Εργαζόμενοι Μέγκα: “δε ζητάμε ελεημοσύνη, αλλά τα δεδουλευμένα μας”

Από Σφυροδρέπανος 

Γράφει ο Βασίλης Κρίτσας //

Τη στιγμή που οι διάφοροι καναλάρχες (πρώην και επόμενοι) προσπαθούν να εμπλέξουν και τους εργαζόμενους των καναλιών τους στο μεταξύ τους σκληρό ανταγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες και τους πιάνει ξαφνικά ο πόνος για τις οικογένειες όσων μείνουν χωρίς δουλειά, έρχεται μια πρωτοβουλία σε διαφορετικό κλίμα να βάλει τα πράγματα στην ουσιαστική τους διάσταση (χωρίς να αθωώνει τους κυβερνώντες της ΔΦΑ). Οι εργαζόμενοι του Μέγκα, που παραμένουν απλήρωτοι τους τελευταίους μήνες και βλέπουν το μέλλον τους στην ανεργία, απεύθυναν ανοιχτή επιστολή στους βασικούς μετόχους της επιχείρησης, με την οποία τους θέτουν προ των ευθυνών τους, τους θυμίζουν τις υποχρεώσεις τους που έχουν “ξεχάσει”, παρά το οικονομικό τους μέγεθος και καταλήγουν λέγοντας πως δε ζητάνε ελεημοσύνη, αλλά την εξόφληση των δεδουλευμένων, θυμίζοντας πως τα δεσμευμένα χρήματα της εταιρείας ΤΗΛΕΤΥΠΟΣ είναι “αποτέλεσμα της αυταπάρνησης και επαγγελματικότητας των εργαζομένων και μόνο”. Ας σημειωθεί πως η δύσκολη κατάσταση από την οποία περνάνε το τελευταίο χρονικό διάστημα (η οποία προφανώς αφορά αποκλειστικά τους απλούς εργαζόμενους του καναλιού κι όχι τους μετόχους ή τους μεγαλοδημοσιογράφους) έχει συμβάλει στη (βιολογική) απώλεια δύο συναδέλφων τους, που δεν άντεξαν την ψυχολογική πίεση.
Ακολουθεί αναλυτικά το κείμενο της επιστολής.

“Κύριε Βαρδινογιάννη, Κύριε Μπόμπολα, Κύριε Ψυχάρη, ειλικρινά λυπούμαστε που είμαστε στη δυσάρεστη θέση να σας υπενθυμίσουμε ότι έχετε ‘ξεχάσει’ 500 οικογένειες στην επιχείρησή σας ΤΗΛΕΤΥΠΟΣ ΑΕ, απλήρωτους εδώ και πέντε μήνες.

Θα θέλαμε επίσης να σας θυμίσουμε ότι εμείς οι εργαζόμενοί σας συνεχίζουμε με επαγγελματισμό και σοβαρότητα να στεκόμαστε δίπλα στην επιχείρησή σας. Τα επιχειρηματικά σας σχέδια για το MEGA και την εξέλιξή του μπορεί να είναι κάτι που αφορά μόνο εσάς.
Όμως είστε υποχρεωμένοι να θυμάστε ότι τους εργαζόμενους, οι επιχειρηματίες και οι εργοδότες τους πληρώνουν έστω και αν έχουν αποφασίσει να τερματίσουν τη λειτουργία μιας επιχείρησης. Ειδικά όταν πρόκειται για τρεις από τους πλουσιότερους ανθρώπους της χώρας, με πλούσια φιλανθρωπική δράση.
Δεν ζητάμε ελεημοσύνη. Σας καλούμε να αναλογιστείτε ότι είμαστε άνθρωποι και όχι απλά λογιστικά νούμερα.
Θρηνούμε ήδη την απώλεια δύο συναδέλφων. Η δική σας αδιαφορία και ολιγωρία σχετικά με την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου οδήγησε στο μπλοκάρισμα των λογαριασμών μισθοδοσίας από τις τράπεζες.
Καλούμε τις τράπεζες να μη δείξουν την ίδια αναλγησία και αδιαφορία με τους μετόχους και να μεριμνήσουν ώστε να αποδεσμεύσουν μέρος των περισσότερων από 30 εκατομμύρια ευρώ που παραμένουν δεσμευμένα στους λογαριασμούς της εταιρείας ΤΗΛΕΤΥΠΟΣ, ώστε να αποπληρωθούν τα δεδουλευμένα και οι αποζημιώσεις μας. Αυτά τα χρήματα είναι αποτέλεσμα της αυταπάρνησης και της επαγγελματικότητας των εργαζομένων και μόνο.
Ακόμη και αν η κυβέρνηση θέλει να τιμωρήσει την επιχείρηση, εσείς οι μέτοχοι τί έχετε εναντίον μας;
Είμαστε σε απόγνωση εξ αιτίας σας.
Σας καλούμε να προχωρήσετε στην εξόφληση των δεδουλευμένων και των αποζημιώσεών μας. Η επιχείρηση είναι δική σας, οι ζωές δικές μας.
ΟΙ ΑΠΛΗΡΩΤΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΤΟΥ MEGA“.

Πρόταση εξουσίας του ΚΚΕ

   Come to Greece για να τη βρεις

Από Σφυροδρέπανος

Γράφει ο Βασίλης Κρίτσας //

Η χτεσινή ήταν η πρώτη Κυριακή του μήνα. Από το Νοέμβρη -που τελειώνει η περίοδος αιχμής για την τουριστική σεζόν- και μέχρι το Μάρτη, την πρώτη Κυριακή κάθε μήνα, η είσοδος σε αρχαιολογικούς χώρους και Μουσεία είναι ελεύθερη. Κι είναι από τις ελάχιστες ευκαιρίες που έχει κανείς μες στο χρόνο να γνωρίσει τους αρχαιολογικούς θησαυρούς και την πολιτιστική μας κληρονομία, χωρίς να του φύγει μια μικρή περιουσία.
Ας δούμε ένα παράδειγμα για την Ακρόπολη και άλλους χώρους στο κέντρο της Αθήνας, που υπάγονται στην Α’ Εφορεία Αρχαιοτήτων. Μέχρι πέρυσι ίσχυε ένα ενιαίο εισιτήριο, αξίας 12 ευρώ και τετραήμερης διάρκειας, με το οποίο μπορούσε κανείς να επισκεφτεί επτά αρχαιολογικούς χώρους: την Ακρόπολη, το αρχαίο θέατρο του Διόνυσου, τους στύλους του Ολυμπίου Διός, τον Κεραμεικό, την Αρχαία Αγορά, τη Ρωμαϊκή Αγορά και τη βιβλιοθήκη του Αδριανού, ακριβώς δίπλα στο Μοναστηράκι. Οι περισσότεροι ξένοι τουρίστες ενδιαφέρονται προφανώς για την Ακρόπολη. Είχαν όμως το κίνητρο να γνωρίσουν με το ίδιο αντίτιμο και τους υπόλοιπους χώρους, αναπλάθοντας νοερά το ιστορικό κέντρο της Αρχαίας Αθήνας.
Από φέτος όμως η είσοδος στην Ακρόπολη κοστίζει 20 ευρώ, ενώ το ενιαίο εισιτήριο (και για τους επτά αρχαιολογικούς χώρους) έφτασε το αντίτιμο των 30 ευρώ, με μια αύξηση που φτάνει το 150%! Αντίστοιχα τσουχτερές αυξήσεις (συνήθως της τάξης του 100%) σημειώθηκαν και στο αντίτιμο των εισιτηρίων για όποιον θέλει να επισκεφτεί μεμονωμένα κάποιον από αυτούς τους χώρους (πχ στην Αρχαία Αγορά, που έχει τη Στοά του Αττάλου και το ναό του Ηφαίστου, από τα 4 ευρώ στα 8). Η φυσική συνέπεια είναι να έχει μειωθεί ραγδαία η προσέλευση σε αυτούς τους -περιφερειακούς της Ακρόπολης- χώρους, που είναι απλησίαστοι -από την άποψη του κόστους- για το μέσο Έλληνα, αλλά και για αρκετούς ξένους τουρίστες, ενώ κάποτε δέχονταν τον κύριο όγκο των επισκεπτών της Ακρόπολης, που συνέχιζαν την περιήγησή τους.
Ίσως ισχυριστεί κάποιος πως και στις περισσότερες ευρωπαϊκές πόλεις (πχ τη Ρώμη που έχει εξίσου μεγάλη ιστορική-πολιτιστική κληρονομιά) το αντίτιμο για την είσοδο στα αρχαιολογικά μνημεία και τα μουσεία είναι αντίστοιχα υψηλό. Το ζήτημα βέβαια είναι τι ακριβώς συγκρίνουμε, σε ποια βάση και με ποιο κριτήριο. Γιατί δεν είναι λίγοι πχ αυτοί που θυμούνται στο (όχι και τόσο μακρινό) παρελθόν, τους χώρους αυτούς να έχουν ελεύθερη πρόσβαση όλο το χρόνο, ακόμα και για όποιον ήθελε να κάνει μια απλή βόλτα σε πάρκα όπως του Κεραμεικού και της Αρχαίας Αγοράς.
Όσο για τις ημέρες δωρεάν εισόδου, που επιτρέπουν και προωθούν τη γνωριμία με το ιστορικό παρελθόν και τον πολιτισμικό πλούτο του τόπου- έχουν μειωθεί δραματικά, σε ευθεία αντίθεση με τις τιμές των εισιτηρίων. Ενώ τη χειμερινή περίοδο, που υπάρχει ελεύθερη είσοδος την πρώτη Κυριακή κάθε μήνα, πολλοί χώροι υπολειτουργούν, λόγω της ελλιπούς στελέχωσής τους σε φυλακτικό προσωπικό. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο (ΕΑΜ) που αναγκάζεται να κλείνει ολόκληρες πτέρυγές του, εφόσον δεν μπορεί να εξασφαλίσει την αποτελεσματική τους φύλαξη (κατά τα άλλα, τους αρχαιολογικούς χώρους τους “δυσφημούν” τα αντι-ιμπεριαλιστικά πανό του ΠΑΜΕ).
Βλέπετε, οι ετήσιες συμβάσεις των αρχαιοφυλάκων έχουν επτάμηνη διάρκεια, για να καλύπτουν μόνο την περίοδο αιχμής της τουριστικής σεζόν. Σημειωτέον πως κατά τη διακυβέρνηση της ΔΦΑ απομακρύνθηκαν κι οι φύλακες που εργάζονταν πολλά χρόνια, με ασφαλιστικά μέτρα, κι έχασαν πέρυσι τη δικαστική τους διαμάχη με την Πολιτεία. Παρόλα αυτά, η μεγάλη πλειοψηφία του φυλακτικού προσωπικού στηρίζει μονοκούκι την κυβέρνηση, υπό το φόβο του νεοφιλελεύθερου Μητσοτάκη, των απολύσεων που “ευαγγελίζεται” και της παράδοσης της φύλαξης σε ιδιωτικές εταιρείες security, που ακούγεται ολοένα και πιο έντονα, για να είναι ένα απλό, φανταστικό σενάριο.
Κι όσο δεν αλλάζουν ριζικά τα δεδομένα, τα πράγματα θα είναι μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα…

Η απειλή της CETA

 Η απειλή της CETA

Πιθανώς να διαβάσατε κάπου ότι αύριο το πρωί θα πραγματοποιηθεί στο ευρωκοινοβούλιο μια εκδήλωση, η οποία διοργανώνεται από τις τρεις πολιτικές ομάδες που αποτελούν την Προοδευτική Συμμαχία (αριστερά, σοσιαλιστές και πράσινοι) και έχει ως θέμα "CETA και ΤΤΙΡ: δυο όψεις του ίδιου νομίσματος". Για την ΤΤΙΡ (Transatlantic Trade and Investment Partnership), δηλαδή την Συνεργασία για το Διατλαντικό Εμπόριο και τις Επενδύσεις, η οποία συζητείται ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Ε.Ε., έχουμε μιλήσει κατ' επανάληψη σε τούτο το ιστολόγιο ("Η εταιρική εισβολή" - 11/12/2013, "Οι απειλές της ΤΤΙΡ" - 15/10/2015 κλπ). Ας δούμε σήμερα, λοιπόν, τι πράγμα είναι αυτή η CETA (Comprehensive Economic and Trade Agreement), δηλαδή η Ολοκληρωμένη Οικονομική και Εμπορική Συμφωνία, η οποία συζητιέται ανάμεσα σε Καναδά και Ε.Ε. αλλά παρακολουθείται με ξεχωριστό ενδιαφέρον και από τις ΗΠΑ.

"H TTIP και η CETA προστατεύουν τους επενδυτές! Τι προστατεύει εμάς;"

Αν γνωρίζετε ήδη λεπτομέρειες για την TTIP, μπορώ να σας πω επιγραμματικά (και με ελάχιστο ποσοστό αυθαιρεσίας) πως ό,τι μεταξύ ΗΠΑ και Ε.Ε. λέγεται ΤΤΙΡ, μεταξύ Καναδά και Ε.Ε. λέγεται CETA. Πρόκειται για δυο συμφωνίες με πανομοιότυπο περιεχόμενο και -σχεδόν- ταυτόσημους σκοπούς. Άλλωστε, παρουσιάστηκαν και οι δυο από τις αμερικανικές χώρες στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως συμφωνίες που θα ωφελούσαν τα μέγιστα τις εκατέρωθεν εξαγωγές και επενδύσεις.

