Tony Cartalucci-Οι εκτελεστές του Παρισιού ήταν άρτι αφιχθέντες από τον πόλεμο του ΝΑΤΟ στη Συρία

 Tony Cartalucci-Οι εκτελεστές του Παρισιού ήταν άρτι αφιχθέντες από τον πόλεμο του ΝΑΤΟ στη Συρία

Ακολουθώντας την οικεία πεπατημένη και όπως ήδη προβλέψαμε, οι εκτελεστές που ενεπλάκησαν στην επίθεση στο Παρίσι στις 7 Ιαν. 2015 ήταν Γάλλοι πολίτες, που ριζοσπαστικοποιήθηκαν στην Ευρώπη, εξήχθηκαν στη Συρία για να πολεμήσουν στον δια αντιπροσώπων (proxy) πόλεμο του ΝΑΤΟ ενάντια στην κυβέρνηση της Δαμασκού, και κατόπιν επέστρεψαν στη χώρα όπου τώρα διενήργησαν την επίθεση. Επιπρόσθετα, όπως και σε πολλές άλλες εγχώριες επιθέσεις, οι ύποπτοι παρακολουθούνταν επί μακρόν από τις δυτικές υπηρεσίες ασφαλείας, και ένας τουλάχιστον από τους υπόπτους έχει ήδη συλληφθεί με κατηγορίες για τρομοκρατία.

[...]

Η συνεπαγωγή του γεγονότος ότι είχαμε άλλη μια περίπτωση τρομοκρατών που ριζοσπαστικοποιήθηκαν στη Δύση, εξήχθηκαν αρχικά στον πόλεμο του ΝΑΤΟ στη Συρία, και κατόπιν επανεισήχθηκαν και ήταν γνωστοί στις δυτικές μυστικές υπηρεσίες, όντας ικανοί να διενεργήσουν μια πολύ οργανωμένη και άρτια εκτελεσμένη επίθεση, είναι πως η ίδια η επίθεση είχε την έγκριση από τις δυτικές μυστικές υπηρεσίες, οι οποίες την σχεδίασαν. Πρόκειται για ακριβές αντικαθρέπτισμα του τύπου επιχειρήσεων των μυστικών υπηρεσιών του ΝΑΤΟ που έγιναν κατά τον Ψυχρό Πόλεμο, με παρόμοια δίκτυα ριζοσπαστικοποιημένων φανατικών που χρησιμοποιήθηκαν τόσο ως ξένοι μισθοφόροι όσο και ως εγχώριοι προβοκάτορες. Προς το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, μια απ' αυτές τις ομάδες ήταν κυριολεκτικά η Αλ Κάιντα -- μέτωπο μισθοφόρων για πόλεμο δια αντιπροσώπων που εξοπλίστηκε, χρηματοδοτήθηκε και απασχολήθηκε από τη Δύση ως σήμερα.

Επιπρόσθετα, είναι πολύ πιθανό τα αδέλφια που πήραν μέρος στην επίθεση στο Παρίσι να πολέμησαν στη Συρία με όπλα που τους προσέφερε η ίδια η γαλλική κυβέρνηση. Το France 24 ανέφερε πέρυσι σε ένα άρθρο με τίτλο "Η Γαλλία παρέδωσε όπλα στους εξεγερμένους της Συρίας" ότι:

Ο Πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ είπε την Πέμπτη ότι η Γαλλία παρέδωσε όπλα σε αντάρτες που πολεμούν ενάντια στο καθεστώς Άσαντ "λίγους μήνες πριν."

Η απόδοση της ευθύνης για την επίθεση στο "ακραίο Ισλάμ" δεν είναι παρά μέθοδος απόκρυψης της αλήθειας πως οι τρομοκράτες αυτοί δημιουργήθηκαν ενσυνείδητα από τη Δύση, για να πολεμήσουν τους εχθρούς της στο εξωτερικό, και για να τρομοκρατούν και να εκφοβίζουν τον εγχώριο πληθυσμό.

Να προσπεράσουμε τον αποπροσανατολισμό

Όπως συμβαίνει με κάθε προσπάθεια αποπροσανατολισμού μιας κυβέρνησης με στόχο την χειραγώγηση της κοινής γνώμης και την επιβολή μιας αλλιώς αδικαιολόγητης πολιτικής διεθνώς και εθνικά, δημιουργείται μια σειρά αποπροσανατολιστικών σημείων για να συγχυστεί η κοινή γνώμη ως προς την αληθινή φύση της επίθεσης.

Στην πρόσφατη επίθεση στο Παρίσι, τέτοια μέσα αποπροσανατολισμού όπως η "ελεύθερη έκφραση", η "καταδίκη του ακραίου Ισλάμ", η "δεκτικότητα" και ο "εξτρεμισμός" έχουν τοποθετηθεί στο επίκεντρο του σκηνικού που δημιουργήθηκε, αποκρύπτοντας το γεγονός ότι οι τρομοκράτες που διενήργησαν την επίθεση ήταν επί μακρόν δεμένοι με το λουρί όχι των "ακραίων Ισλαμιστών" αλλά των δυτικών μυστικών υπηρεσιών, πολέμησαν σε έναν δυτικό πόλεμο δια αντιπροσώπων, ως μέλη ενός καλά χρηματοδοτημένου, εξοπλισμένου και εκπαιδευμένου στρατού μισθοφόρων που, αποδεδειγμένα από το 2007 και μετά, αποτελεί βασικό συστατικό της δυτικής εξωτερικής πολιτικής. 

Πράγματι, τόσο η Αλ Κάιντα όσο και οι διάφορες επανεμφανίσεις της δεν είναι δημιουργήματα του "Ισλαμικού εξτρεμισμού", όσο χρήση του "εξτρεμισμού" από τη δυτική εξωτερική πολιτική ως μέσου προπαγάνδας στη βάση με μοναδικό στόχο την εξυπηρέτηση μιας ολοκληρωτικά δυτικής σειράς προτεραιοτήτων.

Με τα λόγια του βραβευμένου με Πούλιτζερ δημοσιογράφου Seymour Hersh στο άρθρο του του 2007 “Η επανακατεύθυνση: Ωφελεί η πολιτική της κυβέρνησης τους εχθρούς μας στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας;":

Για να υποσκάψει το Ιράν, που είναι κυρίως Σιϊτικό, η κυβέρνηση Μπους αποφάσισε ουσιαστικά να αναδιαμορφώσει τις προτεραιότητές της στη Μέση Ανατολή. Στο Λίβανο, η κυβέρνηση συνεργάστηκε με την Σαουδαραβική κυβέρνηση, που είναι Σουνιτική, σε μυστικές επιχειρήσεις που έχουν ως στόχο να αδυνατίσουν τη Χεζμπολά, τη Σιϊτική οργάνωση που υποστηρίζεται από το Ιράν. Οι ΗΠΑ έχουν επίσης λάβει μέρος σε μυστικές επιχειρήσεις με στόχο το Ιράν και τη σύμμαχό του Συρία. Παράγωγο αυτών των δραστηριοτήτων είναι η άνοδος των σουνιτικών εξτρεμιστικών ομάδων, οι οποίες υποστηρίζουν ένα εξτρεμιστικό όραμα του Ισλάμ και είναι εχθρικές προς τις ΗΠΑ και φίλα προσκείμενες προς την Αλ Κάιντα.

Μέχρι σήμερα, οι ΗΠΑ και οι συνεργάτες στο ΝΑΤΟ όπως η Τουρκία, καθώς και τοπικοί σύμμαχοι όπως το Ισραήλ, η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, εξοπλίζουν, χρηματοδοτούν, στεγάζουν, εκπαιδεύουν και με κάθε τρόπο ενισχύουν αυτούς τους "Ισλαμιστές εξτρεμιστές" εντός και επί των συνόρων της Συρίας και τώρα και του Ιράκ.

Στην πραγματικότητα, χωρίς τη δυτική στήριξη, που "πλένεται" μέσα από τις δεσποτείες του Περσικού Κόλπου και εκδηλώνεται σε ένα παγκόσμιο δίκτυο από τεμένη τα οποία διοικούν από κοινού ο Περσικό Κόλπος και οι δυτικές μυστικές υπηρεσίες, δεν θα υπήρχε άξιος λόγου "Ισλαμικός εξτρεμισμός." Το να επικεντρωνόμαστε στον εξτρεμισμό ως αίτιο, και όχι ως μέσο που χρηστιμοποιούν οι πραγματικοί ηθικοί αυτουργοί αυτής της παγκόσμιας επιχείρησης τρομοκρατίας με ευλογίες της Δύσης, δεν είναι απλώς διαιώνιση του αποπροσανατολισμού αλλά και πρόσκληση στην διαιώνιση αυτής της ίδιας τρομοκρατίας που μας δημιουργεί σοκ και τρόμο.

Η Δύση εμφανώς συντηρεί κέντρα ριζοσπαστικοποίησης/κατάταξης

Η πρόσφατη κρίση ομηρείας πολιτών στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας, που είχε ως πρωταγωνιστή έναν Ιρανό αντιφρονούντα, ο οποίος πήρε άσυλο στην Αυστραλία [...] αποκάλυψε την ύπαρξη ενός τεράστιου δικτύου ριζοσπαστικοποίησης και κατάταξης στην πόλη του Σίδνεϊ, το οποίο χρησιμοποιούνταν για να οργανωθεί η στήριξη και να σταλούν μαχητές στον πόλεμο δια αντιπροσώπων της Δύσης στη Συρία. 

Το δίκτυο αυτό περιελάμβανε διάφορα διαβόητα άτομα, τα οποία γνώριζαν καλά οι Αυστραλιανές αστυνομικές και μυστικές υπηρεσίες, και σε πολλά απ' τα οποία είχε επιτραπεί να ταξιδέψουν στη Συρία, παίρνοντας μέρος σε μάχες στο πλευρό γνωστών τρομοκρατικών οργανώσεων, να επιστρέψουν στην Αυστραλία και να συνεχίσουν τις πολιτικές τους δραστηριότητες εκεί.

[...]

Όπως η Αυστραλία, έτσι και η Γαλλία έχει το δικό της σώμα από πρώην τρομοκράτες που έχουν ταξιδέψει στη Συρία και έχουν επιστρέψει, και όλα αυτά ενώ παρακολουθούνται, και ενώ, τουλάχιστο στην Αυστραλία, πολλοί από αυτούς βρίσκονται στη λίστα συντομευμένων τηλεφωνικών κλήσεων των υπηρεσιών ασφαλείας και αποτελούν ξεκάθαρα τμήμα δικτύου που οι μυστικές υπηρεσίες και παρακολουθούν και ουσιαστικά συντηρούν.

Τέτοια δίκτυα έχουν προσφέρει χιλιάδες νεοσύλλεκτων για τον πόλεμο του ΝΑΤΟ στη Συρία. Το BBC  ανέφερε, σε άρθρο του με τίτλο "Κρίση του Ισλαμικού Κράτους: 3000 ευρωπαίοι τζιχαντιστές στον πόλεμο", ότι:

Ο αριθμός των Ευρωπαίων ισλαμιστών μαχητών στη Συρία και το Ιράκ έχει ανέλθει σε πάνω από 3000, δήλωσε ο επικεφαλής της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας της ΕΕ. 

Ο Gilles de Kerchove προειδοποίησε επίσης ότι οι αεροεπιδρομές θα αύξαναν τον κίνδυνο αντιποίνων στην Ευρώπη.

Πώς ακριβώς αναμένεται να γίνει πιστευτό απ' την κοινή γνώμη ότι ένας τόσο μεγάλος αριθμός τρομοκρατών έχει το ελεύθερο να ταξιδεύει στο εξωτερικό και να πολεμά στο πλευρό τρομοκρατικών δυνάμεων ενάντια στις οποίες υποτίθεται ότι πολεμά η Δύση, καθώς η Δύση να είναι πλέον, υποτίθεται, ανίκανη να σταματήσει το κύμα αυτό; Είναι ξεκάθαρο ότι όπως ενσυνείδητα οπλίστηκε η Αλ Κάιντα στη Συρία, έτσι άνοιξαν και τα φράγματα, επιτρέποντας σε ευρωπαίους τρομοκράτες να εισέλθουν στον πόλεμο του ΝΑΤΟ στη Συρία και μετά να επιστρέψουν στις χώρες τους και να εισέλθουν στον εκτεινόμενο πόλεμο του ΝΑΤΟ ενάντια στους λαούς της Ευρώπης.

Επιχείρηση Gladio με αναβολικά

Τα δίκτυα αυτά δεν αντανακλούν απλώς τα "δίκτυα stay behind" του ΝΑΤΟ κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, τα οποία υποτίθεται πως δημιουργήθηκαν για να ενεργοποιηθούν σε περίπτωση μαζικής εισβολής των Σοβιετικών στη Δυτική Ευρώπη, αλλά χρησιμοποιήθηκαν ως μέτωπα πολιτικής και τρομοκρατικής προβοκάτσιας -- αυτά τα δίκτυα σήμερα αποτελούν συνέχεια των μυστικών στρατών του ΝΑΤΟ.

Οι προβοκάτορες του ΝΑΤΟ που χρησιμοποιήθηκαν στον Ψυχρό Πόλεμο ήταν ένα μείγμα από εθνικιστές, αντικομμουνιστές, πρώην αξιωματικούς των Ες-Ες, και εξτρεμιστές κάθε είδους. Στο τέλος όμως, οι ιδιαίτερες πεποιθήσεις τους είχαν λίγη σημασία, μιας και χρησιμοποιούνταν για μια και μόνο αντζένταν, την οποία δεν όριζαν οι πεποιθήσεις τους αλλά το ΝΑΤΟ.

Πολλοί από τους εξτρεμιστές που χρησιμοποίησε το ΝΑΤΟ εξαλείφθηκαν όταν ολοκληρώθηκαν πολλές από τις προβοκατόρικες επιθέσεις που οργάνωσε το ΝΑΤΟ με κόστος εκατοντάδες ευρωπαϊκές ζωές. Παρομοίως, σήμερα, πολλοί από τους πιστολάδες και βομβιστές που εμπλέκονται σε μια μεγάλη σειρά από ύποπτες επιθέσεις που διενεργεί το σύγχρονο "δίκτυο stay behind" του ΝΑΤΟ είτε δολοφονούνται άμεσα, είτε φυλακίζονται και ξεχνιούνται.

Ενώ οι ψυχροπολεμικές επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ περιοριζόντουσαν στην εξαπόλυση τρομοκρατίας ενάντια στον ίδιο τον ευρωπαϊκό λαό, τα σημερινά δίκτυα χρησιμοποιούνται τόσο για τη διενέργεια πολέμων δια αντιπροσώπου στο εξωτερικό όσο και για τρομοκρατικές επιθέσεις στις ευρωπαϊκές χώρες. Η επεκτατική φύση αυτού του δικτύου και η απειλή που θέτει για την παγκόσμια ειρήνη και σταθερότητα πρέπει να μπει στο κέντρο της συζήτησης για την επίθεση στο Παρίσι -- αυτή και όχι οι υποτιθέμενες θρησκευτικές δοξασίες ή η υποτιθέμενη αντζέντα των επιτιθέμενων που, όπως και τα ψυχροπολεμικά τους αντίστοιχα, δεν ήταν παρά πιόνια σε ένα πολύ μεγαλύτερο και πιο ύπουλο παιχνίδι.

New Eastern Outlook, μτφρ.: Lenin Reloaded

Je suis Charlie", η αλήθεια με τα πόδια επάνω...

