζόμενης αντιλαϊκής πολιτικής στην Υγεία, δείχνουν το δρόμο.

Αφροδίτη ΡΕΤΖΙΟΥ
Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας

Εννιά χρόνια μετά




Εννιά χρόνια συμπληρώνονται από την έναρξη του πολέμου στη Συρία, που έχει προκαλέσει χιλιάδες νεκρούς, ακόμα περισσότερους σακατεμένους, ανεκτίμητες καταστροφές και το μεγαλύτερο προσφυγικό κύμα μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Στον καταιγισμό των σημερινών εξελίξεων και των ανταγωνισμών για την «επόμενη μέρα», κανείς δεν πρέπει να ξεχνάει ότι το φιτίλι του πολέμου στη Συρία άναψε το 2011 με τη λεγόμενη «Αραβική Ανοιξη», που υποδαύλισαν ΗΠΑ και ΕΕ σε χώρες της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, προωθώντας ένα συνολικότερο σχέδιο υπονόμευσης κυβερνήσεων και καθεστώτων της περιοχής για να διασφαλίσουν τα δικά τους συμφέροντα και να περιορίσουν την επιρροή των ανταγωνιστών τους, κυρίως της Ρωσίας και της Κίνας.
Μέσα σε λίγους μήνες από την έναρξη των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων στη Συρία, που προβάλλονταν ως «αγώνας για τη δημοκρατία και την ελευθερία», όπως προηγουμένως στην Αίγυπτο, στη Λιβύη, στην Τυνησία και αλλού, η αντιπαράθεση με την κυβέρνηση Ασαντ πήρε ένοπλη μορφή, από τμήματα της αντιπολίτευσης που χρηματοδότησαν και στήριξαν οι ΗΠΑ, πετρελαιομοναρχίες του Κόλπου και κράτη της ΕΕ.
Πολιτική έκφραση αυτής της κίνησης για την ανατροπή της κυβέρνησης Ασαντ ήταν το «Συριακό Εθνικό Συμβούλιο», που ιδρύθηκε στην Κωνσταντινούπολη τον Οκτώβρη του 2011 και μέσα σε λίγο διάστημα αναγνωρίστηκε από τις ΗΠΑ, την Τουρκία, τη Βρετανία, τη Γαλλία, τη Σαουδική Αραβία και άλλα κράτη ως νόμιμος εκπρόσωπος της Συρίας.
Την ίδια περίοδο, η Σαουδική Αραβία και οι χώρες του Κόλπου ανακοίνωσαν τη στήριξη και την οικονομική ενίσχυση του «Ελεύθερου Συριακού Στρατού», που μαζί με άλλες στρατιωτικές και παραστρατιωτικές ομάδες αποτέλεσε την «αιχμή του δόρατος» στη λεγόμενη «συριακή επανάσταση», όπως ονομάστηκε η ανοιχτή ιμπεριαλιστική επέμβαση, με πρωτεργάτη τις ΗΠΑ, στη Συρία.
Τα ανταγωνιστικά συμφέροντα στο μέτωπο της αντιπολίτευσης και η προσωρινή στρατιωτική επικράτηση της κυβέρνησης Ασαντ έφεραν στο προσκήνιο το «Ισλαμικό Κράτος». Οι στενές σχέσεις των ΗΠΑ αλλά και της Τουρκίας με τη δολοφονική αυτή μηχανή, που έδρασε σε Ιράκ και Συρία, είναι καταγεγραμμένες και αδιαμφισβήτητες.
Η ενεργότερη εμπλοκή της Ρωσίας, με πρόσκληση του Ασαντ, στις στρατιωτικές επιχειρήσεις και η αναβάθμιση των Κούρδων της Βόρειας Συρίας στο σχεδιασμό των ΗΠΑ τάραξαν τις ισορροπίες και προκάλεσαν αναδιατάξεις στα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα, με κυριότερη τη συνεργασία της Τουρκίας με τη Ρωσία και το Ιράν.
Η εξέλιξη αυτή προκάλεσε την ενεργότερη εμπλοκή του ΝΑΤΟ στον πόλεμο της Συρίας, χωρίς να έχουν όλα τα μέλη του την ίδια στάση απέναντι στη Ρωσία ή τα συμφέροντά τους να ταυτίζονται απόλυτα με αυτά των ΗΠΑ. Τελικά, η στρατιωτική ήττα του «Ισλαμικού Κράτους» έθεσε στο τραπέζι το ζήτημα της «επόμενης μέρας» και όξυνε παραπέρα τους ανταγωνισμούς, καθώς η Ρωσία ισχυροποίησε το ρόλο της στην περιοχή και ταυτόχρονα μπήκε «σφήνα» στις σχέσεις της Τουρκίας με ΗΠΑ - ΝΑΤΟ.
Είναι επομένως φανερό ότι το πραγματικό υπόβαθρο του πολέμου στη Συρία ήταν και παραμένει η προσπάθεια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ να ανακόψουν την αυξανόμενη επιρροή της Ρωσίας και της Κίνας στην περιοχή, στο πλαίσιο του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού για τον διαμοιρασμό σφαιρών επιρροής, πηγών και δρόμων Ενέργειας. Γι' αυτό σχεδίασαν και οργάνωσαν την ανοιχτή επέμβαση, με το μανδύα του «εκδημοκρατισμού» και με ερείσματα σε αστικές δυνάμεις της Συρίας που είχαν συμφέρον από μια τέτοια εξέλιξη.
Αυτόν τον βρώμικο σχεδιασμό, που στρέφεται ενάντια στο δικαίωμα κάθε λαού να επιλέγει ο ίδιος την κυβέρνηση και το καθεστώς της χώρας του, να ορίζει ο ίδιος το μέλλον του, συνέδραμαν όλες οι ελληνικές αστικές πολιτικές δυνάμεις, ανάμεσά τους και ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος εκθείαζε την «αραβική άνοιξη» και μιλούσε για «επανάσταση», θολώνοντας τη «μεγάλη εικόνα» των ιμπεριαλιστικών σχεδίων και ανταγωνισμών.
Κι όχι μόνο αυτό, αλλά ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ από κυβερνητικές θέσεις διέθεσαν στο ΝΑΤΟ υποδομές στη χώρα μας για στρατιωτικές επιχειρήσεις σε βάρος του συριακού λαού.
Σήμερα, εννιά χρόνια μετά, η εικόνα αυτή προβάλλει πιο καθαρά και επιβάλλει να δυναμώσει η πάλη του λαού ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για την απεμπλοκή της χώρας από τους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, που βάζουν μπουρλότο στη γειτονιά μας και καθιστούν το λαό μαγνήτη κινδύνων.

TOP READ