Όσα έχουμε πει για τις επιπτώσεις τής ΤΤΙΡ στο περιβάλλον και την ποιότητα ζωής, ισχύουν και για την CETA. Σε περίπτωση που επικυρωθεί η συμφωνία, οι χαλαρές διατάξεις του Καναδά (π.χ. για τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα ή για την περιβαλλοντική επιβάρυνση) θα αρχίσουν να ισχύουν αυτόματα και στην Ευρώπη. Και, βεβαίως, όπως και με την ΤΤΙΡ, η συμφωνία προβλέπει την λειτουργία συστήματος Επίλυσης Διαφορών Επενδυτή-Κράτους (Investor-State Dispute Settlement - ISDS). Δηλαδή, αν μια καναδική εταιρεία θεωρήσει ότι κάποια εθνική ρύθμιση ευρωπαϊκού κράτους θίγει τα συμφέροντά της (π.χ. επιβάλλοντας ακριβές διαδικασίες επεξεργασίας βιομηχανικών αποβλήτων), θα μπορεί να προσφεύγει σε ιδιωτικό διαιτητικό δικαστήριο, καταθέτοντας αγωγή κατά του συγκεκριμένου κράτους και διεκδικώντας αποζημίωση για τα διαφυγόντα κέρδη της. Από την κρίση αυτού του ιδιωτικού δικαστηρίου δεν θα ξεφεύγουν ούτε οι κεντρικές νομοθετικές ρυθμίσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Να σταθούμε λίγο σ' αυτό το τελευταίο και να θυμηθούμε ότι η "Ελληνικός Χρυσός" είναι θυγατρική τής κανaδικής Eldorado. Αν, λοιπόν, η εταιρεία θεωρήσει ότι η ελληνική περιβαλλοντική νομοθεσία περιορίζει τα δικαιώματά της και της δημιουργεί προβλήματα κερδοφορίας, μπορεί να προσφύγει σε ιδιωτικό δικαστήριο και να δικεδικήσει από το ελληνικό κράτος δυσθεώρητα ποσά αποζημιώσεων.

Παρένθεση. Το επίθετο "δυσθεώρητα" στην προηγούμενη πρόταση δεν είναι σχήμα λόγου, με δεδομένη την "περίεργη" αίσθηση περί δικαιωμάτων που έχουν τα μονοπώλια. Ιδού μερικές χαρακτηριστικές περιπτώσεις: 

- (α) Η Airlines for America - A4A, o μεγαλύτερος σύνδεσμος των πολιτειακών εταιρειών αερομεταφορών, έχει ήδη ζητήσει να προβλεφθεί στην ΤΤΙΡ η κατάργηση του τέλους εκπομπής καυσαερίων που ισχύει στην Ε.Ε. αλλά όχι στις ΗΠΑ.
- (β) Ο σύνδεσμος των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων στην Αίγυπτο διεκδικεί αποζημιώσεις από το αιγυπτιακό κράτος επειδή αυξήθηκε ο κατώτατος μισθός (!).
- (γ) Η Ρένκο ζητάει αποζημίωση από την περουβιανή κυβέρνηση επειδή η αντιρρυπαντική νομοθεσία αυξάνει το κόστος τής εταιρείας για την διαχείριση των τοξικών της αποβλήτων.
- (δ) Ο Ισημερινός υποχρεώθηκε να καταβάλει στην Occidental Petroleum αποζημίωση 1,77 δισ. δολλαρίων επειδή τερμάτισε σύμβαση με την πετρελαϊκή εταιρεία όταν αυτή παραβίασε τους νόμους της χώρας.
- (ε) Η Philip Morris άσκησε αγωγή εναντίον της Ουρουγουάης για τα μέτρα κατά του καπνίσματος, σύμφωνα με τα οποία το 80% της επιφάνειας ενός πακέτου τσιγάρων πρέπει να καλύπτεται από φωτογραφίες που απεικονίζουν τις επιπτώσεις του καπνίσματος. Η αποζημίωση θα μπορούσε να φτάσει τα δύο δισ. δολλαρίων (δηλαδή το 1/6 του ΑΕΠ της χώρας) αλλά πριν δυο μήνες το δικαστήριο δικαίωσε την κυβέρνηση της χώρας. Για παρόμοιο λόγο η ίδια εταιρεία έχει ασκήσει αγωγή πολλών δισ. δολλαρίων και κατά της αυστραλιανής κυβέρνησης.
- (στ) Η Αργεντινή έχει υποχρεωθεί να καταβάλει πάνω από μισό δισ. δολλαρίων σε πέντε εταιρείες οι οποίες ζημιώθηκαν όταν η χώρα αποσύνδεσε το πέσο της από το πολιτειακό δολλάριο.

Κλείνει η ογκώδης παρένθεση και συνεχίζουμε.

Τα πακέττα που εξόργισαν την Philip Morris με 80% κάλυψη από φωτογραφίες. Αριστερά της Ουρουγουάης
 και δεξιά της Αυστραλίας (με την μάρκα γραμμένη με απλή γραμματοσειρά, δίχως λογότυπο)

Το σημαντικό σε όλη αυτή την ιστορία με την CETA είναι ότι η εν λόγω συμφωνία αποτελεί την κερκόπορτα που θα εκμεταλλευτούν οι ΗΠΑ σε περίπτωση που δεν εγκριθεί η ΤΤΙΡ. Για παράδειγμα, η Kellogg's επιζητεί διακαώς την ΤΤΙΡ ώστε να μπορεί πλέον να διαθέτει ελεύθερα στην ευρωπαϊκή αγορά τις νιφάδες της από γενετικά τροποποιημένα δημητριακά. Αν εγκριθεί η CETA, το πρόβλημά της λύνεται και δεν χρειάζεται να περιμένει την ΤΤΙΡ. Απλώς, ιδρύει μια θυγατρική κάπου στον Καναδά και στέλνει από εκεί τα προϊόντα της στην Ευρώπη.

Θα μπορούσε, μάλιστα, να ισχυριστεί κάποιος ότι τα πολιτειακά μονοπώλια έχουν μεγαλύτερο συμφέρον να ψηφιστεί η CETA και όχι η ΤΤΙΡ! Σας φαίνεται παράδοξο αυτό; Και όμως, δεν είναι! Με το τρυκ τής καναδικής θυγατρικής, τα μονοπώλια των ΗΠΑ θα έχουν όλα τα πλεονεκτήματα της ΤΤΙΡ χωρίς όμως τα μειονεκτήματά της. Με απλά λόγια: η Kellogg's θα μπορεί ανταγωνίζεται ανέλεγκτα την Νεστλέ επί ευρωπαϊκού εδάφους χωρίς η Νεστλέ να μπορεί να ανταποδώσει κατά τον ίδιο τρόπο στις ΗΠΑ. Κατ' αυτή την έννοια, ίσως δεν έχουν πολύ άδικο όσοι υποστηρίζουν πως οι ΗΠΑ ανακίνησαν το θέμα τής ΤΤΙΡ προκειμένου να αποσπάσουν την προσοχή των ευρωπαίων πολιτών ώστε να περάσει τελικά η CETA.

Θα κλείσω το σημερινό κείμενο εφιστώντας την προσοχή σας στους -φερόμενους ως- πολέμιους της CETA, επειδή δεν είναι αυτονόητο ότι τα κίνητρά τους είναι φιλολαϊκά. Σύμφωνα με κάποιους εξ αυτών και σε επίρρωση όσων αναφέραμε στην προηγούμενη παράγραφο, "η υπογραφή της CETA από την ΕΕ και τον Καναδά χωρίς την ΤΤΙΡ της ΕΕ με τις Η.Π.Α. θα ήταν καταστροφική". Γι' αυτούς, η CETA είναι καλή, αρκεί να συνδυαστεί με την ΤΤΙΡ. Με απλά λόγια: φοβού τους καπιταλιστάς και δώρα φέροντας.

Κλείσε την τηλεόραση κι άνοιξε ένα βιβλίο

 Κλείσε την τηλεόραση κι άνοιξε ένα βιβλίο

Κλείσε την τηλεόραση κι άνοιξε ένα βιβλίο.
-Κάμερα σε μένα. Είκοσι τρία, δέκα, πενήντα δύο, δέκα, δέκα. Όσο μιλάω, εσείς παραγγέλνετε.
Ναι αλλά δεν εννοούσα αυτό. Όχι τηλεπωλητές και μυαλοπώληδες.

Κλείσε την τηλεόραση κι άνοιξε ένα βιβλίο.
Η έστω μια αθλητική εφημερίδα, σαν το Μαρινάκη, που τις ξεκοκάλισε, κλεισμένος στο κτίριο στην Καλλιθέα. Δηλ εσύ τι περίμενες; Να έχει μαζί του τα αριστουργήματα της κλασικής λογοτεχνίας, για να χαλαρώνει πριν τον ύπνο, στην χώνεψη;

Κλείσε την τηλεόραση κι άνοιξε ένα βιβλίο.
Λοιπόν, είναι από τα άγραφα, αλλά πριν το πάρει το ΠΑΜΕ και βάλει το σύνθημα στην αφίσα του, ο πρώτος που θυμάμαι να το λέει είναι ο Μαστοράκης, σε ένα κοινωνικό μήνυμα του ΑΝΤ-1! Ο οποίος πήρε άδεια πανελλαδικής εμβέλειας (αν και θα του πήγαινε πιο πολύ η θεματική για ψυχαγωγικό κανάλι, ακόμα και στον ενημερωτικό τομέα) και θα συνεχίσει την αδέσμευτη, μαχητική ενημέρωση.

Κλείσε το κανάλι σου κι άνοιξε ένα σχολείο!
Μεγάλο σχολείο -εκτός από την οργάνωση- ήταν κι η Πρώτη, του Καλογρίτσα.
Και ο Σταύρος Θεοδωράκης (ήμαρτον); Και ο Γιάννης Φιλέρης; Και ο Διονύσης Ελευθεράτος; Και ο Βασίλης Βέργης; Και ο Αλέξης Σπυρόπουλος; Και ο Παύλος Τσίμας -που πάει με όλα, σαν την Κόκα κόλα, αρκεί να έχουν λεφτά;

Όλοι τους πέρασαν ή αναδείχτηκαν από την Πρώτη. Την απογευματινή εφημερίδα της Αριστεράς -γιατί στον πρωινό τύπο είχαμε το Ριζοσπάστη- σε ενωτι(κούλι)κη βάση και με πιο ελεύθερη γραφή, για όλα όσα δεν μπορούσε να γράψει το όργανο -που δεν ήταν και τόσο πολλά τότε, αφού μπορούσες να βρεις πρακτικά τα πάντα και κάποιες μέρες ξυπνούσαν οι σφοι με αγωνία τι τους έμελλε να διαβάσουν. Από μια άποψη, καλύτερα να χασμουριέσαι με γνωστά και τετριμμένα πράγματα, παρά να μην ξέρεις τι θα σου ξημερώσει.

Όλα αυτά δεν είναι μεμπτά από μόνα τους. Το ζήτημα είναι πως η Πρώτη βασικά στήθηκε για να στρώσει το έδαφος στη συγκρότηση του ενιαίου Συνασπισμού, κρατώντας κι έναν ανοιχτό δίαυλο με το ΠαΣοΚ. Κι αυτή δεν είναι η μόνη αμαρτωλή υπόθεση εκείνης της εποχής.

Περνάμε στο κυρίως θέμα. Όπου η αήττητη λογική της ΔΦΑ είναι πως η αγορά σηκώνει το πολύ τέσσερα κανάλια. Τα οποία θα έχουν ικανοποιητικό μερίδιο στην τηλεοπτική πίτα, οπότε δε θα είναι ζημιογόνα και θα πληρώνουν τους εργαζόμενούς τους. Και θα είναι κερδοφόρα, οπότε δε θα μπλέξουν με άλλες, παράλληλες δραστηριότητες που γεννάνε τη διαπλοκή.

Λένε δηλαδή πως δεν ήταν πχ τα κέρδη του Μπόμπολα κι η ανάγκη να διασφαλίσει τη διευρυμένη κερδοφορία του, που τον έκανε να μπει στο χώρο της τηλεόρασης και να φτιάξει ένα κανάλι. Αλλά η χασούρα (μειωμένη κερδοφορία) του Μέγκα ήταν που τον ανάγκασε να επενδύσει στις κατασκευές, για να ρεφάρει!

Αυτό που υπερβαίνει επίσης την κοινή, μαθηματική λογική, είναι πώς τα αφεντικά που επικαλούνταν την κρίση και την οικονομική στενότητα, για να καθυστερήσουν τις πληρωμές στους υπαλλήλους τους, αποδεικνύονται τόσο απλοχέρηδες, για να εξασφαλίσουν μια άδεια. Και τι μας λέει πως τώρα δε θα έχουν πρακτικάριους, απλήρωτους εργαζόμενους, υπερωρίες, κτλ.

Λένε ακόμα πως χτυπάνε τη διαπλοκή, τη στιγμή που το βασικό κριτήριο για την αδειοδότηση ήταν η οικονομική επιφάνεια του υποψήφιου -όπως σημείωνε σε ένα τιτίβισμά του ο Χατζηνικολάου.