Je suis Charlie", η αλήθεια με τα πόδια επάνω...

«Αυθόρμητες» συγκεντρώσεις «αλληλεγγύης» σε σειρά πόλεων ιμπεριαλιστικών χωρών υπέρ των θυμάτων της επίθεσης στην γαλλική σατυρική εφημερίδα Charlie Hebdo.

Από κοντά και οι κολαούζοι της ψωροκώσταινας.

Στην ανακοίνωση τους, την οποία προμοτάρει και η «κυβερνώσα αριστερά»,  διαβάζουμε μεταξύ άλλων:

«...Κανένας αυταρχισμός, καμία ιδεολογία, καμία επίκληση σε θρησκείες, καμία βία δεν θα μας φοβίσει να λέμε, να γράφουμε και να ζωγραφίσουμε αυτά που θέλουμε. Κανένας δεν θα μας στερήσει το δικαίωμα να συνυπάρχουμε ειρηνικά με τους μετανάστες, κανείς δεν θα χωρίσει τους ανθρώπους που θέλουν να ζήσουν σε κοινωνίες αμοιβαιότητας και κοινών κανόνων. Δεν φοβόμαστε!...»

Η αλήθεια με τα πόδια επάνω και το κεφάλι κάτω. Είναι λοιπόν οι μουσουλμάνοι, οι άραβες, γενικά οι «άλλοι» αυτοί που «φοβίζουν» και «στερούν δικαιώματα» από τους «πολιτισμένους» και «ανοιχτόμυαλους» ευρωπαίους.

Δεξιά: Γάλλος πολίτης που μαθαίνει τους "κοινούς κανόνες"

συνύπαρξης, σε ανύποπτο αφρικάνο

 

Λες και δεν είναι οι δυτικοί ιμπεριαλιστές που εδώ και διακόσια-τριακόσια χρόνια έχουν στραγγίξει τις χώρες τους, δεν είναι αυτοί που τους έχουν καταδικάσει στην πολιτιστική υπανάπτυξη, δεν είναι αυτοί που πήγαν εκεί απρόσκλητοι και τους ξερίζωσαν από την γη τους, δεν είναι αυτοί που χλεύασαν τον πολιτισμό και τις παραδόσεις τους, δεν είναι αυτή που εφάρμοσαν επάνω τους την μεγαλύτερη δυνατή κτηνωδία όταν αυτοί οι λαοί διεκδίκησαν το δικαίωμα να έχουν λόγο στην μοίρα τους.

Ο δυτικός θήτης μετατρέπεται από τις αντίστροφες αυτές Κύρκεις της «αριστεράς» από γουρούνι σε άνθρωπο. Από θήτη, σε θύμα του «φανατισμού».

Και το αποκορύφωμα της δυτικής αλαζονίας στο τελευταίο μέρος:

Κανένας δεν θα μας στερήσει το δικαίωμα να συνυπάρχουμε ειρηνικά με τους μετανάστες, κανείς δεν θα χωρίσει τους ανθρώπους που θέλουν να ζήσουν σε κοινωνίες αμοιβαιότητας και κοινών κανόνων.

Λες και το θέμα είναι το «δικαίωμα» του χορτάτου «ευαισθητούλη» δυτικοευρωπαίου να «συνυπάρχει ειρηνικά με τους μετανάστες» και όχι το δικαίωμα αυτών των ανθρώπων να έχουν μια ανθρώπινη ζωή στις χώρες τους που θα τους επιτρέπει να ζουν σαν άνθρωποι εκεί, χωρίς τις επεμβάσεις της Δύσης, που τις καταστρέφει για τους δικούς της λόγους, κάθε τρεις και μία.

Στρατηγός Γκιαπ: Ένας ακόμη ανατολίτης

βάρβαρος που ήταν κατά της «ειρηνικής

συνύπαρξης» με τους Γάλλους...

Λες και το θέμα για τους Σύριους, του Λύβιους, τους Βιετναμέζους, τους Κογκολέζους, κλπ εάν θέλουν να ζήσουν «με κοινούς κανόνες» (που θα τους επιβάλει ποιός ακριβώς, "ξεχνάνε" να μας πουν...)  μαζί τους οι δυτικοί και όχι το δικαίωμα αυτών των λαών να ζήσουν με τους δικούς τους κανόνες στην χώρα τους χωρίς να μπορεί κανείς να τους ενοχλήσει...

Προφανώς αυτά τα δικαιώματα είναι έξω από το οπτικό πεδίο καν, των «ευαίσθητων ψυχών» της δύσης.

«Ευαισθησία» στα στενά όρια του ιμπεριαλισμού...

Οι υποψήφιοι του ψηφοδελτίου του ΚΚΕ

ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ


1 Παπαρήγα Αλέκα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ
2 Μαργαρίτης Γιώργος, ιστορικός, καθηγητής στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών του
Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, συνεργαζόμενος
3 Χιώνης Θοδωρής, Γραμματέας του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ
4 Γκικόπουλος Γιώργος, στέλεχος της ΠΑΣΥ, Περιφερειακός Σύμβουλος Ανατ. Στερεάς -
Εύβοιας
5 Ορκόπουλος Παύλος, ηθοποιός, συνεργαζόμενος
6 Παναγιωτακοπούλου Χριστίνα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και του Γραφείου Τύπου της ΚΕ
7 Πετρόπουλος Κώστας, πρώην διεθνής καλαθοσφαιριστής, πρώην προπονητής της Εθνικής
Ομάδας Μπάσκετ, συνεργαζόμενος
8 Πρωτούλης Γιάννης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, Περιφερειακός Σύμβουλος Αττικής
9 Στεφανίδη Μαιρίνη, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδος (ΟΓΕ)
10 Παπαδόπουλος Μάκης, μηχανολόγος μηχανικός, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ
11 Ράζου Λουίζα, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ
12 Σοφιανός Νίκος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Αθήνας

ΑΤΤΙΚΗ


Α΄ ΑΘΗΝΑΣ

1. Βουρδουμπά Τατιάνα, τραπεζοϋπάλληλος, μέλος ΔΣ Σωματείου Χρηματοπιστωτικού
2. Γαρδούνη Τόνια, μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ
3. Ζαφειρίου Ελένη, δικηγόρος, Περιφερειακή Σύμβουλος Αττικής
4. Θεοδωρόπουλος Δημήτρης, τυπογράφος, μέλος της Πανελλαδικής Γραμματείας της ΠΑΣΕΒΕ
5. Κανέλλη Γαρυφαλλιά (Λιάνα), Δημοσιογράφος , συνεργαζόμενη
6. Καφαντάρη Λίλα , ηθοποιός , Περιφερειακή Σύμβουλος Ν. Αιγαίου
7. Λάμπρου Στέλιος, λογιστής, Δημοτικός Σύμβουλος Αθήνας
8. Λιονής Γρηγόρης, χημικός μηχανικός, μέλος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ
9. Λίτσας Σταύρος, οικοδόμος, Πρόεδρος Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας
10. Μαμάης Βασίλης, αυτοαπασχολούμενος, μέλος της ΚΕ του Κ ΚΕ
11. Μελά Εύα, εικαστικός, Πρόεδρος Εικαστικού Επιμελητηρίου
12. Μπενάτου Αλέκα, συνταξιούχος, Πρόεδρος Πολιτιστικού Συλλόγου «Αναγέννηση»
13. Πανουτσάκου Βέτα, δημόσιος υπάλληλος, μέλος Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ
14. Παπαγεωργίου Νίκος, ξενοδοχοϋπάλληλος, Πρόεδρος Συνδικάτου Επισιτισμού – Τουρισμού & Ξενοδοχείων
15. Παπαδημητράτου Ναυσικά, ιδιωτικός υπάλληλος, Πρόεδρος Σωματείου Ιδιωτικής Υγείας
16. Περράκης Αλέκος, εργαζόμενος στον ΟΤΕ, Πρόεδρος Συνδικάτου Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής
17. Σιώρας Ηλίας, γιατρός, Πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων Ευαγγελισμού
18. Τσαγκατάκη Μαρία, Πρόεδρος Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας

Β΄ ΑΘΗΝΑΣ

1 Κουτσούμπας Δημήτριος, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ
2 Ανδρουλιδάκης Μανώλης, μουσικοσυνθέτης
3 Αράπη Βίκυ, φιλόλογος, πρώην βουλευτής του ΔΗ.Κ.ΚΙ, συνεργαζόμενη
4 Αυγερινού Αφροδίτη, αρχιτέκτονας μέλος Τομεακής Επιτροπής Κατασκευών
5 Αυγέρος Θεόδωρος, συνταξιούχος εκπαιδευτικός, μέλος Κεντρικής διοίκησης ΠΕΑΕΑ -ΔΣΕ
6 Βήττος Βασίλης, συνδικαλιστής ΕΛΤΑ, Δημοτικός Σύμβουλος Μελισσίων
7 Βορτελινός Μπάμπης, συνδικαλιστής ΟΤΑ
8 Βρεττός Άγγελος, δικηγόρος, Δημοτικός Σύμβουλος Ν. Σμύρνης
9 Γεωργιάδου Εύη, μηχανικός
10 Γεωργοπούλου Κανέλα, ιδιωτικός υπάλληλος, Αντιδήμαρχος Καισαριανής
11 Δάγκα Βιβή, Δημοτικός Σύμβουλος Αιγάλεω
12 Δήμου Γιώτα, ιδιωτικός υπάλληλος, Δημοτική Σύμβουλος Αγ.Δημητρίου
13 Δριμάλα θεοδώρα, εκπαιδευτικός, μέλος ΔΣ της ΔΟΕ
14 Ελευθεριάδου Ρούλα, μέλος Συλλόγου Ποντίων Καλλιθέας
15 Κακαράτζας Κώστας, Πρόεδρος Ομοσπονδίας Πωλητών Λαϊκών Αγορών, συνεργαζόμενος
16 Καλαμπαλίκης Θανάσης, αυτοαπασχολούμενος, Πρόεδρος ΟΒΣΑ
17 Καμπάνης Γιάννης, μέλος ΔΣ Ομοσπονδίας Πετρελαιοειδών
18 Καραγιάννης Νίκος, Δημοτικός Σύμβουλος Χαϊδαρίου
19 Καραντούσας Μανώλης, Πρόεδρος Ομοσπονδίας Τροφίμων Ποτών
20 Κατσώτης Χρήστος, βουλευτής, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ
21 Κιουλάνης Ιωάννης, γιατρός
22 Κιούσης Γιάννης, μέλος ΔΣ Σωματείου Οδηγών ΟΑΣΑ
23 Μαργανέλης Χρήστος, Δημοτικός Σύμβουλος Περιστερίου, συνεργαζόμενος
24 Μαυρίκος Γιώργος, Γενικός Γραμματέας της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (ΠΣΟ)
25 Μενεγάκη Ελένη, εργάτρια ιματισμού, Πρόεδρος Συνδικάτου Κλωστοϋφαντουργίας – Ιματισμού - Δέρματος (ΚΙΔΕ)
26 Μπαλού Αλεξάνδρα, Περιφερειακή Σύμβουλος Αττικής, συνδικαλίστρια
27 Μπόλκας Χάρης, δημοσιογράφος στον ρ/ς ALPHA
28 Μπουντουρόγλου Νίκος, γιατρός στο νοσοκομείο «ΜΕΤΑΞΑ», συνδικαλιστής
29 Νικολάου –Αλαβάνος Λευτέρης, υπεύθυνος της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων του ΚΣ της ΚΝΕ, εκπρόσωπος της ΚΝΕ στην Νεολαιών
30 Παπαζαχαρίας Χρήστος, γιατρός στο νοσοκομείο ΚΑΤ, συνεργαζόμενος
31 Παφίλης Θανάσης, βουλευτής, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ
32 Πέρρος Γιώργος, επικεφαλής ΠΑΜΕ, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ
33 Πετροπούλου Έφη, ιδιωτική υπάλληλος
34 Ρέτζιου Αφροδίτη, επιμελήτρια ψυχιατρικής, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών του ΓΣ της ΑΔΕΔΥ
35 Ρουτζούνη Ευανθία, εργαζόμενη στον ΟΤΕ, μέλος της Ομοσπονδίας Εργαζομένων ΟΤΕ
36 Σακκάς Λεωνίδας, Πρόεδρος Σωματείου Λιθογράφων
37 Σιάντου Ολγα, νοσηλεύτρια, μέλος ΔΣ της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων Δημοσίων Νοσοκομείων (ΠΟΕΔΗΝ)
38 Σκαλούμπακα Χριστίνα, δικηγόρος, μέλος του Προεδρείου της ΟΓΕ
39 Σκουλής Σταύρος, μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ
40 Σταμούλης Βασίλης, Πρόεδρος Ομοσπονδίας Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος
41 Ταβουλάρη Γιώτα, φαρμακοποιός, Πρόεδρος Ομοσπονδίας Φαρμάκου
42 Τασιούλας Γιάννης, Πρόεδρος Ομοσπονδίας Οικοδόμων, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ
43 Τσίτσου Σταυρούλα, οδοντίατρος
44 Τσουκαλάς Παναγιώτης, Δημοτικός Σύμβουλος Ν. Ιωνίας
45 Χαλβατζής Σπύρος, βουλευτής
46 Χαλιού Ευθυμία, Πρόεδρος Σωματείου Χρηματοπιστωτικού
47 Χουρδάκης Χάρης, επικεφαλής Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα Αναπήρων (ΣΕΑΝ) και μέλος του ΔΣ του Πανελλήνιου Συνδέσμου 48 Ψητόπουλος Κυριάκος, μέλος ΔΣ ΣΑΤΑ

ΑΤΤΙΚΗΣ

1 Αγγελόπουλος Σωτήρης, Πρόεδρος Σωματείου στην Χημική Βιομηχανία
2 Αγγελοπούλου Γιούλη, ιδιωτική υπάλληλος
3 Βαρδαβάκης Μανώλης,υγειονομικός στο Θριάσιο
4 Βασίλαρου Ειρήνη, μέλος ΔΣ του Σωματείου Ιντρακόμ
5 Γκιόκας Γιάννης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, βουλευτής
6 Δαρδαλής Νίκος, καθηγητής, μέλος ΔΣ της ΟΛΜΕ
7 Κουμπούρης Δήμος, Πρόεδρος Ομοσπονδίας Συνταξιούχων ΙΚΑ, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ
8 Παμφίλης Αποστόλης, αυτοαπασχολούμενος
9 Παπαβασιλείου Παντελής, μεταλλεργάτης
10 Πασχαλίδου Θεοδώρα, ιδιωτικός υπάλληλος
11 Ρεμπάπης Νίκος, μέλος του Γραφείου του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ
12 Σταθουλόπουλος Στάθης, Πρόεδρος Συνδικάτου Φαρμάκου Αττικής
13 Συρίγος Βάλσαμος, Πρόεδρος Εργατικού Κέντρου Λαυρίου
14 Τάκας Νίκος, ξενοδοχοϋπάλληλος, Πρόεδρος Σωματείου ξενοδοχείου Μον-Παρνές
15 Τοπαλιανίδης Βασίλης, γιατρός
16 Τριγάζη Ρούλα, δικηγόρος
17 Τσιουμπρής Δημήτρης, Δημοτικός Σύμβουλος Α. Λιοσίων
18 Τσίχλης Παναγιώτης, Πρόεδρος Σωματείου Συνταξιούχων Μεσόγεια
19 Χασιώτης Μιχάλης, μέλος ΔΣ Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Λογιστών, Δημοτικός Σύμβουλος Ωρωπού