Από μια άλλη άποψη πάντως, η ΔΦΑ δεν πουλάει το παραμύθι της κάθαρσης, που δεν έχει (Γιάγκο) δράκο, αλλά έχει ΑΝΤ-1. Πουλάει απλώς ότι "τους τα πήραμε", που αποτυπώθηκε τόσο εύγλωττα στο τρομερό πρωτοσέλιδο του Χωνιού, με τον Ρομπέν των Δασών, που τα παίρνει από το παλάτι, για να τα δώσει στις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες. Είναι αλήθεια, για εμάς το κάνει ο άνθρωπος.
Because it's true, everythnig I do, I do it for you



Μικρή λεπτομέρεια. Είναι μνημονιακή δέσμευση πως τα λεφτά από τη διαδικασία δεσμεύονται για άλλους σκοπούς (αποπληρωμή χρέους, υποθέτω). Με άλλα λόγια δεν υπάρχει καρότο να συνοδεύσει το μαστίγιο, υπάρχει όμως μπόλικο σανό για τις αφελείς κοινωνικές ομάδες.

Προσωπικά, μου έχει μείνει κι ένα κενό, γιατί δεν παρενέβη η ΕΕ, που είναι τόσο ευαίσθητη στους... φραγμούς και τις αγκυλώσεις που στρεβλώνουν την ελεύθερη αγορά. Γιατί να μην αφήσουμε δηλ την αόρατη χείρα του Άνταμ Σμιθ, να αποφασίσει πόσα κανάλια χωράει η αγορά; Γιατί δε στρίμωξαν τη ΔΦΑ, όπως είχαν κάνει τον Καραμανλή για ένα τελείως δευτερεύον θέμα, όπως ο βασικός μέτοχος;
Αλλά αυτά είναι μάλλον δευτερεύοντα.

Ενδιαφέρον έχουν κι οι ισχυροί συμβολισμοί με την 3η Σεπτέμβρη, το ΠαΣοΚ και τα νέα τζάκια που έρχεται να βολέψει η ρύθμιση. Λείπει μόνο ένας Μακρυγιάννης να κατέβει με τα άλογα (που τρώνε σανό) στην πλατεία Συντάγματος και να ζητήσει μια ριζική Συνταγματική Αναθεώρηση (ριζική και ριζοσπαστική, σαν το Σύνταγμα του 1844). Αλλά η ΔΦΑ θα φροντίσει πριν από εμάς για εμάς και θα τη φέρει από μόνη της...

Η πλάκα είναι πως η ΔΦΑ καταφέρνει και δίνει δίκιο σε άτομα με πρωταγωνιστικό ρόλο στο παλιό, διαπλεκόμενο αμαρτωλό τοπίο (σε αντίθεση με το τωρινό, που αυτοκαθάρθηκε με τις στάχτες του), σαν τον Χατζηνίκο ή ακόμα και ορισμένους νεοδημοκράτες, που προβάλλουν κάποια ευλογοφανή επιχειρήματα.

Εξακολουθεί όμως να ποντάρει στη σύγκριση με τους προηγούμενους και κυρίως στη γραφικότητά τους, όπως το γραφικό σχόλιο για την "αριστερή ολιγαρχία των ΜΜΕ" (τη στιγμή που έχουν δοθεί άδειες σε Κυριακού κι Αλαφούζο) κι ο αήττητος υπολογισμός πως εφόσον τέσσερις άδειες απέφεραν 250 μύρια, οι 8 πχ θα μας έδιναν πολύ περισσότερα (τότε βέβαια δε θα υπήρχε καμία ανάγκη για πλειστηριασμό, αφού θα χωρούσαν όλοι, αλλά ας μην αφήσουμε μια μικρή λεπτομέρεια να χαλάσει ένα τεράστιο συμπέρασμα). Ή ακόμα και τα γραφικά πρωτοσέλιδα της SportDay του Κοντομηνά που πρέπει όμως να φάνε πολλά ψωμιά, για να φτάσουν το Χωνί και τους επιτελείς του.

Το ερώτημα είναι αν το αφεντικό του Άλφα κάνει τον έξυπνο κι επιμείνει ή το χαζό και καταπιεί την υπόθεση, πουλώντας ουσιαστικά σε κάποιον άλλον το κανάλι του.

Κι οι άλλοι χαμένοι;
Ο Βαρδινογιάννης έπαιζε σε δύο ταμπλό, αλλά δε χτύπησε ποτέ στην πραγματικότητα μια θέση. Κι ο Σαββίδης λέει ότι έκανε απλώς το λαγό, για να ανεβάσει το αντίτιμο των άλλων και μπορεί να βολευτεί με ένα περιφερειακό κανάλι και γαμπρό τον Παπαμιμίκο, που παντρεύτηκε την ανιψιά (κι όχι κόρη, όπως έγραψα) του (η οποία έχει τρομακτική ομοιότητα με το θείο της).

Έτσι, εκτός από τα συριζοτρόλ στο τουίτα, που είχαν έτοιμα τα τιτιβίσματα για το κλείσιμο ΣΚΑΪ και ΑΝΤ-1, αλλά έμειναν με την όρεξη, κάτι παρόμοιο έπαθε κι η ΟΑΚΚΕ. Που αρχίζω να υποψιάζομαι πως είναι υπεύθυνη για το παραγωγικό σαμποτάζ ενάντια στις ρωσοκινεζικές επενδύσεις. Αλλά αυτή είναι μια ανάλυση για το τρίτο μέρος του αφιερώματος στον Αριστερισμό που -ας είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας- δεν ετοιμάζει πυρετωδώς το Λαϊκό Στώμα.

Οι παναστάτες επιστρέφουν ... και συναντούν το λαουτζίκο

 Οι παναστάτες επιστρέφουν ... και συναντούν το λαουτζίκο

   Αμεση έξοδο απο ΕΕ και euro ... Τώρα χωρίς προαπαιτούμενα και άλλες τέτοιες μαλακίες που μας καθυστερούν ... Θέλουμε να σώσουμε το λαουτζίκο που στενάζει εμείς !!! 
Είμαστε ανυπόμονοι εμείς όπως όλοι οι πραγματικοί επαναστάτες !!!  Δεν είναι αστείο, δεν είναι να παίζεις με την μοίρα του κοσμάκη !!!
   Φθινοπωριάζοντας ... βγαίνουν στη γύρα σιγά-σιγά σαν τα σαλιγκάρια μετά τη βροχή οι γνωστοί και μη εξαιρεταίοι παναστάτες. Επιστρέφουν απ΄τις διακοπές ... Λαφαζαναίοι, αγριεμένοι αντάρσυοι, εργατικοί αγώνες, ΝΑΡ κλπ κλπ ... και απο κοντά σε απόσταση "ασφαλείας" κάτι Καζάκηδες, κάτι Κατσανέβες, κάτι χριστιανικές δημοκρατίες και βεβαίως η Ζωζώ η πρόεδρα !!! Ολοι σε παράταξη μάχης.

   Δεν μπορούμε εμείς να βάζουμε προαπαιτούμενα για την σωτηρία του λαού ... όπως κάνει το ΚΚΕ που πολεμάει με νύχια και με δόντια να μείνουμε στο euro και στην ΕΕ. Ακους εκεί να λένε οι κουκουέδες στο λαό οτι για να φύγουμε απο την ΕΕ ... πρέπει ο λαός να κάνει τα κουμάντα του για την δική του λαική εξουσία !!! Ανήκουστο ... αφού ο λαουτζίκος σκιάζεται τις εργατικές εξουσίες ... προγκάει, δεν συσπειρώνεται τι να κάνουμε ??
   Είναι γνωστό οτι αυτά τα παλληκάρια έχουν φτιάξει το δικό τους "λογικό" σχήμα που εξυπηρετεί στην επιβιωσή τους ως ανάχωμα. Δεν έχουν ... ούτε μπορεί να έχουν ... άλλο ρόλο. Να τι λένε στην πράξη : Την έξοδο απο την ΕΕ και το euro θα την διεκπεραιώσει μοιραία και αναγκαστικά μιά αστική εξουσία επειδή μιά έξοδος με εργατική εξουσία ... είναι η δευτέρα παρουσία. Αυτά λένε ... οτι λέγανε και οι Συριζαίοι μέχρι να βολέψουν τους κώλους τους στις κυβερνητικές αστικές πολυθρόνες.
   Το ΚΚΕ παλεύει για την έξοδο με λαική εξουσία ... ζήσε Μάη να φας τριφύλλι (τόση πίστη έχουν στον λαό που θέλουν να τον κάνουν να παναστατήσει με τον τρόπο τους !!!) ... ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΜΑΓΚΕΣ ΚΑΙ ΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΤΟ ΛΥΣΑΜΕ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ... Θα παλέψουμε για έξοδο απο το euro/ΕΕ (καλά, στο σημείο αυτό η σταρτηγική και η τακτική ανάλυση σπάει κόκκαλα ... άλλοι θέλουν έξοδο απο το  euro αλλά παραμονή στην ΕΕ και άλλοι τα θέλουν όλα) ... με το λαό μακρυά απ΄την εξουσία ... τάπαμε ο λαουτζίκος σκιάζεται αμα του δίνεις εξουσία !!! Εστω με μιά εξουσία κάποιων άλλων ... αλλά που ο λαός θα μπορεί να την ελέγχει.
   Εξουσία ποιών ωρέ παλληκάρια αφού δεν θα είναι εξουσία του λαού ?? 
   Εξουσία κάποιων αστών ...
   Τι αστών δηλαδή ... φιλολαικών ?? Μήπως θα είναι καμμιά εξουσία αστικο-εργατική ?? Δεν αποκλείεται καθόλου να σκέφτονται και τέτοια σενάρια αφού πολλοί απ΄αυτούς στο παρελθόν έχουν βαλθεί να καταργήσουν την πάλη των τάξεων και να μας "συμφιλιώσουν" όλους.

   Στα επίσημα ντοκουμέντα τους οι παναστάτες αυτοί δεν τολμούν να μιλήσουν για αστούς κάπως προοδευτικούς ή αντινεοφιλελέ αστούς ή έστω λιγάκι ψυχοπονιάρηδες και φιλολαικούς ... μετά το αγγούρι σε σχήμα πούzzας (ιταλικό είναι αυτό) ... που εισέπραξαν απο τον Τσίπρα. Αλλά στην πράξη και όταν μιλάνε στον λαό δεν λένε αυτά που λένε στα ντοκουμέντα ... του λένε οτι του έλεγαν μέχρι να μας κατσικωθεί ο Τσίπρας στον σβέρκο ... 
   Μιά άλλη (αστική) εξουσία θα είναι αυτή που θα μας βγάλει απο την ΕΕ ... εμείς θα θέλαμε ένα αριστερό brexit, ένα lexit αλλά απ΄το ολότελα καλή κι΄η παναγιώταινα ...  
   ... εξού και η παναστατοκαυλώδης ονείρωξη που τράβηξαν με το (αστικό) Brexit τις προάλλες. Σαν έρθει εκείνη η ώρα ο λαός θα καταλάβει τα πλεονεκτήματα του Grexit και ως δια μαγείας θα διακτινισθεί στην δευτέρα παρουσία και θα οικοδομήσει τον σοσιαλισμό. Δηλαδή μιά αστική εξουσία λιγάκι βλαμμένη που δεν της κόβει και πολύ ... θα την παραπλανήσουν αυτοί οι παναστάτες και θα την αναγκάσουν να μας απαλλάξει απο τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς ... και είναι τόσο μαλάκες, μαλθακοί και μπουταλάδες αυτοί οι αστοί που δεν καταλαβαίνουν πως αν μας βγάλουν απ΄τους μηχανισμούς αυτούς υπογράφουν την καταδίκη τους. Είναι σύγχρονοι μαρξιστές-λενινιστές ωρέ τα παλληκάρια και τάχαμε παρεξηγήσει. Αυτοί βάλαν το μυαλό τους κάτω, το έστυψαν ... ανέλυσαν τον σύγχρονο καπιταλισμό ... και ανακάλυψαν μιά νέα αστική τάξη !!! Αυτή που είναι έτοιμη να αυτοκτονήσει !!! Που να ταλαιπωριέται ο λαουτζίκος με εργατικές εξουσίες και άλλα τέτοια μπανάλ. Υπομονή χρειάζεται και οι αστοί θα τινάξουν τα μυαλά τους στον αέρα.
   Προσοχή φωνάζουν οι παναστάτες ... μην μπερδευτείτε μ΄αυτά που λέει το ΚΚΕ ... Αυτοί θέλουν πρώτα να πάμε στην δευτέρα παρουσία και μετά να ξαναγυρίσουμε πίσω για να βγούμε απο την ΕΕ !!! Οι κουκουέδες έχουν σαν προαπαιτούμενο της εξόδου απο την ΕΕ ... τον σοσιαλισμό ... τι σοσιαλισμό ρέ ?? τον κομμουνισμό ... την αταξική κοινωνία. Τότε θα μας βγάλουν οι κουκουέδες απο την ΕΕ. Ρε οι κουκουέδες πετάνε στα σύννεφα ... Δεν καταλαβαίνουν το πανούργο σχεδιό μας ... 
   Κακομοίρη λαουτζίκο προσπαθούν να σε παρασύρουν στους τυχοδιωκτισμούς της εργατικής εξουσίας ... και εμείς την εργατική εξουσία θέλουμε αλλά δεν πετάμε στα σύννεφα. 
   Ετσι κάνουν πάντα οι κουκουέδες ... σου γεμίζουν τα μυαλά με μπούρδες για εργατικές εξουσίες που πρέπει λένε να τις παλέψεις ταυτόχρονα με την αποδέσμευση απο την ΕΕ και το ΝΑΤΟ !!!
   Αφού τα φοβάσαι αυτά λαουτζίκο μου. Δεν τα φοβάσαι ??
   Δεν καταλαβαίνεις αυτά που σου λέμε εμείς τα τζιμάνια ... η δική σου εξουσία θα έρθει στην δευτέρα παρουσία ... Τι ?? Ακόμα πιστεύεις τους κουκουέδες ??
   Και γιατί ρε παιδιά τα κάνει αυτά το ΚΚΕ ?? Γιατί δεν έρχεται μαζί σας ?? Γιατί δεν καταλαβαίνει το έξυπνο σχεδιό σας ??
   Επειδή φοβούνται την επανάσταση οι δειλοί !!! Επειδή τους έχει καταπιεί το σύστημα τους πουλημένους !!! Μόνο το μαγαζάκι τους τους νοιάζει !!! 
   Ναι αλλά δεν καταλαβαίνω ... δεν στροφάρω και πολύ. Πως γίνεται να θέλετε για συμμάχους αυτούς τους πουλημένους δειλούς ?? Δηλαδή το ΚΚΕ ... φοβάται την επανάσταση που έχει ξεπουλήσει ?? Λαουτζίκος είμαι, μπερδεύομαι. Με καλή πρόθεση ρωτάω ... με καταλαβαίνεις.
   Ναι, Ναι βεβαίως για τον σοσιαλισμό παλεύουμε όλοι. Στο κάτω-κάτω της γραφής και εμείς οι πραγματικοί επαναστάτες δεν λέμε πολύ διαφορετικά πράγματα απο το ΚΚΕ ... Μοιάζουμε πολύ με αυτούς ... διάβασε τα ντοκουμέντα μας, σχεδόν τα ίδια λέμε. Αλλά αυτοί θέλουν να καπελώσουν την επανάσταση ... τα θέλουν όλα δικά τους. Αν δεν ελέγχουν την κατάσταση τότε την εχθρεύονται. Να εμάς μας θεωρούν οπορτουνιστές και τυχοδιώκτες επειδή σου λέμε το αυτονόητο ... Οτι δεν μπορείς να πάρεις την τύχη σου στα χέρια σου. Μπορείς ?? Δεν μπορείς. Μας λένε τυχοδιώκτες επειδή σου λέγαμε πως ο Τσίπρας κάτι καλο θα σου φέρει, κάπως καλύτερος θα είναι απ΄τους άλλους. 
   Τι δεν είναι ?? ... εεε λαουτζίκο έχεις και εσύ τα δίκια σου, αλλά μας παραπλάνησε το κωλόπαιδο, μας κορόιδεψε. Εξάλλου λάθη δεν κάνουν μόνο αυτοί που κάθονται ... να σαν τους κουκουέδες. Εμείς που ξεσκιστήκαμε στον αγώνα ενάντια στα μνημόνια ... εεεε κάναμε και μερικά λαθάκια. 
   Μας λένε τυχοδιώκτες επειδή σε κάθε σωματείο πάμε με την ΓΣΕΕ για να τους ξεσκεπάσουμε ... εεε αφού θέλουν να μας καπελώσουν ... τι να κάνουμε ?? Να πάμε με το ΠΑΜΕ σε λιτανείες ... εμείς οι επαναστάτες ?? Μας λένε τυχοδιώκτες επειδή πέρσι σου λέγαμε πως αν ψηφίσεις το ΟΧΙ του Τσίπρα μπορεί να σωθούμε απο τα δεινά μας ... ενώ αυτοί οι καριόληδες ... τους είδες, ψήφισαν να μείνουμε στην ΕΕ και στο euro !!!
   Που το δες αυτό κυρ΄παναστάτη μου ??
   Μα όταν σου λένε έξω απο την ΕΕ με εργατική εξουσία ... τι καταλαβαίνεις δηλαδή εσύ ο λαουτζίκος ο κακομοιρασμένος ?? Μέσα στην ΕΕ καταλαβαίνεις !!! εεε ?? Δεν μπορείς να καταλαβαίνεις τίποτα άλλο.
   Μα ... εεε ... κάπως ... εεε ... και μετά συγχωρήσεως δηλαδή ... Ισως μου φαίνεται και λίγο λογικό αυτό που λέει το ΚΚΕ 
   Λογικό αυτό που λέει το ΚΚΕ ?? Σου φαίνεται λογικό αυτό που δεν μπορείς να καταλάβεις πριν να έρθει η δευτέρα παρουσία ?? Τι έχεις πάθει ?? 
   Εεε λέτε να είναι σοβαρό ?? Κινδυνεύω ??
   Βεβαίως κινδυνεύεις ... Θανάσιμα μην σου πώ. Ακου τι θα κάνουμε. Είναι θεραπεία αυτό ... δεν είναι παίξε γέλασε !!! Θα λέμε οτι παλεύεις για τον σοσιαλισμό ... για να αισθανθούμε όλοι καλύτερα βρε παιδί μου ... και δεν θα είναι ψέμα. Ολοι για τον σοσιαλσμό παλεύουμε. Θα ξεχάσεις το ΚΚΕ, τα σωματεία και τους άγονους αγώνες ... Θα με εμπιστευτείς, θα με βάλεις στη βουλή και τότε θα κουνηθεί ο κόσμος συθέμελα
   Εεεε θα έχει η δευτέρα παρουσία ?? 
   Υπομονή τέκνο μου ... το όνειρο και η πίστη χρειάζονται θυσίες
   Κι΄άλλες θυσίες κυρ΄παναστάτη μου ??
   Τις θυσίες τώρα δεν θα τις κάνεις για να παραμείνεις στο euro ... θα τις κάνεις για να απαλλαγείς απο το euro !!!
   Εεεε και τι θα γίνει τότε ??
   Θα είσαι πιό έξυπνος τέκνο μου ... πιό μάγκας ... θα έχεις μοιάσει σε μας ... κατ΄εικόνα !!!
   Εεεε αλλά και πάλι ξεπατωμένος απο τις θυσίες 
   Μπορεί να γίνει αλλοιώς τέκνο μου ??
   Οχι οχι οχι τάπαμε ... πίσω μου σ΄έχω σατανά !!!
   Μπράβο τέκνο μου ... Ετσι επαναστατικοποιείσαι πραγματικά !!! Πάμε πολύ καλά
   Ωραία ήδη νοιώθω καλύτερα ... να ρωτήσω και κάτι άλλο ??
   Σε ακούω τέκνο μου
   Καλά εγώ πρέπει να κάνω θυσίες για να φύγω απο το euro ... τις θυσίες που έκανα για να μείνω θα μου τις ξαναγυρίσουν πίσω ??
   Εεεε βεβαίως αυτό λέμε ντέ !!! Τώρα αρχίζεις να καταλαβαίνεις !! Μπράβο  ... αλλά μη νομίζεις πως αυτό θα συμβεί σε όλους ... μόνο στους πιστούς ... αυτό μπορείς να το καταλάβεις ... αμ τι νόμιζες μπρίκια κολλάμε ??
   Και αυτοί που με ξεζουμίζουν τόσα χρόνια ... Τι θυσίες θα έχουν κάνει αυτοί ?? Τι θα έχουν πάθει τότε αυτοί ??
   Εεεεεεε ...
   Δεν άκουσα. Πως είπατε ??
   Εεεε αυτοί θα έχουν πάθει κάτι πολύ κακό ... Θα έχουν πέσει στην παγίδα μας ... Θα τους εξαναγκάσουμε να φέρουν την ανάπτυξη για το δικό μας καλό με τα δικά τους λεφτά !!! 
   Και δεν είναι μόνο αυτό ... Θα τους κάνουμε το βίο αβίωτο. Δεν θα μπορούν να σε εκμεταλλεύονται όπως μέχρι τώρα ... Πιστεψέ με ... θα είναι πολύ δύσκολο τότε να είσαι καπιταλιστής !!! Θα τους αφήνουμε βέβαια κι΄αυτούς να βγάζουν ένα κέρδος αλλά σε λογικά πλαίσια 
   ... και λίγο-λίγο θα μας παραδώσουν την εξουσία και τα μέσα παραγωγής !!! Δεν θα βγαίνουν μάναμ να το παίζουν καπιταλιστές ... θα είναι ασύμφορο ... Με πιάνεις ??
   Και καλά θα αποκτήσουμε τόση δύναμη αρκεί να βγούμε απο το euro ??
   Αμέ τι νόμιζες. Θα τους πάρουμε φαλάγγι 
   Και καλά με τόση δύναμη γιατί δεν τους παίρνουμε και την εξουσία ??
   Εεεε μα σου λέω αυτά τα λέει το ΚΚΕ ... Δεν είμαστε εμείς σταλινικοί ... εμείς δε θέλουμε διχτατορίες του προλεταριάτου και άλλα τέτοια βάναυσα ... δεν είμαστε εμείς δογματικοί ... Εμείς είμαστε σύγχρονοι και μοντέρνοι επαναστάτες ... εμείς θα φέρουμε τον σοσιαλισμό αλλοιώς ...
   ... Σου είπα εμείς δεν θα εξοντώσουμε τον καπιταλιστή ... θα τον παγιδεύσουμε ... 
   ... Θα τον καταδικάσουμε να είναι καπιταλσιτής μέχρι να έρθει ο σοσιαλισμός !!!
   Δηλαδή μέχρι την δευτέρα παρουσία ?? 
          
   
   
      
    
    

Ο «Ριζοσπάστης» στο Κόμμα!

Ο «Ριζοσπάστης» στο Κόμμα!

«Η διεύθυνση του "Ριζοσπάστη" είναι ευτυχής που μπορεί να αναγγείλει στα μέλη του Κόμματος και σε όλους τους συνειδητούς εργάτας ότι ο "Ριζοσπάστης" παρεχωρήθη και ως οικονομικός οργανισμός και ως πολιτικό όργανο στο Κόμμα και ότι από σήμερα είναι το επίσημο όργανο του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κομμουνιστικού Κόμματος και της Γενικής Συνομοσπονδίας». Μ' αυτήν τη φράση ο Γ. Πετσόπουλος, ιδιοκτήτης έως τότε του τίτλου του «Ριζοσπάστη», ανακοίνωνε την 1η Αυγούστου του 1921 ότι ο «Ριζοσπάστης» έγινε όργανο της ΚΕ του ΣΕΚΕ (Κ), δηλαδή πέρασε ολοκληρωτικά στο Κόμμα.
Είχε προηγηθεί το Δεύτερο Συνέδριο του Κόμματος, τον Απρίλη του 1920, που μαζί με την απόφαση για την προσχώρηση στη Γ' Κομμουνιστική Διεθνή και την αποδοχή των αρχών και των ψηφισμάτων της, αποφάσισε επίσης να προστεθεί στον τίτλο του Κόμματος η λέξη «Κομμουνιστικό» και έτσι το Κόμμα ονομαζόταν Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδος (Κομμουνιστικό), ΣΕΚΕ (Κ). Στο ίδιο Συνέδριο αποφασίστηκε να τεθεί ο «Ριζοσπάστης» υπό τον έλεγχο της ΚΕ. Ενα χρόνο αργότερα, την 1η Αυγούστου 1921, ο «Ριζοσπάστης» έγινε «επίσημο όργανο του ΣΕΚΕ (Κ)».
Τον Ιούλη του 1920, με αφορμή τη δολοφονική απόπειρα στη Λιόν κατά του Ελ. Βενιζέλου, ο «Ριζοσπάστης» δέχτηκε μία από τις πιο βάρβαρες επιθέσεις στα γραφεία του από τους βενιζελικούς. Η κυκλοφορία του διακόπηκε για 7 μέρες. Λίγο αργότερα, στις αρχές του 1921, στην απεργία των εργατών της Ομοσπονδίας Ηλεκτρισμού, παραλίγο ο «Ριζοσπάστης» να κλείσει. Πολλοί συντάκτες του πιάστηκαν και κρατήθηκαν στα μπουντρούμια της «Αναπληρωματικής Διοίκησης».

Χρονιά σημαντικών εξελίξεων

Το 1921 κι ενώ είναι σε εξέλιξη ακόμα η στρατιωτική επέμβαση της Ελλάδας στη Μικρά Ασία για την επιβολή της Συνθήκης των Παρισίων που αποκαλούνταν και Συνθήκη Ειρήνης, για το μοίρασμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ανάμεσα στις νικήτριες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, ξεσπάνε στον ελλαδικό χώρο μια σειρά από σοβαρές εργατικές κινητοποιήσεις με οργανωτή το ΣΕΚΕ (Κ) και τη ΓΣΕΕ. Στους αγώνες αυτούς μαζί με τα οικονομικά αιτήματα προβάλλονται και συνθήματα ενάντια στη Μικρασιατική Εκστρατεία.