Α΄ ΠΕΙΡΑΙΑ

1 Αμπατιέλος Νίκος, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ
2 Ζαμπέτα Έλσα, Πρόεδρος Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Λογιστών
3 Κυζίλη Ολυμπία, δασκάλα
4 Λεάνης Μιχάλης, δημοσιογράφος, συνεργαζόμενος
5 Ντουνιαδάκης Γιάννης, απόστρατος υποναύαρχος του Πολεμικού Ναυτικού, συνεργαζόμενος
6 Ξεκαλάκης Δημήτρης, ιδιωτικός υπάλληλος
7 Παντελάκη Ελπίδα, Γενική Γραμματέας της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη, Δημοτικός ΚΚΕ
8 Τσιμπόγλου Σάββας, Πρόεδρος ΠΕΜΕΝ, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ

Β΄ ΠΕΙΡΑΙΑ

1. Ευαγγελάκης Θανάσης, Α΄Γραμματέας ΠΕΜΕΝ
2. Καλαμαράς Γιώργος, αυτοαπασχολούμενος, Δημοτικός Σύμβουλος Κερατσινίου
3. Κρόκου Κάτια, μέλος ΔΣ της ΟΓΕ
4. Μανωλάκου Διαμάντω, βουλευτής, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ
5. Μπενετάτος Στέλιος, Δημοτικός Σύμβουλος Νίκαιας
6. Ξουράφης Νίκος, Πρόεδρος Εργατικού Κέντρου Πειραιά
7. Παπαοικονόμου Στέλλα, δικηγόρος, Δημοτικός Σύμβουλος Περάματος
8. Παπουτσιδάκη Ελευθερία, οδοντίατρος, Δημοτικός Σύμβουλος Κορυδαλλού
9. Πατίδης Ηλίας, εκπαιδευτικός, μέλος ΔΣ της ΟΛΜΕ, Δημοτικός Σύμβουλος Κερατσινίου
10. Πουλικόγιαννης Σωτήρης, Πρόεδρος Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής
11. Τούσσας Γιώργος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Α΄ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

1 Αγαθαγγέλου Νίκος, πρώην Πρόεδρος Α’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης, συνεργαζόμενος
2 Αντωνάκης Βικέντιος, γεωπόνος, Δημοτικός Σύμβουλος Καλαμαριάς
3 Βαλανάς Στέλιος, δικηγόρος, συνεργαζόμενος
4 Βαρδαλής Θανάσης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ
5 Δελής Γιάννης, δάσκαλος, δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης, μέλος Γενικού Συμβουλίου της
ΑΔΕΔΥ
6 Ζαριανόπουλος Σωτήρης, Ευρωβουλευτής
7 Καλαντίδου Σοφία, Πρόεδρος Ένωσης Εμποροϋπαλλήλων Ν. Θεσσαλονίκης
8 Καπετανγιώργη Ράνια, αυτοαπασχολούμενη, Πρόεδρος ΣΜΑΕΘ – Γραμματέας του Δ.Σ. της
ΠΑΣΕΒΕ
9 Καραμήτρου Ειρήνη, ιδιωτική υπάλληλος
10 Κοτανίδης Γιώργος, εμποροϋπάλληλος, Δημοτικός Σύμβουλος Π. Μελά
11 Κουρτζανίδης Στράτος, Πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων Τηλεπικοινωνιών & Πληροφορικής
(ΣΕΤΗΠ)
12 Μελανεφίδου Σοφία, δικηγόρος, μέλος Δ.Σ.Δ.Σ.Θ
13 Μωυσίδου Σοφία, λογίστρια
14 Νατζμέ Νίκος, ιδιωτικός υπάλληλος, Πρόεδρος Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Θεσσαλονίκης
15 Παπαεπαμεινώνδας Γιώργος, Πρόεδρος Συνδικάτου Οικοδόμων Θεσσαλονίκης
16 Ραϊζη Ηλέκτρα, μέλος του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδος (ΟΓΕ)
17 Στολτίδης Λεωνίδας, Γραμματέας Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης
19 Τερζή Βασιλειάδου Ρένα, Δημοτικός Σύμβουλος Νεάπολης – Συκεών
20 Τηλικίδου Ρένα, καθηγήτρια ΤΕΙ, μέλος του ΔΣ του Ενιαίου Συλλόγου εκπαιδευτικού προσωπικού
ΤΕ, συνεργαζόμενη
21 Τσιαούσης Κυριάκος, εργαζόμενος στον επισιτισμό, Πρόεδρος του Σωματείου Επισιτισμού

Β΄ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

1 Γερασιμίδου Ελένη, ηθοποιός, συνεργαζόμενη
2 Ζώκας Νίκος, μηχανικός, μέλος αν/ας ΤΕΕ
3 Ηλιού Κώστας, μεταλλεργάτης στην ΕΛΒΟ
4 Ιγνατιάδης Θεόδωρος, κτηνίατρος, Περιφερειακός Σύμβουλος Κεντρ. Μακεδονίας
5 Κυγιάκη Ελένη, αδιόριστη εκπαιδευτικός
6 Λεοντιάδης Γιώργος, ιδιωτικός υπάλληλος, συνεργαζόμενος
7 Μααϊτα Οδυσσέας, διδάκτορας, Δημοτικός Σύμβουλος Πυλαίας – Χορτιάτη
8 Μπαράκος Στάθης, ναυτεργάτης
9 Μωυσίδης Σάββας, εκπαιδευτικός
10 Πολυζωίδου Βάσω, φροντιστηριούχος
11 Ρέβας Βασίλης, μέλος Διοίκησης Συνδικάτου Οικοδόμων
12 Χατζηκυριακού Λίνα, δικηγόρος

ΣΕΡΡΕΣ

1 Δημιζάς Πέτρος, εργαζόμενη στον ΟΤΕ
2 Κοτζαμπάσης Γιάννης, μέλος Διοίκησης Εργατικού Κέντρου Δράμας
3 Μανδανάς Ζήσης, φροντιστηριούχος
4 Πανταζή Ντίνα, ξενοδοχοϋπάλληλος
5 Πίσιος Σάκης, αγρότης
6 Σαραντίδου Φιλιώ, υπάλληλος ΔΕΥΑΣ
7 Σπέντζου Έφη, γιατρός
8 Φαρμάκης Παύλος, αυτοαπασχολούμενος

ΚΙΛΚΙΣ

1 Νικολαΐδου Σταυρούλα, άνεργη, Γραμματέας Συλλόγου Γυναικών Κιλκίς
2 Τατίδης Κυριάκος, οικοδόμος
3 Τσαουσίδης Κώστας, λογιστής
4 Φαχουρίδης Κώστας, μηχανικός, συνεργαζόμενος
5 Χατζή Ειρήνη, αγρότισσα

ΠΙΕΡΙΑ

1 Αγοραστός Διονύσης, αυτοαπασχολούμενος, Πρόεδρος Τοπικής Κοινότητας Ν. Παντελεήμονα
1 Καπνιάς Κώστας, μηχανικός
2 Κλιγκόπουλος Στέργιος, ιδιωτικός υπάλληλος
3 Μαυρίδου Σοφία, φαρμακοποιός
4 Σαλπιστής Νίκος, δικηγόρος
5 Τόλιου Αθανασία, υποψήφια διδάκτορας Φυσικής

ΠΕΛΛΑ

1 Δρόσογλου Σταύρος, συνταξιούχος
2 Κανάκης Μάνος, δικηγόρος, Δημοτικός Σύμβουλος Σκύδρας, συνεργαζόμενος
3 Ουγγρινός Αλέκος, γεωπόνος
4 Παπαδοπούλου Ολυμπία, συνταξιούχος
5 Φουνταλής Μιχάλης, συνταξιούχος
6 Χατζηβασιλειάδου Καίτη, λογίστρια

ΗΜΑΘΙΑ

1 Ζοπουνίδης Γιώργος, συνταξιούχος εκπαιδευτικός
2 Ζωγράφου Όλγα, λογίστρια
3 Ιακωβίδης Ηλίας, αντιπρόεδρος σωματείου Ιδ. Υπαλλήλων Ημαθίας
4 Παπαδοπούλου Μαίρη, λογίστρια
5 Σοφρόνωφ Ιωάννα, συνταξιούχος εκπαιδευτικός
6 Τσίτσης Σάκης, Πρόεδρος Εργατικού Κέντρου Νάουσας

ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ

1 Ζαφειριάδου Μαρία, συνταξιούχος εκπαιδευτικός
2 Μαυρομάτης Χαράλαμπος, συνταξιούχος
3 Μωυσιάδου Χριστίνα, ιδιωτική υπάλληλος
4 Τσακίρογλου Γιώργος, αγρότης, μέλος της Γραμματείας της ΠΑΣΥ
5 Χριστιάνου Αγγελική, συνταξιούχος εκπαιδευτικός, Δημοτικός Σύμβουλος Πολυγύρου

ΑΙΓΑΙΟ

ΣΑΜΟΣ

1 Δράκος Αντώνης, συνταξιούχος
2 Βρυνιώτη Βάσω, λογίστρια, Πρόεδρος του ΕΚ Σάμου
3 Καρούτσος Φανούρης, Πρόεδρος Συνδικάτου Οικοδόμων Ικαρίας

ΛΕΣΒΟΣ

1 Ζαφειρίου Γιάννης, ιδιωτικός υπάλληλος, Αντιπρόσωπος στο Εργατικό Κέντρο Λέσβου
2 Καραγιάννης Δημήτρης, αγροτοκτηνοτρόφος
3 Κομνηνάκα Μαρία, δικηγόρος
4 Πινάκος Φώτης, ιδιωτικός υπάλληλος
5 Τάσσος Σταύρος, σεισμολόγος, Πρόεδρος ΕΕΔΥΕ

ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ

1 Γιαννόπουλος Κώστας, ξενοδοχοϋπάλληλος, μέλος ΔΣ Εργατικού Κέντρου Ρόδου
2 Κουντούρη Θεανώ, ιδιωτικός εκπαιδευτικός
3 Μακρή Κική, ξενοδοχοϋπάλληλος, Πρόεδρος Εργατικού Κέντρου Βορείου Συγκροτήματος
Δωδ/σου
4 Πότσος Τάκης, ιδιωτικός υπάλληλος, Δημοτικός Σύμβουλος Ρόδου
5 Σακελαρίου Βασίλης, αγρότης, Πρόεδρος Αγροτικού Συλλόγου Κω
6 Χατζηγιάννη Μαρία, μέλος ΔΣ Εργατοϋπαλλήλων ΟΤΑ Ρόδου
7 Χούλης Σάκης, Δημοτικός Σύμβουλος Καλύμνου, Γραμματέας Σωματείου Οικοδόμων Καλύμνου

ΚΥΚΛΑΔΕΣ

1 Γκίκας Αναστάσης, μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ
2 Καϊλής Νίκος, ιδιωτικός υπάλληλος, Δημοτικός Σύμβουλος Σύρου
3 Παγούνη Φωτεινή, ιδιωτικός υπάλληλος
4 Πρωτόπαππα Φρατζέσκα, εκπαιδευτικός
5 Σιγάλας Βαγγέλης, αυτοαπασχολούμενος, Περιφερειακός Σύμβουλος Ν. Αιγαίου
6 Χρυσολωράς Θόδωρος, συνταξιούχος, Δημοτικός Σύμβουλος Σερίφου

ΧΙΟΣ

1 Αμπατζή Στέλλα, ιδιωτικός υπάλληλος, Πρόεδρος Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Χίου
2 Ζωφός Γιάννης, συνταξιούχος
3 Κακαρίνος Στρατής, συνταξιούχος
4 Κούνουπας Μάρκος, οδοντίατρος

ΑΝΑΤ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ – ΘΡΑΚΗ

ΕΒΡΟΣ

1 Βλησίδης Ανέστης (Τάσος), συνταξιούχος εκπαιδευτικός, μέλος Γραμματείας ΠΑΜΕ Έβρου
2 Γκατζίδης Σταμάτης, συνταξιούχος εκπαιδευτικός, Δημοτικός Σύμβουλος Ορεστιάδας
3 Δευτεραίος Σάββας, ακτινολόγος γιατρός Επίκουρος Καθηγητής, Δημοτικός Σύμβουλος
Αλεξανδρούπολης, Πρόεδρος Ένωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Θράκης
4 Μαργαριτίδης Γιάννης, αγρότης, Πρόεδρος Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Βορείου Έβρου
5 Σίσκου Άννα Μαρία, λογοθεραπεύτρια, μέλος ΔΣ Συλλόγου Γυναικών Αλεξανδρούπολης
6 Τρέλλη Φανή, Πρόεδρος Σωματείου Συνταξιούχων ΙΚΑ Αλεξανδρούπολης, μέλος Γραμματείας
ΠΑΜΕ, Δημοτικός Σύμβουλος Αλεξανδρούπολης

ΡΟΔΟΠΗ

1 Καδρούδης Θανάσης, συνταξιούχος εκπαιδευτικός
2 Κακουλίδου Σοφία (Σόνια), γεωλόγος, μέλος ΔΣ Συλλόγου Γυναικών Ν. Ροδόπης
3 Κελές Χασάν Χουσεϊν, αγροκτηνοτρόφος
4 Σπορίκης Παναγιώτης, οδοντίατρος, μέλος ΔΣ του Πολιτιστικού Συλλόγου ΙΑΣΜΟΥ
5 Φακιρίδης Νίκος, παιδίατρος, Δημοτικός Σύμβουλος Κομοτηνής

ΞΑΝΘΗ

1 Βογιατζής Κώστας, βιομηχανικός εργάτης, μέλος ΔΣ Εργατικού Κέντρου Ξάνθης, μέλος
Γραμματείας ΠΑΜΕ
2 Βουζάρας Γιάννης, αυτοαπασχολούμενος, μέλος Γραμματείας ΠΑΣΕΒΕ
3 Μαχαιρίδου Βούλα, δημόσιος υπάλληλος, Πρόεδρος ΔΣ Συλλόγου Γυναικών Ξάνθης
4 Ροϊδου Γιώτα, ιδιωτικός υπάλληλος, Πρόεδρος Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ξάνθης, μέλος
ΔΣ Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων 2ου νηπιαγωγείου
5 Χατζόγλου Μουράτ, ιδιωτικός υπάλληλος, μέλος ΔΣ Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ξάνθης

ΔΡΑΜΑ

1 Δρανοβάλη Λίνα, αυτοαπασχολούμενη
2 Ιωαννίδης Στέφανος, αγρότης, στέλεχος της ΠΑΣΥ
3 Μάλλη Μαρία, δασκάλα, μέλος ΔΣ Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Δράμας, μέλος
ΔΣ Συλλόγου Γυναικών Δράμας
4 Μήτρου Γιώργος, τεχνολόγος γεωπόνος, μέλος Γραμματείας ΠΑΣΕΒΕ
5 Στεφανίδης Γιάννης, αγρότης, Δημοτικός Σύμβουλος Δράμας

ΚΑΒΑΛΑ

1 Καγιάσας Δημήτρης, μέλος ΔΣ Εμπορικού Συλλόγου Καβάλας, μέλος ΔΣ ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας,
συνεργαζόμενος
2 Καραγιώργη Αναστασία, Πρόεδρος Σωματείου Εμποροϋπαλλήλων & Ιδιωτικών Υπαλλήλων
Καβάλας, μέλος της Γραμματείας Καβάλας ΠΑΜΕ
3 Πηλίτση Χαϊδούλα, συνταξιούχος ΙΚΑ
4 Ποτόλιας Χρήστος, εκπαιδευτικός, Δημοτικός Σύμβουλος Καβάλας
5 Συμεωνίδης Θεόδωρος, γεωπόνος, μέλος της Πανελλαδικής Γραμματείας της ΠΑΣΥ
6 Χρυσάφης Νίκος, αγρότης, Δημοτικός Σύμβουλος Θάσου

ΒΟΡΕΙΟΔΥΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ

ΙΩΑΝΝΙΝΑ

1 Γεωργιάδου Γεωργία, Πρόεδρος Σωματείου Γάλα-Ποτά-Τρόφιμα, Αντιπρόεδρος του Εργατικού
Κέντρου Ιωαννίνων
2 Έξαρχος Νίκος, Πρόεδρος Συνδικάτου Οικοδόμων, μέλος ΔΣ Εργατικού Κέντρου Ιωαννίνων
3 Κίτσου Λουκία, ιδιωτική υπάλληλος, Πρόεδρος Ένωσης Γονέων Ιωαννίνων
4 Πρέντζας Γιώργος, νοσηλευτής, μέλος του ΔΣ της ΠΟΕΔΗΝ, ΔΣ ΑΔΕΔΥ
5 Σδούκος Τάκης, κτηνοτρόφος, Δημοτικός Σύμβουλος Κόνιτσας
6 Τασιούλας Τάκης, αυτοαπασχολούμενος, μέλος του ΔΣ της ΓΣΕΒΕ, Δημοτικός Σύμβουλος
Ιωαννίνων
7 Τσουμάνη Όλυ, δικηγόρος, Περιφερειακή Σύμβουλος Ηπείρου

ΛΕΥΚΑΔΑ

1 Βερροιώτης Αλέκος, οικοδόμος, μέλος του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Λευκάδας
2 Καββαδάς Θωμάς, λογιστής
3 Σταματέλου Δήμητρα, γιατρός, Δημοτική Σύμβουλος Λευκάδας

ΚΕΡΚΥΡΑ

1 Μιχαήλ Μιχάλης, απόστρατος ανθυποπυραγός, συνεργαζόμενος
2 Μπορμπότης Γιάννης, εκπαιδευτικός, μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ Κέρκυρας
3 Παπικίνος Κώστας, εργαζόμενος στη ΔΕΗ, συνεργαζόμενος
4 Πελάης Σταμάτης, ξενοδοχοϋπάλληλος, Πρόεδρος Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων Κέρκυρας,
μέλος διοίκησης ΓΣΕΕ, συνεργαζόμενος
5 Χαραλάμπους Μυρσίνη, αρχαιολόγος

ΠΡΕΒΕΖΑ

1 Αμάραντος Σταύρος, φαρμακοποιός, μέλος του ΔΣ των Φαρμακοποιών Πρέβεζας
2 Καραμάνης Ανδρέας, μηχανικός
3 Μισιρλής Γιώργος, τοπογράφος μηχανικός, Πρόεδρος Σωματείου ΟΤΑ Πρέβεζας
4 Πάρλα Παρασκευή, ιδιωτικός υπάλληλος, μέλος του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Πρέβεζας

ΑΡΤΑ

1 Αληφτήρας Γιώργος, εργατοϋπάλληλος
2 Γάλλιος Γιάννης, Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Άρτας
3 Γεωργούσης Λεωνίδας, μέλος του ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων Νοσοκομείου Άρτας,
συνεργαζόμενος
4 Ζορμπά Ρίτα, φαρμακοποιός,
5 Μπέτσας Βαγγέλης, Πρόεδρος Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Άρτας

ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ

1 Γκίκας Σωτήρης, Πρόεδρος Σωματείου Οικοδόμων Θεσπρωτίας
2 Δήμας Δώρης, αυτοαπασχολούμενος Δημοτικός Σύμβουλος Ηγουμενίτσας
3 Παπαχρήστου Ελένη συνταξιούχος δημοσίου
4 Χρήστου Τάκης, πολιτικός μηχανικός

ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑ

1 Δήμας Δημήτρης, Πρόεδρος Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Αγρινίου
2 Κατσιγιάννης Μιχάλης, Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Αγρινίου
3 Κρίκου Βάσω, εκπαιδευτικός, μέλος του ΔΣ των Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών
4 Κωνσταντακοπούλου Ειρήνη, συνταξιούχος εκπαιδευτικός
5 Μυλωνά Γεωργία, οδοντίατρος, μέλος του ΔΣ της Ένωσης Γονέων Αγρινίου
6 Μωραΐτης Νίκος, αγρότης, βουλευτής
7 Νικάκης Βασίλης, συνταξιούχος, πρώην διεθνής διαιτητής
8 Παπανικολάου Τίμος, μέλος του ΔΣ του Σωματείου Εφοριακών Αιτ/νιας, Δημοτικός Σύμβουλος
Αγρινίου
9 Σταθελάκης Παναγιώτης, αυτοαπασχολούμενος

ΔΥΤΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

ΚΟΖΑΝΗ

1 Βήττας Γιάννης, δικηγόρος, Περιφερειακός Σύμβουλος
2 Εγρές Αβραάμ, αγρότης, μέλος της Πανελλαδικής Συντονιστικής της ΠΑΣΥ
3 Λαμπαδά Χαρά, εγιατρός, Δημοτική Σύμβουλος Κοζάνης
4 Σταμπολίδης Κώστας, Γραμματέας Επιτροπής Περιοχής Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ
5 Ταταρίδης Πέτρος, εργαζόμενος στη ΔΕΗ, Πρόεδρος Σωματείου ΣΕΕΕΝ, μέλος ΔΣ στο Εργατικό
Κέντρο Πτολεμαΐδας
6 Τσίγκα Έφη, γεωπόνος, μέλος ΔΣ της ΟΓΕ
7 Χατζηδημητρίου Αγγέλα, ιδιωτική υπάλληλος, Πρόεδρος Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων
Πτολεμαΐδας

ΓΡΕΒΕΝΑ

1 Γαλάνης Δημήτρης, συνταξιούχος εκπαιδευτικός
2 Κλεισιάρης Γιάννης, Πρόεδρος Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Γρεβενών, μέλος ΔΣ Εργατικού
Κέντρου Γρεβενών
3 Χάστας Θανάσης, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ

ΚΑΣΤΟΡΙΑ

1 Ελευθεριάδης Ιωάννης, μέλος του ΔΣ Ιδιωτικών Υπαλλήλων Καστοριάς
2 Ζέγας Λεωνίδας, εργαζόμενος στον ΟΣΕ
3 Μόσχος Δημήτρης, κτηνοτρόφος, Πρόεδρος Αγροτικού Συνεταιρισμού Δημητριακών &
κτηνοτροφικών προϊόντων Καστοριάς
4 Χαραμοπούλου Βάσω, εκπαιδευτικός, Δημοτική Σύμβουλος Καστοριάς

ΦΛΩΡΙΝΑ

1 Βέρτκας Ορέστης, μηχανικός
2 Βογιατζής Μανόλης, εργαζόμενος στη ΔΕΗ
3 Καρατζίδης Βασίλης, δικηγόρος, Περιφερειακός Σύμβουλος, μέλος ΔΣ Δικηγορικού Συλλόγου
4 Τορλακίδου Γιώτα, μέλος ΔΣ Εργατικού Κέντρου Φλώρινας

ΚΡΗΤΗ

ΗΡΑΚΛΕΙΟ

1 Ανδρουλάκη Λίνα, χημικός, υποψήφια διδάκτορας, εργαζόμενη ΙΤΕ, Πρόεδρος Συλλόγου
Μεταπτυχιακών Φοιτητών τμήματος Χημείας
2 Γωνιανάκης Γιάννης, μέλος του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου, Πρόεδρος του
Συνδικάτου Οικοδόμων Ηρακλείου, μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας Οικοδόμων
3 Δανδουλάκης Μανώλης, δημοσιογράφος, συνεργαζόμενος
4 Καρκαβάτσος Μανώλης, αγρότης, Δημοτικός Σύμβουλος Αρχανών-Αστερουσίων, Πρόεδρος
Αγροτικού Συλλόγου, μέλος της Γραμματείας της ΠΑΣΥ Ηρακλείου
5 Κοκοσάλη Μαρία, ιδιωτική υπάλληλος - αρχαιολόγος, μέλος του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου
Ηρακλείου, μέλος του ΔΣ της Ένωσης Ιδιωτικών Υπαλλήλων
6 Πατεράκης Νίκος, γιατρός, Πρόεδρος Επιτροπής Ειρήνης
7 Σκεπάρνης Γιώργος, αυτοαπασχολούμενος ηλεκτρονικός
8 Σοφίου Εμμανουέλα, εργοθεραπεύτρια,
9 Στεφανάκης Γιώργος, μέλος ΔΣ Σωματείου Επισιτισμού
10 Συντυχάκης Μανώλης, Πρόεδρος Ένωσης Γονεών & Κηδεμόνων, Δημοτικός Σύμβουλος
Ηρακλείου
11 Χουστουλάκη Νατάσα, αρχαιολόγος, επικεφαλής ομάδας γυναικών Μαλεβιζίου της ΟΓΕ Γαζίου

ΧΑΝΙΑ

1 Βουρλάκης Νίκος, αυτοαπασχολούμενος, μέλος ΔΣ Ομοσπονδίας ΕΒΕ
2 Κουμάκη Αλέκα, Δημοτική Σύμβουλος Πλατανιά
3 Λουτσέτης Μπάμπης, πολιτικός μηχανικός, μέλος αντιπροσωπείας του ΤΕΕ Δυτικής Κρήτης
4 Μαρινάκης Αλέκος, πολιτικός επιστήμονας
5 Μελησάκης Νικήτας, συνταξιούχος πυροσβέστης
6 Ρηγανάκος Φώτης, Πρόεδρος Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων, μέλος ΔΣ Εργατικού Κέντρου
Χανίων

ΡΕΘΥΜΝΟ

1 Αγγελογιαννάκης Βαγγέλης, φυσικός εφαρμογών ΕΜΠ, υπ. διδάκτορας, μέλος του ΔΣ του
Σωματείου Ιδ. Υπαλλήλων Ρεθύμνου
2 Δακανάλη Ιωάννα, παιδίατρος
3 Μανουσάκης Νίκος, οικοδόμος
4 Μανουσογιάννης Μανούσος, μέλος ΔΣ Εργατικού Κέντρου Ρεθύμνου, Δημοτικός Σύμβουλος
Ρεθύμνου

ΛΑΣΙΘΙ

1 Θεοδώρου Γιώργος, ξενοδοχοϋπάλληλος, μέλος της ΕΕ του Συνδικάτου Επισιτισμού-Τουρισμού
νομού Λασιθιίου
2 Καράμπελλα Σταυρούλα, φαρμακοποιός, Δημοτική Σύμβουλος Σητείας, μέλος ομάδας γυναικών
ΟΓΕ Σητείας
3 Κοτσιφάκη Μαρία, συνταξιούχος δημοσίου, Δημοτική Σύμβουλος Ιεράπετρας
4 Σιμεωνίδης Σίμος, οικονομολόγος

ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ

ΑΧΑΪΑ

1 Αγγελακοπούλου – Πανουτσοπούλου Νάνσυ, δημόσιος υπάλληλος
2 Γεωργακόπουλος Ηλίας, ποδοσφαιριστής
3 Γιαννιτσοπούλου Ιουλία, Δημοτικός Σύμβουλος Αχαϊας,
4 Θανόπουλος Αλέκος, αγρότης, παραγωγός λαϊκών αγορών
5 Καραθανασόπουλος Νίκος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, βουλευτής
6 Κονδάκη Χριστίνα, βιβλιοπώλης
7 Κωνσταντινοπούλου Κατερίνα, αγρότισσα
8 Λαβράνου Μαρίνα, δικηγόρος
9 Λαϊνάς Χρήστος, γιατρός
10 Πετρόπουλος Τάκης, παλιός καλαθοσφαιριστής
11 Τζαμαλούκα Παναγιώτα, δικηγόρος

ΗΛΕΙΑ

1 Αθανασόπουλος Τρύφων, καθηγητής, πρώην δήμαρχος Ανδρίτσαινας
2 Βαγγελάτου Άβα, συνδικαλίστρια στην ΕΛΜΕ
3 Γιάνναρος Χρήστος, Δημοτικός Σύμβουλος Πύργου
4 Γιαννόπουλος Χρήστος, Πρόεδρος Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Ηλείας
5 Κολόσακας Άγγελος, συνταξιούχος εκπαιδευτικός
6 Παναγιωτάρα Νατάσα, Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Αμαλιάδας, συνεργαζόμενη
7 Τσάση Ζωή, Πρόεδρος Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων Κυλλήνης

ΜΕΣΣΗΝΙΑ

1 Διασάκος Νίκος, οδοντίατρος
2 Ζαφείρη Αγγελική, σπουδάστρια
3 Καντζιλιέρη Χριστίνα, κτηνίατρος, Δημοτική Σύμβουλος Καλαμάτας, συνεργαζόμενη
4 Κατσάς Αντώνης, δικηγόρος, συνεργαζόμενος
5 Κουκούμης Σαράντος, συνταξιούχος εκπαιδευτικός
6 Κουφαλάκος Παναγιώτης, Γραμματεία ΠΑΜΕ προερχόμενος από το ΠΑΣΟΚ
7 Χρηστέα Στέλλα, μεταλλειολόγος

ΛΑΚΩΝΙΑ

1 Αναγνωστοπούλου Ελένη, συνταξιούχος εκπαιδευτικός , Δημοτικός Σύμβουλος Μονεμβασιάς
2 Βουλουμάνος Γρηγόρης, πολιτικός μηχανικός
3 Κοιλάκος Γιώργος, αρτοποιός, Δημοτικός Σύμβουλος Ευρώτα
4 Σηκουτρή Ρίτσα, οικονομολόγος
5 Λεβεντάκης Δήμος, συνταξιούχος

ΑΡΚΑΔΙΑ

1 Γόντικας Νίκος, Περιφερειακός Σύμβουλος Πελοποννήσου
2 Κολοβός Δημήτρης, αγρότης
3 Λαμπρόπουλος Παναγιώτης, συνταξιούχος εργάτης ορυχείων ΔΕΗ Μεγαλόπολης
4 Πανούση Παναγιώτα, μηχανικός
5 Ραδαίου Σμάρω, μηχανικός

ΑΡΓΟΛΙΔΑ

1 Αγγέλου Νίκος, κτηνοτρόφος, συνεργαζόμενος
2 Γκιόκα Βάσω, νοσηλεύτρια
3 Κολιζέρας Θανάσης, εργαζόμενος σε συσκευαστήριο
4 Μπαβελή Ναυσικά, αγρότισσα
5 Μπαβέλλας Βασίλης, γιατρός

ΚΟΡΙΝΘΙΑ

1 Αντωνέλου Ρεγγίνα, εποχιακή εργάτρια
2 Δικαίος Παναγιώτης, οικονομολόγος
3 Κελάρης Γιάννης, Πρόεδρος Σωματείου ΔΕΥΑ Δήμου Συκκιωνίων
4 Ντόρμπαρης Στέλιος, εργάτης, συνεργαζόμενος
5 Ξενόπουλος Σπήλιος, οφθαλμίατρος, συνεργαζόμενος
6 Τσαρμπού Φρόσω, ιδιωτική υπάλληλος