Η πρώτη σελίδα του «Ριζοσπάστη» την 1η Αυγούστου του 1921

Σταθμοί που ξεχωρίζουν αυτήν την περίοδο: Παλλαϊκό συλλαλητήριο στην Καβάλα με αιτήματα την απαγόρευση εξαγωγής ανεπεξέργαστων καπνών και εξασφάλιση δουλειάς στους καπνεργάτες. Απεργία και συγκέντρωση στο Βόλο με αφορμή τις αρρώστιες και τους θανάτους εργατών από νοθευμένο σκουπόσπορο στάρι. Οι απεργοί, που κατέλαβαν την πόλη για δύο μέρες, αντιμετωπίστηκαν από το στρατό και οι ηγέτες τους φυλακίστηκαν δύο χρόνια με την κατηγορία της υποκίνησης σε στάση. Απεργία των σιδηροδρομικών κόντρα στην επιστράτευση. Πιάστηκαν 1.500, από τους οποίους 580 στάλθηκαν στο μέτωπο. Μαχητικές διαδηλώσεις στη Θεσσαλονίκη, στις οποίες συμπαραστάθηκε ένα σύνταγμα του στρατού με στάση ενάντια στην αποστολή στη Μικρά Ασία. Η «τάξη» επιβλήθηκε με στρατιωτικό νόμο. Μεγάλη απεργία της Ομοσπονδίας Ηλεκτρισμού και Ηλεκτροκίνησης. Αντιμετωπίστηκε, επίσης, με επιστράτευση. Συλληφθέντες απεργοί στάλθηκαν στην Ακροναυπλιά. Απεργία αρτεργατών σε Καβάλα, Δράμα, Θεσσαλονίκη, ναυτεργατών, εργατών φωταερίου, τσαγκαράδων κ.ά. Υπολογίζεται πως το 1921 κηρύχθηκαν περίπου 50 απεργίες με 40.000 απεργούς.
Σ' αυτό ακριβώς το κλίμα, την 1η Αυγούστου στην πρώτη σελίδα του «Ριζοσπάστη» ο χαρακτηρισμός «εφημερίς Σοσιαλιστική» αντικαθίσταται με τη φράση «Επίσημον Οργανον του Σοσιαλιστικού Εργατικού (Κομμουνιστικού) Κόμματος και της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδος».
Υπό τον τίτλο «Ο "Ριζοσπάστης" στο Κόμμα», ο μέχρι τότε εκδότης του, Γ. Πετσόπουλος, υπογράφει στην πρώτη σελίδα κείμενο «Προς τους συντρόφους και συναγωνιστάς», στο οποίο μεταξύ άλλων σημειώνει:
«Ο "Ριζοσπάστης" συμπληρώνει τον τέταρτο χρόνο της εκδόσεώς του στας Αθήνας. Η μικρή αλλά έντιμη ιστορία του είναι γνωστή σε όλους εκείνους που παρηκολούθησαν τους αγώνας του από κοντά. Παλαίοντας συνεχώς εναντίον δυσχερειών ανυπερβλήτων, αντιμετωπίζοντας σκληράς καταδιώξεις, υποχρεωμένος να στηρίζεται στους πόρους στους οποίους είναι αναγκασμένη να περιορισθή μιά εφημερίς αρχών, ο "Ριζοσπάστης" με τη βοήθεια πολυτίμων συνεργατών και την συνεργασία αγαπητών συντρόφων κατώρθωσε να υπερπηδήση όλες τις δυσκολίες και τα εμπόδια και να σταθή ακλόνητος συνεχίζοντας τον αγώνα του, όταν άλλοι δημοσιογραφικοί οργανισμοί, με πολύ πλουσιώτερα μέσα στη διάθεσή των, έπεφταν ο ένας μετά τον άλλον.

Σκίτσο στην πρώτη σελίδα του «Ριζοσπάστη» μια μέρα πριν προαναγγέλλει το πέρασμα της εφημερίδας στο Κόμμα

Μέσα στον σκληρό και άνισον αυτόν αγώνα, τριγυρισμένος από το μίσος και τη μανία της θιγομένης στα συμφέροντά της αστικής τάξεως, των πληττομένων καιρίως εις τα συμφέροντά των αστικών κομμάτων, που έβλεπαν την εργατική τάξη να διαφεύγη της επιρροής των, ο "Ριζοσπάστης" μία μόνον είχε ηθικήν ενίσχυση, ένα μόνον, αλλ' αρκετό αντιστάθμημα. Εβλεπε την εργατική τάξη της χώρας μας, που εκοιμώνταν μέχρι τινός ύπνο βαθύ, να ξυπνά, να αποκτά συνείδησι τάξεως, να οργανώνεται, να κατέρχεται στον αγώνα για την χειραφέτησί της. Εβλεπε τον αγώνα της τον πολιτικό να αποκρυσταλλώνεται εις ένα κόμμα πολιτικό, ικανό να διεκδικήση τα δίκαιά της, να την κατευθύνη στον αγώνα για την απελευθέρωσί της.
Σήμερα η εργατική τάξις της χώρας μας, οργανωμένη κατά μέγα μέρος κάτω από την Γενική Συνομοσπονδία της επαγγελματικώς και κάτω από τη σημαία του μικρού, αλλά ενδόξου Κόμματός της - του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος - πολιτικώς, διεκδικεί επί του οικονομικού και πολιτικού επιπέδου τα δίκαιά μας. Στην προσπάθεια αυτή της εργατικής τάξεως της Ελλάδος ο "Ριζοσπάστης" κολακεύεται να πιστεύη ότι προσέφερε χρήσιμες υπηρεσίες. Και τούτο, μαζύ με την συμπάθεια που τρέφει γι' αυτόν η συνειδητή εργατική τάξις της χώρας, αποτελεί για τον "Ριζοσπάστη" την μεγαλύτερη υπερηφάνεια, την μεγαλύτερη ανταμοιβή για ό,τι υπέστη.
Εως τώρα ο "Ριζοσπάστης" ήτο μία ιδιωτική επιχείρηση, που ανεπλήρωνε την έλλειψη επισήμου οργάνου του Κόμματος. Συνέβαινε δηλαδή τούτο το άτυπο για ένα Κομμουνιστικό Κόμμα, ότι ενώ το Κόμμα εστερείτο επισήμου οργάνου, ένα μέλος του Κόμματος είχε το όργανο αυτό στα χέρια του. Τούτο, όσες δήποτε και αν πρόσφερε ο "Ριζοσπάστης" υπηρεσίες στο Κόμμα, αποτέλει μίαν ανωμαλία, η οποία μόνο με την παραχώρηση του "Ριζοσπάστη" ή με την έκδοση άλλης καθημερινής εφημερίδος του Κόμματος ημπορούσε να τερματισθή.
Το ζήτημα του "Ριζοσπάστη" απετέλεσε αντικείμενο συζητήσεως εις το συνέδριο του Κόμματός μας, επρόκειτο δε να τεθή και πάλιν ενώπιον του Γ' Συνεδρίου, για να κανονισθή οριστικώς. Αλλά στις κρίσιμες στιγμές που διέρχεται σήμερα το Κόμμα μας, καταδιωκόμενο παντού λυσσασμένα από τις αρχές του σημερινού καθεστώτος, η διεύθυνση του "Ριζοσπάστη" συμφωνούσα με την αντίληψιν ότι όλες αι δυνάμεις του Κόμματος οφείλουν να συγκεντρωθούν γύρω από μια κοινή προσπάθεια αντιμετωπίσεως των σημερινών δυσχερειών του αγώνος, απεφάσισε την από τούδε παραχώρησι του "Ριζοσπάστη" στο Κόμμα».

Το επίσημο όργανο του Κόμματος

Στις διπλανές ακριβώς στήλες η ΚΕ του ΣΕΚΕ (Κ) με «έκκληση προς το συνειδητό προλεταριάτο της Ελλάδος» αναφέρει:
«Με το να αποκτά το Κόμμα μας δική του καθημερινή εφημερίδα σημαίνει πως οι συνειδητοί οργανωμένοι Ελληνες εργάτες, εκείνοι που ξετίναξαν από πάνω τους τις προλήψεις και είναι φανατικοί απόστολοι της πάλης των τάξεων και της σοσιαλιστικής ιδεολογίας, θα έχουν απ' εδώ κι εμπρός το επίσημο καθημερινό όργανό τους που θα αγωνίζεται ως οδηγός και παραστάτης στο πλευρό τους στον ιερό και μεγάλον αγώνα του προλεταριακού κινήματος.
(...) Θέλουμε να δώσουν όλη την προσοχή που πρέπει για ν' αντιληφθούν τη σημασία που έχει για το κίνημά μας η απόκτηση μιας δικής του καθημερινής εφημερίδας με την οποία το Κόμμα της εργατικής τάξεως με τρόπον έγκυρο και υπεύθυνο θα διερμηνεύει τις επίσημες αρχές και απόψεις αυτού επάνω στα διάφορα ζητήματα του τόπου και της Κομμουνιστικής Διεθνούς.
(...) Ξέρουμε ακόμα πως οι Ελληνες εργάτες και στρατιώτες που πεινούν, δυστυχούν, επιστρατεύονται και σκοτώνονται για τα συμφέροντα των αστών και οι αγρότες που είναι δούλοι των τσιφλικάδων, αγοράζουν και διαβάζουν και σήμερα ακόμη τις αστικές εφημερίδες που όχι μονάχα δηλητηριάζουν τον εργαζόμενο λαό με τις πιο απαίσιες προλήψεις, αλλά και κατασυκοφαντούν και υβρίζουν την εργατική ιδέα (...) τα μέλη του Κόμματος και όλοι οι φωτισμένοι και ξυπνημένοι εργάτες που νιώθουν την σπουδαιότητα του εργατικού Τύπου πρέπει να αρχίσουν συστηματικά έναν επίμονο αγώνα μέσα στις μάζες για τη διάδοση της κυκλοφορίας του επισήμου οργάνου του Κόμματός μας.
(...) Τα τμήματα και οι όμιλοι του Κόμματος ας στρατολογήσουν τους πιο καταλλήλους συντρόφους για την εκδοτική αυτή προπαγάνδα υπέρ της καθημερινής εφημερίδος μας».
Με τη σειρά της, η Συντακτική Επιτροπή του «Ριζοσπάστη», απευθυνόμενη στους αναγνώστες, ξεκαθάριζε:
«Η Συντακτική Επιτροπή, θεωρούσα το "Ριζοσπάστη" όχι σαν ένα φιλεργατικό φύλλο αλλά σαν το επίσημο όργανο της εργατικής τάξεως της χώρας μας, δεν θα περιορισθή απλώς εις την υπεράσπιση των επαγγελματικών συμφερόντων αυτής ή εκείνης της ομάδας ή των αντιλήψεων αυτών ή εκείνων των προσώπων, αλλά θα διερμηνεύση τις θελήσεις και αντιλήψεις εκείνης της μερίδος της εργατικής τάξης η οποία προπορεύεται εις τον αγώνα για την απελευθέρωση από τον κεφαλαιοκρατικό ζυγό, η οποία αποτελεί το Κομμουνιστικό μας Κόμμα. Και το έργον της αυτό θα το εκτελέση αποβλέπουσα εις το να τραβήξη προς αυτήν την πρωτοπορία ολοένα και νέες εργατικές μάζες και να προσελκύση υπέρ του αγώνος του Κόμματος τις συμπάθειες ολοένα και ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων.
(...) Ο "Ριζοσπάστης" ως όργανο του Κόμματος θα χρησιμοποιηθεί για τον αγώνα των χωρικών υπέρ της αποκαταστάσεώς των στα δικαιώματά των επί της γης, για την άμυνα των μικρογεωργών κατά της οικονομικής εκμεταλλεύσεως της τοκογλυφίας, για την οργάνωση του υπαλληλικού κόσμου ο οποίος ζων από ένα μισθό διαρκώς εξευτελιζόμενον λόγω της ακρίβειας κρέμεται απ' την υποκριτική φιλανθρωπία των κεφαλαιούχων ή απ' την κομματική ευμένειαν του κράτους. Τέλος, το Κόμμα θα υπερασπισθή διά του καθημερινού του οργάνου την πολιτική του εναντίον ενός πολέμου, τη συνεννόηση των λαών της Βαλκανικής διά μέσου της Βαλκανικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας, τη συνεννόηση - εμπορική και πολιτική - με τη Σοβιετική Ρωσία».
Μια νέα εποχή άρχιζε για την εφημερίδα, που ξεκίνησε την κυκλοφορία της το 1908 ως «εφημερίς εθνική, πολιτική και κοινωνική», ώσπου στην πορεία συναντήθηκε με το εργατικό κίνημα και την πρωτοπορία του, τους κομμουνιστές, και το κόμμα τους, το ΚΚΕ. Και έτσι ο «Ριζοσπάστης» σμιλεύει τη συνείδηση των ανθρώπων του μόχθου ακολουθώντας το δύσκολο μα όμορφο δρόμο του ΚΚΕ, στη νομιμότητα και την παρανομία, στις διώξεις μα και στην ανάταση του λαϊκού κινήματος, σ' όλες τις περιόδους, αφού ποτέ δεν σταμάτησε να εκδίδεται κάτω απ' όποιες συνθήκες και αν επικρατούσαν. Και συνεχίζει ως τα σήμερα.

Εναλλαγή ιδιοκτητών των τηλεοπτικών καναλιών, ανύπαρκτο το δικαίωμα του λαού στην ενημέρωση

Εναλλαγή ιδιοκτητών των τηλεοπτικών καναλιών, ανύπαρκτο το δικαίωμα του λαού στην ενημέρωση

Ο επικοινωνιακός αντιπερισπασμός της κυβέρνησης δεν μπορεί να κρύψει τη λαϊκή αγανάκτηση από τη βαθιά αντιλαϊκή πολιτική της

Copyright 2016 The Associated

Σε αναμονή των αποτελεσμάτων της δημοπρασίας για τις τηλεοπτικές άδειες έξω από τη Γενική Γραμματεία Τύπου και Ενημέρωσης

«Εντός τη χώρας δίνεται ένα μήνυμα ότι σε αυτόν τον τόπο σταματάει η ανομία και η ασυδοσία. Σε αυτόν τον τόπο όλοι θα είναι ίσοι απέναντι στο νόμο». «Τέρμα, λοιπόν, οι αεριτζήδες, τέρμα κάποιοι που ήταν πιο ευνοημένοι απέναντι από άλλους» ήταν η δήλωση του πρωθυπουργού την περασμένη Παρασκευή, μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος της διαγωνιστικής διαδικασίας για τις τηλεοπτικές άδειες, ενώ η κυβερνητική εκπρόσωπος, Ολγα Γεροβασίλη, αναφώνησε ότι «για πρώτη φορά στην ιστορία του τόπου (...) μπαίνουν και εφαρμόζονται κανόνες στη χρήση των τηλεοπτικών συχνοτήτων. Με όρους απόλυτης διαφάνειας, αποκαθίσταται η συνταγματική νομιμότητα και κατοχυρώνεται, επιτέλους, το δημόσιο συμφέρον. (...) Μια νέα σελίδα ανοίγει από σήμερα για (...) την ενημέρωση στον τόπο μας».
Είναι εξόφθαλμη η πρόκληση στην οποία έχει επιδοθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, προς τους εργαζόμενους και το λαό που τους έχει γονατίσει από τον ορυμαγδό των αντεργατικών - αντιλαϊκών μέτρων για την κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου, των επιχειρηματικών ομίλων, με την παραπάνω επιχειρηματολογία εναλλαγής ιδιοκτητών - επιχειρηματιών στα τηλεοπτικά ΜΜΕ.
Την ίδια στιγμή που σε ρόλο «τροχονόμου» προσπαθεί να διευθετήσει τον πόλεμο συμφερόντων που έχει ξεσπάσει ανάμεσα σε «παλιούς» και «νέους» μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, για το ποιος θα πάρει κομμάτι από την πίτα του τηλεοπτικού τοπίου. Την ίδια στιγμή που ξαναμοιράζει την πίτα για να διαμορφώσει εκτός των άλλων και ένα προσφιλές «μπλοκ» σε αυτή, όπως έκαναν και οι προηγούμενοι. Την ίδια ώρα που οι τηλεοπτικές άδειες έφυγαν απλά από τα χέρια του ενός επιχειρηματικού ομίλου, όχι όλες βεβαίως, οι μισές, και πήγαν στα χέρια ενός άλλου, η κυβέρνηση προσπαθεί να εμφανιστεί ότι τάχα βάζει τάξη στα μεγάλα συμφέροντα, τα υποτάσσει τάχα στη νομιμότητα, λες και οι νόμοι των κυβερνήσεων, του αστικού κράτους, δεν είναι νόμοι που υπηρετούν τους επιχειρηματικούς ομίλους. Αλήθεια, ποιον κοροϊδεύουν;
Υπενθυμίζεται ότι τις άδειες πήραν: «ΣΚΑΪ» ιδιοκτησίας Αλαφούζου, «ΑΝΤΕΝΝΑ» ιδιοκτησίας Κυριακού, ΙΩΑΝΝΗΣ - ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ Χ. ΚΑΛΟΓΡΙΤΣΑΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΚΑΛΥΨΗΣ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΑΕ του ομώνυμου κατασκευαστικού ομίλου και ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΜΕΣΩΝ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΑΕ του εφοπλιστή Β. Μαρινάκη. Οι υπόλοιποι, «STAR» και ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟΣ ΠΑΡΟΧΟΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΑΕ ιδιοκτησίας Βαρδινογιάννη, «ALPHA» ιδιοκτησίας Κοντομηνά, «DIMERA MEDIA INVESTMENTS LIMITED» του επιχειρηματία Ιβάν Σαββίδη, δεν κατάφεραν να πάρουν τηλεοπτική άδεια.
Μάλιστα, ο «πόλεμος» μαινόταν μέχρι την τελευταία στιγμή, καθώς στη διάρκεια του διαγωνισμού κατατέθηκαν συνολικά 10 αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων, οι οποίες θυροκολλήθηκαν στην είσοδο της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας (ΓΓΕΕ). Μεταξύ αυτών, του «ΣΚΑΪ» κατά της ΓΓΕΕ και των τεσσάρων νέων σχημάτων που συμμετέχουν στη διαδικασία. Του «STAR» κατά της συμμετοχής του εργολάβου Καλογρίτσα στο διαγωνισμό, του «ALPHA» εναντίον άλλων υποψήφιων σχημάτων, του «ANT1» εναντίον του σχήματος Σαββίδη, αλλά και του «MEGA» κατά της όλης διαδικασίας και πάει λέγοντας.

«Κουρνιαχτός» για να κρυφτεί η ταξική πολιτική

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, και με αυτή την υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών, αναδείχθηκε «μαέστρος» στη δημαγωγία, την καλλιέργεια αυταπατών σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων, για την ευκολότερη προώθηση της στρατηγικής του κεφαλαίου, τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις.
Ετσι, την περίοδο που προωθεί με τάχιστους ρυθμούς την εφαρμογή των αντεργατικών - αντιλαϊκών μέτρων για την «αξιολόγηση», προετοιμάζοντας και τα επόμενα, κυρίως στα Εργασιακά, σηκώνει πυκνό «κουρνιαχτό» με τις τηλεοπτικές άδειες, ότι τάχα κοντράρεται με τους επιχειρηματίες, ως αντιπερισπασμό. Με τα περί «υπεράσπισης του δημοσίου συμφέροντος» και «σε αυτό τον τόπο όλοι θα είναι ίσοι απέναντι στο νόμο», προσπαθεί να δημιουργήσει μια ψεύτικη εικόνα στο λαό, ότι τάχα ενεργεί για τα συμφέροντά του. Λίγο πριν φέρει τα νέα μέτρα για τα Εργασιακά, τη μείωση των μισθών και τις αλλαγές στο συνδικαλιστικό νόμο, που περιλαμβάνει μέχρι και ανατροπές στο ίδιο το δικαίωμα της απεργίας, για να εξασφαλίσει ακόμα περισσότερα κέρδη στο κεφάλαιο, προσπαθεί να καλλιεργήσει την αυταπάτη ότι όλοι τελικά «πληρώνουν», και οι επιχειρηματίες. Αυτό το εμφανίζει η κυβέρνηση ως «κοινωνική δικαιοσύνη». Πρόκειται για καλοστημένη κυβερνητική βιτρίνα, που συγκαλύπτει την ταξική ουσία της υπόθεσης από τους ανθρώπους του μόχθου, ότι δηλαδή πρόκειται για μοίρασμα της πίτας ανάμεσα σε επιχειρηματικούς ομίλους, κάποιοι θίγονται, αλλά κάποιοι άλλοι ωφελούνται, κρύβοντας επίσης ότι η συνολική κυβερνητική πολιτική είναι πολιτική στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων. Προσπαθεί να καλλιεργήσει στο λαό την πλαστή εικόνα ότι αυτή η κυβέρνηση είναι δίκαιη απέναντι σε όλους, όταν την ώρα που φοροληστεύει το λαό, προσφέρει απλόχερα προνόμια στους επιχειρηματικούς ομίλους, όπως με τον «αναπτυξιακό νόμο» που περιέχει πληθώρα φοροαπαλλαγών και ενισχύσεων με κρατικό χρήμα για επενδύσεις, ή με την απαλλαγή των βιομηχάνων από τον ειδικό φόρο στο φυσικό αέριο, ή την απαλλαγή των εξαγωγικών επιχειρήσεων από το ΦΠΑ στο ρεύμα και πάει λέγοντας.

Τα παραμύθια περί «διαφάνειας» και αντιμετώπισης της διαπλοκής

Από την άλλη, η κυβέρνηση διατείνεται ότι πλέον στο τηλεοπτικό τοπίο θα κυριαρχεί η διαφάνεια και ότι βάζει τέλος στη διαπλοκή και πως «μια νέα σελίδα ανοίγει από σήμερα για (...) την ενημέρωση στον τόπο μας». Με άλλα λόγια, προσπαθεί να πείσει το λαό ότι ενώ τα ΜΜΕ έντυπα και ηλεκτρονικά παραμένουν στα χέρια των εφοπλιστών, βιομηχάνων, μεγαλοκατασκευαστών, τραπεζιτών, «από σήμερα» θα έχουμε ένα νέο τηλεοπτικό τοπίο σε όφελος του λαού, σε συνδυασμό με την εξαφάνιση της αδιαφάνειας και της διαπλοκής. Λες και αυτά τα φαινόμενα έχουν να κάνουν με μερικούς «κακούς» ή «μη υγιείς» επιχειρηματίες, όπως λένε, ή με το γεγονός ότι δεν υπήρξε τα προηγούμενα χρόνια δημοπράτηση των αδειών.
Η κυβέρνηση θέλει να κρύψει ότι καμιά διαφάνεια και καμιά αντιμετώπιση της διαπλοκής δεν μπορεί να υπάρξει στις σημερινές συνθήκες, όπου βασιλεύει το καπιταλιστικό κέρδος. Τα κανάλια εξακολουθούν να ανήκουν σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Εξ ορισμού, ένας επιχειρηματίας, όταν επενδύει σ' ένα κανάλι, σ' ένα μέσο ενημέρωσης, που δεν είναι μια απλή επιχείρηση, αλλά παίζει βασικό ρόλο στη διαμόρφωση της συνείδησης, δεν το κάνει για να προάγει την ενημέρωση, τα συμφέροντα των εργαζομένων, την ψυχαγωγία του λαού, τη διαπαιδαγώγηση των νέων παιδιών κ.λπ. Το κάνει για να προασπίσει αφενός τα γενικά συμφέροντα του κεφαλαίου, αφετέρου τα ιδιαίτερα συμφέροντά του, για να κάνει πολιτικά παιχνίδια, για να στηρίξει άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες που έχει κ.λπ. Αυτή είναι η βάση της διαπλοκής που θα συνεχίσει να υπάρχει. Απλά άλλαξαν κάποιοι διαπλεκόμενοι.
Επιπλέον, είναι τουλάχιστον κοροϊδία να γίνεται λόγος για διαφάνεια όταν στη συζήτηση του σχετικού νόμου στη Βουλή τον Οκτώβρη του 2015, η κυβέρνηση είχε αντιταχθεί στην πρόταση του ΚΚΕ για ονομαστικοποίηση των μετοχών των εταιρειών που θα πάρουν τα κανάλια, έστω σαν μια ελάχιστη δικλείδα.
Οσο για τα περί εξασφάλισης πλουραλισμού στην ενημέρωση, είναι τουλάχιστον παραπλανητικό να λέει κανείς ότι οι επιχειρηματικοί όμιλοι που πήραν τις 4 άδειες στο εξής θα προβάλλουν και τα προβλήματα, τα δικαιώματα και τους αγώνες των εργαζομένων και του λαού. Το νέο τηλεοπτικό τοπίο θα είναι εξίσου διαπλεκόμενο, αντιλαϊκό, εχθρικό προς την αντικειμενική ενημέρωση, όπως και το παλιό.
Η ΝΔ και τα άλλα αστικά κόμματα καυγάδισαν και συνεχίζουν με την κυβέρνηση για τις τηλεοπτικές άδειες, ενισχύοντας την αποπροσανατολιστική προπαγάνδα της κυβέρνησης, αφού ο καυγάς τους εδράζεται στους ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς για το ποιος θα έχει κανάλι. Οι αντιδράσεις τους εξαντλούνται στον τρόπο μοιράσματος των αδειών, στον αριθμό τους και στον παραμερισμό από την κυβέρνηση του ΕΣΡ, συμφωνώντας ότι σε κάθε περίπτωση οι άδειες πρέπει να παραμείνουν στα χέρια των επιχειρηματικών ομίλων.
Το δικαίωμα στην ενημέρωση, το δικαίωμα στην ψυχαγωγία, στον πολιτισμό, που θα έπρεπε να προάγουν τα ΜΜΕ, μπορούν να διασφαλιστούν μόνο όταν οι συχνότητες, οι υποδομές, οι τηλεπικοινωνίες, αποτελούν πραγματική κοινωνική ιδιοκτησία, λαϊκή περιουσία, που θα λειτουργούν με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες, με εργατικό - λαϊκό έλεγχο και φυσικά, στο πλαίσιο ριζικών ανατροπών στην εξουσία.

Α. Ζ.

Η στρατηγική σύμπλευση με τον ΣΥΡΙΖΑ και οι διεργασίες στο αστικό πολιτικό σύστημα

Η στρατηγική σύμπλευση με τον ΣΥΡΙΖΑ και οι διεργασίες στο αστικό πολιτικό σύστημα

Είναι γνωστό ότι οι διεργασίες που βρίσκονται εδώ και καιρό σε εξέλιξη σε όλο το φάσμα του αστικού πολιτικού σκηνικού, στοχεύουν στη δημιουργία πόλων που θα συνεισφέρουν στη συγκρότηση σταθερών αστικών κυβερνητικών σχημάτων, προκειμένου να υλοποιείται εκείνη η πολιτική που θα ικανοποιεί τη στρατηγική του κεφαλαίου κόντρα στα συμφέροντα του λαού. Εξ ου και οι απέλπιδες προσπάθειες για τη λεγόμενη «ανασυγκρότηση του κέντρου ή της κεντροαριστεράς», οι συναντήσεις επί συναντήσεων αστικών επιτελείων και κομμάτων σε αυτή την κατεύθυνση, όπως του ΠΑΣΟΚ με το Ποτάμι ή όσα συμβαίνουν στα εσωκομματικά στρατόπεδα της ΝΔ...