ΖΑΚΥΝΘΟΣ

1 Βουρδέρης Νίκος, τραπεζοϋπάλληλος
2 Καλογερία Μαίρη, δικηγόρος
3 Κορφιάτης Γιάννης, συνταξιούχος εκπαιδευτικός

ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ-ΙΘΑΚΗ

1 Βαλλιάνος Βαγγέλης, μηχανικός
2 Γαβρίλης Γιώργος, Πρόεδρος Εργατικού Κέντρου Κεφαλλονιάς - Ιθάκης
3 Γεωργόπουλος Διονύσης, Πρόεδρος ΕΛΜΕ

ΣΤΕΡΕΑ ΕΛΛΑΔΑ

ΕΥΒΟΙΑ

1 Κούκουρας Αντώνης, μέλος ΔΣ Εργατικού Κέντρου Εύβοιας
2 Λιαγκάκης Ευστάθιος, Πρόεδρος Αγροτικού Συλλόγου Μαντουδίου, Δημοτικός Σύμβουλος
Μαντουδίου – Λίμνης – Αγ. Άννας
3 Μαρίνος Γιώργος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Περιφερειακός Σύμβουλος Στερεάς
4 Ντούρου Ιωάννα – Σοφία, συνταξιούχος εκπαιδευτικός
5 Παπασταθοπούλου – Ραχιώτη Βαγγελιώ, συνταξιούχος
6 Πύθουλα Γιωργία, φιλόλογος, Δημοτική Σύμβουλος Δυρφίων – Μεσσαπίων, μέλος Κεντρικού
Συμβουλίου ΚΝΕ
7 Τζαβάρας Γιάννης, εργάτης, μέλος ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας, μέλος ΔΣ Ομοσπονδίας
Τροφίμων – Ποτών, Πρόεδρος Συνδικάτου Τροφίμων – Ποτών Εύβοιας – Βοιωτίας
8 Τράκος Κωνσταντίνος, χημικός

ΦΘΙΩΤΙΔΑ

1 Αντωνιάδης Βασίλης, γιατρός, μέλος ΔΣ Ένωσης Νοσοκομειακών γιατρών Λαμίας και του
Ιατρικού Συλλόγου Φθιώτιδας
2 Καψάλη Χρυσούλα, αγρότισσα
3 Μπασδέκης Κωνσταντίνος, γεωπόνος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ
4 Μπαφούτσου Ανδριάνα, εκπαιδευτικός
5 Μπούας Σπυρίδων, αρχιτέκτονας – μηχανικός, συνεργαζόμενος
6 Οικονόμου Γιώργος, Πρόεδρος του Σωματείου Εμποροϋπαλλήλων Φθιώτιδας, μέλος του ΔΣ του
Εργατικού Κέντρου Φθιώτιδας
7 Πολίτης Παναγιώτης, εργάτης στη ΛΑΡΚΟ, μέλος του ΔΣ του Σωματείου και του Εργατικού
Κέντρου Φθιώτιδας, Πρόεδρος Συνδικάτου Μετάλλου Φθιώτιδας

ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ

1 Γιαννούλης Γιάννης, εργάτης
2 Λάππας Βασίλης, πολιτικός μηχανικός
3 Παπαροϊδάμης Βασίλης, συνταξιούχος τραπεζοϋπάλληλος, Δημοτικός Σύμβουλος Καρπενησίου

ΦΩΚΙΔΑ

1 Γώγος Αλέκος, συνταξιούχος, μέλος του ΔΣ της ΕΠΗΕΑ (Ένωση Προσωπικού Ημερήσιων
Εφημερίδων Αθηνών)
2 Ιωσηφίδης Γιώργος, συνταξιούχος εργάτης, Δημοτικός Σύμβουλος Δελφών, Πρόεδρος
συνταξιούχων ΙΚΑ Φωκίδας
3 Τσελές Δρόσος, μέλος της Επιτροπής Περιοχής Στερεάς - Εύβοιας

ΒΟΙΩΤΙΑ

1 Κουτσούμπας Δημήτρης, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ
2 Καβάλος Γιώργος, βιομηχανικός εργάτης, μέλος του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Θήβας, Πρόεδρος
του ΔΣ του Συνδικάτου Χημικής Βιομηχανίας Βοιωτίας «Ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ»
3 Κοτσικώνας Νώντας, δικηγόρος, Δημοτικός Σύμβουλος Λιβαδειάς
4 Τζάνου Σταυρούλα, τεχνολόγος γεωπόνος, μέλος ΔΣ Εμπόρων λαϊκών αγορών Βοιωτίας
5 Τουλουμάκος Αντώνης, δικηγόρος, Δημοτικός Σύμβουλος Θήβας

ΘΕΣΣΑΛΙΑ

ΛΑΡΙΣΑ

1 Αβρανάς Δημήτριος, οδοντίατρος
2 Γαβαλά Μαρία, δικηγόρος
3 Δασκαλάκη Αγγελική, Πρόεδρος Σωματείου Εμποροϋπαλλήλων, μέλος ΔΣ Εργατικού Κέντρου
Λάρισας
4 Θεοδώρου Κυριακή, γιατρός στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας
5 Κασσίδας Γιάννης, αυτοαπασχολούμενος, Δημοτικός Σύμβουλος Αγιάς, συνεργαζόμενος
6 Λαμπρούλης Γιώργος, γιατρός, βουλευτής
7 Λίτσα Ευαγγελία, Πρόεδρος Σωματείου Ιδιωτικών Κλινικών Λάρισας
8 Μαρούδας Ρίζος, αγρότης, μέλος Γραμματείας ΠΑΣΥ, Πρόεδρος Ομοσπονδίας Αγροτικών
Συλλόγων Λάρισας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ
9 Σταμουλάκης Βασίλης, αυτοαπασχολούμενος, μέλος ΔΣ Εμπορικού Συλλόγου, Δημοτικός
Σύμβουλος Κιλελέρ
10 Τσιαπλές Ανάστασιος, Πρόεδρος Εργατικού Κέντρου Λάρισας, μέλος της Εκτελεστικής
Γραμματείας του ΠΑΜΕ, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ
11 Τσικριτζής Στέλιος, αγρότης, μέλος της Ομοσπονδίας Αγροτικού Συλλόγου Λάρισας

ΜΑΓΝΗΣΙΑ

1 Αγγελής Νίκος, αγροτοσυνδικαλιστής
2 Αναγνώστου Γεώργιος, αυτοαπασχολούμενος
3 Λούμα Ρένα, αυτοαπασχολούμενη
4 Μεταξάς Βασίλης, μέλος Γραφείου Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ
5 Ρούση – Κώτη Αγόρη, εκπαιδευτικός, μέλος ΔΣ της ΟΓΕ, Πρόεδρος Συλλόγου Γυναικών
Μαγνησίας
6 Σταροπούλου Όλγα, αυτοαπασχολούμενη, μέλος Γραμματείας ΠΑΣΕΒΕ Μαγνησίας
7 Στεργίου Κωνσταντίνος, μεταλλεργάτης, Πρόεδρος Σωματείου Μετάλλου «Μήτσος Παπαρήγας»,
μέλος Διοίκησης Εργατικού Κέντρου Βόλου
8 Τσαλούχας Θόδωρος, συνταξιούχος, Δημοτικός Σύμβουλος Βόλου

ΤΡΙΚΑΛΑ

1 Καΐκης Γεώργιος, εκπαιδευτικός, Δημοτικός Σύμβουλος Τρικάλων
2 Κανταρτζής Αχιλλέας, δικηγόρος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ
3 Καπέτη Γεωργία, εκπαιδευτικός
4 Μπακάση Βασιλίκη, νοσηλεύτρια, μέλος ΔΣ της ΟΓΕ
5 Ντούρλιος Λάμπρος, μηχανικός
6 Τσιάμης Θανάσης, αυτοαπασχολούμενος

ΚΑΡΔΙΤΣΑ

1 Αγγέλου Λήδα, γιατρός
2 Κούτρα Χαρίκλεια, εκπαιδευτικός, μέλος ΔΣ του Σωματείου Εμποροϋπαλλήλων
3 Κρανιάς Βασιλής, μέλος ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Καρδίτσας, Δημοτικός Σύμβουλος
Καρδίτσας
4 Μπούτας Ευάγγελος, αγρότης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ
5 Πολυγένης Αριστοτέλης, αγρότης, μέλος ΔΣ του ΟΑΣ Καρδίτσας, Δημοτικός Σύμβουλος Παλαμά
6 Τσιούτρας Γιάννης, αγρότης, μέλος ΔΣ του ΟΑΣ Καρδίτσας

ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ

ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ

ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 25ης ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2015

Το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ που σας παρουσιάζουμε σήμερα αποτελείται από

καταξιωμένους αγωνιστές του εργατικού λαϊκού κινήματος.

Μιχαήλ Μιχάλης:

Ετών 54. Απόστρατος ανθυποπυραγός του Πυροσβεστικού Σώματος.

Το 1998 υπήρξε ιδρυτικό μέλος της πρώτης Περιφερειακής Πρωτοβάθμιας Ένωσης

στο Πυροσβεστικό Σώμα στη Στερεά Ελλάδα και επί σειρά ετών μέχρι και την

αποστρατεία του το 2011 διετέλεσε πρόεδρος και γενικός γραμματέας της.

Εκλεγόταν με το ψηφοδέλτιο της «Ενωτικής Αγωνιστικής Κίνησης Πυροσβεστών»

και από το 2000 ήταν μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Πανελλήνιας

Ομοσπονδίας Ενώσεων Υπαλλήλων Πυροσβεστικού Σώματος εκλεγμένο μέλος του

πρωτ/θιου υπηρεσιακού συμβουλίου μεταθέσεων του Πυροσβεστικού σώματος .

Μπορμπότης Γιάννης:

Ετών 36. Καθηγητής Πληροφορικής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.

Μέλος του Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Κέρκυρας και αιρετός στο ΑΠΥΣΔΕ Ιονίων Νήσων.

Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Σιναράδων.

Μέλος του Γραφείου της Τομεακής Επιτροπής Κέρκυρας του ΚΚΕ.

Παπικινός Κώστας:

Ετών 58. Υπάλληλος ΔΕΔΔΗΕ (πρώην ΔΕΗ), συνδικαλιστής.

Μέλος ΔΣ Κέντρου UNESCO Ιονίου. Μέλος Λαϊκής Επιτροπής Ποταμού.

Μέλος ΝΑΟΚ, Πολιτιστικού Συλλόγου Ποταμού «Σπ. Περουλάκης»,

Συλλόγου προστασίας του ποταμιού Κέρκυρας.

Πελάης Σταμάτης:

Ετών 40. Ξενοδοχοϋπάλληλος.

Πρόεδρος του Συνδέσμου Ξενοδοχοϋπαλλήλων Κέρκυρας.

Μέλος της Πανελλαδικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ.

Μέλος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Κέρκυρας, της Πανελλήνιας

Ομοσπονδίας εργατών επισιτισμού και υπαλλήλων τουριστικών επαγγελμάτων και

της ΓΣΕΕ.

Δημοτικός Σύμβουλος Κέρκυρας με τη «Λαϊκή Συσπείρωση».

Χαραλάμπους Μυρσίνη:

Ετών 32. Άνεργη αρχαιολόγος, μέλος Επιτροπής Περιοχής Β/Δ Ελλάδας και του

Γραφείου της Τομεακής Επιτροπής Κέρκυρας του ΚΚΕ.

Μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του συλλόγου αρχαιολόγων Κέρκυρας. 

Οι ... «αδοκίμαστοι»

Οι ... «αδοκίμαστοι»

Μπροστά στην εκλογική αναμέτρηση της 25ης του Γενάρη, τα ψεύτικα διλήμματα που μπαίνουν στο λαό για να ψαρέψουν την ψήφο του είναι πολλά και διάφορα. Τα περισσότερα από αυτά ο λαός τα έχει βρει μπροστά του τις τελευταίες δεκαετίες πολλές φορές, πριν από εκλογές και έχει κληθεί να απαντήσει. Πόσες φορές έχει μπει σε αυτήν τη λογική ο λαός; Βέβαια, στη συνέχεια όχι μόνο δεν έχει δει άσπρη μέρα, αλλά η ζωή του χειροτέρεψε δραματικά. Ας πούμε για παράδειγμα: Σήμερα σαν ζήτημα που μπαίνει ως κριτήριο ψήφου είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα που δεν έχει δοκιμαστεί, δεν έχει κυβερνήσει. Και άρα κάτι έστω και λίγο καλύτερο έχουν να περιμένουν οι εργαζόμενοι από μια τέτοια κυβέρνηση... Είναι όμως έτσι;
Κατ' αρχήν, η πολιτική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ έχει δοκιμαστεί πολλές φορές στο παρελθόν. Η πολιτική που λέει: θα διαπραγματευτώ μέσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση, μέσα στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και μηχανισμούς είναι μια πολιτική που έχει υλοποιηθεί και έχει φέρει πολλά δεινά στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Το να λες: αποδέχομαι όλο το αντεργατικό, αντιλαϊκό θεσμικό πλαίσιο της ΕΕ, δεν είναι τίποτα περισσότερο από την παραδοχή ότι η πολιτική σου είναι στην κατεύθυνση της ικανοποίησης των αναγκών του κεφαλαίου. Είναι τελικά μια παραδοχή, μια βάση πάνω στην οποία έχουν χτιστεί, τις τελευταίες δεκαετίες, οικοδομήματα που έχουν βυθίσει το λαό στην απόγνωση και τη δυστυχία. Και οι εργατικές οικογένειες το έχουν ξαναδεί το έργο...