Είναι, επίσης, γνωστό ότι ένα τέτοιο εγχείρημα δεν μπορεί να πει κάποιος ότι είναι εύκολη υπόθεση, πόσο περισσότερο όταν αυτό επιχειρείται να γίνει μέσα σε συνθήκες καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης και μεγάλων δυσκολιών για ανάκαμψη. Μέρα με τη μέρα γίνεται όλο και πιο καθαρή η στρατηγική σύμπλευση των ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποταμιού. Αρα, η όποια εναλλακτική πρόταση στη σημερινή κυβέρνηση σκοντάφτει σε μια θεμελιώδη αντίφαση. Οτι και οι ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ που συγκυβερνούν, αλλά και οι ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - Ποτάμι, που «αντιπολιτεύονται» με τις πολιτικές τους προτάσεις, υπηρετούν τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, που έχουν ως προϋπόθεση το χτύπημα των εργατικών - λαϊκών οικογενειών. Αλλωστε, αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος που όλοι μαζί ψήφισαν το 3ο μνημόνιο.
Αυτό που στελέχη της ΝΔ ή του ΠΑΣΟΚ ψιθυρίζουν ή και φωνάζουν, ότι δηλαδή η πολιτική που υλοποιεί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια χαρά για το μεγάλο κεφάλαιο και πως κι εκείνοι εάν ήταν κυβέρνηση τα ίδια θα έκαναν, πράγματι ζορίζει το ίδιο το αστικό πολιτικό σύστημα από τη σκοπιά της δημιουργίας εναλλακτικών λύσεων που θα απαντήσουν στην πολιτική φθορά που προκαλεί η πολιτική που τσακίζει το λαό. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν διαφορές ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Υπάρχουν και είναι πολλές. Μόνο που αυτές οι διαφορές είτε αφορούν το μείγμα της πολιτικής που πρέπει να ακολουθηθεί, είτε αφορούν την εξυπηρέτηση διαφορετικών αστικών κέντρων, διαφορετικών τμημάτων του κεφαλαίου. Και γι' αυτό πολύ συχνά οι κόντρες που εκδηλώνονται είναι ιδιαίτερα σφοδρές.

Στρατηγική σύμπλευση

Πράγματι, εάν δει κανείς το περιεχόμενο της αντιπαράθεσης ανάμεσα στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - Ποτάμι, θα διαπιστώσει αυτή τη δυσκολία. Ας δούμε μερικά παραδείγματα:
-- ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ: Η βασική κατηγορία της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού είναι ότι το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων προχωρά με «ρυθμούς χελώνας» και πως η κυβέρνηση με τις ενέργειές της θέτει σε κίνδυνο επενδυτικά προγράμματα. Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση κάθε άλλο παρά καθυστερεί στην υλοποίηση των ιδιωτικοποιήσεων, γι' αυτό άλλωστε εκθειάζεται από ορισμένους παράγοντες του εξωτερικού, όπως η Κρ. Λαγκάρντ, που επισημαίνουν την ανάγκη να προχωρήσουν περισσότερο. Η περίπτωση του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού είναι χαρακτηριστική. Η κυβέρνηση έχει προχωρήσει κανονικά την παραχώρηση στο επενδυτικό σχήμα, ωστόσο ορισμένες δηλώσεις ή εξελίξεις αξιοποιούνται από τα τρία κόμματα της αστικής αντιπολίτευσης για να κατηγορούν περί κωλυσιεργίας. Ομως, όπου πραγματικά υπάρχει κωλυσιεργία, αυτή υπάρχει όχι εξαιτίας των «εμμονών» της κυβέρνησης, αλλά αντιθέσεων ανάμεσα σε τμήματα του κεφαλαίου που ενδιαφέρονται να επενδύσουν.
-- ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ: Οι αλλαγές στο Ασφαλιστικό, οι περικοπές σε κύριες και επικουρικές συντάξεις, το γεγονός ότι η λέξη «σύνταξη» αποτελεί πλέον το πιο σύντομο ανέκδοτο για ένα νέο εργαζόμενο, βρίσκει ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι να κατηγορούν απλά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά έλεγε ψέματα. Οτι δεν είπε, δηλαδή, από την αρχή στους εργαζόμενους ότι θα παρθούν τέτοια αντιλαϊκά μέτρα, ενώ του υποσχόταν ανάκτηση απωλειών. Γι' αυτό, άλλωστε, και ο Μητσοτάκης μιλάει για «συμφωνία αλήθειας» με το λαό. Δεν διαφωνούν με την ουσία των αλλαγών που τσακίζουν το λαό, αφού έτσι κι αλλιώς οι ίδιοι άνοιξαν το δρόμο. Απλώς το μεγάλο κόστος προσπαθούν να το χρεώσουν στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, στη «λανθασμένη διαπραγμάτευση», τα «κάπιταλ κοντρόλς», να κρύψουν δηλαδή ότι οι αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις είναι στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου έτσι κι αλλιώς. Ετσι, η όποια αντιπαράθεση στέκεται στο εάν έλεγαν ψέματα και στο εάν η πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης προέβλεπε τέτοιο μέγεθος περικοπών ή όχι, εάν το ΕΚΑΣ θα έπρεπε να κοπεί σταδιακά ή αμέσως και άλλα παρόμοια.
-- ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΕΣ ΑΔΕΙΕΣ: Η αντιπαράθεσή τους πάνω σε αυτό το ζήτημα έχει να κάνει με τους πόλους επιχειρηματικών συμφερόντων στους οποίους «ακουμπά» το κάθε αστικό κόμμα, με το ξαναμοίρασμα της πίτας. Η ΝΔ λέει ότι θα αυξήσει τον αριθμό των αδειών, ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει λόγο για χτύπημα της διαπλοκής. Οι τηλεοπτικές άδειες βρίσκονται στα χέρια επιχειρηματικών ομίλων που θα συνεχίζουν να παίζουν τον ίδιο ακριβώς ρόλο στη χειραγώγηση του λαού, στην υπεράσπιση μιας πολιτικής που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των καπιταλιστών. Και σε αυτό συμφωνούν όλοι τους.
-- Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΑ ΥΠΕΡΧΡΕΩΜΕΝΑ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΑ: Ενα ακόμα χαρακτηριστικό παράδειγμα της στρατηγικής τους σύμπλευσης είναι η κοινή επί της ουσίας στάση απόρριψης που κράτησαν όλα τα υπόλοιπα κόμματα στη συζήτηση της πρότασης νόμου που κατέθεσε πριν μερικές βδομάδες το ΚΚΕ για την ανακούφιση των υπερχρεωμένων νοικοκυριών. Συντάχθηκαν όλοι με τα συμφέροντα των τραπεζών, την προστασία των ομίλων, χαρακτηρίζοντας «ανεδαφική», «μη ρεαλιστική» την πρόταση που έπαιρνε υπόψη της τη δεινή θέση των λαϊκών νοικοκυριών. Οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξαν ότι η πρόταση του ΚΚΕ είναι ενδιαφέρουσα, όμως δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή λόγω των οικονομικών συγκυριών. Από την πλευρά της, η ΝΔ ξεκαθάρισε ότι δεν μπορεί να στηρίξει την πρόταση του ΚΚΕ, ενώ το ΠΑΣΟΚ παρ' όλο που δήλωσε ότι η πρόταση του ΚΚΕ είναι θετική και επίκαιρη, την απέρριψε. Το Ποτάμι και η Ενωση Κεντρώων ανέλαβαν το ρόλο της επίθεσης στο ΚΚΕ, υπερασπιζόμενοι την κυβέρνηση.
-- ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΕΒ: Κατά διαστήματα απολαμβάνουμε και τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Κυριάκο Μητσοτάκη, να διαγκωνίζονται από το βήμα του ΣΕΒ ποιος θα εξυπηρετήσει καλύτερα τα συμφέροντα των καπιταλιστών. Μάλιστα, ο ΣΥΡΙΖΑ παίζει τόσο καλά αυτό το ρόλο, που ο Κυρ. Μητσοτάκης ένιωσε την ανάγκη στην τελευταία του εμφάνιση στον ΣΕΒ να δηλώσει ότι η ΝΔ είναι το κόμμα της επιχειρηματικότητας, σε ένα κρεσέντο ανταγωνισμού με τον ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος είναι πιο πολύ με το κεφάλαιο. Εχει, βεβαίως, μεγάλο ενδιαφέρον η ανταπόκριση του ΣΕΒ σε αυτή τη διακομματική πασαρέλα. Από τη μια τραβάει το αυτί της κυβέρνησης απαιτώντας πιο σταθερή προσήλωση στις αναδιαρθρώσεις, επιτάχυνση, μιλώντας κι αυτός για την ανάγκη ο λαός να ξέρει την αλήθεια, από την άλλη κόβει τα φτερά της ΝΔ, απορρίπτοντας την ανάγκη εκλογών και εκφράζοντας ουσιαστικά εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση και τη δυνατότητά της να εφαρμόσει ένα αντιλαϊκό πρόγραμμα, εξασφαλίζοντας την εργατική - λαϊκή συναίνεση και ανοχή.

Αλλος ο δρόμος του λαού

Σε όλα τα ζητήματα της επικαιρότητας υπάρχει στρατηγική ταύτιση όλων των άλλων κομμάτων με εξαίρεση το ΚΚΕ. Οι «ομηρικές μάχες» που διεξάγονται στη Βουλή και στα κανάλια, γίνονται μόνο για να συσκοτίσουν, να μπερδέψουν, να αποπροσανατολίσουν. Η υπερπροβολή των αντιπαραθέσεων για τον εκλογικό νόμο, αλλά και για τις τηλεοπτικές άδειες, για το σκάνδαλο της «Siemens», υπηρετεί αυτήν την αποπροσανατολιστική τακτική, στην οποία μπορεί να πρωτοστατεί η κυβέρνηση, αλλά πολύ καλά την αξιοποιούν και τα άλλα κόμματα, πρωτίστως η ΝΔ, στην αγωνία της βέβαια να αναδειχθεί σε πιο καθαρόαιμο υπερασπιστή του μεγάλου κεφαλαίου. Αυτή η στρατηγική τους σύμπλευση στο στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης δεν επιτρέπει διαφοροποιήσεις, παρ' όλες τις γκρίνιες, τις υποκριτικές διαπιστώσεις για τη φτωχοποίηση του λαού, που όμως και αυτές αξιοποιούνται για να επιβεβαιώσουν την ανάγκη να επιταχυνθεί η προσπάθεια για την ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου.
Πρεμούρα των αστών πολιτικών είναι η αναθέρμανση της εγχώριας καπιταλιστικής οικονομίας, διαδικασία που περνά νομοτελειακά μέσα από την επιτάχυνση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, την εφαρμογή και νέων αντεργατικών, βαθιά αντιλαϊκών μέτρων, μαζί με αυτά που ήδη εφαρμόζονται και θα συνεχίσουν. Και τα κομπρεμί που ψάχνουν, μεταξύ τους και με άλλους (βλέπε διεργασίες στο αστικό πολιτικό σύστημα), στοχεύουν ακριβώς στο να χειραγωγήσουν τη λαϊκή συνείδηση και να πετύχουν τη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση του λαού στην πολιτική που επιβάλλει τους καταστροφικούς για τη ζωή του στόχους του κεφαλαίου. Κάτι στο οποίο ο λαός, με τον οργανωμένο, αταλάντευτο ταξικό αγώνα του, πρέπει να βάλει φρένο και να αντεπιτεθεί.

Ομοφωνία στην «ταχεία ολοκλήρωση» των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων...

Ομοφωνία στην «ταχεία ολοκλήρωση» των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων...

...«εμπλοκές» και «καθυστερήσεις» στα ζητήματα που συνδέονται με τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς

Συνοψίζοντας κανείς τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τα αντιλαϊκά παζάρια μεταξύ κυβέρνησης και κουαρτέτου, όπως αυτά καταγράφηκαν και μέσα στη βδομάδα που πέρασε, μπορεί να ξεχωρίσει τρία βασικά σημεία:
-- Τη συμφωνία όλων των πλευρών για την «ανάγκη ταχείας ολοκλήρωσης» των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων που περιλαμβάνονται στην πρώτη και δεύτερη «αξιολόγηση» του μνημονίου.
-- Το γεγονός ότι οι όποιες «εμπλοκές» παρουσιάζονται στα παζάρια αφορούν σε ζητήματα που συνδέονται άμεσα με ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς («διευθέτηση» κρατικού χρέους, διοικήσεις τραπεζών, διαχείριση «κόκκινων» δανείων, ιδιωτικοποιήσεις κ.ο.κ.).
-- Και, τέλος, την επιβεβαίωση ότι αυτά τα παζάρια γίνονται στο φόντο εντεινόμενων «αβεβαιοτήτων» για την παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία, γεγονός που εντείνει τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.