* * *

Προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ, που εμφανίζεται ως «αδοκίμαστος» έχει διατυπώσει πολύ συγκεκριμένες δεσμεύσεις προς το κεφάλαιο. Μιλά για ευνοϊκές ρυθμίσεις ώστε να προσελκύσει επενδύσεις. Μιλά για μέτρα που θα βοηθήσουν στην ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου. Μιλά για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς. Τι είναι όλα αυτά; Μήπως θα ευνοηθεί σε τίποτα ο λαός από όλα αυτά; Μα, για να γίνουν πράξη τα παραπάνω θα πρέπει να διατηρηθούν μέχρι κεραίας όσα αντιλαϊκά μέτρα έχουν παρθεί και αφορούν ορίζοντα 20ετίας, αλλά πολύ περισσότερο να υπάρξουν και άλλα. Που θα παίρνονται, αφού αυτά προβλέπουν τα μνημόνια διαρκείας, η Στρατηγική «Ευρώπη 2020», το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο, τα «δίπτυχα» και τα «εξάπτυχα» πακέτα μέτρων που κατεδαφίζουν τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα, λεηλατούν το λαϊκό εισόδημα, για να διασφαλίσουν την κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων, το «Σύμφωνο του ευρώ». Ολα αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν τα αμφισβητεί, αλλά δίνει και όρκους πίστης... Και την ίδια στιγμή, ξεκαθαρίζει για λόγους προεκλογικής σκοπιμότητας ότι «δεν θα παρθεί κανένα νέο μέτρο», αλλά δε λέει «γρι» για όσα ήδη ισχύουν...
Ας πάμε, όμως, και παραπέρα: Αλήθεια, υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ που μπαίνουν τώρα στα ψηφοδέλτια (ή διαπραγματεύονται να μπουν) ως «σύμμαχες δυνάμεις» δεν έχουν δοκιμαστεί; Τι ήταν η κ. Τζάκρη πριν από μερικά χρόνια; Δεν ήταν υφυπουργός Εσωτερικών της κυβέρνησης Γ. Α. Παπανδρέου; Δεν άσκησε συγκεκριμένη πολιτική; Δεν ψήφισε με χέρια και με πόδια όποιο μνημόνιο κυκλοφορούσε στη Βουλή; Τι ήταν ο κ. Βουδούρης ή ο κ. Μιχελογιαννάκης; Δεν ήταν εκείνοι που ψήφισαν το πρώτο μνημόνιο;

* * *

Αλήθεια, πιστεύει κάποιος ότι δεν έχει δοκιμαστεί η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ; Τι συμβαίνει εδώ και τέσσερις μήνες στην Περιφέρεια Αττικής όπου διοικεί ο ΣΥΡΙΖΑ;
-- Ο προϋπολογισμός που κατέθεσε είναι ίδιος με αυτόν του «μνημονιακού» Σγουρού, γι' αυτό και τον ψήφισε άλλωστε ο ίδιος, όπως τον ψήφισαν ή τον αποδέχτηκαν «σκληροπυρηνικοί» νεοφιλελεύθεροι, όπως ο Τζήμερος. Ο προϋπολογισμός, που λέει «πειθαρχία» στη συνέχεια της «μνημονιακής» πολιτικής στην Περιφέρεια με τα μεγαλύτερα ποσοστά φτώχειας και ανεργίας στη χώρα, που δίνει ψίχουλα για την προστασία από τις πλημμύρες και πακτωλό εκατομμυρίων ευρώ στους καπιταλιστές.
-- Υπάρχουν και άλλα θέματα όπου έχει δώσει αντίστοιχα δείγματα γραφής, όπως σε αυτό της μεταφοράς μαθητών που ακόμα περιμένουν να βρεθεί λύση και να πάνε στα σχολειά τους. Εκεί δε δοκιμάζεται μια συγκεκριμένη πολιτική; Και, μάλιστα, γι' αυτό το θέμα τα στελέχη της διοίκησης του ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποίησαν εσχάτως και τη λογική της «καμένης γης», υποστηρίζοντας ότι παρέλαβαν μια κατάσταση που δεν τους επιτρέπει να κάνουν κάτι για να λύσουν το πρόβλημα, για να πάνε οι μαθητές στο σχολείο τους με λεωφορεία... Ηδη, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ προαναγγέλλουν την «καμένη γη» και στο πεδίο της οικονομίας, των εργασιακών, του Ασφαλιστικού κ.λπ. κ.λπ. Πόσες φορές τα έχει ζήσει ο λαός μας όλα αυτά;
-- Αν πάμε λίγο πιο πίσω, θα βρούμε πολλά ακόμα. Ισως το βασικότερο. Οταν, το 1992 ψηφίζοντας τη Συνθήκη του Μάαστριχτ στην ελληνική Βουλή, ο ΣΥΝ είχε τοποθετηθεί ως εξής: «Επιλέγουμε την πορεία προς την Ενωμένη Ευρώπη και θέλουμε να συμβάλουμε στη συνειδητή αποδοχή της από την κοινή γνώμη». Το τι ακολούθησε μετά από αυτήν την επιλογή το ζει σήμερα ο λαός μας.
-- Οπως ότι στην Τοπική Διοίκηση εφαρμόστηκε για πρώτη φορά τη δεκαετία του '90 η μερική απασχόληση στους δήμους, τα «Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης», με βάση τα οποία δεν εφαρμόζονταν οι κλαδικές Συμβάσεις Εργασίας, και πρωτοστάτησαν σε αυτό οι τότε εκπρόσωποι του ΣΥΝ. Που άνοιξαν το δρόμο για να έρθουν αργότερα στους δήμους τα stage, τα 5μηνα, τα δίμηνα, η κοινωφελής εργασία...
-- Τέλος, καλά θα κάνουν όσοι έχουν αμφιβολίες ή πιστεύουν ότι η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει δοκιμαστεί να ρωτήσουν τα 50.000.000 κακοπληρωμένων εργαζομένων σε φαστφουντάδικα, μεταποίηση, βαριές βιομηχανίες, Ενέργεια, υπηρεσίες, τα εκατομμύρια άστεγους και φτωχούς, που σιτίζονται με κουπόνια από διάφορους ...φιλάνθρωπους στις ΗΠΑ. Εκεί όπου εφαρμόζεται το ίδιο μοντέλο διαχείρισης που ο ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζει «φιλολαϊκό»...
Είπε κανείς ότι δεν έχει δοκιμαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ;

ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ Μαζεύει από παντού για να συμβάλει σε συγκυβέρνηση

ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

Μαζεύει από παντού για να συμβάλει σε συγκυβέρνηση

Από παντού μαζεύει ο Στ. Θεοδωράκης, στην προσπάθεια να στήσει ψηφοδέλτια για το κόμμα του και να καταγράψει ένα ποσοστό που θα του επιτρέψει να παίξει ρόλο στην αναμόρφωση του αστικού πολιτικού σκηνικού και τη σταθεροποίηση της αστικής εξουσίας.
Σε αυτή τη βάση ανακοινώθηκε η προσχώρηση στο μόρφωμα Θεοδωράκη του δημοσιογράφου Γ. Αμυρά, που στις δημοτικές εκλογές του 2010 κατέβηκε ως «ανεξάρτητος», για να μεταπηδήσει στις ευρωεκλογές του 2014 στο ψηφοδέλτιο της ΝΔ.
Επίσης, την υποψηφιότητά του με το Ποτάμι ανακοίνωσε ο Χ. Θεοχάρης, ο οποίος είχε διατελέσει γενικός γραμματέας Δημοσίων Εσόδων από τις αρχές του 2013 έως και τον Ιούνη του 2014. Ο Θεοχάρης αναφέρει ότι αποδέχτηκε πρόσκληση του Ποταμιού και του Στ. Θεοδωράκη για την υποψηφιότητά του στη Β' Αθηνών. Βέβαια, μόλις πριν από μία βδομάδα, ο Στ. Θεοδωράκης παρουσιάζοντας τις θέσεις του Ποταμιού έλεγε πως «όσοι ασκούν εξουσία σε γενικές γραμματείες και δημόσιους οργανισμούς δεν θα είναι υποψήφιοι αν δεν περάσουν 4 χρόνια από τη λήξη της θητείας», αλλά τι είναι μια κυβίστηση μπρος στη συμμετοχή στη διαχείριση της αστικής εξουσίας...
Προηγουμένως είχε ανακοινωθεί η συνεργασία του Ποταμιού με τον προερχόμενο από τη ΔΗΜΑΡ Σπ. Λυκούδη και με τη «Δράση» του Θ. Σκυλακάκη, παλαιότερα ευρωβουλευτή της ΝΔ και «δεξί χέρι» της Ντ. Μπακογιάννη.
Λέγεται, εξάλλου, ότι υποψήφιοι με το Ποτάμι θα είναι και οι Γρ. Ψαριανός, Π. Τατσόπουλος, Νίκη Φούντα, Κατερίνα Μάρκου, οι πρώην ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ Σπ. Δανέλλης και Αννυ Ποδηματά, ο πρώην βουλευτής της ΝΔ Ιλχάν Αχμέτ.
Σε ό,τι αφορά τους στόχους του μορφώματος, σε πρόσφατες δηλώσεις του ο Στ. Θεοδωράκης μίλησε για παραμονή της χώρας στο ευρώ «πάση θυσία» και την «ανάγκη» να αποφευχθούν τυχόν επαναληπτικές εκλογές, με το Ποτάμι αναδεικνυόμενο σε τρίτη δύναμη ώστε να κουμπώσει σε συγκυβέρνηση με τον οποιονδήποτε από τους δυο κύριους πόλους του αστικού πολιτικού συστήματος, ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ.

ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ: Δεσμευμένοι στο κεφάλαιο και την ΕΕ

ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ: Δεσμευμένοι στο κεφάλαιο και την ΕΕ

Με αφορμή και τις διάφορες τοποθετήσεις αξιωματούχων της ΕΕ, του ΔΝΤ και της ΕΚΤ, κυβερνητικών παραγόντων των ισχυρότερων κρατών - μελών της ΕΕ, καθώς και δημοσιεύματα του διεθνούς αστικού Τύπου, εντείνεται μια συζήτηση για τις δεσμεύσεις που έχουν ή δεν έχουν και για τις δεσμεύσεις που θα τηρήσουν ή δε θα τηρήσουν οι βασικοί διεκδικητές της αστικής διακυβέρνησης στην Ελλάδα. Σε αυτό το πλαίσιο, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, με τη βοήθεια των διαφόρων εγχώριων αστικών επιτελείων, σε ένα ακόμα επεισόδιο της τεχνητής πόλωσης που επιχειρούν να στήσουν, για να κρύψουν τη στρατηγική τους σύγκλιση στα ζητούμενα του κεφαλαίου, σηκώνουν τους τόνους, οι μεν για τον ΣΥΡΙΖΑ που «δε θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της χώρας και θα τινάξει τις θυσίες των Ελλήνων στον αέρα», οι δε για «τις δεσμεύσεις της υπόδουλης κυβέρνησης Σαμαρά για νέα μέτρα, όπως αυτές αποκαλύπτονται στο "mail Χαρδούβελη" προς την τρόικα».
Στην πραγματικότητα, βέβαια, τόσο η ΝΔ, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρούν να κρύψουν ότι και οι δυο τους είναι δεσμευμένοι στο κεφάλαιο και την ΕΕ, στην αντιλαϊκή στρατηγική που επιτάσσουν τα συμφέροντα των μονοπωλίων.

Η... εμπειρία του «παλιού» και η... ταχύτατη προσαρμογή του «επίδοξου»

Για τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ δε χρειάζεται να πούμε πολλά: Η πολιτική που ακολούθησαν οι κυβερνήσεις τους όλα τα προηγούμενα χρόνια, πρώτα χωριστά και από το 2012 ως συγκυβέρνηση, καθιστά φως φανάρι τη δέσμευσή τους στην υπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου. Για λογαριασμό των μονοπωλίων, για να γίνει ακόμα πιο φθηνό το εργατικό δυναμικό, προώθησαν τις περιβόητες «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» που περιγράφονταν στα ντοκουμέντα της ΕΕ πολύ πριν από την κρίση, με μειώσεις μισθών, διεύρυνση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, ιδιωτικοποιήσεις, ανατροπές στο Ασφαλιστικό, αντιδραστικά μέτρα στην Υγεία, στην Παιδεία και την Πρόνοια. Απέναντι στα μονοπώλια δεσμεύονται και σήμερα όταν συνεχώς τονίζουν την «ανάγκη συνέχισης των μεταρρυθμίσεων, ακόμα και αν δεν μας τις ζητήσουν».

ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Και σε ό,τι αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ, όμως, η ταχύτατη προσαρμογή του στις απαιτήσεις του κεφαλαίου, ως ένα κόμμα που βρίσκεται ένα βήμα από την ανάληψη του τιμονιού στην αστική διακυβέρνηση, κάνει όλο και πιο καθαρές τις δεσμεύσεις του απέναντι στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Βάζει φαρδιά - πλατιά την υπογραφή του κάτω από τον ταξικό, αντιλαϊκό στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης, η οποία ανεξαρτήτως «μείγματος» διαχείρισης έχει ως προϋπόθεση το τσάκισμα των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων. Οχι μόνο δίνει διαπιστευτήρια όπου σταθεί και όπου βρεθεί στους δανειστές, στην ΕΕ, στις «αγορές» ότι δε θα προχωρήσει σε μονομερείς ενέργειες, αλλά προσπαθεί κιόλας να τους πείσει ότι μπορεί να υπηρετήσει καλύτερα τα συμφέροντά τους.

Στόχος τους να κάνουν «τη ζωή ευκολότερη» στο κεφάλαιο...

Σε αυτήν την κατεύθυνση, στο περιβόητο «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» με το πλήθος των δεσμεύσεων για τη στήριξη της ανταγωνιστικότητας του εγχώριου κεφαλαίου, στα ταξίδια των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ στο Σίτι του Λονδίνου για να «εξηγήσουν» σε αυτούς που κάποτε αποκαλούσαν... «αρπακτικά» ότι η κυβέρνησή τους θα διαμορφώσει «ευνοϊκό επενδυτικό περιβάλλον», στις συνεχείς διαβεβαιώσεις Τσίπρα ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα κινηθεί «εντός του ευρωπαϊκού θεσμικού πλαισίου», δηλαδή εντός των αντιλαϊκών Συνθηκών της ΕΕ, των μόνιμων μηχανισμών επιτήρησης και των μνημονίων διαρκείας, ήρθε χτες να προστεθεί και η εξίσου χαρακτηριστική συνέντευξη του Γ. Σταθάκη στους «Financial Times».
Πίσω από τις φανφάρες περί «σύγκρουσης με τους ολιγάρχες», η συνέντευξη Σταθάκη ήταν αποκαλυπτική για τις δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στο κεφάλαιο: «Θέλουμε να κάνουμε τη ζωή ευκολότερη στους επιχειρηματίες, να βοηθήσουμε στην άρση γραφειοκρατικών προβλημάτων για τα οποία παραπονιούνται», σημειώνει χαρακτηριστικά, για να προσθέσει παρακάτω τα γνωστά περί των «υγιών επιχειρηματιών» που θα στηρίξει ο ΣΥΡΙΖΑ: «Αν συρρικνωθεί ο ρόλος των ολιγαρχών στην οικονομία, θα υπάρχει περισσότερος χώρος για να αναδυθούν ανταγωνιστικές επιχειρήσεις». Δέσμευση για ξαναμοίρασμα της πίτας προς όφελος των «ανταγωνιστικών επιχειρήσεων» λοιπόν, των επιχειρηματικών ομίλων που ψάχνουν νέα πεδία κερδοφόρας επένδυσης των υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων τους...
Εξίσου αποκαλυπτική, άλλωστε, είναι και η... φάμπρικα με τα non-paper του ΣΥΡΙΖΑ και τα πρωτοσέλιδα της «Αυγής» σχετικά με τις διάφορες τοποθετήσεις εκπροσώπων ιμπεριαλιστικών οργανισμών και αξιωματούχων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων. Με αξιοζήλευτη... κοπτοραπτική η Κουμουνδούρου προβάλλει με ζήλο τις αναφορές ότι δεν υπάρχει περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, αλλά όλως τυχαίως κάνουν γαργάρα το κοινό σημείο όλων των παραπάνω τοποθετήσεων: Το γεγονός ότι «θα πρέπει να συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις και να γίνουν σεβαστές οι δεσμεύσεις που έχει αναλάβει το ελληνικό κράτος».
Ετσι και χτες, περίοπτη θέση στο απογευματινό non paper του ΣΥΡΙΖΑ βρήκαν οι δηλώσεις του σοσιαλδημοκράτη Επιτρόπου Οικονομικών Υποθέσεων της ΕΕ, Π. Μοσκοβισί, ότι «δεν τίθεται ερώτημα εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ», αλλά φυσικά απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά στο ότι στις ίδιες δηλώσεις, ο Π. Μοσκοβισί αναφέρει ότι «ένα χρέος δεν γίνεται να διαγραφεί, υπάρχει και πρέπει να εξοφληθεί», ότι η ολοκλήρωση του τρέχοντος «προγράμματος στήριξης» προϋποθέτει νέες μεταρρυθμίσεις για «μια πιο ανταγωνιστική οικονομία», ότι «η τρόικα η οποία έπαιξε έναν χρήσιμο ρόλο, χωρίς τον οποίο η Ελλάδα θα υπέφερε ακόμη περισσότερο» και θα πρέπει και τώρα η εποπτεία να διατηρηθεί, αλλά με έναν πιο «αποστασιοποιημένο» τρόπο...