Η «πρεμούρα» και τα «συγχαρητήρια»

Ηδη στην αρχή της βδομάδας, την περασμένη Δευτέρα, η συνάντηση στις Βρυξέλλες ανάμεσα στον υπουργό Οικονομικών, Ευ. Τσακαλώτο, τον υπουργό Οικονομίας, Γ. Σταθάκη, τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών, Γ. Χουλιαράκη, και τον επίτροπο Οικονομικών της ΕΕ, Π. Μοσκοβισί, ήρθε να επιβεβαιώσει την αποφασιστικότητα και τη δέσμευση της συγκυβέρνησης να επιταχύνει την προώθηση και υλοποίηση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων που περιλαμβάνονται στο μνημόνιο.
Χαρακτηριστικά, κυβερνητικές πηγές ανέφεραν ότι στη συνάντηση «επιβεβαιώθηκε η αναγκαιότητα να ολοκληρωθεί γρήγορα η διαδικασία με τα προαπαιτούμενα προκειμένου να εκταμιευθεί άμεσα η υποδόση των 2,8 δισ. ευρώ. Το ίδιο να συμβεί και με τα προαπαιτούμενα της δεύτερης αξιολόγησης, ούτως ώστε να ανοίξει ο δρόμος για τη ρύθμιση του χρέους».
Επιβεβαιώνεται, δηλαδή, η πρεμούρα της κυβέρνησης να προωθήσει τα μέτρα που έχει ανάγκη το κεφάλαιο, καθώς και να ενισχύσει τη «ρευστότητά» του με τη νέα υποδόση από τα δάνεια των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, αλλά και με τη «ρύθμιση» του κρατικού χρέους, η οποία θα συνοδευτεί από νέα αντιλαϊκά μέτρα.
Στο πλαίσιο της επιτάχυνσης του αντιλαϊκού έργου της κυβέρνησης, οι ίδιες πηγές ανέφεραν ότι συμφωνήθηκε επίσης «να δημιουργηθεί ένα "κόκκινο τηλέφωνο" (crisis management) για απευθείας επικοινωνία μεταξύ Αθήνας και Βρυξελλών, προκειμένου να επιλύονται άμεσα τυχόν θέματα που ανακύπτουν».
Την ίδια ώρα, σε δηλώσεις της η επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, αφού φρόντισε να δώσει τα συγχαρητήριά της για το αντιλαϊκό έργο της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, δηλώνοντας ενθαρρυμένη από τις πρόσφατες προσπάθειες ιδιωτικοποιήσεων στην Ελλάδα, εμφανίστηκε αισιόδοξη ότι σύντομα θα ψηφιστεί και θα εφαρμοστεί η νομοθεσία για τις μεταρρυθμίσεις, η νομοθεσία για τις αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις, δηλαδή, με τις οποίες συμφωνούν όλες οι πλευρές του αντιλαϊκού παζαριού...
Σε αντίστοιχο μήκος κύματος, συγχαρητηρίων για την αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική, αλλά και για το ρόλο που παίζει στην προώθηση επικίνδυνων ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών, κινήθηκε και ο απερχόμενος πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα, Ντ. Πιρς, ο οποίος σε συνάντησή του προχτές με τον αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών, Ν. Ξυδάκη - σύμφωνα με την ανακοίνωση του ελληνικού υπουργείου - «εξήρε τις προσπάθειες της Ελλάδας να εξέλθει από την οικονομική κρίση και να αποτελέσει έναν άξονα σταθερότητας και ασφάλειας για όλη την περιοχή» και «εξέφρασε, επίσης, τη βεβαιότητα ότι οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις μπαίνουν σε μία νέα περίοδο, εξαιρετικά παραγωγική, δεδομένου ότι η Ελλάδα αποτελεί για τις ΗΠA έναν εξαιρετικά σημαντικό εταίρο χάριν, σημειώνοντας μεταξύ άλλων, της θέσης της Ελλάδας, γεωπολιτικής σημασίας».

Το αντιλαϊκό χρονοδιάγραμμα

Σε ό,τι αφορά το χρονοδιάγραμμα της νέας αντιλαϊκής κλιμάκωσης, η προθεσμία για την υλοποίηση των «εκκρεμοτήτων» της πρώτης «αξιολόγησης» και την εκταμίευση της υποδόσης των 2,8 δισ. ευρώ λήγει στις 31/10, ωστόσο, όπως αποτυπώθηκε ανάγλυφα και στη συνάντηση με τον Π. Μοσκοβισί, στόχος της κυβέρνησης είναι να καταγραφεί σαφής «πρόοδος» μέχρι το Γιούρογκρουπ της 9ης Σεπτέμβρη στην Μπρατισλάβα, καθώς και να επιταχυνθεί αντίστοιχα η διαδικασία για τη δεύτερη «αξιολόγηση».
Το δε Euro Working Group, που συνεδρίασε την περασμένη Δευτέρα για να προετοιμάσει το προσεχές Γιούρογκρουπ, σύμφωνα με ευρωενωσιακό αξιωματούχο, κατέγραψε την έως τώρα «μικρή» πρόοδο στην υλοποίηση των 15 «προαπαιτούμενων» που εκκρεμούν από την πρώτη «αξιολόγηση», υπογραμμίζοντας παράλληλα την ανάγκη για «ταχεία ολοκλήρωσή» της.
Τη συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών στις 9 Σεπτέμβρη, θα ακολουθήσει η επάνοδος στην Αθήνα όλων των επικεφαλής του κουαρτέτου, με τον εκπρόσωπο του ΔΝΤ, Τζ. Ράις, να επιβεβαιώνει με δηλώσεις του ότι η επικεφαλής της αποστολής του ιμπεριαλιστικού οργανισμού, Ντέλια Βελκουλέσκου, αναμένεται να βρεθεί στην Αθήνα στα μέσα Σεπτέμβρη, πιθανότατα στις 12/9.
Ο ίδιος ανέφερε πως, ειδικά σε ό,τι αφορά το ΔΝΤ, η σχετική διαδικασία αναμένεται να διαρκέσει δύο βδομάδες, ενώ τα ευρήματά της θα αξιοποιηθούν αργότερα στη διαδικασία αξιολόγησης της οικονομίας, του προγράμματος και στη μελέτη βιωσιμότητας του κρατικού χρέους.
Τα υψηλόβαθμα κλιμάκια του κουαρτέτου αναμένεται να βρεθούν και δεύτερη φορά στην Ελλάδα, μετά τα μέσα Οκτώβρη και αφού θα έχουν προηγηθεί η νέα συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ στις 10/10, η Φθινοπωρινή Σύνοδος του ΔΝΤ (7 - 9/10) και η κατάθεση του προσχεδίου του κρατικού προϋπολογισμού για το 2017 (αρχές Οκτώβρη).

Κόντρες γύρω από το κρατικό χρέος, με το λαό μόνιμα χαμένο

Την ίδια ώρα, ωστόσο, που όλες οι πλευρές των αντιλαϊκών παζαριών, με πρώτη από όλους την κυβέρνηση, δηλώνουν ότι πρέπει να «τρέξει» η ολοκλήρωση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων, «εμπλοκές» εμφανίζονται σε ζητήματα που συνδέονται με ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς.
Πιο χαρακτηριστική τέτοια περίπτωση είναι το θέμα της διαχείρισης του ελληνικού κρατικού χρέους, ένα ζήτημα δηλαδή που συνδέεται άμεσα με τις συνολικότερες ενδοϊμπεριαλιστικές κόντρες εντός και εκτός ΕΕ για τη διαχείριση των μεγάλων κρατικών χρεών και τον επιμερισμό χασούρας και κερδών.
Ετσι, ενώ κυβερνητικές πηγές αναφέρουν ότι στη συνάντηση του οικονομικού επιτελείου της συγκυβέρνησης με τον Π. Μοσκοβισί συμφωνήθηκε ότι «και οι δύο πλευρές θεωρούν σημαντικό να υπάρξει εξειδίκευση όλων των μέτρων αναδιάρθρωσης του χρέους, πριν από το τέλος του χρόνου, προκειμένου να δοθεί σαφές μήνυμα στις αγορές για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους», πληροφορίες αναφέρουν ότι κατά τη συνεδρίαση του Euro Working Group, την ίδια μέρα στις Βρυξέλλες, η γερμανική πλευρά έβαλε «πάγο» στη δρομολόγηση συγκεκριμένων βραχυπρόθεσμων μέτρων για το ελληνικό κρατικό χρέος, προβάλλοντας την εκτίμηση ότι δε συντρέχει άμεση ανάγκη για κάτι τέτοιο.
Η στάση αυτή, βέβαια, αντανακλά τα συνολικότερα ενδοϊμπεριαλιστικά παζάρια κι ενώ η πλευρά του ΔΝΤ συναρτά την ολοκλήρωση της δικής της έκθεσης βιωσιμότητας του ελληνικού κρατικού χρέους (άρα και τη συμμετοχή της στο «ελληνικό πρόγραμμα») με την εξειδίκευση των όσων συμφωνήθηκαν σχετικά με το θέμα στο Γιούρογκρουπ του περασμένου Μάη.
Στον απόηχο αυτής της στάσης της Γερμανίας, η Κρ. Λαγκάρντ έσπευσε να επαναλάβει σε συνέντευξή της τη γνωστή θέση του ΔΝΤ, καθώς απαντώντας σε ερώτηση για τη συμμετοχή του Ταμείου στο «ελληνικό πρόγραμμα» σημείωσε: «Δεν μετέχουμε στο πρόγραμμα, επειδή έχω πει επανειλημμένα ότι αυτό πρέπει να βασίζεται σε δύο σκέλη. Πρώτον, πρέπει να υπάρχουν σημαντικές μεταρρυθμίσεις και, δεύτερον, πρέπει να υπάρχει ένα χρέος που να είναι βιώσιμο. Με τους κανόνες και τις μετρήσεις μας αυτό δεν ισχύει τώρα».
Πολύ περισσότερο, τους συνολικότερους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς γύρω από τη διαχείριση των μεγάλων κρατικών χρεών έρχεται να εντείνει ακόμα πιο πολύ η αυξανόμενη «αβεβαιότητα» για την προοπτική της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας.
Χαρακτηριστικά, στην ίδια συνέντευξή της ενόψει της Συνόδου Κορυφής του G-20 στην Κίνα, η Κρ. Λαγκάρντ δήλωσε ότι το ΔΝΤ πιθανότατα θα αναθεωρήσει ξανά πτωτικά τις προβλέψεις του για την παγκόσμια ανάπτυξη, καθώς οι οικονομικές προοπτικές περιορίζονται από την αδύναμη ζήτηση, την κάμψη του εμπορίου και των επενδύσεων και την «αυξανόμενη ανισότητα». Η ίδια περιέγραψε τις συνολικές προοπτικές ως «ελαφρά φθίνουσα ανάπτυξη, εύθραυστη, αδύναμη και σίγουρα μη ενισχυόμενη από το εμπόριο»...
Σε ένα τέτοιο φόντο και καθώς εκκρεμεί η κατάθεση του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2017 - 2020, φαίνεται να μπαίνει «στον πάγο» η επιδίωξη της ελληνικής κυβέρνησης για χαμηλότερα πλεονάσματα από το 3,5% μετά το 2018, προκειμένου να διασφαλίσει μεγαλύτερα περιθώρια «ευελιξίας» για την κρατική στήριξη της καπιταλιστικής ανάκαμψης.
Σε κάθε περίπτωση, βέβαια, ανεξάρτητα από την έκβαση των ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων, το σίγουρο είναι ότι η όποια «ρύθμιση» του ελληνικού κρατικού χρέους θα συνοδευτεί από νέα αντιλαϊκά μέτρα, ενώ το όποιο περιθώριο «ευελιξίας» ενδεχομένως προκύψει, δεν θα κατευθυνθεί στην ελάφρυνση του λαού, αλλά στην ακόμα μεγαλύτερη κρατική στήριξη του κεφαλαίου, για την ανάκαμψη της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητάς του.

Οι ανταγωνισμοί για τις τράπεζες και τα «κόκκινα» δάνεια

Εντονοι ενδοκαπιταλιστικοί ανταγωνισμοί εξάλλου εκδηλώνονται και στα παζάρια για τις εγχώριες τράπεζες, τόσο για τις αλλαγές στις διοικήσεις τους και τους συσχετισμούς μεταξύ παλιών και νέων «παικτών», όσο και για τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων, ειδικά των μεγάλων επιχειρηματικών, η οποία συνδέεται άμεσα με την επιτάχυνση αναδιαρθρώσεων και ανακατατάξεων σε τομείς και κλάδους της οικονομίας.
Τα παραπάνω ζητήματα αποτελούσαν το θέμα της συνάντησης που είχε την Πέμπτη στη Φρανκφούρτη ο Ευ. Τσακαλώτος με την πρόεδρο του Ενιαίου Εποπτικού Μηχανισμού (SSM), Ντανιέλ Νουί (συνάντηση για την οποία, να σημειωθεί, δεν υπήρξε καμία ενημέρωση μετά την ολοκλήρωσή της), ενώ τα ίδια θέματα θα απασχολήσουν και τη συνάντηση που θα πραγματοποιήσει η μεταβατική διοίκηση του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) με τη διοίκηση του SSΜ την Τρίτη, επίσης στη Φρανκφούρτη.
Το θέμα της αλλαγής των διοικήσεων συμπεριλαμβάνεται στις 15 «εκκρεμότητες» της πρώτης «αξιολόγησης», ενώ στα συμφωνηθέντα προς άμεση υλοποίηση το επόμενο διάστημα συμπεριλαμβάνονται επίσης η ανάλυση των «κόκκινων» δανείων, η στοχοθέτηση της απομείωσής τους ανά τραπεζικό όμιλο, καθώς και η τροποποίηση του νομικού πλαισίου για την εξωδικαστική διευθέτηση.
Σύμφωνα με τον υπάρχοντα σχεδιασμό από την Τράπεζα της Ελλάδας, σε επίπεδο τεσσάρων συστημικών τραπεζικών ομίλων, προβλέπεται ότι το 2019 τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια θα πρέπει να έχουν μειωθεί κατά 40% (δηλαδή κατά 41 δισ. ευρώ), επομένως κατά μέσο όρο η προβλεπόμενη μείωση φτάνει στα 13,5 δισ. το χρόνο για την ερχόμενη τριετία.