Οι φαρμακοβιομήχανοι, το BADMINTON ο ΣΥΡΙΖΑ και η «αλλαγή»

Οι φαρμακοβιομήχανοι, το BADMINTON ο ΣΥΡΙΖΑ και η «αλλαγή»

Στις 18/11/2014 πραγματοποιήθηκε στο BADMINTON η εκδήλωση της Πανελλήνιας Ενωσης Φαρμακοβιομηχανίας (ΠΕΦ), με τίτλο «Ελληνικό φάρμακο, η λύση για την υγεία, την κοινωνία, την ανάπτυξη». Σε αυτήν την εκδήλωση, οι εγχώριοι φαρμακοβιομήχανοι παρουσίασαν «ένα κοινωνικό συμβόλαιο, που θα δεσμεύει την Ελληνική Φαρμακοβιομηχανία σε συγκεκριμένες ενέργειες και δράσεις κοινωνικού, οικονομικού και αναπτυξιακού χαρακτήρα με την προϋπόθεση ότι θα προχωρήσουν άμεσα οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις στο χώρο του φαρμάκου».
Τα αιτήματά τους είναι ξεκάθαρα και κοστολογημένα: Να καλύψουν το 70% των φαρμάκων στην αγορά και το 50% στα δημόσια νοσοκομεία, να τιμολογηθούν τα σκευάσματά τους επαρκώς, να καταργηθούν τα λεγόμενα «rebate» και «clawback».
Οι «πατριώτες» φαρμακοβιομήχανοι έστειλαν για άλλη μια φορά το μήνυμα για στήριξη των επιχειρήσεών τους σε πολλούς αποδέκτες: Στην κυβέρνηση, που παραβρέθηκε στην εκδήλωση διά του υπουργού Υγείας. Στα πολιτικά κόμματα ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ, ΑΝΕΛ που έστειλαν εκεί τους εκπροσώπους τους. Στους 2.500 εργαζόμενους, που υποχρεώθηκαν να παραβρεθούν στην εκδήλωση, ως μέρος της εργασίας τους και να χειροκροτούν τους εργοδότες τους υπό το άγρυπνο βλέμμα των προϊσταμένων.
Ειδικά σε ό,τι αφορά τους εργαζόμενους, είναι πάγια τακτική των επιχειρηματιών - όχι μόνο στο Φάρμακο - να προσπαθούν να τους πείσουν ότι τα συμφέροντά τους ταυτίζονται με αυτά των εργοδοτών τους. Εχουν επεξεργασμένο σχέδιο παρέμβασης στη συνείδηση των εργαζομένων, προκειμένου να τους βάλουν κάτω από τη σημαία των εργοδοτικών αιτημάτων, να τους κάνουν μέρος των ανταγωνισμών που ξεσπούν μεταξύ τμημάτων της πλουτοκρατίας. Να τους χρησιμοποιούν ως μοχλό πίεσης στην κατεύθυνση της ικανοποίησης των απαιτήσεών τους, της απόσπασης περισσότερων προνομίων.

Αυτό το σχέδιο επεκτείνεται και στα ευρύτερα λαϊκά στρώματα με πρωτοβουλίες, φιλανθρωπίες και άλλες παρεμβάσεις, που καλλιεργούν την πλαστή εικόνα ότι με ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους μπορούν να επιλυθούν κοινωνικά προβλήματα, όπως αυτό της ανεργίας, της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης κ.ο.κ. Λένε δηλαδή ότι αυτοί που δημιουργούν τα προβλήματα για το λαό, είναι οι μόνοι που μπορούν να τα λύσουν!

Αποκαλυπτικές τοποθετήσεις

Σε αυτό το πνεύμα, ορισμένες τοποθετήσεις των ντόπιων φαρμακοβιομηχάνων στο BADMINTON ήταν αποκαλυπτικές: «Το δίπολο εργοδότης - εργαζόμενος έχει γίνει πλέον ελληνική επιχείρηση - ξένα λόμπι...», είπε ανάμεσα στα άλλα ο Δ. Δέμος (DEMO), ενώ ο Δ. Γιαννακόπουλος (ΒΙΑΝΕΞ) «σάλπισε» αλλαγή στην κυβερνητική διαχείριση, λέγοντας: «Δεν συμβαδίζουν οι αξίες και οι στόχοι μας με αυτούς της σημερινής κυβέρνησης που οδηγεί τους πολίτες στην εξαθλίωση. Ερχεται, όμως, η ώρα της αλλαγής...».
Το παζλ συμπληρώθηκε με τις τοποθετήσεις του υπουργού Υγείας και του εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ, Γ. Μπασκόζου, υπεύθυνου για την Υγεία από την ΠΓ, που παραβρέθηκε μαζί με τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο Π. Κουρουμπλή. Παρά τις επιμέρους διαφωνίες που διατύπωσαν, έδωσαν και οι δύο τα διαπιστευτήριά τους στους φαρμακοβιομήχανους και πρόσφεραν εγγυήσεις για στήριξη των συμφερόντων τους.
Ο υπουργός Υγείας μίλησε για «ελεύθερη αλλά υπερβολικά ρυθμισμένη αγορά φαρμάκου στην Ελλάδα», για «εναρμόνιση της πολιτικής με τα συμφέροντα της φαρμακοβιομηχανίας», διαβεβαίωσε για την τακτοποίηση των οφειλών του Δημοσίου προς τους φαρμακοβιομήχανους, ενώ δεσμεύτηκε πως στόχος της κυβέρνησης είναι η κατάργηση του clawback.
Ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ μίλησε για στήριξη της εγχώριας φαρμακοβιομηχανίας, με όρους φορολογικής ισότητας, για αναβάθμιση του ρόλου του ΕΟΦ, εξέφρασε ευχές για τη διασφάλιση των εργασιακών δικαιώματα και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, όπως και για ικανοποίηση των αναγκών στη φαρμακευτική περίθαλψη. Οπως προκύπτει από την ομιλία του, ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταργήσει ως διά μαγείας τους νόμους της καπιταλιστικής οικονομίας και θα ικανοποιήσει τη δίψα των φαρμακοβιομηχάνων για μεγαλύτερη κερδοφορία, ταυτόχρονα με τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων του κλάδου και τις ανάγκες του λαού στη φαρμακευτική περίθαλψη!
Αξίζει να αναφέρουμε ότι φαρμακοβιομήχανοι - κυβέρνηση - ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή όλοι όσοι πήραν το λόγο, εξέφρασαν για άλλη μια φορά τη συμφωνία τους με τα λεγόμενα «θεραπευτικά πρωτόκολλα». Ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ, από τη μια μιλά για ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και από την άλλη συμφωνεί εξαρχής με τους περιορισμούς που θέτουν τα λεγόμενα «θεραπευτικά πρωτόκολλα».

Εξόφθαλμη στήριξη

Με αυτά και με τα άλλα, η εικόνα που διαμορφώθηκε τελικά στο BADMINTON ήταν η εξής: Οι ντόπιοι φαρμακοβιομήχανοι απαιτούσαν να στηριχτούν τα ιδιαίτερα συμφέροντά τους, για να θωρακίσουν την κερδοφορία τους και να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του ανταγωνισμού που οξύνεται μεταξύ των κεφαλαίων, ελληνικών και πολυεθνικών, στο Φάρμακο. Πρόσφατα, μάλιστα, διατύπωσαν ένα ακόμα αίτημα: Να παράγονται όλα τα γενόσημα που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά σε εργοστάσια εντός της χώρας. Κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ, από την πλευρά τους, έδωσαν εξετάσεις για το ποιος θα εξυπηρετήσει καλύτερα αυτά τα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Και δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό. Οι συνδικαλιστικές δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στον κλάδο του φαρμάκου έχουν επιδοθεί στον «αγώνα» στήριξης της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας εδώ και καιρό. Μαζί με την ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ και με την παρουσία βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, οργάνωσαν, πριν από δύο χρόνια, συνδιάσκεψη με αυτό το θέμα. Τις απαιτήσεις της εργοδοσίας προσπαθούν να τις «μπολιάσουν» στο κίνημα των εργαζομένων, να υιοθετηθούν από τους εργαζόμενους ως αιτήματα πάλης οι αξιώσεις των αφεντικών! Τους σπρώχνουν, δηλαδή, σε πάλη κάτω από ξένες σημαίες.
Η λογική της διαχείρισης και της συνεργασίας με τους φαρμακοβιομήχανους, που σπέρνουν αυτές οι δυνάμεις στο κίνημα, αναδεικνύεται περίλαμπρα και στον τρόπο που μεθόδευσαν τις εξελίξεις στο Επικουρικό Ταμείο του κλάδου. Με τη στήριξη των φαρμακοβιομηχάνων, που χρηματοδότησαν την αντίστοιχη αναλογιστική μελέτη, το μετέτρεψαν σε επαγγελματικό - ΝΠΙΔ, εφαρμόζοντας πιστά τον αντιασφαλιστικό εφαρμοστικό νόμο του 2ου μνημονίου.
Η γνώμη των εργαζομένων - ασφαλισμένων τους περίσσευε, δεν τη ζήτησαν ποτέ. Ισα ίσα, παρέκαμψαν όλες τις συλλογικές διαδικασίες και τις αντίθετες με αυτή την εξέλιξη αποφάσεις των εργαζομένων. Τους έφταναν η αγαστή συνεργασία τους με την κυβέρνηση και το υπουργείο Εργασίας και η εργοδοτική στήριξη.
Στους εργοδότες κατέφυγαν και στις εκλογές για την ανάδειξη ΔΣ στο Επαγγελματικό Ταμείο, προκειμένου να «πείσουν» τους εργαζόμενους - ασφαλισμένους να συμμετάσχουν σε μια διαδικασία που ποτέ δεν επέλεξαν. Οι ίδιοι οι εργοδότες «καλούσαν» τον κόσμο να ψηφίσει και μέσα από τα γραφεία προσωπικού διανέμονταν τα ψηφοδέλτια!

Αντάμα ενάντια στους εργαζόμενους

Ας πάμε, όμως, στο διά ταύτα των αποτελεσμάτων που είχε όλα αυτά τα χρόνια η πολιτική στήριξης των επιχειρήσεων, αφενός για τους εργαζόμενους του κλάδου και αφετέρου για το λαό που χρειάζεται το φάρμακο:
Οι εργαζόμενοι του κλάδου μετράνε απώλειες, τη μια μετά την άλλη. Απώλειες από το Επαγγελματικό Ταμείο, που «έκοψε» παροχές (όπως κατασκηνώσεις και χαμηλότοκα δάνεια) και μείωσε τις συντάξεις. Απώλειες από την άρνηση των φαρμακοβιομηχάνων να υπογράψουν την κλαδική ΣΣΕ. Εδώ, ντόπιοι και ξένοι επιχειρηματίες, «πατριώτες» και πολυεθνικές («λόμπι», κατά τον Δ. Δέμο) έχουν ενιαία στάση, που εκφράζεται από το ΣΦΕΕ, όπου όλοι συντονίζονται. Στην καλύτερη περίπτωση, οι μισθοί και τα μεροκάματα των εργαζομένων βρίσκονται στα επίπεδα του 2009, βάσει της τελευταίας υπογεγραμμένης ΣΣΕ.
Από κει και πέρα, ντόπιες και πολυεθνικές επιχειρήσεις εξαπολύουν την επίθεση των ατομικών συμβάσεων με μειώσεις μισθών και των αναδιαρθρώσεων, με απολύσεις εργαζομένων. Τα παραδείγματα είναι πολλά: ΦΑΜΑΡ, ΚΛΕΒΑ, ΚΑΝΑ, ΦΑΡΜΑΣΕΡΒ - ΛΙΛΛΥ, ΓΚΛΑΞΟ, ΣΑΝΤΟΖ και ο κατάλογος δεν έχει τέλος.
Παρά τους ανταγωνισμούς τους, οι επιχειρηματίες του φαρμάκου βρίσκονται σε πλήρη συμφωνία, όταν αντιμετωπίζουν τους εργαζόμενους και τα δικαιώματά τους. Οπως ξεχνούν και το διαχωρισμό «ελληνική» - πολυεθνική επιχείρηση, όταν «κλείνουν» μεταξύ τους συνεργασίες που προάγουν τα συμφέροντα και τα κέρδη τους (βλέπε ΒΙΑΝΕΞ - ΛΙΛΛΥ, ΦΑΜΑΡ - ΓΚΛΑΞΟ, ΦΑΡΜΑΤΕΝ - ΝΟΒΑΡΤΙΣ).
Οσο για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών στο φάρμακο, η θέση των βιομηχάνων, άρα και των φαρμακοβιομηχάνων, όπως διατυπώνεται μέσω του ΣΕΒ, είναι σαφής: Μείωση του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους», δημοσιονομική πειθαρχία, επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων στο Ασφαλιστικό, με ενίσχυση της επαγγελματικής και ιδιωτικής Ασφάλισης. Με απλά λόγια, αντιασφαλιστική επιδρομή και ισοπέδωση της Κοινωνικής Ασφάλισης και φυσικά περικοπές στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη του λαού.
Η πείρα, επομένως, των εργαζομένων στο Φάρμακο και συνολικά του λαού, αλλά και η ξεκάθαρη τοποθέτηση της μεγαλοεργοδοσίας κάνουν φτερό στον άνεμο τις αυταπάτες που σκορπάει ο ΣΥΡΙΖΑ. Επιβεβαιώνεται ότι είναι ασυμβίβαστα τα συμφέροντα της εργοδοσίας και των εργαζομένων, ότι είναι ασυμβίβαστη η επιχειρηματικότητα με την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.
Από αυτή τη σκοπιά, η θέση του ΣΥΡΙΖΑ για το φάρμακο και τη φαρμακοβιομηχανία, αλλά και η πρακτική των δυνάμεών του στο συνδικαλιστικό κίνημα του κλάδου είναι στοιχεία ενδεικτικά για το ποια «αλλαγή» ευαγγελίζεται αν κυβερνήσει και για το αν η διαχείριση που υπόσχεται έχει κάποια σχέση με τα συμφέροντα του εργαζόμενου και βιοπαλαιστή. Οι εργαζόμενοι πρέπει να προβληματιστούν σοβαρά από το γεγονός ότι οι ίδιοι οι φαρμακοβιομήχανοι και άλλα τμήματα του κεφαλαίου προσδοκούν αυτή την αλλαγή και την διατυμπανίζουν μάλιστα δημόσια.

Το δικό μας «γήπεδο»

Οι άνθρωποι της βιοπάλης δεν έχουν κανένα λόγο να εμπλέκονται με τις προσδοκίες και τα σχέδια των εκμεταλλευτών τους, ούτε με τους ανταγωνισμούς και τα ψευτοδιλήμματα των κομμάτων που θέλουν να διαχειριστούν τις υποθέσεις του κεφαλαίου.
Το δικό μας «γήπεδο» είναι αλλού κι εκεί πρέπει να «παίξουμε». Στην οργάνωση της πάλης για την ικανοποίηση των σύγχρονων και πραγματικών αναγκών. Για την ανάκτηση των απωλειών από μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές, φοροχαράτσια. Για ΣΣΕ αντίστοιχες των αναγκών, για δημόσια και δωρεάν Κοινωνική Ασφάλιση για όλους, για δημόσια και δωρεάν πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη χωρίς προϋποθέσεις. Για κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Υγεία και το Φάρμακο.
Στους αγώνες με αυτόν τον προσανατολισμό συγκεντρώνουμε δυνάμεις για την πραγματική διέξοδο, που δεν είναι άλλη από την οικοδόμηση μιας νέας κοινωνίας, μιας νέας οικονομίας, με τα μέσα παραγωγής στα χέρια των εργαζομένων και του λαού, όχι των καπιταλιστών, όπου η παραγωγή και η ανάπτυξη θα σχεδιάζονται με κριτήριο την ικανοποίηση των αναγκών και όχι το καπιταλιστικό κέρδος. Σε μια τέτοια κοινωνία, η Υγεία, το Φάρμακο, η Παιδεία θα είναι πραγματικά κοινωνικά αγαθά, δημόσια και δωρεάν για όλους.

Γιώτα ΤΑΒΟΥΛΑΡΗ
Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας

Το «δεν θα ζήσουμε με ψίχουλα» να εκφραστεί και στην κάλπη

Το «δεν θα ζήσουμε με ψίχουλα» να εκφραστεί και στην κάλπη

Για να μπορεί ο λαός, οι εργαζόμενοι να πάρουν ανάσα στη σημερινή κατάσταση, το ελάχιστο που μπορεί να γίνει είναι η ανάκτηση όσων έχασαν την περίοδο της κρίσης, η ελάφρυνση από τα βάρη που τους φόρτωσε το κεφάλαιο. Χρειάζεται να ξηλωθεί όλο το αντεργατικό - αντιλαϊκό πλαίσιο που ενισχύθηκε ιδιαίτερα σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης. Τίποτα λιγότερο απ' αυτό.
Είναι δεδομένο ότι η ΝΔ δεσμεύεται όχι μόνο ότι θα ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο που «περπάτησε» τα 2,5 τελευταία χρόνια, αλλά ότι θα συνεχίζει να φορτώνει το λαό με νέα βάρη. Ενδιαφέρον έχει, όμως, το πώς στέκεται ο ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στη λαϊκή απαίτηση για ανάκτηση των απωλειών. Καταρχήν, πρέπει να σημειώσουμε σε ποια ζητήματα δεν δεσμεύεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν δεσμεύεται, λοιπόν, ότι θα ξηλώσει το σύνολο του αντιλαϊκού πλαισίου, όπως έχει ενισχυθεί ιδιαίτερα με την πολιτική των μνημονίων. Εχει βγάλει απ' τα λεγόμενά του ακόμα και τις αναφορές στην κατάργηση των μνημονίων και της δανειακής σύμβασης.
Αντίθετα, σημειώνει ότι επιδιώκει την επαναδιαπραγμάτευση και όχι την ακύρωσή τους, ενώ στελέχη του έχουν δηλώσει ανοιχτά πως «ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πρόγραμμα αποκατάστασης των απωλειών για την επόμενη τετραετία». Δηλαδή, «ζήσε μαύρε μου να φας τριφύλλι». Στο ερώτημα τι θα κάνει για την αποκατάσταση των εργατικών - λαϊκών εισοδημάτων, παραπέμπει στο περίφημο Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Ας δούμε πού δεσμεύεται μ' αυτό το Πρόγραμμα.

Τι μπαίνει στη ζυγαριά;

Αν βάλει κανείς σε μια ζυγαριά τις δεσμεύσεις του Προγράμματος της Θεσσαλονίκης που αφορούν το κεφάλαιο και εκείνες που απευθύνονται στο λαό, είναι σαν να ζυγίζει σίδερο με βαμβάκι. Για τους βιομήχανους και τις άλλες μερίδες της πλουτοκρατίας, ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται ό,τι και όλα τα αστικά κόμματα που κυβέρνησαν προηγουμένως στην Ελλάδα.
Μάλιστα, σε ό,τι αφορά τις προτάσεις του για τη «θεσμική και δημοκρατική ανασυγκρότηση του κράτους», επικαιροποιεί τις εξαγγελίες για «κράτος στρατηγείο» του Κ. Σημίτη, για «επανίδρυση του κράτους» του Κ. Καραμανλή και για «διαφάνεια παντού» του Γ. Παπανδρέου.
Μ' αυτές τις προτάσεις ο ΣΥΡΙΖΑ απευθύνεται στο κεφάλαιο και όχι στο λαό. Τους επιχειρηματικούς ομίλους προσπαθεί να πείσει ότι έρχεται να βάλει τάξη στον κρατικό μηχανισμό, με αστικούς εκσυγχρονισμούς που και οι ίδιοι οι καπιταλιστές ζητάνε εδώ και δεκαετίες. Αλλωστε, στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι κεφαλαιοκράτες κάνουν τις δουλειές τους «στο φως της μέρας» και κλέβουν «νόμιμα» τον ιδρώτα των εργαζομένων.
Τα χιλιοειπωμένα περί «διαφάνειας» και «πάταξης της διαφθοράς», από τη μια είναι στάχτη στα μάτια του λαού για το πού πραγματικά οφείλονται τα βάσανα στη ζωή του και από την άλλη δεσμεύσεις στο κεφάλαιο ότι το κράτος, ως συλλογικός εκφραστής των συμφερόντων του, θα μοιράζει χωρίς διακρίσεις την πίτα των προνομίων, των κονδυλίων και των επιδοτήσεων.
Κατά τ' άλλα, να τι υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ στους επιχειρηματικούς ομίλους με το Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης: Επιδοτήσεις των επιχειρήσεων για την πρόσληψη εργατικού δυναμικού, μείωση του ενεργειακού κόστους, διευκολύνσεις σε ό,τι αφορά δάνεια και χρέη, το κράτος να λειτουργεί ως εργαλείο αναπτυξιακού σχεδιασμού και ως αρωγός του πραγματικού επενδυτή, του «υγιούς» επιχειρηματία, διοχέτευση πόρων στη λεγόμενη «πραγματική οικονομία», θεσμοθέτηση ισχυρών φορολογικών κινήτρων για τα πρώτα χρόνια λειτουργίας των ελληνικών νεοφυών επιχειρήσεων, απλοποίηση αδειοδότησης και λειτουργίας επιχειρήσεων, ρύθμιση των «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων, ρυθμίσεις για ενίσχυση του ανταγωνισμού, καταπολέμηση καρτέλ και μείωση των τιμών, δημόσιες επενδύσεις, ως ατμομηχανή για τον ιδιωτικό τομέα.
Τα μέτρα αυτά θα μπορούσαν να βρίσκονται (και βρίσκονται) στο πρόγραμμα οποιουδήποτε αστικού κόμματος έχει κυβερνήσει ή διεκδικεί τη διακυβέρνηση. Η διαφορά του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι στις προτάσεις του για το χρέος και τα δημοσιονομικά του κράτους, ως παράγοντες για την ανάταξη της οικονομίας, βαραίνει κάπως περισσότερο η λογική της επεκτατικής διαχείρισης, παρά της περιοριστικής, αν και δεσμεύεται για «ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς» και «δημοσιονομική σταθερότητα». Με απλά λόγια, η εναντίωση στη λιτότητα αφορά τους πόρους προς το κεφάλαιο και όχι τις παροχές προς τους εργαζόμενους.
Θυμίζουμε ότι και ο Ολάντ έγινε Πρόεδρος της Γαλλίας με σύνθημα το «τέλος της λιτότητας». Με το καλημέρα, όμως, ανακοίνωσε περικοπές 50 δισ. ευρώ στις δημόσιες δαπάνες, εστιασμένες σε παροχές που είχαν να κάνουν με τη στοιχειώδη κάλυψη των λαϊκών αναγκών.
Αυτό που κρύβει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τι σημαίνουν οι δεσμεύσεις του προς το κεφάλαιο. Από πού θα βρει τους πόρους για να στηρίξει την πραγματική οικονομία, ποιος θα πληρώσει τη ρύθμιση των «κόκκινων» δανείων των επιχειρηματιών, ποιος θα πληρώσει τις «δημόσιες επενδύσεις», ποιος θα πληρώσει τις επιδοτήσεις στο κεφάλαιο για νέες θέσεις εργασίας, τα κίνητρα για επενδύσεις, την ενίσχυση του ανταγωνισμού; Μην το ψάχνουν πολύ οι εργαζόμενοι και ας κοιτάξουν στον καθρέφτη για να δουν ποιος πραγματικά θα πληρώσει.

Ζωή μια από τα ίδια;

Δηλαδή, το βάρος αυτών που υπόσχεται στο κεφάλαιο δεν έχει να κάνει με το «λίγα - πολλά», έχει να κάνει με το χαρακτήρα τους. Για να υλοποιήσει τις υποσχέσεις του στους επιχειρηματικούς ομίλους (μόνο τις φανερές, γιατί προφανώς υπάρχουν και κρυφές, τι συζητούσε άραγε στα διάφορα διεθνή φόρουμ και σε συναντήσεις;) προϋπόθεση είναι η διατήρηση, αν όχι η ενίσχυση του σημερινού αντιλαϊκού - αντεργατικού πλαισίου. Ο,τι λοιπόν και να τάζει στους εργαζόμενους μέσα σε αυτό το πλαίσιο, είναι φτερό στον άνεμο. Εχει όμως ενδιαφέρον να δούμε και τις συγκεκριμένες προτάσεις του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται τη «στήριξη των χαμηλοσυνταξιούχων», με την επαναφορά της 13ης σύνταξης σε όσους παίρνουν κάτω από 700 ευρώ. Σύμφωνα με όσα λέει, το μέτρο αυτό αφορά 1.162.920 συνταξιούχους και κοστολογείται στα 543.055.600 ευρώ ετησίως. Μια απλή διαίρεση δείχνει ότι οι «τυχεροί» που με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα πάρουν τη 13η σύνταξη, θα γίνουν πλουσιότεροι κατά 467 ευρώ το χρόνο ή κατά 1,28 ευρώ τη μέρα!
Οι υπόλοιποι 1.493.935 συνταξιούχοι, που τους έχουν πετσοκόψει τις συντάξεις, αλλά συνεχίζουν να παίρνουν πάνω από 700 ευρώ, δεν έχουν να περιμένουν ούτε κι αυτά τα ψίχουλα από μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Θυμίζουμε ότι το 2014, η συγκυβέρνηση προσπάθησε να χρυσώσει το χάπι των περικοπών στους συνταξιούχους, δίνοντας 500 ευρώ εφάπαξ σ' εκείνους με τα χαμηλότερα εισοδήματα, στο πλαίσιο του «κοινωνικού μερίσματος». Συγκυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ διαγκωνίζονται στο ποιος μπορεί καλύτερα να διαχειριστεί την ακραία φτώχεια.
Ενα ακόμα παράδειγμα: Οι εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα, από το 2009 μέχρι το 2013, έχουν χάσει πάνω από πέντε μισθούς: 2 μισθούς έχασαν από τα δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα και επιδόματα άδειας (13ος και 14ος μισθός), ένα μισθό από την περικοπή όλων των επιδομάτων, δύο μισθούς από τη μείωση του αφορολόγητου από 12.000 σε 5.000 ευρώ, ένα μισθό από τα έκτακτα χαράτσια, το 1% υπέρ του Ταμείου Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων, 2% υπέρ του ΕΚΑΣ, 1% έκτακτη εισφορά για όσους είχαν εισόδημα μέχρι 20.000 ευρώ και 2% για όσους είχαν εισόδημα πάνω από 20.000 ευρώ.
Οι περικοπές αυτές μείωσαν τη μισθολογική δαπάνη του κράτους κατά 8,75 δισ. ευρώ από το 2009 μέχρι το 2013, για να ισοσκελιστούν οι προϋπολογισμοί, όπως υπόσχεται να κάνει και ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι συνέπειες για τους εργαζόμενους στο Δημόσιο ήταν πρωτόγνωρες. Χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά γονάτισαν στην κυριολεξία, ιδιαίτερα αν προσθέσει κανείς τις 25.000 διαθεσιμότητες και τις 11.000 απολύσεις που έχουν γίνει μέχρι σήμερα, ενώ εκκρεμούν κι άλλες.
Για όλους αυτούς, ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δε δεσμεύεται να αποκαταστήσει τους μισθούς στα επίπεδα πριν τα μνημόνια, όχι μόνο δεν υπόσχεται να ανακαλέσει τις χιλιάδες απολύσεις, αλλά δεν δεσμεύεται καν να επαναφέρει τον 13ο και 14ο μισθό, ως το ελάχιστο μέτρο ανακούφισης των εργαζομένων στο Δημόσιο.
Εδώ υπάρχει και μια ακόμα πλευρά, που έχει να κάνει με το ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ στο κίνημα. Οταν οι κυβερνήσεις της περασμένης πενταετίας ψήφιζαν μέτρα που ισοπέδωναν τους μισθούς και τα δικαιώματα των δημοσίων υπαλλήλων, οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στην ΟΛΜΕ, στη ΔΟΕ, στην ΑΔΕΔΥ και αλλού, έβαζαν ζήτημα για «πολιτική απεργία διαρκείας» ενάντια στα μέτρα.
Τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ καιροφυλακτεί να κυβερνήσει, αρνούνται να υιοθετήσουν την πρόταση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ για τη διεκδίκηση όλων των απωλειών που είχαν οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο από την εφαρμογή των εφαρμοστικών νόμων! Αντ' αυτού, λένε πως τα συνδικαλιστικά τους όργανα έχουν ψηφισμένο πλαίσιο διεκδικήσεων, το οποίο, όλως τυχαίως, σχεδόν ταυτίζεται με το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ... Ο νέος εργοδοτικός 0 κυβερνητικός συνδικαλισμός σε όλο του το μεγαλείο.

Δεν θα ζήσουμε με ψίχουλα!

Το σύνθημα που ανέδειξε το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα με το πανελλαδικό συλλαλητήριο την 1η Νοέμβρη, «δεν θα ζήσουμε με ψίχουλα», διατηρεί αυτούσια την επικαιρότητά του. Το σύνθημα αυτό πρέπει να απευθύνουν οι εργαζόμενοι και μπροστά στις εκλογές, σε όλα τα κόμματα που θέλουν να τους συμβιβάσουν με τη διαχείριση της φτώχειας και της μιζέριας, που προσπαθούν να τους πείσουν ότι είναι μάταιο να διεκδικούν την ανάκτηση τουλάχιστον των απωλειών που είχαν το διάστημα της κρίσης.
Αν ο λαός συμβιβαστεί μ' αυτή τη λογική, αν τους πει με την ψήφο του ότι του φτάνουν τα ψίχουλα για να ζήσει την οικογένειά του, η επόμενη μέρα θα είναι χειρότερη και με δική του ευθύνη.
Για να βρεθεί σε καλύτερη θέση, χρειάζεται ισχυρό ΚΚΕ. Χρειάζεται κίνημα ταξικά προσανατολισμένο, λαϊκή συμμαχία, που θα παλεύει για την ανάκτηση των απωλειών των εργαζομένων και του λαού, για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους, σε σύγκρουση με τα μονοπώλια, την ΕΕ και την πολιτική των κομμάτων τους. Πίσω από αυτή τη γραμμή, ο λαός θα συνεχίσει να μετράει ήττες, ανεξάρτητα από το ποιος και με ποιους θα κυβερνήσει την επόμενη μέρα.